Sk november 2013

1

www.studentenkrant.org Groninger |Studentenkrant jaargang 30 | nummer | November 3 | November 2013 2013 Uitslag bestuursfoto’s

Ben jij Albert Heijn of Jumbo?

P. 8-9

P. 13

Bruin!? ja.

Studentenkrant Groninger

Een fijne dag nog!

WHEN SMART BECOMES CLEVER

ential ne RED Ess fo a d o V ij GRATIS b CT

BACK BUTTON De intuïtieve knop op de achterkant

300 400

Studentmobiel.nl

Belminuten SMS Onbeperkt

ata 1000 MB D

GEHELE CONTRA

€ 40,-

p.m.

2

Groninger Studentenkrant | November 2013

En nog veel meer soorten yoga

Speciaal voor jongeren

Studio Hostraat 11

15 lessen voor slechts 60

www.poweryogagroningen.nl www.wimpiecomics.blogspot.nl

De Oosterpoort & de Stadsschouwburg Groningen presenteren o.a.

Zondag 3 november, Stadsschouwburg

Josh Ritter

Dinsdag 5 november, De Oosterpoort

Maandag 11 november, Stadsschouwburg

Zaterdag 16 november, De Oosterpoort

Emotioneel geladen en pure Americana

Bekend van Groninger stand-up comedy formatie de Hyena’s

Gijs Nillessen – Geen Paniek

Low

Kane

Maandag 18 november, De Oosterpoort

Vrijdag 22 november, De Oosterpoort

Zaterdag 23 november, De Machinefabriek

zaterdag 23 november, Stadschouwburg

Collegium Vocale Gent – Requiem van Fauré

De Jeugd Van Tegenwoordig

Orkater/ The Sadist – ONWARD!

Les ballets C de la B – Badke

Ingetogen maar ook groots en meeslepend

Eigenzinninge nederlandstalige raps op funky, elektronische beats

Zaterdag 23 november, De Oosterpoort

Woensdag 27 november, De Oosterpoort

Vrijdag 29 november, De Oosterpoort

Zaterdag 30 november, De Oosterpoort

Electric Six

Matt Simons and band

Amsterdam Klezmer Band

Arcadi Volodos (piano)

Dansbare mix van metal, disco, new wave, garage en punk

Bekend van de hit ‘With You’

Subtiele, betoverende liedjes en harmonische samenzang

Hilarische sketches en heerlijk foute eighties muziek

Oneindige energie

Een van de meest succesvolle rockbands van Nederland

Een dansvoorstelling als vuurwerk van 10 Palestijnse dansers

Een van de grootste pianisten van dit moment.

Schubert & Schumann

tot ziens in de oosterpoort & de stadsschouwburg! de-oosterpoort.nl | ssbg.nl

3

Groninger Studentenkrant | November 2013

Tien geboden

1. De driezitsbank in het SK kantoor Ah, de bank in het SK kantoor. Geboorteplaats van vele vruchtbare ideeën voor de krant. Verwekplaats voor vele KEI-week one-night stand ongelukjes. Broedplaats van vele bacteriën. Deze bank is onze steun en toeverlaat.

2. De bangelijke bank Seksstandje voor zwangere vrouwen. Hij ligt op zijn rug met de benen lichtjes gespreid. Zij zit overdwars op hem en leunt een beetje naar achteren, steunend op de handen. Waarom het een ‘bangelijke’ bank is, is niemand duidelijk.

3. De zandbank Zandbanken zijn leuk want er liggen vaak zeehondjes op. En ze zijn nuttig, want ze zorgen voor een natuurlijke kustverdediging.

Ook bij de Studentenkrant proberen wij ons steentje bij te dragen aan het oplossen van de Bankencrisis. De tien beste banken op een rijtje.

4. De bloedbank

lisanne wieringa

Net geen podiumplaats voor de bloedbank. Bij de bloedbank kun je onbeperkt gratis koekjes, gebak, appelkoeken, koffie en thee krijgen. Je moet er alleen wel 15 minuten voor met een naald in je arm in een stoel liggen en kijken hoe je eigen bloed uit je lichaam sijpelt.

5. Elfenbankje Geheel in het thema van de herfst, staat het elfenbankje (Trametes Versicolor) op nummer 5. Een elfenbankje is een paddestoel, van 3 tot 8 centimeter groot. Elfenbankjes zouden prostaatkanker kunnen genezen.

8. De parkbank De degelijke, solide parkbank is goed voor een potje filosoferen, een potje stiekem zoenen in het donker, en is een favoriete slaapplaats van vele daklozen.

7. De spermabank De spermabank scoort een matige zevende plek in dit rijtje. Het blijkt dus dat je geen geld krijgt voor je zaad, je je naam achter moet laten om je eventueel door je koters te laten vinden en je niet meer mag kiezen wie jouw zaad wel of niet in mag laten brengen. Gewoon kut dus.

8. De onderzoeksbank Iets minder erg dan de pijnbank en de strafbank, maar dit is ook geen bank waar je graag op ligt.

Denk je de verhalen in die een onderzoeksbank in een huisartsenpraktijk je allemaal zou kunnen vertellen als hij kon praten.

9. De strafbank De strafbank wordt gebruikt in ijshockey. Het is een hokje waarin bestrafte ijshockeyspelers en strafbank-officials zitten. De strafbank staat op nummer negen omdat het gênant is om je erin te bevinden

10. De pijnbank De pijnbank staat het laagst omdat hij niet zo cool i. Verdachten werden gemarteld op de pijnbank met vuurtoortsen, tangen en andere niet gezellige apparatuur. En als dat niet werkte, werd je erop uitgerekt met behulp van kettingen en een draairad.

De hond in de pot “Zin in een lekkere Risotto? Vanaf 17.00u in de Kantine van het Academiegebouw.

Iedere avond voortaan lekkere maaltijden tot 20.00u”, twittert de universiteit doodleuk aan het begin van ons studiejaar.

Verschillende maaltijden voor een redelijke prijs en vers klaargemaakt. jean-luc kraaijenoord

E

Colofon

en goed initiatief verzorgd door onze eigen studentenvakbond, de SOG. Nu hoeven we tijdens de dagen dat we studeren in de UB niet meer ver te lopen voor een goed diner. Na een hele dag koffie drinken, peukjes roken, medestudenten chec-

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.

Hoofdredactie: Esmee van der Veen Thomas Göbel hoofdredactie@studentenkrant.org

Eindredactie: Tessa van Aalderen Thomas Göbel Jean-Luc Kraaijenoord Anneloes Prins Ingrid Rieske

Tobias Rutteman Jesse Siegers Maaike Swan Esmee van der Veen Lisanne Wieringa

ken, facebooken en naar je boek staren, heeft iedere student wel behoefte aan een vol bord met voedsel.

Maar uni, alsjeblieft, fuck deze shit. Hoe kan het toch dat, als je even zin hebt om een hapje te halen aan te overkant, die fucking risotto alweer op is. En nee, ik hoef geen broodje kroket. En nee, ik hoef ook geen bolletje met kaas uit een plastic zakje. Jullie bieden zelf die risotto voor 3,50 aan van 17.00u tot 20.00u, dan kunnen we er toch wel vanuit gaan dat er om kwart voor zes echt nog wel een schepje over is. We zijn toch in Nederland? We eten toch om zes uur? Het is al kut dat het eten op is. Maar dat daar nu drie mannen van 17.00 tot 20.00 in de keuken voor moeten rondlopen, terwijl er slechts vier mensen in de kantine zitten omdat het eten al om 17.30u op is, is al helemaal onzin. Lastig concept natuurlijk, vooral met de, voor tienduizenden euro’s aangeschafte, keukenapparatuur. Drie fornuizen met ieder vier gaspitten, waarbij er maar één gaspit per fornuis wordt gebruikt en de rest eromheen hangt als autisten tijdens een gezelschapsspel.

Christiaan Triebert Tom Veenkamp Lisanne Wieringa

Fotografie:

Laurens Verhoeff

Danny Dutch Floor Meijs Christiaan Triebert

Illustraties:

Voorkant:

Vormgeving:

Tobias Rutteman

Redactie: Tessa van Aalderen Jaap Boerema Barry Bats Thomas Göbel Ben Hard Jean-Luc Kraaijenoord Anneloes Prins Jesse Siegers Maaike Swan Tobias Rutteman Sjantal Sjansen Kaaries van Stouten

Christiaan Triebert

Drukwerk: Grafische Industrie de Marne

Bestuur: Ingrid Rieske

Adres: Groninger Studentenkran Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org

Oja, zeker is er sprake van misplaatste trotsheid, want wat zijn jullie toch blij met het nieuwe idee. Als je als organisatie trots kunt zijn op het bevoorraden van je restaurant voor ongeveer dertig gasten, terwijl aan de overkant een bibliotheek zit met een capaciteit van ongeveer 3000 studieplaatsen, mogen er vast nog wel wat wiskundigen uitgenodigd worden. Note-2-yourself, als je sinds vier september poogt studenten blij te maken met een avondmaaltijd, kan er best even gekeken worden naar de hoeveelheid afnames. Er kan vast wel wat meer besteld worden, ons eigen geleende collegegeld zit er zelfs nog in verwerkt.

Ach, whatever, uiteindelijk gaat iedereen toch eten bij ‘De Uurwerker’. Die heeft tenminste wel wat te eten in de aanbieding Zo zal het hele concept ons meer kosten dan opleveren.

advertentie

4

Groninger Studentenkrant | November 2013

De entrepeneur: Yourbox De technische bedrijfskundestudenten Jacob Faber en Derk Noordhuis, oprichters van YourBox, kennen elkaar zowel van het roeien als van de studie. Dat de beste ideeën ontstaan na een glas alcohol blijkt maar weer; de heren besloten op een Aegir borrel samen een onderneming te starten. Derk liep al langer rond met het idee van een “sporty bag” (een goodiebag voor sporters) en Jacob zag wel toekomst in een kerstpakket voor studenten, want: “De student mag ook wel eens verwend worden”.

Kijk, dat klinkt ons als muziek in de oren. maaike swan foto: floor meijs

B

estel een Net-Op-Kamers-Box (of laat je ouders er één bestellen) en je kunt een verrassingspakket met A-merkproducten op de mat verwachten. De box kost €9.95 (“Dat klinkt toch vele malen goedkoper dan €10?”) en is meer dan €30 waard. 80% van de box bestaat uit volwaardige producten want mini’s zijn voor mietjes. Alleen de crème de la crème is goed genoeg voor Yourbox. B-merken zijn voor het pakket niet interessant. Maar wacht even, klinkt dit niet bekend? Is Yourbox niet dat ene bedrijf dat 30.000 onwetenden voor een half miljoen heeft opgelicht? Fout. Dat was mijngratisbox.nl, die Jacob en Derk overigens heel wat dreigementen bezorgde. Voordeel was dat de bezoekers van hun eigen website hierna de pan uit rezen. De immer positieve CEO’s van Yourbox geloven dan ook niet in problemen.

“Problemen zijn er om aangepakt te worden”.

Elke aanvaring ombuigen tot een positieve uitkomst bleek een uitdaging en daar hebben de Yourboxers veel van geleerd. “Je bent continu op zoek naar oplossingen. Er ligt ealtijd wel een optimum tussen twee partijen.”

Volgens Jacob en Derk verdienen wij het als drukbezette studenten om af en toe te mogen genieten van vooraanstaande merken. Voor A-merken zijn studenten een interessante doelgroep om aan het product te binden. “Yourbox probeert de belangen van mensen samen te brengen en zodoende iets te construeren waar iedereen beter van wordt”.

de PR-taken op zich neemt, is Jacob het financiële brein achter de doos met verrassende inhoud. Studie staat voor beiden momenteel op een laag pitje. “Wij zijn ervan overtuigd dat de box heel gaaf is om te hebben en dit bedrijf is gewoon even belangrijker voor ons”. Het meest genieten Jacob en Derk van het tot uitvoering brengen van hun eigen ideeën en het risico wat het met zich meebrengt. Beide komen uit ondernemersfamilies en zien ondernemen als een way of life. Derk: “Misschien wil ik ooit een kantoorbaan bij een goot bedrijf om te leren.

Maar dat is dan ook puur om het mee te nemen in mijn ondernemerschap”. Trots zijn zij als ze in hun loods met producten staan en de boxen inpakken. Of de heren er nog iets aan verdienen? Vrijwel niet. De Net-Op-Kamers-box zien ze als een opstapje naar de box van volgend jaar. Yourbox moet eerst rustig gaan lopen. Het liefst zien zij de box van volgend jaar gevuld met een Ipad en Ikea-bon. Lijntjes naar introductieweken van de grote studentensteden worden uitgezet. Als de twee ondernemende studenten het voor het zeggen zouden hebben krijgen eerstejaars geen karig KEI-tasje, maar een Net-Op-Kamers-box.

Het goede nieuws is dat de prijs van Yourbox nog verder omlaag gaat. Je betaalt straks alleen nog maar €6,75 verzendkosten. A-merken en studenten. Het was nooit gelukkige combinatie.

Tot YourBox werd opgericht.

De teller staat op ongeveer 1000 telefoontjes vanaf juli 2013 voor de ontwikkeling van de huidige box met 15 A-merken. Meer tijd dan een fulltime baan kost het onderhouden van een onderneming als Yourbox niet. Waar Derk

Kater vermijden Zoals het wijze spreekwoord al stelt: voorkomen is beter dan genezen. Er zijn zat tips om van je kater af te komen, maar hoe fijn zou het zijn om gewoon geen kater te hebben? De Studentenkrant kijkt bij welk etablissement je ’s nachts een hapje moet eten om je kater te verminderen, al voordat deze inslaat. tessa van aalderen

N

a een avond met de nodige alcoholische versnaperingen kan het goed zijn om nog even een hapje te eten. Eiwitrijk en vet voedsel vertraagd de opname van alcohol. En met eten verminder je de kans op overgeven omdat anders de alcohol het slijmvlies van de maag teveel prikkelt. De maag kan dan samentrekken en de alcohol via de snelste weg weer lozen.

Patat

Broodje Döner/Lahmacun, hamburger en pizza

Bananensmoothie

Een broodje of Turkse pizza bij de Hasret krijg je altijd wat plakjes tomaat en bij je hamburger kun je voor tomaten kiezen in de vorm van veel ketchup. De tomaten hebben een antioxiderende werking en zijn goed voor flink wat vitamine C. Het broodje is weer goed voor de nodige koolhydraten, die je hopelijk net genoeg kracht geven om nog naar huis te komen.

Probeer een bananensmoothie met honing (te verkrijgen bij de FEBO). De banaan kalmeert de maag en de honing krikt je bloedsuikerspiegel op en de melk kalmeert en hydrateert. Bananen bevatten daarnaast magnesium en kalium; stoffen die je kwijtraakt door stevig drinken.

De hoofdpijn bij een kater wordt veroorzaakt door een vochttekort. Wanneer je ’s nachts nog een patatje neemt, vraag dan om een extra lading zout. Het zout zorgt ervoor dat je lichaam meer vocht opneemt. Een glaasje water of cola erbij en je bent de volgende ochtend weer fris en fruitig.

Geconcentreerde tomaten zijn zelfs nog beter tegen een kater.

Door de fabricage van tomatensaus/ketchup/puree komt lycopeen vrij. Dit stofje zorgt ervoor dat ons lichaam de voeding gemakkelijker opneemt en daarnaast wordt de antioxyderende werking ook nog eens verhoogd.

Eierbal

Een pizza met flink wat tomatensaus is dus ook zeker aan te raden tegen de kater. Je bouwt zelfs immuniteit tegen kanker op door tomatenpuree te eten volgens website InfoNu.nl. Neem als topping lekkere vleeswaren (Vitamine B), fruit zoals banaan of ananas (Vitamine C) of artisjokken. Deze laatsten staan er om bekend dat ze de spijsvertering helpen verbeteren. En de misselijkheid verhelpen.

Cysteine is een aminozuur dat de werking van een afvalproduct van alcohol remt. Eieren bevatten relatief veel cysteïne, waardoor de ‘rauwe-ei-op-de-nuchtere-maag-remedie’ een kern van waarheid zou kunnen bevatten. Kun je een rauw ei ’s nachts niet aan?

Neem dan een eierbal, er zitten dezelfde voedingsstoffen in en er zit zelfs een lekker krokante laag omheen.

Naast goede, nachtelijke voeding is ook sporten een aanrader om een kater te voorkomen. Sporten zorgt er namelijk voor dat je gaat zweten; het stimuleert de bloedsomloop en daarmee de zuurstoftoevoer naar de hersenen. Vergeet dus vooral ook niet iemand mee naar huis te nemen voor wat nachtelijke beweging. Je spijsvertering krijgt een boost, waardoor gifstoffen sneller worden afgebroken. Daarnaast maak je ook de nodige endorfine aan en dat verbetert je humeur. Opgepast: alcohol kan de lust verhogen, maar de prestaties verminderen.

Groninger Studentenkrant | November 2013

5

Open brief aan de NS

Beste NS, Ik schrijf u deze brief vanuit de trein. Het is vrijdagmiddag, en net als vele andere studenten heb ik besloten weer eens een weekendje naar mijn ouderlijk huis te gaan. Gezellig. Omdat ik niet de enige ben die dit dacht is het druk. Heel druk. Zo druk dat er mensen in de gangpaden moeten staan. Zelf heb ik het me maar “gemakkelijk” gemaakt door op een trap op het balkon te gaan zitten. Nou ja, dat kan gebeuren. U heeft natuurlijk weinig controle over de hoeveelheid reizigers, dat snap ik ook wel. Maar wat knaagt is dat ik hier, vanaf mijn oncomfortabele traptrede, perfect zicht heb op de eersteklascoupé. Afgezien van een zakenman en twee vrouwen van middelbare leeftijd, is de coupé leeg. U zult begrijpen dat die lege stoelen lonken. Maar als brave burger weet ik heel goed dat ze verboden toegang zijn, omdat – ja, waarom eigenlijk?

Tekst en illustratie: Tobias Rutteman

Z

ou de eerste klas minder eerste klas worden als er tweede-klasreizigers bij zouden gaan zitten?

Zouden de stoelen minder comfortabel zijn? Zouden de stopcontacten minder stroom leveren?

Natuurlijk niet. Waarom blijft die eerste klas dan zo hermetisch gesloten als de treinen overvol zijn? Ik heb wel een vermoeden. De eerste klas heeft eigenlijk maar weinig van doen met extra comfort. Wie zou er immers bereid zijn bijna het dubbele te betalen voor een paar stopcontacten en marginaal betere stoelen? Nee, laten we eerlijk zijn, de ware aantrekkingskracht van het eerste klas reizen zit hem in de rust. In de garantie dat er geen vervelende mensen naast je komen zitten. Feitelijk betaal je er voor dat de stoel naast je leeg blijft. Logisch dus dat eersteklascoupés altijd zo leeg zijn: dat is nu precies de bedoeling. Zo bezien is het niet zo raar dat de eerste klas dicht blijft als het druk is. De lege stoelen moeten leeg blijven, dat is essentieel.

Is dit speculatie van mijn kant? Nou, nee. Toen SP-kamerlid Farshad Bashir vorige maand voorstelde om de eerste klas af te schaffen, wierpen velen zich op als verdediger van het huidige systeem. Zonder uitzondering, en zonder schromen, noemden ze het argument van de rust als reden om eerste klas te reizen. En dan heb ik met het woord 'rust' de argumenten nog netjes samengevat. In werkelijkheid kwam de reden maar al te vaak neer op de wens om niet in één ruimte te zitten met het 'plebs', het 'tuig' en de 'onrendabelen'. En ja, die woorden werden letterlijk gebruikt. Het mag duidelijk zijn: je koopt een eerste-klaskaartje om je niet met andere reizigers te hoeven inlaten. Feitelijk heeft u dit zelf ook toegegeven met het nieuwste model Sprinter. Daar is het enige verschil tussen eerste- en tweede-klascoupés immers de prijs (nou vooruit, én de kleur van de banken).

Is daar iets mis mee? 'L'enfer, c'est les autres', we hebben het allemaal wel eens gedacht. De vraag is alleen of bedrijven aan deze behoefte tegemoet moeten komen. Moeten supermarkten de mogelijkheid bieden om boodschappen te doen, zonder last te hebben van die vervelende medeklanten die altijd in de weg staan? Moet de tandarts een wachtruimte bieden speciaal voor mensen die niet naar het gepraat van andere patiënten willen luisteren? Dit alles tegen een bescheiden vergoeding natuurlijk; de boel moet wel exclusief blijven. Want daar komt het uiteindelijk op neer: medemensen weren door het opwerpen van een financiële barrière. Er is natuurlijk niets mis met de wens rustig in de trein te zitten, omdat je bijvoorbeeld in stilte wil werken of studeren. Maar voor die behoefte is de stiltecoupé al in het leven geroepen. Er valt ook iets te zeggen voor het leveren van extra luxe en comfort wanneer iemand bereid is daar wat meer voor te betalen. Maar dat eerste-klascoupés maar weinig met luxe te maken hebben, hebben we zojuist al vastgesteld. Wat overblijft is een ruimte voor mensen die met het openbaar vervoer willen reizen, zonder geconfronteerd te worden met het openbare aspect daarvan.

Dat u daarin meegaat is onbegrijpelijk.

Het is bovenal onbegrijpelijk omdat u een publieke functie vervult. Als vliegmaatschappijen business class aanbieden, dan is dat misschien moreel dubieus, maar niettemin een logisch en aanvaardbaar gevolg van de vrije markt. Vliegmaatschappijen zijn immers zelfstandige, kapitalistische bedrijven.

Als iets me niet zint, dan kan ik gewoon voor een andere aanbieder kiezen. Bij u ligt dat anders. Formeel gezien mag er dan marktwerking zijn geïntroduceerd in het treinverkeer, in werkelijkheid bent u nog altijd monopoliehouder. Omdat u de enige bent die mag rijden op de u toegewezen trajecten, kan van een vrije keuze bij de klant geen sprake zijn. Dit monopolie heeft u bovendien gekregen van de overheid, waarmee u feitelijk de opdracht heeft gekregen een overheidstaak uit te voeren. En de overheid hoort, zoals u weet, iedereen gelijk te behandelen. Er is een reden dat er geen eerste klas snelwegen bestaan, evenmin als dat andere vormen van openbaar vervoer een eersteklas kennen. Dat zou u toch aan het denken moeten zetten.

Ook vanuit uw eigen standpunt geredeneerd is het overigens absurd dat de eerseklas nog steeds bestaat. Als eersteklascoupés, zoals we zojuist hebben kunnen zien, in essentie bijna leeg zijn, dan volgt daaruit dat het per definitie verlieslijdend is om met deze treinstellen te rijden (waarmee we eersteklasreizigers als 'onrendabelen' kunnen bestempelen. De ironie!). Doe uzelf en anderen een plezier en schaf de eerste klas nu eindelijk eens een keer af. Dan kunnen er tijdens de spits meer mensen zitten, terwijl u uzelf buiten de spits om geld bespaart. Hoe eenvoudig kan een rekensom worden?

Ik begrijp natuurlijk ook wel dat het lastig is om ineens op te houden met langlopende tradities. Maar bedenk dat u eerder al eens de derde klas heeft opgeheven. Heeft dat voor problemen gezorgd? Heeft u daar spijt van? Nou dan! Zullen we dan bij dezen maar gewoon afspreken dat u ook ophoudt met die onzin van een eerste klas? Vóór de volgende keer dat ik weer naar mijn ouders ga? Dan heeft u nog een maandje overstaptijd. Afgesproken? Afgesproken!

Namens studerend Nederland,

Tobias Rutteman

6

Groninger Studentenkrant | November 2013

Dertig dagen zonder FB en Whatsapp D

e eerste paar dagen leefde ik met ontwenningsverschijnselen en had ik geen idee wat ik moest doen in de UB. Moest ik nu naar mijn boek gaan staren? Ten slotte gewoon maar wat meer loeren naar de mensen die binnenkomen… Toch kreeg ik wel een beetje het gevoel dat ik niet alles meekreeg. Je merkt hoeveel mensen praten over onderwerpen van Whatsapp en Facebook. We zijn net een stel schapen; we kunnen kennelijk niks zelf verzinnen. Natuurlijk wordt dit je ook nog kwalijk genomen, want dan had je je appjes maar moeten checken.

De twee extreem populaire tooltjes, Facebook en Whatsapp, twee dingen waar de doorsnee student in deze tijd niet zonder kan. Hoe moet je de saaie momenten opvullen als je op de bus wacht, bij je ouders op de bank zit of geen zin hebt om te leren?

De redacteur heeft geprobeerd om dertig dagen zonder Facebook en Whatsapp te leven. jean-luc kraaijenoord

In de loop van de dagen begon hetonverwachts toch wel te bevallen, zo zonder Facebook. Niet elke dag meer een berg aan deelnameverzoeken voor geestdodende spelletjes en die kutverjaardagskalender-apps. Statusupdates die er totaal niet toe doen. Geen berichten meer in je timeline van ‘dolgelukkige’ mensen, die iets pedants te melden hebben of berichten die geschreven zijn in de gedupeerde relationele 'we'-vorm, omdat één of andere dwaas weer iets slechts heeft meegemaakt.

Daarentegen miste ik wel het vermaak om zoekend als een puber met een overschot aan hormonen de vakantiefoto’s van iedere willekeurige chick in mijn vriendenlijst te bekijken, te kijken of relaties al zijn verbroken of egostrelend checken of er nog iets geliked is van mezelf. Het is gewoonweg verbazingwekkend hoeveel studenten in de UB, totaal sociaalverslaafd, honderdduizend keer per dag Facebook verversen om te zien of er weer een nieuwe melding is, waar natuurlijk meteen op gereageerd moet worden waarna het wachten op een pingeltje weer kan beginnen.

je mist helemaal niks. Nog nooit zo’n leuke tentamenperiode gehad. Simpelweg koffie drinken met mensen die je tegenkomt, niks mis mee. Na meerdere weken werd het duidelijk dat Facebook toch echt een overgewaardeerde uitvinding is. Er wordt eigenlijk niks belangrijks vermeld.

Whatsapp echter leverde mij veel meer problemen op; vergaderingen gemist, te laat gekomen op het werk, geen idee waar de borrels gehouden werden en vooral huilende mensen die het belachelijk vonden dat Whatsapp niet werd gebruikt. Whatever, blijkbaar is Whatsapp het enige medium om iemand te bereiken. De scharrels die je jankend opbellen als ongestelde biggetjes, omdat er niet gereageerd werd. Als er geen interesse meer was, mocht ik dat ook gewoon zeggen. En weer moet ik een klodder onwerkelijke waarheid in hun face smijten, want, oja, ik gebruik geen Whatsapp meer.

Met nog één week te gaan moest ik toch weer aan de Whatsapp, omdat zelfs mijn werkgever via dit medium zijn ondergeschikten sommeert naar zijn pand te komen en die had geen behoefte om meer moeite te doen om mij te kunnen bereiken. Je hebt Whatsapp blijkbaar nodig. Als je er eenmaal aan begonnen bent, valt er niet meer mee te stoppen Facebook, anderzijd,s is gewoon een soort blijmoedigheid van vers geproduceerde onzin dat allemaal op elkaar lijkt, maar in werkelijkheid nooit zo mooi is als de smiley’s en reacties pretenderen.

Na vier weke is het mij wel duidelijk en heb ik veel geleerd: Wil je goed studeren? Dan laat je Facebook en Whatsapp lekker thuis.

Ik geef toe dat ik zelf ook een facebooksletje was. Maar geloof me,

Het falen van PvdA Het gaat niet goed met de Partij van de Arbeid. Het gaat eigenlijk vrij dramatisch. Het onbeschaamde schofterige gedrag uit naam van de partij, zelfs door wethouders en burgemeesters, heeft er al toe geleid dat slechts een handjevol mensen nog van plan is bij de volgende verkiezingen op de PvdA te gaan stemmen. jesse siegers

N

u zou er een heleboel kunnen en moeten gebeuren om het tij te keren. U zou het broodnodig mogen noemen. Pvda-voorzitter Hans Spekman zou kunnen zeggen dat stelen niet getolereerd wordt, dat wachtgeld wellicht niet nodig is als je zelf vertrekt en dat excuses (op zijn minst) op zijn plaats zijn. Hij zou de asociale schoften de partij uit moeten trappen,

een onderzoek naar ze moeten laten instellen en alle journalisten moeten optrommelen om te zeggen dat hij zich diep, diep schaamt.

De PvdA heeft echter andere plannen om het tij te doen keren: algemene lijsttrekker-verkiezingen. U noemt het een belachelijk idee? Dat is het ook.

Geniaal in zijn eenvoud moeten de algemene lijsttrekker-verkiezingen de partij democratischer maken, omdat ook mensen die niet lid zijn van de PvdA een lijsttrekker mogen kiezen. Hoera! Niets meer falen van de democratie, dalende verkiezingsopkomsten, populariteit van populisten en een roep om een sterke leider. De PvdA zal bewijzen dat het anders kan.

uitgebracht. Van de 123,000 inwoners. Dat is 0,2 procent van het totale aantal dat had mogen stemmen. Dat is geen succes, dat is een grotere faal dan de Titanic, Trots Op Nederland en Talpa bij elkaar. Het is zo’n ongekend grote faal dat de PvdA het beter verborgen had kunnen houden.

Er was immers toch bijna niemand van op de hoogte.

Zoetermeer, bekend van de troosteloze saaiheid, had de dubieuze eer om het nieuwe idee af te mogen trappen. Spekman noemde het een succes, de media namen dat over en zo kon het zijn dat u las dat de ‘PvdA de eerste primary een succes noemt’. Een primary ja, dat is Amerikaans en hip. Spekman vertelde de journalisten dat hij het ‘mooi vond, dat ook mensen buiten de partij hun stem hebben laten horen.’

Tot 9 november heeft u tijd om te gaan stemmen op uw persoonlijk favoriet in Groningen. Wordt het Roelof van der Schaaf (wie?) of Carine Bloemhoff? Alles wat u nodig heeft is een recent poststuk zodat u bewijst dat u in Groningen woont (geen grap), een verklaring waarin u aangeeft een sociale stad een warm hart toe te dragen (helaas, ook geen grap) en een financiële bijdrage als tegemoetkoming in de registratiekosten (om te huilen).

Het is zo’n ongekend grote faal dat de PvdA het beter verborgen had kunnen houden.

Maar mogen we het ook echt een succes noemen? In totaal hebben 318 mensen een stem

Ik voorzie in ieder geval geen enkele reden om er vanuit te gaan dat 9 november, Super Saturday gedoopt, geen daverend succes gaat worden. Als u niets te doen hebt op die dag, doe mij alstublieft een lol en ga niet stemmen. Blijf thuis, open een zak chips en ga naar Geer en Goor kijken. Alleen wanneer we deze onzin snoeihard negeren is er een hele kleine kans dat de PvdA zich bezig gaat houden met dingen die wel belangrijk zijn.

Honderd maal sorry op het schoolbord schrijven bijvoorbeeld.

De Speld: Heilige onzin Vlijmscherp, actueel en vermakelijk. Dat is waar het om draait op de redactie van De Speld, dé satirische nieuwssite van Nederland. Niet alleen worden hier artikelen gepubliceerd die de draak steken met de huidige actualiteiten, maar ook wordt alles omgedraaid en zien we dat alles wat er gebeurt eigenlijk niet zo heel erg is. De wereld blijft toch wel doordraaien.

thomas göbel

J

ochem van den Berg (31) hoofdredacteur en oprichter van het in 2007 online gepubliceerde nieuwsmedium vertelt: ‘Ik had sowieso al ervaring met ‘The Onion’ van toen ik in New York studeerde’. Jochem krabde eens achter de oren en vond het toch wel vreemd dat Nederland het enige land is, ook in West-Europa, waarin geen satirische nieuwssite bestaat. ‘Satire werd hier vooral op het podium en op tv bedreven en er werd besloten dat het toch echt wel tijd was voor ‘De Speld’. Aan het begin schreven we wel echt crap-artikelen en het heeft één of misschien wel twee jaar geduurd voordat we er goed in werden’. Dat lijkt te kloppen met de nieuwsfeiten. Opgericht in 2007 en de eerste nominaties binnen

halen in 2009, dat is een redelijke prestatie, toch? Dat klopt, de eerste twee jaar waren vooral een periode van falen en wijzer worden. Good judgement comes from experience, a lot of that comes from bad judgement, zoals een wijs iemand ooit zei. Daar hebben ze bij De Speld ook zeker van geleerd. ‘Gelukkig zagen we onze bezoekersaantallen elk jaar verdubbelen tot we ongeveer waren waar we nu zijn.’

Op de vraag hoe ze in godsnaam met zulke scherpe interpretaties en de anti-gedachtes komen, krijgen we een stappenplan voor een denkpatroon. ‘Het begint gewoon met een gezamenlijke nieuwsconsumptie waar we vooral hard klagen en verontwaardigd zijn.

Dat gaat vanzelf naar cynisme en dan zoeken we naar een vrolijke omvorming. Zie het als een distilleerderij.’ De nieuwsconsumptie begon overigens in den beginne binnen een facebookgroep. Toen de populariteit steeg, bleek een redactiekantoor toch geen overbodige luxe.

Deze vorm van schrijven slaat inmiddels redelijk aan; er gaat geen dag voorbij of men ziet wel een artikel op zijn Facebook voorbij komen. Zeker omdat satirische tv-programma’s op den duur ook wel beginnen te vervelen is dit een eigenaardige ontwikkeling. ‘Je wordt er niet zuur van’, vertelt Jochem, ‘in tegenstelling tot ander nieuws. Wat wij schrijven is allemaal fictief, we hoeven niemand te interviewen of weder hoor te garanderen’. Dit is voor de diehard fans niet onbekend. Hoe vaak heeft Kwame Mpufu wel niet met gebeurtenissen te maken, ook al gaat het maar om Georgina Verbaan.

En toch, ook al quote je de interessante woorden van Kwame, er is meer voor nodig om als redacteur iets gepubliceerd te krijgen bij De Speld. In deze periode, hoe kan het ook anders, krijgen ze stan-

daard stukken binnen over Zwarte Piet. ‘Soms is dat wel hartstikke taai om door te spitten. Mensen hebben af en toe zelfs niet door dat we de werkelijkheid niet serieus nemen.’ Het enige wat je De Speld binnen kan krijgen is het schrijven van één of twee goede stukken.

‘Pas dan kan je in de poule opgenomen worden en deelnemen aan de nieuwsconusmptie en het gezeur over de wereld.’

Een redactie van de oude garde zijn ze níet. ‘We beginnen meestal met het verzinnen van een kop, en van daaruit werken we toe naar de tekst.’ Af en toe is er echter geen tekst nodig. Dan zeggen de foto en de kop al genoeg. ‘Sowieso is dat bij ons wel het geval, als je de kop leest weet je in principe al genoeg. Ook wij weten niet van tevoren of een artikel gaat scoren, soms denk je echt dat je een stuk hebt geschreven dat gewoon perfect is, maar blijkt dat het publiek maar een matige respons geeft.’

De Speld is in de korte tijd dat ze bestaan zelfs enkele malen genomineerd voor Nederlandse publieksprijzen zoals ‘Dutch Bloggies’.

Tegenwoordig proberen ze steeds andere vormen te vinden en staan er nieuwe dingen te gebeuren. Dat is ook iets waar de jongens van De Speld continu mee bezig zijn; variëren om de satire tot zijn recht te laten komen. Tot voor kort waren ze op de radio te horen en hebben ze columns gehad in De Pers. Toen deze krant ermee stopte, konden ze gelukkig terecht bij De Volkskrant, waar ze nu tweemaal per week in verschijnen.

Of Jochem nog een boodschap voor de fans in Groningen: ‘Niet echt, sorry, hoewel ik wel echt medelijden heb met de student van nu’. Met deze boodschap sluiten we het interview af en wensen we hem met z’n allen natuurlijk een fijne vakantie in Brazilië, want dat heeft hij wel verdiend met zijn inzet om ons te vermaken. Toch?

7

Groninger Studentenkrant | November 2013

Een fijne dag nog!

Hij is bekend bij Stadjer en student. Het is de ‘vrolijke zwerver’ die iedere passant een fijne dag wenst. Een man die vraagt wat je vanavond eet, waar je naar toe gaat en altijd naar je lacht. Hij is de verwezenlijking van het Gronings geluk: Bernard. De SK struinde met hem door de stad. jaap boerema & christiaan triebert foto: christiaan triebert

M

ijn naam is net als onze prins, maar dan zonder korte ‘h’ en met lange ‘n’.’ Juist. Voor ons zit misschien wel Nederlands vrolijkste dakloze, Bernardus Johannes Martens Muskitta – beter bekend als Bernard. Terwijl hij zijn handen warm houdt aan een kop cappuccino, wordt de opnameapparatuur klaar gemaakt. ‘Ik ben er klaar voor jongens, natuurlijk, natuurlijk,’ zegt Bernard met een lach. ‘Hoeven jullie niet naar school?’

Wie is Bernard?

Met een serieuzere blik begint Bernard te vertellen. ‘In 1954 werd ik geboren in Papoea-Nieuw-Guinea. Daar hebben mijn vader en moeder elkaar ontmoet. Mijn moeder was Papoea, mijn vader komt van Ambon, de Molukken, en heeft nog tegen de Jappen gevochten. Dat weten jullie wel hè, die oorlog.’

Beide ouders zijn overleden. Moeder een lange tijd terug, vader vier jaar geleden. Hij werkte jarenlang voor de Koninklijke Niemeyer. ‘De tabaksfabriek hier in Groningen, weet je wel.’ Bernard heeft het er moeilijk mee.

‘Heeft een van jullie toevallig een sigaretje voor me, trouwens? Mijn shag is op.’

‘Jullie zijn in de twintig? Nog zo jong,’ lacht de 59-jarige Bernard. ‘Vroeger, toen ik jullie leeftijd had, wilde ik altijd schilder worden. Dat was mijn grote droom. Toch heb ik de schilderschool nooit afgemaakt. Ik had geen zin in school. Ik was altijd afwezig. Lekker niets doen en met de andere jongens een beetje kattenkwaad uithalen. Jullie kennen het wel.’ Door de loop van de jaren heeft hij verschillende baantjes gehad in de hoefijzerfabriek en achter de lopende band. ‘Maar ja, dat was altijd tijdelijk.’

‘Ik heb spijt dat ik niet altijd naar school ging. Mijn ouders stuurden mij naar school en daar wilde ik wel leren, maar buiten school was ik snel afgeleid.’

Het zwerversbestaan ‘Buiten school’ was voornamelijk in de Wijert en Vinkhuizen. Hoewel Bernard en zijn familie eerst in Bennekom terecht kwamen, voelt Bernard zich een echte Groninger. Veertig jaar geleden verhuisde hij samen met zijn vader, moeder en jongere zusje naar de Vondellaan in Groningen. ‘Vroeger ging ik wel naar dancings in de Poelestraat. Of naar Huize Maas.’ Zijn ogen beginnen te twinkelen. ‘Lekker dansen op rockmuziek, kijken naar mooie meisjes. Dat vond ik mooi.’ Pas in 2007 werd Bernard dakloos.

‘Ik had een huurhuisje in de wijk Kostverloren dat ik overnam van mijn zwangere zusje. Daarvoor woonde ik bij mijn ouders.’ In Kostvlies had Bernard wel eens wat ‘jongens’ over de vloer. ‘Zuiplappen. Ze maakten veel herrie waardoor ik uiteindelijk uit mijn huis ben gezet.’ Onterecht, vind hij zelf. ‘Maar ja, wat doe ik er aan.’ Sindsdien wordt hij ondergebracht in het Ommelanderhuis van dak- en thuislozencentrum Stichting Huis.

De verzorgingsstaat is er ook voor Bernard. Zijn uitkering wordt beheerd door een organisatie die gelieerd is aan Stichting Huis. ‘Op maandag en vrijdag krijg ik vijftien euro, het andere deel wordt aan Stichting Huis betaald.’

Met die regeling krijgt hij onderdak, driemaal daags een maaltijd en eventueel nieuwe kleding. Bernard wijst naar zijn nieuwe schoenen. ‘Eerst had ik dikke gaten in mijn schoenen. Dat is toch niet netjes? Deze heb ik van hen gekregen!’

Toch is het leven op straat niet gemakkelijk, vind hij. Om enige financiële onafhankelijkheid te hebben vraagt hij om een ‘kleine bijdrage’ op straat. ‘Ik krijg zo tussen de tien en twintig euro per dag, denk ik,’ vertelt de goedlachse Bernard. ‘Als mensen alleen glimlachen, dan word ik daar ook blij van!

Iedereen heeft het krap, weet je. Dat geeft niets.’ Naar eigen zeggen laat hij alcohol en drugs links liggen. Wel heeft hij nog schulden bij vrienden.

Toekomstbeeld ‘Toekomst, toekomst, ja, ja. Voldoende geld om iets te kopen.’ Op de vraag wát hij dan zou willen kopen zegt hij resoluut: ‘een pakje shag’. Over een langere tijdsperiode zou hij graag een leuke vriendin tegen willen komen.

Bernard drinkt zijn laatste slok cappuccino en staat op. ‘Ik moet er weer vandoor, jongens. Ik heb een afspraak met een vriend.’ De twee vorige pogingen tot een interview mislukten vanwege Bernards geheimzinnige afspraken met een vriend.

Niet veel later staat Bernard bij de balie van een supermarkt aan de Nieuwe Ebbingestraat. Hij koopt een pakje shag. Voordat hij in de Korrewegwijk verdwijnt, merkt hij ons op en schreeuwt vanaf de andere kant van de straat: ‘Jongens! Bedankt voor de koffie! En de gezelligheid! Fijne dag nog!’

8

Groninger Studentenkrant | November 2013

Bestuursfoto Het is weer tijd voor de jaarlijkse wedstrijd van Grunn's Beste Bestuursfoto! Onze vakjury is er van overtuigd dat het uitschrijven van deze wedstrijd de kwaliteit van de bestuursfoto's ten goede komt, want we hebben meer dan ooit geslaagde foto's voorbij zien komen. Toch is de rek er wat ons betreft nog niet uit, want er worden helaas nog veel beginnersfoutjes gemaakt. Dat geldt echter niet voor de winnaars van dit jaar!

Ga voor de hele lijst ĂŠn alle foto's naar www.studentenkrant.org daan soons

Groninger Studentenkrant | November 2013

o Awards

Winnaars #1 De jury wist al snel wie er op de eerste plek moest komen.

Unaniem kozen we voor het Groninger Studentenorkest Mira. Dit is niet snel een kiekje op een brakke zaterdag met snel nog een hand door de haren. Over deze foto is nagedacht en vervolgens perfect uitgevoerd in elk detail.

De pakjes zijn chique, de glimlachen glimmend mooi en de belichting uitstekend. En dat je dan je Apple als muziekboek gebruikt is ook nog eens humor hebben. Mira, gefeliciteerd met dit pareltje!

#2 Dat VIP weet hoe ze een goede foto moeten schieten, hebben ze eerder bewezen. Iets anders doen dan alleen in een rijtje staan kan soms verkeerd uitpakken, maar dat is hier allerminst het geval. Mooi is ook hoe de link wordt gelegd met de psychologie: de setting, een donkere tunnel, doet denken aan de krochten van het menselijke brein. De foto heeft een creatieve en professionele uitstraling. Enig minpuntje, hij is toch nog net iets te donker.

#3 De bestuursfoto van Pharmaciae Sacrum is perfect in balans. Er wordt leuk van links naar rechts met de lijnen gespeeld en de lantaarnpaal zorgt ervoor dat het geheel niet afglijdt. Toch staan de mannen net iets te strak in het pak, het had wat losser gemogen!

Verliezers #74 Dan ben je de allergrootste en meest pretentieuze vereniging van Groningen en dan kun je niet beter dan een Oh oh Cherso kiekje. Oh oh oh Vindicat, dat jullie leden dit tolereren. Wat een #Vindifail.

#73 Wat een leuk idee van Studiosi Mobilae om in spijkerbroek te doen alsof je bij een voetbalwedstrijd zit. Er is zoveel niet goed aan deze foto dat we alleen willen zeggen dat het toch echt not done is om te gaan nepjuichen in een leeg Heerenveen stadion. #Grunn4Life

#72 De mannen van OSR vonden het zelf vast heel creatief om met de rug op de foto te gaan staan, want hashtag RUG enzo.

Maar de RUG keert de student wat ons betreft al vaak genoeg de rug toe, dus om als studentenvertegenwoordiging hetzelfde te doen is wat ons betreft een dubbele ##Faal.

Eervolle vermeldingen #8 Calimero - We zouden het zelf afraden om zittend op de foto te gaan, maar Calimero laat toch zien dat het kan. Jammer dat niet iedereen er scherp op staat.

#12 Clio - Ook Clio laat zien dat je niet per se in een rijtje hoeft te staan voor een goede foto. Alleen jammer van die plant voor je lens. We begrijpen dat het creatief bedoeld is, maar het leidt ontzettend af.

#18 IK - IK weet hoe ze een spannende foto moeten maken, dat hebben ze in voorgaande jaren ook al laten zien. Jammer dat we dit jaar jullie gezichten niet kunnen zien op de foto.

Minder eervolle vermelding #49 Diephuis - Een goede camera maakt nog geen goede fotograaf. Deze trein komt weel heel erg binnen rijden. Maar wat is de connectie met civielrecht en de NS?

Nieuwsgierig naar alle ingezonden bestuursfoto’s? Scan de QR-code of ga naar onze site studentenkrant.org

9

10

Groninger Studentenkrant | November 2013

Zeg, ken ik jou niet ergens van?

We Need You! Kan jij; typen, fotograferen, schrijven, interviewen, praatjes maken, filmpjes maken, vormgeven, programmeren of organiseren?

Stuur dan een berichtje naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wellicht draag jij binnenkort bij aan de mooiste krant van Groningen.

Velen hebben er een grote mond over en luisteren de nodige feesten en partijen op door de meest schuine of schokkende openingsfrases met een knipoog te vertellen. Heel leuk allemaal, maar ze echt in de praktijk brengen – ho maar. Zetelend in onze ivoren toren beseften we dan ook dat er voor ons niets anders op zat dan in dit spreekwoordelijke journalistieke gat te duiken en ze te testen. Daarom trokken wij onze stoute uitgaansschoenen aan, stapten in de ring en probeerden we er enkelen uit. Wat waren de reacties van de slachtoffers? En, belangrijker nog, kun je ze gebruiken om te scoren? bennie dood beau ter ham joska bouter

O

peningszinnen die voor die welbekende heerlijke, awkward momenten zorgen zijn er genoeg. Groningse nachten zijn lang, maar niet oneindig, en dus we moesten een selectie maken van te testen openingszinnen. Ons doel was simpel: gebruik ze, en kijk wat er gebeurt. Wordt het ongemakkelijk? Wordt het pijnlijk? Of… ziet hij of zij de humor ervan in en lonkt er een wilde nacht? Omdat we de journalistieke principes juist in deze onzekere tijden hoog in het vaandel hebben, besloten we de openingszinnen op zowel mannen als vrouwen te testen. Dit is wat er gebeurde.

VERWACHT

Voordat we met het écht zware geschut aan de gang gingen testten we een paar wat meer onschuldige openingszinnen. We trapten af met: “Zeg, die rook boven jouw hoofd, is die van een sigaret of ben jij zo heet?” De ontvanger van deze bepaald niet holle frase had blijkbaar een mooie avond, want ze glimlachte al voor het kwaad was geschied. Maar het onvoorstelbare gebeurde. Nadat de openingszin op haar was afgevuurd keek ze even bedenkelijk, maar toverde al gauw weer een lach op haar gezicht. En dat was niet alles. Ze leek wel in voor meer en warempel, de veldonderzoeker in kwestie scoorde. Wat een begin.

onder de openingszinnen. We ontlenen deze aan de Belgische moppentapper Philippe Geubels. “Hé, jij doet me denken aan een koelkast. Je zou namelijk geweldig staan in mijn keuken en ik kan ook nog eens mijn vlees in je stoppen.” Met toch het nodige lood in zijn schoenen stapte één der dappere redacteuren met deze openingszin op zak op een onschuldig uitgaansmeisje af. Toen de zinsnede geland was bij haar keek ze strak voor zich uit. “Ja, die is wel grappig”, sprak ze. De verantwoordelijke scribent probeerde de situatie met wat smalltalk te redden. Dit bleek echter tevergeefs. De bom was keihard gedropt en had een onherstelbare schade aangericht: ze kon niet wachten om hem haar rug toe te keren.

Om ook aan de pluriformiteit van een Groningse uitgaansleven bij te dragen en omdat we niet vies zijn van een beetje homoliefde, probeerde een van onze vrouwelijke redactrices de volgende op een zeer appetijtelijk uitziende jonge schone uit: ‘Geloof jij in liefde op het eerste gezicht, of zal ik nog een keer langs lopen?’.

De dame in kwestie verstond geen Nederlands en een snelle omschakeling voor een tweede poging in het Engels resulteerde in een brede glimlach en een telefoonnummer. Niet slecht vinden wij.

Het was voor de mannelijke redacteuren natuurlijk onverteerbaar om achter lopen op een dame die wel succes boekt met foute openingszinnen. Helemaal als zij zich op ons terrein begeeft.

Daar moest wat aan gedaan worden en er werd naarstig gezocht naar een goed doelwit voor foute zinnen. ‘Mooie benen, hoe laat gaan ze open?’, fluistert een redacteur in het oor van een schone dame. Ze draait zich om en na een kort gesprekje wordt er zelfs met deze foute Joop gescoord.

De redacteur met het blauwtje ging voor de herkansing met Philippe Geubels in zijn hoofd. Wederom loopt hij met gepaste tegenzin naar een in een strak jurkje gekleed meisje toe. Hij heeft de woorden nog niet uitgesproken of ze begint te lachen en vraagt sarcastisch of hij niks zelf kan bedenken. Een houding lijkt ver te zoeken maar de glimlach die op zijn gezicht verschijnt als hij de woorden ‘als ik je zou vragen of je met me naar bed wil, zou je antwoord dan hetzelfde zijn als het antwoord op deze vraag?’ uitspreekt. Het meisje kijkt hem heel even aan begint te lachen en draait zich om. Als ook hij wil teruglopen naar het lachende kliekje redacteuren wordt hij op zijn schouder getikt en staat ze voor hem, klaar om naar huis te gaan.

De conclusie van dit hele stuk kan niets anders zijn dan dat openingszinnen nog steeds werken maar dat er een goede en snelle babbel nodig is om de functie van een openingszin te behouden.

Afwachten is nooit een optie en als wij het kunnen, kunnen jullie het ook. Let’s get it on!

Hierna was het toch echt tijd voor één van de zware jongens

01/11 08/11 09/11 10/11

BLEACHED MAISON DU MALHEUR YOUNGBLOOD BRASS BAND LEE RANALDO & THE DUST

FEAT. STEVE SHELLEY (BEIDEN SONIC YOUTH)

20/11 21/11 22/11 29/11 11/12 13/12 15/01 16/01 17/01 29/01

TIM KNOL SHANTEL THE GROWLERS METZ JACCO GARDNER DI-RECT + TAYMIR EUROSONIC EUROSONIC EUROSONIC COELY

VOLLEDIG PROGRAMMA OP WWW.VERA-GRONINGEN.NL OOSTERSTRAAT 44 • 9711 NV • GRONINGEN

Hoe Snowden Zwarte Piet ten val bracht Niets is wat het lijkt, toeval bestaat niet en alles staat met elkaar in verband. Als er iets is wat het nieuws van de afgelopen twee weken duidelijk heeft gemaakt, dan is dat het wel. Er wordt echter amper over gesproken in de media. Maar ik vind dat mensen moeten weten hoe het zit. Hoe het écht zit. kees blom

N

et zo traditioneel als het Sinterklaasfeest, is de Zwarte Pietdiscussie. Elk jaar vechten mensen elkaar de tent uit om de geschminkte toeten van Bekend Nederland die de Sint bij de intocht begeleiden. Dit jaar is de discussie echter veel heviger dan normaal.

Is dat niet raar? Nee. Niet als je bedenkt dat afgelopen jaar het NSA-schandaal is ontstaan. Dan vallen alle puzzelstukjes in elkaar.

Het zit zo: in juni sloeg Snowden op de vlucht voor de Amerikaanse afluister-

dienst NSA, met in zijn digitale koffer duizenden documenten. Deze deelde hij met kranten als The Guardian, die het vervolgens weer met ons burgers deelden.

Maar hij deelde niet alles. Toch heeft de Nederlandse regering inzage gekregen in een voor Nederland cruciaal NSA-document. Dat veroorzaakte een ware schok.

De belangrijkste bron voor de NSA over het gedrag van Nederlandse burgers: het Grote Boek van Sinterklaas.

Grote paniek in Den Haag. Geen bron zo uitgebreid als het Grote Boek: van elke Nederlander wordt minutieus bijgehouden welke brave en welke stoute dingen hij of zij doet. Mensen die een terroristische aanslag plannen krijgen op zeker een aantekening ‘stout’ van de Goedheiligman. Een goudmijn dus voor de NSA, die zo van het doen en laten van alle Nederlanders op de hoogte is. Daar wilde de regering een einde aan maken.

Maar Nederland kan niet tegen Amerika opboksen. Dus werd er voor een radicale oplossing gekozen: het Sinterklaasfeest moet worden stopgezet.

De Zwarte Pietdiscussie vormde het ideale middel om het festijn de nek om te draaien. Heftige discussies worden deze dagen opgestookt, de polemieken zijn niet van de opiniepagina’s weg te slaan.

De regering heeft zelfs de VN zover gekregen zich ermee te bemoeien. Alles om een einde te maken aan Sinterklaas.

Wie tegenwerkt, wordt weggewerkt. Peter Rehwinkel, burgemeester van Gronin-

gen en dus dit jaar aanvankelijk de gastheer van de Sint, lag dwars. Dus werd hij via een omweg uit de weg geruimd: per 1 november stapt hij ‘vrijwillig’ op. Dat wachtgeld is een kleine prijs. Ik voorspel dat de overheid nog meer middelen zal aanwenden om de komst van Sinterklaas te verhinderen. Mark my words: er zullen dit jaar een hoop moeilijkheden ontstaan rondom de intocht.

Intussen probeert de overheid zoveel mogelijk informatie over het Grote Boeklek te weten te komen. Omdat Snowden inmiddels asiel heeft gekregen in Rusland, heeft de overheid opdracht gegeven om in te breken in het huis van de Russische ambassadeur, om te kijken of hij waardevolle documenten van Snowden had liggen. De rel die daarop volgde nam men op de koop toe.

Het is een smerig gevecht dat door de Nederlandse overheid wordt gevoerd.

Er worden slachtoffers gemaakt, maar waar gehakt wordt vallen nou eenmaal spaanders. Als u, net als ik, niet wilt dat de Amerikaanse overheid op de hoogte is van elke stap die u het hele jaar door zet, dan steunt u de queeste van de overheid.

Weg met Sinterklaas, en weg met Zwarte Piet.

11

Groninger Studentenkrant | November 2013

Een speels trio In sommige kringen is het misschien nog een taboe, maar onder studenten is het tegenwoordig heel normaal om je seksleven een beetje op te ‘spicen’ met een speeltje. Maar als je daar dan staat in de Christine le Duc, wat kies je dan? Een Tarzan, Strap-on, pocketpussy, we-vibe, buttplug, dildo, cockring of vibrator? De keuze is reuze! Voor de nieuwsgierige student die toe is aan een uitdaging zijn de mogelijkheden eindeloos. En ook is er keus genoeg voor de verlegen panda om de leegte eens wat op te vullen. De Studentenkrant liet drie redacteuren los in de Christine le Duc, dit is het resultaat.

En houd onze Facebookpagina in de gaten, want we gunnen onze lezers ook wel een verzetje. De Christine le Duc geeft een exemplaar van de gerecenseerde speeltjes weg. Don’t worry, de gebruikte speeltjes houden we lekker zelf.

The Butterfly Effect

‘Kan ik mijn ei bij je kwijt?’

Grote-jongens-speelgoed

Kaaries van Stouten

Sjantal Sjansen

Barry Bats

L

S

'A

ang. Breed. Hard. Roze. En niet vies van een standje of zeven. Dat is de ‘My Favorite Butterfly Vibrator’ in een notendop. Ze lijkt zo ontzettend onschuldig door haar roze kleur en vlindertje, maar schijn bedriegt. Geen man of vrouw bij de hand maar wel zin in een verzetje? Of geen tijd voor een eindeloos lange zoektocht door eerstgenoemden naar je clit (want: tentamenstress en dus weinig tijd)? Dan biedt de vlindervibo dé oplossing voor een momentje effectief ontstressen.

Eerst even een korte uitleg over de verschillende sexmachines: een vibrator trilt en is dus actief, een dildo is passief en laat al het werk verder aan jou over. Voor de echte momenten van ontspanning wil je natuurlijk gewoon lekker met je benen wijd liggen en iemand anders, of in dit geval iets anders, al het werk laten doen. We spannen ons tenslotte al genoeg in tijdens het studeren, al dat werk om tot een orgasme te komen kunnen we er écht niet bij hebben.

De butterfly vibrator heeft zowel een clitorale stimulator (in de vorm van een vlinder, cute!) als een vaginale stimulator. De eerstgenoemde heeft welgeteld zeven standjes, variërend van zacht tot hard (ouch!), een onregelmatige en een opbouwende stand. Daarnaast kent de vaginale stimulator nog drie draaiende standjes.

Genoeg variatie dus. Voor nóg meer variatie is de pink lady ook geschikt om mee te nemen onder de douche. Zorg wel dat je de douchekraan hard aanzet of je huisgenoten even meedeelt dat je gaat boren, want deze multitasker trilt nogal vastberaden.

Na het testen van de butterfly kan ik alleen maar concluderen dat deze roze unit niet zo zoet is als ze lijkt. Door de hoeveelheid standjes kan je er heerlijk mee variëren en raak je niet snel uitgekeken op deze trouwe minnaar. Het is op het eerste gezicht niet bepaald een instapmodelletje, maar voor het echte ontspanningswerk is deze vibo een regelrechte aanrader. De butterfly laat je volledig voldaan en tevreden achter met vlindertjes in je buik. Ik ben verliefd!

exspeeltjes zijn er in verschillende soorten en maten. De meeste gebruik je achter gesloten deuren, maar sommige zijn uitermate geschikt voor gebruik en plein publique. Zo ook ‘My Favorite Remote Egg’. Juist ja, een vibrerend ei dat je op afstand kan besturen. Nou kon ik dit speeltje natuurlijk veilig in mijn slaapkamer testen, gordijntjes dicht, kaarsjes aan en een muziekje op. Maar bij de Studentenkrant pakken wij dat liever wat radicaler aan. Voor de echte experience ging op weg naar de UB, eitje en afstandsbediening in de tas tussen mijn studieboeken. Veel zal er niet gelezen worden vandaag.

Eenmaal in de bieb aangekomen vlucht ik al giechelend de WC’s op de derde in en haal ik de toy uit de verpakking. Met een druk op knop van de afstandsbediening begint het eitje enthousiast te trillen, de batterijen doen het in iedergeval. Na een kleine aarzeling, want dat ding is toch ineens best wel groot, stap ik inclusief eitje de WC weer uit. Spannend is het wel, want ik heb geen idee hoeveel geluid mijn vibrerende vriendje maakt en of dat te horen is in een stille UB. Daarnaast, ik heb ik geen idee hoe gevoelig ik hiervoor zal zijn. Eerlijk is eerlijk, dit speeltje heb ik van te voren niet getest en ik heb dan ook geen idee wat ik mag verwachten.

Dapper stap ik het aquarium binnen, waar mijn scharrel aan een grote tafel zit met zijn rug naar de deur, vlakbij het raam. Ik loop naar hem toe en terwijl ik de afstandsbediening op zijn opengeslagen boek leg, fluister ik in zijn oor ‘zin in een spelletje?’. Vervolgens neem ik plaats aan dezelfde tafel schuin tegenover hem. Verbaasd kijkt hij me aan en bestudeert hij de afstandsbediening. Dan valt het kwartje en met een brede grijns neemt hij de afstandsbediening in zijn hand onder de tafel, zodat ik niet kan zien wat hij er mee doet. Al snel voel ik dat er diep van binnen iets begint te trillen. Standje 1. Niet onprettig, maar verder gebeurt er vrij weinig.

Standje 2, nog weinig spectaculairs. Zelfs standje 3 weet mij niet in hogere sferen te brengen. Standje 4 tot en met 7 zijn intervalstandjes, die op zich wel spannend zijn. Lang, kort, kort kort, lang, het doet wel wat met me. Toch verlaat ik een half uurtje later onverzadigd de UB. Genoeg gespeeld, het is tijd voor het echte werk. Want alhoewel het eitje me op geen enkele manier in hogere sferen weet te brengen, word ik er wel gewoon ontzettend geil van.

Met het eitje nog trillend in me gaan mijn scharrel en ik op weg naar huis, waar het feest pas echt begint. Heel leuk, dat getril van binnen, maar ik heb toch echt meer dan alleen vaginale stimulatie nodig om mijn hoogtepunt te bereiken. Al met al is het eitje leuk als voorspel, maar biedt het verder weinig toegevoegde waarde tijdens de seks. Wel kan ik nu ‘sexspeeltjes getest in de UB’ van mijn bucketlist afstrepen. Toegegeven, je wordt er wel blij van. Misschien is het een idee om iedereen zo’n eitje te geven voor tijdens het studeren. En dan de afstandsbedieningen uitwisselen in de UB, een soort zakdoekje leggen zeg maar. Daar zou het studeren toch een stuk leuker van worden.

ls we toch taboes aan het doorbreken zijn, moeten we dan niet ook iets schrijven over seksspeeltjes voor mannen?', zei ik met mijn grote mond. Want ook voor mannen bestaat er speelgoed om de seks net even wat leuker te maken. Alleen lijkt het voor mannen toch nog wat minder geaccepteerd te zijn dan het voor vrouwen inmiddels is. Waar je bij een abonnement op de Viva een vibrator cadeau krijgt, zal de Voetbal International niet snel een Fleshlight aan zijn abonnees geven. Geen idee waarom dit zo zou zijn. Misschien het idee dat het 'onmannelijk' zou zijn om hulp te accepteren bij het klaarkomen? Hoe dan ook, dat is bullshit. Als de mogelijkheden er zijn, waarom zouden wij mannen daar dan geen gebruik van maken? Genoeg reden in elk geval om daar eens een stukje over te schrijven.

Maar ja, dan moet je de boel ook wel gaan testen. Kut. Want, eenmaal bij de Christine le Duc aangekomen, blijkt zo'n taboe toch ook wel een beetje geïnternaliseerd te zijn. Ik mag dan wel luidkeels verkondigen dat speeltjes niks zijn om je voor te schamen, intussen voel ik me er zelf toch niet helemaal lekker bij. Niet voor niets is dit stukje anoniem. Deels komt dat gevoel van schaamte door het soort producten dat wordt aangeboden. Terwijl de meeste vibrators redelijk classy zijn (er zijn zelfs design-modellen), heeft een groot deel van de mannenspeeltjes een nogal vieze porno-vibe. Ik ben op zoek naar iets om mijn piemel in te stoppen, niet naar een paspop om “net echt” te facefucken. Yuck. Natuurlijk is dat niet het enige dat er aangeboden wordt. Hoewel veel speeltjes toch nog de neiging hebben om vagina's, anussen of monden te imiteren (alsof alle vrouwenspeeltjes precies op een penis moeten lijken...), is er ook een reeks zeer propere producten voor handen. Producten die ontworpen zijn om fijn te voelen aan je geslacht, en verder geen gedoe. Dat lijkt er al meer op, maar desondanks zie ik mezelf niet snel met zo'n ding aan de slag gaan. Uiteindelijk kies ik voor een product waarmee ik niet in mijn eentje aan het werk hoef, maar dat ik samen met mijn vriendin kan gebruiken. Wel zo gezellig. Het speeltje in kwestie? Een strap-on.

Wait, what? Zo'n voorbinddildo? Voor in je kont? Precies, die. Als we toch taboes aan het doorbreken zijn, kunnen we het beter meteen goed doen, toch?. Mijn exemplaar werd geleverd met twee knalroze penissen, in twee verschillende maten. Eén voor de beginner en een maatje pornoster. Een modelletje voor op de groei dus. Ik had ook voor een variant met trilfunctie kunnen kiezen, maar laten we eerst maar rustig aan doen.

Toch wel enigszins met bonzend hart begaf ik mij huiswaarts. In de winkel is het makkelijk stoer doen, maar uiteindelijk moet het ding natuurlijk wel getest worden. Sinds mijn eerste keer ben ik niet meer zo zenuwachtig geweest, maar er zat niets anders op.

Face down, ass up.

Dat was nog best even wennen trouwens. De taakverdeling was anders dan normaal gesproken, dus in het begin ging het allemaal een beetje onhandig. Vooral de houding was even zoeken. In zekere zin moesten we opnieuw uitvinden hoe we ook alweer seks moesten hebben. Dat mijn vriendin de volgende dag klaagde over spierpijn in haar benen, geeft wel aan dat het niet alleen voor mij een nieuwe ervaring was.

En hoe voelde het nou? Tsja, hoe omschrijf je dat zonder in onsmakelijke details te treden? Het was spannend, het was opwindend, het was geil. Deed het pijn? Totaal niet. Werd het een smerige bende? Ook niet. Hoe voelde het? Best wel frickin' awesome. Zowel mijn vriendin als ik waren het er over eens dat de avond voor herhaling vatbaar was. Ook mijn vriendin? Ook mijn vriendin ja.

Voelde zij er iets van dan? Nou nee, dat niet direct, maar ze vond het veel opwindender dan ze ooit had kunnen denken. Dat zit wel goed dus.

Concluderend: dit taboe mag inderdaad doorbroken worden, liefst zo snel mogelijk. Mannen hebben geen idee wat ze missen.

12

Groninger Studentenkrant | November 2013

Recensies D

Eierbal

voordeel van de eierbal ten opzichte van bijvoorbeeld een broodje bapao, is dat je niet door een kilometer deeg (in dit geval ragout) heen hoeft voor je het centrum, het ei, bereikt. Bij de tweede, toch iets minder voorzichtige hap, zie je het eitje in zijn volle glorie zitten. De smaaksensatie die deze hap teweegbrengt is overweldigend. Herinneringen aan mijn eerste Kinder Surprise ei komen boven drijven. De verrassing na de heerlijke laag ragoût is hemels. Voor iets meer geld dan een standaardsnack krijg je, naast de fysieke aanwezigheid van het eitje, ook een mentale opleving; heel even waan je jezelf weer ongeveer twintig jaar terug in de tijd. Inderdaad, de vergelijking tussen een eierbal en een Kinder Surprise ei lijkt misschien vergezocht, maar de verassing die binnenin

verborgen zit, is groter dan je van te voren had kunnen denken. Dit maakt de eierbal uniek in zijn soort. Heeft de eierbal dan ook nadelen? Los van het feit dat het ‘niet je ding’ kan zijn of dat je slechte ervaringen hebt met eierballen, valt er weinig aan te merken op deze ronde verwennerij. Het feit dat je (en misschien ook anderen om je heen) er een groot deel van de volgende ochtend de naweeën van de bal nog steeds voelt, hoeft niet persé een nadeel te zijn. Immers, je hebt wel lang plezier gehad van je geld.

Schouten. Na lange tijd op de markt te hebben gestaan met haar toetjes, heeft ze nu een vaste stek die niet elke keer op- en afgebouwd hoeft te worden.

Het doel van Toet is om zoveel mogelijk lokaal geproduceerde producten en seizoensproducten te gebruiken.

Bovendien zijn de toetjes diervriendelijk en bevatten ze geen conserveringsmiddelen of kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen. Nu denk je waarschijnlijk dat de zaak één groot nest van geitenwollensokkendragers is, maar dat is totaal niet het geval. Hip Groningen prikt gulzig een vorkje mee in Toet, terwijl in de open keuken hard

gewerkt wordt om de voorraad toetjes aan te vullen.

eel mensen hebben er weleens van gedroomd: je leven drastisch omgooien en in drugs gaan handelen. Want fuck it, je leeft toch maar één keer en er zijn bergen met geld mee te verdienen. Walter White (gespeeld door de met awards overladen Bryan Cranston) deed het.

in crime Jesse Pinkman (Aaron Paul), die in het begin nog een luie junk is, maar stukje bij beetje volwassen wordt en zelfs een geweten lijkt te krijgen. En dat handelen naar je geweten niet samengaat met het dealen in methamfetamine wordt maar al te goed duidelijk.

Scheikunde is de wetenschap van de transformatie, vertelt White in één van de eerste afleveringen aan de middelbare schoolklas welke hij lesgeeft. En transformatie, dat is waar het om draait in Breaking Bad. In vijf seizoenen zie je hoe een doodnormale, doodsaaie scheikunde leraar, waar alle levensvreugde uit lijkt geperst, verandert in een drugsmagnaat van formaat die de beste crystal meth kookt die er is.

De grootste kudos gaat toch wel naar de bedenker van dit alles: Vince Gilligan. Hij construeerde een verbluffend, onnavolgbaar verhaal met een plot dat op zijn tijd het verhaal compleet op de kop zet. Ook deinst Gilligan er absoluut niet voor terug om de verhaallijnen recht door elkaar te laten lopen, want Breaking Bad gaat ook om details. Op het eerste oog lijken ze niet van groot belang, terwijl ze later een levensgrote rol spelen.

serie. De grote fans aan het lijntje houden, dat kunnen de makers van Breaking Bad wel. Bijna een jaar moest er gewacht worden op het tweede deel van het laatste seizoen, en ook al bevatte de laatste aflevering niet zoveel vuurwerk als werd verwacht, toch is het zeker een waardige afsluiting waardoor al die geskipte colleges het meer dan waard waren.

Cranston speelt fantastisch, maar dat doen eigenlijk alle hoofdpersonen in de serie. Zie bijvoorbeeld zijn partner

In het vijfde en laatste seizoen komen alle verhaallijnen bij elkaar en komt er met veel bombarie een eind aan de

aar sta je dan om 03.00u op de Grote Markt. Redelijk van de kaart, maar honger als een paard. Je kijkt naar de nog beschikbare snacks in de muur van snackbar ‘de Hoek’ en meteen springt hij in het oog.

Inderdaad, de eierbal, “een populaire snack in Noord- en Oost-Nederland”, zoals Wikipedia dit ronde lekkernij beschrijft blijkt ook nog eens lekker te zijn. Exclusief verkrijgbaar in de noordelijke provincies rolt deze knapperige snack zo vanuit de muur in je hand. Ogenschijnlijk lijkt de eierbal op een zwaarlijvige, uit de kluiten gewassen bitterbal, maar na de eerste hap blijkt niets minder waar. Na die eerste hap weet je niet wat je overkomt; de krokante en stevige korst wordt direct gevolgd door een vlezige, maar subtiele laag van ragout. Het

D

e echte zoetekauw zal ongetwijfeld al bekend zijn met het enige echte toetjesparadijs van Groningen: Toet. Sinds afgelopen september zit de zaak op de hoek van de Folkingestraat en het Zuiderdiep, en wordt het veelvuldig bezocht. En dat is ook niet zo gek als je naar de menukaart kijkt: een chocoladefondant uit de oven met binnenin witte chocola, een citroentaart, een dadeltaart met warme toffeesaus, en ouderwets lekkere cheesecake. En dat is slechts het topje van de ijsberg.

Toet - Het toetjesparadijs

Eigenaresse van de zaak is Joanna

V

Breaking Bad

I

n de stad van de onbeperkte sluitingstijden gaan nu toch echt de lichten aan en de krukken op tafel wat betreft de carrière van Rehwinkel.

Peter Rehwinkel. De man naar wie het Peter Principle genoemd kon zijn: “In een hiërarchie stijgt elke werknemer tot zijn niveau van incompetentie.”

Hoewel we bij Peter toch het gevoel hadden dat hij er wel twee niveau’s boven zat.

Hij belegde een persconferentie met “belangrijk nieuws voor stad en provincie.” “We dachten dat hij zijn aftreden bekend ging maken,” aldus een anonieme wethouder in de Volkskrant. Bleek het te gaan om de intocht van Sinterklaas die naar Groningen kwam. Ach, ook leuk.

Rehwinkel

Het knappe is dat hij rond zijn vertrek van een volstrekt onschadelijke situatie een nationale shitstorm wist te maken met zichzelf aan de ontvangende kant. Als hij gewoon had gezegd: “Het loopt niet lekker, ik kap ermee, ik ga

drie maanden vrijwilligerswerk doen terwijl ik alvast een echte baan zoek” Dan had de stad opgelucht adem gehaald en hem in een koets naar zijn vrijwilligerswerk in Barcelona gereden. Nu kreeg hij onder uit de zak waarna hij er zelf in plaats mocht nemen om getransporteerd te worden naar zijn nieuwe huis in Spanje.

Wat heeft 4 jaar Rehwinkel de stad opgeleverd? In elk geval dat in werkelijk iedere almanak exact hetzelfde voorwoord stond met louter de naam van de vereniging veranderd. Gelijkheid zoals Marx dat bedoeld heeft.

En verder: De slag om Haren. Er waren mensen die de oorlog nog meegemaakt hebben die hebben lopen schuilen in hun kelder uit doodsangst voor de rellende hordes die Rehwinkel weigerde met bussen af te voeren naar de veel grotere stad.

Verder in zijn rol als veiligheidsvoorzitter van de Regio: Hij waakte over

jaap boerema

annaloes prins

Desserts alleen aan het eind van het diner serveren, dat is zó 2012. Voor de echte levensgenieter is er om de maand een groot toetjes-diner in de Puddingfabriek. Zeven gangen van desserts die je ongetwijfeld hyperactief de fabriek doen verlaten. En heb je nog geen genoeg van die sugar rush, dan kan je de toetjes ook thuis laten bezorgen, zodat je ook je eigen huis kan veranderen in een waar toetjesparadijs. Hemels!

tom veenkamp

Al met al is Breaking Bad een fascinerende, kleurrijke serie die vijf seizoenen lang interessant blijft. En ja, wij zeggen het gewoon: wat ons betreft hoort hij tussen de beste series aller tijden.

onze veiligheid door thuis te liggen slapen met zijn telefoon uit, terwijl de dijken dreigden door te breken bij Loppersum. Waarna de vice-voorzitter van de veiligheidsregio aftrad omdat niet samen viel te werken met Rehwinkel.

Niet te vergeten: Ook declareerde Rehwinkel een cursus Spaans van 3150 euro. Hoewel je daar twee jaar Spaans van kan studeren aan de universiteit, was het toch een goede investering gezien zijn nieuwe klus in Spanje. Misschien kan hij in het Spaans wel een toespraak houden zonder dat de voorste rijen in een coma wegzakken, onder een spervuur van “eeeeh’s”.

Maar goed, maakt allemaal niet uit.

We maken allemaal fouten, zo heb ik vorige week nog mijn bed ondergekotst. En met mij is het ook goed gekomen.

ingrid rieske

13

Groninger Studentenkrant | November 2013

Ben je Albert Heijn of Jumbo?

Adverteren?

De prijzenoorlog tussen de twee grootste kruideniers van Nederland heeft ook Groningen bereikt. Goedkopere boodschappen, we like. Waar Albert Heijn binnen de grachten alleenheerser is, heeft Jumbo een aantal grotere vestigingen net buiten het centrum. Met negentien Albert Heijn vestigingen tegen vier Jumbo’s lijkt het een oneerlijke strijd. Maar aantal supermarkten zegt nog niks. De Studentenkrant vergelijkt deze twee grootmachten op verschillende criteria die er voor de student toe doen. Ben jij AH of ben je Jumbo? Om beide partijen een eerlijke kans in deze oorlog te geven, heeft de Studentenkrant de twee grootmachten voor jullie vergeleken.

Tekst: maaike swan & Jaap Boerema Illustratie: Tobias Rutteman

Reclame Wie kent hem niet: Harry Piekema, de altijd vrolijke filiaalmanager van de Albert Heijn. Net als Cora van Mora is dit blije ei niet weg te denken van de buis. Zou het geen leuk stel zijn? De beste man is van alle markten thuis. Zowel zingen als vakken vullen, hij is van alle markten thuis. Een oase van rust in vergelijking tot de chaos bij de Hallo Jumbo-reclames(?). Opboksen tegen Harry kan geen enkele mascotte. Eens in de zoveel tijd schuift Jumbo een gezellige huiselijke BN-er naar voren, maar het mag niet baten. De AH heeft hier duidelijk een streepje voor.

Assortiment Waar Jumbo het moet hebben van de laagsteprijsgarantie en een oneindig assortiment aan A-merken, legt Albert Heijn de nadruk op huismerken met als grootste parel: Euroshopper. Helaas gaan we dit jaar nog afscheid nemen van het billigste kindje van de Appie. Maar er komt een vervanger: AH Basic. Jumbo doet lekker mee en heeft naast het Euromerk een Jumbo Huismerk, Jumbo Feestdagen en Jumbo Bewust. Wel weer jammer, Jumbo voert een agressieve prijzenoorlog met een treurig uithangbord waarop prijzen met AH en Coop vergeleken worden. Beetje zielig. Welke Jumbo chef stapt iedere week op zijn fietsje om deze prijzen te checken?

Wat wel weer lief is: bij Jumbo mag je een product aanvragen als dit mist in het assortiment. Zij zorgen dat het binnen twee weken dan in de schappen ligt. Dat lijkt bijna een uitdaging.

Korting Bergen korting krijg je bij beiden. De misplaatste exclusiviteit van de bonuskaart gaat godzijdank verdwijnen. Dat ding blijkt altijd overbodig: óf de caissière heeft er een, óf degene achter je. Sharing is caring. Helaas is daar nu een vernieuwd Big Brother systeem voor in de plaats gekomen. De gele korting knaller biedt daarentegen houvast voor de slechter gevulde portemonnee. Iedereen is gelijk en krijgt korting no matter what. Jumbo scoort punten in deze ronde.

Lifestyle Bij ketens van dit formaat mag een Glossy magazine niet ontbreken. Allerhande en Hallo zijn gratis en voor niets bij de ingang te vinden. De boekjes hebben ongetwijfeld dezelfde uitgever want ze zijn nagenoeg identiek. Iedere maand een nieuw thema en barstensvol recepten en huishoudelijke tips. Als klap op de vuurpijl hebben beide buurtsupers zo’n onwijs handige app. Waar Appie je helpt de weg te zoeken door jouw favo Albert Heijn, schudt de Jumbo Receptenshaker een willekeurig menu voor je uit de mouw.

Letterlijk. Al eens geprobeerd? Het is stiekem best wel tof.

Slogan “Hallo Jumbo” doet de nekharen recht overeind doet staan. Ook “Gewoon bij Albert Heijn” roept kneuterige Henk en Ingrid beelden in ons op. Misschien dat slogans sowieso not done zijn. Is het zo moeilijk een goede slogan te bedenken? ‘Koop je happie bij de Appie!’

Winnaar Na beide supermarkten geheel objectief tot op het bot doorgelicht te hebben, is het voor ons duidelijk. Hamsters, Wuppies of Superdieren, het maakt ons niet uit. Wij komen naar de Appie. Toch binnen de gracht en daar wonen wij nu eenmaal. Jumbo is groot en biedt met zijn gigantische assortiment perspectief voor de toekomst wanneer wij onze karren eens per week komen vullen en een parkeerplaats bij een supermarkt als pluspunt zien. Tot die tijd genieten wij nog van de alle snerpende hertjes in het wild bij de Appie.

Mail naar: Hoofdredactie@studentenkrant.nl

14

Groninger Studentenkrant | November 2013

Gameverslaafde

Het leven is niet leuk. Helemaal niet leuk. Zo niet leuk zelfs dat ik blij ben dat GTA V er eindelijk is. Eindelijk weer een nieuwe reden om niet naar buiten te hoeven, plichten te negeren en niks te schaften te hebben met de hele fucking wereld. Het enige wat ik ga doen is mensen neerknallen, vechten, schieten en crimineel zijn. Gamen is veel leuker dan de echte wereld. ad goebbels

B

eetje biertje drinken, m’n lul even een zwengel geven en weer verder. Eten doe ik niet aan, daar heb ik de coke voor.

Sinds vijf jaar ben ik gameverslaafd en kom ik mijn huis niet meer uit. Boodschappen laat ik bezorgen, koken doe ik niet meer.

Mijn hond en kat zijn doodgegaan door ondervoeding en schoonmaken gebeurt alleen als mijn moeder langskomt. Ik heb daar echt

zetten, stoppen met gamen en iets normaals aantrekken. Pretentieuze kut. Alsof zij nooit gewoon lekker niks wil doen. Altijd maar ouwehoeren over van alles en nog wat. Wat kan mij het boeien dat de buren een dochtertje hebben gekregen, of dat de pa van die trut die op twee hoog woont een nieuwe BMW heeft gekocht. Ik wil het stelen, ik wil het kapotmaken, ik wil het verkopen. Ik wil ook een misdadiger zijn, ik wil ook dat wat ik wil gewoon gebeurt.

De afgelopen vijf jaar zijn niet makkelijk geweest. Twee relaties zijn er aan onderdoor gegaan. We hadden het gewoon te druk voor elkaar. We hadden elkaar ontmoet via een online spel en het klikte meteen toen. Margo was echt een topwijf en we konden samen echt uren achter elkaar gamen zonder iets te zeggen. Dat was echt

Studeren heb ik lang geleden opgegeven. Toen ik erachter kwam dat mensen neerkeken op gamers en van mij verwachtten in de kroeg te gaan staan om een beetje pils te lopen hijsen, heb ik mijn zwaard aan de wilgen gehangen. Sayonara bitches. Toen ging ik steeds vaker naar LAN-parties; het bier is goedkoper, ik hoefde niet zo gezellig te zijn en kon lekker iedereen afknallen zonder raar aangekeken te worden. Dacht ik. Bleek dus dat het wel om de gezelligheid ging, maar dan ben je bij een hardcoregamer als ik aan het verkeerde adres.

Daarna ging het steeds slechter met me en zonk ik steeds dieper de put in. Toen bleek ook nog dat die hoer van een Margo mijn abonnement misbruikte en moest ik door een tekort aan overheidsgeld de bak in. In elk geval, sinds twee weken begin ik mijn leven weer wat op de rails te krijgen. Ik game nog maar twaalf uur per dag, ik heb weer contact met chicks over het internet en ik heb weer een uitnodiging voor een LAN-party. Ik heb zeker veel geleerd over hoe ik me niet moet gedragen, maar hoe het wel moet?

Mijn naam is Goebbels en Ik ben gameverslaafd.

aan denk. Maar goed, daarna kwam Sonja. Niet zo heel lekker maar die kon er wel echt wat van hoor, Jezus Christus. In een hand een joystick en in de ander mijn pik terwijl ik in een virtuele stripclub stond. Harder kan je me niet krijgen. Ze heeft het zaad zelfs opgeruimd van m’n beeldscherm. Maar goed, die trut vond dat het op een gegeven moment wel tijd werd om eens iets ‘leuks’ te gaan doen en ‘haar ouders te meeten’. Dan heb ik er al geen boodschap meer aan. Donder dan op, laat me met rust en ga met jezelf iets leuks doen, ofzo.

SK poëzie: Vindichick Gastdichter Rond vijf uur gaat jouw voordeur voor mij open Een toko binnen de grachten, niet bijster ver lopen Vanaf de Tap, jij dronk daar met je JC Zelf was ik met wat vriendinnetjes mee Zag je daar staan met die lekkere mat Voor gasten zoals jij kom ik naar de stad Precies mijn type, heerlijk corporaal Oud geld natuurlijk en glad als een aal Van nature prominent, niemand doet je wat Die arrogante blik maakte mijn stringetje nat

Instant verliefd geworden om klokslag half vier Binnen tien minuten zaten we samen aan het bier Het was veel te makkelijk om mij te verleiden Me als een mak lammetje naar jouw slachtbank te leiden Maar weinig avonden heb je zo’n gewillige en geile prooi Ik kleed me langzaam voor je uit, je vindt het supermooi Ik ben aangeschoten wild, plof neer op je bed Jij schuift ernaast, nu begint de echte pret Het maakt niet uit wat je zegt met die Gooische R Je mag alles met me doen, al is het nog zo vulgair

Tussen de lakens wil ik die keiharde ontgroening Ik ben je feut, het gaat hier om jouw voldoening Ik kijk naar je terwijl je ligt te genieten op je rug En besef heus wel, na vannacht hoor ik nooit iets van je terug Maar dat maakt niet uit, want dit moment is van jou en van mij En wanneer ik met mijn lichaam weer langzaam naar boven glijd Denk ik, terwijl ik zachtjes aan je oorlel lik Voor één nacht lang ben ik jouw Vindichick

Ben Hard: In Diana Jones De laatste tijd verveel ik me een beetje. De doorsnee chicks die ik in de Blauwe of de Negende oppik, kunnen mijn behoeften niet langer vervullen. Het is wel lekker, maar altijd hetzelfde en nooit genoeg. Ik wil iets anders, iets nieuws. En met die gedachte stap ik naakt en met een enorme, kloppende paal tussen mijn benen de woonkamer van een maat van me binnen.

H

ij is bezig met de opnamen van de por-

rol gegeven. Voor me staat mijn tegenspeelster, gekleed in slechts een cowboyhoed en met een zweep in haar hand. Lang blond haar, enorme jopen, stijve tepels en een appetijtelijk uitziend gladgeschoren poesje. Haar ogen glijden langs mijn lichaam omlaag en weer omhoog terwijl ze met haar vingers over haar al druipende kut streelt. Dan krullen haar lippen zich tot een ondeugende glimlach. Dit gaat dolle pret worden.

‘Goed, we gaan even improviseren jongens’, zegt de regisseur. Kiona, schat, je mag beginnen. We draaien vanaf nu.’ Kiona loop naar me toe, duwt me op de bank en schopt mijn benen uit elkaar. ‘Ben je er klaar voor, jochie?’ vraagt

ze. Dan knielt ze neer en begint ze me met één hand behendig af te trekken. Met haar andere hand kneedt ze zachtjes mijn ballen. Ze geeft een kusje op mijn eikel, en een siddering schiet door mijn lul. Vervolgens begint ze me af te zuigen als een stofzuiger. Haar warme, vochtige mond voelt heerlijk aan. Ik kreun en grijp op haar achterhoofd een handvol haar vast. Met zaadvragende ogen kijkt ze omhoog. Hier is een professional aan het werk. Ik word gek, ik moet haar nú neuken. Maar dat laat ze nog niet toe.

‘Ga liggen’, beveelt ze. Braaf ga ik languit op de bank liggen.

In één beweging gaat ze op mijn gezicht zitten.

Ik geef een pets op haar machtige kont en begin haar overal te likken. Ik zuig aan haar klit, knabbel er zachtjes op, lik haar geile kutje en

proef het zoete sap op mijn lippen. Ik voel me net Sjakie in de Chocoladefabriek. Kiona hijgt en kreunt. ‘Oh jaa, Ben, ga door. Ik smeek het je!’ Haar tieten deinen op en neer en ze geniet zichtbaar. Ik voel mijn pik nog harder worden dan hij al was. Nu kan ik echt niet langer wachten. Ik zeg dat ze op handen en knieën op de grond moet zitten.

Dan ram ik mijn genotsknots bij haar naar binnen. Er komt een kreetje van genot uit haar keel. Ik pak haar meloenen vast en voel haar stijve tepels tegen mijn vingertoppen. Ze is heerlijk strak en nat vanbinnen. Ze jammert en smeekt om genade met een stem die druipt van geilheid. Na een paar minuten zegt ze me dat ik weer op mijn rug moet gaan liggen. Ze gaat andersom op me zitten en berijdt me met alles dat

ze in zich heeft. Ik voel haar warme kutvocht over mijn ballen sijpelen. Ik hou het niet meer uit en ik spuit mijn zaad met windkracht 10 bij haar naar binnen.

‘Goed, stop maar jongens, dat doen we even over’, roept Joris, de regisseur. ‘Neem even pauze, met een half uur beginnen we weer.’ Kiona stijgt af en loopt naar Joris. Mijn sperma en haar eigen vocht loopt in straaltjes langs haar dijen naar beneden. Ze begint Joris liefdevol te zoenen. ‘Dat deed je geweldig mop’, zegt Joris aan en zegt: ‘morgenochtend gaan we met mijn ouders naar de kerk, niet vergeten he.’

15

Groninger Studentenkrant | November 2013

Murphy’s Quiz night & SPECIAL SUNDAY! Iedere zondag triviale quiz vanaf 19.00, met aansluitend de Special Sunday!

Tosti Ham Kaas  2,75

Red Bull  2,00

1+1 Gratis 1+1 Gratis Inleveren bij Tosti World:

Inleveren bij Tosti World:

Nijmegen

: Ziekerstraat 98

Nijmegen

: Ziekerstraat 98

Zwolle

: Grote Markt 14

Zwolle

: Grote Markt 14

Groningen : Vismarkt 30

Groningen : Vismarkt 30

Rotterdam : Erasmus Universiteit

Rotterdam : Erasmus Universiteit

Niet geldig in combinatie met andere aanbiedingen.

Niet geldig in combinatie met andere aanbiedingen.

Geldig tot en met maart 2014

Geldig tot en met maart 2014

Quick & Tasty

Tosti World Groningen

Quick & Tasty

Exclusieve Tosti  4,95

Febo Grote Markt

Van 22.00 tot 01.00 zijn alle Speciaalbieren en Single Malt Whisk(e)y’s voor de helft van de prijs!

Vismarkt 30

D.E

Geopend in de nacht: Donderdag : tot 05.00 uur

Café de Toeter Turfsingel 6 9712 KP Groningen / 050 - 312 44 99

w w w. c a f e d e t o e t e r . n l

Vrijdag

: tot 04.00 uur

Zaterdag

: tot 05.00 uur

Quick & Tasty

1+1 Gratis Inleveren bij Tosti World: Nijmegen

: Ziekerstraat 98

Zwolle

: Grote Markt 14

Groningen : Vismarkt 30 Rotterdam : Erasmus Universiteit Niet geldig in combinatie met andere aanbiedingen.

Geldig tot en met maart 2014

Quick & Tasty

01/11: Einladung (private Subsonic diehard techno party) 03/11: Bassment: Cannibal Monkey EP-release (dubstep 06/11: Wodka Woensdag: techno 07/11: Suit-up Gala party (dubstep, house, techno, d&b) 08/11: Subconscious (trance, electro) 09/11: Cartoon Network Party (all styles) 13/11: Wodka Woensdag (techno) 14/11: Nachbarn Deutsche Techno Party(techno) 15/11: POGO Electro 16/11: Submerge (drum&bass) 20/11: Wodka Woensdag (techno) 21/11: Thursday Techno Treatment 22/11: Hardwire (crossbreed & d&b) 23/11: 10dens Invites: Diga & Ben Stecker (techno)

Gezocht:

Masseuse

27/11:Tetten Techno & Trompetten (techno) 28/11: El Bounce Colombiana (techno) 29/11: Subsonic Invites: Kids with Mad Habits (techno) 30/11: Trashbounce (techno/electro Massagesalon Nederland is opzoek naar erotisch masseuses. Ideale bijbaan naast je studie: flexibele werktijden en goed betaald. Nieuwsgierig? Voor meer informatie kunt u ons bellen of kijk op onze website.

Tel: (050) 527 34 04 www. massagesalon.net

16

Groninger Studentenkrant | November 2013

D N U O R A G N I K BACKPAC

D L R O W TCHAHNGEED MY LIFE – CARLIJN

S T E K C I T WERELD ENTEN D U T S R O VO F A N A V L A , 5 9 3 . €1