K150 wrzesień 2014

Magazyn Klubu 150 Nr 13, Wrzesień 2014

FABRYKA QUADÓW POLARIS: WSZYSTKO ZGODNIE Z PLANEM KLUB OPOLSKIE

Sami kształcimy przyszłych pracowników

s.8

FABRYKA LAZANII GOTOWA

s.11

KLASTER ŁĄCZY KĘDZIERZYŃSKĄ CHEMIĘ

s.14

spis treści

- 60-70 quadów na dzień, plus tyle samo pojazdów „side by side” daje nam ok.

140 pojazdów dziennie - mówi Bogusław Dawiec, dyrektor fabryki Polaris Polska.

4 8

Zmienia się kierownictwo zakładu Velux w Namysłowie.

Z firmy odchodzi Artur Wołoszyn, a zastąpi go Jorgen M. Laursen.

- Przede wszystkim uczymy szacunku do pracy oraz uświadamiamy uczniom skąd się biorą pieniądze w firmie - mówi Bogdan Pszenica, właściciel Narzędziowni ze Strojca.

10 Opolskie biuro WSSE już działa

6

Sindbad będzie kształcił pilotów autokarów

7

Sami kształcimy przyszłych pracowników

8

Nowy dyrektor i plany rozwoju w Veluxie

10

Fabryka lazanii gotowa

11

Kronospan stawia innowacyjną fabrykę

11

Kamex w nowej siedzibie

12

Gniotpol skończył 25 lat

13

Klaster łączy kędzierzyńską chemię Klub 150 po wakacjach - plany

14

13 Firma Gniotpol zajmująca się produkcją przyczep do samochodów ciężarowych obchodziła jubileusz 25-lecia.

16

„Inwestujemy w Twoją przyszłość” Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2007-2013 Oś priorytetowa 1 Wzmocnienie atrakcyjności gospodarczej regionu Działanie 1.3 Innowacje, badania, rozwój technologiczny Poddziałanie 1.3.1. Wsparcie sektora B+R oraz innowacji na rzecz przedsiębiorstw „Opolska Platforma Innowacji” nr decyzji: RPOP.01.03.01-16-016/12-00 z dnia 10.12.2012 r.

2

MAGAZYN K150

KLUB OPOLSKIE

Mamy szansę na sukces

N Andrzej Buła Marszałek Województwa Opolskiego

owe inwestycje, a także rozwój już istniejących firm, jest szansą dla regionu. Tylko w ten sposób nasze województwo ma możliwość zwiększenia zatrudnienia, a tym samym zatrzymania młodych ludzi w regionie. A to właśnie praca jest niezbędnym elementem do tego, by młodzi ludzie chcieli tu pozostać. To oni decydują o potencjale każdego kraju.

Samorząd województwa opolskiego podejmuje szereg inicjatyw, których celem jest wsparcie działań firm.

Stąd też z nowego rozdania pieniędzy unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2014-2020, chcemy 47,5 mln euro przeznaczyć na uzbrojenie terenów. Cel jest jasny: stworzenie jak najlepszych warunków dla ściągnięcia inwestorów, a co za tym idzie nowe miejsca pracy dla mieszkańców regionu. Kwota 47,5 mln euro w części została już podzielona. Aglomeracja Opolska otrzyma 11,5 mln euro. Kolejne 22,2 mln euro podzielone zostało pomiędzy subregionalne ośrodki: Nysę (8,9 mln), Kędzierzyn-Koźle (9 mln) i Brzeg (4,3 mln).

W tych trzech lokalizacjach zostanie uzbrojonych blisko 700 ha terenów. Szanse na pieniądze mają także pozostałe samorządy. Kilkanaście milionów euro zostanie podzielonych w drodze konkursu.

Bez współpracy z przedsiębiorcami nie jest możliwy rozwój gospodarczy regionu. Uzbrojone tereny to podstawa. Ale o lokalizacji inwestycji decydują także inne elementy, jak choćby odpowiednio wykształcona kadra. Stąd też realizujemy projekty unijne już na poziomie szkół zawodowych, by dostosować edukację do rynku pracy. Temu celowi służą także staże w przedsiębiorstwach dla absolwentów uczelni wyższych o kierunkach technicznych.

Tylko współpraca firm i samorządów oraz szeroko pojęta edukacja zawodowa, da nam szansę na osiągnięcie sukcesu, którym będzie rozwój naszego regionu.

MAGAZYN K150

3

www.polaris.com

Wszystko zgodnie z planem - 60-70 quadów na dzień, plus tyle samo pojazdów „side by side” daje nam ok.

140 pojazdów dziennie. To razy 252 pracujące dni w roku, to będzie 25 tys. pojazdów, które w ciągu roku mają wyjeżdżać z zakładu w Opolu - mówi Bogusław Dawiec, dyrektor fabryki Polaris Polska, z którym rozmawiał Maciej T. Nowak.

- Kiedy fabryka Polaris w Opolu zaczyna seryjną produkcję?

- Rozpoczynamy w połowie września br., zgodnie z założonym planem. W połowie sierpnia uruchomiliśmy produkcję testową, która ma potwierdzić naszą gotowość.

- Czy wszystko idzie zgodnie z planem?

- Tak. Nigdy nie jest tak, że wszystko idzie idealnie. Są niespodzianki, które nas zaskakują. Przy czym są to problemy rozwiązywalne. Wynikają one ze zmian w instrukcjach, albo z lekkich zmian konstrukcyjnych, które zostały wdrożone, a my jeszcze o nich nie wiedzieliśmy.

Na szczęście wszystko jest pod kontrolą.

4

Idziemy zgodnie z planem. Jestem pozytywnie zdziwiony, że realizujemy nasz plan konsekwentnie i nie mamy opóźnień, które wpływałyby na projekt. Nie będzie przesunięcia produkcji.

- Które modele będziecie produkować już od września?

- Uruchamiamy produkcję pojazdów ATV, czyli popularnych quadów. To będzie sześć różnych modeli. Kolejne będą wchodzić sukcesywnie. W tym roku, w naszych planach mamy do wyprodukowania tysiąc quadów oraz około stu pojazdów zwanych „side by side”, czyli użytkowych Rangerów i sportowych RZR. MAGAZYN K150

- W przyszłym roku zakład będzie już działał pełną parą? Osiągalny będzie wolumen 25 tys. pojazdów?

- Tak. Jesteśmy obecnie w fazie planowania wolumenu i budżetu. Wiemy, że zakładany wolumen będzie osiągalny.

Oczywiście, jeśli rynek w połowie roku dojdzie do wniosku, że nie, to będziemy musieli adekwatnie zareagować. To może być więcej, może być mniej, ale plan jest taki jak zakładaliśmy.

- Wśród rynków, którymi jesteście zainteresowani są tak że kraje na Wschodzie: Rosja czy Ukraina. Czy zawirowania w tamtym rejonie nie

komplikują waszych planów?

- Ogólnie Rosja i wschód Europy leży w strefie zainteresowań Polarisa. Zobaczymy jak to się rozwinie. Ten wolumen 25 tys. egzemplarzy nie opiera się tylko na rynku wschodnim. To jest rynek europejski, afrykański oraz azjatycki. Konflikt militarny nie wpływa na nasze plany.

na które poszukujemy kandydatów. Pracowników produkcyjnych zatrudniamy sukcesy wnie z miesiąca na miesiąc.

Wśród kadry technicznej mamy pracowników z różnych rejonów Polski: od Wrocławia, przez Katowice, Kraków, Częstochowę, po Łódź. Pracownicy produkcyjni to osoby z Opolszczyzny.

- Ile pojazdów dziennie będzie wyjeżdżać z opolskiego zakładu?

- 60-70 quadów na dzień, plus tyle samo pojazdów „side by side” daje nam ok. 140 pojazdów dziennie. To razy 252 pracujące dni w roku, to będzie 25 tys. pojazdów, które w ciągu roku mają w yjeżdżać z zakładu w Opolu. Weekendy będą wolne. Planujemy oczywiście obłożyć fabrykę w pełnym wydaniu zmian, czyli dwie zmiany na montażu i trzy zmiany w lakierni i spawalni. Na razie jednak rozpoczynamy z jedną zmianą.

- Będą dojeżdżać czy osiądą na dłużej w Opolu?

- Myślę że obecnie większość pracowników wynajęła, wynajmuję, bądź planuje wynająć mieszkania, tudzież osiedlić się w Opolu.

- Kadra jest już skompletowana?

- Cała kadra techniczna jest dobrana.

Mamy jeszcze pojedyncze stanowiska,

- Skoro ściągacie ludzi z Polski, to pewnie oferujecie atrakcyjne wynagrodzenie.

- Jeżeli ktoś chce u nas pracować, to myślę, że jest to głównie zainteresowanie produktem oraz fabryką. Ha ha ha. Nie łudźmy się. Chcąc sprowadzić osoby z daleka, to musimy im zapewnić atrakcyjne wynagrodzenie.

- Mamy tutaj dostawców części metalowych, rur do pojazdów oraz śrubunku.

Poszukujemy dostawców części plastikowych. Tę bazę dostawców lokalnych będziemy zwiększać wraz ze wzrostem wolumenu. Pewne inwestycje w oprzyrządowanie odpowiednich maszyn musi się zwrócić w określonym terminie. Wolumen też będzie decydował ilu dostawców i jakich dostawców będziemy ściągać. Na terenie Opola mamy również wynajęty magazyn, w którym będą magazynowane gotowe pojazdy. Stamtąd pojadą już do centrów dystrybucyjnych i dilerów.

- Poszukujecie również toru do testowania quadów?

- Na terenie zakładu chcemy mieć krótki, szybki tor. Szukamy również toru bardziej zróżnicowanego i wymagającego technicznie. Prowadzimy rozmowy w Opolu, ale mamy już także pewne uzgodnienia z Bumarem Łabędy.

- Dziękuję za rozmowę.

- Korzystacie z lokalnych firm?

POLARIS W LICZBACH

30 tys. mkw.

– taką powierzchnię ma zakład Polaris w Opolu. Mieszczą się w nim m.in. linie produkcyjne, lakiernia oraz spawalnia.

100 mln zł

– tyle kosztowało zbudowanie opolskiego zakładu Polaris. Przedstawiciele koncernu zapewniają, że mają plany rozwojowe związane z Polską.

9

– tyle osób z amerykańskich i meksykańskich fabryk Polarisa zdecydowało się zamieszkać w Opolu. Przyjechali tu razem ze swoimi rodzinami.

Tomasz Kostuś wicemarszałek województwa To bardzo ważna inwestycja dla Opola i dla całego regionu. Jest przez nas traktowana jak koło zamachowe dla całej opolskiej podstrefy Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej i może być wizytówką Opola.

W opolskiej podstrefie długo nic się nie działo i pojawiało się w tej sprawie wiele krytycznych komentarzy pod adresem prezydenta i marszałka. W tym roku Polaris zatrudni 200 osób, a w przyszłym będzie to już 500. To jest najlepszy dowód na to jak będzie się rozwijać ta fabryka. Ważna jest takż podkreślenie faktu, iż jest to amerykański inwestor. Stany Zjednoczone są na czołowych pozycjach jeśli chodzi państwa inwestujące na Opolszczyźnie. W ostatnich tygodniach pojawili się kolejni amerykańscy gracze na naszej ziemi. To firma Tru-flex w Ujeździe i Global Steering System w Opolu. Inwestycja Polaris jest także ważna ze względu na współpracę firmy z Politechniką Opolską. To wielka szansa dla środowiska naukowego, okazja na staże i praktyki dla studentów. Z niecierpliwością czekamy już na kolejnych amerykańskich graczy, którzy pojawią się na opolskiej ziemi.

MAGAZYN K150

5

Opolskie biuro WSSE już działa Opolskie biuro Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Invest Park rozpoczęło swoją działalność 4 sierpnia br. Jego kierownikiem został Grzegorz Sawicki.

O

polskie biuro Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Invest Park rozpoczęło swoją działalność 4 sierpnia br.

Jego kierownikiem został Grzegorz Sawicki.

Swoje urzędowanie zaczął od zapoznania się z działalnością strefy w Wałbrzychu. Później musiał znaleźć siedzibę dla biura. Będzie się ono mieścić w biurowcu Błękitna Wstęga przy ul.

Horoszkiewicza. Jego oficjalne otwarcie nastąpi 18 września br.

– Nasze biuro musi być położone w dobrym miejscu, z dobrym dojazdem z obwodnicy i autostrady oraz z możliwością parkowania. Ma być reprezentatywne, ale na pewno nie będzie to jakieś Bizancjum. Ma być miejscem, którego nie będziemy musieli się wstydzić – tłumaczy Grzegorz Sawicki.

Na razie Sawicki będzie pracował sam, ale docelowo w biurze ma być zatrudniona jeszcze jedna osoba.

– Moja praca nie będzie polegała na siedzeniu za biurkiem, ale na częstych kontaktach z inwestorami, samorządami czy z Opolskim Centrum Rozwoju Gospodarki – zapowiada.

Jednym z celów powołania biura jest zwiększenie wpływu samorządu Opolszczyzny na decyzje podejmowane przez zarząd WSSE. Innym jest podniesienie aktywizacji samorządów wo-

jewództwa opolskiego w przedstawieniu atrakcyjnej oferty terenów dla strefy, a tym samym dla inwetorów. - Mamy znaleźć takie rozwiązania i takie tereny, które będą w zainteresowaniu strefy, a docelowo inwestorów – mówi Grzegorz Sawicki.

Jak dotąd Opolszczyzna ma 0,5 proc. udziału w WSSE, ale chce go zwiększyć. Gminy zaproponowały samorządowi województwa 20 hektarów nieruchomości (2 ha przy ul. Północnej-Wrocławskiej w Opolu, a także w Skarbimierzu i Byczynie). Mają one być przekazane samorządowi województwa, a następnie wniesione do WSSE jako aport.

Na Opolszczyźnie objęte działalnością Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest 496 ha. Negocjowane jest włączenia kolejnych terenów - ok. 230 ha. Ostatnio dzięki ulgom podatkowym w WSSE powstały lub niedługo powstaną nowe miejsce pracy między innymi w Opolu (Polaris, Pasta Food, GSS, OGI4, MRP, IFM), Skrabimierzu (Donaldson, Aquila), Kluczborku (Aspock, Cosma) oraz Nysie (Vasco Doors). Inwestycji tych nie byłoby gdyby nie dobra współpraca Centrum Obsługi Inwestora działającego przy OCRG, samorządów i WSSE.

W Opolu powstanie nowy biurowiec Nowy obiekt ma być zlokalizowany obok Błękitnej Wstęgi, od strony ul. Sosnkowskiego. Budynek ma mieć 2 tys. metrów kwadratowych powierzchni.

N

owy obiekt wykonany będzie w klasie A+, co zapewnia możliwość najmu dla firm sektora BPO, jak również może być dobrą lokalizacją dla centrów medycznych, gabinetów lekarskich czy firm prowadzących inną działalność gospodarczą.

Według planu projektowany biurowiec ma mieć trzy kondygnacje o łącznej powierzchni ok.2 tys. m kw. plus podziemny parking.

- Inwestycja jest planowana w ten sposób, że całość dotychczasowego zagospodarowania terenu zostanie nienaruszona. Nowe zadanie inwestycyjne, aby zachowało swój bardzo wysoki standard, wymaga dużych nakładów finansowych. W związku z tym szukamy partnerów do wspólnej realizacji projektowanego zada6

nia - powiedział nam Adam Wierzbicki, przedstawiciel inwestora.

Nowy obiekt w połączeniu z już istniejącym obiektem pod nazwą „Błękitna Wstęga” tworzyć będzie jeden z największych kompleksów biurowy w Opolu.

Biurowiec Błękitna Wstęga funkcjonuje przy ul. Horoszkiewicza w Opolu od 2002 r. Ma 4,2 tys. metrów kw. powierzchni biurowej w klasie A. Od września br. swoją siedzibę będzie tam mieć opolskie biuro Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Do tej pory ulokowały się tam m.in. Aglomeracja Opolska, Agencja Rynku Rolnego, InterRisk, HDI, TaxCare czy Allianz.

MAGAZYN K150

www.sindbad.pl

Sindbad będzie kształcił pilotów autokarów Na Uniwersytecie Opolskim rusza pionierski w Polsce system kształcenia studentów. Nowatorskie rozwiązanie polega na łączeniu nauki z pracą oferowaną przez przedsiębiorców. Sindbad zamierza w ten sposób kształcić pilotów autokarów. je się pełnowartościowym potencjalnym pracownikiem firmy, którego zatrudnienie nie musi wiązać się z żadnym dodatkowym szkoleniem czy wdrażaniem w struktury przedsiębiorstwa.

Mimo, iż dopiero obronił dyplom, może się już pochwalić znacznym stażem pracy w poważanej firmie, tym samym rośnie więc jego wartość na rynku pracy.

Szczegółowych informacji udziela: Dział Nauczania Uniwersytetu Opolskiego oraz Sindbad Sp. z o.o. – osoba odpowiedzialna za rekrutację: Tomasz Bystrzycki, t.bystrzycki@sindbad.pl, tel. 77 549 49 68.

J

ednym z pierwszych przedsiębiorstw, które zaangażowały się w nowoczesne kształcenie dualne, jest opolskie biuro podróży Sindbad. Jego zainteresowanie wzbudziła oferta Wydziału Filologicznego na specjalności „Języki obce w turystyce”.

- Idea jest znakomita i entuzjastycznie przyjmowana przez wielu pracowników naukowych, i to nie tylko ze strony Uniwersytetu Opolskiego - wyjaśnia prof. Marek Grochalski z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego. - Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego zdecydowanie popiera inicjatywę opolskiej uczelni, finansując kolejne przedsięwzięcia z kształceniem dualnym - dodaje.

Na czym polegać będzie nowa forma studiów oferowana przez Uniwersytet Opolski i firmę Sindbad? Głównym założeniem studiów praktycznych jest łączenie wiedzy teoretycznej zdobytej na uczelni z umiejętnościami praktycznymi nabytymi podczas pracy w firmie.

Połowa każdego z sześciu semestrów przeznaczona będzie na naukę na uczelni, natomiast druga połowa - na pracę jako pilot na pokładach autokarów firmy Sindbad jeżdżących po całej Europie.

Student będzie zatrudniony i - co bardzo istotne - będzie za swoją pracę otrzymywał wynagrodzenie. Podczas trzyletnich studiów licencjackich student jednocześnie pracuje w firmie, poznając jej strukturę i oczekiwania pracodawcy wobec swoich pracowników. Kończąc studia, absolwent automatycznie sta-

Bogdan Kurys wiceprezes zarządu spółki Sindbad - Zatrudnienie nowej osoby w firmie najczęściej wiąże się z czasem, jaki musimy poświęcić na wdrożenie jej w struktury firmy. Nigdy nie mamy pewności, że taka osoba po zapoznaniu się ze specyfiką działalności zdecyduje się na stałą pracę. Z drugiej strony zdarza się, że jako pracodawca po kilku miesiącach współpracy dochodzimy do wniosku, że nie jesteśmy zadowoleni z wyników pracy danej osoby i procedura poszukiwania kolejnego kandydata rozpoczyna się na nowo. To dla przedsiębiorstwa bardzo kosztowne i czasochłonne. Najlepszym absolwentom nasza firma zaproponuje możliwość zatrudnienia, co jest jednym z najważniejszych atutów projektu.

Prof. Izabella Pisarek Wydział Przyrodniczo-Techniczny Uniwersytetu Opolskiego - W przypadku studiów o profilu praktycznym firma „partner”, w tym przypadku Sindbad, będzie miała znaczny udział w tworzeniu programu kształcenia, dostosowując go do potrzeb swojej firmy. Z drugiej strony będzie miała także okazję, aby bardzo dobrze poznać każdego studenta i zdecydować, czy po okresie studiów nawiązać z daną osobą stałą współpracę.

MAGAZYN K150

7

www.narzedziownia.net

Sami kształcimy przyszłych pracowników - Przede wszystkim uczymy szacunku do pracy oraz uświadamiamy uczniom skąd się biorą pieniądze w firmie. Uprzedzamy rodziców, że ich pociechy będą również sprzątać, będą chodzić brudne i będą rozliczane z pracy tak jak inni nasi pracownicy - mówi Bogdan Pszenica, właściciel Narzędziowni ze Strojca, z którym rozmawiał Maciej T. Nowak - Jak to wygląda w praktyce?

- Uczniowie podczas praktyk poznają szczegółowo proces wytwarzania form i oprzyrządowania odlewniczego, a także czynnie uczestniczą we wszystkich etapach tego procesu. W pierwszej klasie uczniowie mają dwa dni praktyki i trzy dni szkoły, a później trzy dni praktyki i dwa dni szkoły. Zajęcia teoretyczne odbywają się w szkole, a praktyczne u nas.

- Ile osób jesteście w stanie przyjąć?

- Od tego roku będzie to osiem osób dziennie, a w czwartki nawet 12 lub 14 praktykantów. W całej firmie zatrudniamy 97 osób pracowników.

- Na swojej stronie internetowej napisaliście: „Najważniejszym filarem w firmie jest wysoko wykwalifikowana kadra pracownicza”. Nie ma problemu z jej naborem w powiecie oleskim?

- Nie. Wiele osób mnie o to pyta, ponieważ lokalne firmy borykają się z takim problemem. Nie szukamy „gotowych” pracowników. Od samego początku nastawieni jesteśmy na ich kształcenie.

Ponieważ od 2010 r. mamy patronat nad szkołą zawodową w Praszce mamy możliwość kształcenia sobie przyszłych pracowników.

- Co to jest za szkoła?

- Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 z Praszki. Kształcimy ślusarzy, a od tego roku także operatorów maszyn CNC. 8

- To ponad 10 proc. załogi.

- Tak. Będziemy zadowoleni jak z tych ośmiu, po praktykach zostanie nam 3-4. Po zakończeniu praktyk gwarantujemy pracę.

- Przyjmujecie połowę, bo tylko oni się nadają do zatrudnienia? Reszta musi odpaść?

- Połowa odpada z różnych powodów.

Wiadomo, wyjazd na Zachód, bo kolega pojechał, bo rodzina tam jest. Tutaj tradycje wyjazdów są długie. Część dochodzi do wniosku, że narzędziowiec jest trudnym zawodem i chcą robić coś innego, albo uczyć się dalej. Są różne przyczyny.

- To podobny system do kształcenia dualnego. Taki sposób nauki rusza teraz na Uniwersytecie Opolskim.

- Będziemy brać w nim udział. Zależy MAGAZYN K150

nam na pozyskaniu z Uniwersytetu Opolskiego studenta ekonomii i zarządzania.

Natomiast z Politechniki Opolskiej chcielibyśmy mieć studentów znających się na kwestiach technicznych, np. na budowie maszyn, czy czytaniu rysunku 2D. - Chce Pan także rozbudowywać Narzędziownię. Czy są już konkretne plany?

- Tak, chcemy budować nową halę, ok.

700-800 mkw. Budowa nie może jednak ruszyć z przyczyn niezależnych od nas.

Borykamy się z utrudnieniami ze strony sąsiada.

- Sąsiad mówi „nie, bo nie”?

- Dokładnie tak. Powiela swoje pretensje i roszczenia, a już wszystko zostało sprawdzone i okazuje się, że nie ma żadnych przeciwwskazań związanych z zatruwaniem środowiska czy generowaniem hałasu. Sprawdzano nas i okazało się, że spełniamy warunki nie tylko dla firm, ale nawet dla szpitali. Uważam, że gmina ma narzędzia ku temu, by uciąć te pretensje i zakończyć proces. Na poczet rozbudowy zatrudniliśmy 10 nowych pracowników.

Jak nie uda się na dniach otrzymać pozytywnego rozstrzygnięcia, to będę musiał tych pracowników zwolnić ponieważ nie uda nam się uruchomić nowych procesów, ze względu na brak wolnej przestrzeni na gali. Inny minus tej przeciągającej się sytuacji to fakt, że Volkswagen już odłożył w czasie swoje zamówienia, które mieliśmy realizować. Jeśli dalej tak będzie to wyglądać, to ucieknie nam także To-

yota. VW rozwija się mocno w Polsce.

Potrzebuje dużych form do odlewania aluminium, a my takie kompleksowo wykonujemy jako jedyna firma w naszym kraju. Nie brakuje nam maszyn bo takie posiadamy. Brakuje nam po prostu wolnego miejsca, które jest niezbędne przy tego typu produkcji. Uzbrajaliśmy ostatnio nasz dział B+R o tuszownicę, która miała być umiejscowiona w nowo wybudowanej hali. Niestety musieliśmy znaleźć dla niej miejsce w istniejącej hali ślusarni. Związane to było z ogromnymi kosztami jakie musieliśmy ponieść na dostosowanie infrastruktury hali do tak ogromnej maszyny.

tej pory nie dociera do mnie ta informacja. W półfinale było 10 firm, w tym pięć japońskich. W finale pozostała już tylko jedna japońska. W jury zasiadali wybitni profesorowie z różnych uniwersytetów z całego świata.

- Budujecie również dział badań i rozwoju.

- Wspomniana wcześniej prasa do tuszowania została kupiona dzięki dotacjom właśnie na potrzeby działu B+R. Chcemy rozszerzyć tą dzia ła lność.

Branża automotiv dla której głównie wykonujemy formy jest branżą wymagającą

- Czy rozbudowa zakładu jest związana z dużą liczbą zleceń?

- Pojawia się coraz więcej nowych zleceń. W tym roku udało nam się pozyskać cztery nowe odlewnie: dwie fińskie i dwie niemieckie. Jeden z tych koncernów rocznie w same formy inwestuje 20 mln euro. Widać więc, że posiadają oni ogromne potrzeby, które my jesteśmy w stanie zaspokoić. Nowa hala ma powstać na terenie działki, na której stoi już niedawno wybudowana hala ślusarni. Jej przeznaczenie jest określone w planach zagospodarowania przestrzennego.

- 10 zatrudnionych osób to wszystkie nowe etaty stworzone na potrzeby tej inwestycji?

- To tylko część etatów, które planowaliśmy utworzyć. Z naborem kadry nie byłoby problemu, ponieważ mamy w zanadrzu kilku dobrych fachowców, którzy tylko czekają na nasz kontakt. Potrzeby mamy duże, ponieważ wychodzimy ze swoim produktem coraz dalej. Wysyłamy swoje produkty do Chin, choć panuje opinia, że tylko importujemy różne dobra z tamtego państwa. Wysyłamy także do Stanów Zjednoczonych i Finlandii.

Swoim produktem wypieramy także produkty japońskie.

- Nic dziwnego, ponieważ w rankingach jesteście wyżej klasyfikowani niż narzędziownie japońskie. W rankingu Machining Export znaleźliście się w pierwszej piątce.

- Ja się z tego nawet nie potrafię cieszyć, bo to jest dla mnie coś niesamowitego. Do

ciągłego poszukiwania lepszych, bardziej optymalnych rozwiązań. Po okresie wakacyjnym chcemy prężnie rozwinąć istniejącą już współpracę z Politechniką Opolską i Parkiem Naukowo-Technologicznym w Opolu.

- Szukacie szefa działu B+R? - Tak, na to stanowisko jest potrzebna osoba z tytułem doktora. Myślę, że to trochę zawyżona poprzeczka. Zwróciliśmy się o przyzwolenie na zatrudnienie doktoranta. Takiego już znaleźliśmy.

- Jak długo trwa wasza współpraca za szkołą?

- To już pięć lat. Pomysł zrodził się na bazie doświadczeń niemieckiego systemu kształcenia zawodowego i polskich szkół sprzed 30-40 lat. Na początku opiekowaliśmy się uczniami, dzięki moim upraw nieniom pedagog iczny m.

Współpraca ze szkołą i dyrektorem LeMAGAZYN K150

chosławem Barosem bardzo dobrze się układała co było głównym powodem jej rozwinięcia. Kolejnym etapem było zatrudnienie własnego instruktora, który prowadzi zajęcia praktyczne w oparciu o program praktyk przy równoczesnej realizacji celów firmy. Dzięki temu uczniowie nie robią to co chcą, tylko normalnie pracują. Wiadomo, że ich wydajność jest trochę mniejsza, ale jest to jedyny sposób by mogli się przekonać na czym będzie w przyszłości polegała ich praca.

- Przynajmniej nie są od parzenia kawy, przekładania papierów i sprzątania.

- Owszem też sprzątają, bo muszą dbać o swoje stanowisko pracy. O wszystkim na początku roku szkolnego są informowani rodzice uczniów, w trakcie wspólnego spotkania. Pokazujemy im wówczas zakład. Uprzedzamy, że ich pociechy będą sprzątać, będą chodzić brudne i będą rozliczane z pracy. Jeśli uczniowie skarżą się w domu, to rodzice mogą się z nami skontaktować by te kwestie wyjaśnić.

Uczniowie są traktowani surowo, ale zgodnie z normami. Uczą się szacunku do pracy, muszą też wiedzieć skąd się biorą pieniądze w firmie na wypłaty.

- Dostają wypłaty?

- Wypłat nie dostają, bo polskie prawo nie przewiduje wynagradzania uczniów. Bardzo bym chciał by tak było. Chciałbym, żeby ktoś znalazł przepis, bym mógł im choć trochę zapłacić. To jest paradoksalne, bo jako właściciel zamiast oszczędzać, to chcę im dawać. Jestem jednak przekonany, że to zostałoby spłacone w postaci dyscypliny i sumiennego wykonywania obowiązków. Dostają tylko nagrody, ale to nie jest pensja. Chciałbym aby mogli od początku uczyć się, że za swoją pracą otrzymują pieniądze. Firmy zaczynają rozumieć, że wspieranie szkolnictwa zawodowego przynosi wiele korzyści.

Dzwonią do nas i pytają jak mamy pewne kwestie rozwiązane i podpatrują wypracowane przez nas schematy. Jeśli taki system zacznie funkcjonować, to my wszyscy podniesiemy poziom wiedzy w szkołach zawodowych i wszyscy na tym skorzystamy.

- Dziękuję za rozmowę.

9

Nowy dyrektor i plany rozwoju w Veluxie Zmienia się kierownictwo zakładu Velux w Namysłowie. Z firmy odchodzi Artur Wołoszyn, a zastąpi go Jorgen M. Laursen. Przedsiębiorstwo planuje również rozbudowę, zwiększenie produkcji oraz zatrudnienia.

A

rtur Wołoszyn, który kierował namysłowskim zakładem produkującym okna dachowe przez ostatnie kilka lat, będzie pracował w Veluxie jeszcze do końca sierpnia br.

Później na stanowisku dyrektora zastąpi go Jorgen M. Laursen, który dotychczas był odpowiedzialny za zakład na Słowacji.

- To będzie dla mnie kolejny etap rozwoju zawodowego. Poznam inny sektor i to nie tylko od strony produkcyjnej, ale także R&D. To zupełnie inna firma, chociaż też skandynawska, w innej części Polski – powiedział nam Artur Wołoszyn. – Mam bardzo

dobre doświadczenia z pracy w Veluxie. Zakład dalej będzie się rozwijał, ma to już wpisane w strategii. Nie wiadomo jeszcze, czy będzie się rozwijał szybko, czy bardzo szybko – dodał.

Velux oprócz planów rozwojowych ma także przyziemny problem, jakim jest zjazd z drogi do zakładu. Droga jest bardzo ruchliwa i przydałoby się przebudowanie skrzyżowania. Problemem są pieniądze. Możliwe jednak, że przebudowa zostanie sfinansowana przez samorząd województwa, gminę oraz Veluxa. Firma już złożyła wniosek o dofinansowanie.

VELUX

Tomasz Kostuś wicemarszałek województwa

Fabryka Velux w Namysłowie należy do światowego lidera produkcji okien połaciowych. Istnieje od 10 lat. Składa się z 9 hal (7 to hale produkcyjne, a 2 stanowią centrum dystrybucji oraz magazyn wyrobów gotowych). Centrum dystrybuuje okna oraz rolety, świetliki tunelowe do Polski i krajów europejskich. W Namysłowie produkowane są okna poliuretanowo-drewniane oraz kołnierze aluminiowe. Produkcja spełnia najwyższe kryteria jakościowe, przy jednoczesnej dbałości o środowisko oraz bezpieczeństwo i higienę pracy.

10

- Podziękowałem staremu dyrektorowi za lata dobrej współpracy z samorządem województwa i przywitałem nowego dyrektora. Firma zawsze była aktywna, brała udział m.in. w opracowywaniu strategii województwa. Zawsze można było liczyć na ich wsparcie. Jesteśmy dumni z tego, że w naszym województwie są takie zakłady. Dzisiaj Velux zatrudnia ponad 800 osób. Firma ma plany, by w najbliższym czasie podwoić produkcję oraz zatrudnienie. Jest zadowolona z lokalizacji i chce się rozwijać.

MAGAZYN K150

Kronospan stawia innowacyjną fabrykę Firma Kronospan buduje już swój drugi zakład produkcyjny w Strzelcach Opolskich. Inwestycja ma być gotowa w przyszłym roku, a warta jest 432 mln zł.

Ma stworzyć co najmniej 200 nowych miejsc pracy.

G

rupa Kronospan znana jest z produkcji wyrobów drewnopochodnych i wykończeniowych. Jest polskim liderem tej branży. W skład koncernu obecnie wchodzi 10 zakładów.

Nowa inwestycja spółki w Strzelcach Opolskich była planowana do realizacji już w 2007 r., w momencie budowy pierwszego strzeleckiego zakładu. Jednakże spowolnienie gospodarcze wynikające z ogólnoświatowego kryzysu gospodarczego spowodowało przesunięcie decyzji o rozpoczęciu inwestycji.

Budowa nowego strzeleckiego zakładu jest warta 432 mln zł, a 125 mln zł z tej puli to dofinansowanie z unijnego Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Umowę na dofinansowanie podpisano już w 2011 r., ale ponieważ całkowita wartość przekraczała 50 mln euro, zgodę na to musiała wyrazić Komisja Europejska. Zatwierdziła ona unijną pomoc wiosną 2013 r., a Kronospan mógł rozpocząć inwestycję. Ta ma zakończyć się

w lipcu przyszłego roku.

Projekt obejmuje wybudowanie nowego zakładu produkcyjnego o powierzchni 3,5 tys. m kw. Inwestycja pozwoli na wdrożenie innowacyjnej technologii wytwarzania nowoczesnych płyt wiórowych orientowanych o udoskonalonej jakości powierzchni.

Umożliwi to zwiększenie wydajności, poszerzenie grona odbiorców oraz dyfuzję innowacji w zakresie nowych produktów i technologii produkcji.

Kronospan zadeklarował, że w nowym zakładzie zatrudni co najmniej 201 osób. Sylwia Pawlina, rzeczniczka firmy poinformowała PAP, że nabór pracowników już trwa. Poszukiwane są osoby do sprzedaży, produkcji i utrzy­mania ruchu.

Kronospan w sumie zatrudnia w Polsce 2,5 tys. osób, a w pierwszej strzeleckiej fabryce ok. 400.

Fabryka lazanii gotowa Budowa zakładu Pasta Food Company w Opolu dobiegła już końca, teraz trwa rozruch linii produkcyjnych.

Otwarcie zakładu i produkcja ma ruszyć we wrześniu.

S

półka Pasta Food Company zdecydowała się na inwestycję w opolskiej podstrefie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Invest-Park”. Biało-zielona fabryka stanęła przy ul. Północnej. Firma będzie w niej produkować m.in. schłodzone lazanie. Koszt inwestycji to 80 mln zł.

Pasta Food Company to spółka join venture z kapitałem zakładowym 40 mln zł. Jej udziałowcami są francuska spółka Stefano Toselli i belgijska Ter Beke. Powstała, by produkować i sprzedawać „włoskie” lazanie w Europie Środkowej. W trakcie poszukiwania miejsca pod inwestycję brano pod uwagę również lokalizacje w Czechach i na Słowacji. Ostatecznie zdecydowano się na Opole.

- W ciągu ostatnich trzech lat przejechałem osobiście ponad 100 tys. kilometrów, by znaleźć odpowiednią lokalizację dla tej fabryki – mówił podczas wmurowania kamienia węgielnego prezes firmy Stefano Toselli Douglas Hamer.

Ma to być najnowocześniejszy zakład produkujący lazanie w Europie. Znajdują się w nim magazyny, chłodnia, część administracyjno-biurowa, a także zaplecze techniczne i oczyszczalnia ścieków.

Początkowo firma zatrudni 25 osób, a docelowo ma dać pracę 200 zatrudnionym. Do 2020 r. sprzedaż ma wynosić 250 mln zł rocznie. Będzie produkować wyroby pod markami własnymi dużych sieci handlowych.

Spółkę Pasta Food Company założyły dwie firmy: francuska Stefano Toselli oraz belgijska Ter Beke. Stefano Tosseli działa od 1981 r. i sprzedaje swoje produkty w 25 krajach. Ter Beke funkcjonuje od 1948 r. i jest spółką giełdową. Swoje wyroby sprzedaje głównie w krajach Beneluksu, Niemczech i Wielkiej Brytanii.

Ma osiem zakładów produkcyjnych. Firmy są liderami na europejskim rynku produkcji lazanii. Zatrudniają w sumie 2,2 tys. pracowników, a roczna wartość sprzedaży wynosi 480 mln euro.

MAGAZYN K150

11

www.kamex.opole.pl

Kamex w nowej siedzibie Opolska firma Kamex działająca w branży maszynowej jest w trakcie przeprowadzki do nowej siedziby, którą zbudowano przy ul. Wschodniej. Rozwój przedsiębiorstwa spowodował konieczność budowy nowego zakładu.

8

-hektarowa działka, którą Kamex kupił przy ul. Wschodniej w Opolu, leży w Podstrefie Opole Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Invest-Park”. Firma zapłaciła za nią prawie 6 mln zł.

- Zdecydowaliśmy się na tę działkę, bo jest bardzo dobrze skomunikowana i ma dociągnięte wszystkie media – tłumaczył prezes firmy Kamex Henryk Małyska. - Poza tym działka jest na tyle duża, że w razie potrzeby możliwa jest dalsza rozbudowa firmy.

Nowa hala produkcyjna ma ok. 7 tys. m kw. powierzchni. In-

westycja jest warta 30 mln zł. Pracę w nowej hali znajdzie 20 nowych osób.

Budowa obiektu już została zakończona. Głównym wykonawcą była firma POM z Krapkowic.

- Częściowo już się przeprowadziliśmy do nowego obiektu. Do przeniesienia pozostały jednak jeszcze najcięższe maszyny – powiedział nam Piotr Szweda, dyrektor techniczny Kamex. – To będzie skomplikowana logistycznie operacja i będzie się wiązała z chwilowym wstrzymaniem produkcji – dodał.

KAMEX SP. z o.o.

Kluczową działalnością firmy jest produkcja siłowników hydraulicznych oraz stojaków i podpór hydraulicznych dla górnictwa i wykonywanie elementów - części zamiennych do siłowników hydraulicznych na rynki krajowe i zagraniczne a także świadczenie usług w zakresie hydrauliki siłowej na rynku polskim. Firma Kamex zajmuje się produkcją oraz regeneracją siłowników hydraulicznych dla wszystkich gałęzi przemysłu, rolnictwa, budownictwa i transportu oraz usług w zakresie obróbki skrawaniem i spawalnictwa. Wyroby firmy są w znacznej części eksportowane do Niemiec. W odpowiedzi na zwiększony popyt w branży, Kamex planuje rozbudować przedsiębiorstwo. Budowa nowej hali produkcyjnej przy ul.

Wschodniej (7,98 ha) w Podstrefie Opole Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Invest-Park” zmieni standardy produkcji, umożliwi odpowiednie ulokowanie parku maszynowego oraz jego rozwój w przyszłości. W związku z inwestycją zwiększy się również zatrudnienie w firmie, w której obecnie pracuje 120 osób. Nowa hala produkcyjna zostanie oddana do użytku w 2014r.

Wyroby firmy są eksportowane do Niemiec, Rosji, Chin, Australii i Meksyku. Firma zatrudnia ponad 120 osób. Powstała w 1993 r. Jej roczne obroty sięgają 30-40 mln zł.

12

MAGAZYN K150

www.gniotpol.pl

Gniotpol skończył 25 lat Firma Gniotpol zajmująca się produkcją przyczep do samochodów ciężarowych obchodziła jubileusz 25-lecia. Rocznie wytwarza ona 800 pojazdów i zatrudnia 180 osób.

J

ubileuszowa impreza odbyła się w Centrum Wystawienniczo-Kongresowym w Opolu, a zaproszono na nią pracowników, kontrahentów, dostawców oraz przedstawicieli lokalnych władz i instytucji, z którymi firma współpracuje.

Wewnątrz CWK zaprezentowano gościom najnowsze wyroby firmy.

Gniotpol to rodzinna firma. Działa od 1989 r. Zakładem w Kurzniach pod Karłowicami kierują Krystyna i Kazimierz Gniot, a zakładem w Odrowążu ich syn Wojciech. Specjalizuje się w zabudowach pojazdów użytkowych i produkcji przyczep.

Klientami firmy są przedsiębiorstwa z branży transportowej.

Produkty trafiają nie tylko na polski rynek, ale również do wielu krajów europejskich.

Od kilku lat Gniotpol produkuje nowoczesne przyczepy aluminiowe. Zapotrzebowanie na ta­k ie produkty pojawiło się u klientów, którym brakowało ładowności. Lżejsza konstrukcja pozwala na przewożenie większych ładunków. Dzięki mniejszej wadze przyczep samochody mniej palą, produkty z Opolszczyzny są więc ekologiczne i ekonomiczne.

Firma planuje rozbudowę zakładu w Kurzniach o nową halę montażową o powierzchni 3 tys. mkw. wraz z nowoczesnym biurowcem. Inwestycja ma być sfinalizowana za dwa lata.

Krystyna Gniot wiceprezes Gniotpol - Chcielibyśmy podziękować wszystkim naszym klientom, bo bez was nie dotrwalibyśmy do tego pięknego jubileuszu. Dziękujemy także naszym dostawcom, którzy od wielu lat robią wszystko, by sprostać naszym wymaganiom. Możemy na nich liczyć w najtrudniejszych momentach. Podziękowania należą się również księgowym, prawnikom i przedstawicielom banków, którzy dbają o to by nasza firma była bezpieczna. My mamy także to szczęście, że możemy polegać na rodzinie. Nasze dzieci są naszą nadzieją i dumą. Dziękujemy im za to, że swoje życie związały z naszą firmą, że uczestniczą w każdym etapie rozwoju i budowania firmy.

MAGAZYN K150

13

www.klasterchemster.pl

Klaster łączy kędzierzyńską chemię - Ideą klastra jest współpraca między firmami, które normalnie z sobą konkurują na rynku. Na pewno nie będą z sobą współdziałać przy tematach, które są najbardziej chronione handlowo. Przyjęliśmy, że firmy konkurują na rynku, ale są obszary, w których mogą współpracować - mówi Wiesław Skwarko, prezes Klastra Chemii Specjalistycznej Chem-Ster i prezes Kędzierzyńsko-Kozielskiego Parku Przemysłowego Sp. z o.o., z którym rozmawiał Maciej T. Nowak - Czy klaster chemiczny ma już jakieś pomysły, którymi mógłby się pochwalić?

- Mamy parę pomysłów. Jedne są biznesowe, a inne społeczne. O tych biznesowych nie chcę za dużo mówić, bo one stanowią tajemnicę. Póki nie ujrzą światła dziennego, stanowią koncepcje i pomysły, które kiedyś może zostaną wdrożone.

- Nie ma co zdradzać konkurencji.

- Jeden pomysł mamy już w fazie wdrożeniowej i jest zabezpieczony patentami.

Dotyczy nowego rodzaju nawozów, które aplikuje się do iglaków. To specyficzny segment rynku. Powstał dzięki współprac y Grupy Azot y i f irmy A lcor.

Zręby z wierzby energetycznej nasączane są odpowiednim stężeniem strumienia odpadowego z mącznika. To coś nie ma zastosowania przy produkcji innych nawozów. Można to wysypać pod iglaki, wygląda jak kora, a dodatkowo jest nawozem. Pozwala na równomierną aplikację przez rok. To praktycznie dwa w jednym: zarówno kora, jak i nawóz. Pomysł przeszedł już wszystkie próby, atesty i wchodzi na rynek. Segment rynku jest niszowy, bo w Polsce nie ma specjalnie dużo chętnych do korzystania z takiego rozwiązania.

- Czy jest cenowo konkurencyjny do kory?

- To jest kwestia marketingu. Myślimy też o Skandynawii, bo to ciekawy rynek, także dla Azotów, gdzie trafiają produkty firmy. Pomysł jest fajny i o takie pomysły 14

biznesowe nam chodzi. Czy on się przyjmie na rynku, tego nie wiem.

- Na czym polegają projekty społeczne?

- Mamy ich kilka. Najbardziej sztandarowy nosi nazwę All-Chemik. Chcemy stworzyć miejsce , gdzie będzie prowadzona edukacja chemiczna. Wzorujemy się na Centrum Nauki Kopernik, choć to nie te proporcje.

Chcemy edukować społeczeństwo w zakresie tego, czym jest chemia, czy ona jest pożyteczna i bezpieczna. Nad tym projektem teraz koncepcyjnie pracujemy. Mamy już budynek, niedaleko hali sportowej, który przekazują Azoty. W środku byłyby pracownie tematyczne, np.: poświęcone chemii kosmetycznej, gdzie będzie można tworzyć zapachy. Kolejne byłyby związane z kolorami, gdzie można będzie łączyć jedną substancję z drugą… Jest też pomysł na sekcję wybuchową, by skonstruować sobie bombkę na bazie nawozów – to oczywiście pół żartem, pół serio. Przy okazji ma to też być edukacja związana z bezpieczeństwem przy tego typu doświadczeniach. Mamy już opracowaną koncepcję edukacyjną.

Przymierzamy się do zakupu sprzętu i wiemy, ile to będzie kosztować. Będziemy się starać pozyskać finansowanie na ten projekt. To będzie kosztować ładnych parę milionów. Konsultujemy wszystko z Urzędem Marszałkowskim. Marszałkowi Andrzejowi Bule pomysł bardzo się spodobał. Chcielibyśmy tam także przyciągnąć osoby spoza Kędzierzyna-Koźla.

MAGAZYN K150

- To kwestia wypromowania All-Chemika.

- Wydaje mi się, że powinno to mieć szerszą formułę, powiązaną także ze ścieżką historyczną. Są tu ciekawe obiekty. Niedaleko mamy schrony, w jednym z nich budujemy muzeum, w którym będą pamiątki z czasów wojennych.

- A inne projekty społeczne wymyślone przez klaster?

- Je s t p omy s ł, k tór y je s t ba rd z o ważny w Kędzierzynie-Koźlu, a jest związany z monitorowaniem powietrza. Teraz kończymy podobny projekt, który finansowano w ramach byłej perspektywy

unijnej. Chcemy do tego podejść jako klaster i nadal monitorować powietrze, tylko już trochę szerzej. Chcemy to połączyć z programami edukacyjnymi. Teraz jest jedna stacja monitorująca, a jej odczyty są trudne do interpretacji. Chcemy tych stacji zrobić więcej, by wyniki były miarodajne.

Do tego chcemy je umieścić przy szkołach, by odczyty prowadzili uczniowie i próbowali je interpretować. Oczywiście szukamy finansowania, bo każda taka stacja kosztuje kilkaset tysięcy złotych.

Tam nie ma probówek z powietrzem, tylko z odpowiednimi substancjami, które absorbują zanieczyszczenia z powietrza. To pomogłoby rozszyfrować, czy rzeczywiście mamy problem z powietrzem w Kędzierzynie-Koźlu. Chcemy to załatwiać profesjonalnie i obiektywnie. Klaster może tu być pomocny przy odpowiednim zaangażowaniu instytucji naukow ych. Musimy przy tym uwzględniać przemysł, nie możemy go tylko bić. W samej Blachowni mamy 80 firm chemicznych. Ale jeśli jest problem z zanieczyszczeniami, to musimy się z nim zmierzyć, nie możemy uciekać. Proponujemy również przebadanie mieszkańców miasta. Zakłady badają swoich pracowników. Wyniki pokazują, że nie ma podwyższonego poziomu zachorowalności.

- Macie jeszcze jeden projekt społeczny.

Na czym on polega?

- Jest on związany z historycznymi depozytami w glebie. Tutaj były bardzo mocne bombardowania podczas wojny. W ziemi mogą być różne rzeczy, tego jesteśmy pewni. Nie wszystkich przedsiębiorców stać na przeprowadzenie profesjonalnych badań gleby. Nawet jeśli by oni to zrobili, to może się okazać, że trzeba będzie teren zrewitalizować, czyli wyczyścić. Z tym

problem mają już nawet większe firmy.

Chcemy zacząć od zidentyfikowania skali problemu. Szukamy możliwości sfinansowania projektu.

- Czasem przy klastrach mówi się, że one nie funkcjonują dobrze, bo w ich ramach ścierają się interesy firm, które przecież de facto ze sobą konkurują.

- Ideą klastra jest współpraca między firmami, które z sobą normalnie konkurują na rynku. Na pewno nie będą ze sobą współdziałać przy tematach, które są najbardziej chronione handlowo. Ale nowy nawóz może powstać, bo dla Grupy Azoty nie jest on konkurencyjny wobec ich wyrobów. W związku z tym my przyjęliśmy, że firmy normalnie konkurują na rynku, ale są obszary, w których mogą

współpracować. Można ich wymienić cały szereg. np.: specjalistyczne szkolenia.

Niektóre dla jednej firmy są nieopłacalne, ale jak się zgromadzi kilkanaście firm, po dwie osoby z każdej, to to już inaczej wygląda. To są obszary, gdzie firmy mogą współdziałać. Są tematy środowiskowe, które leżą w interesie większości. Jest też współpraca naukowa, na którą nie stać

mniejszych firm, na zakup prac naukowych czy badawczych. Jednak gdy się firmy połączą…

- A jak technicznie wygląda współpraca przy projektach?

- Jako klaster jesteśmy koordynatorem różnych pomysłów. Mamy też zespoły projektowe, w których biorą udział konkretne firmy. W praktyce dla każdego projektu powołaliśmy zespoły, które prowadzi lider. Tak się łatwiej funkcjonuje.

W wypadku tematów społecznych klaster odgrywa większa rolę. Staramy się zaszczepić i kontrolować pewne tematy.

Są zespoły liczące po kilkanaście osób.

Przy All-Chemiku zaangażowanych jest kilkanaście podmiotów: Azoty, Uniwersytet Opolski czy szkoła w Sławęcicach...

Spotkania klastra odbywają się w różnych miejscach, bo każdy ma jakąś salę konferencyjną.

- Czy członkowie klastra płacą składki?

- Wszystko jest finansowane z pieniędzy uczestników k lastra. To jest motywujące. Nie mówimy o abstrakcyjnych pieniądzach, które nie wiadomo skąd przychodzą, ale o realnych składkach, które są zróżnicowane w zależności od wielkości podmiotu. Szkoły nic nie płacą, bo nie chcemy, by to była jakaś bariera wejścia. Środki, które chcielibyśmy pozyskać z zewnątrz, będą na wspieranie projektów. Ten rok jest specyficzny, bo jedna perspektywa unijna się zakończyła, a pieniędzy z następnej jeszcze nie ma.

To jest dobry moment, bo ten rok chcemy wykorzystać na przygotowanie się do projektów. Będzie też pula środków przeznaczonych na klastry i po nie będziemy chcieli sięgać.

- Dziękuję za rozmowę.

CZŁONKOWIE KLASTRA CHEMICZNEGO: Grupa Azoty Zakłady Azotowe Kędzierzyn S.A., Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia”, Kędzierzyńsko-Kozielski Park Przemysłowy Sp. z o.o., Uniwersytet Opolski, Belmar Sp. z o.o., Ruetgers Sp. z o.o., Centrum Badawczo-Produkcyjne Alcor Sp. z o.o., Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego, Eurol Innovative Technology Solutions Sp. z o.o., Solveco S.A., Petrochemia Blachownia S.A., ICSO Chemical Production Sp. z o.o., Medeo Wiesław Hreczuch, Laboratorium Badawcze Blachownia Sp. z o.o., Rowis-System s.j. M. Siemiński i St. Wilk, Advantum Investments Sp. z o.o., Grupa Azoty Polskie Konsorcjum Chemiczne Sp. z o.o., Polwax S.A., Zespół Szkół nr 3 im. M. Reja, Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna, Brenntag.

MAGAZYN K150

15

KLUB OPOLSKIE

co będzie się działo w klubie 150?

SPOTKANIA BRANŻOWE 1 października br. odbędzie się spotkanie branży Automotive. Będzie to pierwsze z cyklu spotkań branżowych, które marszałek Andrzej Buła planuje zorganizować w październiku i listopadzie. Kolejne spotkania: 3.10 – branża budowlana, 15.10 - chemiczna, 21.10 - metalowa, 24.10 - aluminium, 29.10 - meblarsko-drzewna, 4.11 - spożywcza, 13.11 – podsumowanie.

WSPARCIE SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO Klub 150 pracuje również nad wsparciem szkolnictwa zawodowego. Kolejni uczniowie wysyłani będą na praktyki zawodowe.

Do tej pory ponad dwustu uczniów ukończyło kursy nadające dodatkowe kwalifikacje m.in. kurs SEP, obsługa wózków widłowych, spawanie: MIG, MAG, autocad… W roku szkolnym 2014/2015 kolejnych 300 uczniów podniesie swoje kwalifikacje uczestnicząc w kursach. Uczniowie będą też brać udział w wizytach studyjnych w regionalnych przedsiębiorstwach obejmujących zwiedzanie firm oraz rozmowy z technologami, menadżerami, specjalistami HR. Każda z firm może zaprosić uczniów – potencjalnych pracowników do swojego zakładu, wystarczy e-mail na adres: a.olbert@ocrg.opolskie.pl z informacją w jakich zawodach poszukiwani są lub będą przyszli pracownicy. Pokrywamy koszty dojazdu uczniów z całego województwa.

Design Thinking Współpracę z firmami na terenie województwa opolskiego będzie kontynuowało 50 multidyscyplinarnych zespołów roboczych „design thinking”.

Zespoły będą uczestniczyć również w dwudniowych wyjazdach studyjnych, których celem jest poznanie metody „design thinking” w praktyce.

W ramach szkolnej Akademii Klubu 150 uczniowie wraz z nauczycielami będą uczestniczyć w kolejnych spotkaniach z lokalnym biznesem.

Targi w Paryżu OCRG organizuje wyjazd na międzynarodowe targi spożywcze SIAL w Paryżu, które odbędą się 19-23 października 2014 r.

Na targach zostaną przedstawione nie tylko firmy spożywcze z województwa opolskiego, ale również te powiązane pośrednio z branżą spożywczą: opakowania, automatyka, logistyka.

16

MAGAZYN K150

KLUB OPOLSKIE

PLANY DZIAŁAŃ KLUBU 150 WRZESIEŃ 2014 13.IX 18.IX 23.IX 29.IX

CSR Cup - turniej piłkarski drużyn firmowych; Oficjalne otwarcie opolskiego biura Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej; Oficjalne otwarcie zakładu Polaris Polska; Eksport do Afryki Północno-Zachodniej (Algieria, Maroko);

PAŹDZIERNIK 2014 01.X 01-02.X 16.X

Spotkanie branży motoryzacyjnej w Kamieniu Śląskim; warsztaty strategiczne dla kadry zarządzającej firm Klubu 150;

II Forum Innowacji w CWK Opole.

PAT R O N I P R O J E K T U

lat

1924 -2014

Magazyn K 150 Miesięcznik Klubu 150 Wydawca: Opolskie Centrum Rozwoju Gospodarki ul. Spychalskiego 1a, 45-716 Opole tel. 77 403 36 00 e-mail: biuro@ocrg.opolskie.pl www.ocrg.opolskie.pl Redaktor Naczelny: Maciej T. Nowak tel. 604 64 92 42 e-mail: igimedia@op.pl www.igimedia.pl

Redakcja: Małgorzata Lis-Skupińska, Alicja Holik Foto i video: Witold Chojnacki e-mail: witold.chojnacki@gmail.com tel. 604 405 176

Skład i łamanie: Komunikator Public Relations 45-272 Opole, ul. Sosnkowskiego 29 tel. 77 456 95 29 e-mail: biuro@komunikatorpr.pl www.komunikatorpr.pl

agencja komunikacji marketingowej

Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych, zastrzega sobie prawo do redagowania nadesłanych tekstów MAGAZYN K150

17

KLUB OPOLSKIE