Εντελώς άγνωστη μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, μία από τις αρχαιότερες πολεμικές τέχνες (ίσως καιηαρχαιότερη) η ινδική πολεμική τέχνη Kalaripayattu, γίνεται τώρα γνωστήαπότην Σχολή των «Ελλήνων Κεν ταύρων» με την ευκαιρία της επισημάνσεως τηςεισαγωγικής ασκήσεώς της υπό την ονομασία «Νerkal» δηλαδή, «ευθύπόδι», ωςμιας πολύ χρήσιμης «πύλης» για την βελτίωση της ισορροπίας και της ευκαμψίας του ανθρωπίνου σώματος, όπως επίσης και της εκρηκτικότητος του χαρακτήρος, ιδιότητες πολύ χρήσιμες καιστηνπολεμικήτέχνητηςΈφιππηςΤοξοβολίας. Σπουδαία τέχνη η Kalaripayattu έχει πολλά να μας προσφέρει και η παράλληλη εντρύφηση
Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ
σε αυτήν αναδεικνύεται χρησιμότατη για όποιον διακονεί κάποια πολεμική τέχνη, κάτι που, κατόπιν και δικής μας μελέτης τεκμηριώνεταιωςωφελιμότατη. Σε όποιον επιχειρήσει να ασκηθεί στην Kalaripayattu και στην «Nerkal» ευχόμαστε κάθε επιτυχία, συνιστώντας να εφαρμόσει επακριβώς τα διδασκόμενα από τον Δάσκαλο Shinto Mathew εκ του οποίου την διδασκαλία αντλήσαμε. Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης
കേരളം KERALA Η λέξη «Kerala» καταγράφεται για πρώτη φορά ως Keralaputo («γιος της Chera») σε μια βραχογραφία του 3ου αιώνα π.χ.χ. που άφησε ο αυτοκράτορας Maurya Ashoka (274 237 π.χ.χ), ένα από τα διατάγματά του σχετικά με την ευημερία. Εκείνη την εποχή, ένα από τα τρία κράτη της περιοχής ονομαζόταν Cheralam στα κλασικά Tamil: Chera και Kera είναι παραλλαγές της ίδιας λέξεως. Η λέξη Cheral αναφέρεται στην παλαιότερη γνωστή δυναστεία των βασιλιάδων της Kerala και προέρχεται από τη λέξη της πρωτο Tamil Malayalam γλώσσας που σημαίνει «λίμνη». Το Keralam μπορεί να προέρχεται από το κλασικό Tamil «cherive-alam» (πλαγιά
ενός λόφου ή μια πλαγιά βουνού) ή το «chera alam»
τωνCheras). Μια λαϊκή ετυμολογία προέρχεται από την Kerala
τη λέξη Malayalam «kera» (δέντρο καρύδας) και «alam» (γη). Έτσι, η Kerala είναι η «γη των καρύδων», που είναι ένα προσωνύμιο λόγω της αφθονίας των δέντρων καρύδας. Το παλαιότερο σανσκριτικό κείμενο που αναφέρει την Kerala ως «Cherapadha» είναι το ύστερο βεδικό κείμενο Aitareya Aranyaka. Η Kerala αναφέρεται επίσης στη Ramajana και στη Mahabarata, τα δύο ινδουιστικά έπη.[ Το Skanda Purana αναφέρει το εκκλησιαστικό αξίωμα του Thachudaya Kaimal που αναφέρεται ως Manikkam Keralar, συνώνυμο με τη θεότητα του ναού Koodalmanikyam. Ο ελληνορωμαϊκός εμπορικός χάρτης «Periplus Maris Erythraei» αναφέρεται στην Kerala
«Celobotra».
(γη
από
ως
και οι Ezhavas και διδάχθηκε από τον Kalari Panicker. Η Kalaripayattu χαρακτηρίζεται από μία έντονη κινητικότητα και περιλαμβάνει χτυπήματα, λακτίσματα, λαβές, τυποποιημένες φόρμες, χρήση όπλων αλλά και θεραπευτικές μεθόδους. Τοπικές παραλλαγές υπάρχουν και ταξινομούνται γεωγραφικώς, με επίκεντρο την Kerala ‘ αυτές οι παραλλαγές είναι το βόρειο στυλ των Malayali, το νότιο στυλ των Tamil και το κεντρικό στυλ της έσω-Kerala. To βόρειο στυλ ασκείται κυρίως από τους Nair, στο κάστρο πολεμικών τεχνών της Kerala και
േളരിപ്പയറ്റ് KALARIPAYATTU H Kalaripayattu είναι μία σημαντική ινδική πολεμική τέχνη από τη νότια περιοχή Kerala. Αποτελεί μία από τις αρχαιότερες ινδικές, αλλά και διεθνείς, πολεμικές τέχνες και δεν εξασκείται μόνον στη Kerala και στις γειτονικές περιοχές της Tamil Nadu και Karnataka αλλά και στη βορειοανατολική
κοινότητος
τα μέλη
Ezhava, όπως επίσης και από μερικούς Mappila και κάποιους χριστιανούς του Saint Thomas. Το νότιο στυλ που αποκαλείται «adi murai», ασκείται ευρέως από τους Nadar και έχει στοιχεία που το κάνουν να διακρίνεται από όλα τα άλλα τοπικά είδη αυτής της πολεμικής τέχνης. Η βόρεια «kalari payat» βασίζεται στην αρχή της σκληρής τεχνικής, ενώ το νότιο στυλ ακολουθεί μαλακέςτεχνικέςαν και τα δύο στυλ ακολουθούν ταυτοχρόνως εσωτερική και εξωτερικήσκεπτικό. Σε αντίθεση με άλλα μέρη της Ινδίας, οι πολεμιστές στην Kerala ανήκανσεόλεςτιςκάστεςκαιτιςθρησκείες.
Sri Lanka, όπως και μεταξύ των μελών της
Malayali της Malaysia. Ασκείται κυρίως από
των κοινοτήτων της κάστας Keralite όπως οι Nairs
από τους
να ενσωματώνουν το Kalaripayattu ως μέρος του προγράμματοςεξασκήσεώςτους. Η λέξη «Kalari» της Δραβιδικής γλώσσας Malayalam, μιας από τις 22 γλώσσες που ομιλούνται στην Ινδία και συνηθίζεται στην περιοχή της Kerala, σημαίνει «Γυμναστήριο» ενώ ο όρος «Payattu» σημαίνει ένοπλη άσκηση. Το Kalaripayattu ήταν πάντα μέρος των πολεμικώνπαραδόσεωντης Kerala απότηναρχαιότητα.
Στις αρχές
χορογραφίας του Κalaripayattu εφαρμόζονται και στον χορό και οι χορευτές kathakali που γνώριζαν πολεμικές τέχνες πιστεύεται ότι ήταν
καλύτεροι από τους άλλους καλλιτέχνες. Ορισμένες παραδοσιακές ινδικές σχολές χορού εξακολουθούν
Οι γυναίκες στην κοινωνία της Kerala λάμβαναν, επίσης, εκπαίδευση στο Kalaripayattu, και εξακολουθούν να το κάνουν μέχρι σήμερα. Γυναίκες της επαρχίας αυτής, όπως η Unnyarcha, αναφέρονται σε μια συλλογή μπαλάντων από την Kerala που ονομάζεται Vadakkan Pattukalκαιεπαινούνταιγιατηνπολεμικήτουςικανότητα. Μερικές κινήσεις
σημαντικά
του 6ου αιώνα μ.χ.χ. οι πολεμικές τέχνες εξαπλώθηκαν από τη Νότια Ινδία στην Κίνα από τον Daruma Bodhidarma έναν Ινδό βουδιστή μοναχό και δάσκαλο του Kalaripayattu. Από την Κίνα, οι πολεμικές τέχνεςέχουνεξαπλωθείστηνΚορέακαιτηνΙαπωνία. Είναι σημαντικό ότι ορισμένοι Δάσκαλοι του Kalaripayattu εντοπίζουν τις γενεαλογίες της πρακτικής τους στο "Dhanur Veda" και επικαλούνται ότι τα κείμενα στα οποία καταγράφονται οι πολεμικές τους τεχνικές προέρχονται από κείμενα Dhanur Vedic. Αν και το «Dhanur Veda» σημαίνει την «Επιστήμη της Τοξοβολίας», περιλάμβανε όλες τις παραδοσιακές τέχνες μάχης. Η Dhanur Veda επικεντρώνεται στην εκπαίδευση των πολεμικώντεχνών.
Το Dhanur Veda επισημαίνει ότι υπάρχουν πέντε τομείς πολεμικής εκπαιδεύσεως (για πολεμιστές σε άρματα, ελέφαντες, άλογα, πεζικό ή πάλη) και πέντε είδη όπλων που πρέπει να μάθουν [τα εκηβόλα βέλη ή βλήματα, εκείνα που πετιούνται με τα χέρια [δόρατα], εκείνα που ρίχνονται με τα χέρια αλλά ταυτοχρόνως συγκρατούνται [θηλιά], εκείνα που κρατούνται μόνιμα στα χέρια[σπαθί]καιταίδιαταχέρια]. Τα περισσότερα από τα τελευταία κεφάλαια είναι σύντομες περιγραφές στάσεων και τεχνικών για την πάλη και τη χρήση μιας ποικιλίας όπλων, όπως θηλιά, σπαθί, πανοπλίες, σιδερένιο βέλος, ρόπαλο, τσεκούρι μάχης, δίσκος και τρίαινα. Ένα σύντομο απόσπασμα κοντά στο τέλος του κειμένου στρέφεται στις μεγαλύτερες ανησυχίες του πολέμου και εξηγεί τις διάφορες χρήσεις των πολεμικών ελεφάντων και ανδρών. Το κείμενο ολοκληρώνεται με μια περιγραφή του τρόπου αποστολής ενόςκαλάεκπαιδευμένουμαχητήστονπόλεμο.
πολεμιστών. Αυτή η πολεμική παράδοση επικράτησε ανά τους αιώνες μεταξύ των πολεμιστών οπλαρχηγών της αρχαίας Kerala, γνωστών ως Mamanka και Lohar,βουδιστώνπολεμιστώντηςΒόρειας Kerala. Το Kalaripayattu έφτασε στο απόγειο της δόξας του κατά τη διάρκεια του 100χρονου πολέμου μεταξύ των Cholas, Cheras και Pandyas στις αρχές της πρώτης χιλιετίας. Τα εμπόλεμα κράτη εξέλιξαν τις πολεμικές ικανότητες και τεχνικές που επικρατούσαν στην περιοχή σεμιαμορφήπολεμικήςτέχνης. Το Kalaripayattu έγινε αρκετά δημοφιλές ως σύστημα αυτοάμυναςαπότον12οαιώναμ.χ.χ.
Και στον 9ο αιώνα αναπτύσσεται το Kalaripayattu. Αυτή η πολεμική τέχνη ασκήθηκε από τους Nair, μια κοινότητα
της
Ενώ το Kalaripayattu προέρχεται από την αρχαία Νοτιοδυτική Ινδία, το Kung-fu, που διαδόθηκε από τους μοναχούς του Ναού Shaolin, έχει την καταγωγή του από τον Bodhi Dharma έναν Ινδό βουδιστή μοναχό και δάσκαλο Kalaripayattu. Το Kalaripayattu αντλεί την έμπνευσή του από την πρωτόγονη δύναμη και την αιφνίδια κίνηση μεγαλοπρεπών ζώων (Λιοντάρι, Τίγρης, Ελέφαντας, Αγριογούρουνο, Φίδι και Κροκόδειλος) και υιοθέτησε τις
η «μητέρα» όλων των πολεμικών τεχνών. Ο θρύλος εντοπίζει τη μορφή τέχνης 3000 ετών στον σοφό Parasurama αφετηρία όλων των μορφών
Kalaripayattu διδάχθηκε από τους δασκάλους σε απόλυτη απομόνωση,μακριάαπότααδιάκριταβλέμματα. Μετά την κατάρρευση των πριγκιπικών κρατιδίων, το Kalaripayattu ανασυγκροτείται ως μία θανατηφόρα μεν αλλά μη εκτεινόμενη ως τον θάνατο του αντιπάλου, πολεμική τέχνη Γυμναστηρίου, ως μία επιτομή σκηνικής χορογραφίαςαλλάκαιασκησιολόγιουψηλώναπαιτήσεων. Η τέχνη Kalaripayattu ασκείται σε έναν κλειστό και ολίγον υπόσκαφο (σε βάθος τεσσάρων ποδών), περίκλειστο, χώρο που ονομάζεται «Kalari», ο οποίος έχει
Η τέχνη άκμασε ιδιαιτέρως μεταξύ του 13ου και του 16ου αιώνος και έγινε μέρος της εκπαιδευσεως των νέων. Ήταν ένα κοινωνικό έθιμο στην Kerala να στέλνουν όλους τους νέους άνω των επτά ετών για να μάθουν Kalaripayattu. Το Kalaripayattu, ο «Θησαυρός της Ανατολής», είναι ένα δώρο στον σύγχρονο κόσμο και θεωρείται ως
πολεμικών τεχνών και πιστώνεται ότι ήταν ο εκ νέου διεκδικητής
Kerala από την πλευρά της Αραβικής Θάλασσας.
πολεμικές τακτικές των Chola, Chera και Pandya. Καλυμμένο από βαθύ μυστήριο και μυστικότητα, το
με
kuzhikalari» όπου «Kuzhi» σημαίνει
Στη
υπάρχει μια
«puthara», η οποία φιλοξενεί τη θεότητα-φύλακα του Kalari. Τα επτά σκαλοπάτια αυτής της κλίμακος συμβολίζουν τις επτά ικανότητες που απαιτούνται από κάθε ασκούμενο και είναι η Vigneswa (δύναμη), η Channiga (υπομονή), η Vishnu (διοικητική ικανότητα), η Vadugashcha (στάση), η Tadaaguru (εκπαίδευση), η Kali (έκφραση) και η Vakasta purushu (σφοδρότητα, ήχος, υγεία). Άλλες θεότητες, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ενσαρκώσεις του Bhagavathi ή του Shiva, είναι εγκατεστημένες στις γωνίες. Στην Νότια και Κεντρική Kerala συναντούμε και κυκλικά Γυμναστήριατης Kalaripayattu Επίσης, συναντούμε συχνά το «Ankathattu», μια απλή υπερυψωμένη πίστα ύψους 4 έως 6 ποδιών στο επίκεντρο ενός χώρου επάνω στην οποία διεξάγονται συγκρούσεις μονομαχίας. «Ankam» σημαίνει πόλεμος στα Malayalam
. Αυτή η πίστα είναι κατασκευασμένη σύμφωνα με την παράδοση και βρίσκεται στο κέντρο ενός ευρύτερου χώρου απ΄ όπου οι θεατές μπορούν να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Ολόκληρη η διάταξη ονομάζεται «Ankakalar». Ιστορικά, στην Kerala, οι διαμάχες μεταξύ των τοπικών αρχόντων επιλύθηκαν με τον καθορισμό ενός «ankam», μιας μονομαχίας μέχρι θανάτου, μεταξύ δύο «ankachekavar», με κάθε ηγεμόνα να αντιπροσωπεύεται από έναν «ankachekavar». Ο ηγεμόνας που αντιπροσώπευε ο επιζών «ankachekavar» αναγνωρίζοντανωςνικητής Στο παρελθόν, με το όνομα «Kalari» ή «Ezhuthu Kalari» ήσανγνωστάτασχολείατωνχωριώντηςεπαρχίας
διαστάσεις 21 ποδών φάρδους επί 42 ποδών μήκους,
την είσοδό του προσανατολισμένη στα ανατολικά και με δάπεδο από φυσικό χώμα. Ο χώρος αυτός συχνά αποκαλείται και «
«γήινο σκάμμα».
νοτιοδυτική γωνία
επταώροφη κλίμακα που ονομάζεται
Kerala, τα οποία διοικούνταν συνήθως από παραδοσιακές οικογένειεςαστρολόγων. Το 1804, οι Βρετανοί απαγόρευσαν το Kalaripayattu στην Kerala ως απάντηση στον πόλεμο Kottayathu, μια εξέγερση κατά της βρεταννικής κυριαρχίας στην Kerala υπό την ηγεσία του Κεραλίτη βασιλιά Pazhassi Raja. Η απαγόρευση τέθηκε σε ισχύ λίγο μετά το θάνατο του PazhassiRaja στις30Νοεμβρίου1805,μεαποτέλεσμανα κλείσουν τα περισσότερα από τα μεγάλα Γυμναστήρια Kalari στην Kerala. Μετά την απαγόρευση, πολλοί Εκπαιδευτές Κεραλίτες (Gurukkal) του Kalaripayattu αντιστάθηκαν στην απαγόρευση και συνέχισαν να διδάσκουν Kalaripayattu στους μαθητές τους κρυφά. Gurukkal όπως ο Kottakkal Kanaran Gurukkal, ο Kovilkandi Kelu Kurup Gurukkal και ο Maroli Ramunni Gurukkal, έμαθαν και διατήρησαν την πολεμική τέχνη στουςεπόμενουςκαιήτανυπεύθυνοιγιατηδιατήρησητου Kalaripayattu στιςαρχέςτουεικοστούαιώνα. Η αναζωπύρωση του κοινού ενδιαφέροντος για το Kalaripayattu ξεκίνησε τη δεκαετία του 1920 στο Thalassery, ως μέρος ενός κύματος εκ νέου ανακαλύψεως των παραδοσιακών τεχνών σε ολόκληρη τη νότια Ινδία και συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1970 με το κύμα γενικού παγκόσμιου ενδιαφέροντος για τις πολεμικές τέχνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ανανεωμένου κοινού ενδιαφέροντος για την ιθαγενή πολεμική τέχνη της Kerala, Εκπαιδευτές του Kalaripayattu όπως οι Chambadan Veetil Narayanan Nair και Chirakkal T. Sreedharan Nair ανεδείχθηκαν ως οι κύριοι Δάσκαλοι που διατήρησαν και μετέφεραν την τέχνη αυτή στον εικοστό αιώνα και στη σύγχρονη εποχή. Ο Chambadan Veetil Narayanan Nair, μαθητής του Kottakkal Kanaran Gurukkal, και στη μνήμη του οποίου ονομάστηκε το CVN
, ή, τις προπαρασκευαστικές τεχνικές. Του πιστώνεται επίσης η συγγραφή του πρώτου έγκυρου κειμένου και του πρώτου αρχικού κειμένου για το Kalaripayattu, που ονομάζεται «Kalarippayattu Ένας πλήρης οδηγός για την αρχαία πολεμική τέχνη της Kerala». Το κείμενο, μαζί με μια συλλογή των διδακτικών σημειώσεων του Sreedharan Nair, μεταφράστηκαν στα αγγλικά από τους γιους του S.R.A. Das και S.R.D. Prasad και στη συνέχεια εκδόθηκε από την «Westland Books». Το βιβλίο περιέχει πάνω από
Kalaris, άνοιξε πολλά Κalari και άρχισε να διαδίδει το Kalaripayattu σε όλη την πολιτεία της Kerala, αναζωογονώντας την τέχνη σε ολόκληρη την επαρχία τον εικοστόαιώνα. Ο Chirakkal T. Sreedharan Nair πιστώνεται επίσης ευρέως με την αναβίωση και τη διατήρηση του Kalaripayattu συγγράφοντας τα πρώτα βιβλία που κυκλοφόρησαν ποτέ για το Kalaripayattu, καθώς και συγγράφοντας το πρώτο έγκυρο κείμενο γι’ αυτή την πολεμική τέχνη (1937). Αυτό το βιβλίο γράφτηκε
τις
παραδοσιακές προφορικές εντολές,
σχετίζονται
φωτογραφίες δράσης καθώς και επεξηγήσεις πίσω από όλες τις ασκήσεις. Συνεχίζει να είναι το πιο αυθεντικό υλικόαναφοράςγιατοKalaripayattuμέχρισήμερα. Στη σύγχρονη εποχή, το Kalaripayattu χρησιμοποιείται επίσης από ασκούμενους των κεραλίτικων μορφών χορού, όπως το Kathakali και το Mohiniyattam, ως μέρος της εκπαιδεύσεώςτους. Προσφάτως, χορευτές από άλλες, μη κεραλιτικές μορφές χορού άρχισαν επίσης να ενσωματώνουν το Kalaripayattu στα συστήματα εκπαιδεύσεώς τους, όπως η Vasundhara Doraswamy, μια πολύγνωστήχορεύτριαBharatanatyam. Το2017,μια73χρονη Δασκάλααπότη Vadakara, η Sri Meenakshi Amma, τιμήθηκε με το παράσημο Padma Sri
στα Malayalam, και απαριθμούσε
«vaithari» ή τις
όλων των ασκήσεων που
με το «meypayattu»
1.700
από την κυβέρνηση της Ινδίας για τη συμβολή της στη διατήρησητου Kalaripayattu. Τον Ιανουάριο του 2021, η κυβέρνηση της Kerala ανακοίνωσε το άνοιγμα Ακαδημίας Kalaripayattu στην πρωτεύουσα της επαρχίας Thiruvananthapuram, υπό τη διαχείριση του Τμήματος Τουρισμού της Kerala. Η Ακαδημία Kalaripayattu θα περιλαμβάνει μια έκταση 3.500 ποδιών και θα είναι μέρος των εγκαταστάσεων Vellar Crafts Village. Τα μαθήματα Kalaripayattu θα διδάσκονται από μια ομάδα Gurukkals από την Kerala, με επικεφαλής την Sri Meenakshi Amma. Η Ακαδημία Kalaripayattu θα διδάξει αρχικά 100 μαθητές, ενήλικες και παιδιά, τόσο σε πρωινάόσοκαισεβραδινάτμήματα.
1ο ΜΑΘΗΜΑ KALARIPAYATTU कलारीपयट्टू शुरू कहााँ से करे |हहन्दीभाग 1 Το 1ο μάθημα της Kalaripayattu που ακολουθεί το διδάσκει ο Shinto Mathew της Σχολής “Kalari Kendram Delhi” και εμφανίζεται στο βίντεο https://youtu.be/q2gIZ6KiqrA. Η άσκηση αυτή ονομάζεται “Nerkal” δηλαδή «Ευθύ Πόδι» στην γλώσσα Malayalam η οποία είναι μία Δραβιδική γλώσσα από τις 22 γλώσσες που ομιλούνται στην Ινδία και η γλώσσα που ομιλείται στην περιοχή της Kerala στην οποία αναπτύχθηκε και η Kalaripayattu (Ner = ευθύ και Kal = πόδι) και θεωρείται όχι μόνον ως η εισαγωγή στην τέχνη της Kalaripayattu, αλλά και ότι όποιος την κατέχει καλώς, κατέχει, ίσως το ήμισυ αυτής της αρχέγονης τέχνης. Η άσκηση αυτή συντελεί στην βελτίωση της ισορροπίας του σώματος, στην ευκαμψία και στην διάταση κορμού και άκρων, αλλά και στην εκρηκτικότητα του χαρακτήρος, θα πρέπει, δε, να γίνεται σωστά, σύμφωνα με τις παρεχόμενες οδηγίες του Εκπαιδευτή, διότι διαφορετικά είναι επικίνδυνη για όποιον την επιχειρεί. Εν συνεχεία η άσκηση αυτή θα αναλυθεί βήμα προς βήμα βάσει του υλικού του προαναφερθέντος βίντεο εκ του οποίου ελήφθησαν και τα φωτογραφικά στιγμιότυπα.
1. ΧΩΡΟΣ - ΕΝΔΥΣΗ Oι ινδικές Σχολές της Kalaripayattu ασκούν την τέχνη αυτή σε Kalari των οποίων την σχεδίαση είδαμε,
προηγουμένως. Ως εκ τούτου συνιστούμε την εξάσκηση
χώρο του οποίου το έδαφος είναι επίπεδο καλυπτόμενο,
προτίμηση από χώμα,
Στην περίπτωση του
ή μιας επιφανείας
δεν προκαλεί ολίσθηση ο γυμνοποδισμός
είναι η περισκελίδα και δη η βραχεία (σορτ) το οποίο θα πρέπει να επιτρέπει άνεση κινήσεως των σκελών χωρίς περιορισμούς, να είναι δε κατασκευασμένο από πολύ λεπτό κι εύκαμπτο ύφασμα χωρίς σκληρές ραφές
ήδη,
σε
κατά
είτε αμμώδες, είτε λασπώδες με αποξηραμένη, όμως, την λάσπη.
χώματος
που
είναι ανεκτός, άλλως θα πρέπει να υπάρχει πρόνοια αντιολισθητικής υποδήσεως. Βασικό σημείο ενδύσεως
2. ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΑΡΧΙΚΗΣΤΑΣΗ ΑΝΤΙΘΕΤΟΠΟΔΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙΠΙΣΩ
ΑΝΤΙΘΕΤΟΠΟΔΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΚΑΙ ΣΤΗΡΊΖΕΙΤΟΚΥΡΙΩΣ ΠΟΔΙ ΤΟΚΥΡΙΩΣΠΟΔΙ ΑΡΧΙΖΕΙΤΗΝΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣΤΟΚΕΦΑΛΙ (ΠΡΟΣΩΠΟ)
ΤΟΚΥΡΙΩΣΠΟΔΙ ΑΝΥΨΩΝΕΤΑΙ ΩΣΤΕΟΤΑΡΣΟΣ ΝΑΠΡΟΣΚΡΟΥΣΕΙ ΣΤΟΧΕΡΙ ΜΕΤΟΝΜΗΡΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΠΡΟΣ ΤΟΣΤΗΘΟΣΚΑΙ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΤΟΚΥΡΙΩΣΠΟΔΙ ΑΦΟΥΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟΤΟΝΑΔΙΡ ΤΗΣΤΡΟΧΙΑΣΤΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΕΩΣ ΤΗΝΠΡΟΤΑΠΙΣΩ ΑΝΥΨΩΣΗΤΟΥ
ΗΑΣΚΗΣΗΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΕΝΣΥΝΕΧΕΙΑΚΑΙΜΕΤΟ ΑΛΛΟΠΟΔΙ, ΚΑΤΑΤΗΝ ΙΔΙΑΣΕΙΡΑΚΙΝΗΣΕΩΝ 3. ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ - ΛΑΘΗ Γίνεται σύσταση προς τους ασκουμένους κατά το αρχικό στάδιο, να μην επιχειρούν να σηκώσουν πολύ υψηλά το πόδι, αλλά να βελτιώσουν το ευθυτενές του καθ΄ όλη την τροχιά του. Αυτό θα βελτιώσει την ποιότητα της τεχνικής τους και θα αποτρέψει μυοσκελετικές κακώσεις οι οποίες, ενδεχομένως, θέτουν σε κίνδυνο την μέση. Στην φωτογραφία που ακολουθεί ο Εκπαιδευτής διορθώνει το λυγισμένο γόνατο το οποίο αποτελεί λάθος για την απαιτούμενη ευθυτένεια του ποδιού καθ΄ όλη την εκτέλεση της τροχιάς του. Και αυτό είναι το ένα από τα δύο λάθη της ασκήσεως με το επόμενο εν συνεχεία.
δεύτερο
ναι η
ψωση
στηρίζοντος
φεύγεται. Θα
νουμε να
ολόκληρο το
την πτέρνα του
ζοντος ποδιού
επαφή
όλη
ποδιού, όσο και αν αυτο μας φαίνεται κουρασ τικό διότι απ΄ εδώ ξεκινά και το όλο διατατικόν όφελος της ασκήσεως, ενώ θέτει και ισχυρότερο «θεμέλιο» για την αρμονική διάταξη όλου του σώματος!
Το
λάθος εί
ενστικτώδης ανύ
της πτέρνας του
ποδιού κάτι που θα πρέπει να απο-
πρέπει να επιμέ
διατηρούμε
πέλμα και
στηρί
σε
με το έδαφος σε
την διάρκεια της περιστροφής του κυρίως
