deelnemer Yessin student bij Scalda

Met zichtbaar plezier zwaait Yessin (17) de voordeur open. 'Kom binnen,' roept hij. 'Wilt u wat drinken?' Terwijl ik mijn schrijfspullen erbij pak, klinkt er nog een vraag vanuit de keuken 'Ik doe de thee in een chocoladebeker, is dat goed?' Even later zitten we tegenover elkaar, met dampende mokken Yessin is tweedejaars MBO 4-student op Scalda in Middelburg Zijn studie is Travel, leisure and hospitality. Tijdens de schrijflessen is me al opgevallen dat dit in het Engels wordt aangeduid Voor de volledigheid: het gaat dus over reizen, vrije tijd en gastvrijheid. 'Dat internationale spreekt me aan,' vertelt mijn gastheer. 'Ik houd van presenteren en journalistiek, daarom ga ik waarschijnlijk die kant op '

Van het bestaan van MDT had Yessin een jaar geleden nog geen flauw idee.

'Ik spreek veel mensen uit de eerste, omdat ik nogal jong ben voor mijn jaar. Van hen had ik begrepen dat er zoiets aan zat te komen, maar had geen idee wat ik kon verwachten '

Dat bleef in het begin zo. Yessin en zijn jaargenoten kregen een ochtend lang uitleg over het project 'Dat was best veel informatie,' herinnert hij zich 'We moesten ons een beetje gaan oriënteren, en uren achter elkaar is wel moeilijk om je aandacht erbij te houden ' Toch heeft hij goede herinneringen aan die dag Hij ging samenwerken met Jannes, collega-leerling en vriend. Ze kregen de opdracht om het thema dat ze met de verteller zouden bespreken op elkaar uit te proberen: als ik terug kon in de tijd ? 'Wij dwaalden al snel af,' vertelt Yessin.

'Sowieso hoeft dat voor ons niet: terug in de tijd. We zijn meer gericht op de toekomst. En dat kwam goed uit, want dat geldt net zo voor onze verteller, Rien Pronk Hij zit in een rolstoel en heeft allerlei ellende meegemaakt. En hij zegt altijd: 'Niet in het verleden leven, maar juist met het oog op de toekomst '

Wist Yessin van tevoren iets over de verteller? 'Nee, helemaal niets. Dat was ook juist de bedoeling hoor, dat het een volledig onbekende zou zijn Dus toen we daar aankwamen – de interviews werden gehouden in het restaurant op onze school, van de afdeling horeca –zagen we de trainers weer en werden we naar onze vertellers toe geleid Tijdens de voorbereiding hadden Jannes en ik afgesproken dat we zouden beginnen met: Hoe gaat het met u? Gewoon, een neutrale vraag, om het gesprek op gang te brengen Dat hebben we ook gedaan rolstoel zat, dan was ik waarschijnlijk al dagenlang aan het denken: Hoe komt dat? En: Kunnen we dat wel aan hem vragen? Nu ging het heel spontaan, hij had er geen moeite mee dat we ernaar vroegen na een tijdje. Het was een fijn gesprek, er was interesse van twee kanten. Hij was open en positief, dat maakte het voor ons leerzaam en leuk '

Yessin en zijn vriend dachten 'out of the box'. Ze maakten een rap naar aanleiding van het verhaal van Rien Van het een kwam het ander: voor ze het wisten waren ze op weg naar Rotterdam, om daar in een studio hun rap op te nemen. 'Met Maneau, een vrij bekende producer Hij had de beats al gemaakt Jannes en ik hadden een beat van de bekende rapper Drake uitgezocht, die had hij een beetje aangepast.

Als ik van tevoren had geweten dat Rien in een

Alessio – zijn artiestennaam is ALES – een tekstschrijver, hielp ons met de woorden Ik kende hem al een beetje. Als jochie van zeven luisterde ik naar zijn liedjes. Hij deed mee aan het Junior Songfestival toen-ie dertien was Dus dat was wel gaaf: met twee van die grote namen in zo'n studio terechtkomen

Rol met de wielen die je hebt / want de wielen die heb jij is een van de regels die van mij zijn in de rap Een variant op 'je moet roeien met de riemen die je hebt' En dat doet Rien

Letterlijk, maar ook in symbolische zin. Hij is doorgegaan met leven, na zijn ongeluk Ook al is-ie half verlamd aan zijn linkerbeen, hij is boswachter geworden

Daarnaast deed en doet-ie van alles. Dat-ie met de rolstoel naar school kwam, vonden we ook bijzonder. We vroegen of-ie gebracht was Ja, zei hij Door de buschauffeur Hij was op eigen kracht met het openbaar vervoer gekomen.'

De rappende leerlingen maakten met hulp van 'een klein beetje autotune' een dijk van een rap 'Die muziekvorm klinkt altijd wat agressiever dan bijvoorbeeld een rustig klassiek nummer,' zegt Yessin. Daarom hebben we besloten dat we de tekst voor Rien ook zouden uitprinten en, met een foto van ons drieën, inlijsten

Op het eindgala keek iedereen naar ons filmpje, waarin we stonden te zingen. Er kwam spontaan applaus tijdens het nummer, Jannes en ik waren allebei heel trots '

Hij haalt zijn telefoon tevoorschijn en laat een foto zien waarop beide jongens in feestelijke kledij apetrots kijken 'Met mijn vriendengroep luister ik er nog weleens naar. Inmiddels kent iedereen de tekst uit hun hoofd.'

Na dit enthousiaste verhaal hoef ik eigenlijk niet meer te vragen hoe Yessin terugkijkt op het MDT-traject Ik doe het toch 'Het is een goed project Voor de ouderen is het leuk dat de jeugd naar ze omkijkt

En wij leren ervan.’

Wat dan bijvoorbeeld?

‘Ik heb iets bevestigd gekregen,' zegt hij na enig nadenken 'Ik stond er altijd wel zo in dat het verleden niet zo belangrijk is, dat je er in elk geval niet in moet blijven hangen. Maar door Rien heb ik gezien dat het écht zo is Dat hij juist door die houding gelukkig kan zijn Nu weet ik dus dat het waar is, het is niet langer alleen theorie.'

Zou het MDT-traject, zoals dat hem werd aangeboden, beter kunnen?

Weer een pauze

'Ik weet dat er een paar studenten waren die het idee hadden dat degene die ze moesten interviewen niet goed bij hen paste. Maar ik heb begrepen dat dat juist de bedoeling is Dat we een beetje uit onze bubbel, uit onze comfort zone werden gelokt. Ik denk trouwens dat de meesten wél enthousiast waren. Maar je moet een beetje geluk hebben met degene aan wie je wordt gekoppeld En Rien is een toffe man, dus dat hadden wij.'