1-Р БҮЛЭГ 1 Астиаг хаан эцэг өвгөддөө цугларч, Персийн Кирус хаант улсаа хүлээн авав. 2 Даниел хаантай ярилцаж, бүх нөхдөөсөө илүү нэр хүндтэй байв. 3 Вавилончууд Бел нэртэй шүтээнтэй байсан бөгөөд түүнд өдөр бүр арван хоёр их сайн гурил, дөчин хонь, зургаан сав дарс зарцуулдаг байв. 4 Хаан түүнд мөргөж, өдөр бүр түүнийг шүтэн биширч байсан боловч Даниел өөрийн Бурхандаа мөргөв. Хаан түүнд —Чи яагаад Белд мөргөхгүй байгаа юм бэ? 5 Тэр хариулж, "Учир нь би гараар бүтээсэн шүтээнүүдэд биш, харин тэнгэр, газрыг бүтээсэн, бүх махан биеийг захирах эрх мэдэлтэй амьд Бурханд мөргөж болох юм" гэв. 6 Тэгээд хаан түүнд —Бел бол амьд Бурхан гэж чи бодохгүй байна уу? Тэр өдөр бүр хичнээн их идэж уудгийг чи харахгүй байна уу? 7 Тэгэхэд Даниел инээмсэглэн —Хаан аа, битгий хуурт, учир нь энэ бол зөвхөн дотор нь шавар, гаднах гууль бөгөөд хэзээ ч юу ч идэж уугаагүй гэв. 8 Тэгэхэд хаан хилэгнэж, тахилч нараа дуудаж, тэдэнд Хэрэв та нар эдгээр зардлыг иддэг энэ хүн хэн болохыг надад хэлэхгүй бол та нар үхэх болно. 9 Гэвч хэрэв та нар намайг Бел тэднийг залгидаг гэдгийг баталж чадвал Даниел үхэх болно, учир нь тэр Белийн эсрэг доромжлол хэлсэн. Даниел хаанд —Таны үгээр болгоорой гэв. 10 Бэлийн тахилч нар эхнэр хүүхдүүдээсээ гадна жаран арван хүн байв. Хаан Даниелтай хамт Белийн сүм рүү явав. 11 Тиймээс Белийн тахилч нар "Хараач, бид гарч байна. Харин хаан аа, та мах идэж, дарс бэлдээд, хаалгыг хааж, өөрийн тамга тэмдгээр битүүмжил. 12 Мөн маргааш чамайг орж ирэхдээ, хэрэв чи Бел бүгдийг идчихсэн гэдгийг олж харахгүй бол бид үхэх болно, эс тэгвээс бидний эсрэг худал яригч Даниел үхэх болно. 13Мөн тэд үүнийг төдийлөн тоосонгүй: учир нь тэд ширээний доор нууц хаалга хийж, үүгээр байнга орж, мөн эдгээр зүйлсийг идэж байв. 14 Тэгээд тэднийг явахад хаан Белийн өмнө хоол тавив. Даниел зарц нартаа үнс авчрахыг тушаасан бөгөөд тэд зөвхөн хааны өмнө бүх сүмд цацсан бөгөөд тэд гарч, хаалгыг хааж, хааны тэмдгээр лацдан холдов. 15 Шөнө нь тахилч нар өөрсдийн хийдэг заншлаараа эхнэр хүүхдүүдийнхээ хамт ирж, бүгдийг идэж ууцгаав. 16 Өглөө босоод хаан, Даниел түүнтэй хамт байв. 17 Хаан —Даниел аа, лац бүтэн үү? Тэрээр —Тийм ээ, хаан минь, тэд бүрэн бүтэн байгаарай гэв. 18 Хаан гурилыг нээмэгцээ ширээ рүү хараад, чанга дуугаар хашгирч, "Бэл, чи агуу юм, чамтай хамт ямар ч хууран мэхлэлт байхгүй" гэв. 19 Дараа нь Даниел инээж, хааныг дотогш орохгүй гэж тэврээд, -Одоо хучилтыг хар, эдгээр нь хэний алхаа гишгээг сайн тэмдэглэ. 20 Хаан "Би эрчүүд, эмэгтэйчүүд, хүүхдүүдийн хөлийг харж байна" гэв. Тэгээд хаан уурлаж, 21 Тэгээд тахилч нарыг эхнэр, хүүхдүүдийнхээ хамт дагуулан авч, тэд хаанаас орж ирж, ширээн дээр байсан зүйлсийг идсэн хаалгыг түүнд үзүүлэв.
22 Тиймээс хаан тэднийг алж, Белийг Даниелын мэдэлд өгсөн бөгөөд Даниел түүнийг болон түүний сүмийг устгав. 23 Мөн тэр газар Вавилоны хүмүүсийн шүтэн мөргөдөг том луу байсан. 24 Хаан Даниелд —Чи үүнийг гуулин гэж хэлэх үү? Харагтун, тэр амьд, идэж уудаг; чи түүнийг амьд бурхан биш гэж хэлж чадахгүй. Тиймээс түүнд мөргөгтүн. 25 Даниел хаанд —Би өөрийн Бурхан ЭЗЭНд мөргөх болно, учир нь тэр бол амьд Бурхан юм. 26 Харин хаан минь, надад зөвшөөрөөч, би энэ лууг илд, таяггүйгээр алах болно. Хаан "Би чамд чөлөө өгье" гэв. 27 Дараа нь Даниел давирхай, өөх, үсийг авч, тэдгээрийг хайлуулж, бөөн бөөнөөр нь лууны аманд хийснээр луу хагарсанд Даниел "Хараач, эдгээр нь та нарын бурхад мөн" гэж хэлэв. шүтэх. 28 Вавилоны хүмүүс үүнийг сонсоод ихэд хилэгнэж, хааны эсрэг хуйвалдаан хийж, "Хаан иудей болж, Белийг устгаж, лууг алж, тахилч нарыг алав" гэж хэлэв. 29 Тэд хаан уруу ирж, -Даниел биднийг авраач, эс тэгвээс бид чамайг болон чиний гэрийг устгах болно гэв. 30 Хаан тэднийг дарангуйлж, өвдөж байгааг хараад Даниелыг тэдэнд тушаав. 31 Тэр түүнийг арслангийн үүрэнд хаясан бөгөөд тэнд зургаан хоног байв. 32 Мөн нүхэнд долоон арслан байсан бөгөөд тэд өдөр бүр тэдэнд хоёр гулууз, хоёр хонь өгдөг байв. 33 Иудейд Хаббакук хэмээх эш үзүүлэгч байсан бөгөөд тэрээр аяга таваг хийж, талх хагалж, тариачинд авчрахаар тариалангийн талбай руу явж байв. 34 Харин Их Эзэний тэнгэр элч Хаббакукт —Явж, Вавилон уруу идсэн оройн хоолоо арслангийн үүрэнд байгаа Даниел уруу авч яв. 35 Хаббакук — Эзэн минь, би Вавилоныг хэзээ ч хараагүй. Би ч бас үүр хаана байгааг мэдэхгүй. 36 Дараа нь ЭЗЭНий тэнгэр элч түүнийг титэмээс нь барьж, толгойных нь үснээс нь нүцгэн, сүнснийх нь догшин хүчээр Вавилонд үүрэн дээгүүр тавив. 37 Хаббаку хашгиран —Даниел аа, Даниел аа, Бурханы чамд илгээсэн оройн хоолыг идээрэй гэв. 38 Даниел "Бурхан минь, Та намайг санасан. Таныг эрэлхийлдэг, Таныг хайрладаг хүмүүсийг ч орхисонгүй" гэв. 39 Даниел босож хоолоо идэхэд ЭЗЭНий тэнгэр элч Хаббакукийг тэр даруй өөрийн байранд нь тавив. 40 Долоо дахь өдөр нь хаан Даниелыг уйлахаар явж, нүхэнд ирээд, дотогш харвал Даниел сууж байв. 41 Тэгэхэд хаан чанга дуугаар хашхиран — Даниелын Бурхан, агуу урлагийн Эзэн, чамаас өөр хэн ч байхгүй. 42 Тэгээд тэрээр түүнийг гаргаж, мөн түүний устгалын шалтгаан болсон хүмүүсийг нүхэнд хаясан бөгөөд тэд түүний нүүрэн дээр хормын дотор идэв.