Tajik - The Epistle of Paul the Apostle to the Laodiceans

Номаи Павлуси расул ба Лудкия БОБИ 1 1 Павлус ҳавворӣ аст, на аз одамон, на ба воситаи одам, балки ба воситаи Исои Масеҳ, ба бародароне ки дар Лудкия ҳастанд.

2 Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Худованди мо Исои Масеҳ бар шумо бод.

3 Ман дар ҳар дуои худ ба Масеҳ ташаккур мегӯям, то ки шумо дар аъмоли нек устувор бошед ва барои он чизе ки дар рӯзи доварӣ ваъда шудааст, давом диҳед.

4 Суханҳои беҳудаи ҳеҷ касро, ки ростиро гумроҳ мекунанд, ба ташвиш наандозад, то шуморо аз ҳақиқати Инҷил, ки ман мавъиза кардаам, дур кунанд.

5 Ва алҳол Худо ато фармояд, ки мубталоёни ман ба дониши комил дар бораи ҳақиқати Инҷил ноил гарданд, хайрхоҳ ва корҳои некеро, ки ҳамроҳи наҷот аст, кунанд.

6 Ва алҳол занҷирҳои ман, ки ман дар Масеҳ мекашам, маълум аст, ки ман аз он шодӣ ва шодӣ мекунам.

7 Зеро медонам, ки ин ба наҷоти ман то абад мубаддал хоҳад шуд, ки он ба воситаи дуои шумо ва таъминоти Рӯҳулқудс хоҳад буд.

8 Новобаста аз он ки ман зиндаам ё мемирам; зеро ки барои ман зиндагӣ кардан ҳаёт барои Масеҳ, мурдан шодӣ хоҳад буд.

9 Ва Худованди мо марҳамати Худро ба мо ато хоҳад кард, то шумо ҳам як муҳаббат дошта бошед ва ҳамфикр бошед.

10 Бинобар ин, эй маҳбубони ман, чунон ки шумо дар бораи омадани Худованд шунидаед, бо тарс фикр кунед ва амал кунед, ва он барои шумо ҳаёти ҷовидонӣ хоҳад буд; 11 Зеро ки Худо дар шумо амал мекунад; 12 Ва ҳама чизро бегуноҳ кунед.

13 Ва аз ҳама беҳтар аст, эй маҳбубони ман, дар Исои Масеҳи Худованд шод бошед ва аз ҳар сарвати палид парҳез кунед.

14 Бигзор ҳамаи хоҳишҳои шумо ба Худо маълум шавад ва дар таълимоти Масеҳ устувор бошед.

15 Ва ҳар он чи солим ва дуруст, ва гузориши нек, ва покдоман, ва одил ва зебост, ин корро мекунад.

16 Он чи шумо шунидаед ва гирифтаед, дар бораи ин фикр кунед, ва осоиштагӣ бо шумо хоҳад буд.

17 Ҳамаи муқаддасон ба шумо салом мегӯянд.

18 Файзи Худованди мо Исои Масеҳ бо рӯҳи шумо бод. омин.

19 Бигузор ин Нома ба Қӯлассиён хонда шавад ва Номаи Қӯлассиён дар миёни шумо хонда шавад.