Isakhar, anaké Yakub lan Léa sing nomer lima. Anak sing ora duwe dosa opah mandrake. Dheweke njaluk kesederhanaan.
1 SalinanpangandikanéIsakhar.
2 Para putrane padha dipangandikani: “He, anak-anakku, padha rungokna marang bapakmu Isakhar; ngrungokna tembungéwong singditresnaniGusti.
3 Aku lair anak kalima karo Yakub, kanthiopahkanggodudaim.
4 Amarga Ruben, sadulurku, nggawa wohdudaimsakaingara-ara,lanRakhel ketemukarodhewekelan njupuk.
5 Ruben banjur nangis, lan krungu swaranéLea, ibukumetu.
6 Anadene woh dudaim iku woh apel kang gandane wangi, kang ditanem ing tanah Haran ing sangisorejurangbanyu.
7 Wangsulane Rahel: "Iki ora bakal dakwenehake marang kowe, nanging bakaldadianakku."
8 Amarga Pangeran Yehuwah wus ngremehake aku, lan aku ora duwe anak kanggo Yakub.
9 Saiki ana apel loro; Lea banjur matur marang Rakhel: “Cukup kowe njupuk bojoku.
10 Rahel tumuli ngandika marang dheweke:“Bengineikikowebakalduwe Yakub dadidudaimanakmu.
11 Wangsulane Lea: “Yakub iku duwekku, amarga aku iki bojone nalika isih enom.
12 Nanging Rahel ngandika: “Aja gumunggung lan aja gumunggung; amarga dheweke wis jodhokake aku ana ing ngarepmu, lan marga saka aku dheweke ngladeni bapakku patbelas taun.
13 Saupamaoraanapakaryan kang saya tambahakeh ana ing bumi,lan durakané manungsa saya mundhak gedhé, mesthi kowéorabakalweruhpasuryanéYakub.
14 Awit kowé kuwi dudu bojoné, nangingkowéwisdadibojoné.
15 Ing wayah bengi bapakku ngapusi aku, lan aku disingkirake, lan ora nglilani Yakub nemoni aku. amarga yen akuanaingkana,ikiorakedadeyankaro dheweke.
16 Nanging, marga saka woh dudaim, Ingsun nyewa Yakub kanggo sira sewengi.
17 Yakub wanuh karo Lea, banjur ngandheg lan nglairake aku, lan marga sakaopahaku dijenengakeIsakhar.
18MalaékatéPangérantumulingatingal marang Yakub, pangandikané: Rakèl bakal duwé anak loro, merga dhèwèké ora gelem srawung karo bojoné, lan wis milih meteng.
19 Lan saupama Lea ibuku ora mbayar apel loro iku marga saka kulawargane, mesthi bakal duwe anak lanang wolu; Mulane dheweke nglairake enem, lan Rakhelnglairakeloro;
20 Awit Panjenengané pirsa, yèn marga saka anak-anake, Yakub kepéngin mèlu karo Yakub, dudu kanggo pepénginanpepenginan.
21 AwitésukéYakub ditinggalmanèh. 22 Merga saka woh dudaim, mulané Yéhuwah ngrungokké tembungé Rakhel.
23 Sanadyan dipengini, nanging ora dipangan, nanging dicaosake ana ing
Pedalemané Allah, dipasrahaké marang ImaméKangMahaluhur,kangingwektu iku.
24 Mulane, nalika aku wis gedhe, anakanakku, aku mlaku kanthi jujur, lan aku dadipetanikanggobapakkulansedulur-
sedulurku, lan aku nggawa woh-wohan sakapategalan miturutmangsane.
25 Lan bapakku mberkahi aku, amarga dheweke weruh yen aku mlaku kanthi benering ngarepe.
26Lanakuoramèrilanoramèrimarang pepadhaku.
27 Aku ora nate mitenah sapa-sapa, lan ora nate nyenyamah uripe wong liya, kayasing daklakonikanthijujur.
28 Mulané, nalika umurku telung puluh lima taun, aku mbojo bojoku, merga anggonku nyambut-gawé nguwatirake kakuwatanku, lan aku ora tau ngrasa seneng karo wong wadon; nanging margasakarekasaku,aku ngantuk.
29 Lan bapakku tansah bungah-bungah
marga saka kabeneranku, amarga aku nyaosake kabeh woh-wohan kawitan lumantar imam marang Pangeran
Yehuwah;banjurmarang bapakku uga.
30 Lan Gusti ndadékaké ganjaran sepuluh ewu ing tanganku; lan uga Yakub, bapakku, ngerti yen Gusti Allah nulungiaku singisih jomblo.
31 Awitdene sakehing wong kang katindhes lan kang katindhes, Ingsun paring kabecikan ing bumi kalawan tulusing ati.
32 Mulané, anak-anakku, padha ngrungokna marang aku, lan lumakua kanthitulusing atimu,awit ing kono aku wis weruh samubarang kang dadi keparengéPangéran.'
33 Wong tanpa budi iku ora merlokake emas, ora ngremehake pepadhane, ora karep marang dhaharan kang maneka warna, ora remen marang sandhangan warna-warna.
34 Dheweke ora kepengin umur dawa, nanging mung ngenteni karsane Gusti Allah.
35 Dhèwèké ora nduwèni kekuwatan marang roh-roh apus-apus, merga dhèwèké ora ngétokké kabetyikané wong wédok, supaya ora najiské pikiranékaropiala.
36 Ora ana rasa meri ing pikirane, ora ana wong duraka sing gawe lara ati, lan oraanarasasumelang ingpikirane.
37 Awit Panjenengané lumaku kanthi tulusing jiwa, lan mirsani samubarang kanthi jujur, lan ngedohi mripat sing ditindakaké déning kaluputan donya, supaya aja nganti weruh pepakoné Pangéran sing salah.
38 Mulané, anak-anakku, anggeranggeré Gusti Allah, lan tetepa dadi jomblo, lan lumaku tanpa cacad, aja mèlu-mèluurusanépepadhamu,nanging tresnaa marang Pangéran lan pepadhamu, welasana marang wong miskin lan wong ringkih.
39 Sira padha sujuda ing tetanèn, lan anggonmu nyambut-gawé ing sabarang peternakan,padhangaturaképisungsung marang Pangéran kanthipanuwun.
40 Awitdene Pangeran Yehuwah bakal mberkahi kowe kanthi pametuning bumi, kayadene anggone mberkahi sakehe wong suci wiwit saka Habel nganti saiki.
41 Sabab ora ana panduman liya kang kaparingake marang kowe kejaba saka lemune bumi, kang wohe diunggahake kanthirekasa.
42 Amarga Rama Yakub mberkahi aku kanthiberkahsakabumilanwoh-wohan.
43 Lan Lewi lan Yehuda padha
kaluhurake dening Gusti malah ing antarane para putrane Yakub; amarga padha diparingi tanah pusakane dening
Sang Yehuwah, lan marang Lewi padha diparingake dadi imam, lan marang Yehudakarajan.
44 Mulané kowé kudu manut marang wong-wong kuwi, lan uripmu manut kekarepané bapakmu. Amarga Gad wis kapasrahake kanggo nyirnakake wadyabalakang nempuhwong Israel.
11 Manawa ana wong kang nandhang kasusahan, Ingsun nggandhengake pangrasaku karo wonge,
12Lanakumbagirotikarowongmiskin.
13 Kawula nindakaken pangibadah, saumurkawulatansah netepi kayekten.
BAB 2
1 Mulané kowé pada ngertia, he, anakanakku, yèn ing jaman wekasan, anakanakmu bakal padha ninggal panunggalané lan nggandhèng ing pepenginanékangorabisakasembadan.
2Lanninggalkaluputan,bakalnyedhaki piala; lan padha ninggal dhawuhing Pangéran, bakal padha rumaket marang Beliar.
3 Lan ninggalaké patani, bakal nuruti rancangané dhéwé, lan padha buyar ana ing antarané bangsa-bangsa liya, lan bakalngawulamarang mungsuhé.
4 Mulané kowé wènèhana dhawuhdhawuh iki marang anak-anakmu, supaya manawa padha nglakoni dosa, luwih cepet padha bali marang Pangéran; Amarga Panjenengané iku welas asih, lan bakal ngluwari wongwong mau, malah bakal digawa bali menyang tanahé.
5 Mulané, kaya sing kowé weruh, umurku wis satus nem taun, lan aku ora ngertinindakkédosa.
6 Kajaba bojoku, aku ora kenal karo wong wadon. Aku ora tau laku jina kanthingunggahakemripatku.
7 Aku ora ngombe anggur, supaya kesasar;
8 Aku ora nduwèni barang sing disenengipepadhaku.
9 Oraana cidraing atiku;
10 Lambeku oraanagoroh.
14 Aku tresna marang Yéhuwah; mangkono uga saben wong kanthi gumolonging atiku.
15 Mangkono uga, he, anak-anakku, kowé uga padha nglakoni prekaraprekaraiki,supayasabenrohjahatbakal nyingkiri kowé, lan ora ana tumindaké wongdurakasingbakalngwasanikowé.
16 Lan saben kewan galak bakal sampeyan ngalahake, amarga sampeyan duwe Gusti Allahing langit lan bumi karo sampeyan lan lumaku karo manungsakanthiatising tulus.
17 Sawuse ngandika mangkono, banjur dhawuh marang para putrane, supaya padha digawa menyang Hebron lan dikubur ana ing guwa kono karo para leluhure.
18Panjenenganébanjurnjukukakésikilé lan séda, nalika wis tuwa; karo saben swarapang,lankarokekuatanunabated, kang turu turu langgeng.