บทที่ 1 ่ 1 มีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบาบิโลนชือโยอาคิ ม ่ ่ 2 และพระองค ์ทรงมีภรรยาคนหนึ งชือซูซานนา เป็ นบุตรสาวของเชลเซียส เป็ นสตรีทงามมาก ี่ ่ และเป็ นคนทีเกรงกลั วพระเจ ้า 3 บิดามารดาของนางก็ชอบธรรมด ้วย ่ และสังสอนบุ ตรสาวของตนตามกฎของโมเสส 4 โยอาซิมเป็ นเศรษฐีมากและมีสวนสวยอยู่รว่ มกับบา้ นของเ ขา และพวกยิวก็หน ั ไปหาเขา ่ เพราะพระองค ์ทรงมีเกียรติมากกว่าคนอืนๆ 5 ้ ผ้ อ ในปี เดียวกันนั้นเองได ้ร ับการแต่งตังให ู ้ าวุโสสองคนเป็ น ่ ผูพ ้ พ ิ ากษา ดังทีองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าตรัสว่า ่ ้ายมาจากบาบิโลนจากผูพ ความชัวร ้ พ ิ ากษาสมัยโบราณ ่ ซึงดูเหมือนปกครองประชาชน ่ ้ บไว ้มากทีบ ่ ้านของโยอาชิม 6 สิงเหล่ านี เก็ และบรรดาผูท้ มี ี่ คดีความตามกฎหมายก็มาหาพวกเขา ่ ่ 7 เมือประชาชนออกเดิ นทางตอนเทียง ่ นเล่น ซูซานนาก็เข ้าไปในสวนของสามีเพือเดิ ้ 8 ผูอ้ าวุโสทังสองเห็ นเธอเข ้าไปและเดินไปทุกวัน ราคะของเขาจึงเร่าร ้อนต่อเธอ 9 และพวกเขาได ้บิดเบือนจิตใจของตนเอง ่ และหันเหสายตาของตนเสีย เพือจะไม่ ได ้มองดูสวรรค ์ ้ หรือจดจาเพียงคาพิพากษาเท่านัน ้ 10 แม้ว่าทังสองจะบาดเจ็ บด ้วยความรกั ของนาง แต่ก็ไม่มใี ครกล ้าแสดงความทุกข ์ใจให ้อีกฝ่ ายหนึ่ ง 11 ่ เพราะพวกเขาละอายใจทีจะประกาศราคะตั ณหาของตนว่า ่ อยากจะเกียวข ้องกับเธอ 12 ้ ่ แต่เขาทังหลายเฝ้ าดูเธออย่างขะมักเขม้นทุกวันเพือจะพบเ ธอ 13 คนหนึ่งพูดกันว่า "เรากลับบา้ นกันเถอะ เพราะใกล ้จะถึงเวลาอาหารเย็นแล ้ว" ่ 14 เมือออกไปแล ้ว พวกเขาก็แยกตัวออกจากกัน ่ แล ้วกลับมายังทีเดิม และภายหลังได ้ถามถึงเหตุของกันและกันแล ้ว ก็ทราบถึงราคะตัณหาของตน ้ ่อยู่ด ้วยกัน เมือพบเธอเพี ่ แล ้วจึงนัดเวลาให ้ทังคู ยงลาพัง ้ 15 ครนพอเห็ ั นเวลาพอดี เธอก็เข ้าไปเหมือนแต่กอ ่ นมีสาวใช ้สองคนเท่านั้น และอยากจะอาบน้าในสวน เพราะอากาศร ้อน 16 ่ ่ นไม่มศ ่ อนตัวและเฝ้ าดูเธ ทีนั ี พนอกจากผูอ้ าวุโสสองคนทีซ่ ออยู่
17 แล ้วนางจึงบอกสาวใช ้ของเธอว่า "เอาน้ามันและลูกบอลซ ักผ้ามาใหฉ ้ ัน แล ้วปิ ดประตูสวนให้ฉันจะล ้างฉัน" ้ ่ 18 เขาทังหลายก็ ทาตามทีเธอสั ง่ ปิ ดประตูสวน ่ ่ ่ ่ ้ แล ้วออกไปทีประตู องคมนตรีเพือไปเอาของที เธอสั งไว แต่เขาไม่เห็นพวกผูใ้ หญ่เพราะพวกเขาซ่อนไว ้ ่ 19 เมือสาวใช ้ออกไปแล ้ว ้ ้ งไปหาเธอแล ่ ผูอ้ าวุโสทังสองก็ลุกขึนวิ ้วพูดว่า 20 ดูเถิด ประตูสวนปิ ดอยู่ ไม่ให้ใครเห็นเรา และเราหลงรักท่าน จึงยอมให้เราและนอนกับเรา 21 ถ ้าท่านไม่ประสงค ์ เราจะเป็ นพยานปรกั ปราท่านว่ามีชายหนุ่ มคนหนึ่งอยู่กบ ั ท่ ้ าน ดังนันท่านจึงส่งสาวใช ้ของท่านไปจากท่าน 22 ซูซานนาถอนหายใจแล ้วพูดว่า ่ ้ "ฉันอึดอัดไปหมดทุกด ้านแล ้ว เพราะถ ้าฉันทาสิงนี ฉันก็ตายแล ้ว และถ ้าฉันไม่ทา ฉันก็หนี มอ ื ของคุณไปไม่ได"้ 23 ่ ้าพระองค ์จะตกอยู่ในพระหัตถ ์ของพระอง เป็ นการดีกว่าทีข ค ์และไม่กระทา ดีกว่าทาบาปในสายพระเนตรขององค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า ้ั 24 ซูซานนาก็ร ้องเสียงดัง และผูใ้ หญ่ทงสองก็ ร ้องต่อเธอ ่ 25 แล ้ววิงไปเปิ ดประตูสวน 26 ่ ่ เมือคนใช ้ในบ ้านไดย้ น ิ เสียงร ้องในสวนก็รบ ี เข ้าไปทีประตู อ ่ ว่าเกิดอะไรขึนกั ้ บนาง งคมนตรีเพือดู ่ ่ 27 แต่เมือพวกผู ใ้ หญ่แจ ้งเรืองของตนแล ้ว ่ ก พวกผูร้ บั ใช ้ก็รู ้สึกละอายใจยิงนั เพราะไม่เคยมีผใู ้ ดเล่าถึงซูซานนาเช่นนั้นเลย 28 ต่อมาวันรุง่ ขึน้ ่ เมือประชาชนพากั นมาหาโยอาซิมสามีของนาง ้ ่ ผูเ้ ฒ่าทังสองก็ มาคิดร ้ายกับซูซานนาเพือจะประหารนาง 29 และกล่าวต่อหน้าประชาชนว่า "จงเรียกซูซานนา บุตรสาวของเชลเซียส ภรรยาของโยอาซิมมา" พวกเขาก็เลยส่งไป 30 นางจึงมาพร ้อมกับบิดามารดา ลูกๆ ้ และญาติพน้ ี่ องทังหมดของเธอ ่ 31 ซูซานนาเป็ นผูห้ ญิงทีละเอี ยดอ่อนมาก ่ และงดงามมากเมือมองดู ่ ้ายเหล่านี สั ้ งให ่ เ้ ปิ ดหน้าของเธอ 32 และคนชัวร (เพราะเธอถูกคลุมไว ้) ่ เพือพวกเขาจะได ้เต็มไปด ้วยความงามของเธอ ่ 33 เพราะฉะนั้น เพือนๆ ้ ่ นเธอก็ร ้องไห ้ ของเธอและคนทังปวงที เห็ 34 ้ ้ ามกลางประชาชนและวางมือ แล ้วผูอ้ าวุโสทังสองก็ ยน ื ขึนท่ บนศีรษะของเธอ
้ 35 และนางก็ร ้องไห ้แหงนหน้าขึนมองท้ องฟ้ า เพราะใจของนางวางใจในพระเจ ้า ่ 36 พวกผูใ้ หญ่พูดว่า "ขณะทีเราเดิ นอยู่ในสวนตามลาพัง ้ ผูห้ ญิงคนนี ก็เข ้ามาพร ้อมสาวใช ้สองคน และปิ ดประตูสวนแล ้วไล่สาวใช ้ออกไป 37 ่ อนตัวอยู่ในนั้นเข ้ามาหาเธอและนอน ชายหนุ่ มคนหนึ่งซึงซ่ กับเธอ 38 ่ นอยู่มุมหนึ่ งของสวนเมือเห็ ่ นความชัวนี ่ จึ ้ งวิ่ แล ้วพวกเราทียื งไปหาพวกเขา ่ ่ 39 เมือเราเห็ นเขาอยู่ด ้วยกัน ชายทีเราจั บไว ้ไม่ได ้ เพราะเขาแข็งแกร่งกว่าเราจึงเปิ ดประตูแล ้วกระโดดออกไป ่ ้ 40 แต่เมือได ้พาผูห ้ ญิงคนนี ไปแล ้ว ้ เราก็ถามว่าชายหนุ่ มคนนันเป็ นใคร แต่เธอไม่ยอมบอกเรา ่ เราเป็ นพยานถึงสิงเหล่ านี ้ 41 ่ ่ ทีประชุ มก็เชือเขาว่ าเป็ นผูอ้ าวุโสและผูพ ้ พ ิ ากษาของประช าชน จึงตัดสินประหารชีวต ิ นาง 42 แล ้วซูซานนาก็ร ้องเสียงดังและกล่าวว่า "ข ้าแต่พระเจ ้านิ ร ันดร ์ ่ งแต่ ้ เนิ่ นๆ ผูท้ รงทราบความลับและทรงทราบทุกสิงตั 43 พระองค ์ทรงทราบว่าเขาเป็ นพยานเท็จปรกั ปราข ้าพระองค ์ และดูเถิด ข ้าพระองค ์จะต ้องตาย ่ นไม่เคยทาสิงที ่ คนพวกนี ่ ้ ดขึนมาเพื ้ ่ อต ้านฉันเ โดยทีฉั คิ อต่ ลย 44 และองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงสดับเสียงของนาง ่ 45 เหตุฉะนั้น เมือนางถู กประหารแล ้ว ์ องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงใหว้ ญ ิ ญาณบริสุทธิของชายหนุ ่ มชือ่ ้ ดาเนี ยลฟื ้นขึนมา 46 ผูท้ รี่ ้องเสียงดังว่า ้ ้ว ข ้าพระองค ์พ้นจากโลหิตของผูห้ ญิงคนนี แล ้ 47 แล ้วคนทังปวงก็ หน ั กลับมาหาพระองค ์แล ้วถามว่า ่ านกล่าวนี หมายความว่ ้ "ถ ้อยคาทีท่ าอย่างไร? 48 พระองค ์จึงทรงยืนอยู่ท่ามกลางพวกเขาตรัสว่า "โอ ้ อ บุตรอิสราเอลเอ๋ย เจ ้าเป็ นคนโง่เขลาเช่นนี หรื ่ ้าได ้ประณามบุตรสาวของอิสราเอลโดยปราศจากการ ทีเจ ตรวจสอบหรือความรู ้อันเป็ นความจริง" ่ พากษาอีก 49 จงกลับไปยังสถานทีพิ เพราะพวกเขาเป็ นพยานเท็จปรกั ปราเธอ ้ 50 เหตุฉะนั้นคนทังปวงจึ งรีบหันกลับมาอีก และผูเ้ ฒ่าจึงพูดกับเขาว่า "มาเถิด นั่งลงในหมู่พวกเรา และแสดงให ้เราเห็นว่าพระเจ ้าทรงประทานเกียรติแก่ท่านเห มือนผูอ้ าวุโส" 51 แล ้วดาเนี ยลจึงพูดกับพวกเขาว่า ้ ้ห่างจากกัน "จงแยกสองคนนี ให แล ้วเราจะตรวจสอบพวกเขา"
่ 52 เมือแยกจากกั นแล ้ว พระองค ์ก็ทรงเรียกคนหนึ่งมาตรสั แก่เขาว่า "โอ เจ ้าผูแ้ ก่ชราไปในความชัว่ ้ ่ ้าได ้กระทาไว ้แต่กอ บัดนี บาปของเจ ้าซึงเจ ่ นก็ปรากฏแล ้ว" 53 เพราะพระองค ์ทรงพิพากษาเท็จ และทรงประณามผูบ้ ริสุทธิ ์ และทรงปล่อยผูก้ ระทาความผิดให้เป็ นอิสระ ์ แม้ว่าพระเจ ้าตรัสว่า เจ ้าอย่าฆ่าผูบ้ ริสุทธิและชอบธรรมเลย ้ ้าเจ ้าเห็นนาง โปรดบอกฉันว่า 54 บัดนี ถ เจ ้าเห็นพวกเขารวมตัวกันอยู่ใต ้ตน้ ไม้ใด? ใครตอบว่า ใต ้ต ้นมาสติก 55 และดาเนี ยลพูดว่า "ดีมาก; เจ ้าโกหกต่อศีรษะของเจ ้าเอง ้ ตสวรรค ์ของพระเจ ้าก็ได ้รบั โทษของพระเจ ้ เพราะแม้บด ั นี ทู าให้ฟันเจ ้าเป็ นสองซีก ่ พ 56 ท่านจึงแยกเขาออกไป และสังให ้ าอีกคนหนึ่ งมา ้ และกล่าวแก่เขาว่า "โอ เจ ้าเชือสายของคานาอั น ไม่ใช่ของยูดาห ์ ความงามได ้หลอกลวงเจ ้า และราคะตัณหาทาให้ใจของเจ ้าบิดเบือน" ้ บบุตรสาวของอิสราเอล 57 เจ ้าได ้ปฏิบต ั เิ ช่นนี กั และพวกเขาก็อยู่รว่ มกับเจ ้าเพราะความกลัว ่ ้ายของเจ ้า แต่บุตรสาวของยูดาห ์ไม่ยอมทนกับความชัวร ้ 58 บัดนี จงบอกข ้าพเจ ้าเถิดว่า เจ ้าพาพวกเขามารวมตัวกันใต ้ต ้นไม้ต ้นใด ใครตอบ ใต ้ต ้นไม้โฮล ์ม 59 แล ้วดาเนี ยลจึงพูดกับเขาว่า "เอาล่ะ เจ ้าได ้โกหกต่อศีรษะของเจ ้าเอง ่ นเจ ้าเ เพราะว่าทูตสวรรค ์ของพระเจ ้าคอยท่าด ้วยดาบทีจะฟั ่ ป็ นสองท่อน เพือเขาจะท าลายเจ ้า ้ 60 แล ้วชุมนุ มชนทังหมดก็ ร ้องเสียงดัง ่ และสรรเสริญพระเจ ้าผูท้ รงช่วยคนทีวางใจในพระองค ์ให ้รอ ด ้ อสู ้ผูอ้ าวุโสทังสองนั ้ ้น 61 และพวกเขาลุกขึนต่ เพราะดาเนี ยลตัดสินว่าเขาเป็ นพยานเท็จด ้วยปากของพว กเขาเอง 62 และตามกฎของโมเสส ้ ่ ้ เขาทังหลายได ้กระทาแก่เขาอย่างทีเขาตั งใจจะกระท าต่อเ ่ พือนบ า้ นของตน และเขาก็ประหารพวกเขาเสีย ดังนั้นเลือดผูบ้ ริสุทธิจึ์ งได ้ร ับการช่วยเหลือในวันเดียวกัน 63 ดังนั้นเชลเซียสและภรรยาของเขาจึงสรรเสริญพระเจ ้าสาห รับซูซานนาบุตรสาวของพวกเขา ้ พร ้อมด ้วยโยอาซิมสามีของเธอ และญาติๆ ทังหมด เพราะไม่พบการทุจริตในตัวเธอ 64 ้ วน ตังแต่ ั นั้นเป็ นต ้นมาดาเนี ยลก็มช ี อเสี ื่ ยงโด่งดังในสายตา ประชาชน