บทที่ 1
บทที่ 2
่ บสองแห่งร ัชสมัยของเนบูโชโดโนซอร ์ 1 ในปี ทีสิ ่ นเมืองใหญ่ ผูท ้ รงครอบครองในเมืองนี เนเวซึงเป็ ่ ในสมัยของอารฟัคชาดซึงปกครองเหนื อคนมีเดียในเมืองเอคบาตาเน ้ 2 และสร ้างขึนในก าแพงเอคบาตาน, ่ ดได้กว ้างสามศอกและยาวหกศอก, โดยรอบด้วยหินทีสกั และได้สร ้างความสูงของกาแพงเจ็ดสิบศอก, และกว ้างห ้าสิบศอก. ้ 3 และตังหอคอยไว ้บนประตูเมืองสูงหนึ่งร ้อยศอก และกว ้างบนฐานหกสิบศอก 4 และพระองค ์ทรงสร ้างประตูเมืองนั้น เป็ นประตูซงยกสู ึ่ งเจ็ดสิบศอก ่ บศอก สาหร ับกองทัพอันเกรียงไกรของพระองค ์ออกไป และกว ้างสีสิ และสาหร ับการจัดวางทหารราบของพระองค ์ 5ในสมัยนั้นกษัตริย ์เนบูโชโดโนสอร ์ทรงทาสงครามกับกษัตริย ์อารฟัคชา ่ ่ ดในทีราบใหญ่ ซงเป็ ึ่ นทีราบเขตแดนราเกา ่ 6 และบรรดาผูท ้ อาศั ี ยอยู่ในแดนเทือกเขา และบรรดาผูท ้ อาศั ี่ ยอยู่ใกล ้ยูเฟรติส ไทกริส และไฮดาสเปส ่ และทีราบของอารี โอคกษัตริย ์แห่งเอลีเมีย และบรรดาประชาชาติมากมายแห่งบุตรชายของเคโลดก็มาหาพระองค ์ ่ เพือการต่ อสู ้ 7แล ้วกษัตริย ์เนบูโชโดโนเซอร ์แห่งอัสซีเรียก็ส่งไปยังบรรดาผูท ้ อาศั ี่ ยอยู่ใ ่ นเปอร ์เซีย และบรรดาผูท ้ อาศั ี ยอยู่ทางทิศตะวันตก และบรรดาผูท ้ อาศั ี่ ยอยู่ในซิลเี ซีย ดามัสกัส ลิบานัส และอันติลบ ิ านัส และบรรดาผูท ้ อาศั ี่ ยอยู่ตามชายฝั่งทะเล 8 และถึงบรรดาประชาชาติทเป็ ี่ นคารเมล กาลาอาด กาลิลช ี นบน ั้ ่ และทีราบใหญ่เอสเดรโลม ้ ่ ่ในสะมาเรียและหัวเมืองในนั้น 9 และถึงคนทังปวงที อยู ้ และฟากแม่นาจอร ์แดนข ้างโน้นถึงกรุงเยรูซาเล็ม และเบทาเน เคลุส ้ ่ คาเดส แม่นาแห่ งอียป ิ ต ์ ทาฟเนส ราเมสซี และทัวแผ่ นดินเกเซม ้ น้ 10 จนกว่าเจ ้าจะพ้นจากทานิ สและเมมฟิ ส และถึงชาวอียป ิ ต ์ทังสิ
่ บแปด ซึงเป็ ่ นวันทียี ่ สิ ่ บสองของเดือนทีหนึ ่ ่ง 1 ในปี ทีสิ มีการพูดคุยกันในราชสานักของเนบูโชโดโนซอร ์กษัตริย ์แห่งอัสซีเรียว่า ้ นดินโลกดังทีเขาตร ่ พระองค ์จะทรงแก ้แค้นทั่วทังแผ่ ัสไว ้นั้น ่ งหมดและขุ ้ ้ 2พระองค ์จึงทรงเรียกเจ ้าหน้าทีทั นนางทังหมดของพระองค ์เข ้า มา และทรงแจ ้งคาแนะนาอันเป็ นความลับแก่พวกเขา และทรงยุตค ิ วามทุกข ์ยากทั่วโลกด้วยพระโอษฐ ์ของพระองค ์เอง ้ ่ าลายเนื อหนั ้ ้ ่ เชือฟั ่ งพร 3แล ้วเขาทังหลายก็ ออกกฤษฎีกาทีจะท งทังปวงที ไม่ ะบัญชาแห่งพระโอษฐ ์ของพระองค ์ ่ 4 และเมือพระองค ์ทรงยุตค ิ าปรึกษาแล ้ว กษัตริย ์นาบูโชโดโนซอร ์แห่งอัสซีเรียก็เรียกโฮโลเฟอร ์เนสเป็ นแม่ทพ ั ใหญ่ ่ แห่งกองทัพของพระองค ์ ซึงอยู่ข ้างๆ เขา และตร ัสแก่เขา ้ นตร ้ 5 กษัตริย ์ผูย้ งใหญ่ ิ่ เจ ้าแห่งแผ่นดินโลกทังสิ ัสดังนี ว่้ า ดูเถิด ่ เจ ้าจงออกไปจากต่อหน้าเรา และพาคนทีวางใจในกาลังของตนเอง ่ เป็ นทหารราบหนึ่งแสนสองหมืนคนไปด้วย ่ าหนึ่งหมืนสองพั ่ และจานวนม้ากับคนขีม้ นคน ้ 6 และเจ ้าจงออกไปต่อสู ้กับประเทศตะวันตกทังหมด ่ งคาสังของเรา ่ เพราะพวกเขาไม่เชือฟั 7 และเจ ้าจงประกาศแก่พวกเขาว่าพวกเขาเตรียมดินและน้าไว ้สาหร ับเรา
จนกว่าเจ ้าจะมาถึงเขตแดนของเอธิโอเปี ย ้ ้ 11แต่ชาวแผ่นดินนั้นทังหมดได้ละทิ งพระบั ญชาของกษัตริย ์เนบูโชโดโนส อร ์แห่งอัสซีเรีย และพวกเขาก็ไม่ได้ไปทาสงครามกับเขาด้วย เพราะพวกเขาไม่กลัวพระองค ์ พระองค ์ทรงอยู่ต่อหน้าพวกเขาเหมือนคน ๆ เดียว และพวกเขาส่งทูตของพระองค ์ไปจากพวกเขาอย่างไร ้ผลและด้วยความอับ อาย ้ ้ 12 เพราะฉะนั้น เนบูโชโดโนซอร ์จึงโกรธคนทังประเทศนี มาก และสาบานโดยอ ้างบัลลังก ์และอาณาจักรของเขาว่า ้ เขาจะได้ร ับการแก ้แค้นอย่างแน่ นอนบนเขตแดนทังหมดของซิ ลเี ซีย ้ ดามัสกัส และซีเรีย และว่าเขาจะสังหารชาวเมืองทังหมดด้วยดาบ ้ ่ ่ในอียป แผ่นดินโมอับ คนอัมโมน และทั่วแคว ้นยูเดีย และคนทังปวงที อยู ิ ต์ ้ จนกระทั่งท่านมาถึงเขตแดนของทะเลทังสอง 13แล ้วพระองค ์ทรงยกทัพไปเป็ นแนวรบด้วยกาลังของพระองค ์ต่อสูกั ้ บกษั ่ ตริย ์อารฟัคชาดในปี ทีสิบเจ็ด และพระองค ์ทรงมีช ัยในการรบ ้ เพราะพระองค ์ทรงทาลายอานาจทังหมดของอารฟั คชาด ้ ้ และพลม้าทังหมดของพระองค ์ และรถม้าศึกทังหมดของพระองค ์ 14 และกลายเป็ นเจ ้าเมืองของเขา และมาถึงเมืองเอกบาตาเน และยึดหอคอยได้ และทาลายถนนในเมืองนั้น ่ และเปลียนความงามของเมื องให ้เป็ นความอัปยศ 15 พระองค ์ทรงจับอารฟัคชาดบนภูเขาราเกาด้วย ้ งในวันนั้น และโจมตีเขาด้วยลูกดอก และทาลายเขาอย่างสินเชิ ้ 16 ภายหลังเขาจึงกลับมายังเมืองนี เนเว ทังเขาและบรรดาประชาชาติต่างๆ ของเขาเป็ นนักรบจานวนมาก ่ ่ นเขาก็พก ้ ้ วเขาและกองทัพของเขาเป็ นเวล และทีนั ั ผ่อนและเลียงฉลองทั งตั ่ บวัน าหนึ่งร ้อยยีสิ
เพราะว่าเราจะออกไปด้วยความพิโรธของเราต่อพวกเขา ้ ภพทังหมดด้วยเท ้ และจะปกคลุมพืนพิ ้ากองทัพของเรา และเราจะมอบพวกเขาให ้เป็ นของทีริ่ บมาได้ พวกเขา: ่ กฆ่าจะเต็มหุบเขาและลาธาร 8 คนทีถู และแม่น้าก็จะเต็มไปด้วยคนตายจนล ้น 9 และเราจะนาพวกเชลยไปจนสุดปลายแผ่นดินโลก 10 เจ ้าจงออกไปเถิด ้ และนาชายฝั่งทังหมดของพวกเขาไว ้ล่วงหน้าสาหร ับฉัน และหากพวกเขายอมมอบตัวต่อคุณ เจ ้าจงสงวนพวกเขาไว ้ให ้ฉันจนถึงวันลงโทษพวกเขา ่ ่ 11 แต่เกียวกั บคนทีกบฏ อย่าละสายตาจากพวกเขาเลย ่ แต่จงประหารมันเสียและทาลายล ้างเสียไม่ว่าท่านจะไปทีไหนก็ ตาม 12 เพราะว่าฉันมีชวี ต ิ อยู่ฉันใด และด้วยอานาจแห่งอาณาจักรของฉัน ่ ้นด้วยมือของฉัน ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรก็ตาม ฉันก็จะกระทาสิงนั 13 และจงระวังให ้ดีว่าเจ ้าไม่ได้ฝ่ าฝื นพระบัญญัตข ิ องเจ ้านายของเจ ้า ่ แต่จงทาให ้สาเร็จครบถ้วนตามทีเราได้บั ญชาเจ ้าไว ้ ่ และอย่าลังเลทีจะปฏิ บต ั ต ิ าม 14 แล ้วโฮโลเฟอร ์เนสก็ออกไปจากต่อหน้าเจ ้านายของเขา ้ และเรียกผูว้ ่าการ ผูบ้ งั คับบัญชาทังหมด ่ และเจ ้าหน้าทีของกองทัพอัสซูร ์มา ่ อกสรรไว ้สาหร ับทาสงคราม 15 และพระองค ์ทรงรวบรวมพลทีเลื ่ ้านายของพระองค ์บัญชาแก่พระองค ์ ตามทีเจ ่ มีจานวนพลธนู บนหลังม้าหนึ่งแสนสองหมืนสองพั นคน 16 และพระองค ์ทรงบัญชาพวกเขาให ้ไปทาสงคราม ่ ดังทีกองทั พใหญ่ได้ร ับคาสั่งให ้ทาสงคราม 17 พระองค ์ทรงนาอูฐและลาเป็ นพาหนะเป็ นจานวนมาก และแกะ วัว และแพะนับไม่ถ ้วนเป็ นเสบียงอาหาร 18 และทร ัพย ์สมบัตม ิ ากมายสาหร ับทุกคนในกองทัพ และทองคาและเงินมากมายจากพระราชวัง ้ ่ 19แล ้วเขาก็ออกไปพร ้อมกาลังทังหมดที จะไปต่ อพระพักตร ์กษัตริย ์นาบูโช โดโนซอร ์ในการเดินทาง ่ ้ และเพือครอบคลุ มพืนโลกไปทางทิ ศตะวันตกด้วยรถม้าศึก และพลม้า ่ และทหารราบทีคัดเลือกไว ้ของพวกเขา 20 ประเทศต่างๆ ๊ มากมายก็มาด้วยเหมือนตักแตนและเหมื อนเม็ดทรายบนแผ่นดิน เพราะคนมีจานวนนับไม่ถ ้วน ้ ่ 21 และเขาทังหลายออกจากนี เนเวเดินทางสามวันไปยังทีราบเบกทิ เลท ้ ่ และตังค่ายจากเบกทิเลทใกล ้ภูเขาซึงอยู่ทางซ ้ายมือของซีลเี ซียตอนบน ้ 22 แล ้วพระองค ์ทรงยึดกองทัพ พลทหารราบ พลม้า และรถม้าศึกทังหมด ่ ่ เสด็จจากทีนันเข ้าไปในแดนเทือกเขา
23 และทาลายฟูดและลูด ้ ่ ่ทางถินทุ ่ รกันดารทาง และทาลายคนราสเซสและคนอิสราเอลทังหมดซึ งอยู ทิศใต้ของแผ่นดินของชาวเคลเลียน 24 แล ้วพระองค ์เสด็จข ้ามยูเฟรติส เสด็จผ่านเมโสโปเตเมีย ้ ่ ่รมิ แม่น้าอารโบไน และทรงทาลายเมืองสูงทังหลายซึ งอยู ้ จนกว่าท่านทังหลายจะลงทะเล 25 และพระองค ์ทรงยึดเขตแดนของซิลเี ซีย และสังหารบรรดาผูท ้ ต่ ี่ อต้านพระองค ์ ่ ่ทางใต้ ติดกับประเทศอาระเบีย และมาถึงเขตแดนยาเฟทซึงอยู ้ 26 พระองค ์ทรงล ้อมคนมีเดียนทังหมดด้วย และทรงเผาพลับพลาของพวกเขา และทาลายคอกแกะของพวกเขา ่ ่ 27 แล ้วพระองค ์เสด็จลงมายังทีราบดามั สกัสในเวลาเกียวข ้าวสาลี และทรงเผาทุ่งนาของเขาเสียหมด ทาลายฝูงสัตว ์และฝูงวัวของเขาด้วย พระองค ์ทรงทาลายเมืองต่างๆ ของเขา ้ และทาลายประเทศของเขาจนสินซาก ้ และโจมตีคนหนุ่ มทังหมดของเขาด้วย ขอบดาบ ้ 28 เพราะฉะนัน ความหวาดกลัวและความหวาดกลัวต่อพระองค ์จึงตกแก่ชาวเมืองชายทะเ ้ น้ ซึงอยู ่ ่ในเมืองไซดอนและเมืองไทร ัส และชาวเมืองซูร ์และโอซีนา ลทังสิ ้ ่ ่ในเมืองเยมนาอัน และคนทังปวงที อยู ่ ่ในอาโซทัสและอัสคาลอนก็เกรงกลัวเขามาก และคนทีอยู บทที่ 3 ่ 1 พวกเขาจึงส่งราชทูตไปหาพระองค ์เพือสงบศึ ก กล่าวว่า 2 ดูเถิด พวกเราผูร้ ับใช ้ของเนบูโชโดโนเซอร ์กษัตริย ์ผูย้ งใหญ่ ิ่ นอนอยู่ต่อพระพักต ร ์ท่าน ้ ขอทรงใช ้ข ้าพระองค ์ทังหลายเหมื อนเป็ นการดีในสายพระเนตรของพระอง ค์ ่ งหมดของเรา ้ 3 ดูเถิด บ ้านของเรา สถานทีทั ทุ่งข ้าวสาลี ฝูงแกะ ฝูงวัว ้ นในเต็ ้ และบ ้านพักทังสิ นท ์ของเรานอนอยู่ต่อหน้าท่าน ่ ้าพอใจ จงใช ้มันตามทีเจ 4 ดูเถิด แม้เมืองของเราและชาวเมืองก็เป็ นผูร้ ับใช ้ของพระองค ์ ่ นสมควรแก่เจ ้า มาจัดการกับพวกเขาตามทีเห็ ้ 5 คนเหล่านันจึงไปหาโฮโลเฟอร ์เนสและประกาศแก่เขาในลักษณะนี ้ ่ ้ วพระองค ์และกองทัพของพระองค ์ 6 แล ้วพระองค ์เสด็จลงไปทีชายทะเลทั งตั ้ และตังกองทหารร ักษาการณ์ตามเมืองสูงต่างๆ ่ ับการคัดเลือกแล ้วออกมาช่วยเหลือ และนาคนทีได้ร ้ ่วทุกแห่งก็ต ้อนร ับพวกเขาด้วยพวงมาลัย 7 ดังนั้นเขาทังหลายและคนทั การเต้นรา และรามะนา 8 แต่พระองค ์ทรงทาลายเขตแดนของเขาและโค่นต้นไม้ของเขาลง ้ เพราะว่าพระองค ์ทรงบัญชาให ้ทาลายพระทังหลายของแผ่ นดินนั้น ้ ้ ให ้ประชาชาติทงปวงนมั ั สการเนบูโชโดโนซอร ์เท่านัน และให ้ทุกภาษาและทุกเผ่าเรียกพระองค ์ว่าเป็ นพระเจ ้า 9 พระองค ์ยังเสด็จมาต่อสูกั ้ บเอสเดรโลนใกล ้แคว ้นยูเดีย ตรงช่องแคบใหญ่แห่งแคว ้นยูเดีย ้ ายระหว่างเกบากับไซโธโพลิส 10 และเขาตังค่ ่ ่ ้ และพักอยู่ทนั ี ่ นหนึ่งเดือนเต็มเพือรวบรวมรถม้ าทังหมดแห่ งกองทัพของเข า บทที่ 4 ่ ่ในแคว ้นยูเดีย ได้ยินทุกสิงที ่ โฮโลเฟอร ่ 1 บัดนี ้ คนอิสราเอลซึงอยู ์เนส หัวหน้าผูบ้ ญ ั ชาการของกษัตริย ์เนบูโชโดโนเซอร ์แห่งอัสซีเรียได้กระทาต่ อประชาชาติต่างๆ ้ และด้วยเหตุใดเขาจึงได้ทาลายวิหารทังหมดของพวกเขา และทาลายพวกเขาให ้สูญเปล่า ่ ก 2 เพราะฉะนั้นเขาจึงกลัวพระองค ์ยิงนั และทุกข ์ใจเพราะกรุงเยรูซาเล็มและพระวิหารของพระเยโฮวาห ์พระเจ ้าของ พวกเขา
่ บมาจากการเป็ นเชลย 3 เพราะว่าพวกเขาเพิงกลั ้ และไม่นานมานี ชาวยู เดียก็มาชุมนุ มกันหมด และภาชนะ แท่นบูชา ์ งจากการดูหมิน ่ และบ ้านก็ได้ร ับการชาระให ้บริสุทธิหลั ้ ่ 4 ดังนันพวกเขาจึงส่งไปทัวเขตแดนของสะมาเรีย และหมู่บ ้านต่างๆ และถึงเบโธโรน เบลเมน และเยรีโค และถึงโชบา และเอโซรา และถึงหุบเขาซาเลม ้ 5 และเข ้ายึดครองยอดเขาสูงทังหมดล่ วงหน้า และเสริมกาลังหมู่บ ้านต่างๆ ่ ่ในนั้น และสะสมเสบียงไว ้สาหร ับการทาสงคราม ทีอยู ่ เพราะว่าทุ่งนาของพวกเขาได้เก็บเกียวช ้าแล ้ว ่ ่ในกรุงเยรูซาเล็มในสมัยนั้น 6 โยอาซิมมหาปุโรหิต ซึงอยู ้ ่ ได้เขียนถึงคนทังหลายที อาศั ยอยู่ในเบธูเลีย และเบโตเมสธาม ่ ซึงอยู่ตรงข ้ามเอสเดรโลน ไปทางทุ่งโล่ง ใกล ้โดธาอิม 7 กาชับพวกเขาให ้ร ักษาทางในแดนเทือกเขา เพราะว่าทางนั้นมีทางเข ้าไปยังแคว ้นยูเดีย ่ ้ ่ นมานั ้ ้น และเป็ นการง่ายทีจะหยุ ดยังคนที ขึ ่ ด เพราะทางนั้นตรงสาหร ับสองคนมากทีสุ ่ 8 และชนชาติอส ิ ราเอลก็กระทาตามทีโยอาซิ มมหาปุโรหิตสั่งเขา ่ พร ้อมด้วยบรรดาผูอ้ าวุโสแห่งชนชาติอส ิ ราเอลซึงอาศั ยอยู่ทกรุ ี่ งเยรูซาเล็ ม 9 แล ้วคนอิสราเอลทุกคนก็ร ้องทูลต่อพระเจ ้าด้วยความเร่าร ้อนอย่างยิง่ และจิตใจของตนก็ถ่อมลงด้วยความฉุ นเฉี ยว ้ 10 ทังเขา ภรรยาและลูกๆ ฝูงสัตว ์ของเขา คนต่างด้าวและลูกจ ้างทุกคน ้ นมาก็เอาผ้ากระสอบคาดเอว และคนร ับใช ้ของเขาซือเงิ ้ 11 ดังนันชายและหญิงทุกคน เด็กเล็กๆ และชาวกรุงเยรูซาเล็มก็หมอบลงต่อหน้าพระวิหาร ้ และโยนขีเถ้าบนศี รษะของตน และกางผ้ากระสอบของตนออกต่อพระพักตร ์พระเยโฮวาห ์ และเขาก็เอาผ้ากระสอบคลุมแท่นบูชาด้วย 12 และร ้องทูลต่อพระเจ ้าแห่งอิสราเอลด้วยความเต็มใจเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกั ่ น ว่าพระองค ์จะไม่ทรงมอบลูกหลานของตนให ้เป็ นเหยือ ่ และให ้ภรรยาของพวกเขาเป็ นของทีริบได้ และเมืองต่างๆ ่ นมรดกของเขาซึงจะต้องถู ่ ทีเป็ กทาลายล ้าง ์ ่ ่ ่ และ และสถานบริสุทธิเพือการดูหมินและการดู หมิน ่ ่ เพือให ้บรรดาประชาชาติชนชมยิ ื นดี 13 พระเจ ้าจึงทรงสดับคาอธิษฐานของพวกเขา และทรงทอดพระเนตรความทุกข ์ยากของพวกเขา เพราะประชาชนได้อดอาหารหลายวันทั่วแคว ้นยูเดียและกรุงเยรูซาเล็มหน้ ์ าสถานบริสุทธิของพระเจ ้าผูท ้ รงฤทธานุ ภาพ 14 และโยอาคิมมหาปุโรหิต ้ และบรรดาปุโรหิตทังปวงผู ย้ น ื อยู่ต่อพระพักตร ์พระเยโฮวาห ์ และผูป้ รนนิ บต ั พ ิ ระเยโฮวาห ์ ต่างคาดผ้ากระสอบคาดเอวของตน ่ และถวายเครืองเผาบู ชาประจาวัน พร ้อมด้วยคาปฏิญาณและของถวายฟรีจากประชาชน 15 และมีขเถ้าบนถุ ี้ งมือ และได้ร ้องทูลต่อพระเยโฮวาห ์ด้วยสุดกาลังของเขาว่า ้ พระองค ์จะทรงโปรดทอดพระเนตรพงศ ์พันธุ ์อิสราเอลทังหมดด้วยพระกรุ ณา บทที่ 5 1 แล ้วมีผป ู ้ ระกาศแก่โฮโลเฟอร ์เนส ผูเ้ ป็ นแม่ทพ ั ของกองทัพอัสซูร ์ว่า คนอิสราเอลได้เตรียมพร ้อมสาหร ับการทาสงคราม ้ และได้ปิ ดทางในแดนเทือกเขา และได้เสริมกาลังยอดเขาสูงทังหมดแล ้ว วางอุปสรรคในประเทศแชมเพน: 2 แล ้วท่านก็โกรธมาก จึงเรียกบรรดาเจ ้านายแห่งโมอับ บรรดาผูบ้ งั คับบัญชาของคนอัมโมน และบรรดาผูว้ ่าราชการชายฝั่งทะเล 3 และพระองค ์ตร ัสแก่พวกเขาว่า "จงบอกข ้าพเจ ้าเถิด ้ นใคร อาศัยอยู่ในแดนเทือกเขา ชนชาติคานาอันเหล่านี เป็ และเขาอาศัยอยู่เมืองใดบ ้าง และกองทัพของเขามีมากมายเท่าใด และของพวกเขาอยู่ทไหน ี่ อานาจและความแข็งแกร่ง
่ ้ ่เหนื อพวกเขา และกษัตริย ์องค ์ใดทีทรงตั งอยู หรือผูบ้ ญ ั ชาการกองทัพของพวกเขา ้ 4 และเหตุใดพวกเขาจึงตังใจว่ าจะไม่มาพบเรา ้ มากกว่าชาวตะวันตกทังหมด 5 แล ้วอาคีโอร ์ หัวหน้าของคนอัมโมนกล่าวว่า "ขอนายของข ้าพเจ ้าได้ยินถ้อยคาจากปากผูร้ ับใช ้ของท่านเถิด ่ ้ งอาศั ่ และข ้าพเจ ้าจะแจ ้งแก่ท่านถึงความจริงเกียวกั บชนชาตินีซึ ยอยู่ใกลท ้ ่ านและอาศัยอยู่ในแดนเทือกเขา : และไม่มค ี ามุสาออกมาจากปากผูร้ ับใช ้ของพระองค ์ ้ บเชือสายมาจากคนเคลเดี ้ 6ชนชาตินีสื ย: 7 และพวกเขาอาศัยอยู่ในเมโสโปเตเมียแต่กอ ่ นนี ้ เพราะพวกเขาไม่ยอมติดตามพระของบรรพบุรุษของพวกเขา ่ ่ในแผ่นดินเคลเดีย ซึงอยู ้ ถท 8 เพราะพวกเขาละทิงวิ ี างของบรรพบุรุษของตน ่ และนมัสการพระเจ ้าแห่งสวรรค ์พระเจ ้าทีพวกเขารู ้จัก ดังนั้นพวกเขาจึงขับไล่พวกเขาออกไปจากหน้าเทพเจ ้าของเขา และพวกเขาก็หนี ไปยังเมโสโปเตเมีย และอาศัยอยู่ทนั ี่ ่ นหลายวัน ่ พวกเ ่ 9แล ้วพระเจ ้าของพวกเขาก็ทรงบัญชาพวกเขาให ้ออกจากสถานทีที ่ ่ ขาอาศัยอยู่ และไปยังแผ่นดินคานาอัน ทีซึงเขาอาศัยอยู่ และมีจานวนทองคาและเงินมากขึน้ และมีฝูงสัตว ์มากมาย ่ ดการกันดารอาหารทั่วแผ่นดินคานาอัน 10 แต่เมือเกิ ้ เขาทังหลายก็ ลงไปยังอียป ิ ต ์และอาศัยอยู่ทนั ี่ ่ น ่ ้ ขณะทีเขาได้ร ับการบารุงเลียง ่ ่ นจนไม่มใี ครนับจานวนชนชาติของตนได้ และมีคนจานวนมากทีนั ้ ้ อสู ้กับพวกเขา 11 ดังนันกษัตริย ์แห่งอียป ิ ต ์จึงทรงลุกขึนต่ และทรงกระทาการอย่างอุตสาหะกับพวกเขา ้ ้พวกเขาเป็ นทาส และทรงประหารพวกเขาด้วยงานก่ออิฐ และตังให 12 แล ้วพวกเขาก็ร ้องทูลต่อพระเจ ้าของพวกเขา และพระองค ์ทรงโจมตีท่วแผ่ ั นดินอียิปต ์ด้วยภัยพิบต ั ท ิ รี่ ักษาไม่หาย ชาวอียป ิ ต ์จึงขับไล่พวกเขาออกไปให ้พ้นสายตาของเขา 13 และพระเจ ้าทรงทาให ้ทะเลแดงแห ้งต่อหน้าพวกเขา ้ 14 และนาพวกเขาขึนไปบนภู เขาซีนาและเคดส ์-บาร ์น ่ รกันดารออกไป และโยนบรรดาผูท ้ อยู ี่ ่ในถินทุ 15 ดังนั้นเขาจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินของคนอาโมไรต ์ ้ และเขาทาลายคนเอเสโบนทังหมดด้ วยกาลังของเขา ้ ้ ้ และเขาทังหลายก็ข ้ามแม่นาจอร ์แดนเข ้ายึดครองแดนเทือกเขาทังหมด ้ 16 และเขาทังหลายได้ขับไล่คนคานาอัน คนเฟเรไซต ์ คนเยบุส คนสิเคมี ้ั และคนเกอร ์เกซีทงหมดออกไปต่ อหน้าพวกเขา และพวกเขาก็อาศัยอยู่ในประเทศนั้นหลายวัน 17 และแม้ว่าพวกเขาไม่ได้ทาบาปต่อพระพักตร ์พระเจ ้าของพวกเขา พวกเขาก็เจริญรุง่ เรือง ่ เพราะว่าพระเจ ้าผูเ้ กลียดชังความชัวสถิ ตอยู่กบ ั พวกเขา ่ ้ ่ 18 แต่เมือพวกเขาละทิงทางทีพระองค ์ทรงกาหนดไว ้ พวกเขาก็ถูกทาลายในสงครามอันแสนสาหัสหลายครง้ั ่ ใช่ของพวกเขา และถูกจับไปเป็ นเชลยในดินแดนทีไม่ ้ ้างลงถึงดิน และเมืองต่างๆ และพระวิหารของพระเจ ้าของพวกเขาก็ถูกทิงร ้ ้าง ถูกศัตรูยึดครอง ของพวกเขาก็ถูกทิงร ้ 19 แต่บด ั นี พวกเขากลั บมาหาพระเจ ้าของเขาแล ้ว ้ ่ งเขากระจั ่ และได้ขนมาจากที ึ ซึ ดกระจายไป ่ นสถานบริสุทธิของเขา ์ และเข ้ายึดกรุงเยรูซาเล็มซึงเป็ ่ และนังอยู่ในแดนเทือกเขา เพราะมันรกร ้าง 20 ฉะนั้นบัดนี ้ เจ ้านายและผูว้ ่าราชการของข ้าพเจ ้า หากมีข ้อผิดพลาดประการใดต่อชนชาตินี ้ และพวกเขาทาบาปต่อพระเจ ้าของพวกเขา ้ ขอให ้เราพิจารณาว่านี่จะเป็ นความพินาศของพวกเขา และให ้เราขึนไป และเราจะเอาชนะพวกเขา ่ 21. แต่ถ ้าไม่มค ี วามชัวในประชาชาติ ของพวกเขา ก็ขอให ้พระเจ ้าของฉันผ่านไปเสียเถิด เกรงว่าพระเจ ้าของพวกเขาจะทรงปกป้ องพวกเขา
และพระเจ ้าของพวกเขาจะทรงอยู่เคียงข ้างพวกเขา ่ บอายไปทั่วโลก และพวกเราจะกลายเป็ นทีอั ่ ้ 22 เมืออาคี โอร ์กล่าวถ้อยคาเหล่านี จบแล ้ว ้ ่ ประชาชนทังหมดทียืนอยู่รอบเต็นท ์ก็บ่น ่ และหัวหน้าของโฮโลเฟอร ์เนสและบรรดาคนทีอาศั ยอยู่รมิ ทะเลและในโมอั บก็กล่าวว่าเขาควรจะประหารเขาเสีย ้ 23 เพราะว่าเขาทังหลายกล่ าวว่า เราจะไม่กลัวหน้าชนชาติอส ิ ราเอล เพราะว่าดูเถิด เป็ นชนชาติทไม่ ี่ มก ี าลังหรืออานาจในการทาสงครามอันเข ้มแข็ง ้ 24 เพราะฉะนั้นบัดนี ้ ท่านโฮโลเฟอร ์เนส เราจะขึนไป ่ ่ ้ และพวกเขาจะตกเป็ นเหยือทีจะถูกกลืนกินจากกองทัพทังหมดของท่ าน บทที่ 6 ่ ่ ่รอบสภาสงบลงแล ้ว 1 และเมือความวุ ่นวายของคนทีอยู โฮโลเฟอร ์เนสผูบ้ งั คับบัญชากองทัพอัสซูร ์กล่าวแก่อาคีโอร ์และคนโมอับทั้ ่ื งหมด ้ งหมดต่อหน้าชนชาติอนทั 2 และใครคืออาคิโอร ์ และลูกจ ้างของเอฟราอิม ่ ้าได้พยากรณ์กล่าวโทษเราในปัจจุบน ทีเจ ั และกล่าวว่า เราจะไม่ทาสงครามกับชนชาติอส ิ ราเอล เพราะพระเจ ้าของพวกเขาจะทรงปกป้ องพวกเขา และใครคือพระเจ ้านอกจาก Nabuchodonosor? 3 พระองค ์จะทรงส่งฤทธานุ ภาพของพระองค ์มา ้ ภพ และจะทาลายพวกเขาไปจากพืนพิ และพระเจ ้าของพวกเขาจะไม่ทรงช่วยพวกเขาไว ้ แต่พวกเราผูร้ ับใช ้ของพระองค ์จะทาลายพวกเขาเหมือนคน ๆ เดียว เพราะพวกเขาไม่สามารถรักษากาลังม้าของเราไว ้ได้ 4 เพราะเราจะเหยียบย่าพวกเขาไปพร ้อมกับพวกเขา และภูเขาของพวกเขาจะมึนเมาไปด้วยเลือดของพวกเขา และทุ่งนาของพวกเขาจะเต็มไปด้วยศพของพวกเขา และรอยเท ้าของพวกเขาจะยืนอยู่ต่อหน้าเราไม่ได้ ้ ง กษัตริย ์ Nabuchodonosor เพราะพวกเขาจะต้องพินาศไปอย่างสินเชิ เจ ้านายแห่งสากลโลกตร ัสว่า "เพราะพระองค ์ตร ัสว่า ถ้อยคาของเราจะไม่สูญเปล่าเลย" 5 และเจ ้า อาคีโอร ์ ลูกจ ้างของคนอัมโมน ้ นทีเจ ่ ้าทาความชัวช ่ ้า ผูไ้ ด้กล่าวถ้อยคาเหล่านี ในวั ้ ้ จะไม่ได้เห็นหน้าเราอีกต่อไปตังแต่วน ั นี ้ ออกมาจากอี ่ จนกว่าเราจะแก ้แค้นประชาชาตินีที ยป ิ ต์ 6 แล ้วดาบแห่งกองทัพของข ้าพเจ ้า ่ และกองทัพทีปรนนิ บต ั ข ิ ้าพเจ ้าจะเดินผ่านสีข ้างของท่าน ่ กสังหาร เมือเรากลั ่ และท่านจะล ้มลงท่ามกลางพวกเขาทีถู บมา ้ ้ 7 ฉะนันบัดนี ผูร้ ับใช ้ของเราจะนาเจ ้ากลับเข ้าไปในแดนเทือกเขา และให ้เจ ้าไปอยู่ในเมืองใดเมืองหนึ่งตามทางนั้น 8 และเจ ้าจะไม่พน ิ าศจนกว่าเจ ้าจะถูกทาลายไปพร ้อมกับพวกเขา 9 และถ้าเจ ้าชักชวนตนเองในใจว่าพวกมันจะถูกเอาไป อย่าให ้สีหน้าของเจ ้าตกเลย เราพูดแล ้ว และคาพูดของเราจะไม่สูญเปล่าเลย ่ 10แล ้วโฮโลเฟอร ์เนสก็บญ ั ชาคนร ับใช ้ของเขาซึงคอยอยู ่ในเต็นท ์ของเขา ่ ให ้จับอาคีโอร ์พาเขาไปทีเบธูเลีย และมอบเขาไว ้ในมือของคนอิสราเอล ่ 11 ดังนั้นพวกผูร้ ับใช ้จึงนาท่านออกจากค่ายไปยังทีราบ ้ ่ และเขาทังหลายออกไปจากกลางที ราบเข ้าไปในแดนเทือกเขา และมาถึงน้าพุทอยู ี่ ่ใต้เมืองเบธูเลีย ่ 12 เมือชาวเมื องเห็นพวกเขาแล ้ว ้ ก็หยิบอาวุธของตนออกจากเมืองขึนไปบนยอดเขา ่ ้ และทุกคนทีใช ้สลิงก็กน ั ไม่ให ้ขึนมาโดยขว ้างก ้อนหินใส่พวกเขา ่ ้าไปอยู่ใต้เนิ นเขาอย่างเป็ นส่วนตัวแล ้ว 13 ถึงกระนั้น เมือเข ้ ้ทีตี ่ นเขา เขาจึงมัดอาคีโอร ์ไว ้ โยนเขาลงไป ทิงไว แล ้วกลับไปหานายของเขา 14 แต่ชนชาติอส ิ ราเอลลงมาจากเมืองของตน เข ้ามาหาท่าน ่ องเบธูเลีย และปล่อยท่านไป และนาท่านไปทีเมื และมอบท่านแก่ผวู ้ ่าราชการเมือง
่ 15 ซึงในสมั ยนั้นคือโอซีอสั บุตรชายมีคาจากเผ่าสิเมโอน และคาบริสบุตรชายโกโธนี เอล และคาร ์มิสบุตรชายเมลคีเอล 16 พวกเขาเรียกพวกผูใ้ หญ่ทงหมดในเมื ั้ องมารวมกัน ้ ่ ่ิ ่ ประชุ ่ คนหนุ่ มสาวทังหมดก็วงไปพร ิ ้อมๆ กัน พวกผูห ้ ญิงก็วงไปที ที ม ้ ้ และตังอาคีโอร ์ไว ้ท่ามกลางคนทังหมดของเขา ่ ท ่ าไปแล ้ว แล ้วโอเซียสก็ถามเขาถึงสิงที 17 และท่านตอบและประกาศแก่พวกเขาถึงถ้อยคาของสภาโฮโลแฟร ์เนส ้ ่ านพูดท่ามกลางเจ ้านายแห่งอัสซูร ์ และถ้อยคาทังหมดที ท่ ่ โฮโลแฟร ่ และทุกสิงที ์เนสพูดอย่างภาคภูมิกล่าวโทษพงศ ์พันธุ ์อิสราเอล 18 แล ้วประชาชนก็หมอบลงนมัสการพระเจ ้าและร ้องทูลพระเจ ้า พูดว่า 19 ข ้าแต่พระเจ ้าแห่งสวรรค ์ ่ ขอทรงทอดพระเนตรความเย่อหยิงของพวกเขา ่ และสงสารทร ัพย ์สินอันตาต้อยของประเทศของเรา ์ อพระองค ่ และทอดพระเนตรหน้าผูท ้ ได้ร ี่ ับการชาระให ้บริสุทธิเพื ์ในวันนี ้
้ ่ ่ใกล ้ และเราและคนของเราจะขึนไปบนยอดเขาที อยู ้ ายพักแรมพวกเขา คอยระวังไม่มใี ครออกไปนอกเมือง และจะตังค่ 14 ดังนั้นพวกเขา ภรรยา และลูกๆ ของพวกเขาจะถูกไฟเผาเสีย ่ และก่อนทีดาบจะมาโจมตี พวกเขา ่ พวกเขาจะถูกคว่าลงตามถนนทีพวกเขาอาศั ยอยู่ ่ ้ายดังนี ้ 15 เจ ้าจะตอบแทนพวกเขาอย่างชัวร เพราะพวกเขากบฏและไม่ได้พบท่านอย่างสันติ ๑๖ ้ นทีพอใจโฮโลเฟอร ่ ้ และถ้อยคาเหล่านี เป็ ์เนสและผูร้ ับใช ้ทังหมดของเขา, ่ และพระองค ์ทรงกาหนดให ้ทาตามทีพวกเขาพู ดไว.้ 17 ดังนั้น ค่ายของคนอัมโมนจึงยกออกไป พร ้อมกับคนอัสซีเรียห ้าพันคน ้ ายในหุบเขา และตักน้าและน้าพุแห่งน้าแห่งชนชาติอส และตังค่ ิ ราเอล 18 แล ้วคนเอซาวก็ขนไปพร ึ้ ้อมกับคนอัมโมน ้ ายอยู่ในแดนเทือกเขาตรงข ้ามกับโดธาอิม และตังค่
20 แล ้วพวกเขาก็เล ้าโลมอาคีโอร ์และสรรเสริญพระองค ์เป็ นอันมาก ่ ่ ้านของเขา 21 และโอซีอสั ก็พาเขาออกจากทีประชุ มไปทีบ ้ และจัดงานเลียงให ้กับพวกผูใ้ หญ่ และพวกเขาก็ร ้องทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ ้าแห่งอิสราเอลตลอดคื นนั้น
และพวกเขาก็ส่งบางคนไปทางทิศใต้ ่ ่ใกล ้กับชูสค และไปทางทิศตะวันออกถึงเมืองเอเครเบลซึงอยู ี อ ื บนลาธาร Mochmur; ่ อของชาวอัสซีเรียก็ตงค่ ่ ้ และกองทัพทีเหลื ั้ ายอยู่ในทีราบและปกคลุ มทั่วพืน แผ่นดิน และเต็นท ์และรถม้าของพวกเขาก็ตงไว ั้ ้สาหร ับคนจานวนมาก.
บทที่ 7 ้ ้ 1 วันรุง่ ขึนโฮโลเฟอร ์เนสสั่งกองทัพทังหมดของเขา ้ ่ และประชาชนทังหมดของเขาทีเข ้ามาร ับส่วนของเขา ให ้ยกค่ายของตนไปต่อสูกั ้ บเบธูเลีย ่ ดทางขึนไปบนแดนเทื ้ เพือยึ อกเขาล่วงหน้า และทาสงครามกับชนชาติอส ิ ราเอล . ้ 2 วันนันคนเข ้มแข็งของเขาก็ยกค่ายออกไป ่ และกองทัพของนักรบมีทหารราบหนึ่งแสนเจ็ดหมืนคน ่ ่ ่ และทหารม้าหนึ งหมืนสองพันคน นอกเหนื อจากสัมภาระ และคนอืนๆ ่ ทีเดินอยู่ท่ามกลางพวกเขา เป็ นจานวนมากมายมหาศาล . ้ ายอยู่ในหุบเขาใกล ้เบธูเลียใกล ้น้าพุ 3 และเขาตังค่ และเขากระจายตัวออกไปในแนวกว้างเหนื อโดธาอิมถึงเบลมาอิม ้ เบธูเลียถึงไซนามอน ซึงอยู ่ ่ตรงข ้ามกับเอสเดรโลน และยาวตังแต่ ่ 4 เมือชนชาติอส ิ ราเอลเห็นฝูงชนมากมายก็วุ่นวายใจมาก ่ และต่างคนต่างพูดกับเพือนบ ้านของตนว่า ้ ้ ้ "บัดนี คนเหล่านี จะเลียพืนแผ่นดินโลกแล ้ว เพราะภูเขาสูงหรือหุบเขาหรือเนิ นเขาก็ไม่สามารถร ับน้าหนักได้ ้ 5 แล ้วทุกคนก็หยิบอาวุธสงครามของตนขึนมา ่ และเมือพวกเขาได้จุ ดไฟบนหอคอยของตนแล ้ว พวกเขาก็ยน ื เฝ้ าดูอยู่ตลอดคืนนั้น ่ ้ 6แต่ในวันทีสองโฮโลเฟอร ์เนสก็นาพลม้าทังหมดออกมาต่ อหน้าต่อตาคน ่ ่ อิสราเอลซึงอยู่ทเบธู ี เลีย ่ นไปยั ้ 7 และตรวจดูทางทีขึ งเมือง และมาถึงแหล่งน้าของเขา ้ และจับพวกเขา และตังกองทหารร ักษาการณ์ไว ้เหนื อพวกเขา ่ และตัวเขาเองก็เคลือนออกไปหาพลไพร่ ของเขา 8 แล ้วบรรดาหัวหน้าของคนเอซาว และบรรดาผูว้ ่าการคนโมอับ และนายทหารชายฝั่งทะเลก็เข ้ามาหาท่าน และกล่าวว่า 9 ขอเจ ้านายของเราได้ยินพระวาจาว่า ไม่มก ี ารโค่นล ้มในกองทัพของท่าน ้ เชือในหอกของตน ่ 10 เพราะว่าชนชาติอส ิ ราเอลนี ไม่ ่ แต่วางใจในความสูงของภูเขาทีเขาอาศั ยอยู่ ่ ายทีจะขึ ่ นไปถึ ้ เพราะมันไม่ใช่เรืองง่ งยอดภูเขาของเขา ้ ้านายของข ้าพเจ ้า 11 เพราะฉะนั้น บัดนี เจ ขออย่าต่อสูกั ้ บพวกเขาในแนวรบ และคนในชนชาติของท่านจะต้องพินาศไม่มากสักคนเดียว ้ 12 จงอยู่ในค่ายของเจ ้า และร ักษาคนทังหมดในกองทั พของเจ ้า ่ และให ้ผูร้ ับใช ้ของเจ ้าจับน้าพุซงยื ึ่ นออกมาจากตี นภูเขาไว ้ในมือของเขา 13 เพราะว่าชาวเบธูเลียทุกคนมีน้าอยู่ทนั ี่ ่ น ความกระหายจะฆ่าพวกเขา และพวกเขาจะยอมแพ้เมืองของพวกเขา
19 แล ้วชนชาติอส ิ ราเอลก็ร ้องทูลต่อพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของพวกเขา เพราะว่าจิตใจของพวกเขาท ้อแท ้ ้ั เพราะว่าศัตรูทงหมดของพวกเขาได้ล ้อมพวกเขาไว ้รอบด้านแล ้ว ่ และไม่มท ี างทีจะหนี ออกไปจากท่ามกลางพวกเขาได้ ้ 20 ดังนั้นกองทหารของอัสซูร ์ทังหมดจึ งยังคงอยู่ล ้อมรอบพวกเขา ้ ่ ทังทหารราบ รถม้าศึก และพลม้าเป็ นเวลาสีสามสิ บวัน ้ ้ ้ งสิ ้ นของเบธู ้ ภาชนะใส่นาทังหมดของพวกเขาก็ล ้มเหลวในการยับยังทั เลีย ้ ้ ่ ่ ่ 21 ถังนาก็ว่างเปล่า และไม่มน ี าให ้ดืมจนอิมได้หนึ งวัน ่ เพราะพวกเขาให ้เขาดืมตามปริ มาณ 22 เพราะฉะนั้นลูกเล็กๆ ของพวกเขาก็เสียสติ และผูห้ ญิงและชายหนุ่ มของพวกเขาก็หมดแรงเพราะกระหาย ่ ่ และล ้มลงทีถนนในเมื องและทีทางประตู เมือง และไม่มก ี าลังในตัวพวกเขาอีกต่อไป ้ 23 แล ้วประชาชนทังหมดก็ พากันไปหาโอซีอสั และกับผูใ้ หญ่ของเมือง ้ ทังชายหนุ่ ม ผูห ้ ญิง และเด็ก และร ้องเสียงดังและพูดต่อหน้าผูเ้ ฒ่าทุกคนว่า 24 ขอพระเจ ้าโปรดทรงพิพากษาระหว่างเราและท่าน ด้วยว่าท่านได้ทาให ้เราบาดเจ็บสาหัส ่ านไม่ต ้องการความสงบสุขจากลูกหลานของอัสซูร ์ โดยทีท่ ้ 25 บัดนี เราไม่ มผ ี ช ู ้ ว่ ยเหลือ ้ แต่พระเจ ้าทรงขายเราไว ้ในมือของเขาทังหลาย ่ ่ เพือเราจะถูกเหวียงลงต่อหน้าเขาด้วยความกระหายและการทาลายล ้างอัน ใหญ่หลวง ้ 26 ฉะนั้นบัดนี จงเรี ยกพวกเขามาหาท่าน ้ องให ้เป็ นของริบแก่ชาวโฮโลเฟอร ์เนส และมอบเมืองทังเมื ้ และแก่กองทัพทังหมดของเขา 27 เพราะว่าเราถูกริบไว ้สาหร ับพวกเขายังดีกว่าต้องตายเพราะกระหาย ่ ตวิญญาณของเราจะมีชวี ต เพราะว่าเราจะเป็ นทาสของพระองค ์ เพือจิ ิ อยู่ และไม่เห็นความตายของทารกของเราต่อหน้าต่อตาเรา หรือเห็นภรรยาหรือภรรยาของเราหรือ ลูกของเราจะต้องตาย 28 เราขอเป็ นพยานปร ักปราพวกท่านในสวรรค ์และแผ่นดินโลก และพระเจ ้าของเราและพระเจ ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา ผูท ้ รงลงโทษเราตามบาปของเราและบาปของบรรพบุรุษของเรา ่ ่ ซึงพระองค ์ไม่ได้ทรงกระทาตามทีเราได้กล่ าวไว ้ในวันนี ้ ่ ่ 29 ท่ามกลางทีประชุมก็ร ้องไห ้คราครวญเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกัน และพวกเขาร ้องทูลพระเจ ้าพระผูเ้ ป็ นเจ ้าด้วยเสียงอันดัง ่ องเอ๋ย จงกล ้าหาญไว ้เถิด 30 แล ้วโอซีอสั จึงพูดกับพวกเขาว่า พีน้ ให ้เราอดทนต่อไปอีกห ้าวัน ้ ในเวลานี พระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเราจะทรงเมตตาเรา ้ ้ ง เพราะพระองค ์จะไม่ทอดทิงเราอย่ างสินเชิ ้ ่ิ 31 และถ้าวันเวลาเหล่านี ผ่านไป และไม่มส ี งใดมาช่ วยเรา ข ้าพระองค ์จะทาตามพระวจนะของพระองค ์
่ 32 และพระองค ์ทรงแยกย้ายประชาชนออกไป ต่างก็ทาหน้าทีของตน ่ าแพงและหอคอยในเมืองของพวกเขา และพวกเขาไปทีก และส่งผูห ้ ญิงและเด็กเข ้าไปในบ ้านของพวกเขา และพวกเขาก็ถูกนาเข ้ามาในเมืองอย่างต่ามาก บทที่ 8 ่ ้นซึงเป็ ่ นบุตรสาวของเมรารี บุตรของวัว 1 คราวนั้นจูดธิ ได้ยน ิ เรืองนั บุตรของโยเซฟ บุตรของโอเซล บุตรของเอลเซีย บุตรของอานาเนี ย ่ นบุตรของอาคิโธ บุตรของเกเดโอน บุตรของราฟาอิม ซึงเป็ ่ ่ ่ นบุตรของนาธานาเอล ซึงเป็ นบุตรของเอลีอู ซึงเป็ นบุตรของเอลีอบ ั ซึงเป็ ่ ่ ซึงเป็ นบุตรของซามาเอล ซึงเป็ นบุตรของซาลาซาดาล ่ นบุตรของอิสราเอล ซึงเป็ 2 มนัสเสสเป็ นสามีของเธอตามเผ่าและญาติของเธอ ่ ยชีวต ่ ซึงเสี ิ ในการเก็บเกียวข ้าวบาร ์เลย ์ ่ 3 เพราะขณะทีเขายืนอยู่ดูแลคนมัดฟ่ อนข ้าวในทุ่ง ความร ้อนก็มาเหนื อศีรษะของเขา ้ วต และเขาก็ล ้มลงบนเตียงและสินชี ิ ในเมืองเบธูเลีย ้ และเขาทังหลายก็ ฝังเขาไว ้กับบรรพบุรุษของเขาในทุง่ นาระหว่างโดธาอิม กับบาลาโม . ่ อน 4 จูดธิ เป็ นม่ายในบ ้านของเธอสามปี สีเดื 5 และนางก็ทาเต็นท ์ไว ้บนหลังคาเรือนของนาง ่ และสวมผ้ากระสอบคาดเอว และสวมเครืองแต่ งกายของหญิงม่าย ่ 6 และนางได้อดอาหารทุกวันทีเป็ นม่ายของเธอ เว ้นแต่กอ ่ นวันสะบาโต ้ ่งค่า วันขึนค ้ ่า วันสะบาโต วันต้นเดือน วันขึนหนึ ์ เทศกาลและวันศักดิสิ์ ทธิของพงศ ์พันธุ ์อิสราเอล 7 เธอมีหน้าตางดงามและน่ าดูมากด้วย และมนัสเสสสามีของเธอก็ทงทองค ิ้ า เงิน และคนใช ้และสาวใช ้ วัว ่ และทีดินไว ้ และเธอก็ยงั คงอยู่บนพวกเขา ่ 8 และไม่มผ ี ใู ้ ดกล่าวร ้ายนางเลย ขณะทีเธอเกรงกลั วพระเจ ้ามาก ่ 9 เมือเธอได้ยินคากล่าวร ้ายของประชาชนกล่าวโทษเจ ้าเมือง พวกเขาก็หมดสติไปเพราะขาดน้า ้ ่ เพราะจูดธิ ได้ยน ิ ถ้อยคาทังหมดที โอเซี ยสพูดกับพวกเขา ้ ชาวอัสซีเรียหลังจากห ้าวัน และเขาได้สาบานว่าจะมอบเมืองนี แก่ ่ อานาจปกครองทุกสิงที ่ เธอมี ่ 10 แล ้วนางก็ส่งหญิงร ับใช ้ซึงมี ่ ไปเรียกโอเซียส ชาบริส และชาร ์มิส ซึงเป็ นชาวเมืองโบราณ 11 และพวกเขาไปหาเธอ และเธอก็พูดกับพวกเขาว่า "โอ ท่านผูว้ ่าการชาวเมืองเบธูเลียเอ๋ย จงฟังข ้าพเจ ้าเถิด ่ านพูดต่อหน้าประชาชนในวันนี ไม่ ้ ถูกต้อง เพราะถ้อยคาของท่านซึงท่ ่ านได้ให ้ไว ้และได้ปฏิญาณไว ้นี ้ ถือเป็ นคาสาบานซึงท่ ้ ศต ระหว่างพระเจ ้ากับคุณ และได้สัญญาว่าจะมอบเมืองนี แก่ ั รูของเรา ้ เว ้นแต่ภายในวันนี องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าจะทรงหันมาช่วยเหลือคุณ ้ านเป็ นใครทีได้ล่ ่ อลวงพระเจ ้าในวันนี ้ 12 บัดนี ท่ และยืนหยัดแทนพระเจ ้าท่ามกลางลูกหลานของมนุ ษย ์ ้ ์ ด แต่เจ ้าจะไม่มวี น ่ 13 บัดนี จงลองดู พระเจ ้าผูท ้ รงมหิทธิฤทธิเถิ ั รู ้สิงใดเลย 14 เพราะว่าท่านไม่สามารถค้นพบส่วนลึกของจิตใจมนุ ษย ์ ่ เขาคิ ่ และท่านไม่สามารถร ับรู ้ถึงสิงที ด ่ งหมดนี ้ ้ แล ้วท่านจะค้นหาพระเจ ้าผูท ้ รงสร ้างสิงทั และทราบพระดาริของพระองค ์ ่ องทังหลาย ้ หรือเข ้าใจพระประสงค ์ของพระองค ์ได้อย่างไร เปล่าเลย พีน้ อย่ายั่วยุพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเราให ้ทรงพระพิโรธ 15 เพราะถ้าพระองค ์ไม่ทรงช่วยเราภายในห ้าวันนี ้ ่ ่ พระองค ์ก็ทรงมีอานาจทีจะปกป้ องเราเมือพระองค ์ทรงประสงค ์ ทุกวัน หรือจะทาลายเราต่อหน้าศัตรูของเรา 16 อย่าผูกมัดคาแนะนาของพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเรา เพราะพระเจ ้าไม่ทรงเป็ นมนุ ษย ์จึงจะถูกคุกคาม ่ พระองค ์มิใช่เป็ นบุตรของมนุ ษย ์ทีจะต้องลั งเลใจ 17 เพราะฉะนั้นให ้เรารอคอยความรอดจากพระองค ์ และทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค ์ และพระองค ์จะทรงฟังเสียงของเรา หากพระองค ์พอพระทัย
้ ้ มเี ผ่าใด 18 ด้วยว่าไม่มใี ครเกิดขึนในยุ คของเรา และในสมัยนี ไม่ ่ ่ท่ามกลางพวกเรา ครอบคร ัว ผูค้ น หรือเมืองทีอยู ่ สการพระทีประดิ ่ ซึงนมั ษฐ ์ด้วยมือเหมือนแต่กอ ่ น ้ 19 เพราะเหตุนีบรรพบุรุษของเราจึงถูกมอบดาบและของทีริ่ บได้ และล ้มลงอย่างใหญ่หลวงต่อศัตรูของเรา ่ 20 แต่เราไม่รู ้จักพระเจ ้าอืนเลย ้ ่ ดังนันเราจึงวางใจว่าพระองค ์จะไม่ดูหมินเราหรื อชนชาติของเราเลย 21 เพราะถ้าเราถูกยึดไปนั้น ทั่วแควน ้ ยูเดียจะถูกทาลายล ้าง ์ และสถานบริสุทธิของเราก็ จะถูกทาลายไป ่ และพระองค ์จะทรงเรียกร ้องให ้มีการดูหมินจากปากของเรา ่ ๒๒ และการสังหารพีน้องของเรา, ความเป็ นเชลยของประเทศ, และความรกร ้างแห่งมรดกของเรา, พระองค ์จะทรงพลิกศีรษะของเราในบรรดาคนต่างชาติ, ่ ไม่ว่าเราจะไปเป็ นทาสทีไหนก็ ตาม; ่ าอับอายแก่ทุกคนทีครอบครองเรา ่ และเราจะเป็ นความผิดและเป็ นทีน่ ่ 23 เพราะว่าทาสของเราจะไม่เป็ นทีโปรดปราน แต่พระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเราจะทรงทาให ้กลายเป็ นความอับอาย ้ น้ ่ องทังหลาย ้ ้ ้เราแสดงตัวอย่างแก่พน้ ่ี องของเรา 24 บัดนี พี บัดนี ให ้ เพราะว่าใจของพวกเขาขึนอยู่กบ ั เรา และสถานบริสุทธิ ์ และพระนิ เวศและแท่นบูชาก็อยู่บนเรา ่ านั้น ให ้เราขอบพระคุณพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเรา 25 ยิงกว่ ่ ผูท ้ รงทดสอบเรา เหมือนทีพระองค ์ทรงกระทาต่อบรรพบุรุษของเรา 26 จงจาไว ้ว่าเขาทาอะไรกับอับราฮัม และเขาทดลองอิสอัคอย่างไร ้ บยาโคบในเมโสโปเตเมียแห่งซีเรีย และเกิดอะไรขึนกั ่ ้ เมือเขาเลียงแกะของลาบันน้องชายของมารดาเขา ่ 27 เพราะพระองค ์ไม่ได้ทรงลองเราในไฟเหมือนทีพระองค ์ทรงกระทาเขา ่ ารวจจิตใจของเขา และพระองค ์ก็ไม่ได้ทรงแก ้แค้นเราด้วย เพือส ่ ่ กเตือนพวกเขา แต่พระเยโฮวาห ์จะทรงเฆียนตี ผท ู ้ เข ี่ ้ามาใกล ้พระองค ์เพือตั ่ ่ 28 แล ้วโอเซียสจึงพูดกับนางว่า "เจ ้าพูดทุกสิงทีเจ ้าพูดด้วยใจดี และไม่มผ ี ใู ้ ดจะโต้แย้งคาพูดของเจ ้าได้" ่ ปัญญาของเจ ้าจะสาแดง 29 เพราะนี่ไม่ใช่วน ั แรกทีสติ ้ ่ แต่ตงแต่ ั เริมต้นแห่งวันของพระองค ์ ชนชาติทงหลายก็ ั้ ทราบถึงความเข ้าใจของพระองค ์ เพราะพระทัยของพระองค ์ดี ่ 30 แต่ผค ู ้ นกระหายน้ามาก และบังคับเราให ้ทาตามทีพวกเขาพู ดไว ้ ่ และให ้ปฏิญาณไว ้กับตัวเรา ซึงเราจะไม่ผด ิ ้ ่ 31 เพราะฉะนั้นบัดนี ขออธิ ษฐานเพือเราเถิ ด ่ เพราะท่านเป็ นสตรีทเลื ี่ อมใสในพระเจ ้า และพระเจ ้าจะทรงประทานฝนมาเติมถังเก็บน้าของเราให ้พวกเรา และเราจะไม่อ่อนล ้าอีกต่อไป 32 แล ้วจูดธิ พูดกับพวกเขาว่า "จงฟังฉันเถิด ่ ่งซึงจะตกทอดไปถึ ่ แล ้วฉันจะทาสิงหนึ งลูกหลานของประชาชาติของเราตล ่ อดทุกชัวอายุคน" ้ ้าจงยืนอยู่ทประตู 33 คืนนี เจ ี่ เมือง และข ้าจะออกไปพร ้อมกับหญิงคอยข ้าศึกของเรา ่ ้าสัญญาว่าจะมอบเมืองนี แก่ ้ ศต และภายในวันทีเจ ั รูของเรา พระเจ ้าจะเสด็จเยือนอิสราเอลด้วยมือของเรา 34 แต่อย่าสอบถามถึงการกระทาของเรา ่ เราท ่ เพราะเราจะไม่แจ ้งแก่ท่านจนกว่าสิงที าจะเสร็จเรียบร ้อย 35 แล ้วโอเซียสและบรรดาเจ ้านายจึงพูดกับเธอว่า "ไปเป็ นสุขเถิด ่ และองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าพระเจ ้าอยู่ต่อหน้าเจ ้า เพือแก ้แค้นศัตรูของเรา" ่ 36 พวกเขาจึงกลับจากเต็นท ์ไปทีวอร ์ดของตน บทที่ 9 ้ 1 จูดธิ ซบหน้าลง เอาขีเถ้าบนศี รษะของเธอ ่ และเปิ ดผ้ากระสอบทีเธอสวมอยู ่ออก ่ ่ และประมาณเวลาทีถวายเครื องหอมในเย็ นวันนั้นในกรุงเยรูซาเล็มในบา้ น ของลอร ์ดจูดธิ ก็ร ้องเสียงดังและกล่าวว่า 2 ข ้าแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าพระเจ ้าของสิเมโอนบิดาของข ้าพระองค ์ ่ ผูซ ้ งพระองค ึ่ ์ประทานดาบให ้เพือแก ้แค้นคนแปลกหน้า
่ าให ้นางเป็ นมลทิน ผูแ้ ก ้ผ้าคาดเอวของสาวใช ้เพือท และทรงพบว่าต้นขาของเธอต้องอับอาย และทรงกระทาให ้ความเป็ นพรหมจารีของเธอเป็ นมลทินจนน่ าตาหนิ เพราะเจ ้าว่า `อย่าเป็ นเช่นนั้นเลย และพวกเขาก็ยงั ทาเช่นนั้น: 3 ดังนั้น พระองค ์จึงทรงให ้ประหารเจ ้านายของเขาเสีย และเขาก็เอาเลือดไปย้อมเตียงของเขา และถูกหลอก และประหารผูร้ ับใช ้กับเจ ้านายของเขา และเจ ้านายบนบัลลังก ์ของเขา ่ และให ้ลูกสาวของเขาเป็ นเชลย 4 และได้มอบภรรยาของเขาให ้เป็ นเหยือ ้ และของทีริ่ บมาทังหมดจะแบ่ งให ้กับลูกหลานทีร่ ักของเจ ้า ่ กกระตุ ้นด้วยความกระตือรือร ้นของพระองค ์ ซึงถู และเกลียดชังมลทินแห่งเลือดของพวกเขา และร ้องทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค ์ ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าแต่พระเจ ้าของข ้าพระองค ์ ขอทรงฟังข ้าพระองค ์เป็ นหญิงม่ายด้วย ่ 5 เพราะพระองค ์ไม่เพียงแต่ทรงกระทาสิงเหล่ านั้นเท่านั้น ่ ตกอยู ่ ่ แต่ยงั ทรงกระทาสิงที ่ข ้างหน้าและทีตามมาภายหลั งด้วย ่ เป็ ่ นอยู่ขณะนี และที ้ ่ มา ท่านได้คิดถึงสิงที จะมี ่ เจ ่ ้ากาหนดไว ้ก็พร ้อมแล ้ว และกล่าวว่า "ดูเถิด เราอยู่ทนี 6 แท ้จริงแล ้ว สิงที ี่ ่ ้ ้ เพราะทางทังสินของเจ ้าได้เตรียมไว ้แล ้ว และคาตัดสินของเจ ้าก็อยู่ในความรู ้ล่วงหน้าของเจ ้า" ่ 7 เพราะดูเถิด คนอัสซีเรียมีกาลังเพิมมากขึ น้ พวกเขาได้ร ับการยกย่องด้วยม้าและมนุ ษย ์ พวกเขาอวดอ ้างความแข็งแกร่งของทหารราบ พวกเขาวางใจในโล่ หอก คันธนู และสลิง และไม่รู ้ว่าท่านคือพระเจ ้าผูท ้ รงทาลายการรบ องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าคือพระนามของท่าน 8 จงทาลายกาลังของเขาในฤทธานุ ภาพของพระองค ์ และล ้มกาลังของเขาลงด้วยความพิโรธของพระองค ์ ้ ์ เพราะพวกเขาตังใจจะท าให ้สถานบริสุทธิของพระองค ์เป็ นมลทิน ่ งพระนามอั ่ และทาลายพลับพลาทีซึ นรุง่ โรจน์ของพระองค ์พานักอยู่ และจะทาลายแตรของแท่นบูชาของพระองค ์ด้วยดาบ ่ 9 จงดูความเย่อหยิงของพวกเขา และส่งพระพิโรธมาบนศีรษะของพวกเขา ่ ้ ่ นหญิงม่าย ขอมอบอานาจซึงเราได้ตังครรภ ์ไว ้ในมือของเรา ซึงเป็ 10 ขอประณามผูร้ ับใช ้ด้วยริมฝี ปากของเราและเจ ้านายกับผูร้ ับใช ้ จงทาลายความโอ่อ่าของพวกเขาด้วยมือของผูห ้ ญิง 11 เพราะฤทธานุ ภาพของพระองค ์มิได้ยืนหยัดอยู่เป็ นอันมาก หรือฤทธานุ ภาพของพระองค ์มิได้ยืนหยัดในคนเข ้มแข็ง เพราะพระองค ์ทรงเป็ นพระเจ ้าของผูทุ้ กข ์ยาก ทรงช่วยเหลือผูถ้ ูกกดขี่ ้ ทรงอุปถัมภ ์ผูอ้ ่อนแอ ทรงปกป้ องผูท ้ สิ ี่ นหวั ง ่ ทรงเป็ นผูช ้ ว่ ยให ้รอดของผูท ้ ไม่ ี มค ี วามหวัง . 12 ข ้าพระองค ์อธิษฐานต่อพระองค ์ ข ้าแต่พระเจ ้าของบิดาของข ้าพระองค ์ และพระเจ ้าแห่งมรดกแห่งอิสราเอล พระเจ ้าแห่งฟ้ าสวรรค ์และแผ่นดินโลก ่ ชวี ต ้ ผูส้ ร ้างผืนน้า กษัตริย ์แห่งสิงมี ิ ทังปวง ขอทรงฟังคาอธิษฐานของข ้าพระองค ์ 13และขอให ้คาพูดและการหลอกลวงของข ้าพระองค ์เป็ นบาดแผลและรอย ย่นของพวกเขา ่ โหดร ่ ผูซ ้ งได้มุ ึ่ ่งหมายทาสิงที ้ายต่อพันธสัญญาของพระองค ์ ์ และเรือนอันศักดิสิ์ ทธิของพระองค ์ และต่อยอดของศิโยน ่ นกรรมสิทธิของลู ์ และต่อบ ้านทีเป็ กหลานของเจ ้า 14และให ้ทุกประชาชาติและทุกเผ่ายอมร ับว่าพระองค ์ทรงเป็ นพระเจ ้าแห่งฤ ้ ทธานุ ภาพและฤทธานุ ภาพทังปวง ่ ่ และไม่มใี ครอืนใดทีปกป้ องชนชาติอส ิ ราเอลนอกจากพระองค ์ บทที่ 10 1 หลังจากนั้นเธอก็หยุดร ้องต่อพระเจ ้าแห่งอิสราเอล ้ งหมด ้ และได้ยุตถ ิ ้อยคาเหล่านี ทั ้ ่ 2 นางลุกขึนตรงทีนางล ้มลง และเรียกสาวใช ้ของนาง ่ แล ้วลงไปในบ ้านซึงนางอาศั ยอยู่ในวันสะบาโตและในวันเทศกาลของนาง ่ 3 และดึงผ้ากระสอบทีนางสวมอยู ่ออก ้ าทีเป็ ่ นม่ายของนางออก และล ้างตัวของนางด้วยน้าให ้ทั่วตัว และถอดเสือผ้ ่ รษะของนางแล ้วสวมยางร ัด และเจิมตัวด้วยน้ามันอันมีค่า และถักผมทีศี
และสวมอาภรณ์แห่งความยินดีของนาง ่ ้ ซึงสวมชุ ดนี ในช่ วงชีวต ิ ของมนัสเสสสามีของนาง 4 และเธอก็สวมรองเท ้าแตะ และสวมสร ้อยข ้อมือ โซ่ แหวน ต่างหู ่ ้ และเครืองประดั บทังหมดของเธอ และสวมชุดของเธออย่างกล ้าหาญ ่ ่ เพือดึงดูดสายตาของทุกคนทีมาพบเธอ 5 แล ้วเธอก็ให ้ไวน์หนึ่งขวดกับสาวใช ้ของเธอ และใส่น้ามันหนึ่งถุง ่ ้อนหนึ่ง และขนมปังชันดี ้ ใส่ถุงหนึ่ง และใส่ข ้าวโพดคั่ว มะเดือก ่ งหมดนี ้ ้ า้ ไว ้ด้วยกันและวางไว ้บนตัวนาง นางจึงพับสิงทั เข ่ 6 ดังนั้นพวกเขาจึงออกไปทีประตู เมืองเบธูเลีย และพบโอเซียสและพวกผูใ้ หญ่ของเมืองคือชาบริสและชาร ์มิสยืนอยู่ตรงนั้ น ่ ่ 7 เมือพวกเขาเห็ นเธอ สีหน้าของเธอเปลียนไป ้ ่ และเสือผ้าของเธอก็เปลียนไป พวกเขาก็ประหลาดใจในความงามของเธอเป็ นอย่างมาก จึงพูดกับเธอ 8 ขอพระเจ ้า พระเจ ้าของบรรพบุรุษของเราทรงโปรดปรานแก่พระองค ์ ่ และทรงให ้รางวัลของพระองค ์สาเร็จเพือความรุ ง่ โรจน์ของชนชาติอส ิ ราเอ ่ ล และเพือความสูงส่งของกรุงเยรูซาเล็ม จากนั้นพวกเขาก็นมัสการพระเจ ้า 9 และนางพูดกับพวกเขาว่า "จงบัญชาให ้เปิ ดประตูเมืองแก่ข ้าพเจ ้า ่ ้าพเจ ้าจะได้ออกไปทาสิงที ่ ท่ ่ านพูดกับข ้าพเจ ้าให ้สาเร็จ" เพือข ่ ดังนั้นพวกเขาจึงสั่งให ้ชายหนุ่ มเปิ ดประตูให ้เธอตามทีนางพู ด ่ 10 เมือพวกเขาท าเช่นนั้นแล ้ว จูดธิ ก็ออกไปพร ้อมกับเธอกับสาวใช ้ของเธอ และชาวเมืองก็ดูแลเธอ จนกระทั่งเธอลงไปจากภูเขา และผ่านไปจนเธอผ่านหุบเขา และไม่เห็นเธออีกต่อไป 11 ดังนั้นพวกเขาจึงตรงออกไปในหุบเขา และยามแรกของชาวอัสซีเรียมาพบเธอ 12 จึงพานางไปถามนางว่า "เจ ้าเป็ นคนชาติไหน" แล ้วเจ ้ามาจากไหน? แล ้วคุณไปไหน? และนางกล่าวว่า "ฉันเป็ นหญิงชาวฮีบรู และได้หนี จากพวกเขาแล ้ว เพราะพวกเขาจะถูกมอบให ้แก่เจ ้าให ้พินาศ" 13ข ้าพระองค ์จะมาอยู่ต่อหน้าโฮโลเฟอร ์เนสผูบ้ งั คับบัญชากองทัพของพร ่ ะองค ์ เพือประกาศถ้อยค าแห่งความจริง ้ และเราจะชีทางให ้เขาไปโดยทางนั้นจะชนะทั่วแดนเทือกเขา โดยไม่เสียร่างกายหรือชีวต ิ ของคนใดคนหนึ่ งเลย ่ 14 เมือคนเหล่ านั้นได้ยินถ้อยคาของนาง และเห็นสีหน้าของนาง เขาก็ประหลาดใจในความงามของนางอย่างยิง่ และกล่าวแก่นางว่า 15 ท่านได้ช่วยชีวต ิ ท่านไว ้แล ้ว โดยท่านต้องลงมาเฝ้ าเจ ้านายของเรา ้ ่ นท ์ของเขา และพวกเราบางคนจะควบคุมท่าน บัดนี จงไปที เต็ จนกว่าพวกเขาจะมอบท่านไว ้ในมือของเขา ่ านยืนอยู่ต่อพระพักตร ์พระองค ์ อย่ากลัวในใจ 16 และเมือท่ แต่จงแสดงแก่เขาตามถ้อยคาของท่าน และเขาจะวิงวอนท่านอย่างดี 17 แล ้วพวกเขาเลือกผูช ้ ายร ้อยคนมาติดตามเธอและสาวใช ้ของเธอ ่ นท ์ของโฮโลเฟอร ์เนส และพวกเขาก็พาเธอไปทีเต็ ่ 18 มีฝูงชนชุมนุ มกันทัวค่าย เพราะได้ยินเสียงนางมาในเต็นท ์ต่างๆ และคนเหล่านั้นก็มาล ้อมนาง ่ ขณะทีนางยื นอยู่นอกเต็นท ์ของโฮโลเฟอร ์เนส จนกว่าเขาจะเล่าให ้ฟังถึงนาง 19 พวกเขาประหลาดใจในความงามของเธอ ่ ่ และชืนชมคนอิ สราเอลเพราะเธอ และทุกคนก็พูดกับเพือนบ ้านของเขาว่า ้ ่ ้ ใครจะร ังเกียจชนชาตินีทีมีผห ู ้ ญิงเช่นนี ในหมู่พวกเขา? ้ ไม่ดแี น่ ทปล่ ี่ อยคนๆ หนึ่งออกไปแล ้วอาจหลอกลวงคนทังโลกได้ 20 บรรดาผูท ้ นอนใกล ี่ ้โฮโลเฟิ ร ์นก็ออกไป ้ และคนร ับใช ้ทังหมดของท่ านก็พานางเข ้าไปในเต็นท ์ ่ 21 โฮโลเฟอร ์เนสพักอยู่บนเตียงของเขาใต้ชายคาซึงทอด้วยสี ม่วง ทองคา มรกต และเพชรนิ ลจินดา 22 ดังนั้นพวกเขาจึงให ้เขาเห็นเธอ และท่านก็ออกมาหน้าเต็นท ์ของท่านโดยมีตะเกียงเงินอยู่ข ้างหน้าท่าน ่ ดธิ และพวกผูร้ ับใช ้ของเขามาเข ้าเฝ้ าแล ้ว 23 เมือจู ทุกคนก็ประหลาดใจกับความงามแห่งสีหน้าของนาง
และนางก็ซบหน้าลงแสดงความเคารพต่อพระองค ์ ้ และพวกผูร้ ับใช ้ของเขาก็ร ับนางขึนไป บทที่ 11 1 แล ้วโฮโลเฟอร ์เนสจึงพูดกับนางว่า "หญิงเอ๋ย จงสบายใจเถิด อย่ากลัวเลย ่ มใจจะปรนนิ บต เพราะว่าฉันไม่เคยทาร ้ายใครก็ตามทีเต็ ั เิ นบูโชโดโนซอร ์ กษัตริย ์แห่งทั่วแผ่นดินโลก ้ ่ ่บนภูเขาไม่ส่องแสงต่อหน้าเรา 2 ฉะนั้นบัดนี ถ้าชนชาติ ของเจ ้าซึงอยู เราก็คงไม่ยกหอกเข ้าใส่พวกเขา ้ ่ ้ บตนเอง แต่เขาทังหลายได้กระท าสิงเหล่ านี กั ้ 3แต่บด ั นี จงบอกข ้าพเจ ้าเถิดว่าเหตุใดท่านจึงหนี จากพวกเขาและมาหาพว ่ กเรา เพราะท่านมาเพือปกป้ อง ขอให ้สบายใจเถิด ้ ้ เจ ้าจะได้มีชวี ต ิ อยู่ในคืนนี และต่ อจากนี ไป 4 เพราะไม่มใี ครทาร ้ายท่านได้ แต่ขอวิงวอนท่านอย่างดี ่ เหมือนอย่างทีเขาท ากับผูร้ ับใช ้ของกษัตริย ์เนบูโชโดโนเซอร ์เจ ้านายของ ข ้าพเจ ้า 5 แล ้วจูดธิ พูดกับเขาว่า "จงร ับถ้อยคาของผูร้ ับใช ้ของเจ ้า และขอให ้สาวใช ้ของเจ ้าพูดต่อหน้าเจ ้า ้ นจะไม่โกหกนายของฉัน" และคืนนี ฉั 6 และถ้าท่านจะปฏิบต ั ต ิ ามถ้อยคาของสาวใช ้ของท่าน พระเจ ้าจะทรงให ้เหตุการณ์ผ่านไปแก่ท่านโดยสมบูรณ์ ้ ดประสงค ์ของเขา และนายของข ้าพเจ ้าจะไม่ละทิงจุ ้ นทรงพระชนม ้ 7 กษัตริย ์นาบูโชโดโนซอร ์แห่งแผ่นดินโลกทังสิ ์อยู่ฉันใด และฤทธิอ์ านาจของพระองค ์ดารงอยู่ฉันใด ่ ชวี ต ผูท ้ รงส่งพระองค ์ให ้ดูแลสิงมี ิ ทุกชนิ ด เพราะไม่เพียงแต่มนุ ษย ์จะปรนนิ บต ั พ ิ ระองค ์ผ่านทางพระองค ์เท่านั้น แต่ยงั รวมถึงสัตว ์ป่ าทุ่งและวัวด้วย และนกในอากาศจะมีชวี ต ิ อยู่ด ้วยอานาจของเจ ้าภายใต้ ้ Nabuchodonosor และบ ้านทังหมดของเขา 8 เพราะเราได้ยินถึงพระปรีชาญาณและนโยบายของพระองค ์ และมีรายงานไปทั่วโลกว่า ้ พระองค ์ทรงเป็ นผูย้ งใหญ่ ิ่ เท่านั้นในอาณาจักรทังหมด ทรงฤทธานุ ภาพในด้านความรู ้ และทรงอัศจรรย ์ในการทาสงคราม ้ ่ อาคี ่ 9 บัดนี ในเรื องที ออร ์พูดในสภาของท่านนั้น เราได้ยินถ้อยคาของเขาแล ้ว สาหร ับคนเบธูเลียช่วยเขาไว ้ ่ เขาพู ่ และเขาบอกพวกเขาถึงทุกสิงที ดกับคุณ 10 ข ้าแต่เจ ้านายและผูว้ ่าราชการจังหวัด อย่าเคารพถ้อยคาของเขาเลย แต่จงฝากไว ้ในใจของเจ ้าเพราะมันเป็ นความจริง เพราะประชาชาติของเราจะไม่ถูกลงโทษ และดาบก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เว ้นแต่พวกเขาทาบาปต่อพระเจ ้าของพวกเขา ๑๑ และบัดนี ,้ ่ ้านายของข ้าพเจ ้าจะไม่พ่ายแพ้และหงุ ดหงิดกับจุดประสงค ์ของเขา, เพือเจ แม้ความตายก็ตกแก่พวกเขาแล ้ว, และบาปของพวกเขามาทันพวกเขา, ่ ่วยุพระผูเ้ ป็ นเจ ้าของพวกเขาให ้ทรงพระพิโรธเมือใดก็ ่ โดยทีพวกเขาจะยั ต ่ ่ ่ ่ ามทีพวกเขาจะทาสิงซึงไม่เหมาะสมทีจะเป็ น. เสร็จแล ้ว: 12 เพราะว่าอาหารของเขาขาดแคลน และน้าก็ขาดแคลน ้ ่ และพวกเขาตังใจที จะวางมื อบนฝูงสัตว ์ของเขา ้ ่ ้ และตังใจจะกิ นสิงเหล่ านั้นทังหมด ่ ซึงพระเจ ้าทรงห ้ามไม่ให ้พวกเขากินตามกฎหมายของพระองค ์ ้ ่ ้ นหนึ่งในสิบซึงเขาได้ช ่ 13และตังใจที จะใช ้ผลแรกของเหล ้าองุ ่นและนามั าร ะไว ้แล ้ว และสงวนไว ้สาหร ับปุโรหิตผูป้ รนนิ บต ั ใิ นกรุงเยรูซาเล็มต่อพระพักตร ์พระเจ ้ ่ นสิงที ่ ผิ ่ ดกฎหมายสาหร ับบุคคลใด ๆ าของเรา ซึงเป็ ่ มผัสด้วยมือของตน ทีจะสั 14 เพราะพวกเขาได้ส่งบางคนไปยังกรุงเยรูซาเล็ม ่ ่ เพราะพวกเขาทีอาศั ยอยู่ทนั ี่ ่ นก็ทาเช่นเดียวกันเพือขอใบอนุ ญาตจากวุฒิ สภา
้ อพวกเขาแจ ่ 15 บัดนี เมื ้งความแล ้ว เขาก็จะทาทันที และพวกเขาจะมอบให ้แก่ท่านให ้ถูกทาลายเสียในวันเดียวกันนั้น ่ ่ แล ้ ้ว 16 เหตุฉะนั้น เมือทราบเรื องนี ข ้าพเจ ้าสาวใช ้ของท่านจึงหนี ไปจากหน้าพวกเขา และพระเจ ้าได้ทรงส่งข ้าพเจ ้ามาร่วมงานกับท่าน ่ งโลกจะประหลาดใจและใครก็ ้ ่ นก็ตกตะลึง ซึงทั ตามทีได้ยิ ้ 17เพราะว่าผูร้ ับใช ้ของท่านเคร่งคร ัดและปรนนิ บต ั พ ิ ระเจ ้าแห่งสวรรค ์ทังกล ้ ้านายของข ้าพเจ ้า างวันและกลางคืน เพราะฉะนั้น บัดนี เจ ข ้าพเจ ้าจะอยู่กบ ั ท่าน และผูร้ ับใช ้ของท่านจะออกไปในหุบเขาในตอนกลางคืน ่ และข ้าพเจ ้าจะอธิษฐานต่อพระเจ ้าและเขา จะบอกฉันเมือพวกเขาท าบาป: 18 แล ้วเราจะมาแสดงแก่เจ ้า ้ แล ้วเจ ้าจะยกออกไปพร ้อมกับกองทัพทังหมดของเจ ้า ่ อต้านเจ ้าได้ จะไม่มส ี ก ั คนเดียวทีจะต่ 19 เราจะนาเจ ้าไปทั่วท่ามกลางแคว ้นยูเดีย จนกระทั่งเจ ้ามาถึงกรุงเยรูซาเล็ม ้ ลลังก ์ของเจ ้าไว ้ท่ามกลางนั้น และเราจะตังบั ่ มผ ้ และเจ ้าจะขับไล่พวกเขาเหมือนแกะทีไม่ ี เู ้ ลียง และสุนัขจะไม่อ ้าปากใส่เจ ้า ่ ้ เพราะสิงเหล่ านีได้บอกแก่ เราตามความรู ้ล่วงหน้าของเรา และมันก็แจ ้งแก่เรา และเราถูกส่งไปบอก เจ ้า ่ 20แล ้วคาพูดของเธอก็เป็ นทีพอใจโฮโลเฟอร ์เนสและบรรดาผูร้ ับใช ้ของเข า และพวกเขาก็ประหลาดใจกับสติปัญญาของนางและกล่าวว่า 21 ไม่มห ี ญิงคนใดจากปลายแผ่นดินโลกข ้างหนึ่งถึงอีกข ้างหนึ่ง ้ ่ ทังเพือความสวยงามทางใบหน้าและทางวาจา 22 ในทานองเดียวกัน โฮโลเฟิ ร ์นเนสพูดกับเธอ พระเจ ้าทรงทาดีทจะส่ ี่ งคุณไปต่อหน้าผูค้ น ่ ากาลังนั้นจะอยู่ในมือของเรา เพือว่ และทาลายล ้างผูท ้ นั ี่ บถือเจ ้านายของข ้าพเจ ้าอย่างไม่ใส่ใจ ้ 23 บัดนี เจ ้ามีหน้าตางดงามและมีไหวพริบในการพูด ่ ้าพูดไว ้ พระเจ ้าของเจ ้าก็จะทรงเป็ นพระเจ ้าของข ้าพเจ ้า ถ้าเจ ้าทาตามทีเจ และเจ ้าจะอยู่ในวังของกษัตริย ์นาบูโชโดโนซอร ์ และจะมีชอเสี ื่ ยงไปทั่ว โลก. บทที่ 12 ่ งจานของเขาวางไว ่ 1 แล ้วพระองค ์ทรงบัญชาให ้นานางเข ้าไปในทีซึ ้ ่ ้ และสังให ้พวกเขาเตรียมเนื อของเขาเองให ้เธอ ่ และให ้เธอดืมเหล ้าองุ ่นของเขาเอง 2 และจูดธิ พูดว่า "ฉันจะไม่กน ิ มัน เกรงว่าจะมีความผิด ่ นนามาให ้ฉันด้วย" แต่จะต้องจัดเตรียมของทีฉั 3 โฮโลเฟอร ์เนสจึงพูดกับนางว่า "ถ้าเสบียงของเจ ้าขาดไป ้ เจ ้าได้อย่างไร? เราจะให ้อย่างเดียวกันนี แก่ เพราะไม่มผ ี ใู ้ ดอยู่กบ ั เราในชาติของเจ ้า ่ ตวิญญาณของเจ ้ายังมีชวี ต 4 แล ้วจูดธิ จึงพูดกับเขาเมือจิ ิ อยู่ ่ ่ ้าพเจ ้ามีอยู่ นายของข ้าพเจ ้า สาวใช ้ของเจ ้าจะไม่ใช ้สิงของเหล่ านั้นทีข ่ ่ พระองค ่ ก่อนทีองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงกระทาตามสิงที ์ทรงกาหนดไว ้ด้วยมือ ของข ้าพเจ ้า 5 แล ้วคนร ับใช ้ของโฮโลเฟอร ์เนสก็พานางเข ้าไปในเต็นท ์ ่ น และเมือถึ ่ งยามรุง่ เช ้านางก็ลุกขึน้ และนางก็หลับไปจนถึงเทียงคื ่ 6 และส่งคนไปโฮโลเฟิ ร ์นเนส เพือช่วยเจ ้านายของข ้าพเจ ้า ้ บัดนี ขอให ้สาวใช ้ของท่านออกไปอธิษฐานเถิด 7 แล ้วโฮโลเฟอร ์เนสก็ส่งทหารร ั ักษาการณ์ของเขามิให ้คอยเธออยู่ ดังนั้นเธอจึงพักอยู่ในค่ายสามวัน และออกไปในเวลากลางคืนในหุบเขาเบธูเลีย และอาบน้าตัวในน้าพุข ้างค่าย ่ 8 และเมือเธอออกมา ้ ชน เธอได้ทูลวิงวอนพระเจ ้าแห่งอิสราเอลให ้ทรงนาทางเธอไปสู่การเลียงดู ชาติของเธอ ้ 9นางจึงกลับมาสะอาดและพักอยู่ในเต็นท ์จนได้ร ับประทานเนื อในเวลาเย็ น ่ ่ ้ ้ 10 ในวันทีสีโฮโลเฟอร ์เนสได้จัดงานเลียงเฉพาะผูร้ ับใช ้ของตนเท่านัน ่ ้ และไม่เชิญเจ ้าหน้าทีคนใดมางานเลี ยง
่ เขามี ่ 11 แล ้วพระองค ์ตร ัสกับขันทีบาโกอัสผูด้ ูแลทุกสิงที อยู่ว่า "ไปเถิด ้ อยู ่ ่กบ ่ บเรา" ไปชักชวนหญิงฮีบรูคนนี ที ั เจ ้าให ้มาหาเราและกินและดืมกั ่ าละอายแก่ตวั เรา 12 เพราะดูเถิด จะเป็ นทีน่ ่ หากเราจะปล่อยผูห ้ ญิงคนนั้นไปโดยไม่ได้เป็ นเพือนกั น เพราะถ้าเราไม่ดงึ ดูดเธอมาหาเรา เธอจะหัวเราะเยาะเรา 13 แล ้วบาโกอัสก็ไปจากต่อหน้าโฮโลเฟอร ์เนส และมาหาเธอ และพูดว่า ้ วทีจะมาหาเจ ่ "อย่าให ้สาวงามคนนี กลั ้านายของข ้าพเจ ้า ่ และร ับเกียรติต่อหน้าท่าน และดืมเหล ้าองุ ่น ่ งร่วมกับพวกเราและ และจงรืนเริ ้ นลูกสาวคนหนึ่งของชาวอัสซีเรียซึงร ่ ับใช ้ในบ ้านของ ทาให ้วันนี เป็ Nabuchodonosor 14 จูดธิ จึงพูดกับเขาว่า ้ ้าพเจ ้าเป็ นใครจึงจะได้กราบทูลเจ ้านายของข ้าพเจ ้า" "บัดนี ข ่ ่ สิงใดทีพระองค ์พอพระทัยฉันจะกระทาโดยเร็ว และมันจะเป็ นความยินดีของฉันตราบจนวันตาย ้ ้ าและเครืองแต่ ่ ้ 15 นางจึงลุกขึนแต่ งตัวด้วยเสือผ้ งกายทังหมดของผู ห ้ ญิง ้ อสู ่ ้กับโฮโลเฟอร ์เนส และสาวใช ้ของนางก็ไปปูหนังนุ่ มๆ ลงบนพืนเพื ่ ่ ่ งและ ซึงนางได้ร ับจากบาโกอัสสาหร ับใช ้ในชีวต ิ ประจาวันเพือนางจะได้นั กินบนพวกเขา ่ ดธิ เข ้ามาและนั่งลง 16 เมือจู โฮโลเฟอร ์เนสจิตใจของเขาก็สะเทือนใจกับเธอ และจิตใจของเขาก็หวั่นไหว ่ ่ และเขาปรารถนาทีจะเป็ นเพือนกั บเธออย่างมาก ่ ้ วน ่ เพราะเขารอเวลาทีจะหลอกลวงเธอตั งแต่ ั ทีเขาได้เห็ นเธอ ่ ด และสนุ กสนานไปกับเรา” 17 แล ้วโฮโลเฟอร ์เนสพูดกับเธอว่า “เชิญดืมเถิ ่ ยวนี ๋ ้ 18 จูดธิ จึงกล่าวว่า "เจ ้านายของข ้าพเจ ้า ข ้าพเจ ้าจะดืมเดี ้ ่ ้ เพราะวันนี ชีวต ิ ของข ้าพเจ ้ายิงใหญ่กว่าทุกวันตังแต่ข ้าพเจ ้าเกิดมา" 19 ่ งที ่ สาวใช ่ แล ้วนางก็ร ับประทานและดืมสิ ้ของนางเตรียมไว ้ต่อพระพักตร ์พระ องค ์ 20 และโฮโลเฟอร ์เนสก็ชนชมยิ ื่ นดีในตัวเธอมาก ่ ่ ่ ่งวันตังแต่ ้ เขาเกิด และดืมเหล ้าองุ ่นมากกว่าทีเขาดื มในเวลาหนึ บทที่ 13 ่ งเวลาเย็น พวกผูร้ ับใช ้ก็รบ 1 เมือถึ ี ออกไป และบาโกอัสก็ปิดเต็นท ์อยู่ข ้างนอก และไล่บริกรออกไปให ้พ้นหน้าเจ ้านายของเขา และพวกเขาก็ไปนอนของตน ้ เพราะว่าทุกคนเหน็ ดเหนื่อยเพราะงานเลียงได้ยาวนานแล ้ว 2 และจูดธิ ก็เหลืออยู่ตามลาพังในเต็นท ์ และโฮโลเฟอร ์เนสก็นอนอยู่ตามลาพังบนเตียงของเขา ่ เพราะเขาอิมด้วยเหล ้าองุ ่น 3 จูดธิ สั่งให ้สาวใช ้ของเธอยืนอยู่ข ้างนอกห ้องนอนและรอเธออยู่ ่ ออกมาเหมือนอย่างทีเธอท าทุกวัน เพราะเธอบอกว่าเธอจะออกไปสวดมนต ์และพูดกับบาโกอัสตามจุดประสง ค ์เดียวกัน 4 ทุกคนก็ออกไปกันหมด ไม่เหลือสักคนเดียวในห ้องนอน ่ นอยู่ข ้างเตียงก็พูดในใจว่า ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ จากนั้นจูดธิ ซึงยื ้ "ข ้าแต่พระเจ ้าผูท ้ รงอานาจทังหลาย ้ ่ โปรดมองดูของขวัญนี บนผลงานแห่ งมือของเราเพือความสู งส่งของกรุงเย รูซาเล็ม" ้ นเวลาทีจะช่ ่ วยมรดกของเจ ้า 5 บัดนี เป็ ้ อสู ้เรา และประหารรางวัลของเจ ้าให ้พินาศศัตรูทลุ ี่ กขึนต่ ่ ่ 6 แล ้วนางก็มาถึงเสาเตียงซึงอยู่ทศี ี รษะของโฮโลเฟอร ์เนส ่ ่ ่น และถอดเครืองราชอิ สริยาภรณ์ของเขาลงจากทีนั ่ 7 และเข ้าไปใกล ้ทีนอนของเขา และจับผมบนศีรษะของเขาแล ้วพูดว่า "ข ้าแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าพระเจ ้าแห่งอิสราเอลในวันนี ้ ขอทรงโปรดประทานกาลังแก่ข ้าพระองค ์ด้วย" ้ั 8 นางได้ตบคอเขาสองครงด้วยสุ ดกาลังของเธอ และเธอก็เอาศีรษะของเขาไปจากเขา
9 และทรุดตัวลงจากเตียงแล ้วดึงกระบังลมลงมาจากเสา และหลังจากนั้นอานนท ์ก็ออกไป และมอบศีรษะของโฮโลเฟิ ร ์นให ้สาวใช ้ของเธอ 10 และนางก็ใส่มน ั ไว ้ในกระสอบของนาง ้ แล ้วทังสองก็ พากันไปอธิษฐานตามธรรมเนี ยมของตน ่ และเมือพวกเขาผ่ านค่ายไปแล ้ว เขาก็เดินอ ้อมหุบเขา ้ และขึนไปบนภูเขาเบธูเลีย และมาถึงประตูเมืองนั้น ่ 11 แล ้วจูดธิ พูดกับทหารยามทีประตู แต่ไกลว่า "เปิ ดประตูเถิด เปิ ดประตูเถิด พระเจ ้า พระเจ ้าของเราทรงสถิตกับเรา ่ เพือแสดงฤทธานุ ภาพของพระองค ์ในกรุงเยรูซาเล็ม ่ และกาลังของพระองค ์ในการต่อสูกั ้ บศัตรู ดังทีพระองค ์ทรงมี ทาวันนี ้ ่ 12 เมือชาวเมืองของเธอได้ยินเสียงของเธอ ่ พวกเขาก็รบ ี ลงไปทีประตู เมืองของตน และเรียกพวกผูใ้ หญ่ของเมืองมา ้ กและผูใ้ หญ่ 13 แล ้วพวกเขาก็วงไปกั ิ่ นหมดทังเด็ ่ ้นเป็ นเรืองแปลก ่ เพราะการทีนางมานั จึงเปิ ดประตูร ับพวกเขา และก่อไฟจุดไฟแล ้วยืนล ้อมรอบพวกเขา 14 แล ้วนางก็พูดกับพวกเขาด้วยเสียงอันดังว่า "ฉันว่าสรรเสริญ สรรเสริญพระเจ ้า สรรเสริญพระเจ ้า เพราะพระองค ์ไม่ได้ทรงเอาความเมตตาของพระองค ์ไปจากพงศ ์พันธุ ์อิสร าเอล แต่ได้ทาลายศัตรูของเราด้วยมือของเราในคืนนี "้ 15 นางจึงหยิบศีรษะออกจากถุงมาแสดง และกล่าวแก่พวกเขาว่า ดูเถิด หัวหน้าของโฮโลเฟอร ์เนส ผูบ้ ญ ั ชาการกองทัพของอัสซูร ์ และดูเถิด ่ ้ หลังคาทีเขานอนเมามายอยู่นน ั และองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงประหารเขาด้วยมือของผูห ้ ญิงคนหนึ่ง 16 องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงพระชนม ์อยู่ฉันใด ่ ้าพเจ ้าไป ผูท ้ รงพิทก ั ษ ์ข ้าพเจ ้าในทางของข ้าพเจ ้าทีข สีหน้าของข ้าพเจ ้าได้หลอกลวงพระองค ์ไปสู่ความพินาศของพระองค ์ แต่พระองค ์มิได้ทรงกระทาบาปร่วมกับข ้าพเจ ้า ่ าให ้ข ้าพเจ ้าเป็ นมลทินและทาให ้ข ้าพเจ ้าอับอาย เพือท ้ 17 แล ้วคนทังปวงก็ ประหลาดใจอย่างยิง่ จึงกราบลงนมัสการพระเจ ้า ้ และพูดเป็ นเอกฉันท ์ว่า "ข ้าแต่พระเจ ้าของข ้าพระองค ์ทังหลาย สาธุการแด่พระองค ์ ่ ้ ซึงในวั นนี ได้ทรงท าลายศัตรูแห่งชนชาติของพระองค ์" 18 แล ้วโอเซียสพูดกับเธอว่า โอ ธิดาเอ๋ย เจ ้าได้ร ับพรจากพระเจ ้าผูส้ ูงสุดเหนื อสตรีทงปวงบนแผ่ ั้ นดินโลก และสาธุการแด่พระเจ ้าพระผูเ้ ป็ นเจ ้า ้ าทังหลายและแผ่ ้ ผูท ้ รงสร ้างชันฟ้ นดินโลก ่ ้ ซึงได้ชีนาท่านให ้ตัดศีรษะของหัวหน้าศัตรูของเราออก 19เพราะความมั่นใจของเจ ้าจะไม่พรากไปจากใจของมนุ ษย ์ผูจ้ ดจาฤทธา นุ ภาพของพระเจ ้าเป็ นนิ ตย ์ ่ ้ ่ นการสรรเสริญเป็ นนิ ตย ์ 20 และพระเจ ้าทรงนาสิงเหล่ านี มาสู ่ท่านเพือเป็ ่ ่ ่ ่ เพือมาเยียมท่านในสิงทีดี ่ เพราะท่านไม่ได้ไว ้ชีวต ิ เพือความทุ กข ์ยากในประเทศของเรา แต่ได้ทรงแก ้แค้นความพินาศของเรา ้ โดยดาเนิ นทางตรงต่อพระพักตร ์พระเจ ้าของเรา และคนทังหลายก็ กล่าวว่า จะเป็ นอย่างนั้น ก็เป็ นอย่างนั้น บทที่ 14 ่ องของข ้าพเจ ้า จงฟังข ้าพเจ ้าเถิด 1 แล ้วจูดธิ จึงพูดกับพวกเขาว่า "พีน้ ้ ่ งทีสุ ่ ดของกาแพงของท่าน" และเอาศีรษะนี ไปแขวนไว ้บนทีสู 2 และทันทีทรุี่ ง่ เช ้าปรากฏขึน้ และดวงอาทิตย ์จะส่องแสงบนแผ่นดินโลก จงทุกคนจงนาอาวุธของตนออกไป และให ้ผูก้ ล ้าหาญทุกคนออกไปจากเมือง ้ านเป็ นนายทหารเหนื อพวกเขา ราวกับว่าท่านจะทาอย่างนั้น และตังท่ ่ ่งนาเพือเฝ้ ่ ายามชาวอัสซีเรีย แต่อย่าลงไป ลงไปทีทุ 3 แล ้วพวกเขาจะสวมชุดเกราะและจะเข ้าไปในค่ายของเขา ่ ่ นท ์ของโฮโลเฟอร ์เนส และยกแม่ทพ ั ของกองทัพอัสซูร ์ขึน้ และจะวิงไปที เต็ แต่จะไม่พบเขา แล ้วความกลัวก็จะตกแก่พวกเขา และพวกเขาก็ จะหนี ไปต่อหน้าเจ ้า
4ดังนั้นเจ ้าและบรรดาผูท ้ อาศั ี่ ยอยู่ตามชายฝั่งของอิสราเอลจงไล่ตามพวกเ ่ ขา และทาลายล ้างพวกเขาในขณะทีพวกเขาไป ่ านจะกระทาสิงเหล่ ่ 5 แต่กอ ่ นทีท่ านี ้ ขอเรียกข ้าพเจ ้าว่าอาคิโอร ์ชาวอัมโมน ่ ่ เพือเขาจะได้มองเห็ นและรู ้จักพระองค ์ผูด้ ูหมินวงศ ์วานอิสราเอล ้ และทรงส่งเขามาหาเราเหมือนใกล ้จะสินพระชนม ์ 6 แล ้วพวกเขาก็เรียกอาคีโอร ์ออกมาจากบ ้านของโอซีอสั ่ และเมือเขามาถึ งและเห็นศีรษะของโฮโลเฟอร ์เนสอยู่ในมือชายคนหนึ่งใน ่ ทีประชุ มของประชาชน เขาก็ล ้มลงถึงหน้าและจิตวิญญาณของเขาหมดสติไป ่ 7 แต่เมือคนเหล่ านั้นพาเขากลับมาแล ้ว เขาก็ล ้มลงแทบเท ้าของจูดธิ และแสดงความเคารพต่อเธอ และกล่าวว่า "ขอให ้ท่านได้ร ับพรในพลับพลาทุกแห่งของยูดาห ์ ่ และในทุกประชาชาติทได้ยิ ี่ นชือของท่ านจะต้องประหลาดใจ" ้ ่ งปวงที ้ ่ านได้กระทาในสมัยนี ให ้ ้ 8เพราะฉะนั้นบัดนี จงบอกข ้าพเจ ้าถึงสิงทั ท่ ้ ดธิ ก็เล่าให ้เธอฟังถึงสิงที ่ เธอท ่ ข ้าพเจ ้าฟัง จากนันจู าไปท่ามกลางผูค้ น ้ วน ่ ่ ้นทีเธอพู ่ ตังแต่ ั ทีเธอออกไปจนถึ งชัวโมงนั ดกับพวกเขา ่ 9 เมือนางหยุดพูดแล ้ว ประชาชนก็โห่ร ้องเสียงดัง และทาเสียงอึกทึกครึกโครมไปในเมืองของตน ่ ่ พระเจ ่ 10 และเมืออาคี โอร ์ได้เห็นทุกสิงที ้าแห่งอิสราเอลทรงกระทา ่ เขาก็เชือในพระเจ ้าอย่างมาก ้ และเข ้าสุหนัตเนื อหนั งหุ ้มปลายองคชาตของเขา และได้เข ้าร่วมกับวงศ ์วานอิสราเอลจนถึงทุกวันนี ้ 11 และทันทีทรุี่ ง่ เช ้า พวกเขาแขวนศีรษะของโฮโลเฟอร ์เนสไว ้บนกาแพง และทุกคนก็หยิบอาวุธของตน และพวกเขาก็ออกไปเป็ นฝูงๆ ่ องแคบของภูเขา ไปทีช่ ่ ่ 12แต่เมือคนอั สซีเรียเห็นพวกเขาก็ส่งคนไปไปหาบรรดาผูน ้ าซึงมาหานาย ทหารและนายทหารของพวกเขา และไปหาเจ ้านายทุกคนด้วย ่ นท ์ของโฮโลเฟอร ์เนส 13 ดังนั้นพวกเขาจึงมาทีเต็ ้ ่ ด และพูดกับผูด้ ูแลทร ัพย ์สินทังหมดของเขาว่ า "นายของพวกเราตืนเถิ ่ เพราะพวกทาสมีใจกล ้าทีจะลงมาสู ้รบกับพวกเรา ่ ้ นไป" ้ เพือพวกเขาจะถู กทาลายสินสิ 14 แล ้วเข ้าไปในเมืองบาโกอัสและเคาะประตูเต็นท ์ เพราะเขาคิดว่าเขาเคยนอนกับจูดธิ แล ้ว 15 แต่เพราะไม่มใี ครตอบ เขาจึงเปิ ดออกแล ้วเข ้าไปในห ้องนอน ้ และศีรษะของเขาถูกถอดไปจากเขา และพบว่าเขานอนตายอยู่บนพืน ้ 16 ดังนันท่านจึงร ้องเสียงดัง ร ้องไห ้และถอนหายใจ ้ าของเขา และเสียงร ้องอันทรงพลัง และฉี กเสือผ้ ่ ่ พบเธอ 17 หลังจากทีเขาเข ้าไปในเต็นท ์ทีจู่ ดธิ พักอยู่ เมือไม่ เขาก็กระโดดออกไปหาประชาชนและร ้องว่า ้ 18 ทาสเหล่านีได้กระท าการทรยศ ่ หญิงชาวฮีบรูคนหนึ งได้นาความอับอายมาสู่ราชวงศ ์ของกษัตริย ์เนบูโชโด ้ มศ โนซอร ์ เพราะดูเถิด โฮโลเฟิ ร ์นเนสนอนอยู่บนพืนไม่ ี รี ษะ ่ 19 เมือผูบ้ งั คับบัญชากองทัพอัสซีเรียได้ยินถ้อยคาเหล่านี ้ ้ ก็ฉีกเสือของตน จิตใจก็ป่ นป่ ั วนอย่างน่ าประหลาด ก็มเี สียงร ้องและเสียงดังไปทั่วค่าย บทที่ 15 ่ ่ ่ในเต็นท ์ได้ยินก็ประหลาดใจกับเหตุการณ์ทเกิ 1 เมือคนที อยู ี่ ดขึน้ ้ 2 ความกลัวและความสั่นสะท ้านเกิดขึนแก่ พวกเขา ่ จนไม่มใี ครกล ้าหลบสายตาเพือนบ ้านของเขา ่ ่ แต่พวกเขาก็รบ ี วิงหนี ออกไปทุกทางในทีราบและในแดนเทื อกเขา ่ ้ 3 พวกทีตังค่ายอยู่บนภูเขารอบๆ เมืองเบธูเลียก็หนี ไปด้วย ่ นนักรบก็รบ แล ้วชนชาติอส ิ ราเอลทุกคนทีเป็ ี รุดเข ้ามาหาพวกเขา ่ 4 แล ้วส่ง Ozias ไปที Betomasthem และ Bebai และ Chobai และ Cola ้ ่ ท ่ าไปแล ้ว และไปยังชายฝั่งทังหมดของอิ สราเอล ผูท ้ ควรจะเล่ ี่ าถึงสิงที ่ าลายล ้างพวกเขา และให ้ทุกคนรีบรุดไปหาศัตรูเพือท ่ 5 เมือชนชาติ อส ิ ราเอลได้ยินดังนั้น ้ พวกเขาทังหมดก็ตกลงเข ้าโจมตีพวกเขาพร ้อมใจกัน ่ องโชบัย และประหารพวกเขาเสียทีเมื
บรรดาผูท ้ มาจากกรุ ี่ งเยรูซาเล็มและจากทั่วแดนเทือกเขาก็เช่นเดียวกัน ้ ้ ในค่ายของศัตรู) (เพราะมีคนเล่าให ้ฟังถึงเหตุการณ์ทเกิ ี่ ดขึนนี ่ ่ในกาลาดและในกาลิลก และพวกทีอยู ี ็ไล่ล่าพวกเขาอย่างมากมาย จนกระทั่งพวกเขาพ้นเมืองดามัสกัสและเขตแดนของเมืองนั้นไป ่ อซึงอาศั ่ 6ส่วนทีเหลื ยอยู่ทเบธู ี่ เลียก็มาตกในค่ายอัสซูร ์และทาลายล ้างพวก เขาและอุดมสมบูรณ์มาก ่ บมาจากการฆ่าฟันยังมีสงที ่ิ เหลื ่ ออยู่ 7 และชนชาติอส ิ ราเอลทีกลั และหมู่บ ้านและเมืองต่างๆ ่ ่ในภูเขาและในทีราบก็ ่ ซึงอยู ได้ของทีริ่ บได้มากมาย เพราะว่าคนจานวนมากมีมาก 8 แล ้วโยอาซิมมหาปุโรหิต และพวกผูใ้ หญ่ของชนชาติอส ิ ราเอลผูอ้ ยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม ่ ทพระเจ ได้มาเห็นสิงดี ี่ ้าได้ทรงสาแดงแก่อส ิ ราเอล และมาพบจูดธิ และทักทายเธอ ่ 9 เมือพวกเขามาหาเธอ พวกเขาก็อวยพรเธอพร ้อมกัน และพูดกับเธอว่า ่ "เธอคือความสูงส่งของเยรูซาเล็ม เธอคือสง่าราศีอน ั ยิงใหญ่ ของอิสราเอล ่ ่ เธอคือความชืนชมยินดีอน ั ยิงใหญ่ของประชาชาติของเรา" ่ งหมดนี ้ ้ 10 เจ ้าได้กระทาสิงทั ด้วยมื อของเจ ้า ่ เจ ้าได้ทาดีมากมายแก่อส ิ ราเอล และพระเจ ้าทรงพอพระทัยในสิงเหล่ านั้น ขอให ้เจ ้าได้ร ับพระพรจากพระเจ ้าผูท ้ รงฤทธานุ ภาพสืบไปเป็ นนิ ตย ์ ้ และคนทังหลายก็ พูดว่า "เอาเถอะ" 11 ประชาชนได้ทาลายค่ายเป็ นเวลาสามสิบวัน แล ้วพวกเขาก็มอบเต็นท ์ ่ ้ จาน เตียง ภาชนะ และสิงของทั งหมดของเขาให ้แก่จด ู ธิ โฮโลเฟอร ์เนส แล ้วเธอก็หยิบมันมาปูบนล่อของเธอ และจัดเกวียนของเธอวางไว ้บนนั้น ้ ่ิ ้ามาหาเธอ และอวยพรเธอ 12 แล ้วผูห ้ ญิงอิสราเอลทังหมดก็ วงเข ่ และเต้นราในหมู่พวกเขาเพือเธอ ่ มอบให ้แก่ผห ่ ่กบ และเธอก็ถอ ื กิงไม้ ู ้ ญิงทีอยู ั เธอด้วย ่ ่กบ 13 พวกเขาสวมพวงมาลัยมะกอกให ้เธอและสาวใช ้ของเธอทีอยู ั เธอ และเธอก็นาหน้าผูห ้ ญิงทุกคนในงานเต้นรา ้ และผูช ้ ายอิสราเอลทุกคนก็สวมเสือเกราะพร ้อมพวงมาลัยและร ้องเพลงตา มไปด้วย ในปากของพวกเขา บทที่ 16 ่ ้องเพลงขอบพระคุณนี ทั ้ ่วอิสราเอล 1 จูดธิ เริมร ้ และคนทังปวงร ้องเพลงสรรเสริญตามเธอ ่ 2 และจูดธิ กล่าวว่า "จงเริมต้นเข ้าเฝ้ าพระเจ ้าของข ้าพเจ ้าด้วยรามะนา จงร ้องเพลงถวายพระเจ ้าของข ้าพเจ ้าด้วยฉาบ จงทานองเพลงสดุดบ ี ทใหม่ถวายแด่พระองค ์ จงยกย่องพระองค ์ และร ้องออกพระนามของพระองค ์" 3 เพราะพระเจ ้าทรงทาลายสงคราม ้ เพราะพระองค ์ทรงช่วยข ้าพเจ ้าให ้พ้นจากเงือมมื อของผูข ้ ่มเหงข ้าพเจ ้าท่า ่ มกลางค่ายต่างๆ ทีอยู่ท่ามกลางประชาชน ่ 4 อัสซูร ์มาจากภูเขาทางเหนื อ มาพร ้อมกับกองทัพนับหมืน ่ ดกันกระแสน ้ ้าได้ และพลม้าของเขาได้ปิ ดล ้อมเนิ นเขาแล ้ว ฝูงชนทีสกั 5 เขาอวดว่าเขาจะเผาเขตแดนของข ้าพเจ ้า ่ ดนมลงกับพืน ้ และฆ่าคนหนุ่ มของข ้าพเจ ้าด้วยดาบ และฟาดเด็กทีดู ่ และกระทาทารกของข ้าพเจ ้าให ้เป็ นเหยือ และกระทาให ้สาวพรหมจารีของข ้าพเจ ้าเป็ นของทีริ่ บได้ ์ 6แต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าผูท ้ รงมหิทธิฤทธิทรงท าให ้พวกเขาผิดหวังด้วยน้ามื อของสตรี 7 เพราะผูย้ งใหญ่ ิ่ ไม่ได้ล ้มลงโดยคนหนุ่ ม ้ ตรชายของชาวไททันก็มไิ ด้โจมตีเขา หรือยักษ ์สูงก็โจมตีเขา ทังบุ แต่จูดธิ บุตรสาวของเมรารีทาให ้เขาอ่อนแอลงด้วยรูปลักษณ์ทสวยงามขอ ี่ งเธอ ้ าทีเป็ ่ นม่ายของนางออกเพือยกย่ ่ 8เพราะนางถอดเสือผ้ องบรรดาผูถ้ ูกกดขี่ ในอิสราเอล และเอาน้ามันชโลมหน้านาง และเอายางมัดผมของนาง และเอาผ้าป่ านมาหลอกลวงเขา 9 รองเท ้าแตะของนางทาให ้ดวงตาของเขาสะเทือนใจ ความงามของนางทาให ้จิตใจของเขาถูกกักขัง ้ าก็ลอดผ่านคอของเขา และเสือผ้
10 พวกเปอร ์เซียสะเทือนใจเพราะความกล ้าหาญของเธอ และคนมีเดียก็สะเทือนใจเพราะความแข็งแกร่งของเธอ 11 แล ้วผูท ้ ุกข ์ใจของฉันก็โห่ร ้องด้วยความยินดี และคนอ่อนแอของฉันก็ร ้องเสียงดัง แต่พวกเขาประหลาดใจ ้ งเสียงแต่ถูกคว่าลง คนเหล่านี เปล่ 12 บุตรชายของหญิงสาวได้แทงพวกเขาทะลุ และทาร ้ายพวกเขาเหมือนเป็ นลูกของผูล้ ภั ี้ ย พวกเขาพินาศด้วยการสูรบของพระเจ ้ ้า 13 ข ้าพระองค ์จะร ้องเพลงบทใหม่ถวายพระเจ ้า ข ้าแต่พระเจ ้า ่ พระองค ์ทรงยิงใหญ่ และรุง่ โรจน์ อัศจรรย ์ในพละกาลัง และเป็ นอมตะ ้ 14 ให ้สรรพสัตว ์ทังหลายปรนนิ บต ั พ ิ ระองค ์ เพราะพระองค ์ทรงพูด และมันก็ถูกสร ้างขึน้ พระองค ์ทรงส่งวิญญาณของพระองค ์ออกไป ้ และมันได้ทรงสร ้างมันขึนมา และไม่มผ ี ใู ้ ดสามารถต้านทานเสียงของพระองค ์ได้ ่ 15 เพราะภูเขาจะถูกเคลือนไปจากรากฐานพร ้อมกับน้า ้ งต่ ้ อพระพักตร ์พระองค ์ หินจะละลายเหมือนขีผึ แต่พระองค ์ทรงเมตตาผูท ้ ย ี่ าเกรงพระองค ์ ่ ้ ่ ่ 16 เพราะว่าเครืองบูชาทังหลายนั้นน้อยเกินไปทีจะเป็ นกลินหอมแก่ เจ ้า ้ ้ ่ และไขมันทังหมดนันไม่เพียงพอสาหร ับเครืองเผาบูชาของเจ ้า แต่ผท ู้ ย ี่ าเกรงพระเยโฮวาห ์ก็ยงใหญ่ ิ่ อยู่ตลอดเวลา ้ อสูก้ บ 17 วิบต ั แิ ก่ประชาชาติทลุ ี่ กขึนต่ ั ญาติพน้ ี่ องของเรา! ์ พระเจ ้าผูท ้ รงมหิทธิฤทธิจะทรงแก ้แค้นพวกเขาในวันพิพากษา ้ โดยทรงใส่ไฟและหนอนเข ้าไปในเนือของพวกเขา และพวกเขาจะรู ้สึกถึงพวกเขาและร ้องไห ้ตลอดไป 18 ทันทีทพวกเขาเข ี่ ้าไปในกรุงเยรูซาเล็ม พวกเขาก็นมัสการองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า ์ ้ว และทันทีทประชาชนได้ร ี่ ับการชาระให ้บริสุทธิแล ่ ่ ชาฟรี และของกานัลของพวกเขา พวกเขาก็ถวายเครืองเผาบู ชา เครืองบู ่ ้ ่ 19 จูดธิ ก็อุทศ ิ สิงของทั งหมดของโฮโลเฟิ ร ์นเนสซึงประชาชนมอบให ้เธอ ่ และมอบหลังคาซึงเธอได้นาออกจากห ้องนอนของเขาไปเป็ นของขวัญแด่ พระเจ ้า 20ประชาชนจึงได้ร่วมร ับประทานอาหารในกรุงเยรูซาเล็มหน้าสถานบริสุท ธิต่์ อไปเป็ นเวลาสามเดือน และจูดธิ ก็อยู่กบ ั พวกเขา ่ เลีย 21 ภายหลังเวลานี ้ ทุกคนก็กลับไปยังมรดกของตน และจูดธิ ก็ไปทีเบธู ์ และยังคงอยู่ในกรรมสิทธิของตน และในสมัยของนางก็มเี กียรติไปทั่วประเทศ 22 มีคนมากมายปรารถนาเธอ แต่ไม่มผ ี ใู ้ ดรู ้จักเธอตลอดชีวต ิ ของเธอ หลังจากนั้นมนัสเสสสามีของเธอก็สนชี ิ ้ วต ิ และถูกรวบรวมไปอยู่กบ ั บรรพบุ รุษของเขา ้ อยๆ ่ 23 แต่นางก็ได้ร ับเกียรติเพิ่มมากขึนเรื ่ และนางก็แก่ขนในบ ึ้ ้านสามีของนางเมืออายุ หนึ่งร ้อยห ้าปี ้ และได้ทาให ้สาวใช ้ของนางเป็ นอิสระ นางจึงสินพระชนม ์ในเบธูเลีย ้ ้ และเขาทังหลายก็ฝังนางไว ้ในถาของมนัสเสสสามีของนาง ่ ่ ้ วต 24 วงศ ์วานอิสราเอลคราครวญถึ งเธอเจ็ดวัน และก่อนทีเธอจะสิ นชี ิ ่ เธอได้แจกจ่ายสิงของของเธอให ้กับบรรดาญาติใกล ้ชิดกับมนัสเสสสามีข ่ ่ ดของเธอ องเธอ และแก่ญาติพน้ ี่ องทีใกล ้ทีสุ ่ าให ้ชนชาติอส 25และไม่มส ี ก ั คนเดียวทีท ิ ราเอลหวาดกลัวอีกต่อไปในสมัย ของจูดธิ หรือภายหลังการตายของเธอเป็ นเวลานาน