Brochure Expanding Animation 2015

Holland Animation Film Festival

Februar | Maarten Isa채k de Heer

EXPANDING Animation

Utrecht | www.haff.nl

CYCLING UTRECHT

MONUMENTS 7:

PLACES AND FEBRUAR

For English

REPUBLIC OF JING BANG

THE SUN

THE INSECT CINEMA

THIRD PAGE FROM

SAVER

see page 13.

Tekst/Text Jan Pieter Ekker Vertaling/Translation Sjaan de Bruijn Ontwerp/Design Peter Jonker

EXPANDING Animation Holland Animation Film Festival 18 t/m 22 maart 2015 www.haff.nl Onder de noemer Expanding Animation zijn er op het Holland Animation Film Festival (HAFF) zes bijzondere animatie-installaties te zien; stuk voor stuk bijzondere combinaties van animatie, film en beeldende kunst.

Deze ingenieuze toepassingen van animatie brengen nieuwe manieren van vertellen met zich mee en nieuwe manieren om bewegend beeld te ervaren.

Vanaf het festivalhart Louis Hartlooper Complex

(LHC) vormen de installaties een lint door de stad Utrecht, via het Centraal Museum (een nieuw gedeelte achter de Nicola誰kerk), de Oude Hortus (ingang via Universiteitsmuseum), het Stadhuis (Stadhuisbrug) en het nieuwe Stadskantoor (Stadsplateau). En de andere kant op vanuit het LHC (via Goede Vrijdag) naar Druk (Westerkade). De meeste locaties zijn geopend van 11:00-17:00 uur. De installaties in het Stadhuis en Stadsplateau zijn een langere periode te bezoeken.

3

PLACES and MONUMENTS 7: CYCLING UTRECHT Pierre Hébert

Vorig jaar november liep de Canadese kunstenaar Pierre Hébert, ‘bewapend’ met fototoestel en camera, drie dagen over het 13,7 kilometer tellende parcours van de openingsrit van de Tour de France die van 1 t/m 5 juli plaatsvindt in Utrecht. Hij filmde op vijf verschillende locaties in de Utrechtse binnenstad, vaak gedurende langere tijd, soms wel een uur.

Op een bankje op het Janskerkhof filmde hij een zwerver met een enorme, grijze baard, een cowboyhoed en veel te grote sneakers, die losjes aan zijn voeten bungelden. Terwijl Hébert daar zo stond te filmen, zette een man zijn fiets tegen een tweede bankje.

Hij ging zitten en haalde een fototoestel met een joekel van een telelens tevoorschijn.

Vervolgens filmde Hébert de man die fotografeerde wat hij aan het filmen was.

‘Mijn basisidee was het contrast tussen professioneel wielrennen en het alle­ daagse gebruik van fietsen, maar ik wist niet precies waarnaar ik op zoek was.

Ik begin meestal gewoon te filmen en ga dan net zo lang door tot er iets ongewoons of onverwachts gebeurt.’

4

Met Final Cut Pro, Photoshop en een Cintiq Wacom-tablet dompelde Hébert het alledaags leven vervolgens onder in pure magie; het monnikenwerk kostte hem bijna drie maanden. Om de hoofden van beide mannen verschijnen kriebelige lijnen, sommige objecten verdwijnen zo­ maar, andere verdwijnen onder een dikke laag kleurpotlood. Er verschijnt een dik, groen lint in beeld, op de plek waar even daarvoor nog stadsbussen reden. In het groene lint duikt een peloton wielrenners op, in een vreemd perspectief.

Places and Monuments 7: Cycling Utrecht, zoals de fraaie combinatie van live action en animatie heet, bestaat uit twee loops van ongelijke lengte (12 en 14 minu­ ten) die worden vertoond op twee scher­

men naast elkaar, waardoor de combinatie van beeld en geluid steeds weer anders is.

Bij het maken hield Hébert (de animatiefilm Tu Ressembles à Moi die hij samen met René Lussier maakte is opgenomen in de interna­ tionale competitie shorts) er tevens reke­ ning mee dat elk onderdeel ook op zichzelf gezien kan worden op een enkel scherm, op verschillende locaties in Utrecht. Dat noemt hij ‘the public art-aspect’ van Places and Monuments 7: Cycling Utrecht.

PLACES AND MONUMENTS 7: CYCLING UTRECHT, Pierre Hébert, Canada, 2015/60:00 Stadskantoor (Stads­plateau, week­ dagen 04-03 t/m 05-07), Centraal Museum, Louis Hartlooper Complex & Druk (18 t/m 22-03)

5

Maarten Isaäk de Heer

Met FEBRUAR onderzoekt de Nederlandse, in Berlijn woonachtige kunstenaar Maarten Isaäk de Heer de relatie tussen mens en natuur. Het is een film die in elk full­dometheater vertoond kan worden, in de reusachtige koepel van het planetarium van Artis, bijvoorbeeld. Tijdens het HAFF is hij te zien in een speciale geïnstalleerde koepel in de kassen van de Oude Hortus van het Universiteitsmuseum.

Wie eronder plaatsneemt, bevindt zich buiten in de motregen, omringd door bo­ men. Een eindje verderop klinkt feestgedruis, maar dat wordt steeds overstemd door de storm. Angstige dieren brengen zich schielijk in veiligheid (die dieren maken FEBRUAR, in tegenstelling tot veel eerder werk, overigens nog niet per se geschikt voor kinderen).

‘Ik noem het het liefst een landschap­ je’, zegt De Heer over zijn oneindige, met pietepeuterige precisie geanimeerde wereld.

FEBRUAR

‘Maar je zou het ook een panorama kunnen noemen. Bij een echte (kunst)installatie ver­ sterken vorm en inhoud elkaar. Bij FEBRUAR is de installatie gewoon de techniek om rond­ om te kunnen projecteren. Ik spreek daarom van “360° panorama animation”.’

Dat zit zo: De Heers passie ligt bij 2D-animatie, maar een andere zoekgekte zette hem op het spoor van het medium fulldome, ofwel planetariumfilms. In het geval van FEBRUAR was het voor hem de uitdaging om handgetekend te animeren voor een koepel. Dat is ook iets wat hij de animatiewereld graag wil laten zien. ‘Stel je voor: uitbreken uit de platte rechhoek van het filmscherm... helemaal rondom van alles kunnen laten gebeuren... Dat is toch de ultieme kick voor elke animator!’

FEBRUAR, Maarten Isaäk de Heer, Valk Producties, Richard Valk, Nederland, 2015/13:00 Oude Hortus (Universiteitsmuseum)

6

Simon Gerbaud

SAVER

In de intrigerende, interactieve installatie saVer gebruikt de Frans-Mexicaanse kunstenaar Simon Gerbaud stop motion om alledaagse objecten laag voor laag te ontleden. Meer precies: door in een sensor te blazen worden een schoen, een laptop, een camera en een aantal andere gebruiksvoorwerpen vermalen tot gruis; door te schreeuwen krijgen ze weer vaste vorm.

Nadat Gerbaud een eerste object had verpulverd (een camera) en hij zich af­ vroeg waar zijn aandrang vandaan kwam, herinnerde hij zich de eerste televisiebeelden die hij zag toen hij een jaar of vijf was: een time lapse van een dood beest dat onder de aarde verdwijnt.

‘De combinatie van een echte ge­ beurtenis en een visuele truc is echt span­ nend, zeg maar gerust sensationeel. Je ziet namelijk iets wat je eigenlijk niet kunt zien’, meent Gerbaud. De titel saVer is een verwij­ zing naar de Franse en Spaanse werkwoor­ den voor ‘weten’ (‘savoir’, ‘saber’), die beide het werkwoord ‘zien’ bevatten (‘voir’, ‘ver’) – een relatie die al door Plato werd gelegd in zijn allegorie van de grot.

De animaties zijn beeldje voor beeld­ je gemaakt; Gerbaud verwijdert een minus­ cuul deel van een object en maakt dan een

foto, verwijdert nog een deel en maakt weer een foto, enzovoorts et cetera – het aantal varieert van 90 tot 900… Voor het ene object gebruikte hij een zaag, voor het andere een slijptol. Gerbaud vindt dat het leukste deel van het werk; bedenken welk gereedschap het meest geschikt is. ‘Daarvoor moet ik het object volkomen doorgronden. Om het te ontmantelen, moet ik weten hoe het is gemaakt, hoe het in elkaar zit.’

Vervolgens bedenkt hij waar hij het beste kan beginnen, zodat het visueel het mooiste is. Jorge Velez is ten slotte verant­ woordelijk voor de interactiviteit; hoe de sensoren en programmatuur precies werkt, weet Gerbaud ook niet: ‘It’s mysterious and magic! If you can shout or blow, please come and try it!’

SAVER, Simon Gerbaud, Simon Gerbaud, Mexico, 2014/11:00 Oude Hortus (Universiteitsmuseum)

7

THIRD PAGE FROM the SUN Théodore Ushev

Third Page from the Sun is een overweldigende, driekanaals video-installatie van de Bulgaars-Canadese animator, graphic designer, illustrator en multimedia-kunstenaar Théodore Ushev. In vitrines liggen een overgeschilderd woordenboek, een overgeschilderde festivalcatalogus en een overgeschilderde bijbel; op drie schermen zijn drie abstracte animatiefilms te zien waarin de boeken pagina na pagina,

woord na woord en illustratie na illustratie onder dikke lagen rode, oranje en knalgele verf verdwijnen.

Het is creatie door vernietiging. Zoals eeuwen geleden de bovenste (tekst)laag van kostbaar perkament werd geschraapt opdat het opnieuw beschreven kon worden, geeft Ushev met behulp van verfkwast en de com­ puter nieuwe betekenis aan de drie boeken.

8

Dat Ushev een catalogus, een woordenboek en een bijbel gebruikte voor zijn hedendaag­ se palimpsest (van het Griekse palimpsēstos) heeft een reden: ‘Ik bedacht me wat van­ daag de dag de meest overbodige uitga­ ven in gedrukte vorm zijn; die drie kwamen vervolgens als eerste bij me op.’

Terwijl hij bezig was met zijn repetitieve werk aan de festivalcatalogus luisterde Ushev naar gitarist Stevie Ray Vaughans uitvoering van de Jimi Hendrix-klassieker Third Stone from the Sun tijdens het fameuze concert Live at the El Mocambo, Toronto. Dit door Hendrix geïnspireerde staaltje gitaarmisbruik was óók een vorm van creatie door vernietiging, bedacht Ushev; hij had de titel voor zijn abstracte exploratie van belangrijke thema’s zoals de kwetsbaarheid van cultuur, de verou­ dering van papier, recycling, en het verganke­ lijke karakter van het digitale tijdperk.

Op het HAFF zijn ook Ushevs korte films Manifeste de Sang en Sonámbulo te zien in de internationale competitie voor shorts.

Third Page from the Sun wordt her en der ook op het witte doek vertoond, maar film en palimpsests horen bij elkaar, meent Ushev.

Samen vormen ze een gewijde ruimte waarin het publiek zowel in vervoering kan raken als gehypnotiseerd. ‘Ik wilde een psychedelisch gevoel creëren op een heilige plek.’

3E PAGE APRÈS LE SOLEIL (THIRD PAGE FROM THE SUN), Théodore Ushev, National Film Board of Canada, Marc Bertrand, Canada, 2013/6:00 Tuinzaal Centraal Museum (Nicolaas­dwarsstraat)

9

Paul Bush & Aline Höchli

The

INSECT CINEMA Toen de Britse filmmaker Paul Bush in het natuurhistorisch museum in Luzern een fractie zag van de wereldvermaarde insectenverzameling van de Zwitserse schilder Walter Linsenmaier was hij diep onder de indruk. Dus toen hij korte tijd later zijn studenten de opdracht gaf een animatiefilmpje te maken van een verzameling favoriete voorwerpen, besloot hij er zelf ook maar een te maken.

Het museum verleende Bush toestemming om Linsenmaiers enorme insectenverzame­ ling te fotograferen. Daar maakte hij digitale cut outs van, die hij verwerkte in de fantasti­ sche fotomontage When Darwin Sleeps.

In vijf minuten verschijnen meer dan driedui­ zend insecten in beeld. In een razend tempo; gloeiende kleuren en verschillend gevormde vleugels en borststukken gaan naadloos in elkaar over.

Geïnspireerd door de Zwitserse animatiekunstenaar Aline Höchli knutsel­ de Bush vervolgens een archaïsch houten bioscoopje in elkaar. Zij had al eerder een cinema gebouwd, waarin zelf gemaakte insecten naar een zelf gemaakte film keken.

Bush, die zichzelf ziet als gastprogrammeur van Höchli’s insectenbioscoop, ging nog een stapje verder: in zijn bioscoopje zullen leven­ de wasmotten When Darwin Sleeps bekijken.

Op een scherm in de Hortus kunnen bezoekers van het HAFF zien of de motten zich te pletter vliegen tegen het licht, of dat ze misschien doldraaien ten gevolge van de rit­ mische maar drieste montage. ‘Het Holland Animation Film Festival lijkt me een gewel­ dige omgeving voor mijn insectenbioscoop’, aldus Bush. ‘Ik ben heel benieuwd naar de reacties van het Utrechtse publiek.’

THE INSECT CINEMA, Paul Bush, Aline Höchli, Paul Bush, Engeland, Zwitserland, 2015/60:00 Oude Hortus (Universiteitsmuseum)

10

REPUBLIC of JING BANG Sun Xun

De Chinese kunstenaar Sun Xun had zijn multimedia-installatie Republic of Jing Bang: A Country Based on Whale in mei 2014 willen presenteren op Art Basel Hong Kong, een grote kunstbeurs met galeries uit Azië en de Pacific. Maar de Chinese regering verbood de expositie. ‘Ze vinden mijn land blijkbaar belangrijk’, aldus Sun Xun.

Jing Bang duikt nu op bij het HAFF, dat in 2008 al een klein retrospectief aan Sun Xun wijdde en waarvoor hij in 2010 als artist in residence de fraaie, inktzwarte, politiek bela­ den animatie-installatie Clown’s Revolution maakte (t/m 10-05 te zien op de tentoon­ stelling Move on…! 100 jaar animatiekunst in Kunsthal KAdE in Amersfoort). Achteraf is Sun Xun – zijn negen minuten durende What Happened in Past Dragon Year (2014) is deze editie opgenomen in de internationale com­ petitie voor shorts – er wel blij mee; de kans

dat zijn creatie voor verwarring zorgt, is op een animatiefestival namelijk veel groter dan op een kunstbeurs.

Jing Bang is een tijdelijk land, dat bestaat zolang een walvis boven water komt om te ademen. Het land is niet ontstaan na een gewelddadige strijd, religie speelt er geen rol. Wind is entertainment, dauw dient er als voedsel. Eén dag per jaar mag er in Jing Bang alleen maar worden gelogen, bepaalde Sun Xun.

11

REPUBLIC OF JING BANG, A COUNTRY BASED ON WHALE, Sun Xun, Pi Animation Studio, China, 2014 Stadhuis (Ganzenmarkt, week­dagen 04-03 t/m 23-03, festivalweekend 13:00-17:00)

12

STPI, Singapore. © Sun Xun / STPI

Sun Xun maakte een brochure waarin over de geschiedenis van het land wordt verhaald, hij maakte een soort van promo­ filmpje, hij drukte een wetboek en geld en hij ontwierp een vlag.

Die mag tijdens het HAFF overigens niet worden opgehangen voor het Utrechtse Stadhuis, omdat dat een overheidsgebouw is en de vlaginstructie zulks verbiedt. Sun Xun kan er wel om lachen. Hij heeft kleine vlag­ getjes laten maken, die tijdens zijn ‘officiële staatsbezoek’ worden uitgedeeld – dat mag

wel – en misschien schrijft hij ook nog wel een brief aan de Nederlandse ambassadeur.

Als onderdeel van het tot in de klein­ ste details uitgewerkte kunstproject kunnen honderd mensen voor het lieve sommetje van 13.000 dollar het staatsburgerschap verwerven (een dubbele nationaliteit is er toegestaan). Voor belangstellenden met een wat kleinere beurs zijn er ook goedkopere, tijdelijke visa verkrijgbaar.

Holland Animation Film Festival

Februar | Maarten Isa채k de Heer

EXPANDING Animation

Utrecht | www.haff.nl

EXPANDING Animation Holland Animation Film Festival 18 through 22 March 2015 www.haff.nl Under the Expanding Animation heading, HAFF hosts six extraordinary animation installations; every one of them amazing combinations of animation, film and fine arts. These ingenious applications of animation involve new narrative practices and new ways of experiencing moving images.

From the Louis Hartlooper Complex festival hub, the installations make up a ribbon through the city of Utrecht, via the Centraal Museum (a new section behind the Nicolai Church), Oude Hortus (entrance via the University Museum), City Hall (Stadhuisbrug) and the new Council Offices (Stadsplateau). And in the other direction from the LHC (through Goede Vrijdag) to Druk (Westerkade).

Most locations are open from 11.00 to 17.00. The installations at City Hall and Stadsplateau can be visited for a longer period.

14

PLACES and MONUMENTS 7: CYCLING UTRECHT Pierre Hébert

Last November, the Canadian artist Pierre Hébert, ‘armed’ with a photo and a film camera, walked along the 9-mile track of the opening stage of the 2015 Tour de France for three days. He filmed at five different locations in downtown Utrecht, often for a longer time, sometimes even for an hour.

On a bench at Janskerkhof, he captured a drifter with a massive grey beard, a cowboy hat and oversized sneakers, dangling loosely from his feet. While Hébert was shooting, another man parked his bike against a second bench. He sat down and took out a photo camera with a huge long-focus lens.

Next, Hébert filmed the man who was photographing what he was filming.

“My basic idea was to capture the con­ trast between professional cycling and the everyday use of the bicycle, but I didn’t know exactly what I was looking for.

Usually, I just start shooting and go on for any length of time, until something odd or unexpected happens.”

15

Using Final Cut Pro, Photoshop and a Cintiq Wacom tablet, Hébert then immersed everyday life in pure magic; the donkey work took him almost three months. Around the two men’s heads, curly lines appear, some objects suddenly disappear, others vanish under a thick coloured pencil layer.

A thick green ribbon comes into view, in a spot where shortly before city buses had been running. In the green ribbon, a pack of racing cyclists materializes in an odd perspective.

Places and Monuments 7: Cycling Utrecht, as this gorgeous combination of live action and animation is called, consists of two loops of unequal length (12 and 14 minutes) that are projected on two adjacent screens, making for ever-changing combi­

nations of image and sound. In the produc­ tion process, Hébert (the animation film Tu Ressembles à Moi he made with René Lussier is part of the international competition shorts) also made sure that each part can be viewed independently on a single screen, on various locations in Utrecht. This is what he calls ‘the public art aspect’ of Places and Monuments 7: Cycling Utrecht.

PLACES AND MONUMENTS 7: CYCLING UTRECHT, Pierre Hébert, Canada, 2015/60:00 City Hall (Stadsplateau, weekdays 4 March-5 July), Centraal Museum, Louis Hartlooper Complex & Druk (18-22 March).

16

Maarten Isaäk de Heer

With FEBRUAR, the Berlin-based Dutch artist Maarten Isaäk de Heer explores the relationship between man and nature. It is a film that can be shown in any fulldome theatre, for instance in the giant dome of the planetarium of Artis Zoo. During HAFF, it can be experienced in a specially installed dome in the Oude Hortus greenhouses of the University Museum.

Positioning yourself underneath, you will find yourself outside in a drizzle, sur­ rounded by trees. Close by, sounds of revelry can be heard, but they are drowned out by the storm. Scared animals scurry to safety (these animals, by the way, do not necessar­ ily make FEBRUAR suitable for children, unlike many of De Heer’s previous works).

“I prefer to call it a little landscape paint­ ing”, the artist comments about the infinite world he so meticulously animated. “But you

FEBRUAR

could also call it a panorama. In a real (art) installation, form and content reinforce each other. With FEBRUAR, the installation is just the technique to project all round. This is why I call it ‘360° panorama animation’.”

It is like this: De Heer’s passion lies in 2D animation, but another search rage directed him to the fulldome medium, or planetarium films. In the case of FEBRUAR, the challenge was to make hand-drawn an­ imations for a cupola. This is also something he wants to show the animation world. “Just imagine: breaking out of the flat rectangle of the movie screen... Being able to let things happen all the way round... Isn’t this every animator’s ultimate high?”

FEBRUAR, Maarten Isaäk de Heer, Valk Productions, Richard Valk, Netherlands, 2015/13:00 Oude Hortus (University Museum)

17

Simon Gerbaud

SAVER

In his intriguing, interactive installation saVer, the French-Mexican artist Simon Gerbaud uses stop-motion to dissect everyday objects layer by layer. More precisely: by blowing into a sensor, a shoe, a laptop, a camera and several other objects are pulverised; by shouting, they regain their solid form.

After Gerbaud had pulverised the first object (a camera) and he wondered where the urge to do so came from, he remembered the first TV images he saw when he was around five: a time-lapse of a dead animal disappearing into the earth.

“The combination of a real event and a visual trick is really exciting, or you can safe­ ly say sensational. Because you see things you can’t ordinarily see”, Gerbaud feels. The title, saVer, refers to the French and Spanish

verbs for ‘to know’ (‘savoir’, ‘saber’), both containing the verb ‘to see’ (‘voir’, ‘ver’) – a relationship Plato already mentioned in his Allegory of the Cave.

The animations were made one image at a time; Gerbaud removes a mi­ nuscule part of an object and takes a picture, removes the next part and makes another picture, and so on and so on – the number varies from 90 to 900. For one object he used a saw, for another a grinder. Gerbaud

18

likes this part of the process best; deciding which tool is most suitable. “To do so, I first have to fully fathom the object. In order to dismantle it, I have to know what it is made of, what its structure is.”

Next, he thinks about the best place to start, to get it visually perfect. Jorge Velez, finally, is responsible for the interactivity;

Gerbaud does not know how the sensors and software exactly work, either: “It’s mys­ terious and magic! If you can shout or blow, please come and try it!”

SAVER, Simon Gerbaud, Simon Gerbaud, Mexico, 2014/11:00 Oude Hortus (University Museum)

THIRD PAGE FROM the SUN Théodore Ushev

Third Page from the Sun is an overwhelming, three-channel video installation by the Bulgarian-Canadian animator, graphic designer, illustrator and multimedia-artist Théodore Ushev. Display cases contain an overpainted dictionary, an overpainted festival catalogue and an overpainted Bible; three screens show three abstract animation films in which these books disappear, page after page, word after word and illustration after illustration, under thick layers of red, orange and bright yellow paint.

It is creation by destruction. Just like centuries ago the upper (text) layer of precious parch­ ment was scraped off so it could be reused, Ushev uses a paintbrush and computer to

give new meaning to the three books.

Ushev chose a catalogue, a dictionary and a Bible for his modern-time palimpsest (from Greek palimpsēstos) for a reason:

19

“I pondered what nowadays the most redun­ dant publications are in printed form; these three were the first that sprang to mind”.

While doing his repetitive work on the festival catalogue, Ushev listened to guitarist Stevie Ray Vaughan’s performance of the Jimi Hendrix classic Third Stone from the Sun during the famous concert Live at the El Mocambo, Toronto. This Hendrix-inspired sam­ ple of guitar abuse was also an instance of creation by destruction, Ushev realised; this gave him the title for his abstract exploration of important issues like cultural vulnerability,

the obsolescence of paper, recycling, and the transitory character of the digital age.

HAFF also screens Ushev’s shorts Manifeste de Sang and Sonámbulo. Third Page from the Sun is shown on the white screen here and there, too, but Ushev thinks film and palimpsests belong together. Together, they make up a sacred space where the audience can both be enthralled and hypnotised.

“I wanted to create a psychedelic sensation in a sacred place.”

3E PAGE APRÈS LE SOLEIL (THIRD PAGE FROM THE SUN), Théodore Ushev, National Film Board of Canada, Marc Bertrand, Canada, 2013/6:00 Tuinzaal Centraal Museum (Nicolaasdwarsstraat)

20

Paul Bush & Aline Höchli

The

INSECT CINEMA When British filmmaker Paul Bush visited the natural history museum in Luzern and saw a fraction of Swiss painter Walter Linsenmaier’s world-famous collection of insects, he was deeply impressed. So, when some time later he gave his students the assignment to make a short animation film about a collection of favourite objects, he decided to make one himself.

The museum gave Bush permission to photograph Linsenmaier’s huge insect collection. He turned the pictures into digital cut-outs, which he processed in the fantastic photomontage When Darwin Sleeps. For five minutes, more than three thousand insects appear. At breakneck speed, glowing colours and differently shaped wings and thoraces seamlessly merge.

Inspired by Swiss animation artist Aline Höchli, Bush then knocked together an archaic wooden movie theatre. She had built a cinema before, where self-made insects watched a self-made movie. Bush, who con­ siders himself guest programmer of Höchli’s

insect theatre, took it a step further: in his mini-cinema, live wax moths watch When Darwin Sleeps.

On a screen at Hortus, HAFF visitors can see if the moths crash into the light, or maybe they are driven round the bend as a result of the rhythmical yet rash editing. “The Holland Animation Film Festival seems a great environment for my insect cinema”, Bush comments. “I’m very curious about the reactions of the Utrecht audience.”

THE INSECT CINEMA, Paul Bush, Aline Höchli, Paul Bush, United Kingdom, Switzerland, 2015/60:00 Oude Hortus (University Museum)

21

22

REPUBLIC of JING BANG Sun Xun

The Chinese artist Sun Xun actually wanted to present his multimedia installation Jing Bang: A Country Based on Whale in May 2014 at Art Basel Hong Kong, a large art fair with galleries from Asia and the Pacific. But the Chinese government prohibited the exhibition.

“Apparently, they take my country seriously”, Sun Xun commented.

By the way, this cannot be flown from Utrecht City Hall during HAFF, as it is a government building and flagging instructions forbid it.

Sun Xun can appreciate this. He had small flags made, which will be distributed during his ‘official state visit’ – which is allowed – and he may even write a letter to the Dutch ambassador.

As part of the meticulously elabo­ rated art project, one hundred people can obtain citizenship for the precious sum of 13,000 dollars (the country allows dual nationality). For interested parties of more modest means, the country offers cheaper, temporary visa.

REPUBLIC OF JING BANG, A COUNTRY BASED ON WHALE, Sun Xun, Pi Animation Studio, China, 2014 City Hall (Ganzenmarkt, weekdays 4-23 March, festival weekend 13:00-17:00)

23

On loan from STPI, Singapore. © Sun Xun / STPI

Jing Bang now surfaces at HAFF, which already hosted a small Sun Xun retrospective in 2008 and for which he, during a residency in 2010, made the beautiful, ink-black, politi­ cally sensitive animation installation Clown’s Revolution (on display until 10 May at the exhibition Move on…! 100 years of animation art at Kunsthal KAdE in Amersfoort). With hindsight, Sun Xun – his 9-minute What Happened in Past Dragon Year (2014) is part of this year’s Competition Shorts 4 section – is happy with the way things went; the chance his creation will cause confusion is much greater at an animation festival than at an art fair.

Jing Bang is a temporary country, existing only as long as a whale comes to the surface to breathe. The country did not arise from a violent struggle; religion does not play a role. Wind is entertainment, dew serves as food. One day a year, people should only lie in Jing Bang, Sun Xun determined.

Sun Xun devised a brochure explain­ ing the history of the country, he made some kind of promo film, he printed a criminal code and currency, and designed a flag.

REPUBLIC OF JING BANG

www.haff.nl

THE INSECT CINEMA THE SUN

THIRD PAGE FROM

SAVER

FEBRUAR

CYCLING UTRECHT

MONUMENTS 7:

PLACES AND