Nieuwe mode in de gang Van Gijn hield van historische interieurstijlen, maar de gang richtte hij in volgens de laatste mode van zijn eigen tijd: de wanden volledig behangen met bordenrekken, porselein, aardewerk enhistorische voorwerpen. Met een combinatie van deze voorwerpen werden decoratieve patronen op de wanden gemaakt.
Het witte goud
b ega n e g r on d
Deze mode verdween pas na de Tweede Wereldoorlog. De gangen en trappenhuizen in Nederlandse huizen werden toen weer massaal van borden en tegels ontdaan. Slechts een enkele barometer of kapstok sierde voortaan de lege gang.
porseleinroute door H u i s Va n G ij n
Tot in de slaapkamer Vanaf de eerste porseleinveilingen (begin 17de eeuw) zijn Nederlanders porseleinen schotels, borden en kommen gaan gebruiken als interieurdecoratie. Zelfs in de slaapkamers werden speciale plateautjes aangebracht voor porselein. Deze rijk versierde schoorsteen betimmering, gecombineerd met porselein, laat duidelijk de invloed zien van Daniël Marot. Deze van oorsprong Franse Interieurstilist was de architect-ontwerper van stadhouderkoning Willem iii. Hij ontwierp de interieurs van veel paleizen en huizen in Nederland. Zijn Interieurontwerp prenten tonen zijn voorkeur voor het gebruik van porselein.
eer s t e v er d i epi n g
t w eed e v er d i epi n g
Huis Van Gijn heeft een grote collectie porselein. Een keuze daaruit wordt tijdelijk tentoongesteld op de tweede verdieping. Maar ook in de rest van het huis is altijd porselein te zien. Simon van Gijn was er een groot liefhebber van. In vrijwel elke kamer gebruikte hij porselein als decoratie. Porselein uit Japan en China kwam in de 16de eeuw voor het eerst in Europa op de markt. Het was exotisch, exclusief en zeer gewild. Zo’n verfijnde keramieksoort was in het westen nog nooit vertoond. Geen enkele Europese fabrikant was in staat het te maken en dat zou ook nog lang zo blijven. Niet voor niets werd porselein wel ‘het witte goud’ genoemd. Porselein werd gebruikt als serviesgoed maar vooral ook als interieurdecoratie, zoals op veel 17de-eeuwse schilderijen te zien is. Vorsten en rijke edellieden verzamelden porselein voor in hun kunstkamers en later kwamen er zelfs speciale porseleinkabinetten. In de tweede helft van de 19de eeuw kwamen stijlen uit het verleden – zogenaamde neo-stijlen – weer in de mode. Net als in de Gouden Eeuw eeuw kreeg porselein weer een vaste plaats in het interieur. Van Gijns ‘oud-Hollandse’ kamers zijn hier een mooi voorbeeld van. Volg deze porseleinroute door het huis en ontdek de verschillende toepassingen van porselein. O p e n i n g s t i j d e n : d i n s dag t/ m z o n dag 1 1 . 0 0 - 1 7. 0 0 u u r B e z o e k a d r e s : N i e u w e H av e n 2 9 -3 0 , 3 3 1 1 AP Do r d r e c h t ( 0 78 ) 7 70 870 9 Z i e w w w. h u i sva n g i j n . n l voo r m e e r i n f o r m at i e
Pronken met porselein Vanaf de 16de eeuw werden porseleinen borden, kommen en vazen los opgesteld in het interieur. Halverwege de 18de eeuw raakte dit decoratieve gebruik van porselein uit de mode. In plaats daarvan werd het verzameld en uitgestald in porseleinkasten, duidelijk bedoeld om er mee te pronken. Originele porseleinkasten waren heel kostbaar. Daarom werden 18de-eeuwse kabinetten (dichte kasten) vaak omge bouwd tot porseleinkasten met glas (eerste verdieping).
b ega ne g r ond
e e r s te ve r d ie p ing
b ega ne g r ond
e e r s te ve r d ie p ing
Speciaal voor porselein werden er ook exotische kastjes ontworpen. De porselein kast in de Vriesendorpsalon lijkt op het eerste gezicht een lakkast uit China. Maar dergelijke kastjes werden, vanwege de grote vraag, gemaakt in Europa en versierd met Chinese motieven om een oosterse herkomst te suggereren.
Kamers in oud-Hollandse stijl In de tweede helft van de 19de eeuw kwamen interieurstijlen uit het verleden weer in de mode. Simon van Gijn liet zijn huis in 1886 ingrijpend verbouwen. De eetkamer, bibliotheek en studeerkamer kregen een interieur in de ‘oud-Hollandse’ renaissancestijl uit het begin van de 17de eeuw. Kenmerkend zijn de eikenhouten betimmeringen die de kamers nogal donker maken. Porselein en Delfts blauw zorgden voor een helder en fris accent.