Issaskar, de fyfde soan fan Jakob en Leä. It sûndeleas bern fan hier foar mandrakes. Hy pleit foar ienfâld
1 De ôfskrift fen Issaskars wirden.
2 Hwent hy rôp syn soannen en sei tsjin hjar: Harkje, myn bern, nei Issaskar, jimme heit; harkje nei de wurden fan him dy't de Heare leaf hat.
3 Ik waerd Jakob de fyfte soan berne, as lean foar de mandraken.
4 Hwent myn broer Ruben brocht bannen út it fjild, en Rachel trof him en naem se.
5 En Ruben skriemde, en troch syn stim kaem myn mem Leä út.
6 En dizze mandraken wierne swietrookende apels, dy’t produsearre waerden yn it lân Haran, ûnder in ravijn fen wetter.
7 En Rachel sei: Ik scil dy net jaen, mar hja scille my wêze yn plak fen bern.
8 Hwent de Heare hat my forachte, en ik haw Jakob gjin bern berne.
9 Nou wierne der twa apels; en Leä sei tsjin Rachel: Lit it dy genôch wêze datstû myn man nommen hast: wolst dy ek nimme?
10 En Rachel sei tsjin hjar: Dû scilst Jakob dizze nacht hawwe foar de toanen fen dyn soan;
11 En Leä sei tsjin hjar: Jakob is myn, hwent ik bin de frou fen syn jonkheit.
12 Mar Rachel sei: Wês net grutsk op, en roem dysels net; hwent hy hat my foar jo oantlit, en om myn wille tsjinne er ús heit fjirtjin jier.
13 En as it ambacht net tanommen wie op ’e ierde en de goddeleaze fen ’e minsken foarspoedich wie, soest no it oantlit fen Jakob net sjen.
14 Hwent dû bist syn frou net, mar yn ambacht waerdst ta him nommen yn myn plak.
15 En myn heit ferrifele my, en forhelle my dy nachts, en liet Jakob my net sjen; want hie ik der west, dit wie him net oerkommen.
16 Dochs forhier ik Jakob foar dy ien nacht foar dy.
17 En Jakob koe Leä, en hja waerd swier en berne my;
18 Do kaem Jakob in ingel des Heare, sizzende: Twa bern scil Rachel baarne, om’t hja wegere hat om selskip mei hjar man en útkeazen hat foar fêsthâlden.
19 En hie myn mem Leä de beide apels net betelle om syn selskip, den scoe hja acht soannen berne hawwe; dêrom berne hja seis, en Rachel berne dy twa;
20 Hwent Hy wist, dat hja om 'e bern om 'e wille fan Jakob omgean woe, en net om wille fan wille.
21 Hwent de oare moarns joech hja Jakob wer op.
22 De Heare dêrom harke nei Rachel om ’e mandraken.
23 Hwent hoewol hja hjar begeare, kat hja hjar net, mar offere hjar yn it hûs des Heare, en stelde se oan 'e preester fen 'e Allerheechste, dy't yn dy tiid wier.
24 Do’t ik dêrom opgroeide, myn bern, gyng ik yn oprjuchtheit fen hert, en ik waerd myn heit en myn broerren
in boer, en ik brocht fruchten út it fjild neffens hjar tiid.
25 En myn heit seinge my, hwent hy seach, dat ik yn ’e rjochte foar him rûn.
26 En ik wie gjin dwaas yn myn dwaen, noch oergeunstich en kwealik tsjin myn neiste.
27 Ik haw noait gjinien lasterlike, noch it libben fen gjinien bestraft, wylst ik gyng lyk as ik dien haw mei ienfâldich each.
28 Dêrom, do’t ik fiif en tritich jier âld wier, naem ik my in frou, hwent myn arbeid forsliten myn krêft, en ik tocht noait oan wille mei froulju; mar troch myn muoite hat de sliep my oerwûn.
29 En myn heit wie altyd bliid yn myn rjochtlinen, hwent ik offere troch de preester de Heare alle earste fruchten; dan ek oan myn heit.
30 En de Heare forgrutte syn goeden yn myn hannen tsientûzenfâldich; en ek Jakob, myn heit, wist dat God myn iensumens holp.
31 Hwent oan alle earmen en ûnderdrukten haw ik it goede fen ’e ierde jown yn ’e iensumens fen myn hert.
32 En no, harkje nei my, myn bern, en kuierje yn iensumens fen jimme hert, hwent ik haw dêryn sjoen alles hwet wol de Heare is. '
33 De iensume man begeart net nei goud, hy rekket net oer syn neiste, hy ferlangt net nei mannichfâldich lekkernijen, hy hat gjin nocht oan ferskate klean.
34 Hy wol net in lang libben libje, mar wachtet allinne op 'e wil fan God.
35 En de geasten fen ’e bedrog hawwe gjin macht tsjin him, hwent hy sjocht de skientme fen ’e froulju net, dat er syn forstân net mei ferdjerlikens ûntreinigje scoe.
36 D'r is gjin oergeunst yn syn tinzen, gjin kwea-aardich minske makket syn siel ôf, en gjin soargen mei ûnfoldwaande begearte yn syn geast.
37 Hwent hy swalket yn iensumheit fen ’e siel, en sjocht alle dingen yn oprjuchtheit fen hert, forsjende eagen dy’t kwea makke binne troch de dwaling fen ’e wrâld, dat er net de perversiteit sjen scoe fen ien fen ’e geboaden des Heare.
38 Hâld dêrom, myn bern, de wet fan God, en wês iensumens, en wandel yn skuldleazens, net boartsjen mei de dingen fan jo neiste, mar hâld fan 'e Heare en jo neiste, hawwe begrutsjen mei de earmen en swakken.
39 Bûgje jins rêch del foar de húshâlding, en stribjen yn alle mjitte fan húshâlding, en offerje de Heare mei tanksizzing.
40 Hwent mei de earstelingen fen ’e ierde scil de Heare dy seingje, lyk as Er al de hilligen seinge hat fan Abel ôf oant no ta.
41 Hwent gjin oar diel is jimme jown as fen it fet fen ’e ierde, hwaens fruchten troch arbeid opwekke wirde.
42 Hwent ús heit Jakob seinge my mei segeningen fen ’e ierde en fen earstelingen.
43 En Levi en Juda waerden troch de Heare forhearlike ûnder de soannen fen Jakob; hwent de Heare joech hjarren in erfskip, en Levi joech Er it preesterskip, en Juda it keninkryk.
44 En harkje jimme hjarren, en wandelje yn ’e ienheit fen jimme heit; hwent Gad is it jown om de troepen to fordylgjen dy't oer Israel komme.
10 In leagen gyng myn lippen net troch.
11 As immen yn need wier, gyng ik myn suchten by syn syn,
12 En ik dielde myn brea mei de earmen.
HAADSTIK 2
1 Witst dêrom, myn bern, dat jimme soannen yn ’e lêste tiden de iensumens ferlitte sille en oan ûnfoldwaande begearte oanhingje.
2 En scil de ûnleazens efterlitte, en scil tichterby komme ta kwea; en de geboaden des Heare ferlitten, scille hja Beliar oanhingje.
3 En hja litte de lânbou forlitte, en hja scille hjar eigen goddeleazen efterfolgje, en hja scille ûnder de heidenen ferspraat wirde, en hja scille hjar fijannen tsjinje.
4 En jowstû dyn soannen dêrom dizze geboaden, dat hja, as hja sûndigje, hjar ta de Heare weromkomme meie; Hwent Hy is barmhertich en sil se rêde, sels om se werom te bringen yn har lân.
5 Sjuch dêrom, lyk as jimme sjogge, ik bin hûndert en seis en tweintich jier âld en bin my der net fan bewust dat ik gjin sûnde dwaen wol.
6 Utsein myn frou haw ik gjin frou kend. Ik haw noait hoererij begien troch it opheffen fan myn eagen.
7 Ik dronk gjin wyn, om dêrmei fordwaeld to wirden;
8 Ik begeare gjin begearlik ding dat myn neiste hie.
9 Der is gjin bedrog yn myn hert opkommen;
13 Ik die godstsjinstichheit, al myn dagen haw ik de wierheit hâlden.
14 Ik hie de Heare leaf; likegoed ek elk minske mei myn hiele hert.
15 Sa dogge jimme ek dizze dingen, myn bern, en alle geasten fen Beliar scil fen jimme flechtsje, en gjin died fen goddeleazen scil oer jimme hearskje;
16 En alle wylde bisten scille jimme bihearskje, om’t jimme de God fen ’e himel en ierde by jimme hawwe en mei de minsken yn iensumens fen hert rinne.
17 En do’t er dit sein hie, gebea er syn soannen, dat hja him opfiere scoene nei Hebron, en him dêr by syn âffears by syn âffears yn ’e grot begroeven.
18 En hy strekte syn foetten út en stoar, yn ’e goede âldens; mei elts lid lûd, en mei ûnfermindere krêft, sliepte er de ivige sliep.