CAIBIDEIL 1 1 Anns an dara-bliadhna-deug de rìoghachadh Nabuchodonosoir, a rìghich ann an Ninebhe, am baile mòr; ann an làithibh Arphacsaid, a rìghich os ceann nam Mèdach ann an Ecbatane, 2 Agus thog e ann am ballaibh Ecbatane mu'n cuairt do chlachaibh snaighte tri làmha-coille air leud, agus sè làmhacoille air fad, agus rinn e àirde a' bhalla deich agus tri fichead làmh-choille, agus a leud leth-cheud làmh-choille. 3 Agus suidhich a tùir air a geataibh ceud làmh-choille air àirde, agus a leud sa' bhunait tri fichead làmh-choille. 4Agus rinn e a geatachan, eadhon geatachan a thogadh suas gu deich agus trì‐fichead làmh-choille air àirde, agus b’e an leud dà‑fhichead làmh-choille, airson dol a‑mach a armailtean cumhachdach, agus airson an cur ann an òrdagh a luchd-coise: 5 Eadhon anns na làithibh sin rinn righ Nabuchodonosor cogadh ri righ Arphacsad anns a' chòmhnard mhòr, a tha 'na chòmhnard ann an crìochaibh Ragau. 6 Agus thàinig d'a ionnsuidh iadsan uile a bha chòmhnuidh 's an t-sliabh, agus iadsan uile a bha chòmhnuidh làimh ri Euphrates, agus Tigris, agus Hydaspe, agus còmhnard Arioch righ nan Elimeach, agus chruinnich ro-mhòran chinneach de mhacaibh Cheloid. ris a' bhlàr. 7An sin chuir Nabuchodonosor rìgh nan Asirianach fios a dh’ionnsaigh na h‑uile a bha a chòmhnaidh ann am Persia, agus orrasan uile a bha a chòmhnaidh air an taobh an iar, agus orrasan a bha a chòmhnaidh ann an Cilicia, agus ann an Damascas, agus ann an Libanus, agus Antilibanus, agus orrasan uile a bha a chòmhnaidh air iomall na fairge, 8 Agus dhoibh-san a bha am measg nan cinneach a bha o Carmel, agus o Ghalad, agus an Galile a b'airde, agus còmhnard mòr Esdreloim, 9 Agus do na h-uile a bha ann an Samaria, agus 'n a bhailtean, agus air an taobh thall do Iordan, gu lerusalem, agus Betane, agus Chelus, agus Cades, agus amhainn na h-Eiphit, agus Taphnes, agus Ramesse, agus fearann Ghesem uile, 10 Gus an tig sibh air an taobh thall do Thanis agus Mhemphis, agus do luchd-àiteachaidh na h-Eiphit uile, gus an tig sibh gu crìochaibh Etiopia. 11 Ach chuir uile luchd-àiteachaidh na tìre an suarachas àithne Nabuchodonosoir righ nan Asirianach, ni mò chaidh iad maille ris do'n chath ; oir cha robh eagal orra roimhe : seadh, bha e 'nan làthair mar aon duine, agus chuir iad a theachdairean air falbh uatha gu h-èifeachdach, agus le masladh. 12 Uime sin bha corruich mhòr air Nabuchodonosor ris an dùthaich so uile, agus mhionnaich e air a righ-chaithir agus air a rìoghachd, gu'n dìol- adh e gu cinnteach air crìochaibh sin uile Chilicia, agus Dhamascus, agus Shiria, agus gu marbhadh e leis a' chlaidheamh uile luchd-àiteachaidh na dùthcha. tìr Mhoaib, agus clann Amoin, agus Iudea uile, agus iadsan uile a bha san Eiphit, gus an tig sibh gu crìch an dà fhairge. 13An sin dh’imich e ann an òrdagh catha le a chumhachd an aghaidh rìgh Arphacsaid anns an t‑seachdamh bliadhna deug, agus bhuadhaich e na chath: oir sgrios e uile chumhachd Arphacsaid, agus a mharc-shluagh uile, agus a charbadan uile. 14 Agus bha e 'na uachdaran air a bhailtean, agus thàinig e gu Ecbatane, agus ghlac e na tùir, agus chreach e a shràidean, agus thionndaidh e a mhaise gu nàire. 15 Agus ghabh e mar an ceudna Arphacsad ann an slèibhtibh Ragau, agus bhuail e troimhe le a shaighdean, agus sgrios e gu tur e air an là sin. 16 Mar sin phill e 'na dhèigh sin gu Ninebhe, araon e fèin agus a chuideachd de dh'iomadh cinneach uile 'n am mòr shluagh-
cogaidh, agus ghabh e an sin a shuaimhneas, agus rinn e cuirm, e fèin agus 'fheachd, ceud agus fichead là. CAIBIDEIL 2 1Agus anns an ochdamh ‐ bliadhna‑fichead, air an dà‑fhicheadamh là den chiad mhìos, bha còmhradh ann an taigh Nabuchodonosoir rìgh nan Asirianach gun dèanadh e, mar a thubhairt e, dìoghaltas air an talamh uile. 2 Mar sin ghairm e d'a ionnsuidh a luchd-riaghlaidh uile, agus a uaislean uile, agus chuir e an cèill a chomhairle dhìomhair riu, agus chriochnaich e àmhghar na talmhainn uile as a bheul fèin. 3 An sin dh'àithn iad gach uile fheoil a sgrios, nach d'eisd ri àithne a bheoil. 4 Agus an uair a chriochnaich e a chomhairle, ghairm Nabuchodonosor righ nan Asirianach air Holofernes, ceannard a shluaigh, a bha fagus da, agus thubhairt e ris. 5 Mar seo tha an rìgh mòr, Tighearna na talmhainn uile, ag ràdh, Feuch, thèid thu a‑mach as mo làthair, agus bheir thu leat daoine a dh’earbas as an neart fhèin, de luchd-coise ceud agus fichead mìle; agus àireamh nan each le'm marcaichean, dà mhìle dheug. 6 Agus theid thu an aghaidh na tìre an iar uile, a chionn gu'n d' thug iad eas-umhlachd d'àithne-sa. 7 Agus innsidh tu dhasan gu'n ulluich iad dhomh talamh agus uisge : oir theid mi mach ann am fheirg 'n an aghaidh, agus còmhdaichidh mi aghaidh na talmhainn uile le casan m' armailt, agus bheir mi iad mar chreich d'an ionnsuidh. iad: 8 Air chor as gu'n lìonaidh am mairbh an glinn agus an sruthan, agus lìonar an abhainn le'm marbhaibh, gus an tèid i thairis. 9 Agus treòraichidh mi iad 'nam braighdean gu iomallaibh na talmhainn uile. 10 Uime sin theid thu mach. agus thoir dhomh-sa roimh-làimh an criochan uile : agus ma bheir iad orra fèin gèill duit, gleidhidh tu dhomh-sa iad gu là am peanas. 11 Ach a thaobh na muinntir a cheannaicheas, na caomhain do shùil iad; ach cuir chum a' mharbhaidh iad, agus creach iad ge b'e àit an tèid thu. 12 Oir mar is beo mise, agus le cumhachd mo rioghachd, ge b'e ni a labhair mi, ni mi sin le m' laimh. 13 Agus thoir an aire nach bris thu a h-aon do àitheantaibh do thighearna, ach coimhlion gu tur iad, mar a dh'àithn mise dhuit, agus na cuir dàil ann an deanamh. 14 An sin chaidh Holofernes a mach à làthair a thighearna, agus ghairm e air na h-uachdarain uile, agus air na ceannardaibh, agus air luchd-riaghlaidh armailt Assuir ; 15 Agus chruinnich e na daoine taghta chum a' chatha, mar a dh'àithn a thighearna dha, gu ceud agus fichead mìle, agus dà mhìle dheug fear-bogha air muin eich ; 16 Agus ruith e iad, mar a dh'orduicheadh feachd mòr chum a' chogaidh. 17 Agus ghabh e càmhail agus asail air son an carbadaibh, romhòr aireamh ; agus caoraich, agus daimh, agus gobhair gun àireamh a chum an lòn : 18 Agus pailteas bìdh do gach fir do'n armailt, agus ro-mhòran òir agus airgid à tigh an righ. 19An sin chaidh e a‑mach agus a chumhachd uile gu dol an làthair an rìgh Nabuchodonosoir air an turas, agus aghaidh na talmhainn uile a chòmhdachadh air an taobh an iar len carbadan, agus len marc-shluagh, agus len coisichean taghte. 20 Thàinig mar an ceudna mòran do dhùth- aichibh a mach maille riu mar locust, agus mar ghaineamh na talmhainn : oir bha an sluagh gun àireamh.
21 Agus chaidh iad a mach o Ninebheh astar thri laithean do chòmhnard Bhectilet, agus champaich iad o Bhectilet, làimh ris an t-sliabh a ta air an làimh chli do Chilicia uachdarach. 22 An sin thug e leis 'armailt uile, a luchd-coise, agus a mharc-shluagh, agus a char- aid, agus chaidh e as a sin do'n tsliabh ; 23 Agus sgrios e Phud agus Lud, agus chreach e clann Raseis uile, agus clann Israeil, a bha làimh ris an fhàsach air taobh deas tìr nan Chel- tach. 24 An sin chaidh e thar Euphrates, agus chaidh e troimh Mhesopotamia, agus sgrios e na bailtean mòra uile a bha air an amhainn Arbonai, gus an tig sibh chum na fairge. 25 Agus ghabh e crìochaibh Chilicia, agus mharbh e iadsan uile a chuir 'na aghaidh, agus thàinig e gu crìochaibh Iaphet, a bha mu dheas, fa chomhair Arabia. 26 Chuairtich e mar an ceudna clann Mhidiain uile, agus loisg e suas am pàilliunaibh, agus chreach e an crodh-chaorach. 27 An sin chaidh e sìos do chòmhnard Dhamascais ann an àm fogharaidh a' chruith- neachd, agus loisg e suas am fearann uile, agus sgrios e an treudan agus am buar, mar an ceudna chreach e am bailtean, agus sgrios e gu tur an cinneach, agus bhuail e an òigridh uile le 'chèile. faobhar a' chlaidheimh. 28Uime sin thuit a eagal agus a uamhas air uile luchdàiteachaidh chrìochan na fairge, a bha ann an Sìdon agus ann an Tìrus, agus orrasan a bha a chòmhnaidh ann an Sur agus Ocina, agus orrasan a bha a chòmhnaidh ann an Iemnaan; agus bha eagal mòr airsan a bha chòmhnuidh ann an Asotus agus ann an Ascalon. CAIBIDEIL 3 1Uime sin chuir iad teachdairean da ionnsaigh, a‑chum giùlain na sìthe, ag ràdh, 2 Feuch, tha sinne seirbhisich Nabuchodonoir an rìgh mhòir 'n an luidhe romhad ; cleachd sinne mar a bhitheas math a'd' shealladh. 3 Feuch, tha ar tighean, agus ar n-uile àite, agus ar nachaidhean cruithneachd uile, agus ar treudan, agus air buar, agus uile àitean-fuirich ar bùtha 'nan luidhe fa chomhair do ghnùise ; cleachd iad mar is toil leat. 4 Feuch, is iad eadhon ar bailtean agus a luchd-àiteachaidh do sheirbhisich ; thig agus buin riu mar is maith dhuit. 5 Mar sin thàinig na daoine gu Holofernes, agus chuir iad an cèill dha air an dòigh seo. 6 An sin thàinig e nuas gu crìch na fairge, e fèin agus 'armailt, agus shuidhich e freiceadain anns na bailtibh arda, agus thug e a mach asda daoine taghta chum còmhnadh. 7 Mar sin ghabh iadsan, agus an dùthaich uile mu'n cuairt, iad le gaird- eachas, le dannsaibh, agus le tiompanaibh. 8 Gidheadh thilg e sios an criochan, agus ghearr e sios an doireachan : oir dh'orduich e gu sgriosadh iad uile dhiathan na tire, gu'n deanadh na h-uile chinnich a mhain aoradh do Nabuchodonosor, agus gu'n gairmeadh gach teanga agus treubh air mar dhia. 9 Mar an ceudna thàinig e thairis fa chomhair Esdraeloin am fagus do Iudea, fa chomhair caolais mhòir Iudea. 10 Agus champaich e eadar Geba agus Scitopolis, agus dh'fhan e an sin mìos uile, chum gu'n cruinnicheadh e r'a chèile carbadan a shluaigh. CAIBIDEIL 4 1A‑nis chuala clann Israeil, a bha a chòmhnaidh ann an Iùdah, gach nì a rinn Holofernes an t‑àrd-cheannard Nabuchodonosoir rìgh nan Asirianach air na cinnich, agus
ciod a’ ghnè a chreach e an teampaill uile, agus a thug e gu neoni iad. 2Uime sin bha eagal mòr orra roimhe, agus bha iad fo bhuaireas airson Ierusaleim, agus airson teampall an Tighearna an Dia: 3 Oir bha iad air an ais o'n bhraighdeanas o'n bhraighdeanas, agus air ball chruinnich sluagh Iudéa uile an ceann a chèile : agus naomhaicheadh na soith- ichean, agus an altair, agus an tigh, an dèigh na truaill- idheachd. 4 Uime sin chuir iad fios gu crìochaibh Shamaria uile, agus na bailt- ibh, agus gu Bet-oron, agus Belmen, agus Iericho, agus gu Coba, agus Esora, agus gu gleann Shaleim. 5 Agus shealbhaich iad roimh làimh uile mhullaich nam beann arda, agus dhaingnich iad na bailtean beaga a bha annta, agus thaisg iad suas biadh a chum ulluchadh cogaidh : oir bha am fearann air a bhuain- eadh an anmoch. 6 Mar an ceudna sgrìobh Ioacim an t-àrd-shagart, a bha anns na làithibh sin ann an lerusalem, chum na muinntir a bha chòmhnuidh ann am Betulia, agus Betomesham, a ta thall fa chomhair Esdraeloin, do'n dùthaich fhosgailte, am fagus do Dhotaim, 7 A' toirt sparraidh orra slighean na beinne a ghleidheadh : oir leo-san bha dol a steach do Iudea, agus bha e furasda stad a chur orra-san a thigeadh a nios, do bhrìgh gu'n robh an tslighe direach, aig dithis air a' chuid a bu mhò. 8 Agus rinn clann Israeil mar a dh'àithn Ioacim an t-àrdshagart dhoibh, maille ri seanairibh chloinn Israeil uile, a bha chòmhnuidh ann an lerusalem. 9 An sin ghlaodh gach Israeleach ri Dia le gairdeachas mòr, agus ìslich iad an anmannan le mòr throcair. 10 Chuir iad fein, agus am mnài, agus an clann, agus an spréidh, agus gach coigreach agus tuarasdail, agus an seirbhisich a cheannaicheadh le h-airgiod, eudach-saic air an leasruidh. 11 Mar so thuit gach fear agus bean, agus a' chlann bheag, agus luchd-àiteachaidh Ierusaleim, air beulaobh an teampuill, agus thilg iad luaithre air an cinn, agus sgaoil iad a mach an eudach-saic an làthair an Tighearna : mar an ceudna chuir iad eudach-saic air an altair, 12 Agus ghlaodh e ri Dia Israeil uile le aon toil gu dùrachdach, nach tugadh e an clann mar chobhartach, agus am mnài mar chreich, agus bailtean an oighreachd gu sgrios, agus an ionad naomh gu mi-naomhachadh agus gu masladh, agus chum gu'n dean na cinnich gairdeachas. 13 Mar sin chuala Dia an ùrnaighean, agus dh’amhairc e air an àmhgharan: oir thraisg an sluagh mòran làithean ann an Iùdah uile agus ann an Ierusalem, fa chomhair ionad naomh an Tighearna Uile-chumhachdaich. 14Agus bha Ioacim an t‑àrd-shagart, agus na sagartan uile a sheas an làthair an Tighearna, agus iadsan a bha a’ frithealadh don Tighearna, air an crioslachadh le aodach-saic, agus dh’ìobair iad na tabhartasan-loisgte làitheil, maille ri bòidean agus saor-thabhartasan an t‑sluaigh, 15 Agus bha luaithre aca air an sagairt- ean, agus ghlaodh iad ris an Tighearna le'n uile chumhachd, gu'n amhairceadh e gu gràsmhor air tigh Israeil uile. CAIBIDEIL 5 1An sin dh’innseadh do Holofernes, àrd-cheannard armailt Assuir, gun do dheasaich clann Israeil a‑chum cogaidh, agus gun do dhùin iad slighean nan sliabh, agus gun do dhaingnich iad uile mhullach nan àrd-bheann, agus bacaidhean air an suidheachadh anns na dùthchannan champaign:
2Le seo bha fearg mhòr air, agus ghairm e air uile phrionnsachan Mhòaib, agus ceannardan Amoin, agus uile uachdarain oirthir na mara, 3 Agus thubhairt e riu, Innsibh dhomh a nis, a mhic Chanaain, cò e an sluagh so, a ta chòmhnuidh 's an t-sliabh, agus ciod iad na bailtean air am bheil iad a' gabhail còmhnuidh, agus ciod e meud an armailt- ean, agus c'àit am bheil an comhnuidh. cumhachd agus neart, agus ciod an righ a chuirear os an ceann, no ceannard an airm ; 4 Agus c'ar son a chuir iad roimhe gun teachd a'm' choinneamh-sa, ni's mò na uile luchd-àiteachaidh na h-àird an iar. 5 An sin thubhairt Achior, ceannard chloinn Amoin uile, Eisdeadh mo thighearna a nis focal à beul do sheirbhisich, agus cuiridh mi an cèill duit an fhìrinn a thaobh an t-sluaigh so, a tha 'nan còmhnuidh am fagus duit, agus a tha 'g àiteachadh nam beann. : agus cha tig breug sam bith a beul do sheirbhisich. 6 Tha an sluagh so de shliochd nan Caldeach : 7 Agus bha iad air chuairt roimhe so ann am Mesopotamia, a chionn nach leanadh iad diathan an aithriche, a bha ann an tìr Chaldea. 8 Oir dh'fhàg iad slighe an aithriche, agus rinn iad aoradh do Dhia nèimh, an Dia d'am b'aithne dhoibh : agus thilg iad a mach iad o ghnùis an diathan, agus theich iad gu Mesopotamia, agus bha iad air chuairt an sin mòran làithean. 9 An sin dh'àithn an Dia dhoibh imeachd as an àit anns an robh iad air an cuairt, agus dol do thìr Chanaain : far an robh iad a chòmhnuidh, agus air an do mheudaich iad le h-òr agus le h-airgiod, agus le ro-mhòran sprèidhe. 10 Ach an uair a chòmhdaich a' ghorta tìr Chanaain uile, chaidh iad sìos do'n Eiphit, agus bha iad air chuairt an sin, an uair a bha iad air ar beathachadh, agus dh'f hàs iad an sin 'n an sluagh mòr, air chor as nach b'urrainn duine an cinneach àireamh. 11 Uime sin dh'èirich righ na h-Eiphit suas 'nan aghaidh, agus bhuin e gu seòlta riu, agus thug e iosal iad le saothair chlachacreadha, agus rinn e iad 'nan tràillean. 12 An sin ghlaodh iad r'an Dia, agus bhuail e tìr na h-Eiphit uile le plàighibh do-leigheas : agus thilg na h-Eiphitich a mach as an sealladh iad. 13 Agus thiormaich Dia a' mhuir ruaidh rompa, 14 Agus thug e iad gu sliabh Shina, agus Cades-Barne, agus thilg e mach iadsan uile a bha chòmhnuidh san fhàsach. 15 Mar sin ghabh iad còmhnuidh ann an tìr nan Amorach, agus sgrios iad le'n neart iadsan uile a tha o Esebon, agus air dhoibh dol thar Iordan shealbhaich iad an sliabh uile. 16 Agus thilg iad a mach rompa an Canaanach, agus am Peresach, an t-Iebusach, agus an Sichemeach, agus na Gergesach uile : agus ghabh iad còmhnuidh 's an dùthaich sin mòran do làithibh. 17 Agus am feadh nach do pheacaich iad an làthair an Dè, shoirbhich leo, do bhrìgh gu'n robh an Dia a dh'fhuathaicheas aingidheachd maille riu. 18 Ach an uair a dh'imich iad as an t-slighe a dh'orduich e dhoibh, sgriosadh iad ann am mòran chath, gu ro-chràiteach, agus thug- adh iad 'nam braighdean gu dùthaich nach leo fèin, agus thilgeadh teampull an Dè gu làr, agus bha am bailte air an tilgeadh gu làr. air a ghlacadh leis na naimhdean. 19 Ach a nis tha iad air pilltinn a dh'ionnsuidh an Dè, agus air teachd a nìos as na h-àitibh anns an robh iad air an sgapadh, agus a shealbhaich iad lerusalem, far am bheil an ionad naomh, agus a ta iad 'n an suidhe anns an t-sliabh ; oir bha e 'na fhàsach. 20 A nis uime sin, mo thighearna agus mo uachdaran, ma tha mearachd air bith an aghaidh an t-sluaigh so, agus gu'm
peacaich iad an aghaidh an Dè, thugamaid an aire gur e so an sgrios, agus rachamaid suas, agus bheir sinn buaidh orra. 21 Ach mur bi aingidheachd 'n an cinneach, rachadh mo thighearna a nis seachad, air eagal gu'n dìon an Tighearna iad, agus gu'm bi an Dia air an son, agus gu'm bi sinn 'n ar masladh am fianuis an t-saoghail uile. 22 Agus an uair a chriochnaich Achior na briathra so, rinn an sluagh uile a bha 'nan seasamh mu'n cuairt air a' bhùth gearan, agus thubhairt ceannardan Holoferneis, agus iadsan uile a bha chòmhnuidh ri taobh na mara, agus ann am Moab, gu'm marbhadh se e. 23 Oir, deir iad, cha bhi eagal oirnn roimh ghnùis chloinn Israeil : oir, feuch, is sluagh iad aig nach 'eil neart no cumhachd air son catha làidir. 24 A nis uime sin, a thighearna Holoferneis, théid sinn suas, agus bithidh iad 'n an creich gu bhi air an ith- adh le d' armailt uile. CAIBIDEIL 6 1Agus nuair a sguir an ùpraid a bha mu thimcheall na comhairle, thubhairt Holofernes àrd cheannard armailt Assuir ri Achior agus ris na Mòabaich uile, an làthair cuideachd uile chinneach eile, 2 Agus cò thusa, Achior, agus luchd-tuarasdail Ephraim, gu'n d'rinn thu fàistneachd 'n ar n-aghaidh air an là'n diugh, agus gu'n dubhairt thu, Nach bu choir dhuinne cogadh a dheanamh ri cloinn Israeil, a chionn gu'n dìon an Dia iad ? agus cò e Dia ach Nabuchodonosor ? 3 Cuiridh e uaith a chumhachd, agus sgriosaidh e iad bhàrr aghaidh na talmhainn, agus cha saor an Dia iad : ach sgriosaidh sinne a sheirbhisich iad mar aon duine ; oir cha 'n 'eil iad comasach air cumhachd ar n-each a chumail suas. 4 Oir leo-san saltraidh sinn fo 'n chosaibh iad, agus bithidh am slèibhtean air mhisg le'm fuil, agus lionar am machraichean le'n cuirp mharbha, agus cha'n urrainn an cas-cheuman seasamh romhainn, oir sgriosar iad gu tur. deir righ Nabuchodonosor, tighearna na talmhainn uile : oir thubhairt e, Cha bhi aon de m' bhriathran-sa an dìomhanas. 5 Agus thusa, Achior, tuarasdail Amoin, a labhair na briathra so ann an là d' aingidheachd, cha'n fhaic thu m'aghaidh ni's mò o'n là 'n diugh, gus an dean mi dìoghaltas air a' chinneach so a thàinig a mach as an Eiphit. 6 Agus an sin thèid claidheamh m' armailt- ean, agus mòrchuideachd na muinntir a ni seirbhis dhomh, troimh do thaobh, agus tuitidh tu am measg am marbh- adh, 'nuair a thilleas mi. 7 A nis uime sin bheir mo sheirbhisich air an ais thu do'n tsliabh, agus suidhichidh iad thu ann an aon do bhailtean nan slighean : 8 Agus cha sgriosar thu, gus an sgriosar thu maille riu. 9 Agus ma dhearbhas tu ann ad inntinn gu'n gabhar iad, na tuiteadh do ghnùis : mise labhair e, agus cha bhi aon do m' bhriathraibh diomhain. 10 An sin dh'àithn Holofernes d'a sheirbhisich, a bha 'feitheamh 'na bhùth, Achior a ghlacadh, agus a thoirt gu Betulia, agus a thabhairt thairis do làimh chloinn Israeil. 11 Agus ghabh a sheirbhisich e, agus thug iad a mach as a' champ e do'n chòmhnard, agus chaidh iad o mheadhon a' chòmhnaird do'n t-sliabh, agus thàinig iad gu na tobraichean a bha fuidh Bhetulia. 12 Agus an uair a chunnaic daoine a' bhaile iad, thug iad suas an airm, agus chaidh iad a mach as a' bhaile gu mullach an tsleibh : agus chum gach duine a chleachd an crann-tabhaill iad o teachd a nios, a thilgeadh chlach 'nan aghaidh. 13 Gidheadh, air dhoibh faotainn uaigneach fuidh 'n t-sliabh, cheangail iad Achior, agus thilg iad sìos e, agus dh'fhàg iad
aig bun an t-slèibh e, agus phill iad a dh'ionnsuidh an tighearna. 14 Ach thàinig clann Israeil a nuas o'm baile, agus thàinig iad d'a ionnsuidh, agus dh'fhuasgail iad e, agus thug iad gu Betulia e, agus nochd iad do uachdaran a' bhaile e : 15 A bha anns na làithibh sin Osias mac Mhicha, do thrèibh Shimeoin, agus Chabris mac Ghotonieil, agus Carmis mac Mhelchiel. 16 Agus ghairm iad an ceann a chèile seanairean a' bhaile, agus ruith an òige uile cuideachd, agus am mnài, chum a' choi'-thionail, agus chuir iad Achior 'am meadhon an sluagh uile. An sin dh’fheòraich Ozias dheth an nì sin a rinneadh. 17 Agus fhreagair esan agus chuir e'n cèill dhoibh briathran comhairle Holoferneis, agus na briathran uile a labhair e ann am meadhon phrionnsachan Assir, agus gach ni a labhair Holofernes gu h-uaibhreach an aghaidh tighe Israeil. 18 An sin thuit an sluagh sìos, agus rinn iad aoradh do Dhia, agus ghlaodh iad ri Dia. ag ràdh, 19 O Thighearna Dhé nèimh, feuch an uaill, agus gabh truas d'oighreachd iosal ar cinneach, agus amhairc air gnùis na muinntir a ta air an naomhachadh dhuit an diugh. 20 An sin thug iad sòlas do Achior, agus mhol iad e gu mòr. 21 Agus thug Osias a mach as a' choimhthional e d'a thigh, agus rinn e cuirm do na seanairibh ; agus ghairm iad air Dia Israeil rè na h-oidhche sin airson còmhnadh. CAIBIDEIL 7 1 Air an là màireach dh'àithn Holofernes d'a armailt uile, agus d'a shluagh uile a thàinig a ghabhail a chuid fèin, gu'n atharraicheadh iad an camp an aghaidh Bhetulia, a thogail suas roimh làimh dìreadh nan sliabh, agus a chogadh an aghaidh chloinn Israeil. . 2An sin dh’atharraich an daoine làidir an camp anns an là sin, agus b’iad armailt nam fear‐cogaidh ceud agus trì-fichead mìle coisiche, agus dà‑mhìle‐dheug marcach, a thuilleadh air na bagannan, agus fir eile a bha air chois nam measg, sluagh ro‑mhòr. . 3 Agus champaich iad anns a' ghleann am fagus do Bhetulia, làimh ris an tobar, agus sgaoil iad iad fèin air leud thar Dotaim eadhon gu Belmaim, agus am fad o Bhetulia gu Cunamon, a ta thall fa chomhair Esdraelon. 4 A nis bha clann Israeil, an uair a chunnaic iad an sluagh, fo thrioblaid mòr, agus thubhairt gach aon r'a choimhearsnach, A nis imlichidh na daoine so suas aghaidh na talmhainn ; oir cha ʼn urrainn na slèibhtean arda, no na glinn, no na cnuic, an cudthrom a ghiulan. 5 An sin thog gach duine suas 'airm-chogaidh, agus an uair a las iad teintean air an tùir, dh'fhan iad agus rinn iad faire rè na h-oidhche sin. 6 Ach air an dara là thug Holofernes a mach a mharc-shluagh uile ann an sealladh chloinn Israeil a bha ann am Betulia, 7 Agus dh'amhairc e air na slighean suas do'n bhaile, agus thàinig e gu tobraichean an uisgeacha, agus ghlac e iad, agus chuir e freiceadain-cogaidh os an ceann, agus chaidh e fèin a dh'ionnsuidh a shluaigh. 8 An sin thàinig d’ a ionnsuidh cinn-fheadhna chloinn Esau uile, agus uachdarain chloinn Mhoaib uile, agus ceannardan na fairge, agus thubhairt iad, 9 Eisdeadh a nis ar tighearna focal, chum nach bi sgrios ann ad armailt. 10 Oir cha 'n'eil an sluagh so de chloinn Israeil ag earbs' as an sleagh, ach ann an airde nam beann anns an gabh iad còmhnuidh, a chionn nach 'eil e furasda teachd a nìos gu mullach nam beann.
11 A nis uime sin, mo thighearna, na cog 'n an aghaidh ann an ordugh catha, agus cha sgriosar uiread agus aon duine do d' shluagh. 12 Fan a'd' champ, agus gleidh fir d' armailt uile, agus leig le do sheirbhisich dol a stigh d'an làimh an tobar uisge, a tha 'dol a mach o chois an t-slèibh. 13 Oir tha 'n uisge sin aig uile luchd-àiteachaidh Bhetulia ; mar sin marbhaidh pathadh iad, agus bheir iad seachad am baile, agus thèid sinne agus ar sluagh suas gu mullach nam beann a tha dlùth, agus campaichidh sinn orra, a dh’fhaicinn nach tèid aon neach a‑mach as a’ bhaile. 14 Mar sin bithidh iad fèin, agus am mnài, agus an clann, le teine, agus mu'n tig an claidheamh 'nan aghaidh, sgriosar iad anns na sràidibh anns am bheil iad a chòmhnuidh. 15 Mar so bheir thu dhoibh droch dhuais ; oir rinn iad ceannairc, agus nach do choinnich iad ri d' phearsa gu sìochail. 16 Agus thaitinn na briathra so ri Holofernes, agus r'a sheirbhisich uile, agus dh'orduich e deanamh mar a labhair iad. 17 Mar sin dh'fhalbh campa chloinn Amoin, agus maille riu cùig mìle de na h-Asirianaich, agus champaich iad anns a' ghleann, agus ghabh iad na h-uisgeachan, agus tobraichean uisgeacha chloinn Israeil. 18An sin chaidh clann Esau suas maille ri cloinn Amoin, agus champaich iad anns an t‑sliabh fa chomhair Dhotaim: agus chuir iad cuid dhiubh mu dheas, agus na h‑àird an ear fa chomhair Ecrebel, a tha am fagas do Chusi, is e sin. air sruth Mochmur ; agus champaich a’ chuid eile de armailt nan Asirianach anns a’ chòmhnard, agus chòmhdaich iad aghaidh na tìre uile; agus bha am bùthan agus an carbadan air an suidheachadh gu ro mhòr. 19 An sin ghlaodh clann Israeil ris an Tighearna an Dia, a chionn gu'n d'fhàilnich an cridhe, oir chuairtich an naimhdean uile iad mu'n cuairt, agus cha robh dòigh air teicheadh a mach as am measg. 20 Mar so dh'fhan cuideachd Assuir uile m'an cuairt, araon an luchd-coise, agus an carbadan, agus am marc-shluagh, ceithirlà-fichead, air chor as gu'n do thrèig an soithich- ean uisge uile luchd-bacadh Bhetulia. 21 Agus dh'fhalamhachadh na soithich, agus cha robh uisge aca r'a òl rè aon là ; oir thug iad deoch a reir tomhais. 22 Uime sin bha an clann òga as an cridhe, agus bha am mnài agus an òganach a' fannachadh le tart, agus thuit iad sìos air sràidibh a' bhaile, agus air slighe nan geata, agus cha robh neart annta ni's mò. 23An sin chruinnich an sluagh uile gu Osias, agus gu ceannard a’ bhaile, araon òganaich, agus mnathan, agus clann, agus ghlaodh iad le guth àrd, agus thubhairt iad an làthair nan seanairean uile, 24 Gu robh Dia 'na bhreitheamh eadar sinne agus sibhse : oir rinn sibh dochann mòr oirnn, do bhrìgh nach d'iarr sibh sìth o chloinn Assuir. 25 Oir a nis cha'n 'eil fear-cuideachaidh againn : ach reic Dia sinn d'an làmhaibh, chum gu'm biodh sinn air ar tilgeadh sios 'nan làthair le tart agus le sgrios mòr. 26 A nis uime sin gairmibh d'ur n-ionnsuidh, agus thugaibh seachad am baile uile mar chreich do mhuinntir Holoferneis, agus d'a armailt uile. 27 Oir is fearr dhuinne bhi air ar deanamh 'n ar creich dhoibh, na bàs fhaghail le tart : oir bithidh sinn 'nar seirbhisich aige, chum gu'm bi ar n-anama beò, agus nach faic sinn bàs ar leanaban fa chomhair ar sùl, no ar mnài, no ar mnài. ar clann gu bàs. 28 Tha sinne a' toirt fianuis 'n 'ur n-aghaidh-sa nèamh agus talamh, agus ar Dia-ne, agus Tighearn ar n-aithriche, a tha toirt breth oirnn a rèir ar peacanna agus peacanna ar naithriche, nach dean e mar a thubhairt sinn an diugh.
29 An sin bha gul mòr le h-aon toil ann am meadhon a' choimhthionail ; agus ghlaodh iad ris an Tighearna Dia le guth àrd. 30 An sin thubhairt Osias riu, A bhraithrean, biodh misneach mhaith agaibh, maireamaid fathast cùig laithean, anns an tionndadh an Tighearna ar Dia a thròcair d'ar n-ionnsuidh ; oir cha trèig e sinn gu tur. 31 Agus ma thèid na laithean so thairis, agus nach tig còmhnadh sam bith d'ar n-ionnsuidh, a rèir t'fhocail ni mise. 32 Agus sgaoil e an sluagh, gach aon fa leth ; agus chaidh iad gu ballachan agus tùir am baile, agus chuir iad na mnathan agus a' chlann d'an tighibh : agus bu ro-ìosal a thugadh a steach do'n bhaile iad. CAIBIDEIL 8 1A‑nis anns an àm sin chuala Iùdit e, a bha nighean Mherari, mhic Ox, mhic Iòseiph, mhic Oseil, mhic Elcia, mhic Ananiais, mhic Ghedeon, mhic Raphaim. , mhic Acito, mhic Eliu, mhic Eliab, mhic Natanael, mhic Shamaeil, mhic Salasadal, mhic Israeil. 2 Agus b'e Manas a fear, d'a treubh agus d'a càirdean, a fhuair bàs ann am fogharadh an eòrna. 3 Oir an uair a sheas e os ceann na muinntir a cheangail sguab anns a' mhachair, thàinig an teas air a cheann, agus thuit e air a leabaidh, agus fhuair e bàs ann am baile Bhetulia : agus dh'adhlaic iad e maille r'a aithrichibh anns a' mhachair eadar Dotaim agus Balamo. . 4 Mar sin bha Iudit 'na bantraich 'na tigh tri bliadhna agus ceithir mìosan. 5 Agus rinn i dh'i bùth air mullach a tighe, agus chuir i umpa eudach-saic air a leasruidh, agus ghleidh i a culaidh-bantraich. 6 Agus thraisg i uile laithean a bantraich, saor air oidhchean nan sàbaid, agus nan sàbaid, agus air oidhcheannan nan nuadh-ghealach, agus nan gealaichean nuadha, agus fèillean, agus làithean sòlaimte tighe Israeil. 7 Bha i mar an ceudna maiseach 'na gnùis, agus ro-mhaiseach r'a faicinn : agus dh'fhàg a fear Manasses a h-òr, agus airgiod, agus òglaich, agus banoglaich, agus crodh, agus fearann ; agus dh'fhan i orra. 8 Agus cha robh neach ann a thug droch fhocal dhi ; oir bha eagal Dè oirre gu mòr. 9 A nis an uair a chual i droch bhriathra an t-sluaigh an aghaidh an uachdarain, gu'n d'fhan iad ann an dìth uisge ; oir chuala Iudit na briathran uile a labhair Osias riu, agus gun do mhionnaich e am baile a thabhairt do na h‑Asirianaich an dèidh còig làithean; 10 An sin chuir i a ban-fheitheamh, aig an robh riaghltas nan uile nithe a bha aice, a ghairm o Osias, agus Chabris, agus Charmis, seanairean a' bhaile. 11 Agus thàinig iad d'a h-ionnsuidh, agus thubhairt i riu, Eisdibh a nis rium, O uachd- aran luchd-àiteachaidh Bhetulia : oir cha'n 'eil bhur briathran a labhair sibh an làthair an tsluaigh an diugh ceart, a thaobh a' mhionnan so a rinn sibh agus a labhair sibh. eadar Dia agus sibhse, agus gheall sinn am baile a thabhairt d'ar naimhdibh, mur pill an Tighearn an taobh a stigh de na làithibh so g'ur còmhnadh. 12 Agus a nis cò sibhse a bhuair Dia an diugh, agus a sheasas an àite Dhè am measg chloinn nan daoine ? 13 Agus a nis feuchaibh an Tighearna Uile-chumhachdach, ach cha'n aithnich sibh ni sam bith a chaoidh. 14 Oir cha'n urrainn sibh doimhne cridhe an duine f haotainn, ni mò a mhothaicheas sibh na nithe a ta e a' smuaineachadh : an sin cionnus a rannsaicheas sibh a mach Dia a rinn na nithe so uile, agus a's aithne dhuibh 'inntinn, no a thuigeas sibh a
rùn ? Ni h-eadh, mo bhraithrean, na brosnaichibh an Tighearna ar Dia gu feirg. 15 Oir mur cuidich e leinn an taobh a stigh do na cùig laithean so, tha cumhachd aige ar dionadh an uair a's toil leis, eadhon gach la, no ar sgrios roimh ar naimhdibh. 16 Na ceangail comhairlean an Tighearna ar Dia : oir cha'n 'eil Dia mar dhuine, chum gu'm bi e air a bhagradh ; ni mo tha e mar mhac an duine, gu bhi fo amharus. 17 Uime sin feitheamaid r'a shlainte, agus gairmamaid air gu còmhnadh leinn, agus èisdidh e ri ar guth, ma's toil leis. 18 Oir cha d'èirich neach 'n ar n-aois-ne, ni mò a tha neach air bith a nis anns na làithibh so, aon chuid treubh, no teaghlach, no sluagh, no baile-mòr 'n ar measg-ne, a ta deanamh aoraidh do dhiathan a rinneadh le làmhaibh, mar a bha roimhe so. 19 Air an aobhar fin thugadh ar n-aithriche do'n chlaidheamh, agus mar chreich, agus thuit iad ro-mhòr roimh ar naimhdean. 20 Ach cha'n aithne dhuinn dia air bith eile : uime sin tha dòchas againn nach dean esan tàir oirnn, no air aon air bith d'ar cinneach. 21 Oir ma ghlacar sinn mar sin, bithidh Iudea uile 'na fàsach, agus bithidh ar n-ionad naomh air a chreachadh ; agus iarraidh e a truailleadh air ar beul-ne. 22 Agus marbhaidh ar bràithre, agus braighdeanas na dùthcha, agus fàsachadh ar n-oighreachd-ne, tionndaidhidh e air ar ceann am measg nan Cinneach, ge b'e àit am bi sinn fo dhaorsa ; agus bithidh sinn 'n ar oilbheum agus 'n ar masladh dhoibh-san uile a ta 'gar sealbhachadh. 23 Oir cha bhi ar seirbhisich air a treòrachadh gu deadhghean : ach tionndaidh an Tighearna ar Dia gu eas-onoir i. 24 A nis uime sin, O bhraithrean, nochdamaid eisempleir d'ar bràithribh, do bhrìgh gu bheil an cridheachan a' crochadh oirnne, agus gu bheil an t-ionad-naomh, agus an tigh, agus an altair, a' gabhail comhnuidh oirnn. 25 Mar an ceudna thugaibh buidheachas do'n Tighearna ar Dia, a tha 'g ar feuchainn, eadhon mar a rinn e air ar n-aithrichibh. 26 Cuimhnichibh na nithe a rinn e ri h-Abraham, agus mar a dh'fhiosraich e do Isaac, agus na thachair do lacob ann am Mesopotamia an Siria, an uair a ghlèidh e caoraich Labain bràthar a mhàthar. 27 Oir cha do dhearbh e sinn anns an teine, mar a rinn e iadsan, a reir ceasnachaidh an cridhe, ni mo a rinn e dioghaltas oirnn : ach sgiursaidh an Tighearna iadsan a thig am fagus da, chum an comhairleachadh. 28 An sin thubhairt Osias rithe, Gach ni a labhair thu, labhair thu le cridhe maith, agus cha 'n'eil neach ann a chuireas an aghaidh do bhriathran. 29 Oir cha'n e so a' cheud là anns am bheil do ghliocas air fhoillseachadh ; ach o thoiseach do làithean bha eòlas aig an tsluagh uile air do thuigse, do bhrìgh gu bheil toil do chridhe maith. 30 Ach bha tart mòr air an t-sluagh, agus cho-èignich iad sinn gu deanamh orra mar a labhair sinn, agus gu mionnan a thoirt oirnn fèin, nach bris sinn. 31 Uime sin a nis guidheam ort air ar son, a chionn gur bean dhiadhaidh thu, agus gu'n cuir an Tighearn uisge oirnn a lionadh ar n-soithich, agus nach fannuich sinn ni's mò. 32 An sin thubhairt Iudit riu, Eisdibh rium, agus ni mi an ni, a thèid air feadh nan uile ghinealach gu cloinn ar cinneach. 33 Seasaidh sibh an nochd anns a' gheata, agus theid mise mach le m' bhan-fheitheimh : agus anns na làithibh anns an do gheall sibh am baile a thabhairt d'ar naimhdibh amhaircidh an Tighearna air Israel le m' làimh-sa. 34 Ach na fiosraichibh de m' ghniomh-sa : oir cha chuir mi 'n cèill duibh e, gus an crìochnaich na nithe a ni mi.
35 An sin thubhairt Osias agus na h-uachdarain rithe, Imich an sìth, agus gu robh an Tighearna Dia a'd' làthair, a dheanamh dìoghaltais air ar naimhdibh. 36 Mar sin phill iad o'n bhùth, agus chaidh iad d'am fearaibh.
14 Agus thoir air gach cinneach agus treubh aid- eachadh gur tusa Dia gach uile chumhachd agus chumhachd, agus nach 'eil neach eile ann a dhìonas sluagh Israeil ach thusa. CAIBIDIL 10
CAIBIDEIL 9 1 Thuit Iudit air a h-aghaidh, agus chuir i luath air a ceann, agus leig i ris an t-saic-eudach leis an robh i air a h-eudach; agus mun àm anns an deachaidh tùis an fheasgair sin suas ann an Ierusalem, ann an taigh an Tighearna Iùdit, ghlaodh e le guth àrd, agus thubhairt e, 2 A Thighearna Dhé m'athar Shimeoin, d'an d'thug thu claidheamh a dheanamh dìoghaltais air coigrich, a dh'fhuasgail crios banoglaich g'a truailleadh, agus a fhuair a mach an sliasaid chum a nàire, agus a thruaill a h-òigheachd gu a masladh ; oir thubhairt thu, Cha bhi e mar sin ; agus gidheadh rinn iad mar sin : 3 Uime sin thug thu air an luchd-riaghlaidh a bhi air am marbhadh, chum gu'n do dhath iad an leabadh ann am fuil, air dhoibh bhi air am mealladh, agus gu'n do bhuail iad na seirbhisich le'n tighearnan, agus na tighearnan air an caithrichibh ; 4 Agus gu'n d'thug thu am mnài mar chobhartaich, agus an nigheana gu bhi 'nam braighdean, agus an creach uile gu bhi air a roinn am measg do chloinne ionmhuinn ; a bha air an gluasad le d' eud, agus a ghabh gràin de thruaillidheachd am fola, agus a dh'iarr cobhair ort : O Dhia, O mo Dhia, èisd rium mar an ceudna a' m' bhantraich. 5 Oir cha'n e mhàin gu'n d'oibrich thu na nithe sin, ach mar an ceudna na nithe a thuit a mach roimhe, agus a lean ; smuainich thu air na nithibh a ta nis, agus a ta ri teachd. 6 Seadh, bha na nithe a shocraich thu deas am fagus, agus a thubhairt thu, Feuch, tha sinn an so : oir a ta do shligh- ean uile air an ulluchadh, agus tha do bhreitheanais ann ad roimheolas. 7 Oir feuch, tha na h-Asirianaich lionmhor 'nan cumhachd ; tha iad air an àrdachadh le each agus le duine ; ni iad uaill ann an neart an luchd-coise ; earb iad an sgiath, agus an sleagh, agus am bogha, agus an crann-tabhaill ; agus na biodh fhios agad gur tusa an Tighearna a bhriseas na blàran: is e an Tighearna d’ainm. 8 Tilg sìos an neart ann ad chumhachd, agus thoir a‑nuas an neart ann ad fheirg: oir chuir iad romhpa d’ionad naomh a thruailleadh, agus am pàillean air a bheil d’ainm glòrmhor a’ gabhail fois, agus adharc d’altair a thilgeadh sìos le claidheamh. 9 Faic an uaill, agus cuir d'fhearg air an cinn : thoir a'm' làimh-sa, a's bantraich, an cumhachd a dh'fhàs mi torrach. 10 Buail le ceilg mo bhilean an seirbhiseach maille ris a' phrionnsa, agus am prionnsa maille ris an t-seirbhiseach : bris sìos an staidhir le làimh mnà. 11Oir chan eil do chumhachd a’ seasamh am meud, no do neart ann an daoine làidir: oir is tu Dia nan àmhghar, fearcuideachaidh dhaibhsan a tha fo shàrachadh, fear-coimhid nan lag, fear-dìon nan daoine cealgach, fear-saoraidh dhaibhsan a tha gun dòchas. . 12 Guidheam ort, guidheam ort, O Dhé m’athar, agus Dia oighreachd Israeil, a Thighearna nèimh agus na talmhainn, Cruithear nan uisgeachan, a rìgh nan uile chreutairean, èisd rim ùrnaigh: 13 Agus dean mo chainnt agus mo chealg gu bhi 'n an lot agus 'n an buillean, a rùnaich nithe an-iochd- mhor an aghaidh do choimhcheangail, agus do thighe naomha, agus an aghaidh mullach Shioin, agus an aghaidh tighe sealbhachaidh do chloinne.
1A‑nis na dhèidh sin sguir i de ghlaodhach ri Dia Israeil, agus chuir i crìoch air na briathran sin uile. 2 Agus dh'èirich i far an do thuit i, agus ghairm i a banoglach, agus chaidh i sìos do'n tigh anns an d'fhan i air làithibh na sàbaid, agus 'na làithibh fèille. 3 Agus thug i dheth an t-eudach-saic a bha oirre, agus chuir i dhith èididh a bantraich, agus nigh i a corp uile le h-uisge, agus dh'ung i i fèin le h-oladh luachmhor, agus sìn i falt a cinn, agus chuir i air bonn bonn. i, agus chuir i oirre a culaidh aoibhneis, leis an robh i air a sgeadachadh ri beatha Mhanaseis a fir. 4 Agus ghabh i brògan air a cosaibh, agus chuir i m'a thimchioll a làmh-fhailean, agus a slabhruidh- ean, agus a failbheagan, agus a cluas-fhàinnean, agus a h-urnuigh uile, agus sgeadaich si i fèin gu gaisgeil, a ghabhail sùl nan uile dhaoine a chitheadh i. 5 An sin thug i d’a banoglach searrag fhìon, agus searrag ola, agus lìon i poca le arbhar cruadhaichte, agus cnapan de fhìgean, agus le aran mìn; mar sin phaisg i na nithe sin uile r'a chèile, agus chuir i air a h-aghaidh iad. 6 Mar so chaidh iad a mach gu geata baile Bhetulia, agus fhuair iad 'na sheasamh an sin Osias, agus seanairean a' bhaile, Chabris agus Charmis. 7 Agus an uair a chunnaic iad i, gu'n d'atharraicheadh a gnùis, agus gu'n d'atharraicheadh a h-eudach, ghabh iad iongantas ro-mhòr r'a maise, agus thubhairt iad rithe. 8 Bheir Dia, Dia ar n-aithriche dhuit deadh-ghean, agus gu coilean do bheartas gu gloir chloinn Israeil, agus gu àrdachadh Ierusaleim. An uairsin rinn iad adhradh do Dhia. 9 Agus thubhairt i riu, Aithnichibh geatachan a' bhaile a bhi air am fosgladh dhomh, chum gu'n tèid mi mach a choimhlionadh nan nithe mu'n do labhair sibh rium. Mar sin dh’àithn iad do na h‑òganaich fosgladh dhi, mar a labhair i. 10 Agus an uair a rinn iad so, chaidh Iudit a mach, i fèin, agus a banoglach maille rithe ; agus sheall fir a' bhaile 'n a dèigh, gus an deachaidh i sios am beinn, agus gus an deachaidh i seachad air a' ghleann, agus nach faiceadh i ni's mo. 11Mar seo chaidh iad dìreach a‑mach anns a’ ghleann: agus choinnich ciad fhaire nan Asirianach i, 12 Agus ghabh e i, agus dh'fhiosraich e dh'i, De an sluagh thu ? agus cia as a thainig thu ? agus c'àit am bheil thu dol ? Agus thubhairt ise, Is bean de na h‑Eabhraidhich mise, agus theich mi uapa: oir bheirear dhuibhse iad gu bhith air an caitheamh: 13 Agus tha mi teachd an làthair Holoferneis àrd cheannard bhur armailt, a chur an cèill focail na fìrinn ; agus nochdaidh mi dha slighe air an tèid e, agus air an coisinn e dùthaich nam beann uile, gun chorp no beatha neach air bith d'a dhaoine a chall. 14 A nis an uair a chual na daoine a briathra, agus a chunnaic iad a gnùis, ghabh iad iongantas mòr r'a maise, agus thubhairt iad rithe, 15 Ghlèidh thu t'anam, do bhrìgh gu'n d'rinn thu deifir gu teachd a nuas an làthair ar tighearna : a nis uime sin thig d'a bhùth, agus giùlainidh cuid againn thu, gus an tabhair iad thairis d'a làmhaibh thu. 16 Agus an uair a sheasas tu 'na làthair, na biodh eagal ort a'd' chridhe, ach nochd dha a rèir t'fhocail ; agus guidhidh e gu maith ort. 17 An sin thagh iad a mach asda ceud fear gu dhol maille rithe, agus a banoglach ; agus thug iad i gu bùth Holoferneis.
18 An sin bha comh-chomunn air feadh a' chaimp uile : oir chaidh a teachd a mach am measg nam pàilliun, agus thàinig iad m'a thimchioll, an uair a sheas i taobh a muigh pàilliuin Holoferneis, gus an d'innis iad da m'a thimchioll. 19 Agus ghabh iad iongantas r'a maise, agus ghabh iad meas air cloinn Israeil air a son : agus thubhairt gach aon r'a choimhearsnach, Cò a dheanadh tàir air an t-sluagh so, aig am bheil a leithid do mhnathan 'n am measg ? gu cinnteach cha'n 'eil e maith gu'm fàgar a h-aon diubh, a leigeadh air falbh an talamh uile a mhealladh. 20 Agus chaidh iadsan a bha 'nan luidhe am fagus do Holofernes, agus a sheirbhisich uile, agus thug iad a steach i do'n bhùth. 21 A nis ghabh Holofernes fois air a leabaidh fuidh bhrataich, a bha air fhigheadh le purpur, agus le h-òr, agus le emeraldaibh, agus le clachaibh luachmhor. 22 Agus dh'innis iad d'i ; agus thàinig e mach fa chomhair a bhùtha, le lòchrain airgid a' dol roimhe. 23 Agus an uair a thàinig Iudit 'na làthair, agus a sheirbhisich, ghabh iad uile iongantas ri maise a gnùise ; agus thuit i sìos air a h-aghaidh, agus rinn i urram dha: agus thog a sheirbhisich suas i. CAIBIDIL 11 1An sin thubhairt Holofernes rithe, A bhean, biodh deagh mhisneach agad, na biodh eagal ort ad chridhe: oir cha do rinn mi cron air bith a bha toileach seirbhis a dhèanamh do Nabuchodonosor, rìgh na talmhainn uile. 2 A nis uime sin, mur cuireadh do shluagh-sa, a ta chòmhnuidh anns na slèibhtibh, solus làimh rium, cha b'àill leam mo shleagh a thogail 'n an aghaidh : ach rinn iad na nithe so annta fèin. 3 Ach a nis innsibh dhomh c'ar son a theich thu uatha, agus a thàinig thu d'ar n-ionns- aidh : oir is ann chum tearnaidh a thàinig thu ; gabh comhf hurtachd, bithidh tu beo an nochd, agus an deigh so : 4 Oir cha dean aon neach cron ort, ach guidhidh iad gu maith ort, mar a ni iad seirbhisich righ Nabuchodonosoir, mo thighearna. 5 An sin thubhairt Iudit ris, Gabh briathran do sheirbhisich, agus leig le d' bhanoglach labhairt a'd' làthair, agus cha chuir mi 'n cèill breug do m' thighearna an nochd. 6 Agus ma leanas tu briathran do bhanoglaich, bheir Dia gu foirfe an ni gu crìch duit ; agus cha trèig mo thighearna a rùintean. 7 Mar is beò Nabuchodonosor rìgh na talmhainn uile, agus mar is beò a chumhachd, a chuir thusa a‑chum gach nì beò a chumail suas: oir chan e a‑mhàin nì daoine seirbhis dha leatsa, ach mar an ceudna do bheathaichean na machrach, agus don sprèidh, agus eunlaith an adhair, bithidh iad beò le d' chumhachd fo Nabuchodonosor agus a thigh uile. 8 Oir chuala sinne do ghliocas, agus do bheartas, agus tha e air aithris air feadh na talmhainn uile, gu bheil thusa a mhàin barraichte anns an rìoghachd uile, agus cumhachdach ann an eòlas, agus iongantach ann an euchdan cogaidh. 9 A nis a thaobh na cùise, a labhair Achior a'd' chomhairle, chuala sinn a bhriathra ; oir shaor fir Bhetulia e, agus chuir e an cèill dhoibh gach ni a labhair e riut. 10 Uime sin, O thighearna agus uachdaran, na biodh suim agad d'a fhocal ; ach taisg ann do chridhe e, oir tha e fìor: oir cha bhi ar cinneach air a smachdachadh, agus chan urrainn claidheamh a bhuadhachadh orra, mura peacaich iad an aghaidh an Dè. 11 Agus a nis, chum nach bi mo thighearna air a bhuaireadh, agus air a shàrachadh 'na rùn, tha eadhon am bàs a nis air
tuiteam orra, agus tha am peacadh air a dhol thairis orra, leis an brosnaich iad an Dia gu feirg, ge b'e uair a ni iad an ni nach 'eil iomchuidh. air a dhèanamh: 12Oir tha am biadh gam fhàiligeadh, agus tha an uisge uile gann, agus chuir iad romhpa làmhan a chur air an sprèidh, agus rùnaich iad na nithean sin uile a chaitheamh, a thoirmisg Dia dhaibh ithe le a reachdan: 13 Agus is ionmhuinn leo ceud-thoradh nan deicheamh cuid do fhìon agus do olaidh, a naomhaich iad, agus a ghleidheadh do na sagartaibh a ta ann an lerusalem, an làthair ar Dè ; na nithe nach 'eil e ceaduichte do neach air bith do'n t-sluagh co mòr 's gu'm beanadh iad le'n làmhaibh. 14 Oir chuir iad cuid gu lerusalem, do bhrìgh gu'n d'rinn iadsan mar an ceudna a bha chòmhnuidh an sin an leithid, chum cead a thoirt dhoibh o'n t-Seanadh. 15 A nis an uair a bheir iad fios dhoibh, ni iad air ball e, agus bheirear dhuit gu sgriosar iad air an là sin fèin. 16 Uime sin do bhanoglach, air dhomh fios a bhi agam air so uile, theich mi as an làthair ; agus chuir Dia mise a dh' oibreachadh nithe maille riut, aig am bi iongantas air an talamh uile, agus ge b'e neach a dh'èisdeas. 17 Oir tha do sheirbhiseach diadhaidh, agus a' deanamh seirbhis do Dhia nèimh a là agus a dh'oidhche : a nis uime sin, mo thighearna, fanaidh mi maille riut, agus thèid do sheirbhiseach a mach san oidhche do'n ghleann, agus ni mi urnuigh ri Dia, agus esan. innsidh e dhomh 'n uair a rinn iad am peacanna : 18 Agus thig mi, agus nochdaidh mi dhuit e : an sin thèid thu mach le d' armailt uile, agus cha bhi neach ann diubh a chuireas 'na d' aghaidh. 19 Agus treòraichidh mi thu troimh mheadhon Iudea, gus an tig thu roimh lerusalem ; agus suidhichidh mi do rìgh-chathair na meadhon; agus fuadaichidh tu iad mar chaoraich aig nach 'eil buachaille, agus cha mho a dh'fhosglas madadh a bheul riut : oir dh'innseadh na nithe so dhomh a reir m'eolais, agus dh'innseadh dhomh-sa iad, agus tha mi air mo chuir a dh'innseadh. dhuit. 20 An sin thaitinn a briathra ri Holofernes, agus r'a sheirbhisich uile ; agus ghabh iad iongantas r'a gliocas, agus thubhairt iad, 21 Cha'n 'eil a leithid so do mhnaoi o aon cheann do'n talamh gu ceann eile, araon air son maise gnùise, agus gliocais focail. 22 Mar an ceudna thubhairt Holofernes rithe. Is maith a rinn Dia do chur an làthair an t‑sluaigh, a‑chum gum biodh neart nar làmhan agus na sgrios orrasan aig a bheil meas beag air mo thighearna. 23 Agus a nis tha thu araon maiseach a' d' ghnùis, agus seòlta ann ad bhriathraibh : gu cinnteach ma ni thu mar a thubhairt thu, bithidh do Dhia 'na Dhia dhomh-sa, agus gabhaidh tu còmhnuidh ann an tigh righ Nabuchodonosoir, agus bithidh tu iomraiteach air feadh an t-saoghail uile. talamh. CAIBIDIL 12 1 An sin dh'àithn e a toirt a steach far an robh a leac air a suidheachadh ; agus dh'iarr e gu'n ull- uicheadh iad dh'i d'a bhiadhaibh fèin, agus gu'n òladh i d'a fhìon fèin. 2 Agus thubhairt Iudit, Cha'n ith mi dhith, air eagal gu'm bi oilbheum ann : ach nithear dhomh na nithe a thug mi leam. 3 An sin thubhairt Holofernes rithe, Ma dh'fhailicheas do sholus, cionnus a bheir sinne dhuit a leithid so ? oir cha 'n'eil aon againn do d' chinneach. 4 An sin thubhairt Iudit ris Mar is beò t'anam, mo thighearna, cha chaith do bhanoglach na nithe sin a ta agam, mu'n oibrich an Tighearna le m' làimh na nithe a dh'àithn e.
5 An sin thug seirbhisich Holoferneis i do'n bhùth, agus chaidil i gu meadhon- oidhche, agus dh'èirich i 'nuair a bha e gu faire na maidne, 6 Agus chuir e fios gu Holofernes, ag radh, Aithn a nis mo thighearna gu'n tèid do bhanoglach a mach a dh'ùrnuigh. 7 An sin dh'àithn Holofernes d'a fhreiceadan gun iad a chumail rithe : mar so dh'fhan i anns a' champ tri làithean, agus chaidh i mach san oidhche do ghleann Bhetulia, agus nigh i i fèin ann an tobar uisge làimh ris a' champ. 8 Agus an uair a thàinig i mach, ghuidh i air an Tighearna, Dia Israeil, a slighe a threòrachadh gu togail suas clann a shluaigh. 9 Mar sin thàinig i glan, agus dh'fhan i 's a' bhùth, gus an ith i a biadh san fheasgar. 10 Agus air a' cheathramh là rinn Holofernes cuirm d'a sheirbhisich fèin a mhàin, agus cha do ghairm e neach air bith do'n luchd-riaghlaidh chum na cuirme. 11 An sin thubhairt e ri Bagoas an caillteanach, aig an robh cùram gach ni a bh' aige, Imich a nis, agus cuir impidh air a' bhan- Eabhruidheach so a ta maille riut, gu'n tig i d'ar nionnsuidh, agus gu'n ith agus gu'n òl i maille ruinn. 12 Oir, feuch, bithidh e 'na mhasladh d'ar pearsa, ma leigeas sinn a leithid so do mhnaoi air falbh, gun a cuideachd bhi aice ; oir mur tarruinn sinn i d'ar n-ionnsuidh, ni i gàire fanoid oirnn. 13 An sin chaidh Bagoas o làthair Holoferneis, agus thàinig e d'a h-ionnsuidh, agus thubhairt e, Na biodh eagal air a' ghruagach so teachd a dh'ionnsuidh mo thighearna, agus urram a bhi aice 'na làthair, agus fìon òl, agus bithidh i subhach maille ruinne, agus bitheadh e subhach. rinneadh an diugh mar aon do nigheanaibh nan Asirianach, a ta frithealadh ann an tigh Nabuchodonosoir. 14 An sin thubhairt Iudit ris, Cò mise a nis, gu'n abrainn mo thighearna ? gu cinnteach ge b'e ni a's toil leis ni mi gu grad, agus bithidh e 'na aoibhneas dhomh gu là mo bhàis. 15 Agus dh'èirich i, agus sgeadaich i i fèin le a h-eudach, agus le h-eudach a mnà uile, agus chaidh a banoglach, agus chuir i croicnean mìn air an talamh air a son fa chomhair Holoferneis, a fhuair i o Bhagoas chum a h-uile là, chum gu'n suidheadh i, agus. ithe orra. 16 A nis an uair a thàinig Iudit a stigh, agus a shuidh e sìos, bha Holofernes a chridhe air a chradh- achadh leatha, agus bha 'inntinn air a gluasad, agus mhiannaich e gu mòr a cuideachd ; oir dh'fheith e uine chum a mealladh, o'n latha a chunnaic e i. 17 An sin thubhairt Holofernes rithe, Ol a nis, agus bi subhach maille ruinne. 18 Agus thubhairt Iudit, Olaidh mi a nis, mo thighearna, do bhrìgh gu bheil mo bheatha air àrdachadh annam an diugh ni's mò na na h-uile laithean o rugadh mi. 19 An sin ghabh i, agus dh'ith i, agus dh'òl i 'na làthair an ni sin a dh'ulluich a banoglach. 20 Agus ghabh Holofernes tlachd mòr innte, agus dh'òl e tuilleadh fìona na dh'òl e uair air bith ann an aon là o rugadh e. CAIBIDIL 13 1A‑nis nuair a thàinig am feasgar, rinn a sheirbhisich deifir gu imeachd, agus dhruid Bagoas a bhùth a‑muigh, agus chuir e air falbh an luchd-frithealaidh o làthair a thighearna; agus chaidh iad d'an leab- aibh : oir bha iad uile sgìth, do bhrìgh gu'n robh an fhèill fada. 2 Agus dh'fhàgadh Iudit 'na aonar anns a' bhùth, agus Holofernes 'na aonar air a leabaidh : oir bha e air a lìonadh le fìon. 3 A nis dh'àithn Iudit d'a banoglach seasamh as eugmhais a leapa, agus feitheamh rithe. teachd a mach, mar a rinn i gach
la : oir thuirt i gun rachadh i a mach a dh' urnuigh, agus labhair i ri Bagoas a reir an rùin cheudna. 4 Mar sin chaidh iad uile mach, agus cha d'fhàgadh a h-aon san t-seòmar-leapach, beag no mòr. An sin air seasamh do Iudit làimh ris an leabaidh, thubhairt i na cridhe, O Thighearna Dhè gach uile chumhachd, amhairc air an tìodhlac seo air obraichean mo làmh a‑chum àrdachadh Ierusaleim. 5 Oir is i a nis an t-àm gu còmhnadh a dheanamh le d' oighreachd, agus do luchd-iomairt a chur an gnìomh gu sgrios nan naimhdean a dh'èirich 'n ar n-aghaidh. 6 An sin thàinig i gu carragh na leapach, a bha aig ceann Holoferneis, agus thug i a nuas 'eudach as a sin, 7 Agus thàinig e dh'ionnsuidh a leapa, agus rug e air falt a chinn, agus thubhairt e, Neartaich mi, a Thighearna Dhè Israeil, an diugh. 8 Agus bhuail i dà uair air a mhuineal le 'uile neart, agus thug i air falbh a cheann dheth. 9 Agus leag e a chorp sìos o'n leabaidh, agus thug e sìos an ceann-bhrat o na puist ; agus an deigh dhi dol a mach, thug i Holofernes a cheann d'a banoglach ; 10 Agus chuir i 'n a poca-bìdh e : agus chaidh iad araon le chèile a rèir an gnàtha chum urnuigh : agus an uair a chaidh iad seachad air a' champ, chuairtich iad an gleann, agus chaidh iad suas beinn Bhetulia, agus thàinig iad gu a gheataibh. 11 An sin thubhairt Iudit am fad uaith, ris an luchd-faire aig a' gheata, Fosgail, fosgail a nis an dorus : tha Dia, eadhon ar Dia-ne maille ruinn, a nochdadh a chumhachd fathast ann an lerusalem, agus a fheachd an aghaidh an nàmhaid, mar a dh'fhiosraicheas e. dheanamh an diugh. 12 A nis an uair a chual daoin' a bhaile a guth, rinn iad deifir gu dol sìos gu geatadh am baile, agus ghairm iad air seanairibh a' bhaile. 13 Agus an sin ruith iad uile cuideachd, eadar bheag agus mhòr : oir bu neo-iongantach dhoibh gu'n d'thàinig i : agus dh'fhosgail iad an dorus, agus ghabh iad riu, agus rinn iad teine mar sholus, agus sheas iad mu'n cuairt orra. 14 An sin thubhairt i riu le guth àrd, Molaibh, molaibh Dia, molaibh Dia, a ta mi ag ràdh, oir cha d'thug e air falbh a thròcair o thigh Israeil, ach sgrios e ar naimhdibh lem làimhsa an nochd. 15 Agus thug i an ceann as a' mhàla, agus dh'innis i e, agus thubhairt i riu, Feuch ceann Holoferneis, ceannard armailt Assuir, agus, feuch, an ceann-bhrat anns an do luidh e 'na mhisg ; agus bhuail an Tighearna e le làimh mnà. 16 Mar is beò an Tighearna, a ghleidh mi anns an t-slighe air an deachaidh mi, mheall mo ghnùis e chum a sgrios, agus cha d'rinn e peacadh maille rium, chum mo thruailleadh agus gu nàire a chur orm. 17 An sin ghabh an sluagh uile iongantas, agus chrom siad iad fèin, agus rinn iad aoradh do Dhia, agus thubhairt iad a dh'aon toil, Beannaichte gu robh thusa, O ar Dia, a thug an diugh gu neo-ni air naimhdibh do shluaigh. 18 An sin thubhairt Osias rithe, O nighean, is beannaichte thusa o'n Dia a's ro àirde, os ceann nam ban uile air an talamh ; agus beannaichte gu'n robh an Tighearna Dia, a chruthaich na nèamhan agus an talamh, a threòraich thu gu gearradh as ceann ceannard ar naimhdean. 19 Oir cha dealaich so do mhuinghin o chridhe dhaoine, a chuimhnicheas cumhachd Dhè gu bràth. 20 Agus gu'n tionndaidh Dia na nithe so riutsa mar mholadh bith-bhuan, a dh'fhiosr- achadh riut ann an nithibh maithe a chionn nach do chaomhain thu t'anam air son àmhghar ar cinnich, ach gu'n d' rinn thu dìoghaltas air ar sgrios-ne, ag imeachd air slighe cheart an làthair ar Dè-ne. Agus thubhairt an sluagh uile; Mar sin biodh e, mar sin biodh e.
CAIBIDIL 14 CAIBIDIL 15 1An sin thubhairt Iùdit riu, Eisdibh rium a‑nis, mo bhràithrean, agus glacaibh an ceann seo, agus crochaibh e air an ionad as àirde de ur ballachan. 2 Agus co luath 's a dh'fhoillsicheas a' mhaduinn, agus a thig a' ghrian a mach air an talamh, gabhaibh gach fear agaibh 'airm, agus rachaibh a mach, gach duine treun a mach as a' bhaile, agus cuiribh 'nur ceannard orra, mar gu'm b' àill leibh. imich sìos do'n mhachair gu faire nan Asirianach ; ach na rachaibh sìos. 3 An sin gabhaidh iad an armachd, agus theid iad d'an camp, agus togaidh iad suas ceannardan armailt Assuir, agus ruithidh iad gu pàilliun Holoferneis, ach cha'n f haigh iad e : an sin tuitidh eagal orra, agus tuitidh iad. teichidh e roimh do ghnùis. 4 Mar sin leanaidh sibhse, agus iadsan uile a tha 'g àiteachadh crìochaibh Israeil, iad, agus sgriosaidh iad iad mar a thèid iad. 5 Ach mu'n dean sibh na nithe so, gairm orm Achior an tAmonach, chum gu'm faic agus gu'n aithnich e esan a rinn tàir air tigh Israeil, agus a chuir d'ar n-ionnsuidh e, mar gu'm b'ann gu bàs. 6 An sin ghairm iad Achior à tigh Osias ; agus an uair a thàinig e, agus a chunnaic e ceann Holoferneis ann an làimh duine ann an co-chruinneachadh an t-sluaigh, thuit e sìos air 'aghaidh, agus dh'fhàilnich a spiorad. 7 Ach an uair a shlànuich iad e, thuit e aig cosaibh Iudit, agus thug e urram dh'i, agus thubhairt e, Is beannaichte thusa ann am pàilliunaibh Iudah uile, agus anns na h-uile chinnich, a dh'èisdeas t'ainm, bithidh iongantas orra. 8 A nis uime sin innis dhomh na h-uile nithe a rinn thu anns na làithibh so. An sin dh’ innis Iudit dha ann am meadhon an t‑sluaigh gach nì a rinn i, on là anns an deachaidh i a‑mach gus an uair sin fhèin a labhair i riu. 9 Agus an uair a sguir i do labhairt, rinn an sluagh iolach le guth àrd, agus rinn iad toirm aoibhneach 'nam baile-mòr. 10 Agus an uair a chunnaic Achior gach ni a rinn Dia Israeil, chreid e gu mòr ann an Dia, agus thimchioll-ghearr e feoil a roimh-chroicinn, agus dh' cheangladh e ri tigh Israeil gus an là'n diugh. 11 Agus co luath 's a dh'èirich a' mhaduinn, chroch iad ceann Holoferneis air a' bhalla, agus ghabh gach fear 'airm, agus chaidh iad a mach 'nan cuideachdaibh gu caolas an t-slèibh. 12 Ach an uair a chunnaic na h-Asirianaich iad, chuir iad fios a dh'ionnsuidh an ceannardan, a thàinig a chum an ceannardan, agus an ceannardan, agus a dh'ionnsuidh an uachdarain uile. 13 Agus thàinig iad gu bùth Holoferneis, agus thubhairt iad ris-san aig an robh cùram a nithe uile, Dùisg a nis ar tighearna : oir bu dàna na seirbhisich gu teachd a nuas 'n ar n-aghaidh gu cath, chum gu'm biodh iad gu tur air an sgrios. 14 An sin chaidh e ann am Bagoas, agus bhuail e dorus a' bhùtha ; oir shaoil leis gu'n do choidil e maille ri Iudit. 15 Ach a chionn nach do fhreagair neach air bith, dh'fhosg- ail se e, agus chaidh e steach do'n t-seòmar-leapa, agus fhuair e marbh air an urlar e, agus a cheann air a thoirt uaith. 16 Uime sin ghlaodh e le guth àrd, le gul, agus ri osnaich, agus le glaodh mòr, agus reub e 'eudach. 17 Agus an dèigh dha dol a stigh do'n bhùth far an robh Iudit a' tàmh : agus an uair nach d'fhuair e i, leum e mach a dh'ionnsuidh an t-sluaigh, agus ghlaodh e, 18 Buin na tràillean so gu fealltach ; thug aon bhean de na h‑Eabhruidhich masladh air taigh rìgh Nabuchodonosoir: oir, feuch, tha Holofernes na laighe air an talamh gun cheann. 19 Agus an uair a chual ceannardan armailt nan Asirianach na briathra so, reub iad an còtaichean, agus bha an inntinn air a bhuaireadh gu h-iongantach : agus bha glaodh, agus fuaim romhòr air feadh a' chaimp.
1 Agus an uair a chual iadsan a bha anns na bùthaibh, ghabh iad iongantas ris an ni a rinneadh. 2 Agus thuit eagal agus ball-chrith orra, air chor as nach robh neach sam bith a dh'fhantuinn ann an sealladh a choimhearsnaich, ach a' ruith a mach uile le chèile, theich iad air gach slighe do'n chòmhnard, agus do'n t-sliabh. 3 Theich iadsan mar an ceudna a champaich anns na beanntaibh mu'n cuairt air Betulia. An sin dh’imich clann Israeil, gach fear a bha na fhear-cogaidh nam measg, a‑mach orra. 4 An sin chuir Ozias gu Betomasthem, agus gu Bebai, agus Chobai, agus Cola, agus gu crìochaibh Israeil uile, a dh'innseadh nan nithe a rinneadh, agus gu'n deanadh iad uile cabhag a mach air an naimhdibh g'an sgrios. 5 A nis an uair a chual clann Israeil so, thuit iad uile orra a dh'aon toil, agus mharbh iad iad gu Cobai : mar an ceudna iadsan a thàinig o lerusalem, agus o'n t-sliabh uile, (oir dh'innis daoine dhoibh na nithe a rinneadh. ann an camp an naimhdean) agus iadsan a bha ann an Galaad, agus ann an Galile, chuir iad an ruaig orra le àr mòr, gus an deach iad seachad air Damascus agus a chrìochan. 6 Agus thuit am fuidheall a bha chòmhnuidh ann am Betulia air camp Assuir, agus chreach e iad, agus rinneadh mòr shaibhreas iad. 7 Agus bha aig cloinn Israeil a phill o'n àr, na dh'fhàgadh ; agus rinn na bailte mòra agus na bailte, a bha anns na slèibhtibh agus anns a' chòmhnard, mòran chreich : oir bha an sluagh ro-mhòr. 8 An sin thàinig Ioacim an t-àrd-shagart, agus seanairean chloinn Israeil a bha chòmhnuidh ann an lerusalem, a dh'fhaicinn nan nithe maithe a nochd Dia do Israel, agus a dh'fhaicinn Iudit, agus a chur fàilte oirre. 9 Agus an uair a thàinig iad d'a h-ionnsuidh, bheannaich iad i a dh'aon toil, agus thubhairt iad rithe, Is tusa araidh Ierusaleim, is tu glòir mòr Israeil, is tu gairdeachas mòr ar cinneach. 10 Le d' làimh rinn thu na nithe so uile : rinn thu mòran maith do Israel, agus tha Dia toilichte leis : beannaichte gu robh thu leis an Tighearna Uile-chumhachdach gu bràth. Agus thubhairt an sluagh uile, Mar sin biodh e. 11 Agus chreach an sluagh an camp rè deich làithean 'ar fhichead : agus thug iad do Iudit Holofernes a bhùth, agus a leac uile, agus a leapaichean, agus a shoithichean, agus 'airneis uile : agus ghabh i e, agus chuir i air a muileid e ; agus dh'ulluich i a cairtean, agus chuir i orra iad. 12 An sin ruith mnathan Israeil uile cuideachd g'a faicinn, agus bheannaich iad i, agus rinn iad dannsa 'nam measg air a son : agus ghabh i geugan 'na làimh, agus thug i mar an ceudna do na mnaibh a bha maille rithe. 13 Agus chuir iad falluinn chroinn-olaidh oirre, agus air a banoglach a bha maille rithe, agus chaidh i air beulaobh an tsluaigh uile anns an dannsa, a' treòrachadh nam ban uile : agus lean fir Israeil uile 'nan armailt le gairdeanaibh, agus le hòranaibh. nam beul. CAIBIDIL 16 1 An sin thòisich Iudit air a' buidheachas so a sheinn ann an Israel uile, agus sheinn an sluagh uile 'na dèigh an laoidhmholaidh so. 2 Agus thubhairt Iudit, Tòisich do m' Dhia le tiompan, canaibh do m' Thigh- earn le ciombalan : canaibh dha Salm nuadh : ardaichibh e, agus gairmibh air 'ainm.
3 Oir tha Dia a' briseadh na catha : oir am measg nan camp ann am meadhon an t-sluaigh shaor e mi à làimh na muinntir a rinn geur-leanmhuinn orm. 4 Thàinig Assur a mach as na slèibhtibh o'n àirde tuath, thàinig e le deich mìlte d'a shluagh, agus dhruid a mhòrchuideachd na sruthan, agus chòmhdaich am marc-shluagh na beanntan. 5 Bhrosnaich e gu'n loisgeadh e suas mo chriochan, agus gu'm marbhadh e m'òganaich leis a' chlaidheamh, agus gu'm buaileadh e a' chlann-loisg air an talamh, agus gu'n deanadh e mo leanaban mar chobhartach, agus m'òighean mar chreich. 6 Ach rinn an Tighearna Uile-chumhachdach iad a mhaslachadh le làimh mnà. 7 Oir cha do thuit an treun leis na h-òganaich, ni mò a bhuail mic Thitan e, agus cha do chuir famhairean àrda air : ach lagaich Iudit nighean Mherari e le maise a gnùise. 8 Oir chuir i dhith trusgan a bantraich, chum àrd- achaidh na muinntir a bha air an sàruchadh ann an Israel, agus dh'ung i a h-aghaidh le h-oladh, agus cheangail i a falt ann an toirm, agus ghabh i trusgan anairt g'a mhealladh. 9 Chrath a bbròg a shuilean, thug a maise 'na phriosunaich, agus chaidh an sgainneil troimh a mhuineal. 10 Agus chriothnaich na Persaich r'a dànachd, agus bha eagal air na Medaich r'a cruas. 11 An sin rinn m' àmhghar gàirdeachas gu mòr, agus ghlaodh mo dhaoine lag gu h-àrd ; ach ghabh iad iongantas : thog iad so suas an guthan, ach leagadh thairis iad. 12 Thriall clann nan nighinn iad, agus lot iad iad mar chloinn nan fògar : bhàsaich iad ann an cath an Tighearna. 13 Canaidh mi do'n Tighearn oran nuadh : O Thighearna, tha thu mòr agus glòrmhor, iongantach an neart, agus neolochdach. 14 Deanadh gach uile chreutair seirbhis duit : oir labhair thusa, agus rinneadh iad, chuir thu mach do spiorad, agus chruthaich e iad, agus cha 'n'eil neach ann a chuireas an aghaidh do ghuth. 15 Oir gluaisear na slèibhte o'm bunaitibh leis na huisgeachaibh, leaghaidh na creagan mar chèir a'd' làthair : gidheadh tha thu iochdmhor dhoibh-san d'an eagal thu. 16 Oir tha an iobairt uile ro-bheag a chum fàile chùbhraidh dhuit, agus cha leòr an t-saill uile chum do thabhartais-loisgte : ach tha an ti air am bheil eagal an Tighearna mòr anns gach àm. 17 Mo thruaighe na cinnich dh'èirich suas an aghaidh mo dhilsean ! nì an Tighearna Uile-chumhachdach dìoghaltas orra ann an là a’ bhreitheanais, ann an cur teine agus cnuimhean nam feòil; agus mothaichidh iad iad, agus gul iad gu siorruidh. 18 A nis co luath 's a chaidh iad a steach do lerusalem, rinn iad aoradh do'n Tighearn ; agus co luath 's a ghlan an sluagh, thug iad suas an tabhartasan-loisgte, agus an tabhartasansaoraidh, agus an tabhartasan. 19 Agus choisrig Iudit uile airneis Holoferneis, a thug an sluagh dhi, agus thug i an ceann-bhrat, a thug i as a sheòmar, mar thabhartas do'n Tighearn. 20 Mar sin dh'fhan an sluagh air cuirm ann an lerusalem fa chomhair an ionaid naoimh rè thri mìosa, agus dh'fhan Iudit maille riu. 21 'Na dhèigh so phill gach aon d'a oighreachd fèin, agus chaidh Iudit do Bhetulia, agus dh'fhan i 'na seilbh fèin, agus bha i 'na h-àm fèin urramach 's an dùthaich uile. 22 Agus dh'iarr mòran i, ach cha d'aithnich aon neach i rè uile laithean a beatha, an dèigh sin fhuair Manasses bàs a fear, agus chruinnicheadh e chum a mhuinntir fèin. 23 Ach dh'fhàs i ni's mò agus ni 's mò ann an urram, agus dh'fhàs i sean ann an tigh a fir, agus i ceud agus cùig bliadhna dh'aois, agus rinn i a banoglach saor ; mar sin fhuair i bàs ann
am Betulia : agus dh'adhlaic iad i ann an uaimh Mhanaseis a fir. 24 Agus rinn tigh Israeil caoidh oirre seachd làithean : agus mu'n d'fhuair i bàs, roinn i a maoin orrasan uile a b'fhaisge d'a càirdean air Manases a fear, agus orra-san a b'fhaisge d'a càirdean. 25 Agus cha robh neach ann a chuir tuilleadh eagail air cloinn Israeil ann an làithibh Iudit, no rè ùine fhada an dèigh a bàis.