Tomašowe ewangelium
ze źiśetstwa Jezusa
Kristusa.
KAPITEL 1
1 Ja, Thomas, Israelit, jo měł za trjebne, našym bratšam mjazy tatanjami statki a źiwy Kristusa w swójom źiśetstwje znate cyniś, kótarež jo naš kněz a Bog Jezus Kristus pó swójomnaroźenju w Bethlehemje w našom kraju statkował, wó comž som sam zaźiwany był. Zachopjeńk jo był ako slědujuce.
2 AkojoJezus źiśetko pěś lětstarebyłoa dešćownik padnuł, kenž jo něnto mimo był, jo Jezus z drugimi hebrejskimi granabami pśi běžnej rěcce grał; A wóda, kótaraž jo gnała pó brjogu, jo stojała w małych jazorach;
3 pak wóda jo se ned zasej jasnje a wužytna; Dokulaž jo ju jano pśez swójo słowo wótbił, su jomu zwólniwe byli.
4 pótom jo wzeł wót brjoga rěki měku glinu a jo z togo dwanasćo cybanow formował; A su byli druge gólcy, kenž su z nim grali.
5 als pakjožydwuglědał, cojocynił, rozmjej pśisabatuzuk k wroblowym figuram formowaś, jo šeł ned dalej a jo to wulicował swójomu nanoju Josephoju a jo gronił:
6 glej, twója knabe grajo pśi brjoze rěki a jo glinu wzeła, jogo pó dwanasćo wroblow formowała a sabat pakihta.
7 Da jo pśišeł Joseph na městno, źož jo był, a ako jo jogo wiźeł, jo jogo zawołał a se pšašał: "Cogodla to cyniš, což njejo pśi sabaśe dowólone?
8 Da jo Jezus rucne płoniny gromadu derił, zawoła špingele ksebjea źašojim:Źiśo, pšecleśi!Atak dłujkoakosćožywe, mysli na mnjo.
9 Da su wuběgali wroble a su zogol cynili.
10 ako su Žydy to wiźeli, su byli zaźiwane, su wótejšli a su swójim pśedstajonym wulicowali, kaki źiwny źiw su ju wó Jezusu wiźeli.
KAPITEL 2
1 Mimo togo jo stojał syn pismawjednego z Jozefom how, jo wzeł wjerbowu gałuzku a jo sypał wódu, kótaraž jo Jezus nazběrała, w jazorach.
2 Ako pak jo Knabe Jezus wiźeł, což běšo cynił, jo se wón gniwnje a źašo k njomu: "Ty Nora, co jo śi jazor zeškóźeł, až wódu rozšyrjoš?"
3 lej, něnto buźoš pśerědnjaś ako bom a njedejał daniž łopjena daniž gałuzki daniž płody naroźiś.
4 a ned jo wón pó cełem śěle pśestajał.
5 Da jo šeł Jezus domoj. Starjejšej pśegronitego gólcy pak, stej wobśěžyłej njegluku swójeje młoźiny, stej jogo do Josepha, wobskjaržyłej jogo a groniłej: Cogodla wobchowajoš syna, kenž jo sebje takich statkow dłužny wucynił?
6 Da jo Jezus jogo na pšosbu wšyknych pśibytnych gójł a jo jano mały spiw slědk dał, kótaryž jo wóstał pśetšašny, aby warnowali.
7drugirazjošełJezus na drogu,a knabe, kenžjomimo gnał, jo se walił na jogo ramje;
8 Da Jezusa gniwny bu a k njomu gronił: "Ty njesmějoš dalej hyś!"
9 a wón jo ned njabogi padnuł.
10 ako su někotare luźe to wiźeli, su se pšašali: "Źo jo ten knabe naroźony, až wšykno, což wón groni, něnto pótrjefijo?"
11 Da su se wobśěžkali starjejše wumarłych, kótarež su šli k Jozefoju, a su gronili: "Ty njejsy zamóžny, z nami w našom měsće žywy byś, dokulaž maš taki gólcyk."
12 pak jogo wucy, až žognu a njeběchu, pak źo z nim pšec, wšako wusmjerśijo naše źiśi.
13 Da jo Joseph gólcowy knabj Jezus sam pomjenił a jomu pśikazał: "Cogodla take něco cyniš, aby lud tak zranił, až nam gramujo a slědujo?"
14 Jezus pakjo wótegronił:"Wěm, až to, což groniš, nic wót tebje samych, ale ja njebudu nic groniś;
15 ale tebje su to gronili, až budu nimjerne wótštrofowanje śerpjeś.
16 a ned bu tych, kenž su jogo wobskjaržyli, slěpe.
17 a wšych, kenž su to wiźeli, su byli wjelgin wulěkane a zmuśone a su wó njom gronili: "Wšykno, což jo gronił, lěc derje abo złe, se ned, a su se źiwali."
18 ako su toś to jadnanje Kristusa wiźeli, jo Jozef stanuł a jo jogo pśi wuchuśe, na což jo se knabeta gniwnje wobrośił, a źašo jomu: "Buź měrny!
19 pśeto gaž nas pytaju, nas njenamakaju; ty sy wjelgin njerozglědnje jadnał.
20 njewěš, až som ja twój? Njesłužćo mě wěcej.
KAPITEL
3
1 wěsty šulski mejstaŕ z mjenim Zachow, kenž jo stojał na wěstemměstnje, jo słyšał, kakjoJezus to kswójomu nanoju gronił.
2 a wón jo se wjelgin źiwał, až jo ako góle take wěcy powědał; A pó někotarych dnjach jo pśišeł k Josephoju a gronił:
3 Ty maš mudre a rozymne góle, pósćelo ku mnjo, aby to cytaś nawuknuło.
4 Ako jo se sednuł, aby Jezusoju listy wucył, jo wón zachopił z prědnym pismikom Aleph;
5 Jezus pak jo powědał drugi pismik Mpeth (Beth) Cghimel (Gimel) a jo powědał wó wšyknych pismikach k njomu až do kóńca.
6 pótom jo wón knigły derił a jo swójogo kněza profeta wucył; ale wón jo se sromotał a njejo mógał zapśimjeś, kak jo k pismikam pśišeł.
7 a wón stanjo a jo domoj šeł, wjelicnje pśechwatany wó takej źiwnej wěcy.
KAPITEL 4
1 Ako Jezus jo pśi loźe mimo pśišeł, jo wiźeł młodego muskego, kenž jo někotare rubiška a štrumpy do pjaca tužneje barwy nurił (abo barwi), a to pó wósebnem pórěźe kuždego;
2 Knabe Jezus jo šeł k gólcoju, kenž jo to cynił, a jo teke někotare z rubiška sobu wzeł.