ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2012 Γιάννης Κορίδης ©
Copyright Εκδόσεις «Ιωλκός» & Γιάννης Κορίδης Νοέμβριος 2011 Α΄ Έκδοση ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΙΩΛΚΟΣ» Ανδρέου Μεταξά 12 & Ζ. Πηγής Αθήνα 106 81 Τηλ.: 210-3304111, 210-3618684 Fax: 210-3304211 E-mail: iolkos@otenet.gr
www.iolcos.gr ISBN 978-960-426-644-9
ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2012 ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ (17ος χρόνος)
Επιμέλεια - Ανθολόγηση: Γιάννης Κορίδης Με τρεις πίνακες του Βάσου Λυσσαρίδη
ΙΩΛΚΟΣ
Οι ποιητές, στις μέρες μας, είναι βασιλιάδες σ’ ένα βασίλειο χωρίς λαό. Είναι άρχοντες της μοναξιάς· και αν τύχει, για μια στιγμή, να κυριαρχήσουν σ’ ευρύτερους κύκλους, το φαινόμενο είναι απατηλό· αυτοί οι ευρύτεροι κύκλοι χρησιμοποιούν παροδικά τον ποιητή, χωρίς να τον έχουν καν διαβάσει, ως όργανο ή σύμβολο αλλότριων πραγμάτων. Παναγιώτης Κανελλόπουλος «Ποίηση και Αλήθεια»
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.16´ Σελήνη πρ. τέτ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
1
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Περιτομή Ι. Χριστού, Βασιλείου του Μεγάλου
2012
ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΕ ΜΟΥ ΛΑΕ… Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και αγαπημένε, Πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε. Διονύσιος Σολωμός
- -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.17´ Σελήνη 9 ημ.
ΔΕΥΤΕΡΑ
2
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Σιλβέστρου Ρώμης, αγ. Κοσμά Αρχιεπ. Κων/λεως
2012
Από τον «ΦΩΤΕΙΝΟ» – Πάρ’ ένα σβώλο Μήτρο, και διώξ’ εκείνα τα σκυλιά που μου χαλούν το φύτρο. Ο χερουλάτης έφαγε τ’ άχαρα δάχτυλά μου και στην αλετροπόδα μού ελειώσαν τα ήπατά μου. Δυο μήνες έρρεψα εδιδώ, εσάπισα στη νώπη μ’ αρρώστεια, με γεράματα! Βάσανα, νηστεία, κόποι, γι’ αυτό το έρμο το ψωμί! Και τώρα που προβαίνει σγουρό, χολάτο από τη γη, που πριν το φαν χορταίνει τα λιμασμένα μου παιδιά, να το πατούν εμπρός μου με τόση απίστευτη απονιά οι δυνατοί του κόσμου!. Εξέχασες και δε μ’ ακούς;… εσένα κράζω, Μήτρο, διώξε, σου λέγω, τα σκυλιά που μας χαλούν το φύτρο. Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
- 10 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.18´ Σελήνη 10 ημ.
ΤΡΙΤΗ
3
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Μαλαχίου προφήτου, Γορδίου μ., Θωμαΐδος οσ.
2012
Από το «ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ» Όσο να σε λυπηθή της αγάπης ο Θεός, και να ξημερώση μιαν αυγή, και να σε καλέση ο λυτρωμός, ω Ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα! Και θ’ ακούσης τη φωνή του λυτρωτή, θα γδυθής της αμαρτίας το ντύμα, και ξανά κυβερνημένη κι αλαφρή θα σαλέψης σαν τη χλόη, σαν το πουλί, σαν τον κόρφο τον γυναίκειο, σαν το κύμα, και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί να κατρακυλίσης πιο βαθιά στου Κακού τη σκάλα, – για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί θα αιστανθής να σου φυτρώνουν, ω χαρά! τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα! Κωστής Παλαμάς
- 11 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.18´ Σελήνη 11 ημ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
4
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Σύναξη 70 Αποστόλων, Θεοκτίστου, Ζωσίμου, Αθανασίου
2012
ΞΕΝΕ ΜΟΥ ΟΠΟΥ ΠΑΣ Ξένε μου, όπου πας και περπατάς τη γη μας, να πατάς σεμνά και ν’ αλαφροδιαβαίνεις τ’ είναι ο τόπος μας αιματοποτισμένος, κάθε δρασκελιά κι από ’νας σκοτωμένος, ένας σύντροφος που ’πεσε πολεμώντας για το δίκιο μας και για τη λευτεριά μας. Κάθονταν οι ψυχές σε πέτρα, σε λιθάρι, και μοιρολογάν και τον καημό τους λένε. Βασίλης Ρώτας
- 12 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.19´ Σελήνη 12 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
5
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Θεοπέμπτου, Θεωνά μάρτ., Συγκλητικής οσίας (Νηστεία)
2012
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ Δεν τους γνωρίσαμε, ήταν η ελπίδα στο βάθος που έλεγε πως τους είχαμε γνωρίσει από μικρά παιδιά. Τους είδαμε ίσως δυο φορές κι έπειτα πήραν τα καράβια. Φορτία κάρβουνο, φορτία γεννήματα, κι οι φίλοι μας χαμένοι πίσω από τον ωκεανό παντοτινά. Η αυγή μας βρίσκει πλάι στην κουρασμένη λάμπα να γράφουμε αδέξια και με προσπάθεια στο χαρτί πλεούμενα, γοργόνες ή κοχύλια. Το απόβραδο κατεβαίνουμε στο ποτάμι γιατί μας δείχνει το δρόμο προς τη θάλασσα και περνούμε τις νύχτες μέσα σε υπόγεια που μυρίζουν κατράμι. Οι φίλοι μας έφυγαν ίσως να μην τους είδαμε ποτές, ίσως να τους συναντήσαμε όταν ακόμη ο ύπνος μας έφερνε πολύ κοντά στο κύμα που ανασαίνει ίσως να τους γυρεύουμε γιατί γυρεύουμε την άλλη ζωή πέρα από τ’ αγάλματα. Γιώργος Σεφέρης
- 13 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.20´ Σελήνη 13 ημ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
6
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΤΟΥΤΟ… Το σκάφος τούτο που σοφό τιμόνι το πέρασε από χίλιες καταιγίδες· που άστραψε στα νερά των ανοιγμένων αβύσσων τ’ ουρανού· το σκάφος τούτο που αμφέβαλαν για την καταγωγή του των θαλασσών οι ορίζοντες· που κλάψαν μπρος στον ηρωισμό του τα στοιχεία και που σ’ αιωνιότητες καθρέφτισε τη μεθυσμένη πλώρη του, μουγκρίζει στο μέσο του ωκεανού. Παρασυρμένο, σαν όρθιο μισοφέγγαρο, στην άχνη τις τρικυμίας, μια χάνεται, μια πάλι βγαίνει ψηλά στην άβυσσο κι οι Ναύτες, άγρυπνοι, θλιβεροί, καταισχυμένοι, με ματωμένα πρόσωπα προσεύχονται… Νικηφόρος Βρεττάκος
- 14 -
† ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ (αργία)
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.21´ Σελήνη 14 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
7
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Σύναξις Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
2012
Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ Η χώρα της σιωπής είναι από κρύσταλλο, γαλάζιο κρύσταλλο, σαν από πάγο. Εκεί χορεύουνε τα πάντα αθόρυβα κι όλες οι εικόνες διαθλώνται στο άπειρο. Τα δάκρυα των παιδιών και τα παράπονα αφήνουν το λεπτό ήχο της κιθάρας. Των σιωπηλών πλασμάτων τα χαμόγελα ρόδινη ανταύγεια υψώνουν στα μεσούρανα και τα βαθιά βλέμματα της αγάπης ανάβουν φλόγες πυρκαγιάς γαλάζιες. Στη χώρα αυτή της σιωπής ό,τι είναι γνήσιο σαν μια καμπάνα ακούγεται γιορτάσιμη που ανοίγει βουερούς θόλους στα ουράνια. Στη χώρα της σιωπής συχνά ακροάστηκα τις ασημένιες κωδωνοκρουσίες που υψώνει κάποιο σμήνος γερανών. Σε γάμους μυστικούς, σε λιτανείες, σε τελετές ουράνιες παρευρέθηκα, στη χώρα της σιωπής που είναι από κρύσταλλο, γαλάζιο κρύσταλλο, σαν από πάγο. Μελισσάνθη
- 15 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.22´ Σελήνη 15 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
8
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ, Δομνίκης, Γεωγ. Χοζεβίτου, Κύρου, Παρθένας μ. Έδεσ.
2012
ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΑΝΟΙΞΑΝ Οι μνήμες άνοιξαν τα μάτια τους σαν πεταλούδες Τα φτερά μας σχηματίστηκαν επάνω στον άνεμο Μια ματιά καρφωμένη Ανάμεσα σε δυο χαμόγελα Καθαρό λουσμένο δάκρι Μαθαίνουμε να ζούμε Μαθαίνουμε να πεθαίνουμε Παλιά ξεχασμένα πορτραίτα Μέσα σε μια θύμηση Ευλογημένα τα καινούργια χέρια Οι ενωμένες μοναξιές. Γιώργος Θέμελης
- 16 -
ΔΕΥΤΕΡΑ
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.23´ Πανσέληνος
9
Πολυεύκτου μ., Ευστρατίου οσ.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Έτσι που γυρίσαμε Γυαλίζουνε οι ράγιες στο σκοτάδι Απ’ την πολλή σιωπή Έτσι που γυρίσαμε Βρήκαμε τους εισπράκτορες σφαγμένους Και το πεντακοσάρικο για το εισιτήριο Θα μας περισσεύει Και τα τέσσερα χρόνια Γι’ αυτό που λέγαμε ζωή μας Θα μας λείπουν, Έτσι που γυρίσαμε κ’ οι δρόμοι προχωράνε Τετραγωνίζοντας την άδεια πολιτεία Σε πένθιμους φακέλλους Κι αυτός ο αστυφύλακας περνάει και χασμουριέται Θε μου! ας μίλαγε τουλάχιστον αυτός Κι ας μου ζητούσε Την ταυτότητά μου. Άρης Αλεξάνδρου
- 17 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.24´ Σελήνη 17 ημ.
ΤΡΙΤΗ
10
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΧΤΕΣ ΕΤΡΕΧΕΣ Χτες έτρεχες στις διαδηλώσεις Κρατώντας στα χέρια σου πανό Με φλογερά συνθήματα Έκανες εράνους Για τους απεργούς εργάτες Πάλευες Για μια ζωή καλύτερη Σήμερα Πίσω απ’ ένα γραφείο Μέσα σ’ ένα ΙΧ αυτοκίνητο Απέναντι σε μια τηλεόραση Απορείς Για ποιο τάχα λόγο Τόσοι και τόσοι Τρέχουν ακόμα στους δρόμους Απαιτώντας Ό,τι και συ Χτες ζητούσες – Βολεύτηκες Και ξέχασες Κώστας Γ. Μίσσιος
- 18 -
† Γρηγορίου επ. Νύσσης, Δομετιανού, Μαρκιανού
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.25´ Σελήνη 18 ημ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
11
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, Αγαπίου, Μαΐρου μαρτ.
2012
ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ Εδώ! όλο εδώ! Να ξεκινάς και να γυρίζεις πάντα πίσω. Εδώ! Κι αν το παράθυρό σου ανοίξεις, πάλι η Αθήνα θα γιομίσει τα μάτια σου· κι η διάσταση, που σε φαρδαίνει, πεύκος θα γίνει, Παρθενώνας, κίνηση που δεν ενεργεί, κι εφημερίδα. Κι αν το παράθυρό σου κλείσεις, η ανέχεια του εαυτού σου κι η καιρικότητά σου, επιστολές θ’ ανοίξουν, ενθύμια στα συρτάρια θα βρουν, να σου θυμίσουν πως είσαι μόνος· όχι ακέριος, σπάνια σπαταλημένος. Εδώ θα σφηνωθείς! Η ώρα της αποδημίας αν έρθει, όταν κοιμάσαι, θα φύγει: είναι γλυκός ο ύπνος που ήρθε ύστερα από αηδία. Είναι η ώρα που διώχνεις την αθανασία ως έγκλημα που δε θα κάμεις. Είναι η ώρα που είσαι μικρός κι αδύναμος και τρομαγμένος για να τραγουδήσεις. Άρης Δικταίος
- 19 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.26´ Σελήνη 19 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
12
Τατιανής, Ευθασίας, Μερτίου μάρτ.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΦΩΤΙΕΣ Θα ’ρθούνε κάποτε οι φωτιές απ’ τα βουνά να μας ξυπνήσουν με την κόκκινη γλώσσα τους, θ’ ανεμίσουν γύρω μας μαντήλια πύρινα, θα στήσουν φλόγινους χορούς, θα ’ρθούνε κάποτε οι φωτιές μέσα στη νύχτα να μας ρωτήσουν τι κάναμε τόσον καιρό χωρίς αυτές. Τι θα τους πούμε, νύχτα βλοσυρή; Η καρδιά μας δεν έμαθε ακόμα να κουβεντιάζει με τα ύψη. Θα ’ρθούνε κάποτε οι φωτιές μέσα στη νύχτα να μας ξυπνήσουν, μα εμείς ως τότε θάχουμε ανάψει τόσες πυρκαγιές που δε θα θυμούμαστε αν καμιά μας έχει ακόμα λείψει. Τάσος Γιανναράς
- 20 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.27´ Σελήνη 20 ημ.
ΠΑ Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η
13
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΑΞΟΥΜΕ Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια. Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας. Τους άνεργους και τους απολυμένους πού να τους κατατάξουμε. Ποιος θέλει να μιλήσει; Φάνης Παπαδάκος
- 21 -
Ερμύλου, Στρατονίκου μάρτ., Μαξίμου Καυσοκαλ.
Αν. ηλίου 7.40´ Δύση 17.28´ Σελήνη 21 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
14
Των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων πατέρων, Αγνής μάρτ.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
Ο ΣΗΜΕΙΩΜΕΝΟΣ Πάει καιρός που η Μερόπη με κοιτάζει εξεταστική και ανήσυχη καρφώνοντας συχνά-πυκνά το βλέμμα στα πόδια μου κι ύστερα θυμιατίζει και με ραντίζει μ’ άγιο μύρο από την Πειρήνη μα πιο πολύ αυτός που με παιδεύει με την καχυποψία του και τους υπαινιγμούς του είναι ο Πόλυβος. Και πού γυρνάς, πού γύριζες ολημερίς από τη μια θάλασσα στην άλλη πεζοπορώντας ως το Λέχαιο και τις Κεχριές τι γυρεύεις, τι ζητάς στις ερημιές και στα λιμάνια. Μα εγώ μιλιά δε βγάζω τι να πω, πώς να το πω τι εξηγήσεις να απαιτήσω γιατί όχι πια ψιθυριστά πίσω από την πλάτη μου αλλά κατάμουτρα μου το πετάν ο μπάσταρδος, ο μούλος, ο σημειωμένος. Τάσος Γαλάτης
- 22 -
Αν. ηλίου 7.40´ Δύση 17.29´ Σελήνη 22 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
15
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (10 λεπρών) Παύλου Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτου
2012
ΕΥΑ Αφήνεσαι με κύμα στη σιωπή Που ερημώνει την κατοικημένη ελπίδα μου Ένα δασάκι πλάι στη φωτιά Στοίχημα των νυχτερινών ανέμων Ένα βημάτισμα σκιάς στην όχθη της Χιμαίρας Ένα δωμάτιο των απλών ανθρώπων Ένα μυστικό Πλυμένο κι απλωμένο στη ματιά που θέλγει Στη ματιά σου ή στο ύψος του ήλιου της Όλος μου ο βίος γίνεται μια λέξη Όλος ο κόσμος χώμα και νερό Κι όλες οι φλόγες των δαχτύλων μου Βιάζουν τα χείλη τής ημέρας Κόβουν στα χείλη τής ημέρας Το κεφάλι σου Αντιμέτωπο στη μοναξιά του ονείρου. Οδυσσέας Ελύτης
- 23 -
Αν. ηλίου 7.40´ Δύση 17.30´ Σελήνη τελ. τέτ.
ΔΕΥΤΕΡΑ
16
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΕΙΝΑΙ Η ΜΝΗΜΗ Είναι η μνήμη του έρωτα Που σ’ απολιθώνει Μνήμη από θάλασσα Θάλασσα από τη μνήμη του έρωτα Χρήστος Αγγελάκης
- 24 -
† Προσκ. αλυσ. Απ. Πέτρου, Νικολάου Μυτιλήνης, Πευσίππου, Ελάσιππος
Αν. ηλίου 7.39´ Δύση 17.31´ Σελήνη 24 ημ.
ΤΡΙΤΗ
17
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΧΩΡΙΣΜΟΣ Έφυγε με τη βροχή τις στερνές τις συννεφιές των φυλλωσιών το σιγασμό. Διεύθυνση δεν άφησε καμμιά. Βλέμμα που παρακολουθεί τη θλίψη του κυπαρισσιού τη γενιά της ελιάς να σιωπά γη μελαγχολίας εκτείνει. Τεράτων κεφάλια τα πρώτα βράδυα ακρωτηριασμένα κορμιά τα δεύτερα. Στο χάλκινο σκοτάδι άλαλα πουλιά που θροΐζουνε σκιές στην τελετουργία της μνήμης. Ναδίνα Δημητρίου
- 25 -
† Αντωνίου του Μέγ., Αντωνίου Βεροίας, Γεωργίου Ιωαν.
Αν. ηλίου 7.39´ Δύση 17.32´ Σελήνη 25 ημ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
18
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΟΔΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Μια γερασμένη βυζαντινή εκκλησούλα ταπεινότερη από χελώνα κατάφτασε απ’ τη Βασιλεύουσα να ταφεί κάτω από μια πολυκατοικία. Τα μεσάνυχτα που περνούν οι νταλίκες με τα καταψυγμένα πτώματα το καβούκι της τρέμει. Τι ’ναι ο θεός της Αθήνας στο βωμό της που χτυπιέται να δραπετέψει μα του ’χτισαν στο μπετό τα ποδάρια. Και δίνει τώρα πια μάχη σώμα με σώμα με τα Τσιμέντα Ηρακλής και τους τιτάνες που ασελγούν ψηλά στα μπαλκόνια της πολυκατοικίας. Κωστής Παπακόγκος
- 26 -
† Αθανασίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας
Αν. ηλίου 7.39´ Δύση 17.33´ Σελήνη 26 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
19
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ Περνώ τις νύχτες μου ψάχνοντας κρυμμένους στίχους στις γωνιές των λέξεων στα διπλωμένα χαρτιά της αταξίας στα ταριχευμένα αισθήματα των αναμνήσεων. Σβήνω τη θλίψη, τρέφω το φόβο, ξορκίζω τον πόνο κι αναδιπλώνομαι. Αλεξάνδρα Γαλανού
- 27 -
† Μάρκου Ευγενικού, Μακαρίου Αιγυπ., Μακαρίου
Αν. ηλίου 7.38´ Δύση 17.34´ Σελήνη 27 ημ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
20
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Ευθυμίου του Μεγάλου, Ευσεβίου, Ευτυχίου μ.
2012
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Αυτή η φωτογραφία φωτισμένη στην αγκαλιά του ήλιου έρχεται από έναν άχραντο καιρό μισόν αιώνα περασμένο Αυτή η φωτογραφία εμφανίστηκε σήμερα με Η/Υ Όλα αναλλοίωτα θετικά σαν τότε τα πρόσωπα τα σπίτια και το βλέμμα Αυτή η φωτογραφία μεταφέρει την εστιακή της απόσταση από το σήμερα στο τότε… Έχει εμφιλοχωρήσει ο χρόνος στ’ αρνητικό της Γιώργος Ν. Κάρτερ
- 28 -
Αν. ηλίου 7.38´ Δύση 17.35´ Σελήνη 28 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
21
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΟΙ ΚΡΕΜΑΣΤΡΕΣ Όμορφο λούστρο ξύλο καθαρό περιίπτανται στην κάμαρα Φοβάμαι αν ανοίξω θα πετάξουν Κάποιοι φίλοι μου μοιάζουν κρεμάστρες φοράνε ξένα ρούχα Κι εγώ επίσης μερικές φορές μοιάζω κρεμάστρα Μαρία Ρέγκου
- 29 -
Μαξίμου ομολ., Ευγενίου, Ουαλεριανού, Κανιδίου και Ακύλα
Αν. ηλίου 7.37´ Δύση 17.36´ Σελήνη 29 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
22
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (Ζακχαίου), Τιμόθεου αποστ., Αναστασίου του Πέρσου
2012
ΓΙΑ ΣΕΝΑ Τα χείλη σου μπουμπούκια τριαντάφυλλα που πρωτανοίγονται στον ήλιο τα μάτια σου πηγές της νύχτας που μέσα τους γεννιούνται μαργαριτάρια και η σελήνη το δέρμα σου φτερό της πεταλούδας στη γεύση του θυμαριού και γύρης το σώμα ζυμωμένο από αρμύρα θαλασσινή και ιδρώτα εκείνων που αγωνίζονται για να βλασταίνει η γη για να φουντώνει η λευτεριά για να στερεωθούν οι ελπίδες να φτάσει στα πέρατα του κόσμου το μήνυμα πως τούτη η γη, με τα βουνά, τις πέτρες τούτη η θάλασσα με τις μεγάλες αγκαλιές δεν στέρεψαν, μα θρέφουν άντρες αληθινούς με στήθη από βράχο και ιδέες από ουρανό, γυναίκες ύμνους της ομορφιάς, λεβεντομάνες. Νίκος Κυριαζής
- 30 -
Αν. ηλίου 7.37´ Δύση 17.37´ Νέα Σελήνη
ΔΕΥΤΕΡΑ
23
Κλήμεντος επ. Αγκ., Διονυσίου εν Ολύμπω, οσ. Μαϋσιμά
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ Τα δέντρα της αυλής μας με περίμεναν Η μουριά φούντωσε, η ροδιά στα κέφια της η αγριοτριανταφυλλιά έχει σκαρφαλώσει ως τη στέγη, η μυγδαλιά τρελάθηκε στο άνθος, η δάφνη πέρασε τη μάντρα· όλα βγήκαν στο δρόμο έξω. Τα δέντρα με περιμένουν στο πατρικό μου, αυτά δεν ξεριζώνονται, έχουν βαθιές ρίζες, αυτό είναι το μυστικό τους που ζουν τόσα χρόνια χωρίς περιποίηση. Νίκος Βασιλάκης
- 31 -
ΤΡΙΤΗ
Αν. ηλίου 7.36´ Δύση 17.39´ Σελήνη 2 ημ.
24
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΟΙ ΦΙΛΟΙ Πήγαιναν τα σύγνεφα έρημα στο δείλι, τα βουνά βουβά στην ατμoσφαίρα, ταξιδεύαν μου –αμίλητοι– οι φίλοι στον αγέρα. Είπα: οι φίλοι μου! Η ζωή μου τρέμει– οι τελευταίοι παν μονάχοι τους οι τόποι, άπιαστες οι γνωριμίες μου ανέμοι κι οι ανθρώποι. Όνειρο ήταν, πλάνη το πώς ζούμε, φτάνει η ζωή μας φίλους νάχει, χώρια ή αντάμα πάμε, όπως και μονάχοι. Όπως τα σύγνεφα έρημα στο δείλι, τα βουνά βουβά στην ατμοσφαίρα, όπως αμίλητοι πάνε μου οι φίλοι στον αγέρα… Γιάννης Σκαρίμπας
- 32 -
Ξένης οσίας, Ζωσιμά οσ., Βαβύλα ιερομ.,
Αν. ηλίου 7.35´ Δύση 17.40´ Σελήνη 3 ημ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
25
† Γρηγορίου θεολ., Αυξεντίου νεομ., Πουπλίου οσίου
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΧΟΡΟΣ ΓΕΙΤΟΝΩΝ Ανοίξτε τώρα το σπίτι. Ανάψτε το φως για νάμπει ο αναμενόμενος. Από μακριά μονάχος του έρχεται. Είναι κρύα κρύα τα χέρια του. Είναι ήσυχος ήσυχος. Είναι αμίλητος πολύ. Εμείς όλοι τον ξέρουμε. Τον είδαμε κι άλλες φορές. Πρώτα μαυρίζουν τα μάτια. Ύστερα η ακοή δεν ακούει. Ύστερα δεν πιάνει η αφή. Κάθε φωνή πηγαίνει μέσα. Μήτε γνωρίζει το μυαλό. Τότε μπαίνει ο αναμενόμενος από την πόρτα. Ανάψτε τώρα το φως. Τάκης Σινόπουλος
- 33 -
Αν. ηλίου 7.35´ Δύση 17.41´ Σελήνη 4 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
26
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ Δίπλα σου στέκομαι Αθώος οδοιπόρος Με το τρυφερό περίβλημα του νου μου Πολύφυλλο φυλαχτό στην λύπη σου Και πλέον δεν Απορώ Για τα δάκρυα που στάζει Το κορμί μας Ιτιά μου, Κάθε νεκρός δοκιμάζει Ατέλειωτες νύχτες Στην δική του πρώτη Νύχτα. Επι Τάφιος Μίχος Κωστόπουλος
- 34 -
Πέτρου δεσμ., Ξενοφώντος & της συνοδ., Ανανία ιερομ.
Αν. ηλίου 7.34´ Δύση 17.42´ Σελήνη 5 ημ.
ΠΑ Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η
27
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Ανακ. λειψάνων Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Μαρκιανής βασ.
2012
ΚΑΘΩΣ ΣΗΜΑΙΑ Καθώς σημαία που ανεμίζει σε δυνατούς κι ενάντιους ανέμους ψηλά ν’ ανέβει η κουρτίνα. Μα χάλασε, σκούριασε ο μηχανισμός. Ακρωτηριασμένα σώματα μπλέχτηκαν στα γρανάζια. Σβύνουν τώρα των καφενείων τα φώτα και οι φωνές κάποιων γραμμοφώνων μουσκεύουν τα ενδύματα καθώς αυτοί μόνοι απόμειναν επί σκηνής μια σκουριασμένη σάλπιγγα με τρόμο να κοιτάζουν Ας έρθει λοιπόν ο νέος άνδρας να τραβήξει τη βαριά κουρτίνα, να γκρεμίσει τους σκοτεινούς τοίχους, σαν φάρος να λάμψει εν μέσω της νυκτός λυτρωτικός να περνάνε τα λεωφορεία και τα ποδήλατα, οι νταλίκες και τα μοτοσακό, φορτωμένα σημαίες. Στον ορίζοντα όλων οι σημαίες. Δημήτρης Χουλιαράκης
- 35 -
Αν. ηλίου 7.33´ Δύση 17.43´ Σελήνη 6 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
28
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2012
ΑΧ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ! Πώς έγινες πατρίδα μου Ελλάδα!.. Αγνώριστο είναι το πρόσωπό σου. Εφιάλτης το κάθε όνειρό σου. Εσύ, που ήσουνα στον κόσμο δάδα. Ανίκαν’ η διοίκηση. Το κράτος γιομάτο από επίορκους και ψεύτες στο ίδιο συνδικάτο με τους κλέφτες. Ένας βόθρος ανοιχτός και γιομάτος. Καράβι που το ρίξανε στην ξέρα, στη βιάση τους ν’ αρπάξουν και να φάνε. Νύχτα παντού κι αυτοί το βλέπουν μέρα. Ξέφραγο αμπέλι! Αλλού αυτοί κοιτάνε, μην κάποιος την καρέκλα τους την πάρει. Ο κόσμος καίγεται κι αυτοί… χαμπάρι! Αντώνης Γ. Βαζιντάρης
- 36 -
Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου, Χάριτος
Αν. ηλίου 7.33´ Δύση 17.44´ Σελήνη 7 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
29
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ) Ανακ. λειψάνων Ιγνατίου Θεοφ., Φιλοθέου, Υπερεχίου
2012
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Μια γυναίκα με ανάερο ρούχο και με τη λυμένη της ζώνη περασμένη σα γιορτάνι στον όρθιο λαιμό, ροβόλαε τους άσπρους κύκνους μέσα στα γαλανά λιβάδια τ’ ουρανού, και τ’ άστρα μυρίζανε σα ρόδα του Απρίλη. Με τυλίγανε τα νεραϊδονήματα του ονείρου… Όταν η αυγή με σκούντησε με το άσπρο της πόδι, η μυρουδιά των ρόδων έπλεε ακόμα στον κήπο, ο αυγερινός εστάλαζε λευκός, και κάτω απ’ τη μασκάλη μου ακόμα κρατούσα τα γράμματα του Αβαιλάρδου που διάβαζα πριν να με πάρει ο ύπνος. Παντελής Πρεβελάκης
- 37 -
Αν. ηλίου 7.32´ Δύση 17.45´ Σελήνη 8 ημ.
ΔΕΥΤΕΡΑ
30
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Των Τριών Ιεραρχών, Θεοφίλου του νέου, Χρυσής μάρτ.
2012
ΤΩΝ ΔΑΝΑΩΝ ΤΑ ΔΩΡΑ Οιωνοσκόποι, πυρομάντεις, στεφανηφόροι κήρυκες εικόνες που εκρύψανε άλλες εικόνες: καπνισμένα δοκάρια, πεταμένες παλάσκες, σχισμένα αμπέχωνα. Όλα αλφαδιάζουν κουρασμένα σε μια κρυφή μεταμέλεια. Οφειλέτης τυγχάνει το φως κι όλο αναβάλλει – δεν έχει άλλα νιάτα να ξοδέψει. Του θερισμού ο αφέντης σπουδάζει τα αφανή. Μικρός εφέστιος θεός η μνήμη κι ο χρόνος φίλος παιδιόθεν του θανάτου. Ανώφελο να φυλάξω τη σοδειά, πιο ανώφελο να γυρέψω πίσω τα χαρισμένα πρέπει να ξαναμπώ στο ξύλινο άλογο, πρέπει να ξαναπάρω τον ίδιο χρησμό, πρέπει απότομα να ξαναγεράσω. Γιώργος Γεωργούσης
- 38 -
ΤΡΙΤΗ
Αν. ηλίου 7.31´ Δύση 17.46´ Σελήνη πρ. τέτ.
31
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ουϊκτωρίνου, Ουΐκτωρος, Νικηφόρου, Κύρου & Ιωάννου Αναργ.
2012
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Να ’ξερες πώς λαχτάριζα τον ερχομό σου, Αγάπη που ίσαμε τα σήμερα δε σ’ έχω νιώσει ακόμα, μα που ένστικτα το είναι μου σ’ αναζητούσεν, όπως τη γόνιμη άξαφνη βροχή το στεγνωμένο χώμα! Πόσες φορές, αλίμονο! δε γιόρτασα, θαρρώντας πως επί τέλους έφτασες, Εσύ που είχες αργήσει: Σα μυγδαλιά, που ηλιόλουστες ημέρες του χειμώνα την ξεγελάνε, βιάζονταν κι εμέ η ψυχή ν’ ανθίσει. Μα δεν ερχόσουνα ποτές και, μέρα με τη μέρα, τ’ άνθια σωριάζονταν στη γης από τον κρύο αγέρα κι είναι η ψυχή μου πιο γυμνή παρά προτού ν’ ανθίσει· και σήμερα, που η Νιότη μου γέρνει αργά στη δύση, του ερχομού σου σβήνεται κι η τελευταία ελπίδα: — Φοβάμαι πως επέρασες, Αγάπη, και δε σ’ είδα!... Κώστας Ουράνης
- 39 -
Αν. ηλίου 7.30´ Δύση 17.48´ Σελήνη 10 ημ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
1
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Τρύφωνος, Περπετούας, Βασιλείου Θεσ., Αναστασίου
2012
ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ Στο Γιάννη Κορίδη
Χθες βράδυ είδα τον ξανθό Χριστό παιδί μικρό, αχνούδοτο, να τριγυρνά στα σκοτεινά της γειτονιάς μας τα σοκάκια. Χθες βράδυ είδα τον ψαρά Χριστό στα μανιασμένα κύματα παλεύοντας τα μελαψά παιδιά απ’ τον πνιγμό να σώσει. Χθες βράδυ είδα το φτωχό Χριστό ξυπόλυτο με τα παιδιά των φαναριών ένα χαμόγελο κενό να ζητιανεύει Χθες βράδυ είδα το χλωμό Χριστό καθώς μετρούσε τις σταγόνες της βροχής αιμόφυρτος στο σανιδένιο του κρεβάτι. Χθες βράδυ είδα το λερό Χριστό να τον σταυρώνουνε στο σκουπιδότοπο γκρεμίζοντας την παραγκούλα του Ανέστη. Χθες βράδυ είδα τον αψή Χριστό σε παγερό κι ανήλιαγο υπόγειο να τον χτυπούν αλύπητα για την ελπίδα. Νίκος Αρβανίτης
- 40 -