Floodlights

Nr° 1 • juni 2012 • maandelijks sportmagazine

Armeense kickbokser boekt succes in VlAAnderen

Grof Geld met online poker

freerunnen in Antwerpen

Voorwoord

Over mijN cOllega Péter is een journalist in spe. Naast zijn opleiding aan Lessius Mechelen is hij voornamelijk bezig met fotografie. Vaak trekt hij er op uit met zijn ligfiets en maakt hij allerhande fotoreportages.

Toen ik hem vroeg mee te werken aan een sportmagazine, was hij meteen enthousiast. Naast fietser, is hij ook een verwoed zeilsporter. Gedurende het ganse jaar zit hij zowat elke vakantie op zee. Hij is lid van de crew van het grootste Belgische zeiljacht in privébezit, de Antwerp Flyer. Alsof dit alles nog niet genoeg is, is hij een beginnend capoeira-beoefenaar. Een sportief en interessant bazeke, die Péter.

ik, jAn en sport In het begin leek Jan mij de typistische sportfanaat: voetbalsjaals, sportnieuws en zelfs een medewerker bij het webteam van Berchem Sport.

De echte collega leerde ik pas veel later kennen.

Altijd wist hij een pittig en interessant verhaal te brengen. Uit het niets ontsprongen er bij hem de meest verbazingwekkende ideeën. Terwijl ik me meer focuste op het grafische werk (design) leek het bij mijn partner meer rond de inhoud van het magazine te draaien. Een traditionele journalist en een krak in het bedenken van interessante concepten. Zoals Earl Nightingale ooit zei: “alles begint met een idee.”

Floodlights in de spotlights Sport wordt in elke uithoek van de journalistieke wereld uitvoerig bericht en belicht. Aangezien we beiden bezeten zijn door sport, was ons onderwerp snel gevonden.

Nu weten we allemaal dat een sportmagazine niets nieuws is. We wilden de focus niet leggen bij gewone sportberichten en wedstrijdverslagen. Nee, het moest iets compleet anders zijn. Daarom kozen we er voor

om een magazine te maken over wat er zich achter de schermen afspeelt. Portretten van mensen die naar ons land immigreerden en het maakten in de sportwereld, Péter die een idyllische fietsroute bezocht en Jan die de wondere wereld van online-poker indook.

Wil je meer lezen, surf dan naar www.floodlights.be

inhoud interView

Beerschot-middenvelder Vusumuzi Nyoni 4 reportAGe

Tasmania Berlins peelde ooit in Bundesliga 8 interView

Armeense Kickbokser boekt succes in Vlaanderen 14 fotoreportAGe

Freerunnen in Antwerpen 18 reportAGe

Grof geld te verdienen op poker-websites 28 reportAGe

De Balaton rond in drie dagen 36

Colofon reseArch

fotoGrAfie

contAct

jAn bArtosik péter smets

péter smets jAn bArtosik

petersmets5@GmAil.com jAnbArtosik@liVe.be

redActie

desiGn

desiGn

jAn bArtosik péter smets

péter smets jAn bArtosik

péter smets jAn bArtosik

interView

Beerschot-middenvelder Vusumuzi Nyoni:

“ik leef in een droom” ’s werelds grootste droom is die op een beter leven. Vusumuzi nyoni, voetballer bij eersteklasser beerschot, beleeft die droom. hij werd door voetbalclub blackburn rovers uit zijn thuisland Zimbabwe gehaald en verkaste even later naar belgië. reeds zes jaar speelt hij op de belgische velden, en hij heeft het hier sterk naar zijn zin.

Vusumuzi Prince Nyoni

Geboren: 21 april 1984 – Bulawayo in Zimbabwe Huidige club: Beerschot AC Vorige clubs: Amazulu FC, Highlanders FC, Blackburn Rovers, Cercle Brugge KSV Aantal caps nationale ploeg: 17

interView je groeide op in Zimbabwe en begon daar je voetbalcarrière. later belandde je via cercle brugge bij beerschot. waarom koos je voor een bestaan in belgië?

Vusumuzi Nyoni: “Zes jaar geleden werd ik ontdekt door de Engelse voetbalclub Blackburn Rovers. Zij haalden me weg uit Zimbabwe en gaven me een kans op een mooier leven. Aangezien voetbalcapaciteiten niet op hun niveau lagen, kwam ik weinig tot spelen toe. Ik ben een voetballer en ik wil niets liever dan op de grasmat staan. Cercle Brugge deed mee een aanbieding en ik koos voor mijn sportplezier. Enkele jaren speelde ik in het Jan Breydelstadion in Brugge, tot Beerschot kwam aankloppen. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik hier mag leven en kan doen wat ik het allerliefste doe: voetballen.”

heb je lang getwijfeld over je overstap naar cercle brugge?

Nyoni: “Ja, ik heb er enkele nachten mijn slaap voor gelaten. Het verschil in kwaliteit tussen Blackburn Rovers en Cercle Brugge is enorm. Nu kijk ik met plezier terug op mijn overstap. Ik heb opnieuw mijn plezier in wat ik doe. Het feit dat ik terug elke week op de grasmat sta, dat is het mooiste wat me kon overkomen.”

in Zimbabwe speelde je voor highlanders fc.heb je je transfer naar cercle brugge als een stap naar beneden, of naar boven gezien?

Nyoni: “Het is inderdaad een grote club in Zimbabwe, maar soms moet je de dingen rationeel bekijken. Hier in België lijdt ik een leven waar miljoenen kinderen van dromen.

Ik bekijk dit niet als een trap omlaag. Het voetbal hier is sowieso van hogere kwaliteit, en qua levensstandaard is het een immens verschil. Ik heb de juiste beslissing gemaakt, daar ben ik vast van overtuigd.”

“iN afrika zie je vaak NOg schrijNeNde tOestaNdeN” miljoenen kinderen, jongeren en volwassenen dromen ervan om naar europa te komen om een beter leven te leiden. heb je het gevoel dat je in een droom leeft, hier in belgië?

Nyoni: “Ik dank God elke dag opnieuw voor het talent dat hij me gaf. Niet veel mensen krijgen de kans om hun leven zo drastisch te verbeteren. Elke dag mag ik voetballen en nadien ga ik naar mijn mooie huis en heb ik voldoende en lekker eten. Als ik me de bedenking maak met hoe weinig sommige van ons het moeten doen, dan kan ik niet anders dan mijn onvoorwaardelijke dank uitspreken.

Ik leef in een droom, wees daar maar zeker van.”

hoe zou je het verschil tussen het voetbal in Zimbabwe en het voetbal in belgië omschrijven?

Nyoni: “Hier in Europa draait alles rond tactiek. In België bestudeert men de tegenstander en zijn speelstijl. In Afrika wordt je gewoonweg het veld opgestuurd en wordt er floodliGhts • juni 2012 • 5

interView niets meer dan inzet van je verwacht. Het is allemaal een stuk gemoedelijker in Zimbabwe, terwijl het hier heel professioneel wordt aangepakt. Persoonlijk vind ik het belangrijk dat er met verschillende tactieken wordt gewerkt. Het is een van de belangrijkste onderdelen van het spelletje. Ik weet graag wat de zwakke punten van mijn tegenstander zijn, want zo kan ik mezelf steeds nog verbeteren.

Nog een ontzettend groot verschil is de accommodatie en de begeleiding. In Europa is alles state of the art, terwijl je in Afrika vaak nog schrijnende toestanden tegenkomt.”

Soms lukt dat niet, en dan worden ze slechtgezind. Ik heb daar alle begrip voor, want zij zijn degene die ons in een moeilijke periode net dat extra duwtje in de rug kunnen geven.

De Belgische supporters zijn gek van voetbal, daarom neem ik hen nooit kwalijk als ze eens morren of ons uitfluiten. Het hoort er nu eenmaal bij.”

je speelt momenteel voor de nationale ploeg van Zimbabwe. het is uiteraard niet mogelijk, maar zou je ooit voor de rode duivels kunnen spelen, of zou je dat zien als een soort landverraad?

Nyoni: “Moest het mogelijk zijn, zou ik dat zeker doen. Ik ben gek van België. Iedereen is hier ontzettend vriendelijk en ik word hier erg goed behandeld. Moest het mogen, dan zou ik graag iets terug doen door bij de Belgische nationale ploeg te voetballen. Het is er natuurlijk te laat voor, want je mag van de FIFA niet voor twee verschillende landen spelen.”

Af en toe worden buitenlandse voetballers racistisch bejegend. heb jij daar ooit al eens last van gehad in een belgisch voetbalstadion?

“zij die het wel gOed hebbeN, zOudeN allemaal huN steeNtje mOeteN bijdrageN”

is er een groot vershil in de beleving rond het veld? Zijn Afrikaanse voetbalfans passioneler, of net niet?

Nyoni: “Winnen of verliezen, daar draait het in Afrika niet rond. De Afrikaanse voetballiefhebber wil gewoon een leuke tijd hebben in het stadion, en een mooie wedstrijd zien. Zelfs wanneer hun team achterstaat of verliest, blijven ze zingen en dansen. Hier in België zijn de supporters sceptischer, wat niet wil zeggen dat ze hun club niet onvoorwaardelijk zullen steunen. De fans betalen veel geld voor een inkomkaartje en ze verwachten dan ook dat de spelers er alles aan zullen doen om hen tevreden te stellen.

6 • juni 2012 • floodliGhts

Nyoni: “Gelukkig nog niet. Soms hoor ik hier en daar wel eens iemand wat roepen, maar nog nooit iets echt ergs dat me kwetste. Ik vind dat voetbalsupporters zichzelf mogen uitdrukken in de vorm die zij wenselijk achten. Soms zijn ze kwaad en roepen ze iets waar ze later spijt van krijgen. Als ze op weg naar huis beseffen dat ze fout waren, dan is dat voor mij voldoende. In Afrika is er geen haat in voetbalstadions, ook niet tussen grote rivalen. Hier in België is er haat tussen Cercle Brugge en Club Brugge of Antwerp en Beerschot, maar in Afrika kennen we dit niet.

Al denk ik wel dat supporters van Antwerp en Beerschot buiten het voetbal goed overeenkomen. Ze beseffen wel dat het maar een spelletje is.”

interView enkele maanden geleden kwam voetbalclub beerschot in een slecht daglicht te staan. de beerschotfans hadden de japanse doelman van lierse eiji kawashima: “kawashima, fukushima” toegeroepen. hoe reageer jij op zulk wansmakelijk gedrag?

Nyoni: “Zij zullen niet beseft hebben hoe zeer ze Eiji Kawashima er mee raakten. Dit soort gedrag is ontoelaatbaar, maar je moet het allemaal in zijn context bekijken. Deze supporters leven in het dagelijkse leven mee met de slachtoffers van zulke ramp, maar op het voetbal vergeten ze dit eventjes en roepen ze iets waar ze achteraf waarschijnlijk spijt van krijgen. Het is absoluut niet goed te praten, maar ik denk dat de fans die dit zongen hun lesje wel geleerd hebben. Zelf vond ik het heel erg voor Eiji, ik kan me niet inbeelden hoe ik me zou voelen moest er zoiets in Zimbabwe gebeuren.”

voel je je sneller aangetrokken door mensen die dat gevoel van heimwee kennen. Ik ben hier ontzettend graag, maar toch mis ik vaak mijn thuisland. We voelen ons broeders en kunnen samen praten over waar we vandaag komen. Maar, ik trek ook graag op met Belgische mensen. Ik ben niet kieskeurig. Zolang iemand vriendelijk tegen me is, dan noem ik hem een vriend.”

Voetbalclub beerschot geeft veel geld aan sociale projecten. Vind je het de plicht van een club om zich sociaal te engageren?

Nyoni: “Voetbal brengt mensen dichter bij elkaar, het zorgt voor een eenheidsgevoel. Ik vind het mooi dat Beerschot ook buiten het stadion probeert de mensen die het minder hebben te helpen. Ze ondersteunen verschillende projecten, waardoor ik me nog meer thuis voel op het Kiel. Niet iedereen heeft het geluk om een goede levensstandaard te hebben.

Zij die het wel goed hebben, zouden allemaal hun steentje moeten bijdragen, op welke manier dan ook.”

“ik daNk gOd elke dag OpNieuw”

je speelt nu al zes jaar voetbal in belgië. is voetbal een goede manier om je te integreren in een vreemd land?

Nyoni: “Jazeker, door het voetbal voel ik me verenigd met het Belgische volk. Ook, hier op de club worden we aangemaand om Nederlandse les te volgen, wat ik uiteraard ook doe. Ik begin stilletjes aan het Nederlands onder de knie te krijgen, al blijft het moeilijk.

De club zorgt ervoor dat we ons hier thuis voelen, wat het integratieproces alleen maar ten goede komt. Het is belangrijk dat je een deel wordt van de plek waar je woont. Enkel zo kan je echt gelukkig worden.”

heb je veel belgische vrienden, of trek je meer op met andere Afrikaanse voetballers?

een belgische voetballer verdient vaak een mooi salaris. steun jij de mensen in je thuisland financieel?

Nyoni: “In Afrika zorg je voor je ouders en je familie, zeker wanneer zij dit zelf niet meer kunnen. Het is mijn plicht om hen te steunen, vooral omdat ik erg goed mijn brood verdien.

Mijn familie blijft het allerbelangrijkste in mijn leven, ook al wonen ze duizenden kilometers van me vandaan. Het is een godsgeschenk dat ik goed kan voetballen en zo mijn geliefden kan ondersteunen.”

Auteur(s): JAn BArtosik

Nyoni: “Beide, al heb ik meer Afrikaanse vrienden. Als je in een ander land woont,

Foto’s: JAn BArtosik, JAn Mees

floodliGhts • juni 2012 • 7

reportAGe

Zevende klasser Tasmania Berlin speelde ooit in Bundesliga

“Als de resultaten goed zijn, zal het publiek wel volgen”

tasmania berlin, een van de tweehonderd voetbalclubs in berlijn, heeft een macaber record in handen. tijdens het seizoen 1965-1966 speelde de club een seizoen in de Duitse eerste klasse, de Bundesliga. Ze presteerden toen zo ongelooflijk slecht, dat geen enkele ploeg hen dat ooit nadeed. het meeste aantal verlieswedstrijden, het minste aantal gewonnen matchen en het kleinste aantal toeschouwers. momenteel spelen ze in de zevende klasse en staan ze op een zucht van de promotie. ondanks hun negatieve records, blijven de huidige clubleiders ontzettend positief en zelfs trots op hun jaartje bundesliga.

8 • juni 2012 • floodliGhts

floodliGhts • juni 2012 • 9

reportAGe vOgel vOOr de kat Normaal zou Tasmania Berlin zelfs nooit in de eerste klasse gespeeld hebben, wil het niet dat de Berlijnse voetbalgrootmacht, Hertha Berlin, tijdens het voetbaljaar 19641965 betrapt werd op fraude en daardoor een klasse moest zakken. Omdat er altijd een Berlijnse voetbalclub in de Bundesliga moest spelen, werd Tasmania Berlin aangeduid als plaatsvervanger. Jammer genoeg voor Tasmania werd hen dit pas twee weken voor het begin van de competitie meegedeeld, waardoor de club volkomen onvoorbereid en met een onervaren team de grasmat op moest.

Detlev Wilde, de huidige voorzitter van de club, herinnert zich het seizoen 1965-1966 nog goed. Hij speelde zelf een tijdje voor Tasmania, wel niet in dat befaamde seizoen, en probeert nu de club terug hogerop te helpen.

Detlev Wilde: “Tasmania Berlin speelde in de tweede klasse en was daar een modale voetbalclub. Helemaal niet klaar om een trapje hoger te gaan spelen. Twee weken voor het begin van de competitie, wanneer alle clubs hun huiswerk qua transfers en financiën al

“wij hebbeN iN eerste klasse gespeeld, dat kaN Niet iedereeN zeggeN” -DetleF WilDe.

lang hadden gedaan, kregen we plots het bericht dat we zouden promoveren. Zowat de ganse spelersgroep was op vakantie en de bestuursleden waren er niet.

Er was geen tijd meer om nieuwe, betere spelers aan te trekken. Kortom, niemand was hierop voorbereid. De club is dan ook als een vogel voor de kat aan dat seizoen begonnen.”

Tijdens de eerste wedstrijd in de Bundesliga, Tasmania Berlin – Karlsruhe, kwamen er 80.000 toeschouwers opdagen, en won Tasmania. Nadien zakte de club geheel weg in het klassement, met als dieptepunt 200 toeschouwers tijdens de laatste thuiswedstrijd en een afgetekende laatste plaats. Nooit zou een voetbalclub het slechter doen dan hen.

Wilde: “We zijn inderdaad de houder van een hele hoop negatieve records. Tasmania Berlin heeft de meeste verlieswedstrijden, het minst gewonnen wedstrijden, het meeste tegengoals, grootste verlieswedstrijd en is de enige Bundesligaclub zonder een uitoverwinning. Kortom, zowat elk negatief record hebben we in handen. Tasmania Berlin is vaak het antwoord in televisiequizzen. Toch deert dit ons helemaal niet. Wij hebben in eerste klasse gespeeld, dat kan niet iedereen zeggen. Zonder die negatieve records zou waarschijnlijk niemand ons nog kennen. Wij zijn trots op wat we gepresteerd hebben dat jaar.”

fiNaciële kater Davor Krcznaric is momenteel de hoofdcoach van het eerste elftal van Tasmania Berlin. Zelf speelde hij ooit in de hoogste klasse van het Duitse voetbal, bij Borussia Mönchengladbach. De stap naar Tasmania was best groot voor de vroegere profvoetballer, al heeft hij zich het nog niet beklaagd.

Davor Krcznaric: “Ik ben trots op deze club.

We zijn misschien wel houder van die nega10 • juni 2012 • floodliGhts

reportAGe tieve records, maar dat deert me niet. Het seizoen in de Bundesliga ligt nu al 46 jaar achter ons, de club heeft zich daar reeds lang van hersteld. Ik hoop hier nog lang te mogen werken en de club mee verder uit te bouwen.”

“ik beN trOts op Deze cluB.” -DAvor krczNaric

Jammer genoeg voor de club zou het slechte jaartje Bundesliga verstrekkende gevolgen hebben. Aangezien de club er sportief en financieel niet klaar voor was, liet dat ene seizoen een diepe put na. Een ploeg op het hoogste niveau, met maar 200 toeschouwers, die kan onmogelijk rendabel zijn.

Tasmania Berlin moest enkele jaren later het faillissement aanvragen.

Wilde: “De financiële kater na het seizoen 1965-1966 was enorm. Als je financieel niet klaar bent voor promotie, dan doet dat je de das om. In 1973 ging de club volledig kopje onder en werd het faillissement aangevraagd. Dat was een zware klap voor iedereen die begaan was met Tasmania.

Zoals dat zo vaak gaat in het voetbal, werd niet veel later een opvolger opgericht, die SC Tasmania 73 Neukölln zou gaan heten.

De naam van de club veranderde nog enkele malen. In 2001 werd ze omgedoopt tot SC Tasmania Gropiusstadt 73, naar de naam van onze grootste sponsor. Dit was nodig om de

club opnieuw een financieel duwtje in de rug te geven. Vorig jaar, in 2011, veranderden we de naam opnieuw naar Tasmania Berlin, zoals het hoort te zijn.”

iedereeN keNt tasmaNia Tasmania Berlin speelt momenteel zijn thuiswedstrijden in klein, maar gezellig stadionnetje in Neukölln, dat in schril contrast staat met het Olympisch Stadion van Berlijn,

floodliGhts • juni 2012 • 11

reportAGe waar ze hun wedstrijden in de Bundesliga afwerkten. Zowat elke voetballiefhebber in Duitsland kent de club, door zijn negatieve records, toch kan de club niet rekenen op een grote schare supporters. Gemiddeld komen er zo’n 100 supporters opdagen tijdens de thuiswedstrijden. Wel hebben ze door dat ene seizoen op het hoogste niveau een cultstatus verworven.

Wilde: “We hebben niet veel supporters, dat moeten we toegeven. Er zijn zoveel voetbalclubs in Berlijn, dat het vechten is om wat publiek binnen te halen. In de wijk Neukölln, waar Tasmania Berlin gesitueerd is, zijn er al twintig voetbalploegen. Over gans Berlijn zijn er een tweehonderdtal voetbalverenigingen. Ontzettend veel, en buiten Hertha berlin en Union Berlin, die respectievelijk in eerste en tweede klasse spelen, zijn er weinig ploegen met een grote supportersaanhang.

En toch, iedereen kent Tasmania Berlin. We hebben een soort cultstatus verworven, net zoals de Hamburgse voetbalclub FC Sankt Pauli, bijvoorbeeld. Jammer genoeg is dat niet genoeg om veel volk aan te trekken, iets wat Sankt Pauli wel lukt. Je mag natuurlijk niet vergeten dat Neukölln een arme wijk is

12 • juni 2012 • floodliGhts

en dat veel mensen hier vaak gewoonweg het geld niet hebben om naar voetbalwedstrijden te gaan kijken.”

Tasmania-coach Davor Krcznaric weet ook dat er te weinig fans de weg naar het stadion vinden. Hij hoopt dat de mogelijke promotie naar zesde afdeling daar verandering in zal brengen.

Krcznaric: “We spelen onze thuiswedstrijden voor zo’n 50 toeschouwers, veel te weinig.

Als we zouden promoveren aan het einde van dit seizoen, dan hoop ik toch wel op een verdubbeling volgend voetbaljaar. We moeten als vereniging in het algemeen groeien.

Als de sportieve resultaten goed zijn, zal het publiek wel volgen. Zo gaat dat bij elke ploeg.”

hertha eN uNiON De Berlijnse wijk Neukölln is niet bepaald de gezelligste buurt van de stad. Het stadion van Tasmania Berlin ligt naast een zigeunerpark en midden in een verloederd stratencomplex. De club heeft een belangrijke maatschappelijke functie, omdat het de

hangjongeren van de straat houdt en hen, naast voetballen, enkele normen en waarden bijbrengt.

Wilde: “Gezien de wijk waarin we spelen, is het onze taak om deze jonge kereltjes op te vangen. Vaak hebben hun ouders geen tijd, of zelfs zin, om zich over hun kinderen te ontfermen. We krijgen weinig tot geen subsidies van de stad Berlijn, we moeten roeien met de riemen die we hebben. We doen het momenteel niet slecht, al blijft er weinig geld over om de club verder uit te bouwen.

Momenteel staan we tweede in de zevende klasse, als we promoveren zullen we daar financieel klaar voor zijn, maar hoger dan dat gaat momenteel nog niet. Al het geld gaat naar de twee grote clubs Hertha en Union.

De rest wordt vergeten en dat is ontzettend jammer.”

tasmania berlin heeft sinds zijn seizoen in de bundesliga een soort cultstatus verworven. in duitsland zijn er wel meer cultclubs. de bekendste is de hamburgse voetbalploeg fc sankt pauli.

Net naast de alom bekende Reeperbahn, de prostitutiebuurt van Hamburg, ligt het Millentorstadion van FC Sankt Pauli. De club staat bekend om zijn extreemlinkse en rebelse supporters. Rondom het stadion zijn er vele kraakpanden, waardoor FC Sankt Pauli kan rekenen op een grote sympathie onder de krakersbeweging. Ze zijn op zowat elk vlak anders, dan alle andere voetbalploegen. Ze hechten enorm veel waarde aan wat het voetbal pur sang voor de supporters betekent.

FC Sankt Pauli belichaamt het pure voetbalgevoel. Over de ganse wereld zijn er supportersclubs van mensen die zich niet meer kunnen vinden in het moderne voetbal en bij FC Sankt Pauli vinden wat ze zoeken. Jammer genoeg is hun stadion niet groot voor al die mensen om te komen kijken, maar dat maakt het natuurlijk allemaal een stuk mytischer. foto: www.fcstpauli.com

Auteur(s): péter sMets, JAn BArtosik Foto’s: JAn BArtosik, péter sMets

floodliGhts • juni 2012 • 13

interView

Armeense kickbokser boekt succes in Vlaanderen

“Zonder mijn vrienden was ik er zeker niet geraakt” ludgens saribekjan (23) is een professionele thai-kickbokser met Armeense roots.

Als 10-jarige kwam hij met zijn familie naar belgië. Via vrienden raakte hij een jaartje later ingeboezemd in de wereld van de vechtsport. hijzelf noemt het puur toeval, maar het heeft hem wel een kans gegeven om als topsporter door het leven te gaan.

14 • juni 2012 • floodliGhts

interView de sport wordt soms gewoon thaiboks of kickboks genoemd, zelfs al is het bijna hetzelfde. maar wat zijn nu juist de kenmerken van deze vechtsport?

Ludgens Saribekjan:“In deze sport heb je twee subtypes: k-1 en Thaise. Dat laatste is de traditionele versie. Je maakt hier gebruik van zowel de armen als de benen. Elleboogstoten, stampen en onderuit halen mag hier. Bij K-1 is het heel anders, lang lichamelijk contact tussen de twee spelers is verboden, ook onderuit halen mag niet.”

waar komt k-1 vandaan?

Ludgens: “K-1 is in Japan ontstaan maar wordt vaak samen geplaatst met Thaise kickboks. Bij deze subtype zijn het slechts drie rondes van drie minuten in plaats van de standaard vijf rondes. Het is dus veel minder intensief dan de traditionele Thaise kickboks.

in voetbal heb je klassementen, zo is de eerste klasse bedoeld voor de nationale ploegen. is er ook zo’n rangensysteem in deze sport?

Ludgens:“Niet helemaal zoals in voetbal, maar je hebt wel D-, C-, B- en A-klasse. Dklasse is voor jongeren boven de zestien jaar, ze dragen altijd platen om hun onderbeen ter bescherming. C-klasse is nog een stap verder: geen bescherming meer. Maar B en A zijn voor volwassenen bedoelt: semi-pro en pro. Ikzelf speel nu al in A-klasse.”

worden er ook dopingscontroles gehouden bij wedstrijden?

Ludgens: “Natuurlijk, De Vlaamse AntiDopingcommissie neemt de sport nu veel serieuzer dan vroeger. Zelf vind ik dit een vooruitgang: je kan hard trainen of doping pakken en veel minder hard oefenen. Via controles is er meer eerlijkheid en is hetdus meer lonend voor diegene die echt moeite heeft gedaan. Aan where-abouts en der-

“wat iN de riNg gebeurt, blijft iN de riNg” gelijke besteedt de commisie nog geen aandacht, maar goed ook. Ik zou het me niet kunnen inbeelden dat ze je voortdurend observeren en je bij alles willen volgen.”

je was pas begonnen toen je naar belgië kwam, maar is kickboks in Armenië populair?

Ludgens: “Het is vrij ironisch. In Armenië is thaiboks en k-1 niet zo geliefd. Eerder worstelen, basketbal en gewichtheffen. Maar hier zijn er juist veel Armeniërs die aan kickboks doen. Het is een zonde dat deze sport daar dus nog niet is aangewakkerd.

Zijn er buiten jou nog familieleden die boksen?

Ludgens: “Enkel mijn broer. Voor de rest zijn er nog mijn jeugdvrienden die mee trainen.

Er zijn er ook een paar die ondertussen gestopt zijn. Allen kijken ze nu naar mij op omdat ik kickbokser ben van beroep. Je hoort ze dan ook vaak zeggen: <<hé, ik heb nog met hem getraind toen hij nog kind was>>. Ik ben floodliGhts • juni 2012 • 15

interView nog niet vervreemd van deze mensen en ik weet dus dat ze het menen.”

kijk je zelf op naar iemand?

Ludgens: “Ik bewonder Mike Tyson voor zijn werk bij het Engelse boksen. Als zijn naam ergens opduikt weet iedereen wel wie hij is.

Hij heeft bovendien veel bereikt in zijn sportcarrière. Ook nu is hij een icoon voor boksen, zelfs al is hij met pensioen. Muhammed Ali is daarentegen ook een welbekend figuur, alhoewel hij minder naar mijn smaak is. Het is gewoon zijn stijl van vechten die mij niet echt aanstaat. Hij is ook een zeer goede sportman, maar niet degene die mij inspireert. ”

Aan wie dank je jouw succes in de wereld van thaise kickboks?

Ludgens: “Zonder mijn vrienden was ik er zeker niet geraakt. Maar ik heb het ook aan mijn familie te danken die mij erin heeft ge-

16 • juni 2012 • floodliGhts

steund om dit te blijven doen. Tot slot heb ik ook een sponsor. Green Alive is een fitness waar ik regelmatig naartoe ga om te trainen, met personal coach. Door hun bijdrage kan ik mezelf een echte beroepssporter noemen.”

wat is het meest memorabele moment uit jouw sportcarrière?

Ludgens: “Wel, tijdens mijn eerste wedstrijd - toen nog als B-klasser – werd ik knock-out geslagen door een Franse jongen. Hij had me zwaar pijn gedaan: Ik had een hersenschudding opgelopen en moest naar het ziekenhuis. Fysiek genas ik rap, maar mentaal duurde het veel langer. Onthoud: ik was nog maar zeventien en dit was mijn eerste wedstrijd.

Ik begon weer te trainen achteraf en wilde terug wedstrijden spelen. Toch was er bij mij die neiging voor een revenge. Het zou pas drie jaar later zijn dat ik met die jongen weer zou vechten, ik had hem namelijk uitgedaagd tijdens een persconferentie.” <lacht>

hij nam de uitdaging aan?

Ludgens: “Hij had het aanvaard. Meteen begon ik volop te trainen, elke dag van de week. Ik wilde en ik moest winnen. Het duel werd door mijn trainer georganiseerd, het ging een thuiswedstrijd worden. Dit maakte het nog mooier voor mij, want het publiek bestond uit de mensen die mij steunden.

In de eerste ronde sloeg ik hem al meteen neer, hij had geen schijn van kans. Wel had ik hem toen in de lever geraakt en even leek de wedstrijd niet meer door te gaan. Maar hij kwam toch terug in de ring en dus speelden we voort. Mijn doel was om hem knock-out te slaan zoals hij bij mij had gedaan, maar ik was al dolgelukkig met de overwinning.”

heb je die persoon nadien nog ontmoet?

Ludgens: “Wat in de ring gebeurt, blijft in de ring. Je kan iemand hard in elkaar slaan tijdens een ronde, maar buiten het spel is er een harmonie tussen boksers. Nu, het antwoord op jouw vraag: ik heb hem nog een paar keer gezien en gesproken. Hij was niet mijn aartsvijand, ik wilde gewoon eens van hem winnen.”

wat ben je in de toekomst nog van plan?

Ludgens: “Op 24 juni speel ik in een internationale wedstrijd in Bonheiden. Momenteel bereid ik me daar hard op voor. Ik zal nadien zeker nog aan andere competities deelnemen. Waarschijnlijk ga ik pas op mijn 33ste stoppen als professional. Eventueel train ik voort als semi-pro of word ik trainer. Sowieso wil ik deze levensstijl niet verlaten. Ik zal er niet genoeg aan verdienen om van te leven, maar ik leef wel voor mijn sport.”

“ik bewONder mike tysON vOOr zijN werk”

Auteur(s): péter sMets Foto’s: péter sMets

floodliGhts • juni 2012 • 17

fotoreportAGe

Freerunnen in Antwerpen

“de adrenalinerush is onbeschrijflijk”

fotoreportAGe

“WiJ Doen nieMAnD kWAAD. Door het BeoeFenen vAn Free running leer Je respect te heBBen voor Je oMgeving en Je MeDeMens. WiJ kunnen niet zonDer onze stAD en onze oMgeving. ze kApotMAken is het DoMste DAt We kunnen Doen” - sAliM BenAADJou (20)

floodliGhts • juni 2012 • 19

fotoreportAGe

freeruNNeN is eeN jONgeNsspOrt, iN aNtwerpeN zijN er maar drie meisjes die het Doen. zelFs DAt is Al veel” - DAphne gort (18)

20 • juni 2012 • floodliGhts

fotoreportAGe

“Free-running is the Art oF Motion, het is De schoonheiD vAn De BeWeging” - YAssine BouBout (15)

floodliGhts • juni 2012 • 21

“nA het trAinen Wil ik piJn voelen. ik Wil lichAMeliJk kApot ziJn. DAn pAs Weet ik DAt ik goeD Bezig Ben Met MiJn sport” - kornel krzYszton (14)

22 • juni 2012 • floodliGhts

“De stAD is onze Jungle. elke BAnk, trAp oF stAnDBeelD is een Deel vAn onze speeltuin” - YAssine BouBout (15)

floodliGhts • juni 2012 • 23

fotoreportAGe

“als je hard geNOeg traiNt eN je meNtaliteit zit gOed, daN kAn ieDereen Freerunnen. het is een kWestie vAn WilskrAcht en DoorzettingsverMogen” - kornel krzYszton (14)

24 • juni 2012 • floodliGhts

fotoreportAGe

“De ADrenAlinerush is onBeschriJFliJk. Als Je nA verschillenDe kereN prObereN eiNdelijk dat Obstakel OverwiNt, gaat er eeN gevoel vAn euForie Door Je heen” - sAliM BenAADJou (20)

floodliGhts • juni 2012 • 25

fotoreportAGe

“acrObatie is stijf eN theoretisch. Als Je FreeruNt kaN je eeN eigeN stiJl ontWikkelen. er ziJn geen regels” - kornel krzYszton (14)

26 • juni 2012 • floodliGhts

fotoreportAGe

Foto’s en tekst: péter sMets & JAn BArtosik floodliGhts • juni 2012 • 27

reportAGe

Grof geld te verdienen op online poker-websites

“in de afgelopen drie jaar al meer dan 40.000 euro verdiend” Vroeger kenden we texas hold’ em poker, de meest gespeelde variant van het pokerspel, enkel uit vervlogen spaghettiwesterns, gepaard met het nodige revolvergetrek. tegenwoordig is poker een wijdverspreide hype die je heel wat geld kan opleveren. Vergeet de casino’s en lugubere keldertjes, poker speel je in deze moderne tijd op het internet. Geen fysiek contact meer met je tegenspelers, gedaan met zonnebrillen en hoeden om je gelaatstrekken te maskeren. het geld daarentegen rolt vlotter dan ooit in de virtuele gokwereld.

reportAGe Op het internet vind je honderden, misschien wel duizenden, websites waarop je online kan pokeren. Verschillende van die sites geven je, na een klein testje over je pokerkennis, zelfs een kapitaal van 50 euro om te beginnen met pokeren. Vriendelijk, dat zeker, maar uiteraard verdienen de mensen achter die webstek per gespeeld pokerspelletje een klein procentje. Als je weet dat er enkele miljoenen mensen dagelijks online pokeren, dan loopt dat klein procentje algauw op tot een fors bedrag van ettelijke miljoenen dollars.

Het ging vooral om het plezier en niet om het geld. Zo’n drie jaar geleden, tijdens een vervelende examenperiode, ontdekte we samen de wondere wereld van het online-pokeren.

Eerst speelde we freerolls, dat zijn spelletjes waarbij je geen eigen geld inzet, maar wanneer je hoog genoeg in het klassement eindigt deel je wel mee in de geldprijzen.

Een vriend van me zei dat je bij een bepaalde website een startkapitaal van vijftig dollar kon krijgen, mits je slaagde voor een test.

Aangezien we al redelijk wat van poker afwisten, bleek die test geen enkel probleem.

In de drie jaar dat ik online poker, heb ik al meer dan 10.000 euro verdiend. Allemaal opgebouwd van die gratis 50 dollar.”

Henk Spiessens: “De website waarop we pokeren verdient een mooi procentje op al onze winst. Bekijk het als een drugsdealer die je een eerste gratis lijntje cocaïne geeft en daarna, wanneer je de smaak te pakken hebt, geld begint te vragen voor zijn spul. Eerst krijg je die gratis 50 euro, maar later betaal je die dubbel en dik terug door een deel van je winst af te staan. In de tijd dat ik online poker heb ik al zo’n 40.000 euro winst geboekt.

Mijn studies heb ik stopgezet, ik verdien mijn geld met pokeren.”

“ik wil pOeN scheppen” jeremy stefeNs

studies stOpgezet Jeremy Stefens en Henk Spiessens zijn twee vrienden uit het Antwerpse. Samen pokeren ze bijna dagelijks online, en dit al ruim drie jaar. Gewapend met een vol pakje sigaretten, twee computerschermen en genoeg koffie om een olifant wakker te houden beginnen ze elke dag opnieuw aan hun pokersessie.

Zo een sessie kan makkelijk vijf tot tien uur duren. Het tweetal speelt dan ook niet maar één spelletje, aan één tafel. Ze spelen gemiddeld tien games tegelijk, aan evenveel verschillende online pokertafels.

Jeremy Stefens: “Vroeger pokerden we af en toe met wat vrienden. De bedragen die toen op de tafel lagen waren erg klein. We speelden vaak voor niet meer dan een halve euro.

30 • juni 2012 • floodliGhts

Online-pokeren doe je quasi anoniem en zonder enige supervisie of begeleiding. De stap naar de verslaving is snel gezet. Je hoeft maar je laptop aan te zetten en je zit in een virtueel casino. Iedereen kent de typische gokverslavingen, maar aangezien online-pokeren een nieuw fenomeen is, lijken weinigen zich iets aan te trekken van de gevaren die erachter schuilgaan.

Spiessens: “In het begin was pokeren een leuk tijdverdrijf op vrijdagavond. Toen ik merkte dat je er serieus wat geld mee kon verdienen, leek het me wel leuk om wat mee te graaien terwijl ik mijn favoriete hobby uitoefende. Vroeger was ik blij als ik elke maand 200 dollar won. Stilletjes aan merk je dat je nog meer kan gaan verdienen. Tegenwoordig

reportAGe

is het een slechte maand als ik minder dan 2000 euro heb opgestreken.”

Stefens: “Er zijn periodes dat ik vijf dagen van de week speel, telkens sessies van ongeveer tien uur. Ik besef dat dit heel erg veel is. Maar, ik verdien er gewoonweg veel geld mee. In het begin ben ik een tijdje gestopt met spelen, omdat ik vond dat ik niet snel genoeg grote bedragen begon te verdienen.

Uiteindelijk pikte ik de draad terug op en leerde ik in korte tijd veel bij over het spel.

Sindsdien rolt het geld bijna systematisch binnen. Zowat mijn ganse kamer is ingericht met pokergeld en de vakantie met mijn vriendin betaal ik ook met wat ik online verdien. Ik zit in mijn laatste jaar Rechten op de universiteit en kan daarom niet constant spelen. Dat is goed zo, want anders zou het wel eens uit de hand kunnen lopen.”

kaNsberekeNiNg Pokeren leer je niet op een-twee-drie. Het is een leerproces van lange adem, want er zitten heel wat ervaren spelers op het internet.

Als je even niet oplet of laks speelt, gaan zij met je zuurverdiende centen aan de haal.

Gelukkig zijn er verschillende hulpwebsites

en kan je honderden boeken raadplegen, geschreven door de professionals uit het pokerwereldje. Daar wordt elke stap van het pokerproces in detail uitgelegd en krijg je raad om elke pokerhand juist uit te spelen.

Spiessens: “Er zijn heel wat spelers op het internet die geen idee hebben waar ze mee bezig zijn. Ze doen maar wat en wij, de meer ervaren pokeraars, strijken daar onze winst mee op. We hebben zelfs een speciale benaming voor zulke slechte spelers, ze worden lachend donks genoemd. Er zijn speciale websites die ieders statistieken bijhouden, daarop kan je zien dat er spelers zijn die wel meer dan 50.000 euro in het rood staan.

Waarom zij toch blijven spelen, weet ik niet.

Wat ik wel weet, is dat ik graag eens met hen aan een pokertafel wil zitten.”

Stefens: “Zelf heb ik veel bijgeleerd door het lezen van boeken van bekende pokerspelers.

Mensen die al heel wat hebben meegemaakt in het wereldje en hun bevindingen en strategieën hebben neergepend. Je moet gewoon voorzichtig leren spelen. Wat niet wil zeggen dat je met schrik aan de computer moet zitten. De juiste mix tussen lef en beredenering floodliGhts • juni 2012 • 31

reportAGe

“het is eeN slechte maaNd als ik miNder DAn 2000 euro verDien” - henk spiesseNs zullen je heel wat opleveren. Ik bekijk het spel ook vanuit de wetenschappelijke hoek.

Het is een kansspel, dus met kansberekening kan je de risico’s zo klein mogelijk houden.

Op die manier heb ik al heel wat tegenstanders verslagen.”

De overheid reageert traag op deze nieuwe hype en int nog steeds geen belastingen op het online-pokeren. Aangezien je op het internet vrij gemakkelijk anoniem kan surfen en de beheerders van de websites goed weggestoken zitten, is het moeilijk voor de overheid om te reguleren. Er gaan stemmen op dat het online-pokeren weldra aan banden zal worden gelegd en dat er binnenkort geen easy money meer verdiend kan worden.

Spiessens: “Als je als kleine online-speler af en toe wat winst maakt, moet je je geen zorgen maken. De overheid zal je dan met rust laten. Win je elke maand enkele duizenden euro’s, dan kan je een bezoekje van de belastingcontrole verwachten. Hoe meer je wint, hoe meer je zal moeten afgeven aan de staat. Moest het ooit zo ver komen dat ik er geen geld meer mee kan verdienen, dan zou ik toch niet stoppen met online-pokeren. Ik speel het spel zo ontzettend graag, dat ik zou 32 • juni 2012 • floodliGhts

blijven verder doen, ook al is het maar voor de fun.”

Stefens: “Het geldgewin is heel belangrijke factor voor mij en daarom zou ik hoogstwaarschijnlijk niet meer zoveel spelen als nu.

Ik zou terug meer met kameraden spelen en me gewoon amuseren. Momenteel is poker een heel serieuze bezigheid, omdat ik er zoveel geld mee kan verdienen. Het vrolijke aspect van het spel is al een hele poos verdwenen. Ik wil poen scheppen.”

gevaarlijker daN alcOhOl De wet omtrent het online gokken en pokeren is vrij vaag. Gelukkig brengt de kansspelcommissie raad. Marjolein De Paepe, woordvoerster van de kansspelcommissie, stond ons graag te woord.

online-poker is een nieuwe hype. worden er belastingen geïnd op de winsten die spelers op het internet boeken?

Marjolein De Paepe: “Winst op kansspelen is belastingvrij in België, zowel reële als virtuele winsten. Als iemand zijn officieel beroep wil maken van gokken, dan moet hij

reportAGe uiteraard wel belastingen betalen op wat hij verdiend.”

op het internet is controle vaak erg moeilijk. hoe zorgen jullie ervoor dat de spelers niet over hun financiële limieten gaan?

De Paepe: “Sinds enkele maanden bestaat het SLL-systeem (Stop Loss Limit). De online-speler kan per uur nog maar 70 euro verliezen. Dat lijkt nog steeds heel veel, maar als je ziet hoeveel sommige mensen durven verspelen op een uurtje, dan is dit heel wat minder. Er bestaan uitzonderingen voor professionele spelers of mensen met een groot kapitaal.

Elke aanvraag omtrent een uitzondering van de speellimiet wordt afzonderlijk onderzocht en geëvalueerd.”

minderjarigen hebben makkelijk toegaan tot gokwebsites. bestaat er een beveiligingssysteem om hen van zulke websites te houden?

rijk kunnen worden zonder te werken, en zo de gevaren uit het oog verliezen. Om deze kwetsbare groep te informeren en te behoeden hebben we een preventiecampagne opgestart. Met deze campagne willen we op een speelse en leerrijke manier de jongeren wijzen op de risico’s van het online-gokken.”

is er kijk op de verslavingsgraad van het online-pokeren? hoe is de kansspelcommissie zinnens om onlineverslaving tegen te gaan en de spelers te sensibiliseren?

De Paepe: “ Exacte cijfers bestaan niet, maar we gaan er vanuit dat 1 procent van de Belgische bevolking met een gokverslaving kampt. Een zicht krijgen op de onlineverslaving is nog moeilijker, omdat veel mensen anoniem surfen. We weten dat het erg moeilijk is om een verslaving te bestrijden en daarom hebben we het Excluded Persons Information System gecreëerd. Dit zorgt ervoor dat spelers die voelen dat zij verslaafd zijn of met de grens ervan flirten, zichzelf de toegang tot casino’s en gokwebsites kunnen ontzeggen.

Zij worden dan automatisch geweigerd en kunnen zo hun verslaving bevechten. Indien iemand zich wenst uit te schrijven uit het programma, dan kan dat. Elke aanvraag tot uitschrijving wordt de dag zelf nog bekeken en geëvalueerd. Sinds kort kunnen ook belanghebbende derden, zoals partners of kinderen, de uitsluiting van de probleemspeler aanvragen.”

“we rekeNeN Op Ouderlijk tOezicht Om miNderjarigeN te behOedeN” - MArJolein De paepe

De Paepe: “Officiële gokwebsites weigeren automatisch spelers onder de 21 jaar. Gokkers moeten zich altijd eerst registeren. Als blijkt dat zij minderjarig zijn, wordt hen de toegang ontzegd. Fraude kan altijd voorkomen, maar we proberen het zoveel mogelijk uit te sluiten. We rekenen ook op het ouderlijk toezicht om minderjarige gokkers tegen te gaan.”

in belgië mag je autorijden en alcohol drinken op je 18 jaar. waarom is gokken pas toegestaan vanaf je 21ste levensjaar?

Meer info: www.gamingcommission.fgov.be De Paepe: “Gokken houdt een groter risico in dan autorijden en alcohol drinken. Jongeren hebben vaak nog geen realistisch wereldbeeld. Ze kunnen de impressie krijgen dat ze

Auteur(s): JAn BArtosik Foto’s: JAn BArtosik floodliGhts • juni 2012 • 33

6

RepoRtage (kaDeRstuk)

tips om een goede (online) pokerspeler te worden

• stressresisteNt

•

staleN zeNuweN

Speel nooit met geld dat je niet kan of mag verliezen. Het zal de stressfactor verhogen en je zo misschien foute beslissingen laten nemen.

Niet bang zijn als je speelt. Heb steeds de drang om geld te winnen en niet om je verlies te beperken.

•

Zoals bij elke sport moet je veel oefenen om goed te worden. Soms lukt iets niet meteen, maar hou vol en je zal beloond worden.

bewust blijveN

Hou je emoties onder controle. Speel nooit in een slechte gemoedstoestand. Blijf als je een spelletje begint te verliezen toch beredeneerde beslissingen nemen.

•

wees kritisch

Maak notities en bekijk, als je online speelt, na het spel enkele belangrijke momenten terug. Zo krijg je een goed zicht op hoe je speelde en wat je nog kan verbeteren. Het spel evolueert constant en er komen steeds nieuwe spelers bij. Leer bij en pas je aan aan de situatie.

•

•

heb geduld

keN je greNzeN

Verlies het gevaar voor verslaving nooit uit het oog. Hou je aan je limiet. Geld groeit niet aan de boom.

Auteur(s): JAn BArtosik inFogrAphic: JAn BArtosik

34 • juni 2012 • floodliGhts

Wil je meer weten over kansspelen, scan dan deze QR-code met je smartphone.

reportAGe

de Balaton rond in drie dagen

op 28 april 2012 toerde ik, met een fietskonvooi van zeven man, rond het grootste meer van centraal-europa. met dit reisverslag wil ik een beschrijving geven van hoe deze expeditie verliep.

reportAGe BAlAtonAlMáDi – FonYóD Zomers weer, azuurblauw water en adembenemende landschappen vullen het panorama. Je zou haast denken dat je aan de Middellandse-Zee bent. In het Noorden rijst een laaggebergte uit het water, bedekt met wijngaarden. In het Zuiden ligt het platteland, kilometers aan vlakte die tot aan de horizon strekt. Dit is de Balaton, het toeristisch hartje van Hongarije. Tien jaar al trekken wielerfanaten naar deze streek op zoek naar avontuur en uitdaging.

We vertrekken vanuit Balatonalmádi. Er zijn verschillende vertrekpunten mogelijk, maar in ons geval begint de reis hier in dit dorp.

38 • juni 2012 • floodliGhts

De eerste 20 kilometer van deze route zijn zeer gevaarlijk. Niet alleen moeten we vaak over straat-en spoorwegen rijden, maar het wegdek is ook erbarmelijk slecht. Barsten, kuilen en bulten in het asfalt zullen ervoor zorgen dat we niet sneller dan 15 km/u kunnen rijden. Bovendien is de weg zeer smal.

Dit stuk is zeer moeilijk met een gewone fiets, er zijn onderweg enkele stevige beklimmingen. Een mountainbike geraakt hier nog wel boven.

Zodra we de beklimming gemaakt hebben, worden we beloond met een panoramisch zicht over de kleine kom van het meer. Deze plek heet Balatonaliga, een klein dorpje deels aan de voet van een steile berg.

reportAGe

De wegkwaliteit wordt bij het afdalen beter, want we rijden hier op straat. Op deze baan kunnen we naar hartenlust op de hoogste versnelling trappen. wel moeten we vertragen zodra we de bebouwde kom van Siófok binnen rijden, de route loopt namelijk door een uitgaansbuurt. Het is hier druk tijdens het hoogseizoen vanwege het strand en de vele restaurants. De plek is bekend omdat ze gelegen is in de smalle watergang tussen de kleine en grote kom. Bovendien wordt Siófok aanzien als de hoofdstad van de Balatonregio. Op een zonnige dag kunnen we van op het strand heel het meer zien. Het geeft ons het gevoel dat we in Barcelona aan een lage dijk staat: hemelsblauw water, boten die

dichtbij langs varen en het warme gevoel van vakantie.

Navigatie wordt vanaf nu lastiger. De groengele verkeersborden die de Balaton-tour aanduiden duiken minder vaak op. Gelukkig is het grootste deel van de weg gewoon rechtdoor. Veel is hier niet te zien. Langs één zijde zien we enkel de spoorweg, aan de andere kant enkel huizen. Ook nu rijden we nog altijd op de gewone weg tot in Fonyód, zo’n 65 kilometer van het startpunt. Een pluspunt aan deze buurt is het overgrote aanbod aan campings en hotels. Hier rusten wij dan ook uit voor de volgende dag.

floodliGhts • juni 2012 • 39

reportAGe FonYóD-BADAcsonY Bij dit traject hebben we vaak de neiging om op de weg te rijden, alhoewel het in sommige buurten duidelijk verboden is. Fietspaden zijn hier ook smal – toch noch beter asfalt dan in Balatonalmádi – en worden zelfs door voetgangers gebruikt. Het is hier niet zoals in de Benelux waar fietsers een aparte rijstrook naast het voetpad krijgen. Om ongelukken te vermijden is er in bepaalde woonwijken een snelheidsbeperking van 10 km/u voor fietsers.

Vanuit Fonyód rijden we 35 kilometer langs de spoorweg op een platte baan. Ook hier valt er zeer weinig te zien van het meer of van de natuur. Wees gerust, er zijn enkele zeer kleurrijke woonwijken die wij passeren.

Dit zijn zowat de chique buurten waar elke villa een prachtige voortuin heeft en zelden auto’s rijden.

In Berény moeten we even onze snelheid serieus beperken, Nadien rijden we via een

40 • juni 2012 • floodliGhts

jaagpad door de rietvelden van het Balatonmeer. Het verkeer zal ons hier niet storen, wel is dit een stuk waar je vaak de spoorweg moet oversteken. Anders is dit het veiligste traject.

Keszthely is een zeer mooie stad op een heuvel. Binnen geraken in het centrum is niet al te makkelijk. Ook zit je weer tussen de auto’s. Als stad is Keszthely niet zo groot, maar wel rijk aan monumentale bouwwerken en romantische kleine steegjes.Ons advies is om hier even rond te fietsen voor je weer de route volgt. Wij vinden hier trouwens makkelijk de weg terug.

Zodra we het centrum verlaten, komen we op één van de drukste fietspaden van de regio terecht. Bovendien is de weg nog maar zelden vlak en moeten wij vaak naar een lage versnelling schakelen. Op dit traject is het opletten voor tegenliggers, vaak verschijnen ze slechts enkele meters voor we de top van een heuvel hebben bereikt.

reportAGe

Onderweg passeren we Szigliget, een fortkerk uit de twaalfde eeuw. Oorspronkelijk was dit een eiland op de Balaton, maar werd in 1822 verbonden met het vasteland. Het fort is al van ver zichtbaar, omdat het gelegen is op een hoogte van 239 meter. Hier hebben we de keuze om de hoofdbaan te volgen of rondom het fort te gaan (al klimmend). Wij kiezen voor het tweede met het gevold dat het asfalt slechter wordt en we weer op straat rijden. wel krijgen we een mooi zicht over het water.

Op het einde van de dag komen wij aan in Badacsony. De streek is gekend voor zijn halfzoete witte wijnen. Net als Siófok is dit een leuke uitgaansbuurt, alleen is deze aan de voet van een berg. Restaurants, cafés, wijnwinkels en souvenirkraampjes vullen het straatbeeld. Hogerop liggen trouwens de wijngaarden waar je een prachtig panorama hebt van de grote kom. Omhoog gaan met de fiets is niet onmogelijk, maar we krijgen het wel zwaar te verduren met een kilometer lange helling van dertien procent. Begin hier niet aan zonder voorbereiding.

Op de tweede dag hebben wij een afstand afgelegd van 95 kilometer. In totaal zitten we dus al aan 160 kilometer.

tihaNy De laatste 70 kilometer - de derde dag - van de Balaton-tour zijn waarschijnlijk de mooiste, maar ook de hardste.

Het schiereiland is het toeristisch centrum van de Balaton. De beklimmingen kunnen hier echt uitputtend worden. Sinds Badacsony hebben we al enkele heuvels beklommen, maar nabij Tihany lijken ze voor eeuwig door te blijven gaan.We steken een paar extra flessen water en energierepen weg, dit deel van de route hebben we duidelijk onderschat.

De kerk van Tihany ligt op het hoogste punt van de berg en is een monument van de Oostenrijks-Hongaarse geschiedenis. Het is hier dat de laatste Habsburgse keizer, Charles I, voor een korte tijd gevangen werd gehouden.

Naar boven gaan met de fiets is geen onderdeel van de tour, toch is het zeker de moeite waard. Mocht je net als wij de beklimming van Badacsonytomaj aangedurfd hebben, dan stelt deze niet veel meer voor. Anders, is dit waarschijnlijk de steilste klim die je zult maken. floodliGhts • juni 2012 • 41

reportAGe

wie NOOit de kerk vaN tihaNy heeft bezOcht, is OOk NOOit echt Naar de BAlAton geWeest.

42 • juni 2012 • floodliGhts

reportAGe

tihAnY-BAlAtonAlMáDi Van bovenaf naar beneden rijden kan een bron van vermaak zijn: we fietsen weer op de gewone weg in kronkelende bochten naar beneden. Wij zijn zeer voorzichtig want de route gaat over een hoofdbaan. Al slalommend dalen we af. De ene keer zien we het meer de andere keer de berg kunnen zien waar we een paar seconden eerder zijn vertrokken.

Zodra we beneden aankomen staan we aan de voet van de berg, vlak aan het water.

Aan de linkerkant van de straat loopt een fietspad. Dit is al veel breder en blijkt best goed onderhouden te zijn. Er zijn ook meer mensen op deze fietsweg. Dit komt omdat we het centrum van Balatonfüred naderen.

De meest luxueuze, duurste en grootste badplaats van het Balaton-meer. Het is haast

onmogelijk om door die drukte te geraken zonder af te stappen.

Buiten deze overvolle badstad, is het fietspad weer in zeer slechte staat. Zelfs de gewone weg ligt vol met diepe kuilen. Het is slechts 15 kilometer tot we weer in Balatonalmádi arriveren. Hier is onze reis begonnen en eindigt ze ook. In drie dagen hebben wij, met een groep van zeven man, in totaal 220 kilometer afgelegd op de fiets.

De tocht is niet altijd even makkelijk en we hebben zeker onze conditie aangescherpt.

We rijden altijd op asfalt, maar het wegdek is niet altijd even goed onderhouden. voor al onze inspanningen worden we wel getrakteerd op de pracht van de Balaton.

Auteur(s): péter sMets Foto’s: péter sMets

floodliGhts • juni 2012 • 43

RepoRtage (kaDeRstuk)

25 percent meer deelnemers aan Balaton Bringamánia tegen de avond hier weer aan. De kleine ronde begint om tien uur en is een veel kortere reis met een afstand van slechts 85 km. Er nemen twee groepen deel aan de kleine ronde. Er is een “sportieve” en een “comfortabele” tour.

Het verschil ligt hier in het tempo en het wel of niet houden van pauzes.

pOsitieve grOei Dit jaar namen 900 fietsers deel aan het groot traject, terwijl er slechts 500 mensen voor de kleine trip kozen. Ik vind Balaton BringaMánia dan ook een enorm succes. Ten opzichte van het voorgaande jaar is er een toename van 25 percent in het aantal deelnemers. Rekening houdend met de huidige economische situatie in Hongarije, is dit heel positief. Hoe? Omdat mensen twee keer nadenken over wat ze met hun geld doen. Mensen moeten voor ons enkel de deelnamekosten - 10 euro per persoon- betalen en genieten heel de dag van de omgeving.

de tOekOmst

Ik ben Károly Eisenkrammer, Hongaars kampioen wielrennen op platte baan en bergetappe. Ik heb ook nog deelgenomen aan de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona en ondertussen al dertig jaar actief in de wielersport. Voor een tijd was ik voorzitter van de Hongaarse wielerbond. Momenteel ben ik manager bijVuelta Sports Hungary. Dit bedrijf organiseert ondermeer de Ronde van Hongarije.

Meer dan tien jaar werkt Vuelta samen met het Round Lake Team aan de fietstocht rond het Balatonmeer. 95% van de Balaton-fietsroute is op het fietspad of fietsvriendelijke wegen. Soms is het wel wat smal, maar meestal zijn het comfortabele wegen. Wel zijn wij genoodzaakt om een kort stukje op snelweg 71 te rijden.

In de afgelopen tien jaar zijn veranderingen merkbaar, zo zien we veel meer wielrenners op straat dan vroeger. De fietscultuur is ook al geëvolueerd, nu gaat men ook met de fiets naar het werk. Fietsers houden trouwens meer rekening met de regels op de wegen en proberen te reizen met een goed uitgeruste fiets.

Ik denk dat in de Balaton-regio toch nog heel wat te verbeteren heeft. Om fietsen veilig en aantrekkelijk te maken voor toeristen moet je in eerste instantie een goed fietspad hebben. Fietsen in Hongarije is sinds 2001 ook een politiek thema: de infrastructuur moet aangepast worden, maar er is geen geld voor.

vuelta Vuelta Sport is sinds 2010 betrokken bij de organisatie van Bringamánia, een fietstrip rond het meer. Wij proberen het evenement steeds weer aantrekkelijk te maken.

De grote ronde is ongeveer 210-km, start van Balatonföldvár om zes uur ‘s ochtends en de deelnemers komen 44 • juni 2012 • floodliGhts

Auteur & vertAler: péter sMets Foto: péter sMets

6 •

RepoRtage (kaDeRstuk)

must-have onderdelen voor mountainbikes

schwalbe

•

veriNg iN de vOrk

Er zijn twee soorten ventielen voor een fiets: Schwalbe en Continental. Het voordeel aan Schwalbe is de robuuste kop. Het echte ventieltje wordt hier omringd door een cilinder die het tegen vuil en schade beschermt. Met een mountainbike ben je sowieso meer geneigd om door ruw terein te rijden.

Een mountainbike wordt tegenwoordig nooit zonder vering gemaakt. Je hebt keuze tussen een hydraulische- , lucht- of springvering. Welke je verkiest hangt van jouw budget af. Zorg er gewoon voor dat je een “schokdemper” hebt in de vork van je fiets.

•

een bidon en bidonhouder moeten aanwezig zijn bij lange trips. neem er eentje van 750 ml zodat je voldoende drank kan meenemen.

stevige baNdeN

Een sterk ventiel is niet alles, de banden moeten breed en geribbeld genoeg zijn om schokken te dempen. De omtrek van de buitenband hoort standaard 26 inch te zijn.

Qua breedte kunnen ze sterk variëren omdat elk wiel voor een specifieke dikte is gemaakt. Zorg bij aankoop dat het wiel minimaal een band van 2 inch ondersteunt.

•

versNelliNgeN

Dit is zeer belangrijk voor mountainbike-routes. Als je niet laag genoeg kan schakelen kom je niet in één keer boven. Wil je een goede fiets, neem dan eentje die minimaal 21 versnellingen (ook gekend als drie maal zeven versnellingen) heeft.

•

•

blijf gehydrateerd

kijk je fiets Na

voordat je erop uit trekt, kijk je best of de remmen werken en of de ketting goed gesmeerd is. Remblokken kunnen ook vrij rap slijten. Kijk ook steeds de banden na of ze niet lek zijn.

Auteur(s): péter sMets inFogrAphic: péter sMets

floodliGhts • juni 2012 • 45

Met dank aan sV tAsmAniA berlin detlef wilde dAVor krcZnAric wArriors mechelen ludGens sAribekjAn eVA smets VusumuZi prince nyoni frAnk VAn lAeke jAn mees beerschot b.A.c. kรกroly eisenkrAmmer VueltA sports hunGAry luc smets GAbor wAchter AtillA iGnAcZ GerGely VAsZlik norbert lenGyel isZtVรกn cipรณ jeremy stefens henk spiessens mArjolein de pAepe wAyAw moVement sAlim benAAdjou youssef boubout dAphne Gort kornel krZysZton AZub bikes swinnen printinG n.V. louisA cheVAlier jill smeyers

visit us At: WWW.FlooDlights.Be FolloW us At: WWW.FAceBook.coM/FlooDlightsMAgAzine

lessius mecheleN

2800 Mechelen

tel: +32 15 36 91 50

campus de ham

rAghenoplein 21Bis

FAx: +32 15 36 91 59