deelneemster MARIT KOOIMAN van theatergroep Zeeland

Aan tafel voor ons interview vertelt Marit me al gauw over Garazi; de Baskische uitwisselingsstudent waarmee ze heeft samengewerkt bij MDT

Cultuur & Kunst Marit nam deel aan het project via haar Jeugdtheaterschool. Omdat ze met Garazi Engels spreekt, deden ze het interview met de verteller deels in het Nederlands en deels in het Engels, zodat beiden het gesprek konden volgen. Marit blikt of bloost er niet van. Ze zit in het 3e jaar op het tweetalig onderwijs en leert dus in twee talen tegelijk Gelukkig bleek ook voor hun verteller, Dirk Veldhof, de mengelmoes van talen geen probleem.

Elkaar verstaan

Marit gaat één keer per week naar de Jeugdtheaterschool

Zeeland en sprak samen met Garazi verteller Dirk Veldhof over zijn eerste liefde.

Na een introductie-workshop van het TINO team over het programma en het onderzoeken van mogelijke verhaallijnen, begonnen ze met het interview Hoewel de taalwisseling geen probleem was, vond Marit het interviewen aanvankelijk wel spannend. 'Dat zit hem in de onvoorspelbaarheid, je kan iemands gedrag en respons niet bedenken Maar iemand tegemoet komen en met open armen ontvangen helpt enorm', vertelt Marit. Na de ontmoeting met Dirk en een korte inleiding op het project verliep het gesprek soepel en kon ze op een natuurlijke manier het onderwerp van zijn eerste liefde aansnijden.

Marit ontdekte dat er best wat komt kijken bij het afnemen van een interview; je moet meerdere dingen tegelijk doen. Ze mochten, als de verteller daarmee akkoord ging, het gesprek opnemen, maakten tegelijkertijd aantekeningen en probeerden goed door te vragen op de antwoorden van Dirk Marit ontdekte dat ze zich makkelijk inleeft in de verhalen van andere mensen en als het ware in hun verhaal kan stappen. 'Dit heb ik kunnen oefenen en verdiepen '

Na het interview met Dirk koos ze ervoor het verhaal op te schrijven in de vorm van een gedicht Hierin vond ze de opbouw van het later opgetekende verhaal dat in de publicatie is gekomen. Marit heeft door de workshops en het oefenen met schrijven haar schrijfvaardigheid kunnen verbeteren en handvatten gekregen voor het vormgeven van een verhaal Zo bleek de vraag ‘Wat vind je het belangrijkste?’ de ingang te zijn voor het vinden van de titel

Na het schrijfwerk stond filmen op het menu. Marit en haar groepsgenoot Luit bedachten een script 'Je hebt een tijdslimiet dus je moet de kern van je verhaal zien te verbeelden', legt Marit uit Dit viel nog niet mee. Het bedenken van de opzet, het verloop van het verhaal en hoe zet je het allemaal in elkaar? 'Je wil eigenlijk veel meer elementen in het filmpje opnemen dan mogelijk is in een paar minuten!' zegt Marit. Omdat je met non-verbale taal meer kan suggereren en uitdrukken in korte tijd dan met woorden, hebben ze in de video uitsluitend gebruik gemaakt van gezichtsuitdrukkingen en houdingen voor de expressie van de karakters 'Het non-verbale spreken had ik nog niet zo vaak gedaan, terwijl het heel krachtig kan werken', vertelt Marit. De video heeft wat aanpassingen moeten doorlopen, maar uiteindelijk voelt het als een eigen werk en hebben ze de kern van Dirks’ verhaal, naar eigen zeggen, echt weten te pakken. Uiteraard heeft Dirk zijn verhaal ook teruggezien op film Hij was heel blij met hoe de leerlingen zijn verhaal hebben uitgebeeld

Gelijkwaardige uitwisseling

Contact met de oudere generaties is voor Marit niet nieuw Ze komt elke week bij haar opa en oma langs en door haar open houding knoopt ze gemakkelijk een praatje aan met een onbekende op straat Wel nieuw voor haar was het uitgangspunt van het contact Nog niet eerder werkte ze op een gelijkwaardige manier samen met een oudere. 'Om op deze manier met een ouder iemand te werken, het leren van de ander, het besef dat ze waardevolle kennis hebben, dat vind ik creatief', zegt Marit. Dat mag wat haar betreft ook meer gezien worden

'Wanneer je van iemand die al een heel leven achter zich heeft te horen krijgt ‘haal eruit wat erin zit’, dan komt het anders aan', benadrukt Marit 'Ik kon zien aan zijn blik en aan hoe hij het zei, dat hij het echt meende. Doordat je dat moment met elkaar deelt, hoor je het niet meer als wijze raad van buitenaf, maar komt het binnen '

Het inleven in iemand anders en het contact maken tussen jong en oud op deze manier zou Marit wel binnen een schoolcurriculum willen terugzien 'Vooral als project voor leerlingen van 14+', zegt ze. 'Dan kun je het wat grondiger aanpakken en worden levenslessen bewuster opgenomen '