Ichtusmagazine n1 2013 e

v.u. Tom De Craene I Abrikoosstraat 50 I 9000 Gent I P706146

Herstellers Reading between the lines

Gezocht: stilte Bible & Culture

op zoek naar het hele plaatje

De duistere steden: Br端sel

ichtus magazine 3-maandelijks I nr. 1

2013

www.ichtus.be

4

Ichtus Magazine is een uitgave van Ichtus Vlaanderen vzw en heeft als doel om afgestudeerden, Ichtianen en geïnteresseerden op de hoogte te brengen van de werking in Ichtus.

Ichtusmagazine verschijnt driemaandelijks.

Bible & Culture Op zoek naar het hele plaatje

7

Herstellers

8

Gezocht: stilte

9

Reading between the lines

Volgelingen van Jezus

Website: www.ichtus.be Redactie: Wouter Van Hoof, Rudina Coraj, Michaël Rubens, Esther de Fijter.

10

Brüsel

15

Op de frigo

Fotografie: Gerdien Huisman, sxc.hu Layout: Gersom Brussaard.

Contact: magazine@ichtus.be Giften steeds welkom op rekeningnummer 230 - 0088770 - 35 Ichtus Vlaanderen Ter Kale 14 9850 Nevele.

Ichtus Vlaanderen is aangesloten bij IFES (International Fellowship of Evangelical Students) - www.ifes.org

2

Contactadressen Ben je student of ken je een student?

Ga je volgend jaar studeren? Hier vind je alle informatie die je nodig hebt.

Antwerpen

dinsdagavond www.ichtus.be/antwerpen

Brussel

info@ichtus.be

Beste lezers,

Brugge

dinsdagavond brugge@ichtus.be

Gent

woensdagavond www.ichtus.be/gent

Hasselt

hasselt@ichtus.be

Kortrijk

woensdagavond www.ichtus.be/kortrijk

Leuven

woensdagavond www.ichtus.be/leuven Studentenwerkers:

Tom De Craene - tom@ichtus.be Sem Thomas - sem@ichtus.be Rudina Coraj - rudina@ichtus.be Wouter Van Hoof - wouter@ichtus.be Ulika Geladé - ulika@ichtus.be

Enkele weken geleden fietste ik langs de fietsteller die geïnstalleerd staat langs de Coupure in Gent. Enkele weken geleden was het getal ’s avonds altijd enkele honderdtallen, maar toen ik gisteren rond elf uur ’s avonds terug naar huis fietste stond de teller op plus 5000. Inderdaad, het nieuwe semester is weer begonnen. Tienduizenden studenten die dagelijks naar aula’s, laboratoria, snijzalen en klaslokalen gaan om er gevormd en getraind te worden. Getraind en gevormd in hun denken en in hun handelen. De hoop is natuurlijk dat ze na enkele jaren enkele vaardigheden hebben ontwikkeld en een manier van denken en redeneren die hen in staat stelt een bepaalde job uit te oefenen en een bepaalde plaats in de maatschappij in te nemen.

Maar kunnen deze studenten het hoger onderwijs ook vorm geven?

Bij Ichtus hopen we van wel. Charles Habib Malik, was een Libanees intellectueel met een doctoraat in de Filosofie, die later o.a. voorzitter werd van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en meewerkte aan het voorstel voor de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Vanuit zijn duidelijke Bijbelse kijk op de wereld, schreef hij in zijn ‘A Christian Critique of the University’, dat wanneer je de universiteit veranderde, je de wereld veranderde.

Maar de lezing die hij gaf aan het Billy Graham Center was misschien nog scherper: ‘De vraag is niet slechts om zielen te redden, maar ook om het denken te redden. Wanneer je de hele wereld wint, maar het denken van de wereld verliest, zal je snel ontdekken dat je de wereld niet gewonnen hebt. Inderdaad, het kan zelfs blijken dat je de wereld zelfs verloren hebt…Zowel voor het belang van effectiever getuigen van Jezus Christus, als voor haar eigen belang, kunnen evangelicalen zich niet veroorloven om aan de rand van het verantwoord intellectueel bestaan te leven…Word wakker, mijn vrienden, word wakker: de grote universiteiten controleren het denken van de wereld. Hoe kan evangelisatie haar taak als volbracht zien, wanneer ze de universiteit zonder evangelisatie achterlaat?’

Dit wil Ichtus haar studenten voorhouden en toe uitdagen: je studie is niet slechts een middel tot een doel, je medestudenten zijn niet slechts projectjes om te bekeren. Maar tijdens je studie kan je laten zien en ervaren dat Christus Heer is over alles: lichaam, ziel, intellect, denken, relaties en menselijke instellingen en dat een Bijbelse stem gehoord mag worden.

Tom De Craene Algemeen Secretaris

3

door Esther de Fijter

Bible & Culture, dé zomerconferentie van IFES. Een cursus van vier weken waarin tegelijkertijd naar de bijbel, naar de hedendaagse cultuur en de Westerse maatschappij wordt gekeken. Een maand bomvol impressies die ik graag met jullie wil delen. Maar je zult met een selectie genoegen moeten nemen. Want hoezeer ik het ook probeer, deze maand valt niet in één artikeltje te proppen.

4

Dag n°1: Denken niet toegestaan Meteen de eerste dag vertrekken we naar een shopping centrum in Köpenick, een voorstad ten oosten van Berlijn. We krijgen van docent Marsh Moyle de opdracht alles in het shoppingcentrum te observeren, op ons te laten inwerken en te noteren. We moeten letten op kleuren, slogans, hoe welk product aan welke doelgroep gericht wordt en dergelijke meer. Met pen en papier verspreidt onze groep van rond de 20 cursisten zich door het shoppingcentrum. We zijn nog maar enkele minuten bezig wanneer we één voor één door het veiligheidspersoneel worden benaderd. Ze willen niet weten wat we aan het doen zijn. Ze willen gewoon dat we ermee stoppen. Waarom? „Order van de baas.“ Even later worden we het gebouw buiten gezet.

Wat hebben we misdaan? De tijden dat in dit gedeelte van Duitsland geen meningsvrijheid bestond zijn toch al lang over, of niet!? Al snel blijkt dat dit geen Oost-Duits fenomeen is. Marsh Moyle is specialist op het gebied van cultuurtransitie in en buiten de post-communistische landen van Europa. Hij vertelt hoe hij deze oefening al in heel Europa met studenten gedaan heeft en dat de oefening overal na korte tijd dezelfde reactie bij de locale security opgeroepen heeft. De mannen met zware botten en walky talkies moeten kennelijk niet alleen dieven en honden buiten hun shopping imperium houden. Critici zijn ook een gevaar voor de omzet.

Tijdens de eerste week bestuderen we de eerste hoofdstukken van het boek Genesis. We vergelijken de waarden die we in het begin van de Bijbel kunnen terugvinden met de waarden die we die ochtend in het shoppingcentrum geobserveerd hebben. Een vraag komt op die me tot vandaag niet heeft losgelaten: „Am I in the image of God or am I in the image of consumer society?“ Kennelijk bestaat er tussen beide geen compromis.

God heeft ons met 1300 gram hersenen uitgerust en wil vast dat we daar ook gebruik van maken.

Een economisch systeem echter waarin nadenken over dat systeem niet toegestaan is omdat het enkel functioneert als de consumenten niet achterhalen hoe ze (onder andere door middel van publiciteit) gemanipuleerd worden, kan niet helemaal naar Gods beeld zijn.

Het antwoord op bovengenoemde vraag heeft trouwens verrijkende gevolgen. Het bepaalt niet alleen waar ik mijn eigenwaarde aan vast maak.

Het heeft ook implicaties voor de manier waarop ik met mijn naaste, met mijn tijd en met mijn geld omga. In hoeverre laat ik me bij voorbeeld in mijn sociale contacten beinvloeden door wat voor kleding die personen dragen of hoeveel kilo’s ze op hun heupen hebben? Zie ik ze onvoorwaardelijk als God’s geliefde schepping? En wat doe ik met het geld, waarvoor ik minstens 40 uur van mijn week opgeofferd heb? Het zijn keuzes die sociale en ecologische uitwerkingen hebben.

„Ben ik naar het beeld van God of ben ik naar het beeld van de consumptie maatschappij?“

5

Dag n°10: Workshop Ecologie In de tweede week volg ik de workshop van Martin en Margot Hodson. Martin is professor in de biologie, hij heeft jarenlang in Oxford gedoceerd en wijdt zijn tijd nu volledig aan het onderzoek. Zijn echtgenote Margot is voorganger van een kerk die behoort tot de Church of England. Samen hebben ze verschillende boeken over christenzijn én natuurbehoud geschreven. Ze geven regelmatig workshops en zijn actief in The John Ray Initiative, een organisatie die zich ervoor inzet om natuur, wetenschap en christendom samen te brengen.

Al in het eerste hoofdstuk van de bijbel wordt duidelijk dat natuurbehoud een veel hogere prioriteit zou moeten genieten dan het dat tegenwoordig doet. Het is immers de eerste taak die God aan de mens gegeven heeft. In Genesis 1: 27-28 staat: „En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hen. En God zegende hen en God zei tot hen: Wees vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar, heerst over de vissen der zee en over het gevogelte des hemels en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt.“

6

Het eerste gedeelte van die opdracht heeft de mens kennelijk met iets te veel enthousiasme vervuld, met alle gevolgen vandien. Maar hoe ziet het er met het tweede gedeelte uit? In hoeverre zijn wij goede rentmeesters van de schepping? We moeten bekennen dat er buiten de kerk meer belang aan het behoud van de natuur wordt gehecht dan in de kerk. Waarom geven christenen eigenlijk zo weinig om de natuur? Vanuit de bijbel is het niet te verantwoorden dat onze missie zich alleen op mensen richt. De bijbel staat vol van verzen waarin de natuur gebruikt wordt om oa. Gods karakter en Zijn verlossingsplan te beschrijven. Er

zijn de woestijn die zal bloeien (Jes 35:1), de bron van levend water (Joh 4:13-14), de vrucht van de Heilige Geest (Gal 5:22), de arendsvleugels (psalmen) en ga zo maar door. Hoe kunnen wij als christen dan beweren dat de zorg voor de natuur minder belangrijk is dan de zorg voor de mens?

Is het ene niet onlosmakelijk met het andere verbonden? De klimaatverandering veroorzaakt nu al heel veel sociaal leed, vooral op het zuidelijke halfrond. Het wordt tijd dat we ons terug bewust worden van de verantwoordelijkheid die God ons op dit vlak gegeven heeft.

De overige 27 dagen van Bible & Culture hebben we ons verder met de bijbelboeken Genesis, Ezekiel, Markus, Openbaring en de Eerste Petrusbrief bezig gehouden. Verdere workshops gingen over economie, filmanalyse, hedendaagse kunst, cynisme en romanticisme, politiek, monisme en dualisme. Om het in een zin samen te vatten, heb ik tijdens Bible & Culture eindelijk die fameuze rode draad in de bijbel ontdekt en ik heb gerealiseerd dat de bijbel vandaag nog altijd voor elk levensgebied buitengewoon relevant is.

Daarboven was het enorm verreikend om een hele maand met mensen uit landen als Azerbeidzjan, Georgië, Moldavië, Turkije en Puerto Rico op te trekken. Verder waren er nog de weekends waarin we het centrum van Berlijn en de Lutherstad Wittenberg hebben verkend, de middagpauzes waar we in het nabije meertje zijn gedoken en de lauwe avonden waar we met bier en gitaar op het balkon volop van de zomer en het internationaal gezelschap hebben genoten. Er was nog zo veel meer, maar het valt allemaal niet in een artikel te vertellen. Je maakt deze conferentie voor afgestudeerden best zelf een keer mee.

door Rudina Coraj

Waarmee zit je op dit moment? We zouden die vraag vaker mogen stellen. Ik loop al een tijdje rond met héél veel vragen. Eén daarvan heeft me volkomen geabsorbeerd en ik word er onrustig van: is evangelisatie het hoofddoel van het christendom? Van daaruit stromen nieuwe vragen mijn gedachten binnen: waarom wordt evangelisatie voornamelijk bekeken als “praten over Jezus”? Vanwaar al die aandacht voor het probleem “de zonde” en de oplossing “Jezus is voor jou aan het kruis gestorven”? Is evangelisatie écht de enige manier waarop kerkgangers in onze cultuur ingezet kunnen worden?

Wij christenen hebben geen goede reputatie. We staan meestal bekend om zaken waar we tegen zijn, zoals abortus, euthanasie en het homohuwelijk.

De wereld om ons heen ervaart dat - soms terecht, soms onterecht - als afwijzing. En wij? Wij trekken ons terug in onze eigen instellingen, scholen en gemeenschappen. Of we proberen zodanig ‘relevant’ te zijn, dat we onze identiteit inleveren. Is dat de blijde boodschap van het evangelie?

In mijn zoektocht werd me een boek aangeraden : Herstellers. Een nieuwe generatie volgelingen van Jezus. Gabe Lyons, de auteur, schetst een overtuigend beeld van een nieuw type christenen, herstellers genoemd. Vrouwen en mannen die hun hart hebben verpand aan waarheid, goedheid en schoonheid. Ze beseffen dat Gods genade niet alleen bedoeld is voor het leven na dit leven, maar ook voor het leven hier op aarde. Ze verlangen ernaar die boodschap van herstel te belichamen in hun tijd en cultuur. Zodat de wereld meer wordt zoals God haar bedoeld heeft, en het etiket ‘christen’ een waardige verwijzing is naar de Naamgever.

Dit boek is een aanrader!

7

stilte

Ik heb er genoeg van. Daarvoor ben ik niet naar het Limburgse platteland afgezakt. Net voordat ik naar buiten wil lopen, valt mijn blik op een klein bord naast de deur. « 10 minuten stilte » Een pijl duidt op een witte knop onder het bord. Ik raap mijn laatste korrels vertrouwen in de goedheid van deze mensen samen en druk op de knop. De luidsprekers stoppen meteen. Eindelijk, stilte!

En ineens besef ik dat hier geen wrede cynicus achter zit, maar veeleer een geniaal hoofd.

door Esth

Ik kijk naar boven. Over het hele plafond verdeeld hangen kleine, zwarte luidsprekers aan een metalen structuur. Een motor begint te ratelen en de box, die precies boven mijn hoofd hangt, wordt met veel lawaai naar beneden gelaten. Enkele centimeters boven mijn neus blijft hij hangen. Ik wordt aan het geluid van verkeer en loeiende sirenes blootgesteld. Het fragment stopt en verbaasd kijk ik toe hoe

Ik stap de kerk verder binnen en wil rustig even rondkijken. Maar van rust is er geen sprake! Waar ik ook blijf staan, overal daalt een van de luidsprekers ratelend naar beneden om vanaf enkele centimeters boven mijn hoofd de idylle met alle kracht te verstoren. Ik wordt achtervolgd door het lawaai van auto’s, rinkelende telefoons en roepende mensen. De godsdienstruimte is van al haar charme beroofd.

Gezocht:

De deur kraakt hard wanneer ik hem openduw. Binnen is het bijzonder licht. De witte muren weerkaatsen het zonlicht dat door de doorzichtige raampjes naar binnen valt. Het interieur is sober voor een kerk die de naam van Sint Servaas draagt. Er staan houten banken en boven elke rij hangt een azuurblauw kruisje van keramiek. Buiten een paar gouden voorwerpen vooraan in de kerk is dat alle decoratie. Maar ondanks de simpele schoonheid is er iets vreemd aan deze oude kerk.

de luidspreker weer naar boven verdwijnt. Het voelt ongeveer hetzelfde als die keer toen ik voor het eerst foto’s van graancirkels zag. Welke mysterieuze kunstenaar houdt me hier voor de gek!?

r

e staan voor de kerk van een Limburgs dorp dat meer koeien dan andere bewoners telt. De gevel is een mozaïek van verschillende soorten baksteen, zandsteen en grove ronde keien. Het is duidelijk dat dit gebouw doorheen de tijd heel wat veranderingen heeft ondergaan. De hoogte waarop de knop van de deur is aangebracht, bevestigt het vermoeden dat de kerk al meerdere eeuwen oud moet zijn.

er de Fijte

W

8

De geluidsinstallatie Proximity Effect van kunstenaar Paul Devens hangt in de Sint-Servatiuskerk in Grootloon en maakt deel uit van het projekt PIT – kunst in de open ruimte in de gemeente Borgloon-Heers.

Reading between the lines als door Esther de Fijter

woorden niets meer zeggen

Reading between the lines werd door architectenduo Gijs Van Vaerenbergh gerealiseerd en maakt eveneens deel uit van PIT. De kunst in de open ruimte laat wandelaars op een andere manier naar hun omgeving kijken en is helemaal de moeite voor een uitstap naar Limburg.

Meer informatie over PIT op www.z33.be/pit.

door

Michaël Rubens

Om te beginnen met een clic hé zo groot als het Paleis in Laken: Belgen zijn niet trots op hun land. Met deze gedachte spe lend in het achterhoofd begon ik te peinzen over een chauvinis tisch artikel dat een van de grote trotsen der Belgen zou lauwe ren .

Een belangrijk exportproduc t bijvoorbeeld. Vraag restte we lk edel vaderlands goed de eer te beu rt zou vallen. Een tweede tor enhoog cliché in de gealcoholise erde of chocolade-achtige sfe ren zou de geloofwaardigheid van dit artikel waarschijnlijk de doo dsteek geven, chemische pro ducten leken daarentegen net iet s te prozaïsch. Neen, dit stukje zou gaan over strips. Beter nog, over een rasechte Brusselse strip: ‘Les Cités Obscures’ van het Fra nco-Belgische duo François Sch uiten en Benoît Peeters.

Even kaderen misschien: deze meermaals bekroonde reeks is een verzameling redelijk losstaand e verhalen die zich afspelen in een parallelle wereld. Deze wordt sam engesteld uit een serie stadstate n, elk gekleurd door verschillende arc hitecturale stromingen. Deze stromingen manifesteren de bijwijle n futuristisch aandoende gebouw en en voertuigen. Ook de sfeerzetti ng en de karakters van de ste den , en zelfs de plots worden erdoor gek arakteriseerd. Inspiratiebronn en voor de reeks zijn zeker Jules Verne, getuige de mix tussen futurism e en historisch kader, en Hergé op vlak van de dialogen en de geb ruikte humor. Toch worden deze rec epten op een verfijnde wijze toe gepast, waardoor niet aan originaliteit ingeboet wordt.

Een van mijn favoriete album s is Brüsel. Niet alleen het mij ne trouwens, de titel is zelfs vereeuwig d in een miniketen van Brusse lse stripwinkels en –gallerijen. Ho ewel het album barst van de his torische verwijzingen, wordt geb ruik gemaakt van een eclectisc he chronologie met figuren zoals de jonge Brusselse burgemees ter Jules Anspach, die de Zenne overwe lfde en droomde van een nieuw e stad naar model van het Parijs van Baron Haussmann.

10

François Schuiten en Benoît Peeters

‘De Duistere Steden: Brüsel’, Casterman, 2008, 128 blz.

oi, een bloemenverkoper op de Ho Protagonist is Constant Abeels e fdstad. Gedreven door de recent kaai in het hartje van onze hoo ter ech vervangt hij zijn bloemen technologische ontwikkelingen rt. hem als visionair veel lof opleve door plastic exemplaren, wat verde in d liever Brüsel zoals de sta Niet toevallig, heel Brussel, of punt de radicale breuk te maken stripte versie heet, staat op het Het schepencollege en de jonge, tussen verleden en moderniteit. om gemeester hebben de aspiratie ambitieuze – maar naïeve – bur der mo l te maken, een baken van van Brussel een ware metropoo niteit. ce d’accord pour faire disparaître “Maintenant que nous sommes me mê ais il est devenu urgent, je dir cloaque qu’on appelle la Senne, ctes sures sordides, malsaines, infe urgentissime, de démolir ces ma la nt ore notre population et déshon qui compromettent la santé de 1 (Een schepen aan het woord). partie basse de notre ville.” nsrol r tycoon Freddy De Vrouw (gla Hierbij wordt het gesteund doo uit van aat Charly De Pauw), die voor de beruchte vastgoedmagn htschip zijn vastgoedimperium een boven Brüsel hangend luc odel g naar Amerikaans jaren ’60-m bestuurt. De stadsvernieuwin porties dat reeds snel catastrofale pro zet echter een proces in gang rokken bet ht Constant uiteraard dic aanneemt. En waarbij antiheld geraakt.

om xellisation eigenlijk het syndro Dieper thema, waarvan de Bru tgangsdenken. Dit wordt in het is, is het ongebreidelde voorui s personages hunkeren naar alle verhaal veelvuldig getoond: de ihebben een ongelimiteerd opt veranderende vernieuwing en oloruitgang, en vooral dan techn misme over de moderniteit. Voo eeld ord ng, worden niet rationeel beo gische en medische vooruitga ergave van de betere toekomst. maar zijn een romantische we d een nuchter gegeven beschouw Technologie is niet iets wat als ant geloofsobject: zo wordt Const wordt, maar als een ideaal, een au en als ‘un homme qui croit regelmatig lauwerend omschrev elen lzeggende quote die het worst plastique’. Ook een mooie vee in het verhaal ilustreert: met vooruitgang en verleden e et n vivantes, aujourd’hui à l’agoni 2 “Regardez ces feuilles, hier bie un tapis noirâtre et boueux” qui demain ne formeront plus qu’ verbaozen tijdszetting allerminst te Ook in dit opzicht hoeft de gek ologie geloof in wetenschap en techn zen: hoewel het ongebreidelde is, is ige eeuw definitief verleden tijd sinds de jaren zeventig van vor ge tui Ge proces, iets van alle tijden. de Bruxellisation een constant van lement in Brussel (in het werk bijvoorbeeld het Europees Par ). rat als een verpletterende ziggoe Schuiten regelmatig neergezet , waarin auteur-filosoof Benoît Naast de interessante thematiek is het e, wijsgerige vragen verwerkt, Peeters zoals wel vaker dieper urd abs n. De plot is bij momenten verhaal ook gewoon heerlijk leze uisoorbeeld in de razende ziekenh en surreëel – in dit album bijv k Oo r een waanzinnige climax. scènes - en ontwikkelt zich naa torische verwijzingen en straat is het verhaal doorspekt met his en, get end voorkomen. En, niet te ver beelden die de Brusselaar bek r een reeks prachtige Brusselse wordt het geheel bijgekruid doo . En tivatie om het eens te lezen dus uitdrukkingen. Een goede mo pas de ton nez! als het niet zou bevallen: Ne fais

edat de Brusselse stadsontwikk Het hoeft niet te verwonderen rseel ive un , een term die trouwens ling– in het Frans Bruxellisation haal mtelijke ordening – in dit ver in gebruik is geraakt in de rui ldig lvu vee de door de geschiedenis centraal staat. Hiermee wordt bij elke nieuwe bouwstijl al het voorgekomen trend bedoeld om io, te maken. Voorbeelden zijn leg voorgaande met de grond gelijk de opgenomen: de overwelving van en worden in het verhaal ook ing ind erb epaleis, de Noord-Zuidv Zenne, de bouw van het Justiti schien – de vernietiging van het 1 - Brüsel, François Schuiten en Benoît Peeters (Casterman 2008), p. 49 en - het meest schrijnende mis mpel van de hand van ute vea Nou Art ge hti 2 - Ibid, p.65 sac reu volkshuis, een Victor Horta.

11