Het zoekend hert ° The searching deer - Trimestrieel tijdschrift - Jaargang 1 - Nr 2

DRIEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT – JAARGANG 1 – NUMMER 2 – NOVEMBER-DECEMBER-JANUARI 2010

75,0(675,((/ 7,-'6&+5,)7

2

WELKOMWOORD AA N LEZE RS EN DENKE RS

A

Denkend actief zijn in tijden van depressie f en toe kan het snel gaan in het leven. De eerste cover van Het zoekend hert ° The searching deer is alweer geschiedenis. Het ‘nummer 1’ van ons trimestrieel tijdschrift, pas einde augustus verschenen, mag u drie maanden later als een verouderd nulnummer definitief klasseren.

Ons filosofiehuis heeft intussen een website – www.hetzoekendhert.be – die medio december in vol ornaat zal verschijnen. De startpagina van deze website bleek voldoende oogstrelend om ze ook als voorplat van ons tijdschrift in te zetten. Samen met het nieuwe logo, een steviger lettertype en, onder een rood dakje, het silhouet van het zoekend hert zelf. Let daarbij op de spitse horentjes – ons hert is een gazelle – maar ook op het puntige staartje.

Het zoekend hert ° The searching deer is in eerste instantie het huisblad van het gelijknamige filosofiehuis.

Gaandeweg willen we in deze publicatie plaats maken voor inhoudelijke bijdragen over het actuele denken.

Voorlopig richten we de focus op verslagen van lezingen en de aankondiging van nieuwe initiatieven. Ons pand blijft een huis in herstelling en gaat pas in april 2010 officieel open. Stap voor stap wensen we een speelse dynamiek op gang te brengen, met toch ernstige aandacht voor fascinerende thema’s. Zo treden we behoedzaam een nieuw decennium binnen dat hopelijk voldoende verlichting en zingeving kan bieden.

Intussen zijn we blij met de belangstelling voor De godverloren zondagen, onze eerste lezingencyclus. Waardevolle voordrachten met spannende debatten, in een fijnzinnige kring van kritische deelnemers. Telkens opnieuw zijn de plaatsen vooraf volgeboekt door mensen uit alle windstreken. Dit stimuleert om vol te houden en nog beter te doen.

Met het nodige brio. En met doelgerichte grilligheid. Want de ‘overnight sensations’ uit onze baseline willen we graag waarmaken, op een dag. Misschien bent u er dan ook bij? Fijnzinnige lieden zijn namelijk altijd welkom in Het zoekend hert. En of u fijnzinnig genoeg bent, bepaalt u in eerste instantie zelf.

Eddy Strauven Gastheer en coördinator 3

4

DE GODVERLOREN ZONDAGEN

| FILOSOFISCHE GESPREKSKRINGEN |

Wie wil vinden, zoekt

Z

oveel mensen, zoveel meningen. Dit fijne adagium werd weer bewaarheid tijdens de eerste drie lezingen van De godverloren zondagen, in filosofiehuis Het zoekend hert. Bepaalde stellingen van onze sprekers zorgden voor flink wat debat. Een even beknopt als neutraal verslag leest u op de volgende bladzijden.

Later krijgt u een volwaardige synthese, mét nuances, van de laatste spreker in de rij, Eva Vanhole.

Met welke filosofie staan mensen vandaag in het leven? Hoe verhouden jonge en oude gelovigen zich tot aarde en hemel? Hoe kijken gelovigen, halfgelovigen of niet-gelovigen aan tegen de uitdagingen van het leven en de toekomst van onze planeet? Dat zijn de vragen die aan de eerste cyclus van De godverloren zondagen waarde geven.

Ruggengraat van deze cyclus ‘over het zoeken naar verlichting’ vormen de auteurs van de boekenreeks ‘Jonge denkers over de grote religies’, verschenen bij uitgeverij Ten Have. Bijzonder aan de zes auteurs (zie foto links) is dat het jonge filosofen betreft die zelf nog zoekende zijn en niet als monolithische autoriteit naar voor treden. Als geëngageerde getuigen peilden zij bij hedendaagse gelovigen en zoekenden naar wat hen zoal beweegt. Wat is hun streven? Wat zijn hun gevoeligheden? Hoe streven ze naar voldoening, verlichting of verlossing? Dat de auteurs niet optreden als neutrale seismografen maakt het debat niet eenvoudiger maar wel buitengewoon boeiend. Reactie van een bezoeker jegens één van de sprekers: ‘Mevrouw, het is heel lang geleden dat ik het nog met iemand zo hartsgrondig oneens ben geweest.’ Vervolgens ontspon zich een discussie met vragenreeksen over de meest diverse aspecten van geloof en atheïsme. Uiteindelijk, naar het einde toe, een andere stem: ‘Mevrouw, het is lang geleden dat iemand dingen heeft gezegd waar ik het zo hartsgrondig mee eens kan zijn – en die me zo goed hebben gedaan.’

De godverloren zondagen lopen nog tot 6 juni 2010, elke eerste zondag van de maand, behalve in april, in Het zoekend hert, Koninklijkelaan 43, 2600 Berchem. De toegangsprijs bedraagt 5 euro per lezing. De voorbije lezingen waren telkens op voorhand volzet. Reserveren wordt dus aanbevolen.

5

6

De godverloren zondagen (1) Tanny Dobbelaar over filosofisch schrijven en schrijvend filosoferen

‘Michel de Montaigne zocht de menselijke aard in het eigen ik’ Filosoof en schrijfcoach Tanny Dobbelaar opende De godverloren zondagen met een lezing over het filosofische denken, en vooral over het filosofische essay in de traditie van Michel de Montaigne (1533-1592).

Eén van de grote ambities van Montaigne was zijn geest zo vrij mogelijk te laten functioneren, los van heersende opinies.

‘Dit lezer, is een eerlijk boek’, zo luidt de eerste regel van zijn ‘essays’, zijn uiterst persoonlijke probeersels. Michel de Montaigne benadert zijn thema’s altijd met scepsis. Ook zichzelf. ‘Wie blijft steken bij een vorm van eigenliefde, kijkt te oppervlakkig naar zichzelf.’ Tanny Dobbelaar: ‘Een schrijver die zich in het denkend schrijven wil bekwamen zal veel moeten lezen, veel moeten schrijven, maar ook veel moeten nadenken over essays schrijven én over zichzelf. De beschouwende schrijver moet leren balanceren tussen bescheidenheid en zelfvertrouwen.’

Michel de Montaigne is voor Tanny Dobbelaar ook een voorbeeldige leermeester vanuit zijn praxis. ‘Wie zijn eerste formulering voor dé waarheid houdt, zal het nooit lukken zich verder te ontwikkelen.’ Montaigne heeft gedurende twintig jaar aan zijn teksten geschaafd – ook nadat ze al gepubliceerd waren. Hij zocht de menselijke aard in het eigen zelf. Daarbij werkte hij vanuit de grondgedachte dat het schrijven nooit de gehele waarheid kan vatten, maar wel een waarheid: een visie op de ‘onbeschrijfbare’ waarheid die je vanuit jezelf moet vinden. Die persoonlijke visie kan nooit de gehele waarheid omvatten, maar kan haar wel benaderen, door zorgvuldig denken en herevalueren. Dat hij zichzelf soms tegensprak, nam Montaigne er bij. Juist het imperfecte, het vluchtige, het eindige, het steeds veranderlijke wilde hij gestalte geven. Schrijven, in feite, was een schikken, een ordenen van werkelijkheden, een manier om een waarheid, een eigen waarheid, te ontdekken.

Essentieel voor een schrijvend denker, aldus Tanny Dobbelaar, is dat hij ‘de wereld’ in zijn werk opneemt. Door de eigen ervaringen serieus te nemen. Maar ook door het denken van anderen mee in het overwegen te betrekken. Het feit dat Montaigne een mensenvriend was, geeft een bijzondere diepte aan zijn werk – aan de verhouding tussen schrijver en lezer. In de houten balken van zijn torenkamer liet hij citaten van sceptische denkers graveren, wier standpunten hij ook in zijn teksten betrok. Geen doorgedreven zelfreflectie zonder innige communicatie met anderen.

Michel de Montaigne keerde zich radicaal van de eeuwige waarheden af. Volgens sommige Montaigne-geleerden schreef hij zijn werk ter compensatie van het pijnlijke verlies van een boezemvriend, de radicale denker Etienne De La Boétie, die aan de pest overleed. De lezer werd voor hem de ideale vriend. • 7

8

De godverloren zondagen (2) Annette van der Elst over het actuele christendom

‘Ook de waarden van de Verlichting waren christelijk geaard’ De ware christen gelooft in een god, maar wil vooral het voorbeeld van Jezus volgen, aldus filosoof en psycholoog Annette van der Elst. Volgens haar zijn zelfs de waarden van de Verlichting en de Franse revolutie in wezen christelijke waarden, die de mensen van traditionele en magische wetten kunnen bevrijden.

Voor Annette van der Elst was Jezus iemand die in staat was buiten de grenzen van zichzelf te treden, en zich te verplaatsen in wie tegenover hem stond. Wanneer een vrouw op overspel is betrapt, neemt hij haar in bescherming. Terwijl Mozes de gelovigen in de wet opdraagt zulke vrouwen te stenigen, spreekt Jezus: ‘wie van jullie zonder zonde is, werpe de eerste steen’. Het voorbeeld dat Jezus geeft, is dat hij zich verplaatst in de ander, zonder veroordeling, zonder categorisering van de persoon, ook al heeft deze zich niet aan de religieuze regels gehouden. Zo staat elke christen voor de uitdaging de eigen grenzen op te schuiven en de ander binnen die verruimde grenzen toe te laten. Óók degene die zich niet aan bijbelse voorschriften houdt. Het is daarin dat het eeuwige leven verscholen ligt; in het op dit eigenste moment zorgen voor elkaar, in de mogelijkheid die ieder mens op elk moment heeft om zichzelf en zijn omgeving te vernieuwen. Op die manier staat het christendom een optimistische vooruitgangsbeweging voor.

Het Nieuwe Testament relativeert de normen uit het Oude Testament. Voortaan gaat het erom de wet te verinnerlijken en je niet bezig te houden met het strikte en punctuele naleven van allerlei regels. De christen moet proberen de eigen agressie en het geweld te verminderen, zijn begeerte, het willen hebben wat de ander heeft, in te perken – en daarnaast de liefde en de vergevingsgezindheid, het begrip en de rechtvaardigheid te vergroten.

Waar het volgens Annette van der Elst in een brede laag van het actuele christendom om gaat: hoe gaan wij met elkaar om, hoe beperken wij het grootste lijden – het lijden dat we elkaar aandoen. Deze zorg is de basis van een moraal die gericht is op goed samenleven, zonder te betuttelen. Je wordt geen beter mens en de wereld wordt er niet beter van als je een hoofddoek draagt of als je niet fietst op de sabbat. Jezus doet een appèl op mensen om verantwoordelijk te worden. Hij predikt een ontvoogding vergelijkbaar met deze van de Verlichting, waaraan christelijke denkers substantieel hebben bijgedragen. Jezus roept op te durven denken en zelfstandig te oordelen en te leven; hij roept op tot autonomie, door het verinnerlijken van de wet. Vrijheid, gelijkheid, broederschap, de inzet van de Franse Revolutie, zijn in wezen christelijke waarden, aldus Annette van der Elst. ‘Tal van christelijke gemeenschappen proberen die waarden nog altijd in praktijk te brengen.’ • 9

10

De godverloren zondagen (3) Hella van den Elshout over het stille Jodendom

‘Joods geloof is een leren en doen in de dagelijkse praktijk’ Op zondag 1 november 2009, de dag van Allerheiligen, belichtte filosoof en socratisch gespreksleider Hella van den Elshout het jodendom, en vooral de stille kant ervan, ‘die we niet kennen uit de media’. De kracht van deze stroming ligt voor haar in de waarde van het voordoen, het luisteren en het samen doen.

Voor het jodendom is de mens goed noch slecht. Het hoogste goed dat de mens is geschonken, is de vrijheid om in elke situatie onderscheid te maken tussen wat goed is en wat slecht, tussen wat heiligend, verbindend of ontheiligend is. Dat is een continu leerproces – een oefening om de traditie te verbinden met de dagelijkse levenspraktijk.

Inzicht komt volgens de joodse zienswijze niet voort uit geloven of het zoeken naar waarheid. Inzicht komt voort uit doen en wordt doorgegeven door voor te doen. Wil je anderen gelukkig maken, zorg dan dat je zelf gelukkig bent en leef dat voor.

Wees congruent en laat ook je zwakheden zien. Het jodendom noemt incongruentie ‘onrein’. Joods weten is verpakt in gebruiken. Een praktiserende jood geeft gehoor aan de aanwijzingen van de traditie – een oefening in het maken van onderscheid. ‘Rein’ blijft niet beperkt tot het voeren van een koosjere keuken, maar krijgt de veel bredere betekenis ‘doe wat je zegt en zeg wat je doet’. Dit consequente streven ‘draagt de opdracht samen te vallen met een scheppingsplan’.

Hella van den Elshout meent dat het vanuit christelijk perspectief ‘ouderwetse’ of ‘wettische’ jodendom een heel moderne en eigentijdse religie kan zijn. Omdat ze in de omgang met teksten, de Tora en Talmoed, niet zoeken naar afgeronde antwoorden en geloofsbelijdenissen, noch naar het ik of naar het onthechten van het ik. De teksten vallen onder de verantwoordelijkheid van de lerende, van de enkeling die ze leest of spreekt. Ze zijn onderwerp van onderzoek, van discussie en vooral van toetsing aan de praktijk, in samenspraak met elkaar en met de traditie. De Tora geeft in feite geen wetten of normen weer, maar is een beschrijving van het helende leven. Zelfs de 10 geboden moeten niet worden opgevat als een voorschrift. ‘Gij zult niet doden’ is geen wet, maar een belofte: ‘zodra je heel bent, zul je niet meer doden’.

Daarom is de openheid van taal voor joden zo belangrijk. Joden zien taal als een geschenk, zo groot als de menselijke vrijheid. Hebreeuwse (bijbel)teksten zijn open. Verschillende interpretaties zijn mogelijk, omdat er enkel medeklinkers in de teksten staan. Je moet er zorgvuldig naar luisteren. Het zijn de toon, de melodie en het spreken die betekenis geven. Dat gebeurt in gezamenlijk leren, in samenspraak of tegenspraak, gericht op het vinden van antwoorden op de vraag wat heiligend is – ‘om zo te kunnen handelen, om vervuld te zijn van de schepping’. • 11

(4) – Islam en filosofie

(5) – Boeddhisme en filosofie

(6) – De nieuwe spiritualiteit

Zondag 06.12.09 / 11:00 – 12:30

Zondag 03.01.10 / 11:00 – 12:30

Zondag 07.02.10 / 11:00 – 12:30

Gypsy jazz. Balkangrooves. Kletzmerklanken, dan wel pompende swing. Met zijn Hot Club de Frank geeft Frank Meester lustig de toon aan op slaggitaar of contrabas. Als filosoof schrijft hij onder meer in De Volkskrant of peilt hij essayistisch naar de minder gekende gedachten van jonge moslims in een Westerse grootstad zoals Amsterdam. Uitspraak van Frank Meester: ‘Als je zegt dat je tolerant bent ten opzichte van andere culturen, ga je dan niet juist uit van een verschil tussen jou en de andere culturen? Ben je dan niet juist aan het discrimineren? Ik denk het wel.’

‘Het is tijd voor een liefdesrevolutie.’

Tantratrainer en filosoof Jan den Boer hield al in een vorig boek een pleidooi voor onthechting, tegen het verkrampte. Als projectmanager in stedebouw werkte hij heel doelgericht. Tantra leerde deze filosoof rustiger te leven en zich voor anderen open te stellen. Via deze persoonlijke weg leerde hij ook andere wegen van het boeddhisme kennen.

Uitspraak van Jan den Boer: ‘Het taboe op de liefde, als ontmoeting tussen rationele, lichamelijke en romantische belevenis, zou best doorbroken worden.’

Alleen wie zich van deze wereld bevrijdt, kan zich er thuis voelen, leert de nieuwe spiritualiteit. Maar hoe doe je dat? Maarten Meester presenteert een paar mogelijkheden.

Bijvoorbeeld: neem direct afscheid van de bestaande wereld. Interpreteer niet meer, maar neem alles puur waar zonder etiketten te plakken. Of: beschouw je bewustzijn als een toverbol, die alles interpreteert op een manier die jou van dienst is. De wereld is nu vol betovering. Uitspraak van Maarten Meester: ‘De meeste problemen heb ik met het dogma dat de mens alles in zichzelf kan ontdekken.’

12

(7) - Hindoeïsme en filosofie

(8) – Atheïsme en filosofie

(9) - Wegen naar bevrijding

Zondag 07.03.10 / 11:00 – 12:30

Zondag 02.05.10 / 11:00 – 12:30

Zondag 06.06.10 / 11:00 – 12:30

De god van de hindoes staat niet boven de wereld, de hele werkelijkheid is doordrongen van goddelijke kracht. In de reële wereld kan god verschillende gedaanten aannemen - zoals Krishna en Shiva - maar er is slechts één God. Alles wat leeft is er een verschijningsvorm van, ook de mens. Volgens het hindoeïsme is het goddelijke dus ook manifest aanwezig in de mens Vanno Jobse, filosoof en journalist.

Uitspraak uit de Bhagavad Gita: ‘Wie onverstoorbaar is in vreugde en verdriet en in beide omstandigheden standvastig blijft, is zeker geschikt voor de bevrijding.’

Wiskundige en logicus. Filosoof en kunstliefhebber. Jean-Paul Van Bendegem, de liefste professor van de Lage landen en de slimste decaan van de faculteit wijsbegeerte van de VUB, loopt op twéé benen en heeft twéé culturen als geestelijke dynamo. Geen wonder dat deze vitale atheïst geen god nodig heeft om zich goed te voelen. Zijn lezing is al bijna volgeboekt. Óók geen wonder.

Uitspraak van Jean-Paul Van Bendegem: ‘Ik meet de kwaliteit van een maatschappij onder meer af aan de vraag hoe respectvol ze omgaat met haar dwarsliggers.’

Wikipedia: ‘Een synthese is een samenvoeging van ongelijksoortige zaken zodat er iets nieuws uit ontstaat.’ Aan Eva Vanhole, ethica en germaniste, legden we een penibel vraagje voor: breng jij, aub, een synthese van de vorige sprekers en de fraaiste wegen die zij bewandelden? Eva, onverschrokken als ze is, wil de woorden van de andere auteurs zelfs toetsen aan het denken van de Amerikaanse filosofe Martha Nussbaum, auteur van ‘Liberty of conscience’. Uitspraak van Martha Nussbaum: ‘Geen enkele religie is intrinsiek gewelddadig, of ze zijn het allemaal.’

13

Niet vergeten!

»

Ons TO-DO-lijstje voor 2010

»

»

Openingsweekend organiseren. Thema: Het modderen tijdperk . Lezingen over cultuur en modernisme, van het interbellum tot vandaag. Getuigenissen over ‘de tijd van toen’. Film, muziek en andere overnight sensations. In het eerste weekend van april 2010.

»

Tweede lezingencyclus van De godverloren zondagen opzetten. Vanaf september of oktober 2010. Thema nog wat geheim houden.

»

Tussendoor filosofische boekpresentaties organiseren, eventueel in samenwerking met een uitgeverij of zo.

»

Naast de Yinkamer (ontspanningsruimte) en Yangkamer (activiteitenruimte), ook ‘ De gouden keten’ verder afwerken. Als performance-ruimte, met circa 50 zitplaatsen.

Annex ‘black box’ met keukenfaciliteiten voor overnachters.

» ‘Kamer

van de eeuwige wederkeer’ . Filosofische gastenkamer opdragen aan Lou von Salomé, vriendin van Nietzsche, Rilke en Freud. Met moderne badkamer en schrijftafel.

»

Filosofische CD-collectie uitbouwen. Met nachtelijke klanken en zinvolle teksten. Van JS Bach tot The Zombies. De Prometheus van Beethoven. De 21 nocturnes van Chopin. Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Over-nite sensation van Frank Zappa. Maar ook: Martin Heidegger liest Hölderlin.

»

Existentiële films op DVD aanbieden. Zeker: Accattone (Pasolini), Het zevende zegel (Ingmar Bergman), Naked (Mike Leigh), My dinner with André (Louis Malle), A Clockwork Orange (Stanley Kubrick), Taste of Cherry (Kiarostami), Waking Life (Richard Linklater).

»

Meditatietuin aanleggen. ‘Tussen muren en buren’ . Met originele heksensteen en houten eettafel. Klimop tijdig snoeien. Blauwe druiven opnieuw geleiden. Sfeervolle nachtverlichting en subtiele geluidsboxen voorzien.

»

Af en toe eens uitblazen en een boekje (her)lezen, misschien. Eventueel: ‘Le Droit à la paresse’, van Paul Lagargue, schoonzoon van Marx. Of ‘Terug naar Walden’?

»

Nieuwe editie van ons trimestrieel tijdschriftje verzenden. Einde februari, ongeveer.

Intussen website optimaliseren en adressenbestanden uitbouwen.

» » »

Zeker niet vergeten: Een gelukkig en zinvol nieuw jaar wensen aan lezers en trouwe bezoekers. Of gewoon dit lijstje mee afdrukken. Met nieuwjaarwensen beetje als verborgen boodschap. Filosofische projecten moeten minder voorspelbaar zijn! (Twijfel).

14

HET ZOEKEND HERT – en ‘het mysterie’ HET CONCEPT

Het zoekend hert bevindt zich in een premodernistisch pand uit 1924, met art décoelementen en halfronde erkerkamers. Tijdens een doordachte modernisering wordt het pand omgebouwd tot een kleinschalig filosofiehuis met bescheiden ruimtes voor lezingen en dialoog, en ook met een bijzondere gastenkamer.

HET STREVEN

Het zoekend hert besteedt kwalitatieve aandacht aan belangrijke tradities en nieuwe ontwikkelingen in de filosofische levenshouding, maar ook aan de grensgebieden tussen filosofie en meer artistieke disciplines. Het gaat hier vooral om aspecten van de filosofie die elders onderbelicht blijven en die baat hebben bij een indringende dialoog.

Nogal wat mensen jagen kennis na voor the fun of the hunt, om het plezier van de jacht. In Het zoekend hert komen enkelingen samen voor een verademend denken, onderzoeken en overleggen. In een huiselijke en beschuttende omgeving. Het is hier toegelaten oude waarheden en zekerheden in vraag te stellen. Ook om bepaalde hersenkronkels gaandeweg te ontwarren. Daarbij mag er ruimte blijven voor raadsels, twijfels, of een vleugje ironie. Het mysterie achter de dingen zal er wel niet door geschaad worden.

Het zoekend hert heeft geenszins de bedoeling de wereld te verbeteren – maar een bescheiden, inspirerend en ietwat feestelijk universum enigszins te creëren. Aarzelend. Maar vastbesloten – met een stevig gewei op het hoofd.

COÖRDINATOREN

De verdere ontwikkeling van Het zoekend hert wordt gestuurd door geëngageerde coördinatoren: Eddy Strauven, filosoof en redacteur, verzorgt de inhoudelijke en promotionele coördinatie.

Christel Kersemans, historica en cultuurmanager, verzorgt de zakelijke coördinatie en projectcoördinatie.

Hella van den Elshout, filosoof, auteur en socratisch trainer, bewaakt de algemene kwaliteit.

_____________________________________________________________________________________________ | HET CITAAT IN DE RAND | “De mens is wat hij van zichzelf maakt.” – JEAN-PAUL SARTRE (1905-1980) 15

REDACTIE & bereikbaarheid Al ge m ene r edac ti e + v era n tw oord eli j ke uitg ever : Eddy S tr auv en, G em ee nt es traa t 237, B-3 010 K ess el- Lo | Tel ef oon: + 32 ( 0)4 73 68 66 65 | Ma ilad res: hetzoekend her t@ gm ail .c om | Websi te : www .h et zo e ke nd her t.b e |

Het zoekend hert ° The searching deer is het tijdschrift van het gelijknamige filosofiehuis, waar denkende enkelingen welkom zijn voor zingevende ontmoetingen. Het project vindt zijn thuis in een premodernistisch pand uit 1924, aan een boomrijke lindelaan in Berchem, niet ver van het beroemde beeldenpark Middelheim. Het eerste initiatief is de lopende lezingencyclus De godverloren zondagen – ‘over het zoeken naar verlichting’. De officiële opening staat in het teken van Het modderen tijdperk en vindt plaats in het eerste weekend van april 2010. Wie op de hoogte wil blijven van alle ontwikkelingen en activiteiten kan voortaan ook terecht op www.hetzoekendhert.be.

HET Z0EKEND HERT

THE SEARCHING DEER

Philosophy & overnight sensations – Koninklijkelaan 43, B-2600 Berchem (Antwerp) 16