SK november 2012

www.studentenkrant.org | jaargang 29 | nummer 3 | November 2012 Bestuursfoto’s

Kroegportret

De beste en de slechtste

‘t Feithhuis

pagina 8-9

pagina: 13

Iedereen gaat dit voelen

Studentenkrant Groninger

DE ANDERE REMBO SIM ONLY 275

+ GRATIS

Samsung Galaxy Ace 2

Studentmobiel.nl 070 - 301 0 301

Met 275 Belminuten of SMS INCLUSIEF internet bundel 500MB

€ 16,75 p.m.

2

Groninger Studentenkrant | November 2012

W I N EEN PAAR C O W B O Y L A A R Z E N

€250 LIKE ONS

TWV

facebook.com

/

BOOTSANDBANGLES deze actie is geldig tot 25 november

Boots and Bangles B U I LT FOR TH E B R AV E

oude ebbingestraat 71, groningen

Familiebedrijf: NOVA-Incasso Alliance

E

r zitten twee heren in grote oranje fauteuils: overhemd, pantalon en nette schoenen met bijpassende riem. Het zijn enkel het ongestreken karakter van het overhemd en de lengte van de gitzwarte glanzende spoilers die een onherroepelijk studentikoze indruk achter-

laten. De broertjes Ab doet het weinig. Samen met hun neef Jessie, die verantwoordelijk is voor de marketing, runnen ze NOVA-Incasso Alliance. Met drie familieleden in deze veelbelovende startup heeft iedereen altijd twee secretaresses. ‘Maar Ramon heeft er meer’ voegt Pascual er plagend

De entrepeneur

aan toe.

Pascual Ab verzorgt ‘operations’, hij ontwerpt en onderhoudt de interne bedrijfsprocessen.

‘Ons businessmodel is vernieuwend. In tegenstelling tot de standaard in de incasso-markt werken we zonder abonnement, dus op basis van no cure-no pay’. Zijn grote broer Ramon, die de dagelijkse financiële leiding op zich neemt, vult hem aan: ‘Geen facturatie aan onze klanten, alleen een extra lege voor de debiteur’.

Ramon en Pascual begonnen respectievelijk 5 en 4 jaar geleden aan de studie International Business and Management. Hoewel Ramon bewust de studie in de ijskast zette voor een studie Nederlands Recht, staat Pascual op het punt zijn bachelor af te ronden. Pascual legt de vinger op de zere plek: ‘Het is prima te combineren, maar zorg dat je op beide fronten niet te hoge verwachtingen voor jezelf creëert’.

Het begon allemaal twee jaar geleden. Aan de keukentafel bij Jessie, in Bourtange. Ramon: ‘dat we samen een bedrijf wilden beginnen stond vast, we wisten alleen nog niet in welke branche. We hadden wilde plannen over een sushibar.’ ‘Maar daar is gelukkig nooit wat van op papier gezet’ vult Pascual zijn broer lachend aan. ‘Ik had via via gehoord over studenten die een incassobureau begonnen. Dit was de eerste keer dat ik dacht; “dit is haalbaar” .‘ Ramon: ‘er is sprake van een dienst, dus met lage geldelijke investeringen is het verdoen van je eigen uren het ergste dat er kan gebeuren.’

Dit doemscenario hield bij tijd en wijlen de gemoederen bezig. ‘Zaaien is een tergend proces, omdat elk uur dat je erin stopt, geen direct resultaat oplevert. En dat kan soms erg deprimerend zijn’ deelt Ramon. Dan valt Pascual hem haastig in rede: ‘maar gelukkig hebben we dan elkaar’. Het bedrijf is eigenlijk pas een jaar operationeel. Ze zijn letterlijk begonnen op Ramons studentenkamer, maar ze verhuisden al snel naar het Launchcafé, een start-up flexplek.

‘Hier hoeven klanten niet twee trappen op om hun koffiekop schoon te spoelen’ grapt Ramon.

Maar is het niet moeilijk tegelijkertijd broer én zakenpartner van elkaar te zijn? Pascual: ‘we merken gelijk aan elkaar als er iets in de lucht hangt, we kunnen eerlijk tegen elkaar zijn.’ Ramon neemt de tijd en concludeert het volgende: ‘We zijn beiden direct, dat helpt’. Op de vraag of hij zijn ondernemerskennis wil delen is hij kort en krachtig: ‘In het kader van “beter clichématig dan een matig cliché”: ondernemen is doen. En dus op je bek gaan.’ Geduld en lef zijn twee belangrijke componenten, maar zien we jullie over vijf jaar in de Quote? Pascual: ‘Dan zie ik je daar.’

@

tekst en foto: Stef Veldhuis Wil je reageren? Stuur een email naar s.veldhuis@studentenkrant.org

3

Groninger Studentenkrant | November 2012

Gastcolumn Wim Vuijk is docent aan de opleiding Communicatie- en Informatiewetenschappen bij de Rijksuniversiteit Groningen.

Gesystematiseerd

wantrouwen

“Nou, meneer Vuijk, we moeten maar even afronden nu. Ik denk dat u er wel verstand van hebt. Wat dacht u van een 8?” Ik had er geen bezwaar tegen. “Regel het even met de administratie. Tot ziens meneer Vuijk!”.

Professor Lulofs was mijn favoriete docent, hij voldeed precies aan de verwachtingen die ik had van een professor: rookte altijd een pijp, maakte vakinhoudelijke grapjes waar hij zelf buitengewoon veel plezier in had en nam elke gelegenheid te baat om iets te vertellen over zijn grote passie, 'Van den vos Reynaerde'.

I

Tien zinnen die je nooit hoort in Hollywood seksscènes.

n Hollywoodfilms wordt seks altijd heel romantisch en mooi in beeld gebracht: aanzwellende muziek versterkt de broeierige sfeer wanneer de twee acteurs elkaar zoenen op het berenkleed voor het haardvuur. De gelegenheid is altijd perfect, de omgeving is altijd perfect, de lichamen zijn altijd perfect. Maar laten we eerlijk wezen: seks is in de werkelijkheid helemaal niet mooi. Iedereen die zich een keer uit nieuwsgierigheid tijdens de liefdesdaad gefilmd heeft, zal van het resultaat waarschijnlijk bloedende ogen hebben gekregen. Seks is een dikke onbeholpen chaos. Mensen trekken rare gezichten, maken rare geluiden, het is plakkerig, het geeft een smeerboel en de posities net niet helemaal comfortabel. Daarvan zie je in die films nooit wat terug. Hier zijn tien uit de realiteit gegrepen zinnen die je nooit hoort in Hollywoodseksscènes.

Colofon

Hoofdredactie:

Tim van Veen Annick Heit hoofdredactie@studentenkrant. org

Eindredactie:

Ben Hard eindredactie@studentenkrant.org

5. ‘Au, kramp in mijn been. Ga even van me af.’

6. ‘Pfff… getver, een haar in m’n mond.’

7. ‘Stop even, stop even. Ik moet echt heel nodig naar de WC, ben zo terug.’

@

Lisanne Wieringa illustratie: Tobias Rutteman Wil je reageren? Stuur een email naar l.wieringa@studentenkrant.org

Niet te geLeuven De Vlamingen hebben het dan ook niet over Belgen, maar over Vlamingen en Walen. Uitwisseling wordt niet gewaardeerd.

Uitwisseling tussen Vlaanderen en Nederland ook niet.

Hoe zou het Lulofs vandaag vergaan? Om te beginnen: Lulofs zou iemand naast zich moeten dulden en het tentamen moet worden opgenomen. Je weet nooit wat er zich afspeelt!

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen

4. ‘Zit ‘ie er al in? Kun je even helpen?’

10. ‘Kun je een beetje opschuiven? Ik heb het veel te warm om nu te knuffelen.’

Het was plezierig dat je zelf het thema wat kon bepalen, dat je je interesse kwijt kon en dat je een half uurtje op niveau met een vakman kon praten. Daarna kwam de beoordeling.

Wim Vuijk

3. ‘Je moet even een handdoek neerleggen. Ik heb… een beetje een…bloeding.’

9. ‘Hee, Frank belt. Even opnemen hoor. Hoi Fraaank!’

De professor opende het gesprek met 'Wat vindt u eigenlijk van 'de Reinaert?'. Wat je ook zei, daarop borduurde de professor verder. “Ik vind dat je een Middeleeuwse tekst vooral moet bekijken vanuit de opvoeringspraktijk”, sprak ik parmantig. “Oh ja? Vind u dat ook? Precies mijn idee!”, sprak Lulofs, en trok behaaglijk aan zijn pijp. “Kijkt u eens naar dit plaatje, hier zien we zo'n opvoering. Wat hebben we daar nou aan? Vertelt u eens!”.

Elk jaar vertel ik dit verhaal aan studenten, om aan te geven dat de Lulofs-methode zo gek nog niet was. Het maakt wetenschap wat het moet zijn: een gesprek tussen geïnteresseerden, waarvan er een goed genoeg was om de ander te beoordelen. Geen gesystematiseerd wantrouwen.

2. ‘Ik krijg het haakje van je BH niet los.’

8. ‘Je ligt met al je gewicht bovenop me, man. Ik word helemaal geplet.’ - ‘Maar ik ben zo moeee.’

De professor had een duidelijke norm: pas wanneer je 30 jaar onafgebroken bezig was met iets moeilijks als Reinaart de Vos, kon je er wat zinnigs over vertellen. Tot dat moment was het voeren van een goed gesprek over het boek al heel mooi.

Het tentamen moet een volstrekt betrouwbare afspiegeling zijn van het vak. 10 thema's, dan ook 10 vragen. Onzinnige weetjes tellen mee. Wegingsfactoren bepalen het cijfer. Volkomen objectief, mathematisch.

Althans, volgens het toetsplan!

1. ‘Wacht even, wacht even, ik heb nog een sok aan.’

Gluren bij de buren

N

ee. Ik hou geen waarbenjij-punt-nu bij. Nee. Ik plaats geen ‘joe-hoi-ikben-dronken-foto’s’ op Facebook om te laten zien dat ik het echt heel leuk heb in het buitenland. Nee. Ik heb nu niet ineens een Vlaams accent. Nee. Nee. Nee. Ja. Een jaar college kost hier inderdaad maar 600 euro.

Nou. België dus. Of eigenlijk moet ik zeggen Vlaanderen. Want België is niet één maar twee, of zelfs geen. Ik lees nu het boek: België, een geschiedenis zonder land. De titel zegt genoeg.

De strijd tussen de Nederlandstalige Belgen en de Franstalige Belgen is om moe van te worden.

Vormgeving:

Laurens Verhoeff

Fotografie:

Tobias Rutteman

Tim van Veen Stef Veldhuis Remko de Waal Marte van der Wal

Redactie:

Cover

Illustraties:

Claire Gersen Annick Heit Huub Kappert Liesbeth Kauw Randy Martens Jacob Roel Meijering Olivier Oost Tobias Rutteman Edin Salihovic Jesse Siegers Iris Strangmann Mirre Terpstra Tim van Veen Esmee van der Veen Stef Veldhuis Lisanne Wieringa

Marte van der Wal

Drukwerk:

Grafische Industrie de Marne

Bestuur:

Voorzitter: Edin Salihovic Randy Martens Olivier Oost

Adres:

Groninger Studentenkrant Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org

Als Nederlander, of zoals ze hier zeggen ‘Hollander’, kun je je nergens meer achter verschuilen zodra je je mond opentrekt. Het gezicht van je gesprekspartner komt op standje Hollander te staan en het eerste wat ze zeggen is: ‘Wablief?’ Eerst dacht ik dat ze me niet verstonden. Inmiddels weet ik dat het een standaardreactie is bij het horen van een Hollands accent.

Niet alleen ik, maar ook mijn fiets moet wennen hier in Leuven. De zwarte opoefiets ‘Old Dutch’, is niet een fiets die hier past. Je ziet voornamelijk de tussenvorm van een gewone fiets en een racefiets. Dus ook als ik m’n mond dicht heb, verloochent mijn fiets mijn afkomst niet.

Maar het kan me niet schelen. Ik ben er trots op. Ik was dan ook in alle staten toen ik op een ochtend een flyer aantrof aan mijn stuur. Ik had weinig tijd om het te lezen, ik moest weg. Het

enige wat ik las waren de woorden: oud – achtergelaten – wrak. Toen ik mijn trots parkeerde in het centrum moest ik toch weten wie mijn fiets beledigde. Het was de Gemeente Leuven.

Een vriendelijke Vlaming zonder standje Hollander, wist te vertellen dat alle fietswrakken uit de stad verwijderd worden, die over een maand nog steeds op dezelfde plek staan.

Oké.

Geen vergeving, maar gelukkig was ie veilig.

Want mijn fiets is mijn alles en brengt me overal in Leuven. Alleen is er één probleem. Leuven is gebouwd op bergen. En elke keer dat ik naar college moet, moet ik de berg op. De Vlamingen zetten dan een tandje bij door in z’n één te schakelen. Maar voor mij is het elke keer weer zweten, totdat ik de top heb bereikt. De top die de horizon voor je verbergt totdat je alles op alles hebt gezet.

Een Nederlands studiegenootje merkte laatst droog op dat ze ook met die berg in gevecht was. Of ik wist dat die berg de ‘Ramberg’ heette. Nee. Dat wist ik niet, maar ik had al zo’n vermoeden.

Liesbeth Kauw

advertenties

4

Groninger Studentenkrant | November 2012

Gister probeerde ik weer eens iemand te zijn die ik niet was.

Maar je raadt het al.

Ik was het wel.

-Theo

5

Groninger Studentenkrant | November 2012

Theo Wesselo “Ik ben helemaal geen New Kid, ik ben een Old Kid”

A

angekomen in het Nieuw Rotterdams Café ontmoeten we Theo.

Achterovergeleund hangt hij op de bank terwijl zijn Duveltje net wordt gebracht. Met de bovenste knoopjes van zijn overhemd los zien we nog net de collage aan tatoeages op zijn borst. “Ben je hier wel eens geweest?“ vraagt hij. “Ik niet, het leek me wel leuk om ergens af te spreken waar ik nog nooit eerder ben geweest.”

De ober kijkt even raar op. Twee studentes die aanschuiven bij een stoere, vol getatoeëerde veertiger die iets weg heeft van niet die ene, maar die andere Rembo. “Weet je wel wie dit is?” vraag ik. “Ja, jij bent van Rembo en Rembo” zegt hij. “Gast, jij was mijn jeugd, fantastisch!”

De meesten van ons kennen Theo Wesselo (49) van het programma Rembo&Rembo dat hij samen met Maxim Hartman maakte.

Hij was ook degene die Tampie speelde, de blonde stoot met een pleister op haar bril en hoge rood wit gestreepte sokken uit “Mag dat?!”. Inmiddels maakt hij muziek met zijn band Hausmagger en heeft een kunstexpositie met Maxime.

Theo is begonnen aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, om kunstenaar te worden, of niet eigenlijk. “Ik werd steeds beter. Maar de leraren vonden dat ik steeds slechter werd. Maar dat kan eigenlijk helemaal niet want zij gaven mij les, weet je.”

Hij begon stukjes muur te schilderen van waar de bekendste schilderijen ter wereld hingen. “Dat waren gewoon witte stukjes muur, maar die waren net zo belangrijk als het schilderij wat ernaast hing”. “Dat heeft niks te maken met rechtvaardigheid, dat stukje muur wordt gewoon net zo vaak bekeken als het kunstwerk.”

“

Verandering van spijs doet dansen!”

Op de opleiding leerde hij Maxime Hartman kennen, “van de kantine van de academie”. Theo vertelt, en schetst een beeld van hun leven daar. Over de keer dat ze een feest organiseerden.

“Het was het beste feest van Rotterdam ooit. Het was drie keer uitverkocht en toen het dicht ging, kropen er mensen door de W.C. naar binnen. In elk lokaal was iets anders: er werden alleen maar prijzen uitgereikt, er werden seksuele dansjes uitgevoerd.

Verandering van spijs doet dansen!” Hij begint te knikken alsof hij zijn woorden kracht bij wil zetten. “Je kon ook macaroni eten, met saus die iedereen in zijn haar had gesmeerd. Iedereen was helemaal gek geworden.”

Hij vertelt door over “romantische flarden” van zijn herinneringen. Filosoferen in de bar om vervolgens buiten te knokken met de studenten van Erasmus. Het tapijt aan lenzen voor de stamkroeg als gevolg van die gevechten. Niet kunst maar de humor die een steeds grotere rol begon te spelen. In zijn leven, ook in zijn werk.

Ze waagden zich aan het maken van filmpjes. “Het leuke, het snelle ervan. Er ging een wereld voor ons open.”

Ondertussen gaat het over van alles en nog wat. De afgezakte broek van een jongen die langsloopt, hoe boeren altijd de dingen afmaken die ze beginnen, en over zijn oma uit Uithuizermeeden.“Toen ze een keer jarig was, zaten we met zijn allen in een kringetje. Ik vroeg: ‘Oma mag ik nog een biertje?’ Ze zei dat ik er al een gehad had. ‘Ach oma, tijden veranderen’ antwoordde ik. Toen zei ze: ‘Tijden veranderen, maar oma niet.’ Dat was de allerbeste uitspraak die ze ooit had gedaan, voor de rest was het een kutwijf.” Theo lijkt niet te doen aan censuur. Over zijn oma niet, maar eigenlijk over alles niet.

Inmiddels hebben we het over kunst, esthetiek, de wetenschap van de schoonheid. Anton Corbijn krijgt een flinke veeg uit de pan.

Een zielig hoopje, geen greintje lef, met zijn zwart-wit foto’s.

“Als hij hier gezeten had, had ik het ook gezegd. Ik bel hem anders wel een keer op” lacht hij. Neem dan Picasso, die veranderde tenminste nog van stroming, niet dat dat zo’n goede kunstenaar was. Theo schijnt aanleg te hebben voor kunst. Hij scoorde 99% op een test die zou inschatten of je aanleg hebt voor composities en levert met gemak nieuwe kunstwerken aan voor de expositie

“Sex Sells”, die hij samen met Maxim in galerie Vriend van Bavink houdt. Maar waarom nu opeens weer beginnen met het maken van kunst? “Ja, weet ik ook niet. Gezonde strijd was dat.”

Volgens Theo is het belangrijk om bij jezelf te blijven. Hij heeft een hekel aan mensen die een “slappe sluitspier” hebben. “Dat je het een en ander moet doen om in het kringetje te komen” legt hij lachend uit. Ik vraag me af waarom een man als hij dan ooit kinderprogramma’s heeft gemaakt. Hij vertelt dat de sketches uit Rembo & Rembo nooit voor kinderen zijn gemaakt. “Er was ook heel veel ruzie met die baas enzo daar. Zij zagen eigenlijk de humor er helemaal niet van in.” Hij gaat verder: “Wij waren zelf het criterium, en dat dan dat programma toevallig ’s ochtends werd uitgezonden, tsja.” Hij vertelde over dingen die eruit moesten worden­­­­­gehaald: verkrachtingsscènes, Professor Paardekut die geen Professor Kaardeput mocht heten, hoe ze niet met dartpijltjes op de rode stip van Indiërs mochten gooien. “Maar dat was juist leuk.”

De sketches maken was verder overigens gewoon werk: “Één keer hebben we gelachen tijdens de opnames, toen moesten we ze ook stil leggen. Dat was toen Maxim een neusfluiter na ging doen. Hij had gaatjes getekend op zijn neus en toen deed hij: ‘Lalalala’.”

Theo speelt op zijn neus alsof het een blokfluit is. “Dan ging ik daar als professor Paardekut op dansen. Dat is de enigste keer dat dat gebeurd is.”

Zelf heeft Theo twee zoons: een van 16 en een van 13. De enige familie waar hij wel een goede relatie mee heeft volgens hem. Ze hebben wel een beetje kritiek op zijn manier van leven. “Bijvoorbeeld, als ik met chips en energydrink ontbijt. Dan vergelijken ze mij met een nitro kid ofzo.” De fotograve en ik kijken elkaar verward aan. Hij probeert het nog eens: “De nitro kids? Hoe heet het ook alweer? De New Kids!” Hij heeft het verder nog nooit gezien.

“Ik ben helemaal geen New Kid, ik ben een Old Kid. Dat is een mooie titel voor je stuk he?”

“

Zodra het succes steeds begint, houd ik het een beetje tegen ofzo

Tegenwoordig speelt Theo met zijn band Hausmagger, meer voor de lol dan voor het grote succes. “Zodra het succes steeds begint, houd ik het een beetje tegen ofzo. Ik vind het grote publiek ook eng, zelfs je buren weten wie je bent. Dan is het niet leuk. “ Samen met Eddy Sewarratti maakt hij rauwe Hollandstalige nummers met titels als “Man in de Metro” en “Dacht ’t Wel”. Zeker eens de moeite van het opzoeken waard. Daarnaast is hij binnenkort weer op de televisie te zien in een Nederlandse tegenhanger van Dog the Bounty Hunter.

Wanneer we opstaan om buiten een paar foto’s te maken, staat Theo erop om onze tassen te dragen. Ook tijdens de shoot probeert hij te helpen met ideeën en tips. Tot slot wijst hij ons de weg naar het station en krijgen we allebei drie afscheidszoenen en terwijl hij wegloopt, draait hij zich nog even om om naar ons te zwaaien. Wat een leuke vent.

@

Annick Heit Foto: Marte van der Wal Wil je reageren? Stuur een email naar a.heit@studentenkrant.org

6

Groninger Studentenkrant | November 2012

Actualiteiten

Veranderingen Collegejaar 2013/2014 Bestuur van de RUG heeft besloten dat er in het volgend studiejaar het één en het ander zal moeten veranderen. Om studenten beter de kans te geven te veranderen van studie zullen alle faculteiten dezelfde blokken van vier keer tien weken hanteren. Elke student heeft zo in dezelfde tijd tentamens en de colleges lopen ook parallel. Daarnaast wil het college in hetzelfde studie jaar gaan werken met welkomst gesprekken. Dit houdt in dat studenten voor aanvang van hun studie een gesprek zullen krijgen met de universiteit, behalve als er op een studie een decentrale selectie zit. Hoe dit precies wordt vorm gegeven is aan de faculteiten. Zeker is wel dat deze gesprekken niet bindend zullen zijn.

Gratis taalles voor buitenlandse studenten

Goede bedoelingen RUG treffen studieverenigingen

D

e afstand tussen Groningen en de Randstad is ongeveer 200 km. Dat is twee uur met de trein en dat is niet veel. Toch lijkt het vooral voor RUG studenten moeilijk de stap naar het Westen te maken. Zij klagen volgens Jos Speekman, mediavoorlichter van de RUG, relatief veel over het gebrek aan loopbaanvoorlichting door de universiteit. Betrokken als ze zijn heeft het College van Bestuur, de directie van de universiteit, deze kritiek ten harte genomen en een plan gesmeed. De carrièrevoorlichting zal centraal geregeld moeten worden, onder de naam NEXT. Zoals we gewend zijn is het RUG bestuur niet in staat met plannen te komen zonder daarmee studenten tegen zich in het harnas te jagen. En precies zoals we gewend zijn, luistert het bestuur vervolgens netjes naar de kritiek van de gedupeerden. Fantastisch, het poldermodel in het klein. Niemand echt blij maar iedereen tevreden. Toch?

Want wat is het probleem? Te lang doet de RUG niet wat ze moet doen. Namelijk het op de arbeidsmarkt brengen van goed voorbereide studenten. Omdat een degelijke carrièrevoorlichting ontbrak, is deze taak overgenomen door studieverenigingen, die er nu hun bestaansrecht aan ontlenen en er een substantieel deel van hun inkomsten uit halen bovendien. Deze studieverenigingen zijn niet blij.

Bas Bruynsteen, voorzitter van Vevonos, studievereniging notarieel recht, legt het eens even uit. “Er gaat een heel mooi systeem komen dat het contact tussen student en het bedrijfsleven gaat verbeteren. Wij halen nu ons geld uit het versturen van mailings, het regelen van stages, vacatures en informatiedagen. Als bureau NEXT stages online zet en ook mailings gaat versturen, dan is het nog maar de vraag of wij kunnen blijven doen wat we nu doen. Inhoudelijke activiteiten kunnen we nog blijven organiseren, maar voor leuke en gezellige evenementen wordt dat toch moeilijker. Het is natuurlijk goed dat ze alle studenten proberen te bereiken, maar de manier

waarop moet niet ten koste gaan van de studievereniging. Een systeem waarin studieverenigingen de voorlichting verzorgen en de universiteit de schakel vormt tussen leden en niet-leden van de studievereniging zou veel wenselijker zijn.”

Volgens Jos Speekman zijn studieverenigingen nodeloos. “NEXT zal geen activiteiten van studieverenigingen overnemen maar deze gaan bundelen en zichtbaar gaan maken. Het is de bedoeling dat straks een student natuurkunde ook voorlichting kan krijgen over een economische loopbaan.” Toch heeft het College van Bestuur het al over een compensatieregeling voor gedupeerde studieverenigingen. Dit wijst er op dat inkomstenverlies voor studieverenigingen door de opstellers van het plan wordt ingecalculeerd.

“Dat kan ook niet anders.” Zegt Dirk Jan van den Berg, fiscus van GFE. “Onze inkomsten halen we nu uit mails die we namens bedrijven naar onze studenten versturen. NEXT wil dat wij activiteiten voor onze leden blijven organiseren maar als bedrijven straks automatisch toegang krijgen tot

Solliciteren, een vak apart

e-mailadressen van RUG studenten hebben we geen inkomsten en kunnen we ook geen activiteiten meer organiseren. De RUG zegt te gaan komen met een compensatieregeling, maar ik geloof daar niet meer in. Wij kunnen ons hoofd nog wel boven water houden maar voor andere verenigingen is dit een doodsteek.”

Zullen de studieverenigingen blijven bestaan?

Zal het RUG beleid omtrent loopbaanvoorlichting een succes worden? Zijn vastgeroeste RUG medewerkers van NEXT straks beter in staat de student voor te lichten dan een enthousiast stel intrinsiek gemotiveerde studenten met netwerk en vakspecifieke expertise die een studievereniging leiden? Wil je antwoord op deze vragen, dan zal ik je één tip geven; de vorige vraag was een retorische.

Tekst en foto: TIm van Veen

Curicu…. Curriculum Vite… CV

O

p de eerste verdieping van de Universiteitsbibliotheek, een beetje onhandig tussen de studerende studenten, zit het NEXT Career Centre. Als je geduldig genoeg bent om op je beurt te wachten kan je daar je CV laten controleren door een NEXT-medewerker. De SK sloot netjes achter aan en zag hoe NEXT-medewerker Laurien Kunst de CV van studente Julia onder de loep nam.

“Vorige week moest ik een uur wachten voor ik aan de beurt was. Maar ik ben blij dat het er is want ik ben niet bij een studievereniging aangesloten” deelt Julia ons mee voor we Laurien de hand schudden. Door de CV van Julia gaat de pen en voor ons heeft Laurien nog wel wat tips ’n tricks.

Tip 1

Tip 2

Tip 3

“De grootste dooddoener in een CV is irrelevante informatie. Een recruiter leest honderden CV’s en die zitten niet te wachten op een lap irrelevante tekst. Voor elke sollicitatie is je CV ook anders, die pas je altijd aan op de functie waarop je gaat solliciteren. Dat vereist dus weer dat je én het bedrijf, én de functie goed analyseert voor je je CV opstelt.”

“Het belang van een netwerk is heel groot. Maar als ik daarover begin dan vertrekt het gezicht van veel studenten vaak. Die vindend dat vreselijk. Mensen denken dat ze op borrels met zichzelf aan de leur moeten. Maar netwerken is gewoon geïnteresseerd zijn in een ander. Het kan heel handig zijn om gewoon geïntroduceerd te worden in een bedrijf waarin je geïnteresseerd bent. Dan leren mensen je kennen, leer jij het bedrijf kennen en krijg je tips hoe mensen daar binnen zijn gekomen.”

“Ga niet in het wild rondsolliciteren. Er is geen werkgever die je aanneemt omdat je gewoon maar een baan wilt. Welke dan ook. Ga bij jezelf na; wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik. Wat soort organisatie past bij mij. Zo richt je je energie veel meer op kansrijke sollicitaties. Als je zegt: “Het maakt me niet uit, ik wil gewoon een baan.” Dan voelt het misschien alsof je alle deuren ophoudt maar in feite zijn deze deuren nooit open geweest.”

TIm van Veen

Vorige maand is bekend geworden dat het college Nederlandse taallessen gratis gaat aanbieden aan buitenlandse studenten. Vanaf februari zal er voor iedere buitenlandse student 50 uur Nederlands beschikbaar zijn. Dit zal dezelfde cursus zijn als de cursus die op dit moment wordt aangeboden door het Talencentrum.

Registratie International Housing Office veel te duur Veel internationale studenten betalen veel te veel geld voor hun kamer. Dat claimt Ritwik Swain, de eerste internationale student in de Universiteitsraad. “De internationale standaard is dat de universiteit de huisvesting van haar studenten regelt. In Nederland is dat wettelijk niet mogelijk en regelen studenten hun kamer via een makelaar.” En dan gaat de taalbarrière een belangrijke rol spelen. “Alle makelaars doen hun zaken in het Nederlands en de internationale student kan alleen bij de International Housing Office terecht. Die vraagt 275 euro bemiddelingskosten. Die kosten hoeven studenten in andere studentensteden niet te maken en dus is het oneerlijk dat dat in Groningen wel moet.” Ritwik ziet het liefst dat de Universiteit de bemiddelingskosten van de International Housing Office in de toekomst op zich neemt.

U-Raad krijgt toezeggingen omtrent harde knip Dat de harde knip, de regel dat studenten hun hele bachelor afgerond moeten hebben voor ze met hun master mogen beginnen, er komt, dat is zeker. Studentenpartijen in de universiteitsraad hebben bedongen dat studenten drie kansen krijgen hun laatste vijf bachelor ects te halen. Heeft een student dus al 175 punten gehaald en moet hij nog één tentamen maken om mijn bachelor af te ronden, dan mag hij dit tentamen dus twee keer herkansen in plaats van de gebruikelijke één keer. Ook zullen er geen herkansingen van derdejaars bachelor vakken meer in augustus plaats vinden. Deze zullen voortaan in juli plaatsvinden zodat de student zijn of haar uitslag op tijd binnen heeft. Om dezelfde reden worden ook tentamens in januari zo vroeg mogelijk afgenomen.

Studentenpartij SOG heeft verder nog gevraagd om studenten die in februari met hun master beginnen de mogelijk te bieden hun scriptie in het eerste semester te maken. Zodat ze niet direct met de scriptie moeten beginnen. Hierover heeft het College van Bestuur echter nog geen toezeggingen gedaan.

TIm van Veen

@

Wil je reageren? Stuur een email naar t.van.veen@studentenkrant.org

Groninger Studentenkrant | November 2012

STICHTING MARA:

7

ALTRUÏSME ON THE SIDE

O

ké gaan we dan. SK goes pussy. Op zijn tijd persen we er zowaar een kritiekloos artikeltje uit. Ons scherpst van de snede is dan ver te zoeken, omdat we eens in de zoveel tijd een fenomeen tegenkomen waar we helemaal niets anders van kunnen vinden dan dat het gewoon goed is. We zijn veliefd man. Op bezoek bij Stichting Mara.

We Need You! Kan jij; typen, fotograferen, schrijven, interviewen, praatjes maken, filmpjes maken, vormgeven, programmeren of organiseren?

Stuur dan je sollicitatiebrief en cv naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wellicht draag jij binnenkort bij aan de mooiste krant van Groningen.

Wat zegt u daar? Mara ja. Een goed doel door, maar alles behalve voor, studenten. Stichting Mara bestaat uit 10 studenten die elk jaar goederen inzamelen om ze vervolgens braaf af te leveren in de Balkan. Men gaat dan op transport met een stokoude bus langs de diverse uitverkorene projecten. Maar eigenlijk is er nog meer. Stichting Mara is namelijk een initiatief van een Leidse professor die mensen wilde helpen die, door de nasleep van de Balkanoorlogen, niet in hun eigen basisgezondheidszorg konden voorzien. In 1993 vertrok het eerste transport uit Groningen, maar de stichting is inmiddels uitgebreid naar 7 studentensteden, en er zijn al vele transporten vertrokken.

Toeval wil dat er binnenkort weer een transport afreist naar de Balkan, meer specifiek: Albanië. Stichting Mara heeft daar nu een lange termijn project lopen met de organisatie Children are the Future. Want waar de focus jarenlang op medicijnen heeft gelegen is deze langzaam aan verschoven naar educatie. Want, zoals het bestuur zelf ook weet, het is daar inmiddels geen donker Afrika meer, en er is zeker sprake van progressie. Dus kan de concentratie rustig naar ‘secundaire’ behoeften zoals onderwijs. Dus heeft men nog oude Engelse boeken thuis liggen, bij Mara zijn ze welkom.

Dit geldt overigens ook voor je knuffels, kleren en studiedrugs. Anything for the good cause.

Nu zijn de Balkanoorlogen al een tijdje geleden, maar het Marabestuur Groningen weet met zekerheid te zeggen dat hulp nog steeds nodig is. Mede door het feit dat het bestuur zélf ook mee gaat op transport, heeft men met eigen ogen de armoe gezien van onze Balkanburen. Smeuïge verhalen van gure wc’s met poep op de muur, het ontbreken van andere basisvoorzieningen en het verdringen om derdehands knuffels onderstrepen de ellende. Maar ook het beschroomd aannemen van de ene na de andere eigen gestookte palinka door het Mara bestuur zelf, om vervolgens draaiend afscheid te nemen van de nonnen hoort bij de anekdotes. Vrijwilligerswerk met een stuco tintje.

Dan nu nog één belangeloos dingetje wat wij voor een vrijwilligersorganisatie doen: het uitzetten van een sollicitatie.

Mara is namelijk op zoek naar mannen, maar niet zo maar mannen, Vindicaters alstublieft. Op 3 december kunt u uw stuco gelul thuis laten en uw beste altruïstische beentje voor zetten. Staat goed op je cv weet je wel?

Maar waarom, naast het feit dat het goed is voor je CV, spannen deze jongelui zich eigenlijk in? Of is met het bovenste eigenlijk alles gezegd? Zeker niet claimt het bestuur met overtuiging. Happinez gerelateerde motieven als zelfontplooing en persoonlijke ontwikkeling komen aan bod, maar ook, komtie hoor, iets voor een ander doen, zónder dat je daar zelf super direct baat bij hebt. Een fenomeen wat wellicht onder de jeugd niet heel populair is en misschien al helemaal niet onder studenten. Ze bestaan dus nog wel: altruïstische studenten. En men kan ze (oké onder meer) vinden bij de Mara. Een andere reden om je specifiek in te zetten voor stichting Mara is de formule van de organisatie. Waar men bij andere organisaties nog wel eens het gevoel kan hebben dat er wat blijft hangen aan de clichématige strijkstok, is er bij Mara niet eens sprake van een strijkstok.

Dat komt vooral doordat ze louter in goederen leveren. Dit sluit frauduleuze praktijken van stichting Mara uit, maar ook van de gesponsorde organisaties in de Balkan. Want laten we eerlijk zijn, we praten toch over het doodcorrupte Oosten. Dit is natuurlijk ook een uitermate goede reden om te doneren aan de stichting, wat u kunt doen voor slechts vijf uro per maand. Want wil men twee keer per jaar afreizen naar de Balkan mét goederen, is daar wel geld voor nodig.

Oké nog een klein puntje van kritiek dan, oké twee puntjes.

Het bestuur bestaat uit louter Vindicaters en Albertianen, omdat dat eigenlijk écht mooie lui zijn. Gelieve ook niet te solliciteren als je dus geen lid/abonnee bent. Daarnaast kan men ook wat vraagtekens plaatsen bij de jaarlijkse toename van donateurs, welke elk jaar een piek vertoont zo rond eind augustus. Maarja, er is niets mis met geforceerd enthousiasme, beetje tough love en die onbaatzuchtigheid is zo boven tafel.

Rest ons niets anders dan Mara te complimenteren met hun mooie werk. Een stukje pure naastenliefde in een individualistische pils samenleving. Een lichtend voorbeeld in de Sodom en Gomorra poel der studenten. Voor de rest van ons verdorven ketters geldt: gaat heen, zondigt en doneert. Is goed voor je karma. Toch een stukje eigenbelang oh goddelozen.

Iris Strangmann Foto: Marte van der Wal

@

Wil je reageren? Stuur een email naar i.strangmann@studentenkrant.org

8

Groninger Studentenkrant | November 2012

W

egens ongekend succes, dit jaar opnieuw een ranking van alle bestuursfoto’s die we in handen konden krijgen. De redactie van de Groninger Studentenkrant beoordeelt wederom het neusje van de zalm, maar ook het kontje van de fluithaas.

Vorig jaar gaven we enkele tips die een deel van de besturen zich zichtbaar ter harte hebben genomen. Anderen wenden zich, netjes in pak gestoken, nog steeds tot de visboer op de markt voor het maken van hun foto. Dat wordt hem natuurlijk niet.

Het viel de jury op dat er minder abominabel slechte foto’s zijn dan een tijdje geleden. Echte positieve uitschieters waren er echter ook maar weinig. Wat rest is een middenmoot van foto’s die we kwalificeren als matig tot redelijk.

1

Simon van der Aa

Ga voor een volledig overzicht naar pagina 14.

IK

2

60

BESTUURSFOTO’S Top of Flop

Surface

61

Hoe het niet moet “Lieve Donald Duck, wij zijn op schoolreisje geweest. Het was heel leuk, we werden zelfs geschminkt.

Kijk maar op de foto. Kijk dan!” Dat is toch een beetje wat de slechtste bestuursfoto van dit jaar uitstraalt. Deze mensen hadden al lang in bed moeten liggen. Twee plaatsjes omhoog; GSBC AMOR. Van links naar rechts: wiet, ghb, xtc, ketamine en paddo’s. Jongens, als je niet kan glimlachen, kijk dan maar serieus. Surface: de surfende brandweer in Turkenbusjes.

De drie hekkensluiters mogen zich afvragen: “Wie zijn we, hoe willen we overkomen? Elk idee bij de genomen foto’s ontbreekt. De foto’s op deze pagina zijn allen van internet afgehaald. Ze zijn voor iedereen zichtbaar, ook voor je moeder en oma. Op deze manier kan je natuurlijk nooit rechtvaardigen dat je geen studiepunten haalt omdat je een bestuursfunctie bekleedt.

Ken je niemand die een goede foto van jouw bestuur kan nemen? Zorg voor een neutrale achtergrond en natuurlijk licht (geen flitslicht). Zorg er ook voor dat je meer dan twee uur geslapen hebt. En probeer niet elk verenigingsrelikwie op de foto te slepen.

We kunnen deze tekst heel lang of heel kort maken, maar kiezen voor de laatste optie. Kijk goed naar onze winnaars en probeer ze in de toekomst te kopieëren. Dan komt ons krantje er ook wat beter uit te zien.

Chemische Binding

5

Groninger Studentenkrant | November 2012

Eervolle vermeldingen

Hoe het wel moet Vijf mooie mensen, een kroonluchter en Beatrix aan de muur. En dan krijg je een mooie foto.

Foto één en drie zijn in dezelfde sfeer genomen. Een goede lokatie speelt duidelijk een grote rol. Ook de lokatie van de IK foto is verantwoordelijk voor een hoge ranking. Maar er zijn meer gemene delers. Op de foto’s van onze top drie toppers is er aandacht besteed aan de belichting. Kijk eens naar belichting van de gezichten van het Simon van der Aa bestuur. Deze is nagenoeg perfect. Hoewel het contrast in deze foto nihil is, komen de bestuursleden genoeg los uit de achtergrond om op te vallen.

Cover Cover gaat underground. Lekker stoer doen in de parkeergarage. Toffe poses, flatteuze belichting. Ziet er goed uit, props!

Lokatie en belichting spelen dus bij de finalisten een belangrijke rol. Maar waar de bestuursleden van Simon van der Aa redelijk recht-toe-recht-aan vooruit kijken, heeft IK gekozen voor meer dynamiek. Ze staan daar lekker tof te wezen voor dat gebouw, stoere moddafokkah’s.

Enige minpuntje aan deze foto is dat het linker bestuurslid er iets te freaky bij staat. Rennen fotograaf! Want ze komt als een zombie op je af.

Kleding! Kleding! Kleding! Het maakt niet uit wat voor een grafkop je hebt. Zorg dat je er gelikt uit ziet. De modellen op foto één en twee passen perfect bij elkaar, maar dat was niet echt moeilijk. Ze zijn immers allemaal in het zwart gekleed. Wat dat betreft doet Vintres het nóg beter. De kleur van de rokjes van de dames is identiek aan die van het pak van de man in het midden. De schoenen van de tweede dame van links passen daar dan ook weer geniaal bij.

The devil is in the detail.

Idefix Als jullie net zo veel energie stoppen in jullie bestuur als in de bestuursfoto dan is het een kwestie van tijd voor jullie plat op je buik liggen.

Come on, trek op z’n minst een trui aan van je huidige bestuur. Wat de fuck.

Gefeliciteerd Simon van der Aa, IK en Vintres. Jullie worden dit jaar wel serieus genomen.

Vintres

Idun Wat een leuk idee, dit hebben we nog nooit eerder gezien. Het voltallige bestuur laat zich vasthouden door een stel enge mensen in pak.

Hartstikke leuk, maar waren de toffe dieren op toen de jongeman links aan de beurt was?

3

Le Baso Le Basisscholo, de dames van de PABO leven hun stereotype. Lekker vlot, en in onflatteus K3 ensemble.

De compositie is, om het netjes te zeggen, zo saai dat mijn geslacht eraf valt.

Juffers, wij hebben liever dat jullie in de hoek gaan staan.

59

Tjas De schaatsmevrouwen en -meneren laten zien dat als de mensen maar enthousiast zijn en de sfeer maar goed is, je weinig nodig hebt voor een erg leuke foto. Fris, fruitig en kraakhelder.

GSBC Amor

Tips ‘n Tricks

Hulde voor deze kluners!

1. Zorg voor een goede fotograaf (een goed fototoestel maakt nog geen goede fotograaf).

“Kom op Joris, spring in het winkelkarretje, dan rijden we door de stront!”

2. Kies een interessante locatie.

3. Zorg dat je de uitstraling van een be stuur hebt.

4. Wees origineel.

5. Kijk een beetje leuk.

Dionysos

Allemaal heel leuk en aardig, maar het resultaat is een bestuur wat niet serieus genomen kan worden. Doe maar normaal jongens, dan doe je al gek genoeg. Deze dubieuze foto is het gewoon nét niet.

9

10

Groninger Studentenkrant | November 2012 OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN PROGRAMMA OVB WWW.VERA-GRONINGEN.NL

VERWACHT SKIP&DIE 15/11 NIcK WATERhOuSE 17/11 ThE EPSTEIN 22/11 ShANTEL & bucOVINA cLub ORKESTAR 25/11 POPquIZ mARAThON 28/11 Ty SEGALL 01/12 WhITE fENcE 06/12 RATS ON RAfTS 07/12 ThE SWAINS + ALLAh-LAS 14/12 NOmEANSNO 17/12 GRAVEyARD 20/12 WALLAcE VANbORN 29/12 ORGEL VRETEN 16/01 WILL AND ThE PEOPLE 09/11

RELIGIETEST

volledige programma op de website

ELKE ZATERDAG SWINGAVOND

OPEN 23:30 - 04:00 START 23:30 uuR GRATIS + mAANDKAART € 1,50

OP ZOEK NAAR EEN NIEUW GELOOF

11

Groninger Studentenkrant | November 2012

Z

elfs voor deze krant komt er een moment dat je begint te twijfelen aan je ongelovigheid. Niet geloven is ook geloven. Omdat artikelen over religie altijd tricky zijn wanneer ze geschreven zijn in SK stijl, hebben we de

keuze voor onze nieuwe krant-godsdienst beperkt tot twee relatief “onschadelijke” religies: Boeddhisme en Jodendom. Belfast en Afghanistan hebben ons voldoende afgeschrikt. Geen sektarische strijd en bomgordels voor ons.

Test Waarschijnlijk ben je er al talloze malen langs gelopen, de synagoge in de Folkingestraat. Het Joodse gebedshuis is van binnen zeer indrukwekkend en biedt al heel wat jaartjes ruimte aan de Groningse Joodse gemeenschap. Er zijn nog maar circa 60 Joodse gezinnen over in Groningen, waarvan naar schatting 20 ook daadwerkelijk praktiserend zijn. Dit aantal is na de tweede wereldoorlog flink gedaald, wat niet zo gek is, en zal ook blijven dalen, want Joods worden doe je niet zomaar. Voordat je toegelaten wordt bij ‘s werelds grootste gesloten sociëteit moet je onder andere Hebreeuws leren, koosjer leven en allemaal ingewikkelde tests maken over het geloof. Zo woont er in Groningen bijvoorbeeld een vrouw die al zeven jaar (!) bezig is Joods te worden. Dat is pas ontgroenen. Het gegeven dat haar Joodse man niet koosjer leeft is bijvoorbeeld een groot probleem in het proces om Joods worden. En aangezien de rabbijn dag en nacht bij haar thuis vrij mag rondsnuffelen valt er ook niets te verbergen. Privacy komt niet in het Hebreeuws woordenboek voor.

Zoals elke aantrekkelijke besloten club hoort daar ook een geschikt stukje vastgoed bij: Israël. Wel luidruchtige buren, maar met schitterende stranden en een exclusieve antieke taal. Zeer classy. Sinds 1967 hebben de Joden hun eeuwige hoofdstad weer terug. 2000 jaar hebben ze bij Joods Pasen, Pesach de toost uitgebracht: “Volgend jaar in Jeruzalem.” Dat is volhouden, en daarmee scoren ze punten. De praktische aard van het Jodendom scoort ook punten. Zuivel en vlees hou je gescheiden, op zaterdag hou je een rustdag en ook wordt her en der geacht dat je een keppeltje draagt. Voor God maakt het verder niet uit of dat nu een keppeltje is, een hoed of bij wijze van spreken een bouwhelm. Als er maar iets op je hoofd zit om aan te geven dat God boven jou staat. Het is om die reden onduidelijk of een indianentooi ook goed is gezien de open bovenkant. Toch kunnen wij ons niet aan de indruk onttrekken dat de Joden-god hier niet van gediend is. Wat God ook niet op prijst stelt is het noemen van zijn naam, nou zien wij hier enig verband met Harry Potters hij-dieniet-genoemd-mag-worden misschien is J.K. Rowling stiekem ook wel Joods en dat is dan wel weer vet.

“

Extra tragisch is het gegeven dat Joden geen Jodenkoeken mogen eten.

Die zijn namelijk vet lekker en komen in zo’n kekke trommel.

Wat uiteindelijk een zwaar minpunt is dat het praktiseren van het Jodendom vooral neerkomt op het naleven van honderden leefregels. Besnijden, kledingvoorschriften, koosjer eten. Het is een en al gedoe. Extra tragisch is het gegeven dat Joden geen Jodenkoeken mogen eten. Die zijn namelijk vet lekker en komen in zo’n kekke trommel. Ook mogen praktiserende Joden geen wijn drinken die door niet-Joden is gemaakt. Die zou namelijk zomaar eens gebruikt kunnen worden in de dienst van de katholieken.

Dat zou natuurlijk onacceptabele interreligieuze besmetting met zich meebrengen. Gelukkig is koosjere wijn gewoon te koop bij de Hema, sinds de hallalworst een dankbare facilitator van allerlei religieuze gevoeligheden.

Onze tweede finalist is het Boeddhisme. Wat hier natuurlijk aanspreekt is het feit dat het niet echt een godsdienst is omdat er geen God is. Dus geen hogere macht die ons verbiedt de poorten van de hemel binnen te wandelen. Boeddha is meer een soort geestelijk leider die je de weg naar verlossing en verlichting wijst.

Er hangt wel een zweem van hippie-isme om heen want verlichting verkrijg je door mediteren en dat impliceert lekker met zijn allen zoemen onder invloed van allerlei geestverruimende middelen.

Gelukkig hebben wij als SK’ers een sessie mee mogen mediteren bij het Diamantweg Boeddhistisch centrum en daar kregen we antwoord op al onze vragen. Diamantweg heeft overigens niks met het adres te maken, maar is een vorm van Boeddhisme die gericht is op het ontplooien van de onbeperkte mogelijkheden van de geest. Leuk feitje is dat de verspreiders van deze stroming een stel drug smokkelende hippies waren die in de jaren ’60 in Tibet een geestelijk leider tegen het lijf liepen. Van hem leerden zij de leer van de Boeddha waarop zij besloten dit te promoten in het westen. Een zeer succesvol concept, zoals wij hebben begrepen uit het gesprek met het boeddhistisch centrum. En dat is ook niet zo gek ook, want verlichting is het vinden van tijdloos en moeiteloos geluk. Terwijl je daar naar opzoek bent mag je alles doen en laten wat je wilt, geen verplichte mate, geen monogamie, geen keurslijf en een heleboel van alles wat je lekker, leuk en spannend vindt maar wel gericht op het ontplooien van de onbeperkte mogelijkheden van de geest.

OBJECTIEVE

RELIGIE-VERGELIJKING #1 BOEDDHISME Ze hebben vechtmonniken en stonden daarmee aan de wieg van Dragonbal Z: +3 Ze hebben geen concept van de hel, sowieso winnen voor de SK: +2,4 Volgens Wikipedia onderwees ook Boeddha de Kama Sutra: +soixant neuf Het Boeddhisme is leven en laten leven, lekker genieten en alles doen omdat het kan: +1 Wedergeboorte en Karma, alles wat je in je vorig leven hebt geflikt heeft alles te maken met hoe je in het volgend leven herboren wordt. Als je niet goed genoeg was voor de hemel krijg je gewoon een herkansing: +5,7

#2 JODENDOM Besnijden: Het is hygiënischer en je houdt het langer vol: +2 Mazzeltov! Ze hebben veel grappige woordjes: +1 Er is altijd gezeik over Israël, we worden daar gewoon een beetje moe van: -1 Joods worden is praktisch onmogelijk, een gesloten sociëteit dus: +27 Amy Winehouse, een onverwachte Jodin: +4,5

#3 CHRISTENDOM Als je biecht en een paar weesgegroetjes opzegt, ben je weer vrij van je zonden! +10 Omdat streng Christelijke meisjes niet mogelijk neuken voor het huwelijk zijn ze vaak meer bedreven in mondelinge handelingen met betrekking tot het kruis. + 7 1/2 Jezus hield zo erg van een borrel dat zijn bloed wijn is. +2 Anticonceptie is verboden. Dat levert te veel kinderen en geslachtsziektes op: -10

#4 HINDOEISME Het is net een soap, er zijn te veel goden, en per god te veel ledematen: -1 Koeien zijn heilig dus het is helaas onmogelijk om biefstuk te eten: -3 Geen lastig seksuele moraal, hoewel we sommige standjes in de Kama Sustra wel lastig uit te voeren vinden: +4 Wierrook ruikt lekker: +1 De Ganges stinkt: -1

#5 ISLAM De dresscode is wel wat uit de tijd. Hoewel de baard weer helemaal in is, toch: -1 Eenmaal in de hemel mag je het met 72 maagden doen. +72 Moet je wel jezelf voor opblazen en het zijn natuurlijk wel maagden, dus in de hemel gaat het bloedvergieten gewoon door: -71 Drugs en alcohol is allemaal streng verboden: -1 Schapen en geiten offeren, daar zijn we bij de SK niet vies van: +1

Aan het tot je nemen van al die aardse lekkernijen zoals drank, drugs, seks en alle andere zoetigheden kleeft uiteraard wel weer enige voorwaarden, Karma. Karma is het meest logische en, dankzij de hit serie My name is Earl, misschien wel het meest bekende element van het Boeddhisme. Ons heden wordt bepaald door ons verleden, en acties komen altijd bij je terug. Wie goed doet, goed ontmoet. Klinkt allemaal makkelijk en is allemaal leuk en aardig mits het goed met je gaat in het heden, want dat verstrekt zich doordat je dan dus ook vroeger goed bent geweest. Als het slecht met je gaat zal je dat dan ook wel aan jezelf te wijten hebben, een typisch gevalletje van eigen schuld dikke bult en dat vinden wij dan weer een onsympathiek minpuntje. Maarja, Karma is nou eenmaal een Bitch.

“

Het uiteindelijke eind-level van Boeddhisme is Nirvana. Dat klinkt niet alleen cool, maar is ook de bevrijding uit de eeuwige cyclus van wedergeboorte.

Mediteren dus. Een heleboel mediteren om uiteindelijk te begrijpen wat tot dan toe altijd onbegrijpelijk leek, verlicht worden en tijdloos en moeiteloos geluk vinden. Het uiteindelijke eind-level van Boeddhisme is Nirvana. Dat klinkt niet alleen cool, maar is ook de bevrijding uit de eeuwige cyclus van wedergeboorte. Uiteindelijk houd het dus helemaal op, niets geen hemel, niets geen hel, geen eeuwig leven maar aan het eind gewoon helemaal niets.

Wat Boeddhisme een zekere coolheidsfactor geeft zijn die coole kloosters in Tibet en omstreken. Ook het bestaan van vechtmonniken, ook wel Shaolin monniken genoemd, scoort veel punten voor deze religie. Tegelijkertijd hangt er toch een sfeer van vredelievendheid rond dit geloof. Dat is ook de reden dat de Dalai Lama verreweg de meest sympathieke geestelijk leider ter wereld is.

Hij twittert overigens ook regelmatig lifestyle-adviezen als: “Genuine happiness comes from focussing on the happiness of others.”.

Tegelijkertijd zijn we zelf niet zo van het vreedzame verzet aangezien het niet zo spectaculair is als gewapende strijd, maar de Boeddhistische Tibetanen hebben er natuurlijk wel de harten van de wereld mee gewonnen.

“

Na het bezoeken van de Joodse Synagoge en het Boeddhistische meditatiecentrum kunnen we niet anders concluderen dan het een oneerlijke strijd is geweest.

Na het bezoeken van de Joodse Synagoge en het Boeddhistische meditatiecentrum kunnen we niet anders concluderen dan het een oneerlijke strijd is geweest. Natuurlijk wint het Boeddhisme dit, want iets als het geloven in een God is niet aan ons besteed.

De grondbeginselen van het Boeddhisme zijn in onze ogen wel zo rekbaar dat je er eigenlijk op kan projecteren wat je wilt. Dat maakt het lekker makkelijk. En toch is het geloven in een God wel lekker simpel en ook daarin zouden we heerlijk kunnen doorslaan in fundamentalisme maar dat is dan weer lastig in het Boeddhisme en makkelijker in het Jodendom. Wat ons wel in ons kleine hartje raakt is dat het Boeddhisme streeft naar uiteindelijke verlossing uit de kringloop van wedergeboorte, in tegenstelling tot het Jodendom want daar beloven ze ons weder opstand, letterlijk herrijzen uit het graf wanneer de Messias komt. Maar goed voor het zo ver is hebben we als Boeddhisten dan al wel heel wat vaker een leven geleefd en als je nooit verlicht wordt zal je wellicht nooit echt sterven. Wat is er vetter dan dat?

@

Esmee van der Veen Randy Martens Wil je reageren? Stuur een email naar r.martens@studentenkrant.org

12

Recensies Groninger Studentenkrant | November 2012

De Belgische band Absynthe Minded stond op tien oktober in Vera. Deze band timmert, met name in hun thuisland, al enige tijd goed aan de weg, en ook de rest van West-Europa staat op de touragenda. De band debuteerde in 2004 met het album ‘Acquired Taste’ waarna het doordrong tot de finale van Humo’s Rock Rally, een van de belangrijkste muziekprijzen van België. Hierna tourden ze meerdere keren mee in de voorprogramma’s van grotere Belgische bands zoals dEUS en Zita Swoon.

Absynthe Minded Album: Acquired Taste

Absynthe Minded speelt melancholische pop/rock met wat invloeden uit de jazz. Die invloeden zijn, samen met de vioolpartijen die aan de nummers zijn toegevoegd, wat Absynthe Minded onderscheidt van andeRock leek wel dood, of in ieder geval op sterven na. Hoe een gitaar fatsoenlijk vast te houden, leken we collectief vergeten. En lange haren zijn al lang niet meer om mee te headbangen. Je moest goed zoeken, maar er waren ook lichtpuntjes. Lichtpuntjes in donkere vieze zaaltjes. Dan kon je daar gaan kijken naar Black Bottle Riot, Automatic Sam of Shaking Godspeed.

Tenement Kids Album: Tenement kids

CHAKA KHAN: LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS, ERE WIE ERE TOEKOMT.

De Winnaar Staat Alleen

Tijd om de kleine vieze zaaltjes te verlaten. De Utrechtse band Tenement Kids laat met haar nieuwe plaat zien dat rockmuziek weer prima een plaats kan gaan claimen op de grotere podia. Compromisloze southern rock, her en der wat gospel en een hammond orgeltje doen het goed op deze 43 minuten durende plaat. Denk aan Bruce Springsteen en The Gaslight

re alternatieve bandjes. Ze zorgen voor een herkenbare sound. In alle nummers is het ‘geluid’ van de band terug te horen, hoewel de verschillende platen die zijn uitgebracht in stijl en tempo van elkaar verschillen.

De CD’s zijn goed, maar live komt de band echt tot zijn recht. Zo goed zelfs dat de heren worden genoemd als de troonopvolgers van dEUS. De show staat vooral in het teken van de - in mei uitgekomen - CD ‘As it ever was’. Nieuwe nummers als ‘How short a time’, titelsong ‘As it ever was’ en ‘24/7’ worden afgewisseld met het oudere werk dat wat breder bekend is bij het publiek. Dat zorgt ervoor dat de sfeer goed blijft. Er wordt afgesloten met de eerste single van de nieuwe plaat ‘Space’. De toegift beAnthem. Maar dan gewoon uit de polder. Genoeg kansen om deze heren te gaan zien dus. Zonder de hysterische huisvrouwen die je tegenwoordig wel tegenkomt bij shows van Triggerfinger omdat de belgen op een glas en prullenbak hebben geslagen bij Giel Beelen. Niks ten nadele van Ruben Block en zijn mannen overigens.

Tenement Kids trekt in het openingsnummer meteen alle registers open.

“You wanna ride the all night train?

“Het wordt al snel duidelijk dat ze het niet over de ondergekotste nachttrein van het NS Nachtnet hebben.

De luisteraar bevindt zich eerder in een glimmende stoomtrein met een restauratiewagon, hoeren en Jack Daniels. Soms ontspoort de trein bijna, zoals in de solo van ‘The Ballad of Frederick W.’ . Maar dan trekt de

Woensdagavond 25 oktober in de Oosterpoort: Op naar Chaka Khan, disco/ soul-legende uit de jaren 80 en 90, maar daarna voor de massa volledig naar de achtergrond geraakt. Wellicht ken men haar nog van liedjes als ‘Ain’t nobody’ en ‘I’m every woman’ (nee, dat is dus niet ECHT van Whitney). Maar goed, wij en de gehele Molukse gemeenschap van Groningen en omstreken waren op komen draven voor mevrouw Khan. Chaka kwam op, amazede ons met haar glitterlerenpak en Diana-Ross-haardos, zong eerst wat recente liedjes en ging zich daarna 20 minuten omkleden. Ze stunnede ons vervolgens met haar glitterjurk, zong drie hits, ging daarna weer af en er was één toegift. Wij vonden het leuk, zongen hardop mee met de hits, en

wiegden onze heupen gezellig op de minder bekende liedjes. Kind kan de was doen. We konden tevreden naar huis. Ware het niet dat ons Chaka kaartje ook toegang bood tot het concert van ene Lee Fields in de kleine zaal van de Oosterpoort. En het was nog vroeg, dus hé, we deden ook eens gek.

Het boek is interessant. De schrijver nog interessanter. Paulo Coelho had al vroeg belangstelling voor literatuur.

Zijn vader zag dit als onwenselijk en probeerde hem te ‘genezen.’ Maar dit versterkte zijn interesse in boeken alleen maar. Hij leefde zich uit in de Braziliaanse hippie-beweging, verbrak zijn studie rechten en reisde in de jaren zeventig door Europa. Het concentratiekamp Dachau maakte een grote indruk op hem en hij kreeg daar een visioen waarin een onbekende man verscheen. Hij kwam deze onbekende man vervolgens tegen in Amsterdam. Deze vertelde hem dat Coelho zich moest bekeren tot het katholicisme en een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela moest maken. Hij schreef een boek met de verassende titel De Pelgrimstocht naar Santiago en brak niet veel later door.

Tot zo ver de schrijver, nu het geschrevene. Coelho beschrijft de wereld die het Cannes Filmfestival heet met dodelijke precisie. Dat wat hij schrijft waar is, mag je aannemen. Zijn boek De Alchemist is immers verfilmd. Hij is op het festival geweest. Hij heeft zich begeven onder ‘Superklasse’ zoals hij de elite van de elite binnen de filmwereld noemt, en kan daarom het één en het ander onthullen over het wereldje. Waarom rijden filmsterren in dure wagens? Die lenen ze van de producer. Immers, als je een ster in je film wilt, zal je die zelf moeten maken. Waarom blijft er van een boek zo weinig over wanneer het gefilmd wordt? Leuk, die weetjes, maar het is slechts een trucje om de aandacht af te leiden van het plot, welke zijn gebreken kent.

Nu was ik totaal onbekend met Lee Fields. Toen we binnenkwamen, speelde de band van Fields, genaamd The Expressions, wat gezellige soul totdat de man in eigen persoon opkwam. Wat ik zag was een soort minikopie van James Brown mét babyface.

Wat ik hoorde was de meest toegewijde soul die ik ooit gehoord had. Fields deed in de eerste 5 minuten wat Cha-

staat onder meer uit een acht minuten durende versie van het chaotische nummer ‘Multiple Choice’.’

Jacob Roel Meijering

Voor de liefhebber van de betere Belgische alternatieve muziek is Absynthe Minded een prima avondje uit. De sfeer in Vera is altijd goed. Normaal gesproken zou ik voor deze avond drieënhalve vinger uitdelen, maar het voorprogramma Sarah Ferri maakt er met gemak vier van. Ik ben verliefd.

Koop haar CD!

locomotief het hele zootje weer heerlijk ritmisch op gang in ‘Preoccupied’.

Choo Choo!

Tim van Veen

Eigenlijk vertolkt elk van het dozijn nummers wel een etappe uit een wildwest treinreis. Een overval door geruiterde bandieten, een liefje die je achter laat in een stoffig stadje, een nacht doorhalen in de Saloon, barfight incluis. De kracht van het album ligt in de stem van zanger Gijs Wilbrink, die nooit capriolen uit hoeft te halen om de aandacht van de luisteraar vast te houden. Ook alle instrumenten zijn knap gedoseerd ingezet. De heren begrijpen dat je niet in elk nummer al je instrumenten hoeft te gebruiken. Elke noot is functioneel. Get on board, het is een spannend ritje.

ka in haar hele optreden niet voor elkaar kreeg. Kippenvel en een hart wat slagen overslaat. Een dijk van een stem, waar een bluesachtige tragiek in schuilt, maar vooral heel veel mindblowing soul.

Iris Strangmann

Fields is al sinds de jaren ’60 bezig met muziek en is er sinds die tijd zeer in geslaagd om volkomen onbekend te blijven bij de massa. De man heeft niet eens een eigen wikipagina. Voor mij, patatgeneratie dat ik ben, is dat een prestatie an sich.

Dit had dus eigenlijk een betere recensie kunnen zijn voor Chaka, ware het niet dat ik er toen achterkwam wie Lee Fields is. Een onbekende legende. SOMEONE GIVE THE MAN A WIKI. Igor is een succesvol zakenman met liefdesverdriet. Om zijn vrouw te heroveren slaat hij op het Cannes Filmfestival, waar zij ook is, aan het moorden. ‘Ik heb een wereld voor je kapot gemaakt’ sms’t hij haar na elke moord. Igor zou de personificatie moeten zijn van het kwaad, maar die vergelijk gaat niet echt op. Veel meer is de hoofdpersoon een Machiavelliaanse scherprechter, die zich slechts houdt aan de wetten van de natuur.

Wat veel beter tot zijn recht komt is het thema. Iedereen wordt gedreven door ijdelheid. Vrienden heeft niemand. Een interessant boek, maar na de laatste letter zal je er niet vaak aan terugdenken.

Tim van Veen

13

Groninger Studentenkrant | November 2012

Kroegportret: ‘t Feithhuis

E Kroegportret De geschiedenis van het Feithhuis gaat lang terug. In 1325 werd het terrein aan de pastoor van de Martinikerk geschonken, omdat die geen geschikt huis had. De Groningers bouwden er vervolgens een priesterhuis. Sindsdien heeft het pand allerlei verschillende bestemmingen gekend. Zo werd het een tijdlang gebruikt voor de Provinciale Statenvergaderingen en woonden verschillende hoogwaardigheidsbekleders in het huis. Haar naam dankt de woning aan het gezin Feith, dat in 1890 in het huis trok. Daarna kende het gebouw weer tal van functies, onder meer als schippersbeurs, arbeidsbureau, conservatorium, bibliotheek en er heeft zelfs een tijdje een studentenhuis in gezeten. En nu dus een restaurant.

Uniek pand "Het is een uniek pand voor horeca, want er zijn weinig panden met zo veel verschillende ruimtes. Elke ruimte heeft helemaal zijn eigen karakter, je kunt het eigenlijk zien als allemaal verschillende restaurantjes in een. Als je boven zit heb je een totaal andere beleving dan wanneer je hier zit." Opvallend is ook dat het Feithhuis tot een aantal jaar geleden ook meer dan een menu hanteerde. Zo kon je in de ene ruimte hele andere gerechten bestellen dan in de andere. Niemeijer is blij dat dat inmiddels verleden tijd is, want dat leidde nogal eens tot verwarring onder gasten en bediening.

Studenten Studenten komen vaak in het Feithhuis. "We hebben heel veel buluitreikingen, er komen vaak groepen van Vindicat om te lunchen en we hebben vaak grote high-teas en dergelijke. Gisteren hadden we een groep van allemaal bejaarde vrouwen. Vijftig jaar geleden zaten die in een jaarclub van Vindicat. En die houden hier dan hun reünie. Je ziet vaker dat jaarclubs en dergelijke hier dan terug komen, omdat ze hier een leuke ervaring hebben gehad."

en bekende locatie voor iedereen in Groningen: Het Feithhuis. Op een prachtige locatie gelegen naast de Martinikerk en een echt 'stadscafe'. Daarom is dit indrukwekkende restaurant deze maand onderwerp van het Kroegportret in de Studentenkrant. "Wij willen de ontmoetingsplek zijn voor Groningers en voor de gasten van Groningen. Dat kan een stratenmaker zijn, dat kan een student zijn, maar dat kan ook de burgemeester zijn", vertelt bedrijfsleider Wouter Niemeijer. "En vorige week hadden we Desmond Tutu nog over de vloer."

Chalet Met zo'n lange geschiedenis zullen er vast mooie verhalen zijn te vertellen over het Feithhuis. Interessant is onder meer het Zwitserse chalet dat achter in de tuin staat. "Dat is ooit bijgebouwd in 1864, voor de dochter van de toenmalige eigenaar. Zij was astmatisch, en is toen naar de Zwitserse Alpen gestuurd om de luchtwegen schoon te maken. Maar die kreeg ontzettende heimwee, dus toen was de remedie: Dan halen we Zwitserland hierheen. Toen hebben ze een Zwitsers chalet neergezet."

“

werkt in de muur, de tegeltjes lopen gewoon door. Je moet de deur ook altijd voorzichtig open doen, want voor hetzelfde geld staat er iemand achter."

We blijven nog even bij de sanitaire voorzieningen, want in het toilet van de heren is een graffititekening verwerkt. "We hebben hier ooit een kunstproject gehad en dit zijn eigenlijk de laatste overblijfselen. De graffitischildering is een deel van het logo. We hebben het ook in de bar gehad, maar kunst is van voorbijgaande aard; we hebben altijd verschillende exposities, dus het is tijdelijk. Beneden is het alweer overgeschilderd."

Slakken

Gisteren hadden we een groep van allemaal bejaarde vrouwen. Vijftig jaar geleden zaten die in een jaarclub van Vindicat.

Niemeijer vindt het belangrijk dat mensen in het Feithhuis 'betrokkenheid proeven'. "Dat is ons doel. De bediening aan tafel is betrokken bij de klanten, net als de producten op het bord, de drankjes in het glas. En dat uit zich in heel veel samenwerking met lokale en regionale leveranciers, die waar mogelijk ook duurzaam te werk gaan." Zo serveert het Feithhuis vis uit de Waddenzee, boerenslakken uit Zuidbroek en ijs uit Drenthe. Dat is de filosofie van het bedrijf. "We willen ook wat teruggeven aan de regio, omdat we toch de ontmoetingsplek willen zijn."

Toilet Ook opvallend: Als je als vrouw naar het toilet gaat in het Feithhuis, kun je voor een bijzondere verrassing komen te staan.

Het kantoortje van de bedrijfsleider, waar de dag wordt gepland, de roosters worden afgedrukt en de reserveringen worden afgewerkt, heeft namelijk een ingang in de wand van het vrouwentoilet. "Mensen kijken daar wel eens raar van op. Dat staan ze hier met zijn vijven voor de spiegel en dan kom ik ineens uit de muur lopen. Dat is altijd wel raar. De deur is ook wel redelijk wegge-

Olivier Oost Foto: Tim van Veen

@

Wil je reageren? Stuur een email naar o.oost@studentenkrant.org

14

Groninger Studentenkrant | November 2012

SK Bangalijst

Uitslag Bestuursfototest 1 Simon van der Aa

5

2 IK

4,5

3 Vintres

4,3

4 TJAS

4

4 USVA

4

4 Stuff

4

7 COVER

3,9

8 Equilibrium

3,8

9 Lugus

3,7

10 Francken

3,6

11 VIP 3,5 12 Idun 3,4 13 Ad Funfum

3,3

14 Sacrum

3

15 ESA 2,9 15 HMV Actis

2,9

Post

Stemmen maar!

17 ASCI 2,6 18 MayDay

2,5

18 ACLO

2,5

20 Ubbo

2,3

20 FVOG

2,3

20 Odiom

2,3

23 GFE 2,2

Heb jij hier een ongefundeerde mening over die je graag kwijt wil? Stemmen kan nu via de poll op onze Facebook. Onder de reageerders wordt het nummer van het meisje naar keuze verloot.

Ga naar www.facebook. com/studentenkrant

24 Archigenes

2,1

24 CUOS

2,1

26 Mesa Cosa

2

Of, scan de QR-code

26 Panacea

2

Of schrijf.

26 SGOR

2

26 Villa 96

2

26 Le Baso

2

31 Dizkartes

1,9

32 JS 1,8 32 IBN Battuta

1,8

34 Bernlef

1,6

34 Check

1,6

34 JFV 1,6 37 De Parabool

1,5

37 Kalliope

1,5

37 Marug

1,5

37 Navigators

1,5

37 Risk 1,5 37 TEMA

1,5

43 Flanor

1,4

44 Homerus

1,3

44 Integrand

1,3

44 Ichtus

1,3

44 GSAC

1,3

48 GSV 1,2 49 Diephuis

1

49 Tweeslag

1

49 Societas

1

49 SIB 1 49 Vindicat

1

54 Dionysos

0,9

55 TAM 0,8 55 Vitalis

0,8

55 Ad Fundum

0,8

58 Idefice

0,5

58 GSBC Amor

0,5

60 Surface

0,3

61 Chemische Binding 0,2

Madelon

“Ik ben Madelon, 20 jaar en ben eerste jaars studente tandheelkunde. Verder houd ik van sporten en kun je me heel blij maken met een themafeest.”

Marieke

“Ik ben Mariekie, 20 jaar en 3e jaars studente communicatiewetenschappen. Ik hou van feestjes en gezelligheid en je kan me altijd wakker maken voor een goed gesprek of gezellige kletspraat“

Noor

“Mijn naam is Noor, ben twintig jaar en 3e jaars studente. Ik houd veel van zeilen, vooral als er een zonnetje is, er een briesje staat en ik een koud biertje in m’n hand heb. Genieten!”

L

L

Wij zijn de nieuwe potentiële lichting van damesdispuut Drift (Mayday, red.) en we hebben gister een vergaande discussie gehad over wie van ons drie nou de lekkerste is.

We kwamen er zelf maar niet uit. Kunnen jullie ons misschien helpen?

Dames, hier willen we onze bek natuurlijk niet aan branden. Dat begrijpen jullie hopelijk toch wel.

Onze jounalistieke integriteit is ons heilig en zullen we verdedigen tot op het bot.

ieve Redactie,

Liefs, Madelon, Marieke & Noor.

ieve Madelon, Marieke & Noor,

Net als dat ouders geen favoriete kinderen hebben, maakt de SK geen onderscheid tussen haar lezers.

Weten jullie wel zeker dat jullie dit willen weten, meisjes?

Maar vooruit, u roept en wij draaien. Er gaat niks boven de wisdom of the crowd, daarom roepen wij bij deze een ware SK volksstemming die zal uitwijzen wie van jullie het daglicht het best kan verdragen.

Liefs, De SK redactie

15

Groninger Studentenkrant | November 2012

E

Ben Hard Pluskut

nschede of all places. Ik sta in wat de Negende Cirkel van Enschede moet zijn. Nog kanslozer. Het zijn hier namelijk niet eens normale studenten, maar een soort vage mix van ingenieurs-in-spe van de TU en Twentse dakbedekkers. Foute hitjes van toen ik in de brugklas zat klinken. Ach, in de Cirkel kom je ook niet voor de muziek.

Het enige voordeel wat ik beleef aan deze avond is dat ik in een hotel zit. Hotel kamers halen in iedereen de seks naar boven. Je bent in een vreemde omgeving, toch is het veilig en je mag alles vies maken zonder dat je het zelf hoeft op te ruimen.

In de groep waar ik inmiddels mee ben zit een klein lief blond meisje. Ze zal een jaar of 23 zijn maar ze lijkt volkomen onbedorven door alle ellende die het leven te bieden heeft. Die moet het worden. Ik kan niet wachten haar alle hoeken van kamer 316 te laten zien. Ze staat midden in een groepje. Ik ga bij haar staan en raak met mijn wijsvinger zachtjes haar hand die langs haar lichaam hangt aan terwijl ik mijn mond naar haar oor breng om wat te zeggen. Ik merk dat ze geniet van de aanraking. “Ik wil je fucking graag”, fluister ik in haar oor. Dan loop ik weg naar de bar.

Misschien had ik er neuken achteraan moeten zeggen denk ik nog.

“

...ze lijkt volkomen onbedorven door alle ellende die het leven te bieden heeft.

ker lichaam.” Terwijl ik probeer te bedenken of dat ooit eerder tegen me gezegd is, trek ik wat laagjes bij haar uit. We zoenen en raken elkaar aan alsof we het heel hard nodig hebben. Nadat er ook nog wat broeken uitgetrokken zijn hou ik het voor geen meter meer. Ik zit op mijn knieën tussen haar benen en heb alleen nog mijn boxer aan die als een circus tent omhoog staat. Ik frutsel een condoom uit mijn broekzak die naast me op het bed ligt en vraag: ”condoom?” Ze legt zachtjes haar hand op mijn onderarm en zegt: “Zo’n meisje ben ik niet, ik wil geen seks de eerste keer.”

“

Ik ben inmiddels hard als een bevroren komkommer Wat de fuck. “Wat doe je hier dan?!” Ik ben meteen van geil naar boos. Ik kan het niet helpen een beetje met verheven stem te praten.

“Denk je dat we nu gaan daten ofzo? We wonen 300 kilometer uit elkaar.” “Weet ik toch niet” zegt ze zacht terwijl ze naar de dekens kijkt.

Ik laat me zuchtend naast haar op bed vallen.

“Mag ik even met je knuffelen?”, vraagt ze.

Ik sla toch maar mijn arm om haar heen en ze kruip tegen me aan met haar hoofd op mijn borst. Ik voel me intens gelukkig.

Als ik terug kom, staat ze met een of andere vent, Frits, uit onze groep. Ik ga er bijstaan en keuvel wat mee. Als Frits even wegloopt draaien we allebei, alsof het afgesproken is, perfect getimed naar elkaar toe om elkaar te zoenen. Zo’n opmerkinkje woekert blijkbaar door. Zelden heb ik zo hartstochtelijk met zo’n lief meisje gezoend in zo’n foute tent. Haar handen glijden onder mijn T-shirts over mijn rug heen en ik kan het niet laten een beetje vies te voelen op alle plekken waar het lekker zacht is.

“Laten we een taxi naar mijn hotel nemen”, breng ik haast hijgend uit. Ze knikt met een lief guitig lachje om haar mond. Ik pak haar hand en we lopen tussen alle Enschedese tokkies met onze jassen richting de taxiplaats.

Eenmaal in de taxi kruipt ze lief tegen me aan op de achterbank.

Als ik de deur van mijn hotelkamer achter me dichttrek, is het meteen weer bal. Hartstochtelijk zoenend belanden we op het bed. Ik ben inmiddels hard als een bevroren komkommer en trek meteen m’n shirt uit. Om een of andere reden zegt ze: “Jezus, je hebt echt een lek-

Niets nieuws

H

oe moet ik een meisje versieren?” Niet een vraag doe je regelmatig over tafel krijgt gegooid hier in Groningen. Maar sommige jongens zitten er echt mee, kijk maar naar “Casanova Bootcamp” en “The Game”. Versieren blijkt een kunst te zijn. En waar sommige gasten avond na avond die homerun binnen slaan, blijven andere jongens op de bank, veroordeeld tot de ‘Friendzone’.

“

Zelf kon ik niet bedenken hoe je die ‘Friendzone’ moest ontlopen. Als chick heb je dit probleem niet.

Over het algemeen is er in elke willekeurige bar wel een vent te vinden die in is voor een beetje ‘sexy time’. Het gevaar voor chicks is de zo geheten ‘Fuckzone’.

“Ik vind je heel leuk, maar ik wil geen relatie”. Een veel gebruikte zin die ongeveer betekent dat de man in kwestie het liefst heeft dat ie om 4 uur ‘s nachts een bootycall kan doen en dat jij voor het ontbijt weer weg bent. Je kan er om huilen, toegeven dat je het zelf ook vooral voor de seks deed of bedenken dat je waarschijnlijk niet de eerste in de geschiedenis bent die in deze ‘Fuckzone’ terecht komt.

Sinds de eerste keer dat een geile Homo Sapien het meisje in het meest sexy berenvel aan haar haren zijn grot in sleepte is dit bijna de normale gang van zaken. Madame de Pompadour was de beruchte minnares van koning Lodewijk XIV. Zij werd aan het hof gehouden omdat ze de gave bezat om met haar benen wijd te gaan. De koning gaf haar hiervoor wel een mooi optrekje in Versailles, dit mag je helaas niet verwachten van de gemiddelde platzak student.

Maria Boleyn is een ander mooi voorbeeld van ‘fuckzoned’ in de geschiedenis. Na jaren lang op haar rug te zijn gegaan voor koning Hendrik VIII, werd zij zonder pardon ingeruild voor een jonger model, Anna. Anna Boleyn daarentegen heeft de ‘Fuckzone’ overwonnen. Na als maîtresse over de paleistafels gebogen te hebben gestaan en bootycalls te hebben beantwoord, mocht zij de positie van koningin bekleden. Gezien deze relatie eindigde in onthoofding, is de ‘Fuckzone’ in Groningen misschien zo erg nog niet. Mits je niet hoeft te faken natuurlijk.

Zulke mooie historische voorbeelden zijn er voor de ‘Friendzone’ weinig te vinden. Dat meiden voor ‘Bad Boys’ vallen is algemeen bekend. De ‘Friendzone’ wordt bezet door de lieve jongens, die deuren open houden, bellen na een nacht samen en niet weglopen met de eerste de beste E-cup. Koning Arthur was een lieve man. Hij was te vertrouwen, behandelde zijn Guinevere met respect en zorgde dat het haar aan niets ontbrak. Toch werd Guinevere verliefd op Sir Lancelot met zijn grote zwaard en blinkende wapen uitrusting. Met zo’n ‘Bad boy’ op het toneel kon Arthur het wel schudden. Maar ookal ben je verliefd op iemand anders, Een lief verzorgend type hou je wel in de buurt, daar is die ‘Friendzone’ voor.

In de middeleeuwen werd het nog gewaardeerd om je over te geven aan de wensen van een vrouw en haar te koesteren. Hoofse liefde noemen ze dat. Maar helaas zijn dat lang vervlogen tijden, nu betekent hoffelijkheid een enkeltje richting de ‘Friendzone’.

Dit wil niet zeggen dat je als man je moet bekeren tot de orde van de arrogante lullen om een Gronings hart te veroveren, daarmee zouden wij als vrouwen vooral onszelf verneuken. Maar een beetje power kan nooit kwaad. Om de historische slogan van Nike te quoten; “Just do it.” Fuck die Friendzone!

Claire Gersen

@

Friendzone/Fuckzone

@

Wil je reageren? Stuur een email naar c.gersen@studentenkrant.org

Wil je reageren? Stuur een email naar b.hard@studentenkrant.org

Studeren in Groningen; eten bij de Hasret

Studeren in Groningen; eten bij de Hasret OP VERTOON VAN EEN WILLEKEURIGE PAS:

DE SER SCRIPTIESERVICE HELPT JE OP WEG !

Studeer je aan de universiteit, of aan het hbo ?

Gaat je scriptie over een sociaal-economisch onderwerp ?

Kijk dan voor handige literatuurlijsten en schrijftips op de SER-site.

WWW.SER.NL

OP VERTOON VAN EEN WILLEKEURIGE PAS:

SCRIPTIE SERVICE

10% STUDENTENKORTING OP ALLES !!!!!

10%AKTIE STUDENTENKORTING ALLESTOT!!!!!

GELDIG VAN TWAALF UUR ’SOP MIDDAGS TWAALF UUR ’S NACHTS IN DE VESTIGING

AKTIE GELDIG VAN TWAALF UUR ’S MIDDAGS TOT POELESTRAAT. TWAALF UUR ’S NACHTS IN DE VESTIGING DE AKTIE IS NIET GELDIG OP DE VASTE AKTIEDAGEN VAN DE POELESTRAAT. HASRET; MAANDAG EN DINSDAG.

AKTIE IS GELDIG 01 NOV TM 31 DEC 2012 DE AKTIE IS NIET GELDIG OP DE VASTE AKTIEDAGEN VAN DE HASRET; MAANDAG EN DINSDAG.

16

Groninger Studentenkrant | November 2012

HuSK.NL

WWW.HuSK.NL

WINTERSPORT AL VANAF 29 EuRO INCLuSIEF SKIPAS!