I SOLISTI Reflections 2024#2

reflections 2024#2

Summer School • In What we Trust

• Nothing happens, twice

I SOLISTI

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

I SOLISTI BELGIAN

WIND ENSEMBLE ANTWERP

© Annik Laruelle

© Annik Laruelle

© Koen Broos

Een nieuw seizoen kondigt zich aan!

I SOLISTI

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

De voorbije jaren evolueerde I Solisti del Vento van een klassiek ensemble tot I SOLISTI, een bruisende organisatie met een brede werking op vlak van ontwikkeling en productie. Onze focus ligt daarbij zowel op het contextualiseren en valoriseren van bestaand blazersrepertoire als op het vernieuwen en verbreden van dat repertoire.

I SOLISTI

One need not fear for the future of music.

John

Cage

De jonge generatie musici en makers gaat zonder complexen aan de slag met de muziekgeschiedenis en zapt moeiteloos tussen periodes, stijlen en disciplines. De schotten verdwijnen meer en meer. Traditionele podia worden vervangen door nieuwe ruimtes zoals industriële sites, musea, openluchtlocaties en andere. Participatieve projecten betrekken het publiek en specifieke doelgroepen op een actievere manier bij het maakproces of de concertbeleving. Het komende concertseizoen van I SOLISTI zet opnieuw een stap verder in de richting van al deze nieuwe tendensen en investeert hierbij sterk in de jonge generaties van musici, participanten en makers.

Binnen ontwikkeling bieden we de kans om nieuwe wegen te bewandelen en te experimenteren zonder dat dit onmiddellijk tot een productie moet leiden. Ontwikkeling zorgt voor de humuslaag waarop de muziek en de kunsten van morgen kunnen gedijen. We zijn bijzonder blij dat we met I SOLISTI ruimte, tijd en middelen kunnen inzetten voor het talent van morgen. Tegelijk houden we strak de vinger aan de pols wat betreft kwaliteitsbewaking. Elk project dat het wel podium haalt, toetsen we aan de lange geschiedenis van I SOLISTI als beste Belgisch en internationaal gerenommeerd blazersensemble.

In Timeless Dialogues brengen we het jong aanstormend talent van onze NextGeneration Artists (Emile Souvagie, Balder Dendievel en Jappe Dendievel) samen met Jan Michiels, een ervaren meester en tevens I SOLISTI kernlid. Nieuwe muziek, onder andere een creatie van Siebe Thys in samenwerking met dichteres Lotte Dodion, wordt gekoppeld aan standaardrepertoire voor deze bezetting.

Nothing happens, twice is het eerste eigen project van NextGeneration Artist en klarinettist Emile Souvagie. Hij werkt momenteel aan een project met twee jonge acteurs Stan Martens en Ferre Vuye met een focus op de muziek, teksten en tijdsgeest van John Cage en Samuel Beckett. Naast Emile staan ook de jonge ‘Klara twintiger’ en pianist Alexander Declercq en fluitiste Tille Van Gastel op het podium. De jonge componist Emile Daems kreeg een opdracht om nieuw werk te schrijven in het kader van dit project. Een explosie van jong talent!

Het nieuwe concertseizoen oogt jong, fris, experimenteel, breed en nieuw met als opener een gloednieuwe I SOLISTI Summer School in Muziekcentrum De Bijloke in Gent voor jongeren tussen 10 en 20 jaar. Niet minder dan 41 deelnemers hebben zich aangemeld. Samen met de huidige lichting YoungStars en met een heleboel I SOLISTI coaches zullen ze de Bijlokesite inpalmen. De veertien huidige YoungStars zullen tonen wat ze tijdens het voorbije seizoen samen met de kernleden van I SOLISTI hebben geleerd en gemaakt: onder meer een kamermuziekconcert én een muziektheatervoorstelling op Bijloke Wonderland. En dan moet september nog beginnen!

I SOLISTI

ANTWERP

BELGIAN WIND ENSEMBLE

Verder in dit magazine leest u alles over In What We Trust van makers Frederik Neyrinck en Maud Vanhauwaert en zes jongeren uit Gent (geselecteerd via LARF!). Samen met het Vlaams Radio Koor mogen we deze productie maar liefst zeven keer brengen in Vlaanderen en Nederland. Met een grote I SOLISTI bezetting en tekenaar Gerda Dendooven staan we op de planken met CZECH THAT, een initiatief van Festival 20·21 waar we opnieuw te gast zijn, deze keer in het bijzonder fraaie gezelschap van het Pavel Haas Quartet.

I SOLISTI zet niet alleen in op de ontwikkeling van jong talent, maar ook op duurzaamheid door nieuwe projecten van jonge makers te hernemen waar mogelijk. Zo kunnen zij hun project over verschillende seizoenen heen tonen aan een zo breed mogelijk publiek. Het project Metamorfosen dat NextGeneration Artist Balder Dendievel enkele jaren geleden realiseerde, staat opnieuw drie keer geprogrammeerd op verschillende plekken in Vlaanderen. Andere producties die terugkomen zijn onder andere onze hommage aan de Nederlandse grootmeester Louis Andriessen en de voorstelling Landru, met muziek van Frederik Neyrinck en met Jan Decleir in de rol van seriemoordenaar Landru. Samen met Vlaams Radiokoor toert deze productie voor het vierde seizoen op rij, met niet minder dan 22 uitvoeringen in het seizoen 24-25. Samen met Gitte (meer dan honderd uitvoeringen tussen 2018 en 2022) is dit de meest hernomen productie in de geschiedenis van I SOLISTI.

Ook bij compositieopdrachten vinden we duurzaamheid belangrijk. Vorige maand werd nog een nieuw werk boven de doopvont gehouden dat I SOLISTI samen met SPECTRA en Muziekcentrum De Bijloke bestelde bij Annelies Van Parys: Threnody. We zijn verheugd deze prachtige muziek ook te kunnen brengen in het programma RE(f/v)ERENCE zowel tijdens Transit in Leuven als in November Music in ‘s-Hertogenbosch, deze keer gecombineerd met niet alleen muziek van Kaija Saariaho, maar ook met twee kleinere nieuwe werken van jonge vrouwelijke componisten Ellen Jacobs en Saskia Venegas.

Ongetwijfeld de grootste en meest uitdagende productie van het seizoen is het legendarische Répons van Pierre Boulez (die in 2025 100 zou zijn geworden), een samenwerking met Asko|Schönberg uit Amsterdam, het geheel onder leiding van Bas Wiegers. Dit werk wordt omwille van de complexiteit en moeilijkheidsgraad zelden uitgevoerd. Het publiek wordt letterlijk ondergedompeld in de klank van ensemble, speakers en solisten in een bijzondere opstelling. We spelen in Muziekgebouw aan ‘t IJ in Amsterdam, Floraliënhal in Gent, De Doelen in Rotterdam en DE SINGEL in Antwerpen, onze thuisbasis.

Tussen al deze producties door werken verschillende I SOLISTI MakerSpace artiesten in alle rust en luwte aan de verdere ontwikkeling van hun trajecten. Volgend seizoen zal I SOLISTI voor het eerst ook een open call voor nieuwe makers lanceren voor een traject van drie jaar. Zo hopen we bij te dragen aan duurzame trajecten voor jonge artiesten van nu en morgen.

Veel leesplezier in deze nieuwe Reflections en tot op één van onze volgende projecten!

Het I SOLISTI team

Voorwoord

I SOLISTI

Van 28 augustus tot en met 1 september 2024 is I SOLISTI alomtegenwoordig in Muziekcentrum De Bijloke met een gloednieuwe Summer School (niet minder dan 41 jonge blazers en percussionisten schreven zich in!), een kamermuziekconcert door de huidige lichting I SOLISTI YoungStars (veertien toptalentjes) en een muziektheatervoorstelling door de YoungStars en kernleden van I SOLISTI.

Naar aanleiding van de nieuwe versie van de muziektheaterproductie Help! De taart staat in brand! hadden we een gesprek met I SOLISTI trompettist, dirigent en componist Simon Van Hoecke.

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

Dirigeren, componeren en spelen: het gaat niet over jezelf, maar over de muziek

Simon, je bent een van de kernleden van I SOLISTI, waar we je vooral als trompettist kennen. Je bent echter ook actief als componist en dirigent. Kan je iets over je parcours als artiest vertellen? Ik dacht er oorspronkelijk niet aan om aan het conservatorium trompet als hoofdvak te gaan studeren. Ik was altijd erg geïnteresseerd in analyse en harmonieleer en dacht dus eerder aan een meer theoretische richting. Ik volgde echter privéles bij Jeroen Berwaerts, een bekende trompettist, en die moedigde mij aan om ook trompet te studeren. Ik koos uiteindelijk toch voor harmonieleer en analyse als hoofdvak aan het conservatorium, maar dat is uiteindelijk verwaterd en ik heb mij volledig op de trompet gericht. Jaren later, na mijn opleiding en toen ik in Duitsland ging verderstuderen, heb ik het componeren terug opgenomen. Ik blijf het ontzettend boeiend vinden, het is toch iets dat in mij zit.

Ook als trompettist ervaar ik deze achtergrond in componeren als een enorme meerwaarde: het helpt mij om sneller composities te doorgronden. Er blijft immers steeds een barrière bestaan tussen wat er in het hoofd van de componist zit en wat er op papier staat, wat hij of zij heeft neergeschreven.

Als componist besef ik hoe moeilijk het is om exact op papier te zetten wat je wil. Bij sommige werken voel je meer dan bij andere dat er nog

grijze zones zijn. Deze ontdekken en ermee aan de slag gaan, is net het boeiende voor een uitvoerder-interpretator.

Om de brug te maken naar het dirigeren: dirigeer je alleen je eigen werk?

Nee, ik dirigeer een amateurvereniging, de fanfare Toeterdonk uit Tildonk. Een ludieke naam wel, maar we proberen kwaliteitsvolle projecten te doen. De fanfarecultuur heeft helaas een minderwaardig imago en dat proberen we in een beter daglicht te stellen. In de fanfarewereld gebeurt immers heel veel. Als dirigent probeer ik mee een impuls te geven: nieuwe werken componeren, een meer professionele aanpak.

Dirigeren betekent ook een meerwaarde als orkestlid, als uitvoerder. Je leert het standpunt van de dirigent kennen, je weet hoe de dirigent een orkest ervaart en kan daardoor sneller inschatten wat tot een goed resultaat zal leiden. Dat komt de kwaliteit ten goede.

Dirigeren, componeren en spelen: het werkt allemaal op elkaar in, je leert de verschillende standpunten kennen.

Het voelt niet als een intern dilemma?

Iemand stelde mij ooit de vraag: “hoe zou het zijn om dirigent te zijn

Simon Van Hoecke

zonder trompettist te zijn, trompettist zonder componist, etc …”. De conclusie was dat dit steeds als onvolmaakt aanvoelde. Voor mij althans. Maar ik besef dat je niet op alle drie vlakken kan uitblinken. Uitvoeren als trompettist is nu mijn hoofdbezigheid. Ik pretendeer niet dat ik als componist en dirigent hetzelfde niveau heb. Maar het is een meerwaarde om ze alle drie te doen.

Kan je het ontstaan van Help! De taart staat in brand! schetsen? Het is een stuk dat al een tijd geleden geschreven werd.

De aanleiding voor het schrijven van dit stuk was een benefietconcert door Toeterdonk voor een kindje met het syndroom van Wolfram. De ouders hadden ons hiervoor gecontacteerd. Vandaar dat het ook een stuk voor kinderen is.

Hoe benader jij muziektheater als componist?

Stukken die samengaan met woord vind ik heel leuk om te doen. Je krijgt uit de tekst veel materiaal om te verklanken. Ik start met de tekst en een verhaal, maar ik vraag ook aan de schrijver om ideeën die ontstaan tijdens het componeerproces op te nemen in de tekst. Zo ontstaat er een wisselwerking en een sterk verbonden eindproduct.

Welke andere muziektheaterwerken schreef je nog?

I SOLISTI BELGIAN WIND

ENSEMBLE ANTWERP

Het verhaal: de draak heeft een wens, maar die kan niet uitkomen omdat hij de kaarsjes op zijn verjaardagstaart steeds uitblaast. Hij gaat te rade bij verschillende dieren die kunnen blazen: de kat, de gans en de kikker. De draak probeert dit te imiteren, maar het lukt niet. Zijn beste vriendin is Berta Bever. Berta is ook de naam van het kindje waarvoor we de benefiet hielden. Berta Bever heeft een spleet tussen de tanden. Als bever is dat een handicap, maar door die spleet kan zij mooi fluiten, ook in het orkest. Ze neemt de draak mee naar het orkest waar hij leert blazen en dus zijn wens doet uitkomen. Intussen is dit de tweede uitvoering met de YoungStars. Het initiële benefietconcert, dat de aanzet vormde, dateert nog van voor de coronacrisis.

Waarmee hou je als componist rekening als je voor jongeren schrijft? Ik componeer heel intuïtief. Ik heb geen opleiding gehad om specifiek voor een jongerenpubliek te componeren, maar als orkestmuzikant pik je heel veel muziek op. Je speelt elke week een ander programma, leert veel muziek kennen en je wordt erdoor geïnspireerd. Dat ik mezelf geen componist noem, beschouw ik als een voordeel. Ik kan heel vrij en onbevangen schrijven, het is spontaan, intuïtief, ik hoef niet binnen bepaalde stromingen te passen of aan verwachtingen te voldoen. Het emotionele aspect in de muziek is belangrijk: het maken van connectie met een publiek, ongeacht de stijl- of componeertechniek. Puur plezier is voor mij belangrijk. Specifiek voor de jonge musici zorg ik ervoor dat het afgestemd is op hun technische mogelijkheden en dat het voldoende aanspreekt, leuk is om te spelen.

Simon Van Hoecke

Er was Engelenburcht met drie vertellers over de eerste wereldoorlog. Dat was een muzikale vertelling waarin we ook een getuigenis van een Syrische vluchteling verwerkt hebben. Langer geleden schreef ik een schoolvoorstelling De zotte liefde van meneer Perdue en twee toneelstukken met ensemble: De nieuwe kleren van de keizer en Repelsteeltje. Onlangs was er nog Mars UVRM (universele verklaring voor de rechten van de mens, nvdr).

Dit zijn marsen waarin getuigenissen gebracht worden van mensen van wie de mensenrechten geschonden werden. Met dergelijke extramuzikale thema’s werken vind ik erg boeiend.

Je hebt Help! De taart staat in brand! nu herschreven voor de huidige YoungStars. Kan je daar iets over vertellen? De bezetting is bijvoorbeeld anders, het stuk is intussen een paar jaar oud.

Harmonie, melodie en ritme zijn hetzelfde, maar de kleuren en de evenwichten veranderen uiteraard

wel in het ensemble. Daarom moet je anders met sommige instrumenten omspringen. Als er maar een klarinet is, kan je die enkel als solo gebruiken. Drie klarinetten, zoals nu, kan je als sectie gebruiken. Als arrangeur hou je hier rekening mee.

We hebben het over jou als componist, uitvoerder en dirigent gehad. Je bent bij onze Academy ook pedagoog. Hoe zie jij jouw rol? Wat is voor jou belangrijk om mee te geven aan jonge musici?

Inspiratie. Daar geloof ik sterk in. Een pedagoog zonder inspiratie is niet interessant. Je moet uiteraard bepaalde technische vaardigheden bijbrengen of verfijnen, maar dat is eigenlijk een noodzakelijk kwaad. Het gaat over enthousiasmeren. Dat hoop ik ook als dirigent over te brengen. Orkestmuzikanten voelen meteen of een dirigent er staat voor zichzelf of voor de muziek. En uiteindelijk gaat het niet over jezelf, maar over de muziek. Als je dat kan meenemen, dan werkt het.

© Hugo Thomassen

In What We Trust

I SOLISTI

I SOLISTI en Vlaams Radiokoor, schrijfster Maud Vanhauwaert, componist Frederik Neyrinck, videomaker Bas Van Hoeck en LARF! bundelen de krachten voor een gloednieuwe productie die focust op religie en zingeving en wat deze thema’s in de diverse samenleving van vandaag betekenen voor de jongere generaties.

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

Een groepje jongeren gaat op pad, met een hoofd vol vragen en een hart vol verlangens.

“Jullie zijn de toekomst!”, zegt men.

“Maak er wat van!”, zegt men.

In de tijd van Anton Bruckner gaf God richting aan het bestaan. Maar waar geloven jongeren nog in de dag van vandaag?

Die nieuwsgierige manier om in de wereld te staan, met vele open vragen, brengt je misschien niet dichter bij één waarheid, maar brengt je als mensen wel dichter bij elkaar op één of andere manier.

In What We Trust is een muzikaal-poëtische partituur. U hoort de Mis in e-klein van Anton Bruckner – die precies 200 jaar geleden werd geboren – in dialoog met woorden van de jongeren in een script van Maud Vanhauwaert, op nieuwe muziek van Frederik Neyrinck en met beelden van Bas Van Hoeck.

In What We Trust gaat in première op zaterdag 21 september 2024 in Concertgebouw Brugge in het kader van het seizoensprogramma 2024-2025 dat zich laat inspireren door het thema ‘coming of age’, het opgroeien van kind tot volwassenheid. Nadien toert de productie door Vlaanderen en Nederland.

In een gesprek met twee van de zes jongeren – Joste Dewael (16) en Fran De Roo (16) – en met de twee makers Maud Vanhauwaert en Frederik Neyrinck krijgen we een eerste inkijk in het maakproces van dit bijzondere project en wordt een tipje van de sluier gelicht over wat we mogen verwachten.

In what we trust

Fran en Joste, hoe zijn jullie benaderd om deel uit te maken van In What We Trust en wat heeft jullie enthousiasme getriggerd?

Wij hadden allebei eerder al projecten gedaan met LARF! In Gent. Inge Goddijn (algemeen verantwoordelijke van LARF!) kende ons dus al en dacht dat we wel interesse zouden hebben om mee in dit project te stappen. Inge vertelde ons vol vuur over het opzet van In What We Trust en over de artistieke partners. Ze maakte ons warm om ons te engageren voor een wandeltocht van de vuurtoren in Noorderhoofd over Vlissingen, Breskens en Sluis tot in Brugge. Deze zou plaatsvinden in de herfstvakantie van 2023. De hele tocht zou gefilmd worden door cameraman Bas Van Hoeck en we zouden gesprekken voeren met de makers Maud Vanhauwaert en Frederik Neyrinck. We vonden dit een erg spannend en fijn idee en hebben zonder aarzeling toegehapt. Het idee om met zes leeftijdsgenoten en een artistiek team een wandeltocht te maken langs de kust tot in Brugge leek ons in eerste instantie vooral avontuurlijk en leuk. Later kregen we ook meer inzicht in het concept van het project via een aantal sessies bij LARF! met de makers, wat ons alleen nog meer inspireerde om mee te doen.

Hoe verliep de wandeltocht tijdens de herfstvakantie?

Het waren drie onvergetelijke en best intense dagen waarbij we letterlijk weer en wind hebben getrotseerd. We voerden gesprekken rond zingeving, levensvragen en toekomstplannen in groep, maar we hadden ook individuele gesprekken met Maud Vanhauwaert, waarbij zij ons telkens dezelfde vragen voorlegde. Tijdens onze wandeldagen woedde er een enorme storm, wat de tocht enerzijds moeilijker en harder

in WHat We truSt

I SOLISTI BELGIAN WIND

Maud: Het was heel bijzonder om iedereen te leren kennen, stuk voor stuk boeiende mensen met hun eigen kijk op het leven, op de wereld. Bas zat de eerste avond als vlieg op de muur in de kamer om te filmen. Nadien hebben we vooral ingezet op audio-opnames van de individuele interviews, omdat we vooral deze zullen verwerken in de voorstelling. Qua beeld richten we ons meer op de wandeling zelf.

ENSEMBLE ANTWERP

maakte, maar wat ons anderzijds nog dichter bij elkaar bracht en ons ook regelmatig aan het lachen bracht. We konden bij momenten amper blijven rechtstaan, zowel door de extreme wind als door de slappe lach. Frederik werd al snel de mascotte van de groep met zijn ‘stormparaplu’ (lachen). We hadden een schriftje, waarin we ideeën konden noteren op basis van de vraag die we ‘s ochtends meekregen van Maud. Vragen als ‘waar geloof je in?‘, ‘waarvoor ben je bang?’, vragen die op een anekdotische, maar ook op een meer filosofische vraag beantwoord kunnen worden.

‘s Avonds hadden we telkens een individueel gesprek met Maud op de hotelkamer. Dat leverde dan weer andere gesprekken op dan in de groep. Je kon dan ook even reflecteren over de dag.

De individuele gesprekken gaven een mooi contragewicht ten opzichte van het collectieve, ze boden ook dagelijks een rustpunt, geborgenheid. Er kon gereflecteerd worden over de letterlijke tocht, maar ook over de tocht als metafoor voor ieders levenswandel, het ‘coming of age’, de twijfels en verlangens.

Frederik: Ook het weer tijdens de tocht was als het ware een metafoor voor het leven. Op drie dagen tijd hebben we alle soorten weer meegemaakt: regen, zon en storm. Dit heeft bijzonder mooi materiaal opgeleverd voor de film.

Is er tijdens de tocht ook connectie gemaakt met de muziek?

Frederik en Maud: Nee, niet meer echt tijdens de tocht. Toen hebben we ons gericht op de collectieve en individuele gesprekken en de audio- en videoopnames. We hebben dit wel voor aanvang van de wandeltocht gedaan tijdens twee sessies in de Kazematten bij LARF! Daar hebben we Bruckner beluisterd en ook de verhouding besproken die Bruckner had tot muziek en geloof. We hebben ons daarbij de vraag gesteld hoe wij hiermee vandaag omgaan als mensen en ook als makers. We leven nu in een heel andere tijd, in een samenleving die niet

meer zo oerkatholiek is als toen. Waar kunnen we nog in geloven als het geloof in die ene god wegvalt. Is er meteen een hele reeks nieuwe antwoorden te vinden of laten we de vragen eerder open? Bij Bruckner waren er geen vragen: alle oplossingen kwamen van God. Nu zitten we met een heel ander wereldbeeld, met veel meer open vragen.

Maud: Iemand als Joste bijvoorbeeld, die vragen stellend in de wereld staat, viel me meteen op. Die nieuwsgierige manier om in de wereld te staan, met vele open vragen, brengt je misschien niet dichter bij één waarheid, maar brengt je als mensen wel dichter bij elkaar op één of andere manier.

jongeren, die ik verzamelde tijdens een paar workshops. In die partituur spelen we met parameters die typisch zijn voor een muziekpartituur: ritme, melodie, volume, herhaling.

I SOLISTI

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

Hadden jullie als jongeren het gevoel voldoende inbreng te hebben in dit hele verhaal?

Fran en Joste: Ja, zowel tijdens de wandeltocht als achteraf. De opnames zijn volledig onze eigen inbreng. Het zijn de zaken die wij gezegd hebben die werden opgenomen en die gebruikt zullen worden in de voorstelling.

Maud: Als de finale montage van audio en video klaar is, spreken we zeker ook nog af met de jongeren om alles te bekijken, vooraleer het in première zal gaan in Concertgebouw Brugge op 21 september.

Maud en Frederik, hoe zijn jullie tewerk gegaan met tekst en muziek?

Maud: We gebruiken audio-opnames waarin je de jongeren ongefilterd aan het woord hoort. Je hoort daarin alle aarzelingen en euhs, je hoort de jongeren letterlijk denken, twijfelen, spreken. Daarnaast heb ik ook een strakke tekstpartituur gemaakt. Ik heb me daarvoor zoveel mogelijk gebaseerd op tekst van de

Frederik en ik hebben gezocht naar manieren om de dialoog aan te gaan tussen de muziek van Bruckner en zijn wereldbeeld enerzijds en de muziek van Frederik en het wereldbeeld van de jongeren vandaag anderzijds. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om de twee naast elkaar te zetten in de voorstelling. De dialoog zal ontstaan door de spanning tussen deze twee werelden.

Frederik: De Mis in e zal integraal gespeeld worden en daartussen komen delen van mijn muziek. Zo krijg je een caleidoscopisch effect met telkens een andere kijk op bepaalde vragen. Soms voel je heel duidelijk het 19de-eeuwse wereldbeeld van Bruckner, dan weer zit je in de wereld van vandaag. Beide gaan op een gezonde manier contrasteren. Ik voel ook aan dat Bruckner er op een andere manier gaat uitkomen dan wanneer je hem gewoon integraal beluistert. We streven ernaar dat de confrontatie van deze twee werelden en wereldbeelden spanning, frictie, poëzie en vonken gaat geven. Alles met respect voor het werk en de tijdsgeest waarin mensen en dus ook makers leven. Elk wereldbeeld is ingebed in een bepaalde cultuur en tijd. Ook wij zijn het product van onze tijdsgeest.

Ik heb ook in de bezetting van het geheel een dramaturgie gemaakt. Tussen de massieve stukken van Bruckner zitten bijvoorbeeld ook kleinere solo’s van mij voor pakweg hobo en sopraan. Deze dramaturgie in de bezetting maakt dat je de muziek op een andere manier gaat waarnemen.

Fran en Joste, wat verwachten jullie van het eindresultaat?

We zijn megabenieuwd! Het eerste stukje opname dat we al te zien kregen, vonden we supermooi! Onze verwachtingen zijn dus erg groot. Met de muziek erbij gaat het erg ontroerend zijn. En we zijn ook benieuwd om te horen wat we zelf allemaal gezegd hebben, want dat weten we intussen niet meer precies (lachen).

We komen met alle zes de jongeren en onze families naar de première en maken er sowieso samen met alle makers en artiesten een feest van!

NextGeneration Artists Balder Dendievel, Emile Souvagie & Jappe Dendievel © Kevin De Borger

Satire Satie @ Festival 20·21

Metamorfosen © Björn Comhaire

85 jaar Andriessen © Koen Broos

Landru

Nothing happens, twice is de eerste eigen muziekvoorstelling van Emile Souvagie, NextGeneration Artist bij I SOLISTI en vanaf volgend seizoen ook eerste klarinettist bij Brussels Philharmonic.

Voor dit project werkt hij samen met twee muzikanten, Alexander Declercq en Tille Van Gastel, en twee jonge theatermakers, Ferre Vuye en Stan Martens.

Samen willen ze onderzoeken hoe theater en muziek op de scène tot een symbiotisch geheel kunnen komen. Ferre en Stan zijn beiden theatermakers afgestudeerd aan KASK Drama in Gent. Hun afstudeervoorstelling “Prelude in de sneeuw” werd op meerdere festivals geprogrammeerd, onder andere op Bijloke Wonderland en Jonge Harten festival. Ze vertrekken graag vanuit historische figuren of gebeurtenissen die volgens hen een prangende link lijken te hebben met het heden. In het (her)vertellen van verhalen en andere levens zoeken ze een manier om hun eigen werkelijkheid te onderzoeken en daardoor beter te begrijpen.

Stan Martens interviewde zijn twee kompanen Emile Souvagie en Ferre Vuye.

Lieve vrienden, vertel eens waarom jullie in deze voorstelling voor deze figuren kiezen?

Emile: Om eerlijk te zijn kwamen er voor ons al snel twee namen uit de bus, John Cage en Samuel Beckett. Beiden nogal onconventionele figuren die in hetzelfde jaar hun meest ontwrichtende werken (respectievelijk 4’33” en Wachten op Godot) creëerden.

Stan: De samenwerking met I SOLISTI biedt ons de vrijheid en knowhow om op zoek te kunnen gaan naar de intermediaire raakvlakken tussen

muziek en theater en ermee te experimenteren. Zowel Cage als Beckett hebben een grote impact gehad op de evolutie van hun kunstvormen. Hierdoor vroegen we ons af wat er zich op dat moment in de wereld afspeelde, in welke toestand de wereld zich destijds bevond waardoor beiden de nood voelden om onverbiddelijk te breken met bepaalde tradities.

In jullie introtekst schrijven jullie dat het stuk over de leegte zal gaan wat bedoelen jullie daarmee?

Nothing happens, twice

I SOLISTI BELGIAN WIND

ENSEMBLE ANTWERP

Ferre: Op het eerste gezicht lijken Beckett en Cage tot een soort van eindpunt binnen hun kunstvormen te komen. Het publiek reageerde dan ook erg verontwaardigd over de manier waarmee ze zich wilden verzetten tegen de kunst zelf. Beckett schrijft een stuk zonder catharsis en Cage componeert een concerto waarin geen enkele noot wordt gespeeld. Cynici zouden kunnen opperen dat dit vooral lijkt op een arrogante poging zich te willen distantiëren van het ‘normale’ en het publiek te willen choqueren.

Stan: Misschien wordt er vandaag de dag te vaak met een heilig respect of een onwankelbaar, nostalgisch verlangen teruggekeken naar dergelijke figuren. En hoewel hun ideeën en invloeden op de geschiedenis op z’n minst fascinerend te noemen zijn, denken wij dat het gratuite verafgoden ervan onrecht en afbreuk doet aan de eigenlijke (revolutionaire) kerngedachten van zulke figuren.

Ferre: Het werk van Cage en Beckett wordt volgens ons pas echt fascinerend en waardevol vanaf het moment dat je het in vraag durft te stellen. Waarom besloten

I SOLISTI NextGeneration artist Emile Souvagie samen met Stan Martens en Ferre Vuye

© Seppe Vancraywinkel

ze deze artistieke onconventionele uitdrukking te geven aan hun ideeën? Welke (persoonlijke) noodzaak ging hieraan vooraf? Waarom besloten ze dit überhaupt te maken?

I SOLISTI

Hoe moet ik me de voorstelling inbeelden?

iets aangeraakt waar we de voeling mee zijn verloren. Beide werken worden vandaag vooral behandeld als theoretisch materiaal voor critici en kunstwetenschappers. Er gebeuren nog wel (her-)opvoeringen maar deze zijn gereserveerd voor een publiek met een bepaalde basiskennis en achtergrond in deze materie.

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

Ferre: De voorstelling wordt een uitwisseling tussen muzikale werken, teksten en beelden. We verdiepen ons in de ideeën en de oeuvres van beide figuren om tot een nieuwe vorm te komen die iets kan vertellen over onze eigen tijd, onze eigen zorgen en noden.

Emile, kun je ons wat meer vertellen over de bezetting en wat de plannen zijn op muzikaal vlak?

Met Alexander en Tille zal ik grasduinen in het werk van Cage. Ik ben al lang geïntrigeerd door zijn klarinetsonate, het is dan ook alleen maar logisch dat deze een centrale rol in de voorstelling zal krijgen. Dit werk was het eerste werk van Cage dat werd gepubliceerd en laat meteen doorschemeren wat hij in latere stadia van zijn oeuvre verder onderzoekt. Verder zal In a landscape, origineel voor piano solo, als Leitmotiv dienen, terugkomend in alle instrumenten en daarbij ook andere/nieuwe betekenissen krijgen doorheen de voorstelling. We kunnen ook onmogelijk om 4’33” heen. Hoe en op welke manier we deze baanbrekende compositie zullen aanraken laten we aan het publiek om te ontdekken.

Waarom grijpen jullie als nieuwe generatie makers terug naar dit ouder werk?

Stan: Voor ons persoonlijk is er in deze werken

Ferre: Volgens ons voelden deze kunstenaars het verlangen om ergens uit te geraken, om te breken met de norm en het status quo.

Zowel Beckett als Cage vertrekken vanuit een worsteling met hun eigen existentie. En hoewel ze vanuit twee totaal andere kunstvormen opereren, lijken ze allebei op dezelfde uitkomst te stoten: leegte, stilte, niets?

Emile: En wat ik zo mooi vind, is het feit dat beiden werken met een efemere kunstvorm.

Zowel theater als muziek zijn bij uitstek de kunstvormen die in het hier en nu ontstaan: een noot wordt gespeeld, een woord wordt uitgesproken en zodra het is weggeëbd kan je niet meer terug in de tekst of partituur. Met andere woorden: het moment is weg en men moet naar het volgende. Beide kunstvormen kunnen alleen beleefd worden in het nu, met een publiek. Je kan alles vastleggen in deze tijd, maar hoe goed de pixels en de microfoons ook zijn, ze benaderen niet de ervaring van het luisteren, het kijken en ervaren met anderen in een gedeelde tijd en in een gedeelde ruimte. Ze staan in een fascinerende en eerlijke verhouding tot het leven zelf dat ook enkel nu geleefd kan worden en dus intrinsiek efemeer is. Het conserveren en hervertellen/naspelen van bepaalde werken zal onherroepelijk de initiële betekenis ervan aantasten aangezien de wereld steeds in verandering is. Dit gegeven vind ik even problematisch als prachtig.

© Kevin De Borger

In deze rubriek kan je meer lezen over bijzondere artistieke prestaties, prijzen bij internationale wedstrijden en aanstellingen bij orkesten, kunstinstellingen en conservatoria van onze I SOLISTI musici, makers en medewerkers.

Uiteraard is het onmogelijk om hier voor de volledigheid te gaan, daarom selecteren we enkele in het oog springende successen.

I SOLISTI BELGIAN

Nele Delafonteyne

Onze klarinettiste Nele

Delafonteyne wordt vanaf september 2024 docent klarinet aan het KASK Conservatorium Gent. Proficiat Nele!

ENSEMBLE ANTWERP

ook in Vlaanderen te kunnen brengen.

Martijn Dendievel Huisartiest Martijn Dendievel werd onlangs benoemd tot chef-dirigent van Symfonieorkest Vlaanderen! We wensen hem nogmaals van harte proficiat en kijken alvast uit naar onze uitvoering onder Martijns leiding van het project Andriessen 85 in AMUZ volgend seizoen. Na eerdere uitvoeringen in Amsterdam en Arnhem zijn we verheugd dit project

WIND

Bram Fournier

Ook onze trombonist Bram Fournier wordt docent aan het KASK Conservatorium Gent vanaf volgend schooljaar. Proficiat Bram!

Terugblik voorbije maand

De voorbije maand toerde I SOLISTI samen met Jan Decleir, Roy Aernouts, het Banket en Vlaams Radio Koor een 2de seizoen op rij met de bijzonder succesvolle productie EGMONT, 9 keer voor volle zalen en staande ovaties. De laatste uitvoering vond plaats tijdens het festival Antwerpse Kleppers in de Bourlaschouwburg in Antwerpen, een thuismatch voor Jan Decleir én voor I SOLISTI.

i SoliSti muSici

© Annik Laruelle

Emile Souvagie

I SOLISTI

Onze NextGeneration artist, klarinettist

Emile Souvagie wordt vanaf september 2024 aanvoerder klarinet bij Brussels Philharmonic. Proficiat Emile!

Emile werkt momenteel samen met acteurs Ferre Vuye en Stan Martens aan zijn eerste eigen project Nothing happens, twice. Hij zal in het kader van de ontwikkeling van dit project in december ek een week resideren in onze structurele partner jonge makers Muziekgebouw aan ‘t IJ in Amsterdam. Het project zal volgend seizoen in première gaan in Muziekcentrum De Bijloke in Gent (zie ook het interview in dit magazine)

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

Matthijs Everts

NextGeneration Artist Matthijs Everts wordt vanaf september eerste solist percussie bij het Orchestre Philharmonique de Liège. Veel succes in Luik, Matthijs!

Korneel Alsteens

Laura Daelemans

MakerSpace artieste Laura Daelemans werkt momenteel aan haar nieuwe creatie Chariot op vraag van de MOSA Ballet School, haar meest recente voorstelling

Tales to Disturb is volop aan het toeren door Nederland. Daarnaast is Tales to Disturb ook geselecteerd voor Hoogte 80 Festival en Moving Futures Festival.

Laura gaat deze maand (juni 2024) van start met MANA, haar nieuwe creatie als I SOLISTI MakerSpace Artiest in residentie bij BUDA Kunstencentrum.

Eerder in oktober 2022 werd onze hoboïst Korneel Alsteens docent aan het KASK Conservatorium Gent. Dit jaar maakt hij op de kop 20 jaar deel uit van Symfonieorkest Vlaanderen, onze collega’s uit Gent. Feestje!

Op de laatste dag van mei brachten we samen met de collega’s van Spectraensemble een eerbetoon aan de geniale Finse componiste Kaija Saariaho die vorig jaar overleed. We brachten eveneens het gloednieuwe werk Threnody van Annelies Van Parys (een opdrachtwerk van I SOLISTI, Spectraensemble en Muziekcentrum De Bijloke) boven het doopvont.

Makers en Medewerkers In de wereld

© Koen Broos

donderdag 29 augustus ‘24 | 19:00

Muziekcentrum De Bijloke Gent

I SOLISTI YoungStars ‘on stage’

zondag 1 september ‘24 | 16:00

Muziekcentrum De Bijloke Gent

I SOLISTI BELGIAN WIND

ENSEMBLE ANTWERP

Kamermuziekconcert met I SOLISTI YoungStars 2024-2025 en I SOLISTI kernleden

Al in vroege tijden was het “meester-leerling” of “meestergezel” principe - leren door (na) te doen - een veel toegepaste praktijk in de muziek. Tot op vandaag kan I SOLISTI zich volledig terugvinden in dat mooie principe.

I SOLISTI stuurt zijn YoungStars (jonge getalenteerde musici tussen 10 en 18 jaar) dan ook met volle overtuiging het podium op voor een kamermuziekconcert, maar... niet zomaar.

We stellen hen op aan de zijde van hun mentoren - hun grote voorbeelden - die hen het ganse jaar door begeleiden in het YoungStars-traject van I SOLISTI. Gevestigde waarden en jong aanstormend talent samen achter de pupiters, elk met een rugzak aan kunde en ervaring en met persoonlijke ambities en dromen.

Met Gabrieli, Mozart, Beethoven en Cage als toonzetters en het publiek als getuige van een prachtige symbiose tussen jong en minder jong, met als leidraad “leren van elkaar”.

Wees er maar zeker van dat het enthousiasme van de YoungStars en hun mentoren ook u niet onberoerd zal laten!

In het kader van Bijloke Wonderland en I SOLISTI Summer School Gratis toegang - reserveren via www.debijloke.be

I SOLISTI SpeeLT

Help! De taart staat in brand!

Muziektheaterproductie met I SOLISTI YoungStars 2024-2025 en I SOLISTI kernleden

Draak Dries heeft veel wensen te vervullen. Maar daarvoor moet hij eerst de kaarsjes op zijn verjaardagstaart uitblazen. Nogal moeilijk als vuurspuwende draak! Hij gaat bij iedereen te rade, maar het is zijn vriendinnetje Bertha de bever die hem uiteindelijk helpt met zijn belangrijke missie. Een vertelling over hoop, liefde en de helende kracht van vriendschap en muziek. Maandenlang werkten de I SOLISTI YoungStars, een lichting jonge muzikanten tussen 10 en 20 jaar, aan deze prachtige voorstelling, vandaag zijn ze klaar voor de presentatie.

Muziek: Simon Van Hoecke

Tekst: Ann Van Dessel

Muzikale leiding: Simon Van Hoecke

Spel: Mieke Laureys

De I SOLISTI Youngstars 202-2024 zijn:

Hannah Debeuf - hobo

Yenthe Muffels - fagot

Jara Van Schaeybroeck - fagot

Dorian Scheck - hoorn

Hannelore Mens - klarinet

Rani Van Wiele - klarinet

Emiel Vrolix - klarinet

Jorre Aerts - slagwerk

Rube Dons - slagwerk

Sebastiaan Aerts - trompet

Matthias Debrabandere - trompet

Victor Decruyenaere - trompet

Warre Dendievel - trompet

Martijn Vandenbossche - trompet

In het kader van Bijloke Wonderland (tent buiten) Gratis toegang - reserveren via www.debijloke.be

vanaf zaterdag 21 september ‘24 | 20.00 diverse locaties in Vlaanderen en Nederland

SOLISTI

In What We Trust

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

In What We Trust is een muzikaal-poëtische partituur. U hoort de mis in e-klein van Bruckner in dialoog met woorden van de jongeren in een script van Maud Vanhauwaert en op nieuwe muziek van Frederik Neyrinck en met beelden van Bas Van Hoeck.

In What We Trust gaat in première op zaterdag 21 september 2024 in Concertgebouw Brugge in het kader van het seizoensprogramma 2024-2025 dat zich laat inspireren door het thema ‘coming of age’, het opgroeien van kind tot volwassenheid. Nadien toert de productie door Vlaanderen en Nederland.

I SOLISTI & Vlaams Radio koor olv Bart Van Reyn Muziek: Anton Bruckner en Frederik Neyrinck

Script: Maud Vanhauwaert

Video: Bas Van Hoeck

Jongeren: Fran De Roo - Maya Mavanga - César De Knijf - Damiaan FonckeRenée Van den Brande - Joste Dewaele

Coaching jongeren: LARF! - Inge Goddijn

Met dank aan Ruth Christiaens voor de logistieke ondersteuning tijdens de filmopnames

Coproductie: I SOLISTI, Vlaams Radiokoor & Concertgebouw Brugge

Gerealiseerd met taxsheltermaatregel van de Belgische Federale Overheid via Flanders Tax Shelter

In What We Trust

Zaterdag 21 september 2024 | 20.00 Concertgebouw Brugge

Maandag 23 september 2024 | 14.00 Groenzaal Gent

Dinsdag 24 september 2024 | 20.00 Groenzaal Gent

Zondag 29 september 2024 | 20.00 Flagey Brussel

Woensdag 2 oktober 2024 | 20.00 Musis en Stadstheater Arnhem

Donderdag 3 oktober 2024 | 20.15 Muziekgebouw aan ‘t IJ Amsterdam

Zondag 6 oktober 2024 | 20.00 Sint-Waldetrudiskerk Herentals

CZECH THAT

zondag 13 oktober ‘24 | 18:00

STUK Leuven

I SOLISTI BELGIAN WIND

ENSEMBLE ANTWERP

Leoš Janáček is zowat de Benjamin Button van de klassieke muziek: hoe ouder hij werd, hoe bruisender en creatiever hijzelf en zijn muziek werden. Het merendeel van zijn grote werken dateert dan ook van na de Eerste Wereldoorlog, toen de componist al bijna zestig was. In diezelfde periode staken ook twee andere Tsjechische componisten hun neus aan het venster, al waren die dan bijna veertig jaar jonger: Bohuslav Martinů en Erwin Schulhoff. Hoewel deze twee jongelingen hun Tsjechische roots nooit verloochenden, maakten zij vooral carrière buiten hun vaderland. Martinů floreerde in Parijs, Schulhoff stippelde zijn carrière vooral uit in Duitsland. Geen wonder dus dat de drie Tsjechen elk een aparte stijl ontwikkelden.

Ensemble: I SOLISTI

Muzikale leiding: Francis Pollet

Productie: I SOLISTI

Live tekeningen: Gerda Dendooven Muziek van Janacek, Martinu en Schullhoff

In het kader van Festival 20·21, tickets via www.festival2021.be

I SOLISTI

BELGIAN WIND ENSEMBLE ANTWERP

schrijf in op onze nieuwsbrief

volledige kalender op onze website

Timeless Dialogues

herlees de vorige edities van Reflections

RE(f/v)ERENCE

CZECH THAT

Jan Van Rijswijcklaan 155 2018 Antwerpen 03 800 01 20

info@isolisti.be

TEAM

Francis Pollet

Algemeen & artistiek directeur

Ann Andries

Zakelijk directeur

Frederik Neyrinck

Artist in Residence

Cindy Ysewyn

Coördinator ACADEMY & productie

Annik Laruelle

Productieleider

Leen Bastiaens

Medewerker administratie

Artistieke Adviesraad

Bob Permentier

Frederik Neyrinck

Maarten Quanten

Martijn Dendievel

Bestuursorgaan

Walter Cromheeke, voorzitter

Katja Geerts

Jef Cox

Steven Defoor

Algemene Vergadering

Katelijne Boon

Alain Craens

Geert Hendrickx

Walter Cromheeke

samenstelling & redactie: Ann Andries, Annik Laruelle, Francis Pollet eindredactie & vormgeving: Klaas Coulembier coverfoto’s: Bas Van Hoeck, Koen Broos

v.u. Francis Pollet, Jan Van Rijswijcklaan 155, 2018 Antwerpen