Felice

F E L I C E >

s

M

n

N

The most important thing is to enjoy your life, to be happy, it is all that matters - Audrey Hepburn

Jongeren hand in hand met God | Friends with benefits | 19 jaar en 35 kilo kwijt | MNM-DJ Aster over zijn geluk

Felice | 2

Colofon Redactie en vormgeving Melissa Callaert Karen De Decker Julie Rommelaere

Eindredactie Melissa Callaert Karen De Decker Julie Rommelaere

Coverbeeld Julie Rommelaere

Covermodellen Elena Claes Hannah Meijlaers

Met dank aan Renaat Bogaert Annick De Pauw Werner Goossens Erik Roossens Luuk Sengers Yasmine Couffez Anouk Fierens Drukkerij Michiels

Extra dank aan Christel Aerts Familie Callaert Familie De Decker - De Lauw Familie Rommelaere - Wilberts

Achtergrond bij de thema’s Life, Pink Sherbet Photography Love, Blog.Univie Fashion & Beauty, Phoebe Baker Health, Pink Sherbet Photography Sport, Pixabay

Felice | 3

Beste lezers, Wat wens je iemand regelmatig toe? Inderdaad, al het geluk van de wereld. Maar wat is dat nu gelukkig zijn? Eigenlijk bestaat geen antwoord op deze vraag. Voor sommigen is geluk iets groot, voor anderen is het eerder iets klein. In Felice lees je verhalen over de zoektocht naar of het bereiken van geluk.

Julie

Karen

Melissa

Ik ben een optimist, een dromer en een nieuwsgierig maar vooral enthousiast persoon. Lachen doe ik altijd. Als ik blij ben, als ik stress heb en zelfs als ik me pijn doe. Ik kan dus eerlijk zeggen dat ik gewoon gelukkig ben.

Dat heet dan gelukkig zijn, zou Ann Christy zeggen. Ik heb alles wat mijn hartje verlangt: vriendschap, liefde, een hele waaier aan interesses, en ik zit boordevol fantasie. Het antwoord op de vraag wat me gelukkig maakt, is heel simpel: een kinderlach, muziek en alles waarbij ik creatief kan bezig zijn.

Met mijn gezonde portie nieuwsgierigheid luister ik graag naar de verhalen van mensen en ik heb een passie voor schrijven.

Maar ik heb ook nog een andere passie en dat is de scouts. Elke zondag kan je mij in mijn scoutsuniform vinden als ‘Ontfermende Mampfana’.

Als ze mij vragen waar ik gelukkig van word, dan is mijn antwoord heel simpel! Mijn familie en vrienden betekenen veel voor mij en als zij gelukkig zijn dan ben ik dat ook. Zalig toch als je samen met je opa de slappe lach krijgt!

Cultuur, muziek, reizen en duizend andere interesses houden mij dagelijks in de ban. Dagdromend wandel ik door het leven op zoek naar mijn persoonlijke geluk. Een vleugje optimisme over het leven gooien is wat ik het liefste doe. Na het overwinnen van een zwarte periode in mijn leven zie ik alles met veel meer kleur. Gelukkig word ik van de kleine dingen in het leven. Ik kan echt genieten van tijd met mijzelf door te brengen, maar begrijp mij niet verkeerd he. Het leven is een feest, vooral als je het met de juiste mensen viert.

16

30

In dit nummer

22 6 VOXPOP

Wat maakt jou gelukkig?

8

GELUKSEXPERT AAN HET WOORD

“Je wordt niet gelukkig van te dansen op iemand anders zijn melodie”

12 INFOGRAFIEK

Geluk in Europa

16 INTERVIEW

“Het is moeilijk maar ik kan Vince combineren met mijn studies”

18 22

COUNT YOUR BLESSINGS REPORTAGE

Hand in hand met God

30

FRIENDS WITH BENEFITS

Ik zette de muziek luider zodat ze wist dat ze kon komen”

33

COLUMN

Liefde is ingewikkeld, dat zeg ik u!

40 63 51 34 INTERVIEW

“Ik mis Cuba helemaal niet”

40 REPORTAGE

Make-up artist Nathalie laat iedereen stralen

45

MY OUTFIT AND ME

51 INTERVIEW

“Ik mag eindelijk mezelf terug zijn”

54

KAREN TEST UIT

Herbalife

59 INTERVIEW

“Dat is omdat je rugby doet zeker?”

61 COLUMNS

Kruis in actie

62

Lopen op wieltjes

63 BOOK OF LUCK

Felice | 6

Wat maakt jou gelukkig?

Bij welke gedachte krijg jij spontaan een glimlach op jouw gezicht? Met een fototoestel in de hand en slechts één vraag zochten wij het uit in de straten van Mechelen.

LAURA-ANNE, 21 JAAR

“Een zondagnamiddag op de Chiro met mijn afdeling de Kiekeboes.”

SARAH, 20 JAAR

“Wat mij gelukkig maakt? Muziek en gewoon thuis zitten met vrienden en familie.”

KIARA, 15 JAAR

“Gezond zijn en goede vrienden hebben die er altijd voor mij zullen zijn.”

JUUL EN EMMA, 84 JAAR

“Mijn vrouw en Ierland. Door de gezondheid van mijn vrouw zijn wij in Ierland gaan wonen. Maar elk jaar komen wij nog terug naar België. Wij hebben vijf achterkleinkinderen. Mijn vrouw en ik zijn gelukkig dat we nog bij elkaar zijn, dat is dan ook het enige wat we vragen.”

Felice | 7

FAITH, 46 JAAR

“In Mechelen zijn de mensen vriendelijk en hier hoor ik er ook echt bij. Dat maakt mij gelukkig.”

THOMAS, 47 JAAR

“Bewust aanwezig zijn in het moment. Niet bezig zijn met wat er nog gaat gebeuren of wat er al gebeurd is.”

RICARDO, 21 JAAR

“Ik werk in een koffiebar dus chocomelk en koffie natuurlijk.”

TEKST: KAREN DE DECKER FOTO’S: JULIE ROMMELAERE

Felice | 8

POSITIEF PSYCHOLOOG HEIN ZEGERS OVER DE ZOEKTOCHT NAAR GELUK

“Je wordt niet gelukkig van te dansen op iemand anders zijn melodie” Hein Zegers (44) is gespecialiseerd in positieve psychologie.

Met een glimlach tot over zijn oren verklaart hij zijn geluk.

“Als ik mezelf een cijfer moet geven op tien geef ik een 7,5.” Toch kent ook hij mindere momenten in zijn leven.

“Het is onmogelijk om non-stop gelukkig te zijn. Alles hangt af van hoe je er mee om gaat.” TEKST EN FOTO’S: MELISSA CALLAERT

“In Zuid-Amerika liep ik een voedselvergiftiging op, op zo een moment kan je dan niet echt gelukkig zijn.” Op zo een moment moet je volgens Hein kunnen relativeren. “Ik heb bijvoorbeeld ook geen familie meer, maar dat stopt mijn groeikansen niet.”

Hein werkte tijdens zijn studie Psychologie als steward. “Ik was toen al bezig met geluk. Zo kon ik mijn passie dan combineren met mijn werk.”

In zeventig landen ging hij op zoek naar het indivuele geluk van mensen. “Ik vroeg aan elke derde persoon die ik tegenkwam wat geluk voor hem was.” Hein ontdekte dat de antwoorden cultuurgebonden zijn. “Zo zijn Westerse landen sneller geneigd om als individu te antwoorden, terwijl Aziaten bijvoorbeeld in wij-vorm zullen denken.”

Geluk is iets dat we samen doen. “Je hebt elkaar nodig. We worden rijker, maar niet gelukkiger. We zijn nog te individueel bezig.”

Maar ook zijn kijk op het leven verandert door zijn vele reizen. “Als je terugkomt van een reis waar je een moeder met kind op straat ziet liggen, van wie je niet weet of ze de ochtend nadien haar kind eten zal kunnen geven, dan ga je nadenken over dingen. Dan is een treinvertraging iets waar ik mij niet druk in maak.”

NOOIT GENOEG

Onze maatschappij bepaalt mee ons geluk. “Ik denk bijvoorbeeld aan landen zoals China, waar mensen hard werken voor een beetje geld. Als ze dat krijgen zijn ze gelukkig.” In Vlaanderen werkt het volgens Hein niet meer om te streven. “We lopen verloren in een zoektocht naar geluk. We houden te hard vast aan een patroon. Je moet voldoen aan bepaalde stappen in je leven.” Dat patroon wordt gelukkig doorheen de tijd langzaam wel gebroken. “Het is positief dat mensen de keuze krijgen om te doen wat ze willen. In Afri-

Felice | 9

ka antwoordde een meisje mij dat ze blij is dat ze naar school kan gaan. Mensen worden gelukkig als ze iets mogen doen waar ze goed in zijn, of als ze iets kunnen doen dat ze graag doen.”

en die mens kon echt bewust genieten van zijn stuk chocolade. Maar ook van mijn katten leer ik.

Die denken niet vooruit. Dat maakt een mens gestresseerd.”

KAT ALS INSPIRATIE

SOCIALE DRUK

Hein haalt zijn inspiratie uit persoonlijke ervaringen. “In zijn laatste jaren was mijn vader dement

Maar het gevaar is dat je te hard gaat focussen op gelukkig worden. “Mensen die bijvoorbeeld op zoek gaan naar dingen in de winkel van het juiste

Als geluksexpert ben je voortdurend bezig met geluk, maar dat stopt het ongeluk niet. Hein kent ook heel wat slechtere dagen in zijn leven. “Ik ga dan wandelen of ik speel muziek. Dat helpt mij om grauwe dagen door te komen. Bij mijn vriendin ligt dat dan weer anders. Zij is eerder een babbelaar.”

We komen steeds vaker op een moment waarop we met meer dingen bezig zijn dan onze hersenen aankunnen. “Als je u focust op één ding dan ga je sneller geluk ondervinden.”

Ook sociale media hebben een impact op ons geluk. “Toch wil ik het niet afschieten, want sociale media kunnen ook mooie dingen doen zoals contacten behouden. Maar het is wel zo dat we ons te hard focussen op de positieve dingen en ons dan ook gaan spiegelen aan elkaar.” Online vind je intussen heel wat projecten die ons geluk bevorderen. “Zo een dingen werken dan weer wel, als je er mee kan omgaan.”

Felice | 10

“Hier glimlachen we en lijkt het alsof talent iets is waarvoor je je moet schamen” merk of prijs gaan sneller ontevreden zijn dan zij die het op zich laten afkomen.”

Zo werkt het ook bij geluk.” Volgens Hein hebben mensen de drang om zich aan te passen aan de wil van anderen. “Je wordt niet gelukkig van te dansen op iemand anders melodie.”

STRAATMUZIEK

“Het helpt om nederig te zijn”, zegt Hein over zijn hobby als straatmuzikant. “Je kon er in mijn studententijd ook serieus mee verdienen. Ik leerde dankzij die ervaring op een podium te staan. Op straat moet je immers je aandacht verdienen.”

Muziek is een groot deel van zijn leven, toch hoeft het niet altijd vrolijk te zijn om gelukkig te worden.

“Ne me quite pas is mijn ultieme plaat. Iets droevig kan je helpen om je beter te doen voelen.”

COMPLIMENTEN AANVAARDEN

Geluk komt voornamelijk uit de persoon zelf, volgens Hein. “Ik kan niemand gelukkig maken. Toch wil ik niet zeggen dat het uit de persoon moet komen, want ik vind geluk geen verplichting.” Er zijn

gelukstips

twee soorten geluk. Men heeft kortstondig geluk en lang geluk. Beide zijn even belangrijk. Lang geluk is datgene waar je op je sterfbed zegt dat je leven wel goed was.

Een compliment of een aangename gebeurtenis is dan weer geluk van korte duur. Plots maar aangenaam.” Op de vraag waarom we niet kunnen reageren op een compliment heeft ook Hein het antwoord niet. “In de Verenigde Staten reageren ze met een oprechte dank u. Hier glimlachen we en lijkt het alsof talent iets is waarvoor je je moet schamen.”

GEVAARLIJK GELUK

Al spreken de meeste psychologen over te weinig geluk, toch is het mogelijk om overdreven gelukkig te zijn. “Manisch geluk kan zelfs heel gevaarlijk zijn. Denk maar aan het overdreven shoppen terwijl je eigenlijk het geld niet hebt. Of het naar bed gaan met iemand op een moment van extreem geluk, om nadien te eindigen met een soa.”

Positief zijn is goed maar het kan het negatieve onderdrukken. Maar wie bepaalt wanneer het té is?

door Hein Zegers

WEES SOCIAAL

“Een goede vriend of vriendin opzoeken helpt altijd. Je moet er wel eerlijk mee kunnen zijn.

Facebook vrienden, waar alles altijd goed moet zijn helpen je niet.”

TOON JE TALENT

“Als je iets doet waar je goed in bent ga je jezelf ook beter voelen. Iedereen heeft iets wat hij of zij graag doet.”

BEWEEG

“Beweging werkt altijd. Dat hoeft daarom niet intensief te zijn, een goede wandeling kan ook helpen.”

GENIET VAN DE KLEINE DINGEN

“Wetenschap toont aan dat de kleine dingen het beste werken. Eet dat stuk chocolade met plezier.”

Felice | 11

Felice | 12

Geluk in Europa Wie leeft er in Europa nu het gelukkigst? Volgens het World Happiness Report van 2015 zijn dat de Denen. Dat onderzoek is gebaseerd op het aantal kapitaal per persoon, de sociale omstandigheden, gezonde levensstijl, vrijheid van meningsuiting, vrijgevigheid, corruptie en betrouwbaarheidsinterval.

Van de 28 Europese landen staat BelgiĂŤ op nummer acht. Niet slecht, maar het kan altijd beter.

TEKST EN INFOGRAFIEK: KAREN DE DECKER

Top 5 Gelukkigste landen

Top 5 Ongelukkigste landen

1. Denemarken

1. Bulgarije

2. Finland

2.

3. Nederland

3. Griekenland

4. Zweden

4. Letland

5. Oostenrijk

5. Portugal

Hongarije

Felice | 13

Finland Zweden

Estland

Denemarken

Letland Litouwen

Polen

lan der

Koninkrijk

d

Verenigd

Ne

nd

la Ier

België

Duitsland

Luxemburg

Frankrijk

Tsjechië nrijk

te je Oos ië Hongari ven Slo

lië Ita

Portugal

e

Slowakij

Roemenië

Kroatië Bulgarije

Spanje

Maltad

Griekenland

Cyprus

L ife >

s

M

n

N

“Laugh until your belly hurts and then just a little bit more.”

– Onbekend

Life | 16

JONGE MOEDER LOUISE IS SUPER GELUKKIG MET HAAR GEZIN

“Het is moeilijk maar ik kan Vince combineren met mijn studies” Louise De Cleyn is nu 21 jaar en trotse mama van haar zoontje Vince. Ze koos ervoor om op haar 20ste haar kindje te houden en daar heeft Louise nog geen enkele minuut spijt van gehad.

Ik ging bij haar langs voor een leuk gesprekje. “Niet op de rommel letten alstublieft. Ik heb een hond, ik studeer rechten en ik heb een gelukkig gezinnetje. Dan komt schoonmaken niet echt op de eerste plaats.” TEKST & FOTO’S: KAREN DE DECKER “Ik werd zwanger toen ik 20 jaar was”, vertelt Louise. De jonge moeder zat toen in haar eerste jaar rechten aan de universiteit van Antwerpen. “Mijn nicht is als een zus die ik nooit gehad heb, ze probeerde zwanger te geraken en was dus bezig met alle symptomen op te sommen. Mijn regels zijn altijd al onregelmatig geweest dus op dat moment had ik nog niets door.” Tot Louise op een ochtend super misselijk werd. “Ik ben toen samen met mijn nicht een zwangerschapstest gaan kopen en die bevestigde de symptomen.” Die zwangerschapstest maakte Louise super gelukkig. “Als ik gestopt was met studeren na mijn middelbare school dan had ik al veel sneller een kindje gehad, ik wou altijd al een jonge moeder zijn.”

“HALLO MAMA, IK BEN ZWANGER”

Louise en haar vriend, Yannick, waren op dat moment twee jaar samen. Yannick was geschrokken met het nieuws maar hij was er wel heel blij mee.

In een impulsieve bui belde Louise naar haar mama. “Hallo mama, ik ben zwanger”, klonk het toen aan de andere kant van de lijn. “Als ik er nu over nadenk had ik het misschien anders moeten aanpakken.” Louise heeft een hele goede band met haar ouders dus ze was niet bang om het hen te vertellen. “Mijn ouders waren niet kwaad op mij maar ze waren wel teleurgesteld. En dat vind ik erger dan kwaad zijn. Wanneer iemand kwaad is dan gaat dat na een tijdje wel over. Maar ik had mijn ouders teleurgesteld, ik wou mij bewijzen tegenover hen en dan overkomt mij zoiets.”

De jonge moeder woont nu in het huis naast haar ouderlijk huis want dat was ook nog van haar ouders. “Ik ben mijn ouders enorm dankbaar voor alles wat zij voor mij hebben gedaan of wat ze nog steeds doen voor mij. Want studies, een huis en een baby waren nooit mogelijk zonder hun steun.”

ABORTUSKLINIEK

“Een abortus spookt automatisch door je hoofd hoewel ik daar altijd tegen ben geweest”, vertelt Louise. Op aanraden van haar huisarts was ze dan naar de abortuskliniek gegaan. “Ik stapte terug in de auto en mijn papa vertelde mij dat ik er helemaal niet gelukkig uitzag. Dus de optie

Life | 17

“Vince slaapt goed en huilt niet vaak, een droombaby dus.”

abortus was al snel geschrapt. Ik ging het kindje houden!”

Toen kwam het moment dat ze het goede nieuws aan haar vrienden zou vertellen. Haar beste vrienden bleven er heel rustig bij, want ergens zagen zij dat wel aankomen. Vanaf dan begint het nieuws zich wel te verspreiden. “Er zullen wel roddels geweest zijn, maar daar trek ik mij niets van aan”, klinkt het bij de zelfverzekerde Louise.

CODEX EN LUIERS

Louise zit nu in haar tweede jaar rechten. “Tot hiertoe kan ik mijn studies en Vince nog goed combineren. Ik mag hem echt niet als een excuus gebruiken wanneer het moeilijk gaat. Soms volg ik les via Skype zodat ik niet te veel mis.” Ze geeft toe dat het niet de ideale situatie is maar Louise is op dit moment gelukkig met haar gezin en ze ziet wel wat de toekomst haar allemaal nog brengt.

Het gezin woont naast de ouders van Louise. “Ik kan altijd rekenen op de steun van mijn ouders. Er zijn wel twee voorwaarden waaraan ik moet vol-

doen. Als eerste moet ik mijn studies afmaken en als tweede moet ik helpen in het huishouden.”

TOEKOMSTBEELD

“Ik ga proberen mijn studies af te maken. Maar ik leef meer in het nu. Misschien vind ik binnen een aantal maanden wel de job van mijn leven. Ik laat het allemaal wat op mij afkomen.”

Vince is een rustige baby. Hij slaapt aan één stuk door en huilt niet de hele dag. “Hij wist dat er iets tegenover moest staan”, grapt Louise. Als het financieel mogelijk is dan zou het gelukkige gezin graag drie of vier kinderen willen. “Een groot gezin is altijd al een droom van mij geweest.”

“Als ik opnieuw mocht beginnen dan zou ik helemaal hetzelfde hebben gedaan. Ik wou altijd al een jonge moeder zijn en ik ben heel gelukkig met Vince en Yannick”, vertelt de stralende Louise.

Zit je zelf met vragen over abortus raadpleeg zeker je huisarts.

Count your blessings het leven is mooier als je focust op de zon in plaats van de donkere wolken

In onze huidige samenleving staan stress en onzekerheden centraal.

We relativer-

en minder, de prestatiedruk verhoogt en het aantal burn-outs neemt toe.

Count

your blessings leert je stil te staan bij de aangename aspecten in je leven.

Dagelijks passeren er momenten die zo vanzelfsprekend lijken dat we zo voorbij laten gaan zonder even dankbaar te zijn.

De mens focust zich te vaak op het grote geluk.

Maar als we de kleine dingen ler-

Sommige dingen zijn plots daar en niemand weet waar ze juist vandaan komen. Dat Count your blessings een aftakking is van de positieve psychologie is duidelijk, maar waar het zijn oorsprong vond of wie er aan de basis lag, blijft een mysterie. De hype verspreidde zich snel via sociale media.

LIJSTJES-MENS

Ergens mee beginnen is altijd moeilijk of het nu gaat over je eerste werkdag of een simpel project als dit. Daarom wordt er bij Count your blessings aangeraden om te starten met het maken van lijstjes. Noteer regelmatig iets waarvoor je dankbaar was die dag. Officieel zijn er geen regels, maar de ongeschreven zeggen wel dat je het echt bij jezelf moet zoeken. Kopiegedrag maakt je niet gelukkig, in tegendeel zelf.

“Neem elke dag een leeg

en relativeren, gaan we ook positiever in

notitieboek mee op pad, open

het leven staan.

je ogen en oren voor de wereld rond je en noteer alles wat jou die dag deed glimlachen” OMKEER-EFFECT

Wanneer je de positieve dingen in je leven kan ontdekken, dan wordt het tijd om al het negatieve te veranderen in iets positief. De mensheid denkt te vaak: “Ik heb een saai leven.” Of “Amai, ons Sophie had weer een goed weekend, en ik zat thuis.” We focussen ons vaak, mede dankzij sociale media, op wat we niet hebben.

“Noteer nu alles wat negatief was en ga op zoek naar een positieve tegenhanger” DEEL JE GELUK

Wanneer je in staat bent om het positieve in alles te zien, is het ook leuk om je geluk te delen met je medemens. Niet alleen werkt het aanstekelijk om positieve boodschapen te lezen, maar zelf ga je ook minder denken dat anderen het beter hebben dan jou. Je kan dit op verschillende manieren

ILLUSTRATIE: ANOUK FIERENS

TEKST: MELISSA CALLAERT

Hierdoor vergeten we te glimlachen om wat we wel hebben. Het is makkelijker om te denken aan je baal-momenten dan aan de ‘dat-was-best-welfijn-momenten.’ En misschien zijn die wel net belangrijker.

Een treinvertraging biedt je de kans om sociaal te zijn of eindelijk dat boek uit te lezen. Of ziek in bed? Dan heb je nu eindelijk een excuus om heel de dag lui te wezen en al je tv-series in te halen.

Het positieve is altijd aanwezig. Je moet er gewoon voor open staan.

Deel jouw mooiste momenten op sociale media zoals Instagram en Facebook. doen. Sociale media als Instagram en Facebook doen het altijd goed. Opletten dat je vrienden je natuurlijk niet irritant vinden. Heb je liever een overzichtelijk platform? Dan kan je kiezen voor een blog.

LIVING IN A POLAROID

Raya Lammens blogt op regelmatige basis op Living in a polaroid. Haar blog is een verzameling van haar dagelijkse leven. En ook zij waagde zich reeds aan het project. “Ik deel af en toe zo een postje op m’n blog. Ik vind het leuk om soms eens terug te kijken op leuke, kleine momentjes. Tegenwoordig gaan mensen ook vaker terugkijken naar kleine momentjes omdat alles in het leven zo groots geworden is. Ik vind het fantastisch om te zien hoe het leven zo’n aaneenschakeling is van zalige momentjes. Meestal zie je pas later hoe belangrijk zo’n momentje eigenlijk geweest is.”

Felice | 20

Count your blessings Start hier

Dit maakte mij gelukkig:

Zet het negatieve om in het positieve:

Felice | 21

Mijn mooiste moment:

Felice | 22

Hand in hand met God

Jongeren en geloof, het is een combinatie die volgens heel wat mensen niet meer samen gaat. Toch zijn er nog jongeren die zich dagelijks laten leiden door God. Jonas Verdoodt zet zich al enkele jaren in voor Kommapunt, een organisatie die op zoek gaat naar antwoorden. En niet iedereen groeide gelovig op. Zo is er godsdienstleerkracht Karlien Goeham, zij bewandelt nog maar kort het pad. Als laatste is er de jonge Jessica Hunt die God sinds jongs af met zich mee draagt.

Jongeren geloven nog steeds, en zien de toekomst positief in. Uitsterven, daar geloven ze niet in, wel verwachten ze dat het geloof nieuwe vormen zal aannemen. TEKST EN FOTO’S: MELISSA CALLAERT

Life | 23

JONAS (26) ZET ER GEEN PUNT ACHTER

Kommapunt gaat op zoek naar antwoorden Jonas Verdoodt ontvangt mij in de pastorie van Opwijk. “Sorry, ik was nog bezig aan de attenties voor de gevormden vandaag.” Het vormsel is immers volgens hem de beste plek om nieuwe jongeren warm te maken voor Kommapunt.

Jonas zelf is intussen een tiental jaar actief als begeleider van Kommapunt. “Kommapunt is een jeugdbeweging die vertrekt vanuit de parochie.

Het verschil met andere jeugdbewegingen is dat wij inhoudelijk de dingen anders uitdiepen. Wij doen ook activiteiten gewoon voor het plezier zoals fietstochten, maar daarnaast bezoeken wij organisaties die een hart voor andere mensen hebben.”

WEL EEN KOMMA, GEEN PUNT

Guido - de pastoor van de Opwijkse parochie had het idee om iets met jongeren te doen anders dan het vormsel. Zo ontstond het Kommapunt. De naam zelf was snel gevonden. “Je kan na het vormsel zeggen ik doe niets meer met mijn geloof, maar kommapunt biedt een kans om nog verder te ontdekken. De jongeren zetten er geen punt achter.”

NIET MET UITSTERVEN BEDREIGD

“Ik zie er toekomst in, maar misschien niet in de vorm die we nu kennen. Misschien moeten we meer doen dan alleen maar in de kerk te zitten.

Er is nog zuurstof om te groeien. Het geloof gaat mee met de tijd.”

“We staan open voor iedereen bij kommapunt, ook voor mensen die niet gelovig zijn. Iedereen is vrij om te zijn wie hij is. Van daaruit bieden we

“God is geen manager die dingen regelt” de mogelijkheid om zelf te ontdekken. Wij bieden aan, en leden proeven zelf.”

GEEN BESCHERMER

“God is geen manager die dingen regelt.” Zo weerlegt hij ook dat God de kracht heeft om erge gebeurtenissen te voorkomen. “Ik had laatst een gesprek met een zuster. Zij vertelde over een meisje van ongeveer een jaar of 23 die lift. Dat meisje zei dat ze zich geen zorgen maakte omdat God bij haar is. De zuster reageerde echter dat God ook bij tegenslagen er is, maar dat hij niet beschermt.”

Info: kommapunt.be

Life | 24

GODSDIENSTLEERKRACHT KARLIEN ONTDEKT HET GELOOF

"God is geen Sinterklaas die al onze problemen kan oplossen"

Life| 25

Karlien Goeman (23) is sinds twee jaar godsdienst­ leerkracht, naast haar interesse voor religie heeft ze ook nog een passie voor kunst en reizen. “Reizen doe ik graag, omdat ik zo in contact komt met onder andere andere religies.”

“Ik had als kind een fascinatie voor griezelboeken, later werd dat magie en natuurreligie. Zo ontstond mijn interesse.” Na een opleiding kunst in het middelbaar wou ze iets luchtiger en menselijker gaan studeren.

“Tijdens mijn studie voor leerkracht godsdienst leerde ik echt wat geloven is.” Karlien kwam in contact met het studentenhuis Ruach in Brussel. “Daar ging ik bidden en in de stilte voelde ik God. Door mijn bezoeken daar besloot ik om mijn vormsel te doen.”

“DAAR ZIT DAT GELD”

Het vormsel vond plaats in de Abdij van Averbode. “Ik ben gevormd door de Abt zelf, dat vond ik wel cool.” Het ontvangst gebeurde door broeder Jos. “Mijn oma ging mee. Bij het aankomen kregen we een rondleiding. Jos vertelt over een mooie vijver, wanneer mijn oma plots antwoord: ah, dat is hier dat het geld zit.” De broeder reageerde dan lachend dat er een reden was waarom hij daar was. “Wij zaten op de eerste rij wanneer iedereen plots recht staat. We hadden dat eerst niet door. Dan merk je wel dat wij echt niet in de traditie zitten.”

GOD IS GEEN SINTERKLAAS

“God is een aanwezigheid voor mij die ik mag ervaren, vooral liefde, meedogendheid en verbondenheid. Maar als je mij over drie weken dezelfde vraag stelt

“Kwaad is de afwezigheid van God”

heb ik misschien een ander antwoord klaar.” Volgens Karlien is God immers veranderlijk. “We kunnen hem niet kennen, hij is onkenbaar, een mysterie.” Toch voelt ze God in haar leven. “Ik voel God wel vaak, bijvoorbeeld als ik de abdij bezoek en ze zingen daar, dan voel ik een verbondenheid.” God is ook aanwezig in dagdagelijkse gebeurtenissen. “Als ik mensen help, dan voel ik God enorm. Maar ik kan niet zeggen hoe dat juist voelt.”

Op de vraag waarom God dan zo veel slechte dingen laat gebeuren, heeft Karlien zelf ook geen klaar antwoord. “Einstein heeft dat eens mooi gezegd: donker is het ontbreken van licht. Dus het kwaad is eigenlijk de afwezigheid van God. Maar dan gaan we ons weer afvragen waarom Hij niet overal aanwezig is. Maar God is geen Sinterklaas die al onze problemen kan oplossen. Mensen hebben beperkingen, maar is het dan aan God om die op te lossen? Of hebben we die net nodig om tot bij Hem te komen?”

GELOOF UITEN

“Godsdienstleerkracht is de beste manier om je geloof te uiten.” Karlien woont samen met nog twee andere jonge vrouwen in het Brusselse. “We proberen hier thuis een gemeenschap te vormen, en we proberen ook wekelijks in de stijl van Taizé te bidden.” Maar niet alle uitingen hebben rechtstreeks met het geloof te maken. Heel veel is verbonden met de Christelijke waarden. “Ik begin vaak gesprekken met mensen die ik niet ken op de tram, of ik deel mijn wafeltjes uit.” Toch is dit alles niet vanzelfsprekend. “Ik probeer heel veel mensen te helpen, maar soms heb ik het ook moeilijk om niet alleen met mijzelf bezig te zijn.”

VERSE VIS

“Ik ben sinds kort ook deel van Verse Vis, een communicatieproject van de kerk.” De organisatie wil geloof op een boeiende manier overbrengen. De jongeren zijn trots op hun geloof. “Ik had nood aan een nieuwe uitdaging.”

Verse vis is bekend door het interview dat enkele jongeren mochten afnemen met de paus.

Zelf was ze nog niet bij de organisatie. De paus vertelde dat we allemaal broeders en zussen van elkaar zijn. Karlien is akkoord met deze uitspraak. “Ik geloof dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, als er iets gebeurt aan de kant van de wereld mag dat invloed op je hebben. Je mag

Felice | 26

Karlien tijdens haar reis in India. ©Karlien Goeman

“Geloven is een actief werkwoord, geloof moet je doen” er ook wel niet te vaak bij stil te staan, want als je heel de tijd denkt aan mensen die dood gaan ga je ook niet meer zelf kunnen genieten.” Karlien is een grote fan van de huidige paus. “Deze paus is gewoon geweldig, want hij komt onder de mensen.”

De huidige vorm van de kerk zal hervormen volgens Karlien. “De regels verdwijnen, er ontstaat een nieuwe vorm van geloof. Ik vind het heel inspirerend dat mensen geen seks hebben voor het huwelijk, maar ik heb niet de nood om dat zelf te doen.”

De contacten met andere geloven zijn een inspiratiebron voor Karlien’s godsdienstlessen. “Ik heb het gevoel dat ik die dingen beleef. Ik wil mensen ontmoeten die mij inspireren.” Dit kunnen mensen zijn uit eender welk geloof. “Het is even waardevol om te praten met joden of moslims dan met een christen. Je moet er natuurlijk ook niet mee in discussie gaan. Geen van beide weet het beter.

We wandelen gewoon een andere weg.”

“Ik ben nog niet lang bezig met geloof, maar voor mij is dat echt heel de tijd verwondering. Ik denk bijvoorbeeld aan de paaswake. Al die kaarsen dat mensen aansteken, dan denk ik wow dat is cool zeg.” De bijbel is ook niet zomaar een boek.

“Mijn leerlingen zien de bijbel als een geschiedenisboek, maar dan lees je het verkeerd. Het is een boek waar echte verhalen in staan, met gevoelens. Maar geen feiten.” Geloven is een actief werkwoord. “Geloof moet je doen. Als je je geloof niet kan laten doorwerken in je alles wat je doet, dan denk ik niet dat je gelooft.”

HERVORMING VAN HET GELOOF

“Ik heb totaal niet het gevoel dat jongeren geloof achter zich laten. We bewandelen andere paden dan diegene dat we reeds plat hebben gelopen.”

Wil je meer weten over het geloof?

Info: ijd.be | Ruach Brussel

Felice | 27

JESSICA SPEELT MUZIEK VOOR DE HEER

"Muziek is twee keer bidden."

Jessica Hunt (18) is gelovig en daar is ze trots op. Met haar viool ondersteunt ze de gebeden muzikaal. Al van jongs af aan kwam ze in contact met het Christendom. “Ik ben gelovig opgevoed door mijn ouders, maar nu spreekt mij dat nog steeds aan.”

Jessica’s ouders brachten haar sinds kleins af in contact met het Christendom. “Ik kreeg voor mijn eerste communie de kinderbijbel. We gingen ook regelmatig naar de kerk.” Op die manier gaven haar ouders haar de interesse door. “ Nu ga ik nog regelmatig naar de mis. Op mindere dagen of als ik het eens lastig heb ga ik bidden tot God, maar ook tot Jezus. Als ik bid zie ik God als een persoon, maar anders als een waarde zoals vriendschap of liefde. Ik kan niet goed uitleggen wat ik er mee bedoel.”

SAAIE MIS

Niet veel jongeren lijken nog aangesproken tot eucharistievieringen. “Ik denk dat de meeste jongeren de mis gewoon saai vinden. Het is heel veel hetzelfde, je moet ook lang luisteren naar woorden die misschien geen betekenis lijken te hebben. Je moet er iets achter kunnen zoeken en dat is niet altijd vanzelfsprekend.” Toch heeft Jessica niet het gevoel dat er minder jongeren geloven.

“In de toekomst neemt de jongere generatie wel over, misschien op zijn eigen manier. Ik denk ook dat er veel jongeren zijn die nog niet beseffen dat ze gelovig zijn.”

PEDOFILIE

De kerk heeft de laatste tijd niet echt een goede naam gemaakt. Jessica zelf staat daar liever niet te veel bij stil. “Pedofilie gebeurt ook bij gewone huismannen, het is niet verwonderlijk dat het in de kerk dan ook gebeurt. Ik vind het heel erg maar het is niet dat ik daardoor minder ga geloven .”

“Als ik bid zie ik God als persoon” TAIZÉ

Jessica is onder andere actief binnen Taizé. Dit interesseert Jessica door de verschillende culturen. “Iedereen heeft een ander zicht op geloof, en ik vind het interessant om te weten hoe anderen over geloof denken.” Alsook hoe ze bidden. “Ze zeggen vaak zingen is twee keer bidden, het is gewoon ook een leuke manier om jongeren in het geloof te laten komen.”

Wie, wat, waar?

Taizé is een gemeenschap in Frankrijk waar jaarlijks duizenden jongeren bij elkaar komen. Hier kunnen ze praten over geloof. Het is niet verplicht om gelovig te zijn. Elke dag bestaat uit drie gebeden. Er zijn gesprekken in groepen en in de namiddag doen de jongeren een werktaak. In 2008 vond er een grote bijeenkomst plaats in Brussel waardoor heel wat jongeren geprikkeld werden om op regelmatige basis ervaringen uit te wisselen. Heel wat parochies bieden Taizé-gebeden aan. Deze versie van bidden draait vooral om muziek en actief deel nemen.

INFO: TAIZÉ.FR

Love >

s

M

n

N

“You can not say happiness without penis.”

– Onbekend

Love | 30

LOUIS HAD EEN FUCKBUDDY NA ZIJN RELATIEBREUK

Louis: “Soms vraag ik me af of het geen tijdverspilling was.”

"Ik zette de muziek luider zodat ze wist dat ze kon komen" Een seksuele relatie tussen twee vrienden zonder enige binding en verplichting. Dat is friends with benefits. “Je kan niet zeggen dat het een seksuele verhouding zonder gevoelens is, want deze zijn er wel maar op een andere manier”, vertelt Louis anoniem.

Louis - de naam is fictief - is een 21-jarige student bedrijfsmanagement. Hij vertelt me zijn ervaring als fuckbuddy met een zestienjarig meisje, waarvan hij dacht dat ze veel ouder was. “Hoe kom je op zo’n idee? Ik stond op en dacht: Vandaag wil ik een fuckbuddy”, lacht hij. “Friends with benefits is niet een idee dat je krijgt, het overkomt je.”

Love | 31

Louis: “Geen enkele man wil een meisje met zoveel bedpartners” Louis’ driejarige relatie eindigde tijdens de juni-examens in 2014. Het was zomer. Dus sprak hij veel af met vrienden om zijn gedachten te verzetten. Begin augustus hielden ze bij hem thuis een barbecue. Louis zag zijn buurmeisje Natasja alleen in de tuin staan, daarom nodigde hij haar uit. Die avond leerden ze elkaar kennen. Toen het zestienjarige meisje diezelfde nacht bleef slapen, ging de bal aan het rollen.

“Ik heb heel erg afgezien van de breuk met mijn ex, dus ik had echt geen zin in een relatie. Dit is volgens mij de reden waarom deze friends with benefits ontstond.“ Toch zou Louis niet meer kiezen voor deze relatievorm. “Het was eerder een afleiding om mijn vorige relatie te vergeten. Maar na een tijdje wilde ik liever een serieuze relatie.”

Ook al waren de twee heel voorzichtig, haar ouders hadden hen al snel door. “Op een ochtend klopte haar moeder bij me aan met de vraag wat er tussen haar dochter en mij speelde.”

BEST FUCKING FRIEND FOREVER

De fuckbuddies waren heel close, ze waren niet enkel Best Fucking Friends maar ook Best Friends Forever. “Soms zat Natasja in mijn living televisie te kijken, terwijl ik nog sliep. De deur was

altijd open. Zo kon ze makkelijk binnen- en buitenspringen.”

“Mijn vader was al op vakantie vertrokken, dus ik had een maand het huis voor mij alleen. Ik zette de muziek luider zodat ze wist dat ze kon komen”, vertelt hij. Op deze manier konden de twee sekspartners gemakkelijk afspreken. “We waren geen echt koppel, maar we gedroegen ons er wel naar.

Natasja en ik leefden gedurende twee weken samen. Alhoewel we elkaar nog maar net kenden, was zij in deze periode mijn beste vriendin, maar ik had nooit de intentie tot meer.”

“Ik heb over het algemeen nooit stress, maar deze relatievorm bracht minder stress en zorgen met zich mee dan een traditionele relatie. Het maakte ons niet uit dat vrienden wisten dat we fuckbuddies waren. We schaamden ons niet voor deze seksrelatie.”

FUCKBUDDY RULES

Net zoals in een traditionele relatie worden er bij friends with benefits ook enkele regels opgesteld.

“Flirten met anderen was toegestaan, maar seks niet.” Dit vonden ze belangrijk om zich te beschermen tegen soa’s. “Ik kan me maar voor één meisje tegelijk openstellen, zelfs als ik geen vaste relatie heb”, geeft Louis toe. “Van zodra we seks met een andere persoon wilden, zouden we het

aan elkaar vertellen.” Toch heerste er af en toe een lichte jaloezie bij beide partijen. “Als ik haar op een feestje zag dansen met een andere jongen, trok ik haar naar me toe en kuste haar.”

bleem. “Ze was heel volwassen voor haar leeftijd.

Enkel wanneer ze gevoelens kreeg, kwam haar jongere geest naar boven.”

Louis is ervan overtuigd dat in elke friends with benefits één van de twee diepere gevoelens krijgt. “We hebben de seksrelatie stopgezet omdat Natasja in november verliefd op me werd. Ik vraag me af hoe het zou verlopen zijn als ik niet uit een langdurige relatie kwam.” Hij is ervan overtuigd dat hij wel gevoelens zou kunnen krijgen voor iemand als hij meermaals seksueel contact met haar heeft.

AFKNAPPER

CULINAIR ORGASME

“Soms vraag ik me af of ik mijn tijd niet verspild heb aan iemand waarmee ik toch nooit een serieuze relatie zou starten. Anderzijds leer je wel veel bij op seksueel vlak. Het draait enkel om seks dus je experimenteert meer. Zo namen we soms de slagroom en de chocolade mee in bed”, lacht Louis.

Bij de vraag welke relatievorm het makkelijkst is, meent Louis dat een traditionele relatie niet mag vergeleken worden met friends with benefits. “Fuckbuddies draait echt om de vriendschap en de seks. Dit is altijd makkelijker dan een vaste verhouding. Voor een relatie moet je vechten en je moet eraan blijven werken. Een vriendschap veroorzaakt geen drama of crisissen.”

Natasja was 16 jaar en hij was 21, maar het leeftijdsverschil tussen de buddies was geen pro-

TEKST EN FOTO’S: JULIE ROMMELAERE MODELLEN: LISA DEBRUYNE / DYLAN DEMMERS

“Naast een fuckbuddy heb ik vorig semester twee onenightstands gehad. Dit is helemaal niet mijn ding”, geeft hij toe. Ook Natasja had al ervaring in bed. “Ze is een heel losbandig meisje. Dat hield me tegen om een relatie met haar te starten. Het leeftijdsverschil speelde natuurlijk ook een rol, maar geen enkele man wil een meisje dat al zoveel bedpartners heeft gehad. Daar zou ik zelfs op afknappen.”

Love | 33

Liefde is ingewikkeld, dat zeg ik u!

“Wanneer ga je u is een lief zoeken?”, het is één van de meest gestelde vragen als je 23 bent en nog steeds single. En dan ben ik nog niet begonnen over de goedbedoelde hulp van je vrienden om u een date aan te smeren. “Dit is Jonas, hij is ook nog alleen.” Meestal loopt de vriendin weg en volgt er dan een dikke knipoog.

Daar sta je dan, beiden je aan het schamen voor je vrienden. “We zullen er dan maar het beste van maken.” De vriendin staart je heel de tijd aan, geforceerd glimlach je terug. Single zijn als je iets na twintig bent lijkt wel een ziekte, waar je zo snel mogelijk af moet geraken. Ik hou mij stiekem vast aan de series zoals New Girl or Hart of Dixie waar de karakters hun ware liefde op latere leeftijd leren kennen. Nog iets dat mij steeds opnieuw kippenvel bezorgt is de vraag: “Ben je bewust single?” Elke keer opnieuw huiver ik.

Natuurlijk wel. En nee dat was geen serieus antwoord. Ik ben ook menselijk he. Net als iedereen wil ik een man die mij de nodige liefde en affectie

bezorgd. Maar ik heb geen nood aan de eerste de beste man als lief te benoemen. Datingsites zijn gewoon mijn ding niet. En ik voel mijzelf ook niet hopeloos. Het is zoals een kappersbeurt. Je moet je er goed bij voelen of je loopt weg voor het van start gaat. Misschien duw ik stiekem mensen weg. “Hallo, ik ben Melissa, maak dat je weg komt. Ik ben sociaal bizar.” Of zou het aan mijn zenuwachtige moves liggen? Toch ben ik verliefd, ja gek hé? Ik voel mij als een tienermeisje. Blij met elk bericht of compliment dat ik krijg. Maar ik ben bang, angstig om afgewezen te worden. Sukkelig met mijn voeten over elkaar vloeide de woorden uit mijn mond: “ik ben verliefd op u.” Er was geen afwijzing maar ook geen bevestiging. Daar sta je dan, volledig in de war. Liefde is ingewikkeld dat zeg ik u. Vrienden reageren dat hij het niet waard is. “Er zijn toch genoeg vissen in de zee.” Wel ik wil geen andere vis uit de zee, ik dans liever met hem. Ik heb geen zekerheid in mijn liefdesleven, misschien eindig ik dan toch nog met een gebroken hart, maar dan zeg ik luidkeels en volmondig.

“Hij was het waard.”

“Ik wil geen enkele andere vis uit de zee, ik dans liever met hem.”

Melissa is een dromer. Als ze kon zou ze de wereld veranderen. Op het gebied van liefde is ze een echte dummie.

Elke week beschrijft ze haar avonturen.

Love | 34

“Ik mis Cuba helemaal niet”

Midialis liet haar land achter zich voor haar man

Een exotische vakantieliefde, het is niet gemakkelijk. Want wat doe je nadat je geliefde weer naar huis vertrekt? Midialis Gonzalez (35) is geboren in Cuba en vertelt me haar verhaal. Ze verhuisde op 20-jarige leeftijd naar België voor haar grote liefde Christophe de Wolf.

Midialis is opgegroeid in Pilon, gelegen in het zuiden van Cuba. Aan de ene kant bevindt zich de zee en aan de andere kant veel bossen en gebergtes. “Dit is de Sierra Maestra van Cuba”, vertelt ze. “Hier hebben Che Guevara en Fidel Castro gevochten tegen de dictatuur.”

JAWOORD TOT DE TWEEDE

“De relatie met Christophe begon met een vakantieliefde negentien jaar geleden tijdens zijn reis in Cuba. We hebben elkaar ontmoet op zijn eerste avond in Cuba toen ik uitging met vriendinnen. Ik was toen 16 jaar en hij was 21”, vertelt Midialis.

Het was liefde op het eerste gezicht. “Christophe was mijn eerste grote liefde. Voor hem heb ik wel enkele losse relaties gehad, maar dat was niets serieus.”

“Ik had toen niet verwacht dat ik in België zou gaan wonen. Je weet niet meteen of het een serieuze relatie wordt. Dat moet je tijd geven en elkaar vertrouwen is heel belangrijk”, vertelt de Cubaanse.

PENDELEN NAAR CUBA

Tijdens deze vakantie heeft het koppel nog regelmatig afgesproken. Dat contact zette zich verder wanneer Christophe weer in België vertoefde. Ze belden regelmatig en stuurden elkaar brieven met de post. “Mailen was toen nog geen optie, want er was amper internet in Cuba.” De vier jaar die daarop volgden, pendelde Christophe heen en weer tussen Cuba en België.

“Wij hebben twee trouwfeesten gehad”, vertelt ze enthousiast. “Op mijn twintigste hebben we elkaar het jawoord gegeven in Cuba en zijn we naar België getrokken. Hier zijn we dan nog eens voor de kerk getrouwd.”

AFSCHEID

Midialis en haar man bekeken eerst indien het mogelijk was om in Cuba te wonen. Maar Christophe kon er geen zaak beginnen zonder een groot bedrag op tafel neer te tellen, dus besloten ze toch om naar België te verhuizen. “Hier hebben we heel lang over nagedacht. Het was geen impulsieve beslissing, want mijn familie woont in Cuba en ze betekenen heel veel voor me.”

Op 6 november 2000 stapte Midialis op het vliegtuig richting België. Ze was toen 20 jaar. “Ik had wel een beetje schrik, want je komt in een vreemd

Love | 35

land met een andere taal en een andere cultuur terecht.” Maar dat was niet haar enige zorg. “Ik kende Christophe enkel in Cuba. Je weet nooit dat hij in België een ander karakter zou hebben.

Dit was gelukkig niet van toepassing.”

ENKEL BELGISCHE VRIENDEN

“Doordat ik eerder al op uitwisselingsproject in Duitsland geweest was, had ik al een internationaal paspoort. We waren getrouwd, dus de verhuis vormde geen probleem. De regelingen verliepen dus heel vlot.”

“Het eerste jaar miste ik mijn familie enorm. Ik vind Cuba heel mooi. Op deze manier heb ik wel een speciale band met het land, maar ik heb het nooit gemist.” Midialis wijdt dit aan haar jarenlange huisvesting in België. “Misschien ben ik heel hard geworden”, lacht ze.

Ze besefte dat de eerste twee jaar moeilijk zouden zijn. “Ik moest een nieuwe taal leren en ik moest opnieuw naar school gaan om mijn diploma in België te halen. Dan weet je wel dat je hard moet werken.” Een cultuurshock heeft ze helemaal niet gehad. “Ik kende de cultuur nog van mijn uitwisseling in Duitsland.”

Het koppel communiceerde in het Engels, maar vanaf dat ze Nederlands leerde aan de Katholieke Universiteit van Leuven, spraken ze in het Nederlands. Deze opleiding duurde een jaar. “Elke weekdag van negen uur ’s ochtends tot vier uur ’s avonds volgde ik les voor mijn diploma Economie en Talen. Van zes tot tien uur ’s avonds ging ik naar dezelfde universiteit om Vlaams te leren.”

Midialis koos er bewust voor om niet met de Cubaanse studenten op te trekken. “In België ken ik geen enkele Cubaan. Ik wilde me integreren en dat lukt niet als je onderling Spaans praat.”

“Mijn mooiste herinnering uit Cuba is het opgroeien bij mijn oma in de boerderij toen ik ongeveer zes jaar was.” Haar ouders moesten veel werken in het hotel, dus zorgde haar oma voor haar.

Midialis: “Tot drie uur ’s nachts schuiven er Cubanen tussen 5 en 80 jaar aan om het spel te spelen”

“In Cuba hebben ze een andere manier van leven, want daar zijn minder mogelijkheden.” Toch beweert ze dat je daar gelukkiger bent. “Je hebt er veel minder stress. Hoe meer je hebt, hoe meer je wilt.”

ONVERWACHTE TELEFOONTJES

Haar familie vond het jammer dat ze haar moesten laten gaan, maar intussen zijn ze het gewoon geworden. “Iedere zomer gaan we twee tot drie weken met de kinderen op bezoek in Cuba en mijn mama komt om de twee jaar eens langs.”

Verder skypen ze, chatten ze via Facebook en iedere twee weken bellen ze. Maar dat laatste is wel zeer kostelijk. “Als we een uurtje bellen, moeten we ongeveer 300 euro betalen. Mama vergeet

Love | 36

Midialis groeide op in Pilon, gelegen in het zuiden van Cuba.

vaak het uurverschil, dus belt ze vaak nog om drie uur ’s nachts.”

ste jaren zijn we maar voor twee weken naar Cuba getrokken.”

Communicatie in Cuba is niet altijd even gemakkelijk. Privépersonen krijgen beperkte uren opgelegd om bijvoorbeeld Facebook te bekijken. Gelukkig is dit geen probleem voor Midialis en haar familie. “Mijn ouders werken in een hotel, dus zij hebben onbeperkt internet.”

“Mijn vrienden, klanten en collega’s vragen me altijd om een doos sigaren of Havana Club rum mee te nemen. Maar voor mezelf koop ik niets in Cuba.”

FAMILIEBEZOEK

Ieder jaar gaat ze met haar gezin twee tot drie weken naar Cuba. De eerste week gaan ze familie bezoeken, de tweede week gingen ze de oma bezoeken en de derde week was een rustweek.

“Oma is drie jaar geleden gestorven, dus de laat-

“Zoals Cuba er nu voor staat, heeft het geen zin om daar te gaan wonen. Ik kan geen huis kopen in Cuba omdat ik nu een Belgische nationaliteit heb.

We hebben twee kinderen Mathias (13) en Luz (5).

Als ik naar Cuba zou verhuizen, zal dit pas doorgaan wanneer ze groot zijn. Hun leven is hier.”

De oudste heet Mathias (13). Nu spreekt hij goed Spaans, maar dat is niet altijd zo vlot gegaan.

LOVE | 37

“Vroeger protesteerde Mathias tegen de taal. Hij werd boos als ik Spaans sprak. Uiteindelijk beseft hij dat een tweede taal ook voordelen heeft.”

IN DE RIJ VOOR XBOX

Sinds zijn negen jaar beseft Mathias hoe het met de armoede in Cuba gesteld is. “We waren op het strand en hij speelde voetbal met de kinderen. Toen was hij geschrokken dat de andere kinderen zonder schoenen op het hete zand speelden.”

“Die zomer ervaarde Mathias een cultuurshock. Drie jaar geleden bracht hij zijn oude Xbox mee naar Cuba om aan zijn neven en nichten te geven. Tot drie

uur ’s nachts schuiven er Cubanen tussen 5 en 80 jaar aan om het spel te spelen. “ Het gezin probeert hun steentje bij te dragen door elk jaar oude schoenen en kleren te verzamelen om uit te delen in Cuba. “We nemen ook 15 kilogram medicatie per persoon mee op het vliegtuig. Vooral zaken waarvan dat ik weet dat ze nodig zijn, probeer ik te vervoeren.”

“Ik hoop dat de politiek heel snel gaat veranderen. Ook al hebben de Cubanen het geld om iets te kopen, kunnen ze het niet want er is niets in de aanbieding.

TEKST: JULIE ROMMELAERE FOTO’S: MIDIALIS GONZALEZ

Vier must sees in Cuba volgens Midialis Trinidad Deze pittoreske stad ligt in het centrum van Cuba en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De huizen dateren van de 16de eeuw en hebben Spaanse invloeden.

Viñales De vallei is gelegen in Noordwest Cuba in de provincie Pinar del Río. In de vallei bevinden zich enkele rotsachtige bergen. Bovenop zo’n berg heb je een prachtig uitzicht over de vlakte.

Sigarenplantage In de streek van Pinar del Río moet je ook zeker de sigarenplantage bezoeken. Hier zie je hoe de ontwikkeling van sigaren in zijn werk gaat.

Guantánamo Bay Deze baai is een marinebasis van de Verenigde Staten gelegen in het zuiden van Cuba. Net zoals de rest van Cuba is dit een stukje geschiedenis dat je zeker moet bezichtigen.

Fashion & Beauty >

s

M

n

N

“Every day is a fashion show and the world is the runway.”

– Coco Chanel

Fashion & beauty | 40

Make-up artist Nathalie laat iedereen stralen Vrouwen staan vaak uren voor de spiegel om zich mooi te maken. Maar is dit allemaal wel nodig? En brengen wij onze make-up wel op de juiste manier aan? Ik ging op onderzoek en kwam uit bij de sympathieke Nathalie Peeters. Ze is 29 jaar en een succesvolle make-up artist. Speciaal voor Felice mocht ik haar tijdens een make-up workshop volgen. TEKST EN FOTO’S: KAREN DE DECKER

Nathalie is haar make-up borsteltjes aan het proper maken in haar appartement in Antwerpen.

“Sorry voor de rommel maar ik ben mijn gerief aan het uitwassen, want hygiëne is natuurlijk heel belangrijk.” Daarna maakt Nathalie zich klaar om te vertrekken naar de make-upworkshop. “Deze namiddag is het een workshop voor een vrijgezellenfeestje. Dus dat gaat wel leuk worden”, vertelt ze aan mij.

BEZIGE BIJ

Nathalie heeft de richting ‘Allround Make-up Artist’ gestudeerd in Antwerpen. “Ik ben met deze opleiding puur uit interesse gestart en ik zocht iets creatiefs.” Maar deze bezige bij vertrok ook naar New-York om daar haar passie uit te breiden.

“Na New-York heb ik nog een aantal extra opleidingen gedaan, zoals haarstyling, foto en film make-up. Buiten mijn haar- en make-up ervaring ben ik ook een kleur- en stijlconsulente.”

Al snel ontdekte ik dat Nathalie een druk leven heeft. Want binnen haar job als make-up artist heeft ze veel afwisseling. Ze werkt vaak mee aan reclame-opdrachten, ze verzorgt de make-up van onder anderen Bieke Illegems en Zoë Van Gastel op ATV (Antwerpse Televisie), ze maakt het haar en de make-up van toekomstige bruidjes oogverblindend, ze geeft workshops en ze doet nog zoveel meer. En al deze zaken doet ze slechts als bijberoep. Als hoofdberoep werkt ze parttime als administratief bediende bij SBS, Clinical Pharmacology Unit in Antwerpen.

“In New-York moet je vechten voor je eigen plaats binnen de make-upwereld. Hier in België zijn workshops nog niet enorm populair. Daarom combineer ik deze twee jobs.”

Wanneer alle borsteltjes proper zijn, maakten we ons klaar om naar de workshop te vertrekken.

Maar eerst maakten we nog een tussenstop.

Fashion & beauty | 41

“Sybille kan ik altijd vertrouwen.”

“Workshops doe ik altijd met mijn beste vriendin, Sybille De Beuckelaer. Ik weet dat ik altijd op haar kan rekenen en zij zal altijd klaarstaan voor mij.”

Ik zit in de auto met twee ontzettend leuke en gepassioneerde vrouwen. Nathalie vertelt hoe de workshop te werk zal gaan en Sybille deelt ondertussen haar passie voor make-up met mij. Het drukke verkeer van Antwerpen maakt de rit langer. De twee dames krijgen stress door de file.

Maar na een tijdje komen we toch nog op tijd aan bij het huis waar de workshop zal doorgaan.

14 SPIEGELS EN BORSTELS

De workshop is voor veertien personen. “Normaal werken wij nooit met zo een grote groep, maar voor een vrijgezellenfeest maken wij graag een uitzondering.” Het vraagt dan wel wat tijd om voor veertien personen alles klaar te zetten. Daarom bied ik mijn twee handen aan om te helpen.

Sneller dan we dachten verschenen er veertien spiegeltjes, handdoeken, watten, oogschaduw, bruine crème, lippenstift, blush, zakdoekjes, ontschminker, dagcrèmes, de borsteltjes en nog zoveel meer op de tafel. Zo staat alles klaar voor een leuke namiddag.

De twee dames stellen zich kort voor. En dan vertellen ze wat ze allemaal van plan zijn. Eerst gaat Nathalie een demonstratie geven over een dagelijkse en niet overdreven soort van make-up.

Daarna gaat Sybille een smokey-eye voordoen.

Wanneer dit gedaan is mogen de veertien dames zelf aan de slag gaan, zodat ze stralend de workshop zullen vertalen.

“Maar voor we een demonstratie gaan doen, mag iedereen zich eerst ontschminken en een nieuwe dagcrème aandoen. Want hydratatie is belangrijk”, vertelt Sybille.

ZO GEZEGD ZO GEDAAN

Nathalie en Sybille zoeken een Chinese vrijwilliger om op te kunnen demonstreren. En Chinees kan je wel zeggen want iedereen draagt een kimono.

“Waarom wij dit dragen? Dat moet je vragen aan mijn getuige, want alles is voor mij nog één grote verrassing”, vertelt de toekomstige bruid An Genbrugge. Als snel is An de vrijwilliger.

“Als je make-up gaat aanbrengen is het altijd belangrijk dat je begint met je ogen. Als je eerst je bruine crème gaat aanbrengen en je hebt iets fout gedaan bij je ogen dan kan je helemaal opnieuw beginnen”, vertelt Nathalie aan de veertien aandachtige dames.

“Bij de dagelijkse make-up moet je werken op je bewegend oog en de vorm van een driehoek tekenen aan de buitenkantjes van je oog. Bij de smokey-eye werk je met een iets vettere structuur. Maar je werkt ook op je bewegend oog. Je mag ook niet vergeten te deppen in plaats van de

Fashion & beauty | 42

wrijven en de randjes kan je vervagen met cirkelvormige bewegingen”, legt Nathalie uit.

Maar het ziet er simpeler uit dan het effectief is.

Want na deze korte demonstratie mogen de vrouwen zelf aan hun ogen beginnen. Niet iedereen is er even snel mee weg maar Nathalie en Sybille lopen rond om iedereen goed bij te sturen.

MASCARA EN FOUNDATION

Bij iedereen is de oogschaduw gelukt, dus Nathalie en Sybille gaan verder met de mascara. Deze stap verloopt al iets gemakkelijker dan de oogschaduw. Dat komt omdat de meeste mensen het gewoon zijn om mascara op te doen.

Eens de mascara erop staat, komen Nathalie en Sybille nog eens rond om opnieuw een crème aan te brengen. “Deze crème is voor onder je ogen, zo kan je de gevallen make-up makkelijk opvangen.

Je gaat ervan verschieten hoeveel make-up er al van je ogen is gevallen”, klinkt het bij Nathalie.

En inderdaad bij de ene vrouw is het watje donkerder dan bij de andere. Na de dagcrème mogen de dames hun foundation aanbrengen. Over de foundation heeft Nathalie ook nog een wijze les.

“Foundation dient om alle oneffenheden weg te werken op je gezicht, het is niet om bruiner te willen zijn. Dat snappen vele tienermeisjes niet. Die smeren een dik pak bruine crème op hun gezicht en lopen dan rond met een witte nek.”

JUISTE KLEUR

Maar hoe weet je nu welke kleur van foundation de juiste is? Nathalie vraagt aan iedereen wat volgens hen de beste plek is om het te testen. Het meest gegeven antwoord is de handen, maar dat is fout. “De beste plaats om jouw ideale kleur te testen is op je kaaklijn. Want vaak zien je handen enorm rood en dan geeft dat een vertekend beeld”, vertelt Nathalie. De veertien dames hebben dus weer iets nieuw bijgeleerd.

Eens je de kleur hebt gekozen breng je de foundation op. Je werkt best met niet te veel foundation want deze dient om te egaliseren. Het is bij deze stap ook belangrijk dat je dept in plaats van wrijft.

Fashion & beauty | 43

“Het is belangrijk dat iedereen de workshop stralend verlaat”, vertelt Nathalie.

Nathalie doet deze stap weer voor bij onze bruid in spe. Iedereen schrikt ervan hoe je met zo weinig foundation zo’n groot verschil kan zien. De dames zijn erg enthousiast en beginnen te deppen op hun eigen gezicht.

“De gemakkelijkste manier om je blush aan te brengen is door het logo van Nike op je wangen te tekenen, dat is de perfecte vorm”, klinkt het bij Sybille.

APPELTJES VAN DE WANGEN

Iedereen heeft mooie ogen en een mooi gelaat, dus het is tijd voor de volgende stap. Nu mogen de dames de blush aanbrengen. Maar hoe doe je dat ook al weer?

“Het is belangrijk om je blush aan te brengen op de appeltjes van je wangen”, vertelt Sybille. De appeltjes van je wangen zijn snel te vinden. Heb je een lang gezicht dan hoef je enkel maar te lachen en dan verschijnen de appeltjes. Heb je een rond gezicht dan moet je even een fish-face doen. Je doet gewoon met je lippen een vis na en dan zie je de appeltje van je wangen ook heel duidelijk.

“Foundation dient om te egaliseren, niet om bruiner te worden”

Fashion & beauty | 44

Als laatste worden de lippen in de watten gelegd.

De dames mogen zelf een kleurtje kiezen en brengen die dan aan op hun lippen.

Na twee uur werken zien de veertien dames er oogverblindend uit en zijn ze klaar om een stapje in de wereld te zetten.

AUTOGESPREKKEN

We ruimen alles op en vertrekken terug naar huis.

We zitten in de auto en hebben een gezellige babbel. “Het leukste aan mijn job is de afwisseling. Je leert zoveel nieuwe mensen kennen en de mensen kunnen je echt dankbaar zijn. Daar haal ik veel voldoening uit.”

“Ik word ook enorm gelukkig en ik krijg een heel fijn gevoel wanneer je mensen opmaakt en wanneer je dan echt ziet dat die mensen tevreden zijn over je werkt. Of bijvoorbeeld bij bruidjes wanneer ik ze opmaak voor de mooiste dag van hun leven en ik er dan deel van uit kan maken.”

Op het einde vraag ik of zij zonder make-up het huis kan verlaten. Daar heeft Nathalie een leuk antwoord op. “Helemaal zonder make-up zal je me zelden zien. Al ben ik een voorstander van niet te veel make-up. Een beetje concealer, mascara en de ‘Forever Pink’ lipstick van Jane Iredale gebruik ik toch bijna dagelijks. Ik ben zelf ook wel een grote fan van eyeliner met af en toe een felgekleurde lip.”

Maak jezelf oogverblindend Heel veel vrouwen brengen wel make-up aan, maar doen dat vaak op een foute manier. Nathalie Peeters weet hier natuurlijk alles over. Met deze vijf tips zal je altijd stralen.

1 2 3 4 5

Een mooie make-up begint bij een goed gehydrateerde huid. Investeer daarom in een goede dag/ nachtcrème aangepast aan jouw huidtype.

Het belangrijkste om een mooie oogmake-up aan te brengen is om alles mooi te blenden. Creëer een mooie overgang tussen je oogschaduw naar je bot van je wenkbrauw toe.

Als je gaat voor een zware oogmake-up, begin dan ook eerst met je ogen op te maken. Als er dan oogschaduw zou vallen, kan je dit eerst mooi wegvagen alvorens je de foundation aanbrengt.

Foundation dient om de huid egaler te maken, niet bruiner. Stem de kleur van je foundation dus perfect af op je eigen huidskleur.

Less is more!

My outfit and me

Epiphani Cuypers studeert leerkracht kleuteronderwijs in Mechelen. Haar outfits bestaan voornamelijk uit vintage kleding. “Ik draag graag rokken en shortes tot aan mijn taille. Lange broeken zijn echt niet mijn ding. Ik durf wel geld uit geven aan kleding. De outfit die ik vandaag aan heb is vrij goedkoop, op mijn schoenen na. Die zijn misschien wel het dubbele van mijn outfit.”

TEKST EN FOTO: MELISSA CALLAERT

Hot Stuff voor Bloemenkrans €14,95 (Bijou Brigitte)

Playsuit - € 14,95 (www.undiz.com)

Bustier - €16,95 (www.undiz.com) Bikini top - €16,95 (www.undiz.com)

Maxi rok - €44,95 (VILA) Bikini broek - €9,95 (www.undiz.com)

de zomer Jurk - €17,00 (PRIMARK)

Vest - € 69,95 (YAS bij ZEB)

Sandalen - €79,95 (Torfs) Salopet - €29,99 (H&M)

Gouden plaktattoo €33,60 (www.prtty.me) T-shirt - €9,99 (H&M)

TEKST: JULIE ROMMELAERE

Health >

s

M

n

N

“You are in pretty good shape for the shape you are in.”

– Dr. Seuss

Health | 50

NA

VOOR

Health | 51

NA VIER JAAR EN 35 KILO MINDER STRAALT ANNELEEN WEER VOLOP

“Ik mag eindelijk mezelf terug zijn” Anneleen Truijen is een studente van negentien jaar en heeft al vele diepe waters doorzwommen. Toen ze zestien was woog ze 97,5 kilo en werd ze gepest. In de zomer van 2011 besloot ze dan ook om haar leven drastisch te veranderen. “Bij ons thuis heeft iedereen problemen met zijn gewicht, papa zei toen dat we er echt iets aan moesten veranderen. Dit was de start van mijn gezond leven.”

In de zomervakantie van 2011 begint het gezonde leven van Anneleen. Haar papa vond dat ze met heel het gezin dringend iets moesten veranderen aan hun gewicht. “Om zichzelf te motiveren, motiveerde hij ons. Wie 15% van zijn gewicht verliest krijgt 2000 euro en wie 10% van zijn gewicht verliest krijgt 1000 euro.”

liever.” Samen met haar mama en papa begon ze aan het dieet. “De eerste twee weken was ik al zes kilo afgevallen. En de kilo’s vlogen er maar af.

Eigenlijk was dat wel niet zo gezond.”

Zo gezegd zo gedaan. Maar om te kunnen zien hoeveel je bent afgevallen moet je natuurlijk een startgewicht hebben. “Ik had mij al meer dan drie jaar niet meer gewogen. Enkel tijdens het medisch onderzoek op school stond ik op de weegschaal.

Ik wou absoluut niet kijken naar die gevreesde cijfers, maar uiteindelijk keek ik toch. Die 97,5 kilo was heel confronterend.”

Het proteïnedieet bestaat uit drie fases. In de eerste fase eet je alleen maar zakjes met proteïnepoeder. Tijdens de tweede fase mag je één maaltijd vervangen door een maaltijd met mager vlees. In de derde fase mag je ook melkproducten beginnen te eten. Zo bouw je stilaan op naar een normale maaltijd. “Maar ik beken, ik ben eigenlijk nooit naar fase twee gegaan. Ik leefde enkel en alleen op die zakjes van fase één. Op dat moment lijkt dat allemaal onschuldig. Maar dat is het helemaal niet”, vertelt Anneleen.

PROTEÏNEDIEET

“IK DACHT DAT IK AAN HET DOODGAAN WAS”

Nadien begon de papa van Anneleen met het proteïnedieet. “Ik had gehoord dat je daar snel mee kon afvallen. En hoe sneller ik kon afvallen, hoe

Maar de volgende ochtend ging Anneleen weer door een hel. “Ik wist niet wat ik had, ik moest overgeven en lag op de grond van de pijn. Op dat moment dacht ik dat ik aan het doodgaan was.”

Maar hoe begin je nu aan een gezonde levensstijl? “In het begin aten wij meer groenten, fruit en yoghurtjes. Gewoon gezonde voeding.” De koeken vlogen het huis uit. Maar Anneleen begon ook meer te sporten. “Samen met papa begon ik met Start to Run. De eerste keer was dat de hel voor mij. Lopen was iets wat ik echt moest opbouwen.”

De kilo’s vlogen eraf bij Anneleen. Maar dan was het haar verjaardag in oktober. “Als je jarig bent dan wil je terug iets normaal eten. Ik ging iets drinken met vriendinnen, ik at een normale maaltijd en een grote zak chips. Kortom, alle remmen gingen los.”

Health | 52

“Ik heb nood aan minstens één uur sport per dag.”

Anneleen vertrok samen met haar mama naar spoed. Daar bleek ze galstenen te hebben. “Dat kwam door de combinatie van te snel te veel afvallen en één keer vettig eten.”

Een maand later had Anneleen weer hetzelfde voor. “Er stonden frietjes op het menu. Na al die zakjes proteïne had ik enorm veel zin in een pakje friet. Maar die ochtend deed mijn gal weer moeilijk. Op spoed wilden ze mij direct opereren, maar dat wou ik niet want ik had toen examens.”

DEPRESSIE

Op 1 februari 2012 onderging Anneleen een galblaasoperatie. “Op een half jaar tijd was ik van 97,5 kilo naar 72 kilo gegaan. Dat was goed maar ik ging nog lang niet opgeven.” Na de operatie kon Anneleen niet meer sporten. “Ik was gestrest door mijn schoolwerk en ik leefde op groenten en mager vlees. Mijn lichaam had geen koolhydraten meer binnengekregen en dat heeft effect gehad op mijn hersenen.” Anneleen belandde toen in een depressie. “Ik kon niet meer eten en ik wou ook niet meer eten.” Na een aantal maanden woog ze nog maar 58 kilo.

“Het enige wat ik nog at was een appel. ’s Avonds aan tafel moest ik eten van mijn ouders maar dat ging gewoon niet. Als je je lichaam uithongert dan heb je na een tijdje geen honger meer, want dan bent je dat gevoel gewoon.”

Maar zo kon het niet meer verder. Van haar mama moest ze naar een voedingsspecialist en naar een psycholoog. “Dat was ontzettend moeilijk. Vroeger riepen de mensen naar mij dat ik te dik was en nu hoorde ik ze zeggen dat ik te mager was. Ik wist dus helemaal niet meer wat goed was. Maar die psycholoog heeft mij duidelijk gemaakt dat koolhydraten belangrijk zijn en dat je echt wel suikers moet eten.” Anneleen maakte komaf met het proteïnedieet. “Ik heb het proteïnedieet een kans gegeven. Ik weet ook wel dat ik het niet volgens het boekje heb gedaan maar ik raad het echt niemand aan. In die periode ben ik echt meerdere keren door de hel gegaan en dat wil ik niemand aandoen.”

GROTE LIEFDE

Tijdens haar depressie leerde Anneleen haar vriendje kennen. “Mijn zus had Glenn gezien op

Health | 53

een feestje. Ze had tegen hem gezegd dat hij mij nog eens moest zien want ik was meer dan 35 kilo verloren. We spraken een paar keer af en toen sloeg de vonk over. Mocht ik op dat moment nog al mijn kilo’s hebben dan zou nooit met hem durven gepraat hebben. Hij zou me toch afwijzen, dacht ik waarschijnlijk.”

“GELOOF IN JEZELF”

Glenn heeft Anneleen geholpen tijdens haar depressie. “Eén jaar na mijn dieet kreeg ik ook nog eens klierkoorts, waardoor ik terug veel afviel.

Maar Glenn maakte duidelijk dat hij liever een ‘dikkere’ Anneleen had dan een te magere. De klik om af te vallen was moeilijk, maar de klik maken om terug bij te komen was des te moeilijker. Glenn heeft mij daar enorm in gesteund en ik ben hem daar dan ook enorm dankbaar voor.”

Op dit moment voelt ze zich dan ook ontzettend gelukkig. “Ik heb het gevoel dat ik mezelf mag zijn. Vier jaar geleden had ik precies het recht niet om blij te zijn. Maar nu kan ik normaal gaan shoppen en ik heb meer vertrouwen in mezelf. Ik merk ook dat iedereen veel vriendelijker tegen mij is. Iedereen aanvaard mij precies ineens. Maar ik laat mij wel niet doen. Als je mij vier jaar geleden hebt gepest dan moet je nu ook niet afkomen”, vertelt Anneleen zelfverzekerd.

HERBALIFE

Als laatste geeft Anneleen nog een tip mee voor vrouwen die kilo’s proberen te verliezen. “Als je gelukkig wilt zijn terwijl je op je lijn let, dan moet je je vooral niet concentreren op de weegschaal.

Geloof in jezelf dan komt alles wel goed.”

Maar dan komt het studentenleven. Anneleen studeert wiskunde met minor economie aan de universiteit van Leuven. “Het eerste jaar op kot was opnieuw de hel. Ik at gezond en toch kwam ik tien kilo bij. Dat was enkel en alleen omdat mijn sportmomenten wegvielen. Ik had gewoon geen tijd meer om te gaan sporten. Maar nu kan ik de unief en mijn gezonde leven beter plannen. Glenn motiveert mij en ik motiveer hem om samen te gaan sporten. Dat is de perfecte combinatie!”

Een streefgewicht had Anneleen nooit voor ogen.

“Ik had nooit gedacht dat ik zoveel kon afvallen. In het begin was ik al blij als er vijf kilo af was. Maar dan gaat er meer en meer af en dan begin je echt te dromen. Nu ik uiteindelijk terug 63 kilo weeg, weet ik wel dat het goed is.”

Anneleen wou echt niet meer naar haar gewicht van vroeger dus ze besloot om een ander dieet te proberen. Via een vriendin leerde ze Herbalife kennen. “Dat dieet is heel anders dan het proteïnedieet. Bij Herbalife vervang je één of twee maaltijden door een shake. En dat heeft effect op lange termijn.” Met Herbalife is ze zeven kilo verloren op zeven maanden.

“Ik wil niet terug, ik wil echt niet meer terug” “Met die shakes heb ik echt mijn draai gevonden.

Ik weet nu dat ik eens een pizza of een pakje friet mag eten. Want Herbalife gecombineerd met mijn dagelijkse sportactiviteit is perfect voor mij. Ik wil echt niet meer terug naar mijn gewicht en mijn leven van vroeger, ik wil écht niet meer terug. Dat is mijn grootste motivatie om gezond te blijven leven.”

“Concentreer je niet te hard op de weegschaal.”

TEKST EN FOTO’S: KAREN DE DECKER

health | 54

REDACTIELID KAREN DE DECKER ZOEKT HET VOOR JULLIE UIT

Herbalife Anneleen vertelde mij dat ze nu op gewicht blijft door de producten van Herbalife (zie vorig artikel). Maar werkt dat wel bij iedereen? Is het wel lekker? Kan je het volhouden?

Die vragen spoken nu waarschijnlijk door uw hoofd. Geen nood! Ik testte een week lang de producten van Herbalife uit om te zien of het dieet effectief resultaat heeft.

MAANDAG

Bij Herbalife gaat het niet enkel om het cijfer op de weegschaal, het gaat ook over je centimeters.

Het komt vaak voor dat mensen niet meer afvallen in kilo’s maar wel in centimeters. Dus op dag één nam ik mijn lintmeter en begon ik mij te meten. De omtrek van mijn borst, buik, taille, heup, armen, dijen en kuiten noteerde ik. Daarna stond ik ook op de weegschaal dus ik was helemaal klaar om aan mijn ontbijt te beginnen.

En dat ontbijt bestaat uit drie stappen. Als eerste drink je water met een vleugje aloë plantenconcentraat, zodat je je lichaam de nodige energie en water geeft. Bij stap twee drink je een kruidendrank. Van deze stap ga je sneller water verliezen. En als laatste begin je eindelijk aan je shake.

Daarvoor heb je 250 ml. sojamelk nodig, drie afgestreken lepels van het voedingspoeder en één afgestreken lepel proteïnepoeder. Daarna mix je het mengsel en kan je genieten van een gebalanceerd en gezond ontbijt.

DINSDAG

Vanochtend was ik speciaal vroeger opgestaan omdat het maken van een gezond ontbijt toch wat tijd in beslag neemt. Het aloë drankje met de smaak van mango vond ik heel lekker.

Als je graag zoete dingen drinkt is dit absoluut een aanrader. De kruidenthee kan je zowel in koud als in warm water drinken. Maar ik verkies het koude water. De smaak van mijn voedingsshake is tropische vruchten. Dit gecombineerd met de sojamelk bevalt mij positief.

Health | 55

WOENSDAG

Vandaag ondervond ik het eerste probleempje. Ik had absoluut geen zin om mijn ontbijt te maken.

Maar ik haalde al mijn moed bij elkaar en begon aan mijn shake.

Ik merkte vanaf toen dat je echt tijd moet maken voor je ontbijt. En eens je alles onder de knie hebt gaat het maken van de shake vrij vlot. Nadien was ik blij dat ik toch de tijd had genomen om te ontbijten. Want als je de deur verlaat heb je al drie volle glazen gedronken. Dat is zeker voldoende want tussendoor heb ik niet echt een hongergevoel.

DONDERDAG

Ik begon weer met volle moed aan mijn gezond ontbijt. Het mangodrankje ging vlot naar binnen en de thee begon ik ook lekkerder te vinden.

Ik had mij al sinds maandag niet meer gewogen en ik was eigenlijk al benieuwd naar het resultaat.

Zou ik al afgevallen zijn? Op die vraag zou ik morgen een antwoord krijgen.

VRIJDAG

De laatste dag van mijn experiment. Voor ik ging ontbijten begon ik mij te meten. Enkel de omtrek van mijn borst en taille was hetzelfde gebleven.

Op de andere plaatsen was ik minstens één centimeter kwijt. Dat maakte mij al gelukkig! Maar dan die gevreesde weegschaal. Met een klein hartje keek ik voorzichtig naar het cijfer. Wonder boven wonder was is 1 kilo en 100 gram afgevallen! Een volledige kilo in één week. Mijn dag kon niet meer stuk! Mijn ontbijt ging vlotjes naar binnen. Ik ga de producten van Herbalife zeker opgebruiken.

En zoals Anneleen me vertelde zijn sport, water en de producten van Herbalife de perfecte combinatie!

TEKST: KAREN DE DECKER FOTO’S: CHRIS DE LAUW

Sport >

s

M

n

N

“Do you know what my favorite part of the game is? The opportunity to play.�

- Mike Singletary

VROUWELIJK ELEGANT MET EEN WILDE KANT

“Dat is omdat je Tine Michem (21) is een elegante jonge vrouw die houdt van oorbellen die passen bij haar outfit. Maar ze heeft ook een wilde kant die ze loslaat op het rugbyveld. Sinds vier jaar speelt ze intensief bij de Dendermondse Gazellen.

“Mensen reageren meestal gewoon verbaasd als ik hen vertel dat ik rugby speel.”

TEKST EN FOTO’S: MELLISSA CALLAERT

Als kind kwam Tine voor de eerste keer in aanraking met rugby. “De helft van mijn familie speelde toen al, dus de stap naar de sport was gezet.”

Toch viel Tine niet meteen voor de sport. “Bij de jeugd is het gemend met jongens en dat vond ik niet aangenaam.” Ze stopte met spelen en verloor haar hart nadien aan rope-skipping. Op haar zeventiende keerde ze terug naar het veld.

“Mijn zus was blijven spelen en raadde me aan om het nog eens te proberen. Intussen was het een damesploeg geworden en daar voelde ik mij wel thuis.” Opnieuw beginnen was hard voor Tine. “Je moet echt terug van nul beginnen. Ik word beter en ik durf ook te zeggen dat ik er veel meer voor over heb. Ik kom naar elke training.”

Zo kiest ze regelmatig voor rugby boven andere evenementen. “Een tijd terug was er het galabal van Geneeskunde, maar ik had training dus ik ben niet gegaan.”

“Een tijd terug was er het galabal van Geneeskunde, maar ik had training dus ik ben niet gegaan”

INTENSIEF

De dames komen elke maandagavond en vrijdagavond samen om te trainen. Woensdag is er dan ook nog een vrijblijvende training die zich vooral focust op conditie. Rugby niet gevaarlijker dan een andere sport. “Natuurlijk ben je al eens geblesseerd. Zo heb ik bijvoorbeeld momenteel een overbelasting van mijn knie, maar dat kan je ook van andere sporten krijgen. Je hebt wel sneller lichte kwetsuren, zoals blauwe ogen of schaafwonden maar dat is een kwestie van verzorgen en doorgaan. Maar dat noem ik geen blessure.”

Rugby wordt vaak aanzien als sport voor jongens.

Tine is niet akkoord met deze uitspraak. “Mannenrugby kan je natuurlijk niet vergelijken met de vrouwenversie. Vrouwen hebben niet de snelheid en de kracht van de mannen. Maar rugby is daarom niet enkel iets voor mannen Je merkt ook gewoon dat er meer vrouwenploegen ontstaan.”

Vrouwen kunnen mannensporten aan. “Je moet natuurlijk tegen pijn kunnen. Het gaat er fysiek

rugby doet zeker?”

hard aan toe. En omdat het een ploegsport is moet je kunnen omgaan met kritiek.”

Zelf staat Tine op de tweede lijn. “De tweede lijn moet de eerste lijn die het meeste impact opvangt stabiliseren en de boel recht houden.” Tine staat er niet alleen. “mijn zus staat naast mij, er zijn maar twee mensen op de tweede lijn. Dat schept echt een band.”

GEEN EMOTIES

“Als ik op het veld sta dan ben ik gebeten. Ik wil en zal er ook voor gaan. Het is een kwestie van alles of niets.” Vanaf dat de spelers het veld betreden, laten ze hun emoties van zich afvallen. “Ik vergeet alles. Al speel ik wel met emoties. Ik kan de klik maken wanneer ik agressief moet zijn op het veld, maar mijn persoonlijke problemen, daar heb ik geen tijd voor.” Op het veld is Tine een ander persoon. “Ik voel mij sterker op het veld. Je staat daar met die outfit en dan geloof je in jezelf.

“Je moet natuurlijk tegen pijn kunnen. Het gaat er fysiek hard aan toe” Je voelt je zelfzeker: Dan denk je nu kan ik het allemaal aan.”

“Ik praat tegen mijzelf op het veld. Ik verplicht mijzelf om door te gaan of het nu pijn doet of niet.”

Toch voelt ze zich onzeker als ze fysiek er niet honderd procent voor kan gaan. “Ik weet dan niet hoe ver ik kan gaan met mijn lichaam. Een ploegsport maakt je als individueel persoon veel sterker. “We warmen samen op en fokken elkaar ook wat op.” De prestatiedruk zorgt voor een extra adrenaline op het veld. “Je wil gewoon niet slecht spelen want dan laat je de ploeg in de steek. Je hebt altijd het gevoel dat je je moet bewijzen, ook al is dat zo niet. Dus dat zit allemaal in je hoofd.”

Feest voor de Dendermondse Gazellen na het behalen van het Belgisch kampioenschap © Bart Hoefs

GELUKKIG

Sport bepaalt je geluk volgens Tine. “Nu ik gekwetst ben loop ik echt geïrriteerd omdat ik niet kan gaan trainen. Als ik op het veld sta dan haal ik daar zoveel voldoening uit. Ik kan stoefen en ik voel gewoon dat ik het graag doe.” Maar niet enkel de sport zelf maakt haar gelukkiger. “De ploeg is een groep vrienden geworden, die kan je niet meer missen.” Ook de supporters dragen hun steentje bij. “Ik vind het echt tof als mensen komen kijken die ik ken. Op het veld hoor ik ze niet naar mij persoonlijk roepen maar je hoort dat ze de ploeg aanmoedigen en dan wil je nog meer je best doen.”

FAMILIE FEEST

“Als je op een familiefeest komt, is het gespreksonderwerp bijna altijd rugby.” Toch is er geen rivaliteit binnen het gezin Michem. “Mijn zus speelt nu bij de nationale ploeg, die ik dan weer net niet gehaald heb. Maar ik voel mij daar niet slecht over.

Ze is gewoon beter dan ik ben. Ik ben dan weer beter in andere dingen.”

Dat meisjes geen rugby zouden doen heeft Tine nog nooit gehoord. “Meestal krijg ik gewoon verbaasde reacties omdat ik toch wel een gewoon slank meisje ben. Dan moet ik altijd uitleggen dat er verschillende posturen nodig zijn in een ploeg.

“De vooroordelen over dat vrouwen die een mannensport doen manwijven zouden wuift Tine vlot weg. “Ik ga nu ook niet rond de pot draaien, er zitten er hier wel twee die wat mannelijke trekken hebben.”

WILDE VROUW

“Je leert omgaan met mensen die totaal anders zijn dan jij. Je leert ook bijvoorbeeld om iemand kritiek te geven zonder af te breken.” De wilde kant van het veld blijft ook wel op het veld. “Ik ben heel kalm en braaf in mijn leven naast het veld.

Ik kan wel hevig reageren op onrecht, maar dat blijft wel verbaal. Ik zal niet snel iemand duwen of slaan.” Tine voelt zich wel een stuk zelf zekerder.

“Als een vriendin lastig gevallen wordt door een kerel, zal ik hem wel eens goed durven vastpakken ,ja. Maar misschien zou ik dat ook doen als ik geen rugby deed.” Toch lachen haar vrienden regelmatig met haar sport. “als ik op een feestje omver wordt geduwd, dan zal ik eens goed terug duwen. Dan durven vrienden wel te zeggen dat is omdat je rugby doet zeker.” Tine zal zich echter nooit honderd procent veilig voelen. “Je weet wel dat je je mannetje kan staan, maar ik blijf toch ook angstig als ik fiets in het donker.”

VROUW VAN DE MATCH

“Ik ga mijzelf niet vrijwillig pijn doen. Tijdens de examens zal ik bijvoorbeeld niet spelen. Ik weet ook dat ik moet stoppen na mijn studie, maar daar wil ik nog niet aan denken.. “Als je groep wint is iedereen enthousiast. Je voelt je zo goed op dat moment. Je maakt meer dan twintig man gelukkig door iets dat jullie samen hebben gedaan.” Toch is het ook wel af en toe eens fijn om persoonlijk gewaardeerd te worden. “ Onze club reikt de vrouw van de match award uit. Je krijgt dan niets buiten een titel maar als je die krijgt dan denk je toch eens even van wow, ik ben wel goed.”

Sport | 61

E I T C A N I S KRU Curiositeit, onwetendheid en gezonde stress staken de kop op toen ik vorige week voor het eerst een les zwaardvechten volgde. Ik nam het heft in handen en informeerde me. De eerste twee sessies zijn gratis.

Dat zijn meestal van die verkooptrucjes. Zo heb ik me laten vangen bij mijn fitnessabonnement. Drie jaar voor de prijs van twee.

De eerste keren vind je alles nog fijn. Het is een nieuwe uitdaging en je leert wat knappe koppen kennen.

Maar na een maand heb je alle toestellen al eens uitgetest, weet je wat de coaches gaan zeggen als ze je passeren en heb je alle gezichten al eens gezien. Geen nieuwe uitdaging, geen nieuwe sporters.

Je beweegt als een voorgeprogrammeerde robot in een bedrijf.

De fitness heb ik opgezegd, dus was ik op zoek naar een nieuwe hobby. Zonder goed te weten waar ik me aan kon verwachten, wandelde ik het terrein op.

Daar kreeg ik meteen een zwaard in mijn handen toegeworpen. “Nu ja, hoe moet ik dit ding hanteren?”, dacht ik.

De eerste oefening ging al snel de mist in. Polsen loszwaaien met het zwaard. Aan één slag per twee seconden zwierde ik het metalen wapen rond mijn schouders. Bij een veldslag zou ik snel op de grond liggen. Niet te onderschatten. Het gewicht van zo’n zwaard komt overeen met de drie kilogram vlees die ik vorige week bij de slager had besteld. Twee varkenshaasjes, een kipfilet en drie koteletten.

Ik kwam al snel tot de conclusie dat je voor deze sport ballen moet hebben. Niet alleen ballen aan je lichaam, maar ook échte spierballen. Je moet het zwaard kunnen hanteren én met elkaar op de vuist gaan tijdens een partijtje worstelen.

Zwaardvechten, het is denken als een vrouw, maar vechten als een man.

TEKST: JULIE ROMMELAERE FOTO: KELLY COUDIJZER

Lopen op wieltjes

Skaten, longboarden, surfen, elke sport op een plank fascineert me. Ik wil dit dan ook dolgraag onder de knie krijgen. Maar van uitstel komt afstel en dat wil ik veranderen.

Ik zeg al mijn andere plannen af, want ik leer longboarden.

Mijn goede vriendin Elena leert het me. Ik had er alle vertrouwen in totdat ze zei: “Stap er maar op”. “Hoe moet ik dat doen? Als ik mijn voet op dat board zet, begint het automatisch te rollen”, dacht ik. “En wat dan?

Hoe stop ik voordat ik ergens tegen knal?”

Dat waren de eerste gedachten die door mijn verward brein ritsten toen ik voor het eerst op een longboard zou stappen.

Na enkele preutse bedenkingen heb ik mijn voeten toch ingeruild voor een plank op wieltjes. Wankelend en met weinig controle rolde ik vijf meter over het terrein. Misschien moet ik de situatie wat beter schetsen. Elena hield mijn handen vast en zij trok me verder. Gewenning, noemen ze dat.

Op een bepaald moment moet je zelf de controle nemen als je verder wil geraken. Ik nam het longboard aan, plaatste het in de juiste richting en duwde me af. En ja hoor, ik rolde verder zonder enige hulp. Een gevoel van vrijheid en voldoening beschrijft het plaatje volledig. Het zag er niet professioneel uit, maar wat had je verwacht? Het gaf me een kick en het voelde goed. Dan wist ik: “Dit wil ik vaker doen”.

Zo startte mijn - tot nu toe onvoltooide zoektocht naar een board. Ik wil er één dat vreugde, avontuur en jeugdigheid uitstraalt zoals mijn karakter. En ik ben bereid daar enkele euro’s voor op tafel te leggen.

Mijn andere onbeantwoorde passie surfen ga ik deze zomer beoefenen. Na jaren van twijfel heb ik me ingeschreven voor een surfkamp. De enige vragen die door mijn hoofd spoken zijn: Wat als het glijden over de golven helemaal niet zo leuk is als ik verwachtte? Wat als ik het niet kan?

TEKST: JULIE ROMMELAERE

The book of luck

a n a m i y e z N r e t s A

n van je e x o b e rd nd doo slag uit r e t e h v c io o d g a a r er re zaterd gt hij af en toe e d ie hierond lt k a e n n td e k r n ) b 1 O t lachen.

Aster (2 NM. Sinds kor d ij lt a r e r geluk. d M e in v p o m o r ie o io is o v v rad . Je zou n en zijn a e z r m o o r p d S voor aak t, zijn m j li b m wat he

Wanneer was je het meest gelukkig?

Toen ik bij MNM begon te werken, was ik enorm gelukkig, want het was een droom waar ik heel erg naar uitkeek. Na mijn eerste uitzending was ik heel blij omdat het goed was verlopen. Toen ik voor Sporza voetbalverslag mocht brengen op Radio 2 was ik ook opgetogen.

Dus ik ben gelukkig als mijn prestaties in mijn carrière goed gaan.

Op persoonlijk gebied vind ik het heel moeilijk om één bepaald moment uit te kiezen. Ik voel me over het algemeen heel goed, zowel in mijn carrière als in mijn persoonlijk leven.

Ben je altijd zo blij als je lijkt?

Wat is jouw tip om gelukkig te zijn?

Bekijk alles positief. Dit is een cliché, maar het is de beste tip. Als ik bijvoorbeeld zou deelnemen aan een zangwedstrijd en ze vertellen me dat ik helemaal niet kan zingen. Dan zou ik niet stilstaan bij het feit dat ik niet kan zingen, maar dan zou ik denken aan de dingen die ik wel kan: Ik kan wel presenteren, ik kan lopen en ik kan voetballen. Dat geeft ook je zelfvertrouwen een boost.

Heb je al eens gehuild van blijdschap?

Toen mijn zus vertelde dat ze zwanger is en aankondigde dat ik de peter mag zijn, heb ik een traantje weggepinkt.

Ik ben een blije mens die positief in het leven staat. Ik lach veel en ik ben een echte optimist. Zelfkritisch ben ik ook wel. Waar ik wel ongelukkig van wordt, zijn de ongelukkige blikken van reizigers op de tram. Medelijden is een heel vuil gevoel en je kan er niets aan veranderen.

Maar verder zijn er heel erg weinig momenten dat ik me ongelukkig voel.

De mooiste herinnering uit de kindertijd is…

Op sociale media zie je situaties waarin schijn bedriegt.

Dit zou ik niet kunnen. Als ik me ongelukkig voel, verberg ik dit niet, want ik vind het zelf fijn als mensen dit delen.

Dan heb ik medelijden met hen maar enkele dagen later zie je deze persoon weer gelukkig en dat beurt me op.

We gingen hier echt extreem in. We namen andere truien mee naar school en wisselden van outfit om zo onherkenbaar te zijn. Op een dag droeg één van mijn vrienden zelfs een pruik.

Het vijfde leerjaar in de lagere school was een geweldige tijd. We zaten toen met vier beste vrienden in dezelfde klas. Tijdens de middagpauze speelden we verstoppertje deluxe. Je moest twee minuten in het toilet wachten en dan gingen drie van de vier zich verstoppen en moest de andere hen zoeken.

Hoe ziet jouw perfecte dag eruit?

Opstaan om 10 uur en rustig naar de VRT vertrekken.

In de namiddag mijn eigen radioprogramma presenteren en nadien om zes uur naar de voetbal kijken.

Wat staat er bovenaan jouw bucketlist?

Ik wil later een appartement kopen in Londen. Dat is dromen, maar dat mag. Ik ben het wel echt van plan en ik denk ook dat het echt mogelijk is.

Het tweede punt op mijn bucketlist is een grote roadtrip door Amerika van drie of vier maanden, liefst op de fiets.

Wel op een koersfiets, niet op zo’n oude fiets met platte banden, dan ga je niet vooruit. Ik hou van een druk leven, maar me even helemaal afzonderen van de wereld, lijkt me zalig.

Wanneer voel je je het meest in je element?

Als ik presenteer, heb ik echt een adrenaline boost. Dit ervaarde ik ook wanneer ik het veld op liep toen ik nog voetbalde. Maar wakker worden in iemand zijn armen is ook een zalig gevoel.

Naar wie kijk je op?

Ik kijk naar veel mensen op. Ik probeer te stelen van iedereen. Ik aap hen niet na, maar ik probeer van anderen

te leren. Puur op vlak van radio zijn Tom de Cock en Peter Van de Veire mijn voorbeelden. Daarnaast heb ik enorm veel respect voor Filip Joos als verslaggever voor Sporza en zijn houding als journalist.

Vroeger keek ik op naar de vroegere BBC-presentator Jeremy Clarkson, omdat hij iedereen tegen de schenen schopt. Ik hou wel van die tegendraadse humor. Maar hij moet zich beheersen en dat kan hij blijkbaar niet.

Mijn moeder respecteer ik enorm, maar ik zou mijn leven niet willen leiden zoals zij het hare leeft.

Wat zou je graag nog bereiken?

“In de toekomst zou ik graag een vast weekprogramma hebben bij MNM, ook een vaste job als voetbalcommentator en ik wil een relatie die heel lang duurt. Ik wil het maximaal van mijn kunnen binnen de media bereiken.

Heel cliché eigenlijk.

Ik zou het ook fijn vinden als ik later een actuele talkshow zou hebben op de televisie.

Welke plek brengt je het meest tot rust?

Dat is zeker en vast mijn bed op kot. Dit klinkt heel stom, maar ik kan er enorm van genieten. Mijn bed staat aan het raam, omringd door kasten. Er hangt ook een groot

beeldscherm waar mijn Playstation 4 op aangesloten is.

Zo voel ik me in een cocon. Het ziet er niet mooi uit, maar het is mega gezellig en het is de idee dat telt.

Hoe maak jij anderen gelukkig?

Ik ben heel vriendelijk tegen mensen, zeker bij de eerste ontmoeting. Want dit vind ik heel belangrijk. Ik geef ook veel complimenten. Cadeaus geef ik niet, want je wordt gelukkiger van een cadeau te geven dan dat je er eentje krijgt. Een kusje helpt ook altijd. Maar je moet opletten met wie natuurlijk. (lacht)

Mijn ultieme droombestemming is…

Dat moet Los Angeles of New York zijn. Het zijn grootsteden die altijd leven en daar kan ik zo van genieten.

Londen is niet mijn droombestemming, maar dat zie ik echt gewoon als mijn toekomstige woonplaats.

Wat is jouw omschrijving van geluk?

Geluk is een gevoel van mentaal genot.

Welke plaat maakt je vrolijk?

“What Makes You Beautiful van One Direction is een liedje dat ik heel mijn leven goed ga vinden. Ik ben ook een enorme fan van de band. Van hun muziek word ik echt gelukkig.”

Hoe vind je het om bekend te zijn?

Ik beschouw mezelf niet echt als bekend, maar ik heb altijd graag in de spotlight gestaan. Bijvoorbeeld tienermeisjes die met me op de foto willen, dat vind ik wel leuk. Het is wel gek dat ze me herkennen op straat terwijl ik voor de radio werk.

Thuis ben ik wel introverter dan wanneer ik onder vrienden ben of in de buitenwereld, want ik heb ook soms rustige momenten nodig.

Mijn ideale droomdate is…

Een film kijken op mijn kot of gezellig samen iets drinken en heel veel praten. Gek he? Dat je graag babbelt als je op de radio werkt? (lacht)

Zou je jezelf daten op karakter?

Mijn vriend lijkt bijzonder hard op me, dus ik denk dat ik mezelf wel zou kunnen daten.

Wat doe je bij stress?

Ik heb bijna nooit stress, zelfs niet als ik presenteer. Maar dat kan ook nadelig zijn, want zo vergeet ik vaak deadlines, omdat ik geen druk heb.

Maar om na drukke dagen te ontstressen, kijk ik graag een serietje met een zak chips of een pak speculaas.

Seks is ook mega goed om te ontspannen.

Omschrijf jezelf in drie woorden.

Super lelijke draak. (lacht) Ik ben blij, modern en anders.

Blij vind ik echt een mooi woord en ik ben een blije mens. Modern omdat ik geïnteresseerd ben in alles dat nieuw is en ik hou van de moderne samenleving. Door mijn huidskleur, mijn geaardheid en mijn interesses ben ik altijd al anders geweest dan anderen. Ik ben dit zo gewoon en ik heb dat wel graag. Misschien zoek ik het wel op.

Mijn levensmotto is…

Een motto dat is altijd al een droom van mij geweest. (nvdr: Dit is een citaat van Leentje uit Blind Date) (Lacht) Mijn lijfspreuk is ‘Ken uzelf’. Weet wat je kwaliteiten zijn.

TEKST EN FOTO’S: JULIE ROMMELAERE

"Ik beschouw mezelf niet als bekend, maar ik sta wel graag in de spotlight."

Felice | 68

>

s

M

n

N

Jaargang 1 | Nummer 1 | €6,95

c39HrP48DhTt