"Umeentzat unibertsitatera joatea zoragarria izan zen, beste mundu bat agertu zitzaien" NEKANE GARCIA, Txomin Aresti eskolako irakaslea LHko 5. eta 6. mailan -‐ Nolako Irakale prozesua bizi izan duzu? Orain dela bi urte hasi ginen Irakaletan parte hartzen, lehenengoz unibertsitatekoekin harrementan jarriz: 5. mailako ikasleak unibertsitatera eraman genituen eta han ikusi genituen zientzia fakultateak: biologia, kimika eta fisika eta matematika fakultateak ikusi genituen, egon ziren laborategietan esperimentuak egiten eta gero ere gela batean egon ziren eta fakultateko irakasle batzuk joan ziren ekintza bereziak egiten eta oso dibertigarria izan zen. Gero bigarren partea izan zen haiek azaldutako esperimentu batzuk klasean egin, eskolan, eta gero horiekin eta guk beste esperimentu batzuk eginda ere, Zientzia Kalera Irakalera eraman genituen, kalera, eta hor bai parte hartu zuten bai ikasleek, bai irakasleek, bai gurasoek, eta baita handik zebilen jendeak ere. Beste alde batetik ere, beste egun batean Irakasleen Eskolan egon ginen ere Scratch erakusten hango ikasleei. Ze nik scratchi buruzko ikastaro bat egin nuen eta nire ikasleei erakutsi nien. Orduan oso pozik jarri ziren, oso esperientzia polita izan zen, haiek berehala ikasi zuten eta nik baino hobeto egiten zuten, eta orduan joan ginen unibertsitatera haiei erakustera Scratch zer den, nola funtzionatzen duen eta abar.
Ikasle horiek 6. mailara pasa zirenean berriro unibertsitatera igotzea ez genuen beharrezkoa ikusi antzeko jarduera izango baitzen, orduan proposatu ziguten Shânti etortzea: zientzia asko gustatzen zaion eta pila dakien 16-‐17 urteko mutiko bat. Hemen aritu zen gurekin esperimentu bereziak egiten, normalean eskolatan ez ditugun materiale bereziekin eta abar. Asmoa zen gero berriro Zientzia Kalera egunean kalera ateratzea, baina gertatu zen egun horretan askok ezin zutela egon, umeek kirolak zituztelako eta abar. Hiru edo lau ikasle joan ziren porlibre Shântirekin batera esperimentu horiek kalean egitera, baina horra jada ez ginen joan eskola bezala. Baina
umeak penaz geratu ziren ze asko gustatu zitzaien kalera ateratzearena. Oso esperientzia polita izan da desdeluego, nire ustez. -‐ Zer baloratzen duzu gehien bizi izandako esperientziaz? Batez ere haientzat unibertsitatera joatearena zoragarria izan zen, beste mundu bat, ikustea hango laborategiak, ikustea ze posibilitate zeuzkaten... Etorri ziren guztiak esaten nahi zutela izan astrofisikoak, kimikoak, ezdakitzer... Poz-‐pozik bueltatu ziren guztiak beste mundu bat deskubritu zutelako. Gero guri irakasle bezala ere ideia batzuk eman zizkiguten esperimentu errazak gelan egin ahal izateko, eta egin genituen. Zientzia Kalera eramaterakoan ere ikasleak protagonista sentitu ziren, haiek ziren "irakasleak", haiek egiten zituzten esperimentuak guztiz, beste pertsonei azaltzen zieten nola egiten ziren gauzak... eta gurasoek ere parte hartu ahal izan zuten... Interakzio hori oso polita izan zen, oso egoera aberatsa alde guztietatik.
-‐ Ematen du merezi arren zaila dela eskolatako irakasleak halako gauzak egitera animatzea. Gogoa izanez gero, ikasgelako ohiko jarduerez eta moduez haratago joan daitekeela ikusi da jarduera multzo honekin... -‐Bai, gertatzen da askotan irakasleok ez dugula nahi, lan gehiago delako, eta gainera eskolako programazio guztia egin behar izate horrek presio handia daukagu eta beti gabiltza esanez ez dugula denborarik dena emateko. Estres piska bat sortzen digu, denbora asko kentzen duelako jarduera hauek egiteak beste jardueretarako. Antolatu behar zara beste irakasleekin... Umeak ere gehiago desmadratzen dira halako gauzak egiten dituzunean... Emaitzak politak dira, bai, baina zailtasun handiak ditugu halako gauzak egiteko. -‐ Irakasle bezala zer eskatuko zenioke leioako komunitateari ikasleen hezkuntza-‐ esperientziak osatzeko? -‐Holakoak jarraitzea... nire ustez oso ondo egiten ari zarete egiten duzuenok, eta elkartruke hori unibertsitatekoekin, eta materiale mailan ere ematen diguzuen laguntza, eta nire ustez hori oso inportantea da ze gutxienez publikan ez daukagu diru askorik eta batzutan nahi dugu zerbait egin baina ez daukagu baliabiderik, eta zuek
posible baduzue bideratzen laguntzea, nik eskatzen dizuet, eta oso inportantea da ematen diguzuen laguntza hori. Unibertsitateko esperientzia oso aberasgarria izan da umeentzat, haientzako mundu ezezaguna baitzen, eta unibertsitatearen aldetik ere bazegoen elkar ezagutzeko interes hori. Eta nahiz eta hurbil egon askotan ez dugu batere harremanik. 5. eta 6. mailako umeei ikasteko gogo handia piztu zaie han egon eta gero. Ikusi dute mikroskopioa eta nahi dute hori ikasi, eta ez bakarrik futbolariak izan, estimulu horiek oso inportanteak dira. Denek nahi dute izan Messi eta Ronaldo, besterik ez, eta beste aukera batzuk daudela ikustea oso inportantea da. -‐Beste zerbait kontatu nahi duzu? Anekdotaren bat... -‐Ba, adibidez, magisteritza eskolan egon zirenean scratchekin bai gogoratzen dut nire ikasleak bueltatu zirela irakasleak izan zirela mundu guztiari kontatzen, eta besteak ikasleak. Etxera joan ziren kontatzen: Izan ditugu hogeitapiko urteko ikasleak, eta gu irakasle, polita da buelta bat egotea, balio bat ematen dio ikasitakoari.