Kollum Abel Reitsma

ZOMERVAKANTIE, LEUK! TOCH?

85% van de Nederlanders gaat op zomervakantie en 75% van hen gaat naar het buitenland. Nederland heeft veel te bieden, maar we blijken een reislustig volkje. Zo ook wij! Dit keer was Kroatië de eindbestemming.

De zomervakantie staat voor rust, tijd voor elkaar en andere plaatsen ontdekken. De voorbereiding van de zomervakantie staat bij ons echter voor stress, gekibbel en onrust. Elk jaar verlies ik bijvoorbeeld de discussie met mijn vrouw over het aantal door haar mee te nemen slippers. Zij zet steevast in op 14 paar, omdat je immers niet weet wat je gaat dragen. Die beredenering klinkt logisch, maar is het allerminst.

Hoe ruimer de auto, hoe meer ruimte. Nee! Je pakt in naar volume en dus gaat er telkens meer mee. ‘Kamperen is zo lekker back to basic’, die leus kan wel de prullenmand in. We zijn van alle luxe voorzien en op elke natuurramp voorbereid. Dan de rit. Ter hoogte van Amersfoort vraagt mijn oudste zoon: ‘Is hier de camping?’ ‘Nee lieverd, nog slechts twee dagen en 1500 kilometer.’

Rustig autorijden met een muziekje erbij zit er overigens niet in, het geluid van de radio kan niet op tegen de deuntjes van Nijntje en Bumba op de achterbank. In de auto hangt al vroeg de penetrante lucht van Chipito kaaschips, want alle regels van thuis vervallen om de kinderen zo rustig mogelijk op de bestemming te krijgen. We blijven stug doorrijden over de eindeloze Duitse Autobahn en ondertussen denk ik aan al die verstandige ouders die kiezen voor Appelscha, Makkum of de eilanden en al op hun bestemming zijn. Friesland heeft zoveel moois te bieden! Maar ja, de zekerheid van zon doet ons toch besluiten om het geluk elders te zoeken.

Enkele tips uit ervaring. Wij verdelen de trip in etappes, twee overnachtingen en drie dagen rijden. Dat is voor de gesteldheid en gemoedstoestand van iedereen de beste optie. Bij elke tankbeurt strekken we de benen en is er een speeltuin. Ook mogen de kinderen om de twee uren een cadeautje pakken uit de tas. Denk hierbij aan simpele cadeaus zoals een handventilator, een stuiterbal, een plak-handje en boekjes. Leuk voor het moment en handig voor in de vakantie.

Deze zomer weer? Mits het veilig kan waarschijnlijk wel. Ik zet in op een locatie in Nederland, maar weet je de uitkomst van de discussie over de slippers nog? Dat dus.

Abel Reitsma Partner van Jacqueline en papa van Lucius en Philemon

Fearkrêftige flinter

“Wy fernimme dat sy stiller en mear weromlutsen is. Sy wol leaver net nei skoalle ta wylst sy earder net wachtsje koe om juf wer te sjen! Wy begripe it net. Wat is der mei har oan de hân?”

De âlden fan Marieke (7 jier) meitsje har soargen oer harren dochter. Marieke sit yn groep 3 fan de basisskoalle. Tegearre mei har âldere broer fan 9, har jongere suske fan 2 en har heit en mem wennet sy op de Fryske klaai. Al mei al in hechte en leafdefolle húshâlding wêryn’t op it earste gesicht gjin nuveraardichheden binne dy’t Marieke har ûntwikkeling negatyf beynfloedzje kinnen ha. Dochs is der wat oan de hân. Ik gean mei dizze begiene âlden yn petear om mei elkoar te ûndersykjen wat no krekt de oarsaak wêze kin.

Earst meitsje wy in tiidline fan Marieke har libben, fan berte oan’t no. Wat hat Marieke yn har koarte libben allegear al meimakke? Wy besykje hjir fan Marieke har eachpunt út nei te sjen: hoe soe sy it belibbe ha?

Thuis en school

worden op elkaar afgestemd

Marieke har suske waard twa jier lyn berne, op it wichtige momint dat Marieke krekt nei de basisskoalle gie. In nije faze yn har libben dus wêryn’t net allinnich ekstern, mar ek thús guon wichtige saken feroaren. Der kaam in lytse poppe by wêrtroch’t Marieke yn de struktuer fan it húshâlden ferskeau fan it jongste nei it middelste bern. Tagelyk krige sy der mei de basisskoalle in nij wichtich plak by neist thús.

Ein groep 2 krigen Marieke en fansels ek de rest fan de wrâld te krijen mei Koroana. Sy wie op dat stuit faaks noch te jong om goed te begripen wat der no allegear krekt oan de hân wie. Dochs moast sy har wol foegje yn dizze bysûndere situaasje. Nei krekt kennis makke te hawwen mei skoalle wer in skoft thúsbliuwe om dêrnei wer nei skoalle gean. Mei foegje bedoele wy yn dizze kontekst it fleksibel oanpasse oan de situaasje. Foar sokke grutte feroarings op sa’n jonge leeftiid is in soad fearkrêft nedich. Soe it sa wêze kinne dat Marieke har fearkrêft oerbelêste rekke is? Dêr like it wol op! Hoe kinne wy der no foar soargje dat krekt dy fearkrêft wer werom komt?

Ik sykje it petear mei Marieke en sy fertelt my dat har leafste bist in flinter is: “Flinters ha fan dy moaie wjukken en kinne oeral hinne gean wêr’t se mar wolle!” De flinter brûk ik by Marieke, en letter ek by har âlden, as metafoar foar de fearkrêft. Dizze byldzjende wize fan wurkjen dy’t de fantasy priket past hiel goed by har. Wy prate oer flinters en Marieke fertelt my hieltyd mear oer harsels en wat sy nedich hat. It flinterke moat sa no en dan útrêste en siket dan in moaie blom op wêr’t it efkes ta rêst komme kin. Wat wurket foar Marieke ûntspannend? Wat makket har fleurich? En hiel wichtich: wat hat sy hjirby nedich fan har heit en mem?

In pear wike letter krij ik in telefoantsje fan Marieke har mem: “Juster rûnen wy nei skoalle en pakte Marieke myn hân. “Kom mem, trochrinne want ik wol noch efkes boartsje op it plein foardat de bel giet.”

As in fearkrêftige flinter fladdere Marieke nei skoalle.

Troch:

Afke Nynke Elting-Dijkstra

Je kunt bij ons terecht voor onderzoek en behandeling op het gebied van:

Jeugdhulp

Dyslexiezorg

Leerlingenzorg

> Rechtstreeks contact met een psycholoog of orthopedagoog.

> Persoonlijke zorg in een kleinschalige setting.

> Wij behandelen in Friesland, Groningen en Drenthe

Een kind aanmelden

Neem contact met ons op via:

zorg@cedin.nl

088 0200 300

www.cedinzorg.nl