2. Wytrwale trenuję, prawą i lewą stronę czuję zabawa muzyczno-ruchowa
● Cele ogólne: utrwalenie umiejętności rozróżniania lewej i prawej strony ciała; doskonalenie zdolności skupienia uwagi i koordynacji ruchowo-słuchowej. ● Przygotowanie: Każde dziecko otrzymuje frotkę, którą zakłada na lewy nadgarstek. Frotkę zakłada także prowadzący. Przed przystąpieniem do zabawy w ramach rozgrzewki dzieci przypominają sobie z pomocą prowadzącego, która to lewa/prawa ręka, lewa/prawa noga, które to prawe ucho itd. Wskazówka: Prowadzący podczas tej zabawy musi być zwrócony twarzą w tym samym kierunku, co dzieci. ● Wariant I: Nauczyciel odtwarza nagranie. Dzieci siedzą w półkolu lub w rzędzie na podłodze, a prowadzący siedzi przed nimi, zwrócony do nich plecami. Kiedy w utworze słyszą charakterystyczny gong – wstają i wykonują polecenia zarejestrowane na nagraniu (w każdym z powtórzeń inne): • Prawa ręka w górę, lewa noga – krok do tyłu, lewa dłoń na prawe ucho i... głowa w dół! Siadamy! • Teraz głowa w górę, lewa noga – krok do przodu, prawa dłoń na lewy łokieć i... dłoń na nos! Siadamy! • Skrzyżuj swoje nogi, skrzyżuj ręce, chwyć za uszy, głowa w górę – jeszcze wyżej, i... głowa w dół! Siadamy! ● Wariant II: Dzieci bawią się w parach, ustawione twarzami do siebie, analogicznie jak w wariancie I. Wskazówka: Celem szczegółowym tego wariantu jest wyćwiczenie punktu widzenia drugiej osoby. Dla dzieci bardzo trudnym etapem kształtowania orientacji przestrzennej jest umiejętność obrania punktu widzenia drugiej osoby. Jest to skomplikowana umiejętność, która wymaga złożonych operacji przestrzennych wykonywanych 30
