SK september

www.studentenkrant.org Groninger Studentenkrant | jaargang 30 | nummer | September 1 | September 2013 2013 Misstanden in Poelestraat

Dutch porn awards

P. 11

P. 14

1

Diepzinnig advies

Studentenkrant Groninger

Best of ’12/’13 bij hollandsnieuwe SIM ONLY

Studentmobiel.nl

2

Groninger Studentenkrant | September 2013

Tien geboden voor den student randy martens editie: oktober

1. Gij zult bier drinken.

Bier, pils, de goudgele pretcilinder, studenten drinken bier. Dit is ons drankje dus leer het gewoon drinken. Ook voor de dames onder ons: de tijd van zoete witte wijn met ijs is toch echt geweest.

2. Gij zult gepaste desinteresse tonen in uw verschijning Je hoeft er niet altijd tiptop uit te zien. Het kan de caissière van de Albert Heijn geen donder schelen of je je haartjes in de wax hebt of niet. Trek lekker je brakpak aan of ruil je hakjes in voor een paar sloffen. Het mag.

3. Gij zult uzelf vlot door het verkeer voortbewegen Misschien was het zebrapad in Schubbekutteveen heilig, hier is het louter een plek met zwart witte strepen waar meer mensen oversteken dan anders. Leer het hier kennen: degene met de meeste haast heeft voorrang. En pleur je fiets niet zomaar overal tegenaan.

4. Gij zult niet bietsen Als je weet dat je gaat roken, koop dan gewoon een pakje. Er is

niets vervelender dan iemand die je pakje leeg rookt en nooit zijn eigen sigaretten meeneemt. De grootste nono: een peuk uit iemands mond pakken.

5. Gij zult studeren, en laten studeren Je houdt je mond in college, in de UB en op andere plekken waar dat gepast is. Je wacht met inpakken totdat de docent is uitgepraat en als je denkt dat je je tentamen goed hebt gemaakt dan zeg je niet dat je niet denkt dat je hem niet hebt gehaald. Dat is wel zo beleefd.

6. Gij zult niet elk weekend naar thuisthuis gaan Scheur jezelf weg van papa en mama en verplaats je leven hierheen. Leer jezelf hoe de wasmachine werkt, maak nieuwe vriendjes en vriendinnetjes en zoek een baantje. This is your home now.

8. Gij zult respect tonen jegens uw buren En dan niet alleen je buren, maar alle mensen op weg van de Poelestraat naar jouw huis. Netjes in een hoekje kotsen, andermans spullen heel laten en geen valse kroegliederen brallen.

9. Gij zult niet weggaan wanneer u aan de beurt ben om een rondje te geven Dit geldt ook voor de dames onder ons. Ben je met z’n vieren?

Dan is drie biertjes krijgen, eentje uitdelen. En als je denkt dat het niet opvalt dat je nooit uitdeelt, dan heb je het mis.

10. Gij zult niet zeuren over andermans wankele seksuele moraal Seks happens. One night stands, een Towerbridge of een vluggertje op het toilet. Als het helemaal jouw ding is dan prima! Als je het liever wat burgerlijker houdt ook goed. Oordeel niet te snel, we maken allemaal fouten.

7. Gij zult u weldegelijk gedragen in de trein Natuurlijk hoef je niet alle schepen achter je te verbranden. Maar zit je in de trein, zit dan niet luidkeels te brallen over je nieuwe leven, wie er een soa heeft en hoe dronken je afgelopen week was.

www.wimpiecomics.blogspot.nl

De Oosterpoort & de Stadsschouwburg Groningen presenteren o.a.

Maandag 2 september, De Oosterpoort

Woensdag 4 september, De Oosterpoort

donderdag 12 september, Stadsschouwburg

Zaterdag 14 september, De Oosterpoort

Deftones

Frank Turner & The Sleeping Souls

Noord Nederlands Toneel – Fellini

TakeRoot

Folk, punk, rock en pop in een blender

(openbare repetitie) Neem een kijkje in het repetitielokaal!

Dinsdag 17 september, De Oosterpoort

Donderdag 19 september, Stadsschouwburg

Zaterdag 21 september, De Oosterpoort

Zaterdag 21 september, Stadsschouwburg

Tony Joe White

Javier Guzman – Delirium II

Rowwen Hèze – Geal

Zic Zazou – Obstinato

Een van de grondleggers van de nu-metal

King of Swamp Rock

“IJzersterke Guzman” (de Volkskrant)

Limburgs’ trots

Eigenzinnige dwarsdoorsnede van de Amerikaanse muziek

Godfather van slagwerkspektakels als Stomp! en Blue Man Group

Voor slechts € 10,- naar alle klassieke concerten!

Zaterdag 21 september, De Oosterpoort

Zondag 22 september, De Oosterpoort

Vrijdag 27 september, De Oosterpoort

Choir of King’s College Cambridge

PlatoPlanet

De Beste Singer-Songwriter van Nederland

Uit onze serie wereldsterren

Een voorronde voor Eurosonic Noorderslag

Giel Beelen c.s. op zoek naar hét talent

Last minute korting cabaret: op vertoon van CJP- en/of studentenkaart krijgen studenten vanaf een kwartier voor aanvang 50% korting op cabaret.

tot ziens in de oosterpoort & de stadsschouwburg! de-oosterpoort.nl | ssbg.nl

3

Groninger Studentenkrant | September 2013

!

Voorwoord Lieve lezer,

H

ij ligt voor u. De best-of editie van de Groninger Studentenkrant 2012/2013. Een geschenk uit de hemel zullen sommigen zeggen. Het mag wel weer eens, want na Jezus hebben we weinig meer van onze Lieve Heer vernomen. Maar zie hier, hij is jullie niet vergeten. In deze bijbel vinden jullie de beste, cuteste, diepgaandste en grappigste stukken uit onze krant van het afgelopen jaar.

Er was dit jaar weer genoeg om over te schrijven. In Iran wordt een soort reuzenitraat gebouwd, er is no munnie en enge mannen met baarden zijn heul boos op andere mannen met baarden. Hoe kut dit ook allemaal mag zijn, het is een ver-van-ons-bed-show.

Juist in deze onrustige tijden is het zaak om dicht bij jezelf te blijven. Wij zagen het als onze taak om jullie te voorzien van echte relevante informatie. De laatste modetrends in Groningen. Muziektips van onze deuntjesredactie. De gevolgen van het kijken van rapeporn voor je leuter. En, hoe haalbaar is het om Friesland af te steken? Het zijn de vraagstukken waar de Groningse student zich mee bezig houdt.

We want you!

Kan jij; typen, fotograferen, schrijven, interviewen, praatjes maken, filmpjes maken, vormgeven, programmeren of organiseren?

Stuur dan een berichtje naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wellicht draag jij binnenkort bij aan de mooiste krant van Groningen.

Deze best-of editie is er vooral voor jullie. We zijn jullie namelijk dankbaar. Het is jullie drang naar Telegraafvermaak dat ons op de been houdt. In het afgelopen jaar zijn weer veel (lokale) kranten verdwenen of digitaal gegaan omdat dit ‘onvermijdelijk’ zou zijn.

Met jullie hulp hebben we laten zien dat zelfs met een bescheiden budget een krant kan overleven. Een beetje luisteren naar je publiek doet wonderen. Daarom is deze editie ook een beetje voor onszelf. Want ja, ook wij worden best een beetje opgewonden van onze prestaties.

Veel leesplezier!

Nils de Pee Hoofdredacteur

Een pakkend verhaal

De entrepreneur Hoi, ik ben Max, aangenaam.’ Voor mij zit Elwin Stevelink op een Chesterfield, naast een kleermakerstorso in een half vermaakt pak.

Op zijn schoot staat een laptop, waaruit de krakende stem van Max tevoorschijn komt. Voor een live-feed uit Kampala, Oeganda hebben we niks te klagen. stef veldhuis editie: december

‘

Colofon

Afgelopen jaar ben ik afgestudeerd in Small Business and Entrepreneurship aan de RuG.’ vertelt Max Pater enthousiast. Hij werkt nu op kantoor voor een bakkersbedrijf van zijn familie, in Oeganda. ‘Er zijn erg veel westerlingen die van Nederlands gebakken brood houden.’ Elwin leerde zijn huidige clubgenoot kennen bij Albertus in 2007. Nu studeert hij International Business and Management en volgt hij Psychologie. ‘Beide opleidingen hebben enorm veel raakvlakken, De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.

Hoofdredactie: Annick Heit Nils de Pee Esmee van der Veen hoofdredactie@studentenkrant.org

Eindredactie: Annick Heit Esmee van der Veen

vooral aan de marketingkant. Op die manier kun je veel extra inzicht verwerven en het is ook gewoon leuk.’

Toen Elwin op het punt stond naar Thailand te reizen, kreeg hij telkens dezelfde tip; ‘als je daar bent, laat je dan een maatpak aanmeten. Usp’s: goede kwaliteit en lekker goedkoop’ verteld Elwin licht geamuseerd. Toen de heren eruit waren dat ze hun ondernemerskwaliteiten wil-

Vormgeving: Laurens Verhoeff

Illustraties: Tobias Rutteman Tim van Veen

Redactie: Claire Gersen Ad Goebbels Ben Hard Annick Heit Huub Kappert Randy Martens Nils de Pee Charles de Ruiter Tobias Rutteman Jesse Siegers Sylvana Slot Maarten Snijders Daan Soons Esmee van der Veen Stef Veldhuis

Fotografie: Danny Dutch Charles de Ruiter Eveline Vaessen Tim van Veen Remko de Waal Marte van der Wal

Voorkant: Danny Dutch

Drukwerk: Grafische Industrie de Marne

Bestuur: Ingrid Rieske

Adres: Groninger Studentenkran Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org

den botvieren op maatpakken, werd er een totaal-concept bedacht: Suit Farm. ‘We wilden een volstrekt uniek bedrijf beginnen. Maatpakken van hoge kwaliteit voor een topprijs en compleet online afgehandeld.’ Ze hebben het hele proces gestreamlined en ze verzorgen alleen de voordeur. De maten worden ingevoerd en verzonden naar de fabrikant in China. Deze gaat direct aan de slag en via FedEx kunnen de pakken overal ter wereld worden verstuurd, binnen drie weken.

De groei van het bedrijf valt te typeren als een evolutie. Nadat de juiste leverancier was gevonden - van Thailand, tot India tot China - en er een gelikte fotocampagne werd afgeleverd, ging de website anderhalf jaar geleden online. Maar de heren zijn terughoudend met actieve marketing.

Max; ‘We willen nu, met een relatief lage aantal bestellingen, de kinderziektes uit het proces weren.’ Op de vraag waar ze zulk engelen-geduld vandaan halen antwoord Elwin nuchter: ‘Nu kunnen we er evenveel van leren, maar voor een boel minder leergeld.’ Maar de plannen zijn groots. Max: ‘We geloven in online-retail. Door

de relatieve eenvoud van het proces is het concept in feite wereldwijd toe te passen. We hoeven de site alleen maar even door Google Translate te trekken’ grapt hij. ‘Of je nu vanuit Honkong bestelt of via Washington, voor de levertijd en de kosten is het irrelevant’ springt Elwin bij. Ze hebben de juiste mediacontacten al in de startblokken staan, maar de verwachting is dat ze binnen een half jaar echt ‘public’ gaan.

‘Wat me vooral is opgevallen tijdens het vallen en opstaan als ondernemer is de welwillendheid van anderen om je verder te helpen. Als je een idee hebt, zoek mensen op die er meer over kunnen vertellen.’ Ook Elwin houd er een uitstekende ondernemerstip op na: ‘verzamel een groep ondernemende mensen om je heen van verschillende disciplines, maar met dezelfde hands-on mentaliteit. Zo heb ik me onlangs aangesloten bij Nijntje’ (studentenondernemersclub, red.). Het is duidelijk, de pakkenboeren zijn eager for more.

Het is nu wachten op het oogstfeest.

Suit Farm, www.suitfarm.nl

advertentie

4

Groninger Studentenkrant | September 2013

Hanzestudent wil niet besturen RUG-studenten zwaar in de meerderheid Afgelopen maand heeft de man in de lange regenjas in de kelder van parkeergarage Boterdiep ons toegefluisterd dat er nogal wat schort aan de participatie van Hanzehogeschoolstudenten aan de grote besturen in Groningen. Neem bijvoorbeeld de ACLO, die sportfaciliteiten voor zowel Hanze- als RUG-studenten beschikbaar stelt. Afgelopen jaar hebben zij geen enkele sollicitatie mogen ontvangen van een HBO-student. Dit is een daling van 100% in vergelijking met die ene die ze het jaar ervoor kregen. Voor een instelling die juist claimt om praktijkgericht te zijn, blijft het animo van studenten om deze praktijkervaring daadwerkelijk op te doen achter. Waarom eigenlijk? annick heit illustratie: tobias rutteman editie: mei

D

e schrijnende situatie is aanleiding voor een intern onderzoek van de ACLO. Vice-voorzitter Bart Dopper heeft zich voorgenomen om de spreekwoordelijke elephant in the room eens aan te kaarten en zette zijn speurneus op. Een heuse ACLO-denktank, vol met Hanzestudenten, moet uitkomst bieden. “Het lage aantal HG-bestuurders bij de ACLO baart zorgen aangezien de Hanzehogeschool Groningen een belangrijk partner is van de ACLO. Niettemin omdat de HG voor een belangrijk deel het personeel en de accommodatie financiert.” schrijft hij in een van zijn speerpunten.

Waarom zou een organisatie die faciliteiten aan zowel RUG- als Hanze-studenten biedt, volledig bestuurd worden door studenten van één instelling. Vooral nu er een regeling getroffen schijnt te zijn dat studenten Sportmanagement studiepunten kunnen halen door een bestuursjaar bij de ACLO te gaan doen.

Maar niet alleen Dopper heeft last van de lusteloosheid van deze groep. Ook bij ESN hebben ze vooralsnog moeite om Hanze-studenten bereid te vinden om zitting te nemen in het bestuur. “Het aantal Hanze studenten is relatief laag binnen het bestuur van de afgelopen jaren en ook binnen de commissies van dit jaar zijn er veel meer RUG studenten.” aldus Heine Lageveen, secretary van ESN. “In dit bestuur en het voorgaande bestuur zaten alleen RUG studenten, 2010/2011 was er één meisje van de HG en in 2009/2010 was de voorzitter een HG student.”

Bij de KEI lijken ze minder last te hebben van dit probleem. Volgens het KEI-bestuur zijn de Hanze-studenten zeker in de minderheid, maar hebben zij veel actieve mensen van de Hanze bij

hun organisatie. Tevens is het Dagelijks Bestuur de enige van de drie besturen waar Hanze-studenten zitting in hebben. Maar dat is de KEI. Al met al een rare situatie waar niemand echt zijn vinger op weet te leggen. Iedereen lijkt wel vermoedens te hebben waar het knelpunt precies ligt, maar het beestje bij zijn naam te willen noemen lijkt een schop tegen het zere been van de Hanze te zijn. Wat blijkt, het is al jaren onderwerp van discussie en menig orgaan heeft zich er al meerdere malen over uitgesproken. Ironisch gezien zijn deze standpunten allemaal positief over een fulltime bestuursjaar. De Hanze heeft inmiddels meerdere initiatieven die het actieve studentenleven binnen de Hogeschool moeten gaan bevorderen.

Charlotte Bakker, voorzitter van de Word Actief Commissie binnen de SSA, bevestigt de vermoedens dat het actieve studentenleven op de Hanze niet echt van de grond wil komen. “Wij weten het zelf ook niet precies. Het zou kunnen zijn dat doordat meer Hanze-studenten thuis wonen en langere uren maken dat het actieve studentenleven minder zichtbaar is.” Ook wijst ze op verdeeldheid binnen de begeleiders van de studenten. “Vaak zeggen de SLB’ers: ‘Studie gaat voor’. Dat is natuurlijk ook belangrijk, maar ze lijken de waarde van een bestuursjaar geen recht te doen.”

Aan het College van Bestuur zal het niet liggen.

Al langere tijd proberen zij van bovenuit de studenten meer te stimuleren om actief te worden

naast hun studie. Dit enthousiasme is ook doorgedrongen tot het decanaat van de instelling.

Gineke Schuiling, studentendecaan, is in ieder geval positief: “Je weet beter van de hoed en de rand door een bestuursjaar.” Volgens haar wijzen de neuzen van de deans allemaal dezelfde goedkeurende kant op.

Binnen de afdeling Studentenzaken vindt sinds dit kalenderjaar een belangrijke ontwikkeling plaats die onder andere de deelname van Hanzestudenten aan besturen zou moeten gaan bevorderen. Een speciale afdeling genaamd de ‘Actieve Student’ staat nu nog in de kinderschoenen, maar zou later een belangrijke omslag teweeg kunnen brengen in het faciliteren van actief zijn naast je studie. Edith Janssens, projectleider bij culturele vereniging HanzeCast, zal proberen om de drempel om actief te worden naast hun studie voor de Hanzestudent lager te maken. Door in gesprek te gaan met de verschillende ‘schools ‘ hoopt ze binnen het curriculum kansen te vinden die een bestuursjaar, naast de al verplichte stage en stijgende studiedruk, mogelijk maken.

“Het gaat er om hoe je dat naast elkaar kan realiseren” aldus Janssens.

Een cultuurverschil, tegenstrijdige geluiden binnen de studie of gewoon onwil. De Hanze-studenten lijken er gewoon niet aan te willen, ondanks alle stimulatie die zij vanuit de studie, de commissies en besturen krijgen. Er is ook niemand die zijn vinger precies op de zere plek kan leggen. En dat terwijl het juist voor studenten die een praktische opleiding volgen zo logisch lijkt om praktische ervaring op te willen doen. Maar ja, misschien moet je aan een dood paard ook wel niet willen trekken.

Kijk ook naar de reportage over Hanzeparticipatie op STUG TV (www.stugtv.nl).

Van verschillende kanten wordt echter voorzichtig met een beschuldigende vinger naar de SLB’ers gewezen. Binnen deze groep zou verdeeldheid zijn over de plek die bestuurservaring zou moeten innemen binnen de studie. Met de politieke onzekerheden die studenten tegenwoordig boven het hoofd hangen, zouden zij vooral de zwakkere studenten afraden om praktische ervaring op deze manier op te doen. Zij lijken, ondanks tegengeluiden tijdens cursussen en workshops voor studentenbegeleiding, niet overtuigd om het woord te prediken in plaats

van hun pupillen aan te moedigen om een jaartje bestuurservaring op te doen.

En dan nu, tromgeroffel, de uitkomsten van de ACLO-denktank. Vanuit het hol van de leeuw, het antwoord op het vraagstuk waar iedereen mee lijkt te worstelen. Het verlossende woord.

De ontdekking van de hemel. En het is…. teleurstellend. Resultaten van de focusgroepen van acht verschillende opleidingen roepen in koor: “We wisten het niet” of “We willen het niet.” En aangezien vanuit de verschillende besturen dezelfde, dan wel specifiek op de Hanze gerichte, promotie uitgaat, kunnen we inmiddels wel concluderen dat de kop wat dat betreft aardig in het zand wordt gestoken.

Stasi-universiteit Groningen De RUG is going Google! Het heeft de universiteit wat moeite gekost om alle faculteiten te overtuigen en zorgen over privacy-issues weg te nemen, maar we zijn eindelijk af van die verschrikkelijke webmail. daan soons

A

lleen toen luidde Edward Snowden de noodklok en was het PRISM schandaal geboren. Amerikanen zijn nogal trots op hun verworven vrijheden en er zullen weinig andere landen zijn waar vrijheid en privacy zo belangrijk zijn als in Amerika.

Dus begonnen veel Amerikanen al snel met hun 4th amendment te wapperen. Maar, “geen zorgen”, zei Obama, “we bespioneren alleen buitenlanders.”

Die buitenlanders dat zijn wij dus. Volgens de Amerikaanse wet is het geen probleem om niet-Amerikanen te bespioneren. Er hoeft zelfs geen rechter aan te pas te komen. Dat zit zo. In 1978 werd de Foreign Intelligence Surveillance Act (FISA) aangenomen. Deze wet was bedoeld om te voorkomen dat inlichtingsdiensten zoals de NSA Amerikaanse burgers zou bespioneren. De NSA kan nu met toestemming van een speciale rechtbank elke niet-Amerikaan monitoren. Maar ze kunnen ook een beroep doen op “sectie 702”.

Daar is geen rechter voor nodig en stelt de NSA in staat buitenlanders te monitoren zonder toezicht, zolang het effect op Amerikanen “minimaal” blijft.

De Europese politici waren in rep en roer. Eurocommissaris Neelie Kroes (belast met de portefeuille digitale agenda) gaf aan de “eigen mensen” te beschermen en collega-commissaris Viviane Reding (justitie) schreef een brief aan haar Amerikaanse ambtgenoot Eric Holder, waarin ze vroeg hoe Europese burgers erachter kunnen komen of ze worden bespioneerd. En als dit het geval is, hebben Europeanen dan dezelfde rechten als Amerikaanse burgers? Nou, niet dus.

Nu spreken de Europese politici er schande van, maar ze zijn zelf net zo verantwoordelijk. De Amerikanen hebben al toegang tot onze bankgegevens en krijgen inzage in de gegevens van vliegtuigpassagiers. Dat gebeurt met toestemming van de EU. Europa accepteert dat Amerika ons controleert op een wijze die bij de eigen Europese wet verboden is. Hier geldt het recht van de sterkste.

Amerika zet de Europese lidstaten simpelweg onder druk. Als we niet meewerken met het uitwisselen van gegevens, dan verliezen we simpelweg het recht om VISA-vrij naar de States te reizen. Tja, dat willen we niet.

Maar goed, als de RUG haar gegevens in Google's cloud zet, worden we dan bespioneerd? Dat is niet met zekerheid te zeggen, maar het kan in ieder geval wel. Ook al wordt door Google ontkent dat ze gegevens aan de NSA verstrekken, ze zijn hier middels FISA toe verplicht. De RUG laat zich dus gewillig bespioneren en dat is een probleem.

George Orwell schreef in zijn boek 1984: “There was of course no way of knowing whether you were being watched at any given moment. How often, or on what system, the Thought Police plugged in on any individual wire was guesswork. It was even conceivable that they watched everybody all the time. But at any rate they could plug in your wire whenever they wanted to.” Het is nu 2013 en de NSA is inmiddels in staat om precies dit te doen.

Toch ziet één op de drie Nederlanders weinig problemen bij deze praktijken. Met argumenten als “wie niks te verbergen heeft...” en “dit vergroot de nationale veiligheid” wimpelen ze de privacyfetisjisten af. Toch gaan deze argumenten niet op. Allereerst, we hebben wel degelijk allemaal iets te verbergen. Misschien niet direct zaken die de nationale veiligheid bedreigen, maar dingen die je simpelweg niet wilt delen. Daarbij, je weet helemaal niet wat je aan het verbergen bent. Want waar zoeken de algoritmes van de NSA eigenlijk naar? Het kan zomaar gebeuren dat je door toevalligheden verdacht wordt en in dat geval ben je plots de rechteloze niet-Amerikaan die Europa gewillig zal uitleveren.

En dat brengt ons bij het tweede argument. Het massale monitoren van alle wereldburgers maakt ons allemaal verdacht en daarmee onveiliger. “Du bist Terrorist!” is een korte film die laat zien hoe alle Duitsers plots terroristen zijn, zonder dat ze het zelf weten. Natuurlijk zijn niet alle 82 miljoen Duitsers terroristen, maar ze worden wel als verdachte behandeld. Duitsland is inmiddels al langer herenigd dan de meeste studenten in Groningen oud zijn, maar de huidige controle en infrastructuur die de Amerikanen hebben opgebouwd is een natte droom van elke Stasi-officier van weleer.

We moeten er maar op vertrouwen dat Amerika of een toekomstige machthebber zich nooit tot Stasipraktijken zal laten verleiden.

Maar als we kijken naar het PRISM schandaal en het feit dat Guantanomo Bay in Obama´s tweede termijn nog altijd niet is gesloten, wordt deze nachtmerrie steeds meer werkelijkheid. En de RUG? Die doet inmiddels naïef mee.

Groninger Studentenkrant | September 2013

5

“A priori Groningen” Terugblikken met Chris Zegers

Presentator van 3 op Reis, ambassadeur van de Dakar Challenge, het gezicht van Zwitserleven Verzekeringen, bekend van Onderweg naar Morgen en zanger bij The Hudson Five.

Chris Zegers is een man met veel verschillende kanten. Maar wij waren niet op zoek naar de man die met Miryanna van Reeden trouwde in Liever Verliefd, die in een tanktop de voorkant van de Hitkrant sierde of verkozen werd to meest sexy man van Nederland. Wij wilden de Chris Zegers leren kennen van voor de spotlight hem opzocht, uit een donkerder verleden. Die tijd waaraan mannen van 42 nostalgisch terug denken. Wij vroegen Chris Zegers naar zijn studententijd in Groningen. claire gersen foto: marte van der wal editie: april

N

a een lange treinreis vanuit het hoge noorden belandden wij uiteindelijk op een onmenselijk groot industrieterrein in Delft waar Chris samen met The Hudson Five een oefenruimte heeft. Daar zal ons interview gaan plaatsvinden. Het terrein blijkt een groot doolhof. Na een te lange tijd te hebben rondgedwaald, komt meneer Chris Zegers ons uit ons lijden verlossen.

We mogen plaatsnemen aan de bar, en krijgen meteen een lekker wijntje ingeschonken. Omringd door muziekinstrumenten, gave foto’s en de geur van nasi, is de algehele sfeer erg chill. Een ding is duidelijk; ‘meneer Chris Zegers’ is niemand. Dit is gewoon Chris.

18 jaar is hij al weg uit Groningen. Toch vindt Chris het nog steeds leuk om er nog terug te komen. Alhoewel hij het hoge Noorden nauwelijks opzoekt als het niet hoogst noodzakelijk is, komt hij er voor optredens met het Noord Nederlands Orkest ongeveer een keer in het jaar. Door de stad lopen is dan een kleine ‘walk through memory lane’. Sommige van zijn favoriete “’ulle’ kroegen bestaan niet meer, maar ‘The Warhol’ is ook anno nu nog een favoriete plek van veel studenten. Chris zelf ging meestal meteen door naar ‘Andy’s room’ waar hij lekker naar rock luisterde.

Toen hij in Groningen kwam ging Chris getooid in een hardrock jack en een oorbel, met een volle bos lang haar. Ook toen was dit niet het standaard type corpsbal, en hij werd dan ook raar aangekeken toen hij zich inschreef bij Vindicat Atque Polit. “Ik was voor hen een bijzondere verschijning, denk ik” mijmert Chris. Tijdens de ontgroening vond hij dit in zijn voordeel werken. “Ze vinden altijd wel iets, en dan is de focus op een oorbel niet het ergste wat ze kunnen doen. Zolang de lol en de humor er maar in zit, valt een ontgroening niet zo zwaar.” Maar Chris zet wel zijn vraagtekens bij de excessen die soms boven komen drijven. Ook tijdens een ontgroeningen blijft respect erg belangrijk. “Als je jezelf te serieus neemt als lid, en daarin doordraaft is dat eigenlijk zielig.”

Jezelf niet te serieus nemen. Dat is een punt dat Chris meerdere malen aanstipt in ons gesprek. Hij vindt dat je studententijd vooral een ontwikkeling is waarbij je jezelf vrij moet laten om te ontdekken. “Keuzes zijn nooit slecht” zegt hij. Hij vindt het belangrijk dat je je niet laat leiden door wat anderen van je vinden. Volgens Chris wordt je daar alleen maar ongelukkig van. Kortom: “Doe waar je van houdt.” Wij vinden het een goed advies.

Zelf vindt Chris dat hij minder uit zijn studententijd heeft gehaald dan er wellicht in had gezeten. Zo waren dit de enige 6 jaar in zijn leven waarin hij zich niet met muziek heeft bezig gehouden. Maar hij heeft dit absoluut weer ingehaald. Hij bedenkt zelf dat hij die tijd waarschijnlijk nodig had. Niet iedereen weet op zijn 18e wie hij is, of bedenkt dat hij dieper in zichzelf moet gaan zoeken. Voor Chris kwam dit besef pas op zijn 25e toen hij in het buitenland werkte, en geconfronteerd werd met nieuwe indrukken en andere

mensen. Toch hield hij zich in Groningen ook al bezig met zijn persoonlijke ontwikkeling: “Maar dan zat ik met een dikke joint Pink Floyd te luisteren en lekker te spacen.”

Met 25 jaar begon Chris een acteer carrière, na gecast te zijn in een reclame van Heineken. Dit was heel wat anders dan zijn studie economie, of zijn werk in Singapore als junior-consultant. Hij is dan ook een mooi voor beeld van het feit dat je je leven op elk moment kan veranderen. Vier jaar studie is nooit verloren tijd, zelfs als je uiteindelijk iets heel anders gaat doen. “Die keuze moet niet je leven bepalen.”

Je studiekeuze moet niet je leven bepalen Chris’ keuze om zich op een carrière in de spotlights te storten, heeft zijn vruchten afgeworpen. Vertellen over de reizen die je maakt, het lijkt ons een droombaan. Het bracht ook veel aandacht en roem met zich mee. Met rollen als Sasza Nagy en bouwvakker Rob, kwam de titel ‘meest sexy man van Nederland’ bijna automatisch mee. Nu kan het Chris weinig schelen hoe hij eruit ziet als hij optreedt, en stylistes hoeven niet meer in de buurt te komen. Maar hoewel hij zichzelf nooit als ‘sexsymbol’ heeft beschouwd, erkent hij dat hij zelf wel heeft meegewerkt aan dat image, door stigma bevestigende opdrachten aan te nemen.

In Groningen was er nog helemaal geen sprake van een sexy image. De hordes vrouwelijke fans waren toen nog ver te zoeken. Toen hij als jochie van 18 naar Groningen kwam, zag hij eruit als 13.

“Jong, maar ook onvolwassen” vertelt Chris. Na 6 jaar student te zijn geweest, schatte hij zichzelf nog steeds niet ouder dan 16 als hij voor de spiegel stond. Veel scharrels, one night stands of aanbidders kwamen er voor hem niet aan te pas. Wel heeft hij een fantastisch vriendinnetje gehad tegen het einde van zijn studenten tijd.

“Dat klopte gewoon aan alle kanten.” Maar dit was de uitzondering op de regel: “Meisjes waar ik verliefd op was, waren voor mij over het algemeen onbereikbaar.”

Op 18-jarige leeftijd gaan studeren in Groningen was voor Chris een hele bewuste keuze. Twee jaar eerder was hij Groningse studenten tegengekomen die hem zo enthousiast hadden gemaakt dat de keuze vaststond. Hij wist nog niet wat hij wilde gaan studeren, maar de stad heeft sindsdien vastgestaan. “A priori Groningen”.

Omdat hij niet goed wist wat hij precies wilde doen, heeft Chris ervoor gekozen om economie te gaan studeren. Lekker algemeen.

Aanvankelijk werd hij ingeloot in Tilburg “of all places”, maar hij tekende bezwaarschrift aan. Het moest en zou Groningen worden. De zaterdag voor de Keiweek, kwam de verlossende brief; er wachtte hem een studententijd in Groningen. Meteen heeft hij zijn spullen gepakt en de volgende dag zat hij op de trein naar het hoge noorden.

Nu heeft hij in Groningen minder te zoeken, die periode is afgesloten. Maar samen met The Hudson Five staat hij nog wel regelmatig op studentenfeesten. Dubbel, vindt hij dat. Aan de ene kans is het fantastisch als je zelf lekker mee doet, aan de andere kant wil het wel eens uit de hand lopen. In de Lexicon eindigden ze hun set ooit met AC/DC’s Whole lotta Rosie, daar werd het publiek zo enthousiast van dat het bier strepen niet kon uitblijven. Meestal betekent het publiek van god los… dan de band ook helemaal uit zijn dak.

Maar met de gitaarbakken in een laag bier bestaat de kans dat je zo maar stroom pakt. Toch is het voor de nu 42-jarige Chris nog steeds leuk om voor studenten te staan. Het is een heel dankbaar publiek.

Hij vertelt zelf dat je feesten hebt van A tot Z. Hierbij is A met het Noord Nederlands Orkest in een concertgebouw staan, en Z: “Als het eindigt zonder bier, dan heb je iets niet goed gedaan.”

Als je jezelf te serieus neemt als lid en daarin doordraaft, is dat eigenlijk zielig Soms gaat hij na een optreden in Groningen met de band nog wel eens de stad in. Maar dat zijn toch hele andere nachten dan ‘vroeger’. Toen hij nog aan de Westersingel woonde, maakten ze met het huis in de zomernachten een lekkere BBQ. Iedereen mocht komen en mee eten. Met een biertje in de hand en rokend als ketters zaten ze dan tot laat te praten. De BBQ veranderde in een vuurtje, en ‘filosofische’ onderwerpen passeerden de revue. Met een uur of een gingen ze dan de stad in om vervolgens bij zonsopgang op het dak in slaap te vallen en ’s ochtends wakker te worden van de brandende zon. Dat waren voor Chris de mooiste avonden.

18 jaar geleden was het nog: “4 uur naar huis?! Dat kun je toch niet maken man!” Nu redt hij dat niet meer. Hij heeft dan ook een leuke vriendin en een zoontje om bij thuis te komen. Of Chris dezelfde studentenervaring voor zijn zoontje wil? “Ja.” Hierbij denkt hij niet aan de vereniging, het drinken, de studie of de late nachten, maar aan jezelf de tijd geven om te ontwikkelen, fouten te maken en te ontdekken wie je bent. Dat gunt hij zijn zoontje ook, en iedereen eigenlijk. “Wie ben ik, wat wil ik? Daar leent de studententijd zich voor.” Doe waar je van houdt.

Veel te lang zijn we blijven hangen. Een goed gesprek, verscheidene wijntjes en een heerlijk bord nasi later, zitten we nog steeds naar de repetitie van The Hudson Five te luisteren. De laatste trein halen we net, en dat lukt alleen doordat Chris de kinderstoeltjes van de achterbank gooit om ons een lift te geven. Na een sprint die de Olympische Spelen waardig was, zijn we toch weer op weg naar Groningen. Maar we zijn niet vertrokken, voordat we de avond mochten eindigen met een verzoek nummer: Smells like teen Spirit van Nirvana. Een fantastisch afsluiter.

6

Groninger Studentenkrant | September 2013

Bijverdienen in de erotiek: Een vruchtbaar bijbaantje

Iedereen kent de verhalen wel, studentes die hun studie betalen met geld verdient als escortdame, stripper, pornoactrice, of andere erotische bezigheden. De SK was benieuwd of dat in Groningen ook gebeurt. Na wat rondbellen kwamen we terecht bij een studente die werkt in een erotische-massagesalon. Wij gingen op onderzoek uit. esmee van der veen foto: tim van veen editie: maart

Z

e doet de deur open en ik stap de massagesalon binnen, meteen komt de geur van wasmiddel en wierook me tegemoet.

Ik word binnengelaten door een goed uitziende jonge meid, ze verwelkomt me met een knuffel en geeft me drie zoenen op mijn wang. “Ik ben Sophia,” zegt ze. Sophia is mijn afspraak.

In de ontvangstruimte vraagt ze wat ik wil drinken. Ik bekijk haar eens goed: ze is gehuld in een zwart strak jurkje, haar blonde haren draagt ze los en haar make-up is subtiel maar met verleidelijke rode lippen. Ze is knapper en minder sletterig dan ik had verwacht.

Hoe ben je hierin terecht gekomen?

“Ik was druk bezig met mijn studie en dat nam toch vrij veel tijd in beslag. Ook lag er een hoge druk op me om voor mijn studie alles te behalen en ook om het financieel allemaal rond te krijgen. Ik zocht toentertijd een baantje die bij mijn levensstijl paste, ik wilde zo veel mogelijk geld verdienen in zo min mogelijk tijd.”

En toen dacht je gelijk aan het werken in een erotische-massagesalon?

“Nee dat niet direct. Eerst ben ik gaan rondneuzen op het internet van wat er zoal aan baantjes waren, ik googlede gewoon ‘studenten bijbaan snel veel geld’ en zo kwam ik de website tegen van deze massagesalon. In eerste instantie was ik gewoon heel erg nieuwsgierig. Eigenlijk ben ik mijn hele leven me al bewust geweest van mijn seksualiteit en dat mensen ...euh… positief op mij reageren.

Het erotische is nooit iets geweest waar ik voor terugdeinsde.

Ach, toen ik de website van de massagesalon tegenkwam dacht ik: ‘waarom niet,’ en heb ik maar gewoon gebeld voor een kennismakingsgesprek.

Dus toen kwam ik hier en werd ik eigenlijk heel erg vriendelijk ontvangen door de receptioniste en de meiden hier. Dat stelde me in eerste instantie erg op mijn gemak. Je krijgt alles uitgelegd, hoe een massage in zijn werk gaat, wat er van je verwacht wordt, wat er van de klant verwacht wordt en natuurlijk wat je er aan verdient.

Ja en dat wilde eigenlijk wel proberen.”

Hoe was je eerste massage?

“Ik moest meelopen met een masseuse die hier al 6 jaar werkte.

Mijn eerste klant was een oudere man en ik kwam de kamer binnen nadat hij al gedoucht had, want dat is hier gebruikelijk. Hij lag op het bed met zijn badjas aan. Ik ging op het randje van het bed zitten en de masseuse ging op de stoel schuin naast ons zitten. De man keek mij aan sloeg zijn badjas opzij en toonde zijn harde pik.

En zei vervolgens: “toe maar, raak hem maar even aan.” Ik wist toen echt even niet wat me overkwam! Haha, het was zo bizar op

En dan geef je hem een handmatig hoogtepunt toch?

“Ja, dat is vaak wel het uiteindelijke doel, maar het is zeker niet waar de erotische massage om draait. Het is het spelletje dat je speelt met de klant, het plagen wat al begint vanaf het moment dat je jezelf voorstelt aan de bar. Het klaarkomen is zo gebeurt, ik moet vaak mijn best doen om te zorgen dat ze niet al na een half uur klaarkomen, sommige mannen zijn zo ..euh.. gevoelig.

Wat voor soort mensen komen hier? dat moment. Ik keek toen maar naar mijn collega die bemoedigend knikte, dus ik dacht; laten we het maar doen en stak mijn hand uit.”

Als je je eerste massage vreselijk vond, waarom ben je gebleven?

“De masseuse vertelde me na de massage dat ik het ook niet getroffen had met mijn eerste klant. De massage daarna ging ook al stukken beter, zo goed zelfs dat ik me daarna al solo mocht voorstellen. Aan het eind van de dag heb ik een afweging gemaakt tussen hoe ik het vond en wat ik er mee verdiende en besloot het toen een week te proberen. Dat is nu vijf jaar geleden.”

Terwijl ze me de grand-tour geeft merk ik dat mijn fantasie en mijn vooroordelen een beetje met me op de loop zijn gegaan. Ik had een bouwval verwacht, waar aan allerlei middelen verslaafde vrouwen gedwongen worden de mannen even snel een plezier te doen. Een pand waar het zo smerig is dat de kakkerlakken er zelfs niet willen leven. Maar niets is minder waar. De massagesalon heeft een warme en vriendelijke uitstraling, overal staan boeddha beeldjes en andere attributen uit het oosten. Duidelijk is wel dat het hier om erotiek draait, je ziet het in alles en je ruikt het zelfs een beetje.

Kun je me vertellen hoe een erotische massage verloopt?

“Je gaat met de klant naar de kamer en je zorgt dat de klant doucht. Ondertussen maak je de kamer op en zet je alles klaar, dus je legt handdoeken neer, zet de olie in warm water en kleed jezelf dan uit. Als de klant gedoucht is vraag je hem eerst op zijn buik te gaan liggen op het bed, de tafel of de mat. Dan smeer je hem in met warme olie of warm water en zeep, dat ligt dus aan de ruimte die de klant gekozen heeft. Het is een beetje afhankelijk van je eigen stijl waar je mee begint maar ik begin vaak met het masseren van zijn benen, maar dat kan natuurlijk ook eerst zijn nek of rug zijn.

Ik ga dan al direct lekker tussen zijn benen zitten zodat af en toe ‘per ongeluk’ met mijn handen langs zijn ballen strijk. Ik werk dan steeds verder omhoog naar zijn rug en probeer dan om zo subtiel en sexy mogelijk met mijn lijf op zijn lijf te komen en dan masseer ik hem met mijn borsten en mijn billen. Er zijn allerlei trucjes en sexy poses die ik doe om de klant een zo erotisch mogelijke massage te geven.”

“Dat is zo uiteenlopend, het is van dik tot dun, oud, jong, lelijk, knap, veel geld, weinig geld, studenten, maar ook wel vrouwen en stelletjes. Het leukste vind ik dat er soms ook mensen komen waar je echt een klik mee hebt. Het zijn mensen die ook iets kunnen toevoegen voor jou of die je op een heerlijke manier op een voetstuk plaatsen. Die vol bewondering naar je lijf kunnen kijken en nieuwsgierig zijn naar wie je bent en in totale respect met je omgaan, dat geeft wel echt een ego-boost! Wat opvallend is, is dat je met sommige mensen echt contact maakt en dat zij dan ook hun verhaal vertellen, echte details over hun leven, ik voel me soms net een therapeut!”

Kom je wel eens klanten tegen in je privéleven? En wat doe je dan?

Ja ik kom wel eens klanten tegen. Tijdens uitgaan, in de supermarkt maar ook wel op de faculteit. Er is een soort onuitgesproken regel waarbij je weet dat je elkaar niet aanspreekt, je kijkt elkaar wel aan en dat is dan een soort groet. Alhoewel ik ook wel eens een klant tegen kwam in een winkel en dat ik toen niet wist hoe snel ik die winkel uit moest rennen, in hem had ik echt geen zin, haha.”

En dan nu de belangrijkste vraag, hoeveel verdien je met dit werk?

“Dat is heel erg wisselend. We verdienen hier niet op basis van uurloon, je verdient per massage. Als er niemand binnen komt verdien je dus ook niks. Maar als er wel iemand binnen komt moet je ook zorgen dat hij jou kiest en het is dus ook erg belangrijk dat je een vaste klantenkring opbouwt. Maar gemiddeld hou je per massage van een uur netto 35,- over, dit kan nog wat variëren doordat er nog allerlei opties zijn die er aan toegevoegd kunnen worden waardoor je meer verdient. Maar laat ik het zo zeggen, ik verdien hier genoeg om alles te doen waar ik zin in heb.”

Eenmaal weer buiten voel ik een mengeling van opluchting en opwinding. Ergens heeft Sophia me enthousiast gemaakt voor het soort werk dat ze doet, ik zou het niet kunnen dat is zeker.

Maar ik zal vanaf nu wel anders tegen meiden in de seksindustrie aan kijken. En wie weet misschien neem ik zelf wel eens zo’n lekkere erotische massage.

Porno versus penis Wat gebeurt er als we een mannetjesrat en een geil vrouwelijk ratje in een klein hokje stoppen? Kaarsjes aan, op de achtergrond een willekeurige film met George Clooney of Orlando Bloom om het vrouwtje in de stemming te laten komen. Geef ze vijf minuten en de ratjes vallen elkaar vurig in de pootjes en bedrijven de liefde zoals ze nog nooit de liefde hebben bedreven. En daarna nog een keer. En nog een keer. Daarna heeft het vrouwtje nog wel zin in een avontuurtje, maar begint het mannetje steeds minder geïnteresseerd te raken. Hij heeft zin in een nieuw vrouwtje, met iets stevigere rattenborstjes, of een strakker buikje. jesse siegers illustratie: tobias rutteman editie: mei

H

et is een van de streken van Moeder Natuur. De man moet zoveel mogelijk vrouwen bevruchten en zal daarom sneller uitgekeken raken op zijn nieuwste verovering en op zoek gaan naar een nieuwe uitdaging, het ‘Coolidge Effect’. Dit is één van de oorzaken dat een man na het maken van keiharde porno ongevoelig wordt voor vrouwelijke aandacht en in een diepe slaap valt. De refractaire periode heet dit bij de mensen die ervoor doorgeleerd hebben.

Het Coolidge effect is echter ook de bron van al het kwaad in de wereld: porno. Een onderzoek van de Universiteit van Montreal uit 2009 onderzocht hoeveel mannen porno keken. Zij konden toen geen man vinden die geen porno keek. De meesten begonnen rond hun tiende met het bekijken van blote internetmeisjes.

De oorzaak van de populariteit van porno ligt voor de hand. Als we een aantrekkelijk naakt lichaam zien maken onze hersenen dopamine aan, het stofje is verantwoordelijk voor je ‘geluksgevoel’. Hoe vaker we dit lichaam echter zien, hoe minder dopamine wordt losgelaten. Als je uitgekeken bent op de ene pornoslet ben je binnen 0,3 nanoseconden bij de iets jongere dame, met grotere tieten en strakkere buik. Nieuwe dopamine. Klik,klik, klik.

Who cares, seks is toch gezond? Van oudsher was er gebrek aan alles. Wolven slepen daarom het volledige gedode dier mee, waarop ze samen gejaagd hebben. Ook al hebben ze genoeg gegeten.

Amerikanen eten daarom drie hamburgers en een ‘medium sized coke’ van anderhalve liter, hoewel ze eigenlijk wel vol zitten. Pakken wat je pakken kan, get it while it lasts. Dieren neuken zich helemaal suf als het paringsseizoen is. Dit wordt het Binge mechanisme genoemd. We nemen meer dan onze directe behoefte, omdat dit onze overlevingskansen vergroot. Om dit te bevorderen wordt Delta-FosB afgegeven.

Delta-FosB zorgt ervoor dat je meer dopamine moet aanmaken om hetzelfde stadium van bevrediging te ervaren. Dit stofje is hetzelfde stofje wat ervoor zorgt dat drugsgebruikers steeds meer nodig hebben om dezelfde voldoening te krijgen. Door operante conditionering wordt vaker en langer porno gekeken. Na verloop van tijd wordt computergebruik gelinkt aan seksuele opwinding. Het kijken van porno is de belangrijkste oorzaak van Compulsive Internet Use, internetverslaving, zo blijkt onder andere uit onderzoek van het Instituut voor Verslavings Onderzoek (IVO). Zodra je alleen al kijkt naar zo’n mooie slanke laptop krijg je al een stijve lul. Het is alleen niet het internet waar je verslaafd aan bent, maar de porno die je er kunt vinden.

Daarom ook bekijken mensen die vaker naar porno kijken vaak extremere porno. Veranderingen in de hersenen kunnen ertoe leiden dat je overgevoelig raakt voor alles wat met porno te maken heeft, terwijl je ongevoeliger wordt voor andere vormen van plezier. Hier begint de schoen te wringen. De gevoeligheid voor porno betekent niet dat je gevoeliger raakt voor ‘normale’ seksuele contacten. Hier raak je zelfs ongevoeliger voor. Het kan ertoe leiden dat je paarse soldaat nog wel in de houding springt wanneer je porno kijkt, maar dat hij angstaanjagend slap blijft wanneer iemand anders je helpt. Copulatoire impotentie. Het kan ertoe leiden dat je lastig tot een orgasme komt, of zelfs helemaal niet. Porno verslaving kan zelfs leiden tot concentratieproblemen, extreme rusteloosheid en depressiviteit.

Betekent dit dat je geen porno kunt kijken? Bullshit. Zoals onze vrienden bij Heineken al zeggen: geniet, maar met mate. Porno kijken kan geen kwaad. Jezelf dagelijks meerdere malen door ’t vuistje raggen terwijl je kijkt naar vrouwen met honden/geiten/paarden of poepseks is wel een teken aan de wand dat je wellicht wat aan je dagelijkse dosis internetmeisjes of -jongens moet doen.

7

Groninger Studentenkrant | September 2013

HET WAS WEER KEITASTISCH

De KEI-week is al weer twee weken voorbij. De colleges zijn weer begonnen, we mogen weer! En toch is het KEI-bestuur nog erg actief op het KEI-pand, achter de Grote Markt.

Sylvana Slot foto: eveline vaessen

Wat zijn jullie nu nog aan het doen?

We zijn heel druk bezig met alles opruimen, evalueren met iedereen en vooral ook aan het bijkomen. Het is echt een fantastische week geweest maar het ging allemaal zo snel voorbij. Volgende week gaan we allemaal een weekje weg, even helemaal niks doen.

We zijn allemaal doodmoe maar we moeten nog erg veel afmaken dus we zijn elke dag om tien uur op het pand. Daarnaast zijn we nog bestuur tot november dus we zijn nog lang niet klaar. We moeten nog alles voor onze opvolgers klaarmaken.

Wat was het hoogtepunt van de week?

Het eindfeest! Dat was echt fantastisch. Het was heel gaaf om te zien dat iedereen het zo leuk had. De afterparty daarna was ook echt een succes, ook al weten we daar zelf niet zo veel meer van.

Het was wel heel zwaar die nacht, een aantal hebben niet eens geslapen want alles in Martiniplaza moest nog worden afgebouwd op de zaterdagmiddag.

Het Open Air Festival was ook een succes. Het liep goed en het was heerlijk weer, dat was genieten. Daarnaast was het moment dat we met zijn allen het podium op gingen tijdens de Grand Opening fantastisch. Het is zo’n overweldigend gevoel om daar voor 5000 man te staan! Alles is eigenlijk goed verlopen in de KEI-week, alleen de regen af en toe was jammer.

Wat ook heel leuk was, was dat iedereen op de foto wilde met Jan Remmelt. Er liepen allemaal meisjes langs en die vroegen ‘Ben jij die gast uit het boekje? Ja? Oooh mag ik met je op de foto?’. Uiteindelijk wilden ze zelfs nog wel met Jurre (penningmeester) op de foto als Jan Remmelt bezig was. Hij heeft ook nog een KEI-groepje (met alleen maar meisjes!) een rondleiding gegeven backstage. Hij kwam uiteindelijk terug met zijn shirt binnenstebuiten aan…

Daarnaast hadden we de ‘Spotted: KEI-week’ facebookpagina. En dat heeft ook gewerkt: er is een stelletje ontstaan door de pagina.

Begin je studententijd met een relatie, ook dat is de KEI-week!

Was er ook een dieptepunt?

Eigenlijk zijn er geen echte dieptepunten, alleen het ongeval met het meisje tijdens het Open Air Festival was heel vervelend. Het gaat gelukkig wel goed met haar en ze zal naar alle waarschijn-

lijkheid volledig herstellen. Dat is echt een hele opluchting. Leuk detail is wel dat de burgemeester ons net nog belde omdat hij graag een kaartje wil sturen naar het meisje.

Er waren dit jaar erg veel inschrijvingen, ruim 5000 tegenover 4200 vorig jaar. Waarom waren het er zoveel dit jaar denken jullie?

We hebben dit jaar meer aan marketing gedaan dan andere jaren.

Daarnaast hebben we echt een vette programmering neergezet.

Ook hadden we een speciaal promoteam dat op alle open dagen aanwezig is geweest. Wat ook een oorzaak kan zijn, is dat de basisbeurs misschien werd afgeschaft. Mensen die eigenlijk een tussenjaar wilden gaan doen hebben dat waarschijnlijk niet gedaan.

zettend leerzaam en daarnaast is de KEI een heel professionele studentenorganisatie.

Solliciteren kan via de website www.wordkeibestuur.nl en je sollicitatie kan je mailen naar sollicitatie@keiweek.nl. De deadline is maandag 23 september om 18.00 uur. Daarnaast kun je op de website een informatiepakket aanvragen en kan je altijd een keertje koffie komen drinken op het pand. Zelfs een dagje meelopen is mogelijk.

Willen jullie de KEI-lopers nog wat meegeven?

Word actief bij de KEI. Geniet van je studententijd, zoals je van de KEI-week hebt genoten en kleur je studententijd!

Vervolgens hebben we extra maatregelen getroffen. We hebben bandjes bijbesteld, extra pc’s besteld voor de daginschrijving, meer beveiliging gehuurd en nog meer contact gehad met de politie. Daaruit bleek dat alle evenementen de extra mensen wel aan konden dus dat was erg mooi. We willen graag iedereen de mogelijkheid geven om met de KEI-week mee te lopen. Uiteindelijk hadden we voor 5200 mensen bandjes en boekjes klaarliggen. Alleen bij het eindfeest kon helaas niet iedereen naar binnen omdat het vol was.

Heeft Dare 2B Aware effect gehad?

Haha, dat kunnen we nu nog niet zeggen. Dare 2B Aware was wel aanwezig op alle evenementen en er waren veel gadgets van. De bekende bandjes hadden dit jaar teksten die door het KEI-bestuur waren verzonnen, waaronder ‘Drugs is niet oké, doe er niet aan mee’.

Is er leven na de KEI-week?

Het is wel wennen; ’s ochtends opstaan is echt super moeilijk geworden. Het grote ding waar je het hele jaar naartoe werkt, is nu geweest. De druk is er daarom wel een beetje vanaf. We gaan nu heel erg veel evalueren met iedereen en alles voor onze opvolgers uitwerken. We willen alles zo goed mogelijk kunnen overdragen.

Waarom zou je moeten solliciteren voor KEI-bestuur?

Omdat je echt het allermooiste jaar van je leven beleeft. Het is ont-

En nog veel meer soorten yoga

Speciaal voor jongeren

Studio Hostraat 11

15 lessen voor slechts 60

www.poweryogagroningen.nl

8

Groninger Studentenkrant | September 2013

STUDENTENSPORT GRONINGEN

STUDENT ZIJN IS EEN SPORT 86 sporten â‚Ź 52,- per jaar

krijg n e O R M -A N B A ij b t e k k Pa port.nl Open nu een Studenten voorwaarden op aclos de or vo jk Ki deau! je ACLO-Sportbewijs ca

Groninger Studentenkrant | September 2013

Hoe ligt de student in de markt?

Mocht je om half zes ’s ochtends de illusie hebben dat een broodje haring je beter zal laten voelen of ben je gewoon een keer klaar met het beperkte aanbod van de lokale Albert Heijn? Ze lijken er altijd te staan en iedereen kent hun gezichten. Maar wie zijn de mannen die op de Vismarkt door weer en wind hun handelswaar aanprijzen, en belangrijker misschien: wat vinden ze van ons?

Maarten Snijders Foto: Danny Dutch editie: april

D

e Groningse student doet het zo slecht dus niet in de ogen van de marktkooplui. Ondanks het nachtelijke gebral en het ongevraagde naakt blijven wij zeer welkome klanten. Alleen bij de Belg van Waterloo, de marktsnackbar die toch best populair is onder studenten, lijkt de liefde van één kant te komen. Zij hadden als enige namelijk geen tijd en vooral geen zin in studenten. Blijf bij de rest vooral ’s nachts aankloppen voor een haring of een droge worst en ga een ‘lekker bakkie koffie’ halen bij Bert Zwier!

Visboer Andre Smit “We heten hier allemaal Andre.” Andre Smit is misschien wel de bekendste naam van de Vismarkt.

“In 1950 is mijn vader, Andre uiteraard, begonnen op de Groningse markt.”

“We zijn eigenlijk altijd heel blij geweest met de studenten in de stad.”

“In de kleine uurtjes van de donderdagnacht komen er wel eens bezopen studenten helpen bij het opbouwen van de kraam. ‘Dat klinkt trouwens mooier dan het is hoor’. Het kost ons meer tijd dan dat het iets oplevert maar de ervaring leert dat je ze maar beter hun gang kan laten gaan. Dronken studenten kunnen nog wel eens lastig worden.”

“Soms leveren ze echter ook goede verhalen op. Vorig jaar kwam er met de lading een keer een haai van twee meter mee. We hebben hem voor de gein maar op het ijs gelegd want het is eigenlijk een volstrekt onverkoopbaar product. Maar niet in Groningen. Vrijwel direct stond er een groep wild enthousiaste studenten om dat beest heen en we hebben er uiteindelijk nog 25 euro voor gekregen.

Een uur later hadden we wel een agent van de milieudienst op ons dak. Hij vermoedde dat wij iets te maken hadden met de meterslange haai die gevonden was in de vijver van het Noorderplantsoen. Dat had ‘ie op zich goed gezien natuurlijk. ‘Uiteindelijk mocht ik dat beest er zelf uit gaan vissen maar om dat soort geintjes kan ik wel lachen.”

Visboer Bert Zwier Bert Zwier, beter bekend als de zingende visboer, heeft op de markt een cultstatus verworven door YouTube hits als ‘Zomersproetjes’ en ‘Lekker bakkie koffie’. “Het is een mooie groep, de mensen van de Groningse markt”, vertelt Bert. “We groeien met elkaar op. Ik vind het altijd wel gezellig zo ’s ochtends een paar studenten over de vloer. Van mij kunnen ze een bakkie koffie krijgen hoor. Je maakt de gekste dingen met ze mee, ik heb hier genoeg blote konten zien langskomen. Ik zou de studenten willen meegeven: trek je niks aan van de politiek en blijf lekker lang in Groningen hangen.”

Slager Peter Wilner “Bijna alles mag hier.” Peter Wilner helpt studenten ’s ochtends graag aan een metworst. Vaak komen ze ’s middags dan nog terug om hun avondeten bij ons te kopen. “Zolang ze maar niet dronken met me willen discussiëren over mijn favoriete vlees. Ik kom dan net een uur uit m’n nest en om dan met ze te kunnen levelen moet ik zelf ook een flinke borrel op hebben.” Verder heeft Wilner een goede band met studenten. “Laatst lag hier nog een student zijn roes uit te slapen in mijn kraam, toen ik steeds over hem heen moest stappen heb ik hem maar naar huis gebracht.”

“Een paar jaar geleden ben ik door een Vindicathuis meegevraagd voor een avondje op hun kroeg.

Het was daar ‘stadjersweek’ en ik mocht mee als hun favoriete stadjer. Het was een maffe avond maar dat soort contacten maken de Groningse markt juist zo mooi.”

Marktslager Martijn van der Zwaag Wat mij betreft is de Vismarkt verreweg de leukste markt van Groningen. “De bejaarden op de markt in Vinkhuizen vind ik toch een stuk minder interessant.” In de laatste tien jaar hebben de studenten ook wel voor een mooie ontwikkelingen gezorgd bij ons op de markt. Om de een of andere reden hebben de studentenhuizen besloten dat hun jongste bewoners op dinsdagavond de inkopen moeten doen voor het avondeten. En dat moet dan verplicht op de markt! Dat is natuurlijk prachtig voor onze zaken maar het is ook mooi dat we de studenten zo wat beter leren kennen.

Met de meesten heb ik erg goed contact, ook ’s ochtends kunnen ze bij mij aankomen voor een stuk vlees.”

9

10

Groninger Studentenkrant | September 2013

SCHOEN: MAAK DE MAN Schoenen maken de man, een mooie schoen kan een outfitje wat hooguit een 7 zou scoren, ophogen tot een 8. Het kan de kers op de taart zijn, het enige lichtpunt in de eeuwdurende duisternis. Maar: zoals bij al het gloren is de totale afgang niet ver weg. Tussen held en idioot zit een bijzonder dunne scheidslijn. huub kappert foto: tim van veen editie: juni

Z

oals alles begint het puur pragmatisch, een schoen loopt over het algemeen fijner dan blote voeten. Een laagje rubber tussen jou en de kille stenen is dan ook het minimale, verder is er gelukkig veel mogelijk. Van cowboyboot tot sneaker en van sleehak tot sandaal, alles kan en mag. Vooral gewaagde combinaties zoals sandalen onder een pak kan tot een ware sensatie leiden.

Wel even zorgen dat het pak dusdanig hoog in de hiërarchie staat dat het stylisch verantwoord is om deze move te maken.

De beroemde schoenontwerper Cristian Louboutin zei ooit: ‘You have two categories of shoes; shoes which are dressing a woman or shoes which are undressing a woman’. Met een mooie hak kan een vrouw ervoor zorgen dat de hele stad een catwalk voor haar is. Niet alleen het uiterlijk ziet er in zijn geheel letterlijk een niveau hoger uit, ook de manier van lopen vergt een deftiger pas.

Het tegenovergestelde is misschien wel de gekleurde Nike uit het jaar 1993. Deze zijn al niet eens meer retro te noemen, zelden is er een hype geweest die zo slecht is uitgevoerd als deze Nike-hype. De schoen an sich is namelijk nog best oké, het maakt de wanstalitige combinaties die deze schoen maken tot een absoluut loser-item.

Denk dan bijvoorbeeld aan de dames die deze schoen lustig combineren met een panty en een rokje. Helaas is het daardoor onmogelijk geworden om je nog enigszins geloofwaardig deze schoen aan te meten.

Het lijkt erop dat vooral vrouwen de schoen aangrijpen om de mannelijke wederhelft te beoordelen. Een lach kan liegen, de ogen misleiden, maar de schoen vertelt altijd de waarheid. Het laat in één oogopslag zien waar iemand voor staat. Neem bijvoorbeeld de afgetrapte All Star van plaatje 8, toch wel een beetje afwijkend door de rode veters maar vooral binnen de perken blijvend. Het rommelige karakter van de schoen in zijn geheel toont aan dat bij hem de messen in de bestekla echt niet allemaal met het lemmet naar boven hoeven te liggen.

De schoen is het meest overgewaarde, onderbelichte item van de modewereld. Iedereen heeft een zwak voor een bepaalde schoen of type, maar de schoen zelf is nauwelijks de eerste eye catcher. Dat maakt ook de schoen tot een krachtig wapen. Het is de diepere laag die aan de oppervlakte zichbaar is.

Gratis tips: 1. Alles kan 2. Zorg altijd voor minimaal 1 paar relatief neutrale schoenen in je kast 3. Kijk om je heen, zie je een schoen vaker dan drie keer voorbijkomen: niet kopen.

VERWACHT. 6 Hartslag sep

techno

(met John Tejada e.a.)

27

By The Rivers sep

soul/funk/ska

4 Hadewych Minis

pop

okt

11 Handsome Poets okt

indiepop/rock

19 Dub&Dwars (Culprate, Requake e.a.) okt

drum&bass/dubstep

25 Baskerville okt

electro/pop

26 Nielson okt iedere donderdag

Simplon UP

singer-songwriter

lokaal talent/ 3 bands/ gratis

voor meer concerten zie www.simplon.nl

04/09: Wodka Woensdag: Techno 05/09: Vuistdeep with Haarbaarbaar (deephouse) 06/09: Das Experiment (experimental electronic music) 07/09: Bassment (dubstep) 11/09: Wodka Woensdag: Youne & friends (tech-house/techno) 12/09: Doorhalen op Donderdag (techno) 13/09: Friday the 13th (Frenchcore, industrial & more!)

14/09: Banging 4 Brazil! Benefiet techno party 18/09: Wodka Woensdag: Techno 19/09: Dark Roast with UlsT & Ven (techno) 20/09: Bon Voyage: Ruëlls afscheidsparty (tech-house/techno) 21/09: Submerge (drum&bass) 25/09: Tetten, Techno & Trompetten (female techno DJ’s) 26/09: Nachbarn: Deutsche Techno Party 27/09: Fracture: Filthy Broken Beats with Bong-Ra! 28/09: Smack My Glitch up with Avalon (dubstep/glitch-hop)

Kortom, genoeg redenen om eens gezellig bij ons te komen bouncen. Behalve als je enkel r&b of dirty-house wil, dan is het verstanding om ver uit onze buurt te blijven 

11

Groninger Studentenkrant | September 2013

Heineken onderzoekt misstanden Poelestraat ‘Tapt kroegbaas Giezen uit een ander vaatje?‘ Brouwerij Heineken heeft laten weten dat het een onderzoek zal gaan instellen naar de handelswijze van Peter Giezen. Giezen pacht acht panden in de Poelestraat waaronder de Negende Cirkel, de Tapperij en 't Golden Fust. Inmiddels schenkt hij hier Amstel, maar enkele jaren terug was dit Heineken. Er zou bewijs voor handen zijn dat hij in 2010 een ander biermerk heeft geschonken onder de vlag van Heineken. De Studentenkrant sprak met oud-medewerkers, leveranciers en Giezen zelf over deze geruchten. maarten snijders & jesse siegers foto: danny dutch editie: juli

P

eter Giezen begon ooit klein, met alleen de Negende Cirkel, maar is nu een grote jongen. Vijftien jaar lang werkte hij veel samen met de in 2009 overleden Sjoerd Kooistra, die voor zijn dood één van de grootste horecabazen van Nederland was.

Voor hem blies Giezen, zo zegt hij, ‘kroegen nieuw leven in,’ als de vorige eigenaren er door Kooistra uit waren gezet.

Na het overlijden van Kooistra nam Giezen zeven van zijn panden over. Sommige winstgevend, andere minder. Toen in 2009 de crisis steeds grotere effecten begon te hebben op de horeca, startten ook de financiële problemen van Giezen. De invoering van het BSA heeft volgens hem ook zijn weerslag op zijn onderneming gehad, ‘vroeger was het nog stoer om op maandag te gaan drinken, dat is niet meer zo.’

De rol van de brouwer Veel beginnende horecaondernemers pachten hun onderneming van een bierbrouwer. Niet alleen is het lastig om een pand te vinden in de binnenstad dat niet in handen is van een brouwer, ook de instapkosten zijn voor de ondernemer op deze manier lager. De bierbrouwer verplicht de eigenaar dan wel om tegen een bepaalde prijs een bepaalde hoeveelheid drank af te nemen. De prijs hiervoor kan behoorlijk oplopen. Wanneer een pachter ‘illegaal’ drank afneemt van een andere brouwer kan hij uit zijn kroeg gezet worden. ‘Praktisch betekent dit voor de horecaondernemer zijn faillissement‘, aldus Giezen.

Voor de Groningse kroegbaas leidden de afspraken met Heineken weleens tot problemen. ‘Soms hadden we een goede avond gedraaid, en was de tank leeg. Zo’n tank weer aan laten vullen kon duizenden euro’s kosten. We gingen dan bij onze buren langs, en leenden daar een paar fusten. Daarmee konden we dan weer de avond doorkomen.’

Een aantal oud-medewerkers gaat verder. Volgens hen werden er fusten van een andere (budget)brouwer de kelder ingerold, om aan de hoge bierprijs van Heineken te ontkomen. Naar verluid zouden zij dit al in 2010 aan het bedrijf hebben gemeld, maar drastische consequenties zijn blijkbaar uitgebleven. De foto's die destijds zijn gemaakt van de misplaatste fusten zijn wel nog altijd in hun bezit.

Vroeger was het nog stoer om op maandag te gaan drinken, dat is niet meer zo.

Giezen ontkent deze claim met kracht. ‘Natuurlijk kan ik niet volledig op de hoogte zijn van alles wat mijn werknemers doen, maar een dergelijke actie zou mijn faillissement betekenen. Dan kan ik onder een brug gaan slapen. Waarom zou ik dat doen? Waarom zou ik dat willen?’ De ondernemer erkent dat hij overgestapt is op Amstel, maar dat zou op vrijwillige basis gebeurt zijn. Giezen stelt

daarnaast dat hij in de betreffende periode niet verantwoordelijk was voor de inkoop van de fusten, en dat het goed mogelijk is dat oud-medewerkers hem een hak wilden zetten.

In een reactie verklaart de persvoorlichter van Heineken niet op de hoogte te zijn van de door de bronnen geschetste situatie. Hij vertelt dat de brouwer de situatie verder zal uitzoeken en dat zij contact op zullen nemen met Giezen.

‘Wij zijn een urenfabriek’ De financiële problemen lijken van grote invloed te zijn op het door Giezen gevoerde beleid. Het dwong hem onder meer om al zijn kroegen te koop te zetten. Hoewel hij al zijn kroegen nog te koop heeft staan, zijn volgens Giezen de problemen met de verkoop van de Rumba en de Tango opgelost. Voor veel werknemers is de maat intussen vol. ‘Vroeg of laat wist je dat Giezen je ging verneuken.’

De Groninger Studentenkrant sprak met (oud-)werknemers over de huidige situatie in de kroegen. Uit de gesprekken blijkt dat er problemen zijn met de uitbetaling van lonen. ‘Toen ik net begon met werken, kregen wij keurig op tijd uitbetaald. Toen ik er wegging liepen ze dik twee maanden achter.’ vertelt een oud-medewerker.

Toen ik hem daarmee confronteerde, vroeg hij mij of ik wel besefte hoeveel geld dit hem op jaarbasis bespaarde Giezen erkent de problemen, maar stelt dat de uitbetaling van de lonen plaatsvindt binnen de wettelijke termijn. Op de vraag wat precies de wettelijke termijn is, moet hij het antwoord schuldig blijven. ‘Er werken hier meer dan tweehonderd mensen, velen parttime. Per jaar werken er duizend verschillende personen voor mij. Als mensen problemen hebben met hun uitbetaling kunnen zij diegene aanspreken die daarvoor verantwoordelijk is. In negentig procent van de gevallen wordt het daarmee opgelost.’ aldus Giezen.

Structureel te weinig Volgens een andere oud-medewerker (naam bekend bij de redactie) ligt het probleem echter dieper. Volgens de bron betaalt Giezen zijn medewerkers structureel te weinig uit, naar verluid om de kosten te drukken. ‘Toen ik hem daarmee confronteerde, vroeg hij mij of ik wel besefte hoeveel geld dit hem op jaarbasis bespaarde.’

Giezen ontkent zelf een dergelijke gang van zaken. Volgens hem worden alle werknemers keurig uitbetaald, tot een half uur nadat de laatste klant wat heeft besteld. ‘Wij vragen van onze medewer-

kers zelf ook om hun uren bij te houden. Wanneer zij problemen hebben en ze komen naar ons toe, komen wij er in bijna alle gevallen met hen uit.’

Veel medewerkers blijken het echter lastig te vinden om hun klachten bij Giezen zelf te uiten. Voor een groot gedeelte komt dat doordat Giezen alleen gediend is van contact met de ‘barheads’ en leden van het managementteam. ‘Soms bellen van die medewerkers mij wel op. En ja, dan word ik boos. Straks gaan al mijn medewerkers mij bellen, dan blijf ik bezig.’ De vraag of hij het ongenoegen onder zijn personeel herkent beantwoordt hij met: ‘er zijn de afgelopen jaren door medewerkers geen rechtszaken aangespannen.’

Hij vervolgt: ‘Ik ben natuurlijk niet makkelijk. Ik vind dat mensen gewoon moeten werken voor hun geld. Sommigen werken tot vijf uur en klokken dan pas om half zes uit. Zo gaat dat bij studenten.’

Op de vraag of hij de desbetreffende medewerker hier dan ook mee confronteert volgt een ontkennend antwoord. ‘Dat overleg ik met de portier, niet met die medewerker.’

Hij ontkent verder dat hij veel problemen heeft met zijn werknemers. ‘Studenten weten altijd goed voor zichzelf op te komen. Als zij echt zo ontevreden over mij zijn, waarom zijn er dan niet meer rechtszaken geweest?’

Vooraf contant De financiële problemen van de horecamagnaat lijken ook hun weerslag te hebben op andere terreinen. Een leverancier, die verder anoniem wenst te blijven, vertelde aan de telefoon: ‘niemand wil nog zaken doen met Giezen zonder dat hij je van te voren contant betaalt, anders weet je nooit zeker of hij wel gaat betalen.’

Ook dit ontkent Giezen. ‘Al mijn leveranciers zijn tevreden over mij. Hier, bel ze maar.’ Hij schuift zijn mobiele telefoon over tafel.

‘Bel ze nu, en ik weet zeker dat je geen slechte verhalen krijgt.’

‘Het punt is met al die verhalen, dat ze door studenten verzonnen zijn. Die lullen elkaar na, maar hebben geen idee waar ze het over hebben. Sommigen beweren dat ze steeds een ander lekker wijf liggen te neuken, maar dan weet jij toch ook dat het niet waar is?’

GRIJP DE MACHT IN JE VERENIGING! Waarom blijft de ene altijd een voetsoldaat en stijgen andere mensen zonder het drijfvermogen van daadwerkelijke capaciteiten toch naar de top? Het is een van de grote levensvragen van losers. Het begint niet pas na je studie, al tijdens de verheerlijkte studententijd wordt het kaf van het koren gescheiden. Blijf niet hangen in de almanakcommissie, maar grijp de macht in een grote vereniging.

Blijf geen slachtoffer, wordt een dader. Machiavelli vertelt hoe. randy martens editie: december

H

oewel Machiavelli al 385 jaar dood is, blijft zijn inzicht in de werking van de macht onovertroffen. De menselijke natuurlijk is namelijk inclusief al zijn schitterende beperkingen nu eenmaal onveranderlijk. Vijf machts-mechanismes die jou kunnen helpen de macht te grijpen in jouw vereniging:

Zeg altijd minder dan noodzakelijk

Overtuig door actie

Machiavelli zegt: Je kan beter iets doms doen dan iets doms zeggen. Een dom plan kan niet goed uitgevoerd worden terwijl een domme actie altijd nog kan worden toegeschreven aan pech.

Bovendien is veel praten altijd een teken van onzekerheid en zwakte. Jij bent tenslotte zo overtuigd van je plannen dat ze toelichten eigenlijk onnodig is. Als mensen je dan vragen om toelichting heb je die natuurlijk wel paraat. Bovendien, hoe meer mensen van je weten, des te sneller ze kunnen concluderen dat je niet “ons soort mensen” bent, of dat je bepaalde karakterzwaktes hebt. Wat mensen niet van elkaar weten, vullen ze vaak positief in.

Machiavelli zegt: Probeer nooit te overtuigen met argumenten, maar doe het gewoon. Echte Machiavellisten doen dingen gewoon, met toestemming achteraf. Mislukt het, dan zal je zien dat je alsnog respect wint doordat jij tenminste ballen had. Vergaderen is daarom ook voor slachtoffers.

Probeer daarom ook af en toe afwezig te zijn bij vergaderingen. Dat geeft je aanwezigheid glans doordat je met je schaarse aanwezigheid de prijs ervan opdrijft.

Verberg je intenties

Vermijd de losers

Machiavelli zegt: Laat nooit blijken dat je uit bent op het voorzitterschap van je vereniging.

Het zal je niet helpen dat jouw concurrenten om de macht weten dat jij het wil. Het geeft ze enkel de kans om het te verhinderen. Mensen met ambities zijn altijd een bedreiging en het is ook gewoon irritant, al die mannetjes die denken dat ze het kunnen.

Machiavelli zegt: Mensen hebben zelden echt pech. Meestal vloeit dit voort uit domheid of onhandigheid. Mensen die echt pech hebben, hebben blijkbaar God tegen zich. Je kan deze mensen beter vermijden. Het schaadt je aanzien om met deze losers gezien te worden en er is ook geen lol aan. Erger nog, emotionele misère is net zo besmettelijk als lichamelijke ziektes.

Ondermijn haat tegen je Machiavelli zegt: Je grootste vijanden zijn mensen die je zo haten dat ze je ondermijnen, zelfs als dat niet in hun eigenbelang is. Doe dus ook af en toe extra aardig tegen de mensen die ‘tegen’ je zijn. Dat mes snijdt aan twee kanten: andere mensen zullen het onsympathiek vinden als ze je blijven haten. En waarschijnlijk zullen ze je ook daadwerkelijk aardiger gaan vinden.

12

Groninger Studentenkrant | September 2013

Linux op de RUG

Een morele strijd achter de schermen Wie onlangs de computerzaal van de faculteit Wijsbegeerte is binnengelopen, zal ze wellicht hebben opgemerkt: twee computers met een informatief pamflet ernaast. “Deze computer is mogelijk ethisch verantwoord”, zo staat erop te lezen. De betreffende digitale werkplekken maken namelijk gebruik van Linux, in plaats van het Windows-systeem dat op de rest van de universiteit de norm is. “Ik wil mensen in aanraking laten komen met alternatieven”, zegt filosofiestudente Dorrit Ris (22), die er voor zorgde dat de Linux-werkplekken er kwamen. tekst en illustratie: tobias rutteman editie: februari

W

ijsbegeerte is niet de eerste faculteit die de mogelijkheid geeft om Linux te gebruiken. Ook aan de Bernoulliborg en in sommige delen van het Harmoniegebouw kunnen studenten al voor het zogenoemde ‘open source besturingssysteem’ kiezen, maar aan deze optie wordt totaal geen ruchtbaarheid gegeven. Het gevolg is dat nog bijna iedere student automatisch voor Windows kiest. Daar wil Ris graag verandering in brengen en daarom nam ze het initiatief tot het proeftraject dat nu aan haar eigen faculteit van start is gegaan. Het liefst zou ze alle computers op de universiteit van een open source-optie voorzien, maar daar zou volgens de verantwoordelijken niet genoeg vraag naar zijn. “Vind je het gek, als niemand er vanaf weet,” aldus de studente.

Maakt het dan echt zo’n groot verschil, of er Windows of Linux op een computer staat? Ris beweert van wel: “Het heeft niet alleen te maken met het besturingssysteem zelf, maar vooral met het idee erachter.” De filosofiestudente legt uit dat de afweging tussen Microsoft (of Apple) en een open source tegenhanger in de eerste plaats een afweging is tussen twee totaal tegengestelde ideologieën.

Windows en andere zogenaamde closed source systemen houden vast aan het auteursrecht dat op de code van het programma rust, waardoor alleen de maker zelf zeggenschap heeft over wat het programma wel en niet kan. Zo kan een programmeur er bijvoorbeeld voor zorgen dat producten van de concurrent niet worden ondersteund, gewoon omdat hij liever niet wil dat iemand producten van de concurrent koopt. Dit model van copyright-handhaving is volledig gericht op de belangen van de producent, terwijl de behoeften van de gebruiker het onderspit delven. Bovendien worden monopolies op deze manier in de hand gewerkt.

Het model dat daar tegenover staat, het open source-model, probeert juist de gebruiker centraal te stellen. In dit systeem geven programmeurs vrijwillig het auteursrecht op hun programma’s op, zodat iedereen die dat wil zelf verder aan het werk kan met de code en verbeteringen door kan voeren. Consumenten kunnen dus, mochten ze daar de behoefte toe voelen, zelf producent worden. Het idee hierachter is dat producten beter worden als iedereen er over mee mag praten. Eigenlijk is het dus niets anders dan de democratisering van de computer. Voor Ris is het onbegrijpelijk dat dit ideaal niet veel breder wordt nagestreefd: “We willen overal mondig in zijn en overal over meepraten. We geloven zelfs de huisarts niet meer op zijn woord, maar ondertussen legt iedereen zich er gewoon bij neer dat Microsoft bepaalt wat we met onze computer mogen doen.”

Vanuit de gedachte dat juist universiteiten het voortouw zouden moeten nemen bij de vrije verspreiding van informatie – want daar komt het open source ideaal uiteindelijk op neer – verzocht Ris daarom om ook Linux te installeren op de RUG-computers.

“Dat bleek eigenlijk veel eenvoudiger dan gedacht,” vertelt de studente lachend. “De volledige infrastructuur voor Linux-werkplekken was al aanwezig, dus het enige dat hoefde te gebeuren was dat de computers hierop moesten worden aangesloten. Eigenlijk een kwestie van een schakelaar omgooien, voor de demand manager was dat nog geen middag werk.” De reden dat niet alle digitale werkplekken van de RUG de optie geven om met Linux te werken, is niets anders dan het vermeende gebrek aan vraag. Een simpel telefoontje naar de demand manager van de eigen faculteit (zie kader) kan echter genoeg zijn om daar verandering in te brengen.

Maar heeft de gemiddelde gebruiker daar ook echt wat aan? Die ideologische achtergrond is natuurlijk mooi, maar de student zal vooral geïnteresseerd zijn in de praktische toepassing ervan. Blijft Linux uiteindelijk niet toch een speeltje dat alleen leuk is voor mensen met verstand van computers? “Nee,” zegt Ris stellig, “Linux is juist erg gebruiksvriendelijk. Zeker in vergelijking met de Windows-werkplekken biedt Linux de gebruiker veel meer keuzevrijheid. Je kan het zo ingewikkeld maken als je zelf wil.” Bovendien blijken de computers wanneer ze onder Linux draaien ineens een stuk sneller. “Ik heb het nageteld,” vertelt de studente, “en als je laadtijd van MyUniversity meerekent, start Linux twee keer zo snel op als Windows.” Alle basale functionaliteit, zoals browsen, tekstverwerken en printen, is onder Linux ook gewoon aanwezig.

Of het project aan de faculteit Wijsbegeerte een succes blijkt, is afhankelijk van hoeveel mensen bereid zijn eens iets anders te proberen. Toch is Ris ook nu al tevreden met wat ze bereikt heeft: “Het gaat er uiteindelijk om dat je studenten de keuze geeft, en die hadden ze eerst nog niet.”

Studeer je geen filosifie, natuurkunde of wiskunde, maar wil je wel een keer een Linux-werkplek proberen, dan is het altijd de moeite waard om de demand manager van je eigen faculteit eens te bellen of te mailen met je verzoek.

Wat als… we Friesland afsteken?

Palestina. Koerdistan. Baskenland. Ierland. Friesland. Separatistische gebieden waarvan de bevolking meent beter af te zijn als ze een nieuw hek om hun eigen landje bouwen. Met hun eigen mensen. Eigen taal. Dat soort dingen. De Fryske Nasjonale Partij, onder leiding van Grote Roerganger Nynke Beetstra streeft sinds 1962 naar een Groot Friesch Rijk. Leuk plan. Doen. De kans op succes is natuurlijk geringer dan stabiliteit in het Midden-Oosten of een nieuwe Elfstedentocht, maar men moet wat te dromen houden, nietwaar? jesse siegers illustratie: tim van veen editie: januari

E

r zijn mensen die claimen dat hun accent ergerlijk is, ze zijn gefrustreerd vanwege het feit dat de Friezen zelf namen voor hun gehuchten, dorpen en steden mogen verzinnen. Ze trekken het bijzonder slecht dat het Friesch in tegenstelling tot het Gronings, Twents en Amsterdams een eigen taal is en komen daardoor op rare ideeën. Sommigen stelden voor om Friesland af te steken, terug de zee in te duwen en hun eigen staat te laten beginnen. Vorig jaar was er een Facebook evenement welke voorstelde ‘Friesland af te steken en terug de zee in te duwen.’ Het werd zo populair dat het moest worden afgelast.

Natuurlijk zijn er wat praktische vragen. Hoe steek je bijvoorbeeld een gebied van meer dan drieduizend vierkante kilometer af? En hoe duw je dat dan terug de zee in? Valt Groningen en Noord-Holland ook onder Friesland? Waar gaan we de Elfstedentocht organiseren? Maar het blijft een interessante gedachte. Wat zou er gebeuren als Friesland daadwerkelijk zegt: ‘Zo, het was een fantastische tijd maar wij gaan alleen verder. Het lag niet aan jou. Toedeledokie en tot nooit weer ziens.’

Om dat uit te kunnen rekenen zijn er twee belangrijke prijskaartjes die we moeten uitzoeken.

Wat kost Friesland ons, en hoeveel dure Euro’s

zijn we kwijt als we Friesland daadwerkelijk willen afsteken en terug de zee in duwen?

In het mooie Friesland zitten ongeveer 12.000 werklozen dagelijks uit hun neus te vreten.

27.000 Friezen kunnen door ziek, zwak en misselijk of het missen van een ledemaat niet meer werken. Verder wonen in Friesland nog 130.000 rollatorduwers die wegens grijze haren en oude botten niet meer aan de slag hoeven.

Per werkloze geven we in Nederland ongeveer €20.000 per jaar uit, per arbeidsongeschikte €16.000 en per AOW-er ongeveer €11.000. Komt er op neer dat we Friesland per jaar €240 miljoen voor werklozen, €432 miljoen voor de zieken en 1,43 miljard voor de ouden van dagen toeschuiven. In totaal een angstaanjagende €2,1 miljard per jaar. Friezen hebben het hoogste aantal VMBO-ers, het laagste percentage allochtonen en 41,9% van die achenebbisj provincie bestaat uit water. En dan hebben we de wezen, de kinderen van arme ouders, de uitgaven aan sociale werkplaatsen nog niet eens meegerekend. Inderdaad, dat was teveel werk.

In Friesland woont daarnaast het hoogste percentage ouderen (15%). De enige groei die zich in Friesland op dit moment voordoet is de groei van deze hangouderen. Natuurlijk houden we

van onze ouderen. Natuurlijk zijn we blij dat ze nog steeds leven. Maar ze kosten wel klauwen vol geld.

Het lastige gedeelte wordt het afsteken en terug de zee in duwen. Friesland heeft een oppervlakte van 5.672 vierkante kilometer, dat is ongeveer 567.200 hectare. In de frase ‘afsteken en de zee in duwen’ wordt helaas niet vermeld hoe ver we Friesland de zee in moeten duwen. We gaan er daarom maar vanuit dat we een compleet nieuw Friesland moeten opspuiten. De Palmeilanden bij Dubai kostten ruwweg €2,46 miljard per vierkante kilometer. De totale kosten voor het verplaatsen van Friesland komen daarmee op ongeveer 13 biljoen euro (€13.953.120.000.000).

Dat is iets meer dan de staatsschuld van de Verenigde Staten die op dit moment op een slordige €12 biljoen staat. Wanneer we dit willen betalen met het geld dat we overhouden doordat we de Friese werklozen, zieken en ouderen niet meer hoeven te betalen zijn we over iets meer dan 6,6

duizend jaar klaar.

En dan het grootste probleem. Want er is één ding waar Friezen wel degelijk goed in zijn: sport. Nationale turnheld en huilnicht Epke Zonderland, schaatser Sven Kramer, presentator Wilfred Genee, en natuurlijk ús Abe Lenstra, een van de grootste Nederlandse voetballers allertijde, allemaal komen ze uit Friesland. De Elfstedentocht, fierljeppen, skutsjesilen, dat kan allemaal niet meer wanneer we Friesland afduwen.

Van de medaillewinnaars tijdens de Olympische Spelen is meer dan 85% opgegroeid op het platteland. En laat dat nou net het enige zijn waar Friesland veel van heeft. Wanneer we Friesland dus zouden afsteken zou dat niet alleen een lieve duit, maar ook veel medailles kosten. Er valt natuurlijk wel wat voor te zeggen. Friesland.

13

Groninger Studentenkrant | September 2013

RELIGIETEST

Een objectieve vergelijking Zelfs voor deze krant komt er een moment dat je begint te twijfelen aan je ongelovigheid. Niet geloven is ook geloven. Omdat artikelen over religie altijd tricky zijn wanneer ze geschreven zijn in SK stijl, hebben we de keuze voor onze nieuwe krant-godsdienst beperkt tot twee relatief “onschadelijke” religies: Boeddhisme en Jodendom. Belfast en Afghanistan hebben ons voldoende afgeschrikt. Geen sektarische strijd en bomgordels voor ons. esmee van der veen & randy martens foto: remko de waal editie: november

W

aarschijnlijk ben je er al talloze malen langs gelopen, de synagoge in de Folkingestraat. Het Joodse gebedshuis is van binnen zeer indrukwekkend en biedt al heel wat jaartjes ruimte aan de Groningse Joodse gemeenschap. Er zijn nog maar circa 60 Joodse gezinnen over in Groningen, waarvan naar schatting 20 ook daadwerkelijk praktiserend zijn. Dit aantal is na de tweede wereldoorlog flink gedaald, wat niet zo gek is, en zal ook blijven dalen, want Joods worden doe je niet zomaar. Voordat je toegelaten wordt bij ‘s werelds grootste gesloten sociëteit moet je onder andere Hebreeuws leren, koosjer leven en allemaal ingewikkelde tests maken over het geloof. Zo woont er in Groningen bijvoorbeeld een vrouw die al zeven jaar (!) bezig is Joods te worden. Dat is pas ontgroenen. Het gegeven dat haar Joodse man niet koosjer leeft is bijvoorbeeld een groot probleem in het proces om Joods worden.

En aangezien de rabbijn dag en nacht bij haar thuis vrij mag rondsnuffelen valt er ook niets te verbergen. Privacy komt niet in het Hebreeuws woordenboek voor.

Zoals elke aantrekkelijke besloten club hoort daar ook een geschikt stukje vastgoed bij: Israël.

Wel luidruchtige buren, maar met schitterende stranden en een exclusieve antieke taal. Zeer classy. Sinds 1967 hebben de Joden hun eeuwige hoofdstad weer terug. 2000 jaar hebben ze bij Joods Pasen, Pesach de toost uitgebracht: “Volgend jaar in Jeruzalem.” Dat is volhouden, en daarmee scoren ze punten. De praktische aard van het Jodendom scoort ook punten. Zuivel en vlees hou je gescheiden, op zaterdag hou je een rustdag en ook wordt her en der geacht dat je een keppeltje draagt. Voor God maakt het verder niet uit of dat nu een keppeltje is, een hoed of bij wijze van spreken een bouwhelm. Als er maar iets op je hoofd zit om aan te geven dat God boven jou staat. Het is om die reden onduidelijk of een indianentooi ook goed is gezien de open bovenkant. Toch kunnen wij ons niet aan de indruk onttrekken dat de Joden-god hier niet van gediend is. Wat God ook niet op prijst stelt is het noemen van zijn naam, nou zien wij hier enig verband met Harry Potters hij-die-niet-genoemd-mag-worden misschien is J.K. Rowling stiekem ook wel Joods en dat is dan wel weer vet.

Wat uiteindelijk een zwaar minpunt is dat het praktiseren van het Jodendom vooral neerkomt op het naleven van honderden leefregels. Besnijden, kledingvoorschriften, koosjer eten. Het is een en al gedoe. Extra tragisch is het gegeven dat Joden geen Jodenkoeken mogen eten. Die zijn namelijk vet lekker en komen in zo’n kekke trommel. Ook mogen praktiserende Joden geen wijn drinken die door niet-Joden is gemaakt.

Die zou namelijk zomaar eens gebruikt kunnen

worden in de dienst van de katholieken. Dat zou natuurlijk onacceptabele interreligieuze besmetting met zich meebrengen. Gelukkig is koosjere wijn gewoon te koop bij de Hema, sinds de hallalworst een dankbare facilitator van allerlei religieuze gevoeligheden.

Extra tragisch is het gegeven dat Joden geen Jodenkoeken mogen eten. Die zijn namelijk vet lekker en komen in zo’n kekke trommel.

Onze tweede finalist is het Boeddhisme. Wat hier natuurlijk aanspreekt is het feit dat het niet echt een godsdienst is omdat er geen God is. Dus geen hogere macht die ons verbiedt de poorten van de hemel binnen te wandelen. Boeddha is meer een soort geestelijk leider die je de weg naar verlossing en verlichting wijst. Er hangt wel een zweem van hippie-isme om heen want verlichting verkrijg je door mediteren en dat impliceert lekker met zijn allen zoemen onder invloed van allerlei geestverruimende middelen. Gelukkig hebben wij als SK’ers een sessie mee mogen mediteren bij het Diamantweg Boeddhistisch centrum en daar kregen we antwoord op al onze vragen. Diamantweg heeft overigens niks met het adres te maken, maar is een vorm van Boeddhisme die gericht is op het ontplooien van de onbeperkte mogelijkheden van de geest. Leuk feitje is dat de verspreiders van deze stroming een stel drug smokkelende hippies waren die in de jaren ’60 in Tibet een geestelijk leider tegen het lijf liepen. Van hem leerden zij de leer van de Boeddha waarop zij besloten dit te promoten in het westen. Een zeer succesvol concept, zoals wij hebben begrepen uit het gesprek met het boeddhistisch centrum.

En dat is ook niet zo gek ook, want verlichting is het vinden van tijdloos en moeiteloos geluk.

Terwijl je daar naar opzoek bent mag je alles doen en laten wat je wilt, geen verplichte mate, geen monogamie, geen keurslijf en een heleboel van alles wat je lekker, leuk en spannend vindt maar wel gericht op het ontplooien van de onbeperkte mogelijkheden van de geest.

Aan het tot je nemen van al die aardse lekkernijen zoals drank, drugs, seks en alle andere zoetigheden kleeft uiteraard wel weer enige voorwaarden, Karma. Karma is het meest logische en, dankzij de hit serie My name is Earl, misschien wel het meest bekende element van het Boeddhisme. Ons heden wordt bepaald door ons verleden, en acties komen altijd bij je

terug. Wie goed doet, goed ontmoet. Klinkt allemaal makkelijk en is allemaal leuk en aardig mits het goed met je gaat in het heden, want dat verstrekt zich doordat je dan dus ook vroeger goed bent geweest. Als het slecht met je gaat zal je dat dan ook wel aan jezelf te wijten hebben, een typisch gevalletje van eigen schuld dikke bult en dat vinden wij dan weer een onsympathiek minpuntje. Maarja, Karma is nou eenmaal een Bitch.

Mediteren dus. Een heleboel mediteren om uiteindelijk te begrijpen wat tot dan toe altijd onbegrijpelijk leek, verlicht worden en tijdloos en moeiteloos geluk vinden. Het uiteindelijke eind-level van Boeddhisme is Nirvana. Dat klinkt niet alleen cool, maar is ook de bevrijding uit de eeuwige cyclus van wedergeboorte. Uiteindelijk houd het dus helemaal op, niets geen hemel, niets geen hel, geen eeuwig leven maar aan het eind gewoon helemaal niets.

Het uiteindelijke eind-level van Boeddhisme is Nirvana. Dat klinkt niet alleen cool, maar is ook de bevrijding uit de eeuwige cyclus van wedergeboorte.

Wat Boeddhisme een zekere coolheidsfactor geeft zijn die coole kloosters in Tibet en omstreken. Ook het bestaan van vechtmonniken, ook wel Shaolin monniken genoemd, scoort veel punten voor deze religie. Tegelijkertijd hangt er toch een sfeer van vredelievendheid rond dit geloof. Dat is ook de reden dat de Dalai Lama verreweg de meest sympathieke geestelijk leider ter wereld is. Hij twittert overigens ook regelmatig lifestyle-adviezen als: “Genuine happiness comes from focussing on the happiness of others.”. Tegelijkertijd zijn we zelf niet zo van het vreedzame verzet aangezien het niet zo spectaculair is als gewapende strijd, maar de Boeddhistische Tibetanen hebben er natuurlijk wel de harten van de wereld mee gewonnen.

Na het bezoeken van de Joodse Synagoge en het Boeddhistische meditatiecentrum kunnen we niet anders concluderen dan het een oneerlijke strijd is geweest. Natuurlijk wint het Boeddhisme dit, want iets als het geloven in een God is niet aan ons besteed. De grondbeginselen van het Boeddhisme zijn in onze ogen wel zo rekbaar dat je er eigenlijk op kan projecteren wat je wilt. Dat maakt het lekker makkelijk. En toch is het geloven in een God wel lekker simpel en ook daarin zouden we heerlijk kunnen doorslaan in fundamentalisme maar dat is dan weer lastig in het Boeddhisme en makkelijker in het Jodendom. Wat ons wel in ons kleine hartje raakt is dat het Boeddhisme streeft naar uiteindelijke verlossing uit de kringloop van wedergeboorte, in tegenstelling tot het Jodendom want daar beloven ze ons weder opstand, letterlijk herrijzen uit het graf wanneer de Messias komt. Maar goed voor het zo ver is hebben we als Boeddhisten dan al wel heel wat vaker een leven geleefd en als je nooit verlicht wordt zal je wellicht nooit echt sterven. Wat is er vetter dan dat?

#1 BOEDDHISME Ze hebben vechtmonniken en stonden daarmee aan de wieg van Dragonbal Z: +3 Ze hebben geen concept van de hel, sowieso winnen voor de SK: +2,4 Volgens Wikipedia onderwees ook Boeddha de Kama Sutra: +soixant neuf Het Boeddhisme is leven en laten leven, lekker genieten en alles doen omdat het kan: +1 Wedergeboorte en Karma, alles wat je in je vorig leven hebt geflikt heeft alles te maken met hoe je in het volgend leven herboren wordt. Als je niet goed genoeg was voor de hemel krijg je gewoon een herkansing: +5,7

#2 JODENDOM Besnijden: Het is hygiënischer en je houdt het langer vol: +2 Mazzeltov! Ze hebben veel grappige woordjes: +1 Er is altijd gezeik over Israël, we worden daar gewoon een beetje moe van: -1 Joods worden is praktisch onmogelijk, een gesloten sociëteit dus: +27 Amy Winehouse, een onverwachte Jodin: +4,5

#3 CHRISTENDOM Als je biecht en een paar weesgegroetjes opzegt, ben je weer vrij van je zonden! +10 Omdat streng Christelijke meisjes niet mogelijk neuken voor het huwelijk zijn ze vaak meer bedreven in mondelinge handelingen met betrekking tot het kruis. + 7 1/2 Jezus hield zo erg van een borrel dat zijn bloed wijn is. +2 Anticonceptie is verboden. Dat levert te veel kinderen en geslachtsziektes op: -10

#4 HINDOEISME Het is net een soap, er zijn te veel goden, en per god te veel ledematen: -1 Koeien zijn heilig dus het is helaas onmogelijk om biefstuk te eten: -3 Geen lastig seksuele moraal, hoewel we sommige standjes in de Kama Sustra wel lastig uit te voeren vinden: +4 Wierrook ruikt lekker: +1 De Ganges stinkt: -1

#5 ISLAM De dresscode is wel wat uit de tijd. Hoewel de baard weer helemaal in is, toch: -1 Eenmaal in de hemel mag je het met 72 maagden doen. +72 Moet je wel jezelf voor opblazen en het zijn natuurlijk wel maagden, dus in de hemel gaat het bloedvergieten gewoon door: -71 Drugs en alcohol is allemaal streng verboden: -1 Schapen en geiten offeren, daar zijn we bij de SK niet vies van: +1

14

Groninger Studentenkrant | September 2013

Dutch Porn Awards

Vol goede moed vertrekken we naar het Gooi om de eerste Dutch Porn Awards bij te wonen. Een eenzaam en redelijk amateuristisch persbericht wekte onze interesse. Onbeschreven als we zijn op dit gebied, dompelen we deze natte vrijdagavond onder in de wereld van de Nederporn. ad goebbels & charles de ruiter foto: charles de ruiter editie: juli

T

egenover een Nederlands kerkje in het midden van een klein dorpje ligt het: de club waar het vanavond allemaal moet plaats gaan vinden. Op een man die zijn hond uitlaat na, is er niemand. De miezerende regen in juni maakt het een triest plaatje. De deuren van de club zijn dicht. Er hangt een affiche aan de muur: een maand geleden speelde hier een liveband. Niks geen porno, toch moet dit het zijn.

Een klopje op de deur doet hem openen. Twee brede, niet al te vriendelijk ogende kleerkasten kijken ons aan. “Wie zijn jullie?” vraagt de een.

We antwoorden: “Studentenkrant”. “Sorry, jullie staan niet op de lijst,” zegt de ander. Hij drukt de deur dicht, maar dan komt er een man van middelbare leeftijd aanlopen. Zijn zwarte mat hangt tot in zijn nek. “Jullie zijn die studenten, toch? Kom binnen!”

Het blijkt Rico Muller te zijn, de organisator van deze eerste Dutch Porn Awards. “Ja, het persbericht was inderdaad een beetje vaag,” knikt de genegen Hagenaar. De Nederlandse porndiva Bobbi Eden reageerde negatief op het persbericht. “Dat bericht kwam ook niet van ons uit.

Jammer van die negativiteit, want dit evenement is gewoon bedoeld voor opkomende pornosterren.” Geen Kim Holland in Eden dus, maar een avond met Summer Knight, Britt Angel en Misterroyal – ja, mannen zijn er ook.

“Voor mannen is porno redelijk gemakkelijk,” verklaart Dries Breyne, een voormalig pornoacteur uit België. Hij werkte samen met grote namen zoals Ron Jeremy en Rocco Siffredi – bekend als ‘het beest’ die zo hard ‘samenwerkt’ met zijn collega’s dat ze door het bed vallen. Voor Dries is dat verleden tijd, want hij heeft een gezin. “Mijn vrouw weet van mijn vorige carrière af.” Zijn kinderen – respectievelijk elf en dertien jaar – inmiddels ook. Ze ontdekten hun vaders verleden op het wereldwijde web. “Je weet wat voor tijden het zijn.”

Na de vraag of Breyne de porno-industrie aan zou raden valt een lange stilte. Een jonge actrice in weinig verhullende kleding loopt voorbij.

“Nee,” zegt hij uiteindelijk. “Nee, eerlijk gezegd zou ik het niemand aanraden in de porno-industrie te werken. Het is een rare wereld. Zeker voor vrouwen. Ik zou willen dat ik ze het kon vertellen, maar dit is een wereld van macht en geld.”

Het geld lonkt voor de dames, al zijn de verdiensten wel eens beter geweest.

leden ging hij de porno in. “Ik heb MBO gedaan, weet je. Ik had echt geen zin om in een fabriek te werken. Jij toch ook niet?” Hij werd geboren nabij Leeuwarden en hoewel zijn vrienden zijn werk accepteren, krijgt hij wel eens gekke reacties tijdens het uitgaan. “Dan vertel je wat voor werk je doet en dan lopen ze weg met een rooie kop. Maar ja, dat is hun probleem.” Vanavond heeft hij daar geen last van: samen met collega Vera Delightfull heeft hij een hotelletje geboekt.

Echte seks dus. Want porno is echt niet altijd een pretje.

De eigenaar van de club kijkt vanaf een afstandje toe. Hij blijft liever anoniem, want “ik faciliteer hier ook bruiloften en zo, begrijp je.” Alles mag, zolang er maar geen seks bedreven wordt in zijn tent. Of nou ja.. “Twee weken terug hadden we hier een feest van een studentenvereniging. De dames in sexy kleding, dat soort dingen. We hebben toen een hemelbed op het podium gezet. Ik kan je vertellen, daar gebeurde van alles.” De geile studentjes waren waarschijnlijk stouter dan de pornosterren deze avond. De lapdance is afgelopen nog voordat zijn gulp open is.

Ik heb MBO gedaan, weet je. Ik had echt geen zin om in een fabriek te werken. Jij toch ook niet?

“Soms kom je op de set en staat er echt een niet aantrekkelijke meid. Of een vieze vent die haar ook doet. Nog erger,” aldus Wallace.

Er zijn echter dingen waar hij ‘nee’ tegen zegt: homoscenes. “Dat doe ik niet. Alhoewel, als je je ogen dicht doet en je denkt dat je een meisje anaal neemt, dan merk je het verschil niet.” Hij lacht. “Gayfilms verdienen goed.”

Twee yuppen vinden het genoeg geweest. Ze hoopten op wat handel vanavond, maar dat is niet gelukt. “We verkopen bleekmiddel voor lichamelijke doeleinden. Zo leveren we bijvoorbeeld tandbleekmiddel aan tandartsen, maar ook aan pornosterren.” Daarnaast hebben ze ook anusbleker in de aanbieding. “We dachten misschien hier wel wat te kunnen verkopen.”

We verkopen bleekmiddel voor lichamelijke doeleinden

We kijken op ons horloge. Shit. De laatste trein vanuit dit tijdelijke pornopaleis vertrekt bijna naar Groningen. “Ach, ik breng jullie wel even,” zegt Wallace. Stiekem had hij gehoopt dat dit feestje in een grote gang bang zou eindigen, maar dat is niet het geval. Toch kijkt hij met plezier uit naar de nacht samen met Vera. Op de vraag of ze elkaar leuk vinden, lacht Wallace. “Dat komt wel goed. En oh ja! Dat over die gayscenes was een geintje, hoor.”

“Het aanbod van gratis porno is enorm gestegen,” legt de 30-jarige William Wallace uit. “Ook bieden Oost-Europeaanse dames zich al voor 75, - euro aan om in een seksfilm te spelen, terwijl Nederlandse actrices al gauw meer dan 400 euro voor hetzelfde werk krijgen.” Verder zorgt de kleine wereld voor letterlijk en figuurlijk keiharde concurrentie waardoor veel modellen hun uitvlucht zoeken in de prostitutie of webcamseks. Wallace zelf is naast acteur ook gigolo en stripper. Een vrouwelijke genodigde vertelt dat de meeste dames in het wereldje altijd al makkelijk seks hadden. Daardoor is de stap naar seks op het witte scherm en ook prostitutie sneller gemaakt. Het moeilijkste, zegt de jongedame, zijn de reacties vanuit hun nabije omgeving. Niet iedereen accepteert het, vooral ouders vinden het moeilijk.

Wallace heeft daar geen moeite mee. Een jaar ge-

Naast de aanwezigheid van de steeds geiler wordende pornosterren, is het niet heel druk. Er is een stripgroep genaamd New Generation, een handvol sponsors, en de buurman van de club.

De ogen van de laatstgenoemde glimmen terwijl Summer Knight hem uitnodigt voor een lapdance. Het kwijl van geluk speelt met zijn bovenlip terwijl hij een in een stringetje gehuld achterwerk voor zijn gezicht heen en weer ziet gaan.

Zijn handen kan hij niet thuis houden terwijl de bezoekers joelen.

Voor meer NSFW -foto’s ga je naar onze site:

studentenkrant.org

15

Groninger Studentenkrant | September 2013

Ben Hard:Toss the salad VERWACHT 04/09 07/09 09/09 11/09 19/09 27/09

editie: april

N

a het gebruikelijke oogcontact stap ik op haar af.

Omdat ik niet de moeite heb genomen om na te denken over een openingszin kom ik niet verder dan ‘You want to suck my dick?’ ‘Yeah sure. Where?’ Erasmus, I love it. ‘Come with me’, zeg ik terwijl ik haar meesleur naar de badkamer. De deur is nog niet op slot of ze zit al op haar knieën om mijn broek open te maken. Haar professionele werkwijze verraadt dat ze dit vaker heeft gedaan. Als een hongerige Somaliër neemt ze gretig mijn half harde lul tot diep achter in haar keel. De toon is gezet. Wat volgt is een aaneenschakeling van gag-geluiden, slierten slijm en een explosie van genot.

De manier waarop mijn dampende penis nu staat te steigeren, doet mij vermoeden dat ook ik voor minstens 20% uit paardenvlees besta (ja ik heb een grote lul). Ik haal mijn lul uit haar mond en hou mijn ballen voor haar gezicht. Ze begrijpt de hint direct en neemt mijn beide net geschoren balletjes in haar mond. Ik sluit mijn ogen en het enige wat ik op dat moment voel is haar tong die langs mijn balzak streelt.

Na een minuut haalt ze mijn ballen uit haar mond en begint de achterkant van mijn scrotum te likken. Dit is geen half werk. Plotseling zet ze mijn linkerbeen op de badrand en als een Swiffer gaat haar tong nu langs mijn anus. Verschrikt kijk ik haar aan. Dit voelt wat onwennig. Ze lacht alleen maar en zegt ‘You like it right?’ Daar is geen speld tussen te krijgen. ‘Just enjoy it’, adviseert ze me nog even. Ik begin me langzaam af te trekken terwijl zij met haar linkerhand mijn ballen streelt en gulzig mijn salade likt.

Ijdel als ik ben werp ik een blik in de beslagen spiegel. Mijn ogen volgen een zweetdruppel die langzaam via mijn rug naar de plek des onheils stroomt. Het lijkt haar allemaal niet te deren. Gretig blijft ze doorlikken terwijl het zoutige water door haar tong wordt opgeslurpt. Doordat al het bloed van mijn lichaam zich verzameld heeft in mijn penis zijn mijn hersens niet meer in staat om te bedenken hoe walgelijk dit eigenlijk is.

Als een Swiffer gaat haar tong nu langs mijn anus.

Als een bezetene begin ik nu aan mijn pik te trekken, zoekend naar mijn hoogtepunt. ‘I’m cumming!’ Als Jenna Jameson in haar beste dagen posteert ze zich razendsnel op i.p. hoogte voor mijn penis. Haar grote vragende oogjes doen me denken aan een schattig Page Plus hondje dat haar baasje om voedsel smeekt. Cute. Mijn lichaam spant zich nu aan en terwijl in gedachte mijn hele leven aan me voorbij trekt spuit ik mijn zaad seconden lang over haar gezicht.

Volledig in de war en buiten adem hou ik me vast aan de wastafel. Langzaam begint het tot me door te dringen wat hier zojuist heeft plaatsgevonden. Zonder dat ik haar durf aan te kijken probeer ik snel mijn kleren aan te trekken. Ik lach nog even naar haar alvorens ik me met mijn vochtige anus weer naar het feest begeef.

06/10 10/10 12/10 16/10 17/10 19/10 24/10 31/10 08/11 21/11 11/12 13/12

THE WALKMEN SHEEP,DOG&WOLF AND SO I WATCH YOU FROM AFAR DEAD GHOSTS A PLACE TO BURY STRANGERS BROMHEADS (JACKET) POPQUIZ MARATHON POPRONDE 2013 TOWN OF SAINTS PARQUET COURTS DE STAAT EVERLAST MOZES AND THE FIRSTBORN BEANS & FATBACK MAISON DU MALHEUR SHANTEL BALKAN PARTY JACCO GARDNER DI-RECT Foto: A Place To Bury Strangers

Verveeld sta ik met een biertje in mijn hand op het balkon. Ik ben uitgenodigd op een huisfeest van een Erasmus student. Het stikt er van de oerdegelijke Duitsers en hun smakeloze humor. Om de avond nog enigszins de moeite waard te laten zijn heb ik mijzelf dicht bij de dranktafel geposteerd. Aan de bobbel in mijn broek merk ik dat het bier zijn werk begint te doen. Bij iedere slok lijkt het alsof mijn hypothalamus verder wordt gestimuleerd. Vlug kijk ik de kamer in, op zoek naar iets potentieels waar ik niet al te veel moeite voor hoef te doen. Bingo.

Rechts in de hoek zit Francesca, een Italiaanse die makkelijker schijnt te zijn dan het gemiddelde mavomeisje dat een breezer krijgt aangeboden.

OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN TICKETS & INFORMATIE: WWW.VERA-GRONINGEN.NL

VOLLEDIG PROGRAMMA OP DE WEBSITE

Collegebingo Spaar ze allemaal

Duitser

Ipad

Papieren UK

Banaan

Eeuwige student

Ginger

Hoedje

Homo

Dikke tetten

Flacon

Tissues

Slapende Aziaat

16

Groninger Studentenkrant | September 2013

D N U O R A G N I K BACKPAC

D L R O W TCHAHNGEED MY LIFE – CARLIJN

S T E K C I T WERELD ENTEN D U T S R O VO F A N A V L A , 5 9 3 . €1