CAIBIDEIL 1 1Agus chruinnicheadh rìgh Astyages a‑chum a athraichean, agus fhuair Cìrus o Phersia a rìoghachd. 2 Agus rinn Daniel còmhradh ris an righ, agus fhuair e urram os ceann a chairdean uile. 3 A nis bha aig na Babilonaich iodhal, d'am b'ainm Bel, agus chaitheadh air gach là dà thèam mhòr de mhin mhin, agus dà fhichead caora, agus sè soith- ichean fìona. 4 Agus rinn an righ aoradh dha, agus chaidh e gach là g'a aoradh : ach rinn Daniel aoradh d'a Dhia fèin. Agus thubhairt an rìgh ris, Carson nach dèan thu adhradh do Bel? 5 A fhreagair agus a thubhairt, A chionn nach feud mise aoradh a dheanamh do ìodholaibh a rinneadh le làmhaibh, ach do'n Dia beò, a chruthaich nèamh agus talamh, agus aig am bheil uachdaranachd os ceann gach uile fheòla. 6 An sin thubhairt an rìgh ris, Nach saoil thu gur Dia beò Bel? nach 'eil thu faicinn cia mheud a dh'itheas agus a dh'òlas e gach là ? 7 An sin rinn Daniel gàir, agus thubhairt e, O a rìgh, na bi air do mhealladh: oir chan eil an seo ach a’ chriadh a‑staigh, agus umha a‑muigh, agus cha d’ith agus cha d’òl e nì sam bith. 8 Agus bha fearg air an righ, agus ghairm e air a shagartaibh, agus thubhairt e riu, Mur innis sibh dhomh-sa cò e so a dh'itheas suas na cosgaisean so, gheibh sibh bàs. 9 Ach ma dh'fhiosraicheas sibh dhomhsa gu'n ith Bel iad, an sin gheibh Daniel bàs : oir labhair e toibheum an aghaidh Bheil. Agus thubhairt Daniel ris an rìgh, Biodh e a rèir d’fhacail. 10 A nis b'iad sagairt Beil tri fich- ead 's a deich, a thuilleadh air am mnathan agus air an cloinn. Agus chaidh an rìgh maille ri Daniel do theampall Bheil. 11 Agus thubhairt sagairt Bhebel, Feuch, tha sinn a' dol a mach : ach cuir thusa, a righ, air an fheòil, agus deasaich am fìon, agus dùin an dorus gu teann, agus seulaich le d' sheula fèin e ; 12 Agus am màireach, 'nuair a thig thu a steach, mur faigh thu gu'n d'ith Bel suas an t-iomlan, fuilgidh sinn bàs : no Daniel, a labhras gu cealgach 'nar n-aghaidh. 13 Agus is beag a thug iad fainear e : oir fuidh 'n bhòrd rinn iad slighe uaigneach, leis an deachaidh iad a steach do ghnà, agus a chaith iad na nithe sin. 14 Agus an uair a chaidh iad a mach, chuir an righ biadh air beulaobh Bel. A‑nis dh’àithn Daniel da sheirbhisich luaithre a thoirt leo, agus iadsan a sgaoil air feadh an teampaill uile an làthair an rìgh a‑mhàin: an sin chaidh iad a‑mach, agus dhùin iad an doras, agus sheulaich iad e le seula an rìgh, agus dh’imich iad mar sin. 15 A nis thàinig anns an oidhche na sagairt, agus am mnài agus an cloinn, mar bu ghnàth leo a dheanamh, agus dh'ith agus dh'òl iad suas uile. 16 Anns a' mhaduinn dh'èirich an righ, agus Daniel maille ris. 17 Agus thubhairt an righ, A Dhanieil, am bheil na seulan slàn ? Agus thubhairt esan, Seadh, a rìgh, bitheadh iad slàn. 18 Agus co luath 's a dh'fhosgail e an dorus, dh'amhairc an righ air a' bhòrd, agus ghlaodh e le guth àrd, Is mòr thusa, O Bhel, agus cha'n 'eil cealg idir agad-sa. 19 An sin rinn Daniel gàire, agus thug e air an rìgh nach rachadh e a‑steach, agus thubhairt e, Feuch a‑nis an cabhsair, agus thoir fa‑near, cò leis a tha na casan seo. 20 Agus thubhairt an righ, Tha mi faicinn ceumanna dhaoine, agus mhnathan, agus chloinne. Agus an sin bha fearg air an righ,
21 Agus ghabh na sagairt leis am mnài agus an cloinn, a nochd dha na dorsan uaigneach, far an d'thàinig iad a steach, agus a dh'ith iad na nithe a bha air a' bhòrd. 22 Uime sin mharbh an righ iad, agus thug e thairis Bel do chumhachd Dhanieil, a sgrios e fèin agus a theampull. 23 Agus anns an ionad sin fein bha dragon mòr, d'an d'rinn muinntir Bhabiloin aoradh. 24 Agus thubhairt an righ ri Daniel, An abair thusa mar an ceudna gur e umha so ? feuch, tha e beò, tha e ag itheadh agus ag òl ; chan urrainn thu a ràdh nach dia beò e: uime sin dèan adhradh dha. 25 An sin thubhairt Daniel ris an righ, Ni mise aoradh do'n Tighearna mo Dhia : oir is esan an Dia beò. 26 Ach leig dhomh-sa, a righ, agus marbhaidh mi an dragon so gun chlaidheamh, no gun bhata. Thubhairt an righ, Tha mi 'toirt cead duit. 27 An sin ghabh Daniel pic, agus reamhar, agus fionnadh, agus chunnaic e iad r'a chèile, agus rinn e cnapan dheth : so chuir e ann am beul an dràgon, agus mar sin bhris an dràgon ann an dealachadh : agus thubhairt Daniel, Feuch, is iad so na diathan. aoradh. 28 'Nuair a chual muinntir Bhabiloin sin, ghabh iad corruich mhòr, agus rinn iad ceannairc an aghaidh an righ, ag ràdh, Dh'fhàs an righ 'na Iudhach, agus sgrios e Bel, mharbh e an dragon, agus chuir e gu bàs na sagartan. 29 Agus thàinig iad a dh'ionnsuidh an righ, agus thubhairt iad, Saor sinne Daniel, no sgriosaidh sinn thu fèin, agus do thigh. 30 A nis an uair a chunnaic an righ gu'n do bhuin iad gu goirt air, air dhoibh a bhi air an cuibhreachadh, thug e thairis Daniel dhoibh. 31 A thilg e ann an garaidh nan leòmhan : far an robh e sè làithean. 32 Agus bha anns a' ghàradh seachd leòmhainn, agus thug iad dhoibh air gach là dà chlosach, agus dà chaora : nach d'thugadh dhoibh an sin, a chum gu'n ith iad suas Daniel. 33 A nis bha san Iudhach faidh, d'am b'ainm Habacuc, a rinn brochan, agus a bhris aran ann an soitheach-ionnlaid, agus bha e dol do'n mhachair, g'a thoirt chum nam buanaichean. 34 Ach thubhairt aingeal an Tighearna ri Habacuc, Falbh, thoir an dinneir a tha agad do Bhabilon gu Daniel, a tha ann an garaidh nan leòmhan. 35 Agus thubhairt Habacuc, A Thighearn, cha'n fhaca mi Babilon riamh ; ni mo tha fios agam c'àit am bheil an garaidh. 36 An sin ghabh aingeal an Tighearna air a' chrùn e, agus ghiùlain e air falt a chinn e, agus le neart a spioraid chuir e ann am Bàbilon e os cionn na garaidh. 37 Agus ghlaodh Habacuc, ag ràdh, A Dhanieil, a Dhanieil, gabh an dìnneir a chuir Dia uaith. 38 Agus thubhairt Daniel, Chuimhnich thu orm, a Dhè : ni mò a thrèig thu iadsan a dh'iarras thu, agus a ghràdhaicheas thu. 39 Agus dh'èirich Daniel, agus dh'ith e : agus chuir aingeal an Tighearna Habacuc 'na àite fèin air ball air ball. 40 Air an t-seachdamh là chaidh an righ a dheanamh caoidh air son Dhanieil : agus an uair a thàinig e do'n gharaidh, dh'amhairc e a steach, agus feuch, bha Daniel 'na shuidhe. 41An sin ghlaodh an rìgh le guth àrd, ag ràdh, Is mòr an Tighearna Dia Dhanieil, agus chan eil neach ann ach thusa. 42 Agus tharruing e mach e, agus thilg e iadsan a b' aobhar a leir-sgrios anns a' gharaidh : agus dh'ith iad suas ann an tiota roimh a ghnùis.