Funk It Magazine

nr music of the new generation

01

March 2011

for only 3,99

Berlin

The electro paradise

Nicolas Jaar New York prodigy

Rise To Fame

The electrifying first issue

Greg ‘Gtronic’ Crauwels

Colofon Correspondentie: 1910 Berg, Kutsegemstraat 30, funkit@gmail.com Telefoon: +31(0)498/27.81.96

Hoofdredacteur: Jonas Coene

Redactie: Pieter-Jan Willems, Robin Rodet, Jonas Coene

Redactiemedewerkers: Annick De Pauw, Renaat Bogaert, Erik Roossens

Vormgeving: Robin Rodet

Marketing: Jonas Coene

Website: Pieter-Jan Willems, www.funkit.be

Uitgever: Funk It Corporation

Druk: Drukkerij Graffikka

Welcome to our first issue.

Prepare to be amazed, bedazzled and shocked.

In other words....

Editorial

Dare to be electrified Bij het woord ‘electro’ denken vele mensen aan ofwel huishoudelijke apparaten ofwel een of andere groothandelzaak voor multimedia. Waneer wij aan ‘electro’ denken, hebben we een totaal ander beeld voor ogen.

Wij zien het nachtleven in volle bloei, jongeren die zich amuseren bij het geluid van de elektronische muziek waar de 21e eeuw zo voor gekend is. Jongeren die, ongeacht kleur of strekking, zich samen kunnen verliezen in de opzwepende beats van de moderne tijd. Voor even vrij en verlost zijn van alle stress.

verafgoden en dat door je strot proberen te duwen, nemen wij een objectieve en journalistieke houding aan. Met elektronische muziek als overkoepelende stijl ligt de wereld aan onze voeten. Het nachtleven is klaar om ontdekt te worden, met de redactie van Funk It als ontdekkingsreizigers.

Elke maand zie je grote namen verschijnen, niet gekozen vanwege hun sterrenstatus in het milieu, maar vanwege hun kwaliteiten en capaciteiten. Geen elitair gedoe, eerder de simpele waarheid brengen. Ook oog voor de problemen en vreemde aspecten van het genre komen aan bod.

Dat is voor ons de echte definitie van electro: vrijheid.

Daarom dit magazine. Om jou op de hoogte te houden van de laatste revoluties in het uitgaansleven. Wat is de moeite om jouw vrije tijd aan te spenderen of om naar te luisteren? Dat zoeken wij uit zodat jij rustig kan genieten.

Boven alles, geniet van dit blad. Laat alles bezinken en kijk zelf wat je eruit wil halen. Weet één ding: alle artikels, recensies en reportages schrijven we speciaal voor jou.

Sincerely,

Funk It is meer dan zomaar het zoveelste blad over muziek.

Waar andere magazines simpelweg een bepaald muziekgenre

April 2011 / FUNK IT

3

Crew

Jonas Coene Geregeld bezoek ik de Rampage en Radar feestjes van Murdock, waar steevast de beste namen van het moment komen. Als muzikale achtergrond beschik ik over een korte muziekopleiding gitaar, keyboard en drum.

Deze ‘live’-instrumenten mis ik wel bij de hedendaagse dj-sets. Een live-set geeft altijd een meerwaarde en dat is bij een platte dj-set niet het geval.

Robin Rodet To the end of the world and back again! Als ik een doel voor ogen heb maakt het mij niet uit hoeveel bloed, zweet of tranen het mij kost, zolang ik het maar bereik.

Funk It is voor mij de ultieme uitdaging die ik met alle plezier aanga. Behaal ik de deadline om elke maand weer een topresultaat af te leveren? Verstand op nul, blik op oneindig en gaan! Nothing will stop me.

Pieter-Jan Willems Als muziekliefhebber is het een droom om een magazine rond elektronische muziek te creëren Niets is leuker dan het weekend inzetten met een stevig nachtje beats en bleeps, gemaakt door een dj die zijn metier kent en gesmaakt door een publiek dat uit de bol gaat. Met Funk It probeer ik ervoor te zorgen dat iedereen het weekend met een knaller van een feestje kan starten!

4 FUNK IT / Maart 2011

04/2011 THE ELECTRIC ISSUE INTERVIEWS 06-13

ISSUES 18-24

20

09 Rave is oud, maar nog lang niet dood .......................... 6 Gtronic ........................................................................ 9 PartyHarders .............................................................. 13

Berlijn ........................................................................ 18 The problem: Oordopjes ............................................ 20 Weird ......................................................................... 22

REVIEWS 14-17

THIS MONTH 24-27

16 Nicolas Jaar, up and coming ...................................... 14 Take me to the Hospital. ........................................... 16 Gabriel Ananda & Black Rose ................................... 17

25 Top 5 .......................................................................

Out with the old, in with the new ............................

Gigs ...........................................................................

Gadgets ......................................................................

24 25 26 27

Maart 2011 / FUNK IT

5

“We willen de wereld veroveren”

Rave is oud, maar nog lang niet dood

6 FUNK IT / Maart 2011

“Een grote strontsmiley op de Himalaya zetten, dat willen we doen!” Met deze leuke quote kan je het gesprek met de mannen van Rave Our Souls het best samenvatten. Ze hebben al gestaan op Pukkelpop, Laundry Day en organiseren regelmatig hun eigen feestjes in de Muziekodroom in Hasselt. Kristof (26) en Kurt (36) verschillen dan wel 10 jaar in leeftijd, toch zitten ze qua muzieksmaak op hetzelfde niveau.

funk it

Heeft Rave muziek jullie samengebracht?

Kurt: We hadden inderdaad dezelfde liefde voor Rave muziek.

Kristof draaide al van zijn 14e, vooral om wat extra zakgeld bij te verdienen. Mijn motivatie was vooral de pure liefde voor Rave muziek.

Wij willen eigenlijk gewoon ingaan tegen de commerciële hype door oudere artiesten te vragen op onze feestjes (zoals Altern8, Human Resource,…). Maar dat nobele doel hebben we eigenlijk niet gehaald, want we zijn nu zelf een beetje de ‘hype’ geworden. (lacht)

funk it

Wat is de oorzaak van jullie bekendheid?

KRISTOF: Eerst zijn we begonnen met zelf feestjes te organiseren in Hasselt (de Rave Our Souls parties), pas later werden we ook gevraagd op andere feestjes. Op onze eigen feestjes draaien is een hel, omdat we dan zoveel andere dingen aan ons hoofd hebben. Het liefst draaien we dus op andere feestjes, dan zijn we minder stressy en genieten we meer. Ons doel is om de sfeer van vroeger terug te brengen, waar alles mocht en kon, waar er zich van niets iets aangetrokken werd. Door mensen te entertainen met maskers, ballonnen, kostuums,… proberen we ‘uniek’ te zijn.

funk it

Hoe was Pukkelpop verlopen?

KRISTOF: De organisatie van Pukkelpop kwam bij ons terecht door de bekendheid van onze feestjes in Limburg (nvdr Pukkelpop vindt plaats in Hasselt). De set op Pukkelpop moet wel ons hoogtepunt geweest zijn tot nu toe. Na 4 dagen uitbundig feesten, was het een hel om ’s middags (12.00u) te draaien. Tot onze grote verbazing was er veel volk naar de tent gekomen, ze zat bijna helemaal vol! Zelf zouden we nooit om 12.00u ’s middags naar een artiest gaan kijken, het is gewoon veel te vroeg (lacht)!

funk it

ego’s?

Kan je ons wat meer vertellen over jullie alter

KRISTOF: Mijn alter ego, Goldfox draait een mix van dirty electro en house. ‘Breakdown’ in Hasselt was mijn laatste grote feestje maar mijn agenda zit nog steeds goed vol.

KURT: Mijn roots liggen in de punk, en dat zie je nog steeds; ik douch mezelf eigenlijk nooit (lacht). Lowdown is mijn eerste alter ego, waaronder ik enkele techno platen uitgebracht. Onder Riot speel ik Jungle en D&B, iets helemaal anders dus dan Lowdown.

KRISTOF: Ons hoofdproject blijft wel Rave our souls, maar er zijn gewoon te veel goede stijlen om je maar met één genre te verbinden.

Vinden jullie het spijtig dat het woord ‘rave’ vandaag een andere betekenis krijgt dan vroeger?

funk it

KRISTOF: Momenteel wordt het woord ‘Rave’ niet meer gebruikt om het genre aan te duiden, maar krijgt het een andere, platte betekenis. Dit vinden we wel spijtig; vroeger was rave echt puur, het was een totaalconcept mét veel succes. Ook op productievlak is alles veranderd; momenteel zitten alle geluiden in één programma, waardoor je eigenlijk gewoon bestaande geluiden kopieert. Om origineel te zijn, moet je een nieuwe en eigen sound creëren en dit gaat nog steeds het beste met analoge apparatuur.

funk it

Wat willen jullie nog bereiken met RAS?

KRISTOF; Het komt misschien wat cliché over maar mijn droom is toch om de wereld te veroveren, en iedereen onze muziek te laten horen.

KURT; Euhmm mijn diepste fantasie is eigenlijk een grote strontsmiley op de Himalaya zetten en hiervoor gesubsidieerd worden.

Vooral dat gesubsidieerd worden is belangrijk! (grote bulderlach)

Maart 2011 / FUNK IT

7

“Door maskers te dragen proberen we ‘uniek’ te zijn.”

‘Vroeger ging het om de liefde voor muziek en verdiende men er bijna niets mee. Momenteel draait alles om geld.’

Wat is voor jullie het verschil tussen de oude rave en de nieuwe electro?

funk it

KURT; Vooral de mentaliteit; vroeger ging het om de liefde voor muziek en verdiende men er bijna niets mee. Momenteel draait alles om geld; je wordt verplicht een commerciële track te maken, want dat verkoopt goed. De kwantiteit primeert over de kwaliteit, om het eens mooi uit te drukken, en dat vinden we wel jammer.

funk it

Wat brengt de toekomst jullie nog?

KURT; We hebben net een nieuwe release op Keatchen Records uitgebracht; ‘Stand up for your rights’ met remixen van Modek en Keatch. Je kan hem downloaden op Itunes en Beatport. Vroeger brachten we alles uit op plaat, maar niemand gebruikt dat nog. Met deze nieuwe track op Keatchen records, willen we digitaal gaan en nieuwe horizonten verkennen. Zo breiden we ons publiek uit, want aangezien Keatch van Antwerpen komt, bereiken we nu ook de Antwerpenaren. (lacht).

Merci mannen, en nog veel succes op Puntpop!

JONAS COENE – eindredactie: PJW

“Alles kan tijdens rave parties!”

8 FUNK IT / Maart 2011

Greg Cauwels

Rise to fame

‘Eerst bekend zijn in België en dan in het buitenland? Dat lukt perfect andersom!’

Gtronic

Gtronic Gtronic aka Greg Crauwels (25) is een van de grootste electro talenten van België.

De jonge Antwerpenaar heeft recent getekend bij Lektroluv en zit ook op het Dim Mak label van Steve Aoki. Zijn nieuwe EP ‘Dance Machine’ komt heel binnenkort uit waarna hij een grote tour zal doen in Australië. Greg is fulltime bezig met het Gtronic project, maar kon toch nog een gaatje vinden voor dit interview.

Toen ik je vorig jaar interviewde, stond je op het punt om een platencontract bij Lektroluv Records te tekenen. Hoe is je leven veranderd tegenover dat moment?

funk it

Eigenlijk is mijn leven volledig veranderd tegenover vorig jaar.

In juni behaalde ik mijn diploma Elektromechanica aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Hierna heb ik onmiddellijk bij Lektroluv Records getekend en kreeg ik plots een ‘manager’. Naast het label van Dr Lektroluv zit ik ook nog voor twee EP’s bij het Dim Mak label van Steve Aoki.

Je bent momenteel nauw aan het samenwerken met Richard van AOOA.tv. Welke dingen hebben jullie juist samengedaan? Hoe verliep de samenwerking juist?

funk it

Wel het zit zo; Er komt binnenkort een volledig nieuw ‘image’ van Gtronic, dat wil zeggen nieuw logo, nieuw uitgangspunt én een nieuwe EP op Lektroluv Records. Samen met Richard van AOOA.tv heb ik een videoclip gemaakt die deze nieuwe ‘image’ moet uitstralen. De draaiperiode duurde twee dagen en momenteel is hij nog volop aan het monteren. Als alles goed gaat, komt de video normaal volgende week online.

“De ‘perfecte sound’ zal ik nooit bereiken.”

10 FUNK IT / April 2011

In de promotie van mijn muziek kruipt ontzettend veel tijd in; de nieuwe EP heb ik op ongeveer twee weken volledig afgemaakt. Met de promo’s daarentegen ben ik maanden bezig; T-shirts maken, stickers bestellen,… . funk it Betekent een nieuw ‘image’ ook een nieuwe sound?

Ja, toch wel. Maar dat is bij elke nieuwe track het geval. Een nieuwe release betekent ook altijd een nieuwe test waarbij je probeert om beter en beter te worden. De ‘perfecte sound’ zal ik nooit bereiken, want moest ik dit halen, dan valt mijn motivatie sowieso weg. funk it

Hoeveel samenwerkingen heb je al gedaan?

Geen enkele; Ik heb nog nooit samen met een andere artiest in de studio gezeten, vooral ook omdat ik geen tijd heb daarvoor. Meestal gebeurt zo’n samenwerking in het buitenland, en dat kost tijd, Tijd die ik niet heb. Remixen afleveren zijn wel dagelijkse kost voor mij; je kan dan rustig in studio de track afmaken zonder inmenging van buitenaf.

“Het kan me echt goed doen om thuis naar een lokaal fuifke te gaan en mezelf van kant te drinken.”

Er zijn een hele hoop festivals in België, maar welk festival steunt ‘opkomende talenten’ het meest volgens jou?

funk it

Voor mij is dat Laundry Day; ze boeken heel veel Belgische artiesten, die aan dezelfde kwaliteiten voldoen als grote internationale dj’s. Zo’n initiatieven zijn een echte stimulans voor beginnende producers en zouden er meer moeten zijn.

Kan je gehoorschade oplopen door naar jou optreden te komen kijken?

funk it

Nee, dat kan niet. Tenzij je als een mongool heel de avond naast een box gaat staan, maar voor de gewone toeschouwer vorm ik geen gevaar.

Je draait wekelijks in het buitenland en ik kan me inbeelden dat je vliegtuig al meermaals vertraging heeft gehad. Heb je soms geen zin om gewoon thuis te blijven?

funk it

Bwa, soms wel… Om bijvoorbeeld op een feestje in Lissabon voor één uurtje te draaien, ben ik toch al twee dagen onderweg. Als er dan nog eens vertragingen bijkomen, dan is het echt ‘dikke zever’. Ik mis mijn vrienden ook op reis, het kan me echt goed doen om thuis naar een lokaal fuifke te gaan en mezelf van kant te drinken. Onlangs heb ik eens gelezen dat ‘het leukste van op reis gaan, terug thuiskomen is’, en dat is bij mij echt het geval.

Je draagt al vanaf het begin oordopjes. Hoe sta je tegenover te luide muziek op fuiven/festivals?

funk it

Dat is een enorm minpunt, mijn eigen gehoor is ook al niet meer optimaal ondanks die bescherming. Eigenlijk zouden ze op elk evenement oorbescherming gratis moeten aanbieden.

Bijvoorbeeld op Pukkelpop ga ik speciaal horen voor oordopjes, en dan kost mij dat 3€, dat vind ik een beetje belachelijk.

Gehoorbescherming moet niet verplicht worden, maar wel beschikbaar zijn voor diegenen die willen.

April 2011 / FUNK IT

11

Onlangs gaf je een producers-cursus op Play&Produce in de Vooruit in Gent. Hoe was die ervaring? funk it

De organisatoren van Play&Produce hebben me gevraagd om een cursus te geven; het is altijd leuk om zo wat kleine trucjes te leren aan jonge artiesten. Ik ga natuurlijk niet al mijn geheimen weggeven, want dat zou redelijk stom zijn, maar ik probeer wel om de kneepjes van het vak aan te leren. Door met andere producers te praten, kom je nieuwe dingen te weten en word je zelf ook beter. Daarvoor is zo’n cursus wel interessant.

Je maakte ook recent een remix voor The Subs ‘The face of the planet’. Hoe zijn The Subs bij jou terecht gekomen voor deze remix?

funk it

Wel dat is redelijk logisch; we zitten beiden op het label van Lektroluv en ze hebben me gewoon gevraagd om hun track te remixen. Ik ken de mannen van The Subs redelijk goed, het is dus niet zo dat wij gewoon muziek maken en dan terug in onze grot kruipen (lacht). Omdat de vocals nogal eentonig waren, heb ik aan Jeroen (van The Subs) gevraagd om ze terug in te zingen. Uiteindelijk ben ik zeer trots en tevreden van het resultaat, alsook The Subs zelf. funk it Vandaag heb je net de remix voor Dj AtentionIvan afgewerkt, hoe komt zo’n remix-opdracht tot stand?

Eerst krijgen we een aanvraag van het label, en dan beslis ik samen met mijn manager of de track de moeite waard is of niet. Nadat de track is afgewerkt, wordt de gemasterde versie, de niet-gemasterde versie en de 320kbps versie in een pakketje opgestuurd naar het label, in dit geval is dat ‘Tuff Em Up Records’.

In Australië geef je regelmatig optredens, hoe vaak ben je op tournee?

funk it

In 2010 waren er drie tours in Australië, vooral om mijn profiel uit bouwen en de fanbase te vergroten. Natuurlijk mag je ook niet overdrijven met die tours, want dan krijg je een ‘overkill’ en verlies je weer fans. Vanaf 13 mei tot 10 juni zit ik weer voor een volledige maand in Australië, dus dat moet altijd goed geregeld worden. Dan in juli doe ik een tour van twee weken voor de eerste keer in Canada, dat zal spannend worden. Japan zal er spijtig genoeg niet inzitten dit jaar. (lacht)

Frustreert het je dat Gtronic bekender is in het buitenland dan in België?

funk it

Choh, dat is eigenlijk een visie waar ik ben van afgestapt. Je moet niet eerst bekend zijn in België en dan in het buitenland,

12 FUNK IT / April 2011

dat lukt perfect andersom. Als artiest moet je beseffen dat België echt klein is tegenover de rest van de wereld en dat er andere plaatsen zijn waar je misschien meer respect krijgt. funk it

Ga je mee in de dubstep-hype?

Hmm nee… Ik ben daar radicaal tegen. Wanneer electro terug groot wordt en de dubstep gekte gaat liggen, dan sta ik eens zo sterk in mijn producties omdat ik al die tijd blijf werken aan electro als andere producers overschakelen naar dubstep. Ik probeer mijn eigen stijl te creëren en te behouden, en dat appreciëren de mensen wel volgens mij. funk it

Wat brengt de toekomst nog?

Er staan nog een pak remixen op het programma; een remix van Designer Drugs op Ultra Records, een remix van Cyber Punkers, een remix van Code 13 ft Web op Tuff Em Up Records, remix van Dj Attention (Ivan) op Tuff Em Up Records, de nieuwe EP,.... funk it

En wat is de naam van die nieuwe EP?

Da ga ik nog niet zeggen… (lacht) Alhoewel, je mag het weten; het is ‘Dance Machine’. Dat is één van de twee tracks die op de toekomstige EP komen. Hou me dus zeker nog in de gaten!

JONAS COENE – eindredactie: PJW

De Waalse Paus

Het opperhoofd van de Partyharders is dan al 37 jaar oud, toch breekt hij nog elk weekend het kot af. Eric Colonel organiseert regelmatig de legendarische Partyharders feestjes in Luik en maakte samen met The Subs de wereldhit ‘The Pope Of Dope’. funk it

Eric aka The Pope Of Dope, jullie gebruiken steeds de uitdrukking Wallifornia, hoe ben je daarop gekomen?

men. Natuurlijk heb ik nooit kunnen dromen dat de plaat zo’n succes zou worden, maar stiekem hoopte ik het wel.

Wel dat is eigenlijk een grappig verhaal; we waren met de Partyharders crue naar Californië in Amerika gegaan voor wat te feesten en plots begon er iemand ‘Wallifornia’ te roepen.

Het is dus een samentrekking van Wallonië en Californië en het ligt goed in de mond, vind je ook niet?

funk it

Hebt u misschien een mening over de splitsing van België?

funk it Welke artiesten moeten we volgens jou zeker checken?

Ik ben zelf van Luik ben en ben tegen de splitsing van België. We draaien overal in Vlaanderen, maar we maken geen verschil tussen Waal en Vlaming, voor ons zijn het allemaal buddy’s. Ook al zal België splitsen, dan nog zullen we naar Vlaanderen komen, omdat we hier gewoon super veel vrienden hebben zitten.

Choh, er zijn er zoveel; The Oddword, Geht’s Noch, onze eigen Highbloo, The Subs… Colonel houd eigenlijk van iedereen! (lacht) Maar kom zeker eens naar onze eigen Partyharders-feestjes in Luik, daar komen ook geregeld grote namen die je zeker eens moet checken!

funk it

funk it

Ik kan me inbeelden dat niet iedereen de tekst van ‘The Pope Of Dope’ geschikt vond voor het grote publiek. Zijn er reacties gekomen op de tekst?

funk it

Zeker, van de eerste minister van Wallonië heb ik veel kritiek gekregen. Hij vond het vuil taalgebruik waarbij de kerk in diskrediet werd gebracht. Voor mij was de tekst gewoon als grap bedoelt, maar blijkbaar interpreteert niet iedereen dat zo…

Bij het inzingen van de song had ik al een beetje gedronken en hebben ‘The Subs’ gewoon wat van mijn gebrabbel opgeno-

Ben je zelf een trotse waal?

Jazeker, de meeste Vlamingen hebben een beeld van de Walen van marginaal en lui. Maar ik kan je zeggen, dat is helemaal niet zo. Misschien zouden we beter eens wat meer met elkaar praten, dan zouden er al veel geschillen uit de wereld verdwijnen.

Welke muziek kunnen we van jullie verwachten?

Een mix van alle soorten muziek, we zien niet gebonden aan één genre. Momenteel volgen we wat de dubstep-hype want die tracks gaan lekker hard. Skrillex en Flux Pavillion kunnen ons zeker bekoren. Maar we draaien ook oude platen van The Prodigy of Chemical Brothers… Bij onze set krijgt iedereen wat wils!

JONAS COENE – eindredactie: PJW

April 2011 / FUNK IT

13

‘Clown and Sunset’

Nicolas Jaar, New York Prodigy

14 FUNK IT / Maart 2011

Nicolas Jaar is het levende bewijs dat je geen marketingmachine nodig hebt om het vandaag de dag te maken als artiest. Deze 21-jarige Chileense Amerikaan kwam vorig jaar vanuit het niets en werd op mum van tijd een ware internethype. “De revelatie van 2011” voorspelden vele blogs, en we zijn geneigd ze gelijk te geven. Jaar verraste ons vorig jaar al met enkele onconventionele maar onweerstaanbare housenummers zoals ‘El bandido’, ‘Mi mujer’ en het geweldige ‘Mini Calcutta’.

Zij die hoopten dat hij voor zijn debuutalbum uit hetzelfde vaatje zou tappen, komen voor een flink stuk bedrogen uit. Deze cd is niet gericht op de dansvloer, maar beluister je best met koptelefoon en je voeten op de salontafel. ‘Space is only noise’ is fragiel, eclectisch en soulvol. Het geheel vormt een minutieus afgewerkte collage van Jaars invloeden en interesses. Die onconventionele aanpak zorgt er wel voor dat de individuele nummers pas volledig tot hun recht komen wanneer je de cd in zijn geheel beluistert.

Opener ‘Être’ zet meteen de toon: samples van een kabbelend beekje, kinderstemmen op de achtergrond, een rustig pianodeuntje. ‘Colomb’ is dan weer meer dubby, trentemöller op valium zeg maar. In ‘Too many kids finding rain in the dust’ wordt een funky guitaartje begeleid door een slome bas. ‘I got a woman’ gebruikt een sample van de gelijk-

‘Deze cd is niet gericht op de dansvloer, maar beluister je best met koptelefoon en je voeten op de salontafel.’

namige Ray Charles-hit, om daarna over te gaan in Franse poëzie. Op alle nummers worden de stemmen op een andere manier vervormd om een bepaalde sfeer te versterken.

Zo lijken de stemeffecten in ‘Problems with the sun’ alsof het geheel door een dronken en depressieve stemmixer is gegooid, terwijl het titelnummer haast nasaal ingezongen

lijkt. Het enige consequente in dit album is dan ook de onweerstaanbare aantrekkingskracht die het uitoefent op de luisteraar.

Jaars cd laat zich misschien best vergelijken met het debuutalbum van een ander jong talent: James Blake. Net als Blakes debuut is zowel de melodie als de zang bij Nicolas Jaar ondergeschikt aan de sfeer, en maakt hij volop gebruik van samples en stiltes om die sfeer te creëren.

Maar waar Blake meer schatplichtig blijft aan artiesten als Burial, laat Jaar zich inspireren door muzikanten als 19e eeuwse componist Erik Satie, Ethiopisch jazzicoon Mulatu Astatke en Ricardo Villalobos. Die compleet verschillende stijlen verknipt en plakt hij tot een warm en sfeervol geheel dat zo naadloos ineenpast dat je niet anders kan dan de man een welverdiend applausje te geven. Om hem dan vervolgens uit te roepen tot up and coming artist.

PIETER-JAN WILLEMS – eindredactie: RR

Maart 2011 / FUNK IT

15

“Take me to the Hospital” Die uitspraak is niet alleen een track van The Prodigy, maar verwijst ook naar het legendarische ‘Hospital Records’ label uit Zuid-Londen.

Het onafhankelijke label is de thuis van o.a. Netsky, Danny Byrd, London Elektricity, High Contrast, Camo&Crooked en Nu:Tone.

Hieronder een korte opsomming van hun belangrijkste wapenfeiten.

Chris Goss en Tony Colman, de labelbazen van Hospital Records, vormen samen het D&B duo ‘London Elektricity’. In 1998 releasen ze hun eerste single ‘Song in the key of knife’, net na de oprichting van het platenlabel. Het is een leuke start, maar de echte lancering komt er in het millenniumjaar 2000.

Met nieuwe namen zoals High Contrast en Danny Byrd begint het toonaangevende D&B label aan een sterke opmars.

Na verloop van tijd onstaat er de ‘Hospitality Night’ die steeds doorgaat in de hippe Londense club ‘Heaven’. Deze D&B party geeft onderdak aan de hele Hospital stal met o.a. London Elektricity en Nu:Tone. Het event wordt zo succesvol, dat er jaarlijks een mixcd van gereleased wordt; “Hospitality Drum And Bass”. Door de populariteit van het evenement moet Hospital een nieuwe locatie zoeken en die vinden ze in de ‘O² Academy’ in Brixton.

Eind 2009 tekenen de Russische Subwave en het Belgische hitwonder Netsky een contract bij Hospital Records. Mede dankzij de hulp van BBC Radio One groeit de bekendheid van deze nieuwe talenten. ‘The Drum and Bass Show’ met ‘Fabio en Grooverider’ draait elke zondagnacht van twee tot vier uur de hotste DnB tracks van het moment.

In deze donkere tijden voor DnB, mede door de opkomst van Dubstep, probeert Hospital Records het lichtpunt in het duister te zijn. Dit bevestigen ze ook door hun overwinningen op de ‘Drum & Bass awards 2011’. Netsky wint vier awards waaronder beste internationale dj en beste liquid dj. Hospital Records kan ook niet ontbreken en wint drie oscars waaronder die voor beste promotor.

JONAS COENE – eindredactie: PJW

16 FUNK IT / Maart 2011

Hospital Records probeert het lichtpunt in het duister te zijn.

Black Rose ‘Anthem’ Toen deep house-helden Jesse Rose en Henrik Schwarz enkele maanden geleden samen een set draaiden, beviel hen dat zo goed dat ze prompt besloten om onder de naam Black Rose verder te gaan. Op de redactie van Funk it werd dan ook al een hele tijd uitgekeken naar hun eerste ep. Zowel Rose als Schwarz maakten de laatste jaren furore in de housewereld.

Allebei maken ze dansbare house besprenkeld met funky jazzen soulinvloeden. Jesse Rose’s label Made to Play is een van de hipste labels van het moment, met artiesten als Renaissance Man, Claude Von Stroke, Oliver $ en anderen. Henrik Schwarz staat vooral bekend voor zijn legendarische mix cd voor dj kicks en voor de houseklassieker ‘where we at?’, samen met âme, Dixon en Derrick Carter.

Met Anthem tonen Rose en Schwarz zich van hun meest toegankelijke kant: een oude reggae sample van Barrington Levy’s ‘Black Roses’ wordt duchtig in de reverbmixer gegooid en gecombineerd met een sloom gipsy-basdeuntje. Het resultaat is een dijk van een dansplaat die het potentieel heeft een even grote hit te worden als ‘Barbara Streisand’ van Duck Sauce.

Maar terwijl dat nummer een schaamteloze kopie is van een 30 jaar oude Duitse hit, is Anthem fris, origineel en een meer dan beloftevolle start voor hun Black Rose-project.

Gabriel Ananda ‘Love attack’ Drie jaar is het ondertussen al geleden dat Gabriel Ananda nog eens een album uitbracht. Met ‘Bambusbeats’ verliet hij de bijwijlen donkere minimal- en technopaden die vooral zijn vroegere werk kenmerkten, en leverde hij een plaat af die bol stond met exotische tribalbeats en zwoele grooves. In afwachting van een derde langspeler moeten we ons noodgedwongen tevreden stellen met ep’s zoals deze ‘Love Attack’.

Ook op deze plaat zijn de exotische ritmes nooit ver weg. Het titelnummer stuitert voort op een zomerse tech-house groove die uitmondt in een partij strijkers, waardoor het geheel een melancholische sfeer krijgt.

Niettemin is het een energiek nummer, want Ananda houdt het tempo hoog en de beats strak. ‘Open Up’ is meer een klassieke technoplaat, die voortdrijft op een hypnotiserend tiktak-beatje dat je aandacht van bij het begin vastgrijpt en je laat meedrijven op de percussie en de subtiele piano-effectjes.

Het laatste nummer is een remix van ‘Open Up’ door Till Kruger, een jong en beloftevol techno-talent uit Stuttgart. Hij maakt van ‘Open Up’ een zomers schijfje, met een melodisch en ontspannen pianodeuntje dat ons spontaan zin deed krijgen in een warme, tropische zomer. Bleef die klimaatopwarming maar niet zo lang op zich wachten..

PIETER-JAN WILLEMS – eindredactie: RR

April 2011 / FUNK IT

17

BERLIN, BEST PARTY IN THE WORLD Het hart van Europa bevindt zich in Berlijn, een stad met een immense historische achtergrond. Maar naast de Berlijnse muur of de Brandenburgse poort krijgen ook heel wat technoclubs de nodige aandacht in de talloze stadsgidsen. Sinds jaar en dag strijken – steeds meer en meer – beloftevolle muzikanten neer in de metropool. Hoe komt het nu dat de Duitse stad zo aantrekkelijk is voor beloftevolle muzikanten? We vroegen het aan clubeigenaar Ben De Biel en techno dj Asem Shama.

Als we de geschiedenisboeken goed nalezen merken we op dat Techno ontstaan is in Detroit (Amerika) en niet in Berlijn, hoewel daar vaak wordt van uitgegaan. Het elektronische genre boomde onmiddellijk na de val van de Berlijnse muur; overal schoten techno- en raveclubs als paddenstoelen uit de grond. Deze uitgaansplaatsen waren populair en beïnvloeden de sociale eenmaking van Berlijn. Club Tresor is wellicht één van de hipste en bekendste underground clubs die nauw samenwerkte met de overzeese broeders uit Detroit.

Bellen naar Berlijn Als een van de bekendste Berlijnse exportproducten – naast Paul Van Dyck - heeft techno dj Paul Kalkbrenner zo goed als een eigen godenstatus verworven. Door de hoofdrol te spelen in de film ‘Berlin Calling’, klom zijn populariteit tot een hoogtepunt. Deze tragikomedie vertelt het verhaal van een drugsgebruikende producer (Paul) die het niet meer aankan en opgenomen wordt in een afkickcentrum. Als eigenaar van club ‘Maria am Ostbahnhof’ kent Ben hem redelijk goed. ‘In 1999 speelde Paul in de Maria een liveset en was hij nog niet populair. Paul heeft er zelf voor gezorgd dat enkele scènes van ‘Berlin Calling’ in club Maria werden opgenomen, waarvoor nogmaals dank. Ik ben Paul onlangs nog tegengekomen en hij vertelde me dat zijn jongensdroom in vervulling was gegaan; hij heeft voor 2000€ aan legoblokken gekocht om mee te spelen. Aangezien Kalkbrenner nu 50.000€ per set verdient, kan er wel een zotte aankoop af. Als best verdienende artiest van Berlijn heeft hij de eeuwenoude mythe doorbroken dat bands meer moeten verdienen dan dj’s.’ De Berlijnse techno producer Asem Shama kan zich echter niet helemaal vinden in

18 FUNK IT / April 2011

de filosofie van Kalkbrenner; ‘Ik maak geen muziek om bekend te zijn zoals Paul, ik maak muziek omdat het mijn passie is en hopelijk zullen de mensen dat appreciëren.’

Dub Niet alleen in België, maar ook bij onze oosterburen heerst er een immense hype rond ‘dubstep’. ‘In het begin was dit nieuwe genre helemaal niet populair op de dansvloer, meestal zelfs saai. De muziek werd opgebouwd naar een climax, waarna er gewoon hetzelfde volgde. ‘Momenteel is Dubstep naar een commercieel model getransformeerd en krijgt het dus veel populariteit,’ verduidelijkt Asem. Dj Asem Shama verhuisde in 2007 naar Berlijn om zijn muzikale talent verder te ontwikkelen. ‘Techno is en blijft mijn grote liefde, daar kan dubstep niets aan veranderen. In Berlijn hangt er steeds een positieve ‘mood’, en die is nodig om te kunnen producen. Na een uurtje joggen kan ik mijn ideeën ook beter uitwerken, sport werkt echt verhelderend!

Open air Qua natuurgebied moet de hoofdstad van Duitsland zeker niet onderdoen voor andere steden; liefst 18% van Berlijn bestaat uit natuurgebied, dat ook optimaal gebruikt wordt. Deze parken zijn een perfecte locatie om ‘open air’s’ (party in open lucht) te geven. ‘In de zomer varieert het aantal feestgangers meestal naargelang het weer. Aangezien open air’s gratis zijn, komen er allerlei soorten mensen langs. ‘Vorige zomer moest ik ’s morgens spelen met het zonnetje op mijn kop voor een 2000 tal feestvierders, het was zalig’, zegt Asem.

Sven Väth

“Naar Berlijn verhuizen, is het beste wat ik ooit gedaan heb.”

LSD Toen we aankwamen in club Maria am Ostbahnhof kon ik enig argwaan over de locatie niet onderdrukken. De keet ziet eruit alsof ze al een paar keer is gebombardeerd en momenteel dienst doet als kraakpand. Je zou er ook zo voorbijlopen als je niet wist dat dit de locatie is van club. Binnenin kom je in een andere wereld terecht waar geen ramen zijn en een duffe feestsfeer hangt. Het gebouw bevat drie zalen waar maximum 2000 mensen binnengeraakt, hoewel Ben slechts een vergunning heeft voor 700 personen. ‘Drugs kunnen zeker voorkomen in mijn club maar als ik het zie, smijt ik ze buiten.

Het enige wat we mogen doen is mensen weigeren aan de inkom, voor de overige handelingen zoals fouilleren, arrestatie en paspoortcontrole moeten we beroep doen op de ‘polizei’.

Als er dus gedeald wordt, staan we redelijk machteloos. Het drugsgebruik komt niet alleen voor in clubs, maar is een maatschappelijk probleem. LSD, wiet, amfetaminen en crystal meth kom ik geregeld tegen op de dansvloer’, zegt Ben.

‘Naar Berlijn verhuizen, is het beste wat ik ooit gedaan heb’, benadrukt Asem. Als emigrerende artiest heeft Shama reeds de cd-spelers gedeeld met Sven Väth, dé techno pioneer in Duitsland. Hij verwelkomt ons in zijn gezellige studio in Kreuzberg waar allerlei apparatuur op een hoopje ligt. Ongeduldig rookt hij een sigaretje, nieuwsgierig naar de eerste vraag.

‘Soms denk ik dat mijn tracks té speciaal klinken zodat ze niet meer toegankelijk zijn. Maar je moet steeds een compromis vinden tussen wat jij leuk vind en wat je publiek wil horen, anders blijf je alleen in je kamertje zitten. Met mijn dj-sets verdien ik het meeste van mijn inkomen, al is het soms moeilijk om rond te komen. Wanneer er een dipje is, neem ik ander werk op als technici om toch mijn inkomen te behouden, je moet altijd een alternatief achter de hand hebben. Leven in Berlijn is niet altijd een lachertje’, lacht Asem.

Maria Door het project ‘Mediapspree’ zal club Maria zijn deuren spijtiggenoeg moeten sluiten op 21 mei, waarvoor een groot feest zal worden gegeven met Modeselektor en Apparat. Deze close-down komt er op aandringen van de overheid om het gebied te gebruiken voor hotels. ‘There’s an hotel on every fucking corner’, briest een kwade Ben. De booming van hotels is echt immens en zorgt voor heel wat frustratie bij de doorsnee berliner. De Biel zal dus weer een nieuwe locatie moeten zoeken voor club Maria en terug van nul beginnen. Dat zal echter niet zo moeilijk zijn aangezien er nog veel leegstaande gebouwen zijn in de buurt die niet worden benut.

Berlijn is een constante plek van verandering.

JONAS COENE & ROBIN RODET – eindredactie: PJW

Neon Net na de val van de muur haastte Ben zich naar Berlijn om goedkope grond te kopen. De prijzen waren toen namelijk super laag en dus zeer interessant om te investeren. Wanneer het kapitalistische systeem zich verspreidde over Oost-Berlijn, begonnen mensen hun oude spullen weg te doen en massaal nieuwe spullen aan te kopen. Het gevolg hiervan was dat de straten vol lagen met allerlei meubels, gordijnen, lampen, enz.

Voor Ben was dit geweldig, want hiermee kon hij de ‘tools’ maken om in zijn club te zetten. ‘Het uithangbord van ‘Maria’ heb ik volledig gemaakt uit neon-lichtbuizen. Die lagen gewoon op straat om mee te nemen en kwamen dus zeer goed van pas.’ Vertelt Ben.

Op 21 mei moet club Maria haar deuren sluiten.

April 2011 / FUNK IT

19

We leven in een lawaaierige samenleving. Continu worden we belaagd met geluid dat, indien we er op lange termijn mee in contact blijven, serieuze gehoorschade kan veroorzaken. Steeds meer mensen worden zich hier langzaamaan van bewust. Ook de overheid. En welke sector heeft hier het meeste schuld in volgens deze overheid? De muzieksector natuurlijk.

Fuiven vol tieners in kleine feestzalen waar de muziek zo hard staat dat men in de volgende provincie kan meefeesten, ondergrondse feesten waar drugs en decibels hand in hand gaan... Het lijkt wel alsof men maar niets positief kan zeggen over de muzieksector.

Toch levert deze al jarenlang inspanningen om geluidsoverlast te beperken. In 2010 legde de sector zichzelf een maximum toegelaten geluidsniveau op, in afwachting van een echte regelgeving door de overheid. Als het aan Minister Schauvliege ligt komt die er zo snel, maar vooral zo streng mogelijk. En net daar wringt het schoentje.

Door net preventief te reageren heeft de sector zich in de schijnwerpers gezet en krijgt zij nu alle aandacht. Gebrandmerkt als de grote boosdoener staat livemuziek alleen op het strijdtoneel. Maar waarom zou een luide basketbalwedstrijd in een sporthal minder schadelijk voor de oren zijn dan een optreden die dezelfde decibelwaarden haalt? Heel wat andere gebieden zijn een groter risico dan de muzieksector: bioscopen, mp3 spelers die rechtstreeks in je oren spelen, sportevenementen... Waar zijn de maatregelen in deze gevallen?

Maatregelen moeten haalbaar en realistisch zijn, zowel in uitvoering als in betaalbaarheid.

Hiervoor moeten de overheid en de sector samen aan tafel gaan zitten. Deze laatste heeft immers al aangetoond dat ze bereid zijn om de problemen aan te pakken. Enkel door

20 FUNK IT / Maart 2011

samenwerking kan er verandering komen.

De overheid informeert en de muzieksector voert uit.

euro voor de organisator, een festival van 20.000 personen loopt al op tot minimum 12.000 euro.

Problemen

Een andere oplossing is het verplicht informeren van de bezoekers. Door te waarschuwen wanneer iemand een risicozone gaat betreden legt men de verantwoordelijkheid bij de persoon zelf, zodat die zelf kan beslissen of het de moeite waard is. Of dit ook daadwerkelijk een echte oplossing is, is natuurlijk een andere vraag.

Tot slot bestaan er nog de decibelmeters.

Hierbij meet men de hoeveel decibels die er geproduceerd worden over een bepaalde tijdsperiode en kan men dus het geluid bijstellen indien gewenst. Het probleem hier ligt dan weer bij kleine organisaties of feestjes. Vaak is het voor deze mensen financieel niet haalbaar om een geluidstechnicus bij de hand te hebben die continu het geluid in de gaten kan houden. Hier komt dan ook nog de aankoop van het dure systeem op zich bij, waardoor de kosten ook al gemakkelijk oplopen.

Minister Schauvliege kiest voor een extreme aanpak. Haar voorstel omtrent geluidsnormen is strenger dan enig ander gebruikte regelgeving in Europa. Zelfs het strenge Zwitserland, waar men 100 decibel meet over de tijdspanne van een uur, moet onderdoen voor het voorstel van Schauvliege om te meten over 15 minuten. Belangrijk om te weten is dat zelfs in Zwitserland men niet altijd zo streng toekijkt op deze norm, waardoor de vraag bestaat of het mogelijk is voor elk land om een volledige naleving van zijn regels te garanderen. In de praktijk is het vaak niet een kwestie van ‘niet willen’, maar eerder van ‘niet weten’ of ‘niet realiseerbaar’. Indien er meer communicatie zou bestaan tussen de muzieksector en de overheid zou men deze misverstanden kunnen oplossen.

Oplossing Oordopjes zijn al op vele festivals een verplichting, maar staat iemand wel stil bij de effectieve haalbaarheid? Aangezien het de bedoeling van deze regelgeving is om bescherming te bieden kunnen we aannemen dat de oordopjes toch van een zekere kwaliteit moeten zijn. Voor één persoon kan je dus al rekenen op een prijs tussen 0,60 euro en 1 euro. Voor een zaal van 500 personen betekent dit al een meerkost van 300 tot 500

Jammer genoeg bestaat er dus nog geen win-win situatie voor iedereen. Door overleg en samenwerking kan hier verandering in komen, maar of de twee partijen ooit rond de tafel gaan zitten... In een land waar men zelfs moeite heeft met een werkende regering te vormen kan het nog lang duren vooraleer dit probleem van de kaart is.

ROBIN RODET – eindredactie: JC

‘Waar zijn de maatregelen?’

Een toontje lager zingen alsjeblieft

Maart 2011 / FUNK IT

21

Vampierfeestjes Dark electro is een genre dat stevig in de underground zit. Vampieren, cyberpunks en vele andere creaturen die het daglicht beter niet zien maken de nacht onveilig op ‘Vampireparties’.

Dark Electro (ookwel Cyberpunk of Cybergothic genoemd) is een muziekgenre in de opmars. Zeker in België. Op de tweewekelijkse Vampireparty, een fuif met enkel met Dark Electro muziek, kan men ondertussen al rekenen op zo’n 200 tot 400 man.

In de omringende buurlanden is de situatie gelijkaardig, behalve in Duitsland, waar de scene grotere proporties aanneemt met fuiven die op regelmatige basis tot 1000 bezoekers trekken tot

festivals met 30 000 bezoekers. In Duitsland wordt er dan ook meer aandacht aan besteed op de radio en op muziekzenders.

La freak, c’est chique Het muziekgenre is heel nauw verbonden met een eigen sub-cultuur, en die sub-cultuur moedigt individualisme en expressie heel hard aan. Extravagante kostuums maken deel uit van hun dagelijks leven. Ze vallen dan ook dikwijls

op door hun creativiteit, wat door de maatschappij nogal snel wordt bestempeld als ‘freaks’.

Maar dat zijn natuurlijk de mensen die het eerst en het meest opvallen. Op zich bestaat de scene uit een zeer gevarieerd publiek met een even gevarieerde look en smaak. Niemand wordt op Vampireparty vreemd bekeken zolang er respect getoond wordt voor de anderen. Wie komt om mensen uit te lachen wordt niet getolereerd.

Zoals elk muziekgenre heeft ook dark electro zijn eigen bijhorende kledingstijl.

Die is vast en zeker wel ongewoner, creatiever en soms wat extravaganter dan wat je meestal in de mainstream tegenkomt. Er wordt niet van iedereen verwacht hetzelfde te dragen, veel mensen dragen simpelweg een jeans-broek en zwart (of wit) t-shirt, terwijl anderen kiezen voor een futuristische outfit met

In Duitsland neemt de scene epische proporties aan.

22 FUNK IT / April 2011

allerlei kleuren, gaande van inktzwart tot fluogeel.

Dans der vampieren Vampireparty is uniek in België, alleen al door het ongewone muziekgenre. Reken daar dan nog de hele subcultuur met een originele look en een grote community spirit bij en dan krijg je iets dat toch wel heel speciaal is. Hun slogan is: ‘It’s more than a Party, it’s a Lifestyle’ Door de jaren heen is er heel veel veranderd. Midden jaren 90 had de scene nog heel wat invloeden van de new wave uit de jaren 80. Eind jaren 90 tot het begin van de twintigste eeuw begonnen een aantal artiesten trance-invloeden te verwerken in hun muziek, wat het genre een broodnodige verjongingskuur gaf.

De muziek werd een stuk toegankelijker en ging mee met zijn tijd. De laatste 10 jaar merk je meer en meer dat er veel gewerkt wordt met invloeden uit andere genres (techno, hardstyle,…) om steeds origineel uit de hoek te komen. Deze bereidwilligheid om te evolueren en te veranderen is waarschijnlijk de reden dat het genre na al die jaren nog steeds bestaat.

Say no to mainstream Dark Electro zal je niet in snel in de auto horen. Dit komt omdat radio en tv-playlists veel te onderhevig zijn aan wat de grote platenmaatschappijen en het grote publiek willen dat er gedraaid wordt.

Niemand wil risico’s nemen met een genre dat buiten de lijntjes valt. Een paar jaar geleden ondernam Studio Brussel een poging om enkele alternatieve genres op de radio te spelen. Na twee tracks te draaien kregen ze een stortvloed van berichten en mails met de vraag of er niet meer van het genre gespeeld kon worden. Blijkbaar valt Dark Electro dan toch in de smaak bij het grote publiek?

It’s more than a Party, it’s a Lifestyle.

ROBIN RODET – eindredactie: JC

April 2011 / FUNK IT

23

Top 5: Dubstep 1. The Moody Blues – White Satin (Zeds Dead Remix)

Geen enkel nummer komt zelfs nog maar in de buurt van deze gedoodverfde nummer 1 in onze lijst. De prachtige ritmes van Zeds Dead gecombineerd met de prachtige klassieker White Satin geven dit nummer een unieke feel .

2. The Rolling Stones – Gimme Shelter (Zeds Dead Remix)

Op de tweede plaats staat nogmaals een nummer van Zeds Dead.

Zelden is er zo’n perfecte harmonie tussen het instrumentale en het elektronische , waarbij het oorspronkelijke nummer in ere gehouden wordt. Zowel rockfans als dubstepfanaten zullen hier zeker van kunnen genieten

3. Nneka - Heartbeat (Chase & Status mix)

Wanneer iemand vraagt: ‘Dubstep, wat is dat nu eigenlijk?’, Is er geen betere track om af te spelen dan deze . Door de gracieuze mix van het zachte Heartbeat en de sierlijke geluiden van Chase & Status is dit nummer de grote doorbraak van de groep geworden.

4. Major Lazer and La Roux – Bulletproof (Nacey Remix ft. Matt Hemerlein)

Er bestaan wel duizenden dubstep versies van B ulletproof, allemaal even saai en oncreatief als de vorige . Tot Nacey er eens een nieuwe draai aan besloot te geven . Door alle gekende kenmerken van dubstep te laten varen en een eigen versie te creëren , merk je dat dit nummer waarschijnlijk wel een van de creatiefste tracks van de laatste tien jaar is .

5. Mr. Postman - The Carpenters (Cragga remix)

Vergeet subtiel. Vergeet kalm. Het o zo brave nummer van The Carpenters krijgt door Cragga een koude onderdompeling in de pure geluiden van dubstep. Plots , onverwacht en totaal ongepast vallen de beats in , verkrachten ze M r . Postman en laten ze je af vragen waar in hemelsnaam je nu naar luistert. E n laat het nu net daarom zijn dat dit nummer een plaats in onze top 5 krijgt.

ROBIN RODET – eindredactie: JC

24 FUNK IT / Maart 2011

Out with the old, in with the new ‘Leuven, een studentenstad die bekend staat voor zijn chronisch tekort aan deftige fuifzalen.’

Club Silo sluit Triest nieuws voor muziekliefhebbers: de Leuvense club Silo sluit eind april zijn deuren. De uitbaters, Toon en Bart Janssens, Bjorn Debergh en Tim Stok hebben na een langdurig conflict met een bovenbuur besloten de boeken neer te leggen. Ze baatten de club meer dan drie jaar succesvol uit.

De bovenbuur, die anoniem wenst te blijven, stelt dat hij ieder weekend wordt wakker gehouden door de bassen van de club. Waarom hij dan in godsnaam boven een club gaat wonen? Volgens hem had de eigenaar van het gebouw hem wijsgemaakt dat de Silo al een tijd failliet was.

Vreemd, aangezien die eigenaar de Silo verhuurt aan de huidige uitbaters. Nog vreemder is dat de eigenaar van het pand de uitbaters wil laten opdraaien voor de bijkomende isolatiekosten die nodig zijn om de huurder zijn nachtrust te gunnen.

Die vinden dat een brug te ver, en nadat langdurige gesprekken niets opleverden, hebben de uitbaters met pijn in het hart besloten de stekker eruit te trekken.

Wat meteen het einde betekent van een legendarische club in België: de Silo is een club met een rijke geschiedenis, waar ondanks de undergroundstatus veel

grote techno- en housefiguren de revue zijn gepasseerd. Sterren zoals Sven Väth, John Digweed, Chris Liebing en vele anderen draaiden er onvergetelijke sets.

Vorig jaar nog klasseerde het Britse DJ Mag de Silo bij de honderd beste clubs ter wereld. Dat is nu helaas voorbij.

Eind april gaat de Silo toe. De komende maand echter staan er nog vele internationale namen op het programma: onder andere Booka Shade, James Holden en Apparat komen er nog een laatste keer de pannen van het dak spelen, iets wat de bovenbuur niet graag zal horen.

Club Montréal opent Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel in Leuven, een studentenstad die bekend staat voor zijn chronisch tekort aan deftige fuifzalen. Eind maart opent Club Montréal zijn deuren, in het pand van Der Machine. Die moest vorig jaar sluiten omwille van financiële redenen.

Ondanks dat Der Machine een goed draaiend concept was, was de schuldenput te diep geworden. Deels was dat te wijten aan de schulden die in het prille begin werd gemaakt, maar het lag voor een stuk ook aan het publiek, dat weinig dronk en stiekem goedkoper bier binnensmokkelde van de nachtwinkel aan de overkant van de straat.

De nieuwe uitbaters maken deel uit van de Ketaloco crew. Dat is een collectief van vijf dj’s die vooral minimal en house draaien, en in het verleden avonden organiseerden in onder andere de Noxx en Café d’Anvers. Met Club Montréal willen ze een andere kant uit als Der Machine. Waar die laatste vooral dubstepfeestjes organiseerde, gaat Club Montréal zich vooral focussen op minimal en house. De club is grondig vernieuwd en mikt duidelijk op een ander publiek als Der Machine. Toch gaat ook Club Montréal maandelijks een dubstepavond organiseren. Met de naderende sluiting van Club Silo en het schrijnend gebrek aan deftige feestjes in Leuven zou Club Montréal wel eens een schot in de roos kunnen worden.

PIETER-JAN WILLEMS – eindredactie: RR

Maart 2011 / FUNK IT

25

Gigs vrijdag 1 april 2011

zaterdag 9 april 2011

Dubalyzer - 1st Edition

Cirque D’Anvers

[Drum and bass, Electro]

[House, Techno, Tech house]

DJs: Bar 9 - Uk , Zeds Dead - Canada

DJs: Joachim, Parick Schmidt, Bartholomeo

Plaats: Brasserie Bellevue

Plaats: Cafe d’Anvers

Deuren: 21:00

Deuren: 21:00

Website: www.dubalyzer.com

Website: www.cafedanvers.com

Zaterdag 2 april 2011 Time warp

[Techno, Electro, House]

zaterdag 16 april 2011 K arma Hotel 2011 [Reggae, Drum and bass, R&B / Soul]

DJs: Meer dan 40 DJ’s

DJs: Netsky, Lefto, The Subs

Plaats: Maaimarkthallen, Mannheim

Plaats: Kursaal Oostende

Deuren: 19:00

Deuren: 19:00

Website: www.time-warp.de

Website: www.karmahotel.be

vrijdag 8 april 2011

zaterdag 23 april 2011

I <3 K amp2

Industrial District 6

[Drum and bass, Breakbeat, Electro]

[Electrol]

DJs: Bloodfire B2B Airvalue , Cucumber Revenge

DJs:Demoniak

Plaats: Buurthuis Heppen

Plaats: Club Factory

Deuren: 21:00

Deuren: 22:00

Website: www.thepartycrashers.be

Website: www.club-factory.be

26 FUNK IT / April 2011

Gadget of the month Bower & Wilkins P5 €299 Bower & Wilkins staat al jaar en dag bekend voor hun indrukwekkende speakers. Het B&W topmodel kost maar liefst 12000 euro en daar koop je dan slechts één (!) speaker voor.

Datzelfde model wordt dan ook gebruikt in beroemde studio’s zoals die van Abbey Road. Een tweede zaak waar de producten van B&W voor bekend staan is hun prachtige design, waarna ze duchtig begonnen te sparen.

Ook de P5 is een product van topkwaliteit in een designjasje.

B&W gebruikte Nieuw-Zeelands schapenleer voor zijn koptelefoon, wat hem heel comfortabel maakt. Voor de earpads gebruikt men een mousse die de vorm van je oren aanneemt.

Het design is ook functioneel: onder de afneembare earpads zit de microfoonkabel, die heel makkelijk te vervangen is. Zo moet je je geen zorgen maken over een eventuele kabelbreuk, wat toch een van de meest voorkomende problemen is met koptelefoons en oortjes.

Toen B&W bekend maakte dat het van plan was een koptelefoon uit te brengen, wreven echte audiofielen zich dan ook in de handen Met het geluid zit het overigens ook meer dan snor: alle tonen worden op een zeer natuurlijke manier weergegeven. De bassen zijn steeds prominent aanwezig, maar nooit overheersend, en zowel de hoge als de middentonen klinken warm. Je hoort ook details in nummers die je bij andere koptelefoons nooit zou opmerken, laat staan bij gewone speakers. De P5 kan zeker de concurrentie in zijn prijsklasse aan, en die is niet min: zowel Sennheiser, Bose als Beyerdynamics hebben topmodellen die rond dezelfde prijs verkocht worden. Maar wat die koptelefoons delen in audiokwaliteit, missen ze in design en –dikwijls ook- draagcomfort. De P5 heeft het allemaal, en muziekliefhebbers met een ruim budget zullen zich een aankoop van deze beauty dan ook niet betreuren.

April 2011 / FUNK IT

27

Next Month: Drugs, sex, electro The Dark side