In de Kantlijn “Heilig zult gij zijn, want Ik, de Here uw God, ben heilig” (Leviticus 19:1)) “Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing” (Galaten 5:22) Het onderwerp “heiliging” zet me de laatste tijd aan het denken…in gesprekken met christenen kwam de laatste weken naar voren dat ze God wel willen volgen, maar op hun eigen voorwaarden..of dat ze teksten uit de Bijbel naar eigen voordeel ‘verdraaien’. Hoe kan je zeggen dat je God echt (radicaal) wil volgen en zo verblind zijn. Zo gefixeerd op eigen voordeel of wat deze wereld te bieden heeft, dat je uit het oog verliest van wat God van je wil. Niet dat ik perfect ben hoor, maar in mijn hart is een verlangen om Hem te dienen, om Hem te volgen en te gehoorzamen! Heiliging…wat zegt de Bijbel daarover? Waarom is heiligheid zo belangrijk voor God? Ik las laatst in een boek het volgende verhaal: “Het verhaal gaat over Mabel, een blinde, dove, ziekelijke, aan kanker lijdende vrouw van 89 jaar, die Tom Schmidt ontmoette in een verpleeghuis waar ze al 25 jaar op bed lag. Hij vroeg haar wat ze dacht in al die eenzame dagen en nachten. “Ze zei: ik denk aan Jezus”. Ik vroeg: wat denkt u dan van Jezus? Terwijl ik schreef antwoordde ze langzaam en weloverwogen. Ze zei dit: “Ik denk eraan hoe goed Hij voor mij is geweest. Weet u, Hij is mijn hele leven geweldig goed voor mij geweest….Ik behoor tot die mensen die grote vrede kennen…De meesten hebben geen enkele belangstelling voor wat ik denk. De meeste mensen zullen wel denken dat ik nogal ouderwets ben. Maar daar geef ik niet om. Als ik Jezus maar heb..Hij is alles in mijn leven.” Dit verhaal trof mij, je zou toch menselijk gezien denken “wat een uitzichtloos leven”! Er is niets om ‘jaloers’ op te zijn. Toch denk ik dat zij inderdaad alles heeft! Haar kracht en vastberadenheid zijn twee wezenlijke onderdelen van ‘ware christelijke heiliging’. Maar wat is heiligheid nu precies? Dat is dat we ons levenslang uitstrekken tot God, Hem liefhebben met heel ons hart en de weg van God zullen gaan! De oorspronkelijke betekenis van het woordje “Kadosh” (heilig) is in het Oud-Hebreeuws "afgezonderd" ofwel "apart gezet". Gevolg daarvan is wel dat onze ‘eigen ik’ verbroken wordt en we (elke keer opnieuw) onze trots opzij moeten zetten. Ons hart zal ‘groter’ worden omdat we oog zullen krijgen voor de gebrokenheid in deze wereld. De Here Jezus had lief boven alles…hij was ten diepste bewogen met mensen. Zelfs bij de doodsstrijd aan het kruis liet hij die bewogenheid zien: “Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat zijn doen” + ten aanzien van ‘de moordenaar aan het kruis’ en ten aanzien van zijn moeder. Wat je de laatste jaren sterk ziet in de westerse wereld is dat wij God als een soort ‘sinterklaas’ zien die in onze behoeften/verlangens moet voorzien (het liefst direct; we willen vooral niet te lang wachten). Heiliging is een levenslang proces. Telkens weer zullen we struikelen, moeten we ons ‘eigen ik’ “de kop indrukken”. Toch hebben we een aangeboren aanleg voor heiligheid, tenminste als we wederom geboren zijn. Het zal beginnen als een ‘klein mosterdzaadje’. Onze heiligheid moet groeien en zich gaan ontwikkelen. De weg naar heiligheid is inderdaad vol pijn en soms onaangenaam, maar het is wel de ‘rechte weg’.
God zal ons kracht geven om ons door onze pijn heeft te worstelen; Hij zal ons geenszins verlaten (Hebr. 13:5). Dan moet ik nog de vraag beantwoorden waarom heiligheid zo belangrijk is voor God. Omdat wij naar Zijn beeltenis geschapen zijn en omdat Hij heilig is, moeten we heilig zijn (ons lichaam = een tempel van de Heilige Geest). In alle facetten van het leven moet onze heiliging tot uitdrukking komen! Als we niet wandelen vanuit de Geest van God (dus geen connectie hebben met de Geest van God), dan kunnen we Bijbelteksten inderdaad ‘manipuleren’ tot eigen voordeel. Gelukkig zegt God in Zijn Woord dat als we dichtbij Hem blijven, we zeker mogen weten dat Hij ons bewaart en dat de Boze geen vat op ons heeft! Zelf heb ik mogen ervaren dat God mij inderdaad veel heeft geleerd, door verlies en verdriet heen. Het heeft me alleen maar dichterbij bij ‘De Ene’ (Jeshua) gebracht. Zoals ik laatst tegen tante Nel Fledderus zei; ik had bv. nooit zoveel in Israel kunnen betekenen als ik niet had meegemaakt wat ik heb meegemaakt. Met als toevoeging dat je daarin een keuze hebt! Laten we ons richten op onze Meester en Hem radicaal volgen en gehoorzamen , zodat we een stralende afspiegeling van Hem worden! Dan zullen we diezelfde Vrede en Rust ervaren, die Mabel heeft! Ik wens jullie allemaal Zijn Shalom toe, Sonja
Vader, Ik verlaat mij op U, doe met mij wat Gij goedvindt. Wat Gij ook met mij doen wilt, ik dank U. Tot alles ben ik bereid, alles aanvaard ik, als Uw wil maar geschiedt in mij en in al uw schepselen: niets anders verlang ik, mijn God. Ik leg mijn leven in uw handen, ik geef mij aan U, mijn God, met heel de liefde van mijn hart omdat ik U bemin, omdat het voor mij een noodzaak van liefde is mij te geven, mij zonder voorbehoud op u te verlaten, met een oneindig vertrouwen: want Gij zijt mijn Vader. (joods gebed)