यदि त्वं मम जनानां कस्मैदित् त्वया िरिद्राय धनं ऋणं ििादि तदहि त्वं तस्य िू िकर्त्ाि न भदिष्यदि, तस्य उपरि िू िं न िास्यदि। दनर्िमनम् २२:२५ न ि त्वं िरिद्रं तस्य काये मुखं करिष्यदि। दनर्ि मनम् २३:३ न त्वं तस्य काये ति िरिद्रस्य न्यायं दिहरिष्यदि। िप्तमे िर्षे तु तं दिश्रामं कृत्वा दनश्चलं करिष्यदि; यथा ति प्रजानां िरिद्रााः खािन्ति, यत् त्यजन्ति तत् क्षे त्रपशिाः खादिष्यन्ति। तथैि त्वं स्वस्य द्राक्षाक्षे त्रं जैतुनक्षे त्रं ि व्यिहािं करिष्यदि। दनर्ि मनम् २३:६,११ ति द्राक्षाक्षे त्रं न र्ृ ह्णीष्व, द्राक्षाक्षे त्रस्य प्रत्येकं द्राक्षाफलं न िं ग्रहदयष्यदि; त्वं तादन दनधि नानाम् पििे शीयानां ि कृते त्यक्ष्यदि, अहं ति पिमेश् ििाः पिमेश् ििाः अन्तस्म। भििाः न्याये अधमं न करिष्यन्ति, िरिद्रस्य व्यन्ततं न आििदयष्यन्ति, पिाक्रदमणाः व्यन्ततं न िम्मानदयष्यन्ति, दकिु धमेण स्वपरिजनस्य न्यायं करिष्यन्ति। लेिीय 19:10,15 यिा यू यं स्वभूदमस्य फलादन लभिे तिा भििाः स्वक्षे त्रस्य कोणान् शुद्धं न करिष्यन्ति, न ि स्वस्य फलानां दकमदप िं ग्रहणं करिष्यन्ति, तादन दनधि नानाम् पििे शीयानां ि कृते त्यक्ष्यन्ति अहं भिताः पिमेश् ििाः पिमेश् ििाः अन्तस्म। लेिीय २३:२२ यदि ति भ्राता िरिद्राः भू त्वा स्वस्य दकदित् िम्पदर्त्ं दिक्रीतिान्, तस्य ज्ञादतजनाः यदि तत् मोिदयतुं आर्दमष्यदत, तदहि भ्रात्रा यत् दिक्रीतिान् तत् मोिदयष्यदत। यदि ि ति भ्राता िरिद्राः भू त्वा त्वया िह क्षये न पदतताः ; तिा त्वं तं मुतं करिष्यदि, आम्, यद्यदप िाः पििे शीयाः , प्रिािी िा अन्ति। यथा त्वया िह ििदत। यदि ति भ्राता ति िमीपे दनििन् िरिद्राः भू त्वा ति दिक्रीयते ; त्वं तं िाित्वे न िे िां कतुं न बाध्यिे , दकिु भाडे िािाः प्रिािी ि त्वया िह भदिष्यदत, महोत्सििर्षिपयि िं त्वां िे िते , तताः िाः त्वर्त्ो र्दमष्यदत, िाः स्वस्य ि ते न िह ििानं स्वकुलं प्रदत प्रत्यार्दमष्यदत, दपतृ णां िम्पदर्त्ं प्रदत ि प्रत्यार्दमष्यदत। यदि कदश्चत् प्रिािी िा पििे शीयाः त्वया धदनकाः भूत्वा ति िमीपे दनििन् भ्राता िरिद्राः भू त्वा त्वया पििे शीयं िा पििे शीयं िा पििे शीयकुटु म्बं िा दिक्रयदत, तताः पिं िाः दिक्रीतस्य मोिनं प्राप्नुयात् पुनाः ; तस्य भ्राता कदश्चत् तं मोिदयतुं शक्नोदत, तस्य मातु लाः , मातु लपुत्राः िा तं मोिदयतुं शक्नोदत, तस्य कुलिमीपस्थाः िा तं मोिदयतुं शक्नोदत यदि िा शक्नोदत तदहि आत्मनाः मोिनं कतुं शक्नोदत। ले िीय २५:२५,३५,३९-४१,४७ प्रदतिप्तिर्षाि िे त्वं दिमोिनं कुयाि म्। मोक्षस्य ि एर्षाः प्रकािाः अन्ति यत् याः कदश्चत् ऋणिाता स्वपरिजनस्य ऋणं ििादत िाः तत् मुतं करिष्यदत। िाः स्वपरिजनस्य भ्रातु ाः िा तत् न र्ृ ह्णीयात् ; यताः तत् भर्िताः मुन्तताः इदत उच्यते । पििे शीयात् त्वं पुनाः तत् आग्रहं कतुं शक्नोदर्ष, दकिु भ्रात्रा िह यत् भिताः हिाः अन्ति तत् ति हिं मुतं करिष्यदत। यिा यु ष्माकं मध्ये िरिद्राः न भदिष्यदत तिा त्रादह; यताः यन्तस्मन् िे शे भिताः पिमेश् ििाः भिताः उर्त्िादधकािरूपेण ििादत तन्तस्मन् िे शे पिमेश् ििाः भिताः महत् आशीिाि िं िास्यदत, केिलं यदि भिताः पिमेश् ििि् य िाणी ं िािधानतया शृणोदर्ष, एतादन ििाि दण आज्ञादन पालदयतु म्, ये मया भिद्भ्याः एतत् आज्ञादपतााः दिनं। यताः पिमेश् ििाः ति पिमेश् ििाः त्वां प्रदतज्ञातित् आशीिाि िं ििादत, बहुिाष्ट्रेभ्याः ऋणं िास्यदि, दकिु ऋणं न र्ृ ह्णादि। त्वं ि बहुर्षु िाष्ट्रेर्षु िाज्यं करिष्यदि, दकिु ते ति िाज्यं न करिष्यन्ति। 7यदि यु ष्माकं मध्ये भ्रातृ णां कदश्चत् िरिद्राः भिताः िे शे यन्तस्मन् िे शे भिताः पिमेश् ििाः भिद्भ्याः ििादत, ति िे शे यदि भिताः पिमेश् ििाः भिताः कन्तस्मन् अदप द्वािे भिदत तदहि भिताः हृियं कठोिं न करिष्यदि, न ि भिताः िरिद्रभ्रातुाः हिं दनमीदलतुं शक्नोदर्ष, दकिु भिताः हिं उि् घाटदयष्यदि तस्य हिं दििृतं कृत्वा तस्य आिश्यकतायााः कृते पयाि प्तं ऋणं िास्यदत। िािधानााः भििु यत् ति िु ष्ट्हृिये र्षु िप्तमिर्षं
मुन्ततिर्षं िमीपम् अन्ति इदत दििािाः न भितु । ति िरिद्रभ्रातु ाः प्रदत ति दृदष्ट्ाः िु ष्ट्ा भितु , त्वं तस्मै दकमदप न ििादि; िाः भिताः दिरुद्धं पिमेश् ििं आह्वयदत, ति पापं भिे त्। त्वं तं अिश्यं िास्यदि, ति हृियं न शोिदत यिा त्वं तस्मै िास्यदि, यताः एतिथं ति पिमेश् ििाः ति ििे र्षु काये र्षु, यत् दकमदप हिं स्थापयदि, तिथं त्वां आशीिाि िं िास्यदत। यताः िरिद्रााः किादप िे शात् बदहाः न दनिति िे, अताः अहं त्वां आज्ञापयादम यत् त्वं स्विे शे भ्रातुाः , स्वस्य िरिद्राणां , स्विे शीयानां ि कृते स्वहिं दििृ तं उि् घाटदयष्यदि। दद्वतीयदिदनयमाः १५:१-११ यदि ि पुरुर्षाः िरिद्राः अन्ति तदहि त्वं तस्य प्रदतज्ञां न दनद्रादि, तथादप िू याि ििमये तं प्रदतबन्धं पुनाः प्रयच्छदि, ये न िाः स्विे र्षेण दनद्रां किोदत, त्वां ि आशीिाि िं ििादत, तस्य धमिाः भदिष्यदत त्वं ति पिमेश् ििि् य िमक्षे । त्वं भ्रातृ णां िा पििे शीयानां िा, िरिद्रं , िरिद्रं ि भाडे िेिकं न पीडयदि, तस्य दिििे त्वं तस्मै तस्य िे तनं िास्यदि, न ि िू यिाः अिं र्दमष्यदत इिम्; यताः िाः िरिद्राः अन्ति, तन्तस्मन् दिर्षये मनाः स्थापयदत, मा भू त् िाः भिताः दिरुद्धं पिमेश् ििं प्रदत क्रन्ददत, ति पापं न भिेत्। दद्वतीयिाक्यम् २४:१२-१५ पिमेश् ििाः िरिद्रं किोदत, धदनकं ि किोदत, िाः नीिं किोदत, उत्थापयदत ि। िाः दनधि नानाम् उत्थापनं किोदत, दभक्षु कान् र्ोबिात् उत्थापयदत, तान् िाजपुत्राणां मध्ये स्थापदयतुं , ते र्षां मदहमादिं हािनं प्राप्तुं ि, यताः पृदथव्यााः िम्ााः पिमेश् ििस्य िन्ति, िाः ि स्थादपतिान् ते र्षां उपरि जर्त् । १ शमूएल २:७-८ यथा यहूदिनाः स्वशत्रु भ्याः दिश्रामं कृतििाः , मािाः ि ते र्षां कृते शोकात् आनन्दं शोकात् ि िु दिििाः परिणताः , ये न ते तान् भोज्य-आनन्ददिनादन, पिस्पिं भार्ं प्रेर्षदयतुं ि दिििान् कृतििाः , िरिद्रे भ्याः ि िानम् । एस्थेि ९:२२ दकिु िाः िरिद्रान् खड् र्ात् , ते र्षां मुखात् , पिाक्रमीणां हिात् ि ताियदत। एिं दनधि नानाम् आशा भिदत, अधमिाः तस्यााः मुखं दनिाियदत। पश्य, याः मनुष्याः पिमेश्विाः िम्यक् किोदत िाः िु खी अन्ति, अताः त्वं ििि शन्ततमान् िण्डं मा अिहे लय, यताः िाः पीडयदत, बद्धं ि किोदत, िाः क्षतम् किोदत, तस्य हिााः स्वस्थााः भिन्ति। अय्यू ब ५:१५१८ यताः िाः िरिद्रान् पीदडतिान्, त्यतिान् ि; यताः िाः एकं र्ृ हं दहं िापूििकं हरितिान् यत् िाः न दनदमितिान् ; ननु उििस्य शान्तिं न अनुभदिष्यदत, यि् इष्ट्ं तत् न तािदयष्यदत। अय्यू ब २०:१९-२० यिा कणि ाः मां श्रुतिान्, तिा मां आशीिाि िं िर्त्िान्; यिा िक्षु ाः मां दृष्ट्वा िाक्ष्यं िर्त्िान्, यताः अहं क्रन्दिं िरिद्रं , अनाथं, यस्य िाहाय्याथं कोऽदप नािीत् , तस्य मोिनं कृतिान्। दिनश्यमानस्य आशीिाि िाः मदय आर्ताः , अहं ि दिधिाया हृियं हर्षेण र्ादयतिान्। अहं धमं धारितिान्, तत् ि मां परिधाय, मम न्यायाः िस्त्रं मुकुटं ि इि आिीत् । अन्धानां िक्षु ाः , पङ्र्ु भ्याः ि पािौ आिम्। अहं िरिद्राणां दपता आिम्, यत् कािणं न जानादम तत् मया अन्वे दर्षतम्। अहं ि िु ष्ट्ानां जङ्घान् भग्निान्, तस्य िियोाः लूटं ि उि् धृ तिान्। अय्यू ब २९:११-१७ पश्यिु, पिमेश्ििाः पिाक्रमी, कदित् अदप न अिहे लयदत, िाः बलेन प्रज्ञाया ि पिाक्रमी अन्ति। िाः िु ष्ट्ानां प्राणान् न िक्षदत, दकिु दनधि नानाम् अदधकािं ििादत। िाः धादमिकेभ्याः नेत्रादण न दनिति यदत, दकिु ते दिं हािने िाजैाः िह िन्ति; आम्, िाः तान् दनत्यं स्थापयदत, ते ि उन्नतााः भिन्ति। यदि ते बन्धनेर्षु बद्धााः क्लेशपाशे र्षु ि धारितााः भिन्ति; तताः ते र्षां कायाि दण, ते र्षां अदतक्रािादन अपिाधादन ि तान् िशियदत। ि ते र्षां कणं अनुशािनं प्रदत उि् घाटयदत, अधमाि त् प्रत्यार्िुं ि आज्ञापयदत। यदि ते तस्य आज्ञापालनं िे ििे ि तदहि िमृन्तद्धर्षु दिििान्, भोर्े र्षु िर्षाि दण ि यापदयष्यन्ति। दकिु यदि ते न
आज्ञापयन्ति तदहि ते खड् र्ेन दिनश्यन्ति, ते ि अज्ञानेन दियिे। दकिु हृिये पाखन्तण्डनाः क्रोधं िियन्ति, िाः तान् बद्धे िदत ते न िोिन्ति। यौिने दियिे, ते र्षां जीिनं अशुद्धानां मध्ये भिदत। िाः स्विु ाः खे दनधि नानाम् उद्धािं किोदत, ते र्षां कणौ ि उत्पीडने न उि् घाटयदत। अय्यू ब ३६:५-१५ िरिद्रााः दह ििि िा न दिस्मरिष्यन्ति, िरिद्राणां अपेक्षा दनत्यं न नश्यदत। िोत्रम् ९:१८ दकमथं िू िं दतष्ठदि भर्िन्? दकं त्वं दिपर्त्ौ दनर्ू हदि? िु ष्ट्ा अदभमानेन िीनान् पीडयदत, ते र्षां कन्तितै ाः युन्ततदभाः र्ृ ह्यताम्। यताः िु ष्ट्ाः स्वहृियकामनाम् अदभमानं किोदत, लोभी ं ि आशीिाि िं ििादत, यम् पिमेश् ििाः घृणां किोदत। िु ष्ट्ाः मुखस्य अदभमाने न ईश्विं न अन्वे र्षदयष्यदत, ईश्विाः तस्य ििेर्षु दििािे र्षु नान्ति। तस्य मार्ाि ाः ििि िा िु ाः न्तखतााः भिन्ति; ति न्यायााः तस्य दृष्ट्ेाः िू िं िू िं भिन्ति, ििे र्षां शत्रू न् िाः तान् प्रदत फूत्किोदत। िाः हृिये न उतिान्, अहं न ििलाः भदिष्यादम, यताः अहं किादप दिपर्त्ौ न भदिष्यादम। तस्य मुखं शापििना-ििना-पूणिम् अन्ति, तस्य दजह्वायाम् अधाः िु ष्ट्ता, व्यथिता ि अन्ति। िाः ग्रामेर्षु प्रच्छन्नस्थाने र्षु उपदिशदत, र्ु प्तस्थानेर्षु दनिोर्षान् हन्ति, तस्य दृदष्ट्ाः र्ु प्तरूपेण िीनानां दिरुद्धं भिदत। िाः स्वर्ु हायां दिं हाः इि र्ु प्तरूपेण प्रच्छन्नाः भिदत, िाः िरिद्रान् ग्रहीतुं प्रच्छन्नाः भिदत, िाः िरिद्रान् र्ृ ह्णादत यिा िाः तं स्वजाले आकर्षियदत। िाः आकुिदत, दिनयशीलाः ि भिदत, ये न िरिद्रााः स्वस्य बलििैाः पतन्ति। िाः स्वहृिये न उतिान्, ईश्विाः दिस्मृतिान्, िाः स्वमुखं र्ोपयदत। िाः किादप न पश्यदत। उदर्त्ष्ठ हे भर्िन्; हे िे ि, हिं उत्थापय, दिनयशीलं मा दिस्मितु । िु ष्ट्ााः दकमथं ईश्विं अिहे लयन्ति? िाः हृिये उतिान् यत् त्वं तत् न प्राथिदयष्यदि। त्वया दृष्ट्म्; त्वं दह हिे न तस्य प्रदतकािाथं िु ष्ट्तां द्वे र्षं ि पश्यदि। त्वं दपतृ णां िहादयका अदि। िु ष्ट्स्य िु ष्ट्स्य ि बाहुं भङ्गय, याित् दकमदप न लभिे ताित् तस्य िु ष्ट्तां अन्वे र्षय। पिमेश् ििाः ििा अनिकालं याित् िाजा अन्ति, स्विे शात् दिजातयाः दिनश्यन्ति। प्रभो, त्वं दिनयशीलानाम् इच्छां श्रुतिान्, त्वं ते र्षां हृियं िज्जीकरिष्यदि, त्वं ति कणं श्रोर्षदयष्यदि, दपतृ णां पीदडतानां ि न्यायं कतुं , ये न पृदथव्यााः मनुष्याः पुनाः न पीडयदत। िोत्रम् १० िरिद्राणां उत्पीडनस्य, िीनानां दनाः श्वािस्य ि कृते इिानीं अहं उदर्त्ष्ठादम इदत पिमेश् ििाः ििदत। अहं तं प्रफुन्तितस्य अभयात् स्थापदयष्यादम। िोत्रम् १२:५ यू यं दनधि नानाम् उपिे शं लन्तज्जतििाः यताः पिमेश् ििाः तस्य आश्रयाः अन्ति। िोत्रम् १४:६ अयं िरिद्राः क्रन्तन्दतिान्, पिमेश् ििाः तारितिान्। िोत्रम् ३४:६
तं श्रुत्वा ििि क्लेशात् तं
मम ििाि दण अस्थीदन िदिष्यन्ति, हे पिमेश् ििाः , याः त्वत् िदृशाः कोऽन्ति याः िरिद्रान् अदतबलिान्, आम्, िरिद्रान् िीनान् ि लु ण्ठनात् मोियदत? िोत्रम् ३५:१० िु ष्ट्ााः खड् र्ं बदहाः आकृष्य धनु र्षं नतििाः , िरिद्रान्, िरिद्रान् ि पातदयतुं , ऋजुभादर्षणाः ि िधं कतुं ि। िोत्रम् ३७:१४ दकिु अहं िरिद्राः , आिश्यकतािान् ि अन्तस्म; तथादप प्रभु ाः मां दिियदत, त्वं मम िहायकाः , मम मोक्षिाता ि अदि; न दिलम्बं कुरु हे िे ि। िोत्रम् ४०:१७ धन्याः याः िरिद्रान् मन्यते , पिमेश् ििाः तं दिपर्त्ौ मोिदयष्यदत। िोत्रम् ४१:१ ति िङ्घाः तत्र दनििदत, त्वं िे ि, दनधि नानाम् कृते स्वस्य िद्भािं िज्जीकृतिान्। िोत्रम् ६८:१०
अहं तु िरिद्राः िु ाः न्तखताः ि अन्तस्म, हे िे ि, ति मोक्षाः मां उच्ैाः स्थापयतु । यताः पिमेश् ििाः िरिद्रान् शृणोदत, ति् य बन् धान् न अिहे लयदत। िोत्रम् ६९:२९,३३ दकिु अहं िरिद्राः आपन्नाः ि अन्तस्म, हे पिमेश्वि, मम िमीपं शीघ्रं कुरु, त्वं मम िहायकाः , मम मोक्षिाता ि अदि; हे भर्िन्, दिलम्बं मा कुरु। िोत्रम् ७०:५ िाः ति प्रजां धमेण, ति िरिद्रान् ि न्याये न न्यायं करिष्यदत। िोत्रम् ७२:२ िाः प्रजानां दनधि नानाम् न्यायं करिष्यदत, िीनििदतं तािदयष्यदत, अत्यािारिणं ि खण्डदयष्यदत। यताः िाः क्रन्दनिमये िीनानाम् उद्धािं करिष्यदत; िरिद्रााः अदप यस्य िहायकाः नान्ति। िाः िरिद्रान् िरिद्रान् ि मुिदत, िीनानां प्राणान् ि तािदयष्यदत। िोत्रम् ७२:४,१२-१३v हे कपोतस्य आत्मानं िु ष्ट्जनिमूहे मा प्रयच्छ, ति िीनिङ्घं मा दिस्मितु ििा। हे पीदडतााः लन्तज्जतााः मा प्रत्यार्च्छिु, िरिद्रााः , िरिद्रााः ि ति नाम िु ििु। िोत्रम् ७४:१९,२१ िरिद्राणां दपतृ णां ि िक्षणं कुरुत, िु ाः न्तखतानां , अभादिनां ि न्यायं कुरुत। दनधि नानाम् अभादिनां ि मोिय, िु ष्ट्ानां हिात् तान् दनष्काियतु । िोत्रम् ८२:३-४ हे प्रभो, कणं प्रणमस्व, मां शृणु, अहं िरिद्राः , िरिद्राः ि अन्तस्म। िोत्रम् ८६:१ तथादप िाः िरिद्रान् क्लेशात् उच्ैाः स्थापयदत, मेर्षित् कुटु म्बान् किोदत। िोत्रम् १०७:४१ अहं दह िरिद्राः , िरिद्राः ि, मम अिाः मम हृियं क्षतम् अन्ति। अहं छाया इि र्ताः यिा तस्यााः क्षीणाः भिदत, अहं शलभित् ऊर्ध्वं अधाः ि दक्षपादम। उपिािद्वािा मम जानुाः िु बिलााः िन्ति; मम मां िं ि मेिाः क्षीणं भिदत। अहं ते र्षां दनन्दनीयाः अभिम्, ते मां दृष्ट्वा दशिाः कम्पयन्ति स्म। हे मम पिमेश्वि, मम िाहाय्यं कुरु, हे ति ियायााः अनुिािं मां त्रादह, ये न ते ज्ञास्यन्ति यत् एर्षाः ति हिाः अन्ति। यत् त्वं भर्िन् तत् कृतिान्। ते शापं कुिि िु, त्वं तु आशीिाि िं ििातु , यिा ते उदर्त्ष्ठन्ति तिा ते लन्तज्जतााः भिेयुाः ; दकिु ति िािाः आनन्दं प्राप्नुयात् । मम प्रदतद्वन्तवद्वनाः लज्जया िस्त्रं धाियिु, ते ि आच्छािनित् स्वभ्रमे ण आच्छाियिु। अहं मुखेन भर्िताः महतीं िु दतं करिष्यादम; आम्, अहं जनिमूहे तस्य िु दतं करिष्यादम। ि दह दनधि नानाम् िदक्षणे स्थास्यदत, ये न तस्य प्राणान् दनन्तन्दतानां कृते तं तािदयष्यदत। िोत्रम् १०९:२२-३१ िाः दिकीणि ाः , िाः िीनेभ्याः िर्त्िान्; तस्य धमिाः अनिकालं याित् स्थास्यदत; तस्य शृङ्गं र्ौििे ण उन्तच्छरतं भदिष्यदत। िोत्रम् ११२:९ िाः िजिा दनधि नानाम् उत्थापनं किोदत, िीनान् ि र्ोबिात् उत्थापयदत; िोत्रम् ११३:७ अहं तस्यााः भोजनं बहु आशीिाि िं िास्यादम, अहं तस्यााः िरिद्रान् िोदटकादभाः तपिदयष्यादम। िोत्रम् १३२:१५ अहं जानादम यत् पिमेश् ििाः िु ाः न्तखतानां कािणं , दनधि नानाम् अदधकािं ि पालदयष्यदत। िोत्रम् १४०:१२ दपपीदलकां प्रदत र्च्छ, हे मन्द; तस्यााः मार्ं दििायि बुन्तद्धमान् भि, यस्यााः मार्ि िशिकाः , पालकाः , शािकाः िा नान्ति, िा ग्रीष्मकाले मां िं प्रिादत, फलानां कटने ि भोजनं िङ्र्ृ ह्णादत। दकयत्कालं याित् त्वं दनद्रां करिष्यदि मन्द | किा त्वं दनद्राि् उदर्त्ष्ठदि? तथादप दकदित्
दनद्रा, दकदित् दनद्रा, दकदित् हिं दनद्रां कतुं , तथा ति िारिद्र्यं र्च्छन् इि आर्दमष्यदत, ति अभािाः िशस्त्र इि आर्दमष्यदत। िु भादर्षतम् ६:६-११
अिलोक्य उपिे शं प्राप्तिान्। तथादप दकदित् दनद्रा, दकदित् दनद्रा, दकदित् हिौ कृत्वा दनद्रां कतुं , तथा ति िारिद्र्यं िि इि आर्दमष्यदत। िशस्त्रत्वे न ि ति अभािाः । िु भादर्षतम् २४:३०-३४
िाः दशदथलहिे न िारिद्राः भिदत, दकिु प्रयत्नशीलस्य हिाः धदनकं किोदत। धदनकस्य धनं तस्य दृढं नर्िम्: दनधि नानाम् दिनाशाः ते र्षां िारिद्र्यम्। िु भादर्षतम् १०:४,१५
िरिद्राः याः िरिद्रान् पीडयदत िाः व्याघ्रिृ दष्ट्ाः इि भिदत, या अन्नं न त्यजदत। याः िरिद्राः ऋजुतया ििदत, िाः धदनकाः िन् अदप दिकृताः मार्ि ाः श्रेष्ठाः । याः िू िेन अन्याये न ि लाभे न स्वधनं िधि यदत, िाः तत् िङ्र्ृ हीताः याः िरिद्रान् ियां करिष्यदत। धदनकाः स्वस्य अदभमानेन बु न्तद्धमान् भिदत; दकिु याः िरिद्राः बु न्तद्धमान् िाः तं अन्वे र्षयदत। यथा र्जि न् दिं हाः , िू िस्थाः ऋक्षाः ि; तथा दनधि नजनानाम् उपरि िु ष्ट्ाः शािकाः । याः स्वभू दमं कर्षिदत िाः बहु िोदटकां प्राप्स्स्यदत, यिु व्यथिजनानाम् अनुििणं किोदत तस्य िारिद्र्यं पयाि प्तं भदिष्यदत। याः धनं त्वियदत तस्य िु ष्ट्दृदष्ट्ाः अन्ति, तस्य उपरि िारिद्र्यं आर्दमष्यदत इदत न मन्यते । िरिद्रे भ्याः याः िास्यदत, तस्य अभािाः न भदिष्यदत, याः तु नेत्रे दनर्ू हदत, तस्य बहु शापाः भदिष्यदत। िुभादर्षतम् २८:३,६,८,११,१५,१९,२२,२७
अन्ति यत् दिकीणं किोदत, तथादप िधि ते; अन्ति ि याः योग्यात् अदधकं दनिोधयदत, दकिु िारिद्र्यं प्रदत प्रिृर्त्ाः भिदत। िु भादर्षतम् ११:२४ अन्ति याः स्वं धदनकं किोदत, तथादप तस्य दकमदप नान्ति, अन्ति याः आत्मानं िरिद्रं किोदत, तथादप महत् धनं धाियदत। मनुष्यस्य प्राणस्य मोिनं तस्य धनं भिदत, दकिु िरिद्राः भत्सिनं न शृणोदत। याः उपिे शं अङ्गीकुिि दत तस्य िारिद्र्यं लज्जा ि भदिष्यदत, याः तु भत्सिनं मन्यते िाः िम्मादनताः भदिष्यदत। दनधि नानाम् कृर्षौ बहु अन्नं भिदत, दकिु अन्ति यत् न्यायाभािात् नश्यदत। िु भादर्षतम् १३:७-८,१८,२३ िरिद्राः स्वपरिजनस्य अदप द्वे ष्यते , धदनकस्य तु बहिाः दमत्रादण िन्ति। याः स्वपरिजनं अिहे लयदत िाः पापं किोदत, दकिु याः िरिद्रे र्षु ियां किोदत िाः िु खी भिदत। याः िरिद्रान् पीडयदत िाः स्वदनमाि तािं दनन्ददत, दकिु याः तस्य आििं किोदत िाः िरिद्रान् प्रदत ियां किोदत। िु भादर्षतम् १४:२०-२१,३१ याः कदश्चत् िरिद्रं उपहाियदत िाः स्वदनमाि तािं दनन्ददत, याः दिपदर्त्र्षु प्रिन्नाः भिदत िाः अिन्तण्डताः न भदिष्यदत। िु भादर्षतम् १७:५ िरिद्रााः अनुबन्धान् उपयु ञ्जते ; दकिु धदननाः रूक्षतया उर्त्िं ििदत। िु भादर्षतम् १८:२३ अधिे दिकृतस्य मूखिस्य अपेक्षया याः िरिद्राः अखण्डतायां ििदत, तस्मात् श्रेष्ठाः । धनं बहु दमत्रादण किोदत; दकिु िरिद्राः प्रदतिे दशनाः दििताः भिदत। िरिद्रभ्रातिाः ििे तं द्वे दष्ट्, तस्य दमत्रादण दकयत् अदधकं िू िं र्च्छन्ति? िाः तान् ििने न अनु िृत्य र्च्छदत, तथादप ते तस्य अभािं कुिि न्ति। याः िरिद्राणां प्रदत ियां किोदत िाः पिमेश् ििं ऋणं ििादत; यत् ि िर्त्ं तत् पुनाः तस्मै िास्यदत। मनुष्यस्य कामना तस्य िया, िरिद्राः ि मृर्षािादिनाः श्रेष्ठाः । िु भादर्षतम् १९:१,४,७,१७,२२ मा दनद्रां प्रेम्णा, मा भू त् िारिद्र्यम् आर्दमष्यदि; नेत्रादण उि् घाटय त्वं िोदटकायााः तृ प्ताः भदिष्यदि। िु भादर्षतम् २०:१३ याः कणाि न् िरिद्रानाम् आक्रोशं दनिाियदत, िाः अदप स्वयमेि क्रन्ददत, दकिु न श्रूयते । याः भोर्दप्रयाः िाः िरिद्राः भदिष्यदत, याः मद्यं तै लं ि प्रेम किोदत िाः धदनकाः न भदिष्यदत। िु भादर्षतम् २१:१३,१७ धदननाः िरिद्रााः ि दमलन्ति, ते र्षां ििे र्षां दनमाि ता पिमेश्विाः अन्ति। धनी दनधि नानाम् उपरि शािनं किोदत, ऋणग्राहकाः ऋणिातुाः िािाः भिदत। यस्य दिपुलनेत्राः अन्ति िाः धन्याः भदिष्यदत; यताः िाः स्वस्य िोदटकान् िरिद्रे भ्याः ििादत। याः धनिृ द्ध्यथं िरिद्रान् पीडयदत, याः धदनकेभ्याः िानं किोदत, िाः अिश्यमेि अभािं प्राप्स्स्यदत। िरिद्रं मा लुण्ठयिु, यताः िाः िरिद्राः अन्ति, न ि द्वािे पीदडतान् पीडयिु, िु भादर्षतम् २२:२,७,९,१६,२२ मद्यपानकतृि र्षु मा भि; उग्रमां िभक्षकाणां मध्ये, यताः मर्त्ाः खािकाः ि िारिद्र्यं प्राप्स्स्यदत, तन्द्रा ि मनुष्यस्य िीििस्त्रं धािदयष्यदत। िु भादर्षतम् २३:२०-२१ अहं आलस्यस्य क्षे त्रेण, अबोधस्य ि द्राक्षाक्षे त्रेण र्ताः ; तत् ििं कण्टकैाः प्रिृ द्धं, तस्य मुखं जालै ाः आच्छादितं , तस्य दशलादभदर्त्ाः ि भग्निती। तिा अहं दृष्ट्िान्, िम्यक् ि दििारितिान्, अहं तत्
धमाि त्मा दनधि नानाम् कािणं मन्यते , िु ष्ट्ाः तु तत् न जानादत। िरिद्रााः ििकााः ि दमलन्ति, पिमेश् ििाः तयोाः नेत्रयोाः प्रकाशं किोदत। याः िाजा दनष्ठया दनधि नानाम् न्यायं किोदत, तस्य दिं हािनं दनत्यं स्थादपतं भदिष्यदत। िुभादर्षतम् २९:७,१३-१४ द्वे ििू दन मया त्वां प्रादथितादन; मम मृत्योाः पूिं तादन मा अङ्गीकुरु, मम िू िं व्यथं अित्यं ि िू िं कुरु, न िारिद्र्यं न धनं ििातु ; मम कृते िु लभं भोजनं पोर्षयतु , मा भू त् अहं पूणिाः भिे यम्, ि त्वां दनिाकृत्य कथयतु , कोऽन्ति पिमेश् ििाः ? अथिा अहं िरिद्राः भू त्वा िोिीं कृत्वा मम पिमेश्विस्य नाम व्यथं न र्ृ ह्णादम। अन्ति एकाः पीढी, यस्यााः ििााः खड् र्िदृशााः , ते र्षां हनुििााः ि छूिी इि, पृदथव्यााः दनधि नानाम्, मनुष्याणां मध्ये िीनानां ि भक्षणाथिम्। िु भादर्षतम् ३०:७-९,१४ मुखं उि् घाट्य धमेण न्यायं कुरु, िरिद्राणां , िीनानां ि काये यािनां कुरु। िा िीनानां कृते हिं प्रिाियदत; आम्, िा आिश्यकतािशात् हिान् प्रिाियदत। िु भादर्षतम् ३१:९,२० िृ द्धस्य मूखिस्य ि िाजानाः अपेक्षया िरिद्राः बु न्तद्धमान् बालकाः श्रेष्ठाः , याः पुनाः उपिे शं न प्राप्स्स्यदत। यताः िाः कािार्ािात् बदहाः िाज्यं कतुं आर्च्छदत; यिा तु स्विाज्ये जायते ि िरिद्राः भिदत। उपिे शक ४:१३१४ यदि त्वं कन्तस्मंदश्चत् प्रिे शे िरिद्राणां उत्पीडनं, न्यायस्य न्यायस्य ि दहं िकदिकृदतं पश्यदि तदहि तन्तस्मन् दिर्षये मा आश्चयि िदकताः भि, यताः पिमात् उच्तिाः िाः आििं किोदत ते भ्याः ि उच्तिााः स्युाः । उपिे शक ५:८ मूढात् दकमदधकं ज्ञादनना? दनधि नस्य दकं िति ते, याः जीदितानां पुिताः र्मनं जानादत? उपिे शक ६:८ इयं प्रज्ञा मया िू याि धाः अदप दृष्ट्ा, महती ि प्रतीयते स्म, दकदित् नर्िम् आिीत् , तस्य अिाः अिााः जनााः आिन्। तस्य दिरुद्धं महान् िाजा आर्त्य तम् आिृ त्य महतीं िु र्ं दनदमितिान् , अधु ना तन्तस्मन् एकाः िरिद्राः ज्ञानी लब्धाः , िाः स्वबु द्ध्या नर्िं मु तिान् तथादप तम् एि िरिद्रं कोऽदप मनुष्याः न स्मिदत स्म। तिा अहं अििम्, बलात् प्रज्ञा श्रेष्ठा, तथादप िरिद्रस्य प्रज्ञा अिहे लना, तस्य ििनं न श्रूयते । मू ढेर्षु शािकस्य आक्रोशात् अदधकं प्रज्ञानां ििनं शाितया श्रूयते । यु द्धायु धात् प्रज्ञा श्रेष्ठा, दकिु एकाः पापी बहु भद्रं नाशयदत। उपिे शक ९:१३-१८ पिमेश् ििाः ि् ि प्रजानां प्रािीनैाः , ति् य प्रमुखैाः ि िह न्यायं र्दमर्ष् यदत, यताः यू यं द्राक्षाक्षेत्रं खादितििाः । िरिद्राणां लूटं भिताः र्ृहेर्षु अन्ति। दकं यू यं मम प्रजां खन्तण्डतं कृत्वा िरिद्राणां मुखं दपष्ट्ििाः ? ििदत िे नापदताः प्रभुाः । यशायाह ३:१४-१५
दधक् ये अधमं दनयमं कुििन्ति, ये ि ते र्षां दिदहतं िु ाः खं दलखन्ति; दिधिााः ते र्षां दशकािााः भिे युाः , अनादपतृणां लुण्ठनं ि कतुं मम प्रजानां िरिद्राणां अदधकािं हतुं ि। यशायाह १०:२ िाः तु धमेण दनधि नानाम् न्यायं करिष्यदत, पृदथव्यााः निाणां कृते न्याये न ि भत्सिदयष्यदत, िाः पृदथिी ं मुखिण्डे न प्रहिदत, अधिस्य दनाः श्वािे न ि िु ष्ट्ान् हन्ति। यशायाह ११:४ िीनानां प्रथमजातााः ििन्ति, िीनजनााः ि अभये न शयनं करिष्यन्ति, अहं ि ति मूलं िु दभि क्षेण हन्ति, िाः ति अिदशष्ट्ान् हन्ति। दकं तदहि िाष्ट्रिू तान् प्रत्युर्त्रिष्यदत। यत् पिमेश् ििाः दियोनि् य आधािं स्थादपतिान् , तस्य प्रजानां िरिद्रााः ि तन्तस्मन् दिश् िािं करिष्यन्ति। यशायाह १४:३०,३२ हे प्रभु , त्वं मम पिमेश्विाः अदि; अहं त्वां उन्नमदयष्यादम, ति नाम िु दिष्यादम; यताः त्वया अि् भु तादन कायाि दण कृतादन; ति पुिातनपिामशाि ाः दिश्वािाः ित्यं ि। त्वया दह नर्िस्य िाशौ कृतम्; of a defenced city a ruin: अपरिदितानाम् प्रािािाः न नर्िम्; किादप न दनदमितं भदिष्यदत। अताः बलििाः जनााः त्वां मदहमां करिष्यन्ति, भयं किं िाष्ट्रपुिं त्वां भयं करिष्यदत। त्वं दह दनधि नस्य बलं, तस्य िु ाः खे िीनस्य बलं, तू फानात् शिणं , उष्णात् छाया, यिा घोिाणां दिस्फोटाः दभदर्त्दिरुद्धं तू फान इि भिदत। यशायाह २५:१-४ यू यं ििा पिमेश् ििे दिश् िािं कुिि िु, यताः पिमेश् ििि् य शाश्वतबलं िति ते, यताः िाः उच्दनिादिनाः अिताियदत। उन्तच्छरतं नर्िं नीिं स्थापयदत; िाः तं नीिम्, भू मौ अदप स्थापयदत; ि िजिाम् अदप आनयदत। पािाः तत् पिादत अधाः , िरिद्राणां पािााः अदप, आिश्यकतानां िोपानादन ि। यशायाह २६:४-६ निााः अदप पिमेश् ििि् य आनन्दं िधि दयष्यन्ति, मनुष्याणां मध्ये िरिद्रााः ि इस्राएलस्य पदित्रे आनन्दं प्राप्नुयुाः । यशायाह २९:१९ िलिस्य यन्त्रादण अदप िु ष्ट्ादन िन्ति, िाः िु ष्ट्ााः यु न्ततं कियदत यत् िाः मृर्षािाक्यै ाः िरिद्रान् नाशदयतुं शक्नोदत, यिा अदप आिश्यकतािशात् िम्यक् ििदत। यशायाह ३२:७ यिा िरिद्रााः िरिद्रााः जलं अन्तन्वष्यन्ति, ते र्षां दजह्वा तृ ष्णायााः क्षीणतां र्च्छदत, तिा अहं पिमेश् ििाः तान् शृणोदम, अहं इस्राएलस्य पिमेश् ििाः तान् न त्यक्ष्यादम। यशायाह ४१:१७ दकं न एर्षाः उपिािाः मया दिताः ? िु ष्ट्तायााः पदिकााः मुतुं, र्ु रुभािं दिमोिदयतुं , पीदडतान् मुतं कतुं ि, यू यं प्रत्येकं यु र्ं भङ्गदयतुं ि? दकं न ति िोदटकां क्षुधाताि नां कृते दितरितुं , बदहाः दक्षप्तानाम् िरिद्रान् स्वर्ृ हं प्रदत आनदयतुं ि? यिा त्वं नग्नं पश्यदि, यत् त्वं तं आच्छाियदि; यच् त्वं स्वमां िात् न दनर्ू हदि? तिा ति ज्योदताः प्राताः इि प्रिीप्यते , ति आिोग्यं शीघ्रं उत्पद्यते , ति धमिाः ि ति पुिताः र्दमष्यदत। भर्िताः मदहमा भिताः प्रदतफलं भदिष्यदत। यशायाह ५८:६-८ यताः तादन ििाि दण मम हिे न दनदमितादन, तादन ििाि दण ििू दन ि अभिन्, इदत पिमेश् ििाः ििदत, दकिु अहं तं पश्यादम, याः िरिद्राः , क्षीणात्मना ि, मम ििनेन िे पमानाः ि। यशायाह ६६:२
पिमेश् ििं र्ायिु, पिमेश् ििि् य िु दतं कुरुत, यताः िाः दनधि नानाम् आत् मा िु ष्कृतानां हिात् मोदितिान्। दयमियाह २०:१३ िाः िरिद्राणां , िीनानां ि कािणं न्याययदत स्म; तिा तस्य िाधु आिीत् : दकं मां ज्ञातुं एतत् न आिीत्? इदत पिमेश् ििाः ििदत। दयमियाह २२:१६ तताः िक्षकिे नापदताः नबू जिािनाः नर्िे अिदशष्ट्ान् जनान् शे र्षैाः जनानां िह पदततान् ि बादबलोन्दे शं प्रदत बद्धान् नीतिान्। दकिु िक्षकिे नापदताः नबू जिािनाः यहूिािे शे ये र्षां जनानां िरिद्राणां दकमदप नािीत् , ते र्षां त्यक्त्वा ते भ्याः द्राक्षाक्षे त्रादण क्षेत्रादण ि यु र्पत् िर्त्िान्। दयमियाह ३९:९-१० पश्य ति भदर्न्यााः ििोमस्य अधमिाः आिीत् , तस्यााः कन्यािु ि अदभमानाः , िोदटकापूणिता, आलस्यप्रिुिता ि आिीत् , िा ि िरिद्राणां , िीनानां ि हिं न दृढं कृतिती। इजदकएल १६:४९ यदि िाः पुत्रं जनयदत याः लुटेिाः ितपातकाः अन्ति, याः एते र्षु कन्तस्मंदश्चत् काये िदृशं किोदत, याः ि तादन कायाि दण न किोदत, दकन् तु पिि तान् अदप खादितिान्, प्रदतिे दशनाः भायां ि िू दर्षतिान्। दकं िरिद्रान् िरिद्रान् ि पीदडतिान्, दहं िाद्वािा लुन्तण्ठतिान् , प्रदतबन्धं न कृतिान्, मूदति र्षु ि दृदष्ट्म् उत्थादपतिान्, घृ दणतम् अकिोत् , िू िं िर्त्िान्, िृ न्तद्धं ि कृतिान्, तदहि िाः जीदिष्यदत िा? िाः न जीदिष्यदत, एतादन ििाि दण घृदणतकायं कृतिान्; िाः अिश्यमेि दियते ; तस्य ितं तस्य उपरि भदिष्यदत। इिानीं पश्यतु , यदि िाः पुत्रं जनयदत, याः दपतुाः कृतादन ििाि दण पापादन दृष्ट्वा दििायि , तादृशं न किोदत, याः पिि तान् न खादितिान् , र्ृ हस्य मूदति र्षु ि नेत्रादण न उत्थापयदत इस्राएलस्य प्रदतिे दशनाः भायां न िू दर्षतिती, न ि कस्यादप पीदडताः , प्रदतज्ञां न दनरुद्धिान्, दहं िाद्वािा ि लुन्तण्ठतिान् , दकिु क्षु धाते भ्याः स्विोदटकां िर्त्िान्, नग्नं ि िस्त्रेण आच्छादितिान् , यत् तस्य उि् धृ तिान् िरिद्राणां हिाः याः न िू िं न िधियदत, िाः मम दनष्पादितिान् न्यायााः , मम दनयमेर्षु र्तििाः ; िाः दपतु ाः अधमाि त् न दियते , िाः अिश्यमेि जीदिष्यदत। इजदकएल १८:१०-१७ िे शस्य जनााः अत्यािािं कृतििाः , लुण्ठनं ि कृतििाः , िरिद्रान्, िरिद्रान् ि पीदडतििाः , आम्, पििे शीयं अन्यायपूििकं पीडयन्ति। इजदकएल २२:२९ अताः हे िाजन् मम पिामशिाः भिताः कृते ग्राह्याः भितु , धमेण ति पापान्, दनधि नानाम् अनुग्रहे ण ि ति अधमाि न् दिन्तच्छन्दतु । यदि ति शान्तिस्य िीघीकिणं स्यात् । िादनयल ४:२७ इदत पिमेश् ििाः कथयदत; इस्राएलस्य त्रयाणां अपिाधानां ितु णां ि कािणात् अहं तस्य िण्डं न दनिति दयष्यादम; यताः ते धदमिणाः िजतस्य कृते दिक्रीतििाः , िरिद्रान् ि जूतायु ग्मे दिक्रीतििाः ; िाः दनधि नानाम् दशिदि पृदथव्यााः िजाः अनुिृत्य दिनयशीलानाम् मार्ं दििृ जदत, तताः कश्चन पुरुर्षाः तस्य दपता ि मम पदित्रनामस्य अपदित्रीकिणाथं तस्यााः एि िािीयााः िमीपं र्दमष्यन्ति: आमोिाः २:६-७
ति स्कन्धे र्षु ि िरिद्राणां दनिोर्षाणां प्राणानां ितं लभ्यते , मया तत् र्ु प्तदििे िनेन न लब्धं , दकिु एते र्षां ििे र्षां उपरि। दयमियाह २:३४
हे िामरियापिि ते ये िरिद्रान् पीडयन्ति, िीनान् मिि यन्ति, ये स्वस्वामीभ्याः ििन्ति, “आनयतु , दपबामाः ” इदत एतत् ििनं शृणु त। प्रभु ाः पिमेश् ििाः ि् ि पदित्रतायााः शपथं कृतिान् यत् पश्यत यु र्ष् माकं उपरि दिििााः आर्दमष्यन्ति यत् िाः यु र्ष् माकं हुकेन, यु र्ष् माकं िं शजं ि मत्स्यकुण्डे न हिदत। आमोि ४:१-२
अताः अहं अििम्, ननु एते िरिद्रााः िन्ति; ते मूखाि ाः िन्ति, यताः ते पिमेश् ििि् य मार्ं न जानन्ति, न ि ि् ि पिमेश् ििि् य न्यायम्। दयमियाह ५:४
यताः यु ष्माकं पिादताः दनधि नानाम् उपरि भिदत, तस्मात् यू यं र्ोधू मस्य भािं हिन्ति, यू यं उत्कीणि दशलार्ृ हादण दनदमितििाः , दकिु ते र्षु न दनििथ। यु ष्मादभाः िमणीयााः द्राक्षाक्षे त्रादण िोदपतादन, दकिु ते र्षु मद्यं न
दपबथ। अहं भिताः दिदिधान् अपिाधान् महापापान् ि जानादम, ते धदमिणाः पीडयन्ति, घूिं र्ृ ह्णन्ति, द्वािे न्तस्थतान् िरिद्रान् ि स्विदक्षणताः दिमुखयन्ति। आमोि ५:११-१२ हे भू दमिरिद्रान् अदप दिफलं कतुं िीनान् ग्रििाः शृणु त, अमािस्या किा र्दमष्यदत, ियं धान्यं दिक्रेतुं शक्नुमाः ? दिश्रामदिनं ि ियं र्ोधू मं प्रस्थापयामाः , एफाहं लघुं शेकेलं ि महत् कृत्वा ििनाि् तुलााः दमथ्यारूपेण स्थापयामाः ? यथा ियं िरिद्रान् िजते न क्रीणामाः , आिश्यकतां ि जूतायु ग्मेन क्रीणामाः ; आम्, र्ोधू मस्य कििान् ि दिक्रीणीत? आमोि ८:४-६ त्वं तस्य ग्रामदशिाः िण्डै ाः प्रहािं कृतिान्, ते मां दिकीणं कतुं िक्रिाताः इि दनर्ि तााः , ते र्षां आनन्दाः र्ु प्तरूपेण िीनान् भक्षदयतु म् इि आिीत् । हबक्कूक ३:१४ अहं ति मध्ये िु ाः न्तखतं िरिद्रं ि जनं त्यक्ष्यादम, ते ि पिमेश् ििि् य नाम्नाः दिश्िािं करिष्यन्ति। िफदनया ३:१२ मा दिधिाम्, न दपतृ न्, पििे शीयान्, न िरिद्रान् ि पीडयिु; यु ष्माकं कदश्चत् स्वभ्रातु ाः दिरुद्धं िु ष्कृतं हृिये मा कियतु । जकयाि ह ७:१० अहं ि िधिमूहं पोर्षदयष्यादम, त्वं अदप मेर्षिरिद्र। अहं द्वौ िण्डौ मम िमीपं र्ृ हीतिान्; एकं मया िौन्दयं , अपिं ि मया Bands इदत उतम्; अहं ि मे र्षं पोदर्षतिान्। तन्तस्मन् दिने तत् भग्नम् अभित् , अताः मम प्रतीक्षमाणानां मेर्षानां िरिद्रााः ज्ञातििाः यत् एतत् पिमेश् ििि् य ििनम् अन्ति। जकयाि ह ११:७,११ धन्यााः आत्मनाः िरिद्रााः , यताः ते र्षां स्वर्ि िाज्यम् अन्ति। मर्त्ी ५:३ अन्धााः दृदष्ट्म् आप्नुिन्ति, पङ्गिाः ि र्च्छन्ति, कुष्ठााः शुद्धााः भिन्ति, बदधिााः ि शृण्वन्ति, मृतााः पुनरुत्थादपतााः भिन्ति, दनधि नााः ि तेभ्याः िु िमािािं प्रिाियन्ति। मर्त्ी ११:५ ये शुाः तम् अिित् , “यदि त्वं दिद्धाः भदितु म् इच्छदि तदहि र्त्वा ति यत् अन्ति तत् दिक्रीय दनधि नेभ्याः ििातु , स्वर्े ति धनं प्राप्स्स्यदि, आर्त्य मम अनुििणं कुरुत। मर्त्ी १९:२१ ये शुाः दिमोनकुष्ठिोदर्णाः र्ृ हे बे थानीनर्िे आिीत् , तिा एकाः मदहला तस्य िमीपं बहुमूल्यं मदलनमञ्जनं कृत्वा तस्य दशिदि पादततिती। दकिु तस्य दशष्यााः तत् दृष्ट्वा क्रुद्धााः अभिन्, “दकमथिम् अयं अपव्ययाः ?” अयं दह लेपाः बहुमूल्येन दिक्रीतव्याः , िरिद्रे भ्याः ि िर्त्ाः स्यात् । यिा ये शुाः तत् अिर्त्य . िाः तान् अिित् , यू यं न्तस्त्रयं दकमथिम् उपद्रियन्ति ? यताः िा मदय ित्कायं कृतिती। यताः यु ष्माकं िमीपे ििै ि िरिद्रााः िन्ति; दकिु मां भिन्तद्भाः ििि िा न। यताः िा मम शिीिे एतत् लेपं पातदयत्वा मम अन्त्ये ष्ट्ट्यथं कृतिती। अहं यु ष्मान् ित्यं ििादम, यत्र यत्र िर्व्िलोके इिं िु िमािािं प्रिारितं भदिष्यदत, तत्रै ि एतस्यााः न्तस्त्रयााः कृतं तस्य स्मिणाथं कथदयष्यते । मर्त्ी २६:६-१३ तिा ये शुाः तं दृष्ट्वा तं प्रेम्णा अिित् , “एकं ति अभािाः अन्ति, र्च्छ, यत् दकमदप भिताः अन्ति तत् दिक्रीय, दनधि नेभ्याः ििातु , तताः स्वर्े भिताः दनदधाः भदिष्यदत अहम्। मिकुि १०:२१ तत्र कादित् िरिद्राः दिधिा आर्त्य िा द्वे द्वे खण्डे दक्षप्तिती। तताः िाः दशष्यान् आहूय तान् अिित् , अहं यु ष्मान् ित्यं ििादम यत् एर्षा िरिद्रा दिधिा ििे भ्याः कोर्षे दनदक्षप्तानाम् अपेक्षया अदधकं दनदक्षप्तिती यताः ते ििे स्वस्य प्रिुितायां दनदक्षप्तििाः । दकिु िा स्वस्य अभािात् ििं स्वस्य ििाि दण जीिनादन अदप दक्षपदत स्म। मिकुि १२:४२-४४
भर्िताः आत्मा मदय िति ते, यताः िाः मां दनधि नानाम् कृते िु िमािािस्य प्रिािाथं अदभदर्षतिान् ; िाः मां भग्नहृियानां दिदकत्सां कतुं , बद्धानां मोक्षस्य प्रिािं कतुं , अन्धानाम् दृदष्ट्ाः पुनाः प्राप्तुं , क्षतदिक्षतानां मुन्ततं कतुं प्रेदर्षतिान्, लूका ४:१८ िाः दशष्यान् प्रदत दृदष्ट्म् उत्थाप्य अिित् , “धन्याः यू यं िरिद्रााः , यताः पिमेश् ििि् य िाज् यम् यु र्ष् माकं एि।” लूका ६:२० तिा ये शुाः तान् अिित् , “यत् यू यं दृष्ट्ं श्रुतं ि योहनं कथयतु । कथं अन्धााः पश्यन्ति, पङ्गिाः र्च्छन्ति, कुष्ठााः शुद्धााः भिन्ति, बदधिााः शृण्वन्ति, मृतााः पुनरुत्थादपतााः भिन्ति, दनधि नानाम् कृते िु िमािािाः प्रिारिताः भिदत। लूका ७:२२ दकिु भोजं कुिि न् िरिद्रान् अपं र्ान् पङ्र्ु न् अन्धान् आहूय धन्याः भदिष्यदि; ते त्वां प्रदतकािं िातुं न शक्नुिन्ति, यताः धमीणां पुनरुत्थानिमये त्वं प्रदतकािं प्राप्स्स्यदि। तिा िाः िे िकाः आर्त्य एतादन ििनादन स्वप्रभुं ज्ञापयदत स्म। अथ र्ृ हस्वामी क्रुद्धाः भृ त्यम् अिित् , शीघ्रं नर्िस्य िीदथर्षु, मार्े र्षु ि दनर्ि त्य, िरिद्रान्, अपंर्ान्, स्थदर्तान्, अन्धान् ि अत्र आनयतु । लूका १४:१३,२१ ये शुाः एतत् श्रुत्वा तम् अिित् , “तथादप ति एकमेि अभािाः अन्ति, यत् दकमदप भिताः ििं दिक्रीय दनधि नानाम् कृते दितितु , तताः स्वर्े भिताः दनदधाः भदिष्यदत, आर्त्य मम अनुििणं कुरुत। लूका १८:२२ जक्कीयाः न्तस्थत्वा भर्ििं अिित् । पश्य भर्िन् मम धनस्य अधि भार्ं िीनेभ्याः ििादम; यदि ि मया कस्मात् अदप दमथ्याआिोपेण दकमदप र्ृ हीतं तदहि ितु र्ुिणं पुनाः स्थापयादम। लूका १९:८ िाः कदित् िरिद्रं दिधिाम् अदप द्वे द्वे द्वे खण्डे दनदक्षपिं दृष्ट्िान्। िाः अिित् , “अहं यु ष्मान् ित्यं ििादम यत् एर्षा िरिद्रा दिधिा ििेभ्याः अपेक्षया अदधकं दनदक्षप्तिती, यताः एते र्षां ििे र्षां प्रिुितायां पिमेश् ििि् य बदलिानेर्षु दनदक्षप्तम्, दकिु िा स्वस्य अभािात् ििाि न् जीदितान् दनदक्षप्तिती यत् तस्यााः आिीत् । लूका २१:२-४ िरिद्रााः यु ष्मादभाः िह ििि िा िन्ति; दकिु मां भिन्तद्भाः ििि िा न। योहनाः १२:८ यताः मदकिु दनया-अखाया-िे शयोाः यरुशलेम-नर्िस्य िरिद्राणां पदित्राणां कृते दकदित् योर्िानं िातुं प्रिन्नााः अभिन्। िोदमयो १५:२६ यद्यदप अहं दनधि नानाम् पोर्षणाथं ििं धनं प्रयच्छादम, यदि ि स्वशिीिं िग्धाथं ििादम, प्रेम्णाः ि नान्ति, तथादप मम दकमदप लाभाः नान्ति। १ कोरिन्तियों १३:३ यथा िु ाः खी, तथादप ििि िा आनन्तन्दताः ; यथा िरिद्रााः , तथादप बहिाः धदननाः कुिि न्ति; यथा दकमदप नान्ति तथादप ििाि दण ििू दन धाियन्। २ कोरिन्तियों ६:१० अदप ि हे भ्रातिाः , ियं यु ष्मान् मदकिु दनयािे शस्य मण्डपेर्षु पिमेश् ििि् य अनुग्रहं ज्ञापयामाः । कथं महता क्लेशपिीक्षायां ते र्षां आनन्दस्य प्रिुिता, ते र्षां र्हनिरिद्रता ि तेर्षां उिाितायााः धनं याित् प्रिुिताम्। यताः यू यं अस्माकं प्रभु ाः ये शुमिीहस्य अनुग्रहं जानन्ति यत् िाः धदनकाः िन् अदप यु ष्माकं कृते िाः िरिद्राः अभित् , ये न यू यं तस्य िारिद्र्ये ण धदननाः भिे युाः । २ कोरिन्तियों ८:१-२,९ (यथा दलन्तखतम् अन्ति, िाः दिकीणि ाः अभित् , िाः दनधि नानाम् कृते िर्त्िान्, तस्य धमिाः अनिकालं याित् दतष्ठदत। २ कोरिन्तियों ९:९ केिलं ते इच्छन्ति स्म यत् ियं दनधि नानाम् स्मिणं कुमिाः ; तिे ि यत् अहमदप कतुं अग्रे आिीत् । र्लाती २:१०
मम भ्रातिाः , अस्माकं प्रभु ाः येशुमिीहाः , मदहमाप्रभु ाः , व्यन्ततदिर्षये दिश्वािं मा कुरुत। यदि यु ष्माकं िभायां िु िणि िलयधारिणाः िु िेर्षधारिणाः पुरुर्षाः आर्च्छदत, तत्र कदश्चत् नीििस्त्रधािी िरिद्राः अदप प्रदिशदत। यू यं िमलैदङ्गकिस्त्रधारिणं प्रदत आििं कुिि न्ति, तं ि ििन्ति, त्वम् अत्र िु स्थाने उपदिशतु । िरिद्रान् ि िितु , तत्र दतष्ठ, मम पािपाठस्य अधाः िा उपदिश, तदहि दकं यू यं स्वपक्षपादतनो न, िु ष्ट्दििािस्य न्यायाधीशााः ि न भिथ? हे मम दप्रयभ्रातिाः शृणु त, दकं पिमेश् ििाः दिश् िािधिााः िं िािस्य दनधि नााः , ि् िप्रेमीभ्याः यत् िाज्यं प्रदतज्ञातिान् , तस्य उर्त्िादधकारिणाः ि न दिनोदत? याकूब २:२-५ लौिीदकयािे शस्य मण्डपस्य िू ते दलखतु । ईश्विस्य िृ ष्ट्ेाः आिम्ाः दिश्वािी िच्ाः िाक्षी आमेन् एतादन ििदत। अहं ति कायाि दण जानादम यत् त्वं न शीताः न उष्णाः , अहं इच्छादम यत् त्वं शीताः िा उष्णाः िा अदि। अताः त्वं मन्दमन्दाः न शीताः न उष्णाः इदत कािणताः अहं त्वां मुखात् बदहाः दनष्कािदयष्यादम। यताः त्वं ििदि, अहं धदनकाः , िम्पदर्त्िृ द्धाः , दकमदप नािश्यकता ि अन्तस्म; न ि जानादत यत् त्वं कृपणाः , कृपणाः , िरिद्राः , अन्धाः , नग्नाः ि अदि, अहं त्वां पिामशं ििादम यत् त्वं मम कृते अग्नौ पिीदक्षतं िुिणं क्रीणीत, ये न त्वं धदनकाः भिदि श्वे तिस्त्रं ि, यत् त्वं िस्त्रं धाियदि, ति नग्नतायााः लज्जा न प्रकटदयष्यदि; नेत्रेर्षु िक्षु र्षाः लेपयतु यथा त्वं पश्यदि। याििाः अहं प्रेम किोदम, तान् भत्सियादम, िण्डयादम ि, अताः उत्साहं कुरुत, पश्चार्त्ापं ि कुिि िु। पश्य, अहं द्वािे न्तस्थत्वा ठोकयादम, यदि कदश्चत् मम िाणीं श्रुत्वा द्वािं उि् घाटयदत तदहि अहं तस्य िमीपं प्रदिश्य तस्य िह भोजनं करिष्यादम, िाः ि मया िह भोजनं करिष्यादम। यथा अहं दिजयी भूत्वा दपत्रा िह तस्य दिं हािने उपदिष्ट्ाः अभिम्, तथैि याः दिजयते , तस्मै मया िह मम दिं हािने उपदिष्ट्टुं प्रिास्यादम। यस्य कणि ाः अन्ति, िाः शृणु त यत् आत्मा कलीदियाभ्याः दकं ििदत। प्रकादशतिाक्यम् ३:१४२२ ि एिम् अिित् , हे मनुष्यााः , मद्यं दकयत् अदतबलम् अन्ति! तत् दपबिाः ििे र्षां भ्रष्ट्तां जनयदत, िाज्ञाः दपतृ बालस्य ि मनाः ििं एकं किोदत; िािस्य स्वतन्त्रस्य ि, िरिद्रस्य, धदनकस्य ि, १ एस्द्रा ३:१८१९ दिधिां प्रदत िम्यक् कुरु, दपतृ णां न्यायं कुरु, दनधि नानाम् िक्षणं कुरु, अनाथस्य िक्षणं कुरु, नग्नानाम् िस्त्रं धािय, भग्नानाम् िु बिलानाि दिदकत्सां कुरु, पङ्र्ु ाः अिमाननाय मा हितु , अपंर्ानां िक्षणं कुरु, अन्धाः ि प्रदिशतु मम स्पष्ट्तायााः िशिनम्। २ एस्द्रा २:२०-२१ अन्नं प्रिुिं दृष्ट्वा अहं मम पुत्रं अििम्, र्त्वा यन्तत्कमदप िरिद्रं त्वं अस्माकं भ्रातृ भ्याः भर्िताः मनदि आनयदि। तथा ि, पश्य, अहं ति कृते दतष्ठादम। टोदबट् २:२ ति द्रव्यस्य दभक्षां ििातु ; यिा त्वं दभक्षां िास्यदि तिा ति नेत्रं मा ईष्याि किोतु , कस्मात् अदप िरिद्रात् मुखं मा कुरु, पिमेश् ििि् य मुखं त्वत् दिमुखं न भदिष्यदत। टोदबट् ४:७ मा भयं पुत्र, ियं िरिद्रााः भिे म, यताः त्वं ईश्विं भयभीताः ििि पापं त्यक्त्वा तस्य दृष्ट्ौ दप्रयं किोदर्ष, तदहि भिताः बहु धनं िति ते। टोदबट् ४:२१ िरिद्रे भर्िताः भयं मा अदिश्वािं कुरु, दद्वहृिये न तस्य िमीपं मा आर्च्छ। उपिे शकाः १:२८
धनिान् आयि ाः , िरिद्राः िा ते र्षां मदहमा भर्िताः भयम्। अबोधं यस्य िरिद्रस्य अिमाननं न यु तम्; न ि पापस्य िधि नं यु तम्। उपिे शक १०:२२-२३ िरिद्राः कौशलेन र्ौििं भिदत, धदनकाः धनेन िम्मादनताः भिदत। िारिद्र्ये याः ित्कृताः , धने दकयत् अदधकं? यश्च धनेन अनाििाः , िाः दकयत् अदधकं िारिद्र्याः ? एक्लेदिन्तिकि १०:३०-३१ अन्ति कदश्चत् परिश्रमं किोदत, कष्ट्ं र्ृ ह्णादत, त्वियदत, एताित् अदधकं पृष्ठताः भिदत। पुनाः अन्याः अन्ति याः मन्दाः अन्ति, यस्य िाहाय्यस्य आिश्यकता अन्ति, िामथ्यिस्य अभािाः , िारिद्र्यपूणिाः ि अन्ति; तथादप भर्िताः नेत्रं तं दहताय पश्यन् नीिस्थानात् स्थापदयत्वा िु ाः खात् दशिाः उत्थादपतिान् ; यथा तत् दृष्ट्वा बहिाः तम् आश्चयि िदकतााः अभिन्। िमृन्तद्धाः दिपदर्त्ाः ि जीिनमिणं िारिद्र्यं धनं ि भर्िताः आर्च्छन्ति। प्रज्ञा, ज्ञानं, व्यिस्थायााः अिर्मनं ि भर्िताः एि, प्रेम, ित्कमिणां मार्ि ाः ि तस्मात् एि। पादपनां काये र्षु मा दिस्मय; दकिु भर्िता दिश्वािं कुरु, स्वश्रमे ि दतष्ठ, यताः भर्िताः दृष्ट्ौ िहिा िरिद्रस्य धदनकीकिणं िुलभं भिदत। उपिे शक ११:११-१५,२१ धदनकाः िु ष्कृतं कृतिान् तथादप िाः तजियदत, िरिद्राः अन्यायं प्राप्नोदत, तस्य अदप अनुग्रहाः कति व्याः । श्वापिस्य श्वस्य ि मध्ये काः िम्झौता अन्ति ? धदनकिरिद्रयोाः ि का शान्तिाः ? यथा िन्यर्िाः प्राििे दिं हस्य दशकािाः , तथा धदननाः िीनान् खािन्ति। यथा अदभमादननाः दिनयं द्वे दष्ट्, तथैि धदननाः िरिद्रान् घृणन्ति। पतनं आिब्धाः धनी दमत्रै ाः उपरि धारिताः भिदत, दकिु अधाः न्तस्थताः िरिद्राः दमत्रै ाः दक्षप्ताः भिदत। यिा धदनकाः पदतताः भिदत तिा तस्य बहिाः िहायकााः भिन्ति, िाः अिाच्यििू दन ििदत, तथादप जनााः तं न्याय्यं कुििन्ति, िरिद्राः स्खदलताः , तथादप ते तम् अदप भत्सियन्ति स्म। िाः बुन्तद्धपूििकं ििदत स्म, तस्य स्थानं नािीत् । यिा कदश्चत् धनी ििदत तिा प्रत्येकं जनाः दजह्वाम् धाियदत, पश्यतु , तस्य ििनं मे घपयि िं प्रशंिन्ति, दकिु यदि िरिद्राः ििदत तदहि ते ििन्ति, “अयं काः ? यदि ि िाः ठोकिं खािदत तदहि ते तस्य पतनं कतुं िाहाय्यं करिष्यन्ति। यस्य पापं नान्ति तस्य धनं दहतं , अभतस्य मु खे िारिद्र्यं िु ष्ट्म्। उपिे शक १३:३,१८-२४ यिा भिताः पयाि प्तं भिदत तिा क्षु धाकालं स्मयि ताम्, यिा भिताः धदनकाः भिदत तिा िारिद्र्यं आिश्यकतां ि दिियतु । उपिे शकाः १८:२५ िरिद्रस्य मुखात् प्राथिना पिमेश्विस्य कणि पयि िं र्च्छदत, तस्य न्यायाः शीघ्रं आर्च्छदत। उपिे शक २१:५ तस्य िारिद्र्ये प्रदतिे दशनाः प्रदत दनष्ठािान् भि, यत् त्वं तस्य िमृद्धौ आनन्दं प्राप्नोदर्ष, तस्य िु ाः खिमये तस्य िमीपे न्तस्थिााः भि, यत् त्वं तस्य उर्त्िादधकािे तस्य िह उर्त्िादधकािी भिदि, यताः नीिाः िम्पदर्त्ाः ििि िा अिमानना न भिदत। न ि प्रशंिने भदितव्याः धदनकाः । उपिे शक २२:२३ दत्रदिधान् मनुष्यान् मम आत्मा द्वे दष्ट्, ते र्षां जीिने अहं बहु आहताः अन्तस्म, िरिद्राः अदभमानी, धदनकाः मृर्षािािी, िृ द्धाः व्यदभिािी ि किोदत। उपिे शक २५:२
मा पुत्र दनधि नानाम् आजीदिकायााः ििनं मा कुरु, आिश्यकतािशात् नेत्राणां दिि प्रतीक्षां कतुं मा कुरु। पीदडतानां यािनां मा दतिस्कुिि िु; न ि िरिद्रात् मुखं दनिति य। िरिद्राणां कणं नमस्कृत्य नितया दमत्रिताः उर्त्िं िातुं मा त्वां िु ाः खं किोतु । उपिे शक ४:१,४,८
धनिान् िा िरिद्राः िा यदि भर्ििं प्रदत िद्भािाः अन्ति तदहि िाः ििि िा प्रिन्नििनेन आनन्दं प्राप्स्स्यदत। मम हृियं िु ाः खयदत द्वे ििू दन; तृ तीयाः मां क्रुद्धं किोदत, यु द्धकर्त्ाि याः िारिद्र्यम् अनुभिदत। अिर्दतपुरुर्षाश्च ये न स्थादपतााः ; याः ि धमाि त् पापं प्रदत प्रत्यार्च्छदत; भर्िान् तादृशं खड् र्स्य कृते िज्जीकिोदत। उपिे शक २६:४,२८
ति आशीिाि िाः दिद्धाः भिे त् इदत कृत्वा िीनानां कृते हिं प्रिािय। उपिे शकाः ७:३२
तथादप त्वं िरिद्रे पुरुर्षे धै यं धािय, तस्य ियां कतुं मा दिलम्बं कुरु। आज्ञायााः कृते िरिद्रस्य िाहाय्यं कुरु, तस्य िारिद्र्यस्य कािणात् तं मा
दनिति यतु । नीिकुटीिस्य िरिद्रस्य जीिनं श्रेयस्किम्, अन्यस्य र्ृ हे िु कुमािभाडायााः अपेक्षया। उपिे शक २९:८-९,२२
धमिाः पुिताः र्दमष्यदत, भर्िताः मदहमा ति फलं भदिष्यदत। बिनबािस्य िामान्यपत्रम् २:१६-१८
शिीिे पीदडतस्य धदनकस्य अपेक्षया िु दृढाः िं दिधानबलिान् ि िरिद्राः श्रेष्ठाः । उपिे शक ३०:१४
त्वं ि हिे न परिश्रमं करिष्यदि, ये न ति पापं क्षम्यते । न िातव्यदमदत दििदयष्यदि, न ि ित्त्वा तत् र्ु ञ्जदयष्यदि। बिनबािस्य िामान्यपत्रम् १४:२०
िरिद्राः स्वस्य िरिद्राः िम्पर्त्ौ परिश्रमं किोदत; यिा ि िाः त्यजदत तिादप िाः आिश्यकतािशात् अन्ति। उपिे शक ३१:४ याः कदश्चत् िरिद्रस्य िम्पदर्त्म् आनयदत िाः दपतु ाः दृष्ट्ौ पुत्रं हन्ति इि किोदत। उपिे शक ३४:२० िाः िरिद्रस्य दिरुद्धं कदित् व्यन्ततं न स्वीकुयाि त्, दकिु पीदडतानां प्राथिनां श्रोष्यदत । उपिे शक ३५:१३ िु ाः खे अदप िु ाः खं दतष्ठदत, िरिद्राणां जीिनं ि हृियस्य शापाः । उपिे शक ३८:१९ पिमेश् ििाः एते न ििोमनर्िे र्षु ििे र्षु काये र्षु ि क्रुद्धाः अभित् यताः ते र्षां प्रिुिभोजनं , ते र्षु शान्तिाः ि आिीत् , तथादप दनधि नानाम्, िीनानां ि, ते र्षु दिनेर्षु ि ते र्षां िु ष्कृतादन, ते र्षां ि पोर्षणं कतुं न शक्नुिन् पापादन भर्िताः पुिताः महत् अभिन्। तताः पिमेश् ििाः अब्राहमि् य र्ृ हम् आर्तौ ि् िर्ि िूतौ ििोमि् य नर्िान् ि नाशदयतुं प्रेदर्षतिान्। याशेि १९:४४-४५ अश्वमारुह्य योिे फाः स्वर्ं प्रदत नेत्रादण उत्थाप्य आहूय अिित् , “िाः िरिद्रं िजाः ताः उत्थापयदत, िाः िीनजनं र्ोबिात् उत्थापयदत। त्वदय दिश्वािं किोदत निाः िु खी ि र्णपते । जशेि् ४९:३० िाऊिस्य िाजजातीयकुटु म्बात् उत्पन्ना धन्याः दनत्यं र्ौििपूणाि ि कुमािी मरियमाः नािितनर्िे जन्म प्राप्य यरुशलेमनर्िे , भर्िताः मन्तन्दिे , दशदक्षता। तस्यााः दपतु ाः नाम जोआदिम् , मातु ाः अन्ना ि आिीत् । तस्यााः दपतु ाः कुलम् र्ालीलस्य नािितनर्िस्य ि आिीत् । तस्यााः मातु ाः कुटु म्बं बे थलेहेमनर्िस्य आिीत् । ते र्षां जीिनं भर्िताः दृष्ट्ौ स्पष्ट्ं िम्यक् ि पु ण्यं दनिोर्षं ि मनुष्याणां पुिताः । ते दह ििं द्रव्यं त्रयाः भार्ााः दिभजन्ति स्म, ये र्षु एकं मन्तन्दिं मन्तन्दिस्य अदधकारिणां ि िमपियन्ति स्म; अन्यत् ते पििे शीये र्षु, िरिद्रपरिन्तस्थतौ ि दितिन्ति स्म; तृ तीयं ि स्वस्य कृते स्वपरििािस्य ि उपयोर्ाय आिदक्षतम्। मरियमस्य जन्मस्य िु िमािािाः १:१-४ दकिु दत्रदफना पौलस्य कृते महती ं धनिादशं प्रेदर्षतिान् आिीत् , थेक्ला इत्यस्य हिे न िस्त्रादण अदप प्रेदर्षतिती आिीत् , यत् दनधि नानाम् उपशमनाथं प्रेदर्षता आिीत् । पौलुिस्य थे क्लायाश्च प्रेरितयोाः कृत्यम् १०:५ धनी दनधि नानाम् आिश्यकतानुिािं दितितु , िरिद्राः ि ईश्विं आशीिाि िं ििातु यत् िाः तस्मै एकं िर्त्िान्, ये न तस्य अभािाः पूरिताः भिेत्। कोरििीयानां कृते क्लेमेण्टस्य प्रथमं पत्रं १७:३५ पदित्राः िाऊिाः एिम् ििदत, अहं भर्ििं स्वीकुयाि दम, शृङ्गयु तस्य िृ र्षभस्य अपेक्षया तस्य अदधकं प्रीदताः भदिष्यदत खुिाः । िरिद्रााः तत् दृष्ट्वा प्रिन्नााः भििु। कोरिन्तियों 22:8 क्लेमेण्टस्य प्रथमं पत्रम् अस्मभ्यं तु िाः एिं प्रकािे ण ििदत। दकं न एर्षाः उपिािाः याः मया दिताः , िु ष्ट्तायााः पदिकााः मुतुं, र्ु रुभािं दिमोिदयतुं , पीदडतान् मुतं कतुं ि। यू यं ि प्रत्येकं यु र्ं भङ्ते ? दकं न ति िोदटकां क्षु धाताि नां कृते दितरितुं , बदहाः दक्षप्तानाम् िरिद्रान् स्वर्ृ हं प्रदत आनदयतुं ि? यिा त्वं नग्नं पश्यदि यत् त्वं तं आच्छाियदि, स्वमां िात् न दनर्ू हदि। तिा ति ज्योदताः प्राताः इि दििीिदत, ति आिोग्यं शीघ्रं िििं भदिष्यदत; ति
पुनश्च ते धन्यााः दनधि नााः , ये ि धमाि थं पीदडतााः िन्ति; यताः ते र्षां पिमेश् ििि् य िाज् यम् अि् दत। दफदलन्तियानां कृते पोलीकापिस्य पत्रम् १:११ िृ द्धााः ि ििे र्षां प्रदत ियालुाः ियालुाः ि भितु ; तान् स्विोर्षे भ्याः परििति यन् ; ये िु बिलााः िन्ति तान् अन्वे ष्य; न दिस्मिन् दिधिााः , दपतृणां , िरिद्राणां ि; दकिु ईश्विस्य मनुष्यस्य ि दृष्ट्ौ ििि िा यत् दहतं तत् प्रिातुं । दफदलन्तियानां कृते पोलीकापिस्य पत्रम् २:१५ यिा कदश्चत् िृ द्धाः भिदत तिा िाः स्वस्य िु बिलतायााः , िारिद्र्यस्य ि कािणे न आत्मनाः दनिाशाः भिदत, जीिनस्य अन्तिमदिनम् एि अन्यत् दकमदप न अपेक्षते । हिमािस्य र्ोपालकाः ३:१२४ मनुष्यस्य जीिने एते भ्याः श्रेष्ठं दकमदप नान्ति; ये एतादन जीिने धािदयष्यन्ति, करिष्यन्ति ि। एते र्षां अनुिति मानं दकम् अग्रे शृणु । दिधिाणां िे िां कतुं ; दपतृ णां िरिद्राणां ि न अिहे लनाय; ईश्विस्य िे िकान् आिश्यकताताः मोिदयतुं ; आदतथ्यं कतुं ; (ित्कािे दह किादित् महत् फलं भिदत) न दििािाः , अदपतु शािाः भिे त्। हमििस्य दद्वतीयं पुिकम् ८:९-१० यिा अहं क्षे त्रं र्त्वा एल्म-िृ क्षान् दििायि ते र्षां फलानां दिर्षये मनदि दिियन् आिीत् , तिा एकाः िू ताः मम िमक्षं प्रकदटताः भू त्वा मां अिित् ; दकं दिियदि एिं दििात्मदन । अहं ि तं अििम्, भो, अहं एतां लताम्, एतत् एल्मं ि दिियादम यताः ते र्षां फलं िु न्दिं भिदत। ि ि मां अिित् ; एतौ िृ क्षौ पिमेश् ििि् य िे िकानां कृते प्रदतरूपरूपेण स्थादपतौ िाः । अहं ि तं अििम्, भो, अहं ज्ञातु म् इच्छादम यत् एते र्षां िृ क्षाणां प्रदतमानं दकं भिदत। शृणु त इदत ििदत; पश्यदि त्वं इमां लतां इमां एल्मं ि; महोिय, अििम् अहं तान् पश्यादम, एर्षा लता इदत ििदत, फलप्रिाः , दकिु एल्माः फलहीनाः िृ क्षाः अन्ति। तथादप एर्षा लता याित् एते न एल्मेण न स्थादपता, तया आदश्रता ि न स्यात् ताित् बहु फलं न िास्यदत स्म; दकिु भू मौ शयानाः दकिु िु ष्ट्फलं िास्यदत स्म, यताः िाः एल्म-उपरि न लम्बते स्म; यिा तु एल्मआदश्रताः िन् स्वस्य तिथं ि फलं ििादत। अताः पश्यतु , कथं एल्माः लतापेक्षया न्यूनं न ििादत, अदपतु अदधकं फलं ििादत। कथं महोिय, अहं अििम्, लतापेक्षया अदधकं फलं ििादत? यताः , िाः अिित् , एल्मआदश्रताः लता बहु िु फलं ि ििादत; यिा तु भू मौ शयनं स्यात् तदहि अिं िहदत स्म, तिदप अतीि िोर्ी। अताः ईश्विस्य िे िकानां कृते एर्षा उपमा दनदिि ष्ट्ा अन्ति; तथा धदनकिरिद्रयोाः प्रदतदनदधत्वं किोदत। अहं प्रत्युिाि महोिय, एतत् मदय प्रकटयतु । शृणु इदत िाः अिित् ; धदनकस्य धनं भिदत; तथादप भर्ििं प्रदत िाः िरिद्राः अन्ति; यताः िाः १ स्वधनस्य दिर्षये र्ृ हीताः , भर्ििं दकदित् एि प्राथियदत; यादन ि प्राथिनााः किोदत ते आलस्यााः , बलहीनााः ि िन्ति। अताः यिा धदनकाः तादन ििू दन दनधि नानाम् कृते प्रिाियदत तिा िरिद्राः धदननां कृते भर्ििं प्राथियदत; ईश्विाः धदनकाय ििाि दण िद्विू दन प्रयच्छदत, यताः िरिद्राः प्राथिनायाम् धनिान् अन्ति; तस्य ि आग्रहाणां भर्िता िह महती शन्तताः अन्ति। अथ धदननाः मनुष्याः ििं दनधि नानाम् िे िां किोदत, यताः िाः भर्िता श्रुताः इदत ज्ञायते , िाः ि अदधकतया स्वेच्छया दनाः िं िेहं ि तस्मै यत् इच्छदत तत् ििादत, तस्य दकमदप अभािाः न भिे त् इदत ि पश्यदत। िरिद्राः ि धदननां कृते भर्ििं धन्यिािं ििादत; यताः ते भर्िताः स्वकायि द्वयं कुििन्ति। अताः मनुष्यैाः िह एल्माः दकमदप फलं िातुं न मन्यते ; न ि जानन्ति न ि अिर्च्छन्ति यत् तस्य िङ्गदताः
लतायां योदजताः िन् लता स्वस्य कृते अदप ि एल्मस्य कृते दद्वर्ु णं िृ न्तद्धं िहदत। तथा ि धदननां कृते भर्ििं प्राथियिाः िरिद्रााः ते न श्रूयते ; तेर्षां धनं ि िधि ते, यताः ते स्वधनस्य िरिद्राणां िे िकााः भिन्ति। अताः तौ पिस्पिं ित्कमिभादर्नौ कृतौ। अताः याः कदश्चत् एतादन कमाि दण करिष्यदत, िाः भर्िता न त्यताः , अदपतु जीिनग्रिे दलन्तखताः भदिष्यदत। िु न्तखनाः िन्ति ये धदननाः आत्मनाः िधि नं प्रतीयिे, यताः याः एतस्य बु द्धाः िाः दकदित् पििे दितुं शक्नोदत। हिमािस्य तृ तीयं पुिकम् २
करिष्यन्ति... िोलोमनि् य िोत्रम् १० यिा अहं िु ाः न्तखताः आिम् तिा अहं भर्िताः नाम आह्वयन् याकूबस्य पिमेश्विस्य िाहाय्यस्य आशां कृतिान्, उद्धारिताः ि अभिम्; िरिद्राणां आशा शिणं ि त्वं पिमेश्वि... िोलोमनस्य िोत्रम् १५
एिं अताः कुरु। पूिं दलन्तखतं कृत्वा यन्तस्मन् दिने त्वं उपिािं किोदर्ष तन्तस्मन् दिने त्वं िोदटकां जलं दिना दकमदप न आस्वािदयष्यदि; अन्यदिने र्षु यत् अन्नं खादितव्यं तत् परिमाणं र्णदयत्वा तन्तस्मन् दिने यत् व्ययाः कति व्याः आिीत् तत् परित्यज्य दिधिा-दपतृ भ्याः , िरिद्रे भ्याः ि िास्यदि। हिमािस्य तृ तीयं पुिकम् ५:३०
भर्िन्, ति िया ति हिकमिणां उपरि दनत्यं िति ते; ति िद्भािाः इस्राएलस्य उपरि िमृद्धेन िाने न अन्ति। ति नेत्रादण तान् पश्यन्ति, ये न ते र्षु कश्चन अदप अभािं न प्राप्नोदत; ति कणाि ाः दनधि नानाम् आशाजनकं प्राथिनां शृण्वन्ति... िोलोमनस्य िोत्रम् १८
महोिय, अहं अििम्, अहं ज्ञास्यादम, ते कीदृशााः िे िनााः िन्ति, येर्षां प्रत्येकं भिदत? शृणु त इदत िाः अिित् ; अनेकााः पीडााः , यातनााः ि तााः िन्ति, ये र्षां िति मानजीिने मनु ष्यााः प्रदतदिनं र्च्छन्ति । केिन दह हादनम् अनुभिन्ति; अन्ये िारिद्र्यम्; अन्ये र्ोतााः िोर्ााः । केिन अशािााः िन्ति; अन्ये अयोग्येभ्याः क्षदतं प्राप्नुिन्ति; अन्ये अन्येर्षु अनेकेर्षु पिीक्षे र्षु अिु दिधािु ि पतन्ति। हे मििस्य तृ तीयं पुिकम् ६:२२ तताः तादृशााः जघनमन्त्रालयानाम् उपरि स्थादपतााः ; िरिद्रान् दिधिाश्च िदक्षतााः ; िती ि िं भार्षणं कृतििाः , अताः ते अदप भर्िता िदक्षतााः । हिमािस्य तृ तीयं पुिकम् ९:२३१ यथाबलं दनधि नेभ्याः हिान् प्रिाियतु । मा भू मौ िजतं दनर्ू हतु । दिश्वादिपुरुर्षस्य क्ले शे िाहाय्यं कुरु, तिा क्लेशाः त्वां क्ले शिमये न प्राप्स्स्यदत। हनोकस्य िहस्यग्रिाः ५१:१-३ यिा मनुष्याः नग्नं िस्त्रं धाियदत, क्षुधातं ि पूियदत तिा िाः ईश्विताः फलं प्राप्स्स्यदत। दकिु यदि तस्य हृियं र्ु ञ्जदत तदहि िाः दद्वर्ु णं िु ष्ट्ं किोदत यत् स्वस्य, यत् ििादत तस्य ि नाशाः ; तस्य ि तिथं फलप्रान्तप्ताः न भदिष्यदत। यदि ि स्वहृियं स्वभोजनेन, स्वमां िेन ि िस्त्रेण पूरितं भिदत तदहि िाः अिमाननं किोदत, िारिद्र्यस्य ििाि न् िहनशन्ततं ि परित्यजदत, ित्कमिणां फलं न प्राप्स्स्यदत। प्रत्येकं र्दिि ताः भव्यं ि पुरुर्षं भर्िताः द्वे दष्ट्, प्रत्येकं दमथ्यािाक्यं ि, अित्यिस्त्रं धाियदत; तत् मृत्योाः खड् र्स्य कट्यान्तच्छन्नाग्नौ दक्षप्तं भदिष्यदत, ििि िा िह्यते ि। हनोकस्य िहस्यग्रिाः ६३ हे भर्िन्, अहं ति नाम हर्षेण िु दिष्यादम, ति धमिन्यायान् जानिाः मध्ये। त्वं दह भद्राः ियालुाः , िरिद्राणां शिणं ; यिा अहं त्वां िोदिदम तिा मा मां मौनेन अिज्ञां कुरु । न दह कदश्चत् िीयाि त् लूटं न र्ृ ह्णादत; को तदहि त्वया कृतं दकमदप ग्रहीतुं शक्नोदत, त्वया स्वयमेि िर्त्ं दिना? मनुष्याः तस्य भार्श्च ति पुिताः तु लायां न्तस्थताः अन्ति; िाः त्वया दिदहतस्य दििािं कतुं न शक्नोदत... पदक्षणाः मत्स्यााः ि पोर्षयदि, यन्तस्मन् त्वं हरिततृ णााः उत्पद्यिे इदत मृर्ेर्षु िर्षाि ििादि, अताः प्रत्येकस्य जीिस्य कृते मृर्शालायां िािान् िज्जीकतुं ; यदि ि क्षु धाताि ाः िन्ति तदहि त्वां प्रदत मुखं उत्थापयन्ति। िाजानाः शािकााः प्रजाश्च त्वं पोर्षयदि िे ि; िरिद्राणां ि काः िाहाय्याः यदि न त्वं भर्िन्। त्वं ि शृणोदर्ष--भिताः दिना को दह िि् िौम्याः ? ियायााः कृते स्वहिं उि् घाट्य दिनयशीलानाम् आत्मानं प्रिन्नं कुिि न्... िोलोमनस्य िोत्रम् ५ ...पुण्यााः ि जनिभायां धन्यिािं िास्यन्ति; इस्राएलस्य आनन्दे न ि दनधि नानाम् उपरि पिमेश् ििाः ियां करिष्यदत। यताः पिमेश् ििाः ििा दहतकिाः ियालुाः ि अन्ति, इस्राएलस्य िभााः ि प्रभु नाम्नाः मदहमाम्
...यदि दह त्वं बलं न ििादि, िारिद्र्ये ण िह िण्डं को िहते? यिा मनुष्याः तस्य भ्रष्ट्तायााः माध्यमे न भन्तत्सिताः भिदत तिा तस्य मां िे, िारिद्र्यस्य िु ाः खे ि भिताः पिीक्षा भिदत... िोलोमनस्य िोत्रम् १६
हे पुत्र ! यदि धनी िपं खािदत तदहि ििन्ति--"तस्य बु द्ध्या एि" यदि ि िरिद्राः तत् खािदत तदहि जनााः ििन्ति "तस्य क्षु धाताः " इदत। हे पुत्र ! ति द्रव्यं ते भ्याः िमपिदयतुं पूिं स्वपुत्रस्य भृ त्यस्य ि पिीक्षां कुरु, मा भूत् ते तान् त्यक्त्वा र्च्छन्ति। यस्य दह पूणिहिाः ि बु न्तद्धमान् उच्यते , मू खिाः अज्ञानी अदप, शून्यहिाः ि ऋदर्षिाजकुमािोऽदप िरिद्राः , अज्ञानी इदत उच्यते । हे पुत्र ! अहं कोलोदििं खादितिान् , एलोजं ि दनर्दलतिान्, िारिद्र्यस्य, िु लिभतायााः ि अपेक्षया कटु तिं दकमदप न प्राप्नोदम। हे पुत्र ! पुत्रं दमतव्ययतां क्षु धां ि दशक्षय, येन िाः स्वर्ृ हव्यिस्थायां िु ष्ट्ठु भिेत्। हे मम बालक ! ति हिे मण्डूकस्य ऊरुाः भिताः प्रदतिे दशनाः घटे न्तस्थतस्य हं िस्य अपेक्षया श्रेष्ठाः अन्ति; ति िमीपस्थाः मेर्षाः िू िस्थस्य िृ र्षभस्य अपेक्षया श्रेष्ठाः ; ति हिे एकाः शृर्ालाः िहस्रशृर्ालानां उड्डयनात् श्रेष्ठाः ; यत् िारिद्र्यं ि िङ्र्ृ ह्णादत तत् बहुभोजनस्य प्रकीणि नात् श्रेष्ठम्; मृतदिं हात् ि जीदिताः शृर्ालाः श्रेष्ठाः ; ऊनस्य ि पौण्डाः धनस्य पौण्डात् श्रेष्ठाः , िु िणि िजतयोाः अदभप्रायाः ; यताः िुिणं िजतं ि पृदथव्यां दनर्ू ढं आिृ तं ि न दृश्यते ; ऊनिु दिपदणर्षु दतष्ठदत दृश्यते ि, यस्य धाियदत तस्य शोभनम्। हे पुत्र ! दिकीणि भाग्यस्य अपेक्षया लघु भाग्यं श्रेयस्किम्। हे पुत्र ! मृतस्य िरिद्रस्य अपे क्षया जीदिताः श्वाः श्रेष्ठाः । हे पुत्र ! याः िरिद्राः िम्यक् किोदत िाः पापेर्षु मृतात् धदनकाः श्रेष्ठाः । हे पुत्र ! तस्य िु ाः खे िरिद्राणां िमीपं र्त्वा िु ल्तानस्य िमीपे तस्य दिर्षये िितु , दिं हस्य मुखात् तं तािदयतुं भिताः परिश्रमं कुरु। ित्वारि ििू दन िन्ति ये र्षु िाजा िा तस्य िे ना िा न िु िदक्षताः भदितु म् अहि दत : िजीिस्य उत्पीडनं, िु शाि िनं ि, इच्छायााः दिकृदताः , दिर्षये अत्यािािाः ि ित्वारि ि ििू दन यत् र्ोपनीयं न शक्यिे, दििे की, मूखाि ाः , धदननाः , िरिद्रााः ि। अदहकािस्य कथा २:१७,३९४१,४९-५२,५७,६७ यताः अनेके व्यदभिािे ण नाशाः कृताः ; यताः मनुष्याः िृ द्धाः िा आयिाः िा धनी िा िरिद्राः िा भिदत िेिदप िाः मनुष्यपुत्रैाः िह स्वस्य अपमानं, बे दलयािे ण िह उपहािं ि आनयदत। रूबे नस्य दनयमाः २:८ ईश्विस्य िू ताः ि मां िदशितिान् यत् न्तस्त्रयाः ििा िाज्ञाः यािकानां ि उपरि शािनं कुिि न्ति। िाज्ञा ि तस्य मदहमा हिन्ति, िीिात् पिाक्रमं, यािकात् ि यत् अिं तस्य िारिद्र्यस्य दनिािणम् अन्ति। यहूिाया: दनयमाः ३:२२-२३ ये ि शोकेन मृतााः ते आनन्दे न उत्पद्यिे, ये ि भर्िताः कृते िरिद्रााः आिन्, ते धदननाः भदिष्यन्ति, ये ि भर्िताः कृते मृतााः िन्ति, ते जीिने जार्रिष्यन्ति। यहूिाया: दनयमाः ४:३१ ििे भ्याः दह िरिद्रे भ्याः पीदडते भ्याः ि मया पृदथव्यााः िद्विू दन मम एकहृिये न िर्त्ादन। अताः मम बालकााः पिमेश्विस्य दनयमं धाियिु, एकलतां ि प्राप्नुििु, अभ्रष्ट्तायां ि र्च्छिु, स्वपरिजनस्य व्यापािे ण व्यिं न क्रीडिु, अदपतु भर्ििं स्वपरिजनं ि प्रेम्णा, दनधि नानाम् िु बिलानाि प्रदत ियां कुिि िु। इस्साकिस्य दनयमाः १:३१,३८
यदि कदश्चत् िु ाः न्तखताः आिीत् तदहि अहं तस्य दनाः श्वािं तस्य िह िं योदजतिान् , अहं ि मम िोदटकां िीनैाः िह भार्ं कृतिान्। इस्साकिस्य दनयमाः २:११-१२ िरिद्राः दह यदि ििे र्षु दिर्षये र्षु भर्ििं प्रीणयदत तदहि ििे भ्याः मनुष्येभ्याः पिं धन्याः भिदत यताः तस्य व्यथिजनानाम् परिश्रमाः नान्ति। अताः स्वात्मना ईष्याि म् अपिाियिु, पिस्पिं ि ऋजुहृिये न प्रेम कुिििु। र्ािस्य दनयमाः २:१५-१६ अन्याः िोियदत, अन्यायं किोदत, लुण्ठदत, िियदत, withal करुणं ि दनधि नानाम् , एतिदप दद्वदिधं पक्षं स्नानं किोदत, दकिु... िमग्रं िु ष्ट्म्। याः स्वपरिजनं िियदत िाः ईश्विं क्रुद्धं किोदत, पिमात्मनाः दिरुद्धं दमथ्याशपथं किोदत, तथादप दनधि नानाम् अनुग्रहं किोदत, याः प्रभु ाः व्यिस्थां आज्ञापयदत स्म, िाः अशु द्धं किोदत, क्रुद्धं ि किोदत, तथादप िाः िरिद्रान् स्फूदति यदत। आशेिस्य दनयमाः १:१४-१५ यदि ि मम प्रभु ाः र्ृ हात् िू िाः आिीत् तदहि अहं मद्यं न दपबादम स्म; न ि दिनत्रयं याित् अहं मम भोजनं र्ृ हीतिान् , दकिु अहं िरिद्रे भ्याः िोर्ीभ्याः ि िर्त्िान्। योिे फस्य दनयमाः १:३० यदि कदश्चत् मदहमा भिदत तदहि िाः तं न ईष्याि किोदत; यदि कदश्चत् िमृद्धाः भिदत तदहि िाः न ईष्याि म् अनुभिदत; यदि कदश्चत् िीिाः भिदत तदहि िाः तं िु िदत; िि् र्ु णं पुरुर्षं िाः प्रशंिदत; िरिद्रस्य उपरि िाः ियां किोदत; िु बिलानाम् उपरि तस्य िया भिदत; ईश्विस्य िु दतं र्ायदत। बे वजादमनस्य दनयमाः १:२६