1
Losse verkoop â‚Ź 1,50
www.studentenkrant.org Groninger |Studentenkrant jaargang 29 | nummer | Mei 2013 9 | Mei 2013 Neon Splash
Festivalagenda
Spetter, spieter, spater
Wat staat er op das Programm?
P. 8-9
P. 11
Studentenkrant Groninger
Spring is in the air De nieuwe
GRATIS
Studentmobiel.nl/HTC
SmartMix 300 + Internet XL
300 1500
Min. /SMS MB
â‚Ź
38,-
p/m
2
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Niets Nieuws:
Verzet is verleden tijd “I have a dream.” Grote woorden van Martin Luther King die met zijn protest tegen rassenscheiding geschiedenis schreef. Gedurende de hele geschiedenis van de mensheid is er gevochten voor waar men in geloofde en hebben mensen zich verzet tegen onrecht. Tegenwoordig gaat men niet meer massaal de straten op om iets te veranderen. Het geloof dat één iemand het verschil kan maken, is nauwelijks doorgedrongen tot de Nederlandse studenten van de 21e eeuw. Zelfs als het ons direct treft, zoals de langstudeerboete, is de moeite om de bus naar het malieveld te nemen vaak te groot. Anno nu vertellen we in de GK in sterke taal dat we het er niet mee eens zijn. We zetten online onze mening neer, maar massaal verzet is verleden tijd. claire gersen
T
erwijl Groningse studenten door de geschiedenis heen toch wat exceptionele dingen hebben gedaan. Een belangrijke is natuurlijk te bewonderen voor het Harmonie-complex. Aletta Jacobs heeft net zo lang voet bij stuk gehouden dat Thorbecke op zijn sterfbed nog toestemming heeft gegeven voor haar afstuderen. Zo was zij in 1878 de eerste Nederlandse vrouw die haar artsexamen haalde. Deze overwinning wordt ook wel gezien als het begin van de feministische golf. Als een vrouw met haar beweging een kettingreactie kan veroorzaken, dan zouden groepen studenten een tsunami kunnen maken. Tijdens WOII hebben ze dat ook daadwerkelijk gedaan. Toen de Duitse bezetting in december 1942 eiste dat de mannelijke studenten in Duitsland gingen werken, heeft studerend Nederland een grote staking gehouden. Deze staking, van alle Neder-
landse studenten verenigd, heeft de Duitse bezettingsmacht op andere gedachten gebracht. De studenten mochten blijven. Desperate times call for desperate measures. In WOII was er veel om voor te vechten. Maar ook buiten de oorlogsperiodes om zijn er dingen, die het waard zijn om je stem te laten horen. Collegegeld verhoging is iets wat ook nu voor veel boze geluiden zorgt, dit blijft echter bij geluiden. Toen de overheid in de periode van 1971-1973 het collegegeld 1000 gulden maakte, en bezuinigingen doorvoerde in het hoger onderwijs, gingen de Groningse studenten over op actie. Onder leiding van de Groninger Studentenbond boycotten zij het collegegeld. Een collegegeldboycot als deze was nog niet eerder voorgekomen in de Groningse geschiedenis. Helaas zorgde het slechts voor uitstel, geen afstel.
Deze voorbeelden lijken uit een ver en duister verleden te komen. En deze protesten en acties hebben natuurlijk ook heel wat jaren terug plaatsgevonden. Dit betekent echter niet dat er anno nu, niet nog steeds zaken zijn die het waard zijn om voor in actie te komen. De invoering van het BSA in 2009, leidde in Groningen tot veel verontwaardiging onder de studenten. Dit was in weinig overleg gebeurd. Als reactie op deze oneerlijke behandeling, hebben 30 studenten het recht geëist om toch nog gehoord te worden. Dit deden ze door het bestuursgebouw van de RuG te bezetten. Dat is nog eens ouderwets actie voeren! Recenter is het gevecht om de langstudeerboete. Hoewel van alle kanten verontwaardigde geluiden kwamen, bleven deze vooral beperkt tot de kroegen en huizen. Weinigen hebben actief actie gevoerd, terwijl dit nu zelfs gestimuleerd werd. De bussen richting het Malieveld stonden klaar,
maar Den Haag is natuurlijk wel heel ver weg... Bovendien, maakt het echt wat uit dat jij, als slechts één persoon, niks doet? Het gevecht om de langstudeerdboete hebben we uiteindelijk gewonnen. Al had dat waarschijnlijk meer te maken met de verkiezingen, dan met de mate waarin de overheid onder de indruk was van ons verzet. Nu hebben we de jaarklassen waar we tegen kunnen vechten. Toch heb ik nog geen mars door de straten van Groningen zien gaan, of posters zien verschijnen, of gehoord van de bezetting van een gebouw. Zijn we het actievoeren verleerd en durven we ons alleen nog online of in de veiligheid van onze vrienden te laten horen? Of maakt het ons gewoon niet genoeg uit en is er daadwerkelijk niks meer om voor te vechten? Groningse studenten zijn geen makke schapen, maar op het moment lijkt verzet verleden tijd.
3
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
1. Heel veel seks, want wat verbrandt meer calorieën
Tien geboden Manieren om snel af te vallen
dan seks? 2. Water met citroen drinken, het zuur zorgt ervoor dat je maaltijd sneller wordt verteert. 3. Slapen met het raam open, door het rillen van de
De bikinidagen komen er weer aan en je bent nog niet ready for summer. De SK geeft hierbij de 10 beste tips om zo snel mogelijk af te vallen. esmee van der veen
kou verbrandt je meer calorieën. 4. Hardlopen in een vuilniszak, zorgt ervoor dat je meer vocht verliest. 5. Je dagelijkse maaltijden vervangen door potjes babyvoeding. 6. Als je eet, zet het licht dan fel aan. Je bent dan minder op je gemak en eet je minder. 7. Meer slapen, te weinig slaap maakt dik. 8. Uren in de sauna doorbrengen, door de hitte verlies je vocht. 9. Alles door de blender, alleen nog maar sapjes nuttigen. 10. En als echt niets meer helpt, stop dan gewoon met eten, ga aan de drugs of eet een handvol watten.
Gluren bij de Buren:
Mauritius: Welcome to paradise Ruim een half jaar geleden stapte ik binnen bij Bureau Buitenland Stage, zonder een duidelijk plan. Het enige wat ik wist is dat ik weg wilde. Weg uit de kou en weg uit de sleur. Na een kort gesprek werd ik naar huis gestuurd met de tip om me eens in Mauritius te verdiepen, een klein eiland in de Indische Oceaan. Hoe oppervlakkig het ook is, na Google images was ik eigenlijk al verkocht. Dus hier zit ik dan, op het strand, kijkend naar de ondergaande zon, pen en papier in de hand, bedenkend welke woorden recht doen aan dit paradijselijke stukje aarde.
landen van Afrika, een student uit Europa wordt nog steeds gezien als een wandelende zak geld. Dus als je geilt op aandacht, dan kun je je hier prima vermaken! Mannen, vrouwen, ladieboys, allemaal willen ze wel een dansje met je doen of een praatje met je maken. In het Frans of in het Engels. Doordat Mauritius geen oorspronkelijke bewoners heeft en er in het verleden door de Nederlanders, Fransen en Engelsen uit verschillende windstreken slaven naar het eiland zijn gebracht is het een smeltkroes aan culturen en religies en spreekt praktisch iedereen zowel Frans als Engels.
sophie tillema
Met een gemiddelde temperatuur van 28 graden en een omgeving waarin alles nieuw is, is het in ieder geval gelukt om aan de kou en de sleur in Nederland te ontsnappen. Ik ben echt een buitenmens en geniet hier heel hard van de zon en de zee. Met een catamaran of speedboot ben ik al naar verschillende eilandjes geweest. Île aux Bénitiers was tot nu toe wel de tofste ervaring. In een speedbootje ga je op zoek naar dolfijnen. Als er een groep gevonden is, probeert de "kapitein"
I
Colofon
k verblijf in Flic en Flac, een klein plaatsje aan de westkust van het eiland. Hier is het langste zand strand te vinden, al is dat zand in het weekend en op feestdagen bijna niet te zien. Dan komen de Mauritianen massaal naar Flic en Flac en wordt het strand al snel omgetoverd tot een groot tentenkamp. Van vrijdag tot
De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.
Hoofdredactie: Tim van Veen Annick Heit Nils de Pee hoofdredactie@studentenkrant.org
Eindredactie: Annick Heit Nils de Pee Robin van der Sar
maandag leven hele families in tenten op het strand. Er wordt gebarbecued, muziek gemaakt, gedanst en gesjanst. Ook in de verschillende clubs op het eiland wordt je als student nagefloten en aangesproken, want ook al is Mauritius één van de rijkere
Laurens Verhoeff
Ingrid Rieske Iris Strangmann
Illustraties:
Fotografie:
Vormgeving:
Tobias Rutteman Johan Stolk
Tim van Veen Marte van der Wal Danny Dutch
Redactie:
Voorkant
Claire Gersen Nils de Pee Annick Heit Jesse SIegers Tobias Rutteman Rixt Riemersma Maarten Snijders Sophie Tillema Tim van Veen Vincent Hazelhoff Tom Veenkamp Thomas Göebel Esmee van der Veen Lisanne Wieringa Ben Hard
Tim van Veen
Drukwerk: Grafische Industrie de Marne
Bestuur: Ingrid Rieske
Adres: Groninger Studentenkrant Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org
zo dicht mogelijk bij de groep te komen. Vervolgens roept hij dan opeens ‘GO GO GO’ en spring je als een gek het water in en ga je achter die dolfijnen aan. Met je snorkelbril op zie je ze onder je door schieten en als je je hoofd uit het water tilt vliegen de vinnen aan je voorbij. Na drie uur spetteren plof je moe maar voldaan op het prachtige strand van Île aux Bénitiers, de barbecue wordt aangevonkt, de locals maken muziek en de rum vloeit vervolgens rijkelijk. Bijna vergeet je dat je hier bent om te werken.
advertentie
4
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Oorlogsgeschiedenis in het stadsgezicht Voor veel van ons is de Tweede Wereldoorlog niet meer dan een onderdeel van de geschiedenis. Het grootste gedeelte van het jaar besteden we er weinig aandacht aan, tenzij er tentamens over zijn. Maar met de Dodenherdenking op 4 mei en Bevrijdingsdag op 5 mei, is deze tragische geschiedenis niet alleen maar een deel uit het leven van onze grootouders, het wordt ook onze realiteit. claire gersen en thomas göbel foto: marte van der wal
D
e realiteit van de verschrikkingen en de triomfen, de verzetshelden en de NSB’ers, de strijd en de overgave komt als een kogel binnen schieten wanneer wij de emotie op de Dam live kunnen aanschouwen. Toch weet lang niet iedereen wat er allemaal is voorgevallen in die vijf jaar die ons zo bezighouden tijdens de geschiedenisles en die een stempel hebben gedrukt op onze samenleving. Ook in Groningen zijn er nog steeds plekken te vinden waar de oorlogsgeschiedenis nog erg levend is. Tijdens de bezetting van Groningen ging het leven grotendeels gewoon door. Voetbalcompetities bijvoorbeeld werden zo weinig mogelijk gehinderd en de kranten gingen ter perse. Brood werd gebakken, koffie werd gezet en sommigen gingen als waarlijk godvruchtige burgers naar de kerk. Koeien kregen gewoon mond-enklauwzeer en schapen werden gestroopt, want honger was er dan weer wel. In overvloed. De hardste periode die de Groningse bevolking heeft gekend was de repressie na de april-meistakingen, ook wel de melkstakingen genoemd. Na deze stakingen kondigde commissaris-generaal Rauter het politiestandbevel af, waarna stakers zonder proces gefusilleerd konden worden en in sommige gevallen zelfs op straat konden worden geliquideerd. Elke dag werden de namen van nieuwe slachtoffers bekend gemaakt op plakkaten. Deze plakkaten ontsierden de straten van Groningen. Waar men nu beschonken over straat loopt met een potentiële one-nightstand, liep men in WOII met angst in het hart. Bang om de naam van een bekende te zien hangen. De Groningse bevolking werd in bedwang gehouden door de Duitse Sicherheitsdienst, de SD, die zijn intrek had genomen in het Scholtenhuis aan de oostwand van de Grote Markt. Het werd gebruikt als hoofdkwartier, gevangenis en de achterste kamer was uitgerust met martelwerktuigen, zodat het geschreeuw van de gemartelde het winkelend publiek niet stoorde. Dit huis was aan het eind van de oorlog zo gehaat, dat wat er na de Duitsers en de Canadezen nog overeind stond letterlijk met blote handen door het woedende Groningse volk werd neergehaald. Het Scholtenhuis is nu nog slechts een herinnering in Groningen, maar veel gebouwen die een rol hebben gespeeld in de Tweede Wereldoorlog zijn nog steeds in volle glorie te aanschouwen. Der Aa-kerk staat er nog als stille getuige van wat er binnen zijn muren is gebeurd. Dit mooie Godshuis had al snel de aandacht van de Duitse bezettingsmacht. Deze heeft daar 5 jaar lang elke zondag hun diensten gehouden. Maar als deze muren konden praten, zouden zij niet slechts Duitse preken uit schallen. Zij zouden fluisteren van de verzetsactiviteiten die werden georganiseerd, en de onderduikers die zich jaren lang in de gewelven hebben verstopt met behulp van het Nederlandse personeel in de kerk. In 1953 bezocht de Duitse dominee, die in de oorlog in der Aa-Kerk had gepredikt deze plek des onheils. Tijdens dit bezoek bekende hij, dat hij in 1942 al had ontdekt dat er onderduikers zaten in dit hol van de leeuw. Hij had altijd de andere kant op gekeken.
Der Aa-kerk heeft zijn rol als stenen dubbelspion goed vervuld, en herinnert ons nog aan de realiteit van WOII. Weinigen zullen zich dat beseffen als zij langs deze kerk lopen opzoek naar het volgende terrasje. Net zoals weinig studenten aan de oorlog denken als zij heen en weer fietsen over de Vissersbrug. Op deze brug heft NSB-politiecommissaris Elsinga zijn noodlot trof. Het was het gezicht van verzetsstrijder Reint Dijkema, die hem op Oudejaarsdag 1943 op de Vissersbrug doodschoot; een heldendaad, want Elsinga deinsde voor weinig terug wat de vervolging van Joden, onderduikers en verzetsstrijders betrof. Zijn dood was een overwinning. Helaas kostte deze overwinning Groningen zeven vooraanstaande mensen, die als vergelding voor de moord op Elsinga werden geliquideerd.
Elke dag werden de namen van nieuwe slachtoffers bekend gemaakt op plakkaten Hoewel Groningen geen prominent toneel is als het aankomt op de algemene oorlogsgeschiedenis, heeft het tijdens de eindfase een meer dan belangrijke rol gespeeld. Dit kwam enerzijds door de functie als ‘broodmand’ die vervuld werd en anderzijds door de Eemshaven in Delfzijl die het verschepen van voedselkonvooien mogelijk zou maken. De Duitsers hadden de haven ook nodig om de duizenden troepen in Friesland naar Duitsland te kunnen verschepen. Het veroveren van Groningen heeft ervoor gezorgd dat duizenden mensen hun magen konden vullen. De Canadezen namen het op tegen ongeveer 7500 Duitsers die zich in de stad hadden ingegraven. Hoewel de zwaar onderbemande Duitsers geen tot weinig oorlogservaring hadden, kostte het toch drie dagen om de stad te veroveren en 43 doden aan Canadese kant. Voor de Canadezen Groningen konden veroveren, heeft onze stad nog heel wat leed gezien. Zoals het eerste burgerslachtoffer, Jantje Freriks, die op 9-jarige leeftijd overleed toen zijn NSB-onderbuurman op Peizerweg 31A het vuur opende op een troep Canadezen. Niet alleen de Peizerweg kent oorlogsverdriet, ook de Folkingestraat heeft een treurig oorlogsverleden. Deze straat was ten tijde van de Tweede Wereldoorlog het hart van de Joodse buurt, en heeft veel van zijn bewoners uit het straatbeeld zien verdwijnen na een razzia in de nacht van 2 op 3 oktober 1942. Van de bijna 3000 Jood-
se inwoners, keerden er maar 150 terug. Deze slachtoffers blijven voor veel mensen anonieme gezichten, onderdeel van een algemene groep waar je over leert op de middelbare school. Maar bijna elk huis heeft een persoonlijk verhaal. Op nummer 39 woonde Leo Bohemen, hij werd aan het begin van de bezetting in zijn eigen huis doodgeschoten door een Nazi. Nummer 23 huisde de paardenslagerij van Jacob Vissel, hij en zijn vrouw werden vergast. Op nummer 51A was Bennie Behr thuis, een bekende Joodse violist. In de vrolijke straat op weg naar het station doet weinig meer denken aan deze tragische verhalen. Slechts de synagoge op de hoek van de Folkingestraat, en kunstwerken als ‘Het Portaal’ herinneren nog aan de vroegere inwoners. Maar deze tragiek duurde niet eeuwig, en in 1945 was het einde in zicht. Het verzet in Groningen was kort voor de aankomst van de Canadezen redelijk gedecimeerd en jongens en mannen van zestien tot 60 jaar waren vanaf 1944 ingezet om de Duitsers van goede strategische posities te voorzien. Op 13 april werd de komst van de Canadezen ingeluid met een bombardement om de Duitsers te beletten via Delfzijl naar Duitsland te vluchten. De mitrailleursnesten, sluipschutters en als burger vermomde SS-ers die als een Anders Breivik opeens het vuur openden, maakten het de Canadezen moeilijk snel vorderingen te maken. Toch werd de volgende dag het zuidelijke deel van de stad tot aan de grachten veroverd. De opmars naar het westelijke gedeelte werd bemoeilijkt door de zwaar gebarricadeerde Herebrug en de gefortificeerde gebouwen rondom het plein. De hele dag werd hier doorgevochten tot in de avond de Grote Markt bereikt kon worden, alwaar het verzet zich verhevigde. Op vijftien april werd het noorden van de stad ingenomen na zware gevechten in het Noorderplantsoen. Dit betekende dat de resterende moffen omsingeld waren. Op zestien april gaf de Duitse commandant zich over en werd de overgave een feit. Na deze overgave was de strijd nog niet gestreden. De hongerwinter en de wederopbouw zouden nog slachtoffers eisen. Toch is er uiteindelijk de stad ontstaan waarin wij nu studeren, boodschappen doen, vrienden bezoeken en feesten. Hoewel elke hoek in Groningen een verhaal heeft, staan wij nauwelijks stil bij deze geschiedenis. 4 mei haalt dit verleden weer even terug naar onze realiteit. Met een blik op het Groningse stadsgezicht zien wij niet alleen der Aa-kerk, de synagoge of de plek waar ooit het Scholtenhuis was, maar ook verzetsstrijder Reint Dijkema, Jantje Freriks en Jacob Vissel. De Tweede Wereldoorlog is niet alleen geschiedenis, het is ons verleden.
5
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Tussen droeftoeter en moraalridder Jasper van den Hof (23) moest raar opgekeken hebben toen zijn vriend hem belde en hem vertelde dat hij hem had opgegeven voor het RTL-programma “De eerste keer”. Het programma moest maagden gaan volgen en hun motieven beschrijven. Bijna uit gekkigheid deed hij mee. De volgende dag belde RTL op: of ze kennis konden maken. Waarom ook niet, dacht Jasper.
raar is als je in je studententijd nog geen fakkel in een grot hebt gegooid. Met deze gedachte in zijn achterhoofd besloot Jasper mee te doen aan het RTL-programma “De eerste keer”. Hij werd twee dagen gevolgd door een cameraploeg en moest ondertussen een videodagboek bijhouden. Dat laatste was niet zo’n succes. ‘Ik hou niet van dagboeken omdat ik liever mijn gevoelens voor mijzelf houd. Vandaar dat ik op dat videodagboek traag en hakkelig overkom.’
vincent hazelhoff foto: marte van der wal
W
e worden allemaal als maagd geboren, maar weinigen zullen ook met het gulden vlies sterven. Bij onze drang naar voorplanting is het hanteren van de genotsknots of het openstellen van de doos van Venus bittere noodzaak. Ontmaagding is daarom ook voor veel mensen iets magisch. Het lijkt bij je volwassenheid te horen, maar of je het daarna duizend keer of nooit meer doet maakt eigenlijk niet uit. Er lijkt een taboe op te rusten. Jasper is geen stereotype maagd. Hij is niet zwaar autistisch, ook niet streng gelovig en al helemaal
geen zwaarlijvige “fantasy fair”-bezoeker. Eigenlijk is Jasper heel normaal. Hij heeft vrienden, drinkt hier en daar en pilsje en houdt van bordspelletjes. In zijn vriendengroep is hij nog de enige maagd. ‘Ze gunnen met het allemaal zo erg dat het soms averechts werkt,’ vertelt Jasper openlijk, ‘als ik met een meisje aan het praten ben zie ik vijf paar ogen naar mij kijken van: heb je haar nummer al?’ Volgens Jasper zelf zijn er twee redenen waarom hij nog maagd is. De eerste is een pechfactor: ‘Ik heb wat relaties betreft altijd mijn ogen in mijn
broekzak’, zegt Jasper, ‘meisjes die ik leuk vind hebben vaak een vriendje en ik reageer te laat op de meisjes die mij leuk vinden’. Wel moet de student geschiedenis toegeven dat hij ook veel met zijn studie bezig is. ‘Ik ben niet gaan studeren om de borrels, maar als voorbereiding op mijn carrière.’ Een relatie heeft voor hem niet de hoogste prioriteit, hoewel Jasper wel moet toegeven dat hij wel een tweepersoonsbed in zijn kamer heeft staan.
Bij de cameraploeg voelde Jasper zich wél op zijn gemak. ‘Na een kwartier heb je al helemaal niet meer door dat je gevolgd wordt en dan kan je ook jezelf zijn.’ Jasper ging op speeddaten en sprak meisjes aan in de kroeg, allemaal onder het oog van de camera. ‘Dit heeft mijn “comfort zone” wel uitgebreid. Ik stap nu wat makkelijker op meisjes af.’ En dat jezelf zijn is hoopt Jasper terug te zien in de beelden van RTL: ‘Ik ben zeer content met mijn leven, alhoewel er altijd wel verbeterpunten zijn. Je hoeft niet met een vlag met “ik ben maagd” te lopen, maar het mag wel minder een taboe zijn. Daar hoop ik aan bij te dragen.’
Mensen vergeten soms dat heel veel jongeren nog maagd zijn en dat het eigenlijk helemaal niet
De Vleesgeworden Ondernemer Het is een zonnige lentemiddag en het Westergasterrein in Amsterdam is volgelopen met hippe hoofdstedelingen van het hongerige en dorstige soort. We zijn op de NeighboorFood Market, een maandelijks terugkerend fenomeen waar veelal jonge ondernemers hun eetbare handelswaar aanprijzen aan het Amsterdamse publiek. maarten snijders foto: danny dutch
H
et is dringen rondom de kraam van Philip van Verschuer. De droge worsten en hamburgers vliegen over de toonbank terwijl hij in alle drukte aan zijn klanten probeert uit te leggen wat hij verder verkoopt en dat hij ze graag nog eens terug ziet op zijn website. Philip is bijna een jaar geleden begonnen met zijn bedrijfje Dutch Angus en een beetje leuren hoort erbij, zeker zo in het begin.
N adat hij afgelopen september zijn bachelor Bedrijfskunde aan de RuG afrondde is Philip begonnen met zijn webwinkel Dutch Angus. ‘Ik verkoop het biologische vlees van Aberdeen Angus runderen die opgegroeid zijn in de Nederlandse natuur-
gebieden’. Hij koopt zelf koeien op en laat deze naar een slager brengen. Vervolgens bezorgt hij de stukken vlees zelf bij zijn klanten op zijn gloednieuwe Vespa. ‘Je moet het wel een beetje sexy maken voor de mensen’, aldus Philip. ‘Het vlees is kwalitatief veel beter dan wat je in de supermarkt kan kopen en die koeien hebben een fantastisch leven gehad’. Het vlees van de Nederlandse Angus is momenteel alleen te verkrijgen in Amsterdam maar Philip is bezig om zijn assortiment binnenkort ook landelijk beschikbaar te maken. Over een paar weken kan hij zijn vlees versturen via gekoelde pakketten van PostNL, ‘dan kan ik eindelijk ook aan Groningers gaan leveren’. Zijn vader heeft een hobbyboerderij waar zo’n zeventig Angus runderen rondlopen. Omdat de boerderij verliesgevend was werd Philip op een gegeven moment ingeschakeld. ‘Tijdens mijn studie had ik op een gegeven wat minder vakken en toen vroeg mijn vader of ik me in die beesten wilde gaan verdiepen. Of ik kon kijken hoe ik het winstgevend kon krijgen’. Sindsdien is hij verkocht. ‘Ik ben toen alles over koeien en slagers gaan lezen en ben vanuit mijn studentenkamertje een beetje gaan pielen’. Om het uit te proberen heeft hij een koe gekocht, het vervoer geregeld naar de slager en het vlees verkocht aan een restaurant. Dat ging betrekkelijk eenvoudig en allemaal via de telefoon. Als ik verder vraag naar zijn verleden komt boven water dat Philip volledig recht doet aan het cliché ‘geboren ondernemer’. Op de basisschool vatte hij namelijk al het idee op om een aanhangerverhuurbedrijf op te zetten. ‘Mijn moeder heeft me toen meegenomen naar een industrieterrein om te gaan kijken wat die dingen kosten’.
Na wat rekenwerk bleek het toen een te grote investering voor een jongen van acht en de ondernemersdroom ging voor even de ijskast in. Voor iedereen die in, of na, zijn studententijd een goed idee denkt te hebben en een onderneming wil beginnen heeft Philip nog wel een tip. ‘Voor je financiering zou ik de bank niet eens meer proberen. Het kostte mij al twee weken om alleen een zakelijke rekening te openen en na een paar maanden hadden ze nog niet gereageerd op mijn aanvraag voor een lening’. Beter kun je direct naar de website van Qredits gaan. Zij bieden microfinanciering tot € 50.000 en zijn een stuk sneller en efficiënter. Ook is het volgens Philip heel belangrijk dat je de mensen die het meest relevant voor je zijn achter je krijgt. ‘Of dat je ouders, beste vrienden of vriendinnen zijn maakt niet uit. Maar er moet wel een bepaalde bereidheid zijn om je af en toe te helpen als je aan het starten bent. Helemaal in je eentje is het heel moeilijk’. Uiteindelijk is het doel om met Dutch Angus hét kanaal te worden waardoor al het Nederlandse Angus vlees wordt verkocht. Een eventuele verkoop in de toekomst ziet hij niet zitten want er zit volgens Philip inmiddels al te veel tijd en moeite in. Wel zou hij er graag ooit iets anders naast willen doen, hij heeft ideeën genoeg. Zijn ultieme droom? ‘Ik zou ooit wel een voetbalclub willen hebben. Dat moet dan maar Philip’s Sport Vereniging gaan heten’, vertelt Philip met karakteristieke lach. Dutch Angus is binnenkort dus ook vanuit Groningen te bestellen via www.DutchAngus.nl
6
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Opkomend talent: Orange Skyline
De postpunk band uit Zuidlaren timmert al een tijdje lekker aan de weg. Niet alleen stonden zij dit jaar op Grunnsonic, zij mogen zich sinds 19 april ook winnaars van de POPgroningen talent Award 2013 noemen. Dit houdt in dat ze onder andere op het Local Heroes podium van het Bevrijdingsfestival staan en volgend jaar weer present zijn op Eurosonic. Orange Skyline, een naam die de komende tijd niet te missen zal zijn.
proberen een Britse uitstraling te forceren. De jongens zouden zichzelf echter liever omschrijven als een Europese band. Leadzanger Stefan voelt zich dan ook meer Europeaan dan Nederlander: “Als ik buiten het continent op vakantie ben, zeg ik altijd dat ik uit Europa kom”. Hoewel de rest van de band het hier niet helemaal mee eens is, “ik voel me anders altijd gewoon Niels van der Wielen”, is een Europese uitstraling waar ze voor gaan. De Europese vlag aan de microfoon van Stefan is hier het teken van.
rixt riemersma foto: marte van der wal
Orange Skyline is een authentiek garagebandje dat zich distantieert van muziek met technisch geneuzel en moderne effecten. “Of wij zijn een van de laatste bands die op deze manier optreedt, als een ondergaande zon, of we zorgen weer voor een nieuwe beweging in de muziekwereld, als een opkomende zon.” filosofeert Stefan, die naast de band overigens nog Literatuurwetenschappen studeert in Utrecht. Het moge duidelijk zijn dat de naam Orange Skyline een verwijzing naar die horizon is, ongeacht of deze een rijzende of een ondergaande zon bevat. Het ‘Orange’ heeft overigens nog een verklaring. In het nummer Bold As Love van Jimi Hendrix – voor de romantici onder ons : dit nummer is ook gecoverd door John Mayer - passeren er allerlei kleuren de revue. Bij de kleur ‘orange’ klinkt de volgende zin: “Orange is young, full of daring but very unsteady for the first go ‘round”. Een per-
B
roertjes Stefan en Niels van der Wielen (21 en 19) vinden dat helemaal niet erg. Hoe voller de agenda, hoe meer hun droom om muzikaal de wereld te veroveren werkelijkheid wordt. Hoewel Orange Skyline nu anderhalf jaar actief bezig is werd de band ongeveer vijf jaar geleden al opgericht. Naar een idee van de twee broers, beide gitaristen, samen. Goede vriend Mart Atema (19) werd vervolgens drummer en Niels’ klasgenoot Simon Christiaanse (19) - beter bekend als Benus - de bassist. Een vierkoppige band dus, waarbij met name Niels de songteksten schrijft. Stefan leest ze vaak als eerste door en zegt eerlijk wat hij ervan vindt, zoals dat van familie verwacht wordt.
De muziek doet een beetje denken aan de Arctic Monkeys, maar dan een ietwat ruwere versie. Zelf zijn de jongens tevreden met deze vergelijking. Samen met The Who, The Libertines en Oasis zijn The Arctic Monkeys een grote inspiratie voor ze. Niels vult aan: “En natuurlijk The Beatles, maar dat is zo voor de hand liggend dat we die niet meer gaan noemen, iedereen noemt ze al.”. Veel Britse invloeden, Orange Skyline heeft volgens kenners dan ook de uitstraling van een Engels bandje. Zelfs het accent van zanger Stefan doet erg Brits aan. Hoewel ze dit zelf niet per se een probleem vinden, werd het wel aangestipt als een puntje van kritiek door de jury van de POPgroningen talent Award. De band moest niet
fecte beschrijving van wie ze willen zijn en wat ze ook uitstralen. Het uiteindelijke doel van Orange Skyline is om de wereld te veroveren met hun muziek. Voorlopig is het doel proberen rond te komen van de muziek. Keihard werken is de enige mogelijkheid om dit te bereiken. Dit doen ze niet alleen: een crew van drie vaste mensen gaat mee naar ieder optreden. Twee managers en een ‘manusje van alles’. Zo’n crew is niet alleen makkelijker voor de band (“zo kunnen we ons bij een optreden echt alleen focussen op de muziek”) het is vooral ook gezellig. Waar de andere bands bij de POPtalent awards alleen elkaar hadden, had Orange Skyline hun vrolijke gevolg mee. Dit zorgt voor veel droog geouwehoer tussen het spelen door. Zo wordt er meteen na het spelen van hun single ‘Soldier Me’ luchtig gevraagd hoeveel Real Madrid gespeeld heeft. Ten slotte worden er, zoals het echte vriendenclub betaamt, over en weer een paar lekkere kutopmerkingen gemaakt: “Stefan, magere graat die je bent”. Een stabiele losheid die ongetwijfeld de fundering vormt voor de geweldige sound die deze band ten gehore brengt.
Porno versus penis Wat gebeurt er als we een mannetjesrat en een geil vrouwelijk ratje in een klein hokje stoppen? Kaarsjes aan, op de achtergrond een willekeurige film met George Clooney of Orlando Bloom om het vrouwtje in de stemming te laten komen. Geef ze vijf minuten en de ratjes vallen elkaar vurig in de pootjes en bedrijven de liefde zoals ze nog nooit de liefde hebben bedreven. En daarna nog een keer. En nog een keer. Daarna heeft het vrouwtje nog wel zin in een avontuurtje, maar begint het mannetje steeds minder geïnteresseerd te raken. Hij heeft zin in een nieuw vrouwtje, met iets stevigere rattenborstjes, of een strakker buikje. jesse siegers illustratie: tobias rutteman
H
et is een van de streken van Moeder Natuur. De man moet zoveel mogelijk vrouwen bevruchten en zal daarom sneller uitgekeken raken op zijn nieuwste verovering en op zoek gaan naar een nieuwe uitdaging, het ‘Coolidge Effect’. Dit is één van de oorzaken dat een man na het maken van keiharde porno ongevoelig wordt voor vrouwelijke aandacht en in een diepe slaap valt. De refractaire periode heet dit bij de mensen die ervoor doorgeleerd hebben. Het Coolidge effect is echter ook de bron van al het kwaad in de wereld: porno. Een onderzoek van de Universiteit van Montreal uit 2009 onderzocht hoeveel mannen porno keken. Zij konden toen geen man vinden die geen porno keek. De meesten begonnen rond hun tiende met het bekijken van blo-
te internetmeisjes. De oorzaak van de populariteit van porno ligt voor de hand. Als we een aantrekkelijk naakt lichaam zien maken onze hersenen dopamine aan, het stofje is verantwoordelijk voor je ‘geluksgevoel’. Hoe vaker we dit lichaam echter zien, hoe minder dopamine wordt losgelaten. Als je uitgekeken bent op de ene pornoslet ben je binnen 0,3 nanoseconden bij de iets jongere dame, met grotere tieten en strakkere buik. Nieuwe dopamine. Klik,klik, klik. Who cares, seks is toch gezond? Van oudsher was er gebrek aan alles. Wolven slepen daarom het volledige gedode dier mee, waarop ze samen gejaagd hebben. Ook al hebben ze genoeg gegeten. Amerikanen eten daarom drie hamburgers en een ‘medium sized
coke’ van anderhalve liter, hoewel ze eigenlijk wel vol zitten. Pakken wat je pakken kan, get it while it lasts. Dieren neuken zich helemaal suf als het paringsseizoen is. Dit wordt het Binge mechanisme genoemd. We nemen meer dan onze directe behoefte, omdat dit onze overlevingskansen vergroot. Om dit te bevorderen wordt Delta-FosB afgegeven. Delta-FosB zorgt ervoor dat je meer dopamine moet aanmaken om hetzelfde stadium van bevrediging te ervaren. Dit stofje is hetzelfde stofje wat ervoor zorgt dat drugsgebruikers steeds meer nodig hebben om dezelfde voldoening te krijgen. Door operante conditionering wordt vaker en langer porno gekeken. Na verloop van tijd wordt computergebruik gelinkt aan seksuele opwinding. Het kijken van porno is de belangrijkste oorzaak van Compulsive Internet Use, internetverslaving, zo blijkt onder andere uit onderzoek van het Instituut voor Verslavings Onderzoek (IVO). Zodra je alleen al kijkt naar zo’n mooie slanke laptop krijg je al een stijve lul. Het is alleen niet het internet waar je verslaafd aan bent, maar de porno die je er kunt vinden. Daarom ook bekijken mensen die vaker naar porno kijken vaak extremere porno. Veranderingen in de hersenen kunnen ertoe leiden dat je overgevoelig raakt voor alles wat met porno te maken heeft, terwijl je ongevoeliger wordt voor andere vormen van plezier. Hier begint de schoen te wringen. De gevoeligheid voor porno betekent niet dat je gevoeliger raakt voor ‘normale’ seksuele contacten. Hier raak je zelfs ongevoeliger voor. Het kan ertoe leiden dat je paarse soldaat nog wel in de houding springt wanneer je porno kijkt, maar dat hij angstaanjagend slap blijft wanneer iemand anders je helpt. Copulatoire impotentie. Het kan ertoe leiden dat je lastig tot een orgasme komt, of zelfs helemaal niet. Porno verslaving kan zelfs leiden tot concentratieproblemen, extreme rusteloosheid en depressiviteit. Betekent dit dat je geen porno kunt kijken? Bullshit. Zoals onze vrienden bij Heineken al zeggen: geniet, maar met mate. Porno kijken kan geen kwaad. Jezelf dagelijks meerdere malen door ’t vuistje raggen terwijl je kijkt naar vrouwen met honden/geiten/paarden of poepseks is wel een teken aan de wand dat je wellicht wat aan je dagelijkse dosis internetmeisjes of -jongens moet doen.
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
7
Hanzestudent wil niet besturen RUG-studenten zwaar in de meerderheid Afgelopen maand heeft de man in de lange regenjas in de kelder van parkeergarage Boterdiep ons toegefluisterd dat er nogal wat schort aan de participatie van Hanzehogeschoolstudenten aan de grote besturen in Groningen. Neem bijvoorbeeld de ACLO, die sportfaciliteiten voor zowel Hanze- als RUG-studenten beschikbaar stelt. Afgelopen jaar hebben zij geen enkele sollicitatie mogen ontvangen van een HBO-student. Dit is een daling van 100% in vergelijking met die ene die ze het jaar ervoor kregen. Voor een instelling die juist claimt om praktijkgericht te zijn, blijft het animo van studenten om deze praktijkervaring daadwerkelijk op te doen achter. Waarom eigenlijk? annick heit
D
e schrijnende situatie is aanleiding voor een intern onderzoek van de ACLO. Vice-voorzitter Bart Dopper heeft zich voorgenomen om de spreekwoordelijke elephant in the room eens aan te kaarten en zette zijn speurneus op. Een heuse ACLO-denktank, vol met Hanzestudenten, moet uitkomst bieden. “Het lage aantal HG-bestuurders bij de ACLO baart zorgen aangezien de Hanzehogeschool Groningen een belangrijk partner is van de ACLO. Niettemin omdat de HG voor een belangrijk deel het personeel en de accommodatie financiert.” schrijft hij in een van zijn speerpunten. Waarom zou een organisatie die faciliteiten aan zowel RUG- als Hanze-studenten biedt, volledig bestuurd worden door studenten van één instelling. Vooral nu er een regeling getroffen schijnt te zijn dat studenten Sportmanagement studiepunten kunnen halen door een bestuursjaar bij de ACLO te gaan doen. Maar niet alleen Dopper heeft last van de lusteloosheid van deze groep. Ook bij ESN hebben ze vooralsnog moeite om Hanze-studenten bereid te vinden om zitting te nemen in het bestuur. “Het aantal Hanze studenten is relatief laag binnen het bestuur van de afgelopen jaren en ook binnen de commissies van dit jaar zijn er veel meer RUG studenten.” aldus Heine Lageveen, secretary van ESN. “In dit bestuur en het voorgaande bestuur zaten alleen RUG studenten, 2010/2011 was er één meisje van de HG en in 2009/2010 was de voorzitter een HG student.” Bij de KEI lijken ze minder last te hebben van dit probleem. Volgens het KEI-bestuur zijn de Hanze-studenten zeker in de minderheid, maar hebben zij veel actieve mensen van de Hanze bij
hun organisatie. Tevens is het Dagelijks Bestuur de enige van de drie besturen waar Hanze-studenten zitting in hebben. Maar dat is de KEI. Al met al een rare situatie waar niemand echt zijn vinger op weet te leggen. Iedereen lijkt wel vermoedens te hebben waar het knelpunt precies ligt, maar het beestje bij zijn naam te willen noemen lijkt een schop tegen het zere been van de Hanze te zijn. Wat blijkt, het is al jaren onderwerp van discussie en menig orgaan heeft zich er al meerdere malen over uitgesproken. Ironisch gezien zijn deze standpunten allemaal positief over een fulltime bestuursjaar. De Hanze heeft inmiddels meerdere initiatieven die het actieve studentenleven binnen de Hogeschool moeten gaan bevorderen.
Charlotte Bakker, voorzitter van de Word Actief Commissie binnen de SSA, bevestigt de vermoedens dat het actieve studentenleven op de Hanze niet echt van de grond wil komen. “Wij weten het zelf ook niet precies. Het zou kunnen zijn dat doordat meer Hanze-studenten thuis wonen en langere uren maken dat het actieve studentenleven minder zichtbaar is.” Ook wijst ze op verdeeldheid binnen de begeleiders van de studenten. “Vaak zeggen de SLB’ers: ‘Studie gaat voor’. Dat is natuurlijk ook belangrijk, maar ze lijken de waarde van een bestuursjaar geen recht te doen.” Aan het College van Bestuur zal het niet liggen. Al langere tijd proberen zij van bovenuit de studenten meer te stimuleren om actief te worden
naast hun studie. Dit enthousiasme is ook doorgedrongen tot het decanaat van de instelling. Gineke Schuiling, studentendecaan, is in ieder geval positief: “Je weet beter van de hoed en de rand door een bestuursjaar.” Volgens haar wijzen de neuzen van de deans allemaal dezelfde goedkeurende kant op. Binnen de afdeling Studentenzaken vindt sinds dit kalenderjaar een belangrijke ontwikkeling plaats die onder andere de deelname van Hanzestudenten aan besturen zou moeten gaan bevorderen. Een speciale afdeling genaamd de ‘Actieve Student’ staat nu nog in de kinderschoenen, maar zou later een belangrijke omslag teweeg kunnen brengen in het faciliteren van actief zijn naast je studie. Edith Janssens, projectleider bij culturele vereniging HanzeCast, zal proberen om de drempel om actief te worden naast hun studie voor de Hanzestudent lager te maken. Door in gesprek te gaan met de verschillende ‘schools ‘ hoopt ze binnen het curriculum kansen te vinden die een bestuursjaar, naast de al verplichte stage en stijgende studiedruk, mogelijk maken. “Het gaat er om hoe je dat naast elkaar kan realiseren” aldus Janssens.
Een cultuurverschil, tegenstrijdige geluiden binnen de studie of gewoon onwil. De Hanze-studenten lijken er gewoon niet aan te willen, ondanks alle stimulatie die zij vanuit de studie, de commissies en besturen krijgen. Er is ook niemand die zijn vinger precies op de zere plek kan leggen. En dat terwijl het juist voor studenten die een praktische opleiding volgen zo logisch lijkt om praktische ervaring op te willen doen. Maar ja, misschien moet je aan een dood paard ook wel niet willen trekken. Kijk ook naar de reportage over Hanzeparticipatie op STUG TV (www.stugtv.nl).
Wil je nog solliciteren voor een bestuursfunctie? Dat kan bij de ACLO nog tot 13 mei, bij Erasmus Student Network tot 15 mei, of informeer bij het bestuur van jouw keuze.
Van verschillende kanten wordt echter voorzichtig met een beschuldigende vinger naar de SLB’ers gewezen. Binnen deze groep zou verdeeldheid zijn over de plek die bestuurservaring zou moeten innemen binnen de studie. Met de politieke onzekerheden die studenten tegenwoordig boven het hoofd hangen, zouden zij vooral de zwakkere studenten afraden om praktische ervaring op deze manier op te doen. Zij lijken, ondanks tegengeluiden tijdens cursussen en workshops voor studentenbegeleiding, niet overtuigd om het woord te prediken in plaats
van hun pupillen aan te moedigen om een jaartje bestuurservaring op te doen. En dan nu, tromgeroffel, de uitkomsten van de ACLO-denktank. Vanuit het hol van de leeuw, het antwoord op het vraagstuk waar iedereen mee lijkt te worstelen. Het verlossende woord. De ontdekking van de hemel. En het is…. teleurstellend. Resultaten van de focusgroepen van acht verschillende opleidingen roepen in koor: “We wisten het niet” of “We willen het niet.” En aangezien vanuit de verschillende besturen dezelfde, dan wel specifiek op de Hanze gerichte, promotie uitgaat, kunnen we inmiddels wel concluderen dat de kop wat dat betreft aardig in het zand wordt gestoken.
Gastcolumn PvdA Kamerlid Mohammed Mohandis over het BSA in het tweede jaar Onlangs sprak de Tweede Kamer over de uitbreiding van het bindend studieadvies (BSA) in het tweede en derde studiejaar. Er werd een pakket aan extra BSA-maatregelen gepresenteerd dat studenten zou moeten aansporen om sneller te studeren. Ik ben voor een ambitieuze studiecultuur, maar studeren is veel meer dan het trekken van een eindsprintje om je diploma te halen. Studenten moeten zich breder kunnen ontwikkelen naast hun studie, bijvoorbeeld door een minor te volgen, een periode in het buitenland te studeren of door een bestuursjaar of stage te doen.
I
k heb zelf ervaren hoe belangrijk het is om iets te doen naast je studie. Zoiets is goed voor je brede ontwikkeling en je staat daardoor steviger in je schoenen als je eenmaal afgestudeerd bent. Ik sta niet per se negatief tegenover het BSA. De meeste opleidingen hebben al een vorm van het BSA. Het kan je dat extra zetje gegeven om net even iets harder je best te doen. Ik vind dat we
daarom ook best kunnen kijken hoe we het BSA breder kunnen inzetten. Er moeten dan wel duidelijke uitzonderingsgronden zijn en we moeten goed monitoren of instellingen alles op orde hebben. Ik ben er daarom ook niet voor dat alle instellingen het uitgebreidere BSA gaan invoeren. Het BSA is niet bedoeld om studenten te weren, maar een niet presterende student moet in aanmerking kunnen komen voor een BSA. Wat we van de student verlangen is dat ze mits moge-
lijk hun studiepunten halen, ook in het tweede en derde jaar. We willen tenslotte allemaal dat studenten zo voorspoedig mogelijk hun studie doorlopen. Het debat over het BSA gaat om de mogelijkheid voor instellingen om te experimenteren en ik heb duidelijk gemaakt in het debat dat het een klein experiment moet zijn en dat er rekening gehouden moet worden met het sociaal leenstelsel.
Ik heb zelf ervaren hoe belangrijk het is om iets te doen naast je studie. Ik heb daarom twee moties ingediend. De ene motie beperkt dit experiment. Dit experiment heeft minder impact nu we ervoor hebben gezorgd dat 90% van de studenten niet in aanraking komen
met een BSA. Ook moeten er voldoende alternatieve studies blijven bestaan voor studenten die niet willen deelnemen aan dit experiment. Mijn tweede motie heeft wat mij betreft de angel uit dit experiment gehaald. Deze motie regelt dat studenten niet weggestuurd kunnen worden in het 3e studiejaar. Het is niet wenselijk om studenten in de eindfase van hun studieloopbaan weg te sturen als er te weinig punten zijn gehaald. Het is niet de bedoeling dat instellingen straks zomaar studenten weg kunnen sturen die dan met een hoge schuld opgezadeld zitten. Daarom willen we dat mentorschap en persoonlijke begeleiding in latere studiejaren de norm wordt. Uiteindelijk wil ik toe naar een studiecultuur waarin studenten meer laten zien én alle ruimte krijgen om zich te ontplooien. Want studeren is meer dan een sprintje naar je diploma.
8
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Neon Sp
De dag waar menig student smachtend naar uit had gekeken, was eindelijk daar. E plosie met een resultaat waarop Jack the Dripper nog jaloers zou zijn. Dit onder he wat snoepjes hier en daar. De wondere NeonSplash-wereld heet u welkom.
B
uitenstaanders zullen vooral bekend zijn met de kritiek; deze was nadien niet van de lucht. In de rij staan was volgens menigeen een drama en de garderobe werd praktisch onbemand gelaten. Mensen werden benauwd in de wachtrij richting de ticketcontrole en er dreigde paniek te ontstaan. Hierop werd besloten de toegangspoorten wijd open te zetten zodat iedereen simpelweg naar binnen kon wandelen zonder controle. Een slimme zet: echte paniek bleef uit waardoor de gevolgen, enkele braakjes hier en daar, nog waren te overzien. De organisatie heeft op Facebook haar fout toegegeven en excuses aangeboden. En wie zijn wij dan om dit vervolgens niet te aanvaarden? Eenmaal op het feest zat de stemming er lekker in. Terwijl de verfkanonnen om twee uur liters gele, roze en blauwe neonverf in
het rond spoten, ging het publiek helemaal lo Student over het algemeen erg ijdel is, werd d ledig losgelaten. Bescheiden aan de kant staan top tot teen in neonkleuren naar huis zal je!’ le teerde motto te zijn. Legers studenten bestorm granaten in de vorm van verfbussen. Kiene st bewapend met Super Soakers vol verf richting h zelf meegebrachte verf kwam door de slappe b
Het resultaat mocht er zijn: half Groningen kw besmeurd met neonverf thuis. Vet concept, vo We vertrouwen erop dat de organisatie dan komt.
9
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
lashtastic
Een kleurenexet genot van
os. Waar de Groningse dat bij NeonSplash voln was geen optie: ‘van eek het massaal gehanmden elkaar met handtudenten hadden zich het feest begeven. Ook beveiliging.
wam zaterdagochtend olgend jaar herhaling? iets beter uit de verf
rixt riemersma fotografie: tim van veen
We Need You! Kan jij; typen, fotograferen, schrijven, interviewen, praatjes maken, filmpjes maken, vormgeven, programmeren of organiseren? Stuur dan een berichtje naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wellicht draag jij binnenkort bij aan de mooiste krant van Groningen.
10
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Festivalagenda Het festivalseizoen is officieel geopend. Alle zonnebrilletjes, hendige shirtjes en poncho’s kunnen weer voorzichtig uit de kast worden gehaald. Ook dit jaar zijn er weer genoeg mogelijkheden om jouw dans skills aan de rest van de wereld te tonen. Van R&B tot aan rauwe techno, er is voor ieder wat wils. Wij hebben de beste festivals in binnen en buitenland voor jou op een rijtje gezet. tim van veen, nils de pee en tom veenkamp illustratie: johan stolk
Indian Summer festival: 15-16 juni
Balaton Sounds: 11-14 juli
Een eendaags festival is geen festival, moet de organisatie gedacht hebben toen het besloot in 2013 uit te breiden naar twee dagen. Een goed idee want anders hadden we jullie nooit aangeraden toch vooral naar dit festival te gaan. Maar ga hier vooral naartoe want de line-up liegt er niet om: The Prodigy, dEUS, Keane, The Handsome Poets, The Bloody Beetroots en vlak vooral Feest DJ Ruud niet uit. Voor dit festival betaal je ongeveer de helft van een PinkPop kaartje en dan is de kans dat je je favoriete artiest niet kan horen vanwege een op hol geslagen bende huismoeders ook nog eens een stuk kleiner. Die zitten dan, samen met de rest van mainstream Nederland, in Landgraaf, los te gaan met een roze hoedje op. Dus steek met je roeibootje het IJsselmeer over en ga nog net voor de laatste tentamens van het jaar twee dagen naar de haaien op het Indian Summer Festival.
Wie eens naar het Sziget festival (Boedapest) is geweest weet dat je in Hongarije alles mag doen wat god verboden heeft (en dat het bier beroerd goedkoop is; thuisblijven is duurder). Zolang je maar niet op de zenuwen van de security werkt uiteraard. Word je ook zo moe van al de Nederlanders op Sziget? Ga dan eens naar het Balaton Sound festival. Verruil het stinkende open riool dat ze de Donau noemen voor het mooie Balatonmeer en geniet van de deuntjes van The Prodigy, Axwell, Steve Aoki, Armin van Buuren en Avicii. Verwacht vooral veel mooie lichamen in schaarse kleding, warm weer en chagrijnige Hongaren. Verwacht ook weinig nachtrust, weinig dagrust en verwacht vooral er flessen zonnebrandolie doorheen te jagen. De doorgewinterde rocker met heimwee naar Nirvana moet lekker thuisblijven. Laat je geen mogelijkheid onbenut om leip te gaan in de Simplon of Huize Maas, dan zal dit festival voelen als een warm bad.
Rosrock: 29-30 juni Het leger rockliefhebbers ziet zich geconfronteerd met een overmacht aan Beliebers, pillenslikkers en hipsters. Maar er is één dorpje dat dapper weerstand biedt: Rossem! Verscholen tussen de fruitbomen en boerenschuren ligt een bolwerk van verzet tegen iedereen die weigert pink en wijsvinger in de lucht te steken. Voor de belachelijk lage prijs van 27,50 euro kan je hier twee dagen je haren laten wapperen op Gasmac Gilmore (kudotopper!), The Aggrolites, The Sore Losers en Grunnegers trots: Traumahelikopter. Verwacht veel vriendelijke rockers, weinig lekkere wijven en veel okselmeur. Verwacht vooral geen opsmuk, smoothiebar en vvd’ers. Als je al in je broek plast bij het aanschouwen van een degelijke moshpit is dit misschien niet helemaal jouw festival. Voel je je door de maatschappij verstoten omdat je geen idee hebt hoe je te gedragen in de Blauwe Engel of de Negende Cirkel, dan zou ik even een kijkje gaan nemen in Rossem
Exit: 10-14 juli Oost-Europa is het Walhalla voor festival liefhebbers. Hitler voorzag dit al in de jaren ’20 en pleitte daarom voor meer Lebensraum im Osten. ‘Im Osten werden die besten Parteien gemacht’, aldus onze kleine boef. Nadat eerder al Sziget voor een Westerse toeristenstroom naar Budapest zorgde, lijkt Exit nu datzelfde te gaan doen voor Novi Sad in Servië. De betaalbaarheid van zowel drank als toegangskaarten maakt dit festival zeer aantrekkelijk voor de in crisis verkerende Hollander. Voor slechts 299 euro geniet je voor 4 dagen van de leipste deuntjes. Dit is inclusief vervoer vanaf Utrecht en overnachting op de camping. Voor alleen het festivalticket betaal je 122 euro. Het is met name de locatie wat het festival zo populair maakt bij de festivalganger. Gelegen bij een fort aan de rivier de Donau zorgt de locatie voor sprookjesachtige sferen. Wat moet dat chil zijn. En dat is niet het enige. Ook qua muziek heeft Exit festival de zaakjes goed voor elkaar. In het verleden waren onder andere artiesten als Guns ’N Roses, Sven Väth, The Prodigy en David Guetta van de partij. Huh, zo veel verschillende soorten muziek, speelt dat allemaal door elkaar? Nee natuurlijk niet. Exit festival beschikt over meerdere stages zodat iedere muziekliefhebber aan zijn trekken kan komen. Dit jaar zullen onder andere Snoop Dogg/Lion, Ceelo Green, Fatboy Slim, Pan Pot en Dixon aanwezig zijn. Dat wordt weer smullen.
Haldern Pop: 8-10 augustus Een tamelijk geniaal festivalletje net over de Duitse grens bij Arnhem. Verwacht vooral veel eentonige muziek, iets anders dan singer-songwriter en indie speelt hier niet. Verwacht niet de ludieke uitspattingen die het gemiddelde festival opleuken. Verwacht ook geen waar-is-het-feestjehier-is-het-feestje. Waarom zou je hier dan naar toe moeten? Het antwoord is simpel: Duitsers. Met zo veel nette en gedisciplineerde mensen bij elkaar wordt jouw festivalbeleving op Haldern sowieso een succes. Nergens rommel, nergens lange rijen en als iemand je per ongeluk een duwtje geeft wordt je bedolven onder een lading welgemeende excuses. Nog een groot pluspunt, achter de mainstage ligt een meertje waar de festivalganger zich kan wassen met, hoe verassend, biologisch afbreekbare shampoo. Dit is een festival waarvan je helemaal uitgerust weer thuiskomt, en dat is bijzonder. Je gaat naar Haldern om te luisteren naar Alabama Shakes, Glen Hansard (kudotopper!), Efterklang en We Were Promised Jetpacks.
Appelsap: 10 augustus Een festival dat absoluut niet in deze lijst mag ontbreken is het Appelsap Fresh Music festival, het meest hippe en flashy feest in de Amsterdamse zomer. Je zoekt de beste acts op het gebied van hiphop, soul, R&B en elektronische muziek? Dan is het zaak in augustus koers te zetten naar onze hoofdstad. Op het festival – dat 10 augustus plaatsvindt in het Oosterpark en alweer toe is aan haar twaalfde editie - zijn meerdere podia te vinden, waaronder een hiphop-stage en een electronic music-stage. De afgelopen jaren haalde het festival grote namen als Kendrick Lamar, Disclosure en French Montana binnen, maar ook binnenlandse helden als Faberyayo, Lefties Soul Connection en Zwart Licht waren present. Appelsap mag dan al een hele reeks succesvolle edities op haar naam hebben staan, even leken zeikende omwonenden daar een einde aan te maken. Stadsdeel Oost paste na klachten over onder meer overlast het evenementenbeleid aan, en daardoor mocht er maar één vergunning voor het Oosterpark aangevraagd worden. Omdat het Amsterdam Roots Festival ook een vergunning aanvroeg leek het erop dat er geloot zou moeten worden. Gelukkig werd het evenementenbeleid eenmalig aangepast door een motie van GroenLinks en de PvdA, en kan er ook dit jaar gewoon geknald worden in het Oosterpark.
11
12
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
How to trio: de acht gulden tips
Voor menig man is het de ultieme fantasie: het bed delen met twee vrouwen.. Maar tussen de ontmoeting en het moment dat je hamburgerstyle tussen de dames inligt na een ménage à trois zijn er behoorlijk wat momenten waar je het finaal voor jezelf kan verknallen. De SK maakt mogelijk, en geeft je een aantal tips om deze fantasie, mocht het ooit werkelijkheid worden, soepel te laten verlopen. ingrid rieske illustratie: tobias rutteman
Tip 3
Tip 6
Maak afspraken. Voorkomt een hoop gezeik tijdens de daad zelf. Stoppen is stoppen en je doet niks wat je niet wil. Zo blijft het leuk voor iedereen en ga je met een fijn gevoel weer naar huis.
Doe het veilig. Ja echt, gewoon doen. Ook al is zo’n rubber nog zo naar, het feit dat twee chicks instemmen met het trio zegt wel iets over de waarschijnlijk twijfelachtige promiscuïteit van beide dames.
Tip 4 Heb je twee chicks gevonden die geschikt zijn en zijn de regels vastgesteld? Dan kan het echte werk beginnen. Denk na over de locatie. Een te klein bed is sowieso geen goed idee, kampeermatrasjes zijn ook niet echt aan te raden. Denk ook na over de nasleep. Zorg voor een exit strategy, of zorg dat iedereen een deken heeft.
Tip 5
Tip 1
Tip 2
Logisch, maar daarom niet minder moeilijk: het vinden van twee vrouwen die hiervoor in zijn. Mannen hebben vaak al moeite om één vrouw voor een avond hun bed in te kletsen, laat staan twee. We kunnen dan ook wel zeggen dat het misschien beter is om er niet actief naar op zoek te gaan, maar een meer een opportunistische houding aanneemt. Voor je het weet sta je met een blauw oog.
Doe nooit een trio met je vriendin, tenzij je absoluut, 100% zeker weet dat zij het echt wil. Heb je een vriendin die zegt er geen probleem te hebben om jou met een ander te zien, gefeliciteerd. Klinkt mooi in theorie, maar in de praktijk pakt dat bijna nooit goed uit. Girls will be girls en ze zijn nou eenmaal jaloers. Hoe minder goed je de vrouwen kent, hoe beter. Idealiter kom je ze na het moment suprême dan ook nooit meer tegen.
Set the mood: zorg voor een beetje drank om het ijs een beetje te breken. Bij voorkeur natuurlijk champagne want bier is niet echt sexy. Als je grote plannen hebt, zorg dan ook voor een hartige snack. Kaarsjes zijn misschien een beetje te veel van het goede, maar het kan zeker geen kwaad.
Tip 7 Besteed aan beide dames evenveel aandacht. Hoewel het misschien leuk is twee vrouwen te zien vechten voor je aandacht, is het leuker voor de sfeer als de dames elkaar ook nog aardig vinden. No playing favorites.
Tip 8 Wat er gebeurt tijdens het trio, blijft binnen de muren van de kamer. Je wil geen gezeik de volgende dag en zo voorkom je tevens ongemakkelijke situaties. Gevalletjes ‘gelukkig hebben we de foto’s nog’ mag alleen als de copyrightpapiertjes zijn getekend. Hoewel we natuurlijk niks kunnen garanderen, kan je fantastische avondje na het opvolgen van deze tips haast niet misgaan en behoor je straks tot de lucky few die een avontuur als dit op hun naam hebben staan. Succes!
Ben Hard: Wie is je vader? Roze muren, een poster van een halfnaakte Nelly aan de muur en in de hoek een verdwaalde Barbie. Ik voel mij als Benno L. in het zwembad. Het is de kamer van Claire, een blond popje wat ik heb opgepikt in het Vaatje. Het feit ze in het Vaatje was is voor mij op dit moment de enige aanwijzing dat ik hier te maken heb met een meisje dat ouder is dan 16 jaar. Om mezelf niet van pedofilie te hoeven beschuldigen, besluit ik haar maar niet naar haar echte leeftijd te vragen. Een tactiek die prominente politici in Italië ook gebruiken. Ik begrijp nu waarom.
D
e avond was nog zo hoopvol begonnen. Omdat ik al tijden het idee heb dat mijn leven net zo veel inhoud heeft als de gemiddelde bedrijfskundestudent, had ik mijzelf voorgenomen het eens anders aan te pakken. Dit keer geen op seks beluste oneliners, maar een leuk gesprek waar in de komende weken misschien iets moois uit zou bloeien. Deze homofiele instelling is blijkbaar niet voor mij weggelegd. Claire leek het perfecte meisje. Klein, schattig en een tikkeltje onzeker stond ze aan de bar. Met al mijn goede bedoelingen ben ik op haar afgestapt. Het mocht niet baten. Ze bleek me te kennen, een fan van mijn verhalen te zijn en er bovendien bloedgeil van te worden. ‘Je bent de enige die mij nog nat krijgt Ben!’, was haar letterlijke tekst. Ik wilde nog weglopen maar mijn penis stak daar letterlijk een stokje voor.
En nu zit ik dus hier. Haar onzekerheid lijkt volledig te zijn verdwenen en plaats te hebben gemaakt voor een duivelse geilheid. Dit is het type meisje dat in pornofilms met een lolly in haar mond op de schommel zit en zich vervolgens door 5 Mike Tysons volledig uit elkaar laat trekken. ‘Neuk me Ben!’, zegt ze terwijl ze met haar rug naar me toe voor het bed staat. Om haar bevel kracht bij te zetten heeft ze haar jurkje vast omhoog getrokken en zichzelf een klap op haar rechterbil gegeven. Al mijn goede bedoelingen ben ik inmiddels vergeten en slaafs loop ik op haar af. Terwijl ze met haar rug naar me toe staat, duw ik vakkundig haar hoofdje in de kussens. Haar ronde billen laten me even naar adem happen. Ze doen me denken aan de MAVO-billetjes waar ik me gedurende mijn middelbare schooltijd zo vaak op heb afgetrok-
ken. Soepel druk ik mijn penis bij haar naar binnen, terwijl ik met mijn linkerhand haar hoofdje naar beneden gedrukt houd. Rustig begin ik haar nu te penetreren. Kijkend naar haar hoofd in het kussen en haar rood gespankte bil bedenk ik me dat het al te laat is voor tedere sex. Steeds harder stoot ik mijn lid nu bij haar naar binnen, terwijl ik af en toe aan haar haren trek om haar gezicht te kunnen zien. Ze kijkt moeilijk maar haar gekreun en kletsnatte voorbibs verraden hoe geil ze dit eigenlijk vindt. Ik heb de hele situatie inmiddels volledig geaccepteerd en begin steeds beter in mijn rol te komen. De ‘wie-is-je-vader vraag’ ligt op het puntje van mijn tong. Omdat ik niet zeker weet dat ik dat niet ben, durf ik het niet te vragen. Als ik even verslap, beveelt ze me om door te gaan. ‘Harder Ben, harder!’ De zweetdruppels rollen langs mijn gezicht en ik heb moeite om te blijven staan. Langzaam wordt het wit voor mijn ogen en ik besef me dat de roofbouw op mijn lichaam nu zijn tol begint te eisen. ‘Ik kom, Ben!’ Met mijn laatste krachten spuit ik al mijn potentiële Bennetjes bij haar naar binnen. Haar lichaam schokt en ik voel een straaltje water tegen mijn ballen aan spuiten. Geil. Uitgeput vallen we beide languit op bed neer. Met onder mijn ene arm Claire en de andere een teddybeer val ik in slaap. Kids these days...
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Recensies
BIEBER: HOPELIJK WAS ANNE FRANK EEN BELIEBER.
HoppaH! in de Kar
Iron Man 3
Cortonville: Shelter for the talented
Het recenseren van een uitspraak, ja dat is mogelijk. Vooral als het een uitspraak betreft die werkelijk unbeliebable is. Justin Bieber, hét Canadese popidool. De personificatie van een nieuwe religie voor een hele generatie tieners, compleet met logo, psalmen en gebeden. Zelfs de vleugels ontbreken niet in zijn laatste Believe tour. Toegegeven, Justin Bieber werkt hard. Dat zag de Volkskrant toen ze het concert bezochten en vervolgens Bieber “een zzp’er in dienst van zichzelf” doopte. En zoals eerdere super(tiener) sterren al bewezen, hard werken gaat prima samen met veel drinken, drugs gebruiken, pers aftuigen en allerhan-
de wilde seksavontuurtjes. Misschien gaat juist door deze activiteiten hard werken stukken beter, wie weet.
Op 17 april organiseerde de studievereniging van Kunst, Cultuur en Media, IK, een muziekavond in de Kar. Vaak zijn dit soort studievereniging-muziekavondjes van matig niveau: ze trekken alleen maar publiek van de vereniging zelf, en bovendien wil iedereen liever bier drinken en met elkaar kletsen in plaats van naar de optredende bandjes te luisteren. De muziekavond van IK dreigde even ook zo te gaan verlopen, maar dankzij de fijne set van HoppaH! werd het toch nog een mooi feestje.
sten.’ Om precies te zijn: het deed ons denken aan een scène uit Pirates of the Caribbean, aan een overvolle bar waar iedereen ladderzat is, rum uit flessen drinkt, woeste bargevechten begint en zich aan grote, rondborstige vrouwen vergrijpt. De wat sarcastische teksten en de rauwe ‘schuurpapierstem’ van zanger Serge van Laar versterken dit.
Maar ook al werk je nog zo hard, ben je nog zo’n grote superster en heb je intrinsieke oercredits omdat je uit Canada komt, het is NOOIT VERSTANDIG om een Tweede Wereldoorlog uitspraak te linken aan jezelf. VRIJWEL ALLE Tweede Wereldoorlog uitspraken die niet direct over de Tweede Wereldoorlog zelf gaan, zijn ongepast. De erfenis van een Joods meisje betrekken op je eigen, onder de maat zijnde, auto-tune muziek. Een onschuldig symbool van een miljoenengenocide
HoppaH! is een Gronings bandje, geformeerd in september 2011. Hun muziek omschrijven ze zelf als ‘een mix van klassiek viool, folk-accordeon, reggae/ska/punk- drums, stuwende bas, klezmer-klarinet en rauwe zang van zwaarmoedige doch relativerende tek-
In de Kar stond ongeveer dertig tot veertig man publiek. Dat was jammer, want dat maakte de drempel om te gaan dansen hoger, terwijl de muziek heel vrolijk en opzwepend was. HoppaH! speelde een set van een uur. In de tweede helft van de set werden de nummers sneller, opzwepender en kreeg het publiek er ook meer zin in. Jammer genoeg waren de korte praa tjes van zanger Serge tussen de nummers door niet erg goed verstaanbaar,
Na de actie en special effects in ‘Iron Man 1 & 2’, is dit eigenlijk een ‘no brainer’. Deze film moet je in de bioscoop zien, en het liefst met zo veel mogelijk speakers en andere technische snufjes. Mijn keuze ging uit naar I-Max. De speciale bril was een leuke aanvulling aan mijn eentonige collectie 3D-Brillen, die na elke film wordt aangevuld omdat ik dat stomme ding steeds vergeet.
met miss Pepper Potts. Terwijl Tony Stark nog worstelt met zijn onbegrijpelijke avontuur met the Avengers, dient de volgende superschurk zich alweer aan. ‘The Mandarin’, fantastisch neergezet door Ben Kingsley, dreigt met een geheel eigen oplossing voor overpopulatie. Hij blaast, zoals een echte terrorist betaamt, mensen op. Dit laat Tony natuurlijk niet over zijn kant gaan... Iron Man is back.
Charismatisch als hij is, lokt Robert Downey Jr. je via het I-Max scherm de wereld van Iron Man binnen. Zijn wereld is wel wat verandert. De glitter en glamour in Iron Man 2, heeft hij verruilt voor een wat burgerlijk bestaan
Iron Man 3, die wereldwijd weer bioscoopzalen vult, houdt vast aan de succesformule van de eerdere films. Het ontwijkt behendig de valkuilen die al vele sequels de das om deden. Met een fantastische cast, een goede dosis hu-
Af en toe komt er uit de gekrochten van de alternatieve muziek wat naar boven drijven. Dan loopt heel het land ineens weg met Seasick Steve of The Black Keys. Ken je die muziek eerder dan de rest van het land dan erger je je groen en geel aan die sukkels die zich ineens fan verklaren. Ben je zo’n fan van het laatste moment dan mag je van hipsters aanhoren dat ‘het laatste album het niet haalt bij de eerdere.’ Het is geen pretje.
hoogstaand rock, folk, pop. Liedjes die hopelijk nooit op Skyradio te horen zal zijn. Wekelijks staan nieuwe albums op de site, recensies, interviews. Ook heel fijn: de wekelijks verse podcast, het nieuwste van het beste op muzikaal gebied aan elkaar gepraat door de meester himself. Het bezoeken van deze site is als het bezoeken van een rocktempel. De geur van verschraald bier en zwetende headbangers komen samen met de geest van Kurt Cobain en Eddie Vedder (publiek geheim: die leeft nog) in digitale vorm je huiskamer binnen. Alsof elektronische muziek nooit is uitgevonden. Alsof mannen nog mannen zijn.
Dus ik stel een ding voor. Je check wekelijks de website van radio dj Eric Corton; Cortonville: Shelter for the Talented. Een site bomvol kwalitatief
versus een 19-jarig naïef klooiooitje wiens grootste tragedie het weigeren van zijn aapje was bij aankomst in Berlijn. Werkelijk de enige overeenkomst hier is volgens mij dat het weer die Duitsers waren.
13
iris strangmann
Bieber heeft met zijn uitspraak bewezen dat naast puberaal en talentloos te zijn, hij ook de gave van een grenzeloze egocentriciteit bezit. Niemand interesseert het een reet of Anne Frank fan van Justin Bieber was geweest. En het is knapper dan al die kutmuziek van hem bij elkaar om zo’n krankzinnige gedachte uit je hersenen te persen. Het is werkelijk niet te belieben.
en dat haalde de vaart er af en toe een beetje uit. Desalniettemin stond uiteindelijk het hele publiek te juichen en te klappen.
lisanne wieringa
HoppaH! is een echte festivalband, die je een groter publiek gunt dan het aanwezige publiek in de Kar. Afgelopen jaar waren ze te zien op Noorderzon Festival, Het leek alsof ze daar wat meer in hun element waren: het hele publiek inclusief barpersoneel stond te stampen en het bier vloeide rijkelijk. In de Kar was dat uiteindelijk ook wel zo, maar het was toch een stukje tammer. Gelukkig voor HoppaH! gaan ze weer een heleboel festivals tegemoet, zoals het Bevrijdingsfestival in Groningen, Oerol op Terschelling en het Madnessfestival op Ameland.
mor en vooral heel veel keiharde actie kan het ook bijna niet mis gaan. Het is weer een ‘Must see’.
claire gersen
Het grote minpunt aan deze voorstelling was dat ik aan het einde van de film mijn net verworven I-Max bril moest inleveren. Deze kleine teleurstelling kon mij echter niet uit mijn euforische roes halen, na het zien van deze fantastische film. Marvel, Disney en Shane Black brachten mijn superheldenfantasie tot leven, maar vooral Robert Downey Jr. left me wanting more.
Niemand is objectief maar ondergetekende is welhaast obsessief subjectief. Ik zie het als mijn heilige missie elke vorm van gitaarmuziek te promoten. De lezer door de strot te duwen. Dus als ik deze website tien vingertjes had kunnen geven, dan had ik dat gedaan. Echter, ik ben er van overtuigd dat als ik een voorkeur voor elektronische muziek had, ik deze website toch zeker de volle vijf vingers had gegeven.
tim van veen
14
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Hard gaan op technohitjes voor het goede doel Studenten overhalen om geld te geven aan het goede doel. Hoe doe je dat eigenlijk? Het antwoord is even simpel als doeltreffend: je organiseert gewoon een dampend technofeest. Woensdag 8 mei is het zover, dan zal het dak van Simplon er ten bate van Unicef af gaan. En op haar beurt zorgt Unicef ervoor dat met de opbrengst ervan de kindersterfte in derdewereldlanden tegengegaan wordt. Kortom: kapotgaan op technohitjes en tegelijkertijd het goede doel steunen. tom veenkamp
H
et is alweer de negende keer dat het feest, dat de naam Many Minds Unicef draagt, plaats zal vinden. De dj’s die voor de nodige opzwepende technotunes zullen zorgen zijn Some Chemistry, Zwaan, Freak Strano en Andy Dwarf. Van de 12,50 euro die een entreekaartje voor de fuif kost zal zo’n twaalf euro naar Unicef gaan, schat Diederik von Devivere, organisator van de fuif.
De eerste editie van het feest – dat traditiegetrouw sterk verbonden is met techno – vond plaats in een tijd dat de technoscene in Groningen nog in haar kinderschoenen stond. Het was toen dus “best wel een happening dat er een technofeest was”, aldus medeorganisator Marianne van den Houten. “Het is leuk om te zien dat de dj’s die negen jaar geleden al draaiden nu toch wel grote namen zijn geworden.”
“Het doel is dat we met een diverse groep studenten een feest willen neerzetten voor iedereen. We willen zoveel mogelijk mensen bereiken om zoveel mogelijk geld voor Unicef te verzamelen”, stelt Von Devivere. Laatstgenoemde maakt deel uit van een commissie van zes studenten – bestaande uit drie leden van Vindicat en drie leden van Albertus – dat de organisatie van deze editie van het feest voor zijn rekening neemt. “We hebben het bewust niet bij één van onze kroegen gedaan omdat het wel een feest voor iedereen is”, zegt commissiegenoot Bastijn Kocks.
Social responsibility Wie dacht dat de commissie, waar ook Jacobien Schut, Bob Nijhoff en Marion Bouw in zitten, louter uit moraalridders bestaat komt bedrogen uit. “Het is meer iets goeds voor de maatschappij terug willen doen, en dat dit een mooi manier is om dat te kunnen doen”, vertelt Kocks. Straatverkopers die geld in willen zamelen voor het goede doel vindt hij daarentegen niets. “Ik vind het zelf niet heel fijn dat ze je dan gaan tegenhouden zo van: luister hier even naar, ik heb een heel zielig verhaal. Daar houd ik zelf gewoon niet zo van.” Daarnaast is het zo dat je na een
straatverkoop de eerste drie maanden geld afdraagt dat slechts bestemd is voor de betaling van het loon van de verkoper, vult Von Devivere aan. Het studententeam beseft dat je tegenwoordig de allerbeste technodj’s in actie kunt zien voor soms maar vijf of tien euro, en dat er wellicht daarom studenten zijn die voor andere feesten kiezen. Dat mag dan wel zo zijn, maar het team wijst op de altijd goede sfeer van Many Minds en bovenal op het feit dat Unicef ongelofelijk veel baat heeft bij de opbrengst van het festijn. Groninger studenten, als dit geen ideale mogelijkheid is om het goede doel te steunen, weten wij het ook niet meer. Snel kopen dat kaartje dus.
Groninger Studentenkrant | Mei 2013
Tel: 050 3185254 Nieuwe Ebbingestraat 77 7912 NK Groningen
Buurman, Wat doet u nu?
Je kunt bij ons terecht voor koffie, een heerlijke lunch of een overheerlijk diner. Mocht je een feest of partij hebben waar je een leuk idee of een leuke plek voor zoekt, laat het ons weten. Wij zijn altijd bereid mee te denken! Ook voor afstudeerborrels!
Hele maanden Mei en Juni: STUDENTEN AANBIEDINGEN 3-gangen keuzemenu Vis,vlees,vegetarisch € 19.50 p.p. Reserveren gewenst Lunch Broodje & Koffie/Thee Met beleg naar keuze € 5.00 p.p. Op woensdag & donderdag vanaf 14:00 uur Op vrijdag & zaterdag vanaf 12:00 uur Reserveren gewenst High Tea de Luxe € 19.50 voor 2 personen inclusief 4 thee naar keuze (12 smaken maar liefst)
OPENINGSTIJDEN: Maandag en dinsdag Woensdag, donerdag en zondag open vanaf 14:00 voor lunch en diner Vrijdag en zaterdag open vanaf 12:00 voor lunch en diner Catering: 7 dagen in de week van 12:00 tot 21:00
15
16
Groninger Studentenkrant | Mei 2013