अध्य 1 द् १ ते ओह अग दे बिच चलदे रे ह ते परमाता दी स्बत करदे ते प्् दा आशीष दे दे रे ह। २ उस िेले अजररया खडे होईये इस चाली पारारा बकता; ते अग दे बिच म्ंह खोलदे होई आखया। ३ हे प्् परमातमा, तू धन ओ, तेरा रां सदा स्बत ते मबहमा करर दे काबिल ऐ। ४ कीहके तू साडे कने कीते दे सारे कमे च धम् ओ; ५ जे बकश तू साढे उपर ते साढे िबे दे पबित रगर यरशलेम उपर लेई आए दे ओ, उदे च तू सचे नाय बकता, कीजे तू सच ते नाय दे मतािक साढे पापे दे कारण साढे उपर एह् सि बकश लेई आए हे । ६ कीहके अस पाप बकते ते पाप बकते ते तेरे कोलां हबिये। ७ अस सारे गले च उलंलर बकता, ते रा तेरे हुे दा पालर बकता, रा उने पालर बकता, ते रा तेरे आजा दे अर्सार बकता बक साडे ठीक होिे। ८ इस आस् ते जे बकश तू साढे उप् पर लाया ऐ ते जे बकश तू साढे कर् रे बकता ऐ, तू सच् चाई कर् रे बकता ऐ। ९ ते तू सार् अधम द् शरे दे हते च सौंपी ओडे या, जेडे परमाता दे परमाता दे लृबणत रफरत कररे आले, ते इक िेईमार राजा ते सारे संसार च सारे कोला द् ष राजा दे हते च सौंपी बदता। १० ते ह़्र अस अपरे म्ंह़ रेई खोली सकदे , तेरे दासे आस् ते शमा ते बरंदा कररे आस् ते िरी गेदे आं ; ते तेरी ्क् कररे आले गी। ११ बफरी िी अपरे रां दे कारण साह्डे गी पूरी चाली रेई छ् डाओ, ते रा गै अपरे िाचा गी तोडी ओडो। १२ ते अपरे लाडले अबाहम दे िासे, ते अपरे सेिक इसहाक दे िासे ते तेरे पबित इसाएल दे िासे अपरी दया साडे कोलों दू र रा कर; १३ तू उदे कने गल बकती ऐ ते िादा बकता ऐ के तू उं दी िंश गी स्गा दे तारे दे समार ते सम्ंदरे दे कंडे पई दी रे त दे समार िधाओ।
१४ की िे हे प््, अस बकसे िी जाबत कोला लट होई गेदे आं , ते अपरे पापे दे कारण सारे संसार च इस बदर दे हे ठ गै रखे गेदे आं । १५ रा ते इस समे र कोई राजक्मार, र ्बिषि्ा, रा सरदार, रा होमिबल, र िबलदार, र िबलदार, र धूप, ते रा तेरे सामरे िबलदार ते दया कररे आली जगह। १६ बफरी िी आओ पछताए दे बदल ते रम आता कने सीकार करचे। १७ बजयां मेढे ते िैले दे होमिबल च, ते दस हजार मोिे मेढे दे होमिबल च, उयां गै साढा िबलदार अज तेरे रजर च होऐ, ते अस पूरी चाली तेरे बपचे चलरे दी अर्मबत दे ओ; तेरे उपर ्रोसा करो। १८ ते हर अस सारे मर कने तेरे बपचे चलदे आं , तेरे कोला डरदे आं ते तेरे म्ंह गी ढू ं ढरे आं । १९ साह्डे गी शबममदा रेईं कर, लेकर अपरी दया ते अपरी दया दे मतािक साढे कने विहार कर। २० अपरे अद् ््त कमे दे मतािक असेगी िी िचाई लै , ते हे प््, तेरे रां दी मबहमा कर; २१ ते अपरी सारी शक् ते शक् च शबममदा होर, ते उं दी ताकत िू िी जा; २२ ते ओह जारर दे बक तू परमाता, इकलौता परमाता ते सारे संसार उपर मबहमा कररे आला। २३ ते राजा दे रौकर जेडे उने गी अंदर पां दे हे , उने राल, बपच, िो ते छोिी लकडी कने ओि गी गरम कररा रेई छडे या। २४ इस तहाम ्टी दे उर चालीस हार उपर लौ िगदी रे ई। २५ ते उर कली गी ्टी दे चारों पासे बमले दे लोके गी जला बदता। २६ लेकर परमेसरे दा स्गादूत अजररया ते उदे साबरये कने बमबलयै अग च उतरी आए ते अग दे लौ गी उडाई बदता। २७ ्टी दे बिचे गी रम सीिी आली हिा दे रप च िराई बदता, बजसदे कनै अग उरेगी बिल्ल रेई छूई, ते रा गै उरेगी चोि पजां दी ही ते रा गै परे शार करदी ही।
२८ उस िेले तैरे इक म्ंह दे समार ्टी च परमाता दी स्बत, मबहमा ते आशीष बकती। २९ हे प्् परमातमा, तू धन ओ, ते सदा स्बत ते सि तों उपर उचा बकता जािे। ३० ते तेरा मबहमा ते पबित रां धन ऐ, ते हमेशा लेई सारे कोलां स्बत ते उचा बकता जा। ३१ तू अपरी पबित मबहमा दे मक्र च धन ओ, ते सदा य्गे लेई सारे कोलां स्बत ते मबहमा बकते जारे आला ओ। ३२ धन ओ जेडा गहराई गी बदखदे ते करिे उपर िैठे दे ओ। ३३ तू अपरे राज दे मबहमामय बसंहासर उपर धन ओ, ते हमेशा लेई सारे कोलां स्बत ते मबहमा बकते जारे आला ओ। ३४ स्गा दे आकाश च तू धन ओ, ते सिरे कोला िडा स्बत ते मबहमा सदा लेई जाओ। ३५ हे प्् दे सारे कम, प्् दा आशीष करो; ३६ हे आकाश, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते सिरे कोलां उपर सदा-सदा उपर उचा करो। ३७ हे प्् दे स्गादूत, प्् दा आशीष दे ओ; ३८ हे स्गा दे उपर दे सारे पारी, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते सिरे कोलां उपर सदासदा उपर उचा करो। ३९ हे प्् दे सारे शक्यां , प्् दा आशीष करो; ४० हे सूरज ते चंदमा, प्् दा आशीष करो; ४१ हे स्गा दे तारे , प्् दा आशीष दे ओ; ४२ हे हर िरखा ते ओस, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते सदा-समे कोलां उपर िधी जाओ। ४३ हे सारे हिाएं , प्् दा आशीष करो; ४४ हे अग ते गम्, प्् दा आशीष दे ओ; िे सि हमेशा के बलए। ४५ हे सद् ते गीर, प्् दा आशीष करो; ४६ हे ओस ते िफा दे तूफार, प्् दा आशीष करो; ४७ हे रातां ते बदर, प्् दा आशीष दे ओ, उने गी सदा आशीष करो ते सारे कोलां उपर चढाओ। ४८ हे उजाला ते ने रे, प्् दा आशीष करो; ४९ हे िफा ते ठं ड, प्् दा आशीष करो;
५० हे ठं ड ते िफा, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते हमेशा लेई सारे कोला उपर उचा करो। ५१ हे बिजली ते िादल, प्् दा आशीष करो; ५२ हे धरती प्् दा आशीष दे ऐ, उदी स्बत करो ते सि तों उपर सदा ि्लंद कर। ५३ हे पहाड ते छोिी-छोिी पहाबडयां , प्् दा आशीष करो; ५४ हे धरती उपर उगरे आली सारी चीजां , प्् दा आशीष दे ओ; ५५ हे पहाड, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते सि तों उपर सदा ि्लंद करो। ५६ हे सम्ंदरे ते रबदयाँ , प्् दा आशीष दे ओ; ५७ हे वे ल ते पारी च चलरे आले सारे , प्् दा आशीष करो; ५८ हे सारे हिा दे पंछी, प्् दा आशीष करो; ५९ हे सारे जारिर ते पश्एं, प्् दा आशीष करो; ६० हे मर्खे दे संतार, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते उदी सदा-सद उपर उचा करो। ६१ हे इसाएल, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते हमेशा लेई सि तों उपर उचा करो। ६२ हे प्् दे याजक, प्् दा आशीष करो; ६३ हे प्् दे सेिक, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते हमेशा लेई सि तों उपर उचा करो। ६४ हे धम् आता ते पाणी, प्् दा आशीष करो; ६५ हे पबित ते रम बदल दे मर्ख, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते सदा सारे कोलां उपर िधी जाओ। ६६ हे अरबरया, अजररया ते बमसाएल, प्् दा आशीष दे ओ, उदी स्बत करो ते सदा-सदा उपर सारे कोलां उपर करो; ते जलदी लौ। ६७ हे प्् दा धनिाद करो, कोंबक ओह कृपाल् ऐ, कोंबक ओस दी दया सदा बिकदी ऐ। ६८ हे सारे प्् दी आराधरा कररे आले, दे िताएं दे परमाता दा आशीष करो, उदी स्बत करो ते उं दा धनिाद करो;