CAIBIDEIL 1
1Dùblachadh litir, a chuir Ieremiah a‑chum na muinntir a bha gu bhith air an toirt nam braighdean gu Bàbilon le rìgh Bhàbiloin, a dhearbhadh dhaibh, mar a dh’àithn Dia dha.
2Airson nam peacaidhean a rinn sibh an làthair Dhè, bheir Nabuchodonosor rìgh Bhàbiloin air falbh sibh nur braighdean gu Bàbilon.
3 Uime sin an uair a thig sibh gu Babilon, fanaidh sibh an sin mòran bhliadhnachan, agus rè ùine fhada, eadhon seachd ginealaich : agus an dèigh sin bheir mi air falbh sibh gu sìochail as a sin.
4A‑nis chì sibh ann am Bàbilon diathan airgid, agus òir, agus fiodha, air an giùlan air guailnean, a tha a’ toirt eagal air na cinnich.
5 Thugaibh an aire uime sin nach bi sibh air chor sam bith cosmhuil ri coigrich, agus na bithibh-sa agus dhiubhsan, an uair a chi sibh an sluagh rompa, agus air an cùlaobh, a' deanamh aoraidh dhoibh.
6 Ach abraibh-sa 'nur cridhe, O Thigh- earna, is eigin duinn aoradh a dheanamh dhuit.
7 Oir tha m' aingeal maille ribh, agus mise fèin a' gabhail cùram d'ur n-anmaibh.
8 A thaobh an teangaidh, tha i air a snasadh leis an fhear-oibre, agus tha iad fèin air an òradh, agus air an cur thairis le h-airgiod ; gidheadh cha'n 'eil annta ach meallta, agus cha'n urrainn iad labhairt.
9 Agus a' gabhail òir, mar gu'm b'ann do òigh le'n ionmhuinn gluasad gu gèur, ni iad crùin do chinn an diathan.
10 Air uairibh mar an ceudna bheir na sagairt thairis o'n diathan òr agus airgiod, agus bheir iad orra fèin e.
11 Seadh, bheir iad dhith do na strìopaichibh coitchionn, agus sgead- aichidh iad iad mar dhaoin' le trusganaibh, 'nan diathan airgid, agus nan diathan òir, agus nam fiodh.
12 Gidheadh cha'n urrainn na diathan so iad fèin a shaoradh o mheirg agus o leomann, ged tha iad còmhdaichte le eudach purpuir.
13 Bidh iad a’ tiormachadh an aghaidhean le duslach an teampaill, nuair a tha mòran orra.
14 Agus ge b'e neach nach urrainn neach a bheir oilbheum dha, a chur gu bàs, tha e a' cumail slat-tomhais, mar gu'm biodh e 'na bhreitheamh air an dùthaich.
15 Tha aige mar an ceudna biodag agus tuagh 'na làimh dheis : ach cha'n urrainn e e fèin a shaoradh o chogadh agus o mheirlich.
16 Leis nach aithnichear iad gur diathan iad: uime sin na biodh eagal orra.
17 Oir cosmhuil ri soitheach a ghnàthaicheas duine cha'n fhiach an uair a bhrisear e ; eadhon mar sin tha e maille r'an diathan : an uair a chuirear suas iad san teampull, bithidh an sùilean làn do dhuslach troimh chosaibh na muinntir a thig a stigh.
18 Agus mar a ta na dorsan air an deanamh cìnnteach air gach taobh airsan a bheir oilbheum do'n righ, mar neach a chuirear gu bàs fhulang : mar sin mar an ceudna ni na sagartan daing- neachadh an teampull le dorsan, le glasaibh, agus le crannaibh, air eagal gu'm bi an diathan air an creachadh le luchd-reubainn.
19 Tha iad a' lasadh coinnleir dhoibh, seadh, ni's mo na dhoibh fein, air nach faic iad a h-aon.
20 Tha iad mar aon do sailthibh an teampuill, gidheadh tha iad ag ràdh gu bheil an cridhe air a chnàmh le nithibh a shnàigeas as an talamh ; agus nuair a dh’itheas iad iad agus an aodach, chan mothaich iad e.
21 Tha an aghaidhean air an dubhadh leis an deataich a thig a mach as an teampull.
22 Air an cuirp agus air an cinn suidh ialtagan, agus an slògh, agus eunlaith, agus na cait mar an ceudna.
23 Le so bithidh fios agaibh nach diathan iad : air an aobhar sin na biodh eagal oirbh.
24 Gidheadh an t-òr a ta mu'n cuairt orra g'an deanamh maiseach, mur sguab iad as a' mheirg, cha dealraich iad : oir cha mhò an uair a bha iad leaghta, cha do mhothaich iad e.
25 Na nithe anns nach 'eil anail, ceannaichear air luach ro àrd.
26 Tha iad air an giùlan air guaillean, gun chosan aca leis am foillsich iad do dhaoinibh nach luach ni sam bith iad.
27 Is nàire iadsan mar an ceudna a ni seirbhis dhoibh : oir ma thuiteas iad uair air bith gu làr, cha'n urrainn iad eirigh suas uatha fèin : ni mò ma chuireas neach gu dìreach iad, cha'n urrainn iad gluasad uatha fèin : ni mò, ma chromas iad sìos, an urrainn iad iad fein a dheanamh direach : ach chuir iad tiodhlacan rompa, mar do dhaoine marbha.
28 A thaobh nan nithe a dh'ìobradh dhoibh, reicidh na sagartan iad, agus millidh iad ; mar sin chuir am mnathan suas cuid dheth ann an salann; ach do na bochdan agus do na daoinibh neo- chomasach cha toir iad a bheag dheth.
29 Bidh mnài firinneach agus mnài air leabaidh cloinne ag itheadh an iobairt- ean : leis na nithibh so bithidh fios agaibh nach diathan iad : na biodh eagal oirbh.
30 Oir cionnus a theirear diathan riu ? oir tha mnathan a' cur biadh air beulaibh dhiathan airgid, òir, agus fiodha.
31 Agus tha na sagartan 'nan suidhe 'nan teampull, an eudach air a reubadh, agus an cinn agus an fheusaig air am bearradh, gun ni air bith air an cinn.
32 Bidh iad a’ beucaich agus a’ glaodhaich an làthair an diathan, mar a nì daoine air an fhèill nuair a gheibh duine bàs.
33 Mar an ceudna bheir na sagartan dhibh an eudach, agus sgeadaichidh iad am mnathan agus an clann.
34 Ma's olc e a ni neach orra, no maith, cha'n 'eil iad comasach air a dhìoladh : cha'n urrainn iad righ a chur suas, ni mò a chuireas iad sìos e.
35 Air an dòigh cheudna, cha'n urrainn iad saoibhreas no airgiod a thoirt seachad : ged bhòid- icheas duine dhoibh, agus nach glèidh iad i, cha'n iarr iad air.
36 Cha saor iad neach air bith o'n bhàs, ni mò a shaoras iad an lag o na cumhachdaich.
37 Cha'n urrainn iad duine dall a thoirt air ais d'a shealladh, ni mò a chuideachadh leo duine 'na àmhghar.
38 Cha'n urrainn iad tròcair a nochdadh do'n bhantraich, no maith a dheanamh do'n dìlleachdain.
39 Tha an diathan fiodha, agus a ta air an còmhdachadh thairis le h-òr agus le h-airgiod, cosmhuil ris na clachan
a ghearrar as an t-sliabh : bithidh iadsan a ni aoradh dhoibh air an amhluadh.
40 Cionnus ma ta a smuainicheas agus a theirear gur diathan iad, 'nuair a bheir na Caldeanaich fein eas-urram dhoibh ?
41 Agus ma chi iad aon balbhan nach urrainn labhairt, bheir iad air, agus guidh- idh iad air Bel gu'n labhair e, mar gu'm biodh e comasach air tuigsinn.
42 Gidheadh cha'n urrainn iad so fèin a thuigsinn, agus fàgaidh iad iad : oir cha'n 'eil eòlas aca.
43 Tha na mnài mar an ceudna le cordaibh mu'n timchioll, 'nan suidhe air na slighibh, a' losgadh bran mar chùbhraidh : ach ma luidheas neach air bith aca, air a tharruing le cuid a ta dol seachad orra, a' toirt toibheim d'a fear, air chor as nach do mheasadh gu'n airidh i oirre fèin. , ni mo a bhristeadh a corda.
44 Ge b'e ni a nithear 'nam measg, tha e breugach : cionnus ma ta a shaoilear no a theirear gur diathan iad ?
45 Tha iad air an deanamh le saoir, agus le h-òrcheardaibh : cha'n urrainn iad a bhi ni's mò na gheibh an luchd-oibre iad.
46 Agus iadsan fèin a rinn iad, cha'n urrainn iad buanachadh fada ; cionnus ma ta bu chòir na nithe a ta air an deanamh dhiubh bhi 'nan diathan ?
47 Oir dh'fhàg iad breugan agus masladh dhoibh-san a ta ri teachd.
48 Oir an uair a thig cogadh no plàigh air bith orra, bheir na sagairt an comhairle fèin, c'àit am bi iad am folach maille riu.
49 Cionnus ma ta cha'n urrainn daoin' a thoirt fainear nach diathan iad, nach saor iad fèin o chogadh, no o phlàigh ?
50 Oir do bhrìgh nach 'eil iad ach de fhiodh, agus air an còmhdachadh thairis le h-airgiod agus le h-òr, aithnichear an dèigh so gu bheil iad breugach :
51 Agus nochdaidh e gu follaiseach do na h-uile chinnich agus rìghrean, nach diathan iad, ach oibre làmha dhaoine, agus nach 'eil obair Dhè annta.
52 Cò ma ta aig nach 'eil fios nach diathan iad ?
53 Oir cha mhò a chuireas iad suas righ anns an tìr, ni mò a bheir iad uisge do dhaoinibh.
54 Cha mhò a bheir iad breth air an aobhar fèin, ni mò a dhìteas iad euceart, air dhoibh bhi neo-chomasach : oir tha iad mar fheannag eadar nèamh agus talamh.
55 Uime sin an uair a thuiteas teine air tigh dhiathan fiodha, no air a chur thairis le h-òr no le h-airgiod, teichidh an sagartan air falbh, agus teichidh iad as ; ach bithidh iad fein air an losgadh as mar shailibh.
56 Agus cha'n urrainn iad cur an aghaidh righ no naimhdibh sam bith : cionnus ma ta a shaoilear no a theirear gur diathan iad ?
57 Ni mò tha na diathan fiodha sin, agus air an cur thairis le h-airgiod no le h-òr, comasach air teicheadh aon chuid o mheirlich no o luchd-reubainn.
58 Aig am bheil an t-òr, agus an t-airgiod, agus an teudach leis am bheil iad air an sgead- achadh, gabhaidh iadsan a tha làidir, agus falbhaidh iad leo : agus cha'n urrainn iad iad fèin a chuideachadh.
59 Uime sin is fearr a bhi 'na righ a nochdas a chumhachd, no 'na shoitheach tarbhach ann an tigh, a
chleachdas a shealbhadair, na an leithide sin de dhiathan brèige ; no a bhi 'n a dhorus ann an tigh, a chum an leithide sin do nithibh a chumail ann, na an leithide sin de dhiathan brèige. no carragh fiodha ann an lùchairt, na a leithid sin de dhiathan brèige.
60 Oir tha grian, agus gealach, agus reultan, air dhoibh bhi dealrach, agus air an cur a dheanamh an dreuchdan, umhal.
61 Air an dòigh cheudna tha an dealanach, an uair a bhriseas e mach, furasda ri fhaicinn ; agus air a' mhodh cheudna tha a' ghaoth a' sèideadh anns gach dùthaich.
62 Agus an uair a dh'àithn Dia do na neoil dol air feadh an domhain uile, ni iad mar a dh'iarradh orra.
63 Agus ni an teine a chuireadh o'n àirde a sgriosadh cnuic agus coilltean, mar a dh'àithneadh : ach tha iad so cosmhuil riu, cha-n 'eil ann an taisbean- adh no cumhachd.
64 Uime sin cha'n fheud e bhi air a ràdh, gur diathan iad, do bhrìgh nach urrainn iad aon chuid air adhbharan a thoirt fainear, no maith a dheanamh do dhaoinibh.
65 Air an aobhar sin fios a bhi agad nach diathan iad, na biodh eagal orra :
66 Oir cha'n urrainn iad righrean a mhallachadh no a bheannachadh :
67 Cha mhò a dh'f heudas iad comharan a nochdadh anns na nèamhaibh am measg nan cinneach, ni mò a dhealraicheas iad mar a' ghrian, ni mò a bheir iad solus mar a' ghealach.
68 Is fearr na beath- aichean na iad : oir gheibh iad fo chomhdach, agus cuidichidh iad iad fein.
69 Air an aobhar sin cha'n 'eil e follaiseach dhuinne gur diathan iad : uime sin na biodh eagal rompa.
70 Oir mar tha scarecrow ann an gàradh chucairean a' cumail ni sam bith : mar sin tha an diathan fiodha, agus air an cur thairis le h-airgiod agus le h-òr.
71 Agus mar an ceudna tha an diathan fiodha, agus air an cur thairis le h-airgiod agus le h-òr, cosmhuil ri droighionn geal ann an lios-ghort, air an suidh gach eun ; mar an ceudna do chorp marbh, a tha 'n ear gu dorchadas.
72 Agus aithnichidh sibh nach diathan sam bith iad leis a' chorcur a ta a' grodadh orra : agus an dèigh sin ithear iad, agus bithidh iad 'n am masladh 's an dùthaich.
73 Is fearr ma ta am firean aig nach 'eil iodholan : oir bithidh e fada o mhasladh.