Beste wensen

de opleiding

Tijdens de opleiding leer je omgaan met de scooter. Je leert hoe je je 'buoyancy' (drijfvermogen) onder controle houdt bij het gebruik van de scooter. Voor deze opleiding kon NELOS opnieuw rekenen op de cursussen die LIFRAS ter beschikking stelde en de inzet van Marc Allemeersch die ook reeds 'Instructeur Trainer' is. Op die manier werden opnieuw een aantal NELOS-instructeurs met ruime scooterervaring opgeleid tot de eerste NELOS 'Scooter Instructeurs'. Deze instructeurs zullen je maar graag helpen om te leren duiken met een scooter of om je niet-NELOS-brevet in te schalen. Voor alle informatie kan je binnenkort terecht op de NELOS-website www.nelos.be. 

SHINJI BAUTERS & SVEN VANDEKERCKHOVE

EK foto & video 2022

in Madeira

Succes voor België op het CMAS Europees Kampioenschap onderwaterfotografie en -videografie 2022 in Madeira. Gery Beeckmans en zijn assistente Cathy Grimonpont wonnen zilver met hun korte film.

In oktober 2022, na een jaar lang aftellen en heel wat drukke voorbereidingsweken, was het zover: het EK foto en video vond plaats in Madeira (Portugal) dat dit keer het gastland was. BEFOS (Belgische Federatie voor Onderwateronderzoek en -Sport) besloot ook dit jaar weer atleten af te vaardigen naar deze wedstrijden. 13 landen, vertegenwoordigd door 84 atleten, zouden strijden om de titels en bijhorende medailles. Voor België namen twee teams met een fotograaf en één team met een videograaf deel: • Jef Driesen werd door NELOS geselecteerd als fotograaf voor het EK, met aan zijn zijde Mike Pellens. Jef ging voor het eerst naar een Europees CMAS-kampioenschap, maar verrast zijn concurrenten jaarlijks op het Belgisch Kampioenschap in meerdere reeksen. • Danny van Belle werd door LIFRAS aangesteld als fotograaf. Zijn assistent is

Rudy Janssens. We kennen Danny van zijn prachtige films, maar ook als fotograaf levert hij schitterend werk af. Op het vorige CMAS-Wereldkampioenschap

was zijn beste prestatie een vierde plaats. • Als kapitein en tevens videograaf werd

Gery Beeckmans door NELOS geselecteerd, met als buddy en assistent Cathy

Grimonpont. De eigenlijke wedstrijd ging de eerste week van oktober door, maar veel deelnemers waren reeds enkele dagen vroeger aanwezig om de nodige trainingsduiken te kunnen doen. Ook Jef en Mike landden eerder op Madeira, maar hun bagage echter niet. Net op tijd, om zorgeloos aan de wedstrijd te beginnen, dook de verloren bagage op.

De intense competitieweek kan je als volgt samenvatten:

)De eerste dag wordt gekenmerkt door het in orde brengen van alle papieren, het deelnemen aan de parade met vlaggen door de organiserende stad en het bijwonen van een technische meeting om alles nog eens goed op elkaar af te stemmen. Op deze dag is er ook de loting van duikstekken en boten. Het is niet onbelangrijk om een goede boot en leuke collega's te treffen. De Belgische fotografen troffen de Nederlanders aan boord, waardoor de taal geen barrière was om de nodige afspraken te maken. De videografen deelden hun boot met topland Spanje, Turkije en Nederland. De talenkennis van Cathy bleek nuttig om met de Spanjaarden te overleggen en afspraken te maken. Ook de volgorde van de duikstekken (er zijn vier officiële duikstekken die iedereen moet aandoen: 'Wreck Alfonso Cerqueira', 'Garajau', 'Baixa das Moreias' en 'Baixa da Cruz') werd geloot en is dus voor elke boot anders. Maanden op voorhand al start de voorbereiding van de duiken met het bekijken van filmpjes over de duikplaatsen, om ze zo goed mogelijk te kunnen inschatten.

)Dag twee is steeds een officiële trainingsdag, Als videoteam hadden we geluk, want we konden trainen op de diepste duikplek, het wrak de 'F488 Alfonso', een afgezonken kruiser. De diepte flirtte met de maximumduikdiepte van 30 m. Niet eenvoudig met een 200 bar 12 liter fles,

Foto: Pedro Vasconcelos.

Team Belgium. Vlnr: Danny van Belle, Rudy Janssens, Gery Beeckmans, Cathy Grimonpont, Jef Driesen en Mike Pellens. Inschrijven voor de duiken.

wetende dat je met een reserve van 30 bar boven moet komen. De eerste duik is vooral wennen aan het water, instellen van de witbalans in je camera, uitloden en wennen aan de boot en je mededuikers. De dag begon vroeg, omstreeks 06.45 uur, waarbij we na het ontbijt uitvoeren naar de competitiezone. Voor alle teams verliep deze dag vlekkeloos. ’s Avonds was iedereen moe, maar tevreden. De beelden werden gewikt en gewogen en bijgeschaafd en er werden onderling nieuwe afspraken gemaakt. Er was een opperbeste sfeer tussen alle landenteams. Zuiderse landen zoals Italië, Spanje en Portugal zijn traditioneel iets meer gesloten en lieten niet zomaar in hun kaarten kijken.

)Op dag drie begint het echte werk. Vanaf dan moeten de fotografen hun geheugenkaarten op het einde van de dag inleveren. Een vooraf verzegelde en geformatteerde camera moet een eerlijke opname verzekeren. Voor de videomensen is het nog zwaarder. Na een dag duiken en presteren, volgt er nog drie uur monteren van de film. Voor mij betekende dit vooral beelden selecteren en kijken wat ik nodig had voor de tweede duikdag. Ook werkte ik steeds het bovenwatergedeelte af, zodat ik daar geen zorgen meer om had. Fotografen leveren tijdens de wedstrijd vier beelden af en kunnen zo deelnemen in vier verschillende categorieën. Bij video kunnen we twee van de drie films afleveren, maar soms is het al lastig om één film af te leveren die wedstrijdwaardig is. Dit jaar had ik gekozen voor de kortfilm (met een actioncompactcamera een verhaal brengen in één minuut, met geluid en waarbij enkel gebruikgemaakt wordt van onderwaterbeelden). Mijn tweede project was de lange film (tussen de twee en vier minuten lang, met geluid en bovenwaterbeelden).

)Dag vier is eigenlijk een herhaling van dag drie, met het verschil dat de fotografen rond middernacht de juiste nummers afleveren van de door hen gekozen beelden voor de wedstrijd. De videografen krijgen dan nog vijf uur montagetijd om één of twee films af te werken. Een pittig detail: tijdens de dag kregen we de melding dat het WADA (World Anti-Doping Agency, het Wereldantidopingagentschap) effectief dopingcontroles kwam uitvoeren – onder politiebegeleiding – en dit om 17.30 uur ten vroegste. Dit betekende in eerste instantie een streep door de 'videografenrekening', maar door een puike organisatie waren we om 16.00 uur klaar om naar het hotel te vertrekken, even te rusten en tijdig te eten voor we aan de bak moesten om secuur te monteren en de film tot een goed einde te brengen. Danny en Jef moesten dan weer knopen doorhakken en bepalen welk beeld ze gingen voorleggen aan de jury. Een taakje dat een einde zou kennen rond 01.15 uur de volgende dag.

wedstrijdresultaten

3Jef Driesen nam deel in vier categorieën en behaalde met 'Close-up' een 15e plaats, met 'Visportret' een 7e plaats, met 'Groothoek met model' een 13e plaats en met 'Groothoek zonder model' een 6e plaats. 3 Danny Van Belle behaalde bij het onderdeel 'Thema' een 10e plaats, met 'Close-up' een 12e plaats, met 'Visportret' een 4e plaat en met 'Creatief' een 9e plaats. 3 Mijn keuze ging naar de korte film, waarmee ik 2e werd en zilver in ontvangst mocht nemen met 354 punten, toch 42 punten minder dan het goud (Duitsland). Mijn lange film eindigde met 351 punten op een 6e plaats op 19 punten van het brons.

Tien videoteams namen deel aan de competitie, niet elk land beschikt over een wedstrijdwaardig team.

Ik ben best tevreden met mijn zilveren medaille. Het harde werk en bewuste keuze van camerawijziging heeft dus vruchten afgeworpen. Klassiek zijn Spanje, Italië, Frankrijk de sterke landen, zowel in foto als in film. Zij namen dan ook een groot deel van de medailles in ontvangst. Turkije begint eveneens een vaste waarde te worden, maar dit soort wedstrijden kan alle kanten op en je bent afhankelijk van een jury. Bij de proclamatie was er een bijzonder moment waar te nemen. Toen de bronzen medaille voor de lange film van Enrico Rabboni bekend gemaakt werd, ging het publiek spontaan over naar een staande ovatie. Een prachtige film met de nodige humor. Zo blijkt maar weer dat we eigenlijk een film maken voor het publiek en niet voor de medaille. De gedoodverfde winnaars uit Spanje maakten de favorietenrol waar.

We brachten een intensieve week door met collegaduikers, fotografen en videografen en leerden van hun manier van werken, hun gebruik van materiaal, hun kijk op beelden en van de na de wedstrijd gedeelde tips. Er was een geweldige sfeer die smaakt naar meer. Hard werken, maar intens genieten, op naar een volgende? Knap werk van de Portugese federatie en vooral van Pedro Vasconcelos om zoveel inzet te tonen twee jaar na elkaar op zowel het wereldkampioenschap in Porto Santo en het Europees kampioenschap in Madeira. 

Mijn lange film kreeg de titel 'My Church' en je kan hem bekijken op: https://bit.ly/My_Church.

Mijn korte film werd 'Diving Madeira what else' en kan je bekijken op: https://bit.ly/Diving_Madeira.

De link naar de leukste film: https://bit.ly/EK-Enrico.

GERY BEECKMANS

CMAS EK onderwaterfotografie 2022. 6e plaats Groothoek. Foto: Jef Driesen.

EK Madeira 2022

OWfotografie

In dit artikel brengt Jef Driesen het verhaal over zijn belevenissen in aanloop naar het CMAS Europees Kampioenschap onderwaterfotografie in Madeira. Jef nam er ook deel aan de fotowedstrijd Madeira Open. We laten je genieten van zijn wedstrijdfoto's en ook die van Danny Van Belle.

CMAS EK onderwaterfotografie 2022. 13e plaats Groothoek met model. Foto: Jef Driesen.

In het voorjaar 2022 kreeg ik (Jef Driesen) de vraag of ik interesse had om deel te nemen aan het CMAS Europees Kampioenschap onderwaterfotografie. Vorig jaar heb ik immers een zilveren medaille behaald op het OBK en zo kwam ik in aanmerking om België te vertegenwoordigen op het EK. Uiteraard zag ik dat wel zitten! Eerst nog even overleggen met mijn model Mike Pellens en we beslisten om mee te gaan.

voorbereiding

Na de nodige administratieve formaliteiten brachten NELOS en BEFOS onze inschrijving in orde en konden we starten met onze voorbereidingen. We waren nog nooit eerder op Madeira geweest, dus hadden we geen idee wat ons te wachten stond. We kozen er dan ook voor om drie dagen op voorhand af te reizen, zodat we de duikplaatsen van het kampioenschap al eens konden verkennen. Na wat opzoekwerk regelden we op zaterdag bij Azul Diving alvast een duik op het wrak Corveta Afonso Cerqueira en in het natuurreservaat Garajau. Op zondag is het duikcentrum echter gesloten en we werden doorverwezen naar Haliotis. Daar konden we twee duiken op Baixa da Cruz reserveren. We hadden eigenlijk liefst een duik op de vierde wedstrijdlocatie Baixa das Moreias geboekt, maar wegens de ligging was dat helaas niet haalbaar.

Begin augustus spraken we af aan de Put van Ekeren met het voltallige Belgische team: fotograaf Danny Van Belle met assistent Rudy Janssens en videograaf Gery Beeckmans met assistente Cathy Grimonpont. We pasten

CMAS EK onderwaterfotografie 2022. 9e plaats Creatief. Foto: Danny Van Belle.

onze EK-kledij in de Belgische driekleur, maakten enkele groepsfoto's en bespraken de reglementen van het EK. De sfeer binnen het team zat alvast goed!

vertrek naar Madeira

Vrijdagavond 30 september 2022 is het eindelijk zover! De koffers zijn gepakt en we vertrekken vol goede moed naar de luchthaven van Zaventem. Helaas ook het begin van een hoop ellende. Aan de incheckbalie blijkt onze vlucht overboekt en staan we op de reservelijst. De moed zakt al direct in onze schoenen. Na lang wachten aan de gate krijgen we uiteindelijk goed nieuws en kunnen we toch mee. Helaas heeft onze vlucht ook vertraging opgelopen. In Lissabon hebben we slechts 45 minuten om over te stappen. De klok tikt echter genadeloos verder en we missen dus onze aansluitende vlucht.

Het is ondertussen al voorbij middernacht en de eerstvolgende vlucht naar Madeira vertrekt pas de volgende ochtend. Van de Portugese luchtvaartmaatschappij TAP Air moeten we duidelijk niet veel verwachten. We krijgen enkel een nieuwe boardingpass en een voucher van 10 euro om iets te eten, maar geen slaapplaats of hotelkamer. Gefrustreerd en vermoeid brengen we dan maar de nacht door op een harde bank in de luchthaven. Als we eindelijk in Madeira aankomen, is onze nachtmerrie nog niet voorbij, integendeel. Tot overmaat van ramp blijkt al onze bagage vermist!

Daar staan we dan, zonder duikmateriaal of propere kleding. Gelukkig heb ik wel mijn camera met de onderwaterbehuizing en de lenzen in de handbagage zitten.

Jammer genoeg ontbreken er nog wel enkele essentiële onderdelen, zoals de pomp van het vacuümsysteem, de zoom- en tussenringen van al mijn lenzen en de laders voor de batterijen. Dus ik kan al fotograferen, maar dan wel met een stevige handicap. Bij de check-in in ons hotel loopt het nog maar eens fout. We hebben geboekt in hotel Next, maar daar kunnen ze geen reservatie op onze naam vinden. Na een paar telefoontjes blijkt dat de organisatie van het EK het hele Belgische (en ook het Nederlandse) team verhuisd heeft naar het duurdere Savoy Palace hotel. Helemaal niet erg, maar het was wel handiger geweest als ze dat even aan ons hadden laten weten.

op verkenning

Ondertussen loopt onze planning natuurlijk helemaal in het honderd. Wegens de vertraging hebben we de ochtendduik op het wrak al gemist. En dat was nu net die ene locatie die ik absoluut al eens op voorhand wilde gaan verkennen.

De tweede duik in de namiddag is nog nipt haalbaar. Eerst nog snel even naar het nabijgelegen shoppingcentrum lopen om een zwembroek en een batterij voor de lekmelder van de camera te kopen. In één van de restaurants van het hotel lenen we een wijnpomp om de behuizing van de camera vacuum te trekken. In het duikcentrum huren we duikmateriaal en maken we ook kennis met Johan en Simon, één van de ploegen uit het Zweedse team. Die eerste duik valt een beetje tegen. We zijn uitgeput van de vermoeiende reis en het gehuurde duikpak is behoorlijk aan de ruime kant. Ondanks de aangename watertemperatuur van 23°C krijgen we het daardoor vrij snel koud. Het valt ons ook op dat het onderwaterleven niet zo heel uitbundig is. Veel scholen vis, maar verder redelijk kale rotsen. Dat wordt nog een stevige uitdaging om geschikte macro-onderwerpen te vinden. Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel. De grote tandbaarzen zijn imposant en helemaal niet schuw. We moeten wel even geduld uitoefenen, want de Zweden hebben ze als eerste gespot. Zeker iets om rekening mee te houden tijdens de competitie, want op 30m diepte tikt de klok snel. Gelukkig zien we even verderop nog een grote rog passeren. Allemaal perfecte onderwerpen voor mijn groothoeklens.

Terug in het hotel ontmoeten we ook het Nederlandse team: Jos van Zijl met assistent Dennis Buitelaar (film), Sandra Boerlage met Rian Beudeker (foto) en Jos Broere met Nancy van Olffen (foto). Ik mag van Nancy een vacuümpomp en batterijlader lenen. Dank je wel, dat helpt mij toch weer een stukje vooruit!

De volgende ochtend worden we opgehaald door duikcentrum Haliotis. Onze Zweedse vrienden zijn ook weer van de partij. Van onze bagage is nog steeds geen enkel spoor, dus heeft Victor voor ons het nodige duikmateriaal geregeld. Nu hebben we wel voldoende tijd om een goed passend duikpak uit te kiezen en de duiken verlopen al een heel stuk vlotter. In tegenstelling tot de

CMAS EK onderwaterfotografie 2022. 4e plaats Visportret. Foto: Danny Van Belle.

vorige duik heeft Baixa da Cruz wel meer macroleven. We spotten onder andere enkele mooie anemonen, een paar krabbetjes, zeesterren en zee-egels (belangrijk voor de categorie Thema), een octopus en zelfs een sepia. Op de terugweg stoppen we nog even langs de luchthaven om te informeren naar onze bagage. Het goede nieuws is dat onze bagage ondertussen gelokaliseerd is, maar het slechte nieuws is dat ze nog steeds in Brussel staat. We beginnen nu toch behoorlijk te stressen, maar we proberen er toch maar het beste van te maken. Ondertussen is ook de rest van het Belgische team gearriveerd en gaan we 's avonds gezellig samen op restaurant.

openingsceremonie en technische meeting

Op maandag gaat het EK officieel van start. 's Morgens staan de inschrijvingen op de agenda en in de late namiddag de parade en de openingsceremonie. Tussendoor hebben we in principe nog een aantal uren vrij en ik ben van plan mijn middagpauze op te offeren om nog een extra duik te doen. Helaas is de timing hier in Madeira op z'n Portugees: de inschrijvingen lopen uit en de bus naar de parade vertrekt vroeger dan gepland. De extra duik valt dus in het water en we gaan dan maar iets eten.

CMAS EK onderwaterfotografie 2022. 12e plaats Macro. Foto: Danny Van Belle.

EK CMAS onderwaterfotografie 2022. 10e plaats Thema. Foto: Danny Van Belle.

CMAS EK onderwaterfotografie 2022. 15e plaats macro. Foto: Jef Driesen.

Madeira Open 2022. Visportret. Foto: Jef Driesen. Madeira Open 2022. Groothoek met model. Foto: Jef Driesen.

Voor de openingsceremonie moeten we noodgedwongen kledij van onze teamgenoten lenen. We worden met de bus naar de haven van Funchal gebracht. Daar worden we opgewacht door kinderen van de lagere school met een naambordje voor elk land. We hebben duidelijk het meest vrolijke en energieke duo gekregen. Er wordt naar hartenlust gezwaaid met onze Belgische vlag. Eerst nog een uitgebreide fotoshoot met alle deelnemers en dan vertrekken we in een kleurrijke stoet naar een parkje in het centrum van Funchal. Daar wordt het EK officieel voor geopend verklaard. We sluiten af met een drankje bij de Madeira Wine Company. Als we daarna nog even langs onze hotelkamer passeren, blijkt dat twee van onze koffers ondertussen aangekomen zijn. Goed nieuws, maar de derde en belangrijkste koffer, met daarin mijn duik- en fotomateriaal ontbreekt nog steeds.

's Avonds is er de technische meeting. Daar worden de belangrijkste reglementen nog eens doorgenomen en kunnen er vragen gesteld worden. Via een loting worden de teams verdeeld over de beschikbare boten en wordt ook de volgorde van de duiklocaties gekozen. Wij worden samen met het Nederlandse team ingedeeld op de boot van Haliotis. Dat is alvast een meevaller, want

met hun ruime en comfortabele RIB hebben we gisteren ook al gedoken. Bovendien kunnen we prima opschieten met het Nederlandse team, dus dat wordt gezellig aan boord. Voor de duiklocaties op onze eerste wedstrijddag (en ook de oefendag) wordt Baixa das Moreias en Garajau getrokken. Baixa da Cruz en het wrak Corveta Afonso Cerqueira zijn dan voor de tweede wedstrijddag. Tegenslag, want ik had eigenlijk gehoopt om het wrak toch nog te kunnen verkennen op de oefendag.

's Avonds laat wordt er onverwachts op de deur van onze hotelkamer geklopt: een hotelmedewerker komt onze laatste vermiste koffer brengen! Nota bene terwijl ik met de luchthaven aan het bellen ben in een poging om te achterhalen waar mijn koffer zich bevindt. Niemand die daarop een antwoord kan geven, maar ik ben zo blij dat ze er eindelijk is! Net op de valreep, want morgenochtend staat de eerste duik op de planning.

oefendag

In de haven van Funchal is er een competitiezone ingericht. Vlakbij de aanlegsteiger staat een grote tent opgesteld met rijen tafels voor de camera's. Er is ook plaats voorzien voor de catering tijdens de lunch en er is opslagruimte voor het duikmateriaal. Hier zullen we de komende dagen onze tijd spenderen als we niet in of op het water zijn. Smartphones, laptops en tablets zijn er strikt verboden.

De drie volgende dagen verlopen telkens volgens dezelfde procedure. Elke morgen formatteer je onder toezicht van een CMAS-official de geheugenkaart en stel je een specifieke datum in op de camera. Daarna wordt de behuizing verzegeld en maak je een controlefoto. Elke manipulatie van de camera, zoals het wisselen van lenzen of batterijen, moet steeds onder toezicht van een official gebeuren. Elke dag worden er twee duiken gedaan. Vlak voor en na elke duik maak je opnieuw een controlefoto. De duiken zijn gelimiteerd tot een duiktijd van 90 min en een diepte van 30 m. Decompressieduiken zijn niet toegestaan en je moet telkens met minstens 20 bar weer aan de oppervlakte komen. Na de laatste duik geef je de geheugenkaart af aan de organisatie. Die krijg je pas 's avonds weer terug. tie. Die verloopt volgens dezelfde procedure als de twee wedstrijddagen, alleen mogen de foto's niet gebruikt worden voor de competitie. We duiken 's morgens eerst bij Baixa das Moreias. Hier hebben we nog niet eerder gedoken, dus we gaan voornamelijk op verkenning. Zoals de naam al aangeeft, zouden hier veel murenes voorkomen, maar na lang zoeken vinden we er slechts eentje. De meest fotogenieke onderwerpen zijn hier de schorpioenvissen, hage- Madeira Open 2022. disvissen en vuurTourisme. Foto: Jef Driesen. wormen. 's Namiddags duiken we bij Garajau. Deze locatie kennen we reeds en we zwemmen dan ook direct richting de tandbaarzen. We hebben duidelijk geluk vandaag, want ik arriveer als eerste bij een tandbaars in een poetsstation. Ook de reusachtige tandbaars op de zandvlakte is weer present. Uit de verkenningsduiken weet ik al dat ik hier goed moet opletten om de dieptelimiet niet te overschrijden. Mijn duikcomputer geeft uiteindelijk 29,4 m aan, dus nog net binnen de limiet. Voor de organisatoren van het EK is deze oefendag erg nuttig om de organisatie zo vlot mogelijk te laten verlopen, maar ook voor ons is het een goede leerschool. Voor de foto's met model stuiten we bijvoorbeeld op een praktisch probleem. We moeten aan onze duikuitrusting namelijk een tag bevestigen met daarop ons teamnummer, maar de tags drijven en komen daardoor prominent in beeld. Ze ruïneren zo alle foto's. Dat moeten we morgen zeker nog aanpassen!

wedstrijddagen

De eerste wedstrijddag is voor ons een herhaling van de oefendag. De murenes laten zich deze keer wel zien, waardoor mijn visportret al snel ingeblikt is. De rest van de duik spendeer ik voornamelijk aan de zeesterren (categorie Thema) en een kleine octopus. 's Namiddags is het echter bewolkt en dat is wel een serieuze tegenvaller. Voor de categorie groothoek met model wil ik namelijk een foto maken van de tandbaarzen, met op de achtergrond mijn model en een stralend zonnetje. Jammer, maar het zal dus een foto zonder dat mooie zonnetje worden.

Op de tweede wedstrijddag duiken we 's morgens op Baixa da Cruz. Deze locatie kennen we ondertussen vrij goed, dus we gaan rechtstreeks op ons doel af. We passeren eerst langs de wand met de gele anemoontjes, daarna gaan we nog aan de slag met de vuurwormen die hier in grote aantallen voorkomen. In de namiddag staat het wrak Corveta Afonso Cerqueira op de planning. Door de tegenslag met onze vlucht hebben we deze locatie nog niet eerder kunnen verkennen. Onze kennis is dus beperkt tot enkel YouTube-filmpjes die ik thuis bekeken heb. Ik had mij voorgenomen om een foto met model te maken bij de boeg en de kanonnen. We vragen onze schipper dan ook om de boot aan

de boei op het voorschip te leggen. Maar als we afdalen komen we op de achtersteven van het wrak. Verdorie, dat had ik niet verwacht! Snel nog naar de voorsteven zwemmen heeft weinig zin, want ondertussen zullen de deelnemers van de andere boot daar waarschijnlijk ook al gearriveerd zijn. We blijven op het achterschip en improviseren dan maar. Langzaam schuiven we op richting de brug op het middendek. Daar is het ondertussen al een drukte van jewelste. Een groothoekfoto maken zonder storende mededuikers in beeld is quasi onmogelijk. Enkel binnen in het wrak kan ik nog enkele geslaagde opnames maken.

's Avonds rond 20.00 uur krijgen we onze geheugenkaartjes terug. Ten laatste tegen 23.00 uur moeten we onze definitieve keuze van vier foto's doorgeven. Ik kies ervoor om mee te doen in categorieën macro, visportret, groothoek zonder model en groothoek met model. De categorie creatief is niet direct mijn ding en voor de categorie stekelhuidigen heb ik geen geschikte foto. Het inleveren van de foto's loopt uit. Ver na middernacht kruip ik tevreden in mijn bed. Vanaf nu ligt alles in handen van de jury.

prijsuitreiking en galadiner

Vrijdag staat er voor ons nog een excursie op de agenda. We worden met een bus naar een aantal toeristische locaties op Madeira gebracht, de ene al wat interessanter dan de andere. Ondertussen is de jury druk bezig met de beoordeling van onze foto's. Zaterdagochtend hebben we vrij. Wij hebben bij Azul Diving een 'dolphin experience trip' geboekt, een 'whale and dolphin watching tour' met de mogelijkheid om ook met de dolfijnen te snorkelen. Bij het uitvaren spotten we al direct een Noorse vinvis. Even later treffen we ook nog een school Atlantische gevlekte dolfijnen en we sluiten de boottocht af met een school tuimelaars. Het snorkelen is niet direct een succes. Zodra we in het water springen, verdwijnen de dolfijnen in de diepte. Ze hebben vandaag weinig zin in menselijk gezelschap. Jammer, want foto's van dolfijnen staan nog hoog op mijn bucketlist.

In de namiddag is er de langverwachte prijsuitreiking. Ik behaal uiteindelijk een mooi resultaat: 6e plaats in de categorie groothoek zonder model, 7e plaats visportret, 13e plaats groothoek met model en 15e plaats macro. We sluiten de avond en het kampioenschap feestelijk af met een galadiner. Blijkbaar is het ook de traditie om T-shirts te ruilen met de andere teams. Ik eindig met een exemplaar van het Spaanse team. Een leuk aandenken aan een fantastische week.

Zondagmiddag zit ons avontuur erop en vertrekken we weer richting België. Het EK was voor mij een unieke ervaring die ik niet snel ga vergeten! 

Madeira Open 2022. Macro. Foto: Jef Driesen.

Advertentie

UW EXPERT IN ONDERWATERFOTO & -VIDEOGRAFIE

JEF DRIESEN

WIJ SERVICEN ALLE MERKEN IN EIGEN ATELIER

ONDERHOUD HERSTELLING MAATWERK VERKOOP

WWW.MES-BVBA.BE

Commissie Sportduiken

Vernieuwde evaluatie didactiek 1*Instructeur

Eén van de onderdelen van het traject naar 1*I is het didactisch zwembadexamen. We hebben de manier waarop de kandidaat 1*I een les moet geven herbekeken.

Het lesgeven is een onderdeel dat al jaren deel uitmaakt van het opleidings- en examineringstraject van de aspirant-instructeur naast de drie openwaterproeven (duikorganisatie, proefafname en een duik met incident op 40 meter), het theorie-examen en het examen fysieke fitheid.

Eenvoudig is het lesgeven in een zwembadomgeving niet en wel om de volgende redenen: • Leerlingen en lesgevers kunnen tijdens de oefeningen niet met elkaar praten. • Zwembaden hebben een slechte akoestiek. • Onder water bestaat er steeds de kans op syncope en verdrinking. • Zwembaden kunnen aan de frisse kant zijn, zowel onder water als op het droge. • We werken met complex duikmateriaal.

Vergelijk deze omstandigheden maar eens met een judoles in een sporthal of een voetbaltraining op een voetbalterrein. Ook die trainers moeten didactische vaardigheden als graduele opbouw, herhaling en toetsing van verworven vaardigheden toepassen, maar dan zonder de specifieke moeilijkheden van een zwembad.

Daarom moet een duikinstructeur extra aandacht hebben voor: • duidelijke instructies en afspraken; • duidelijke onderwatercommunicatie; • goede plaatsbepaling; • de veiligheid.

Verschillende (V)OSSEN bereiden hun kandidaten voor op dit examen. Spijtig genoeg gebeurt dit niet altijd uniform. Wat in een bepaalde regio wordt afgeraden, wordt elders weer aanbevolen. Ook zijn er door de overlevering verschillende accenten heel erg uitvergroot en tot richtlijn verheven, terwijl ze eigenlijk minder belangrijk zijn. Een voorbeeld hiervan is de briefing, die wordt afgerammeld en soms 10 à 15 minuten duurt (zijnde bijna een kwart van de totale lestijd), waarbij gepraat wordt over evacuatiesroutes, uitrusting in het redderslokaal, ...

Feedback die we vaak krijgen van kandidaten is dat ze wel veel geleerd hebben in hun voorbereiding, maar dat een aantal zogenaamde verplichte elementen als zeer artificieel worden ervaren. Een uitspraak zoals "in het echt moet je het zo doen, maar op het examen moet je het anders aanpakken" is tekenend voor deze misgroeide situatie. Daarom keren we terug naar de basis.

Wat willen we meten?

We willen in de eerste plaats weten of een kandidaat-instructeur over voldoende didactische vaardigheden beschikt om les te geven in een zwembad.

Hoe doen we dat?

Met dezelfde oefeningen van weleer: de ster, het parcours of de gecombineerde oefening, alle volgens de protocollen van het examen 3*D. De kandidaat geeft ook les aan vier leerlingen gedurende één uur, waarbij hij één van die oefeningen aanleert 'from scratch' (vanaf het begin).

Wat veranderen we?

De kandidaat 1*I geeft voortaan les aan leerlingen van de eigen club. Zo vermijden we overbodige kennismakingsrondes die in een club nooit voorvallen bij kandidaat 3*Duikers. Die mensen ken je immers al jaren.