Caput 1
1verbaautemsuntlibriquemscripsitBaruchfilius Neriae filii Maasiae filii Sedeciae filii Asadiae filii Chelciae in Babylone
2 Anno quinto, et septimo die mensis, in tempore quo ceperunt Chaldaei Jerusalem, succenderunt eam igni.
3 Et legit Baruch verba libri hujus ad auditionem Jechoniæ filii Ioachim regis Juda, et in auribus omnis populi venientium ad audiendum librum, 4 et ad aures principum, et filiorum regis, et seniorum, et omnis populi, ab infimis ad summos, et omnium qui habitant in Babylone juxta flumen Sud.
5 Et flebant, et ieiunabant et orabant in conspectu Domini.
6 Pecuniam quoque juxta omnem potestatem suam fecerunt:
7 et miserunt eam in Ierusalem ad Ioachim principemsacerdotum,filiumChelciae,filiiSalom, et ad sacerdotes, et ad omnem populum, qui inventus est cum eo in Ierusalem,
8 eodem tempore quo accepit vasa domus Domini, quæerantdetemplo,utrevertereturinterramJuda, decimo die mensis Sian, vasis argenteis, quæ erant Sedecias. filius Iosiae regis Iada fecerat;
9 Post hoc transtulit Nabuchodonosor rex Babylonis Jechoniam, et principes, et captivos, et fortes, et populum terræ ab Jerusalem, et adduxit eos in Babylonem.
10 At illi dixerunt: Ecce misimus vobis pecuniam ad emendum vobis oblationes, et pro peccato, et incensum, et praeparate mannam, et offeretis super altari Domini Dei nostri.
11 et orate pro vita Nabuchodonosor regis Babylonis, et pro vita Balthasar filii eius, ut serventur dies eorum super terram, sicut dies caeli:
12 Et dabit Dominus nobis fortitudinem, et illuminabit oculos nostros: et vivemus sub umbra Nabuchodonosor regis Babylonis, et sub umbra Balthasar filii ejus, et serviemus eis diebus multis, et inveniamus gratiam in conspectu eorum. .
13 Ora et pro nobis ad Dominum Deum nostrum, quia peccavimus Domino Deo nostro. et non est aversus furor eius a nobis usque in hodiernum diem.
14 Et legetis hunc librum, quem misimus ad vos, ut faciatis confessionem in domo Domini, in festivitatibus et in diebus festivis.
15 et dicetis Domino Deo nostro iustitia nobis autem confusio facierum sicut factum est hodie his Iuda et habitatoribus Hierusalem
16 et regibus nostris, et principibus nostris, et sacerdotibus nostris, et prophetis nostris, et patribus nostris:
17 Peccavimus enim coram Domino,
18 et non audivimus vocem Domini Dei nostri ut ambularemus in praeceptis quae dedit nobis palam
19 A die qua eduxit Dominus patres nostros de terra Ægypti, usque in præsentem diem, fuimus Domino Deo nostro, et negleximus non audientes vocem ejus.
20 adhæsit ergo nobis mala, et maledictionem, quam constituit Dominus per Moysen servum suum in tempore quo eduxit patres nostros de terra Ægypti, ut daret nobis terram fluentem lacte et melle, sicut eam. est hodie videre.
21 Sed non audivimus vocem Domini Dei nostri juxta omnia verba prophetarum, quos misit ad nos. 22 Sed unusquisque figmentum cordis sui secutus est, ut serviret diis alienis, et faceret malum in conspectu Domini Dei nostri.
CAPITULUM 2
1 Quam ob rem bene Dominus locutus est super nos,etcontrajudicesnostros,quijudicabantIsraël, et contra reges nostros, et contra principes nostros, et contra viros Israël et Juda:
2 ut inducas super nos plagas magnas, quae numquam facta sunt sub toto caelo, sicut facta est inIerusalem,secundumeaquaescriptasuntinlege Moysi.
3 ut manducaret homo carnes filii sui et carnes filiae suae
4 Et dedit eos in subjectionem universis regnis, quæ sunt in circuitu nostro, ut sint in opprobrium et vastitatem in circuitu populi, ubi dispersit eos Dominus.
5 ideo humiliati sumus et non exaltati, quia peccavimus Domino Deo nostro, et non oboedivimus voci eius.
6 Domino Deo nostro iustitia, nobis autem et patribus nostris confusio faciei, sicut hic dies;
7 Omnes enim plagae istae factae sunt super nos, quas locutus est Dominus contra nos
8 Sed non oravimus ante Dominum, ut convertamus unusquisque ab adinventionibus suis pessimis.
9 Et vigilavit Dominus ad malum, et adduxit eam Dominus super nos, quia iustus Dominus in omnibus operibus suis, quae praecepit nobis.
10 Sed non audivimus vocem ejus, ut ambulemus in mandatis Domini, quæ proposuit nobis.
11 Et nunc Domine Deus Israël, qui eduxisti populum tuum de terra Ægypti in manu forti, et brachio excelso, et in signis, et in portentis, et in potentia magna, et fecisti tibi nomen, sicut hodie apparet;
12 Domine Deus noster, peccavimus, inique egimus in omnibus mandatis tuis.
13 Avertat ira tua a nobis, quoniam derelicti sumus pauci in gentibus, ubi dispersisti nos.
14 Exaudi, Domine, deprecationes nostras, et libera nos propter te, et da nobis gratiam in conspectu eorum qui nos adduxerunt:
15 ut cognoscat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster eo quod vocatum est nomen tuum Israhel et posteri eius
16 Domine, respice de domo sancta tua in nos, et inclina aurem tuam, et exaudi nos.
17 Aperi oculos tuos, et vide; mortui enim qui sunt in monumentis, quorum animæ rapti sunt de corporibus, non dabit Dominus laudem neque justitiam:
18 Anima autem mea turbata, quæ incurvata est, et infirma, et oculi deficientes, et anima esuriens, confitebitur tibi, Domine, laudem et justitiam.
19 Quia non in iustificationibus patrum nostrorum et regum nostrorum nos prosternimus preces nostras ante faciem tuam, Domine Deus noster.
20 Tu enim misisti super nos iram tuam et indignationem tuam, sicut locutus es per servos tuos prophetas, dicens:
21 Hæc dicit Dominus: Subjicite humeros vestros ut serviatis regi Babylonis, et sedebitis in terra quam dedi patribus vestris.
22 Si autem non audieritis vocem Domini, ut serviatis regi Babylonis,
23 Cessare faciam de civitatibus Iudae et extra Ierusalem vocem laetitiae et vocem iucunditatis, vocem sponsi et vocem sponsae; incolae.
24 Nos autem non audivimus vocem tuam, ut serviamus regi Babylonis. sumi de loco suo.
25 et ecce sunt proiecta in calore diei et in gelu noctis, et mortui sunt in doloribus malis, in fame, et in gladio, et in peste.
26 Et domum, quam invocatum est nomine tuo, defecisti, sicut et hac die, propter impietatem domus Israël et domui Juda.
27 Domine Deus noster, secundum omnem bonitatem tuam, et secundum universam magnam misericordiam tuam fecisti nobis.
28 sicut locutus es per Moysen servum tuum in die qua mandasti ei ut scriberet legem coram filiis Israël, dicens:
29 Si non audieritis vocem meam, certe multitudo hæc magna convertetur in paucitatem inter gentes, ubi eos dispergam.
30 Scio enim quod non audierunt me, quia populus durusest:interracaptivitatiseorummemoressunt.
31 Et scient quia ego Dominus Deus eorum, quia dabo eis cor et aures ad audiendum.
32 et laudabunt me in terra captivitatis suae et cogitant in nomine meo
33 Et convertentur a cervice sua, et a facie iniquitatum eorum; recordabuntur enim viæ patrum suorum, qui peccaverunt coram Domino.
34 Et reducam eos in terram, quam juravi patribus eorum, Abraham, Isaac, et Jacob, et possidebunt eam : et multiplicabo eos, et non minorabuntur.
35 Et percutiam illis fœdus sempiternum, ero eis in Deum, et erunt mihi in populum: et non ejiciam ultra populum meum Israël de terra, quam dedi eis.
CAPUT III
1 [Domine omnipotens, Deus Israël, anima in angustiis spiritus turbati, clamat ad te.
2 Exaudi, Domine, et miserere; quoniam misericors es, et miserere nostri, quia peccavimus coram te.
3 Quoniam tu in aeternum permanes, et perimus;
4 Domine omnipotens, Deus Israel, exaudi preces mortuorum Israel et filiorum eorum, qui peccaveruntinconspectutuo,etnonoboedistivoci tuae Dei sui, propter quod adhaeserunt nobis plagae istae. .
5 Ne memineris iniquitatum patrum nostrorum ; sed cogita virtutem tuam et nomen tuum nunc in hac die.
6 Tu enim es Dominus Deus noster, et te, Domine, laudabimus.
7Etideoposuistiincordibusnostristimoremtuum, ut invocarem nomen tuum, et in captivitate nostra te laudaremus: recordati enim sumus omnem iniquitatem patrum nostrorum, qui peccaverunt in conspectu tuo.
8 Ecce adhuc hodie sumus in captivitate nostra, qua nos dispersisti in improperium, et in maledictum, et in peccatum, secundum omnes iniquitates patrum nostrorum, qui recesserunt a Domino Deo nostro.
9 Audi, Israël, mandata vitæ : auribus percipe sapientiam.
10 Quomodo fit, Israël, si in terra inimicorum es, inveterasti in terra aliena, coinquinatus es cum mortuis,
11 Num tu es cum descendentibus in infernum ?
12 fontem sapientiae dereliquisti.
13 Si enim in via Dei ambulasses, in pace semper maneres.
14 Disce ubi sit sapientia, ubi sit virtus, ubi sit intellectus; ut scias simul, ubi sit longiturnitas vitæ et victus, ubi sit lumen oculorum, et pax.
15 Quis invenit locum ejus ? aut quis venit in thesauros eius?
16 Ubi sunt principes gentium, et bestiae super terram;
17 qui in volatilibus cæli ludunt, et argentum thesaurizant, et aurum, in quo confidunt homines, et non est finis acquisitionis eorum?
18 qui enim argentum fabricant, et solliciti sunt, nec est inventio operum illorum?
19 Exterminati sunt, et ad inferos descenderunt, et alii loco eorum surrexerunt.
20 Iuvenes viderunt lucem, et habitaverunt super terram.
21 Semitas ejus non intellexerunt, nec comprehenderunt eam ; longe facti sunt filii eorum a via illa.
non est audita in Chanaan, neque visa est in Theman.
23 Agarenes quaerentes sapientiam in terra, negotiatores Meran et Theman; Viam sapientiæ noverunt isti, nec recordati sunt semitæ ejus.
24 O Israel, quam magna est domus Dei! et quam magnus locus possessionis eius!
25 Magnus, et non est finis; altus, immensus.
26 Gigantes erant illic clarissimi ab initio, statura tanta, et peritis belli.
27NonhoselegitDominus,nequeviamdisciplinæ invenerunt ;
28 Perierunt autem, quoniam non habuerunt sapientiam,etperierunt proptersuaminsipientiam.
29 Quis ascendit in cælum, et accepit eam, et eduxit eam de nubibus?
30 Quis transfretavit mare, et invenit eam, et attulit illam super aurum electum?
31Nemoscitviamsuam,neccogitatsemitamejus.
32 Qui autem novit omnia, novit eam, et mente invenit eam: qui præparavit terram in perpetuum, implevit eam quadrupedibus.
33 Qui emittit lucem, et vadit, et repetit: et obedit ei cum timore.
34 stellæ fulgebant in custodiis suis, et lætabantur: cum vocasset eos, inquiunt: Ecce nos sumus. et sic cum hilaritate illuminaverunt eum qui fecit ea.
35 Hic est Deus noster, et non est alius reputabitur ab eo
36 Hic invenit omnem viam disciplinæ, et dedit eam Jacob puero suo, et Israël dilecto suo.
37 Post hæc in terris visus est, et cum hominibus conversatus est.
CAPITULUM 4
1 Hic est liber mandatorum Dei, et lex permanens in saeculum saeculi; sed qui dimittit, morietur.
2 Convertere, Jacob, et apprehende eam : ambula coram lumine ejus, ut illumineris.
3 Ne des alteri gloriam tuam, neque quæ tibi prosunt genti alienae.
4 Beati sumus, Israël, quia quæ Deo placent nota sunt nobis.
5 Animæquior esto, populus meus, memorabilis Israël.
venundati estis gentibus non in perditionem : sed propter quod in ira ad iracundiam provocastis Deum, traditi estis adversariis.
7 Exacerbastis enim eum, qui vos dæmoniis immolavit, et non Deo.
8 Obliti estis Deum æterni, qui eduxit vos; et contristastis Ierusalem, quae nutrivit vos.
9 Cum enim vidisset iram Dei super vosvenientem, dixit : Audite, qui habitatis in Sion ;
10 Vidi enim transmigrationem filiorum meorum et filiarum, quam tulit sempiternus in eis.
11 Cum gaudio enutrivi eos; sed cum fletu et planctu dimisit eos.
12 Nemo gaudeat super me viduam, et derelinquatur a multis, qui propter peccata filiorum meorum destitutus sum. quia recesserunt a lege Dei.
13 Justitias autem ipsius nescierunt, nec ambulaverunt in viis mandatorum suorum, neque ambulaverunt per semitas disciplinae in justitia ejus.
14 Veniant habitantes in Sion, memores captivitatis filiorum meorum et filiarum, quas adduxit eis æternus.
15 Induit enim eos de longe gentem, gentem impudicam, et linguam alienam, qui non coluit senem, nec misertus est puerum.
16 Hi sustulerunt filios viduæ carissimos, et desolatam absque filiabus dereliquerunt eam.
17 Sed quid possum adiuvare vos?
18 Qui enim adduxit super vos plagas, liberabit vos de manu inimicorum vestrorum.
19 Ite, filii; ite, quoniam desolata sum.
20 Exui vestimentum pacis, et indui me cilicio orationismeæ:clamabo adæternam indiebusmeis.
21 Animæquiores estote, filii, et clamate ad Dominum, et liberabit vos de manu inimicorum.
22 Exspectatio enim mea in sæculum, ut salvet te; Venit mihi gaudium a Sancto, propter misericordiam, quae cito veniet vobis ab aeterno Salvatore nostro.
23 Emisi enim vos cum luctu et ploratu : reducet autem vos mihi Deus cum gaudio et jucunditate in sempiternum.
24 Sicut nunc viderunt vicini Sion captivitatem tuam, et videbunt cito salutem tuam a Deo nostro, qui superveniet in te cum gloria magna, et in splendore æterni.
25 Filii, patienter sustinete iram, quæ vobis est a Deo: persecutus est enim te inimicus tuus. Cito autem illius interitum videbis, et super collum eius calcabis.
26 Delicati mei ambulaverunt vias asperas : ducti sunt enim ut grex direptus ab inimicis.
27 Animæquior esto, filii, et clamate ad Deum: recordamini enim ejus qui hæc adduxistis super vos.
28 Sicut enim placuit ei ut errare faceret a Deo: ita reversus decies quærere eum amplius.
29 Qui enim has adduxit super vos plagas, dabit vobis gaudium sempiternum cum salute vestra.
30 Animæquior esto Jerusalem: consolabitur enim te qui dedit tibi nomen.
31 Miseri qui te vexaverunt, et qui gratulati sunt in tua ruina, punientur.
32 Civitates quibus servierunt filii tui, punientur, et quæ accepit filios tuos.
33 Sicut enim gavisa est in tua ruina, et lætata est in casu tuo: sic contristabitur in sua desolatione.
34 Et amputabo exsultationem multitudinis ejus, et gaudimonium ejus erit in luctum.
35 Ignis enimsuperveniet in eaab æterno tempore: et habitabitur a dæmoniis in tempore magno.
36 Circumspice Ierusalem ad Orientem, et vide iucunditatem a Deo tibi venientem.
37 Ecce veniunt filii tui, quos dimisisti, congregantur ab oriente usque ad Occidentem in verbo Sancti, gaudentes in gloria Dei.
CAPITULUM 5
1 Exue, Jerusalem, vestem luctus et afflictionis, et decorem gloriæ, quæ a Deo est in æternum.
2 Circumde tibi vestimentum a Deo, quod procedit aDeo;etdiademagloriææternæsupercaputtuum.
3 Ostendet enim Deus claritatem tuam omni terra sub cælo.
4 Quia nomen tuum vocabitur a Deo in aeternum pax justitiae, et gloria cultus Dei.
5 Surge, Jerusalem, et sta in excelso, et circumspice ad orientem: et vide collectos filios tuos ab occidente usque ad orientem in verbo Sancti, gaudentes in memoria Dei.
6 Exierunt enim a te pedestres, et abducti sunt ab inimicis suis: sed adducet illos Deus ad te cum gloria, tamquam filios regni.
7 Proposuit enim Deus omnem collem altum, et ripis perennes, dejiciendos, et convalles replendos, ad faciendam etiam terram, ut Israel confidenter in gloria Dei veniat, 8 Sed et silvæ, et omne lignum suavitatis obumbrabit Israël ex mandato Dei.
9 adducet enim Deus Israhel cum iucunditate in lumine gloriae suae cum misericordia et iustitia quae est ex ipso