SK Maart 2012 by Groninger Studentenkrant

www.studentenkrant.org | jaargang 28 | nummer 7 | Maart 2012 Reportage

pagina 7

Dagje meelopen met Biermans

Test

Spotify hoekje

pagina 10

Studieverenigingen feestjes

Studentenkrant Groninger

Edo Brunner Studentmobiel.nl/ben

Groninger Studentenkrant | Maart 2012 noem mijn serie “wijngenot” Ik zal een aantal verhalen toevoegen. Ik hoop dat ik iets voor jullie kan betekenen. Heb ruim voorraad aan geschreven verhalen. Vriendelijk groet. Rien P. (Fragment uit ‘Kelderromance’:) “Al 18 jaar lag ze daar. Wachtende op haar bevrijding. Een slanke blanke fles. De wijn was wit, nog steeds fruitig en vol leven.

Post Elke maand ploffen er postzakken vol met post op onze al dan niet digitale deurmat. Hieronder de vrief van de maan. ------Hallo, ik las uw oproep in de krant. Ik woon in de Nieuw Weerdinge. Gemeente Emmen. Hoe lijkt het jullie om iedere maand een stukje te schrijven over wijn en spijs. Ik

Het is donker in de kelder. Koel en vochtig. Een ideale levensomstandigheid. Ze was er klaar voor.

verleiding van “die witte” niet meer aan en ging bruisend ten onder. De kop helemaal kapot. De kurk lag in de buurt van haar. De laatste tijd had ze haar keldergenoten al geobserveerd. Wie zou ze nemen. Die lekkere jonge Beaujolais, of die robuuste Bordeaux. Of de kop in eigen hals steken en een blonde dame van de Bourgogne. Een beetje houtlagering en veel ervaring. Maar vooral die groffe Tannat uit Frankrijk sprak haar wel aan. Een bonk spieren met veel tannine en een fantastische afdronk. Jammer, maar geen gevoel.”

Win 2 kaartjes voor KopjeK op 31 maart. Je hoeft alleen maar te mailen naar winning@studentenkrant.org

waarom jij de tickets verdient.

------Vooral de laatste jaren voelde ze de drang naar meer. Ze werd rijper en rijper. Veel wijnen sterven reeds na enkele jaren. Maar zij overleefde. Een goed jaar met veel zon en de nodige regen. […]

#WINNING

Beste Rien, Bedankt voor je ingezonden stukken, we wachten de reacties af van onze lezers.

Of die rode champagne. Menige fles kon de

Sikko Nanninga

Senatus Rector der G.S.C. Vindicat atque Polit

Janneke Andringa Voorzitter der A.S.V. Dizkartes

Jorien van Lunteren, geen lid, plaatvervangend Albertus

Door Annick Heit

Wat wilt u echt nog gezien hebben in uw leven? Waar knapt u bij iemand nou echt op af?

Als groot voetbalfan zal ik er vanzelfsprekend Ik zou graag nog veel van de wereld willen zien. The making of de ‘Never say no to Panda’ voor kiezen om de El Clásico live mee te maken, Ook zou ik natuurlijk graag willen zien wat er reclame de wedstrijd tussen de twee beste voetbalclubs over 20, 30 of 50 jaar van Dizkartes is geworden ter wereld: Fc Barcelona – Real Madrid.

Ik erger me aan meisjes die een zwembroek dragen.

Een beschuitje eten met Doutzen Kroes, ik denk dat iedereen wel kan begrijpen waarom.

Ik knap af op mensen die niet eerlijk zijn of mensen die hun afspraken niet na komen.

Manuel Broekman, omdat hij het studentenleven uitstekend persifleert.

Dat iedereen gratis kon studeren, dat ook een Als ik kon toveren kwam alles voor elkaar, als ik 2e bachelor en 2e master gratis zijn en daarkon toveren was niemand de sigaar. naast ook nog tijd was voor zelfontplooiing, ervaring en natuurlijk gezelligheid bij Dizkartes.

HBO'ers die plekken bezet houden in de UB, heel irritant!

Wesley Sneijder, kan hij me die buitenspelregel een keer uitleggen en kan ik eindelijk doen alsof ik verstand en interesse heb voor voetbal Ik zou toveren dat ik eindelijk Frans begrijp, oh en geen tegenwind meer als het even kan

Ik zou graag een dag van leven willen ruilen met Sunnery James, ik denk dat iedereen wel kan begrijpen waarom.

Barack Obama, hij heeft een sterke, charismatisch en overtuigende persoonlijkheid en het lijkt me geweldig om zo'n machtige positie te ervaren.

Een kerel, ik zou wel willen weten wat er nou zo fantastisch is aan het man zijn.

Een kameel spreekt mij erg aan. Ik zou wel is willen weten hoe het voelt om twee bulten op mijn rug te hebben.

Een groene vogel, omdat vliegen me fantastisch lijkt en ik dan natuurlijk wel Dizkartes groen wil zijn.

Een luiaard, dan heb ik een legitieme reden dat ik zo hard gefaald heb op de uni

Groot. (Dit is echt waar)

Ik wilde zangeres worden omdat ik van optreden hield en net zo wilde zijn als de Spicegirls.

Trouwen met een stoere bink, en moeder worden. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met emancipatie

Naast de eigen sociëteit is kannetjes drinken bij het Vaatje toch wel één van mijn favorieten.

De negende cirkel, shooters, elke kroeg waar je nog niet dood gevonden wilt worden.

Lastig, maar dan ga ik toch voor de Van der Rijnst bar.

Wat gebeurt er met je als je penis wordt aangeraakt? Proefpersonen gezocht voor hersenonderzoek. Wij zoeken stellen (man/ vrouw), minimumleeftijd 18 jaar. Duur van relatie minstens 6 maanden. fMRI-onderzoek. Periode: Maart-December 2012. Interessante financiële ver-

goeding. Geïnteresseerd? contactpers. Janniko Georgiadis (UMCG): 050 3632468 j.r.georgiadis@umcg.nl.

Oproep: Vormgever gevraagd Denk jij dat je deze krant beter kan opmaken? Ben je creatief, kun je goed met InDesign omgaan en ben je niet bang om wat uren te steken in het maken van een maandelijkse krant met een oplage van 8000? Mail dan naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wie weet maak jij onze volgende editie op.

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

One flew over the Hamlet’s nest Het Noord Nederlands Toneel heeft weer een prachtstuk in de planning staan. Shakespeare’s Hamlet. Het verhaal over een jongen die overgoten met waanzin (of toch niet?) zijn vader probeert te wreken. Meer hoeft er over een van de beroemdste stukken ter wereld niet gezegd te worden. Regisseur Ola Mafaalani en bekende ex-news anchor Noraly Beyer hebben samen enkele weken in een gesloten psychiatrische instelling doorgebracht om onderzoek te doen voor dit stuk. Deze versie van Hamlet wordt namelijk in een nieuw jasje gestoken, het verhaal speelt zich in een hedendaags psychiatrische instelling af om zo een lijn tussen het verhaal en de psychiatrie te trekken. Wij spraken met speler Edo Brunner, die de rollen van de grafgravers Rozenkrans en Goudenster vertolkt. Goedemiddag Edo! Lange repetitie achter de rug? Valt wel mee hoor, maar we werken dan ook met deelrepetities, sommige scènes zitten erin en andere niet. Kan ik aan mijn tekst en dansjes werken. Want ja, er komt zelfs gechoreografeerde dans in voor!

Noraly en Ola hebben onderzoek gedaan in een psychiatrische instelling. In hoeverre heeft dat meegespeeld in haar instructies voor jouw spel? Je moet het denk ik niet zo technisch zien. Ze hebben onderzoek gedaan omdat ze van tevoren een One Flew Over The Cuckoo’s Nest meets Hamlet idee hadden. Ze hebben niet specifiek opgezocht welk stoornis nou precies wat doet en welk personage exact welke stoornis moet hebben. We hebben wel een tijdje gehad dat Ola wilde dat we een specifiek ziektebeeld per personage hadden en het daarop baseerden. Maar dat is na verloop van tijd toch vervaagd.

Speelt het hele stuk zich in een psychiatrische instelling af? Nou ja, daar zijn we nog naar aan het zoeken, hoe zich dat allemaal gaat verhouden. Dus ja en nee, we willen natuurlijk verwijzen naar een psychiatrische instelling. We hebben daardoor bijvoorbeeld in het begin ervoor gekozen om met 12 bedden te werken, terwijl we daar nu op terug gekomen zijn en liever één bed op het podium hebben. De vraag hierbij is: wanneer willen we dat het publiek het gevoel heeft in de instelling te

de zwaarte; bij het één of het ander? En willen we de nadruk echt daarop leggen?

Hoe ervaar jij dat als speler?

zijn en wanneer niet? Met andere woorden, willen we misschien toch pas dat op het einde, wanneer Hamlet echt zijn verstand verliest, dat het duidelijk wordt dat hij in een instelling verkeerd? Ik vind het trouwens wel leuk om in beeld te blijven, ook al heb ik geen tekst. Dat was het idee van Ola ook, dat constant alle spelers er zijn, als deel van het decor. Wanneer moeten we laten blijken dat we bepaalde dialogen op de achtergrond horen en wanneer niet? Ja, Ola bepaalt natuurlijk of het beeld wel klopt maar we hebben in die zin evenveel inspraak.

Tijdens de openbare repetitie gaven jullie toe dat het moeilijk was om de grafgravers uit te drukken in de iconische ‘To be or not to be’ scène. Ja nou, het was ook moeilijk. Vooral omdat we wisten dat de ziekte die we uitbeeldden eigenlijk zo niet bestaat. We hadden wel zoiets van: tsja, het is theater. Dus hoe gaan we aangeven dat die persoon twee verschillende rollen speelt? Dan ontkom je niet aan een wisselwerking. We hebben nu een andere vorm gevonden waarbij het publiek het tweede personage gaat spelen. Ola vroeg me om een komische toon aan het stuk te geven en daar ben ik ook voor.

Dat lijkt me het lastige toch? De combinatie tragiek en komedie. Het zit altijd dicht bij elkaar hoor, tragiek en komedie. Het is een kwestie van het uitbalanceren van die twee. Waar ligt per scène nu

Ik vind het absoluut niet lastig. Bijna alles wat je maakt wat met kunst, podiumkunst, grappen of humor te maken heeft, is dat het altijd een tegenkant heeft en je probeert een contrast te creëren waardoor alles interessanter wordt. Kijk maar naar de mens, die heeft ook veel kanten. Je kunt niet altijd de blije eikel zijn, er zit altijd een tegenkant in, wat er gelukkig ook hoort te zitten.

Je hebt een tijd geleden in Utrecht de toneelschool gedaan, om daarna een boel cabaretprijzen in wacht te slepen. Hoe komt zo’n switch tot stand? Weet je, het komt denk ik ook door hoe je in het leven staat en wat er op je pad komt. Ik ben acteur van opleiding zal ik maar zeggen, maar daar heb ik altijd al mijn eigen zoektocht in komedie gehad. Dat vond ik leuker om te doen, zorgen dat mensen lachen in plaats van ze te ontroeren. Toen ben ik een tijdje uit toneel geweest maar ik merk toch dat het zo nu en dan weer opwaait en ik het weer probeer. Toneelspelen vind ik nog steeds heel leuk.

Waar ligt het verschil tussen in tv-shows spelen en op de planken staan? Ik ben zo iemand die ervan houdt zijn horizon te verbreden. Sinds kort schrijf ik een column in Top Gear magazine, zulke dingen vind ik gewoon heel leuk. Al ben ik natuurlijk wel opgeleid op de toneelschool en daar zit een niet weg te drukken verlangen. Elk jaar of elke twee jaar wil ik weer een toneelproductie doen omdat het bloed kruipt waar het niet kruipen kan. Toneel is een veel intelligentere vorm van podiumkunst dan cabaret of wat dan ook. Je moet jezelf blijven uitdagen en groeien in je vak, en dat doe ik dan ook door middel van toneel.

foto: Ewoud Rooks Als je dat niet doet en maar met hetzelfde bezig blijft kan je gaan verzanden, en dat is ook niet de bedoeling.

Vind je het allemaal eigenlijk nog wel leuk? Ja, maar daarin zit de acteur. Ik geloof dat men zich hoort te ontwikkelen en dat je pas een volwaardig mens wordt als je nieuwsgierig blijft. Je intellectuele ontwikkeling is het belangrijkste wat je hebt. Als je een scène 50 keer exact hetzelfde tijdens de tournee doet, ja dan ben je dom. Je moet juist proberen om beter te worden. Je kunt natuurlijk niet de scène keihard veranderen omdat je met je collega’s te maken hebt, maar een technisch aspect als timing kan altijd beter. Het hier en nu reageren op een scène zijn

de magische woorden van toneel. Wat natuurlijk gelul is, aangezien het eindeloos is gerepeteerd, maar het moet gaan alsof het voor de eerste keer is. Als je beslist van ‘ja, dat doe ik niet meer’ dan kom je nooit verder dan dat moment in het stuk. Blijf nieuwsgierig en blijf jezelf uitdagen en vernieuwen. Het is een open deur die ik hier intrap maar het is wel waar. Nieuwsgierigheid is de schat van de mens. Als je jezelf wil trakteren op het leven moet je dat doen. Als je jezelf uitzet is het namelijk klaar. Wakker blijven. Edin Salihovic

Wil je reageren? Stuur een email naar e.salihovic@studentenkrant.org

advertentie

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen

Coverfoto Ewoud Rooks

Robin van der Sar Olivier Oost hoofdredactie@studentenkrant.org

Annick Heit Huub Kappert Else-Marike Kepel Randy Martens Jacob Roel Meijering Olivier Oost Nils de Pee Tobias Rutteman Edin Salihovic Robin van der Sar Johan Stolk Iris Strangmann Mirre Terpstra Tim van Veen Roy de Vries Lisanne Wieringa

Eindredactie:

Fotografie:

Colofon

Redactie:

Hoofdredactie:

Ben Hard eindredactie@studentenkrant.org Jacob Roel Meijering

Ewoud Rooks www.erooks.nl Eveline Vaessen Tim van Veen Claire Gersen

Illustraties:

Foto’s Columnisten:

Vormgeving:

Tobias Rutteman Johan Stolk

Eveline Vaessen (Sophie) Tim van Veen (Esther)

Met dank aan: Bandirah Roland Conté & Onno Lolkema Mark Retera

KRINGLOOPWINKEL

DE ROMMELMARKT

Drukwerk: Grafische Industrie de Marne

Bestuur: Voorzitter: Mirre Terpstra Penningmeester: Roy de Vries Huub Kappert Randy Martens Jacob Roel Meijering Olivier Oost

Adres: Groninger Studentenkrant Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org

WWW.KRINGLOOPWINKEL VERKOOPHAL GRONINGEN GRONINGEN.NL Dinsdag: Woensdag: Donderdag: Vrijdag: Zaterdag:

Openingstijden 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00

Boterdiep 63 Adres: Rolderstraat 9 Boterdiep 63 9712 LK Groningen 9401 AM Assen

9712 LK Groningen

www.kringloopwinkelderommelmarkt.nl telefoon: 06-57738816 050-3184547

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Chris Garrit, nachtburgemeester van 050

Ik zal mij even voorstellen. Mijn naam is Chris Garrit en ik ben sinds 7 november gekozen tot de nachtburgemeester van Groningen. Veel mensen vragen mij dagelijks wat dat nu eigenlijk inhoud, het nachtburgemeesterschap. Eigenlijk zijn er geen regels verbonden aan mijn ambt. Ik doe dit ook belangeloos en heb geen arbeidsvoorwaarden. “Maar zit je dan elke avond tot laat in de kroeg?” wordt mij dan ook dagelijks gevraagd. Een logische vraag als je zo naar mijn titel kijkt. Mijn antwoord is dan altijd: nee. Maar wat is het dan wel? Groningen kent zoals we allen weten een bloeiende nachtcultuur die door heel Nederland bekend is. Zelfs in steden als Amsterdam wordt vaak erg positief gesproken over de nachtelijke status van Groningen. Daar ben ik natuurlijk erg blij mee. Mijn speerpunten liggen dan ook bij het verder bevorderen van cultuur. Misschien een beetje vaag. Bevorderen van cultuur. In mijn werk als evenement organisator heb ik veel geleerd over hoe zaken in de cultuur werken en heb daardoor veel contact met de gemeente en met andere partijen. Door al vele jaren hier mee bezig te zijn geweest heb ik verschillende ervaringen opgedaan en ken ik de verschillende belangen die spelen. In een bruisende stad als Groningen zijn veel evenementen en horeca ondernemers die bij de uitvoering tegen verschillende problemen aanlopen. Ik word dagelijks door mensen gebeld die mij benaderen voor het geven van advies. Dit doe ik graag en deel met deze mijn ervaringen en probeer waar mogelijk de partijen te voorzien van bruikbare tips. In de afgelopen 4 maanden werd ik door veel mensen benaderd voor de meest uiteenlopende

zaken. Cultuurbevordering zie ik ook door het samenbrengen van mensen en het starten van maatschappelijk debat. Ik organiseer zo nu en dan nachtdebatten. Deze gaan over onderwerpen vanuit de nacht of onderwerpen die het daglicht niet kunnen weerstaan. Zo heb ik in januari een nachtdebat georganiseerd met als thema: De toekomst van het Groninger museum. Een debat waar ik mensen benader uit de kunstwereld en uit de politiek. Ik vind dit erg belangrijk omdat er zo een breder geluid ontstaat wat niet blijft bij een raadskamer met raadsleden. Eind februari hebben we een tweede nachtdebat georganiseerd. Deze ging over het Groninger coffeeshopbeleid. De opkomst was goed en de uitkomsten waren voor mij verrassend. Ik leer dat door een goed gesprek mensen

Chris Garrit

Mijn eerste column in een krant. In een krant van de belangrijkste Groninger nachtgebruiker. De student.

COLUMN

best makkelijk bij elkaar te brengen zijn. En dat partijen van links tot rechts ook maar gewone mensen zijn die vaak gaan voor het beste idee. Door deze conclusies door te sturen aan de gemeenteraad hopen wij goede inbreng te leveren aan een nog grootser Groningen. Ik ga voor Groningen als culturele hoofdstad en zal hiernaar streven in mijn ambtstermijn als nachtburgemeester. Mocht je meer informatie willen lezen dan verwijs ik je graag door naar mijn website: www.groningernachtwacht.nl

Lies, damned lies and statistics Journalistieke ethiek schrijft onder meer voor dat men nieuws zo accuraat mogelijk moet proberen weer te geven. Want als je zo accuraat mogelijk bent, benader je de werkelijkheid en de werkelijkheid is de waarheid en de waarheid moet je weergeven. Helaas is de waarheid ook vaak saai, genuanceerd, en een doolhof van grijstinten. En dat is nou net niét wat nieuws graag wil zijn. Dus maken we mooier, poetsen we op en laten we minder sensationele elementen in hun geheel achterwege. En welk instrument leent zich beter voor de-waarheid-2.0 dan de wetenschappelijke statistiek?

Klein voorbeeld om het bovenstaande te illustreren. Rondstruinend in het archief van de UK kom ik een mini-artikel tegen over het onderzoek van Tom Postmes en Marlon Nieuwenhuis van maart vorig jaar. Het onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag onder studenten wordt hier gereduceerd tot een paar zinnetjes. De focus ligt plots louter op alcoholgebruik: Groningse studenten worden ten aanzien van alcoholgebruik over het algemeen als ‘braaf’ betiteld, maar ‘dit geldt niet voor leden van grote studentenverenigingen: zij drinken fors meer’. Onder dit onbevredigende stukje tekst stond een uitnodigend, rood hyperlinkje: “lees hier het onderzoek”. Het linkje leidde naar ons aller Google Docs en voor mij ontvouwde zich een relatief vlot geschreven wetenschappelijk onderzoek. Postmes en Nieuwenhuis identificeerden in hun expe-

riment verschillende vormen van probleemgedrag onder studenten. Paragraaf 3.1 betrof direct de categorie alcoholgebruik. Dus, antwoord op de hamvraag, drinken irreële corpsleden en andere geabonneerde, mooie pikkenbazen nou zoveel meer dan “normale” studenten? Nou. Ja dus. Het onderzoek van Postmes en Nieuwenhuis laat onomstotelijk zien dat leden van studentenverenigingen meer drinken dan elke andere student. Het DÛH, spat nog net niet van de pagina. Het gemiddeld aantal glazen alcohol per week ligt, bij een eerstejaars, op 10. Bij studentenverenigingen sjaarzen ligt dat echter op 21. De anti-studentenverenigingen liga loeit, weer een onderzoek ten bate van de negatieve beeldvorming. Of toch niet? Want dit onderzoek ging toch niet over het gemiddelde alcoholgebruik onder diverse studentengroepen? Nee, het ging eigenlijk over problematisch gedrag onder studenten. Dus, wat wordt er bedoeld met “problematisch veel” drinken? Volgens de auteurs betreft dit een voor de gezondheid gevaarlijke hoeveelheid alcohol consumeren, a.k.a. binge-drinking. U bent aan het binge-drinken als u een grote hoeveelheid alcohol (5 glazen of meer) in korte tijd leegdrinkt. Postmes en Nieuwenhuis hebben de eerstejaars op drie momenten ondervraagd met betrekking tot hun binge-gedrink. Vlak vóórdat ze gingen studeren (juli 2009) en tweemaal in het eerste

den van studentenverenigingen dat weleens of vaker aan bingedrinking deed steeg met 14%. Bij leden van studieverenigingen steeg dit percentage echter met 23,6%.

jaar (december 2009, maart 2010). De uitkomsten laten bij alle drie de verschillende groepen een stijging zien in het aantal mensen dat weleens of vaker binge-drinkt: zowel bij leden van studentenverenigingen, als leden van studieverenigingen en nietleden. Maar, nu wordt het interessant. Het onderzoek van Postmes en Nieuwenhuis laat dus ook zien hoeveel procent van de studenten vóór hun studietijd weleens of vaker aan binge-drinken deed. Bij leden van studentenverenigingen lag dit in juli op 60%. In december en maart verschoof dit respectievelijk naar 79,2% en 74,0%. Bij leden van studieverenigingen lag dit in juli op 35,9% en in december en maart op 52,1% en 59,5%. Voor de heldere lichten die hoofdrekenen en statistiek in het algemeen een noodzakelijk kwaad vinden (ik ben met u) komt dit op het volgende neer: het percentage le-

Wat kan men dus uiteindelijk leren van dit enerverende stukje tekst? Het onderzoek van Postmes en Nieuwenhuis laat niet zien dat de stijging van het aantal studenten dat weleens of vaker aan binge-drinking doet noodzakelijkerwijs aan de studentenvereniging te wijten is. Dit omdat deze stijging ook zichtbaar (en zelfs groter) is bij leden van een studievereniging. Met andere (overgegeneraliseerde) woorden: moeders hoedt uw kinderen voor de studievereniging, een Sodom en Gomorra van binge-drinking. Onze vrienden van de UK hadden dus gelijk toen ze concludeerden dat leden van een studentenvereniging fors meer drinken. Ze zeiden er enkel niet bij dat ze al fors meer dronken voordat ze überhaupt gingen studeren en dat de grootste stijging in alcoholmisbruik eigenlijk bij leden van studieverenigingen zit. Voilà, een perfect voorbeeld van de-waarheid-2.0. Iris Strangmann

Wil je reageren? Stuur een email naar i.strangmann@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Superniels en Megajeroen Ieder weekend zijn ze te zien in het zaterdagavondprogramma van Paul de Leeuw, en één van hen maakt ook nog eens deel uit van het team van VARA-programma RamBam. Je zou bijna vergeten dat cabaretiers Niels van der Laan en Jeroen Woe ook gewoon op de planken staan met hun voorstelling Superlatief. In februari deden de twee ook Groningen aan en vereerden ze het Kruithuis met een bezoekje. De Studentenkrant praatte met Niels en Jeroen.

genover? Je gaat ook niet zeggen dat ze het meest fantastische zijn wat we ooit hebben meegemaakt. Dat is een soort logisch antwoord om op het midden uit te komen, maar dat doe je niet.” “Ik vind het dan wel weer leuk

steeds meer met televisie. “Televisie is nu nog relatief nieuw, maar dat vinden we ook heel leuk. We maken bij Paul de Leeuw een soort nieuwsquiz. We hebben daar een kwartier waarin we eigenlijk kunnen doen wat we zelf willen.” Een van de belangrijkste voordelen

Al deze verplichtingen zorgen ervoor dat Jeroen en Niels een druk leven hebben. “Van woensdag tot en met zaterdag zijn we ’s morgens bezig met het programma van Paul de Leeuw. Rond een uur of drie vertrekken wij dan naar een theater in het land. ’s Avonds

van het televisieprogramma is dat beide zaken, tv en de voorstellingen, elkaar een boost geven. “Met onze nieuwe voorstelling gaat het wel een stukje harder. Dat komt natuurlijk mede door de televisie, want daar kijken op een avond anderhalf miljoen mensen naar. Dat speel je in geen twee jaar bij elkaar.”

gaan we eigenlijk altijd weer terug naar Amsterdam, waar we allebei wonen. Om negen uur ’s morgens vertrekken we, en dan zijn we meestal rond een uur weer thuis. Eigenlijk zijn dat gewoon idiote dagen. Het is soms wel zwaar – er zitten wel wat Ibuprofen-avonden tussen.”

Optreden in Groningen heeft altijd iets speciaals, vertelt Niels. “Groningen is een van de leukste steden om op te treden, samen met Amsterdam en Utrecht.” De twee zijn hier dan ook al drie, vier keer geweest. Volgend jaar komen Niels en Jeroen weer naar Groningen met een nieuwe voorstelling. Dan zullen ze niet in het Kruithuis, maar in de Stadsschouwburg staan. Hun huidige voorstelling heet ‘Superlatief’. “Hij gaat over dat je zonder extremiteiten niets meer kunt bereiken. Je moet wel zeggen dat iets superfantastisch is voordat mensen erheen gaan. Of je zegt dat iets ubermegaverschrikkelijk is, maar je zegt niet dat iets wel aardig is. Daar kom je nergens meer mee.”

Politiek “We hebben een politieke scene erin zitten, waarin over vrij droge kost met alleen maar superlatieven wordt gedebatteerd en ook vol op de man wordt gespeeld.” Niels vindt het schokkend dat het in de politiek steeds meer die kant op lijkt te gaan. “Wat ik vooral vervelend vind, is dat er zo moeilijk een antwoord te geven is op grote negativiteit. Je kunt wel zeggen dat moslims enge terroristen zijn, maar wat zet je daar teadvertentie

Ben jij vrouw en 21 jaar of ouder? Wil je graag op een vaste plek zelfstandig aan de slag? Voor een dag per week of meer. Hou je van uitdaging? Dan is dit misschien het juiste adres voor jouw! Sollicitatie brief graag naar:

Evita

Kleinkunstacademie

Veeningen 49 7924PH VEENINGEN Of Info@evita.nl

KRINGLOOPWINKEL

DE ROMMELMARKT

WWW.KRINGLOOPWINKEL VERKOOPHAL GRONINGEN GRONINGEN.NL Kleding Kinderkleding Jassen LP’s Schoenen Boeken Flexa Verf

dat je daar voorstellingen over kunt maken. Niet dat ik met een ethisch vingertje wil gaan wijzen, maar het is wel inspirerend om te denken; stel dat je nou inderdaad die middenweg niet meer hebt. Wat blijft er dan over?”

€1,€0,50 €2,€1,€2,€1,€4,50

Niels en Jeroen ontmoetten elkaar op de Kleinkunstacademie in Amsterdam. “Je zit daar met zijn negenen in de klas, dus je kent elkaar eigenlijk sowieso al vrij goed. En daar werden we snel goede vrienden. We moesten dusdanig om elkaar lachen dat we dachten; misschien is het een idee als we samen wat gaan maken. Op de opleiding zijn we toen al voorstellingen gaan maken. En dat zijn we steeds meer gaan professionaliseren. Toen we in 2005 het Amsterdams Kleinkunstfestival wonnen, was er eigenlijk meteen al een impressariaat dat ons wilde verkopen. En toen zijn we op tournee gegaan met onze eerste voorstelling. Dat ging al best wel goed. Als je zo’n festival hebt gewonnen, heb je toch al snel een redelijk publiek dat komt kijken.”

Adres:

Boterdiep 63 Rolderstraat 9 Boterdiep 63 9712 LK Groningen 9401 AM Assen

9712 LK Groningen www.kringloopwinkelderommelmarkt.nl telefoon: 06-57738816 050-3184547

RamBam Niels is niet alleen bij Paul de Leeuw te zien op televisie, maar maakt ook met een groep anderen het VARA-programma RamBam. Hierin worden misstanden bij bijvoorbeeld datingsites of in de homeopathie belicht. Een ‘roeping ‘ om dingen aan de kaak te stellen, zoals hij dat doet bij RamBam, heeft Niels niet. “We zijn wel altijd betrokken. Ook in onze voorstellingen, er moet altijd een soort ‘woede’ zitten, hoewel dat een groot woord is. Bij RamBam heb je dat natuurlijk heel letterlijk. Dat vind ik wel heel fijn, maar ik ben in principe niet het type om als een soort Alberto Stegeman met verborgen camera’s op pad te gaan om onheil aan de kaak te stellen.”

Televisie Drukte De laatste tijd doen de cabaretiers

Voorlopig krijgen de twee het echter nog niet rustiger. “Vanaf mei gaan we een nieuwe voorstelling schrijven, die we vanaf oktober gaan spelen. En we gaan ook nog zeker een jaar door bij Paul de Leeuw.” Hun huidige voorstelling voeren de cabaretiers tachtig keer per seizoen op. De nieuwe show zal zo’n honderddertig voorstellingen per seizoen kennen. De heren kunnen hun borst dan ook natmaken. Olivier Oost

Wil je reageren? Stuur een email naar o.oost@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Techno in 050 Drie alternatieven voor Simplon Naast de bekende technoconcepten in Simplon en Huize Maas (Simplon Invites, Hartslag en Boel op Stelten) zijn er nog genoeg andere organisaties bijgekomen in Groningen. Dat techno groeiende is, is hier wel vaker geschreven, maar de volgende drie unieke feesten zijn nog niet eerder uitgelicht. Ze verschillen van de rest en van elkaar, maar zijn alle drie goed. Zo heb je KusopjeKut, dat begon als een undergroundrave, maar nu een veel groter publiek bereikt. Daarnaast heb je Sunday Afternoon Collective voor de echte diehards en tot slot Technodump dat van oorsprong een Facebookgroep is, waar alle technoconsumenten bij elkaar komen. Sunday Afternoon Collective 5 februari Omdat je normaliter op zondag alleen de verjaardag van je tante viert, is Sunday Afternoon Collective (S.A.C.) een feestje dat moet wennen. Bij daglicht fiets je nuchter naar de rand van de stad om vervolgens een loods aan te treffen die vanaf twee uur ’s middags geopend is. Dat dit helemaal niks uitmaakt, is illustrerend voor de kracht van Paradigm. De meesten kennen deze locatie vooral van het afgelopen nieuwjaarsfeest, maar de liefhebbers weten dat hier al meerdere malen een smaakvol zondagfeest is neergezet. Met Minilogue als hoofdact is dat ditmaal niet anders. Bij binnenkomst vergeet je gelijk dat het zondagmiddag is door de sublieme muziek en de sfeervolle aankleding, die maandelijks ververst wordt. De set van Minilogue, die om zeven uur begint, heeft een ijzersterke opbouw en wordt steeds soepeler, evenals het publiek. De support van het Klopfgeist label, te weten

Hesz, Sigward en Neo Young voor en na de hoofdact sluit helaas niet perfect aan, maar zodra de DJ’s op gang zijn is iedereen dit allang vergeten. S.A.C. is van alle technofeesten in Groningen waarschijnlijk de minst toegankelijke vanwege het tijdstip en locatie. De nadruk ligt minder op feest, maar daar staat tegenover dat het een muzikaal hoogtepunt is.

foto: Niels de Vries

KopjeK

Helemaal nieuw is Elaztick van het eveneens nieuwe Technodump. Bijzonder aan Technodump is dat het ontstaan is uit een Facebookgroep van voornamelijk Groningse technoliefhebbers. Alles wat technogerelateerd kun je hier terugvinden, wat dus vooral neerkomt op aankondigingen van feestjes en natuurlijk de lekkerste hitjes. In een jaar tijd is de groep gegroeid naar ruim 700 leden en dit werd door de eigenaren gevierd in het Platformtheater. Helemaal uitverkocht en met Olivier Weiter en Mononoid

als publiekstrekkers kon er niet veel mis gaan. Het Platformtheater was al een tijd niet blootgesteld aan feesten als deze, maar doorstaat de test. Weiter stelt de kenners wat teleur, omdat hij alleen maar hits draait en er geen structuur in zijn set zit in tegenstelling tot zijn voorgangers van Mononoid. Dit zal het gros van het publiek echter een zorg zijn, want het is de gehele avond één en al liefde en blijheid in de zaal. Wanneer deel twee komt is voorlopig nog onbekend maar is uiteraard te vinden door Technodump te volgen of door één van de technodumppromotiemeisjes <3 aan te spreken op het eerstvolgende technofeest.

voor reden dan ook niet bij hun huisarts terecht kunnen. Bij het woord gratis komen Nederlanders er echter op af als strontvliegen op een mesthoop, zo ook bij deze

kregen en iedereen uit een gebied waar soa’s en hiv veel voorkomen, zoals sub-Sahara Afrikanen, Surinamers, Antillianen, Arubanen en hun partners. Het is dus bijna

onder de risicogroep jongeren tot 25 jaar vallen. Deze groep wordt echter alleen getest op chlamydia, omdat dit de meest voorkomende soa onder jongeren is. Nog niet

Technodump Presents Elaztick

KusopjeKut is al wat langer een ondergronds fenomeen in Groningen. Hoewel het inmiddels zo bekend is dat je het bijna geen underground meer kan noemen (een onderwerp waar je eeuwig over kan discussiëren), onderscheidt de organisatie zich met locaties die pas op het laatste moment bekend worden gemaakt en een verrassende, kleurrijke aankleding. Het eerstvolgende feest was zelfs binnen 5 minuten uitverkocht en om dit te vieren werd er een, last minute, extra geheime editie georganiseerd. Vanwege discretie geen verslag van dit feest. Wil je de volgende keer ook graag op de gas-

tenlijst staan is het aan te raden op het volgende openbare feest, L.I.C. genaamd, veel vriendjes te maken. De SK helpt je een handje door 2x kaartjes te verloten voor de 31e maart. Je hoeft alleen maar te mailen naar winning@studentenkrant.org met antwoord op de vraag waarom jij de tickets verdient. Mirre Terpstra

@ De gratis soa-test: Vergane glorie? Wat zou hij hebben? Hiv, herpes? En hoeveel gasten heeft zij afgewerkt dat ze hier nu zit? Zou ik zelf wat hebben? De soa-test bij de GGD, er wordt vaak wat negatief over gesproken. Wie haar wel eens heeft ondergaan weet dat dit niet terecht is. Toegegeven, het is wat ongemakkelijk als je voor het eerst plaatsneemt in de wachtkamer, maar na een paar minuten besef je echter al dat jullie allemaal lotgenoten zijn. Uiteindelijk is het slechts een kwestie van wat vraagjes beantwoorden, plasje inleveren, bloed prikken en klaar is Kees. Een ultiem, gratis SOGmomentje waarbij je na afloop toch het gevoel hebt dat je iets nuttigs hebt gedaan. Helaas wordt sinds begin dit jaar bezuinigd op de test.

Omdat er nog geen Wikipedia pagina over dit onderwerp is te vinden besluit ik Sense Noord Nederland te bellen om te achterhalen wat deze bezuiniging nou precies inhoudt. Helaas willen zij niet meewerken aan ons onderzoekje. Als ik echter als verlegen homoo tje naar de Aids Soa Infolijn bel omdat ik wat vraagjes heb, word ik plotseling wel geholpen. De anonieme en gratis soa-testen van de GGD zijn oorspronkelijk bedoeld voor mensen die om wat

illustratie: Tobias Rutteman

gratis test. De kosten zijn hierdoor enorm gestegen en om deze te drukken wordt er nu strenger geselecteerd aan de GGD poort. Er zijn echter een aantal risicogroepen die nog wel bij de GGD terecht kunnen voor een gratis soatest, namelijk: jongeren tot 25 jaar, iedereen met duidelijke soaklachten, homoseksuelen, MSM (mannen die seks hebben met mannen), prostituees en hun klanten, heteroseksuelen met veel wisselende partners (meer dan 3 in de afgelopen zes maanden), iedereen die via een soa-polikliniek een partnerwaarschuwing heeft ge-

onmogelijk om niet onder één van deze groepen te vallen. Mocht je niet onder een bepaalde risicogroep vallen word je doorverwezen naar de huisarts. Dit kan aardig in de papieren lopen aangezien een soa-test via de huisarts onder het eigen risico van 220 euro valt. Grote kans dat je deze nog niet (volledig) verbruikt hebt en je meer dan 100 euro voor de test moet betalen, afhankelijk van de soa’s waar je op wordt getest. Bovendien zit er nog een klein addertje onder het gras. De meeste van jullie zullen

helemaal een geruststelling dus. Om ervoor te zorgen dat je toch onder een bepaalde risicogroep valt en op zo veel mogelijk soa’s wordt getest zit er maar 1 ding op: keihard liegen. Het is zaak de verpleegkundige van de GGD tijdens het gesprek ervan te overtuigen dat er een aannemelijke kans bestaat dat jij een soa hebt. Die bepaalt namelijk of jij voor de gratis soa-test in aanmerking komt, en zo ja op welke soa’s je getest wordt. MSM worden bijvoorbeeld standaard getest op hiv. Nu heeft iedereen wel iets gays in zich en

Wil je reageren? Stuur een email naar m.terpstra@studentenkrant.org

het is af en toe best fijn om daar even lekker aan toe te geven. Ga dus lekker met je benen over elkaar zitten en vertel dat je het af en toe best fijn vindt om je flink van achter te laten verwennen. Indien je als vrouw op hiv getest wilt worden is het verstandig om te vermelden dat je met een aantal Afrikanen naar bed bent geweest, uiteraard zonder condoom. Wat ook helpt is om het aantal bedpartners dat je in de afgelopen 6 maanden hebt gehad minimaal te verdubbelen. Mannen doen dit in principe standaard maar vrouwen willen zich hier nog wel eens voor schamen. Doe dit dus niet en geef gewoon toe dat je een slet bent. Indien je op een bepaalde soa getest wilt worden verzin dan de symptomen of zeg dat je gebeld bent door een bedpartner die deze soa blijkt te hebben. Er zijn uiteraard nog meer situaties te bedenken maar het punt is duidelijk. Zorg ervoor dat je onder zoveel mogelijk risicogroepen valt, dan is de kans groot dat je gewoon een volledige, gratis soatest krijgt. Het doel heiligt de middelen!

Nils de Pee

Wil je reageren? Stuur een email naar n.de.pee@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

“Eigenlijk is het één grote reclameactie voor Bavaria”

“

Gemiddeld bezorgen we zo’n 900 kratten per week

Reportage Wie kent ze niet, de blauwe bussen van de Bavaria Bierkoerier. Iedere student heeft ze wel eens door de stad zien rijden. Dat ze bier leveren is duidelijk, maar hoe gaat zo’n avondje bier rond brengen nou eigenlijk in zijn werk? De SK reed aan dagje mee met bierkoerier Bram Uijterschout. De Bavaria Bierkoerier (Biermans) bestaat al sinds 2002 en Uijterschout werkt er zelf ongeveer een jaar bij. Biermans is een stichting, wat inhoudt dat er geen winst mag worden uitgekeerd. In principe zijn de koeriers dan ook in loondienst van zichzelf. Het is dus niet zo dat de Bierkoerier een werkelijk onderdeel is van Bavaria. Voor Bavaria is het vooral een mooie bijkomstigheid, omdat de Bierkoerier natuurlijk zorgt voor extra promotie. Het is meer één grote reclame-actie voor Bavaria. Hoe meer bier er wordt afgenomen, hoe beter en het is dan ook niet meer dan logisch dat de financiering voor bijvoorbeeld een extra bus wordt gedaan door Bavaria.

“

De Bierkoerier rijdt niet alleen rond in Groningen. Sinds 2010 verblijdt Biermans ook de steden Utrecht en Tilburg. In deze steden is de Bierkoerier nog niet zo groot als in Groningen, maar wat niet is, kan natuurlijk nog komen. Voor de studenten die het nog niet weten (we kunnen het ons bijna niet voorstellen): je kunt tot 21.00u bier bestellen bij de Bierkoerier. Na 21.00u worden er geen bestellingen meer aangenomen. Het is niet nodig om langer door te rijden dan 21.00u, omdat eigenlijk vrijwel iedereen die wil bestellen wel weet dat je maar tot die tijd kunt bestellen en dus gewoon zorgt dat dat gedaan is. Je kunt overigens ook kratten inleveren bij de Bierkoerier, best handig. Bij de Bierkoerier zijn alleen mensen in dienst die lid zijn van Vindicat of Albertus. Uijterschout geeft toe dat hierbij sprake is van vriendjespolitiek, maar daardoor is er wel veel sociale controle. Er is geen sprake van een echte sollicitatie-procedure, tot verdriet van sommigen. Het is bijvoorbeeld niet raar dat de mannen van de Bierkoerier een open sollicitatiebrief ontvangen van een man van 35 die zijn koeriersdiensten aanbied. Het is tenslotte crisis, dus waarom zou je het niet proberen?! Iedere maandag worden de kratten bier afgeleverd door de leverancier. In de loods van het Bierkoerier hoofdkwartier staan op dat moment zo’n 12 tot 18 pallets met kratten. Niet alle dagen zijn even druk, dus er is niet altijd evenveel nodig, maar wanneer het bijvoorbeeld Kermesse is, is het echt chaos en zijn er meer kratten nodig dan normaal. Over het algemeen zijn de drukke dagen vooral op dinsdag en donderdag. In 2011 zijn er 43.344 kratten verkocht. Je kunt dus nagaan dat er gemiddeld zo’n 900 kratten per week worden bezorgd.

Bijdehandjes worden niet gewaardeerd

Foto: Tim van Veen Na een bijzonder zakelijk gesprek mogen we eindelijk in de bus stappen om het grote Biermans avontuur te gaan beleven! Het werkt zo: Er zijn twee bussen: Busje 1 en Busje 2 (Ja, je verwacht het niet!). In busje 1 wordt alles geregeld, hier komen alle telefoontjes binnen en is er een iPad aanwezig om alle bestellingen via de Bavaria Bierkoerierapp in de gaten te houden. Het is tegenwoordig namelijk ook mogelijk om bier te bestellen via de Bavaria Bierkoerier applicatie. Dit is voor de Bierkoerier mannen bijzonder handig omdat ze dan geen mensen te woord hoeven te staan. Ze hoeven dan alleen nog maar te bellen als ze voor je deur staan. Dus download de app en maakt het de mannen nog makkelijker. De mannen maken geen gebruik van een navigatiesysteem want dat zou, naarmate het op een avond drukker wordt, alleen maar omslachtig zijn. Het vinden van een route wordt gewoon met het blote hoofd gedaan. Dit maakt dat je eerste paar ‘ritjes’ een grote chaos zijn. Je moet op dat moment alles nog uit je hoofd leren en dan rijd je nog regelmatig een weg in die je helemaal niet in mag. Tijdens het meerijden blijkt dat de onderlinge communicatie tussen Busje 1 en Busje 2 bijzonder soepel verloopt. Voorbeeld:

Busje 1:”Kun jij de Ooster Hamrikkade 16a doen?” Busje 2: “Is dat Noord of Zuid?” Busje 1: “Links” Busje 2: “??” Werken bij de Bierkoerier is geen straf, maar toch zijn er genoeg irritaties en die worden graag met iedereen gedeeld. Het is namelijk verschrikkelijk irritant wanneer mensen niet opnemen als je voor de deur staat. Geef even van te voren aan dat je even niet thuis bent, dan kan daar rekening mee worden gehouden. En bijdehandjes worden ook niet gewaardeerd. Wanneer een Bierkoerier zegt dat hij bijna voor je deur staat moet je vooral niet zeggen: “Ik kijk net uit het raam en ik zie je nog niet hoor”. In dit geval loop je het risico dat de koerier ik kwestie nog even een extra rondje maakt voor hij je bier komt afleveren. Tijdens de ritjes worden alle bestellingen op geschreven en de volgende dag worden deze gegevens in de computer gezet. Het is niet zo dat de cijfers door moeten worden gegeven aan Bavaria, maar dit is vooral ter controle van de tekorten. Natuurlijk moeten de mannen van de Bierkoerier zich wel eens melden bij Bavaria. Ongeveer vier keer per jaar is er een managementvergadering in Utrecht, waar ook mannen aanwezig zijn van Bierkoerier Utrecht en Tilburg. Bij deze vergaderingen wordt er geïnformeerd hoe

het gaat en kunnen nieuwe plannen worden doorgegeven. Tot slot nog even een fijne anekdote. Een van de mannen had op een zwoele zomerdag de schuifdeur van de bus niet helemaal goed dicht gedaan. Toen hij op de Grote Markt reed en de bocht naar de Gelkingestraat maakte gleed deze schuifdeur open en rolden er meerder kratten ten aanzien van het volle terras de bus uit. De bierkoerier in kwestie mocht toen dus voor een vol terras even de hele boel gaan opruimen. (Ik denk dat je erbij had moeten zijn…) Dit stuk zou natuurlijk nog net even iets smeuïger worden wanneer we nog zouden kunnen vertellen dat een van de Bierkoerier mannen wel eens iemand had meegenomen de bus in, maar hierover is weinig bekend. Laten we toch, puur voor het verhaal zeggen, dat degene die de schuifdeur niet goed had dicht gedaan ook wel eens een ‘romantisch’ momentje in de bus heeft beleefd. Of dit waar is kun je natuurlijk altijd even navragen! Else-Marike Kepel

Wil je reageren? Stuur een email naar r.van.der.sar@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Stukafest: intieme voorstellingen tussen de bierkratten Op 23 februari vond in Groningen het StukaFest plaats, een festival waarbij er door de hele stad huiskameroptredens werden gegeven. Twee SK redacteurs grepen naar hun fiets en namen een kijkje bij een aantal deelnemende studentenhuizen. Lolu Ayaji Het eerste optreden dat we bezoeken is in de Pausgang, een priegelig straatje middenin het centrum. Vanbinnen is het huis enorm en we krijgen meteen een biertje in onze handen gedrukt. Vanavond zal Lolu Ayaji hier optreden met improvisatietheater. Lolu hoort bij Boom Chicago, een scherp cabaretproductiehuis uit Amsterdam. Zijn handlanger heet Michael Lolu en Michael breken meteen het ijs door handen te schudden met iedereen in het publiek. Daarna doen ze een aantal improvisatierondes, met participatie van het publiek die af en toe een random woord of plaats moet schreeuwen. Je kunt het het beste vergelijken met de Lama’s, alleen dan is dit met negers en in het Engels. Michael en Lolu zijn perfect op elkaar ingespeeld. De verslaggever van de SK is zelf ook even de sjaak wanneer ze op een stoel moet plaatsnemen met een bel en een toeter terwijl Michael en Lolu een scène uit haar leven naspelen. Als er iets waar is, moet ze op de bel drukken, is er iets niet waar dan moet ze op de toeter blazen. “I got so drunk once, I punched someone in the face!” DING! Loly en Michael zetten een scherp stuk improvisatietheater neer. Ze bruisen van de energie, weten de aandacht van het publiek vast te houden en ze hebben er een flink tempo in zitten. Het enige nadeel is misschien dat ze af en toe wat slecht te verstaan zijn. Hoe dan ook sluiten ze heel sterk af door een kerel uit het publiek te nemen, hem wat vragen te stellen over zijn werk en hobby’s en een heel melodramatisch gezongen tribuut voor hem bij elkaar te improviseren. Al met al is er genoeg te lachen. We verlaten Huize IJkelstein met wat meer getrainde buikspieren dan bij aanvang.

Matroesjka’s We vervolgen onze weg naar het zuiden van de stad, en wel naar de Rabenhauptstraat. Hier wordt een muziektheatervoorstelling gespeeld door Lisa Lieb en Janneke Rinzema met muzikale ondersteuning van Elianne van Ee, die accordeon speelt. De voorstelling heet Matroesjka’s, en gaat over de Russische internetbruiden Vladlena en Olga die net op Schiphol zijn aangekomen en die nu op hun echtgenoten zitten te wachten. In de voorstelling zingen Olga en Vladlena over het leven in Rusland, wat ze verlieten voor een toekomst in het saaie Nederland. Ze zingen over de wensen en verlangens die ze hebben van hun echtgenoot, en over het achterlaten van alles wat ze kenden in Rusland. Daarnaast gaat er natuurlijk een behoorlijke hoeveelheid wodka doorheen. Na het opzwepende improvcabaret van Lolu Ayaji is dit opeens wel een rustige voorstelling, en we moeten de switch even maken. De show vergt enige concentratie, omdat alles gezongen wordt en omdat het accordeon af en toe net iets te luid en irritant speelt, waardoor Lisa en Janneke minder goed verstaanbaar zijn. Desondanks zingen ze erg zuiver en wazijn hun teksten sterk.

Matroesjka’s foto: Tim van Veen

energiestoot mee voor de volgende ronde.

Thomas Dudkiewicz “Chef licht, mag de stekker eruit!” Ah, dat blijk ik te zijn. Een enkele spotlight blijft aan, terwijl de rest van de kamer zich hult in donkere schimmen. Als de kamer zich met stilte vervult tikt de secondewijzer van de klok zachtjes door. Daar staat hij in pak voor zich uit te staren. Hij kijkt enigszins verveeld, als een klein kind wiens moeder heeft gezegd dat hij hier moest wachten. De bh’s die achter hem aan de muur hangen doen hem blijkbaar ook weinig. Dan begint hij, of nou ja beginnen, hij staart iedereen een voor

een aan. Het getik van de wijzer van de klok gaat door merg en been, enigszins ongemakkelijk. Als hij bij mij aankomt probeer ik niet uit te proesten in lachen. Ik kan het onderdrukken tot een subtiele glimlach. Maar hoe dan ook, hij geeft geen kick. Een zacht gegiechel verspreid zich door de kamer. Dan begint hij te spreken, langzaam, overwogen, “I am in the middle (stilte), the middle of nowhere”. Langzamerhand begint zijn verhaal meer vorm te krijgen en uiteindelijk zitten we allemaal gespannen te luisteren hoe zijn verhaal vordert. Het blijkt een verhaal te zijn over een vrienden trip dat enigszins tragisch eindigt. Mond-

Op ongeveer tweederde van het stuk laten de dames een stilte vallen die bijna twee minuten duurt. Dit samen met de intieme setting van de studentenkamer bouwd de spanning ontzettend op. De stilte wordt onderbroken door een hele rits flauwe oneliners over mannen. “Mannen zijn als Type-ex, eerst is het je type, dan is het je ex.” “Mannen zijn als anti-verouderingslotion: ze zeggen wel dat ze werken, maar dat doen ze niet.” “De ideale man rookt niet, drinkt niet en bestaat niet.” De afsluiting van de voorstelling is een heel mooi rustig Russisch wiegeliedje, wat driestemmig wordt gezongen. Het weerspiegelt precies de inhoud van de voorstelling en de emoties van de vrouwen die nog altijd op Schiphol stonden te wachten. Als toegift zingen Lisa en Janneke een zomerhit over wodka. Hiermee geven ze het publiek nog een

Thomas Dudkiewicz foto: Eveline Vaessen

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Fish & Feed Sinds kort zit er aan het Zuiderdiep een soort beauty-attractie: een winkel waar vrouwen en een enkele man hun voeten kunnen laten verzorgen door visjes. Omdat wij graag gratis rare dingen doen via de SK zijn we er langs gegaan. Meteen als we binnenlopen zegt het vriendinnetje dat mee is als test-partner: “Nou durf ik niet meer” Grote bakken met zo’n honderd visjes erin staan voor ons te dampen en alle visjes kijken naar ons. Om haar gerust te stellen, vertel ik dat het ook heel erg pijn schijnt te doen.

Het doet dus helemaal geen pijn. Het voelt een beetje als belletjes die langs je voeten gaan. De eigenaar Maurice de Thomis kwam op een vakantie in Turkije dit fenomeen tegen en zag meteen hoe dit zijn ticket naar het ondernemerschap zou kunnen zijn! Daar heb je hele thermische baden die gevuld zijn met duizenden van dit soort visjes. Ik denk me in hoe het moet zijn om helemaal kopje onder in zo’n natuurlijke bron in Turkije te zitten. If you know what i mean. Maurice vertelt dat hij ook wel overwogen had om een heel bad te maken, maar uiteindelijk dacht hij dat er toch te weinig mensen in zouden willen. Zoiets zou je namelijk waarschijnlijk maar een keer doen terwijl er nu al een vaste klantenbestand ontstaat voor de voetverzorging. Bovendien is een bad niet zo laagdrempelig als iets waar je met je voeten in gaat. Terwijl ik met m’n voeten erin zit te schreeuwen hoe fantastisch raar het allemaal is, zit het vriendinnetje nog steeds te gillen dat ze niet durft. Maurice vertelt dat er wel vaker mensen (vrouwen) niet durven tot huilen en schreeuwen aan toe. Maar uiteindelijk gaat iedereen er wel met z’n voeten in. Eenmaal pootjeonder is het eigenlijk ook best wel een prettig gevoel. De eerste paar seconden kietelt het wat maar daarna wennen je voeten eraan. Hoewel het niet iets is wat je snel zou doen als man, is het wel tof. Zo’n honderd visjes zuigen aan je voeten, en dat blijft geinig. Ook als je niet direct rondloopt met het idee dat je dringend zachtere voeten nodig hebt. Het is natuurlijk sowieso een beleving, maar het moet gezegd worden dat mijn voeten nog nooit zo zacht hebben gevoeld als na de behandeling. De visjes eten de dode huidschilfers van je huid af. Omdat de hele bovenste laag van je huid uit dode schilfertjes bestaat blijft alleen de nieuwe en dus super zachte huid over. Maar daar blijft het niet bij: de

hoeken worden uitgesneden, ogen worden uit oogkassen gehaald. Als het verhaal eindigt zitten we allemaal wat versuft voor ons uit te kijken. Overwacht was dit een bijzonder boeiend stuk.

Tot slot De artiesten, kamerbewoners en het bestuur van Stukafest hebben een mooi festival neergezet. Het zachte (misschien zelfs zwoele) weer van de avond hielp ook mee. Iris Schutte, voorzitter van het Stukafest bestuur zei het meest trots te zijn op de kamerbewoners, aangezien het bestuur geen invloed heeft op de sfeer in de kamers. Hier kunnen wij ons in vinden. maar het eindfeest in Simplon was ook zeer geslaagd. Tot volgend jaar! Lisanne Wieringa Eveline Vaessen

Wil je reageren? Stuur een email naar redactie@studentenkrant.org

Foto: Claire Gersen visjes scheiden een stofje genaamd ditranol af wat goed is tegen huidziektes zoals Psoriasis. Daardoor komen er van ver ook een paar mensen die daar last van hebben om deze beauty behandeling te kunnen ondergaan. Verreweg de meeste mensen komen toch voor de zachte voeten en de lol. Mijn proefpersoontje was heel blij dat ze toch haar voeten erin had gedaan en komt zeker terug. “Als de SK uit is met die bon ga ik weer! Dan wil ik ook mijn handen erin! Het is veel prettiger dan een pedicure want dan zit er steeds iemand aan je.” Ze heeft geluk en jij ook want we hebben met de eigenaar afgesproken dat er een korting is voor SK-lezers. Als je de bon op de achterkant inlevert kan je met twee voor de prijs van één een behandeling van een half uur nemen! Neem je moeder mee of ga met een jaarclubje! Tijdens de behandeling krijg je een kopje koffie of thee en daarna nog een zalfje en een giftpakketje mee naar huis.

Randy Martens

Wil je reageren? Stuur een email naar r.martens@studentenkrant.org

VERA

OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN PROGRAMMA OVB // CHECK WWW.VERA-GRONINGEN.NL

VERWACHT 07/03 GEM 08/03 THE BLOODY HOLLIES 12/03 CASS MCCOMBS 14/03 LA BOUTIQUE FANTASTIQUE 15/03 CRIPPLED BLACK PHOENIX 21/03 DISAPPEARS 23/03 SVETKOFF LAMPS 28/03 ZUN ZUN EGUI 29/03 LPG 31/03 OTHER LIVES 06/04 MOSS 11/04 THE SLACKERS 21/04 BLOOD RED SHOES 25/04 GO BACK TO THE ZOO

TRASH THAT BEAT! ELKE ZATERDAG VERA SWING ! NEW MUSIC // COOL PEOPLE // CHEAP BEERS VAN 23.30 TOT 04.00 UUR // ENTREE: MAANDKAART (€ 1,50)

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Clash of the Titans: Clio vs. VIP vs. EBF

Test Welke studievereniging geeft de beste feesten? Om eindelijk de onophoudende discussies de mond te snoeren nam de Studentenkrant de proef op de som en bezocht afgelopen maand de feesten van de drie grootste studieverenigingen van Groningen.

VIP: Love is in the air so heaven will be our playground 15 februari Locatie In het afterpartyWalhalla van Simplon: Klup. Het valentijnsthema was werkelijk overal terug te vinden. De feestcommissie was als “Dr. Love’s” verkleed, hartvormige heliumballonnen zweefden in de ruimte en er werd zelfs gaandeweg de avond langsgelopen met schalen vol vers fruit in chocoladesaus. Een love-spel waarbij je bij de ingang een kaartje met een naam kreeg en je wederhelft moest vinden, viel bij de gasten niet in de smaak, maar ik vind het toch een leuk initiatief. Zo hoort een feest eruit te zien, en dat er entree betaald moest worden nemen we graag voor lief. 4/5

Muziek De huis-DJ’s van de VIP waren van de partij met een tendens naar snoeiharde techno, drum & bass en dubstep. Jammer alleen dat veel mensen geen flauw idee hadden hoe ze hierop moesten dansen en het op een gegeven moment leek alsof een groepje meisjes gezamenlijk epilepsie kreeg. Wat variatie was misschien

leuk geweest voor de niet-technoliefhebbers, al was het wel een opluchting om geen ‘Gras van het Noorderplantsoen’ aan te moeten horen. 4/5

Sfeer De groep had even tijd nodig om los te komen. Lichtjes getreuzel op de dansvloer zag je vaak terug. Ook waren de mensen half niet zo goed verkleed als dat de aankleding was, wat voor een jammerlijk contrast zorgde. De openheid van Clio liet hier zijn kop niet zien, groepjes waren erg op elkaar gericht en gesloten. Aan het stereotype van een Psychologie studie – dat er veel vrouwen zijn- werd wel aan voldaan. 3/5

Clio Almanakuitreiking 14 februari Locatie Geheel in traditie van Clio werd de Rumba weer afgehuurd. Een niet al te strenge deurcontrole liet ons gratis binnen. De aankleding bestond uit een paar tekeningen op de muur, veel spannends werd er verder niet met de tent gedaan. Een paar confettiknallers bij de daadwerkelijke uitreiking van de almanak bevestigde dit pijnlijk. Het bier was wel spotgoedkoop en tevens werd er vanwege de bekendmaking van het congresthema een gratis fust beschikbaar gesteld. Geen onbelangrijke punten. 3/5

Eindcijfer 4/5 Muziek Het ziet eruit als een goed feest, het klinkt als een goed feest en het voelt als een goed feest.

DJ Barman was de eindverantwoordelijke voor de muziek. Een paar hitjes afgewisseld met oude meezingers met zo nu en dan even een hard techno nummer er-

door voerden de boventoon. Niet spannend, maar ook niet storend. De muziek stond hard genoeg om erop te kunnen dansen maar niet zo hard dat we elkaars adem in het oor moesten blazen om een goed gesprek te voeren. 3/5

Sfeer Dit is het puntje waar Clio het van moet hebben. Hoewel er een rare binnen- en buitenloop van mensen op aparte tijdstippen was kon je merken dat er een harde kern zat. Een gezellige goedgezinde harde kern. Niet één die alleen maar met elkaar om gaat maar juist de uitbijter erbij wilde betrekken. Dit kenmerkte het feest van begin tot eind. Het feit dat er een jas werd gestolen en direct door het bestuur de details werden genoteerd, met de geruststelling dat ze na afloop grondig alles door zouden zoeken, zegt genoeg. 4/5

Eindcijfer 3/5 Speciaal in wat voor opzicht dan ook? Nee, absoluut niet. Maar een tof avondje met tof bier en hele toffe mensen? Absoluut.

EBF Almanakuitreiking 20 februari Locatie In de provinciale hemel van de zaterdagavond: Kokomo Beach Club. Een pittige toegangsprijs groette ons bij de karig verklede commissie en ook het dure bier kwam als een verrassing na al de heftige toegangsprijs. Erg apart dat bij het feest met de duurste entree het bier ook duur was. Van de aankleding was weinig te merken dankzij alle attributen van de Kokomo zelf. Dan vraag je jezelf toch af waar al dat geld heen is

gegaan. 2/5

Muziek Daar dus. Tony Chacha en J-Nasty stonden op de boot lekker hun ding te doen met machtige plaatjes van begin tot eind. Wel weer een technoavond, maar aangezien het in de Kokomo was en duidelijk op de flyers en posters vermeld stond, mocht dit geen verrassing zijn. Feilloze overgangen van bekende nummers naar wat minder bekende deephouse tracks moesten voldoende zijn om iedereen op de dansvloer gek te maken. 5/5

Sfeer Maar dat deed het niet. De dansvloer was een hele slappe onaangename zooi. Veelal te dronken mannen zaten wanhopig om zich heen te kijken waar dat ene meisje in de zaal zich bevond. Een ware schande tegenover het tweetal dat heel netjes aan het draaien was. De enigen die uit hun dak gingen waren de vijf personen die op het podiumpje stonden. Als er zo weinig echte feestgangers bij EBF zitten, waarom dan de Kokomo afhuren? Een grote kroeg was misschien geschikter geweest. 2/5

Eindcijfer 2/5 Bah, schande dat een studievereniging als EBF qua feesten zijn zaakjes niet op orde heeft. Hopelijk is de volgende beter. Edin Salihovic fotografie: Eveline Vaessen

Wil je reageren? Stuur een email naar e.salihovic@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Eén Twee Cha Cha Cha

“

Hij is de stoere sexy man en ik ben het mooi meisje, het is een rollenspel

Team van de maand Stoere ijshockeyers en dito rugbyers, om nog maar niet te spreken van de waterpoloërs. Er is heel wat testosteron onder de pen geweest in deze rubriek. Maar sporters zijn er in alle soorten en maten en sport hoeft niet per definitie gepaard te gaan met oerkreten, overtredingen en zweetlucht. Het sportteam van deze maand steekt gracieus af bij alle voorgaande teams. Lichtvoetig en op de maat zweven ze over de vloer. Ze spelen een spel zonder bal of puk maar met lakschoenen en in pak. Het zijn stijldansers Helena en Reeuwerd van studenten dansvereniging The Blue Toes. Dansers? Het zijn eigenlijk twee heel gewone mensen. Als stijldanser heb je het moeilijk in Nederland. In het land van doemaar-normaal en schone-schijn word je als man al snel raar aangekeken als je zegt dat je danst, stijldanst. “Dan doen mensen al snel lacherig, terwijl ik stijldansen een behoorlijk stoere sport vind, want je moet durven zeggen dat je stijldanst.” Toch doet een dansende man het goed bij de dames: “Ik stond een keer in een kroeg te dansen en zag heel veel mannen kijken met een blik, wat loopt die jongen gay te dansen. Veel vrouwen keken en dachten, nou die jongen durft zich wel te laten gaan.” Het eerste imagoprobleem van stijldansen, het is niet

mannelijk genoeg. Het tweede imagoprobleem? Reeuwerd: “Ik heb een beetje het idee dat stijldansen een oudbollig beeld heeft in Nederland.” “Ja, het idee van je doet maar wat, een paar pasjes. Bij de ACLO stonden we heel lang vernoemd onder ‘ontspanning,’” vult Helena hem aan, “terwijl ik toch behoorlijk moe ben na een uur dansen.” The Blue Toes herbergt allerlei persoonlijkheden, de gemiddelde danser is moeilijk te stereotyperen. “De mensen die bij ons rondlopen hebben wel echt een passie voor het dansen.” Volgens hem. “Het zijn allemaal wel sociale types, je bent natuurlijk wel steeds met elkaar bezig.” Volgens haar. Begrijpelijk, twee keer per week pak je je danspartner beet en laat

je hem of haar alle hoeken van de dansvloer zien. Bij een goed paar is er ook naast de dansvloer een click. Helena: “Het gebeurt heel vaak dat dansers een relatie krijgen met hun danspartner, of juist dat ze uit elkaar gaan als ze gaan dansen. Ik ben begonnen te dansen met mijn ex-vriend en dat ging niet altijd goed. Kijk als ik Reeuwerd irritant vind, kan ik gewoon naar huis.” Helena: “Ik zeg wel eens tegen Reeuwerd dat hij uit de maat danst.” Reeuwerd: “Meestal heeft ze dan wel gelijk.” Helena: “Altijd.” Hoe intiem een danspaar ook moet zijn, de kritiek tussen de danspartners over en weer betreft altijd danstechnische zaken. “Zodra ze kritiek op mij persoonlijk zou gaan hebben zou ik

stoppen.” “En we weten dat we elkaar vervelend vinden, dat kan je maar beter uitspreken.” Te vervelend moet je elkaar nou ook weer niet vinden volgens Helena. “Hij is de stoere sexy man en ik ben het mooie meisje, het is een rollenspel.” Voor de buitenstaander is het moeilijk te begrijpen. Danspartners flirten met elkaar, dat hoort bij de dans. En er is liefde tussen danspartners, maar deze is geveinsd. Hoe intiem zijn Helena en Reeuwerd nou echt met elkaar? Misschien kan een kleine relatiequiz daar duidelijkheid in brengen. Reeuwerd, wat is de geboortedatum van Helena? “Volgens mij is ze net 22 geworden. Nou ja daar heb je facebook voor.” Helena: “Je was het anders wel vergeten

dit jaar.” Gelukkig voor Reeuwerd weet Helena ook niet te vertellen wanneer hij jarig is. “Ergens in november toch?” Hoe lang dansen jullie al samen? Beiden: “twee jaar nu.” Wat de één studeert weet de ander ook nog wel te vertellen, en vice versa. Reeuwerd, hoe heet de moeder van Helena? “Jacquelien.” Het antwoord komt snel, te snel en Helena is met stomheid geslagen. Helena wat is het lievelingsgerecht van Reeuwerd? “Bietenrisotto?” Helena zit er dicht bij maar waar je Reeuwerd echt midden in de nacht voor wakker kan maken is hete bliksem. Je kunt ook niet alles van elkaar weten.

tekst en foto: Tim van Veen

Wil je reageren? Stuur een email naar t.van.veen@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Tentamentrainingen en bijles voor: - Economie en Bedrijfskunde (alle richtingen) - IB&M (English) - Rechten (alle richtingen) - Psychologie, Pedagogiek, Sociologie Waarom Studeer Slim?

- Effectieve tentamentrainingen en bijles - Voor iedere student passende begeleiding - Kwalitatief hoogstaande begeleiding - Zorgvuldig samengesteld lesmateriaal - Stenge selectiecriteria voor docenten - Snelle en duidelijke service - Etc.

www.studeerslim.nl info@studeerslim.nl

Curieuze cinema Je bent nooit te jong voor nostalgie, zelfs al kom je uit de jaren ’80 of zelfs ’90. Alleen beweer je dan niet dat alles vroeger beter was, maar denk je met weemoed terug aan de gedrochten waar je het vroeger mee moest doen. Dat verklaart ook waarom de Vera volgepakt zit wanneer er een bloemlezing wordt gegeven van de slechtste films aller tijden. De avond van Cinema Curioso begint met het collectief uitlachen van de Moviebox, een onbetrouwbaar apparaat waar je vroeger films op moest kijken. Ironisch genoeg zal de DVD-speler het deze avond begeven, en loopt de vervangende DVDspeler tevens meerdere keren vast. Het huidige tijdperk is toch ook een stuk knulliger dan we willen toegeven.

meest lame introducties van hoofdpersonen, en het treurigste Turkse Hollywood-jatwerk. Zo zien we in de Turkse E.T. een naakte aardappelzak door een vieze keuken drentelen, en eindigt de avond met een emotioneel bedoelde scene waar je vanwege de enorme hoeveelheid snot alleen maar keihard om kan lachen. Hetzelfde geldt voor een dramatische scene waarin de acteurs in live nagespeelde slow-motion achter elkaar aanzitten.

Slechte special effects en ongemakkelijk acteerwerk, dat is uiteraard niet zo heel moeilijk scoren. Het hoogtepunt van de avond wordt echter gevormd door een stukje uit de film Roar, die volledig is geschoten in een leeuwenpark. De acteurs bevinden zich in constant levensgevaar, en moeten zich telkens aanpassen aan het onvoorspelbare gedrag van de wilde vleeseters. In plaats van een film met verwende

mensen die doen alsof ze bang zijn zit je met verbijstering te kijken naar angstige acteurs die uit alle macht proberen te doen alsof ze dat niet zijn. Die angst blijkt niet ongegrond, want organisator Ronald Simons weet ons te vertellen dat een deel van de crew inderdaad in kritieke toestand in het ziekenhuis beland is. Daarmee bevat Cinema Curioso enkele geweldige fragmenten. Helaas weten slechte scenes geen twee uur lang te boeien, en doet de avond uiteindelijk meer denken aan een avondje Youtubefilmpjes kijken op het feestje van de presentator: Na anderhalf uur durf je niet meer te vragen of er misschien een muziekje op mag. Johan Stolk

@ Oh! Rebuceteio Porno in ForumImages De avond werkt met verschillende thema’s, en behandelt onder andere de stumperigste kotsscenes, de

Wil je reageren? Stuur een email naar j.stolk@studentenkrant.org

Waar kun je het International Film Festival Rotterdam beter vieren dan in Groningen? Dat dachten wij ook. En aangezien wij als geen ander weten waar ons cultureel geëngageerd lezerspubliek zich dagelijks mee bezighoudt, konden wij haast niet anders dan tenminste 1 vertoning van het IFFR te Images bij te wonen. En hoe kun je een festival van kwaliteitsfilms beter beoordelen dan aan de hand van een schaamteloze jaren ‘80 hardcore pornofilm?

meisjes, die logischerwijs allemaal niet de geschikte genitale accessoires bezitten om het toneelstuk tot een spetterende climax te brengen. Hier wordt creatief mee omgesprongen door een van de meisjes in een wolvenkostuum te hijsen, waar de drie anderen verkleed als biggetjes omheen huppelen. De betreffende wolf is een stuk minder boos dan zijn reputatie doet vermoeden, en al snel laat hij zich gewillig afberen door de biggetjes.

Zoals elke gezonde jongeman met iets teveel vrije tijd weet, valt of staat een goede pornofilm met een sterk plot. “Oh! Rebuceteio” weet er godzijdank in te slagen het verhaal duidelijk te houden ondanks de diverse geslachtsdelen waarmee de kijker om de oren wordt geslagen. Het gaat hier om een hooggewaardeerde regisseur die op zoek is naar uitstekende acteurs en actrices voor zijn nieuwe toneelstuk. Aangezien de beste man erom bekend staat niet snel onder de indruk te zijn, voelen de spelers van de eerste auditie zich al snel genoodzaakt de kleren uit te trekken en een verkrachtingenscène na te spelen. De

Daarmee is de toon gezet voor de rest van de film; rare situaties waarin het begrip seks wordt bevraagd. Zo trekt iemand zich af met een watermeloen, en komt een ander op het idee om met een naaldhak in andermans anus te roeren. Je zult jezelf juist vanwege deze absurditeiten en de klamme bossen schaamhaar niet snel op een strakke broek betrappen, maar vermakelijk is het wel. Volgend jaar zijn we weer van de partij!

regisseur noemt het een experimenteel hoogstandje, en dus kunnen de andere sollicitanten ook niet anders dan elkaar vol te blaffen op het toneel. Je kunt je afvragen hoe experimenteel een toneelstuk is dat elke keer uitmondt in een neukpartij, maar daar lijkt de regisseur zich minder mee bezig te houden. Het gaat allemaal van een leien dakje, totdat de hoofdpersoon van het verhaal aan de beurt is. Zij zit namelijk in een groepje van enkel

Johan Stolk

Wil je reageren? Stuur een email naar j.stolk@studentenkrant.org

RUG vs BitTorrent De commerciële internetproviders XS4ALL en Ziggo moesten door de rechter worden gedwongen om de toegang tot torrentsite The Pirate Bay te blokkeren. Onze eigen Rijksuniversiteit Groningen heeft echter geen gerechtelijk bevel nodig om het internet te censureren. De wetenschappers hebben vorige week uit zichzelf besloten om het gehele BitTorrent-protocol te blokkeren, omdat er mensen zijn die er misbruik van maken. In de getroffen studentenflats werd afgelopen week een briefje opgehangen met de mededeling dat vanaf 1 maart de toegang tot BitTorrent geblokkeerd zou worden. BitTorrent is een internetprotocol dat wordt gebruikt om grote bestanden uit te wisselen en wordt –ironisch genoeg- onder meer door universiteiten gebruikt om wetenschappelijke gegevens uit te wisselen. Er zijn echter ook

tonen dat de bestanden zijn verwijderd en dan wordt hij weer aangesloten. Soms duurt het maanden voordat een student weer internet heeft. Vorig jaar werden in totaal 3500 van dergelijke klachten ingediend. Meestal door Amerikaanse filmmaatschappijen. Vierhonderd van die klachten bleken gegrond en de betrokken studenten werden afgesloten van het internet. Waar ze in Frankrijk woest worden als er een ‘three-strikes-you’reout’-wet wordt aangenomen, hanteert de RUG gewon een degelijke ‘one-strike-you’re-out’. Waarvan akte. Volgens de universiteit zorgt dit hele proces bovendien voor veel te veel administratieve rompslomp en is er maar één oplossing: BitTorrent verbieden.

Kamervragen Waar de Technische Universiteit in Delft al jaren meewerkt illustratie Tobias Rutteman

mensen die het gebruiken om auteursrechtelijk beschermd materiaal als films en muziek uit te wisselen. En dat mag niet van de universiteit, die daarom heeft besloten het gehele protocol maar te blokkeren. Dat dit ongeveer hetzelfde is als de snelweg afsluiten omdat er mensen zijn die te hard rijden, deert de academie niet.

Klachten Volgens de Rijksuniversiteit heeft zij een andere functie dan internetproviders. Er zouden regelmatig klachten binnenkomen bij het rekencentrum over studenten die auteursrechtelijk beschermd materiaal delen op dit netwerk. Als er zo’n klacht binnenkomt, sluit de RUG de student in kwestie af. Die moet dan aan-

om het BitTorrent-protocol sneller en efficienter te maken, censureert onze Rijksuniversiteit het dus gewoon. Een vreemde beslissing. Vindt ook D66-Kamerlid Kees Verhoeven. Hij stelde Kamervragen over de internetcensuur door de RUG en vraagt zich onder meer af of de RUG niet gewoon een internetprovider is, omdat studenten moeten betalen voor hun verbinding. Binnen een paar weken moet minister Maxime Verhagen van Economische Zaken antwoorden. Ondertussen zal de blokkade op 1 maart gewoon worden ingesteld, maar het laatste woord is er nog niet over gesproken.

Olivier Oost

Wil je reageren? Stuur een email naar o.oost@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

Vroeg geleerd is oud gedaan Het Streisandeffect ling op de hoogte is van de herkomst van de uitdrukking.

Sprekend Spreekwoorden zijn misschien niet de vlotste manier om je uit te drukken, toch hebben sommige wel een zekere mate van allure over zich. De meeste studenten die zo nu en dan een spreekwoord in de conversatie laten vallen, kijken je vervolgens dan ook met eenzelfde blik aan als die van een peuter die voor het eerst op het potje is gegaan; een beetje verbaasd maar toch ook wel trots. Die trots is mijns inziens niet geheel misplaatst, aangezien veel uitdrukkingen een rijke geschiedenis hebben. Op de een of andere manier voelt het alsof je de historie een warm hart toedraagt wanneer je er een oude wijsheid tegenaan gooit, ondanks dat slechts een enke-

Is dat nou zo interessant dan, die herkomst? Ja! Vooral omdat er geen monopolie is op wie die spreekwoorden mag maken. Sommige spreekwoorden en uitdrukkingen zijn bijvoorbeeld ontstaan in het studentenleven. Neem het woord ‘ladderzat’, ontstaan dankzij een Leidse studententraditie in het begin van de 20e eeuw om studenten die zelf niet meer konden lopen op een ladder af te voeren. Ook de media voegt toe aan het spreekwoordelijk jargon. Zo stamt het concept de hamvraag uit het radioprogramma ‘Mastklimmen’ uit de jaren 50. De speler die in een in de studio geplaatste mast klom en de laatste, moeilijkste vraag kon beantwoorden mocht de hoofdprijs, een ham, bovenuit de mast pakken. Nog verder terug in de tijd en de etymologie lijkt steeds vager te worden. Het huilen met de pet op zou hetzelfde zijn als het huilen en de lamp vasthouden of het huilen in een pikdonkere kelder met een zwarte doek voor je kop, waarbij huilen staat voor ellende en alles wat daarachter komt een verbasterde versterking is. Misschien was alles wat wij tegenwoor-

dig super mooi vinden destijds mooi met de pet op of mooi in een pikdonkere kelder met een zwarte doek voor je kop. Nog eentje dan. Dat sommige mensen goed zijn voor meer uitdrukkingen dan anderen blijkt wel uit het leven van Jan Steen. Zo had hij niet alleen een rommelig huishouden zoals afgebeeld in zijn schilderijen, ook had hij een vinger in de pap bij het ontstaan van het leven in de brouwerij brengen. Naar verluidt verweet zijn vrouw hem dat er te weinig gebeurde in zijn Delftse brouwerij waarop hij enkele levende eenden in de hal losliet die vervolgens in de brouwketel zwommen.

Ik bedoel maar te zeggen: mocht je het op je heupen krijgen omdat je het ei van Columbus niet kan vinden, draai dan niet om de hete brij heen en vat de koe gewoon bij de hoorns door er een spreekwoord tegenaan te gooien. Annick Heit

@ VRIJMETSELARIJ

Wil je reageren? Stuur een email naar a.heit@studentenkrant.org

Gebeurtenissen of omstandigheden die optreden als resultaat van feiten en/of gebeurtenissen, ook wel effecten genoemd. Klinkt nogal vaag. En saai. Toch hoeft dat niet zo te zijn en komen we dagelijks in aanraking met allerlei verschillende effecten. Sommige zullen aan je voorbij gaan omdat ze niet meer opvallen door gewenning. Zo vind je het waarschijnlijk niet meer dan normaal dat een ambulance heel anders klinkt als deze je nadert dan wanneer hij je voorbij is gegaan (Dopplereffect). Andere kun je wellicht enigszins vaag omschrijven, zoals het Butterfly-effect, uit de gelijknamige film of uit colleges chaostheorie. Of uit de film dus. Er is zo’n enorme hoeveelheid aan effecten dat er ongetwijfeld nog een wereld voor je open ligt. Effecten die meer structuur zullen aanbrengen in de willekeur van je bestaan, zo niet, in ieder geval je vocabulaire een boost geven. Omdat de SK kennisvermeerdering hoog in het vaandel heeft, beschrijven we vanaf deze editie iedere maand een interessant effect.

derde de video nadat Scientology met een rechtszaak had gedreigd. Toen de rechtszaak was aangekondigd ging het filmpje viral, en waren de views niet meer op duizend handen te tellen. Het interview is nu nog op genoeg plekken te vinden met een beetje creatief googlen. Een recenter voorbeeld in Nederland ging om een filmpje van een rechtenstudente die zich jaren geleden had laten filmen terwijl ze ladderzat was. Ze had nog wel de tegenwoordigheid van geest de interviewer mede te delen dat hij haar ‘Majesteit’ moest noemen, omdat ze de Praeses zou zijn van een studentenvereniging. Het filmpje verdween in de vergetelheid, totdat weblog GeenStijl het op Dumpert.nl plaatste. Toen brak de hel los en werd het filmpje tienduizenden keren bekeken. Majesteit verzocht GeenStijl het filmpje te verwijderen, waar het weblog gehoor aan gaf. Omdat ze daarna echter doorging met zuchten en steunen, herstelde het roze weblog het filmpje in ere. Resultaat? Half Nederland wist van de nieuwe Majesteit. Dat de Praeses later een rechtszaak won van het weblog, mocht niet meer baten. Het kwaad was al geschied.

Deze maand: het Streisandeffect Dit effect treedt op als er een poging wordt gedaan informatie te (laten) verwijderen of onzichtbaar te maken, wat tot gevolg heeft dat die informatie juist steeds wijder wordt verspreid. Vooral online zien we dit effect regelmatig opduiken. Als er een effect naar je wordt genoemd, dan ben je iemand. In dit geval is

In bepaalde gevallen kan het effect onbewust of bewust goed uitpakken. Als Playboy een site aanklaagt omdat er foto’s zijn gelekt van een bekende Nederlander, wat nog regelmatig gebeurt, is de kans groot dat door de vele aandacht meer mensen de Playboy zullen kopen. Hier liggen dus mogelijkheden voor slimme reclamebedrijven.

voor vrouwen en mannen Omdat er meer is tussen hemel en aarde.

De vrijmetselarij, een eeuwenoude mysterieschool en broederschap wordt vaak geassocieerd met een mannenclub. Echter al meer dan 100 jaar beoefenen mannen en vrouwen gezamenlijk, op voet van gelijkheid, wederzijds respect en waardering voor elkaar, de vrijmetselarij. Loge In Verbondenheid Een is zo’n gemengde Loge en is momenteel de enige gemengde Vrijmetselaarsloge in de provincie Groningen. Wil je een keer een informatief gesprek met 2 Meester Vrijmetselaren van de Loge of wil je deelnemen aan de informatiemiddag op zaterdag 10 maart (aanvang 14.00 uur) mail dan naar info@inverbondenheideen.nl voor meer informatie zie:

www.inverbondenheideen.nl

het vernoemd naar Barbra Streisand, die overigens zelf niet zo blij met de naamgeving zal zijn. Ze probeerde in 2003 foto’s van haar enorme huis in Malibu te censureren, tot de rechtszaal aan toe, wat tot gevolg had dat kranten en websites massaal de kiekjes van haar stulpje overnamen. Niet zo handig Barbra. Een wereldberoemd voorbeeld van het effect, is een interview met Tom Cruise op YouTube, dat de Scientology kerk de vergetelheid in probeerde te drukken. Tom deed namelijk een beetje gek in het filmpje, waarin hij onder andere vertelde dat alleen aanhangers van Scientology slachtoffers kunnen helpen als er een ongeluk is gebeurd. YouTube verwij-

Je kunt het je bijna niet meer voorstellen dat er nog mensen zijn die niet snappen dat het vaak veel meer aandacht creëert als je iets wilt laten verwijderen dat je benadeelt. In plaats van rechtszaken aangaan en dreigbrieven versturen, kun je je er maar beter bij neerleggen; het waait wel weer over. De stelregel online is namelijk: gepubliceerd is gepubliceerd, je krijgt het er in de regel nooit meer helemaal af. Het Streisandeffect, niet vergeten! Volgende maand een ander effect! Fin.

Robin van der Sar

Wil je reageren? Stuur een email naar r.van.der.sar@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

En wat voor een talent hebben wij als AHC verenigingen eigenlijk met elkaar! We hebben muzikanten voortgebracht die uitgroeiden tot uiterst succesvolle artiesten, DJ’s die doorbreken na het winnen van de AHC DJ contest en dansers die dankzij de lustrummusical hun talent voor groot publiek kunnen laten zien. Heeft mijn bestuursgenootje technische vragen over de website? Dan staan er zo wat liefhebbers met talent voor programmeren klaar om haar te helpen. Wil je als promotie voor een activiteit een mooie poster hebben? Vraag dan één van de getalenteerde commissieleden van de grafische commissies. Maar om al deze talenten te kunnen ontwikkelen en ontdekken is een podium nodig. En dit podium willen wij, als studentenvereniging, maar wat graag bieden! Zo vond afgelopen woensdag alweer het 19e AHC songfestival plaats en trokken er weer 1600 studenten richting Groningen om hun band aan te moedigen. En talent was er weer volop aanwezig! Helaas ging de band van onze zustervereniging uit Delft er dit jaar met de prijs vandoor. Laten we hopen dat die eer volgend jaar weer voor ons is!

“Ik heb beet” Vanuit Groningen is het ongeveer een uur rijden naar het prachtige dorpje Wanneperveen, een dorpje in de buurt van Giethoorn, ook wel het Venetië van Nederland genoemd. Vrijdagavond zijn we met z’n achten vertrokken. We kwamen aan in het donker, dus de we zagen de volgende dag pas het prachtige water waar we aan zaten. De zon scheen en de buren waren aan het kibbelen over hoe ze het beste een boot in elkaar konden zetten. Een weekend weg kon niet beter, of toch wel. De hengels waren namelijk ook mee, gedurende een paar uur werd er gevist, maar niks gevangen. De hoop werd opgegeven, of de hengels waren niet goed of de vissen trokken weg wegens

En dan het verlossende woord: de winnaar van het 18de AHC songfestival is …. Mooie Noten met het nummer ‘Naakt Ontbijtje’! De spanning die eerder aanwezig was maakt plaats voor enthousiasme en gejuich: voor de tweede keer op rij wint een band van Albertus Magnus de titel van AHC band van het jaar! Ook ik stond toen in die zaal. En ik besefte wat voor kans die mensen op het podium kregen. Als eerstejaars in een band komen, mee mogen doen aan het songfestival, winnen en als klapper op

beet”. En niet zomaar beet, want een spartelende snoek werd langzaamaan naar de kant getrokken. De euforie was van korte duur, want deze vis was zo groot en die hengel moest weer uit de bek. Wie ging dit doen en hoe gingen we dit doen? Iedereen riep dat het aan de visser was om deze heldendaad te verrichten, maar hij sputterde tegen dat het nooit zijn bedoeling was om daadwerkelijk een vis te vangen. Toen er weer rond werd gekeken wie dan wel deze taak op zich ging nemen, stond de één ondertussen 50 meter verderop en de ander moest echt nog even wat van boven pakken, maar de vis bleef wel dichterbij komen. Er was een heldere ingeving dat we in plaats van een visnet ook een afwasrekje konden gebruiken. De vis werd op de kant getild, de haak werd er met veel moeite uitgehaald en de vis werd weer teruggegooid. De rust keerde weer terug in Wanneperveen, de spullen werden gepakt en we vertrokken weer naar de stad Groningen. Het Venetië van Nederland was leuk, maar de hengels blijven de volgende keer hoogstwaarschijnlijk thuis.

Sophie Herweijer

Senatus Abactus/Prorector Vindicat Atque Polit

Vice-Praeses Albertus Magnus

Esther Kho

De driekoppige jury komt het podium op. De 1600 studenten die in de zaal gespannen op hun oordeel wachten worden stiller. De concurrentiestrijd tussen de AHC verenigingen is voelbaar. Studenten uit verschillende steden staan in groepen bij elkaar: links van het podium die uit Delft, daarnaast die uit Tilburg.

de vuurpijl ook nog eens studentenband van het jaar worden. Op welk podium en op welke andere manier was dit net zo ‘makkelijk’ gegaan? Was Guus Meeuwis ook doorgebroken als hij niet eerst met ‘Het is een nacht’ het AHC songfestival had gewonnen?

COLUMN

Het is ongeveer een jaar geleden dat het AHC songfestival plaats vond in Martini Plaza. Dit is een festival georganiseerd vanuit een samenwerkingsverband tussen studentenverenigingen uit verschillende steden, het AHC. De bands van deze verenigingen gaan de strijd aan om AHC band van het jaar te worden.

COLUMN

Het Talent

de kou. Het lag in ieder geval niet aan de vissers zelf of aan het ongeduld van de vissers dat er steeds geen vis aan de hengel hing. Het weekend ging voorbij en zonder hoop of intentie om een vis te vangen, werd zondagmiddag de hengel opgepakt door weer een ander. Even kijken hoe een ‘blinker’ ook alweer uitgegooid moet worden. Links van mij hoorde ik steeds het gesuis van de hengel die uitgegooid werd en vervolgens weer terug gehaald werd. En na een paar minuten hoorde ik weer gesuis, maar na het geluid van de hengel die uitgegooid werd, hoorde ik een luide kreet: “Ik heb

Galgal Hamazalot weinig aandacht voor geweest totdat de gemeente in de jaren een openbare inschrijving voor kunst in het leven riep om de Joden uit de oorlog te eren. Joseph Semah, de kunstenaar van dit geheel, was er als de kippen bij om een kunstwerk te maken. De, in Irak geboren, Nederlander is opgegroeid in Tel Aviv, dit verklaart misschien waarom juist hij deze ode aan de Joden wilde brengen. Er zijn een aantal aspecten wat dit kunstwerk onderscheidt van een kutwerk; het low profile karakter spreekt veel mensen aan, het staat niet in de weg en bederft het uitzicht niet onnodig. Daarnaast is het een kunstwerk dat wél opvalt zodra het verhaal erachter bekend is, het is leuk om door te vertellen en heeft historische waarde. De verspreide vestiging van het geheel draagt daarnaast bij aan de waardering van het werk van Joseph. De hamvraag: Tussen kunst en kut? Kunst!

Tussen kunst en kut Is het kunst? Of is het gewoon kut? Deze maand in de rubriek: Galgal Hamazalot. In de Folkingestraat ligt het kunstwerk waar de meeste mensen wel eens overheen zijn gelopen of gefietst. Het bestaat uit elf bronzen stukken met een laagje platina erover, verspreid over de gehele lengte van de straat en verzonken in het plaveisel. Achter dit kunstwerk zitten natuurlijk allemaal diepe theorieën en gedachten die de gewone man in de straat niet ziet. Het soort diepere gedachten waardoor elke oneffenheid in de wereld tot kunstwerk kan thuis worden gebracht, mits het natuurlijk minimaal duizenden euro’s heeft gekost. De elf brokken brons moeten een maancyclus voorstellen, van nieuwe maan tot volle maan en weer terug. Daarnaast is het ook een oog. Wanneer alle elf stukken boven el-

kaar worden gezet vormt de volle maan de pupil van het oog. Het woord maan betekent in het Hebreeuws oog en is bovendien verbonden aan het getal elf. Super logisch allemaal dus.

Huub Kappert Galgal Hamazalot valt onder de serie ‘Ver-

Foto: Tim van Veen

beeld Verleden’, de overige kunstwerken in de serie zijn: Kenmerken Galgal Hamazalot:

De tweede betekenis van het kunstwerk heeft te maken met het doel waar het voor gemaakt is. De Folkingestraat is van oudsher het centrum van de Joodse cultuur. Nadat buurman Adolf in de Tweede Wereldoorlog huisgehouden had in Europa was de Joodse Folkingestraat niet meer wat het geweest was. Lange tijd is daar verdacht

Kunstenaar: Joseph Semah Locatie: Folkingestraat (de lengte van de straat) Jaar van realisatie: 1997 Materialen: brons Soort kunstwerk: kunst in het wegdek, vloer of grond Kosten: € 9.076,- inclusief BTW

Wil je reageren? Stuur een email naar h.a.kappert@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

De kleine studie Culturele geografie schappen te behouden. Maar wie bepaalt wat mooie landschappen zijn? En zijn die steden juist niet mooier?

Opbouw

De kleine studie Rechten, psychologie, communicatie. Allemaal massale studies met honderden studenten. De Rijksuniversiteit Groningen biedt echter in totaal meer dan honderd opleidingen aan. En daar zitten ook wel een paar kleinere studies tussen. De komende maanden krijgen deze ondergeschoven kindjes wat extra aandacht in de Groninger Studentenkrant. Deze maand: de master Culturele Geografie. Wat betekent een plek voor mensen? Hoe waarderen wij geografische plaatsen? En hoe geef je deze plaatsen weer in beeld of tekst? In de master Culturele Geografie leer je hoe het komt dat verschillende plekken voor verschillende mensen verschillende betekenissen hebben. En wat we eraan kunnen doen om dit zo te houden. Met de steeds groter wordende steden is het soms moeilijk om mooie land-

De master Culturele Geografie gaat over deze en andere vragen rond de relatie tussen mensen en plekken. De studie bestaat uit zestig studiepunten en je kunt in september en in februari instromen. Het programma bestaat uit zes vakken van vijf punten, tien punten vrije ruimte en een Masterthesis van twintig punten. Je begint bijvoorbeeld met het vak Making Places, dat om duistere redenen een Engelse naam heeft terwijl het gewoon in het Nederlands gegeven wordt. Daar zit je dan als Chinese uitwisselingsstudent. En bij ‘Landschap’ leer je verschillende landschappen van elkaar onderscheiden.

Veldstudie Het echte werk begint echter pas bij de Veldstudie Culturele Geografie. Deze vindt plaats in oktober. Als al je vrienden door de regen naar de universiteit fietsen, zit jij dan lekker in Spanje, Engeland of Duitsland voor een veldstudie. Nu kan het daar natuurlijk ook regenen, maar je hoeft tenminste niet naar de universiteit te fietsen. De cursus begint in Groningen, waarin je les krijgt over de verschillende methodes voor

onderzoek. En dan kan de pret beginnen en mag je naar het buitenland.

master aan. Zo sluit de opleiding tot leraar Aardrijkskunde uitstekend aan bij deze master.

Carriere

Studievereniging

Ja, dat is even een heikel punt. De carrieremogelijkheden na het afronden van deze master zijn nogal breed. Zo kun je als journalist gaan schrijven over je vakgebied en is er volgens de officiele website van Culturele Geografie ruimte voor onderzoek in de wetenschap (maar bij welke studie kan dit niet?). De experts raden verder bijvoorbeeld een tweede

Als student Culturele Geografie kun je uiteraard terecht bij een studievereniging. In dit geval moet je dan bij Ibn Battuta zijn (dat spreek je natuurlijk uit als Obbun Battoeta), de faculteitsvereniging van de Faculteit Ruimtelijke Wetenschappen. Als je snel bent, kun je deze maand nog naar het symposium dat deze vereniging samen met haar zus-

Walk of shame

Sappige Sexverhaaltjes door ben Hard

Mijn ogen gaan langzaam open. Net iets te langzaam, merk ik. Het lijkt of de oogleden vastkleven aan de wimpers, waardoor ik veel moeite moet doen ze van elkaar af te halen. Ik voel me misselijk, en raar. Mijn armen lijken niet in beweging te krijgen. Mijn hele lichaam niet, merk ik nu. Seconden verstrijken en mijn wazige zicht maakt plaats voor een iets scherper beeld. Het is donker, maar ik zie een plafond boven me. Ik til mijn hoofd rustig op en kijk naar een piepklein raampje recht voor me. Een vies bruin gordijntje bedekt de helft van het venster, maar ik kan er nog net doorheen kijken. Zie ik nu een boot? Waar de fuck ben ik? Ik probeer omhoog te komen maar merk dat het niet lukt. Nog steeds versuft kijk ik om me heen. De ruimte waar ik ben lijkt in het niets op mijn kamer. Op geen enkele andere kamer trouwens waar ik ooit ben geweest. In een hoekje staan drie brandende kaarsen, en de muren zijn donkerrood. ‘Hèhè, eindelijk,’ hoor ik ineens achter me. Ik kijk omhoog en zie twee gezichten vlak boven mijn hoofd. Ik knipper met mijn ogen en zie nu goed dat er twee dames met een grote grijns op mij neer kijken. Ik wil iets zeggen, maar de tape op mijn mond verhindert dat. ‘Mijnheer Hard ik zal me even voorstel-

len, ik ben uw gelijke. Maar noem me maar Kim,’ grijnst de brunette. ‘En welkom op onze woonboot,’ voegt de blonde toe, terwijl ze de tape genadeloos hard van mijn gezicht af trekt. ‘Wat de fuck is dit?’ breng ik heel stoer uit, alsof ik alles onder controle heb. De kettingen om mijn armen en benen suggereren wel wat anders. De blonde buigt zo ver voor over dat haar rechterborst op mijn voorhoofd belandt, en fluistert: ‘GHB.’ Speels laat ze haar wijsvinger over mijn wang glijden, terwijl ze me strak aan blijft kijken. Mijn lichaam voelt warm aan. Dat is vreemd, aangezien ik spiernaakt ben. Erg comfortabel lig ik niet, mijn lichaam berust op een soort stalen frame. Ik probeer me te herinneren hoe ik hier in godsnaam ben beland, maar in mijn geheugen ligt een gapend zwart gat. ‘Toen je dat meisje van hoogstens 17 jaar probeerde te versieren, was ’t erg gemakkelijk om wat G in je drankje te gooien,’ zegt de blonde, mij nog steeds strak aankijkend. ’17 Ben, schaam je.’ Ik herinner me ineens weer dat jonge dikkerdje bij wie ik mijn hand steeds tussen haar benen door schoof. ‘Dat is veel te jong,’ vervolgt de brunette, ‘en wij vonden dat niet eerlijk, dus besloten we dat je het maar op moest nemen tegen iemand van je eigen niveau. Of twee iemanden.’

Gebeurt dit echt? Ik til mijn hoofd weer rustig op en zie nu de twee dames naast me staan, terwijl ze elkaar langzaam uitkleden. Ze beginnen elkaar te kussen. De natte tongen draaien soepele rondjes om elkaar heen, en ze strelen elkaars borsten. Ze blijven me strak aan kijken. Mijn stijve is opgemerkt, want de blonde stapt in het frame en knielt voor me. Met een ruk stopt ze mijn penis in haar warme mond. Ze begint het te likken, en buigt haar hoofd zo ver voorover dat mijn pik volledig in haar smoel verdwijnt. Zuigend trekt ze haar hoofd weer naar achteren, en ze herhaalt dit ritueel met steeds meer kracht. Alsof ze het sperma bijna gewelddadig uit me probeert te zuigen. Heerlijk. De brunette plaatst zich door een acrobatische beweging vlak boven mijn hoofd, haar vagina in mijn neus. De boodschap is duidelijk. Ik begin rustig te likken. ‘Harder!’ schreeuwt ze bijna. Ik zet kracht om mijn tong hard in haar nu al natte kut te zetten. ‘Goed zo. Iets hoger nu.’ Het enige dat hoger is in mijn likgebied is haar anus, en ook deze boodschap komt duidelijk over. Met een dierlijke lust begin ik haar anus te likken. Aan haar gekreun merk ik dat ik op het goede spoor zit. Ondertussen voel ik mijn pik in een strakkere omgeving glijden. Ik merk dat de blonde haar benen stevig tegen elkaar houdt waardoor het nog strakker voelt. Ze gaat hard heen en weer, terwijl ik nog steeds wild tussen de billen van de brunette lik. Binnen enkele seconden wisselen de dames van plaats. Ik besef me ineens dat ik volledig aan hun lot over gelaten ben. Ik kan niks bewegen, behalve mijn hoofd. Ik voel dat mijn penis een ongekende hardheid heeft. De brunette gaat op me zitten, pakt

terverenigingen in den lande organiseert. Op 13 maart wordt het Nationaal Geografisch en Planologisch Symposium NGPS georganiseerd. Bijzijn is meemaken. Olivier Oost

Wil je reageren? Stuur een email naar o.oost@studentenkrant.org

mijn erecte deel en schuift het langzaam in haar anus. De tederheid is gauw weg, want met een weergaloze snelheid ploft haar lichaam keer op keer op het mijne. Na een kwartier trek ik het bijna niet meer. Ik moet klaarkomen. Het lijkt alsof de brunette dit aan voelt komen en gaat gauw van me af. Snel knielen de dames voor me neer. De blonde trekt me met haar linkerhand snel af. Sneller. Nog sneller. Met een schreeuw kom ik klaar, over beide gezichten. Door een soepele beweging glijden de twee dames nu over mijn lichaam naar mijn hoofd toe en dwingen me het sperma van hun gezicht af te likken. Ik probeer nog te protesteren maar besef me dat ik niks in te brengen heb. Met een ongemakkelijke walging glijdt mijn tong over de mooie gezichten van de dames. Ik word losgemaakt. Hardhandig word ik opgetild en de deur uit gezet. Nog half versuft van de GHB loop ik het trapje op. Naakt loop ik de walk of shame naar huis.

Ben Hard

Wil je reageren? Stuur een email naar b.hard@studentenkrant.org

Volg Ben ook op twitter

@ikbenhard

Groninger Studentenkrant | Maart 2012

MET DEZE BON: BIJ EEN BEHANDELING VAN 30 MINUTEN,

TWEEDE PERSOON GRATIS!