Tuta kniha zakonja njebudźe z twojeho erta cofać; Ale ty dyrbiš wodnjo a w nocy meditěrować, zo by na to dźiwał, po wšěm činić, štož je w nim napisane; přetož potom změješ twój puć wuspěšny, a potom změješ wuspěch. Josua 1:8
Zbóžny je čłowjek, kiž njesteji w radźe bjezbóžnych a njeje po puću hrěšnikow a njesedźi na stólcu wusměšowarjow. Ale wón ma spodobanje na Zakonju Knjeza; A w swojim zakonju wodnjo a w nocy rozmysluje. A wón budźe kaž štom, sadźeny při rěčkach wody, kotryž swój płód přinjese w swojim času; Tež jeho łopjeno so njezwjadnje; A wšitko, štož čini, budźe so rosć. Psalm 1:1-3
Bjezbóžny požči a njezapłaći zaso; prawy pak wopokazuje smilnosć a dawa. Psalm 37:21
Zbóžny je, štóž na rukomaj hlada! Knjez jeho wumóže w nuzy. Psalm 41:1
Njedowěr k potłóčowanju a njebudu samospodojni w rubježnistwje; hdyž bohatstwo přiběra, da njesadź swoju wutrobu na nju. Psalm 62:10
Zakitowajće chudych a syroty: Čińće ćěsnosć a potrěbnu sprawnosć. Psalm 82:3
Zapowědź tym, kotrymž wujewja, ničo dobre, hdyž w twojej mocy steji, to činić. Hrónčka 3:27
Dźi k mrowi, ty lěni; Wobmysli jich puće a budź mudry, kiž nima wjednika, dohladowarja a knježićela, so w lěću wo swoju jědź stara a jich jědź zběra na žnjach. Kak dołho chceš spać, ty lěnjucho? Hdy budźeš ze swojeho spara stanyć? Tola tróšku spara, tróšku drěmanja, kusk rukow sfałdować, zo by spał: Tak přińdźe twoja chudoba kaž jedna, kotraž pućuje, a twoja nuza kaž wobrónjeny muž. Hrónčka 6:6-11
Chudy budźe, štóž ze spjacej ruku jedna; ale ruku pilneho wobohaća. Hrónčka 10:4
Štóž na swoje bohatstwo dowěrja, budźe padnyć; Ale prawi budu kćěć kaž rebe. Hrónčka 11:28
Ruka pilnych budźe knježić, ale lěni budu pod tributom stać. Hrónčka 12:24
Duša lěnjeho pasa je a nima, ale duša pilneho budźe tučna. Tu je jedyn, kiž so bohaće k sebi dawa a tola ničo nima; njeje jedyn, kiž chudych čini a tola wulke bohatstwo ma. Přez pyšnosć zdobyte bohatstwo so pomjeńši; štóž pak z dźěłom hromadźi, tón so množi. Hrónčka 13:4,7,11
Štóž swojeho blišeho zacpěwa, tón hrěši; štóž pak so na chudych smili, tón je zbožowny. Hrónčka 14:21
We wšěm dźěle je dobytk: ale rěčenje hubow chila jenož k chudobje. Hrónčka 14:23
Štóž je spomóžny w swojim dźěle, tón je bratr toho, kiž je wulki přetrjebar. Hrónčka 18:9
Štóž ma sobuželnosć z chudym, tón požčuje KNJEZEJ; A štož je wón dał, budźe jemu zaso zapłaćić. Hrónčka 19:17
Lěni so dla zymy njeworać; Tohodla budźe w žnjach prosyć a ničo njezměje. Lubosć nic spar, zo njeby wochudnił; Wotewr swojej woči, budźetej z chlěbom nasyćenej. Hrónčka 20:4,13
Mysle pilnych chileja jenož k połnosći; Ale wot kóždeho, kiž je přechwatany, jenož chcyć. Hrónčka 21:5
Dobre mjeno ma so skerje wolić hač wulke bohatstwo, a lubowaca přichilosć je lěpje hač slěbro a złoto.
Hrónčka 22:1
Štóž ma wulkomyslne wóčko, budźe žohnowany; Přetož wón dawa ze swojeho chlěba chudym. Hrónčka 22:9
Njebudź jedyn z tych, kiž ruce bija, abo wot tych, kotřiž su rukowaćeljo za dołh. Jeli ničo zapłaćić nimaš, čehodla měł ći twoje łožo pod nohomaj preč wzać?
Sprüche 22:26-27
Widźiš muža, kiž je pilny w swojim wobchodźe? Před kralemi steji; Wón nima před nazhonićom ludźi stać.
Sprüche 22:29
Njedźěłaj, zo by zbohatnił: Přestań wo swojej swójskej mudrosći. Chceš swojej woči na to wusměrić, štož njeje? přetož bohatstwa so lubuja křidłam; Wone lětaja kaž worjoł k njebju. Hrónčka 23:4-5
Chodźach přez rolu lěnjeho pasecow a přez winicu muža, kiž njeměješe rozum; A hlej, bě wšitko z ćernjemi porosćene, a kopřiwy běchu jeho wobličo zawodźěli, a jeho kamjentna murja bě spotorhana. Ja to widźach a přemyslowach to derje; hladach to a přijach powučenje. Tola tróšku spara, tróšku drěmanja, kusk rukow sfałdować, zo by spał: Tak přińdźe twoja chudoba kaž jedna, kotraž pućuje; A twoja potrjeba kaž wobrónjeny muž.
Sprüche 24:30-34
Budź pilny, zo by staw twojich stadłow spóznał, a hladaj derje na swoje stadła. Přetož bohatstwo njetrjedźi wěčnje, a wostanje króna wot naroda k narodej? Syno so zjewi, a něžna trawa so pokaza, a zela horow so žněja. Jehnjata su za twoje drasty, a su bychu wašničko pola. A ty maš kozace mloko dosć za twoju cyrobu, za jědź twojeho domu a za wudźeržowanje twojich knježnow. Sprüche 27:23-27
Štóž chudym dawa, temu njebudźe njedosahać; štóž pak zachowa swojej woči, tomu so někotryžkuli pokleće spožči. Hrónčka 28:27
Wočiń swoju ert, wočiń sprawnu a zakitowaj wěc chudych a potrěbnych. Hrónčka 31:9
Štóž slěbro lubuje, njebudźe so ze slěbrom nasyćeny; Tež nic tón, kiž powodźenje lubuje z róstom: tež to je njeluboznosć. Prediger 5:10
Ćisń swój chlěb na wodu, přetož budźeš jón po wjele dnjach namakać. Daj sydom a wosom podźěl; Ty wšak
njewěš, kajke njezbožo na zemi budźe. Njesy rano swoje symjo a wječor njedźerž swoju ruku; přetož njewěš, hač budźe so tebi abo tamnemu radźić, abo hač budźetaj jenak dobraj. Prediger 11:1-2,6
Wukń, to derje činić; Pytajće sudnistwo, wolóžće potłóčowanych, sudźće syroty, pleděruje za wudowu. Jesaja 1:17
Přinjesće wšitkich dźesatkow do składoweho domu, zo by jědź w mojim domje była, a pruwujće mje nětk z tym, praji KNJEZ Cebaot, hač wam přepławy njebja njewotewru a požohnowanje wulija, zo by njedadźa so ruma dosć, jeho dóstać. Maleachi 3:10
Pohladajće, zo byšće swoje jałmožny před čłowjekami dali, zo byšće wot nich widźeli; hewak nimaće mzdu wot wašeho Wótca, kiž je w njebjesach. Tehodla, hdyž swój jałmožnu dawaš, njesměš před sobu wutrusować, kaž to ludacy w synagogach a na hasach činja, zo bychu krasnosć čłowjekow měli. Zawěrnje, ja praju wam: Woni maja swoju mzdu. Hdyž pak ty jałmožnu dawaš, njepřeproš twoja lěwica, što twoja prawica čini, na twojim jałmožnje w potajnym je, a twój Wótc, kiž sebje samoho widźi, budźe ći to zapłaćić. Matthäus 6:1-4
Nichtó njemóže dwěmaj knjezomaj słužić, přetož pak budźe jedneho hidźić a druheho lubować; Hewak budźe so jednoho dźeržeć a to tamne zacpěć. Wy njemóžeće Bohu a mamonej słužić. Tehodla praju wam: Njestarajće so wo waše žiwjenje, što byšće jědli a što maće pić; Hišće za waše ćěło, što maće so woblěkać. Njeje žiwjenje wjace hač mjaso a žiwot wjace hač drasta? Pohladajće ptaki njebjes, přetož njesyja, wone nježněja, woni njehromadźa do bróžnjow; Tola waš njebjeski nan ju zežiwja. Njejsće wy wjele lěpši hač woni? Štó z was móže přez přemyslowanje tež jenož črjódu k jeho podobje dodać? A čehodla mysliće na drastu? Wobhladuj lilije na polu, kak wone rostu; Njeprócuja so, hišće přadu woni. A tola wam praju: Tež Salomon njebě we wšej swojej krasnosći zdrasćeny kaž jedyn z tutych. Tehodla, hdyž Bóh trawu pola, kotraž je dźensa a jutře do pjecy ćisnjena, da so wón was wjele wjace njezdrasći, o wy małowěriwi? Tehodla njewobstarajće a rjekńće: Što dyrbimy jěsć? Abo: Što dyrbimy pić? abo: Z čim mamy zdrasćeni być? (Přetož po wšěch tutych wěcach pohanjo mysla:) Přetož waš njebjeski Wótc wě, zo maće tole wšitko trjeba. Přetož pak najprjedy Bože kralestwo a za swojej prawdosću; A tole wšo budźe wam přidate. Tohodla njemysli na jutřiši dźeń, přetož jutřiši dźeń budźe na sebje samoho myslić. Dosć za dźeń je jeho zło. Matthäus 6:24-34
Woni jemu praja: kejžora. Potom praji jim: Dajće nětk kejžorej, štož je kejžora; A Božo, štož je Bože. Matthäus 22:21
Přetož z njebjeskim kralestwom je kaž z čłowjekom, kiž pućuje do dalokeho kraja, kotryž wołaše swójskich wotročkow a nadu da jim swoje kubła. A jednomu da wón pjeć talentow, druhemu dwaj a druhemu jedne; kóždemu po jeho wšelakich kmanosćach; A poda so hnydom na puć. Tam dźěše tón, kiž bě pjeć talentow dóstał, tam a wuměni z nimi a činješe jim druhe pjeć talentow. A runje tak doby
wón, kotryž bě dweju přijimał, tež dwaj dalšej. Tón pak bě jedne dóstał, dźeše tam a ryješe w zemi a schowa pjenjezy swojeho knjeza. Po dołhim času přińdźe knjez wony wotročk a liči z nimi. To přińdźe tón, kiž běše pjeć talentow dóstał, a zaso tři talenty přinjese a rjekny: Knježe, ty sy mi pjeć talentow dał; hlej, ja sym hišće pjeć talentow dobył. Jeho knjez rjekny jemu: Derje sčiń, ty dobry a swěrny wotročk, ty sy w mało wěcach swěrny był, Ja chcu će k knježićelej nad wjele činić, dźi do wjesołosće twojeho knjeza. A kiž běše dwaj talentaj dóstał, přińdźe a rjekny: Knježe, ty sy mi dwaj talentaj dał; hlej, ja sym hišće dwaj druhej talentaj k tomu dobył. Jeho knjez rjekny jemu: Derje sčinjeny, ty dobry a swěrny wotročk! Sy w mało wěcach swěrny był, a ja chcu će wyše knježerja sčinić; dźi do wjesołosće swojeho Knjeza. Tu přińdźe tón, kotryž běše talent dóstał, a rjekny: Knježe, ja sym tebje póznał, zo sy twjerdy muž, kotryž žnja, hdźež njejsy wusył, a hromadźił, hdźež njejsy so sypał. A ja so bojach a woteńdźech swój talent w zemi. Jeho knjez wotmołwi a rjekny jemu: Ty lózyski a lěni wotročk, ty sy wuwutlił, daß ich ernte, hdźež njejsym wusył, a hromadźu, hdźež njejsym so sunył. Tohodla by ty moje pjenjezy wóski dać dyrbjał, a potom bych při swojim přichadźe swój swójski z chrobolatom přijimał. Wzmiće nětko talent wot njeho a dajće to tomu, kiž ma dźesać talentow. Přetož kóždemu, kiž ma, budźe daty, a změje powodźenja; štóž pak nima, temu budźe tež wzate, štož ma. A ćisńće njetrjebawšich wotročkow do wonkowneje ćmy, to budźe wuće a zubne knedliki. Matthäus 25:14-30
Přetož što čłowjekej pomha, hdyž by cyły swět dobył a swoju dušu zhubił? Abo što dyrbi čłowjek za swoju dušu dać? Markus 8:36-37
... Dźěći, kak ćežko je tym, kotřiž na bohatstwo dowěrjeja, do Božeho kralestwa přińć! Markus 10:24
A Jezus sedźeše pokładowni a widźeše, kak lud pjenjezy do pokładownje wrjesny a wjele, kiž běchu bohaći, wjele nutř mjetachu. A přińdźe wboha wudowa, a wona ćisny dwě milinje nutř, kotrejž pjenježkaj wudatej. A wón zawoła swojich wučomnikow k sebi a dźeše jim: Zawěrnje, ja praju wam: Tuta wboha wudowa je wjace narjetała dyžli wšitkich, kotřiž su do pokładownje ćisnyli; přetož wšitko, štož su wot swojeho powodźenja naćisnyli; Ale wona wućisny z njedostatka wšo nutř, štož měješe, samo cyłe swoje žiwjenje. Markus 12:41-44
A wón rjekny jim: Hladajće so a hladajće so łakomnosće! Přetož žiwjenje čłowjeka njewobsteji w nadobnosći teho, štož wón wobsedźi. A wón přirěčowa přirunowanje nad nimi a dźeše: Rola bohateho muža přinjese bohaće. A wón pomysli při sebi a rjekny: Što dyrbju činić, dokelž nimam komorku, hdźež mam swoje płody podać? A wón rjekny: To chcu činić: Ja chcu swoje bróžnje spotorhać a wjetše twarić; A tu budu dać wšitke moje płody a moje kubła dawać. A ja chcu k mojej duši prajić: duša, ty sy wjele kubłow na wjele lět nahromadźił; Wzmiće sej lochko, jěsće, pijće a wjeselće. Bóh pak rjekny jemu: Ty błaznosć, w tej nocy budźe twoja duša wot tebje žadana. Čeji da dyrbi to być, štož sy dał? Tak je, štóž sej pokład nakopi a njeje před Bohom bohaty. Lukas 12:15-21
Předajće, štož maće, a dajće jałmožnu; Wobstarajće sej měški, kotrež njezastaruja, pokład w njebjesach, kiž njezańdźe, hdźež so paduch njebliži a žane mole njeskazy. Přetož hdźež je twój pokład, tam budźe tež twoja wutroba. Lukas 12:33-34
Přetož štó z was, kiž chce wěžu twarić, njesydnje so najprjedy a wobliči kóšty, hač ma dosć, zo by ju dokónčił? Zo njeby snadź, po tym zo je přičinu połožił a jeho njedokónčić njezamóhł, wšitkich, kiž jeho widźa, započnu, jeho wusměšować a prajić: Tutón čłowjek je započał twarić a njemóžeše to dokónčić. Abo kotry kral, kotryž chce přećiwo druhemu kralej wójnu wjesć, so najprjedy njeposydnje a so wuradźuje, hač móže z dźesać tysac napřećo stupić, kiž z dwaceći tysac přećiwo njemu přińdźe? Abo pak, mjeztym zo je druhi hišće daloko preč, sćele pósłanstwo a přeje měrowe wuměnjenja. Tohodla, kiž wot was tón je, kiž wšitko njewotbudźe, štož wón ma, njemóže mój wučomnik być. Lukas 14:28-33
Jako nětk Jezus swojej woči pozběhny a wulku črjódu k sebi přidruži, rjekny Filipej: Zwotkel mamy chlěb kupić, zo bychu tute jědli? A to rjekny wón, zo by jeho přepruwował; přetož wón sam wužrowaše, štož by činił. Filipus jemu wotmołwi: Dwěsćě najgrošow chlěba njeje za nich dosć, zo sej kóždy z nich tróšku wozmje. Jedyn z jeho wučomnikow, Handrij, bratr Swjateho Pětra, praji jemu: Je tu pachoł, tón ma pjeć ječneju pomazkow a dwě małej rybje; ale što staj mjez telko? Jezus pak rjekny: Laß mužow so sydnu! Nětko bě wjele trawy na městnje. To sydnychu so mužojo, něhdźe pjeć tysac na ličbje. A Jezus wza pokruty; A jako bě so dźakował, rozdźěli wučomnikam a wučomnikam na tych, kotřiž běchu poniženi; A runje tak wot rybow, telko chcychu. Hdyž běštaj połnaj, rjekny wón swojim wučomnikam: Hromadźće črjopy, kiž su wyše wostali, zo by ničo zhubiło! Tuž zezběrachu je hromadźe a napjelnichu dwanaće korbow z čwakami tych pjeć ječnych pomazkow, kotrež běchu jědli, wyše wostali. Jako nětk mužojo dźiw widźachu, kotrež činješe Jezus, rjeknychu: To je woprawdźe profet, kotryž měł do swěta přińć. Johannes 6:5-14
A syła tych, kotřiž wěrichu, bě z jedneje wutroby a z duše. Žadyn z nich njepraji, zo jědźeše to, štož wobsedźeše, jeho wobsydstwo je; Wonaj pak měještaj wšo zhromadnje. A z wulkej mocu dachu japoštołam swědčić wo zrowastanjenju Knjeza Jezusa, a wulka hnada běše na nich wšitkimi. Njebě tež nichtó mjez nimi, kiž měješe njedostatk; přetož wšitcy, kiž wobsedźachu zahony abo chěže, předawachu a přinjesechu myto předatych wěcow a połožichu je japoštołam k nohomaj; a kóždemu přidźělene, kaž bě je trjeba. A Joses, kotryž bu wot japoštołow z přimjenom Barnabas mjenowany, levit a z kraja Cypernskeje, kiž měješe kraj, předawaše je a přinjese pjenjezy a połoži je japoštołam k nohomaj. Japoštołske stawizny 4:32
Płaćće nětk wšitkim, kotřiž jim słuša, tribut, komu tribut słuša; Sitte, komu počinki; Strach, komuž strach słuša; Česć, komuž česć. Romjan 13:7
Štóž je kradnył, njekradń dale, ale skerje dźěłam a ze swojimaj rukomaj to dobre dźěła, zo by potrěbnemu dał. Epheser 4:28
Zdźěl twoju přichilnosć na to, štož je horjeka, na to, štož je na zemi. Kolosser 3:2
Hdyž pak so něchtó wo swojich njestara, wosebje pak wo tych swojeho domu, tak je zaprěł wěru a je hórje hač njewěriwy. 1. Timotheus 5:8
Ale pobožnosć ze spokojnosću je wulki dobytk. Přetož njejsmy ničo do tutoho swěta přinjesli, a je skupjene, zo njemóžemy ničo wuwjesć. A hdyž mamy jědź a drastu, chcemy z tym spokojom być. 1. Timotheus 6:6-8
Přetož tež jako my pola was běchmy, smy wam skićili, daß, hdyž njeby něchtó dźěłał, wón tež jěsć njeměł. 2. Thessalonicher 3:10
Daj jałmožnu wot twojeho habea; A hdyž jałmožnu dawaš, njewotwobroć swoje wóčko zawistnje a njewotwobroć swoje wobličo wot chudeho, a wobličo Bože so wot tebje njewotwobroći. Hdyž maš powodźenje, daj jałmožny po tym; hdyž jenož mało maš, njeboj so, po snadnym dać; přetož ty kopiš sej dobry pokład za dźeń nuzy. Přetož tutón jałmožna wumóže ze smjerće a njećerpi, zo by do ćmy přišło. Přetož jałmožna je dobry dar za wšitkich, kotřiž je před Najwyšim dawaja. Tobit 4:7-11
Pospěwaj mzdu muža, kiž je za tebje činił, nic při tebi wostać, ale daj ju jemu z ruki; přetož hdyž ty Bohu słužiš, budźe wón tebi tež zapłać Bóh. Budź kedźbliwy, mój Syn, we wšěm, štož činiš, a budź mudry we wšej swojej změnje. Daj wot twojeho chlěba hłódnym a wot twojich šatow naheho; A daj jałmožny po swojim powodźenju, a njedaj swoje wóčko zawistnje, hdyž jałmožnu dawaš.
Tobit 4:14,16
Modlitwa je dobra z posćenju a jałmožnu a sprawnosću. Kusk ze sprawnosću je lěpje hač wjele z njesprawnosću. Je lěpje, jałmožny dawać, hač złoto popróšić; přetož jałmožny wumóža wot smjerće a budźeja wšitke hrěchi wotpłaćować. Ći, kiž jałmožnu a sprawnosć zwučuja, so ze žiwjenjom napjelnja: Tobit 12:8-9
Njebudź małomyslny, hdyž so modliš, a skomń, žadyn jałmožnu njedać. Prediger 7:10
Njezawińće sprócne dźěło a tež nic plahowanje, kotrež je najwyši wukazał. Prediger 7:15
Bojće so HERRN a česćće měšnika; a daj jemu swój podźěl, kaž je ći přikazany; Prěnička a wopor winy a dar ramjenjow a rězanski wopor poswjećenja a prěnički swjatych wěcow. Štož přeco do ruki wozmješ, spominaj kónca, a ty njesměš ženje njeprawdu činić.
Prediger 7:31,36
Njech je w swojim slubje a wuznawaj so w nim a budź stary w swojim skutku. Njedźiwajće so na skutki hrěšnikow; Ale dowěr knjeza a wostań w swojim dźěle; přetož je lochko we wočomaj KNJEZA, chudeho nadobo bohateho sčinić. Žohnowanje Knjeza leži w mzdźe pobožnych, a naraz wón swoje žohnowanje rozkćěje. Prediger 11:20-22
Njemóže ničo dobreho přińć, kiž je přeco w złym zaběrany, hišće k temu, kiž njeje žadyn jałmožny. Prediger 12:3
Jałmožna čłowjeka je kaž pječat pola njeho, a wón budźe dobre skutki čłowjeka zachować kaž zerničku a jeho synow a dźowkow pokuty činić. Prediger 17:22
Zhub swoje pjenjezy za swojeho bratra a swojeho přećela, a njepřesadź je pod kamjenjom zerzawić, zo by so zhubiło. Połož swój pokład na kaznje Najwyšeho, a wón budźe ći wjace dobytka přinjesć hač złoto. Začiń jałmožnu w swojich składowych komorach, tak budźe će wumóc wot wšeje tyšnosće. Wón budźe za tebje wojować přećiwo twojim njepřećelam lěpje hač mócna taflička a sylna hlebija. Prediger 29:10-13
Štóž zakoń dźerži, přinjese wopory dosć; štóž wobkedźbuje kaznje, přednjese dźakny wopor. Štóž dobre zapłaći, tón wopruje drobnu muku; A štóž jałmožnu dawa, wopruje chwalbne myto. Wot złósće so wuwinyć, je něšto, štož je Knjezej spodobne; A wot njesprawnosće pušćić je pokuta. Ty njesměš so wuprózdnić před Knjezom. Přetož to wšo je kaznje dla činić. Wopor sprawneho čini wołtar tučny, a jeho słódka wóń je před najwyšim. Wopor sprawneho muža je akceptabelny. A jeho pomnik ženje njezabudźe. Daj knjezej jeho česć z dobrym wóčkom a njepomjeńš prěničk twojeju rukow. Pokaž we wšěch twojich darach wjesołe wobličo a wuswjeć swojim dźesatkam z wjesołosću. Daj najwyšemu, kaž je će bohaće sčinił; A kak sy přišła, daj z wjesołym wóčkom. Přetož KNJEZ zapłaći a budźe tebi sedme dać. Prediger 35:1-11
Bratřa a pomoc su přećiwo časej nuzy, ale jałmožny budu wjace dawać hač wonej. Prediger 40:24
Žohnowana a wěčnje globalna knježna Marja, kotraž z kralowskeho roda a roda Dawida pochadźeše, bu w měsće Nacaretskej narodźena a w Jerusalemje, w templu Knjeza, kubłana. Jeje nan rěkaše Joachim a jeje mać Anna. Swójba swojeho nana pochadźeše z Galileje a města Nacareta. Swójba swojeje maćerje pochadźeše z Betlehema. Jich žiwjenje bě jasne a prawe we wočomaj Knjeza, pobožnje a bjezporočnje před čłowjekami. Přetož woni dźělachu swój cyły wothłos do třoch dźělow: Toho poswjećichu templej a zastojnikam templa; Druheho rozdźělichu mjez cuzymi a čłowjekami w chudych poměrach; A třeću wobchowachu sej ju sami a wotpohladam swójskeje swójby.
Ewangelij Marije naroda 1,1-4
A rjekny mi: Wy wěsće, zo wy, kotřiž sće słužownicy Knjeza, tudy kaž na putniskej jězbje žiwi; Přetož twoje město je daloko preč wot tutoho města. Hdyž znajeće nětk waše město, w kotrejž maće bydlić, čehodla kupujće tu kubła a zastarajće so z chłóšćenkami a zróstnymi twarjenjemi a njetrjebawšimi domami? Přetož štóž sej tute wěcy w tutym měsće zawěsći, njemysli na to, so do swójskeho města nawróćić. O njebóčkaty, dwělomny a bědny čłowjek! Kotřiž njezapřimnu, zo to wšo druhe čłowjekojo słuša a pod namocu druheho steji. Přetož KNJEZ tutoho města praji tebi: Pak posłuchaće wy na swojich zakonjach, pak wy wozmjeće moje město. Što dyrbiš nětko činić, kiž sy w swojim měsće zakonjej podćisnjeny? Móžeš swojeho zamóženja dla abo někajke
něšto z toho, štož sy předwidźał, twój zakoń zaprěć? Jeli pak to prěješ a so potom do swojeho města nawróćiš, tak so njepřiwzaš, ale so wottam wuzamkuje. Hladaj nětk, zo sej kaž čłowjek w druhim kraju wjace njezdokonješ, hač je trjeba a za tebje dosahacy? a budź zwólniwy, zo by so zjěł, hdyž Bóh abo Knjez tutoho města tebje z njeje wućěri, ty so swojemu zakonjej spřećiwiš a do swójskeho města dźeš; hdźež móžeš ze wšej wjesołosću po twojim zakonju žiwy być, bjez njeprawdy. Da hladajće so nětk, kiž Bohu słužiće, a maće jeho do swojeju wutrobow; čińće skutki Bože, z tym zo spominaće na jeho přikaznje a na jeho slubjenja, kotrež je wón slubił; A budźće sej wěsći, zo budźe was derje činić; Hdyž jeho kaznje dźeržiće. Město nětk wot wobsedźerjow, kotrež byšće hewak kupowali, wumóži potrěbnych wot jich potrjeby, kaž to kóždy zamóže; Wudowy wusprawnić; die Sache der Syisen richten; A dajće swoje bohatstwo a swoje bohatstwo w tajkich skutkach kaž tutych. Přetož za tutón zaměr je Bóh wam bohaće zbohatnył, zo byšće tajke słužby spjelnili. Je wjele lěpje, to činić, hač ležownosće abo domy kupić; Dokelž wšitke tute wěcy budu z tutym nětčišim časom zańć. Kajke pak budźeće za mjeno KNJEZA činić, to budźeće we wašim měsće namakać a budźeće wjeselo bjez zrudoby a bojosće. Tehodla nježeńdž bohatstwo pohanow; Woni su ničerscy za wotročkow Božich. Jednajće pak ze swojim swójskim bohatstwom, kotruž wobsedźiće, zo byšće wěčne wjeselo dóstali. Třeća kniha Hermas 1:1-10