Beniamin duodecimus filius Iacob et Rachel, infans familiae, philosophus et philanthropista vertit.
1 Exemplar sermonum Beniamin, quem filiis suis observare praecepit, postquam vixit annis centum viginti quinque.
2 Et osculatus est eos, et ait: Sicut natus est Isaac in senectute sua, ita et ego Jacob.
3 et quoniam Rahel mortua est mater mea pepererat lac non habeo quare lactatus sum a Bilha ancilla ejus.
4 Mansit enim Rachel sterilis annis duodecim, postquam genuit Ioseph; Et oravit Dominum ieiunando diebus duodecim, et concepit et peperit me.
5 Pater enim meus diligebat Rachelem, et orabat ut duos filios videret ex ea natos.
6 Idcirco vocatus sum Benjamin, id est, filius dierum.
7 Cum ingressus essem Aegyptum ad Ioseph, et cognosceret me frater meus, dixit mihi: Quid dixerunt patri meo quando vendiderunt me?
8 Et dixi illi: Stolaverunt tunicam tuam cum sanguine, et miserunt eam, et dixerunt: Scito an tunica filii tui hæc sit.
9 Et dixit ad me: Sic, frater, cum nudassent me tunica mea, dederunt me Ismaelitis, et dederunt mihi lumbare, et flagellaverunt me, et cucurrerunt.
10 Unus autem ex his, qui me percutiebant, occurrit leo ei, et interfecit eum.
11 Perterriti sunt autem socii eius.
12 Vos ergo, filii, diligite Dominum Deum caeli et terrae, et mandata eius custodite, secundum exemplum boni et sancti viri Ioseph.
13 Esto autem sensus in bono, sicut et nostis me; qui enim recte sapit, omnia recte videt.
14 Timete Dominum, et diligite proximum; Et si spiritus Beliar adflixerit te in omni malo, non dominabitur in te sicut non habuit super Joseph fratrem meum.
15 Quam multi voluerunt occidere eum, et Deus custodivit eum.
16 Qui enim timet Deum, et diligit proximum, non confundetur in spiritu Beliar, qui a timore Dei protegitur.
17 Nec hominum, aut jumentorum consiliis præesse potest: a Domino enim diligitur proximo suo.
18 Joseph quoque rogabat patrem nostrum ut oraret pro fratribus suis, ut non imputaret eis Dominus peccatum quod illi fecerunt.
19 Clamavit itaque Jacob: Bone fili, prævaluisti super visceribus patris tui Jacob.
20 Et osculatus est eum duabus horis, dicens:
21 in te implebitur prophetia caeli de agno Dei et salvatore mundi et tradetur inmaculatus pro impiis et sanctus morietur pro impiis in sanguine testamenti ad salutem gentium et Israel, et perdet Beliar et servos eius.
22 Videtis ergo, filii mei, finem boni viri?
23 imitamini ergo misericordiam eius in bona mente ut et vos coronis gloriæ induamini
24 Nam bonus non est oculus obscurus; omnibus enim facit misericordiam, etiam si peccatores sunt.
25 Quod etsi male cogitat. de illo benefaciendo vincit mala custoditus a Deo Díligit íustum sicut ánimam suam.
26 Si quis glorificatur, non invidet ei; si quis ditatur, non zelat; si quis forte est, laudat; virtuosus laudat; pauperi miseretur; infirmis miseretur; Deo cantat.
27 Et qui habet gratiam spiritus boni, diligit animam suam.
28 Si ergo et vos bonam mentem habetis, et mali homines ad pacem erunt vobiscum, et fornicarii in vobis erunt, et convertentur ad bonum. et avari non solum ab inordinato appetitu cessant, sed etiam avaritie afflictis.
29 Si bene feceritis, fugient a vobis spiritus immundi. et bestiae te formidabunt.
30 ubi enim est reverentia bonorum operum, et lux est animæ: fugit autem tenebræ ab eo.
31 Si quis enim sanctum, pœniteat. Sanctus enim misericors est maledicenti suo, et tacuit.
32 Si quis autem justum prodit, justus orat: et si pro modico humiliatur, non multo post multo clarior apparet, sicut Joseph frater meus.
33 Non est enim voluntas viri boni in dolo spiritus Beliar, quoniam angelus pacis dirigit animam suam.
34 Non autem concupiscet res corruptibiles, nec divitiarum per cupiditatem voluptatis colligit.
35 Non delectabitur in voluptate, nec de proximo suo lætetur: non in deliciis sit, et in exaltatione oculorum non erraverit, quoniam pars ejus Dominus est.
36 Bonitas gloriam non accipit, neque contumeliam ab hominibus, et non novit aliquam dolum, aut mendacium, aut pugnam, aut contumeliam. Dominus enim habitat in eo, et inluminat animam suam, et gaudet ad omnes semper.
37 Mens bona non habet duas linguas: benedictionis et maledictionis, contumeliae et honoris, tristitiae et gaudii, quietis et confusionis, simulationis et veritatis, paupertatis et divitiarum; sed unam habet dispositionem incorruptam et puram de omnibus hominibus.
38 Non est duplex visio, neque duplex auditus. in omni enim, quod fecit, aut loquitur, aut
viderit, scit quod aspiciat Dominus animam suam.
39 Et mundat animum suum, ne damnetur ab hominibus, sicut a Deo.
40 Similiter et opera Beliar, et non est in eis singularitas.
41 Propterea, filii, dico vobis, fugite malitiam Beliar. dat enim gladium obedientibus sibi.
42 gladius septem malorum est mater. Prius mens per Beliar concipit, et primo cruor est; secundo exitium; tertio tribulatio; quarto, exsilium; quinto, caritas; sexto, pavor; septimo destructio.
43 propter quod et Cain traditus est septem ultionibus a Deo: nam per centum annos induxit Dominus pestem unam.
44 et, cum esset annorum ducentorum, coepit pati, et nongenti anni exterminatus est.
45 Nam propter Abel fratrem eius omnia mala iudicatus est Lamech septuagies septies.
46 Semper enim, qui Cain similes sunt, zelo et odio fratrum, eadem sententia punientur.
Caput 2
Versu 3 insigne sanctitatis exemplum continet, sed vividitatem figurarum veterum Patriarcharumlocutionis.
1 Vos autem, filii, fugite malitiam, zelum et odium fratrum, et intendite ad bonum et caritatem.
2 Qui habet pura mente in caritate, mulierem non quaerit ad fornicationem; non enim habet maculam in corde suo, quia Spiritus Dei requiescit super eum.
3 Sicut enim sol non stercore et luto maculatur, sed magis arefacit et expellit malum odorem; sic et pura mens, terrae sordibus ambita, magis purgat, nec ipsa polluitur.
4 et erunt in vobis mala facinora a verbis Henoch iusti ut fornicata es cum fornicatione Sodomorum et pereas omnes salvos paucos et renovabis cum mulieribus fornicatio ; et non erit in vobis regnum Domini, quia continuo tollet illud.
5 Verumtamen templum Dei erit in portione vestra, et templum nouissimum primis gloriosius erit.
6 Et congregabuntur ibi duodecim tribus, et omnes gentes, donec mittat Altissimus in visitatione unigeniti prophetae salutem suam.
7 Et introibit in primum templum, et ibi erit Dominus contumeliam, et exaltabitur in ligno.
8 Et velum templi scissum est, et Spiritus Dei transibit ad gentes quasi ignis effusus.
9 Et ascendet de Inferno, et transibit de terra in cælum.
10 Et scio, quam humilis fuerit in terra, et quam gloriosus in caelo.
11 Cum autem esset Ioseph in Aegypto, desiderabam videre figuram et formam vultus eius. et orante Jacobo patre meo, vidi eum pervigilantem interdiu, et totam ejus figuram prorsus sicut erat.
12 Hæc cum dixisset, dicit eis : Scitis ergo, filii mei, quia ego morior.
13 Facite ergo veritatem unusquisque proximo suo, et facite legem Domini et mandata ejus.
14 { hæc enim vobis pro hereditate relinquo.
15 Vos ergo date illos filiis vestris in possessionem æternam. sic enim et Abraham, et Isaac, et Iacob.
16 Omnia enim hæc dederunt nobis hæreditatem, dicentes : Custodite mandata Dei, donec revelet Dominus salutare suum omnibus gentibus.
17 Et tunc videbis Henoch, Noe, et Sem, et Abraham, et Isaac, et Jacob, surgentes a dextris cum lætitia,
18 Tunc et nos exsurgent singuli super tribum nostram, adorantes regem caeli, qui apparuit super terram in forma hominis in humilitate.
19 Et omnis, qui credit in eum, in terra gaudebit cum illo.
20 Et tunc omnes resurgent alii in gloriam, et quidam in contumeliam.
21 et iudicabit Dominus primum Israhel propter iniquitates suas cum enim in carne appareret ut liberaret, non ei credebant.
22 et tunc judicabit omnes gentes quotquot non crediderunt ei quando apparuit in terra.
23 et arguet Israhel per electos Gentium sicut Esau per Madianitas qui decipiunt fratres suos in fornicationem et idololatriam et alienati sunt a Deo, pueri facti sunt in parte timentium Dominum.
24 Si ergo filii mei ambuletis in sanctitate secundum mandata Domini, iterum habitabitis mecum confidenter, et omnis Israël congregabitur ad Dominum.
25 Et jam non vocaberis lupus rapax propter depraedationes tuas, sed operarius Domini distribuens escam his qui operantur bonum.
26 Et surget in novissimis diebus dilectus a Domino, de tribu Juda et Levi, faciente in ore ejus beneplacitum ejus, et scientia illuminans gentes.
27 usque ad consummationem sæculi erit in synagogis gentium, et in principibus eorum in ore omnium musicorum.
28 Scribetur in libris sanctis, et opus, et verbum illius: ipse est electus in sempiternum.
29 et per eos vadat sicut Iacob pater meus dicens quod tribui carebit implebo
30 Et cum hæc dixisset, extendit pedes ejus.
31 Mortuus est autem pulchre et bene dormiens.
32 Et fecerunt filii ejus sicut præceperat eis: et tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud in Hebron cum patribus suis.
33 Et fuit numerus dierum vitæ ejus centum viginti quinque annorum.