РАЗДЗЕЛ 1
1 Вось словы кнігі, якую напісаў Барух, сын Нэрыі, сын Маасіі, сын Сэдэкіі, сын Асадыі, сын Хелкіі, у Вавілоне,
2 У пяты год і ў сёмы дзень месяца, калі Халдэі ўзялі Ерусалім і спалілі яго агнём.
3 І прачытаў Варух словы гэтай кнігі ў вушы Ехоніі, сына Ёахіма, цара Юдэйскага, і ў вушы ўсяго народу, які прыходзіў паслухаць кнігу,
4 І ў слыху вяльможаў і сыноў царскіх, і ў слыху старэйшынаў і ўсяго народу, ад ніжэйшага да высокага, усіх, што жылі ў Вавілоне каля ракі Суд. 5 Тады яны плакалі, пасьціліся і маліліся прад Госпадам.
6 Яны таксама зьбіралі срэбра па сілах кожнага: 7 І паслалі гэта ў Ерусалім да Ёакіма, першасьвятара, сына Хелкіі, сына Саломавага, і да сьвятароў, і да ўсяго народу, які быў зь ім у Ерусаліме, 8 У той самы час, калі ён прыняў посуд дома Гасподняга, які быў вынесены з храма, каб вярнуць яго ў зямлю Юдэйскую, у дзясяты дзень месяца Сівана, гэта значыць, срэбны посуд, які Сэдэкія сын Ёсіі, цар Яды, 9 Пасьля таго, як Навухаданасор, цар Вавілонскі, выгнаў Ехонію, і князёў, і палонных, і моцных, і народ зямлі зь Ерусаліма, і прывёў іх у Вавілон.
10. Яны сказалі: вось, мы паслалі вам грошы, каб купіць вам цэласпаленьня і ахвяры за грэх і дымленьня, і прыгатаваць манну, і прынесьці яе на ахвярнік Госпада Бога нашага; 11 І маліцеся за жыцьцё Навухаданосара, цара Вавілонскага, і за жыцьцё Бальтазара, сына ягонага, каб дні іхнія былі на зямлі, як дні неба; 12 І дасьць нам Гасподзь сілу і прасьвятліць вочы нашы, і будзем жыць у ценю Навухаданора, цара Вавілонскага, і ў ценю Вальтазара, сына ягонага, і будзем служыць ім шмат дзён і здабыць ласку ў іхніх вачах .
13 Маліцеся і за нас Госпаду Богу нашаму, бо мы зграшылі супроць Госпада Бога нашага; і да гэтага дня лютасьць Госпада і гнеў Яго не адвярнуліся ад нас.
14 І вы будзеце чытаць гэтую кнігу, якую мы паслалі вам, каб спавядацца ў доме Гасподнім у сьвяты і ўрачыстыя дні.
15 І скажаце: Госпаду Богу нашаму належыць праведнасьць, а нам сарам на тварах, як гэта сталася сёньня ў Юдэі і ў жыхароў Ерусаліма, 16 і царам нашым, і князям нашым, і святарам нашым, і прарокам нашым, і бацькам нашым: 17 бо мы зграшылі перад Госпадам,
18 і не паслухаліся яго і не паслухаліся голасу Госпада Бога нашага, каб паступаць паводле запаведзяў, якія Ён даў нам адкрыта;
19. З таго дня, калі Гасподзь вывеў бацькоў нашых зь зямлі Егіпецкай, аж да сёньняшняга дня, мы былі непаслухмяныя Госпаду Богу нашаму, і не паслухаліся голасу Ягонага.
20 Дзеля гэтага прыляпілася да нас зло і праклён, які наказаў Гасподзь праз Майсея, раба Свайго, у час, калі вывеў бацькоў нашых зь зямлі Егіпецкай, каб даць нам зямлю, у якой цячэ малако і мёд, як і гэта ўбачыць гэты дзень.
21 Але мы ня слухаліся голасу Госпада Бога нашага, паводле ўсіх слоў прарокаў, якіх Ён пасылаў да нас.
22 Але кожны чалавек кіраваўся памкненьнямі ліхога сэрца свайго, каб служыць чужым багам і рабіць благое ў вачах Госпада Бога нашага.
РАЗДЗЕЛ 2
1. І спраўдзіў Гасподзь слова Сваё, якое вымавіў супроць нас і судзьдзяў нашых, якія судзілі Ізраіля, і цароў нашых, і князёў нашых, і супроць Ізраільцянаў і Юдэяў,
2 каб навесьці на нас вялікія пошасьці, якіх ня было пад усім небам, як гэта было ў Ерусаліме, паводле напісанага ў законе Майсея;
3 каб чалавек еў мяса сына свайго і мяса дачкі сваёй.
4 І аддаў іх у пакору ўсім царствам вакол нас, каб яны былі на ганьбу і на спусташэньне ўсім навакольным народам, куды расьсеяў іх Гасподзь.
5 Такім чынам мы былі паніжаны, а не ўзнесены, бо зграшылі перад Госпадам Богам нашым і не паслухаліся голасу Ягонага.
6 У Госпада, Бога нашага, належыць праўда, а ў нас і ў бацькоў нашых адкрыты сорам, як сёньня відаць.
7 бо ўсе гэтыя пошасьці на нас, якія Гасподзь вымавіў на нас
8 Але мы не маліліся перад Госпадам, каб адвярнуць кожнага ад умыслаў ліхога сэрца свайго.
9 Таму Гасподзь пільнаваў нас на зло, і Гасподзь навёў яго на нас, бо справядлівы Гасподзь ва ўсіх учынках Сваіх, якія наказаў нам.
10 Але мы ня слухаліся голасу Ягонага, каб хадзіць паводле запаведзяў Госпада, якія Ён даў
нам.
11 І сёньня, Госпадзе Божа Ізраілеў, Ты вывеў народ Твой зь зямлі Егіпецкай рукою моцнаю і мышцаю высокаю, і знакамі, і цудамі, і сілаю вялікаю, і здабыў сабе імя, як выглядае гэты дзень:
12. Госпадзе, Божа наш, мы зграшылі, мы ўчынілі бязбожнасьць, мы ўчынілі несправядлівасьць ва ўсіх пастановах Тваіх.
13 Няхай адвернецца ад нас гнеў Твой, бо мала нас засталося сярод народаў, куды Ты нас расьсеяў.
14 Пачуй малітвы нашы, Госпадзе, і просьбы нашыя, і дзеля Цябе выбаў нас, і дай нам ласку перад вачыма тых, што завялі нас.
15 каб уся зямля ведала, што Ты - Гасподзь Бог
наш, бо Тваім імем названа Ізраіль і нашчадкі яго.
16 Паглядзі, Госпадзе, са сьвятога дому Твайго і
паглядзі на нас; прыхілі вуха Тваё, Госпадзе, каб пачуць нас.
17 Расплюшчы вочы твае і паглядзі; бо памерлыя ў
магілах, чые душы вынятыя з целаў іхніх, не аддадуць Госпаду ні хвалы, ні праўды;
18 Але душа моцна засмучаная, якая схілілася і кволая, і вочы слабеюць, і душа галодная дадуць хвалу і праўду Табе, Госпадзе.
19 Таму мы не молімся перад Табою, Госпадзе Божа наш, за праўду бацькоў нашых і каралёў нашых.
20 Бо Ты паслаў на нас гнеў Твой і гнеў Твой, як Ты казаў праз рабоў Тваіх, прарокаў, кажучы:
21 Так кажа Гасподзь: схіліце плечы вашыя на службу цару Вавілонскаму, і застанецеся на зямлі, якую Я даў бацькам вашым.
22 Калі ж вы не паслухаецеся голасу Гасподняга, каб служыць цару Вавілонскаму,
23 І знішчу ў гарадах Юдэі і па-за межамі Ерусаліма голас весялосці і голас весялосці, голас жаніха і голас нявесты, і ўся зямля будзе пустыняю жыхароў.
24 Але мы не хацелі слухацца голасу твайго, каб служыць цару Вавілонскаму; таму Ты спраўдзіў словы, якія Ты прамовіў праз рабоў Тваіх, прарокаў, каб косьці цароў нашых і косьці бацькоў нашых зняць са свайго месца.
25 І вось, яны выкінутыя на сьпёку дзённую і на начны мароз, і памерлі яны ў вялікіх пакутах ад голаду, ад мяча і ад пошасьці.
26 І дом, які названы тваім імем, ты спустошыў, як гэта бачна сёньня, за бязбожнасьць дому
Ізраілевага і дому Юдавага.
27. Госпадзе, Божа наш, Ты ўчыніў з намі па ўсёй дабрыні Тваёй і па ўсёй вялікай міласэрнасьці Тваёй, 28 Як Ты казаў праз Майсея, раба Твайго, у той дзень, калі Ты загадаў яму напісаць закон перад сынамі Ізраілевымі, кажучы: 29 Калі вы не паслухаеце голасу Майго, дык гэты вельмі вялікі натоўп ператворыцца ў малую колькасць сярод народаў, куды Я расьсею іх.
30 Бо я ведаў, што яны не паслухаюць мяне, бо гэта народ цвёрдахрыбетны, але ў зямлі палону свайго яны ўспомняць пра сябе. 31 І ўведаюць, што Я Гасподзь Бог іхні, бо дам ім сэрца і вушы, каб чуць; 32 І будуць славіць Мяне ў зямлі палону свайго, і будуць успамінаць імя Маё,
33 І вернуцца ад цьвёрдахрыбта іхняга і ад ліхіх учынкаў сваіх, бо ўспомняць шлях бацькоў сваіх, якія зграшылі перад Госпадам.
34 І вярну іх у зямлю, якую Я абяцаў бацькам іхнім Абрагаму, Ісааку і Якаву з прысягаю, і будуць яны гаспадарамі над ёю; і памножу іх, і яны не паменшацца.
35. І заключу зь імі запавет вечны, каб быць ім Богам, і яны будуць Маім народам; і ня буду больш выганяць народу Майго, Ізраіля, зь зямлі, якую Я даў ім.
РАЗДЗЕЛ 3
1 Госпадзе Ўсемагутны, Божа Ізраілеў, душа ў тузе, устрывожаны дух кліча да Цябе.
2 Пачуй, Госпадзе, і памілуй; бо Ты міласэрны, і зьлітуйся над намі, бо мы зграшылі перад Табою.
3 Бо Ты трываеш вечна, а мы загінем зусім.
4 Госпадзе Усемагутны, Божа Ізраілеў, пачуй цяпер малітвы памерлых ізраільцянаў і сыноў іхніх, якія зграшылі перад Табою і не паслухаліся голасу Твайго, Бога свайго; .
5 Не памятай пра беззаконьні нашых продкаў, але думай пра сілу Тваю і імя Тваё цяпер, у гэты час. 6 Бо Ты - Гасподзь Бог наш, і Цябе, Госпадзе, славім.
7 І дзеля гэтага Ты ўклаў страх Твой у сэрцы нашыя, каб мы заклікалі імя Тваё і славілі Цябе ў палоне нашай, бо мы ўспомнілі ўсе беззаконьні бацькоў нашых, якія зграшылі перад Табою.
8 Вось, мы яшчэ сёньня ў палоне нашай, куды Ты расьсеяў нас, на ганьбу і на праклён і на адплату за ўсе беззаконьні бацькоў нашых, якія адступілі ад Госпада Бога нашага.
9 Слухай, Ізраэль, запаведзі жыцьця: услухайся, каб зразумець мудрасьць.
10 Як сталася, Ізраіле, што ты ў зямлі ворагаў тваіх, што ты састарэў у краіне чужой, што ты апаганіўся з мёртвымі,
11 Што ты залічаны да тых, што сыходзяць у магілу?
12 Ты пакінуў крыніцу мудрасьці.
13 Бо калі б ты хадзіў шляхам Божым, ты жыў бы ў міры вечна.
14 Даведайцеся, дзе мудрасьць, дзе сіла, дзе розум; каб і ты ведаў, дзе даўгата дзён і жыццё, дзе святло вачэй і спакой.
15 Хто знайшоў яе месца? ці хто ўвайшоў у яе скарбы?
16 Дзе князі паганаў і тыя, што панавалі над зьвярамі на зямлі?
17 Тыя, што забаўляліся з птушкамі нябеснымі, і тыя, што назапашвалі срэбра і золата, на якія спадзяюцца людзі, і не трымалі канца?
18 Для тых, што працавалі ў срэбры і былі так дбайныя, і чые справы недасьледныя,
19 Яны зьніклі і сышлі ў магілу, і іншыя ўзышлі замест іх.
20 Юнакі ўбачылі сьвятло і жылі на зямлі, але дарогі веды ня спазналі,
21 Не разумелі сьцежак яе і не трымаліся за яе: дзеці іхнія былі далёка ад гэтай дарогі.
22 У Ханаане пра гэта ня чулі, і ў Тэмане ня бачылі.
23 Агаранцы, што шукаюць мудрасьці на зямлі, гандляры Мэрану і Тэману, аўтары баек і шукальнікі розуму; ніхто з іх не спазнаў дарогі мудрасці і не памятае сцежак яе.
24 Як вялікі дом Божы, Ізраіль! і якое вялікае месца валодання яго!
25 Вялікі і не мае канца; высокі і невымерны.
26 Былі волаты, знакамітыя з самага пачатку, якія былі такога вялікага росту і такія знаўцы вайны.
27 Не тых выбраў Гасподзь і не даў ім дарогі веды; 28 Але яны былі зьнішчаныя, бо ня мелі мудрасьці, і загінулі праз сваю дурноту.
29 Хто ўзышоў на неба, узяў яе і зьвёў з воблакаў?
30 Хто перайшоў мора і знайшоў яе, і прынясе яе за чыстае золата?
31 Ніхто не ведае дарогі яе і не думае пра сцежку яе.
32 Але той, хто ведае ўсё, ведае яе і знайшоў яе сваім розумам;
33 Хто пасылае сьвятло, і яно ідзе, зноў кліча яго, і яно са страхам слухаецца яго.
34 Зоркі зазьзялі ў гадзінах сваіх і ўзрадаваліся; калі кліча іх, яны кажуць: вось мы; і таму яны з радасцю асвятлялі таго, хто іх стварыў.
35 Гэта ёсьць Бог наш, і ніхто іншы ня будзе падобны да Яго
36 Ён адкрыў усю дарогу ведаў і даў яе Якаву, слузе Свайму, і Ізраілю, каханаму Свайму.
37 Пасьля зьявіўся ён на зямлі і размаўляў зь людзьмі.
РАЗДЗЕЛ 4
1 Гэта кніга запаведзяў Божых і закон вечны: усе, хто захоўвае яго, ажывуць; а хто пакіне, памрэ.
2 Навярніся, Якаве, і вазьмі яго; хадзі перад сьвятлом яго, каб ты асьвятляўся.
3 Не аддавай славы сваёй іншаму, ні таго, што табе карысна, чужому народу.
4 Шчасьлівыя мы, Ізраіль, бо даспадобы Богу адкрыліся нам.
5 Бадзёрыся, народ мой, памяць Ізраіля.
6 Вы былі прададзеныя народам не на пагібель, але таму, што вы выклікалі гнеў у Бога, вы былі аддадзеныя ворагам.
7 Бо вы абуралі таго, хто вас стварыў, прыносячы ахвяры дэманам, а не Богу.
8 Вы забыліся пра вечнага Бога, Які выхаваў вас; і вы засмуцілі Ерусалім, які гадаваў вас.
9 Бо яна, убачыўшы гнеў Божы, які ідзе на вас, сказала: слухайце, жыхары Сіёна! Бог навёў на мяне вялікі плач;
10 Бо я бачыў палон сыноў і дачок маіх, які навёў на іх Вечны.
11 З радасьцю Я карміў іх; але адпусціў іх з плачам і галашэннем.
12 Няхай ніхто не цешыцца з мяне, удавы і многімі пакінутай, якая за грахі дзяцей маіх пакінута; таму што яны адышлі ад закона Божага.
13 Яны ня ведалі пастановаў Ягоных, і ня хадзілі шляхамі запаведзяў Ягоных, і не ступалі сьцежкамі пакараньня ў праўдзе Ягонай.
14 Няхай прыйдуць жыхары Сіёна і ўспомняць пра палон сыноў і дачок маіх, які навёў на іх Вечны. 15 Бо прывёў на іх народ здалёку, народ бессаромны і з чужой мовай, які ні старога чалавека не шкадаваў, ні дзіцяці не шкадаваў.
16 Яны забралі дарагіх улюбёных дзяцей удавы і пакінулі тую, што была адна, спустошаная без дачок.
17 Але чым я магу вам дапамагчы?
18 Бо той, хто навёў на вас гэтыя пошасьці, вызваліць вас ад рук ворагаў вашых.
19 Ідзіце, дзеці мае, ідзіце, бо я застаўся пусты.
20 Я скінуў з сябе вопратку міру і апрануўся ў вярэту малітвы маёй: буду клікаць Вечнага ў дні мае.
21 Адважвайцеся, дзеці мае, усклікніце да Госпада, і Ён вызваліць вас ад улады і рукі ворагаў.
22 Бо мая надзея на Вечнага, што Ён выратуе цябе; і прыйшла мне радасьць ад Сьвятога за міласьць, якая неўзабаве прыйдзе да вас ад Вечнага Збаўцы нашага.
23 Бо я выслаў цябе з плачам і плачам, але Бог верне цябе мне з радасцю і весялосцю навекі.
24 Як цяпер суседзі Сіёна ўбачылі тваю няволю, так убачаць неўзабаве збаўленьне тваё ад Бога нашага, якое прыйдзе на цябе зь вялікай славаю і бляскам спрадвечнага.
25 Дзеці мае, цярпліва цярпіце гнеў, які прыйшоў на вас ад Бога, бо вораг ваш перасьледаваў вас; але неўзабаве ты ўбачыш пагібель ягоную і наступіш на шыю яму.
26 Далікатныя мае пайшлі нялёгкімі шляхамі і былі забраныя, як статак, злоўлены ворагамі.
27 Суцяшайцеся, дзеці мае, і ўсклікніце да Бога, бо Той, хто прывёў гэта на вас, будзе ўспомнены.
28 Бо як вы думалі адступіцца ад Бога, так, вярнуўшыся, шукайце Яго ў дзесяць разоў.
29 Бо той, хто навёў на вас гэтыя пошасьці, прынясе вам вечную радасьць збаўленьнем вашым.
30 Будзь добрым сэрцам, Ерусаліме, бо суцешыць цябе Той, Хто даў табе гэтае імя.
31 Няшчасныя тыя, што крыўдзілі цябе і цешыліся з падзення твайго.
32 Няшчасныя гарады, якім рабілі сыны твае; няшчасная тая, што прыняла сыноў тваіх.
33 Бо, як яна цешылася з гібелі тваёй і цешылася з падзеньня твайго, так яна будзе перажываць за сваё спусташэньне.
34 Бо Я адбяру весялосьць мноства яго, і ганарыстасьць яго зьменіцца ў плач.
35 Бо прыйдзе на яе агонь адвеку, працяглы; і яна будзе населена д'ябламі на доўгі час.
36. Азірніся, Ерусаліме, на ўсход і паглядзі на радасьць, якая ідзе табе ад Бога.
37 Вось, ідуць сыны твае, якіх ты адпусьціў, ідуць, сабраныя ад усходу да захаду словам Сьвятога, радуючыся ў славе Божай.
РАЗДЗЕЛ 5
1 Скінь, Ерусаліме, вопратку смутку і смутку і апраніся ў красу славы, якая ад Бога навекі. 2 Апраніся ў падвойнае адзеньне праўды, якая ад Бога; і ўскладзі на галаву тваю дыядэму славы Вечнага.
3 Бо Бог пакажа бляск тваю кожнай краіне пад небам.
4 Бо імя Тваё будзе называцца ў Бога вечна: супакоем праўды і славай пакланення Божага.
5 Устань, Ерусаліме, і стань высока, і паглядзі на ўсход, і паглядзі на дзяцей тваіх, сабраных ад захаду да ўсходу словам Сьвятога, якія радуюцца ў памяці Божай.
6 Бо яны пешшу адышлі ад цябе і былі адведзены
ворагамі сваімі, але Бог прывядзе іх да цябе ў славе, як сыноў валадарства.
7 Бо Бог пастанавіў, каб кожны высокі пагорак і трывалыя берагі былі разбураны, і даліны засыпаны, каб выраўнаваць зямлю, каб Ізраіль ішоў бяспечна ў славе Божай,
8 І нават лясы і ўсякае пахучае дрэва ахінуць
Ізраіля паводле загаду Божага.
9 Бо Бог будзе весьці Ізраіль з радасьцю ў сьвятле славы Сваёй зь міласэрнасьцю і справядлівасьцю, што ад Яго.