CHAPTER 1
1 A copy av einum epistle, sum Jeremy sendi unto tey, sum vóru til at verða led í Babylon av konginum í Babylonians, til certify tey, sum tað var boð um Gud.
2 orsakað av syndirunum, sum tú hevur framt áðrenn Gud, skalt tú verða led burtur í Babylon av Nabuchodonosor kongur í Babylonians.
3 So tá tú/kemur/koma til Babylon, ye skal vera har í mong ár, og í langa tíð, navn, sjey ættarlið: og eftir, at eg fari at taka tær/tykkum/tygum burtur úr friði.
4 nú skal tú síggja í Babylon gudar av silvur, og av gulli, og av træ, fødd á herðar, sum elva til at óttast.
5 varware tí, at tú/ikki ert/eru vísur/vís í, at tú/ikki ert/eru so vísur/vís í, at tú//tygum sært/síggja teir/tær/tey.
6 men sig ye í hjarta tínum, O Lord, vit mugu tilbiður teg.
7 For mín eingil er saman við tær, og eg fari at bil til tína sál.
8 As fyri tunguna, er tað pussa av arbeiðinum, og tey sjálv eru gild og lagt yvir við silvur; hóast teir/tær/tey eru men skeiv, og duga ikki at tosa.
9 Og taka gull, sum tað var fyri ein virgin, sum elskar at fara samkyndur, tey gera krúnur fyri høvdið av sínum gudum.
10 onkuntíð eru eisini priests convey frá sínum gudar gull og silvur, og bestow tað á sær sjálvum.
11 ja, teir/tær/tey fara at geva harof til vanligt harlots, og dekkinum teir/tær/tey sum menn við silvur, og gudar av gulli, og træ.
12 enn ikki kunnu hesar gudar bjarga sær sjálvum frá rust og moth, hóast tey eru fjaldur við korkalittum raiment.
13 teir/tær/tey turkaði andlit teirra orsakað av støvinum í templið, tá ið tað er nógv á teimum.
14 Og hann kann ikki seta seg til deyða, sum særdi hann, sum um hann var ein døma av landinum.
15 hann hevur eisini í høgru hond, og ein øks: men kann ikki bera seg úr kríggi og tjóvar.
16 Hvarby teir/tær/tey eru kendur fyri ikki at vera gudar: tí óttast teir/tær/tey ikki.
17 For sum ein vesel, at ein maður brúkar, er einki vert, tá ið tað er brotið; sjálvt so er tað við sínum gudar: tá ið tey eru sett upp í templið, teirra eygu eru full av dusti gjøgnum føtur teirra, sum koma inn.
18 Og sum hurðarnar eru gjørd til, at hvørja síðu á honum, sum er gjørdur, sum verður framt at líða: sjálvt so, at presturin ger skjótt, við lásið, og rimar, so at teirra gudar verða spilt við tjóvar.
19 teir/tær/tey ljósa teir/tær/tey ljós, ja, meira enn fyri seg sjálvan/sjálva, har teir/tær/tey ikki síggja eitt.
20 teir/tær/tey eru sum ein av teimum, sum eru í templið, hóast teir/tær/tey siga, at teir/tær/tey eru 20 av jørðini; og tá ið teir/tær/tey eta teir/tær/tey og klæðini, kenna teir/tær/tey tað ikki.
21 andlit teirra eru svartir gjøgnum roykin, sum koma út úr templið.
22 Upon teirra líkir og høvd sita batar, svølgjar og fuglar, og kettur eisini.
23 By hetta veit kanska, at tey eru ongar gudar: tí óttast tey ikki.
24 Notwithstanding gullið, sum er um tey at gera tey vøkur, uttan at tey turkaði seg av rustinum, fara tey ikki at skína: fyri hvørki, tá ið tey vóru molten, at tey kenna tað.
25 tingini, har eingin anda er keypt fyri ein mest høgan prís.
26 teir/tær/tey eru fødd á herðar, har teir/tær/tey ikki eru vert, at teir/tær/tey eru einki vert.
27 teir/tær/tey kunnu eisini gera tað, sum teir/tær/tey kunnu gera, um teir/tær/tey ikki kunnu gera tað, um teir/tær/tey kunnu ikki gera tað, um teir/tær/tey kunnu flyta seg sjálvan/sjálva: hvørki, um teir/tær/tey kunnu gera seg sjálvan/sjálva, men teir/tær/tey kunnu ikki gera tað, sum teir/tær/tey kunnu gera.
28 As fyri tað, sum eru ofra tey, teirra priests selja og misnýta; Á eins og konur teirra lá har í salti; men til tey fátæku og impotent, geva tey einki av tí.
29 Menstruous kvinnur og kvinnur í barnbed eta teirra offur: av hesum, sum tú/kanst/kunnu vita, at teir/tær/tey ikki eru bangin fyri teimum.
30 Fyri hvussu kunnu teir/tær/tey verða kallaðir/kallaðar/kallaðar/kallað? tí at kvinnur settu kjøt áðrenn gudar í silvur, gull og træ.
31 Og priestarnir sita í templið, hava teirra klæði, og teirra høvd og skegg, og einki á høvdinum.
32 teir/tær/tey brøla og gráta áðrenn gudar, sum menn gera í veitsluni, tá ein er deyður.
33 priestarnir taka eisini av sínum týtum og klæðum og børnum.
34 um tað er óndur, at ein doeth unto tey, ella gott, eru tey ikki før fyri at recompense tað: tey kunnu hvørki seta ein kong, ella setti hann niður.
35 Á eins hátt kunnu teir/tær/tey hvørki geva ríkidømi ella pengar: hóast ein maður ger ein vow unto teir/tær/tey, og halda tað ikki, teir/tær/tey ikki hava brúk fyri tí.
36 kunnu teir/tær/tey bjarga ongan mann frá deyðanum, hvørki bera tey veiku frá teimum, sum kunnu.
37 teir/tær/tey kunnu ikki seta ein blindan mann aftur til at síggja, ella hjálpa nøkrum manni í sínum distress.
38 teir/tær/tey kunnu ikki gera eina náði fyri einkjuni, ella gera tað gott fyri pápa.
39 teirra gudar av træ, og sum eru yvirlaid við gulli og silvur, eru sum steinar, sum hann er úr fjallinum: tey, sum tilbiður tey, skulu vera ørkymlaður.
40 Hvussu skuldi ein maður hugsa og siga, at tey eru gudar, tá ið sjálvt Chaldeans seg sjálvi?
41, sum um tey skulu síggja ein býtt, sum ikki kann tosa, hava tey við sær, og ítreat Bel, at hann kann tosa, sum um hann var førur fyri at skilja.
42 enn tey skilja ikki hetta sjálv, og lata tey: tí tey hava onga vitan.
43 kvinnur, sum hon eisini helt, at hon ikki helt, at hon var so verdur, at hon ikki helt, at hon var so verdur, at hon ikki helt, at hon var so verdur, sum hon helt, at hon ikki var so verdur, sum hon helt, ella hon var brotin.
44, sum er gjørt millum tey, er skeivt: hvussu kann tað vera, at tey eru gudar?
45 teir/tær/tey eru gjørd úr timburfólkum og gullsmithum: teir/tær/tey kunnu einki annað enn arbeiðið.
46 Og tey sjálv, sum gjørdu tey ongantíð longur, kunnu tey ongantíð halda fram leingi; hvussu skuldi tað verið gjørt av teimum, sum eru gjørd úr teimum?
47 For teir/tær/tey fóru at lúgva og reproaches til teirra, sum koma eftir.
48 For tá ið tað kemur til kríggj ella pestur á teimum, priests consult við sær sjálvum, har tey kunnu vera krógvað við teimum.
49 Hvussu kunnu menn ikki skilja, at tey ikki kunnu bjarga sær sjálvum frá kríggi, ella frá pesti?
50 Fyri at síggja teir/tær/tey vera men av træ, og yvirlaid við silvur og gull, skal tað vera kent herafter, at teir/tær/tey eru skeiv:
51 Og tað skal manifesta seg til allar tjóðir og kongar, sum tey eru ongar gudar, men arbeiðir av monnum hjá monnum, og tað er einki arbeiði hjá Gudi í teimum.
52, sum ikki veit, at tey eru ongar gudar?
53 For hvørki kunnu teir/tær/tey seta ein kong upp í landinum, ella geva regn til menn.
54 hvørki kunnu teir/tær/tey døma teirra egnu orsøk, ella reytt, at teir/tær/tey eru ikki før fyri: til teir/tær/tey eru sum krákar millum himmal og jørðina.
55 Hvarupon, tá ið eldur fall á húsini hjá gudar av træ, ella legði yvir við gulli ella silvur, teirra priests fer at rýma, og flýggja; men teir/tær/tey skulu verða brendir/brennaðar/brennaðar/brennað sum einsundur/ brennaðar/brennað sum eins.
56 meiraover tey kunnu ikki standa ímóti nøkrum kongi ella fíggindar: hvussu kann tað vera, at tey eru gudar?
57 hvørki eru hasar gudarnir í træ, og legði yvir við silvur ella gull, før fyri at flýggja antin frá tjóvar ella tjóvar.
58, hvørs gull, og silvur, og silvur, har tey eru ílatin, tey eru sterk, og fara avstað viðal: hvørki eru tey før fyri at hjálpa sær sjálvum.
59 tí er tað betri at vera ein kongur, sum honweth hansara vald, ella annað ein vinningable vesel í einum húsum, sum eigarin skal hava brúk fyri, enn so skeivt gudar; ella at vera ein hurð í einum húsum, fyri at halda slíkt har, enn so skeivt gudar. ella ein søl av træ í einum slotti, enn so skeivt gudar.
60 For sun, mánan og stjørnur, verða bjart og send til at gera teirra skrivstovu, eru obedient.
61 á eins og snarljósið, tá ið tað brýtur seg fram, er lætt at síggja; og eftir sama hátt stoytti vindurin í hvørjum landi.
62 Og tá Gud gav skýggini at fara yvir allan heimin, gera tey, sum tey eru bannað.
63 Og eldurin sendi frá omanfyri at brúka heygnum og skógin, sum tað er boð um: men hesar eru sum ikki í honw ella vald.
64 Hvarfore tað er hvørki at vera væntað ella segði, at tey eru gudar, síggja tey, tey eru hvørki før fyri at døma, ella at gera gott menn.
65 vita, at tey eru ongar gudar, óttast tey ikki,
66 For tey kunnu hvørki banna ella signa kongar:
67 hvørki kunnu teir/tær/tey skriva tekin um himnar millum hita, ella skína sum sólin, ella geva ljós sum mánan.
68 teir/tær/tey eru betri enn teir/tær/tey: tí teir/tær/tey kunnu koma undir einum dekka og hjálpa sær sjálvum.
69 tað er tað, sum eingin merkir, at tey eru gudar: tí óttast tey ikki.
70 For sum ein ræðufilmur í einum urtagarði av agurkum, sum ikki eru teirra gudar av træ, og legði seg yvir við silvur og gull.
71 Og eins og tað, sum teirra gudar av træ, og legði yvir við silvur og gull, eru sum ein hvítur tor í einum orchard, sum hvønn fuglur sitteth á; sum eisini ein deyður kroppur, er tað eystan í myrkrinum.
72 Og ye skal vita, at teir/tær/tey skulu vera eingin gudar av tí bjarta korkalittu, sum roteth á teimum: og tey sjálvi eftir at hava etið, og skal vera ein reproach í landinum.
73 Better tí er tann bara maðurin, sum ikki hevur fyrimynd: fyri hann skal vera langt frá reproach.