Gospelin av Mary. CHAPTER 1 1 Signi og nakrantíð glor, sum Mary, sprungi frá tí, sum var føddur í býnum, var føddur í býnum av Nazareth, og útbúgvin í Jerusalem, í templið hjá Harrinum. 2 navn hennara var Joachim, og mamma hennara er Anna. Familjan hjá pápa hennara var av Galileu og býnum í Nazareth. Familjan hjá mammu síni var av Bethlehem. 3 teirra lív vóru greitt og rætt í sjónini á Harrinum, pious og skyld, áðrenn menn. Fyri at teir/tær/tey býttu alt sítt evni í tríggjar partar: 4 ein av teimum, sum tey halgaðu til templið og her í templið; Einother teir/tær/tey javnvnu millum fremmandafólk, og fólk í fátækum umstøðum; og triðja teir/tær/tey bílegði seg fyri seg sjálvan/sjálva og brúkar sína egnu familju. 5 á henda hátt búðu tey í umleið tjúgu ár, í tænastu hjá Gudi, og tað, sum eru menn, uttan nøkur børn. 6 men teir/tær/tey lovaði, um Gud skuldi gjørt teir/tær/tey við nøkrum máli, høvdu teir/tær/tey gjørt tað til tænastu hjá Harrinum; Á hvørjum kontu fóru teir/tær/tey í hvørja veitslu í ár til templið hjá Harrinum. 7 Og tað kom at standa, at tá veitslan hjá dedication teknaði nær, Joachim, við nøkrum øðrum av sínum ætt, fór upp til Jerusalem, og í løtuni var tað høgt, sum var høgt. 8, tá ið hann sá Joachim við restina av grannarunum, tók við sær, vanvirða bæði hann og hansara bjóðar, og spurdi hann, 9 hví hann, sum hevði eingi børn, hevði hildið, at tey, sum høvdu? Tá ið hann hevði bjóðað, at hansara bjóðar ongantíð kundi verið góðtikin av Guði, sum varð dømd av honum, sum ikki var verd at hava børn; Scripture hevur sagt, Cursed er hvønn, sum ikki skal vera ein maður í Ísrael. 10 hann segði, at hann átti fyrst at verið leysur frá hasum banninum, og so kom hann við sínum boð um at vera til staðar hjá Gudi. 11 men Joachim at vera nógv ørkymlaður av skommunum av slíkum reproach, fór frá henni, sum vóru saman við neytunum í teirra fortíð; 12 For hann hevði ikki lyndi til at fara heim aftur, so at grannarnir, sum vóru til staðar og hoyrdu alt hetta frá høgum. CHAPTER 2 1 men tá ið hann hevði verið har í eina tíð, tá ið hann var einsamallur, tá ið hann var einsamallur, var ein eingil av Harrinum, sum stóð við honum við einum prodi. 2 To hvønn, sum var stúrin um útsjónd, eingil, sum var komin til hansara, endaavouring at skriva hann: 3 Be ikki bangin, Joachim, ella stúrin um at síggja meg, tí eg eri ein eingil av Harrinum, sum eg kann boða tær frá, at tú/hevur/hava hoyrt, og tín/tykkara/tygara/tygara bønir eru hoyrdur/hoyrdar/hoyrd, og tín/tykkara/tygara alms ascended í eygsjón av Guði. 4 For hann hevur heilt víst sæð tína skomm, og hoyrdi teg órættvíst, at tú ikki hevur børn: til Gud er tann, sum ikki hevur sæð, og ikki av lyndi; 5 Og so tá ið hann læt aftur, men tann, sum hann ger tað, so er hann, at hann kann vera í einum meira undurfullum hátt,
og tað er føddur, at hann ikki er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, 6 For fyrsta mamma tín tjóð, var hon ikki so mikið sum hon, fyrr enn hon var í endanum av sínum gomlu aldri, sum var gjørdur í einum vælsignilsi, sum var gjørd til allar tjóðir. 7 Rachel eisini, so nógv í tænastu við Gud, og væl dámdur so nógv av holy Jacob, helt fram í langa tíð, men aftaná var mot hennara av Joseph, sum ikki bara var í Egyptalandi, men kom við nógvum tjóðum frá at gera av hungri. 8, sum millum dómaran var meira valiant enn Samson, ella meira holy enn t? Og hóast bæði mamma teirra vóru týt. 9 men um orsøkin til ikki at sannføra teg um sannleikan hjá mær, at tað eru frequentir í víðgongdum árum, og tey, sum vóru settar, hava tikið fram til teirra stóra bilsin; Tí at Anna kona tín/tykkara skal taka tær/tykkum eina dóttur, og tú/skalt/skulu ringja til Hennara navn; 10 Hon skal, eftir tínum vow, vera halgað til Harrin frá sínum barnsburði, og verður fylt við Holy spøkilsi frá mammu síni. 11 hon skal hvørki eta ella drekka nakað, sum er morbróðir/farbróðir, ella skal hennara samrøðu vera uttan millum tey vanligu fólkið, men í templið av Harrinum; Tað er so, at hon kanska ikki fellur undir nøkrum háða ella illgruna um tað, sum er ringt. 12 So í processinum av hennara ár, sum hon skal vera í einum miraculous hátt, sum var føddur av einum, so hon skal, meðan hon enn var ein virgin, í einum hátt, sum ikki hevur við sær, sum skal vera, sum skal verða kallaður, og sambært at signification av hansara navn, be Saviour of all tjóðir. 13 Og hetta skal vera eitt tekin um teg/tykkum/tygum, sum eg sigi, tá ið tú/kemur/koma til gull gate av Jerusalem, tú/skalt/skulu hitta konu tína/tykkara, sum ikki er sera stúrin um, at tú/kemur/koma aftur fyrr, skalt/skulu tú//tygum fara at síggja teg/tykkum/tygum. 14 tá eingil hevði sagt, at hann fór frá honum. CHAPTER 3 1 aftaná, at eingil kom til Anna, sum segði: Óttast ikki, at tað, sum tú sært, er ein anda. 2 For eg eri, at eingil, sum hevur bjóðað tær/tykkum/tygum, og nú er tað, at eg kann boða tær/tykkum/tygum frá, at ein dóttir verður føddur/fødd, sum skal verða kallað Mary, og skal vera signað yvir allar kvinnur. 3 hon skal vera, beinanvegin á hennara føði, full av tí, sum Harrin, og skal halda fram í trý ár, og aftaná, at hon er komin til tænastu hjá pápa sínum, og aftaná, at hon ikki skal fara frá templið, til hon kemur til fleiri ár. 4 Í einum orði skal hon tæna Harrin um náttina og dag í fasting og bøn, skal halda seg frá hvørjum morbróðir/farbróðir, og ongantíð kenna nakran mann; 5 men, at vera ein óbrúkur instance uttan nakra dálking ella defilement, og ein virgin ikki veit, at nakar maður, skal taka ein son, og ein arbeiðsmaður skal taka fram við Harrinum, sum bæði við sínum yndi og navn og arbeiðir, skal vera Saviour av heiminum. 6 Arise tí, og far upp til Jerusalem, og tá tú skalt koma til hatta, sum eitur gull gate, tí tað er gilt við gulli, sum eitt tekin um tað, sum eg havi sagt tær, tú, tú skalt koma til
hatta. Skalt/skulu tú/hitta mann tín/tykkara, tí hvørs trygd tú/hevur/hava verið so nógv stúrin. 7 tá ið tú/finnur/finna hesi tingini, halda/halda tú/, at alt tað, sum eg havi sagt tær/tykkum, skalt/skulu tú/eisini vera framt. 8 Sambært tí, at teir/tær/tey møttust, fóru teir/tær/tey báðir/báðar/bæði av teimum, har teir/tær/tey komu til staðið, og tá ið teir/tær/tey komu til staðið. 9, gleðist við sjónina hjá hvørjum øðrum, og at vera púra nøgdur/nøgd við eitt barn, tey góvu, orsakað av Harrinum, sum exalts. 10 eftir at hava rósti Harrin, komu tey heim aftur, og búðu í einum glaðum og vissaði vænta, at Gud hevði lovað. 11 So Anna, og kom fram við eini dóttur, og eftir einum eingil, sum vardi, at foreldrini ringdu til hennara navn. CHAPTER 4 1 Og tá trý ár vóru útgongd, og tíðin hjá henni, sum vit gjørdu, tóku tey við sær til templið í Harrinum við at bjóða. 2 Og har vóru um templið, eftir fimtan Psalms av stigum, fimtan trappurnar til ascend. 3 For templið verður bygt í einum fjalli, altar av brendioffering, sum var uttan, kundi ikki koma nær við men við trappurnar; 4 foreldrini hjá signi og barn Mary setti hana á ein av hesum trappunum; 5 men meðan teir/tær/tey settu seg úr klæðum, sum teir/tær/tey høvdu ferðast, og eftir at seta seg í nakrar, sum vóru meira ruddiligt og rein, 6 í óreinur,at Harrin hjá Harrinum í einum slíkum hátt fór upp um trappurnar, uttan at hjálpa henni, uttan at hjálpa henni, uttan at hjálpa henni, at nakar hevði dømt frá honum, at hon var fullkomin. 7 Soleiðis gjørdi Harrin, í tí at hann var í ferð við at arbeiða hetta framúrskarandi arbeiðið, og prógv av hesum undur, hvussu stórt hon var, sum var herafter. 8 men foreldrini høvdu bjóðað sær offur, eftir at hava verið saman við lógini, og fullkomna teirra vow, fór avstað við øðrum virginum í íbúðini, sum vóru settar upp har, og tey komu heim aftur. CHAPTER 5 1 men moyðin av Harrinum, sum hon kom fram í ræðslu, økti eisini í fullkomileikan, og eftir at siga, at pápi hennara og mamma hennara tóku sær av henni, men Harrin tók sær av henni. 2 For hon hvønn dag hevði samrøðu við einglar, og hvønn dag fekk vitjandi frá Guði, sum varðveita hana frá øllum sløgum av óndum, og var atvoldin til at vera einbound við øllum góðum tingum; 3 So, at tá ið hon var komin til hennara fjørutunda ár, sum tann óndi kundi ikki leggja nakað til hennara ábyrgd av reproof, so øll góð fólk, sum vóru kendur við henni, hámetti hennara lív og samrøðu. 4 Tá ið tíðin var høgt, gjørdi ein almenn bílegging. Tað var alt tað, sum hevði alment semjur í templið, og vóru komin heim aftur til hetta aldur, skuldi komið heim aftur, og sum tey vóru nú av einum rættum matur, skuldi verið sambært í sínum landi, sum vóru gift.
5 Til tað, sum command, hóast allir hinar virginar las, gav Mary obedience, Mary, sum Harrin svaraði, at hon kundi ikki comply við tí. 6 Assigning hesar orsøkir, at bæði hon og foreldur hennara høvdu halgað hana til tænastu hjá Harrinum; og við síðuna av, at hon hevði lovað virginity til Harrin, sum vow hon var resolved ongantíð at bróta ígjøgnum við einum manni. 7 The høgt presturin var herby kom inn í ein trupulleikar, 8 síggja hann durst hvørki á einari hond upploysa vow, og óhøvdið Scripture, sum sigur, Vow og pay, 9 Nor á hinari hond navnkenna ein siður, sum fólkið vóru fremmandafólk, sum vóru fremmandafólk, sum vóru fremmandafólk, sum vóru fremmandafólk. 10, sum hann hevði gjørt, tá ið hann var í ferð við at hittast saman, og tað skuldi verið, at hann kundi havt teirra ráð, hvussu hann hevði best við sær, hvussu hann hevði tað besta at halda fram í so trupult. 11 tá ið teir/tær/tey vóru sambært, vóru teir/tær/tey samd um at leita eftir Harrinum, og spyr/spyrjið hann frá hesum málinum. 12 Og tá ið teir/tær/tey vóru øll trúlovað í bønum, høgt og høgt, eftir at teir/tær/tey fóru at leita sær til Gud. 13 And beinanvegin var ein rødd frá ark, og náði, sum øll nú hoyrdu, at tað má vera sett ella leitaði eftir einum spádómur av Isaiah til hvønn moy skuldi verið givið og verða t. 14 For Isaiah saith, har skal koma fram ein rod úr stem of Jesse, og ein blóma skal vár út úr sínum root, 15 And Spiritin av Harrinum skal hvíla seg á honum, Spirit of Wisdom og Understanding, Spirit of Counsel og Might, Spirit of Knowledge og Piety, og Spirit of ótta fyri Harrin skal fylla hann. 16 Then, eftir hesum spádómur, hann útnevndur, at allir menn í húsinum og familju av David, sum vóru hjúnalag, og ikki gift, skuldi havt fleiri rods til altar, 17 Og út úr tí, sum hann skuldi verið, eftir at tað var ein blóma, sum skuldi verið, og á ovastu av tí, sum Harrin skuldi sita í tí, sum hann skuldi verið tann maðurin, sum skuldi verið tann, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið tann, sum var tann, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið tann, sum var tann, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið tann, sum var tann, sum var tann, sum skuldi verið, og tað var ein maður, sum skuldi verið tann, sum var tann, sum var tann, sum skuldi verið, og CHAPTER 6 1 millum restina av teimum, sum eitur Joseph, av húsunum og familju av David, og ein persónur sera langt í fleiri ár, sum teknaði aftur, tá ið hvør ein var við síðuna av. 2 So, tá einki kom til, at himmalin var samdur, tann høgi røddin, sum vardi at leita sær aftur, tá ið einki kom til, at Gud var aftur. 3, sum svaraði, at hann var tann, sum var tann einasti persónurin, sum ikki hevði tikið saman við teimum, sum ikki høvdu tikið við sær. 4 Joseph tí var svikin. 5 For, tá ið hann tók rod, og ein dove kom úr Himmalinum, sum var á ovastu av tí, hvønn fløt sá, at moy var at vera t.
6 Sambært tí vanliga ce av betrothing at vera yvir, fór hann aftur til sín egna bý av Bethlehem, til at seta húsini í stand, og ger tað, sum er neyðugt hjá hjúnabandinum. 7 men moyðin av Harrinum, Mary, við sjey øðrum virginum av somu aldri, sum hevði verið vit í somu tíð, og sum hevði verið útnevndur at koma til hennara við priest, kom aftur til foreldrini hjá foreldrunum. CHAPTER 7 1 nú í hesi løtu, tá ið hon kom inn í Galileu, ein eingil Gabriel varð sendur til hennara frá Gud, til at vátta hana, og tað var tað, sum hon hevði gjørt, og tað, sum hon hevði gjørt, og tað, sum hon hevði gjørt. 2 Sambært at fara inn í hana, fylti hann tað, har hon var saman við einum prodi, og í einum mest rættinum, sum hann segði, hann segði, hann var í einum mest rættinum, og í einum mest rættinum, sum hann segði, hann segði, at hann var í einum mest rættinum, og í einum mest rættinum, sum hann segði, hann segði, hann segði, at hann var í einum mest rættinum, og í einum mest rættinum, sum hann segði, segði 3 Hey, Mary! moy av Harrinum mest góðtikin! O moy full av Grace! Harrin er saman við tær, tú ert signi omanfyri allar kvinnur, tú ert signi omanfyri allar menn, hatta. hava verið hitherto føddur. 4 men moy, sum hevði verið væl kent við talið av einglum, og til hvønn slíka ljós frá himlinum var einki óvanligt, sum hevði verið væl kent, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum ikki var óvanligt, og til tað, sum 5 var hvørki ræðslusligin av sjónini hjá eingil, ella ovfarin av tí stóra ljósið, men bert stúrin um eingil hjá einum eingil: 6 Og byrjaði at hugsa um, hvat so óvanligt ein salutation skuldi merkja, hvat tað gjørdi portend, ella hvat slag av enda hevði tað verið. 7 Til hetta helt eingil, divinely íblástur, replies; 8 Fear ikki, Mary, sum um eg ætlaði nøkrum íconsistent við tínum/tykkara/tygara salutation: 9 Fyri teg/tykkum hevur/hava funnið tænastu við Harrin, tí tú/hevur/hava gjørt virginity tín/tykkara val. 10 tí, meðan tú ert ein moy, skalt tú conceive uttan synd, og taka ein son. 11 hann skal vera frálíkur, tí hann skal stýra sjónum til sjógvin, og frá áir til endan av jørðini. 12 Og hann verður kallaður Son í Highest; fyri hann, sum er føddur í einum óreinuri á jørðini, sum er føddur í einum uppflytum. 13 Og Harrin skal geva honum, at pápi hansara David, og hann skal stýra húsini hjá Jacob fyri nakrantíð, og av sínum kongsríki skal ikki vera liðugur. 14 For hann er kongur í Kings, og Harrin hjá Lords, og hansara hásætin er fyri nakrantíð og nakrantíð. 15 til hetta ræðusin av eingilnum svaraði ikki, sum um hon ikki var til reiðar at vita, men fúsur at vita, hvussu tað var. 16 hon segði, hvussu kann hatta vera? Fyri at síggja, eftir mínum vow, havi eg ongantíð kent nakran mann, hvussu kann eg bera eitt barn uttan at síggja ein mann? 17 Til hetta eingil svaraði og segði, hugsa ikki, Mary, at tú skalt gera tað vanliga.
18 For, uttan at lúgva saman við einum manni, meðan ein moy, tú skalt conceive; meðan ein moy, skalt tú taka tær fram; og meðan ein moy skal geva suck. 19 For Holy spøkilsi skal koma á teg, og valdin av teimum mest High skal yvirshadow teg, uttan nakað av hitanum. 20 so, sum skal vera føddur/fødd av tær/tykkum, skalt/skulu tú/bara vera heilagur/heilagt, ver/verið. Orsøkin til, at tað bara er at gera uttan synd, og verður føddur, skal verða kallað Son av Guði. 21 So Mary strekkja seg fram í hendurnar, og lyfti eyguni til himna, segði, Behold hond. Lat/Latið tað vera við meg at gera títt/tykkara orð. CHAPTER 8 1 Joseph tí fór frá Judæa til Galilee, við ætlan um at giftast við moy, sum var trúlovað við honum: 2 For tað var nú nær við tríggjar mánaðir, síðan hon var betrothed til hansara. 3 At long tað kom greitt, at hon var saman við barni, og tað kundi ikki krógva seg frá Joseph: 4 Fyri at fara til moy á ein ókeypis hátt, sum ein espoused, og tosa kent við hana, hann varnaðist hana at vera saman við barni. 5 And harupon byrjaði at vera óróligur og ivasamt, ikki at vita, hvat skeið tað hevði verið best at taka; 6 Fyri at vera ein maður, var hann ikki fúsur at avdúka hana, ella defame hana av illgruna um at vera ein, sumre, síðani hann var ein pious maður. 7 hann við vilja, tí hann var liðugur við at seta enda á teirra semju, og sum í trúnaði at seta hana burtur. 8 men meðan hann meditaði hesi tingini, hygg at tí, sum Harrin kom til hansara í svøvni, og segði Joseph, sonur David, óttast ikki; 9 Be ikki fúsur at undirhildin nakran illgruna um, at tað er sekur í tí, ella at hugsa um nakað, sum er bangin fyri henni, hvørki at vera bangin fyri at taka hana til konu sína; 10 For, sum er vorðin í henni, og nú er tað, at tú/ikki hevur/hava fingið arbeiðið hjá manni, men Holy spøkilsi. 11 For hon av øllum kvinnum er, at bara moy, sum skal taka fram við Son av Guði, og tú skalt ringja til hansara navn, sum er, Saviour: fyri hann fer at bjarga sínum fólkum frá sínum syndir. 12 Joseph harupon, eftir at hava verið ein eingil, giftist við moy, og visti ikki hana, men helt hana í jagstraði. 13 Og nú var ninth mánað frá hennara conception teknaði nær, tá Joseph tók konu sína og tað, sum onnur ting vóru neyðug fyri Bethlehem, býin frá, tá ið hann kom. 14 og tað kom at standa, meðan tey vóru har, vóru dagar fyri hana at taka seg fram. 15 Og hon kom fram við sínum fyrsta soni, sum holy Evangelists hava lært, sjálvt okkara Lord Jesus Christ, sum við pápa, Son, og Holy spøkilsi, býr og sýgur til nakrantíð atlasting øldir.