Frizzed

FRIZZED MAGAZINE JUNI 2018

FRIZZED juni 2018

3 FRIZZED

“THE TASK OF ART TODAY IS TO BRING CHAOS INTO ORDER”

MAGAZINE

THE LATEX ISSUE

EDITO FRIZZED

4

Warrig. Georganiseerde chaos. Anti-esthetisch. Enkele woorden die het magazine Frizzed omschrijven en misschien ook wel de auteurs. Frizzed brengt de verhalen achter de mode. De verhalen die niet meteen verteld worden.

Mode kan je op twee manieren bekijken. De pure commerciële kant, waarbij je kleding koopt omdat je het nodig hebt of mooi vindt. Of mode als een creatieve uiting. Mode bekijken met een vergrootglas en dieper ingaan op het gebruik van stoffen en kleuren. Opvallende kleuren en een overvloed aan foto’s zorgen voor een leuke twist. Zo creëren we een evenwicht tussen orde en chaos. Of beter gezegd: “The task of art today is to bring chaos into order”.

MAGAZINE

The Latex Issue focust zich ook op de spanning binnen de mode. Hoe een student aan de Antwerpse Modeacademie zijn opleiding beleefde. Dat technologie in de mode niet meer weg te denken is en hoe het Hasseltse Modemuseum de invloed van jongeren op de modewereld tentoonstelt. Elke maand halen we ook een stuk textiel van onder het stof. Latex krijgt nu zijn moment in de spotlight.

MAGAZINE

De grootste fashion faux-pas van de redactie ben ik. Mode was pre-Frizzed niet een van mijn hoofdbezigheden maar dankzij ervaring en redactiegenoten die wél op de hoogte zijn van de modewereld ben ik steeds meer mee met de laatste trends en evoluties. Mode en kleding zijn voor mij twee aparte dingen waarbij ik comfort boven fashion plaats. Ik steek alleen moeite in een outfit als ik tijd heb.

Geboren en getogen in Antwerpen, dé Belgische modestad. Met een moeder die lesgeeft aan de Antwerpen Modeacademie is mode al van kleins af aan een grote passie. In mijn eerste jaar heb ik ontdekt hoe ik deze passie het best kan uiten: modejournalistiek. Geïnspireerd door i-D magazine, Dazed & Confused en Glamcult wou ik absoluut een meer alternatief modemagazine maken. Mode is voor mij niet enkel mooie kleren dragen, maar ook het verhaal erachter ontdekken.

’s Avonds mijn outfit passen en denken “Ja, dat is het”. Dan ’s morgens opstaan en helemaal geen connectie voelen met die kledingstukken die daar al klaar liggen. Mode is iets dat je voelt en je gevoel daarvoor verschilt van dag tot dag. Een lange wijde broek is mijn all time favourite, alleen niet ideaal bij regen. Ik steek ook graag mijn tijd in een perfecte outfit zoeken. Het woord ‘perfect’ is heel expliciet gekozen in die zin. Ik ben wel een perfectionist.

FRIZZED

5

08

INTERVIEW “Studeren aan de Antwerpse Modeacademie is een rollercoaster” RESEARCHVERHAAL Ook madammen met een faux-fur bontjas zijn gemeen

20

INTERVIEW “Mijn vaatwasser wast mijn 3D-creaties” REPORTAGE Bikini Berlin: dure, maar wel unieke kledij

FRIZZED

6

34

“Na de modeshow van Prada voelde ik me een écht model”

MAGAZINE

Balenciaga verandert modewereld: dure rommel is in

40

FORMAT Van onder het stof: Latex INTERVIEW “Everything comes and goes back to Antwerp”

48

24

INTERVIEW OPINIE

42

16

INTERVIEW “Ik zeg altijd dat Antwerpen enkel in theorie een modestad is”

44

RESEARCHVERHAAL

54

Technologische snufjes in kleding zijn het nieuwe zwart Hypocriet haten op Primark met een Nike-tas in de hand RESEARCHVERHAAL Hoe Instagram de modewereld verandert FOTOREPORTAGE Wat dragen studenten écht op Thomas More?

FORMAT Kledingstuk met een herinnering

80

78

REPORTAGE Ondergedompeld in de fontein van de eeuwige jeugd

INHOUD

MAGAZINE

68

64

7 FRIZZED

62

OPINIE

“Studeren aan de Antwerpse Modeacademie is een rollercoaster” De Antwerpse Modeacademie door de ogen van een masterstudent TEKST & FOTO’S NINA SL AP

Een goede babbelaar “De zomer na het middelbaar heb ik gebruikt om een portfolio samen te stellen en mij voor te bereiden op het ingangsexamen voor de modeacademie in september. Mijn portfolio was een visueel dagboek met tekeningen, tekstjes en inspiratiebronnen. Ik was achttien en kwam rechtstreeks uit het middelbaar. De meesten hadden al iets anders gestudeerd, hadden al meer ervaring en konden dus veel meer laten zien.”

“Als je niet kan tekenen geraak je niet door het ingangsexamen”

9 “Ik dacht dat ik de eerste keer er niet zou door zijn omdat de academie heel onbereikbaar voor mij leek. Maar ik ben een goede babbelaar, ik wist wat ik wou en ik was zelfzeker. Dat heeft ervoor gezorgd dat het interviewgedeelte van het ingangsexamen goed ging. Mijn tekengedeelte vond ik zelf minder goed. We moesten stukken van de eerstejaars natekenen en dat is het belangrijkste gedeelte van het ingangsexamen. Als je niet kan tekenen geraak je niet door het ingangsexamen.

Ik zag heel veel mensen zweten en naar buiten lopen, maar ik ben rustig gebleven en ik heb er mijn eigen ding van gemaakt.

Blijkbaar was dat goed genoeg want een paar weken later mocht ik starten in het eerste jaar.”

Exclusiviteit “Van de driehonderd studenten die het ingangsexamen hebben gedaan mochten er zestig starten in het eerste jaar. De allereerste les was heel speciaal, die was van Nelly Nooren. Zij schudt je echt wakker.

Zij laat de studenten speciaal voelen. Mis-

schien niet bewust, maar door zo streng te zijn en door zo veel te verwachten van ons voel je aan dat je je echt moet bewijzen want niet iedereen kan hier zomaar studeren. Zij heeft mij geleerd om hard te werken en mezelf uniek te voelen tussen alle andere unieke persoonlijkheden.

Je moet je eigen visie vinden en niet de docenten proberen gelukkig te maken.

Individualiteit is het allerbelangrijkste, je moet vooral jezelf blij maken.”

“De creativiteit op de modeacademie ligt erg hoog en daar was ik ook naar op zoek” “Gelukkig had ik de technische basis al en kon ik daardoor mijn energie in het creatief ontwerpen steken en mijn eigen stijl in modetekenen vinden. Het eerste jaar is eigenlijk vooral een test om te zien wie er echt geschikt is voor de opleiding.

Je maakt projecten, je experimenteert een beetje, maar je maakt nog geen echte kle-

INTERVIEW

“Als kind was ik altijd heel creatief en tekende veel. Ik keek vroeger vaak naar Project Runway met mijn mama en ik vond dat fantastisch hoe die ontwerpers kleren maakten en op de catwalk mochten laten zien. Toen ik ontdekte dat ik dat ook echt kon studeren wou ik niets anders doen.

Ik heb van het derde tot het zesde middelbaar mode gestudeerd op technisch niveau. Ik heb daar leren naaien, patronen leren maken en goed leren tekenen. Ik heb mijn eigen tekenstijl gevonden en ik was goed voorbereid voor mijn grote droom: de Antwerpse Modeacademie.”

FRIZZED MAGAZINE

Enkele oud-studenten van de Antwerpse Modeacademie getuigden vorige maand over de zware werkdruk van de opleiding, maar de meningen zijn verdeeld. De drieëntwintigjarige masterstudent Kjell De Meersman vertelt hoe de opleiding voor hem was. “Ik heb op de academie mijn allerbeste vrienden leren kennen en ik heb geleerd om hard te werken en uniek te zijn.”

ren. Je leert vooral om vanuit een inspiratiebron te beginnen researchen en daaruit te kiezen wat je mooi vindt en wat je wilt doen. In het tweede jaar leer je dat te vertalen in de praktijk. De creativiteit op de modeacademie ligt erg hoog en daar was ik ook naar op zoek. Ik wou echt ontwerper worden. De nadruk ligt niet op naaien en patronen tekenen, maar op het echte ontwerpen en de creativiteit.”

“Elk jaar vallen er studenten af, maar niet degenen waarvan ik verschiet” FRIZZED MAGAZINE

10 INTERVIEW

“Na mijn tweede jaar heb ik een pauze genomen. Ik heb stage gedaan, een beetje freelance gewerkt en ervoor gezorgd dat ik klaar was voor mijn derde jaar. Ik wou dat de afstudeercollectie van mijn bachelor perfect was. Zonder die pauze zou het nooit zijn gelukt. Ook het vierde masterjaar is een heel groot project. De afstudeercollectie van je master kan bepalend zijn voor een job, dus het is heel belangrijk om dat deftig aan te pakken.”

“Elk jaar vallen er studenten af, maar niet degenen waarvan ik verschiet. Zulke mensen stoppen vaak uit vrije wil en de docenten laten ook blijken dat het beter is om te stoppen want de exclusiviteit van de academie willen ze natuurlijk ook behouden.

In het eerste jaar beginnen we met zestig studenten en dit jaar eindigen we in de master met negen.”

Glamour en sexy kleding uit de jaren 90 “In mijn afstudeercollectie werk ik met veel latex. Mensen willen vandaag vooral comfortabel zijn, maar ik mis de glamour en sexy kleding uit de jaren 90. Ik werk ook met hoofddoeken, maar dan louter esthetisch, ik wil geen statement maken.

Ik vind dat religieuze symbolen absoluut gebruikt mogen worden, maar ik vind het vooral gewoon mooi. Veel mensen zien dat en denken meteen aan de moslimcultuur, maar ik wil het gewoon wat uit

de context halen. Ik vind dat een vrouw ook supersexy kan zijn zonder haar haar te tonen.”

“In mijn masterjaar wou ik leren wat ik nog niet zelf had geleerd. De latex die ik gebruik komt uit China dus moet ik veel communiceren. Daardoor heb ik ook meer de business van de mode-industrie leren kennen. Vorig jaar zat ik dag en nacht achter mijn naaimachine, nu kan ik meer uit handen geven en mij bezighouden met bijvoorbeeld kwaliteitscontrole van mijn materialen.”

“Wanneer ik ben afgestudeerd zou ik ook het liefst iets business-achtigs doen. Ik heb vier jaar mijn creativiteit eruit gepompt, maar ik wil nu ook eens mijn skills in de business van de modewereld bijschaven.

Ik wil erkenning voor mijn werk, spreken met de klanten en zien wie de kleding draagt. Het allerliefst zou ik werken voor de grote Italiaanse modehuizen zoals Versace, Prada, Roberto Cavalli enz.”

Eindelijk op de juiste plek “Ik heb op de academie mijn allerbeste vrienden leren kennen. De mensen die ik hier heb leren kennen geven mij zo veel, veel meer dan gewoon vriendschap.

Je snapt elkaar honderd procent want je hebt dezelfde interesses en doelen. Omdat er niet veel Belgische studenten zijn, zijn al mijn vrienden buitenlanders. Belgen zijn veel introverter en conservatiever. Het voelde fantastisch om eindelijk mensen rond mij te hebben waarbij ik hélemaal mijzelf kon zijn. Ik heb mijn hele leven tot mijn achttiende een dagboek bijgehouden, maar toen ik op de academie begon had ik dat niet meer nodig. Ik kon hier eindelijk helemaal mijzelf zijn en ik kon alles tegen mijn vrienden zeggen.”

“Iedereen heeft zijn eigen talent, maar je hebt echt wilskracht nodig om er te geraken”

“Studeren aan de Antwerpse Modeacademie is een rollercoaster. Iedereen heeft zijn eigen talent, maar je hebt echt wilskracht nodig om er te geraken. Ik ben nooit ongerust geweest over mijn punten, maar meer of ik mezelf uitdrukte zoals ik écht wou. En eenmaal je tevreden bent van je werk, straal je dat ook uit. Als het goed is, is het goed. Elk jaar toon ik de leerkrachten wat ik kan bieden en ik heb ook fouten gemaakt, maar daar leer je uit. Als je iets echt wil, dan lukt dat ook. En de mensen die afvallen, dat gebeurt voor een reden.”

Inspiratie en tekeningen van Kjells afstudeercollectie

Kjell heeft een eigen atelier waar hij werkt aan zijn collectie

FRIZZED MAGAZINE

14 INTERVIEW

Een latex kleed en latex schoenen van Kjells afstudeercollectie

RECLAME

Ook madammen met een faux-fur bontjas zijn gemeen FRIZZED MAGAZINE

Veganistische kledij is geen synoniem voor ethisch verantwoord

16

TEKST & ILLUSTRATIES ARKLE CL ARKE

RESEARCH

Veganisme is een aanwezig begrip in 2018. Velen leiden al een veganistische levensstijl en daarbij hoort dus bijpassende kledij waarvoor geen dieren hebben afgezien. Maar wat is veganistische kledij en is het wel wat het belooft te zijn?

dieren doe, besef ik wel dat ik meer moet stilstaan bij het materiaal dat ik koop gezien het ecologische aspect.

Eline is een van de veganisten die zich bewust is van de keerzijde van het etiket ‘vegan clothing’ , maar hoe groot is de impact van die keerzijde precies?

Veganistische kledij bestaat uit stoffen vervaardigd uit synthetisch en plantaardig materiaal waarbij geen dieren afzagen bij de productie.

“Zo worden kleren Wanneer kledij een ‘vegan’ label draagt, gemaakt in sweatshops in gaan we er als consument vaak automaBangladesh maar wordt tisch vanuit dat we iets kopen dat ‘goed’ is. het label hier in België Helaas is in de meeste gevallen deze stemerin genaaid en mogen pel een nieuw marketingconcept dat ons wil doen aanzetten tot kopen. kledingproducenten toch

Faux-fur of faux-pas?

“Ik hou niet van madammen in een bontjas” zou het lijflied kunnen zijn van verschillende veganisten. Het dragen van kledij vervaardigd uit eender welk deel van een dier is een grote no-go voor de gemiddelde dierenliefhebber. Ook de verschillende, soms omstreden antibonthet ‘Made in Belgium’ label campagnes van Peta komen regelmatig teEline Van Sande (22) is sinds september rug in de media. Veel designers nemen nu gebruiken” vorig jaar volledig overgeschakeld naar ook openlijk afstand van echt bont. Het is een veganistische levensstijl. “In het bezowaar uit de mode. En dat de bontindusgin was ik alleen bezig met mijn voeding maar nu ben ik ook trie verschrikkelijk moet zijn voor de dieren staat als een paal meer bezig met het kledijaspect van mijn nieuwe levensstijl. Ik boven water. Maar wat dan met het diervriendelijke alternatief moest me eerst correct informeren voor ik alle dierlijke prowaarvoor geen dieren moeten afzien of sterven? Faux-fur is dus ducten achterwegen kon laten. Ik wist van veel stoffen niet dat de vegan versie van bont, maar is die wel zo goed zoals als marze van dieren kwamen. Van leder weet iedereen dat het van een keteers ons proberen wijsmaken? beest komt maar van suède, een andere vorm van leder, weten veel mensen niet wat het is. Alhoewel ik dit 200 procent voor Faux-fur kledij bestaat uit plastiek. De natuur heeft ook honderden jaren nodig om dit af te breken. Dus het antwoord is

neen, het is niet onverdeeld beter. Echt bont wordt ook vaak doorgeven in families omwille van de kwaliteit en waarde. Dit is bij het plastieken alternatief vaak niet het geval en zelfs als deze toch bijgehouden worden, vervuilen ze ons leidingwater bij elke wasbeurt met hun microvezels.

Het hoofdbestanddeel waaruit faux-fur bestaat, acryl, is dus een van de meest vervuilende stoffen. Zo blijkt uit onderzoek van het ‘Environmental Improvement Potential of Textiles (IMPRO-Textiles)’ van de Europese Commissie. Ook Amerikaans ‘The Sustainable Apparel Coalition’ ofwel de coalitie voor duurzame kledij deed hier onderzoek naar. Ook zij plaatsten acryl op de 38ste plaats van de 40 op de lijst van meest vervuilende stoffen. Antibontactivisten vinden in de meeste gevallen dat het milieuaspect ook relatief is ondanks het feit dat de natuurlijke habitat van de dieren blijft verdwijnen dankzij het nep alternatief. Dus zijn ook madammen met een faux-fur bontjas een beetje gemeen.

De keer-’zijde’ bamboe en rayon Zijde wordt in grote delen van de wereld gezien als een luxeproduct. People for Ethical Treatment of Animals, beter bekend als PETA, ziet dit echter als een verschrikkelijke manier waarvoor veel zijdewormen onnodig sterven. Om een halve kilo zijde te produceren worden ongeveer 3000 zijdewormen ondergedompeld in koud en afwisselend in kokend water. Volgens PETA zijn er genoeg alternatieven om toch dat zijdebloesje te kunnen kopen zonder je schuldig te voelen. Ze moedigen ons, de consumenten dan ook aan om in plaats van zijde, polyester en rayon oftewel kunstzijde te kopen. Volgens cijfers van Textile World, een magazine over verschillende stoffen, moet PETA niet veel campagne voeren. De vraag naar kunstzijde is enorm gestegen en de vraag naar echt zijde gedaald.

Rayon is een textiel dat vervaardigd kan worden uit elke plant.

De keerzijde is dat bij de productie de pulp met zware chemicaliën behandeld moet worden om het tot een zachte draagbare stof te maken. Deze chemicaliën komen dan in de vrije

natuur terecht waarbij ze de habitat van verschillende andere dieren verwoesten.De stof behoort net zoals acryl tot een van de meest vervuilende stoffen volgens de Europese Commissie.

Het is zelfs zo belastend voor het milieu dat het in veel westerse landen niet meer geproduceerd mag worden. Dus als je ziet dat een kledingstuk vervaardigd uit rayon het label ‘vegan’ draagt, weet dan dat er inderdaad geen dieren hebben afgezien bij het maken van deze stof, maar dat de gevolgen van productie wel gevolgen kunnen hebben op dieren.

FRIZZED MAGAZINE

18

Ashima of vredezijde is de meest milieu- en diervriendelijke variant van zijde die je momenteel op de markt kan vinden. Bij deze variant laten ze de zijdeworm toe om uit te groeien tot een mot. Eens het insect volgroeid is, snijden ze een kleine opening in de cocon zodat de mot er zelf kan uitkruipen en zijn leven verder kan leiden. Jammer genoeg is er hier ook een keerzijde.

Een van de problemen is dat de motten al decennialang gekweekt worden voor het gebruik van zijde en dat zij dus quasi niet kunnen overleven eens ze uit hun cocon zijn.Een ander probleem is dat deze variant enorm duur is. Een kledingstuk uit Ashimazijde kost al snel tot duizend euro meer dan een stuk uit ‘normale’ zijde.

RESEARCH

Hennep: de high van de ecologische modewereld Hennep staat bekend om een van de meest duurzame vezels te hebben. Jozefien Van Bosstraeten denkt daar ook zo over. Ze runt samen met haar zus, Rose, de ecologische kledingwinkel ‘Hempmade’ in hartje Leuven.

“Hennep is een van de gemakkelijkste en duurzaamste stoffen om te produceren”, begint Jozefien. “Hennep heeft geen pesticiden of herbiciden en bijna geen water nodig om te groeien. Het groeit bovendien ook snel en is vier keer sterker dan katoen.

Moet je maar eens nagaan hoe veel langer je kleren kunnen meegaan. Het is bovendien ook nog een stof die aangenaam en gezond is om te dragen. Het is een textiel dat ademt, die je afkoelt in de zomer en warm houdt in de winter.”

“Hennep wordt geboycot door de katoenindustrie”, gaat Jozefien serieus verder. “Oorspronkelijk werden onze kleren gemaakt uit hennep maar dat weet niemand meer. In de jaren dertig is het gebruik van hennep immens gedaald omdat de katoenindustrie beslist heeft dat zij de grootste wilden zijn. Ze hebben dan ook samen met de Amerikaanse politiek ervoor gezorgd dat dit gelukt is. Zo hebben ze hennep afgeschilderd als drug omdat het gemaakt wordt uit dezelfde cannabisplant als wiet. Het verschil is dat wiet bestaat uit de vrouwelijke bloem en hennep bestaat uit de hele plant voor industriële doeleinden. Ze deden er alles aan om de stof zwart te maken en dat is gelukt. Dat is ook jammer want de ecologische impact van katoenteelt is abnormaal. Hele rivieren drogen uit door de

pesticiden die ze gebruiken. Het is een ongelofelijke vervuiling.”

“De mode-industrie is een maffia”, zegt Jozefien. “Al die ketens weten niet eens waar hun kleren gemaakt worden. Die hebben een aantal contactpersonen over heel de wereld en die weten waar en hoe de kledij vervaardigd wordt. Ze zoeken ook telkens nieuwe manieren om alle regels te omzeilen. Labels worden vaak gemanipuleerd. Zo worden kleren gemaakt in sweatshops in Bangladesh maar wordt het label hier in België erin genaaid en mogen kledingproducenten toch het ‘Made in Belgium’ label gebruiken. Ze gebruiken ook de vegan stempel veel te snel. Het is een dekmantel en zelfs een synoniem voor goede kwalitatieve kledij. Zo staat er dan bijvoorbeeld ‘vegan made of bamboo’ maar in de realiteit bestaat het t-shirt maar uit twintig procent bamboe en voor de rest uit polyester. En zo ben je weer bij af.”

“Wij letten enorm hard op wat we dragen. Als de kledij niet uit onze winkel komt, kopen we tweedehands. Wij letten vooral op drie aspecten bij het aankopen van kledij: ecologisch verantwoord en fair. Zo weten we dat er geen mensen hebben afgezien bij de productie en dat ze diervriendelijk zijn”, vertelt Jozefien. “Onze kledij is hoofdzakelijke ecologisch maar bijkomend liefst ook vegan, maar we zijn niet tegen dierlijke producten. Wol bijvoorbeeld, is een zeer duurzame textiel. Het is een afvalproduct, het zou jammer zijn om zo een goede stof links te laten liggen omdat het van een dier komt. Dus als de beesten niet opgehokt worden en op het juiste moment worden geschoren zien wij hier geen problemen in. Er is voorlopig ook geen waardig alternatief voor wol op de markt.

We hebben ook kledij gemaakt van bamboe in de collectie.

Bamboe is niet altijd de meest duurzame maar wel een te aangename stof om volledig links te laten liggen. Om die aankoop te verantwoorden letten we op de afkomst van onze stukken.

Om de vezels van de plant te versoepelen zijn er zware chemicaliën nodig zoals bij rayon. Wij letten wel op de afkomst van onze kleren. Zo kopen we alleen bamboe van een fabriek in Oostenrijk die de chemicaliën niet in het grondwater laat komen of van een Amerikaans bedrijf dat alleen werkt met jonge en kleine bamboe. Hoe jonger de bamboe gemakkelijker het is om de plant af te breken zonder chemicaliën. Alles samen is er wel beterschap op komst in de mode-industrie op ecologisch, ethisch en diervriendelijk vlak ,maar we zijn er nog lang niet.”

De bal werkt eigenlijk as een soort haarborstel en vangt de microvezels van je kledij op. Op deze manier komen de vezels niet in je leidingen terecht maar kan je na het wassen de overgebleven vezels uit de bal prutsen zoals je haar uit een haarborstel haalt. Een heel simpele en duurzame oplossing om meer milieubewust te zijn.

19 5 dingen waar je rekening mee moet houden tijdens het winkelen 1. Labels altijd goed lezen. Labels zeggen niet altijd alles dus vraag best na aan de winkelbediende waar de kledij vandaan komt.

2. Tweedehands kopen. Kledij vormt een gigantische afvalberg. Door tweedehands of op een rommelmarkt te kopen komt de kledij niet in de vuilbak en recycleer je.

3. Koop niet teveel. Hoe meer je koopt hoe meer en sneller je zal weggooien.

4. Koop stukken waarvan je zeker bent dat je ze zal aandoen. Anders doe je ze misschien een keer aan en liggen ze ergens vanachter in je kast te verkommeren.

5. Investeer in basics. Ze zijn het waard.

RESEARCH

Als 1 op de 10 Amerikaanse gezinnen dit project zouden gebruiken zouden er op jaarbasis 30 miljoen waterflessen extra aan proper water zijn. Als je die flessen achter elkaar legt is dit ongeveer de afstand van Mechelen tot Dakar.

De Cora Ball is een bal met een diameter van ongeveer 15 centimeter die je gewoon in de wasmachine moet gooien tijdens het wassen.

FRIZZED MAGAZINE

Cora Ball Dat synthetische kledij verschrikkelijk voor het milieu is, is ondertussen geen geheim meer. Wanneer je synthetische materialen wast komen microvezels los, die komen via ons leidingwater terecht in de oceanen waar vissen ze opeten en uiteindelijk eten wij diezelfde vissen op. Het komt er dus op neer dat onze kledij uiteindelijk weer op ons bord terecht komt. Maar hoe kan jij zelf de ongelofelijke hoeveelheid microvezels in onze oceanen tegen gaan? Daar kan de Cora Ball je bij helpen

“Mijn vaatwasser wast mijn 3D-creaties” 3D-geprinte kleding: een geval apart TEKST FEMKE DE SCHRIJVER

FRIZZED MAGAZINE

20 INTERVIEW

3D-printers ken je vooral van in de medische sector. Maar nu banen ze ook hun weg in een meer creatieve sector: de mode. Je ontwerpt een rok op je computer en stuurt dat bestand door naar een 3D-printer. En voilà, uren later komt er doodleuk een rok uit je printer. Zo ontdekte Danit Peleg in 2015 de wondere wereld van de technologische mode. Nu, drie jaar later, reist ze de wereld rond om geïnteresseerden kennis te laten maken met haar vertrouwde vriend de 3D-printer.

Het was in haar laatste jaar aan de Shenkar College of Engineering and Design, in Ramat Gan gelegen in Israel, dat ze haar eerste kledingstuk heeft geprint. Haar afstudeercollectie bevat vijf unieke looks die ze thuis zelf heeft afgedrukt met behulp van een 3D-printer. “Ik voel me op mijn creatiefst wanneer ik thuis kan werken. In mijn vertrouwd plekje kom ik tot rust. Zo belemmer ik ook niemand anders en kan ik genieten van mijn vrijheid. Iets wat centraal stond in mijn collectie.” De macht en vrijheid die ze voelde tijdens het proces van haar geprinte collectie, wou ze doorgeven aan rest van de wereld. Daarom kan je op de rug van haar eerste geprinte jasje Liberté lezen. De opvallende rode kleur van het jasje ondersteunt bovendien de liefde voor haar werk.

Vaatwasser als ideale vlekkenverwijderaar Lezen over 3D-printen gaat vlotjes, maar zelf zulke kleding creëren vergt meer kunnen dan alleen je ogen gebruiken. Er kruipen al enkele maanden in het geschikte filament zoeken, de inkt van een 3D-printer. Zoals Karl Lagerfeld niet zonder zijn zonnebril kan, kan een 3D-printer niet functioneren zonder filament. “Ik heb lange tijd geëxperimenteerd met ver-

FOTO’S DARIA RATINER

schillende materialen. Zoals bij het filament PLA (Polylactic Acid) ontdekte ik al snel dat dit hard en breekbaar was. Na een eindeloze maand, had ik een doorbraak met FilaFlex. Het was precies wat ik zocht: sterk én goede kwaliteit. 3D-geprinte kleding voelt ook anders aan dan stoffen kleding. De details in de kleding zijn meer voelbaar. FilaFlex zorgt voor een mooi eindresultaat. Je kan het gevoel vergelijken met rubber. Het is zeer flexibel, maar toch ook zacht. Wanneer je er naar kijkt, lijkt het zelfs een beetje op kant.”

3D-geprinte kleding was je niet in je wasmachine. Toch niet volgens Danit Peleg. Haar vaatwasser is de ideale vlekkenverwijderaar. Neen, dit is geen reclame voor Vanish Oxi Action.

Maar wel voor een keukenapparaat. “De modeshow van mijn nieuwe collectie was juist achter de rug. Het aantal make-up vlekken op de kleding was niet te tellen. Toen ik thuis kwam, wou ik deze er meteen uitkrijgen. Ik wou het materiaal niet beschadigen en als naïeveling probeerde ik eerst water. Er veranderde natuurlijk niets. Ik stond in mijn keuken en opeens zag ik nog mijn overvolle afwas die ik al enkele dagen negeerde.

‘Zou mijn vaatwasser ook kleding kunnen wassen?’, dacht ik.

Met een bang hartje wachtte ik af en wonder boven wonder verdween al de lippenstift en foundation.”

300 uur verder Het ontwerp tekenen is een lang proces. Een creatief uurtje dat verschilt van kledingstuk tot kledingstuk. Daarna komt de 3D-printer aan de beurt. “Toen ik net startte, duurde het zeker driehonderd uur voor het ontwerp uit te werken tot een echt kledingstuk. Nu neemt het nog maar één derde daarvan in beslag. Tachtig uur lijkt misschien een eeuwigheid, maar in mijn ogen vliegt die tijd voorbij.” Doordat de 3D-printer alsmaar sneller en gebruiksvriendelijker wordt, is het een apparaat dat

“Alles wat je je kan bedenken, kan je printen.” De jonge Danit is optimistisch en ziet een grote toekomst voor de 3D-printers in de mode. Ze streeft ook naar meer samenwer-

“Ik wil dat klanten naar mij toekomen en exact zeggen hoe hun ideale kledingstuk eruit ziet” king met de klanten. Zo kan je efficiënt en doelbewust werken. “Nu kopen mensen soms een jeansbroek die niet helemaal volgens hun normen is. Ze dragen het enkele maanden en daarna zien ze in de etalage opeens wel hun droombroek. Hun oude jeansbroek? Die verdwijnt in een hoekje van hun al overvolle kleerkast. Dat wil ik juist vermijden.

Ik wil dat klanten naar mij toekomen en exact zeggen hoe hun ideale kledingstuk eruit ziet.”

Daarom heeft ze in de zomer van 2017 een ‘Design It Yourself ’ optie op haar website toegevoegd.

Nieuwsgierigen kunnen de kleur, de stof en zelfs een woord kiezen van maximaal vijf tekens dat op je gepersonaliseerde kledingstuk komt. Jij ontwerpt het kledingstuk, zij print het. “De vrijheid die ik voelde wanneer ik experimenteerde met 3D geprinte kleding, wil ik ook mijn klanten gunnen. Ik voel me zo dankbaar dat ik een eigen modecollectie heb geprint. Dit allemaal zonder tussenpersoon. Ik maakte zelf de stof waarmee ik de kleding creëer. Zo ontwerp ik originele mode. En dat allemaal vanuit mijn eigen huis. Ik ben ervan overtuigd dat dit nog maar het begin is. Wanneer de technologie evolueert, gaan wij mee evolueren. Binnenkort drukken we allemaal onze eigen kleding thuis af.”

21 INTERVIEW

Klant is koning “Duurzaamheid is zó belangrijk in de modewereld”, benadruk Danit. Dat de mode-industrie hoog in de lijst staat van milieuvervuilers is geen nieuws. Daarom willen vele modeontwerpers daar iets aan veranderen.

Ecologische en duurzame kleding is een stap in de goede richting. Danit Peleg is er volop mee bezig. “Er bestaat zoiets als een Filabotmachine. Die werkt zoals een blender, om bij de keukenapparaten te blijven”, lacht Danit. “Stel je voor: je hebt iets geprint, maar je bent toch niet overtuigd van het resultaat. De Filabotmachine gaat ervoor zorgen dat het kledingstuk wordt versnipperd en creëert een nieuw, weliswaar gerecycleerd, filament.” Zo kan je gemakkelijk weer van nul beginnen en verspil je geen materiaal.

FRIZZED MAGAZINE

je misschien binnenkort in ieders huiskamer zal vinden. “De 3D-printer evolueert en dat valt ook op. Hoe meer we dit apparaat in de media of te koop in een elektrowinkel zien, hoe meer consumenten hierin geïnteresseerd raken. Na een tijd zal het abnormaal zijn om geen 3D-printer te hebben, zoals nu elk huishouden een televisie heeft.”

FRIZZED MAGAZINE

22

INTERVIEW

FRIZZED MAGAZINE INTERVIEW

23

Danit Pelegs schetsen van haar afstudeercollectie ‘Liberty Leading The People.’

Bikini Berlin FRIZZED MAGAZINE

24

Dure, maar wel unieke kleding

BERLIJNREPO

In zwarte drukletters op een groot gebouw in de Budapester Straße in Berlijn schittert de naam ‘Bikini Berlin’. Dat dit geen alledaags winkelcentrum is, kom je meteen te weten wanneer je een stap binnenzet. Het pand heeft een modern, maar toch ook industrieel karakter. Als hipster kom je hier aan je trekken: pop-upwinkels, flagshipstores, koffiebars en gezellige restaurants.

Alleen winkelketens zal je hier niet vinden. Dat past niet in het nieuwe concept van Bikini Berlin nadat ze in 2014 een grondige renovatie hebben ondergaan.

Wij bezochten drie kledingwinkels met elk hun eigen idee van uniek zijn. Maar toch lijken de concepten allemaal een beetje op elkaar. De verkoopsters in de winkels, de ene wat onvriendelijker dan de andere, gebruiken maar al te graag de kleurrijke woorden hip, origineel en vooral uniek.

Adddress Van eigen label tot uitgebreide conceptwinkel TEKST NINA SL AP

FRIZZED MAGAZINE

26

Je wordt verwelkomd door een etalage die er lichtjes arty farty maar vooral heel Duits uitziet. Berlijn mag dan wel de toekomstige grote modestad zijn, maar het is een beetje algemeen geweten dat de Duitsers niet altijd de beste stijl hebben. Je kan het vergelijken met het, naar mijn mening, ALLERlelijkste kledingmerk Desigual gecombineerd met Dr. Martens. Tezamen, VERSCHRIKKELIJK, maar haal de Desigual-achtige stukken weg en je hebt de perfecte basis om jezelf te profileren als ‘alternatief’, ‘rebels’ en vooral ‘iemand met een sterke persoonlijkheid’. Het is dus een kwestie van op de juiste manier combineren en wegblijven van de té Duitse stukken.

BERLIJNREPO

Van elke maat maar één stuk Nadat ik de kans kreeg om zelf even door de winkel te wandelen word ik begroet door de verkoopster. “Hallo kann ich dir helfen?”, maar de Duitse taal klinkt net zo onbekend als Chinees voor mij. “Hello sorry, I don’t speak Dut- uhh German”, antwoord ik een beetje ongemakkelijk. Cathrin, de vaste verkoopster, vertelt dat Adddress in 2003 als conceptstore werd opgericht. “Andreea Vrajitoru is een Roemeense ontwerpster die in 2003 haar eigen label heeft opgericht in Berlijn. Het is begonnen als een kleine conceptstore in de wijk Mitte waar ze enkel haar eigen ontwerpen verkocht. Ondertussen zijn er vier locaties waar naast haar eigen collectie ook heel veel andere kledingmerken worden verkocht.”

Het concept van de winkel is dat er maar één stuk van elke maat is. De eigenares Andreea kiest elk seizoen heel zorgvuldig alle kledingstukken uit die ze wil verkopen in de winkel. “De meeste merken die we verkopen zijn Deens of Duits. Wood Wood en HENRIK VIBSKOV zijn twee Deense merken die het best verkopen in onze winkel.

De kleding die we verkopen is net iets gewaagder en alternatiever. Daarom is er van

Typische Duitse stijl De winkel is eerder aan de kleine kant, maar wel volgepropt met zo veel mogelijk kledingrekken. Alle rekken zijn perfect volgens kleur gecoördineerd. De neutrale tinten hangen bij elkaar net zoals de koraal-roze tinten. Een roos met zwart bomberjasje trekt mijn aandacht. ‘380 euro’, ik slik even. Als je er een maand voor spaart, kan je dat geld er zeker aan uitgeven, maar hier kan een student duidelijk niet wekelijks komen winkelen. Naast dat bomberjasje hangen er ook heel veel kledingstukken die mij absoluut niet kunnen smaken. Jassen die eerder op grote zwarte gewaden lijken en de befaamde kakbroeken die iedereen in de lagere school op sportdag droeg. Aldus de typische Duitse stijl.

De alternatieve stijl van de winkel past perfect in het thema van het winkelcentrum.

Toen Bikini Berlin in 2014 opgericht werd, bezochten de conceptontwikkelaars de wijk Mitte om hun idee te vertellen aan de handelaars daar. “Andreea was al een tijdje aan het denken om een nieuwe winkel te openen en toen de oprichters hun concept kwamen verkopen, vond ze het concept perfect passen bij Adddress. De winkel in Bikini Berlin is kleiner dan de andere locaties waardoor de klanten persoonlijk geholpen kunnen worden”, vertelt Cathrin.

Voorlopig laat ik het bomberjasje hangen, maar de volgende keer dat ik in Berlijn ben, kom ik zeker terug. In Adddress vind je statementstukken die je nergens anders vindt, maar je moet er het geld wel voor over hebben. Het is fijn om er nog eens van bewust te worden gemaakt dat je niet altijd moet shoppen bij de grote winkelketens omdat het zo goedkoop is, maar dat je ook kan sparen voor stukken die veel langer meegaan en niemand anders heeft.

FRIZZED MAGAZINE

27 BERLIJNREPO

elk kledingstuk maar één van elke maat te koop. Andreea wil niet het risico lopen om te veel overschot te hebben”, vertelt Cathrin.

Studio 138 Geen alledaagse kledingstukken TEKST FEMKE DE SCHRIJVER

Aan de kassa zit een jonge vrouw met een nonchalant staartje in haar donkerbruin haar. Ze heeft een strenge blik en kijkt niet op wanneer er klanten binnenkomen om even goeiendag te zeggen. Haar gefronste wenkbrauwen zijn momenteel het enige teken van leven. De winkel zelf met als naam Studio 138 komt ook redelijk strak over door de witte kleur die overheerst. De houten tafels waar de sieraden liggen te pronken vallen meteen op. Dit doorbreekt de kille sfeer.

FRIZZED MAGAZINE

28 BERLIJREPO

Jonge talentvolle ontwerpers “Twee en een half jaar geleden startten mijn vrienden en ik een pop-upwinkel, genaamd Pop-up Fashion Berlin. Na het succes hiervan zijn we naar Bikini Berlin verhuisd om daar een pop-up te starten”, vertelt Samantha die zich rechtzet van haar piepende stoel. Ze weet exact wat ze wil bereiken met haar winkel. Ze is niet alleen de manager van deze winkel, maar ook de ontwerpster van één van de merken in haar winkel Studio 138. “Van deze winkel ben ik nu ongeveer een jaar manager. In de popup van mijn vrienden verkocht ik al mijn kledinglijn ‘I Dream of Shapes’, maar nu heb ik meer ruimte om mijn kledinglijn uit te breiden en nog meer te etaleren. Ik ben dage-

lijks bezig met Studio 138. De ene dag heb ik het enorm druk met het papierwerk dat je als manager goed moet bijhouden en de andere dag ben ik creatiever aan het werk doordat ik wat kledingstukken schets.”

Studio 138 focust vooral op jonge, talentvolle ontwerpers, zowel Berlijnse als internationale ontwerpers. “We bieden een platform aan voor jonge, maar vooral onafhankelijke merken. Ontwerpers die een kans willen wagen om zich op de Berlijnse markt

Hoog prijskaartje Wanneer je door de rekken kijkt, die de industriële stijl uitademen van Bikini Berlin, en elk kledingstuk voorzichtig aanraakt, is het moeilijk om ook niet even een blik te werpen op het prijskaartje. Je moet hier naar kijken zoals je een pleister zou verwijderen: snel en in één ruk. 1250 euro voor een kleedje. Wie kan dat nu betalen? Wie wil nu zoveel geld neertellen voor één kledingstuk? “Onze winkel heeft een zeer breed bereik. Er komen zowel jonge, modebewuste klanten onze winkel binnen op zoek naar kledij en accessoires als een iets ouder publiek van rond de vijftig jaar. Deze mensen kopen dan ook gemakkelijker meerdere stuks doordat ze zich dat kunnen veroorloven”, vertelt Samantha.

Gelukkig kan je nog altijd investeren in de sieraden. Die kosten ongeveer vijfendertig euro en zijn hun prijs waard. De duurdere designerstuks zullen voor een volgende keer zijn.

29 BERLIJNREPO

Unieke mode Als klant wandel je hier niet zomaar binnen om een basic outfit samen te stellen. De prijs zou je al kunnen tegenhouden om zelfs een hele outfit te kopen. De verschillende kleuren en tekeningen die zich op een kledingstuk bevinden springen in het oog. Ook de opstelling van de winkel komt zeer netjes en steriel over. Per rek hangt er een wit vierkant kaartje waarop het merk van die kledinglijn te lezen is. “Onze klanten komen naar Studio 138 op zoek naar zeldzame stukken. Unieke mode is ons uithangbord”, vertelt Samatha. “Het heeft me ook veel tijd en moeite gekost om de juiste inrichting te vinden die past bij het concept van de winkel en bij die van Bikini Berlin. De interactie met onze klanten is ook heel belangrijk. Ik veranderde de inrichting wekelijks om zo vast te stellen welke indeling het best paste bij onze klanten en welke zij prefereerden.”

Maar hoe onderscheidt Studio 138 zich van de andere conceptwinkels in Bikini Berlin? Want elke kledingwinkel in Bikini Berlin focust zich op de modebewuste klant die niet naar een alledaags stuk grijpt. Toch is Samantha ervan overtuigd dat Studio 138 origineel uit de hoek kan komen. “Onze nauwkeurig samengestelde selectie van ontwerpers zorgt ervoor dat we een uniek karakter creëren hier. Ik ben heel perfectionistisch en zal dus niet zomaar elke kledinglijn verkopen.”

FRIZZED MAGAZINE

te plaatsen. Dat vergt veel moed en durf, daarvoor zijn wij er dus om hun steun te bieden.” Een principe dat perfect aansluit bij het specifieke denkbeeld van Bikini Berlin.

Deze concept mall wil elke creatieveling de kans geven om hun ideeën uit te werken.

Live Network Fashion Art LNFA het nieuwe DKNY TEKST ARKLE CL ARKE

FRIZZED MAGAZINE

30 BERLIJNREPO

De hippe conceptstores op de eerste verdieping zijn nogal intimiderend.

Ze stralen allemaal iets unieks uit en dat je pas uniek bent als individu als je de kleding draagt die alleen zij verkopen. Met een paar Adidas Original witte sneakers en outfit van Zara ben je in dit winkelcentrum eerder aan de ‘basic white girl’ kant.

De laatste winkel op de eerste verdieping is LNFA. De meest uitnodigende winkel in de rij. Alles is net iets minder strak en straalt meer warmte uit. Een georganiseerde chaos. Links vooraan in de winkel is er ook een fotostand. Je kan een vintage make over ondergaan en achteraf foto’s laten drukken op allerlei voorwerpen. Hoewel de foto’s knap zijn, weet ik niet hoeveel mensen behoefte hebben aan een katoenen tas met een foto van zichzelf op. Ook alle verkoopsters in de winkel lachen vriendelijk als je passeert. Vriendelijker dan in sommige andere winkels in dit winkelcentrum. Na enkele minuten rondkijken komt ook effectief de eerste verkoopster aangewandeld.

“Can I help you with anything?”, vraagt een kleine vrouw ook met diezelfde glimlach.

Een rustmoment De vrouw blijkt niet alleen verkoopster maar ook eigenares te zijn van de winkel: Sevil.

Ze gaat even zitten in een gezellig verstopt zithoekje om te praten over de winkel. Het is een beetje een verborgen parel die niet meteen opvalt als je binnenkomt. Een plaats om even tot rust te komen in de wereld van conceptstores. Er staat een houten tafeltje met enkele magazines en de zetels waar je kan gaan zitten, ze bestaan uit houtenpaletten.

“We maken ons interieur zelf ”, vertelt ze niet onterecht met trots. “Alles wat hier staat, is eigenhandig door mij of een van mijn medewerkers in elkaar gestoken. We wilden hier een ruimte creëren waar klanten even tot rust kunnen komen.” Aan de muren hangen ook een twintigtal fotocanvassen en tegen de ruit staan rekjes met nog meer

FRIZZED MAGAZINE

canvassen. “Die verkopen wij hier ook in samenwerking met lokale fotografen. Ik wilde hen de mogelijkheid geven om hun foto’s nog eens extra tentoon te stellen.”

LNFA De naam LNFA staat voor Live Network Fashion and Art. Een idee van Sevil zelf.

“Iedereen kent vandaag DKNY dus hopelijk wordt LNFA ook zo een begrip”, lacht ze. “Omdat LNFA zoveel aspecten heeft zijn we een microkosmos, een LNFA-wereld eigenlijk.” Het bedrijf naast een kledingwinkel is ook een pr-agentschap. “Dit zijn eigenlijk de vier woorden die ik het meest associeer met mijn onderneming. We zijn een microkosmos met alles wat we doen en zijn.”

LNFA ontstond als evenement voor jonge, vooral Berlijnse modeontwerpers om hun nieuwe collecties te tonen aan de wereld. “Jonge ontwerpers hebben vaak geen geld en bekendheid genoeg om mee te doen aan evenementen als Fashionweek. Ik heb beslist dat ik daar iets aan wilde veranderen. Daarom ben ik begonnen met het event om hen de kans te geven hun collecties te tonen aan de wereld en om te netwerken”, zegt Sevil.

“Na drie succesvolle edities van ons evenement wilde ik meer. Ik wilde een vaste winkel. Toevallig contacteerde Bikini Berlin mij of ik hier wilde openen en ondertussen zijn we al een dikke vier jaar verder.”

Bikini Berlin “Dit is de enige plaats waar ik ons concept echt tot uiting zie komen”, verklaart Sevil.

En als je rond je kijkt, begrijp je volledig wat ze bedoelt. De manier waarop de winkel is aangekleed is duidelijk verschillend dan die van de gemiddelde winkel op de Antwerpse Meir. De rekken zijn metalen buizen die vasthangen aan het plafond met gerafelde koorden en op de vloer plakken ducttape pijlen richting de pashokjes. En ook

BERLIJNREPO

31

al ben je de ketens van de Antwerpse Meir gewoon voel je hier bijna meer op je gemak dan in een gemiddelde Zara. Waar het merendeel van de verkopers je het gevoel geeft dat je dankbaar mag zijn dat je überhaupt iets mag kopen in hun winkel.

“Ze zijn ook fijne verhuurders als ik eerlijk ben”, gaat Sevil verder. “We organiseren hier events en feestjes, soms tot in de vroege uurtjes en dat is helemaal oké voor hen. Ik ben er zeker van dat dit op weinig andere plaatsen kan. We doen dit ook om ons toch te onderscheiden van de andere conceptstores in het gebouw.” Al vind ik dat er wel een duidelijk onderscheid is tussen alle winkels op deze verdieping. “Mijn winkel moet een ervaring zijn die iets unieks aanbiedt, waar je altijd meer van wilt”, sluit Sevil af.

FRIZZED MAGAZINE

32

Krijtborden De winkel is alleszins de moeite om gewoon eens rond te neuzen ook al heb je misschien niet het budget om hier effectief je volgende winterjas te kopen. Een leuk detail is dat er ook oog voor detail is. De ontwerpers krijgen bijvoorbeeld allemaal hun eigen rek waar met een krijtbordje duidelijk wordt gemaakt dat dit hun kledij is. Een mooi eerbetoon aan hun werk. De winkel is een belevenis en dat is precies wat Sevil wilt. “Ik wil dat mijn winkel echt een ervaring is die je steeds opnieuw wilt beleven.”

FOTO’S ARKLE CL ARKE & NINA SL AP

BERLIJNREPO

Maar volgens ons ligt het probleem erbij dat bijna alle winkels heel onbekend zijn. Een winkelcentrum met enkel onbekende winkels, daar gaat niemand naartoe. En bovendien is een nieuw en ongekend concept starten niet gemakkelijk.

FRIZZED MAGAZINE

Het succes waarop conceptontwikkelaars Caroline De Jager en Carola Janssen hadden gehoopt is niet helemaal bereikt. De bezoekersaantallen vallen vier jaar na de opening van Bikini Berlin nog steeds tegen en vooral het oudere publiek bezoekt het winkelcentrum. Waar is het dan misgelopen? Het winkelcentrum heeft een mooi uitzicht op de Berlijnse Zoo waardoor veel (groot)ouders met hun kinderen enkel daarom binnenkomen. Bovendien zorgt het gebrek aan WiFi er deels voor dat het jongere publiek wegblijft. Volgens Carolina en Carola ligt het groot probleem bij het centrummanagement. Het management heeft er beveiligers ingezet die ijsberend rondlopen en handelaars beboeten die hun winkel niet op tijd openen. Zo passen ook de schoonmakers niet bij de uitstraling van het winkelcentrum. Dat staat er te lezen op retailtrends.nl.

33 BERLIJNREPO

Bikini Berlin, toch niet zo’n succes?

“Na de modeshow van Prada voelde ik me een écht model” Louise Robert zet haar eerste stappen op de catwalk TEKST & FOTO’S FEMKE DE SCHRIJVER

FRIZZED MAGAZINE

34

Full time model of toch proberen om het modellenen studentenleven te combineren? Een keuze die de achttienjarige Louise Robert uit Dendermonde moest maken deze zomer.

Haar verhaal startte bij Zara in Antwerpen, maar haar carrière begon bij Prada in Milaan.

INTERVIEW

In de overdekte winkelstraat Galleria Vittorio Emanuele in het hartje van Milaan loopt een Vlaams meisje haar eerste modeshow. Amper zeventien jaar en Louise Robert showt de Prada Cruise collectie op een zondagnamiddag. Met vlechtjes en een zwarte pluim in haar haar lijkt Louise een beetje op een Vlaamse Pocahontas. Nu weten we meteen waar Prada’s creatieve directeur en tevens CEO Miuccia Prada haar inspiratie vandaan haalde. Het hele eerste weekend van mei vertoefde Louise in de modestad Milaan.

“Vrijdag stond in het teken van hair & make-up, zaterdagvoormiddag paste ik de ene outfit na de andere onder het toeziend oog van de stylist. Zaterdagavond was het de officiële fitting met alle andere modellen. Alles wordt dan op maat aangepast en ikzelf zag voor de eerste keer het eindresultaat.” Ze heeft al twee stresserende dagen achter de rug, maar la pièce de résistance was pas zondag. Een dag waarop andere meisjes uitslapen of nog op het laatste moment taken afmaken, maar Louise moest werken. Haar mama was dan wel bij haar in Milaan, maar tijdens de modeshow stond ze er alleen voor. “Ik was drie dagen superzenuwachtig en ik

wist ook niet wat te verwachten van zo’n modeshow. Alle ogen zijn op je gericht als model en als nieuw gezicht krijg je nog extra aandacht. Uiteindelijk heb ik er wel echt van genoten.”

Sociale media Welke kledingstukken je zeker in je kleerkast moet hebben, zie je tijdens de modeshow. Fashion Week is hét evenement voor modeliefhebbers. Spijtig genoeg geraak je er niet zo gemakkelijk binnen.

Geen nood, want Louises looks van op de catwalk kan je bewonderen op haar Instagram. Na elke show krijgen haar volgers foto’s te zien van haar outfit en voor welk haute couture-merk ze liep. “Pas na mijn eerste show voor Prada heb ik een modellenfoto gepost op Instagram. Dan voelde ik me een écht model. Ik had een gevoel dat ik iets bereikt had en mijn onzekerheid over mijn ‘ander leven’ was verdwenen. Ik kon al veel vroeger mijn leven als model

“Je moet tegen kritiek kunnen als model, maar dat is niet altijd even gemakkelijk” delen op de sociale media, maar ik voelde me nog te onzeker in de beginfase. Mijn grootste angst is een vals idee creëren op sociale media, daarom heb ik zo lang gewacht om mijn eerste foto te posten.”

Je moet tegen kritiek kunnen als model, maar dat is niet altijd even gemakkelijk.

De reacties op haar Instagramfoto’s zijn tot nu toe positief doordat ze vooral complimenten krijgt van haar vrienden. Maar achter iemand zijn rug praten is snel gebeurd. “Ik hoorde van een andere model dat ik een strenge, boze blik heb en dat er zelfs geen lachje vanaf kan. Of ik hoor ook vaak: ‘Zij lijkt me niet intelligent.’ Ik probeer daar boven te staan en geniet van de kansen die ik al heb gekregen.”

INTERVIEW

35

FRIZZED MAGAZINE

Soms moet je ook kleine veranderingen maken aan je uiterlijk. Een deeltje van jezelf veranderen. “Eén keer hebben ze mijn haar een beetje korter geknipt voor een modeshow. Ik ben het gewoon om lang haar te hebben, dus zelfs die kleine verandering was even wennen.” Het is niet evident om zomaar je uiterlijk aan te passen aan iemand anders zijn ideaalbeeld. Als model moet je eruit springen ofwel mee in de pas lopen met al de andere modellen. “Drastische aanpassingen aan mijn uiterlijk zou ik niet zonder nadenken doen. ‘Is het dit wel waard? Verbetert het mijn look als model?’ Die twee vragen spoken dan door mijn hoofd en als ik daarop ‘ja’ kan antwoorden, laat ik de stylist zijn ding doen.”

“Een carrière als model? Ik weet het niet.

Zolang ik het kan combineren met mijn studies ben ik al blij. Het leven als model is ook druk! Zeker tijdens Fashion Week, ik liep mezelf bijna voorbij. Ik denk dus niet dat ik een carrière als model ga uitbouwen. Natuurlijk weet ik niet wat de toekomst nog gaat brengen. Ik voel me vooral vereerd dat ik nu model kan zijn.”

FRIZZED MAGAZINE

“Het leven als model is ook druk! Zeker tijdens Fashionweek, ik liep mezelf bijna voorbij”

37 INTERVIEW

De modewereld is een harde wereld Als model loop je constant in de kijker.

Je gezicht en je lichaam zijn je werk. Dat merkte Louise meteen in levende lijve toen ze gescout werd. “Terwijl ik winkelde in de Zara op de Meir in Antwerpen werd ik aangesproken door de booker van Ulla Models. Ik wist niet wat me overkwam. Ik was amper dertien jaar en er werd me gezegd dat ik het gezicht had van een model. Flits! Opeens werd er een foto van mijn gezicht genomen en wisselden we onze gegevens uit.” Een paar dagen later kreeg Louise een mailtje dat ze was uitgenodigd voor een gesprek op het bureau van Ulla Models. Alleen was er één probleem: Haar ouders vonden haar veel te jong om nu al in de modellenwereld terecht te komen. “Mijn ouders stelden het gesprek enkele maanden uit. Ze moesten even kunnen wennen aan het idee dat ik, hun oudste dochter, misschien wel als model zou kunnen werken.” Toch waren haar ouders trots op hun dochter toen ze de foto’s van haar eerste shoot te zien kregen. “Tijdens het gesprek met Ulla Models werd ik van top tot teen opgemeten en werd ik van alle kanten gefotografeerd. Nadien heb ik hier en daar een kleine opdracht gedaan en gewerkt voor minder bekende merken. Maar mijn eerste officiële en ook meteen internationale opdracht was voor Prada.”

O P I N I E

Balenciaga verrast iedereen met hun Crocs lookalikes. Fashionweek is geen dutjestijd, maar een heuse wake-up call voor modeliefhebbers. Zeker tijdens de Balenciagashow. Hun lentecollectie doet ons al denken aan tropsische temperaturen. De gaten in deze plastic schoenen laten wat lucht door of zijn ideaal om je oude pins in kwijt te kunnen. Haal je oude prullen maar al tevoorschijn. Want voor lelijke schoenen moet je nu al 720 euro en je waardigheid opgeven. Crocs zijn weer hip en we kunnen er niet omheen. Het woord Crocs alleen al doet me rillen. Mijn afkeer hiervoor is misschien zelfs groter dan witte kousen dragen in sandelen.

Het is bovendien niet de eerste keer dat Balenciaga van iets lelijks iets hips probeert te maken. Hun extra-large tote bag leek verdacht veel op de bekende Frak-

ta-tas van Ikea. Alles van de blauwe kleur tot de dubbele schouderriem is exact hetzelfde. Het enige verschil? De schandalige dure prijs. 2000 euro in plaats van 60 cent. Ook het groene vuilniszakhemd is altijd leuk voor degenen die niet weten te wat doen met hun geld. Je geld wegsmijten in de vuilniszak of er gewoon één dragen. Er is wel één voordeel aan: het hemd is waterafstotend. Voor je volgende fashionstatement ben jij wel voorbereid op regen.

Oké, deze schoenen zijn meer geschikt als afdankertjes voor de bomma, maar ze zitten wel comfortabel. Daarom wou iedereen ze ook meteen in hun winkelmandje zwieren. Alleen waren sommigen hiermee te laat. De Balenciaga X Crocs waren al uitverkocht voor ze eigenlijk te koop waren op de webshop van het Amerikaanse warenhuis Barneys. Birkenstocks, UGG’s en nu de comeback van de Crocs. Onflatterend? Ja! Maar je koopt eindelijk eens een schoen die goed zit. Alleen Louboutins in je schoenenkast is ook geen pretje. Als fashionista moet je soms je grenzen verleggen: een jas dragen bij warm weer, want “Euh dat is deel van mijn outfit.” Dus ik denk dat een paar gele of roze Crocs dragen er wel net nog bij kan. Alles voor Instagram, toch?

De modewereld zal ons altijd versteld doen staan. Nu lopen we te pronken met Crocs aan onze voeten. Wie weet dragen we binnen twee jaar weer allemaal fier een bolero. Maar zijn wij eigenlijk niet de losers? Want wij kopen al die dure rommel.

FEMKE DE SCHRIJVER

41 OPINIE

Namaak Crocs die recht uit de schoenencollectie van de Zeeman komen. Dat is op zijn zachtst gezegd de beschrijving van de nieuwe rubberen platformmuiltjes van Balenciaga. De samenwerking tussen Balenciaga en Crocs is een verrassing voor elke modeliefhebber. Voor 720 euro kunnen deze zweetschoenen al in je schoenenkast staan. Maar laten we eerlijk zijn: hebben we er daarvan al niet genoeg? Toch waren deze in een mum van tijd uitverkocht. Balenciaga doet het weer.

FRIZZED MAGAZINE

BALENCIAGA VERANDERT MODEWERELD: DURE ROMMEL IS IN

Van onder het stof Spannend: latex Elke maand wordt één lapje stof in de spotlight gezet. De basis van elk kledingstuk, de reden waarom je net dat kledingstuk wil kopen. Kwaliteit is belangrijk en daarom is het ook interessant om de geschiedenis of enkele merkwaardige feitjes hierover te kennen.

TEKST FEMKE DE SCHRIJVER, NINA SL AP & ARKLE CL ARKE ILLUSTRATIE ARKLE CL ARKE

FRIZZED MAGAZINE

42 FORMAT

Fetisj fashion Latex wordt nu vooral geassocieerd met SM en seksueel fetisjisme. John Sutcliffe was in de jaren zeventig een bekende modeontwerper van fetisjmode met een voorliefde voor latex en lederen catsuits, mantels en gasmaskers. Sutcliffe is ook de oprichter van het fetisjmagazine AtomAge waar veel van zijn kleding werd getoond. Door John Sutcliffe ontstond er een bloeiende fetisj-kledingindustrie in Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Duitsland en in veel meer delen in de wereld. Het is ook dankzij hem dat er fetisj-evenementen zijn ontstaan en dat veel mensen zich zijn beginnen kleden in latex kelding. In 2010 verscheen er het allereerste boek ‘Dressing for Pleasure’ over John Sutcliffe en zijn magazine AtomAge. Het boek presenteert de meest verbazingwekkende beelden van alle nummers van AtomAge. Brazilaanse rubberboom Latex wordt oorspronkelijk gemaakt van het sap van de Braziliaanse rubberboom, maar tegenwoordig gebruikt men meer synthetische latex. De meeste kledij wordt gemaakt van bladlatex. Uit grote vellen latex worden de juist patro-

nen gesneden en aan elkaar gelijmd tot het gewenste kledingstuk. Er komt dus geen naald en draad aan te pas. Latex is van nature transparant en kan gekleurd worden in alle kleuren. Maar sommige kledingstukken worden gemaakt van gegoten latex. Een vorm wordt in een vat vloeibare latex ondergedompeld en lange tijd gedroogd. Voor kledingstukken zoals handschoenen, sokken en een kap is deze techniek beter omwille van de ronde vormen.

Aantrekkken met glijmiddel Jij trekt geen latex aan, maar latex trekt jou aan. Deze stof plakt letterlijk op het lichaam. De stof zuigt zich vast en deze kan alleen worden losgetrokken om ze dan ergens anders op het lichaam te plakken totdat ze goed zit. Latex gemakkelijk aankrijgen? Dan is een flesje siliconenglijmiddel vanaf nu ook een must in de handtas van elke latexdragende vrouw.

Het glijmiddel zorgt ervoor dat de latex gemakkelijk aanglijdt. Zeker wanneer je daarvan wat op zowel je lichaam als op je kledingstuk smeert.

Zo was je latex Latex is een delicate stof die waarschijnlijk vaker in de kleerkast ligt dan dat ze wordt gedragen. Daarom is het belangrijk om voorzichtig om te springen met latex en de stof goed op te bergen. Een zwarte kledinghoes is de ideale plaats om een latex kledingstuk in te bewaren. Zo komt de stof niet in contact met licht noch lucht, wat het zou kunnen beschadigen.

Wanneer je latex wil wassen, neemt dit wat tijd in beslag. Deze stof reageert het best in handwarm water met een scheutje van het afwasmiddel Dreft. Na enkele minuten latex te wassen, spoel je het schuim van de stof met proper water. Hierna nog één wasbeurt met handwarm water én een paar druppels Vivishine (latex afwasmiddel). Daarna is het tijd om de gewassen latex af te drogen met een handdoek en 24 uur te laten uitdrogen op een kledinghanger.

200 jaar latex 1818 De Schot James Syme vond in 1818 een methode uit om kledij waterdicht te maken en hiermee waren de eerste stapjes richting latexkledij gezet. Twee jaar later begon hij te experimenteren met regenjassen. In de jaren die volgden werd er geëxperimenteerd met de mogelijkheden die rubber kon bieden op vlak van mode.

1960

In de jaren 60 werd latexkledij populair dankzij Diana Rigg die een latex catsuit droeg in The Avengers film.

1970

Pas vanaf de jaren 70 werd latex echt geïntegreerd in de collecties van de bekende designers zoals Vivienne Westwood en Malcom McLaren.

2009

Latex outfits linken we ook aan enkele iconische momenten uit de recente geschiedenis, zoals de rode jurk die Lady Gaga droeg voor haar ontmoeting met de koningin van Engeland.

2013

Latex blijft altijd een boeiende stof voor ontwerpers om te gebruiken. Het gebruik van latex wordt al snel als gedurfd gezien. Zoals de zomercollectie van Oscar de la Renta in 2013 die veel aandacht kreeg omwille van de latex stukken.

2018 En het meest recente voorbeeld van latex werd gedragen door Beyoncé tijdens haar Coachella optreden dat wereldwijd bekeken werd.

“Everything comes and goes back to Antwerp” Schoenenlabel Adult Antwerp viert binnenkort haar eerste verjaardag TEKST NINA SL AP FOTO’S NUCHA JAITIP VOOR ADULT ANTWERP

Raphaële Lenseigne studeerde vorig jaar af aan de Antwerpse Modeacademie en lanceerde twee maanden later het schoenenlabel Adult Antwerp met Shone Puipia, die een jaar daarvoor ook afstudeerde aan de Antwerpse Modeacademie. “Op school hebben we geleerd om een sterke persoonlijkheid te ontwikkelen in onze collecties en we wilden dat blijven doen met Adult Antwerp.”

FRIZZED MAGAZINE

In september 2017 toonden ze nog maar hun eerste collectie tijdens de fashionweek in Parijs en nu hebben ze al een samenwerking met een bekend kledingmerk. “MAISON the FAUX contacteerde ons meteen na onze eerste show in Parijs met de vraag of we wilden samenwerken”, vertelt Raphaële. Elke collectie heeft een eigen uniek concept dat ze zelf hebben bedacht. “We willen dat onze schoenen een sterke visuele identiteit hebben, we willen dat mensen het verhaal zien.”

44

Wanneer begon het idee om samen een schoenenlabel te starten?

INTERVIEW

“Shone en ik werkten op school al een tijdje samen met dezelfde fabrikant in Thailand en we waren allebei enorm geïnteresseerd in schoenen. Schoenen waren altijd ook een belangrijk onderdeel van onze collectie op school en na het eerste jaar dat we met die fabrikant werkten, merkten we dat de prototypes heel succesvol waren en dat we een kleine productieketen konden starten. Dus toen ik vorig jaar in mijn master zat en Shone al was afgestudeerd begonnen we met de naam Adult Antwerp naar buiten te komen, maar het merk bestond toen nog niet echt. De echte lancering van ons schoenenlabel was tijdens de fashionweek in Parijs in september waar we onze eerste echte collectie toonden.”

Wat betekent de naam Adult Antwerp?

“Er zijn verschillende manieren om het te bekijken. De eerste is heel persoonlijk. Toen we begonnen met Adult (Antwerp) was ik mijn master aan het beëindigen en ons label vertegenwoordigt dat een beetje: de overgang naar volwassenheid. Maar de naam is ook strategisch gekozen. Het is een korte naam die goed klinkt en het is makkelijk om uit te spreken in alle talen. Volwassen worden en coming of age is een heel persoonlijke ervaring die iedereen meemaakt. We vonden het belangrijk dat het een woord was dat iedereen begrijpt, maar dat het ook een concept is dat iedereen in elke cultuur kent.”

“Wij zijn allebei afgestudeerd aan de Antwerpse Modeacademie en ons schoenenlabel is heel erg beïnvloed door de mensen die we op school hebben leren kennen. Onze eerste ontwerpen voor Adult zijn zelfs ontwerpen die we op school hebben gemaakt voor onze collecties. Antwerpen is voor onze ontwikkeling als persoon en als volwassene heel belangrijk geweest. Adult kon nergens anders zijn geboren dan in Antwerpen. Everything comes and goes back to Antwerp.”

Maken jullie schoenen voor een specifieke doelgroep?

“Een van de belangrijkste concepten van Adult is dat elk paar schoenen, ongeacht de hoogte van de hak, in elke maat verkrijgbaar is. Van 36 tot 46. Voor een man kan het zijn eerste echte paar hoge hakken zijn dat gemaakt is voor mannen, en niet gewoon een grote vrouwenmaat. Antwerpen heeft een grote dragqueengemeenschap en ook op school hadden we de gewoonte om ons altijd op te kleden en veel jongens dragen dan ook hakken. In het begin wilden we ontwerpen voor mensen die willen opvallen en anders willen zijn, zoals onze vrienden op school. Maar nu merken we dat onze doelgroep veel breder is.”

INTERVIEW

45

FRIZZED MAGAZINE

Wat is het verhaal achter jullie schoenen?

“Elke collectie heeft een eigen concept en we proberen altijd te verwijzen naar de dragworld gelinkt aan coming of age en volwassenheid. Onze eerste officiële collectie was de Spring Summer 2018 collectie. We haalden onze inspiratie bij een fresco van de Saffraan Verzamelaars uit de Klassieke Oudheid. Jonge vrouwen verzamelden saffraan die diende als pijnstiller tegen menstruatiepijn en zo is saffraan een symbool voor volwassen worden. We creëerden prints geïnspireerd op het fresco waarbij de de verf precies afschilftert net als op het fresco. We probeerden dat te linken met de reveal tijdens een dragshow. De reveal is heel dierbaar in de dragcultuur.

Het idee is dat een dragqueen iets draagt dat evolueert tijdens de show en zo linkten we dat met de print die vervaagt en laat zien wat eronder zit.”

Adult Antwerp heeft een samenwerking met MAISON the FAUX, een Nederlands kledingmerk met visuele kritiek op de huidige mode-industrie. Het merk vertegenwoordigt een nieuwe kijk op mannelijkheid en vrouwelijkheid en ontwerpers maken humanwear met een groot gevoel voor humor en zelfspot.

Jullie hebben een samenwerking met MAISON the FAUX, hoe is die begonnen?

46

“De schoenen ontwerpen was heel leuk. Zij legden het concept van hun collectie uit en toonden ons enkele ideeën voor de schoenen.

Wij ontwierpen dan de schoenen en als we een interessant resultaat hadden, lieten we dat aan hen zien en zij gaven hun mening en feedback. Wij hebben dus de schoenen gemaakt en ze worden ook verkocht als Adult schoenen.”

INTERVIEW

FRIZZED MAGAZINE

“Maison The Faux contacteerde ons meteen na onze eerste show in Parijs in september. Ze hadden ons een bericht gestuurd dat ze ons al een tijdje volgden en met ons wilden samenwerken. Ze maken enkel kleding, geen schoenen en dus wilden ze met ons schoenen ontwikkelen. Maison The Faux heeft ook een soort genderfluïde identiteit en dat past perfect bij ons. Niet veel merken maken hoge hakken voor mannen want dat is moeilijk om te maken, maar wij maken dat dus wel. Daarom wilden ze met ons samenwerken.”

Hebben jullie het afgelopen jaar veel moeiljkheden ervaren?

“Shone en ik hadden vertrouwen in Adult toen we ermee begonnen want we hebben zeer complementaire eigenschappen, we vullen elkaar echt aan. Shone is heel georganiseerd, helder van geest, heel strikt en ik ben meer het vuur. Difficulty is something that comes from the projection of the task that you have to do. De balans tussen ons is perfect en zolang we op elkaar kunnen rekenen lukt het perfect.”

“Het eerste seizoen wou ik met professionele verkopers werken, ik wilde onze schoenen echt in winkels verkopen. Op de designerbeurs in Parijs in september ging ik naar zo’n verkopers om een deal te proberen sluiten, maar ik was juist twee maanden afgestudeerd en ik had absoluut geen idee waar ik aan begon. De ervaring met die verkopers was een van de meest brute in heel het process.

Die verkopers zijn extreem druk tijdens de fashionweek en het kan ze eigenlijk niet schelen wat je zegt want ze hebben dat al zo vaak gehoord sinds het begin van de week. Ze zijn heel voorzichtig met jonge merken en jonge ontwerpers want ze willen niet het risico nemen om hun geld ergens in te investeren en dan verlies te draaien. Daarom besloten we om ons te focussen op rechtstreekse verkoop en dit gaat veel beter.”

“Rechtstreeks verkopen aan onze klanten is veel rustiger omdat je communiceert met iemand die je schoenen écht wil dragen en zijn geld er aan wil uitgeven. Maar onze schoenen zijn duur en dat maakt het soms moeilijk om ze te verkopen. Wij bieden een origineel ontwerp, heel goede kwaliteit en onze schoenen worden in een kleine oplage gemaakt. Die drie factoren zorgen ervoor dat onze schoenen zo duur zijn. Wij zijn op zoek naar de mensen die één keer peer jaar een paar kopen en zich helemaal identificeren met ons concept en het verhaal van Adult.”

Is er een bepaald moment waar je heel blij en fier op terugkijkt?

“De dag dat we Adult Antwerp officieel hebben gelanceerd, was dezelfde dag dat Vogue Nederland zijn eerste exemplaar met de samenwerking van Vogue België uitbracht. Het werd als een hele grote lancering beschouwd. Vogue België contacteerde ons die dag om een interview over Adult te doen en onze collectie te laten zien. Voor ons was dat echt een groot moment, ik herinner mij

dat ik mij zo unbeatable voelde. Als de eerste uitgave van Vogue België iets wil doen met ons, betekent dat dat we iets interessants te bieden hebben.”

Zijn er nog doelen die je wilt bereiken in de toekomst?

FRIZZED MAGAZINE

“In het begin was het voor mij heel belangrijk dat ik gestructureerde en berekende doelen had. Maar nu ben ik daar veel flexibeler in geworden. Als je een doel hebt dat veel te strak is en dat je bijna niet kan bereiken, voelt het alsof je niet goed bezig bent. Nu weet ik dat je niet altijd over alles controle hebt. Op dit moment wil ik gewoon dat Adult kan blijven bestaan en groeien. Zolang we genoeg geld verdienen om uit de kosten te geraken, maak ik me geen zorgen om mezelf. Ik heb Adult niet noodzakelijk nodig om geld te verdienen want, voor mij is Adult eigenlijk een grote hobby die mij gelukkig maakt.”

INTERVIEW

47

Herfst Winter 2018 Collectie Samenwerking met MAISON the FAUX

“IK ZEG ALTIJD DAT ANTWERPEN ENKEL IN THEORIE EEN MODESTAD IS” Partners, maar vooral vriendinnen TEKST & FOTO’S ARKLE CL ARKE

FRIZZED MAGAZINE

48

Buse Karayel en Latifa Saber, twee 23-jarige modejunkies richtten begin dit jaar de Instagrampagina ‘The Street Blend’ op. De dames wilden een platform creëren gericht op street style. De Antwerp based ontwikkelaars vonden dat dit in België en vooral in Antwerpen ontbrak.

INTERVIEW

“We zijn allebei geïnteresseerd in mode, we hebben dezelfde stijl en smaak en we wilden hier iets mee doen”, begint Buse.

“We wilden graag een platform creëren waar we onze passie konden delen met anderen. Onze passie is street style. We vonden dat dit echt ontbrak in België ook omdat dit een stijl is die je niet vaak in België zelf ziet. In Brussel is het al aanwezig maar in de modehoofdstad van ons land, Antwerpen ontbreekt dit echt nog. Ik zeg altijd dat Antwerpen een modestad is in theorie”, voegt Latifa toe.

Antwerpen “We hebben onze pagina ook opgericht omwille van de afwezigheid van andere Antwerpse street style pagina’s”, vertelt Latifa. “Er wordt weinig aandacht aan besteed in onze directe omgeving en wij wilden daar verandering in brengen. Ik vind vaak ook dat bloggers in België er qua stijl vaak gelijkaardig uitzien.”

“Ik heb stage gedaan bij een PR-bureau in Amsterdam en daar merk je een veel groter verschil. Je hebt er meer urban mensen en natuurlijk ook de mainstream bloggers. Ikzelf behoorde tot die eerste groep en voelde dat ik meer kon doen met mijn kledij dan in mijn thuishaven. Ik zeg altijd dat Antwerpen in theorie een modestad is maar in de realiteit durven de inwoners

precies niet veel op vlak van kledij. Dit ondanks de gerenommeerde ontwerpers zoals de Antwerpse zes en de modeacademie.”

“Ik heb ook stage gedaan in Amsterdam en ik vind ook dat je hier in Antwerpen bijna geen mensen ziet die zich alternatiever kleden”, zegt Buse. “Het is bijna alsof mensen hier graag op de achtergrond blijven. België is open-minded op veel vlakken maar nog niet op dat van kledij.”

“De kledingstukken die wij mooi vinden zijn vaak te duur” Buse The Street Blend “Street Style is onze passie”, zegt Buse.

“We waren er afzonderlijk ook al vaak met bezig dus hebben we beslist om onze

ideeën samen in een project te gieten.” Latifa knikt bevestigend “Ik postte zelf vaak dezelfde soort foto’s zoals op onze feed op mijn eigen feed. Dus het is fijn om het nu voor een geïnteresseerd publiek te posten.

Het is echt onze uitlaatklep. We moesten dan alleen nog nadenken over de naam.

Ik denk dat dit de moeilijkste stap was in het opstartproces van ons concept. En na veel nadenken en frustraties kwamen we uiteindelijk bij The Street Blend. Omdat het een mengeling, blend is van verschillende mensen en stijlen.” Buse gaat verder: ‘‘Onze pagina hangt ook niet vast aan een huisstijl qua kleuren of filters op de foto’s.

We hebben hiervoor gekozen om het onszelf niet te moeilijk te maken. Zo kunnen we foto’s die we mooi vinden posten wanneer we willen zonder op de juiste kleur te moeten wachten.

De enige continuïteit die we hebben is op ons verhaal. Daar posten we wel vaker de-

ND

D N E L B T E E R T E S H E T H D T N E L B T E E R T E S H E T H D N E L B T E E R S T E S H E T H D N E L B T E E R S T E S H E T D N E L B T E E T R S T E S H E T D N E L B T E E T R S T E S H T D N E L B T E E R T S STR E H T D N E L B T E E R E T S TR E H T D N E L B T E E R E T R S E H T D N E L B E T E E R T RE S E H T D N E L T B E T E R EE T S THE zelfde rubrieken zoals bijvoorbeeld girl Fashion/Trashion. Dan posten we een beeld van bijvoorbeeld een abstracter kledingstuk en zetten we er een poll op. Dan moeten onze volgers stemmen of het Fashion of Trashion is.”

“Momenteel delen we op onze pagina ook nog alleen maar content van anderen”, zegt Latifa. “We delen dus foto’s van fotografen en gaan nooit hun werk bewerken zodat het in een eventuele huisstijl zou passen. We willen het werk van de fotograaf respecteren. We willen ook hun werk net in de spotlight zetten. We taggen ze dan ook altijd onder de foto’s en vaak liken zij dan onze post. Het street style-luik van de modewereld is gemoedelijk qua delen van foto’s. Zolang je vermeldt dat het hun werk is, is het oké en vinden ze het vaak zelfs fijn dat hun werk gedeeld wordt.”

Eigen content “De volgende stap voor ons is onze eigen content maken”, zegt Buse. “We zijn al begonnen met brainstormen over onze volgende stappen. Dat zal waarschijnlijk een editoriaal zijn. We hebben ook al een paar testfoto’s genomen. Het is nog zoeken naar wat we exact willen. Liefst willen we met lokale mensen samenwerken, dus mensen uit het Antwerpse. Of eventueel een samenwerking met een merk, dat zij hun kledij uitlenen zodat wij er content rond kunnen maken.

We zijn ook vriendinnen dus afspreken gaat probleemloos. We maken er vaak een business date van”, lacht Buse. “Eigenlijk vullen we elkaar goed aan”, gaat Latifa verder. “Buse is beter in styling en ik ben beter met foto’s. Ik heb al een goede basis meegekregen tijdens mijn opleiding Communicatiemanagement. Ik ben er ook zelf met bezig. Ik volg veel fotografen, vooral modefotografen en die bieden vaak ook tutorials aan op YouTube. Voorlopig doen we het allemaal zelf maar als er later een fotograaf een samen-

werking wil doen sta ik daar ook voor open. Momenteel zijn we nog aan het afwachten hoe het allemaal loopt. Een blog of een YouTube kanaal, we zien wel, zolang het maar over street style gaat. Stay tuned”, lachen ze beiden.

E L B T E E R S T E S H E T D N E L B T E E T R S T E S H E T D N E L B T E E T R S T E S H T D N E L B T E R E T R S T E S H T D N E L B T E E R E T R S T E H T D N E L B T E E E R R T T S E H T D N E L B E T E E R E T R S E H T D N E L T B E T E E R E T S E H T D N E L T B E T E E R E T S E H T D N E L T E E ET B R T S E H T D N E B L T B E T E R T S E H DT

TECHNOLOGISCHE IN KLEDING ZIJN Slimme kleding: maar weinig populair TEKST & FOTO’S

SNUFJES HET NIEUWE ZWART veel meerwaarde, bij modefanaten

55 INTERVIEW RESEARCH

© Ellie Van Den Brande

De interactieve kraag van Jasna Rok die reageert op de gemoedstoestand van de drager

FRIZZED MAGAZINE

FEMKE DE SCHRIJVER

MODETECHNOLOGIE Mode en technologie. Twee verschillende woorden die je niet meteen bij elkaar zou plaatsen. Maar sinds kort vormen ze het perfecte koppel zoals een witte T-shirt en een jeansbroek. Meer en meer modemerken maken slimme kleding of werken met een intelligente draad. Toch zijn nog niet alle consument hiervoor te vinden. “Modetechnologie is iets van nu. Alleen is nog niet iedereen zich daarvan bewust”, zegt modeontwerpster Jasna Rokegem.

FRIZZED MAGAZINE

56 INTERVIEW RESEARCH

Modetechnologie. De technologie van vandaag gebruiken om daarmee kledingstukken te ontwerpen. Lijkt logisch, maar als creatieveling alleen kom je er niet. Je moet ook een zekere dorst hebben naar verandering. Jasna Rokegem is daar grote voorstander van. Zij is de pionier op het vlak van slimme kleding.

In januari 2016 richtte ze als jonge 23-jarige onderneemster de eerste Fash Tech designstudio op in België. Deze krijgt de naam Jasna Rok. Ja inderdaad, dat is gewoon haar naam, maar dan een beetje ingekort. Slim toch? “Ik creëer slimme kleding die aanvoelt als een tweede huid. Mijn doel is om kleding te maken die een bepaalde waarde kan toevoegen aan ons dagelijks leven, zoals een temperatuurregelaar in je kleding of een jas waarin licht verwerkt is.

“De digitale wereld is overal rondom ons, maar toch maken we hiervan nog geen gebruik in de mode.

De mode-industrie loopt achterop” Jasna Rok

THE DIGITAL AGE

“We leven in een digitaal tijdperk waartoe de mode nog niet hoort”, vertelt Jasna. Dat maakt haar visie op de kleding van de toekomst zo bijzonder. Ze combineert geavanceerde technologie en innovatieve mode om zo een unieke collectie te ontwerpen. De toekomst is haar heden geworden.

Kleding die reageert op hoe jij je voelt. Het lijkt wel sciencefiction, maar bij Jasna Rok is het dagelijkse kost. Bij haar eerste slimme collectie ‘Fashion on Brainwaves’ hoort er een bijpassende headset bij die je hersengolven meet. “De outfit ‘Exaltation’ heeft een interactieve kraag die reageert op de gemoedstoestand van de drager. Zo kunnen buitenstaanders zien hoe je je voelt en of je bijvoorbeeld stress hebt.” Haar collecties werden al gelauwerd door verschillende merken en bedrijven. Ze werkt nu zelfs samen met het Nokia Bell Labs, de industriële researchafdeling van Nokia. Ze geeft ook lezingen over hoe technologie niet meer weg te denken is in de mode.

Jasna Rok heeft al acht collecties gemaakt. Al acht slimme collecties met elk hun eigen technologisch snufje. Toch draagt, voorlopig, niemand deze kleding om zo naar het werk of naar school te gaan. Verder dan de catwalk komt het niet.

Hoe komt dat? Je kan de kledingstukken niet echt modieus noemen. Het blijft te veel aan de technologische kant hangen en vergeet misschien wel het belangrijkste aspect van

Communicatie als verkooppraatje Het Japanse modehuis Issey Miyake amuseert zich net zoals Jasna Rok met nieuwe technologieën. Ze willen een originele kledinglijn in hun rekken krijgen en hun klanten hiermee verbazen. “Bij Issey Miyake volgen we de laatste modetrends niet.

Onze klant is minder modegevoelig. Daarom is Vogue ook niet DE modebijbel voor hen. Ze zijn dus ook niet mee met alle hypes in de snel veranderende modewereld. Ze houden meer van het kunstzinnige en de technieken die we gebruiken om kledingstukken te fabriceren. Zoals het mij afschrikt om iets van Chanel te kopen, zal het ongetwijfeld mensen afschrikken om iets van Issey Miyake te kopen”, vertelt Hedy Sanders.

Hedy werkt al dertien jaar voor het grensverleggende modemerk Issey Miyake, maar in totaal heeft ze al dertig jaar ervaring in de modewereld.

“Wanneer we onze klanten meer uitleg geven over hoe de kledingstukken gemaakt worden, kijken ze er opeens met heel andere ogen naar. Communicatie is dus heel erg belangrijk voor een merk als Issey Miyake.” Nieuwsgierige klanten komen de winkel binnenwandelen onwetende dat er veel tijd en techniek in deze kledingstukken kruipt. Door er alleen maar naar te kijken, vergeet je je belangrijkste zintuig te gebruiken: voelen. “Wanneer je een danser bent, begrijp je meteen wat ik bedoel. Het kledingstuk volgt de bewegingen die je maakt en in plaats van tegen te trekken gaat het juist de dansbeweging bevorderen.”

Oven vervangt naald en draad Yoshiyuki Miyamae, het brein achter Issey Miyake, heeft een intelligente draad uitgevonden. Een draad met een geheugen die zo 3D-kleding kan maken. Hij kan voorspellen hoe

FRIZZED MAGAZINE

Anneke Smelik, hoogleraar Visuele Cultuur aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, heeft begin 2017 een boek uitgebracht genaamd ‘Delft Blue to Denim Blue’. Daarin focust ze op het hedendaagse modelandschap in een veranderende wereld. “Er zijn nog enkele praktische problemen aan de slimme kleding waardoor gewone mensen niet snel hun portemonnee bovenhalen. Door de hoeveelheid aan elektronica in de kledingstukken kan je deze niet gemakkelijk wassen. Veel van die slimme kleding wordt ook gelabeld als nerdy.” Er is nog een te grote kloof tussen het modieuze en de technologie van de kledingstukken. De ontwerpen moeten nog meer de nadruk leggen op de uitstraling ervan.

57 RESEARCH INTERVIEW

INTELLIGENTE DRAAD “De digitale wereld is overal rondom ons, maar toch maken we hiervan nog geen gebruik in de mode. De mode-industrie loopt achterop. Dat wil ik veranderen! Ik wil iets toevoegen aan onze kleding. Die toevoeging is technologie.” We kunnen ons leven niet meer voorstellen zonder onze smartphone.

Misschien hebben we binnen enkele jaren weer onze handen vrij wanneer een kledingstuk onze teerbeminde smartphone vervangt. Misschien krijgt onze toekomstige kleding wel een functie.

de mode: het moet mooi zijn. Je wilt dat mensen hun hoofd omdraaien en zeggen “Wauw, wat een outfit.” Je moet ook de juiste woorden gebruiken om de FOB-collectie van Jasna Rok te beschrijven. Die technologische headset kan al snel verbloemd worden naar futuristische diadeem. De modewereld moet de mensen nog warm maken voor hun slimme kleding.

“Ondanks alles denk ik wel dat technologie en mode ook naast elkaar blijven bestaan. Slimme kleding gaat niet allesoverheersend zijn in de vernieuwde modewereld” Hedy Sanders

FRIZZED MAGAZINE

58 INTERVIEW RESEARCH

3D STEAM

“Technologie en mode beginnen meer en meer samen te werken. Ondanks alles denk ik wel dat de twee werelden ook naast elkaar blijven bestaan. Slimme kleding gaat niet allesoverheersend zijn in de vernieuwde modewereld”, besluit Hedy Sanders.

Ze gelooft nog in de vertrouwde technieken. “Miyamae heeft een hoofd vol met spectaculaire ideeën. Toch wil hij hierop niet de nadruk leggen in zijn collecties. De klanten herkennen juist onze collecties wanneer Miyamae zijn trouwe stijl niet uit het oog verliest.”

Populaire opleiding De laatste jaren krijgt het onderwerp modetechnologie meer aandacht in de media. Aan de Hogeschool Gent kan je het zelfs gaan studeren. Zou deze creatieve opleiding die verdiende spotlight dan ook krijgen? “De laatste tien jaar is onze op-

STRETCH

leiding enorm populair geworden”, zegt Linda Deceuninck, voorzitter opleidingscommissie Mode- en Textieltechnologie.

“Het heeft een groei gekend die deze laatste drie jaar in evenwicht blijft. In het schooljaar 2014-2015 telde de opleiding Modetechnologie 57 inschrijvingen en een jaar later kwamen er al 20 extra leerlingen bij.”

“De opleiding laat je proeven van elk onderdeel binnen de confectie-industrie. Ze biedt een breed overzicht en geeft ons echt een algemene vorming. De theorielessen passen we later toe in praktijk en dat maakt het makkelijker voor me om de leerstof te begrijpen”, vindt eerstejaarsstudente Modetechnologie Roos Dolmans. Zelf droomt Roos ervan om later als modeontwerper te werken. Heeft ze dan wel genoeg aan deze opleiding alleen? “Na mijn bachelor Modetechnologie wil ik mezelf nog meer smijten in de creatieve sector van de mode. Ik volg deze opleiding eerder als een algemeen vormende, kennis opbouwende richting. Ik leer enorm bij en het vormt me al een beetje als toekomstige ontwerper.”

Kleding van de toekomst Roos is erg bezig met mode en ze streeft ook naar een minder vervuilende kledingindustrie. Ze denkt vaak na over wat de toekomst ons nog kan brengen. “We staan op een punt waarbij we alles al gezien hebben in de modewereld. Vernieuwing is moeilijk te zoeken vandaag. Technologie daarentegen kan wel voor een verandering zorgen doordat het vooruitstrevend is. Vooral qua materialen en nieuwe stofsoorten zal technologie ons een handje kunnen helpen. Zeker in het dagelijks leven lijkt het me een meerwaarde om gebruik te maken van technologische snufjes. Denk maar aan handschoenen met een warmtesysteem in of lichtgevende jassen om nog meer veiligheid te garanderen.”

Roos leert over hoe je de toekomst van de mode kan veranderen, Jasna past dit al toe. Zij is niet van plan om te wachten op de rest van wereld. “Mensen zeggen modetechnologie is de toekomst. Ik leef dan al in de toekomst zeker”, lacht Jasna.

59 INTERVIEW RESEARCH

“Miyamaes basisinteresse is altijd al innovatie geweest. Hij experimenteerde met stoffen die reageren in de oven. Zijn doel is om een driedimensionaal geplooid effect te creëren. Miyamae kiest zijn stof en wil daar kleur én structuur aan toevoegen. Een op warmte reagerende pasta gaat hiervoor zorgen. Hij maakt lijnen op de stof met die pasta. Tussen deze golvende lijnen kan er dan kleurstof worden toegevoegd. Deze gaat daarna de oven in. Tijdens het bakproces verandert de structuur helemaal. De stof zwelt op en de proporties veranderen. Het resultaat? Een permanente plooi in je kleren. Een plooi die er niet zomaar uitgaat nadat je het kledingstuk een avondje draagt of eens in de wasmachine steekt.”

FRIZZED MAGAZINE

de structuur eruit gaat zien. “Miyamae wil niet meer alleen uitgaan van een plat vlak, hij wil kunnen rondwerken. Eerst worden de stoffen geweven en vanaf het moment dat er stoom aan te pas komt, herinnert de draad zijn oorspronkelijke vorm.

Die draad gaat dan alle andere stoffen met zich meetrekken.

De naam 3D Steam Stretch vloeide hier al snel uit voort.” Toch was dit is nog niet spectaculair genoeg voor Yoshiyuki Miyamae. Hij wil meer.

COLLECTIES

ISSEY MIYAKE

Cut & Stitch - maatpakken

FRIZZED MAGAZINE

60

INTERVIEW RESEARCH

Baked Fabric - handtassen

INTERVIEW RESEARCH

FRIZZED MAGAZINE

Baked Fabric - jurken

61

O P I N I E

Collectief een kuddedier Ik vind het persoonlijk zeer vreemd dat de doorsnee twitteraar zich openbaar kan afvragen of zij nu echt de enige op heel de Antwerpse Meir zijn die geen zak van Primark vastheeft. Ze vragen dit zichzelf af want zij zouden nooit bij de Ierse keten kopen. Dit is een keten waar alleen de massa koopt en dat zouden zij natuurlijk zelfs niet overwegen. Je zou toch niet gezien willen worden met een grote papieren zak van Primark? Ze willen absoluut niet als kuddedier gezien worden en moeten uniek zijn maar winkelen wel zelf op de Meir, tussen diezelfde massa, in alle ketens behalve Primark. Want ze moeten toch een beetje consequent zijn in hun twittermoraalverhaal.

Hypocrisie: de koning van de Antwerpse Meir De haat op Primark en de winkelaars die er kopen is op alle socialemediakanalen goed voelbaar. ‘Jij koopt bij Primark, denk jij dan ooit eens aan die arme mensen die de kleren moeten maken’ en ‘mensen laten zich zo snel vangen door lage prijzen’ zijn de twee grootste punten van kritiek.

Maar als je dan de profielfoto van de gemiddelde vermeende criticus bekijkt, dragen ze een T-shirt van van Levi’s of Nike.

Het lijkt alsof deze internetcritici onwetend en hypocriet willen overkomen. Als je een beetje gezond verstand hebt, weet je ook wel dat quasi elk kledingstuk dat verkocht wordt op de Antwerpse Meir gemaakt is in een sweatshop in erbarmelijke omstandigheden.

Anders leren winkelen Als we echt iets willen doen aan de problematiek van de massaproductie die de modewereld is, gaan we toch collectief meer ketens dan alleen Primark moeten boycotten. Het zou bijvoorbeeld al gigantisch veel helpen als we allemaal tien goede basisstukken zouden aankopen, van een keten of winkel die een open, eerlijk beleid voert, die liefst nog eens enkele jaren meegaan. We moeten anders leren winkelen. Maar helaas zijn we nu eenmaal een consumptiemaatschappij en door die Ierse keten te veroordelen maar wel nog elke maand in de H&M te winkelen gaan we niets aan de situatie veranderen en sla je ook nog eens een (hypocriet) figuur.

ARKLE CLARKE

63 OPINIE

Op 30 april 2018 opende de Ierse keten Primark de deuren op de Antwerpse Meir. Daarbij volgde een golf van low-budget shoppers. Die konden rekenen op het commentaar van de doorsnee internet-moraalridder.

Zij begrijpen niet dat winkelaars nog steeds gewillig kopen bij een keten die bekend staat om zoveel negatieve aspecten, zoals zijn persistent gebruik van sweatshops en om nog maar te zwijgen van de impact die zijn productie op het milieu heeft. Maar blaast die gemiddelde moraalridder, vaak gekleed in Zara of H&M, niet te hoog van de toren?

FRIZZED MAGAZINE

HYPOCRIET HATEN OP PRIMARK MET EEN NIKE-TAS IN DE HAND

Hoe Instagram de modewereld verandert “Er zijn influencers die op alles ja zeggen”

Tot een paar jaar geleden betaalden kledingmerken grote sommen geld om hun producten te adverteren in bijna uitsluitend magazines. Vandaag doen ze dat via celebrities en influencers op Instagram. Een van zulke influencers op Instagram is Elise van Craen. “Ik heb meer dan vijftienduizend volgers en ik krijg wekelijks een aanbieding van een merk.”

TEKST NINA SL AP FOTO ELISE VAN CRAEN

FRIZZED MAGAZINE

64 RESEARCH

“De influencers die je volgt zijn een spiegelbeeld van een merk.

Jij herkent je daarin en wilt automatisch ook de kleding van dat merk kopen” In februari 2016 begon Elise van Craen een blog over mode, beauty en lifestyle en tegelijkertijd plaatste ze meer content op haar Instagramaccount. Na drie maanden had ze tweeduizend volgers op Instagram en kreeg ze haar eerste aanbod. “De eerste aanbieding die ik kreeg was van het Belgisch merk Millekloting. Ik kreeg een trui helemaal gratis en in een ruil moest ik een blogpost maken en een foto op Instagram plaatsen.”

Geen erkend beroep Een jaar nadien kreeg ze haar allereerste grote aanbieding.

“Daniel Wellington is een bekend horlogemerk waarvan ik zelf al een horloge had gekocht. Toen ze mij een mail hadden gestuurd met de vraag of ik hen wilde promoten was ik natuurlijk superenthousiast. Ik kreeg twee horloges, honderdvijftig euro en een kortingscode van vijftien procent voor mijn volgers. Ik

moest twee foto’s op Instagram plaatsen en een blogpost maken.”

“Merken vragen ook altijd om een haul te doen op mijn Instagramstory. Een haul is een filmpje waarin ik de kledingstukken laat zien die ik heb gekregen. Het laatste merk waarmee ik heb samengewerkt is NA-KD, een webshop voor vrouwenkleding.

Ik mocht vier kledingstukken uitkiezen van een bepaalde selectie en ik moest dan een story maken van tachtig seconden waarop ik de kleding paste”, vertelt Elise. “Ik heb ondertussen meer dan vijftienduizend volgers en krijg wekelijks een aanbieding van een merk. In tegenstelling tot veel andere influencers, promoot ik enkel kleding die ik écht mooi vind om mijn trouwe volgers te behouden.”

De digitale tegenhanger van Anna Wintour Instagram is niet enkel een platform waar merken via influencers hun kleding kunnen promoten. Het geeft beginnende ondernemers de kans om aan een groot publiek te laten zien wat ze in huis hebben en opgepikt te worden door de echte mode-industrie.

Eva Chen is Instagrams allereerste Fashion Director en wordt beschouwd als de digitale tegenhanger van Anna Wintour.

“Ik help de fashion community op Instagram hun verhaal beter te brengen. Dat kunnen modellen, designers, modehuizen, journalisten en influencers zijn”, vertelde ze aan ELLE.be. “Ik bedenk strategieën, stel creatieve oplossingen voor en bekijk welke tools hen het leven gemakkelijker zouden maken.” En ze helpt ook de modewereld op technisch vlak op Instagram. Zo heeft ze ervoor gezorgd dat je een gezichtsfilter kan gebruiken op een Instagramstory want ‘modemensen willen nu eenmaal de juiste belichting’.

Mond-tot-mondreclame Er komt ook veel commentaar op de manier waarop influencers hun leven afbeelden. Op elke foto met een designertas poseren waarvoor ze een heel jaar hebben gespaard. Voor velen strookt dat niet met de realiteit en creëren ze te hard een ideaalbeeld. Voor Eva is dat ook de allergrootste afknapper. “Gelukkig delen steeds meer mensen die mening. Je breekt zo door die perfecte bubbel heen, niémand kan echt zo leven. Sinds de kleine twee jaar dat ik bij Instagram werk, merk ik trouwens een positieve evolutie weg van dat gepolijste. We blijven graag kijken naar vrouwen in mooie kleren, maar ze moeten wel iets te vertellen hebben. Ik herken me niet in de zoveelste #followme pose, maar ben wel oprecht fier om deel uit te maken van de Instagramstory wanneer een Ashley Graham of Winnie Harlow hun account gebruiken om een boodschap van body-positivity uit te dragen”, aldus Eva Chen aan ELLE.be.

Volgens Kay Onkelinx van communicatiebureau The Kube is dat ideaalbeeld niet zo’n groot probleem. “Mensen zijn steeds op zoek naar een utopie want het leven is niet gemakkelijk. Influencers op Instagram creëren vaak ook hun ideale wereld om een soort van veilige zone te maken waar je kan dromen. Voor mij persoonlijk werkt dat ook heel inspirerend.”

“Natuurlijk is er ook wel veel fake op Instagram”, vertelt Kay. “Ik vind dat heel spijtig. Door de influencermarketing is Instagram ook iets financieel tastbaars geworden en dat kan je niet vermijden. Er zijn influencers die een aanbod afslaan omdat ze vinden dat het niet bij hun profiel past, maar je hebt er ook die op alles ja zeggen. Het leven is duur en alles draait om geld.”

Influencermarketing is niet goedkoper dan traditioneel adverteren, maar werkt wel effectiever. “Influencers doen aan de oudste vorm van advertentie: mond-tot-mondreclame.

Ze delen hun mening over een kledingstuk met hun volgers,

“Influencers delen hun mening over een kledingstuk, plaatsen er een tag van de winkel bij en zo kunnen hun volgers die kleding kopen”

FRIZZED MAGAZINE

“Sinds 2015 is de influencermarketing op Instagram een trend.

Influencermarketing is een manier om je producten te adverteren via influencers op instagram. Verschillende bedrijven contacteren ons omdat ze nood hebben aan deze jonge manier van adverteren. Wij starten samen met hen een campagne en gaan op zoek naar de gepaste influencers op Instagram. Voor sommige campagnes zijn er vijftig kleine influencers nodig en voor andere soms twee grote.”

“Mijn team en ik zijn altijd op zoek naar jong talent en een manier om die een duwtje in de rug te geven. Ik heb bijvoorbeeld het Deense merk Saks Pott leren kennen. Ze maken waanzinnige mantels en ik heb hun creatief team uitgenodigd voor een gesprek. Een groot deel van mijn job is het opsporen van deze ‘verborgen’ kleintjes en hen een stem te geven.”

65 RESEARCH

Kay Onkelinx behaalde een master in Fashion Business aan de Italiaanse school Polimoda en is de socialmediamanager van het communicatiebureau The Kube in Antwerpen. “In België is influencer nog geen erkend beroep dus nu zijn er nog geen vaste richtlijnen”, vertelt Kay. “Sommige influencers hebben meer dan tweehonderdduizend volgers en krijgen meer dan duizend euro voor een campagne. Ze plaatsen bijvoorbeeld één post, vijf stories en maken nog een vlog op YouTube. Maar wij werken ook met heel veel kleinere influencers die rond de vijftienduizend volgers hebben. Die ontvangen gemiddeld tweehonderd euro.”

plaatsen er een tag van de winkel bij en zo kunnen hun volgers die kleding kopen”, vertelt Kay. “Wij zijn allemaal op zoek naar authenticiteit. Wij willen ons herkennen in iemand en daarnaar opkijken. Influencers zijn voor ons heel bereikbaar want het zijn ook maar gewone mensen. De influencers die je volgt zijn een spiegelbeeld van een merk. Jij herkent je daarin en wilt automatisch ook de kleding van dat merk kopen.”

FRIZZED MAGAZINE

66 RESEARCH

Een omgekeerde wereld Maar het succes op Instagram is soms van korte duur. Een jaar geleden verschenen de bekende topmodellen Gigi Hadid en Kendall Jenner in een yogalegging van het Belgische merk Nunu Activewear Instagram. “Via via is de kleding van Nunu Activewear terechtgekomen bij Gigi Hadid en Kendall Jenner.

Daardoor heeft het merk even internationale aandacht gekregen, maar nu is Noenoe (oprichtster) op zoek naar de volgende celebrity die haar bekend maakt”, zegt Maureen De Clercq, designconsultant voor Nunu Activewear.

“Gigi Hadid en Kendall Jenner hebben dat toen gratis gedaan, maar om ze dat regelmatig te vragen kost te veel geld voor een opstartend merk zoals Nunu Activewear. Niet elke influencer maakt flatterende foto’s die bij ons passen. We proberen nu eerder de sfeer en kwaliteit over te brengen op Instagram en niet alles op celebrities te zetten.”

Net zoals de influencers zijn alle bekende mensen aangesloten bij een agentschap dat met grote merken samenwerkt. “De meeste merken willen exclusiviteit. Ze willen dat hun kleding gedragen wordt door maar één celebrity en dat zorgt ervoor dat het merk heel powerful wordt. De celebrities willen dan zeker gefotografeerd worden in het openbaar met de kledingstukken van dat merk. Maar dat kan ook gevaarlijk zijn. Want je geeft alles uit handen en als die celeb dan iets mispeutert, lig je daar.”

“Voor mij is dit allemaal een omgekeerde wereld”, vertelt Maureen. “Het draait niet meer om de échte mode die mensen kopen omdat ze het mooi vinden, maar omdat ze ervoor betaald worden.” En daar blijft het niet bij. Maureen vertelt dat tijdens de fashionweeks de celebrities een stylist bijhebben en een trailer met verschillende outfits. “Tegenwoordig draait het bijna niet meer om de shows zelf, maar om de celebs en hun outfits. Tussen de verschillende shows wisselen ze van outfit en zorgen ze ervoor dat ze de nodige media-aandacht krijgen en gefotografeerd worden in die outfits.”

Afhaken Influencers zijn nog steeds aan het evolueren, maar volgens Kay Onkelinx komt er nog een moment waarop mensen het niet meer oprecht zullen vinden. “Ik merk nu al dat er verandering zit aan te komen in de toekomst. De jonge mensen die nu actief op Instagram zitten, zorgen ervoor dat Instagram draaiende blijft. Maar er komt een moment dat zij niet meer geloven in influencers en op zoek gaan naar meer authenticiteit. Als iets niet meer oprecht is, haken zij af ”’

Elise van Craen draagt een ketting van Soufeel Jewelry die ze kreeg in ruil voor één post en één story op Instagram

TEKST & FOTO’S NINA SL AP

69 FOTOREPO

Op social media laten we onze mooiste en beste kant zien. Achter één foto zitten vaak tientallen andere mislukte foto’s, een oncomfortabele outfit of een gefakete pose. Dat komt niet altijd overeen met ons dagelijks leven. Wij fotografeerden acht studenten van Thomas More Mechelen in de bekende dagwinkel naast de school. Ze tonen hun échte dagelijkse outfit waarin ze zich zelfzeker en comfortabel voelen en vertellen over hun stijl, mode-iconen en outfit.

FRIZZED MAGAZINE

WAT DRAGEN STUDENTEN ÉCHT OP THOMAS MORE?

LISE (18) COMMUNICATIEMANAGEMENT “Ik heb deze handtas zelf gemaakt. Ik had een tas nodig waar mijn laptop in paste en mijn oma had nog een stof liggen dus heb ik die zelf gemaakt. Ik maak ook soms zelf mijn eigen kleding. Ik zoek eerst op Pinterest hoe dat moet en dan naai ik dat zelf op mijn naaimachine.”

FRIZZED MAGAZINE FOTOREPO

71

JARI (19) LOGISTIEK MANAGEMENT “Deze broek is eigenlijk een pyjamabroek omdat ik vandaag heel comfortabel wou zijn. Mijn trui is van Antwerp Knights, een merk van mijn vrienden en ik vind dat zelf ook heel mooi. Hieronder draag ik nog een nice longsleeve van Magnus Ronning, mijn YouTube mode-icoon.”

FRIZZED MAGAZINE

72 FOTOREPO

HELENA (20) JOURNALISTIEK “Mijn stijl omschrijf ik het beste als extravagant. Ik hou van veel glitter dus als er ergens glitter aanhangt, moet ik dat hebben. Een quote die perfect bij mij past is Life is too short to be underdressed.”

BRAN (20) COMMUNICATIEMANAGEMENT “De trends die ik op dit moment heel mooi vind zijn de sockboots van Balenciaga en de comeback van de mode uit de jaren negentig. De echte sockboots van Balenciaga vind ik een beetje te duur maar ik heb wel knock-offs van de Zara gekocht.”

GODSPRAISE (22) COMMUNICATIEMANAGEMENT “In het middelbaar heb ik mode gestudeerd en daar heb ik geleerd om mijn eigen kleding te maken en dat doe ik nu nog steeds. Voor mij is mode eigenlijk een tekening van jezelf, je kleding vertegwoordigt wie je bent.”

FRIZZED MAGAZINE FOTOREPO

75

BAUKE (20) MEDIA EN ENTERTAINMENT BUSINESS “Ik koop al mijn kleren in tweedehandswinkels want ze hebben daar goedkope en mooie kleren. Ik vind het zonde dat kleren anders worden weggegooid. Ik draag altijd veel zwart maar vandaag was het warm dus heb ik een los hemdje aangedaan.”

FRIZZED MAGAZINE

76 FOTOREPO

EMMA (19) TOERISME EN RECREATIEMANAGEMENT “Voor mij is Instagram een grote inspiratiebron. Ik heb niemand waar ik echt naar opkijk, maar de influencer Camille Botten draagt wel mooie kleding vind ik. Ik ben zelf niet super veel bezig met mode, maar ik lees af en toe wel graag de Vogue.”

GRESA (20) BEDRIJFSMANAGEMENT “Ik betaal al mijn kleding zelf dus ik let altijd op de prijs. Ik draag niet veel dure kleren, maar als ik dan iets duurder wil, let ik wel op de kwaliteit. Ik doe mee aan de ramadan en daarom heb ik een losse broek aan zodat ik mij op mijn gemak voel op school.”

Kledingstuk met een herinnering FRIZZED MAGAZINE

Achter sommige kledingstukken schuilt een gedenkwaardig verhaal. Je eerste schooldag of je eerste kus zal je nooit vergeten, maar weet je nog wat je droeg toen? Weet je nog waarom je gekozen hebt voor die outfit? Elke maand deelt een oudere dame haar verhaal. We nemen een kijkje in haar leven en welk avontuur haar is bijgebleven bij een bepaald kledingstuk.

TEKST & FOTO FEMKE DE SCHRIJVER

FORMAT

79

“Is die split niet te gedurfd? Straks herkent hij me niet meer”, dacht Marie-Thérèse toen ze stond te dansen op het Bal. Bij haar thuis waren ze bloemisten en elk jaar organiseerden ze het populaire Bal van de Bloemisten. “In 1955 was het Bal in Wieze, een dorp waar toen veel bloemisten werkten. En ik mocht voor de eerste keer mee gaan feesten. Doordat mijn ouders mee in het bestuur zaten, moesten we in de namiddag mee helpen de ruimte aan te kleden. We waren al moe voor we vertrokken.”

“Ik was heel nerveus voor mijn eerste bal”, lacht Marie-Thérèse terwijl ze over haar toenmalig baljurk wrijft.

“Mijn jurk moest opvallen en daardoor kon het wel wat meer kosten.

In een uitverkoop heb je de perfecte kans om wat centen te sparen. Mijn vriendinnen staarden met lichtjes open mond naar een lang paars

kleedje. ‘Pas dit eens, Marie’, riepen ze. ‘Je mag je op je eerste bal niet verstoppen achter je zwarte kleren.’

Mijn vriendinnen kenden me maar al te goed.”

Eenmaal op het bal met haar schitterende paarse jurk aan, was Marie-Thérèse niet van de dansvloer weg te houden. “Er liepen ook veel jongens rond. De ene strak in het pak en de andere had precies een oud pak aan van zijn vader. Dan opeens passeerde er een jongen die me vroeg of ik met hem wou dansen.

Het ging allemaal zo snel. Ik kende die jongen niet eens. Zijn lieve lach heeft ervoor gezorgd dat ik hem mijn hand toereikte. Na enkele boogies en de swing was het gedaan met feesten.

Daarna heb ik Frans, dat was zijn naam, niet meer gezien. Tot ik met een bang hartje het volgende jaar weer naar het Bal ging. Opeens zag

ik hem voorbijwandelen toen ik in de spiegels keek. Dat jaar had ik toch weer gekozen voor mijn vertrouwde kleur zwart. Het was wel een gedurfd kleed. Het had een split aan de zijkant.” Marie-Thérèse combineerde de typische jaren 50-stijl met haar eigenwijze inbreng. Een smalle taille en een lang kleed was normaal toen, omdat je toch je lichaam een beetje moest bedekken. De split en de donkere kleur geven er dan weer een twist aan.

“Al snel wandelde Frans naar mij en vroeg hij me weer ten dans. Vanaf dan zijn we beginnen verkeren. Het toeval wil dat ik deze winter mijn zolder heb opgeruimd. Ik heb veel oude kleren van me weggegeven aan een toneelvereniging. Maar deze twee kleedjes heb ik onbewust toch laten hangen.”

Ondergedompeld in de fontein De genderrollen doorheen de modegeschiedenis tentoongesteld TEKST & FOTO’S ARKLE CL ARKE

FRIZZED MAGAZINE

80 REPO De tentoonstelling ‘Forever YOUNG’ loopt van 10 februari 2018 tot 2 september 2018 in het Hasseltse modemuseum.

De tentoonstelling geeft bezoekers de unieke kans om de genderrollen en identiteit bij kinderen en hun kledij te ontdekken in de negentiende en begin twintigste eeuw en om de invloed van jeugdigheid op de hedendaagse modewereld te ontdekken. Ze toont de evolutie van onpraktische kinderkleding naar functionele kledij naar genderneutrale kinderkleding anno 2018. De expositie is onderverdeeld in vijf verschillende hoofdthema’s.

FRIZZED MAGAZINE

van de eeuwige jeugd

REPO

81

De iconische foto van de vijftienjarige Kate Moss is het campagnebeeld van de tentoonstelling

Identiteit Op de zolder van het modemuseum vind je het begin van de tentoonstelling en ook van het eerste thema. De tentoonstelling is chronologisch opgebouwd, dus beginnen we bij het begin: het ontstaan van kinderkledij. Voor de negentiende eeuw bestond er geen enkele vorm van kledij specifiek gemaakt voor kinderen. De kledij was gewoon een kleinere variant van wat volwassenen droegen en was ook allesbehalve praktisch. Zo moesten meisjes al van zeer jonge leeftijd korsetten dragen om die begeerde smalle taille te verkrijgen die hun moeders ook zo graag wilden. Kinderen waren deel van het uithangbord van hun ouders dat hun rijkdom moest tonen aan de wereld. Kinderen hadden op dat moment in de modewereld nog geen eigen identiteit. Net zoals je vandaag op de socialemediaprofielen van de gemiddelde ster kan zien moesten de kinderen zich kleden zoals hun ouders. Volwassen dus. Zoals bijvoorbeeld de dochter van Kim Kardashian West: North West zie je altijd in designer kledij rondlopen.

FRIZZED MAGAZINE

82 REPO

Hoewel kinderen tot ze peuters waren hetzelfde droegen, verliep de ontwikkeling van kledij voor jongens en meisjes anders. Tot hun derde levensjaar droegen kinderen in het begin van de negentiende eeuw witte kleedjes die gemakkelijk te bleken waren. Voor jongens veranderde dit al snel naar de ‘skeleton suit’. Dat was de eerste variant van een rompertje. Dat droegen ze dan tot ze zes jaar waren. In 1820 werd de ‘skeleton suit’ alweer vervangen door een ensemble uit twee stukken.

Een tuniek met lange broek. 1860 werd het jaar van de kniebroek en dertig jaar later droegen jongens de kniebroek al van twee jaar. In de tentoonstelling is de evolutie duidelijk tentoongesteld met oog voor detail. Op de bodem van elke vitrine plakt behangpapier uit 1950.

Hoewel meisjes vandaag wel een grotere evolutie dan jongens doormaken op zoek naar hun eigen stijl is hun geschiedenis net iets minder turbulent. Meisjes droegen doorheen hun hele leven kleedjes en de grootste verschillen zaten in de mode van dat moment. De leeftijd van meisjes kon je zien aan de lengte van hun rok. Tot hun twaalfde kwam de rok maar tot net onder hun knie. Vanaf hun veertiende tot onder halverwege hun kuit. Je kon nog net de enkels zien van de gemiddelde

Eeuwige jeugd Na een introductie in de geschiedenis van identiteit en genderrollen in de modewereld kan je van de zolder afkomen richting de eerste verdieping waar een kleinere sectie van de tentoonstelling over de obsessie met jeugdigheid binnen de mode staat. Dit deel bestaat enkel uit fo-

83 REPO

Het einde van de negentiende eeuw kondigde wel een keerpunt aan.

Kinderen kregen hun eigen identiteit. Zo werd er ineens speelgoed geproduceerd en verkocht in speciaal ingerichte speelgoedwinkels. Kortom, ‘kind als consument’-idee werd langs alle kanten opgepikt dus ook door de mode-industrie. Zo werd ook de kleur-onderverdeling van roze en blauw geïntroduceerd. De kleuren werden wel tot na de Tweede Wereldoorlog afwisselend gebruikt. Op een bepaald moment was roze beter voor jongens door de kracht van de kleur en de link met de oorlogsgod Mars en blauw was beter voor meisjes omdat het de kleur was van de heilige maagd Maria. Vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw kwam de mode-industrie dan toch tot inzicht dat een krachtige kleur als roos toch veel beter bij meisjes past.

FRIZZED MAGAZINE

zestienjarige en vanaf hun achttiende kwamen hun jurken tot op de grond. De mode voor volwassen vrouwen en meisjes liep altijd gelijk.

Als het een veranderde, volgde het andere automatisch niet veel later.

De 2016 zomercollectie van Walter Van Beirendonck

to’s en is dus visueel net iets minder aantrekkelijk gezien de rest van de exhibitie vol staat met paspoppen die geweldige voorbeelden aan hebben van de thema’s.

Inhoudelijk is dit deel niet minder relevant dan de rest. Deze sectie gaat in op de obsessie van onze hedendaagse maatschappij om jong te blijven. Er worden twee voorbeelden van eewige jeugd belicht, Iris Apfel en Kate Moss.

FRIZZED MAGAZINE

86

Iris Apfel is ondanks haar leeftijd van zesennegentig jaar een jong icoon voor de modewereld omwille van haar jeugdige denken en manier van leven. Dries Van Noten is een van haar liefhebbers en geeft aan haar te adoreren omwille van haar mindset. Blijkbaar speelt ze met mode en bezit ze in New York alleen al drie appartementen gevuld met haar kledij. In de tentoonstelling wordt ze getoond in een fotoreeks van Luis Monteiro die haar jeugdigheid belicht. Ook omwille van de setting waarin ze zit. Omringd door poppen en beertjes, maar gekleed in couture.

REPO

Het tweede jonge icoon en tevens ook campagnebeeld van de tentoonstelling is Kate Moss. Kate was amper vijftien jaar oud toen deze foto genomen werd in 1990 door Corinne Day voor het Britse magazine ‘The Face’. Ze kreeg kritiek omdat haar uiterlijk niet paste in de trend van de glamoureuze supermodellen van de jaren tachtig, maar draait toch al vijfentwintig jaar mee in de modewereld.

Youthquake Dit stuk van de tentoonstelling is een eerbetoon aan modewoord ‘Youthquake’. Het toont de invloed van de jeugd op de mode sinds de jaren twintig die voor een (r)evolutie heeft gezorgd.

In de jaren twintig had de jeugd voor het eerst invloed op de mode.

Vooral het begin van de geëmancipeerde vrouw stond centraal. De garçonne-trend was alomtegenwoordig. Vrouwelijke vormen werden verstopt en bewegingsvrijheid stond voorop dankzij het integreren van comfortabele kledingstukken.

Recht tegen over de Roaring Twenties staan er een zestal outfits uit een ander kantelmoment in de modegeschiedenis tentoongesteld: de jaren zestig. Het was een evolutie waarbij couture niet langer de grootste invloed had op mode maar het net de jeugd was die dicteerde met minirokjes, hotpants en broekpakken in opvallende kleuren.

Alice in Wonderland De laatste twee delen van de tentoonstelling bevinden zich op het gelijkvloers. Wanneer je de laatste hoek omdraait, word je geconfronteerd met twee gigantische poppen gekleed in Viktor&Rolf. Deze vitrine overvalt je nogal omdat de poppen zo groot zijn. De poppen werden gebruikt op de catwalk van Viktor&Rold om aan te tonen dat de realiteit zo vreemd is, dus wilden ze de surrealistische kant van de realiteit belichten.

De poppen die voor Viktor&Rolf over de catwalk liepen

FRIZZED MAGAZINE

88 REPO

Veel ontwerpers gebruiken de leefwereld van kinderen als inspiratie en verwerken het op allerlei verschillende manieren. Zoals de ondertussen bekende beertjes van Moschino. Of Gucci die sneeuwwitje gebruikt als print voor een trui. Walter Van Beirendonck gebruikte zijn 2016 zomercollectie om een boodschap over te brengen: de maatschappij is op een slechte manier aan het veranderen en selfies maken een te groot deel van ons leven uit.

Mini-me De tentoonstelling sluit af met een hedendaagse touch. Het laatste onderwerp belicht dat we op hetzelfde punt staan als honderd jaar geleden. Het kind moet anno 2018 weer een uithangbord voor zijn of haar ouders spelen door gekleed te gaan als een miniatuurversie. De tentoonstelling toont aan dat het ‘kind als consument’-concept weer even hip is als aan het begin van de negentiende eeuw. Dat alles uiteindelijk terug in de mode komt, is geen fabeltje.

FRIZZED MAGAZINE

89 REPO

De kinderlijke patronen gebruikt bij Gucci

De terugkerende kinderlijke beertjes van Moschino

COLOFON Redactie en vormgeving Nina Slap Arkle Clarke Femke De Schrijver

FRIZZED

92

Interne promotoren Annick De Pauw Renaat Bogaert Kris Vanhemelryck Werner Goossens Lieve Roegiers Sandra Busselot

MAGAZINE

Drukkerij XPO Vredebaan 5 2640 Mortsel Verantwoordelijke uitgever Thomas More Mechelen Journalistiek Raghenoplein 21 bis 2800 Mechelen

frizzed