SK Januari 2012

www.studentenkrant.org | jaargang 28 | nummer 5 | Januari 2012 | Bewaar dit document goed, het is later goud waard.

Wintermode

pagina 8

Wat draagt de Groningse student in de koude tijden?

Test

pagina 10

De SK test de beste koffiezaken

Studentenkrant Groninger

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. 2012, het jaar van de draak, is in volle gang. Een jaar natuurlijk, waarin Nederland en Turkije 400 jaar vriendschappelijke relaties vieren, omdat het Capitulatieverdrag in 1612 tussen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en het Ottomaanse Rijk werd getekend. Ook het jaar waarin de langstudeerboete in werking treedt en de nieuwe chef van Amerika wordt gekozen. Het jaar waarin Titanic in 3D menig dertiger (weer) tot tranen zal beroeren, Men in Black 3 uit zal komen en Zanger Rinus hoogstwaarschijnlijk hit na hit zal gaan scoren. Er blijven ook dingen gelijk. Er zal weer een Champions League komen, weer een wereldkampioenschap schaatsen en er zal weer ontiegelijk veel bagger op tv zijn. Ook de nodige oorlogen, kinderstefte, aids en teelbalkanker is te verwachten. En dan, ja, we kunnen er echt niet meer omheen, het zit er dan eindelijk aan te komen. Het is mooi geweest.

2012 jaar na die bebaarde kerel met sandalen is de koek op. De Maya’s voorspelden het in een ver verleden, en wie heeft hen ooit op een fout kunnen betrappen?

De wereld gaat ten einde, maar laat je niet uit het veld slaan, de Apocalyps is pas aan het einde van dit jaar , ergens in December. Dus er is nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Door deze editie verspreid vind je alvast genoeg vertier dat je laatste jaar nu al de moeite waard maakt. De plaatjes op de voorkant reflecteren slechts een greep van de voorspellingen die onze redactie maakten m.b.t. ons aller laatste jaar. Check snel pagina 3!

Applaus!

16GB Micro SD Bonus

Studentmobiel.nl 070 - 301 0 301

T-Mobile Smart Plus 300

97 € 19, p.m. incl. 300 belminuten/300 SMS en mobiel internet

Eerste 9 maanden € 19,97 p.m., daarna € 39,95 p.m.

2

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

GRATIS KAARTEN FESTIJN!

Ook deze maand mogen we kaarten verloten onder onze trouwe lezers. Stuur een #winning mail naar winning@studentenkrant.org waarom jij de kaartjes verdient!

Nu hebben wij al kaartjes maar zij helaas niet.

Machtig zal niet hetzelfde zijn zonder haar en al helemaal niet met deze vette line-up!

Post Elke maand ploffen er postzakken vol met post op onze al dan niet digitale deurmat.

Hieronder een selectie van wat u, de lezer, ons zoal heeft gestuurd.

He daar groninger studentenkrant!

Simplon: Harde Baas EXTRA Bash (2x2 kaarten voor 27 Januari) Razendpopulair, maar wij hebben er nog vier liggen. Toen bleek dat Harde Baas Birthday Bash zo snel was uitverkocht, is er bij Simplon hard en snel gewerkt om ook voor de vrijdag met een interessante line-up te komen voor Harde Baas EXTRA Bash. En dat is gelukt. Met gepaste trots kondigen ze aan dat Dustin Zahn (USA) en Spektre (UK) naar Groningen komen.

Grote zaal: Spektre / Dustin Zahn / Harde Baas / Bobby Courthe Kleine zaal: Klopfgeist All-stars all night

Reageer voor 24 januari om nog kans te maken op kaarten

VERA: Loney Dear

foto: Sara Amald

(2x2 kaarten voor 19 januari) Scandinavië is zo’n streek waarvan je vroeger dacht dat ze enkel liedjes schreven die geschikt waren voor het Songfestival. Maar dankzij Björk of Sigur Ros kan geen muziekliefhebber meer om deze landen heen. Er komen echt pareltjes uit het hoge Noorden, zo ook de Zweedse Emil Svanängen, beter bekend als Loney Dear. Tijdens een live optreden weet hij het publiek te betoveren, door intieme momenten op te bouwen naar orkestrale grootte. Zijn sferische, dynamische electrofolk met melancholieke ondertoon is al goed voor zes albums, waarvan ‘Hall Music’ onlangs is verschenen.

Reageer voor 18 januari om kans te maken op kaartjes

Pathé: The Inbetweeners (3x2 kaarten) Maak kennis met Will, Neil, Simon en Jay: vier stuntelige vrienden van achttien jaar en net geslaagd voor de middelbare school. In de hilarische komedie The Inbetweeners gaan de vier vrienden na de afronding van hun studie op vakantie naar Malia. Aangekomen op Kreta blijkt hun accommodatie een regelrechte ramp. En de bar waar ze de eerste avond in belanden is zo goed als leeg, op vier meiden na, waar

ze hun versier skills maar al te graag op willen uit proberen. De vrienden belanden in de meest absurde situaties wat garant staat voor een avondje lachen. En seks, als het aan de heren ligt. Vanaf 19 januari in de bios.

Reageer voor 22 januari om kans te maken op kaartjes

Ik zal gewoon eerlijk tegen jullie zijn, ik heb echt nog kaartjes nodig voor Machtig. Ik ben een vaste klant van machtig en ik vind Noisia en Black Sun Empire helemaal te gek. Ik heb een poster van Noisia letterlijk aan de muur boven mn bed hangen (zie bijlage). Het zit zo, ik ga altijd met mijn vrienden naar machtig maar helaas heeft een hele goede vriendin te laat het nieuws over machtig gekregen. Wie gaat er dan ook in Dronten wonen?

Ik hoop zo hard dat ik een kaartje mag winnen!

Na aanleiding van het artikel “Hoe koop je online drugs?” (bron: http:// www.studentenkrant. org/2011/11/hoe-koopje-online-drugs/) dacht ik dat dit misschien ook wel interessant was voor jullie website?

Laurence de J.

www.trufflemagic.com

Laurence de J...

Je kunt hier magic truffles bestellen, legaal! De truffle is een onderdeel van de paddo die NIET illegaal is maar dezelfde effecten heeft!

Alea iacta est...

En het lot heeft bepaald...

DAT JIJ TWEE KAARTJES HEBT GEWONNEN VOOR MACHTIG IN SIMPLON 10 DECEMBER! HIEP HIEP, HOERA! HIEP HIEP, HOERA! Josephine C. en Jacco K. komen op de gastenlijst te staan.

Veel plezier!

Groeten, kusjes en knuffel,

Daarnaast heeft TruffleMagic een nieuwe soort truffel ontdekt. De Psilocybe Hollandia.

Als jullie nog belang hebben in meer informatie of een digitaal interview, dan kun je mij terug mailen. Je kunt ook kijken op onze website.

Met vriendelijke groet,

natuurlijk.

Lieve Ben, Zag ik je met oud en nieuw lopen door de peperstraat? Je had een stoffen jas aan, open, met een donker overhemd eronder en witte sneakers? Ik stond buiten te roken bij de negende toen ik je zag langslopen. Ik pakte mijn jas om je te volgen maar je raakte uit mijn zicht en ging waarschijnlijk de Warhol in. Daar heb ik nog gezocht naar je, zowel boven als beneden, en nog even bij de wc staan wachten. Maar je was er niet . Kunnen we een keer afspreken? Ik heb goede dingen over je gehoord…Mijn e-mail is RebeccaK@ (e-mail adres bij de redactie bekend)

Hoi. Stuur maar een foto, dan zet ik je ms op de lijst.

Peter de B.

De hoofdredactie

Ben. Bedankt Peter,

P.S. Waarom jij? Je vroeg niet een kaartje voor jezelf. Nobelheid wordt beloond!

Beste redactie,

Wellicht kunnen we zo wat experimentele zieltjes aan de truffels helpen.

Als je wil adverteren horen we dat ook graag

3

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

WAT ER GAAT GEBEUREN IN 2012!

“Ook deze tijd zal eenmaal de goede oude tijd heten.” Godfried Bomans Met deze wijze woorden gaan wij een nieuw jaar in. We vinden terugkijken overbodig, dit doe je alleen als je net een grote boodschap op het toilet hebt gedaan, om te kijken of de kleur van je meesterwerk niet al teveel afwijkt van het standaard bruin. Vooruitblikken dus! En we hebben er zin in, want stiekem weten we al wat er gaat gebeuren. Het wordt een roerig jaar, met overstijgende hoogtepunten en extreme dieptepunten. Lief als wij zijn, hebben we besloten deze kennis met jou te delen. Hieronder vind je een overzicht van het belangrijkste nieuws in 2012!

Apocalypse Now We vallen meteen maar met de deur in huis: Je gaat dood. Echt hartstikke dood. De belangrijkste cyclus van de Maya-kalender loopt af en dit betekent een apocalyptisch einde! Niemand op aarde overleeft dit onheil, want het kwade dringt zelfs tot in het diepste van onze kelders en bunkers door. Er zijn al veel mensen die rekening houden met dit verschijnsel, door al hun spaargeld op te maken, want ‘na 2012 heb je er toch niks meer aan’. Dat vinden wij nou verstandig. Het gaat trouwens allemaal gebeuren op 21 december. Of 23 december. Of 21, 22 of 23 december 2220. Of 1 oktober 4772. Het is een beetje afhankelijk van hoe je de kalender interpreteert. Maar dood gaan we sowieso.

Forever 27 club Ook al zal de mensheid eind 2012 vergaan, de 27 club krijgt er nog één lid bij voordat we allemaal de pijp uit gaan. Je weet wel, die groep super artiesten die op de magische leeftijd van 27 overlij-

ook trots lid mogen noemen van de Forever 27 club. Jan Smit wordt namelijk 27. Het is tragisch, wij weten het. Wat de oorzak zal zijn is nog niet bekend, maar we kunnen rekenen op iets triests als een overdosis ibuprofen na een eigen gegeven huiskamerconcert.

Ivo Niehe Meer tragisch nieuws. Ivo Niehe.

Wij zullen hem niet meer kunnen aanschouwen op televisie, noch ergens kunnen tegenkomen. Ivo Niehe gaat namelijk ten onder aan

zijn eigen succes. Hij zal zich terug trekken in een klooster voor de grootste multitalenten ter wereld, waar hij in eenzaamheid langzaam, maar stijlvol afbrokkelt. Enig lichtpunt in dit verhaal is dat er grote gouden beelden van hem overal in Nederland (en in Parijs) geplaatst zullen worden.

je er echt niet bij dit jaar. Denk, praat en adem oranje. Er wordt straks maximaal feest gevierd. Er zal over gepraat worden door buitenaardse wezens: ‘’En toen hoorden we uit dat piepklein oranje verlicht gebied massaal: Sneijderrrrr!’’ Alvast bedankt Bertje.

De Nederlandsche Gulden Geld. Tja, het zat er natuurlijk al aan te komen dus dit zal je niet omver blazen. We hebben één decennium lang gebruik mogen maken van de munteenheid de Euro (dit is eigenlijk gewoon Europa zonder de laatste twee letters, grappig hè). Maar nu is het tijd om oude glorie weer te herstellen!

In 2012 krijgen we weer allemaal de gulden in de zak. En dat gaat fijn voelen. Want met deze heerlijke valuta hebben wij onszelf 400 jaar geleden groot gemaakt.

Met de gulden zijn we rijk geworden, met de euro alleen maar armer. We zullen straks allemaal meer dan twee keer zoveel koopkracht hebben, omdat de gulden nou eenmaal 2,20 keer de euro is.

Da’s nog eens een financiële meevaller hè?

Een nieuwe dictator Het jaar 2011 werd natuurlijk gekenmerkt door het overlijden van vier invloedrijke dictatoriale personen: Osama Bin Laden, Muammar Kaddafi, Kim Jong-Il en Steve Jobs. We hebben mensen zien rouwen en juichen om dit verlies. Om emotionele afvlakking te voorko-

Rusland. Dat mogen we vanaf dan niet meer zo noemen overigens, want de oude Sovjet-Unie wordt weer hersteld. Dit keer wordt heel Duitsland meegenomen, zullen onze buren niet meedoen aan het EK, waarmee meteen duidelijk wordt waarom Oranje het toernooi wint.

Heb jij mijn piek gezien?

Terug naar Nederland. We zijn allemaal nog bedwelmd van de goede hitjes uit de top 2000 die aan het eind van het jaar te horen waren. Led Zeppelin, The Eagles, Coldplay en Adèle, we zijn weer goed verwend. Maar de muziek heeft echte vernieuwing nodig, dat

den. En meestal sterven ze niet echt een natuurlijke dood, maar gaat dit gepaard met alcohol of drugs. Onder andere Jimi Hendrix, Jim Morrison en Amy Winehouse zijn kaarthouders van de club. In 2012 zal een BN-er zich

Maar dames en heren, er gebeuren ook goede dingen dit jaar. Na een daverend succes in ’88, zal het Nederlands elftal na 24 lange jaren eindelijk weer zegevieren. Wij worden Europees Kampioen! Aan geld hebben we straks toch niks meer, dus wij raden je aan om alles te investeren in oranje merchandising. Heb je je huis, auto en huisdier niet oranje geverfd, hoor

men heeft het volk in 2012 een nieuwe dictator nodig. Dit zullen we krijgen in de belichaming van niemand minder dan Vladimir Poetin. In maart zal hij via een uiterst eerlijk rechtsstelsel herkozen worden tot president van

Facebookland Social Media. Meer dan ooit zullen we gebruik maken van de netwerksites. Met name Facebook zal een ongekend succes beleven. Het aantal gebruikers van de sociaalnetwerksite zal in 2012 stijgen naar 2,5 miljard, en de waarde van het bedrijf wordt begin maart op 100 miljoen miljard dollar geschat. In April zal Facebook een beursgenoteerd bedrijf worden, wat Mark Zuckerberg binnen enkele weken tot de rijkste man op aarde zal maken. Zijn aankopen in 2012 zullen de grootste aller tijden worden: Doutzen Kroes, NASA en China zullen allen zijn bezit worden. China zal voortaan Facebookland (afgezaagd hè) heten met Zuckerberg als keizer.

Wimlex weten we allemaal. Na het succes van o.a. Corry Konings, Bonnie St. Claire en Willeke Alberti hebben we in tijden geen echte toppers meer gekend. Gelukkig brengt 2012 ons Zanger Rinus! Een ongekende populariteit zal verbonden worden aan de zanger uit Drachten. Alle records zullen verbroken worden en eind 2012 zal hij 9(!) keer voorkomen in de top 10 van de top 2000. We verklappen alvast dat zijn grootste hit ‘Kom we gaan mijn ballen scheren’ wordt.

Obama Obama

Iets met Niehe’s eigen initiatief.

Oranje!

Verenigde Staten. Het 9e lustrum zal groots worden gevierd met als thema ‘Bunga Bunga’.

Dit is een beetje een saai nieuwtje. In de Verenigde Staten van Amerika zal op 6 november de presidentsverkiezingen worden gehouden. De hele waslijst aan republikeinse kandidaten is nog oninteressanter dan het privé leven van Mark Rutte. Aan de democratische zijde vinden we Barack Obama, en nog één of andere pro-life activist die niet eens een pagina heeft op de Nederlandse wikipedia. Dat betekent dat *gaap* Obama de 45e president wordt van de

We sluiten af met leuk nieuws: we krijgen een nieuwe koning! Mama Beatrix vindt het in 2012 toch echt welletjes geweest, en besluit naar Canada te verhuizen. Willem-Alexander der Nederlanden zal uiteraard de troon opvolgen en heel Nederland juicht dit toe.

De ceremonie zal een groots feest worden en na een succesvol optreden van Kempi op deze fuif zal hij gekozen worden tot de nieuwe hofrapper. Máxima zal uitgeroepen worden tot meest sexy koningin aller tijden. Heineken wordt onder Prins pils genationaliseerd, en met Wimlex als het nieuwe gezicht wordt het staatsbedrijf en daarmee de overheid rijker dan ooit. Volgens geruchten zou zelfs Zuckerberg jaloers zijn.

Have a happy new year people!

Roy de Vries

@

Wil je reageren? Stuur een email naar r.de.vries@studentenkrant.org

Colofon

advertentie

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen

Hoofdredactie: Robin van der Sar Roy de Vries hoofdredactie@studentenkrant.org

Redactie:

Met dank aan:

Annick Heit Huub Kappert Else-Marike Kepel Randy Martens Jacob Roel Meijering Olivier Oost Tobias Rutteman Edin Salihovic Robin van der Sar Johan Stolk Mirre Terpstra Tim van Veen Roy de Vries Lisanne Wieringa

Bandirah Roland Conté & Onno Lolkema

Fotografie:

Groninger Studentenkrant Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen

Ben Hard eindredactie@studentenkrant.org

Ewoud Rooks www.erooks.nl Eveline Vaessen Tim van Veen

Vormgeving:

Foto’s Columnisten:

Eindredactie:

Jacob Roel Meijering

Illustraties: Tobias Rutteman Johan Stolk

Eveline Vaessen (Sophie) Tim van Veen (Olivier & Esther)

Drukwerk: Grafische Industrie de Marne KRINGLOOPWINKEL

Bestuur: Voorzitter: Mirre Terpstra Penningmeester: Roy de Vries Huub Kappert Randy Martens Jacob Roel Meijering Olivier Oost

DE ROMMELMARKT

WWW.KRINGLOOPWINKEL VERKOOPHAL GRONINGEN GRONINGEN.NL

Adres:

www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org

Dinsdag: Woensdag: Donderdag: Vrijdag: Zaterdag:

Openingstijden 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00 10:00 - 17:00

Boterdiep 63 Adres: Rolderstraat 9 Boterdiep 63 9712 LK Groningen 9401 AM Assen

9712 LK Groningen

www.kringloopwinkelderommelmarkt.nl telefoon: 06-57738816 050-3184547

4

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Jo Kuiper: ‘Ik permitteer het mij eigenwijs te zijn, omdat ik soms nou eenmaal gelijk heb’ Is dit dan niet een lastige locatie voor concerten, in verband met de galm?

Apart'Ja Deze maand hebben we Jo Kuiper in de Apart Ja. Hij is technisch medewerker van de der Aa-Kerk, al twintig jaar lang vrijwilliger bij het Noorderzon Festival en daarnaast geeft hij klankmassages met onder andere zijn mondharp.

De SK sprak met hem in de der Aa-Kerk. Hij heeft een gezicht dat je onthoudt als je hem zou tegenkomen op straat. Met zijn hoed, lange haar en baard is hij namelijk een opvallende verschijning. Tijdens het interview gooit hij vier zakjes suiker in zijn koffie. ‘Alleen maar extra energie, en dik word ik er toch niet van.’

Wat doe je hier eigenlijk precies voor de der Aa-Kerk?

Ik ben technisch medewerker. Dat betekent dat ik kleinschalig onderhoud van de kerk onder mijn beheer heb. Ik assisteer met de opbouw van diverse evenementen, en soms maak ik ook nieuwe dingen voor de der Aa-Kerk. Ik heb bijvoorbeeld alle kamers gemaakt die wij hier in gebruik hebben, en de balie bij de ingang. Ik vind het heel prettig om hier aan het werk te zijn, voornamelijk in m’n eentje.

Je was daarnet bezig met het afbreken van een podium, wat voor evenement was hier gisteravond?

Het tijdschrift Noorderbreedte vierde hun 35-jarig bestaan. Ter gelegenheid van dat lustrum is er een CD gemaakt, die ze hier trouwen anderhalve maand geleden in de kerk hebben opgenomen. Dat werd gisteren opgevoerd. Harry Muskee zou komen zingen, maar daar moesten ze toen een andere zanger voor vinden. De nummers van die CD werden hier gisteren live gespeeld.

Dat hangt ervan af wat voor muziek je speelt. Laatst hadden we bijvoorbeeld Hed Kandi hier. Persoonlijk vind ik dat soort muziek niet leuk, maar het was wel een erg geslaagd feestje. De concerten hier zijn heel divers, dat is heel leuk. Een paar jaar geleden was er een bedrijfsfeest waar er vijf of zes verschillende bands optraden.

Er speelde ook een bluesband, en een van die bandleden hoorde mij mondharp spelen. We stonden buiten een beetje te roken en te ouwehoeren. Toen zei hij: ‘Jij gaat straks mee het podium op om mee te spelen.’ Ik zei: ‘nee, ik werk hier, ik ben personeel van de kerk.’ ‘Niets mee te maken’, zei ‘ie, ‘meespelen.’ Dat is erg leuk.

Verder hebben we hier Karin Bloemen gehad, Liesbeth List… en die dwerg, Van Velzen.

Verder ben je ook al twintig jaar lang vrijwilliger bij Noorderzon.

Wat is het grootste verschil tussen vroeger en nu?

Er zijn veel meer vrijwilligers nu, waardoor bepaalde dingen strakker in de hand gebouden moeten worden. Ik ben een van de weinigen die zich daar minder van aantrekt. Je mag bijvoorbeeld geen biertje meer weggeven, niks meer.

Ik doe dat wel. Het is gewoon een vorm van klantenbinding, en bovendiep tap ik heel scherp. De tien biertjes die ik weggeef, worden door anderen gewoon weggegooid bij het tappen. Een aantal jaar geleden tapten we nog uit vaatjes. De belastingdienst rekent dat als 171 biertjes. Ik zei van tevoren al dat ik er tussen de 170 en 175 uit zou kunnen tappen. Die avond kwam ik uit op 171. Ik gaf dat door aan kantoor, waar toevallig die man van de belastingdienst toen was. Hij zei: ‘dit is jullie beste tapper! Er zijn er maar weinig die het kunnen halen.’ Dat vond ik een heel mooi compliment.

Heb je ook in de horeca gewerkt naast Noorderzon?

Eigenlijk niet, maar ik heb wel tien jaar lang tapinstallaties gebouwd en aangesloten voor bedrijven in de stad. En ik heb ook al twintig jaar mijn horecapapieren.

Dat is eigenlijk wel een plus. Veel vrijwilligers op Noorderzon weten van toeten nog blazen, die hebben geen drankenkennis. Soms merk ik dat wel. Ik ben iemand die graag commentaar levert en mensen wat

foto: Ewoud Rooks wil leren. Ik heb het wiel al uitgevonden, dus als je nou eens één keer iets doet zoals ik dat voordoe, dan gaat het prima. Ben je eigenwijs, dan doe je het niet. Maar ik ben ook heel eigenwijs hoor.

Ik weet soms dat ik gelijk heb en daarom permitteer ik het mij om eigenwijs te zijn.

Wat is er nog leuk aan Noorderzon na twintig jaar vrijwilliger te zijn geweest?

Het publiek is leuk. Wat er op straat gebeurt. Ik sta ook altijd aan de straatkant, ik ben begonnen met de buitenbar. De interactie met het publiek en alles wat erbij komt, dat vind ik leuk. Voorstellingen zie ik bijna niet.

Wat doe je naast Noorderzon en de der Aa-Kerk nog meer?

het podium gestaan met Rasta Robert & friends bijvoorbeeld. En ik geef met een groep ook al tien jaar lang klankmassages op een festival dat altijd vlak voor Noorderzon valt, het Landjuweel Festival. Zo’n sessie duurt anderhalf uur, waarbij de mensen in een cirkel op de grond liggen en wij met allerlei soorten instrumenten, mondharp, didgeridoo, trommels, van alles, tussen de mensen doorlopen en spelen. Alleen het begin en het einde is hetzelfde, maar alles wat daartussenin gebeurt is intuïtief op dat moment. Geen sessie is dus gelijk. Muziek is een heel krachtig instrument, dat weten veel mensen niet. Als wij oerwoudgeluiden spelen, dan wanen mensen zich ook echt in het oerwoud. Soms spelen we maar een heel klein stukje boven ze, met bijvoorbeeld een didgeridoo of sjamaantrommels. Dat geluid

dringt echt door je hele lijf. Of ik ga met van die kleine belletjes bij je oren. Daar reageren mensen heel sterk op, dat verbaast mij nog iedere keer. Je ziet mensen gewoon trillen. Sommige mensen zijn binnen vijf minuten vertrokken, die zijn dan al helemaal in trance. Het is echt een soort trippen zonder drugs.

Lisanne Wieringa

@

recessie Soms treed ik op met mijn mondharp. Ik heb al een paar keer op advertentie

www.recessie.com

Wil je reageren? Stuur een email naar l.wieringa@studentenkrant.org

5

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

De kleine studie: Finoegrische talen en culturen Rechten, psychologie, communicatie.

Allemaal massale studies met honderden studenten. De Rijksuniversiteit Groningen biedt echter in totaal meer dan honderd opleidingen. En daar zitten ook wel een paar kleinere studies tussen. De komende maanden krijgen deze ondergeschoven kindjes wat extra aandacht in de Groninger Studentenkrant.

In januari zijn de Finoegrische talen aan de beurt.

De Finoegrische talen (naar Fins-Oegrisch, niet dat dat je veel zegt) zijn een gezellige taalfamilie. De grootste telgen van deze familie zijn het Hongaars en het Fins, dus dan weet je eigenlijk al wel genoeg. Studenten Finoegrische talen kiezen dan ook aan het begin van hun studietijd één van deze talen. Dat dit voornamelijk liefhebbers trekt, moge duidelijk zijn. De opleidingen Hongaars en Fins in Groningen zijn namelijk de enige in hun soort in Nederland.

Literatuur In het driejarige bachelorprogramma krijgen studenten een rijk aanbod van Fins of Hongaarse taal en cultuur voorgeschoteld. Zo is er ruimte voor de taal en literatuur in bovengenoemde talen. Onder meer

de grammatica en de spelling worden geoefend. In het eerste semester wordt studenten die de richting Hongaars hebben gekozen, onder meer een intensieve taalcurus aangeboden. Omdat Hongaars en Fins geen vakken op de middelbare school zijn, wordt geen enkele voorkennis verondersteld en beginnen de studenten allemaal op nul. Studenten die daarentegen wel voorkennis hebben, kunnen vrijstelling krijgen van de intensieve taalcursus. Ook de lees-, spraak- en luistervaardigheid wordt geoefend en er wordt een boekje open gedaan over de Fins-Hongaarse geschiedenis en cultuur met de vakken ‘Hongarijekunde’ en ‘Overzicht Hongaarse literatuur’.

De studie bestaat ook nog niet zo heel erg lang. Lange tijd waren de talen alleen als bijvak te volgen. Nu is de Rijksuniversiteit echter de trotse eigenaar van de enige echte studie Finoegrische talen in de Benelux.

Druk

Studievereniging

Erg druk is het niet in de collegebankjes bij Finoegrisch. “We zijn met maar vier tweedejaars en vormen een hechte groep. We gaan vaak samen eten en soms spreken we Fins met elkaar, al blijft het een moeilijke taal”, vertelt tweedejaarsstudente Amy Jackson. Zij koos de studie na een bezoek aan Finland. “Toen ik hoorde dat je in Groningen Finoegrische talen en culturen kunt studeren, was ik erg enthousiast. Via de studieadviseur kon ik een dagje langskomen en meelopen met zittende studenten.”

Sinds kort heeft de studie zelfs een eigen studievereniging: Sankari. De naam is het afgeleide van de Finse en Hongaarse namen voor Finland en Hongarije. De vereniging is erg actief en organiseert onder meer een introductiekamp, een picknick, een ‘helloween’-feest (?) en een Finse kerstmarkt.

Veel uren brengen de studenten overigens ook niet door in eerdergenoemde collegebankjes. De vrijdag is altijd collegevrij, en ook op de andere dagen is het aantal lesuren niet om over naar huis te schrijven.

Zo is er maandag van twee tot vier college, woensdag van een tot vijf en donderdag van drie tot vijf. Dinsdag is veruit de meest intensieve dag met maar liefst vijf collegeuren.

Als je Finoegrische talen en culturen wilt studeren, heb je slechts een vwo-diploma nodig. Het profiel maakt niet uit, hoewel de voorkeur wordt gegeven aan C&M. Je moet

echter wel snel zijn; volgend jaar wordt de opleiding voor het laatst met zijn huidige naam aangeboden. Vanaf 2013 zul je je moeten inschrijven bij ‘Europese talen en culturen’ en je moeten specialiseren in Fins of Hongaars. En we weten allemaal dat je dat niet moet willen.

@

Olivier Oost

Wil je reageren? Stuur een email naar o.oost@studentenkrant.org

Beerpong: Drankspel voor de motorisch begaafden advertentie

Er zijn nogal wat zaken waarbij we de Amerikanen ver achter ons laten. Windmolens, waterkeringen, kaas maken, gedoogbeleid. Alle getuigen van knappe staaltjes Nederlands vakmanschap. Wij studenten hebben het in vergelijking met onze Amerikaanse tegenhangers ook maar makkelijk. De Amerikanen moeten zich diep in de schulden steken voor hun hogere opleiding, ze mogen pas op hun 21e drinken en in plaats van een huisje in de stad delen ze vaak een kamer in een grijs campusgebouw.

Toch lijkt het erop alsof uit hun studentencultuur onder zulke barre omstandigheden juist de meest mooie tradities en gekke feestjes opbloeien. The Naked Mile, spring break, girls gone wild, jello-shots, kegstands, tailgating en daarmee stopt de waslijst niet. Toegegeven, wij hebben Kingsen en Stef Stuntpiloot, maar het spel wat in Amerika immens groot is, leeft in Nederland niet of nau-

welijks: Beer pong. Waarom dit populaire spel Groningen nog niet heeft overgenomen is mij niet bekend. Misschien kennen we collectief de regels niet, hebben we een chronisch gebrek aan lange tafels of zitten we gewoon niet te wachten op nog meer ingewikkelde drinkspelletjes.

Voor degenen die het desondanks een kans willen geven hieronder uitgelicht, het Witte Huis onder de drinkspelletjes, Beer Pong.

Beer Pong, of Beirut, wordt meestal gespeeld door twee teams van twee spelers.

Elk team neemt plaats achter een van de korte kanten van een langwerpige tafel achter een set van 6 of 10 (grote) bekers gegroepeerd in een driehoek. Vaak zit in deze bekers alleen bier maar sommigen houden ervan om de bekers afwisselend te vullen met sterk, bier en water. Om te bepalen wie er mag beginnen, wordt er over het algemeen een spelletje rock-

paper-scissors gespeeld. Het team van de winnaar mag vervolgens proberen om een pingpongbal in een beker van de tegenpartij te gooien. Wanneer dit lukt, moet iemand uit dit team de inhoud van de beker leegdrinken. Na de worp, wisselt de beurt.

Er zijn drie manieren om de bal te gooien. Een “fastball” gaat met een rechte lijn het bekertje in. Een “arc shot” wordt met een boog gegooid en de “bounce shot” stuitert eerst op de speeltafel. Aan het gooien zijn wel enkele eisen gesteld. Zo moet de hand van de gooiende speler achter de “foul line” (ter hoogte van de spelers tweede rij eigen bekers) blijven en wanneer de speler de bal laat stuiteren, mag deze pas na de middenlijn de tafel raken. Zorg ook dat er een beker water op tafel staat om de bal in te wassen wanneer hij per ongeluk op de vloer terecht is gekomen.

Naarmate steeds meer bekers leeg gedronken worden, kunnen deze uit het spel gehaald worden en kunnen de volle bekers weer in een driehoek neergezet worden.

Een andere tactiek is om deze te laten staan en wanneer er in een lege beker geschoten wordt de schietende partij een van hun eigen bekers te laten leegdrinken.

Deze regels verschillen echter per gezelschap en moeten van tevoren worden vastgesteld net als of het toegestaan is om het balletje weg te blazen, hoeveel bier er in een beker gaat en of de verliezers de overgebleven bekers van de win-

naars nog moet opdrinken.

Beer Pong is een spel wat je pas doorkrijgt als je het echt gaat spelen. Heb jij dezelfde hand-oog coördinatie als een van de Hollandse Meesters? Dan is dit misschien wel een keer het proberen waard.

Annick Heit

KRINGLOOPWINKEL

DE ROMMELMARKT

VERKOOPHAL GRONINGEN WWW.KRINGLOOPWINKEL GRONINGEN.NL Kleding Kinderkleding Jassen LP’s Schoenen Boeken Flexa Verf

€1,€0,50 €2,€1,€2,€1,€4,50

Adres:

@

Wil je reageren? Stuur een email naar a.heit@studentenkrant.org

Boterdiep 63 Rolderstraat 9 Boterdiep 63 9712 LK Groningen 9401 AM Assen

9712 LK Groningen www.kringloopwinkelderommelmarkt.nl telefoon: 06-57738816 050-3184547

6

Geertsemazaal Sappige sexverhaaltjes door Ben Hard

Het is alweer 2012. Het nieuwe jaar ligt voor me als een geil wijf met gespreide benen. Een goed voornemen voor dit jaar is om toch iets meer college te gaan volgen. Het klinkt walgelijk, daar ben ik me van bewust. Straks ga ik nog daadwerkelijk studeren. Maar wees maar niet bang, je dacht toch niet dat ik twee uur in een collegezaal naar zo’n saaie lul ga zitten luisteren zonder dat er voor mij wat te naaien valt? Dit is wat er gebeurde toen ik deze week besloot eens te zien wat zo’n hoorcollege nou precies inhoudt.

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Vuur maken!

wat stuudjes op de eerste rij, die de docent aanvallen met vragen, is iedereen weg. In een vloeiende beweging gaat het meisje onder de tafel zitten en bevrijdt ze mijn lul uit m’n broek. Ze masseert m’n ballen en met haar andere hand omklemt ze mijn lid. Godsamme, dit is een goeie zeg. Gouden vingertjes, het schokt door m’n hele lichaam. Met mijn handen grijp ik de rand van de tafel vast en ik bijt met alle kracht op m’n onderlip om het niet uit te schreeuwen als ze mijn erectie naar binnen slokt. Twee groene ogen kijken me uitdagend aan, en haar lange nagels boren zich in mijn dijbenen. In het rumoer van de mensen die de zaal weer binnenkomen, komt ze weer omhoog en geeft ze me een knipoog. Met

Ik had college in de Geertsemazaal van het

haar hand nog steeds in mijn broek kreunt ze

Academiegebouw. Grappig, ik was er al jaren

in mijn oor: ‘Lift. Nu.’ We pakken allebei zo

niet meer geweest. Nog steeds dezelfde klei-

snel mogelijk onze spullen en weten niet hoe

ne kuttafeltjes en klapstoeltjes. Ik plof neer

snel we naar de lift moeten lopen. Op de gang

op een stoel achterin en pleur mijn tas op

wordt het meisje aangesproken door een le-

tafel, me afvragend waarom ik hier eigenlijk

lijke vriendin, maar die weet ze gelukkig snel

in godsnaam heen ben gegaan. Het wordt al-

af te wimpelen.

lemaal gelukkig wat interessanter als er een roodharig meisje naast me komt zitten. Volle lippen, groene ogen. Als ze naar voren leunt om spullen uit haar tas te pakken, vallen er twee heerlijke ronde borsten naar voren in haar shirt. Als ik mijn spullen uitpak valt haar oog op mijn naam, die ik op mijn collegeblok heb geschreven. Ze kucht even droog, en doet net alsof ze van niets weet.

Eenmaal in de lift, drukt ze op de stopknop en kleedt ze zich uit. Ze beveelt me op mijn rug te gaan liggen, en als een ware Amazone berijdt ze me zoals ik nog nooit bereden ben. Ik word knettergek, til haar op en duw haar hard in een hoek. Ze kreunt en boort haar nagels in mijn rug. Ik zuig aan haar tepels, lik vanaf haar navel omhoog naar haar mond en neem haar staand. Ons tempo en het volume stijgen

Als het college begint, is het nog steeds re-

naarmate de stoeipartij langer voortduurt en

delijk rustig in de zaal. Pas aan de uiteinden

uiteindelijk komen we allebei kreunend klaar.

van onze rij tafels zitten nog twee mensen.

Ze drukt op een knop en de lift komt keurig

Tijd om actie te ondernemen. Langzaam leg ik

op de eerste verdieping. Het meisje geeft me

mijn hand op de knie van het meisje. Ik voel

een kneepje in mijn kont, knipoogt en loopt

de spieren in haar been aanspannen, maar op

weg. Ik loop ook weg, me bedenkend dat ik

haar gezicht is geen enkele emotie te zien. Ze

echt vaker naar college moet gaan.

gaat door met schrijven, maar ik zie dat haar pen wat losser in haar hand komt te liggen.

Langzaam vervolg ik mijn weg omhoog. Mijn

Ben Hard

hand gaat langs de binnenkant van haar dijbeen verder naar boven, wrikt haar panty wat naar beneden en verdwijnt tussen haar benen.

Het gezicht van het meisje wordt nu knalrood en ze heeft duidelijk moeite met het onder controle houden van haar ademhaling. Met haar onderlichaam beweegt ze mee op het ritme van mijn hand. Ondertussen viert de erectie in mijn broek hoogtij.

Inmiddels is het pauze, en schuifelt iedereen de zaal uit om koffie te gaan halen. Behalve

RIJLES VOOR LEUKE MENSEN

www.leerlinggezocht.nl

@

Wil je reageren? Stuur een email naar b.hard@studentenkrant.org

Volg Ben ook op twitter

@ikbenhard

advertenties

SKmasutra In de tweede eeuw na Christus werd de Kamasoetra opgesteld. Zij was geschreven voor pasgetrouwde jonge stellen. In deze tijd werden de huwelijken in India natuurlijk gearrangeerd, iets wat de passie en de chemie in de slaapkamer niet ten goede kwam. De Kamasoetra bood een uitkomst. Ze bevatte suggesties voor standjes en beschreef uitvoerig ranzige seksuele technieken. Alleen in de inleiding wordt er kort gesproken over de liefde en wat voor plaats liefde in het leven behoort in te nemen, daarna kun je genieten van tien hoofdstukken keihard ketsen. Geen wonder dus, dat de SK haar eigen Kamasoetra wil opstellen, de SKamasoetra (dat is grappig omdat het een woordspeling is.)

Deze maand gaan we het hebben over ‘vuur maken’. Dit is een manier van aftrekken, die enige training vereist. Als je het verkeerd doet, kan het namelijk behoorlijk veel pijn doen. Wat natuurlijk ook het geval is als je letterlijk probeert vuur te maken. Bij ‘vuur maken’ moeten we ons een beeld voorstellen van schattige padvinders en aangespoelde schipbreukelingen die met verkleumde vingers proberen om twee stokken tegen elkaar aan te wrijven. Bij de wrijving zal hitte en energie loskomen en uiteindelijk zal er een lekker warm vuur ontstaan. Aan dit verhaal kun je al een beetje afleiden wat de bedoeling is als je deze techniek straks gaat toepassen in de slaapkamer. Voor wie het nog niet duidelijk is, hier volgt een beschrijving.

Plaats je handen aan de weerszijden van de Erector Magnificus van je sekspartner. De vingers zitten hierbij aan de buikkant. Dan beweeg je je handen allebei snel en met kracht in een tegengestelde richting, zoals je zou doen als je een rolletje klei tussen je handen hebt.

Doe het in een gelijkmatig tempo en beweeg je handen rustig op en neer van het topje van de eenogige broekslang naar beneden en weer terug. Experimenteer een beetje met hoeveel druk je zet en of je je handpalmen of je vingers meer gebruikt. Pas op met lange nagels, niemand geniet van een nagel in zijn eikel. Deze manier van aftrekken stimuleert wat minder dan als je gewoon ‘gewoon op en neer pompt’ en daarom worden mannen er helemaal gek van, wat heel amusant is om aan te zien.

@

Wil je reageren? Stuur een email naar b.hard@studentenkrant.org

7

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Interview: First Aid Kit Het was de vierde keer dat de dames van First Aid Kit in Nederland optraden, en de tweede keer dat ze in Paradiso stonden. Voor het optreden kregen we even de tijd om met Johanna en Klara te praten over het opnemen van hun nieuwe album ‘The Lion’s Roar’ en de tour die ze door NoordAmerika maakten.

Allereerst, waarom heten jullie First Aid Kit?

Klara: “We spelen heel graag in

Amerika, we voelen ons goed thuis daar. Onze muziek is ook geinspireerd op Amerika. En het was tof om te spelen met bands als McKinley en Bright Eyes. Het ging erg goed en het was heel interessant om ze zo lang te volgen.”

Is er veel verschil tussen Amerikaans publiek en Europees publiek?

Kunnen jullie iets vertellen over het schrijven van nummers, hoe doen jullie dit?

Klara: “De tekst komt altijd eerst, later pas de muziek.”

Johanna: “Het begint altijd met een paar regels. Je weet eigenlijk niet hoe het gebeurt, maar opeens kom je met iets wat goed lijkt, dat schrijf je dan meteen op. En soms blijf je gewoon dingen opschrijven, zit je in een flow, en soms

moet je wat harder werken, weer teruggaan naar een eerder punt en opnieuw beginnen. Er is geen methode voor, het moet gewoon gebeuren. We willen niet forceren.”

Wat is jullie grootste uitdaging als duo?

Klara: “We zijn erg dankbaar voor wat we hebben. Er zijn weinig negatieve dingen aan ons leventje nu verbonden. Het is wel moeilijk

van het podium te halen, en stopten we met spelen. Ons broertje van zes was ook bij het optreden en vroeg of dit altijd gebeurd.”

Laatste vraag: Wat zijn jullie toekomstplannen?

“Het uitbrengen van deze cd is voor ons erg belangrijk. Daarnaast zijn er nog veel plekken waar we graag heen willen. Volgende week gaan we naar Japan, dat is echt heel tof. Dat is iets

“

Johanna: “Toen we begonnen met muziek maken vond Clara dit woord in het Engelse woorden-

Muziek moet als een pleister voor de ziel zijn

boek toen ze twaalf was. Vanaf dat moment hielden we vast aan deze naam. Voor ons betekent het dat onze muziek een soort troost biedt, het helpt ons door het leven. Muziek moet als een pleister voor de ziel zijn.”

Dus jullie zijn al vroeg begonnen. Hoe ging jullie eerste optreden?

Johanna: “Ik kan me daar niks meer van herinneren. Ons eerste optreden was in een bibliotheek met alleen vrienden en familie.

Hierna zijn we een band geworden en besefte ik me dat dit is wat ik wil doen.”

Wat is er zo leuk aan folk-muziek?

Klara: “Ik denk dat Amerikanen wat luidruchtiger zijn, wat zowel positief als negatief kan zijn.”

Johanna: “Het is heel simpel en basic. De arrangementen zijn vaak eenvoudig en de teksten heel direct. Het is heel eerlijke muziek die je direct raakt.”

In hoeverre heeft jullie cover van het nummer Tiger Mountain Peasant Song van the Fleet Foxes invloed gehad op jullie bekendheid?

Klara: “Dat was voor veel mensen de eerste keer dat ze van ons hoorden en het heeft ervoor gezorgd dat we nu overal op de wereld kunnen spelen. YouTube is zo’n sterk middel om muziek wereldwijd te verspreiden. We zijn nog altijd verbaasd hoe snel het is gegaan vanaf dat moment.”

Jullie zijn net terug van een tour in Noord Amerika, hoe was dat?

Johanna: “Ja, ze zijn niet bang om je te laten weten wat ze van je muziek vinden. In Europa zijn mensen meer respectvol t.o.v. de artiest.”

Wat was het leukste moment van de tour?

Klara: “We hebben het geweldig gehad in Florida. Het voelde meer als een vakantie daar, het was ook erg warm. Daarbij hadden we ook veel vrije tijd, waardoor we naar het strand konden en we naar Disneyworld zijn geweest.”

Johanna: “Het leukste van touren is nog altijd live spelen en zien dat mensen je muziek echt kennen, en meezingen. Het is zo’n enorm compliment om te zien dat je muziek gewaardeerd wordt.”

“

Opeens stond er een naakte man [..] die op het podium sprong en achter ons ging staan dansen

om lang weg te zijn van familie en vrienden, maar daar staat tegenover dat we de wereld mogen rondreizen en muziek maken. Het is fijn om samen te zijn, er is altijd iemand om je te steunen en je hoeft niet alle verantwoordelijkheid in je eentje te nemen.”

Gebeuren er wel eens bijzondere dingen tijdens een optreden?

“We hebben eigenlijk maar één goed verhaal. We speelden in Noorwegen op een festival, en onze opa, die priester is, was ook aanwezig. Hij zag ons voor het eerst. We speelden een vrolijk dansnummer, genaamd ‘Sailor Song en opeens stond er een naakte man voor ons, die op het podium sprong en achter ons ging staan dansen. Er waren geen bewakers, dus de man stond het hele nummer achter ons. Uiteindelijk kwam er iemand om hem

waarvan we nooit hadden gedacht dat we eht zouden doen. We dachten ook nooit dat we deze cd met Bright Eyes zouden opnemen, we hebben opgetreden voor Patti Smith in Zweden en we hebben met Jack White van the White Stripes gewerkt. We hebben geen idee wat er nog gaat gebeuren, we hebben onszelf geen doelen gesteld.

We hopen dat we ons kunnen blijven ontwikkelen als muzikanten en dat mensen onze muziek altijd mooi zullen blijven vinden zolang we nog leven.”

Lisanne Wieringa

@

Wil je reageren? Stuur een email naar l.wieringa@studentenkrant.org

8

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

VERA

PROGRAMMA ONDER VOORBEHOUD // CHECK WWW.VERA-GRONINGEN.NL & DE VERAKRANT //

JANUARI 11 12 13 19 20 25 27

EUROSONIC DAY 1 EUROSONIC DAY 2 EUROSONIC DAY 3 LONEY DEAR THE MEN GEDIGNAG 2012 AUTUMN

Wintermo Met Kerst en de jaarwisseling achter de rug, zitten we middenin het winterseizoen. Sjaals, oorwarmers en mutsen komen uit de kast en iedereen vlokt naar de stad om zich te weren tegen de gure buien. Natuurlijk zijn er altijd een paar nieuwe trends die je niet kan (en wil) missen maar meestal is een volledig nieuwe wintergarderobe geen optie en moeten we het doen met wat we nog in de kast hebben hangen. Deze maand zocht de Studentenkrant de straten van Groningen af naar een paar unieke looks.

Tekst: Anniek Heit Fotografie: Eveline Vaessen

OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN

VERWACHT:

MOSS, GO BACK TO THE ZOO,

OTHER LIVES, RADICAL FACE +++

Joyce (24): “Ik zou mijn stijl omschrijven als sportief, casual, ik draag eigenlijk alles waar ik me lekker in voel”

9

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

ode: Hoe loopt 050 erbij?

Elke (16): “Ik hou van vrouwenkleding in mooie kleuren, vaak met sjaaltjes ofzoiets.”

Melanie (19): “Ik heb niet echt een bepaalde stijl, maar het is altijd een beetje lossig en apart. In ieder geval niet doorsnee.”

Annemiek (24): “Ik pak eigenlijk altijd alles wat ik leuk vindt, het is een beetje nonchalant.”

Rixt (21): “Mijn stijl is klassiek, origineel en lief” Vincent (20): “Mijn stijl is grappig, sociaal en aardig.”

Imane (24): “Ik heb een heel afwisselende stijl, alles wat ik maar mooi vindt.”

Jarno (19): “Ik zou mijn stijl omschrijven als casual en nonchalant.”

Mannetje

Pug

www.mannetjepug.nl

@

Wil je reageren?

Stuur een email naar a.heit@studentenkrant.org

10

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

SK Test: Koffiezaakjes Deze maand testen we een belangrijke basisbehoefte van de doorsnee student: koffie! of eigenlijk cappuccino en espresso, om precies te zijn. Niet die bagger die je bij de meeste faculteiten uit de muur trekt natuurlijk, maar plekjes in de stad waar je naast koffiedrinken ook kunt chillen/daten/meeten/stoer doen enz. Onze vakkundige jury lette bij de test naast de kwaliteit van de cappuccino en espresso ook vooral op de locatie, inrichting, personeel en sfeer.

Coffee Company Dé plek waar menig schrijver met Macbook voor het raam zit, oordopjes in, werkend aan hun eerste boek. Met een kop koffie natuurlijk, want die is hier prima binnen te houden, wat je mag verwachten van een keten als de CC. Een prima cappucino haal je hier en een fijne sterke espresso, waar je zoals het hoort een bekertje water bij geserveerd krijgt. Het interi-

eur is strak en fris. Een lange tafel met genoeg leesvoer, bankjes, luie stoelen, voor ieder wat wils.

Het personeel is zeer vriendelijk, er wordt geserveerd aan tafel en met lekker weer kun je chillen op het terrasje voor de tent, dat genoeg kijkplezier oplevert aan de drukke Ebbinge. Ook zonder hippe laptop is het er overigens prima vertoeven, zolang je maar enige hipheid uitstraalt. [RvdS]

Granny’s Hoewel de focus meer ligt op appeltaart dan op koffie, is Granny’s toch meegenomen in de test. Eigenlijk voldoet het aan alle standaarden voor een koffietent. Je kunt er koffie drinken, je kunt er koffie kopen en je kunt er een hartig hapje voor bij de koffie eten.

De cappuccino en espresso zijn

koffie voor alle mogelijke apparaten uit alle continenten ter wereld. Schuin tegenover de winkel wordt deze koffie ook nog geserveerd op één van de charmantste hoekjes van Groningen. Tussen de Korenbeurs en de Harmonie loopt zoveel leuks voorbij dat iemand daar eigenlijk een webcam zou moeten installeren. Dit businessplan krijg je gratis van mij. Dat de koffie uitzonderlijk goed is, is natuurlijk geen verassing. Minpuntje is dat de krukjes erg krap en kut (haha krappe kut) zijn en dat Simon ook hier meer bezig is met zijn koffieapparaten aanprijzen dan een goede hangplek te faciliteren. [MT]

UB In de UB kom je over het algemeen niet voor een goede bak koffie, maar de vloeistof die er uit de automaten komt is voldoende om de hardwerkende student even een hart onder zijn riem te steken. Voor een cappucino betaal je €0,65 en voor een espresso betaal je €0,40. De UB is wel dé plaats om het unieke UB volkje in zijn natuurlijk habitat te bestuderen: óf ze lopen erbij alsof ze recht uit hun bed zijn komen rollen, óf alsof de catwalk iedere moment bestegen moet worden. De inrichting van de UB is niet bijster gezellig, een beetje een schmutzige studentenkantine met witte kunststof stoelen en tafels. Als je sigarettenrook goed kunt verdragen, kun je in de zomer ook prima buiten op het terras zitten. [LW]

‘Cappuccino bar Harmoniegebouw’ van van standaard horecakwaliteit en daarom niet erg bijzonder.

Daar staat tegenover dat de appeltaart uitzonderlijk is. Zelfs op een naar-ommelanders-stikkende-zaterdagmiddag wordt iedereen verrassend snel geholpen en dankzij de kelder is er genoeg plek voor iedereen. Wel jammer dat de willekeurig geplaatste tuinversiering niet kan verhullen dat de kelder net zo sfeervol is als een gaarkeuken. [MT]

Simon Lévelt Voor de cafeïneverslaafden onder

ons (en dan bedoelen we niet dat kansloze groepje jongeren dat iedere dag twee blikjes merkloze energydrink in de UB opdrinkt) is met name het winkelgedeelte van de Lévelt van levensbelang. Goede

Sinds kort heeft de bovenverdieping van de kantine in het Harmoniegebouw een make-over gekregen. Ze hebben er een nieuw hip interieur ingegooid met een ietwat droevige net-op-het-randjevan-zelfmoord-plegende 45-jarige barista. Los daarvan was de espresso voor de prijs goed te doen en de cappuccino was ook best te pruimen. Door de vorm van de verdieping lijkt het allemaal een stuk kleiner dan het daadwerkelijk is maar er zijn plekken genoeg. De zitbanken in de hoek zijn ideaal om even pauze van al die studieboeken in te lassen en lekker studentjes te kijken. Dus niet meer beneden een prutkoffie van 40 cent halen maar ga gewoon even naar boven om perfect van een goed kopje koffie te genieten tussen al je medestudenten. [ES]

Douwe Egberts De DE is half winkel, half koffietent dus kun je die lekkere koffie-

likeur van net meteen aanschaffen. De tafeltjes staan er erg krap op elkaar en aangezien je zelf naar de koffiebar moet lopen om te bestellen, moet je nogal vaak je stoel verschuiven om andere mensen door te laten. Voor een cappucino betaal je €2,50 en voor een espresso €1,95. De koffie smaakt prima. De espresso is flink sterk, zelfs na een heel suikerzakje erin te hebben gegooid. Het schuim op de cappucino is lekker dik en stevig. Het publiek is gemend, alle leeftijden komen wel zo’n beetje

voorbij. Vanuit de diepe stoelen aan de voorkant van de zaak kun je lekker naar het winkelend volk op de Vismarkt kijken. [LW]

Coffee United In hartje centrum, aan de Heerestraat (7) heb je de CU. Even een shoppauze inlassen en lekker aapjes kijken voor het raam, genietende van je koffie dan wel espresso is hier goed vertoeven.

Binnen is het krapjes, dus een zitplekje is geen zekerheid. Meene-

men is dan ook een prima optie.

De koffie wordt er niet minder op.

Die is meer dan prima namelijk.

Een topnotch cappuccino pik je hier op voor nog geen 3 e en voor iets meer dan 2 e ben je een stevige espresso rijker. Binnen is het sfeervol ingericht, zowel op de beneden- en een bovenverdieping. Het personeel is prima, je wordt snel geholpen en het oogt allemaal erg professioneel. Een prima locatie dus om een lekker bakje te scoren. [RvdS]

‘PS!’ Het pittoreske PS ligt op de kruising van de Oude kijk in het Jatstraat en de UB. Nog maar een klein jaar geopend is het wel gelijk een doorn in het oog. Het huisdesign lijkt op een ontwerp van iemand die net schizofreen van LSD is geworden. Fletse botsende neonkleuren met een onlogische indeling –de helft van het zaakje bestaat uit vitrines met dure chocolade bonbons- zorgen voor een verwarrende indruk. Eenmaal zittend duurde het nogal lang voordat we de espresso en cappuccino kregen maar ze waren erg lekker.

Het crème laagje van de espresso bleef er lekker lang op liggen desondanks het koffieresidu wat achterbleef. De cappuccino was stevig en had een mooi printje erop.

Voor de prijs van de koffie hoef je het niet te laten, maar we zouden er niet dood in gevonden willen worden. [ES]

Doppio

foto: Ewoud Rooks

Koffietje bij Doppio?

Een gekende uitspraak in Groningen, en niet onterecht. Doppio is een designachtige koffiezaak aan de Brugstraat. Dat designachtige zie je bijvoorbeeld terug is de designglazen, designkeuken, designinrichting en designpersoneelskleding. Nadat de cappuccino en de espresso besteld zijn bij de altijd vrolijke en lief lachende Kyra, een van de baristi van Doppio, kan de sfeer in Doppio gesnoven worden.

Een prima ontspannende, werkbare, relaxte , oftewel gewoon chille sfeer waar mooie mensen tot hun recht komen. De espresso en cappuccino zijn naar behoren waarbij de cappuccino bonuspunten krijgt. Doppio is in 2008 uitgeroepen tot winnaar van de AD koffietest, het is wel te merken waar dat vandaan komt. Zoveel schoonheid in de zaak doet het altijd goed. [HK] Huub Kappert Edin Salihovic Robin van der Sar Mirre Terpstra Lisanne Wieringa

@

Wil je reageren? Stuur een email naar hoofdredactie@studentenkrant.org

11

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

De Souffleur: De ideale stamkroeg genaar over genomen en hebben er geen greintje spijt van: “We hebben het prima naar onze zin” zegt de moeder enthousiast.

De Souffleur bestaat net zo lang als de schouwburg, beide zijn in 1883 opgericht. Op de vraag of er misschien een connectie tussen de twee was antwoorden ze van waarschijnlijk niet: “Het is wel zo dat de Souffleur vroeger een café en slijterij was. De balk die je op het plafond in het midden ziet is de tweedeling die er was. Ja, dat zo’n klein café nog kleiner was is moeilijk te geloven!”

Kroegportret ‘Gezellig dat je er bent’. Terwijl ik geïnteresseerd naar de mooie nabijgelegen Stadsschouwburg zit te staren valt in mijn ooghoek dit zinnetje op.

Net onderaan het zonnescherm lacht het me toe. Het is iets wat geen enkele horecagelegenheid bij me heeft kunnen bewerkstelligen, en ik weet niet waarom, maar een glimlach overkomt me; typerend voor café Souffleur.

Het ontzettend kleine felrode cafeetje heeft iets lekkers over zich. Bruin tot het bot maar toch de flair van hedendaagse kroegen. Het zit ondanks de kleur dan ook net niet lekker om op te vallen, te ver van de wijk om een buurtkroeg te zijn en te ver van het centrum om een bekende van de student te zijn. Als ik om vier uur in de middag even naar binnen loop om een afspraak met de eigenaar te maken vallen me gelijk de stamgasten op. Een stelletje authentieke Hollanders die gezellig een praatje met de barvrouw maken, een klein meisje die gratis een chocoladereep achter de bar mag pakken en twee keffertjes die hondsdol door iedereen hun benen rennen.

Het voelt als een sprong terug in het verleden. ’s Avonds kom ik weer op de afgesproken tijd aan en word ik door de stamgasten hartelijk ontvangen. Daar ontmoet ik Simon Baarveld en zijn moeder. Ze hebben samen in 2008 het café van de vorige ei-

Klein is het zeker, een schamele vier tafels binnen en een bar van misschien twee meter lang decoreren het 45 vierkante meter tellende oppervlakte. “Maar juist omdat het zo klein is, is het zo vreselijk gezellig! We hebben altijd de vaste stamgasten en veel personeel uit de naast gelegen restaurantjes komen bij ons naborrelen. Maar dat zijn niet de enige gasten die langskomen hoor. Er komen ook wel wat studenten maar vooral artistieke personen. Een paar van onze stamgasten zitten volop in de muziek- of kunstscène.”

Als er in de schouwburg een voorstelling plaatsvindt, is het er bijzonder druk. Veel bezoekers drinken -voor of na- nog graag een kopje koffie of een biertje in het café, en niet alleen bezoekers komen er langs.

Artiesten zijn ook een redelijk voorkomend fenomeen. Youp van ’t Hek, Theo Maassen en vrijwel de hele cast van het Noord Nederlands Toneel zijn er graag geziene gasten. De celebrity spotters onder ons kunnen simpel opzoeken wanneer bepaalde artiesten optreden en hoopvol de hele avond in de Souffleur door brengen om een glimp van diegene op te vangen. Youp van ’t Hek heeft zelfs dit café als element in één van zijn shows gebruikt, gelukkig wel op een positieve manier.

De sfeer in de Souffleur is in één woord: donkerbruin. Posters en aankondigen van

rustig is zetten we wel eens een filmpje op of zorgen we voor stokbrood met kruidenboter en kijken we leuk met z’n allen.”

evenementen sieren een gehele muur en het miniatuur rode doek boven de bar geeft de connectie met de stadsschouwburg mooi aan. Dekentjes om de rokers warmte toe te brengen en een authentiek gordijn voor de ingang van de vrouwentoiletten voegen hier alleen maar meer aan toe.

Vroeger werd nogal eens het ronde raampje in het damestoilet gebruikt om drank naar buiten te smokkelen. Dit was in de tijd dat schippers niet met hun vieze stinkende kleding naar binnen durfden te wandelen en op zo’n manier toch een borreltje konden doen. Tegenwoordig is het niet meer mogelijk aangezien er een huis aangebouwd staat. Kleine frutseltjes met een speciaal verhaal hangen her en der, en één van die frutseltjes is een typisch jaren ‘80 politiehelm, welke een gast aan de bar jaren geleden heeft laten liggen. Waarom er in zwarte blokletters CCCP op een Nederlandse politiehelm staat weet niemand.

Een doorn in het oog moet de gigantische flatscreen tv zijn. Voor het WK 2010 is het geïnstalleerd maar het klopt nu niet met de huisstijl. “Het was wel gezellig toen hoor.

Het stond binnen helemaal vol en we hadden zelfs een tv buiten voor het terras staan. Dat met borrelnootjes en een grote barbecue heeft voor de gezelligheid in ieder geval hoogtij gevierd. Tot de finale dan.” zegt de moeder. “Dit is niet het enige wat we organiseren hoor. Soms als het heel

Jazz, blues, country blues en oude soul vieren hoogtij op de oude cd-speler achter de bar. Al staat de radio op de TOP2000 deze tijd van het jaar, maar zoals een echte stamkroeg beaamt wordt er natuurlijk ook wel eens Nederlandstalig gedraaid.

“Hazes komt ook wel voor hoor.

Als er weinig mensen zijn en we krijgen een verzoekje voor een meezinger zullen we die natuurlijk draaien.” lacht Simon. Maar dit is niet het enige wat de Souffleur voor hun gasten in petto heeft. Ze maken namelijk ook dropshot.

Via een geheim recept waarvan ze alleen de ingrediënten drop en vodka willen loslaten maken ze één van de lekkerste dropshots in heel Groningen. “Als je hier vaker komt moet je het gewoon gehad hebben.” Wat er zo speciaal aan is wordt zelfverzekerd beantwoord met een “probeer het maar gewoon!” Voor ik het weet staan er drie shotjes klaar op de tafel en de smaak is absoluut fantastisch. Een rijke mix van drop en specerijen streelt de tong en doet snakken naar meer.

Voor een stamkroeg ben je hier aan het goede adres. Het authentieke en kleine gecombineerd met het samenspel van de schouwburg en de invloeden van kunst, muziek en toneel zou al meer dan voldoende moeten zijn om menig student er een kijkje te laten nemen. Al gegroet door de stamgasten loop ik de Souffleur tevreden uit. Ik voel me nu al een deel van de familie. Gezellig dat ik er mocht zijn.

Eurosonic maar dan gratis Eurosonic, het muziekfestival voor nieuw europese muziek dat elk jaar in Groningen wordt georganiseerd wordt steeds drukker.

Kaartjes zijn steeds sneller uitverkocht, en dit jaar waren de tickets al binnen tien minuten vergeven. Gelukkig wordt sinds vorig jaar voor de spijtoptanten en uitslapers onder de naam Eurosonic AIR ook een gratis festival georganiseerd. Op de Grote Markt treden veel van de grote publiekstrekkers van Eurosonic en Noordeslag op. Daarnaast is er een groot aanbod van kroegen en andere gelegenheden die een graantje willen meepikken van het grote aantal nieuwe bandjes dat door de stad zwerft dit weekend.

The Astroids Galaxy Tour Eerder dit jaar schreef de SK al een verslag van een concert van deze band in de Vera. De band maakt vrolijke popmuziek, en hun optreden op de Grote Markt zal je ongetwijfeld de sombere regenachtige eerste dagen van het nieuwe jaar doen vergeten.

slagpunt. Niet alleen won Krystl de 3FM Award voor beste nieuwkomer en bracht ze natuurlijk haar debuutalbum Rolling uit. Pop met wat funk, soul, rock, grootse en intieme momenten, maar vooral de bijzondere stem van Krystl.

2011 was het jaar van Krystl en als het aan haar ligt, wordt het hierna alleen maar beter.

Krystl

Selah Sue

Een week voordat haar band LINE een platencontract zou tekenen viel de groep uit elkaar. Terwijl Krystl juist alles op het zingen had gezet. In 2011 kwam het om-

Selah Sue wist de felbegeerde plek als voorprogramma van Prince in België te veroveren. Ze zong het duet Please met Cee Lo Green, die zo onder de indruk was dat hij het

nummer op zijn album The Lady Killer zette. En zo is er nog heel wat meer te noemen. Maar Selah Sue heeft de steun van wereldberoemde artiesten niet eens nodig.

Ze redt het ook op eigen kracht.

Haar titelloze debuutalbum zegt meer dan genoeg. Ze speelt zo vaak dat het moeilijk is om haar nog niet te hebben zien optreden.

En toch komt het publiek massaal op ieder nieuw optreden af.

De Jeugd van tegenwoordig De verslagenheid was niet gering, toen De Jeugd van Tegenwoordig onlangs aankondigde zich voorlopig met solo-projecten bezig te houden. Even geen Jeugd meer, en dat is slikken in Nederland, want wie houdt nu niet van De Jeugd?

Sinds 2005 zijn Wiwa, Vjèze en Faberyayo een begrip. Als ze je vragen waar jij was tijdens het voorlopig laatste optreden van De Jeugd, kun je maar beter zeggen: “Op de Grote Markt.”

Go back to the zoo De vier heren van Go Back To The Zoo hebben gouden vingers.

Wat ze aanraken wordt een hit, zo lijkt het wel. Het is alsof ze al jaren een gevestigde waarde in Nederland zijn dus het is haast niet meer voor te stellen dat de band pas in 2008 werd opgericht door de broers Teun en Cas Hieltjes samen met drummer Bram Kniest en bassist Lars Kroon, die ze tegenkwamen toen ze in de rij stonden voor een concert van The Strokes. Eigenlijk zijn alle elf de nummers op debuutalbum Benny

@

Edin Salihovic

Wil je reageren? Stuur een email naar e.salihovic@studentenkrant.org

foto: Eveline Vaessen

Blisto raak. Dat er menig kneiterhit (denk aan Electric, Beam Me Up en I’m The Night (See You Later)) van kon worden getrokken is dan ook niet verbazingwekkend. Optredens van Go Back To The Zoo staan garant voor een geweldige show. En ieder nummer kan keihard worden meegezongen.

Jacob Roel Meijering

@

Wil je reageren? Stuur een email naar j.r.meijering@studentenkrant.org

12

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Recensie: Een Avondje SC Veendam “DIT IS HET SLECHTSTE VOETBAL DAT IK OOIT HEB GEZIEN”

12 Mei 2010 berichtte de Tele-

graaf: “Voetbalclub Veendam failliet.” Was het maar waar, lijken de aanwezigen op het veld te denken. Zelfs voor mensen die schijnbaar niets met een bal kunnen ziet het er beroerd uit. Het was een moment onduidelijk of de wedstrijd al was begonnen of dat ze nog aan het inspelen waren. “Dit heeft niks met profvoetbal te maken”, mompelt een oude man achter me. Er zit totaal geen systeem in het spel, minutenlang is het onduidelijk wie welke kant opspeelt. Balbezit wisselt hoofdzakelijk omdat spelers per ongeluk tegenstanders aanspelen of de bal over de lijn passen.

De verdedigers van Veendam lijken te denken dat je daadwerke-

In de tweede helft proberen we nog een kopje koffie te halen om de kou te verdrijven. Alle barretjes blijken echter vrijwel meteen na de rust dicht te zijn gegaan. We kunnen nog wel een biertje halen zegt een aan een blijkbaar vreselijke huidziekte lijdende steward, maar daarvoor moet ik letterlijk het stadion uit naar een of andere keet. We willen niks van het voetbal missen dus de penningmeester krijgt een nieuwe mokerslag te verwerken. Dan gaan we maar langs het veld staan maar dat mag ook niet. “Dan krijgen we een boete van de KNVB.” Teleurgesteld druipen we af naar de tribune.

De kikkercyclus Tussen Kunst & Kut Groningen staat boordevol ‘kunst’. Welke kunstwerken zijn daadwerkelijk kunst en wat is gewoonweg kut?

Deze maand ligt de ‘Kikkercyclus’ onder de loep.

De kikkercyclus bestaat uit 6 delen en is te vinden bij de A brug aan de Hoge de Aa. Het kunstwerk is een bronzen werk waarbij een kikkervisje uitgroeit tot een volwassen exemplaar. De facts: Het kunstwerk is gemaakt door Jan Steen, heeft een hoogte van 96 cm en is onderdeel van het thema dieren.

Volgens de deskundige jury bestaande uit kunstacademie studenten is er wel het een en ander aan te merken op het kunstwerk.

Het is wat grijs en grauw waardoor het niet echt opvalt en het niet echt een vrolijke sfeer uitstraalt.

De materialen die gebruikt worden zijn daarbij te degelijk en verraden weinig creativiteit.

Terwijl het toch een vrolijke geboortecyclus moet voorstellen.

Toch is de mening van het panel dat dit wel tot kunst beschouwd kan worden, zij het nipt. Een criterium voor kunst is bijvoorbeeld dat het concept duidelijk moet zijn, vooral wanneer het openbare kunst zoals de kikkercyclus betreft. Daarnaast moet het mooi zijn, hoewel dat natuurlijk rela-

tief is, en als het even kan iets los maken bij het publiek. De kikkercyclus voldoet redelijk aan deze criteria. ‘Het is uiteindelijk toch mooier dat het er wel staat dan dat het er niet staat’ was de uiteindelijke conclusie, waarmee het toch tot de kunst gerekend kan worden. Al met al scoort de kikkercyclus met een krappe 6.5 een voldoende in de categorie ‘kunst’.

Huub Kappert

@

Wil je reageren? Stuur een email naar h.Kappert@studentenkrant.org

Oproep: Redacteurs gevraagd Denk jij dat deze krant beter kan?

Kun je (een beetje) schrijven en ben je niet bang om wat tijd te steken in het maken van een maandelijkse krant met een oplage van

8000 stuks? Mail dan naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wie weet staat jouw stuk in de volgende SK!

illustratie: Tobias Rutteman Dan keert het tij, SC Veendam scoort onverwacht en het stadion ontploft. Kort daarna pakt Sparta ook nog een rode kaart en gloort victorie tien minuten voor het einde! De trainer ruikt alweer de derde overwinning van het seizoen en wisselt er snel een extra verdediger in om de winst veilig te stellen. Het voetbal begint zowaar ergens op te lijken totdat een reeks van blunders Sparta in staat stelt gelijk te maken in de 90. minuut. Het moreel stort in als een

kaartenhuis en door nog slechter verdedigen scoort Sparta in de 93. minuut de winnende treffer. Een vloekend Veendam publiek beent meteen massaal het stadion uit.

Avondje SC Veendam: vijf liter sterren Randy Martens

@

Wil je reageren? Stuur een email naar r.martens@studentenkrant.org

De Xenos en ‘het belang van de reiziger’ Van de ingang naar de uitgang is één eindeloos pad, en wanneer je een WC-bril wilt kopen word je gedwongen jezelf een weg te banen door een jungle van wierook, theepotten en boeddhabeelden. “Avontuurlijk winkelen!” noemen ze dat, ook al heeft werkelijk niemand daar zin in. Als klap op de vuurpijl zetten ze in elk filiaal een grote bak met aardappelschilmesjes.

De scherpste en gevaarlijkste producten die je verkoopt in een graaibak flikkeren, dat is lef tonen. De klant bepaalt zelf maar of hij het mesje met het blauwe handvat graag genoeg wil om ‘m van de bodem te pakken.

Het zal de Xenos een worst wezen wat de klant wil, en dat geven ze toe. Daar zouden onze Nationale Spoorwegen een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar nee, alle veranderingen die zij doorvoeren zijn naar eigen zeggen ‘in het belang van de reiziger’.

Het nieuwste voorbeeld daarvan is de incheckplicht. Die houdt in dat de student moet in- en uitchecken met z’n OV-kaart, zelfs wanneer hij gratis mag reizen. Volgens de website kan ons geliefde spoorwegbedrijf op deze manier haar reisplanning precies aanpassen aan de wensen van de reiziger. Want blijkbaar wil de student met alle geweld precies laten weten wanneer hij waarheen reist, en zelfs met een geldig vervoersbewijs een boete riskeren.

Vreemd. Ik heb zelf altijd het idee dat de reiziger gewoon op tijd wil vertrekken en arriveren, en het liefst zo min mogelijk tijd en moeite daartussen ziet. Maar nee, de reiziger wil een rookzone. Dat met geel krijtstreep afgebakend natuurreservaat speciaal voor onze met uitsterven bedreigde medemens. En de reiziger wil steeds meer Sprinters. Die niet – zo-

als de naam doet vermoeden – als een gek van A naar B rijden, maar een rustpauze nemen bij zo veel mogelijk mistroostige kutstationnetjes. Pas wanneer de NS over het gebied van onze edele delen denkt te kunnen beslissen gaan we steigeren. Maar de plaszak past eigenlijk naadloos in het rijtje gedrochten waar ze mee op de proppen komen.

Johan Stolk

Eenmaal binnen is het ook leeg.

Als ze de tribunes zouden slopen konden de aanwezigen makkelijk in een rij of twee dik om het veld staan. Eerst maar een kopje koffie halen met de consumptiebonnen die we hebben gekregen bij de kaarten. Twee meisjes staan een enorme koffie-unit leeg te gieten in iets wat lijkt op een koelbox. Een vettige laag glinsterend schuim verbergt wat koffie lijkt te zijn. “Sorry u kunt alleen een gehaktbal met die bonnen halen.”

Het zakeninstinct wat deze uit 1894 daterende club klein heeft gehouden heerst nog steeds want een gehaktbal is ruim 1,50 duurder dan een kopje koffie.

lijk in paniek moet zijn als je achterin een bal over de lijn speelt en schieten in totaal vijf ballen het stadion uit. Een zware tegenslag voor de penningmeester. Gezien de entreeprijzen kost dit de recette van zo’n 1/5de van de bezoekers. Aan de sponsors zal het ook niet liggen. Veel kozijnen en dakkapellen komen voorbij in de elektronische reclame en in de rust wordt een waardebon van cafetaria Happy Days verloot. (waarde onbekend)

COLUMN

Twee kaarten voor SC Veendam – Sparta gekregen. Dat mag gelden als een behoorlijk affiche in de Jupiler League, de voetbalcompetitie waarbij de sponsor eerder afstraalt op de competitie dan andersom. Geheel in de treurige stijl die hoort bij de kelder van het Nederlandse profvoetbal miezert het bij het aanrijden op de Lange Leegte, een volstrekt gepaste naam voor deze verlaten stadionstraat. Het is tien minuten voor aanvang zo rustig dat we 50 meter van de ingang kunnen parkeren.

Het zou de NS daarom sieren als ze zelf de verantwoordelijkheid neemt voor haar veranderingen, in plaats van die af te schuiven op de reiziger. Want niemand heeft gevraagd om een rookzone, een OVchipkaart of een incheckplicht. De Xenos heeft dat door. De klant wil namelijk helemaal niet dat het personeel precies weet welke kleur aardappelschilmesje hij wil hebben. Dan komt hij nog liever met een blauw mesje bij de kassa om pleisters vragen.

Johan Stolk

@

Wil je reageren? Stuur een email naar j.stolk@studentenkrant.org

13

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

De fabels van verleiding Een tijdje geleden is uit onderzoek gebleken dat wij, Groningse studenten en studentes, het minst vaak seks hadden van heel studerend Nederland. Sterker nog, in Rotterdam neukt men drie keer zoveel als hier in het hoge noorden. Wel potjanteringdomme. Ik zeg, het is tijd om die ladder op te klimmen. Fuck our way to the top.

Om iedereen op weg te helpen, moeten we kijken naar de kern van het probleem. We kunnen globaal stellen dat de zin in seks zowel bij man als vrouw niet ontbreekt. Dat zal voor sommige heren schokkend zijn, maar het is toch echt zo: ook vrouwen willen niets liever dan de hele dag een beetje rollebollen. En vooral als er een beetje alcohol in gegoten wordt. In Groningen kunnen we zuipen als de beste, dus aan hitsige dames geen gebrek. Wat gaat er dan mis? Juist, het contact vóór de seks. Wie treft hier blaam?

Juist, de man.

niets overblijft dan een klein labiel wezen. Je moet haar het gevoel geven dat ze onbelangrijker is dan die junks op de museumbrug en dat haar reden van bestaan ver te zoeken is. Een mooie vrouw wordt de hele dag door al geprezen en onder gekwijld, dus als jij ervoor zorgt dat je anders te werk gaat zal ze niet van je kunnen afblijven. Zo’n actie vergt overigens wel aardig wat zelfvertrouwen. Het resultaat zal vaak positief zijn, maar een klap in je gezicht moet je zo nu en dan ook kunnen incasseren. Maar dat is ’t wel waard toch mannen?

Speciaal voor de heren hieronder een aantal aannames die niet juist zijn. Let wel, de gegeven tips dienen puur en alleen om seks te verkrijgen.

‘Je moet veel praten om haar aandacht er bij te houden.’ Nee, je moet je bek dicht houden. Zo veel en zo lang mogelijk. Eigenlijk moet je haar gewoon negeren. En als je dan iets zegt moet je het bovenstaande volgen. Mannen gaan heel vaak de fout in door zelf zo veel mogelijk het woord te nemen, en dan ook nog eens ellenlange verhalen over zichzelf te vertellen. Vrouwen worden niet voor niets kletskousen genoemd.

‘Je moet de vrouw zich een prinsesje laten voelen.’ Dit is de grootste onzin die er bestaat. Als man moet je namelijk exact het tegenovergestelde doen: haar kapot maken. Afblaffen. Dat self-esteem zo ver de grond in drukken tot er

illustratie: Tobias Rutteman

Laat ze lekker praten over hun dingetjes, daar worden ze vrolijk van. Stel af en toe een nare vraag, waarbij ze echt na moeten denken. Een voorbeeld van zo’n vraag is: ‘Komt het door je opvoeding dat je zo kut doet?’ Gegarandeerd dat ze in ieder geval het komende uur wil uitleggen dat ze helemaal niet kut is. Lekker laten kleppen, jouw tijd komt nog wel. Hèhè.

‘Je moet een drankje voor haar kopen.’ Don’t do it. Geld in je zak houden. Vraag háár maar eens een keer om een drankje. Dit is natuurlijk volstrekt onverwacht (en dus interessant), en bovendien vinden de vrouwen het ook echt wel leuk om een beetje met geld te strooien. Zeker in een studentenstad als Groningen. Van intelli-

gente mannen kunnen we wel verwachten dat ze geld hebben, dus als ze er mee strooien in de kroeg wordt het door de vrouw alleen maar als nutteloos pochen gezien.

Koop gewoon lekker bier voor je maten, dat verdienen ze.

wat jouw plannen zijn, is dit op z’n minst al eerlijk te noemen.

Bovendien is het aantrekkelijk voor een vrouw om te weten dat een man zin heeft in seks. Waar moet ze anders opgewonden van raken?

‘Je moet niet meteen je seksuele intenties laten weten.’ Jawel. Zeker wel. Als het kan al in de eerste zin die je tegen haar zegt.

Schroom je niet je in te houden, zeg waar het op staat. Vind je dat ze lekkere tieten heeft en wil je daar wel eens je lippen tussen duwen? Huppakee, spreek het uit.

Dat elke man praktisch dezelfde intentie heeft ’s nachts in de stad zijn de vrouwen zich echt wel van bewust. Als jij als hondsdolle womanizer meteen duidelijk maakt

Zo, dit was het voor nu. Hier moet je het maar even mee doen. Als ik de volgende maand zin heb om je nog verder te helpen zal ik meer onjuistheden aan de kaak stellen.

One last thing: Als je een relatie wil, moet je het tegenovergestelde van al het bovenstaande doen.

Roy de Vries

@

Wil je reageren? Stuur een email naar r.de.vries@studentenkrant.org

Elk stadje een ander… Happy Birthday

Want het vieren van de 115de verjaardag betekent ook het vieren van het 23ste lustrum. Gehuld in rood zilver, de lustrumkleuren, was het daarom op woensdag 14 december om 0.00 uur zover.

Met z’n allen telden wij de secondes af tot het moment dat het lustrumjaar officieel begonnen was. En met het thema ‘Hoogspanning! De ultieme ontlading.’ wordt dit een jaar waarin wij met z’n allen zullen vieren dat op 14 december 1896 8 mannen bij elkaar kwamen om onze vereniging op te richten.

Ook voor ons als bestuur is dit een bijzonder jaar, want alles is in tweevoud. Er zijn twee keer zo veel commissies, twee keer zo veel mensen op Albertus en de activiteiten lijken verdubbeld. Ook de saamhorigheid die heerst is groter, en iedereen lijkt hetzelfde doel te hebben: er een fantas-

COLUMN

Sophie Herweijer

Potter, maar ook de stad van studenten.

Overal op straat lopen net als in Groningen studenten rond en iedereen is druk in de weer met de studie. Om 09:00 uur loopt de UB vol en worden de studieboeken weer opengeslagen. Ook hoorde ik verhalen over het studentenleven in Oxford. Daar hebben ze een speciaal uniform als je een tentamen gaat maken. Eerst vond ik het een beetje apart klinken, maar toen mij werd verteld dat iedereen je succes wenst als je op weg

De afgelopen maanden waanden mijn bestuursgenootjes en ik ons echter weer die kinderen op de basisschool. En hoewel de leeftijd die we vierden anders zou doen vermoeden, was de positieve spanning hoog: de 115de verjaardag van onze vereniging, Albertus Magnus, was aangebroken!

En hiermee werd een bijzonder jaar ingewijd.

Feesten door het jaar heen, goede doelen acties, de wintersport, alles draait dit jaar om het lustrum. Maar pas vanaf 11 juli zal de kers op de taart geplaatst worden.

Dan beginnen de lustrumweken waarin 12 dagen lang gefeest zal worden op een externe locatie, waar honderden Albertianen hun energie in gaan steken. Al vanaf februari moet alles geklust, geverfd en versierd worden om het terrein om te toveren in één groot rood-zilver walhalla.

Vice-Praeses Albertus Magnus

COLUMN

Wat zouden wij in het buitenland vertellen als ons gevraagd wordt wat Groningen zo bijzonder maakt? Wij studenten zullen al snel zeggen dat we in Groningen geen sluitingstijden hebben, maar Groningen is meer dan alleen geen sluitingstijden. Er zijn weinig steden waar zoveel studie- en studentenverenigingen zijn, waar je zoveel commissies kan doen en waar je, je als student op zoveel manieren kan ontplooien. Iedereen die je spreekt is actief en interesseert zich voor meer dan alleen de studie. Op deze manier leer je ook veel meer studenten kennen van andere studieen studentenverenigingen. Graag pochen wij Groningse studenten over alles wat Groningen ons te bieden heeft en over de tijden die we hier beleven, maar uiteindelijk doet elke student uit elke stad dit (terecht of onterecht). Uiteindelijk komt het er op neer dat elk stadje een ander student(je) heeft en dat is maar goed ook, want alles hetzelfde is nooit leuk.

Jarig zijn. Vroeger, op de basisschool, was dit een bijzondere dag in het jaar die gepaard ging met slapeloze nachten en aftellen totdat die dag dan eindelijk aan zou breken. Wie zouden er op je feestje komen en wat voor cadeautjes zou je gaan krijgen? Dan word je ouder en komt dat besef. De positieve spanning neemt af om op een gegeven moment om te slaan in een negatieve spanning: ‘Weer een jaar erbij, ik word zo oud…’. Het vieren van je verjaardag lijkt op dat moment een stuk minder leuk.

Esther Kho

bent naar een tentamen, vond ik het toch wel iets hebben. Al zie ik het niet echt voor me dat de Universiteiten en de Hoge Scholen in Nederland heel snel op een tentamenuniform over zullen gaan.

Senatus Abactus/Prorector Vindicat Atque Polit

Hoe vaak krijgen wij Groningse studenten niet de vraag waarom wij voor de stad Groningen hebben gekozen? Voor sommigen is het dicht bij huis, maar voor veel leden van Vindicat is Groningen ver van huis. Waarom zou je uren reizen als je ook in Amsterdam, Utrecht of een andere centraal gelegen stad kan studeren. Het antwoord op deze vraag is niet moeilijk en erg voor de hand liggend: Er gaat niets boven Groningen!

Hoe je hier kan studeren, kan je nergens. Hoe je hier kan genieten van het studentenleven, kan je nergens anders.

Toch is het leuk om te zien hoe het studentenleven in een andere stad en een ander land is. Niet al te lang geleden was ik in Edinburgh (Schotland), uiteraard de stad van Harry

tisch en onvergetelijk jaar van maken. En dat wij, als bestuur, hier zo intensief bij betrokken mogen zijn maakt dit jaar zeker twee keer zo leuk!

De slapeloze nachten zijn voorbij en ik blij om te merken dat op Albertus het tegenovergestelde geldt: hoe ouder je wordt, hoe leuker het vieren van je verjaardag zal zijn! Op een fantastisch lustrum!

14

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Dit wordt jouw jaar! de ondernemende mens, die doelgericht iets wil bereiken in zijn of haar leven. En of dat nou succes, rijkdom, geluk of een leuk gezin stichten is, Ben Tiggelaar brengt je er naar toe.

Een beetje zelfhulpboek is nooit verkeerd. Op z’n minst laat het je bewust worden van jezelf. Je leest eigenlijk een spiegel. Wat je er verder mee doet mag je helemaal zelf weten.

Vaak wordt van dit soort boeken verwacht dat ze heel zweverig zijn. Dat is, toegegeven, vaak ook zo. Tiggelaar probeert met zijn nieuwste boek zoveel mogelijk terug te grijpen naar wetenschappelijk gebaseerd onderzoek. Daar heeft hij een reden voor. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat zelfhulpboeken vooral worden gelezen door mensen die al enige handigheid hebben in zelfsturing en dit graag willen uitbreiden. Tiggelaar zegt dat je ‘deze verstandige mensen dus niet voor de gek moet proberen te houden.’

Als je een student bent die zich alleen maar in materie wil verdiepen en eigenlijk nooit echt iets wil ondernemen, mag je dit stukje tekst gerust over slaan. Dit boekje is namelijk voor advertentie

En dat doet hij ook niet. Telkens weer worden de beweringen ergens op gebaseerd. De rode draad van het verhaal is dat je doelen moet stellen. Ook de juiste richting moet je goed voor jezelf formuleren. De succesformule wordt dan richting + actie = succes. Een saignant detail dat Tiggelaar uitlicht is dat geld niet tot geluk leidt, maar geluk wel tot geld.

Mocht je alle twaalf stappen van de onlangs gepromoveerde managementgoeroe volgen, dan kun jij van de komende twaalf maanden jouw jaar maken. Zeker de moeite waard.

@

Roy de Vries

Wil je reageren? Stuur een email naar r.de.vries@studentenkrant.org

advertentie

“De zin: ‘Iedereen is kunstenaar’, is net zo ongerijmd als ‘Iedereen is een openhartchirurg” In 110 bladzijden legt Van Merwijk (cabaretier, liedjesschrijver en programmamaker voor radio en televisie) met veel humor, scherpte en een flinke dosis cynisme uit hoe de wereld van kunst en cultuur in elkaar zit, met hier en daar een uithaal naar wie het ook verdient in de ogen van Van Merwijk, zoals de pvda en Wilders: “Samenvattend is een van de kenmerken van kunst dat we er in praktische zin niets aan hebben. In die zin zijn de heer Wilders en de PvdA dus kunst.”

In 110 bladzijden inderdaad, want “over kunst en cultuur wordt de laatste tijd nogal ingewikkeld gedaan. En dat terwijl het vaak zo simpel is.”, aldus Van Merwijk. Zijn heldere schrijfstijl neemt je in duidelijke taal mee op een tocht langs vele facetten van de kunst, te beginnen bij een ‘Wat’-gedeelte; over onder meer

het verschil tussen kunst en echt, rechtvaardigheid in de kunst en over mooi en lelijk. Dan volgt het ‘Hoe’-gedeelte; over wanneer een kunstwerk ‘af’ is, kunstonderwijs en experimentele kunst. Af-

een heikel politiek punt: kunst en geld. “Laten we maar gewoon ergens beginnen en zien waar we uitkomen”, deze zin die herhaaldelijk voorkomt, tekent het boek, en geeft de lezer de indruk dat het werkje als een experiment is geschreven, mede door de vermakelijke zijpaden (zo is er een hoofdstuk over roken en zijn er passages over tomaten en bezoekers van dragraces). Na de wat-hoe-waarom driedeling voel je je als leek verlicht, een aantal illusies armer en in staat beter mee te praten over een breed scala aan onderwerpen betreffende de schone kunsten.

Robin van der Sar

sluitend een ‘Waarom’-gedeelte; over engagement, het duiden van kunst en

@

Wil je reageren? Stuur een email naar r.van.der.sar@studentenkrant.org

Kijken naar Holland 1969 Foto’s: Eddy Posthuma de Boer Tekst: Remco Campert en Jan Mulder Voor de wereldtentoonstelling in Osaka (1970) legde Eddy Posthuma de Boer het Nederland van de late jaren zestig vast. De opdracht was om zo veel mogelijk van ons land en de bevolking te laten zien.

Daarna werden de foto’s nooit meer vertoond. Nu zijn ze gebundeld in dit werk en van commentaar voorzien door Jan Mulder en Remco Campert. De late jaren zestig dus: een tijd waarin roken nog gezond was, de dames nog geen jeans droegen en de meeste mensen nog ‘de neiging als veroordeeld te poseren’ hadden, aldus een onderschrift van een van de platen. Allerlei beroepen passeren de revue; van diamantslijpers tot medewerkers van de UNOX fabriek, van biologiestudenten aan

de UVA (inclusief wollen sokken in sandalen) tot de statige president van de Nederlansche Bank.

Maar ook doorsnee gezinnen, marktrituelen en onbezonnen vermaak en

tieuze details, die je op het eerste oog je blikveld kunnen passeren, maar waarnaar de bondige, soms scherpe, soms grappige bijschriften van Mulder en Campert je kijkers dirigeren. Een tijd waarin je ouders en/of grootouders floreerden.

Een mooie tijd, als je de foto’s en bijschriften mag geloven.

Uitgeverij Atlas – € 24,95

vertier op een speeltuin en in de sneeuw zijn op de gevoelige plaats vastgelegd. En hoe. Allemaal even prachtig, met minu-

In Posthuma de Boer’s eigen woorden samengevat: “Wat overheerst is de verbazing hoezeer de Nederlandse samenleving in die toch betrekkelijk korte tijd is veranderd”

@

Robin van der Sar

Wil je reageren? Stuur een email naar r.van.der.sar@studentenkrant.org

15

Groninger Studentenkrant | Januari 2012

Full Moon Party Er zijn in Groningen tegenwoordig meer verschillende feestjes dan er studies zijn. Een aardig dynamische branche natuurlijk. Soms is het moeilijk je in

ben meegemaakt, zagen ze het licht. Dit moet natuurlijk ook in Groningen! En zo werd het idee van de Moonparty geboren. Lekker nieuw, lekker verfrissend.

Bandirah

locals bood het feest alles aan wat er op de Thaise feesten ook te vinden is. Dus ook gekleurde buckets met l’alcool? Ja, ook de fijne gekleurde buckets. Bij de ingang kreeg je verf, dat je op jezelf kon smeren waardoor je in de blacklights oplichtte als een supernova in het heelal. Het feestje had stijl.

Wat niet mocht ontbreken is goede muziek. Uiteraard techno. Bojan liet weer even weten uit welk hout hij gesneden is en wist het Groningse volk op en neer te laten denderen met zijn dikke deuntjes. Als we techno spreken, zeggen we natuurlijk ook de heer ter Braake, oftewel Harde Baas. Deze gevestigde naam wist het publiek ook meerdere malen tot een hoogtepunt te brengen.

iets nieuws te storten omdat het oude zo lekker veilig is. Soms moet je gewoon niet zo zeiken, maar juist even gek doen. Een nieuwe reeks feesten Full Moon Party voorziet in deze vraag.

De organisatoren haalden hun inspiratie natuurlijk uit het land van de Thai. Na de befaamde Half en Full Moon party’s te heb-

Geheel in deze stijl werd de eerste editie gehouden in club Arcana, naast Huis de Beurs. Deze enigszins verscholen club was een tijdje gesloten, maar knalt er nu weer hard in. Een aanrader voor de ekte partymacher.

De Full Moon Party op 26 november vorig jaar was een succes. Behalve het klimaat en de

De Full Moon Party heeft zich de eerste editie bewezen en wij verheugen ons op een volgende keer. Wil jij er dit keer weer of ook bij zijn? Hou hun moonparty.nl in de gaten!

Roy de Vries

@

Wil je reageren? Stuur een email naar r.de.vries@studentenkrant.org

advertentie

www.bandirah.com

16

Groninger Studentenkrant | Januari 2012