Ogrody są wyjątkowym i zarazem jednym z najbardziej kruchych dzieł sztuki. Poddawane upływającemu czasowi ulegają stałym przemianom, których intensywność jest niczym pudło rezonansowe aktualnej sytuacji politycznej czy ogrodowej mody. Sprawia to, że udokumentowanie historycznego stanu zachowania każdego z ogrodów jest niemal zawsze problematyczne. Dlatego tak ważne są badania nad dynamiką przemian uwarunkowań przestrzennych. W prakatyce oznacza to zestawianie ze sobą modeli ogrodu prezentujących udokumentowany lub zrekonstruowany stan historyczny (w zależności od możliwości we wszystkich etapach rozwoju), stan współczesny oraz projektowany stan docelowy. Otrzymujemy wówczas fascynujący obraz przemian zachodzących w uwarunkowaniach przestrzennych. Również w Kamieńcu. Widzimy jak zamknięty niegdyś ogród, z dwoma otwarciami widokowymi, których istnienie stało się przeszłością stanie się częściowym odwzorowaniem historycznej kompozycji z otwarciem jej na absolutnie urzekający krajobraz.
