ΤΣΕΠΗΣ
Π Ο Ι Η Μ ΑΤΑ Τ Σ Ε Π Η Σ
ΠΟΙΗΣΗ
Επιμέλεια έκδοσης: Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης Διορθώσεις: Δανάη Αλεξοπούλου Καλλιτεχνική επιμέλεια: Karlopoulos & Associates Σελιδοποίηση: Ζωή Ιωακειμίδου © Copyright κειμένου: Αλέκος Κατσιούρης © Copyright έκδοσης: Εκδόσεις Ιωλκός Γραμματοσειρά Iolkos Apla, fonts.gr [αποκλειστική χρήση] Μάρτιος 2017, Α΄ έκδοση Ε Κ ΔΟΣ Ε Ι Σ Ι Ω Λ ΚΟΣ Ανδρέου Μεταξά 12 ϗ Ζ. Πηγής, Αθήνα 106 81 Τηλ.: 210-3304111, 210-3618684 - Fax: 210-3304211 e-mail: iolkos@otenet.gr www.iolcos.gr ISBN 978-960-426-902-0
αλε Κ Ο Σ κατσιου ρ ησ
Π Ο Ι Η Μ ΑΤΑ Τ Σ Ε Π Η Σ
Ι Ω Λ ΚΟ Σ
Στον Ηρακλή
ΞΟΡΚΙΑ
ΣΤΗΝ AΚΡΗ του μυαλού σ’ ένα μικρό Καιάδα άθαφτα κείτονται όνειρα ανάπηρα.
11
ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς παράπονο μ’ εσένα έχουν και τα άνθη της ροδακινιάς μετά από δυνατό χαλάζι.
12
ΞΑΝΘΗ, κατάξανθη η Πρωτομαγιά, την έπνιξαν στο αίμα οι παπαρούνες.
13
ΑΝΤΙΘΕΤΑ αν διαβείς τον ποταμό, του κόσμου το σφυγμό θα πιάσεις.
14
ΤΗΝ ΩΡΑ που ισορροπείς στη μέση του σχοινιού, να έχεις πάντα κατά νου πως κάποιοι εύχονται να πέσεις.
15
ΡΙΧΝΩ γλυκάνισο στο δάκρυ μου, κερνάω ούζο ξεροσφύρι τους θεριακλήδες μου καημούς.
16
Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ που διατρέχει το κορμί σου σημαίνει πως ετούτη τη στιγμή έπρεπε να τη ζήσεις με όποιο τίμημα.
17
ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ αναδεύεται ο κάμπος, μοσχοβολούν τα γιασεμιά, τα νυχτοπούλια βγαίνουν στο κυνήγι, κοάζουν τα βατράχια στα βαλτόνερα, αδράχνουν το πριόνι τα τριζόνια και καταστρέφουνε τους φράχτες, που έστηνες όλη μέρα ιδροκοπώντας. Όπως καταλαβαίνεις, η ζωή δε σταματάει όταν εσύ κοιμάσαι.
18
ΤΟΝ ΗΛΙΟ που θρυμμάτισαν τα χέρια μας τον ψάχνουμε στον ουρανό.
19
ΕΝΟΧΟΣ τόσων παραλείψεων, αιχμάλωτος της δυναστείας των ονείρων, δε θα απορήσω αν δε βγει ούτε κι αυτή η πασιέντζα.
20
ΕΚΕΙΝΑ που ξεχνούν κατά κανόνα οι ταξιδιώτες στους σταθμούς είναι δύο μικρές αποσκευές· το «πάντοτε» και το «ποτέ».
21
ΒΓΑΛΕ ένα πόδι έξω απ’ το καβούκι σου, κανείς δε θα το κάνει για λογαριασμό σου.
22
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ της πείνας δε γίνεται από πεινασμένους ούτε κι αυτή του έρωτα από ανέραστους.
23
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ αποτελεί το λόγο της υπεροχής σου, το ίδιο απροσδόκητα αύριο γίνεται αιτία του αφανισμού σου.
24
ΜΑΖΕΨΕ απ’ το τραπέζι ευλαβικά όλα τα ψίχουλα, πρόσεξε μη σου πέσει καταγής ούτε ένα άστρο.
25
ΜΗ ΣΠΑΤΑΛΑΣ το χρόνο σου να βρεις τι κρύβεται πίσω απ’ τον έρωτα, όταν το θαύμα αποκαλύπτεται, χάνεται όλο το μυστήριο που το περιβάλλει.
26
ΠΙΣΤΕΥΩ όντως πως σε αδίκησαν, δεν αναγνώρισαν όσο θα έπρεπε το έργο, την αξία, τις προσπάθειές σου, ενώ οι όποιες λαμπερές στιγμές σου αποσιωπήθηκαν σκοπίμως υπονομεύοντας την αξιοπιστία σου. Ωστόσο, αναρωτήθηκες ποτέ μήπως ευθύνεσαι κάπου κι εσύ;
27
ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, οι σχόλες κι οι γιορτές μοιάζουν με τις σακούλες του κρεοπωλείου· αν είναι άδειες δεν αξίζουν τίποτα.
28
ΣΤΗ ΛΥΠΗ μου είσαι μακριά αλλά σε νιώθω πλάι μου. Απεναντίας, στη χαρά με συντροφεύεις, αλλά δεν το νιώθω.
29
ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟΣ οιωνοσκόπος πάνω στην ανοιχτή κοιλιά μου το μέλλον προσπαθεί να δει στα σπλάχνα μου.
30
ΠΑΡΟΛΟ που ο νους κι η σάρκα είναι το ίδιο ελεύθερα και ανεξέλεγκτα, η καθυπόταξη του ενός από το άλλο άλλοτε λέγεται ηθική κι άλλοτε ξεπεσμός.
31
Ο Αλέκος Κατσιούρης γεννήθηκε το 1950 στην Τρίπολη και μένει στην Αθήνα. Το 2014 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Πρόναοι και μετόπες από τις εκδόσεις Ιωλκός. Τα Ποιήματα τσέπης είναι το δεύτερο βιβλίο του.