თავი 1 1 მეფე ასტიაგესი შეიკრიბა თავის მამებთან და კიროსმა სპარსელმა მიიღო თავისი სამეფო. 2 და დანიელი ესაუბრებოდა მეფეს და პატივს სცემდა ყველა თავის მეგობარს. 3 ახლა ბაბილონებს ჰყავდათ კერპი, სახელად ბელი, და ყოველ დღე იხარჯებოდა მასზე თორმეტი დიდი ფქვილი, ორმოცი ცხვარი და ექვსი ჭურჭელი ღვინო. 4 და მეფე თაყვანს სცემდა მას და ყოველდღე დადიოდა მის სათაყვანებლად, ხოლო დანიელი თაყვანს სცემდა თავის ღმერთს. უთხრა მას მეფემ: რატომ არ სცემ თაყვანს ბელს? 5 რომელმაც უპასუხა და თქვა: იმიტომ, რომ მე არ შემიძლია თაყვანი ვცემ ხელით შექმნილ კერპებს, არამედ ცოცხალ ღმერთს, რომელმაც შექმნა ცა და დედამიწა და აქვს უზენაესობა ყოველ ხორციელზე. 6 მაშინ უთხრა მას მეფემ: არ გგონია, რომ ბელი ცოცხალი ღმერთია? ვერ ხედავ, რამდენს ჭამს და სვამს ყოველდღე? 7 მაშინ დანიელმა გაიღიმა და თქვა: მეფეო, ნუ მოიტყუები, რადგან ეს მხოლოდ თიხაა შიგნით და სპილენძი გარედან და არასოდეს უჭამია და არ სვამს არაფერს. 8 განრისხდა მეფე, მოუწოდა თავის მღვდლებს და უთხრა მათ: თუ არ მეტყვით, ვინ არის ეს, ვინც ამ ხარჯებს ჭამს, მოკვდებით. 9 მაგრამ თუ შეგიძლიათ დამიდასტუროთ, რომ ბელი შთანთქავს მათ, მაშინ დანიელი მოკვდება, რადგან მან გმობა თქვა ბელზე. უთხრა დანიელმა მეფეს: შენი სიტყვისამებრ იყოს. 10 ბელის მღვდლები იყვნენ სამოცდაათი, მათი ცოლებისა და შვილების გარდა. და წავიდა მეფე დანიელთან ერთად ბელის ტაძარში. 11 ბელის მღვდლებმა თქვეს: აჰა, ჩვენ გამოვდივართ, შენ კი, მეფეო, დადე ხორცი და მოამზადე ღვინო, დახურე კარი სწრაფად და დალუქე შენი ნიშნით. 12 და ხვალ, როცა შეხვალ, თუ ვერ იპოვი, რომ ბელმა ყველაფერი შეჭამა, ჩვენ დავიღუპებით, ანდა დანიელი, რომელიც ტყუილს ლაპარაკობს ჩვენს წინააღმდეგ. 13 და ისინი ცოტას ფიქრობდნენ, რადგან მაგიდის ქვეშ ჰქონდათ გაღებული საიდუმლო შესასვლელი, რომლითაც ისინი მუდმივად შედიოდნენ და ჭამდნენ ამ ნივთებს. 14 როცა ისინი გამოვიდნენ, მეფემ საჭმელი დაუდო ბელს. დანიელმა თავის მსახურებს უბრძანა, ნაცარი მოეტანათ, ისინი კი მთელ ტაძარში დაყარეს მარტო მეფის თვალწინ: გამოვიდნენ, დაკეტეს კარი, დალუქეს მეფის ნიშნით და ასე წავიდნენ. 15 ღამით მოვიდნენ მღვდლები თავიანთი ცოლებითა და შვილებით, როგორც ჩვევიათ, და ჭამეს და სვამდნენ ყველაფერს. 16 დილით ადგა მეფე და დანიელი მასთან ერთად. 17 და თქვა მეფემ: დანიელ, არის თუ არა ბეჭდები? მან თქვა: დიახ, მეფეო, ისინი სრულყოფილები არიან. 18 და როგორც კი ღვეზელი გააღო, მეფემ შეხედა მაგიდას და ხმამაღლა შესძახა: დიდი ხარ, ბელ, და არავითარი მოტყუება არ არის შენთან. 19 მაშინ გაეცინა დანიელს და მეფეს მოუჭირა, რომ არ შესულიყო და უთხრა: აჰა, ტროტუარი და კარგად მონიშნე, ვისი კვალია ეს.
20 და თქვა მეფემ: მე ვხედავ კაცების, ქალებისა და ბავშვების ნაკვალევს. და მაშინ მეფე გაბრაზდა, 21 და წაიყვანეს მღვდლები ცოლებთან და შვილებთან ერთად, რომლებმაც აჩვენეს მას საიდუმლო კარები, სადაც შევიდნენ, და ჭამეს ის, რაც სუფრაზე იყო. 22 ამიტომ მეფემ მოკლა ისინი და ბელი დანიელის ხელში ჩააბარა, რომელმაც დაანგრია იგი და მისი ტაძარი. 23 და იმ ადგილას იყო დიდი დრაკონი, რომელსაც ბაბილონელები თაყვანს სცემდნენ. 24 და უთხრა მეფემ დანიელს: შენც იტყვი, რომ ეს სპილენძია? აჰა, ცოცხალია, ჭამს და სვამს; ვერ იტყვი, რომ ის ცოცხალი ღმერთი არ არის, ამიტომ ეთაყვანე მას. 25 უთხრა დანიელმა მეფეს: მე თაყვანს ვცემ უფალს, ჩემს ღმერთს, რადგან ის არის ცოცხალი ღმერთი. 26 ოღონდ ნება მომეცით, მეფეო, და მე მოვკლავ ამ დრაკონს მახვილისა და კვერთხის გარეშე. მეფემ თქვა: შვებულებას გაძლევ. 27 მაშინ დანიელმა აიღო ქვევრი, ქონი და თმა, დაინახა ისინი ერთად და გაუკეთა მუწუკები; ჩადო ეს დრაკონის პირში და დრაკონი დაიმსხვრა; და დანიელმა თქვა: აჰა, ესენი არიან თქვენ ღმერთები. თაყვანისცემა. 28 ეს რომ გაიგეს ბაბილონელებმა, განრისხდნენ და შეთქმულება მოაწყვეს მეფის წინააღმდეგ და თქვეს: მეფე იუდეველი გახდა და გაანადგურა ბელი, მოკლა დრაკონი და მოკლა მღვდლები. 29 მივიდნენ მეფესთან და უთხრეს: გვიხსენი დანიელი, თორემ გაგვანგრევ შენ და შენს სახლს. 30 როცა მეფემ დაინახა, რომ ისინი ძლიერად აჭერდნენ მას და შებოჭილმა, გადასცა მათ დანიელი. 31 რომელმაც ჩააგდო იგი ლომების ბუნაგში, სადაც ექვსი დღე იყო. 32 და ბუნაში იყო შვიდი ლომი, და აძლევდნენ მათ ყოველდღე ორ ლეშს და ორ ცხვარს, რომლებიც მაშინ არ აძლევდნენ მათ, რათა დანიელი ეჭამათ. 33 და იყო იუდეაში წინასწარმეტყველი, სახელად ჰაბაკუკი, რომელიც ამზადებდა ჭურჭელს, აჭრიდა პურს თასში და მიდიოდა მინდორში, რათა მიეტანა მკირებისთვის. 34 მაგრამ უფლის ანგელოზმა უთხრა ჰაბაკუკს: წადი, წაიტანე ვახშამი ბაბილონში დანიელთან, რომელიც ლომების ბუნაგშია. 35 და ჰაბაკმა თქვა: უფალო, მე არასოდეს მინახავს ბაბილონი; არც მე ვიცი სად არის ბუნა. 36 მაშინ უფლის ანგელოზმა აიყვანა იგი გვირგვინით, აიღო იგი თავის თმით და თავისი სულის სიმძაფრით დააყენა იგი ბაბილონში, ბუნაზე. 37 და ჰაბაკმა შესძახა და თქვა: დანიელ, დანიელ, აიღე სადილი, რომელიც ღმერთმა გამოგიგზავნა. 38 და თქვა დანიელმა: შენ გამიხსენე, ღმერთო, და არ მიატოვე ისინი, ვინც შენ გეძიებენ და გიყვარს. 39 ადგა დანიელი და ჭამა; და უფლის ანგელოზმა დაუყოვნებლად დააყენა ჰაბაკუკი თავის ადგილზე. 40 მეშვიდე დღეს წავიდა მეფე დანიელის სატირლად, და როცა მივიდა ბუნაგში, ჩაიხედა და აჰა, დანიელი იჯდა. 41 მაშინ შეჰღაღადა მეფემ დიდი ხმით და თქვა: დიდი ხელოვნება უფალო ღმერთო დანიელისა და შენს გარდა სხვა არავინ არის. 42 და გამოიყვანა იგი და ჩააგდო ისინი, ვინც მისი განადგურების მიზეზი იყო ბუნაგში;