SK November by Groninger Studentenkrant

www.studentenkrant.org | jaargang 32 | nummer 3 | November 2015

Bestuursfoto awards

p. 8-9

Interview met een drugsdealer p. 12

Vluchtelingen zijn ook maar dieren

Zelfmoord onder studenten

p. 10

Studentenkrant Groninger

Student & Vluchteling Huawei P8 Lite

Toestelprijs: € 0,-

100 min/sms 1000 MB + 300 MB

STUDENTENDEAL:

€ 15,-

p.m.

Ben Hard:

‘Een bekentenis’

k kwam net van een booty call. Tja, ik had Marijke, een Vindicatster die bij het Zwarte Schaap werkt, op de WC aldaar gepaald tijdens haar dienst. Iemand moet zich tenslotte opwerpen voor de ontspanning van overwerkt horecapersoneel. Hoe dan ook. Ik liep op een donderdagavond via de Steentilstraat richting bier tot ik overmand werd door een machtige post-coïtale dufheid. ‘Ben’, dacht ik , ‘jij hebt een kop koffie nodig eer je je op de jongedames van de Negende stort.’ Maar ik ben Ben, en word liever dood gevonden op een Albertus Magnus plee, dan dat ik om half elf betrapt wordt op koffieleuten in een café. Gelukkig was het toenmalige redactiepand om de hoek en ruimschoots uitgerust met koffiefaciliteiten. Slapjes bliep ik me door de voordeur. ‘Niet vergeten de beveiliging te bellen’, bedenk ik terwijl ik mezelf de steile trap van het statige herenhuis ophijs. Al snel realiseer ik me dat ik helemaal niet alleen ben op het pand. Het licht is aan en er hangt een jas. Ik steek mijn kop door de deuropening en zie daar eindredactrice Eva. Door mijn kloppen springt ze op. ‘Jezus Christus, Ben! Wat doe jij op dit tijdstip nog zo laat, hier?’ ‘Bakkie troost halen’ gebaar ik naar de koffiezetter.

‘Ik zit nog steeds aan dat ergerlijke artikel over masturberen voor pro’s.’ ‘Nou, dáár kan ik je niet bij helpen’, grap ik. ‘Ohnee, Ben de geweldige. Kijkt te lang naar een vrouw en ze zit al op z’n pik. Zet ook een bak voor mij, dan dóe je hier nog eens wat.’ ‘Jaa m’vrouw, tuurlijk m’vrouw’, mompel ik onder het filtervouwen door. Ik ga zitten en Tinder een beetje. Eva zucht en mort achter haar PC. Ze is eigenlijk best lekker, fijne borsten vooral. ‘Eva?’ ‘Nee Ben, ik ben bezig.’ Bah, dat verschrikkelijk koele van haar ook, op het frigide af. Zeker de helft van de reden waarom ik haar nog niet gedaan heb. Dat, en ik ben sowieso een beetje terughoudend met het spiesen van redactiegenoten. Het is niet verschrikkelijk professioneel. En ik heb al moeite met het serieus nemen van een eindredacteur met tieten, laat staan als ik ze ook nog eens letterlijk serieus aan het nemen ben. Verloren in gemijmer over hoe haar borsten er coltruiloos uit zouden zien drupt de koffie door. Een vingerknip. ‘Ben, schenk me eens in en kom eens kijken.’

‘En jij?’ ‘Suiker?’, probeer ik.

‘Zwart, schiet op.’ Ik slenter met twee mokken naar haar bureau, zij wipt zichzelf op tafel en wijst me haar stoel. ‘Lees eens, volgens mij zit er een rare overgang in dit stuk.’ Halverwege de inleiding slaat ze plots haar been over mijn schoot. Een klik en de bureaustoel valt in de laagste stand. ‘Ik kan onder je rok ki-’, verder kom ik niet als twee handen me krachtig tussen haar dijen duwen. Een mindere man had zich waarschijnlijk verslikt, maar ik wist precies wat me te doen stond. En op de manier waarop haar nagels zich in mijn nek groeven wist ik dat ze het ermee eens was. ‘God, wat was ik hieraan toe’, prevelt ze. En met mijn neus platgedrukt op haar venusheuvel kan ik het er alleen maar mee eens zijn. Maar met een ruk aan mijn haar is de befbeurt even abrupt opgehouden als ze begonnen was. Met een bepumpte voet duwt ze me een stukje weg. Ze werpt me een veelbetekenende blik toe en dan een condoom. Nog voor ik een lettergreep heb kunnen uitbrengen snauwt ze me toe; ‘Ben, kom óp. Je weet zelf de helft van de tijd niet eens waar je hem inhangt.’ Ik knik maar instemmend. Ze klimt met een zware zucht op me en laat zich met een diepe kreun op mijn saucijs zakken. De altijd afstandelijke Eva

is veranderd in een krolse kattin, ze begint mijn hals en rug open te klauwen nog voor we echt begonnen zijn. En toen we echt begonnen waren. Poeh, ze had haar trui in no-time verloren en mijn fantasie deed haar geweldige warme kruiken van haar tekort. Al snel begint ze uit te zonen. Haar orgasme lijkt te gaan uitmonden in een oerbrul. Ze ademt diep in maar stoot een ijzingwekkende gil uit. Met ogen als schoteltjes kijkt ze over mij en de stoel heen naar de deuropening. Kut, de beveiliging. Iets later sta ik voor een gesloten deur. Ik klop nog maar eens aan ‘Eva?’ -‘Nee’ -‘En m’n koffie dan?’ -‘Flikker op, Ben.’ Ik besluit dat ik bij nader inzien toch geen koffie nodig had, maar een beetje lichaamsbeweging. En vervolg mijn weg naar de binnenstad. Ballen zo blauw als een spijkerbroek. We zijn nu een tijdje verder. Eva is weg bij de redactie en we zitten in een ander, krakkemikkig pand. Tijd voor een bekentenis. Dat Eva de redactie verliet vanwege een stage was gelogen. Dat we het pand uit moesten vanwege rattenoverlast ook.

De Oosterpoort, de Stadsschouwburg & Grand Theatre Groningen presenteren o.a.

Vrijdag 6 november, De Oosterpoort

Zaterdag 7 november, De Oosterpoort

Of Monsters And Men

The Wombats + support Kid Astray

Other Lives + support Black Oak

€ 27,50

(EXCL. € 3,10 SERVICEKOSTEN)

€ 18,-(EXCL.

€ 2,50 SERVICEKOSTEN)

€ 16,-

(EXCL. € 2,50 SERVICEK OSTEN)

Dinsdag 24 november, De Oosterpoort

Tchaikovsky Symphony Orchestra Moscow Meeslepende Russische romantiek van Tchaikovsky

STUDENTEN € 12,50

De Radicalisering van Sadettin K. “Sadettin K. laat het publiek blozen van schaamte of ergernis, om direct daarna een schaterlach door de gelederen te stuwen.” (Volkskrant ) STUDENTEN € 10,-

Donderdag 12 november, De Oosterpoort

di 24 + wo 25 november, Stadsschouwburg

Woensdag 25 november, De Oosterpoort

Lianne La Havas

Lars Doberman - De familie Mansøn

Speelman en Speelman - Lach het weg

€ 25,-

(EXCL. € 3,10 SERVICEKOSTEN)

Mooie liedjes en absurde scènes

STUDENTE

N € 10,-

de-oosterpoort.nl | ssbg.nl | grandtheatregroningen.nl 2

woensdag 11 november, Grand Theatre

Groninger Studentenkrant November 2015

€ 8,75 LAST-MINUTE KORTING

De tien geboden

1. Neuken met een vluchteling

Voordat je het weet staat de hele familie op de stoep om je neer te steken met machettes. Zoals duidelijk in de media naar voren is gekomen mogen alleen Syrische mooiboys onze druistige, natte, overopgewonden dochtertjes verkrachten.

2. Lekker zuipen

Ze zijn moslim.

3. Barbecueën Ze zijn moslim.

Niet doen met vluchtelingen

De vluchtelingendiscussie blijft Nederland bezighouden. De media komen met talloze redenen om slecht om te gaan met vluchtelingen. De Groninger Studentenkrant geeft een korte opsomming van deze zeer sterk onderbouwde, emprisch bewezen uitspraken.

4. Rondjes om een steen lopen

Dit kan dodelijke taferelen opleveren. Alleen doen wanneer je levensmoe bent DOUWE ‘ALI’ SLOOTMAN TOM ‘TOFIK’ WISSEBORN MICHEL ‘MAHAMOUD’ VAN DER VAART

5. Naar de supermarkt gaan

Ze stelen al je geld.

6. Het vrouwelijk schoon in de ogen kijken

Dat ziet ze niet zitten, ha-ha.

7. Naar het zwembad

Hun bommetjes zijn anders dan die van ons.

8. Naar de kinderboerderij

Voordat je het weet hebben de schapen geen kop meer en de geiten een bloedende anus.

9. Naar het EK gaan

Iedereen in een oranje overall wordt geheid onthoofd.

10. Vuurwerk afsteken

Daar schrikken deze nobele vluchtelingen van. Ze zijn namelijk erg getraumatiseerd.

Hoofdredactioneel

D SKolofon

e avonden donkeren al, dit is het regenende jaargetijde. Nu alle mensen gestopt zijn met roken, kan men eindelijk ongerust zijn snor laten staan zonder dat er een gele rook- en nicotinewalm op te bespeuren is. De Groninger Studentenkrant doet daar niet aan mee. Rokend en strak geschoren zijn we op ons best. Je moet de creativiteit immers niet tegengaan. Je kent ons, provocerend en progressief als we zijn, hebben we een krant vol met serieuze en minder serieuze artikelen gebaard. En het is wederom een kindje waar we trots

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.

Hoofdredactie: Douwe Slootman Tom Wisseborn hoofdredactie@studentenkrant.org

Eindredactie: Anneloes Prins Tom Wisseborn Douwe Slootman

Vormgeving: Lars Swieringa

op zijn; wat wil je ook met twee vaders waar de gemiddelde tiener een moord voor zou doen en redactieleden waar iedere seksueel actieve student wel een beschuitje mee zou willen eten. Tel daarbij op dat we een tweetal platinablonde versterkingen met nog meer attitude dan Shyla Stylez hebben weten te bemachtigen, dan weet je dat we harder gaan dan een gemiddelde bekende Nederlander met een sleutelpunt in zijn neus. Deze novembereditie is – tromgeroffel – eindelijk eens maatschappelijk geëngageerd: van de vluchtelingentoestroom en het fietsen door de stad tot het mislopen van het

Illustraties:

Voorkant:

Tobias Rutteman Coen Vosveld

Tom Wisseborn

Redactie:

Rodi Media

Jurriaan Groenhuijzen Ben Hard Tobias Rutteman Douwe Slootman Michel van der Vaart Tom Wisseborn Janneke Vos Lisanne Wieringa Anne Wester Esli Jacobsz Devi van Groningen Matthijs Huis Coen Vosveld

Europees Kampioenschap voetbal en de daaruit voortvloeiende zelfmoord. De Groninger Studentenkrant is er namelijk voor iedere Groningse student, ongeacht religie, sekse, etniciteit, gemoedstoestand of haarkleur. Zelfs onze vrouwenverslinder Ben Hard heeft deze maand een serieuze rendez-vouz met de anonieme eindredactrice. Een keerzijde van deze ontmoeting is echter dat de spanningen, en niet alleen de seksuele spanningen, op scherp staan binnen de redactie. Er is dus afdoende werk voor de hoofdredactie. Hoe overleef je deze kille maand november als je de krant van A tot Z gelezen hebt?

Allereerst zou ik de krant dan nog minstens drie keer herlezen: de tekstgerichte benadering aan de hand van close-reading is ook voor je favoriete maandblad van toepassing. Wanneer je alle onderliggende symboliek, ambivalenties, beeldspraak, metaforen en thematiek eruit hebt gehaald dan zit er nog maar een ding voor je op: leg je telefoon eens weg en praat eens met elkaar. Schijnt namelijk best leuk te zijn.

Auto of personenbusje huren?

Proﬁteer van de scherpe tarieven van Century Autoverhuur!

Volksw agen u al vana p! f

Drukwerk:

€ 24,- p

Bestuur: Lisanne Wieringa Michel van der Vaart

Speciale dank aan: Café de Keyzer

Waarom Century Autoverhuur? √ √ √ √ √

Scherpe tarieven Deskundig advies Alle auto’s jonger dan één jaar Binnen 24 uur de door u gewenste auto beschikbaar Mogelijkheid van halen en brengen op locatie

Fotografie: Anne Wester Tom Wisseborn

Bornholmstraat 29 9723 AW Groningen T (050) 853 7234

centuryautoverhuur.nl

Groninger Studentenkrant November 2015

STUDIE

‘We hebben misschien te veel studenten afgeschrikt’ Tegenvallend aantal nieuwe studenten voor University College Groningen LISANNE WIERINGA ILLUSTRATIE: TOBIAS RUTTEMAN

orig jaar werd het nieuwe University College Groningen (UCG) met veel bombarie geopend. De eerste lichting werd geïntroduceerd tijdens de opening van het academisch jaar, op de faculteit speelde een jazzbandje en cateraars liepen rond met dienbladen champagne en hapjes. Een jaar later waait er een spreekwoordelijke struik door de gangen: in plaats van honderd nieuwe eerstejaars, wist de universiteit er maar 25 te trekken. Het UCG is een Amerikaans idee van studeren waarbij studenten op een campus wonen en daar ook college volgen. Het onderwijs is kleinschalig en studenten kunnen zelf invloed uitoefenen op de indeling van hun studieprogramma. Aan het aantal aanmeldingen leek het niet te liggen: de universiteit kreeg er 250 binnen. Uiteindelijk zijn daar 90 geschikte kandidaten uit geselecteerd. Daarvan zijn er slechts 25 begonnen aan het UCG. De rest is naar andere studentensteden gegaan. UC-studenten proberen zo veel mogelijk toelatingen binnen te hengelen van verschillende universiteiten, vertelt Cyntha Wieringa, voorzitter van studievereniging Caerus. Daarna beslissen studenten pas naar welke universiteit ze willen. Bij die beslissing laten studenten Groningen vaak vallen. ‘De UC’s in Amsterdam, Utrecht en Middelburg hebben al veel meer een goede naam en reputatie opgebouwd. Wij zijn het jongste UC van Nederland, en dus nog volop in ontwikkeling.’

Een van de voornaamste redenen van het kleine aantal geselecteerde studenten is de uitgebreide selectie waaraan de kandidaten werden onderworpen. Het UCG kent een uitgebreidere selectie dan andere universiteiten in het land. Dit komt volgens portefeuillehouder Rob van Ouwerkerk omdat het UCG een heel breed georiënteerde opleiding is, en het daarom ook studenten met een heel brede interesse nodig heeft. Die studenten vind je volgens Van Ouwerkerk met een goede selectieprocedure. Wel geeft hij toe dat de uitgebreide selectie misschien studenten heeft afgeschrikt. Het UCG is ook veel studenten kwijtgeraakt in het inschrijfsysteem. ‘De communicatie verliep erg rommelig’, zegt Cyntha Wieringa. Zo kregen de kandidaten e-mails van drie verschillende e-mailadressen. Dit is opgelost door de inzet van studenten die de kandidaten belden om te helpen met het inschrijven of met andere vragen. ‘Daar zijn we alleen veel te laat mee begonnen’, zegt Cyntha. Volgend jaar mikt de universiteit weer op honderd eerstejaars. Er vindt overleg plaats tussen het College van Bestuur en het UCG over hoe zij meer kandidaten kunnen aantrekken. Zo zal er bijvoorbeeld meer geld worden gestoken in de marketing en het studieprogramma. Zo worden er studenten naar middelbare scholen gestuurd om de scholieren te prikkelen om zich in te schrijven en het studieprogramma moet meer verdieping gaan bieden.

Sex op de fiets

Redacteur Coen doet onderzoek naar de veiligheid van de fietsende Groningse student. ‘De pakkans in Groningen is gigantisch.’ COEN VOSVELD

ecent onderzoek heeft uitgewezen dat slechts 27 procent van de Groningse uitgaanders het veilig doet op de fiets. En wie kan het ze kwalijk nemen? Op een fiets aan je gerief komen is al een acrobatenklus, laat staan dat je je nog bezig moet houden met allerlei voorzorgsmaatregelen. Zorg er dan eerder voor dat je fietsverlichting het doet. En daar ging het onderzoek eigenlijk over. De herfst is weer onder ons, onmiskenbaar gepaard met een onverklaarbare trek in kruidnootjes en het shit-is-het-alweer-donker gevoel. Tijd voor winterdepressies en onderzoeken over lichtveiligheid in het verkeer. Andere media noemen de situatie ‘dramatisch’ en ‘veel werk aan de winkel’. Deze redactie reageerde met een welgemeend ‘ja, duh’.

Overheid Als er zo’n onderzoek gepubliceerd wordt, vliegt de overheid onmiddellijk naar de stad. Matigjes vermomd als Studentenstichtingen in rode hesjes. Maar onmiskenbaar

Groninger Studentenkrant November 2015

te herkennen aan ‘daar kom je veilig mee thuis’-parafernalia. Met gratis lampjes en aantrekkelijke leeftijdsgenoten proberen ze zo studenten een padvindersbelofte te laten doen voor veilig fietsen. Dat werkt natuurlijk precies zo lang als de gratis lampjes meegaan.

Boetes

Veel mensen zeggen dat een kleine pakkans de voornaamste reden is voor ons onveilige schobbejakkengedrag. En het is onder studenten algemeen bekend dat er weinig te vrezen valt voor het politiebusje. De pakkans in Groningen is echter gigantisch als men het op landelijk niveau bekijkt. Er zijn meer boetes uitgedeeld in de periode 2011-2014 in Groningen dan in Rotterdam. En in Leeuwarden werd afgelopen jaar slechts één bon geschreven voor iedere tien in Groningen. Met zulke statistieken moet iedere andere Groningse student wel eens op de bon geslingerd zijn. Net zoals andere studentengemeenten, die duidelijk gediscrimineerd worden. Zo kunnen Leidsche studenten weer

eens jaloers naar Groningen kijken. Maar die boetes vallen ook wel weer mee. In 2014 werden er een schamele 812 boetes uitgeschreven in onze gemeente. Dit is te wijten aan de politie, die door de bezuinigen besloten heeft zich niet zo bezig te houden met die verduisterde doerakken, maar met echte problemen. Zoals drugsdelicten en dat soort onzin.

‘Op een fiets aan je gerief komen is al een acrobatenklus’ Onveilig? Het AD schrijft dat de kans om als fietser geschept te worden in het donker met zo’n 17 procent afneemt wanneer er lampjes aan je rammelbak van een fiets hangen.

Fietsers zijn sowieso een kwetsbare groep in het verkeer, met 185 doden in 2014 zijn fietsers een substantieel deel van de in totaal 570 lijken die het Nederlandse wegennetwerk ophoestte. Je zou kunnen zeggen dat cijfers voor zichzelf spreken. Maar voel je vrij om te beargumenteren dat je niet op een onverlichte rijksweg naar huis moet én dat je een veel beter inschattingsvermogen hebt met een liter bier achter de kiezen. Maar misschien is het ergste nog wel dat we ons beeld van de gemiddelde politieagent moeten bijschaven. Niets wijst erop dat die 55,- euro, die je ook 1,99- had kunnen kosten, uitgeschreven is door die quotajagende eikel die, vastgelijmd aan het bonboekje ons al jaren op de hielen zit. Het zijn juist de lobbyorganisaties zoals Veilig Verkeer Nederland en de Fietsersbond. Die niet inzien dat studenten de beste fietsers van het land zijn. Om zo de politie tegen wil en dank in de regen te zetten, wachtend op dat onherroepelijke moment. Ondergekotst te worden door een dronken zwartfietser.

Groninger Studentenkrant November 2015

STUDIE

Het gele gezag S MATTHIJS HUIS

inds dit collegejaar zijn de riante fietsenrekken voor het academiegebouw het domein van mannetjes met gele hesjes. Om de dringende menigte collegegangers met fiets enigszins in goede banen te leiden, staat de ‘fietssteward’ voor je klaar. Maar wie is eigenlijk deze sheriff van het fietsenerf? En wat drijft deze in het leven geroepen autoriteit? De SK is op onderzoek uitgegaan. Voor de UB stuit schrijver dezes op een gezellig ogende steward. Na mijn fiets ietwat geacteerd op een ‘verboden plek’ te hebben neergezet, grijpt deze figuur meteen in en wijst mij verantwoord op de vrije plekken hier ver vandaan. Om het ijs een beetje te breken, vraag ik hem of het druk is vandaag: ‘Ja hoor, best druk ja.’ De beste man is duidelijk geen prater, maar

na een vers gedraaide zware Van Nelle komt hij op gang. Ik schat hem rond de dertig. Een vrij jonge toezichthouder dus. En zijn carrière als steward is nog maar net begonnen. ‘De RUG kwam vorig jaar al met het idee, maar het bleef bij experimenteren. Sinds dit jaar ben ik echt gestart.’ En het bevalt hem prima. Ondanks de lange dagen in de buitenlucht – van half negen tot half vijf staat hij paraat – is het goed vol te houden. Bovendien zit zo’n vestje best lekker. ‘Je bent nooit alleen op zo’n drukke plek als deze; als je wilt is er altijd wel aanspraak.’ De reden van zijn aanstelling is natuurlijk weinig verrassend; het liep werkelijk de spuigaten uit met al die fietsen. Gehaaste en luie bezoekers propten hun fietsen overal tussen. Om over de Aziatische kinderfietsjes nog maar te zwijgen. ‘Het is mijn taak om de boel

netjes te houden. Ik word niet boos en ga geen confrontaties aan, maar wijs mensen op de vrije plekken. Dat het ook anders kan, snap je?’, spreekt de steward bevlogen.

‘Na een vers gedraaide zware Van Nelle komt hij op gang’

Vandaag moeten vooral de zijflanken van de UB schoon gehouden worden. Er worden belangrijke ladingen per vrachtwagen verwacht. En daarbij kunnen in de weg staande fietsen ‘slecht gebruikt worden’. Echte conflicten heeft de steward nog niet gehad. Hooguit wat hautain gedrag van sommige studentjes. Maar mensen zijn over het algemeen begripvol en meewerkend. Deze vriendelijke reus is wel de laatste die agressie opwekt. Het sjekje is op en er is werk aan de winkel: een verlegen meisje staat onhandig met het fietsenrek te hannesen, maar haar redder is al onderweg. De fietssteward, hoe hebben we ooit zonder gekund?

Gluren bij de buren: België

JANNEKE VOS 22 JAAR, STUDEERT BIOWETENSCHAPPEN IN GEEL

ls je aan België denkt, denk je niet meteen aan Geel. En dat zou ik maar zo houden als ik jou was, het is niet direct de meest bruisende stad die dit land te bieden heeft. Toch heb ik besloten mij hier voor twee jaar te vestigen zodat ik straks kan roepen dat ik ingenieur in de biowetenschappen ben. Ik studeer hier namelijk voor mijn master. Voor ik vertrok ben ik door veel mensen gewaarschuwd voor het karakter van onze zuiderburen. Belgen zouden kortaf, introvert en onvriendelijk over komen. Dit is gelukkig meegevallen. Je hoeft niet te verwachten dat de kassière in de supermarkt iets tegen

je zegt voordat het bedrag genoemd moet worden, maar ik heb bijvoorbeeld wel een kopje thee van een vreemde aangeboden gekregen toen ik ’s avonds in de kou op de bus stond te wachten. En ik ben niet eens gedrogeerd. De studie wordt in België voor mijn gevoel een stuk serieuzer genomen dan in Groningen. Ik vertoef 30 uur per week in de collegezalen en breek daarna nog heel wat uurtjes thuis mijn knappe koppie over wat ze me tijdens college hebben voorgeschoteld. Bepaald andere koek dan wat ik voorgaande jaren heb gedaan. Een echte uitgaanscultuur (in kroegen en bars) leeft niet in Geel. Wel zijn er wekelijks TD’s - feesten

georganiseerd door de studentenverenigingen - waar je je weer op een schoolfeest waant. Maar dan met bier. Het meest bijzondere in België blijft toch wel de taal. Ik zit hier nu een paar weken en de verbazing blijft nog steeds stijgen. Bij de taalpurist in mij lopen de rillingen vaak over de rug. Wanneer je je docent hoort zeggen dat ‘iets niet kan kunnen’, of ‘het niet gaat gaan’, is het soms moeilijk om die nog serieus te nemen. Soms gaan dingen ook niet kunnen trouwens, maar dat is dan wel weer prima vind ik. Een studiegenoot stelde ook eens voor om een opdracht in de bib (ja, de bib) te maken en daarna te ketsen. Blijkt dat dat

‘vertrekken’ of ‘weggaan’ betekent. Het Nederlandse ketsen is trouwens poepen in het Vlaams. Mocht je je afvragen wat poepen dan is: een kakske placeren. Je moet het maar weten. Precies is juist en juist is precies. En wanneer een Belg precies een snotvalling heeft is hij verkouden. Patatten zijn aardappelen en frieten zijn patatten, ook dat is iets waar ik in het begin nog wel eens over struikelde. Wel ben ik inmiddels zover dat ik aan de bar een pintje bestel in plaats van een biertje, gaat een stuk sneller. België is eigenlijk juist hetzelfde, maar dan precies een beetje anders.

SKorting

Als student heb je privileges. Velen beseffen het soms niet, maar dat schitterende studentenkaartje van je is goud waard. Dat we korting kunnen krijgen bij Pathé, de kapper en Bol.com weten we inmiddels wel. Maar waar kunnen we als skere tata nog meer wapperen met die collegekaart? ESLI JACOBSZ ILLUSTRATIE: TOBIAS RUTTEMAN

Pizzeria Firenze

Heb je alweer zin in pizza, maar geen flauw idee waar je nou weer wat gaat bestellen? Probeer Pizzeria Firenze. Studenten kunnen een pizza afhalen voor slechts €6,- of 10% korting ontvangen op de totale bestelling. Wat hier wel even bij vermeld moet worden, is dat er ook pizza’s op de kaart staan voor €5,-. Een pizza Margherita bestellen is dan een beetje zinloos.

Oosterpoort

Bij de Oosterpoort kunnen studenten jonger dan 30 jaar tot wel 50% korting krijgen. Beetje jammer dat deze korting niet geldt voor cabaretvoorstellingen en popconcerten, maar vooruit, iets is beter dan niets. Op je collegekaart staan trouwens geen data, dus ook als je over een tijdje bent afgestudeerd, kun je nog gebruik maken van deze korting. Tenzij je dan de 30 al bent gepasseerd, maar dit hopen we niet voor jou.

Massages Romano Sandee vindt dat ook studenten af en toe moeten genieten van een beetje luxe. Bij Romano krijgen studenten €1,50 korting

per kwartier of €6,- korting bij een massage van een uur. Fun fact: Romano Sandee is de enige masseur ter wereld waarbij de anti-katermassage te krijgen is. De duur van de kater kan door deze massage tot 70% gereduceerd worden. Wil jij jouw lichaam eens even lekker onder de handen van Romano werpen? Dat kan voor €25,- voor 30 minuten, inclusief de studentenkorting.

Subway

Ja, die lekkere kleffe fabrieksbroodjes bomvol vitamine C(onserveringsmiddel) kan je scoren met maar liefst 10% korting. Een lekkere Hollandse Klassieker kost dan slechts €1,80. Score!

Pitch & Putt

Op zoek naar een nieuwe hobby? Bij Pitch & Putt kunnen studenten op doordeweekse dagen golfen voor €12,- in plaats van €16,-. Ook leuk: er gelden geen kledingvoorschriften, dus die geruite broek en polo mag je lekker thuislaten. Of weggooien.

voor studenten. Wat opvalt is dat de prijs voor niet-studenten eigenlijk niet zo heel veel verschilt van de prijs voor studenten. Neem je een pakket van 30 lessen bij Spits 92, dan kost dat voor studenten €1.410,en voor niet-studenten €1.470,-. Een zelfde pakket bij Stichting Rijopleidingen kost €1.395 en studenten betalen daarvoor €100,- minder. Deze prijzen komen uiteindelijk neer op ongeveer €40,- per les. Dat is nogal wat. Dat vond Zarik van Autorijschool Zarik waarschijnlijk ook. Hij biedt rijlessen aan van €30,- voor niet-studenten en €28,voor studenten. Wederom een verschil van bijna niks, maar toch geen gekke prijs.

Europcar

Een road trip maken met studentenkorting? Dat kan bij Europcar. Studenten kunnen 10% korting krijgen op personen- en bestelauto’s. Wel moet de student langer dan 1 jaar in bezit zijn van een rijbewijs. Daarnaast geldt voor bestuurders onder de 21 jaar een verhoogd eigen risico. Ook biedt Europcar een gratis verzekering aan voor al je inzittende kameraden.

Rijles Veel rijscholen hanteren een verlaagd tarief

Groninger Studentenkrant November 2015

Recensies

P Purmerend

urmerend, wellicht heeft u er weleens van gehoord. Stadje boven Amsterdam, en was de de laatste tijd behoorlijk in het nieuws vanwege vluchtelingenredenen. Genoeg aanleiding om Purmerend als geheel eens onder de loep te nemen. Althans, dat was de bedoeling. De strekking was rechtdoorzee als Rita: Purmerenders doen onredelijk, Leefbaar Purmerend schreeuwt zo hard mogelijk dat ze ‘niet als de PVV zijn’, zonder argumenten, bovendien. En zo komt het opper-peroxide-hoofd natuurlijk even langs om de zooi nog wat op te ruien. Maar wat biedt Purmerend de rest van Nederland?

A Lingerie voor vrouwen

ls vrouw heb je het voorrecht van mooie rondingen die elke man het hoofd op hol brengen. Dat is niets nieuws. De enorme keuze in wat je aan kunt doen om deze rondingen nog sexier te maken is wel nieuw. Zodra je een lingeriezaak in loopt word je doodgegooid met een miljoen opties en combinaties waar je af en toe bijna duizelig van kan worden. Waar een man er in een kapotte boxer nog sexy uit kan zien, hebben vrouwen een beetje pech. Neem nou strings; supersexy. Maar ze zitten niet echt heel erg lekker. Vooral als je lang moet fietsen. Of vroegah, met gym. Dan heb je tussen de string en de good old briefs (type vrouwenonderbroek, red.) nog zo’n duizend opties waar

T The Pretty Things

he Pretty Things hebben deze zomer een nieuw album uitgebracht, dat zich kwalitatief kan meten met hun beste werk uit het einde van de jaren ‘60. Deze uitspraak heeft misschien wat context nodig voor de mensen die nog nooit van The Pretty Things gehoord hebben. Want hoewel de Britse band al ruim een halve eeuw meegaat, hebben de leden in hun lange geschiedenis zo ongeveer alles meegemaakt behalve succes. En dat is jammer, want muzikaal gezien hebben ze nogal wat voortgebracht. Zo waren het The Pretty Things die de allereerste rock-opera maakten, in de vorm van hun album S.F. Sorrow. Het was een meesterwerk van psychedelische rock, maar alleen onder critici boekte het

H Productivity apps 6

Groninger Studentenkrant November 2015

erhalen is een techniek die wij gebruiken om dingen te onthouden. Een vraag die elke student zichzelf moet stellen is: van welke herhaling is bij mij het meest sprake tijdens een studiedag? Juist, het pakken van je telefoon. Wie net als ik 25 keer per minuut op zijn telefoon kijkt terwijl het tentamen blijft naderen, heeft de app Forest nodig. Forest is een app die een boompje laat groeien op je telefoon, terwijl jij je focust op je studie. In de app stel je in hoe lang het boompje mag groeien. Als er op je telefoon iets anders gebeurt dan het ontstaan van jaarringen, dan sterft de boom en heb je niet goed gestudeerd. Uiteindelijk krijg je een

Een terroroehoe die allang opgerot is, een zonnepark in 2016 waar moeilijk over gedaan moet worden. Verder geen zak. Purmerend, zonder Purmerenders zou veel makkelijker zijn. Eén ster. Afvoeren. Maar dat is ook al weer even geleden. Purmerend is allang niet meer trending op twitter. En het vluchtelingendebat heeft een nog grimmigere vorm aangenomen. De stomme mensen in Purmerend zitten er nog steeds en verdienen het nog steeds om afgezeken te worden. Maar desondanks ont staat er een redactioneel probleem. Het risico is dat je het debat bagatelliseert door weken na dato nog over dat stomme

pendel-stadje-zonder-echte-problemen te schrijven. Het hele debat is namelijk in de afgelopen tijd exponentieel complex geworden met een godsonmogelijke hoeveelheid facetten. Biedt een recensie dan überhaupt wel genoeg ruimte om er iets zinnigs over te kunnen zeggen? Pompoensoep! Het is haast november en dat betekent dat de nederige pompoen spotgoedkoop wordt. Bovendien heb je alleen een beetje bouillon en een niet dichtgevroren kraan nodig om er iets voedzaams van te maken. Stevig genoeg voor een drankbodem! Wat wil een student nog meer?

je uit kan kiezen. En vaak is het gewoon net niet helemaal comfy. Je hebt ze met strikjes, die er altijd afvallen.. Je hebt kanten randjes, die na een tijdje een beetje verkleuren in de was. Lelijk! Randjes die loslaten. Naden die net verkeerd zitten waardoor ze lijnen achterlaten. En dan bh’s met afzakkende bandjes, stekende versteldingetjes –hoe heten die krengen eigenlijk?- en een sluiting die voor zowel man als vrouw gewoon een beetje jammer is. Laten we ook de cups en omvangmaten niet vergeten, die het soms onmogelijk maken om een bh te vinden die echt perfect past en niet gruwelijk duur is. Als je dan eenmaal die hele winkel hebt doorgespit heb je een leuk setje bij elkaar waar vriendlief helemaal gek op gaat. Maar dan ben je nog niet klaar. Nee, dan moet je

nog jarretelles –van die dingen met van die bandjes die met een zogenoemde ‘gordel’ om je middel zitten - en bijpassende kousen. Die dingen aan je kousen krijgen is werkelijk de hel op aarde. Het is mega ingewikkeld om ze goed en recht te krijgen, maar dan moeten ze nog aan die kous vast. Met een vreemd mechanisme wat bij minstens een van de vier bandjes niet blijft zitten en waar je jezelf zowat voor in de knoop moet leggen om goed vast te krijgen. Dan heb je al die zooi aan, er een vermogen aan gespendeerd en dan gaat het binnen een kwartier –zo niet sneller- allemaal weer uit. Gewoon kut dus, die lingerie. Maar als je geluk hebt wel een kanten kut.

succes. Dit terwijl The Who het idee van een rock-opera kopieerde en wereldwijd furore maakte met Tommy. Terwijl The Who bakken met geld binnensleepte met een idee van een ander, en ook David Bowie succes boekte met twee covers van The Pretty Things, moest de band zelf intussen bijklussen om rond te kunnen komen. Onder de naam Electric Banana maakten de bandleden achtergrondmuziek voor B-films en en zelfs een aantal porno-video’s (‘Ik kijk porno voor de muziek, echt!’). Door zo steeds geld bij elkaar te sprokkelen hebben The Pretty Things het tot vandaag de dag (met soms tussenpozen van een paar jaar stilte) uit kunnen houden, maar meer dan een cultstatus hebben ze nooit weten te bemachtigen.

Omdat hun muziek bovendien nooit meer het niveau van de late jaren ‘60 heeft kunnen evenaren, leek de band een stille dood te sterven. Toen verleden jaar een retrospectieve box-set werd uitgebracht van hun gehele discografie, was dat voor fans het signaal dat hiermee toch eindelijk het doek gevallen was. Maar niets bleek minder waar, want hier zitten we dus met ineens nóg een album van de band die maar niet van ophouden weet. En zoals ik al zei, het is niet zomaar een album. De plaat is de sterkste die The Pretty Things in zo’n vijfendertig jaar hebben gemaakt. Het is natuurlijk onwaarschijnlijk dat de band met deze laatste uitgave eindelijk bij het grote publiek zal doorbreken, maar laten we er toch maar op hopen. Ze verdienen het.

mooi resultaat in de vorm van een bos. Hoe mooier en groter deze is, hoe beter je studieresultaten van de dag zijn. De app is niet ingewikkeld, er is voorkomen dat men door de bomen het bos niet meer ziet. (ha, ha). Het enige nadeel van deze app is dat er naast je dode boompje geen consequenties zijn als je je telefoon toch oppakt. Een flinke zweepslag zou denk ik beter helpen. Eenzelfde soort programma is beschikbaar als Chrome extensie: Productivity Owl. Deze strenge uil zorgt ervoor dat je favoriete sogsites niet kunnen worden bezocht. De verboden sites kun je zelf instellen. Voor de hand ligt natuurlijk Facebook, maar in de lijst kun je ook 9gag, youtube, en My Little

Pony fanforum opnemen. Wilde je net graag weten wat het verhaal was achter het gele paardje met de glitters, dan wordt dat in de kiem gesmoord door een strenge: ‘Get back to work.’ Ideaal dus voor als er een scriptie op papier moet komen die niet over speelgoedpaardjes gaat. De extensie heeft nog andere functies, zo kan ingesteld worden hoeveel seconden een site mag worden bezocht voordat deze zich afsluit, tijdens welke uren van de week de uil je met rust laat, en je kunt sites opslaan om ze later te bekijken. Nog niet overtuigd van het nut van deze programma’s? Wat baten kaars en bril, als de uil niet zien wil?

COEN VOSVELD

ANNE WESTER

TOBIAS RUTTEMAN

JURRIAAN GROENHUIZEN

Groninger Studentenkrant November 2015

OPINIE/DEBAT

Coen zaagt:

Voorschot op de zwartepietendiscussie COEN VOSVELD

e peper-/kruidnoten liggen weer in de supermarkt en dat kan alleen maar betekenen dat binnenkort Nederland collectief haar shit gaat verliezen over de knecht van Sinterklaas. Of het nu uit de lucht vallende vliegtuigen zijn, giftig melkpoeder of oorlogen, vroeg of laat is er niets belangrijker en laten we ons nergens door tegenhouden. De enige conclusie die we kunnen trekken is dat de schminklobby stiekem erg machtig is. Of dat de prioriteiten van de gemiddelde Nederlander fucked up zijn. Stripmaker Jaap Vegter pende voor Vrij Nederland al in ’81 een treffend portret van de pietendiscussie. Waarin hij effectief iedereen neerzet als een randdebiel in haar eigen

recht. Niet dat er niets te discussiëren valt, allesbehalve. Maar nergens degradeert een discussie zo snel in drogredenen en inhoudsloos gezever als we het hebben over de diameter van gouden oorbellen. Het echt opvallende is dat er eigenlijk niets veranderd is in de afgelopen 23 jaar. Pietenbaas is nog steeds zwart als schoensmeer en de discussiepunten zijn nog steeds van de pot gerukt. Zijn we na twee decennia echt niet verder gekomen dan de ‘Nederlandsche Identiteit’, of ‘Toevallig zwarte clown’? Nee. Niet echt. En dan schuilt er in de Nederlandse identiteit pijnlijke ironie. Wie mogen zichzelf graag op de borst trommelen wat betreft progressiviteit? Schande spreken wanneer landen als

De Huiseconoom Het deed pijn aan je ogen, pijn aan je hart, en wellicht ook nog eens pijn aan je portemonnee. Nee, onze jongens konden er dit jaar geen houtje-touwtje meer van en dus zal het Nederlands elftal dit jaar schitteren in afwezigheid op het Europees Kampioenschap voetbal in Frankrijk. De mannen van Danny Blind en consorten hebben ons allen gedesillusioneerd achtergelaten. We gaan niet naar het EK en dat lijkt een strop te zijn, op alle mogelijke manieren.

MICHEL VAN DER VAART

it jaar geen winkels vol met Oranje-gadgets, geen mini-Wes bij iedere 10 euro aan boodschappen, geen oranje kronen op je flesje Heineken en ook de blikken zullen dit jaar niet Oranje kleuren. Alles hangt met alles samen, en het missen van het EK zal de Nederlandse economie dan ook windeieren leggen. Zonder de bal kun je niet winnen, en aangezien Oranje deze zomer hooguit een strandbal zal raken op St. Tropez, zal dat dus ook niet gaan gebeuren. Niet alleen krijgen de retail en bierproducenten een tegenslag, ook de kroegen zullen hun ruimtes heel wat minder vaak gevuld zien worden. Uit onderzoek van de ING blijkt dat de omzet van supermarkten tijdens een zomer met een groot voetbaltoernooi met zo’n 10 miljoen euro per gespeelde wedstrijd stijgt: er worden meer paipies verkocht, meer versnaperingen voor tijdens de wedstrijd en vooral veel rotzooi dat één keer wordt gedragen en vervolgens wordt weggedonderd. Om over de tv-verkopen nog maar te zwijgen: tijdens een EK-wedstrijd moet half Nederland ineens de wedstrijden kijken op een Ultra-HD Curved tv - de tv-verkopen zijn tijdens EK’s en WK’s zo’n 15% hoger. Ook de reisorganisaties zullen wat minder veel te dure reisjes richting Frankrijk kunnen verkopen dan verwacht en de reclamebranche zal een ander evenement moeten zien uit te buiten. Maar is het dan louter leed en tegenslag dat de patatgeneratie van deze tijd volk en vaderland heeft teleurgesteld? Welnee! Elk nadeel heb namelijk z’n voordeel. Als je niet kunt winnen kun je nog wel zorgen dat je niet verliest. Zo waren de ambulancekosten tijdens de WK-finale van 2010 zo’n 330 duizend euro hoger dan normaal, nam de gemiddelde werknemer 14 extra vrije uren, liep de omzet van restaurants in deze periodes flink achteruit en werden wedstrijden gespeeld tijdens de

tentamenperiode; dit laatste is het allerkutst. Al dít leed wordt weer mooi voorkomen. Bovendien: als het geld daar niet aan wordt uitgegeven, komt het wel ergens anders. Daarnaast heeft onderzoek al een aantal keer bewezen dat sentiment op de aandelenmarkt sterk wordt beïnvloed door prestaties van het nationaal voetbalelftal. Het effect van de uitschakeling op de AEX-index is zelfs te zien. De dag na uitschakeling zakte de AEX van 438.25 naar 434.32 (Zie figuur). Persoonlijk had ik niet het gevoel dat onze Oranje-poesjes het ver zouden schoppen. Deze zomer dus geen zeven procent daling op de AEX iedere keer dat onze jongens zouden verliezen. Zie het dus niet te somber in, pech krijg je namelijk bij een negatieve instelling, geluk bij een positieve. Voetbal is ook niet zo belangrijk, de man zonder bal is namelijk vaak veel gevaarlijker as de man met bal. Dit leken de financiële mannen op de beurs zich ook te realiseren: Een dag later steeg de index alweer naar 443,7. Coincidence? I think not.

‘Albert Heijn schijt zijn graf vol bij het idee dat alle ‘echte Hollanders’ wegblijven’ Rusland die geen shit geven om persvrijheid, fronsend op de VS mopperen als ze weer moeilijk doen over het homohuwelijk? De Nederlander, natuurlijk. Vooruitstrevend op alle fronten behalve bij kinderfeestjes nota bene. Ik heb een voorstel, laten we piet ieder jaar een heel klein beetje veranderen. Een klein beetje? vraagt u zich misschien af. Ja, een klein beetje. Stoppen met roken is ook niet op zijn effectiefst als men van de een

op andere dag van twee pakjes naar broccoli-spruitensmoothies gaat. Babystapjes. Daarna peilen we bij voor- en tegenstanders of de huidige look bij beide partijen acceptabel is en schuiven we langzaam maar zeker naar een in traditie gegronde maar sociaal acceptable hulpje. Goed plan? Ja, 30 jaar geleden misschien! Nu is de VN mandaten aan het uitschrijven en vraagt de rest van de eerste wereld zich af of we onze hoofden niet wat eerder uit onze collectieve reet hadden kunnen trekken. Iedereen staat onder druk en is het dus automatisch nooit goed. Albert Heijn schijt zijn graf vol bij het idee dat alle ‘echte Hollanders’ wegblijven uit het blauwe bonusparadijs zodra er geen rafelkraagjes meer op het snoepgoed staan. Politici zijn dusdanig geïntimideerd door de felheid van het gebeuren, dat ze het onderwerp alleen nog maar privé durven te bespreken onder het genot van een koffie een moorkop. Het gaat nergens heen, en het gaat eigenlijk nergens over. Zullen we ons dit jaar een keertje bezig houden met de echt belangrijke dingen? Jeweetwel, aanspoelende lijken, hoeveel bedden er nou precies in een sporthal passen. En of we bij Kerst konijn of tòch eend gaan eten. Dan kunnen de publieke omroep en scholenunies ongestoord, achter onze rug om, besluiten wat er nu beter is.

Pubquiz

Woensdag vanaf 20:00 uur Zondag vanaf 19:00 uur

QUIZ-VRAGEN.NL

Quiz-Arrangement:

Quiz & Maaltijd voor €12,50 p.p. Reserveren voor 17:00 op de bewuste dag!

Bier & Spijsgerechten

Genieten van heerlijke Bier & Spijsgerechten bij De Toeter. Elke dag tussen 16.00 en 22.00 uur

Iedere zondag Special Sunday vanaf 22:00 uur! Café de Toeter Turfsingel 6 9712 KP Groningen / 050 - 312 44 99

w w w.cafedetoeter.nl Groninger Studentenkrant November 2015

Bestuursfoto awards

Het is weer zover. De kersverse besturen hebben zichzelf weer laten vastleggen op de gevoelige plaat. De kwaliteit en originaliteit zijn wederom van wisselen aard, daarom is het ook dit jaar een daverend succes waarbij kunstzinnige pracht en hilariteit elkaar aanvullen en afwisselen. Zie pagina 11 voor de speciale award. DOUWE SLOOTMAN & TOM WISSEBORN

De winnaars #1 Tjas

Tjas is de overduidelijke winnaar van deze editie van stuursfoto awards. De keuzes voor een originele loca namische pose, goede lichtval en de attributen die de ging typeren zijn zeer treffend. Een subtiele bewerki de foto maakt de sfeer compleet. We vragen ons alleen die jongen in het midden heeft gerookt. Er is er veel dekken op de foto, waardoor hij erg interessant is. Ch

#2 ESN

ESN is een sterke tweede. De locatie is goed gekozen e door de lichtinval en compositie erg goed tot zijn rec is echter minder divers en interessant dan de inzendi Tjas, waardoor een tweede plaats terecht is. Daarn de scheiding van man en vrouw niet echt meer van de

De locatie is erg sterk in combinatie met de outfits v bestuur. Het kleurenpalet van rood zwart en brui maakt de foto tot een mooi geheel. De pose is weder achilleshiel; nogal saai. Het bestuur van de studie ging van Kunst, Cultuur en Media poseert hier duide de cast van het overbekende tragikomedie ‘De twee lemen, de diva’s en de man met de onzichtbare nek

#4 VIP

In één woord: een lust voor het oog. Meer woorden h we ook niet, want ze schieten tekort. De zwart geklede komen prachtig naar voren tegenover het wit in de rest foto. Jammer dat hun gezichtjes wat in het duister gehu Ps. Wij hebben ons ingeschreven voor de studie Psycholo

Groninger Studentenkrant November 2015

nde

de beatie, dyvereniing van n af wat te onthapeau!

en komt cht. Hij ing van naast is eze tijd.

van het intinten rom de everenelijk als e gentkkraag’.

hebben e dames t van de uld zijn. ogie.

De verliezers

#61 Pharmaciae Sacrum

Verhullia Scrotum – zoals de vereniging in het geheim heet - heeft haar naam eer aan gedaan. Zoals sinds het begin van de vorige eeuw het gebruik was, mogen de scrotums van de mannelijke leden niet op de foto. De hou-je-handvoor-z’n-piktechniek werkt in deze erg goed. Mooi detail is dat de foto zo scheef is als een hoer. Waar dat precies over gaat hebben echter nog niet kunnen achterhalen. Het ziet er bevredigend uit. Maar even serieus. Dit kan toch niet.

#58 De Chemische Binding

Dat de onderlinge chemie goed zit is niets nieuws voor ons. Maar dat ze een filter gebruiken waardoor de foto lijkt op het gezicht van een clown wel. #nofilter

#60 Released

Mooie natuurfoto. Lijkt me goed kitesurfweer. Jammer dat het bestuur er niet op staat.

Eervolle vermelding

#13 Ibn Battuta

Het vrolijkste bestuur van Nederland. Fotograaf: ‘Ik ben betoeterd? Ie bun Battutaat.’ Zo geschiedde, de grappigste grap ooit!

#7 Panacea

De combinatie van de unieke locatie en de speelse pose levert een foto op die het vermelden waard is. Helaas resulteert deze combinatie ook in een ietwat onoverzichtelijk geheel.

#42 SV Check Blowen voor de bestuursfoto. Check.

Groninger Studentenkrant November 2015

CULTUUR & LIFESTYLE

Geef mij maar geen touw

Zelfmoord: van zelfstigma tot nationaal probleem DOUWE SLOOTMAN illustratie: COEN VOSVELD

elfmoord onder jongeren tussen de 15 en 25 jaar oud is met 20% van alle sterfgevallen de tweede doodsoorzaak. Deze groep praat niet graag over zijn problemen en ze zitten in een complexe periode waar stress en druk de boventoon voeren. De Groninger Studentenkrant zoekt uit welke factoren hierbij een rol spelen en hoe deze volksziekte preventief bestreden kan worden. Na de zelfmoord van schrijver Joost Zwagerman heeft 113Online (zelfmoordpreventiesite, red.) te maken gehad met een ware vloedgolf van mensen die graag hun (suïcidale) gedachtes preventief willen delen. En dat is niet vreemd, want over zelfmoord werd lange tijd niet openlijk gesproken door het stigma dat deze mensen zichzelf hebben gegeven: ze mochten er, volgens henzelf, niet zijn. Ditzelfde blijkt uit de essaybundel Door eigen hand van Zwagerman: ‘Een berusting in de zelfgekozen dood van een geliefde, familielid of ouder is ingewikkeld. In dat geval vereist de berusting in essentie de postume aanvaarding of zelfs instemming met de overtuiging van de suïcidant dat diens leven niet of niet meer de moeite waard was.’ Maar wat is suïcidaal gedrag precies? De term ‘suïcidaal gedrag’ verwijst naar het geheel aan gedachten, voorbereidingshandelen en pogingen die een zekere intentie uitdrukken om zichzelf te doden. Nu zou je kunnen denken: shit, ik heb ook weleens gedacht aan zelfmoord om van al mijn problemen af te zijn. Je hoeft je in dat geval nog

niet direct zorgen te maken, want uit grootschalig onderzoek is gebleken dat 48.500 mensen jaarlijks eens deze gedachte hebben.

Iets minder dan 10.000 mensen per jaar doet daadwerkelijk een zelfmoordpoging. Een heel klein gedeelte van deze groep

doet daadwerkelijk een ‘succesvolle’ poging: ongeveer 1750 mensen sterven per jaar aan zelfdoding en van deze groep is ongeveer 5% tussen de 15 en 25. Deze groep heeft last van een (genetische) kwetsbaarheid die omzet in stress. Door de stress kan men zich verslagen en vernederd voelen en hierdoor voelt men zich eenzaam en klem in zijn eigen gedachten. Door een vorm van minderwaardigheid besluit deze groep om suïcidaal gedrag te vertonen. Hoe kan dit hardnekkige probleem tegengegaan worden? Uiteraard kan je zelf niet voor psychiater of psycholoog spelen – tenzij je (bijna) afgestudeerd bent op één van deze terreinen – maar het is wel mogelijk om aan de bel te trekken bij instanties, wanneer je iemand kent die behoorlijk met zichzelf in de knoop zit. Het doodzwijgen van suïcidale gedachtes moet immers een halt toegeroepen worden. De GGZ is bezig het oudere denken over zelfmoord te veranderen naar een zero suicide mindset: geen van hun patiënten mag nog sterven aan zelfdoding. Ze willen dit verwezenlijken door onder meer de naasten er altijd bij te betrekken, het grondig vragen naar eventuele suïcidaliteit, de waarde van het leven vergroten bij chronische problematiek en hun medewerkers trainen in intensieve contactvaardigheden. Zelfmoord zal niet zomaar verdwijnen, maar alle kleine beetjes helpen.

Art Basement

Aanstormend artistiek talent bij derde Groningse editie Art Basement DEVI VAN GRONINGEN BEELD: JOACHIM KOOPS

eelbelovende jonge kunstenaars zullen 20 en 21 november laten zien wat ze in huis hebben op het gebied van theater, dans, muziek en beeldende kunst tijdens Art Basement. Wanneer ik met initiatiefnemer Mark Fischer in de Machinefabriek van het Noord Nederlands Toneel afspreek, is er net begonnen met het maken van promotiemateriaal. In een donkere repetitieruimte staat een spotlight op een naakt, gebodypaint meisje dat in de nevelen van een rookmachine op aanwijzing van fotografen door een plas water kruipt terwijl van boven haar water op haar blote lichaam druppelt. Helemaal mooi. Tijdens Art Basement krijgt de toekomstige generatie kunstenaars een podium, van net beginnende kunstenaars tot kunstenaars die op het punt staan professioneel te gaan. ‘Groningen is een bruisende stad waar veel gebeurt op artistiek gebied. Veel daarvan vindt plaats op zolderkamertjes, maar door het ontbreken van bijvoorbeeld dansen theateropleidingen is er weinig gelegenheid waar jonge kunstenaars zich kunnen laten zien. De grote instellingen missen de aansluiting met de jongere generatie’, aldus de initiatiefnemer.

Groninger Studentenkrant November 2015

De afgelopen edities in de EMG-Faktors trokken veel publiek. Dit jaar is gekozen voor locaties in de binnenstad. De locatie is op vrijdag- en zaterdagmiddag een leegstaand winkelpand en een fietsenkelder aan het Waagplein, zaterdagavond zijn er in de Vera veel bandjes, dj’s, singer-songwriters en wat poëzie. Fischer: ‘Door de artiesten in rauwe locaties te plaatsen hopen we ze uit de tent te lokken. Dit jaar laten we bijvoorbeeld een producer een soundscape maken bij een performance van de Poetic Disasters Club - de jongtalentgroep van dansgezelschap Club Guy & Roni - waarbij het licht en de bewegingen geactiveerd worden door het publiek.’

Art Basement vindt plaats op 20 en 21 november. Kijk tegen die tijd op www.artbasement.nl voor de precieze locaties en het programma.

Groninger Studentenkrant November 2015

CULTUUR & LIFESTYLE

Bodemsport: Magic TOBIAS RUTTEMAN illustratie: COEN VOSVELD

porten komen in vele soorten en maten, en je kan ze niet allemaal vinden bij de ACLO of bij een vereniging. Dat neemt niet weg dat ook sommige ‘alternatieve’ sporten veel door studenten worden gespeeld. Een voorbeeld daarvan is Magic: the Gathering, dat zich afspeelt aan keukentafels en in spellenwinkels. Wacht even, is Magic een sport dan? Nou ja, dat hangt een beetje van je definitie af. Het kaartspel bevindt zich in eenzelfde grijs

gebied als schaken, dammen en het recentere ‘e-sports’. Een denksport dus, waarvan de deelnemers desalniettemin ongelofelijk fanatiek kunnen zijn. Voor de niet-ingewijden die het spoor inmiddels bijster zijn: Magic is een zogenaamd ruilkaartspel. Dit betekent dat spelers kaarten bij elkaar sparen om daarna uit hun eigen collectie een deck (een stapel speciaal geselecteerde kaarten) te bouwen. Met deze zelfgebouwde decks nemen spelers het vervolgens tegen elkaar op. Het principe is

BierFIFA:

eenvoudig, maar met inmiddels al meer dan 13.000 kaarten om uit te kiezen, komt er nog heel wat strategie kijken bij het maken van de juiste keuzes. Maar de complexiteit van het spel is juist wat veel studenten en andere spelers aantrekt tot Magic. Zo ook rechtenstudent Tom (21), die zegt dat Magic hem mentaal blijft prikkelen, ook op vlakken die bij zijn studie minder aan bod komen. ‘Er komt nog redelijk wat wiskunde bij kijken,’ stelt hij, ‘dat houdt me scherp.’

Hoe zat het ook alweer?

Behalve een intellectuele bezigheid is Magic echter ook een sociale hobby. Tom benadrukt dat het stereotype van onbeholpen nerds niet klopt. ‘We zijn wel allemaal nerds, maar de meeste van ons hebben gewoon sociale vaardigheden,’ zegt de student lachend. Het leuke is volgens hem juist dat iedereen welkom is bij de Magic community, waardoor er een erg diverse groep ontstaat. Studenten, middelbare scholieren en volwassen van boven de dertig zitten allemaal door elkaar, en vormen toch een vrij hechte gemeenschap. Tom bekent dat hij minstens één keer per week aanschuift bij de speelruimte van de Purperen Draak (in de Nieuwe Ebbingestraat) en dat hij het Magicen ziet als zijn variant van een studentenvereniging: ‘Als ik niet aan Magic deed, was ik zeker bij een vereniging gegaan. Maar nu is dat niet nodig.’ Het enige nadeel van de hechte gemeenschap rondom Magic is dat je als nieuwkomer al gauw duizelig wordt van al het jargon dat er gebruikt wordt. Ook in mijn gesprek met Tom moet ik een paar keer om opheldering vragen. Gelukkig zijn Magic-spelers in de regel geduldig en maar al te bereid om je alles uit te leggen over hun hobby. En bovendien, zo wordt het taalcentrum in je brein tenminste ook nog gestimuleerd. Het blijft tenslotte een denksport.

Benodigdheden: - 1 krat bier per persoon; - Rietjes; - 1 glas per persoon.

DOUWE SLOOTMAN illustratie: TOBIAS RUTTEMAN

lk jaar rond het begin van oktober wordt de mannelijke bevolking weer gelukkig gestemd door het uitkomen van de nieuwe FIFA game. Van pokdalige jongetjes van 15 tot langstudeerders van begin 30; iedereen staat in de rij bij menig speelgoedwinkel. Het proces is ieder jaar hetzelfde: Eerst kankeren over hoeveel chiller de vorige FIFA was, vervolgens berusting vinden in het feit dat het wel fijn is dat de selecties geüpdatet zijn en tot slot beweren dat deze uitgave echt veel beter is. Om dit door vrouwen zo gehate voetbalspelletje maandenlang te blijven spelen, moet er wel bier aan te pas komen. De Groninger Studentenkrant helpt je alvast een handje, door de regels van dit fameuze drankspel uit te leggen. .

Klassiek BierFIFA

De regels van deze klassieke variant zijn eenvoudig: bij nagenoeg alles wat je doet, moet je zuipen. Er is echter wel een onderverdeling in de hoeveelheid drank. Bij kleine misstanden moet je een half glas drinken. In deze categorie vallen gele kaarten, de paal raken en de lat raken. De middelgrote misstanden (een heel glas drinken) behelzen een uitgebreidere lijst: (Eigen-)Doelpunt tegen, rode kaarten, scoren in buitenspelpositie, terugspelen op de keeper en de wedstrijd verliezen. Je vraagt je vast af waar die rietjes voor nodig zijn en deze vraag is te rechtvaardigen. Wanneer de tegenstander ervoor kiest om zijn glazen op te sparen moet hij bij het opsparen van anderhalf glas een klassiek rietadtje trekken. De regels voor het verzaken van een rietadt mogen als bekend verondersteld worden.

DoorgeefFIFA Deze variant is iets minder algemeen bekend dan de klassieke variant, maar staat garant voor minstens zoveel plezier. Bij DoorgeefFIFA heb je minstens drie spelers nodig en de teamkeuze moet op elkaar afgestemd zijn, bij voorkeur spelen de spelers met dezelfde teams. Wanneer je bijvoorbeeld Real Madrid kiest is het daarnaast de bedoeling dat je in de meest aanvallende opstelling speelt – dus lekker optyfen met die centraal verdedigende middenvelders, stelletje mafkezen – en dat je als speltactiek alles op de aanval hebt staan. Dit is allemaal nog goed te overzien, maar nu wordt het lastig. Als er tijdens de wedstrijd wordt gescoord, moet de speler die de tegengoal incasseert zijn controller doorgeven aan de derde speler. De tweede speler – de kneus van het tegendoelpunt – moet een half glas leegdrinken op het moment dat de derde speler de aftrap heeft genomen. Essentieel is hierbij dat de derde speler de controller niet mag aanraken (behalve voor het nemen van de aftrap) zolang de tweede speler zijn glas niet leeg heeft gedronken. Wanneer speler één een goal maakt voordat het glas leeg is, moet speler twee nog een glas leegdrinken (bij de derde keer is het een rietadt). Als speler twee op tijd zijn glas leeg heeft, kan speler drie rustig verder spelen. Resumerend kan er gesteld worden dat er voldoende mogelijkheden zijn om tot in de vroege ochtenduren ongegeneerd te zuipen. Er rest mij niets meer dan een paar troostende woorden voor alle vriendinnetjes op deze aardkloot: als hij de hele avond en nacht niet reageert, betekent dat niet direct dat hij een ander heeft.

Groninger Studentenkrant November 2015

SPECIAL

Dealer in het daglicht ‘Ik slaap slecht. Ik heb altijd een pistool naast mijn kussen liggen.’ Devi sprak een Groningse drugsdealer over zijn stressvolle bestaan. DEVI VAN GRONINGEN

p het moment dat ik de deur opendoe voor Jan zie ik geen opgeschoren jongen met een Gucci-pet en een bontkraagje, maar een vriendelijk ogende jongen in spijkerbroek. Hij is beleefd en geïnteresseerd. Zijn brood verdient hij met de verkoop van coke, speed, ketamine, XTC, MDMA, wiet, 4FMP en 2CB. Jan zit bij mij op de bank met een glaasje water, zijn jas houdt hij aan. Af en toe steekt hij een sigaret op. Om het kwartier kijkt hij op zijn telefoon en verontschuldigt zich dat hij even moet antwoorden. Bedankt dat je meewerkt. ‘Geen probleem. Ik vind het wel grappig. Krijg je hier studiepunten voor?’ Helaas niet. Was je als kind al stout? ‘Totaal niet, eigenlijk. Via mijn oudere broer zag ik vaak rare en verkeerde dingen maar ik moest het niet in mijn hoofd halen zelf iets uit te halen. Rond mijn 16e had ik een erg stressvolle thuissituatie, toen stopte ik met school en begon ik met geld verdienen.’ Hoe ziet je werkdag eruit? ‘Stressvol. Ik sta rond 13:00 uur op en dan heb ik al tien berichtjes op mijn telefoon. Dan werk ik tot zes uur ‘s ochtends. Dit doe ik zeven dagen per week. Ik heb zo’n 30 à 40 klanten per dag. Dat klinkt niet als heel veel maar ik moet pakketjes klaarmaken, veel rijden enzovoort. Als het even rustig is dan rook ik een jointje met een vriend of zo. Ik ben nog nooit op vakantie geweest. Ik ben bang dat ik dan mijn klanten kwijtraak.’ Waarom deal je? ‘Echt alleen voor het geld. Ik heb geen diploma en ik heb geen zin om schoon te maken of bij McDonald’s te werken. Het is deels zo gelopen door mijn thuissituatie. Het ging echt niet goed thuis, maar daar wil ik niet te veel over zeggen. Ik vind in ieder geval dat het voor de helft echt niet mijn schuld is dat het fout is gelopen.’ Hoe ben je dealer geworden? ‘Toen ik 16 was ging ik om met oudere jongens die me leerden hoe ik geld kon verdienen. Eerst een beetje scooters stelen en lood en koper van gebouwen afslopen. Dat was echt gestoord. Sta je midden in de nacht op een ziek hoog gebouw koper los te halen. ‘Op een gegeven moment dealde ik crack en heroïne voor andere gasten. Dat was echt kut, op een bolletje crack verdien je €2,50 en die junks doen altijd moeilijk. Altijd gedoe met geld. Ze hebben me zes keer geprobeerd te rippen, dat is twee keer gelukt. Je kunt niet zo veel doen als je achter in een driedeursauto zit met een mes tegen je keel. Ik verkoop nu niet meer aan junks. ‘Later ging ik coke en pillen verkopen. Toen een vriend van me vastzat, stuurde ik hem vaak geld. Hij moest redelijk lang zitten en hij gaf me al zijn contacten: zijn klantenbestand en zijn leverancier. Daar heb ik geluk mee gehad.’ Ben jij ook wel eens opgepakt? ‘Nee, nog nooit. Een paar jaar geleden was ik in de stad bijna de lul. Een uitsmijter trok een zak met tien gram coke en honderd pillen uit mijn jas en hield ze omhoog. Een vriend van me griste alles uit zijn handen en rende weg, toen hadden ze geen bewijs meer en lieten ze me gaan. ‘Ik doe heel voorzichtig. Eerder werkte ik met een groep jongens, daar ben ik mee gestopt. Ze waren onvoorzichtig en deden moeilijk met geld, altijd gedoe. Ik werk nu

Groninger Studentenkrant November 2015

alleen. Ik heb haast niks thuis liggen maar alles op verschillende plekken verstopt. Ik werk alleen op bestelling en neem dan alleen mee wat ik ga verkopen. Als ik dan gepakt word ben ik niet te hard de lul. Ik koop nooit dure dingen, het is fucking dom om in een dure auto te rijden. Al zou ik wel graag een dikke Mercedes hebben.’ In Rotterdam hebben ze laatst allemaal jonge gasten die dure auto’s rijden aangehouden om te kijken of het criminelen zijn. ‘Hm, denk je dat een auto van rond de €5000,- zou kunnen?’ Geen idee, eigenlijk. Slaap je een beetje goed? ‘Nee, totaal niet. Ik heb altijd stress. Ik ben altijd bang om opgepakt te worden of dat andere dealers me iets aandoen. Er is een hoop concurrentie in Groningen, er zijn veel dealers en het gaat om veel geld. Ik meng me zo min mogelijk in de onderwereld, het is echt een zieke wereld. Er zijn echt heel veel ripdeals en dealers plegen voor de lol geweld tegen concurrenten, om te intimideren. Dat is echt ziek. Hier in het noorden zijn motorbendes een groot probleem, ze persen veel dealers af. Dat probeerden ze ook bij mij, maar ik sta liever mijn mannetje met de eventuele negatieve gevolgen. Als je een keer toegeeft dan is het einde zoek. ‘Ik wil ook mijn klanten niet kwijtraken. Als ik net in bed lig en ik krijg nog een berichtje dan ga ik weer mijn bed uit. Ik trek het niet om iets mis te lopen. Ik val lastig in slaap door de stress. Ik heb altijd een pistool naast mijn kussen. Alleen als ik wakker word ben ik eventjes ontspannen, tot ik zie hoe veel berichtjes ik heb.’ Ben je nu ook gewapend? ‘Haha, nee, man. Alleen als ik het niet vertrouw. Als ik bijvoorbeeld nieuwe klanten heb die in een keer heel veel bestellen. Mijn leverancier biedt als service dat wanneer ik een grote deal niet vertrouw hij voor tien procent van de winst een gewapend team naar Groningen stuurt. Die houden van een afstandje de boel in de gaten. Als er dan iets mis gaat dan grijpen ze in. Het is gelukkig nog nooit voorgekomen dat ze ook echt moesten ingrijpen.’ Heb je wel eens een wapen moeten trekken? ‘Nou, een tijdje geleden kreeg ik een pistool tegen mijn hoofd. Ze wilden me rippen, maar ik had niks bij me, ook geen pistool. Het is ze niet gelukt, ik heb hard moeten vechten en uiteindelijk kon ik het pistool afpakken. Ik trok de bivakmutsen van hun hoofd zodat ik ze kon zien, ik kende ze niet, ze moeten getipt zijn. Ik heb ze laten gaan.’ Wat als je ze nu tegenkomt op straat? ‘Dan moet ik wel iets doen, ik kan niet over me heen laten lopen.’ Heb je zelf wel eens iemand geript? Jan twijfelt om te antwoorden. Ik zeg hem dat hij zich tegenover mij niet hoeft in te houden. ‘Hier ben ik echt niet trots op. Maar ik heb drie keer iemand geript. Toen ik 18 was woonde ik bij een junk in huis en ik had geld nodig. Een keer hebben we een dealer vastgebonden in de auto. Hij kon zich toch losmaken en hij vluchtte de auto uit. Toen hebben we wel veel geweld moeten gebruiken. Hij had €10.000 bij zich en vier kilo speed. Dat was trouwens ook heel dom van hem.’ Heb je de serie ‘Narcos’ trouwens gezien? ‘Ja, jeeezus wat een baas die Pablo.’

Ja, heb je Escobar-aspiraties? ‘Nee, dat totaal niet. Ik ben tevreden zoals het nu is, ik hoef niet uit te breiden. Ik wil gewoon goed leven en niet te veel risico lopen.’ ‘Don’t get high on your own supply’ heb ik geleerd uit Scarface. Gebruik je zelf? ‘Nee, niks. Ik blow alleen. Drinken doe ik ook niet meer. Als ik drink dan krijg ik zin om te snuiven, daar ben ik een paar jaar geleden mee gestopt.’ Snoof je veel? ‘Ieder weekend wel, vijf gram puur. Dat was niet goed.’ Voel je je schuldig als je verkoopt aan mensen die te veel gebruiken? ‘Als iemand te vaak bestelt, dan zeg ik dat ik hem die maand niets meer verkoop en dat hij zelf moet weten of hij bij iemand anders gaat halen.’ Serieus? ‘Ja, echt. Ik heb geen zin om mensen halve junk te maken.’ Zie je jezelf als crimineel? ‘Nee, eigenlijk niet. Ik ben gewoon een handelaar. Ik handel eerlijk. Ik versnijd niks.’ Wie zijn je klanten? ‘Iedereen. Driekwart is man. Ongeveer 70 procent van mijn klanten is student. Die willen coke en pillen. De rest zijn vooral andere dealers en mensen met goede banen. Mensen met grote zaken in de stad en zo. Die bestellen in een keer 5 of 10 gram coke en die hoeven dan ook geen korting. Ik heb bijvoorbeeld een advocaat als klant, die controleert of ik in mijn telefoon al ons contact wis. Ik heb ook klanten uit Duitsland, die betalen heel veel.’ Merk je het als de stufi binnen is? Jan lacht hard. ‘Ja, meteen! Dan is het veel drukker dan de week ervoor. Veel leden van studentenverenigingen. Met feestjes als Paradigm of ADE (Amsterdam Dance Event, red.) is het echt druk. Met de KEI-week was het ook iets drukker, maar dat viel wel mee.’ Zijn studenten vaak bang voor je? ‘Haha, ja best vaak. Meisjes zijn meestal heel enthousiast en geïnteresseerd. Sommige jongens durven haast niks te zeggen en ze durven me niet aan te kijken. Sommigen gaan zelfs stotteren. Serieus!’ Vind je het stiekem wel cool wat je doet? ‘Nee, echt niet. Ik schaam me er voor, vooral tegenover mijn familie. Die moeten echt niet weten wat ik doe. Ik had liever een opleiding afgemaakt en een goede baan gehad. Dan konden ze trots op me zijn. Mijn vrienden uit het wereldje weten natuurlijk wat ik doe, maar niet al mijn vrienden. Die weten niet wat ik doe, daar blijf ik vaag over en ik zeg hooguit dat ik een beetje iets met wiet doe. Ik heb ook geen close vrienden, je kunt echt niemand vertrouwen. Het is echt een vieze wereld vol met onbetrouwbare mensen. Ik heb wel eens mensen vertrouwd maar dat pakt altijd slecht uit.’ Hoe ziet je liefdesleven er dan uit als je niemand vertrouwt? ‘Ik heb geen tijd voor meisjes. Er zijn wel meisjes die op me kicken omdat ik deal en geld heb. Ik vind het niet leuk als het ze daar om te doen is. Laatst pakte een studente aan wie ik verkocht mijn hand terwijl haar vriend om de hoek stond. Dan ben je toch niet goed, of wel?’

Heb je echt op je 24e nooit de behoefte aan meisjes? Hij twijfelt even. ‘Soms ga ik wel naar de hoeren of zo, in mijn kringen is dat best normaal.’ Hoeveel stappen zitten er tussen producent en consument? ‘Mijn leverancier koopt direct van een importeur. Veel grote leveranciers zijn mannen in pak zonder strafblad met een goede fulltime baan. Ik verkoop het weer aan dealers die het versnijden en die het zelfs nog een keer doorverkopen. Als ik het binnenkrijg is het meestal zo’n 84 procent puur. Soms is het al versneden tot 75 procent. Ik laat mijn drugs testen bij verslavingszorg, meestal door anderen. Zelf versnijd ik niets, dan maak ik liever iets kleinere pakketjes. Zo houd ik mijn klanten.’ Waar wordt coke mee versneden? Waspoeder? ‘Ja, er zijn serieus dealers die met waspoeder versnijden. Er wordt echt overal mee versneden. Bijvoorbeeld met het giftige levamisole, mannitol (een zoetstof) en héél veel met cafeine. Als je dan een eerste sleutelpuntje neemt dan lijkt het alsof je goeie coke hebt.’ Verdien je veel? ‘Het meeste verdien ik met pillen eigenlijk. Doordat ik redelijk wat inkoop heb ik marges van 100 procent op alles wat ik verkoop. Als iemand een gram coke voor €50,- bij me koopt dan verdien ik daar €25,- aan. Voor minder dan €20,- winst kom ik de deur niet uit. Ik heb wel eens €25,000,- in een maand verdiend. Soms maak ik een grote klapper, soms is het een maand heel rustig.’ Vind je het risico en de stress wel opwegen tegen je inkomsten? ‘Ja, honderd procent! Als ik word opgepakt is het wel kut, dan wordt het heel lastig om te stoppen daarna omdat je geen baan krijgt.’ Wat doe je met al dat geld? ‘Ik heb heel veel zwart geld. Niks op bankrekeningen. Ik heb ook geen andere inkomsten zoals een uitkering. Ik geef heel weinig uit. Als ik een rekening moet betalen dan ga ik met contant geld naar een grenswisselkantoor om het op een andere bankrekening te storten. Witwassen is nog een probleem. Ik heb wel een paar opties maar ik durf nog niet echt tot ik zeker weet dat het veilig is.’ Als ik politie zie dan ben ik altijd bang. Dat mijn fietslicht net kapot is of zo. Jij? ‘Nee, nooit. Ik gedraag me altijd normaal en je wordt nooit zomaar aangehouden. Een paar maanden terug bij een alcoholcontrole had ik veel drugs bij me en de auto vol geld. Toen was ik wel een beetje nerveus, maar dat hebben ze sowieso niet gemerkt.’ Je zegt dat je tevreden bent en veel stress hebt, maar je komt niet echt over als een patser die veel om status en geld geeft. Zie je jezelf over 10 jaar nog als dealer? ‘Daar heb je wel gelijk in denk ik. Ik wil zeker stoppen. Dan moet ik wel zoveel geld hebben dat ik echt lekker kan leven. Ik wil dan ook mijn klantenbestand en het contact met mijn leverancier doorverkopen. Daar wil ik wel echt veel geld voor. Een opleiding ga ik niet meer volgen, ik was niet zo goed op school. Ik wil uiteindelijk een eigen bedrijfje. Geen avondwinkel of een shoarmazaak, maar iets leuks.’ Wil je nog een glaasje water? ‘Ik moet gaan man, ik heb al weer tien berichtjes.’

Bestuursfoto’s: Hijskraan awards Prachtig die Groningse bouwput van onder meer het Groninger Forum. Gelukkig denkt een aantal besturen daar hetzelfde over. Om deze reden heeft de Groninger Studentenkrant een extra award beschikbaar gesteld voor de mooiste bestuursfoto’s met hijskraan. Wij presenteren u hierbij de top 3. DOUWE SLOOTMAN

Zaza

Deze neerlandici hebben naast affiniteit met taal ook affiniteit met bouwputten. Er zijn welgeteld twee hijskranen te vinden op de foto, het probleem is echter dat deze niet zo duidelijk zichtbaar zijn. Spijtig, maar toch een mooie derde plaats.

01/11 #2

06/11

Tandje Hoger

Ze houden bij Tandje Hoger wel van snelheid – stelletje futuristen! – en daar staat de hijskraan nou net bekend om. Ze hebben bewust gekozen voor het niet-fotograferen van de benen zodat de hijskraan flatteus op de foto zou komen. Dat is goed gelukt, een mooie tweede plaats.

26/11 02/12 03/12 10/12

TBV Lugus

Zakelijk op een overslaghaven is dit bestuur niet vreemd. Keurig gekleed poseren zij voor niet één, niet twee, maar DRIE hijskranen en zijn daarmee de onbetwiste nummer een in de Hijskraan awards.

11/12 18/12 19/12 08/01

De oorsprong van ontgroenen Je hoeft niet lang in Groningen te verblijven om er achter te komen dat de stad trots is op haar Hanze-verleden. Het lidmaatschap van dit handelsverbond was

18/02

DMA'S DE SLUWE VOS AFTERPARTEES THE DEAF SHANTEL HALLO VENRAY DI-RECT UITVERKOCHT JOHN COFFEY LA PEGATINA NEW MADRID DE STAAT

19/02 AMSTERDAM KLEZMER BAND VOLLEDIG PROGRAMMA OP WWW.VERA-GRONINGEN.NL

echter duur betaald, zo blijkt uit recent opgedoken documenten. TEKST & ILLUSTRATIE: TOBIAS RUTTEMAN

en vast onderdeel van het Hanze-lidmaatschap waren de jaarlijkse Hanzedagen, waarop afgezanten van alle deelnemende steden samenkwamen om de onderlinge samenwerking te bevorderen. Tot zover weinig spannends, maar uit documenten die in april van dit jaar werden ontdekt, blijkt dat ‘Hanzedagen’ een eufemisme is voor wat feitelijk neerkwam op een ordinaire ontgroening van de nieuwste leden van het verbond. Dat beweert althans historicus Rindert Diewersma, de man die de teksten in de Groninger Archieven opspoorde. Deze maand publiceert hij een boek over zijn bevindingen. 1 ‘Er gingen al langer geruchten over Hanze-praktijken die het daglicht niet konden verdragen,’ vertelt Diewersma de Studentenkrant in een exclusief interview, ‘maar zoals vaker het geval is met zulk soort gesloten verenigingen, werd alles strikt binnenskamers gehouden.’ Tot afgelopen voorjaar dus, toen Diewersma de dagboekaantekeningen ontdekte van de Adelgast van Ommelande, de man die burgemeester van Groningen was toen de stad zich in de veertiende eeuw bij de Hanze aansloot. 2 En dat dagboek liegt er niet om. Zoals blijkt uit zijn aantekeningen was Adelgast zelf degene die door Groningen naar de Hanzedag in Lübeck werd gestuurd. Per dag beschreef hij nauwgezet wat hij had moeten ondergaan, waarbij hij geen detail onbesproken liet. Voor de moderne lezer zijn het vooral de parallellen met vandaag de dag die opvallen: de burgemeester beklaagt zich onder andere over het feit dat hij twee liter water moest drinken en dat hij in de stadsgracht moest zwemmen. 3

1 2 3 4 5 6

Schijn bedriegt echter. Volgens Diewersma waren deze opdrachten lang niet zo onschuldig als ze lijken. ‘Je moet bedenken dat er in de veertiende eeuw nog geen riolering bestond en dat de gracht dus dubbel dienst deed als het afvoersysteem van de stad,’ zo merkt de historicus op. ‘En jezelf wassen was in deze dagen ook nog niet echt een ding, dus reken zelf maar uit!’ Overigens was ook het drinken van grote hoeveelheden water zes eeuwen geleden niet zonder gevaar. Diewersma: ‘Er zijn gevallen bekend van Hanzesteden die vriendelijk werden verzocht om een nieuwe afgezant te sturen, omdat hun eerste was bezweken aan cholera.’ Pas toen Zwolle op deze manier vier opeenvolgende afgezanten was kwijtgeraakt, werd bij de ontgroeningen overgestapt op het drinken van het (in die tijd) veel gezondere bier. 4 Een tweede parallel met het heden is dat de ontgroeningen van de Hanze ook in de veertiende eeuw al op felle kritiek konden rekenen. Naar aanleiding van een voorval in 1351 waarin een nieuw lid het wondvocht van een pestpatiënt had moeten oplikken, riep de bisschop van Keulen de Hanzesteden op om hun praktijken te staken. ‘Als dergelijke zaken zich hier op aarde afspelen, hoe kan ik dan het volk nog afschrikken met de gruwelen van de hel? Een zwavelmeer maakt op deze manier geen indruk meer’, aldus de bisschop.5 De Hanze beloofde hierop beterschap, maar naar verluidt kwam aan de ontgroeningen pas echt een einde toen het handelsverbond in 1862 werd opgeheven. Voor de Groningse Adelgast kwamen de hervormingen in elk geval te laat. Hij moest, met de kiezen op elkaar, alles slikken wat de Hanzesteden hem

voorschotelden. Hoe zwaar hij hier onder te lijden had, blijkt wel uit een brief die hij dat jaar naar de gemeenteraad van zijn thuisstad stuurde: ‘Ik vind het hier verschrikkelijk,’ schreef de ooit trotse regent, ‘kunnen jullie me alsjeblieft komen ophalen?’ 6 Saillant detail is overigens dat de stad Lübeck als reactie op het verschijnen van Diewersma’s boek heeft aangekondigd zowel Diewersma als de gemeente Groningen voor het gerecht te zullen dagen. ‘Er is destijds een geheimhoudingsclausule ondertekend,’ aldus een woordvoerder van de Duitse stad, ‘en het is niet alsof die na zes eeuwen ineens is komen te vervallen.’

14/11

Satellite Stories

18/11

Everlast

20/11

The Cosmic Carnival

21/11

Hef

22/11

Technootjes

22/11

Irfan + Cesair

27/11

Diﬀ

28/11

Machtig

11/12

Sue The Night

11/12

Sofie Letitre

18/12

Sunday Kids

27/12

Ben Caplan

POP/SOUL

afb. 1 Een vijftiende-eeuwse houtsnede van een zogenaamde ‘vat-ad’, eveneens een veelvoorkomende opdracht tijdens ontgroeningen

R. Diewersma, De Ware Prijs van Handel (Groningen, 2015). A.R. De Vries, ‘Ik heb echt niets beters te doen’. Overzicht van alle Groningse regenten, 1150-1800 (Groningen. 1992), p. 93. A. Van Ommelande, Elke dag sterf ik een beetje (Groningen, 14e eeuw), p. 52-61. W. Vandersteen, Suske & Wiske. Heibel in de Hanze (Brussel, 1974). Vertaald vanuit het Latijnse origineel: Littera ad Damnates Mentulae Hansarum (Keulen, 1351). Vertaald vanuit het oud-Nederlands.

POPPODIUM SIMPLON - BOTERDIEP 69 - GRONINGEN

Groninger Studentenkrant November 2015

COVERSTORY

Student en vluchteling Terwijl in heel Nederland politici worden bedreigd door middel van kogelbrieven en aanslagen op dikke BMW’s, zijn er ook genoeg mensen die wel wat constructiefs proberen bij te dragen. Steeds meer studenten bieden de vluchtelingen een helpende hand. De Studentenkrant spreekt een student en de vluchteling die hij begeleidt. TEKST & BEELD: TOM WISSEBORN

aul neemt plaats in een TL-verlicht lokaal waarin niet meer staat dan een tafel met een paar stoelen en de muur wordt versierd door een krijtbord. Paul (21) studeert Bewegingswetenschappen en Geneeskunde. In zijn vrije tijd is hij taalcoach bij Humanitas waarbij hij de Syrische vluchteling Ali nu anderhalf jaar begeleidt. ‘Ali komt zo meteen, hij moest nog wat fixen voor zijn verzekering.’ Paul kwam via-via op het idee om een vluchteling te begeleiden. ‘Een vriendin van mij vertelde er wel eens over en ik vond het wel interessant. Ik dacht dat ik er wel wat van kon leren. Toen heb ik gewoon een keer gebeld met Humanitas’, vertelt Paul. Humanitas is een vrijwilligersorganisatie die de begeleiding van vluchtelingen faciliteert. Ze brengen vrijwilligers en hulpbehoevenden bij elkaar en ze stellen ruimtes ter beschikking waar afspraken plaats kunnen vinden. Na het telefoongesprek kan Paul aan de slag. ‘Je moet dus zelf uitzoeken wie je wil begeleiden’, vertelt Paul. ‘Je krijgt allemaal dossiers van mensen die hulp nodig hebben en dan moet je maar kiezen. Dat was erg vreemd.’ Paul koos voor Ali omdat hij een automonteur was en dat sprak hem wel aan. Hij was alleen niet direct blij met zijn keuze. ‘Toen ik heb voor het eerst zag; een brede gast met een ijzeren ketting, ijzeren armbanden en een paardenstaart dacht ik wel: shit, verkeerd gekozen.’ Desalniettemin beginnen de twee met de taalcoaching. Naast de begeleiding die hij van Paul krijgt, gaat Ali drie dagen per week naar het volwassenenonderwijs, waar hij Nederlands leert. Paul legt uit dat het echt de basis is die hij leert. ‘Daar krijgt hij van die stencils mee die wij op de basisschool moesten maken. Het is heel basaal. Ali krijgt opdrachten mee waarbij er woorden random op het papier staan en de opdracht is dan om te tellen hoe vaak een bepaald woord wordt genoemd’, vertelt Paul lachend. Het is natuurlijk grappig dat zo een volwassen gast dergelijke kinderlijke dingen moet leren, maar dat maakt het voor Paul ook lastig. ‘Hij leert dingen die kleuters hier al weten. Maar dat maakt hem geen kleuter. Aan de ene kant zit je iets uit te leggen dat iemand leert in groep vier. Maar je moet hem niet gaan behandelen als iemand van groep vier.’ Om wel een normale verstandhouding te creeëren gaan de twee geregeld andere dingen doen dan taal leren. Soms gaan ze het terras op of lopen ze wat door de stad. ‘De sfeer wordt dan zo anders. Je ziet hem dan ook gewoon ontspannen. Dan zie je dat je van mens tot mens tot elkaar spreekt. In plaats van dat je het hebt over die kleuterpraat.’ Een taalcoach zijn lijkt wel verder te gaan dan alleen iemand de taal proberen aan te leren. Paul probeert Ali ook op zijn gemakt te houden en hij moet inschatten waar hij eignelijk echt behoefte aan heeft. ‘Soms kan ik hem beter helpen door gewoon te praten zodat hij zich chill voelt, in plaats van dat hij de hele dag in zijn eentje thuis zit en op internet leest hoe zijn geboortedorp naar de kloten gaat. Sommige periodes heeft hij veel meer last

Groninger Studentenkrant November 2015

van shit van zijn thuisthuis, om het zo maar te zeggen.’ Doordat Paul geen Arabisch spreekt en Ali niet echt best Nederlands, ontstaan er geregeld taalverwarringen. Ze spreken Nederlands onder elkaar. ‘Als we elkaar niet begrijpen dan teken ik het uit, daarvoor hebben we dat bord ook, of anders beeld ik het uit.’ Als het echt niet lukt biedt Google Translate soelaas. Maar de uitdaging zit er voor Paul in om met de woorden die Ali wel snapt uiteindelijk toch bij de uitleg te komen. ‘Dat is wat ik er zelf uithaal. Dat ik daarmee kan oefenen. Dat vind ik leuk om te doen. Ook om er beter in te worden in hoe je iets duidelijk uitlegt.’ Paul heeft meer geleerd dan alleen woorden uitleggen. ‘Mijn beeld van hoe hij het heeft en hoe het is om een taal niet te spreken

is sterk veranderd.’ legt hij uit. ‘Voor ons zijn dingen zoals een verzekeringsclaim indienen fucking makkelijk. Je dient een claim in en je krijgt een brief en je weet wat je moet doen. Ik vind het al irritant om te doen omdat ik geen zin heb om dingen te doen. Laat staan hoe het is als je de brief niet eens snapt.’ Ali is nog wel erg onzeker over zijn Nederlands en dat weerhoudt hem er nog van om normaal mee te draaien in de samenleving. ‘Hij wil wel echt graag werken. Maar dat durft hij niet echt voordat hij de taal spreekt’, vertelt Paul. Ali komt binnen en Pauls omschrijving van een enigszins angstaanjagend figuur blijkt niet overdreven te zijn. Hij is op het eerste gezicht een persoon waarbij je wel even voelt of je portmonnee nog in je zak zit wanneer hij je

heeft gepasseerd op straat. ‘Sorry voor wachten’, verontschuldigt hij zich. Ali (29) woont nu drie jaar in Nederland en hij vindt het hier mooi, maar ook moeilijk. Het is direct duidelijk dat hij zich verstaanbaar kan maken maar dat de zinsstrutuur – zacht uitgedrukt - nog niet je-van-het is. Ook moet hij vaak zoeken naar woorden. En de helft van het gesprek vertaalt Paul de vragen, zodat Ali ze begrijpt. ‘Ik leer van Paul om beter Nederlands te spreken. Maar hij helpt mij ook met dagelijkse dingen, zoals de post. Hij helpt me altijd.’ De situatie in Syrië was dermate gevaarlijk dat Ali besloot om zijn thuisland te verruilen met Nederland. En hij vindt het hier fantastisch. ‘Het is heel mooi hier en het is heel rustig. Ik hoef hier niet bang te zijn als ik naar buiten ga. Er is hier geen angst voor oorlog en iedereen is ook heel lief.’ Vooral in het begin van zijn verblijf hier had hij het zwaar. ‘Ik ben hier helemaal alleen en ik sprak de taal niet. Ik begon vanaf nul. Ik had helemaal niks en moest daarvanuit beginnen. Ik kende niet eens dit alfabet. Maar nu gaat het goed. Mijn Nederlands wordt steeds beter.’ In Syrië was Ali automonteur en daarnaast heeft hij op een scheepswerf gewerkt. Het leven in Nederland is wel wat anders. Hij vult zijn dagen door naar school te gaan. Verder kijkt hij veel TV en spreekt af en toe af met een Syrische vriend die hij in Nederland heeft leren kennen. ‘We spreken soms zelfs Nederlands om het beter te leren.’ Het is voor Ali nog moeilijk om zich te mengen in de Nederlanse samenleving door de taalbarrière. De mensen met wie hij omgaat komen, op Paul na, allemaal uit Syrië. Zijn vriendin woont in Amsterdam, maar is van origine Syrisch. ‘Mijn familie is daar in Syrië. Die mis ik. Altijd heb ik stress, daardoor slaap ik slecht. Ik maak mij altijd zorgen om mijn famlilie. Ik ben vaak alleen en dan denk ik veel aan ze. Dat is wel heel moeilijk. ‘ Ik heb geen contact met mijn familie. Zij zijn vaak niet te bereiken via telefoon of internet. De laatste keer dat ik ze sprak is een maand geleden. Ik weet niet hoe het nu met ze gaat.’ ‘Als de oorlog klaar is en als het helemaal goed is bestaat de kans dat ik terugga. Maar als ik dan hier goed werk heb en kinderen kan ik ook hier blijven.’, vertelt Ali. Het enige criterium dat hij stelt aan zijn verblijfplaats stelt is vrede. ‘Het maakt mij niet uit waar ik ben. Ik kom uit oorlog, snap je? Dus als er vrede is ben ik tevreden.’ Paul heeft ondanks de schrik bij de eerste ontmoeting geen spijt dat hij Ali nu begeleidt. Integendeel: ‘Wat ik echt van heb geleerd is dat je niet moet afgaan op hoe iemand er uitziet. Eerst dacht ik dat ik de verkeerde keuze had gemaakt, maar Ali blijkt echt een geweldige gast te zijn met een goed hart.’

De quotes van Ali zijn omwille van leesbaarheid herschreven in (enigszins) fatsoenlijk Nederlands.

Groninger Studentenkrant November 2015

CUISINE

Orale bevrediging: kaas Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die niet van kaas houdt. Bij ons Nederlanders stroomt kaas zo’n beetje door ons bloed en feestje zonder een blokje zweterig jong belegen wordt bestempeld als ongezellig. Zo zijn we nou eenmaal. Maar daar houdt de magie van kaas niet op, hier zijn 5 dingen die je nog niet wist over kaas: JANNEKE VOS

1. Kaas is per ongeluk uitgevonden

Er was ver voor Christus eens een nomade die zijn melk in een schapenmaag had gestopt en toen op pad ging. Toen hij ’s avonds zijn schapenmaag openmaakte zaten er allemaal vieze witte klonters in, en daar geniet jij nu nog elke dag van.

2. Je kan kaas distilleren

Ja echt, heus. Door middel van stoomdistillatie worden etherische oliën uit de kaas gehaald en die worden vervolgens ge-

bruikt voor bijvoorbeeld de smaak van je nacho-chippies. Hoeveel swag heeft dat?

3. Kaas = drugs

Kaas bevat, net als vrijwel elk soort zuivel, een morfine-achtige stof: het eiwit caseïne. Het zit (waarschijnlijk) in de melk om een sterke band tussen moeder en jong te bewerkstelligen. Waarschijnlijk zijn we dus allemaal verslaafd. Het kan blijkbaar voor bewustzijnsverlaging, vermoeidheid en depressie zorgen. Maar toch, iemand zin om een avond keihard op de kaas te gaan?

4. Kaas is niet vegetarisch

Het stremsel dat wordt gebruikt om de melk te klonteren is afkomstig uit de lebmaag van een geslacht kalfje. Inmiddels zijn er een aantal technieken ontwikkeld om zonder het slachten van baby koetjes kaas te maken, maar zolang er niet iets in de trant van ‘microbieel/plantaardig stremsel’ op de verpakking staat kan je er van uit gaan dat er een beestje voor is gestorven.

5. Kilo’s kaas

Gemiddeld eet de Nederlander zo’n 25 gram per dag, goed voor iets minder dan 5% van je totale energie inname. Zo ga je toch al gauw richting de 10 kilo kaas per jaar, en dat kan nog best een nationaal probleem worden als het op de opiumlijst komt te staan.

Recept: Spacepernoten Sinterklaas staat alweer bijna op de stoep dus zocht redacteur Anne het ideale pepernotenrecept op voor een hilarische 5 december. Spacepernoten it is!

ANNE WESTER BEELD: ANNE WESTER

p internet is niet echt een goed recept te vinden waar de juiste hoeveelheden drugs in worden vermeld. Dus heb ik het voor jullie uitgezocht. Het recept gaat uit van ongeveer 10 eters; drie nootjes per persoon. We hebben dit recept getest op de redactie, waar naar verluidt toch notoire drugsgebruikers in grote getalen aanwezig zijn. Zelfs voor hen waren 2 á 3 pepernoten genoeg om op Whatsapp berichten binnen te krijgen als ‘Toen ik naar buiten liep was ik knetter, nu ik thuis ben fakking knetter’ en ‘Knetterbaked van drie’. Persoonlijk merkte ik na drie lekkernijtjes niet zo veel, dus besloot ik er thuis (na een wachttijd van ongeveer anderhalf uur) nog een extra te nemen. Slechte keus, ik kon niets meer.

Stap 1) De hasj boter Genoeg over stonede mensen, dit heb je nodig voor 9 tot 11 personen: - 80 gram boter; - 75 gram donkere basterdsuiker; - Ongeveer 3 theelepeltjes speculaaskruiden; - 125 gram bloem; - Een half zakje bakpoeder; - Een halve theelepel zout; - Ongeveer 3 gram hasj. Verder heb je nodig: bakplaat, steelpan, bakje voor de gesmolten hasj boter, spatel voor het roeren, bakpapier, timer

Je smelt de boter tot deze helemaal gesmolten is, maar laat het niet koken. Dit gaat het beste als je het steelpannetje steeds van het vuur haalt en blijft roeren. Zodra de boter gesmolten is, verbrokkel je de hasj erdoor en blijf je roeren tot het helemaal is opgelost. De boter gaat verschillende stadia door en ziet er af en toe heel raar uit. Blijf 20 – 30 minuten doorgaan, zonder de boter te laten koken. Zo voorkom je namelijk dat de hasj verbrandt. Na die tijd is de boter klaar en zet je hem in de koelkast tot hij volledig gestold is voor je hem verder verwerkt. Afgesloten kan je de boter tot een jaar goedhouden in de vriezer.

Stap 2) Het deeg Zodra de boter helemaal gestold is, kan je die uit de koelkast/vriezer halen om hem verder

te verwerken. Weeg alle ingrediënten en roer deze doorelkaar heen. Snij de hasjboter in kleine stukjes en meng deze met je handen –of een handmixer- tot alle boter gelijk verdeeld is en je een egale deeg hebt.

Let op: de spacepernoten blijven super zacht tijdens het bakken. Maar 50 minuten is lang genoeg. Daarna haal je ze uit de oven en laat je ze helemaal afkoelen voordat je ze oppakt anders vallen ze uit elkaar.

Stap 3) De spacepernoten vormgeven

Extra stap 5) chocolaagje

Rol het deeg in bolletjes met een diameter van ongeveer tweeëneenhalve centimeter. Druk ze een beetje plat en leg ze op de met bakpapier bedekte bakplaat. Het klopt dat het deeg vrij los is, dus wees voorzichtig.

Stap 4) Het bakken

Als je een chocoladegek bent: koop een reep van 200 gram, smelt de helft au bain-marie en roer de andere helft van de onverwarmde chocolade erdoorheen. Als dit helemaal is opgelost doop je de spacepernoten in de chocolade en laat je ze afkoelen in de koelkast. Get ready to feast!

Verwarm je oven voor op 180 graden en zet je bakplaat met de spacepernoten in de oven. Laat ze bakken voor 50 minuten. Groninger Studentenkrant November 2015

! Fotografen gezocht De Groninger Studentenkrant is op zoek naar fotografen. Hou je van fotograferen, kan je dit goed, wil je geregeld BNâ&#x20AC;&#x2122;ers op de gevoelige plaat vastleggen en/of hou je van gratis bier? Dan zijn wij naar jou op zoek. Stuur je portfolio en motivatie op naar hoofdredactie@studentenkrant.org en misschien schiet jij dan wel de volgende cover!