Hood Magazine

Safi Vlaamse hiphop op de kaart Berlijn

een stad en zijn sneakers

mastafingaz beats van de meester

battlestar antverpia groot bakkes new rules, no drugs invoering van de wietpas vier:tussen fashion en streetwear cause festival amsterdam hiphop van a tot sef Prijs: 12 euro juni 2012

Fotoreportage

hart op de huid

p. 36

voor woord Illmatic van Nas was de allereerste cd die me in contact bracht met hiphop. Ik was een 10-jarige rebel toen ik hem uit mijn oudere zus haar kamer gritste. Die plaat is grijsgedraaid.

Ik had geen idee waar hij het over had, ik wist alleen dat het helemaal mijn ding was. Op latere leeftijd wist ik wél wat hij zei. Al snel waren Dr. Dre, Tupac, Snoop Dogg en nog vele anderen permanent aanwezig in mijn slaapkamer. Hun muziek en hun afbeeldingen aan de muur. Ondanks de Parental Advisory-sticker op de hoes van de cd’s, denk ik niet dat mijn moeder er ooit iets slecht in zag. Ondanks wat mijn idolen zeiden in hun teksten, ik heb nooit de neiging gehad om iemand neer te schieten. Of om onrespectvol te zijn tegenover vrouwen. Nu ja, nooit…

Nochtans is het een fulltime job om rapmuziek te verdedigen. Hood Magazine ademt hiphop, en dan hebben we het niet over baggy jeans, b*tches en lowriders. Hood wil niemand voorleggen wat hiphop inhoudt, maar de vrijheid geven om dat zelf te bepalen. Want hiphop is veel meer dan muziek. Hiphop draait om wederzijds respect en fun, maar ook om durven zeggen waar het op staat. Zoals iemand verder in dit magazine zegt: ‘Hiphop is een levenswijze’.

Safi vlaamse hiphop op de kaart p. 28

8

12 16

20

24 34

42

46 50

kort nieuws

6

battlestar antverpia groot bakkes

20

VIER Tussen fashion en streetwear

46

Funktastic crew breakdance & religie

8

New Rules, No Drugs de wietpas

24

CAUSE Hiphop van A tot Sef

50

Berlijn Een stad en zijn sneakers

12

Hart op de huid Fotoreportage

34

rappers op twitter

54

Mastafingaz Beats van de meester

16

Grafitti kunstzinnig vandalisme

42

CD-reviews

56

HOOD

kort nieuws

Beastie Boy-rapper MCA overleden Adam Yauch, beter bekend als MCA, is op 47-jarige leeftijd overleden. De rapper verloor de strijd tegen speekselklierkanker. Hoe de hiphopformatie uit Brooklyn nu verder moet, is nog niet bekend. MCA laat een vrouw en dochter na.

Onder het alias Nathanial Hörnblowér was Yauch met zijn tweede passie bezig, het regisseren. Eén dag voor zijn dood, liet Yauch in een persbericht weten dat hij enthousiast was over de films die zijn bedrijf Oscilloscope Laboratories ging uitbrengen. Voor de Beastie Boys regisseerde hij ook enkele clips.

Het muzikaal erfgoed dat Yauch achterlaat is op zijn minst indrukwekkend te noemen, zelfs Madonna claimt fan te zijn. Vorige maand werden de Beasties nog opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. Bij die plechtigheid, waar MCA niet aanwezig kon zijn, was al geweten hoe hard de rapper/bassist leed onder de ziekte. Hij was al sinds 2009 in behandeling.

∙ 6 ∙

HOOD

Jay-z en kanye west vullen sportpaleis

Blackstar op Dour Festival

Kraantje Pappie vervangt Azealia Banks

Jay-Z en Kanye West geven op 3 juni een optreden in het Antwerpse Sportpaleis. De twee rappers deden wat zelf Beatle Paul McCartney niet lukte: de concertarena was na minder dan een dag al uitverkocht. De tournee van de twee rapgoden hoort bij Watch The Throne, het album dat ze vorig jaar samen uitbrachten. Hierop stonden o.a. superhits als Otis en N*ggas In Paris.

Hiphop is geen vreemde vogel op Dour.

Vorig jaar bouwden Cypress Hill en House Of Pain al een feestje voor alle fans van het genre, maar de editie van 2012 biedt meer artiesten dan de voorgaande jaren.

Toen Azealia Banks aankondigde dat ze haar tournee door Europa annuleerde, kwam op Rock Werchter een (hiphop) plek vrij. De rapster wil deze zomer liever onafgebroken aan haar debuutalbum werken. De vrijgekomen spot wordt opgevuld door Kraantje Pappie, de rapper uit Groningen. Die zag in 2012 zijn populariteit stijgen, na de release van zijn nieuwe album: Crane.

Voor hun eigen fans beloven Jay-Z en Kanye West ook wat nummers uit hun solo-oeuvre te spelen. Het succes van Watch The Throne is ongelooflijk: Het resultaat van twee grote ego’s samengezet. Kanye, die onlangs nog door Barack Obama een “een getalenteerde jackass” genoemd werd, had naar eigen zeggen het succes van hun samenwerking wel verwacht.

Er is meteen een wachtlijst aangelegd voor het geval er nog plaatsen vrijkomen of een tweede show zou worden bevestigd. Er is dus nog hoop voor wie er niet bij kan zijn…

De grootste naam is zonder twijfel Blackstar. Mos Def en Talib Kweli staan al jaren aan de hiphoptop en brengen hun nieuwe repertoire, waarvan Fix Up al een stevige voorbode is. Ook Doom en Roots Manuva zijn levende legendes die je niet mag missen.

Naast deze lyrical masterminds, is er ook plaats voor een echt feestje. Turntablists als C2C en Dj Odilon zijn hiervoor bekend. En niet te vergeten, DJ Babu komt met zijn Dilated Peoples. Wie ze ooit al live zag, weet wat dat inhoudt.

Het is dus Kraantje Pappie die op de eerste dag van het festival het feest op gang trekt in de Pyramid Marquee. Op 28 juni staat, speciaal voor de hiphopfans, ook Cypress Hill op de affiche.

Daarnaast kan je de rest van het weekend ook Wiz Khalifa, Mac Miller en Die Antwoord verwachten. Zelfs rappers van eigen bodem zijn aanwezig: ‘t Hof van Commerce.

Het Dour festival loopt van 12 tot 15 juli. Een combiticket kost 117 euro, een dagticket 60, inclusief camping. Voor de verdere line-up en informatie, kijk je best eens op www.dourfestival.be.

Het brein achter Waar Is Kraan? staat bij onze noorderburen bekend als party animal. Hopelijk kan hij in de Pyramid Marquee die lijn doortrekken. En Wat Nou Als Het Lukt?

∙ 7 ∙

HOOD lifestyle

Breakdance is een religie

V.l.n.r.: Manit, Del, Marco, David tussen de Vanilla Twins, en uiterst rechts Yolan en Sven

B-boy Lawson mag op 22 september ons land vertegenwoordigen op de Europese Red Bull BC One Cypher competitie in Rotterdam.

Met een grote naam als Red Bull achter zo’n competitie is het duidelijk dat breakdance weer hot is.

Hood Magazine vroeg zich af of de dans in België nog steeds populair is en sprak met de Leuvense Funktastic Crew.

We worden verwelkomd door Marco Lampis, een 23-jarige kerel met Italiaanse roots die al enkele jaren de dans beoefent. Samen met zijn maats zakt hij geregeld af naar jeugdcentrum Vleugel F in Leuven om te trainen. In het naburig

∙ 8 ∙

gelegen hiphopcafé 4 Elementz zitten we samen met de ganse crew. Uiteraard vragen we ons eerst af waarom ze deze dans hebben gekozen.

David: “Voor de chickies…”(algemene hilariteit) Del: “Bij breakdance komt de meeste creativiteit kijken. Je kan er alle kanten mee op.”

Marco: “Je bent vrij en je mag doen wat je wil.”

Sven: “Je hebt een bepaalde basis, de foundation (de basismoves, red.). Dat begin vul je in zoals je wil. En heel belangrijk: je mag op je hoofd springen.”

Doen jullie mee aan wedstrijden?

Sven: “Soms. Op een internationale battle waren we eens twaalfde geëin-

digd. Winnen is niet ons doel. We hechten meer belang aan vriendschap.”

Kan je leven van breakdance?

Del: “Enkel als je elke dag, zeven op zeven, eraan zit te werken. En dan kom je nog maar net rond op het einde van de maanden.”

Marco: “Gerespecteerde namen in het wereldje geven op international toernooien workshops om zo hun kennis over te brengen aan de jonge garde.

Daar verdienen ze ook wat aan, maar veel is het niet.”

Is breakdance een levenswijze?

Marco: “Absoluut. Iedereen kan breakdancen, maar je wordt pas echt goed wanneer je het wil begrijpen. Je loopt

Lifestyle HOOD rond op straat en je ziet overal dingen die met b-boy gerelateerd zijn. Ik droom soms van moves die ik wil maken.”

David: “En dan probeer je het de dag erop en bak je er niets van!” (lacht) Sven: “Je herkent b-boys ook op straat.”

Del: “Ze hoeven zelfs niet te breakdancen, op de manier waarop ze bewegen zie je al veel.”

Zijn er fakers bij?

Marco: “Toch wel. Je hebt mensen die petten en brede broeken dragen, maar daarom doe je nog niet mee met de hiphopcultuur. Sommigen onder ons hebben les gegeven en we zijn naar het buitenland getrokken om aan wedstrijden, workshops en battles mee te doen.

Dan bén je pas hiphop.”

Del: “Vroeger zette ik mijn klak scheef, maar nu zet ik ze terug recht omdat die wannabees ze scheef zetten. Je moet wel iets over de achtergrond weten.”

Jury battlen Lawson zei dat je bekend moet zijn om ver te geraken in wedstrijden.

Klopt dat?

Marco: “Ik snap wat hij bedoelt, maar het is niet waar. Als je naar een jam (een wedstrijd, red.) gaat en er is een heel bekende crew, dan kunnen die er niets van bakken en toch winnen. Omdat de jury weet wat zij in hun mars hebben.

Alsunderdog moet je twee keer zo goed zijn dan je tegenstander.”

Kijkt de jury van wedstrijden naar spektakel?

Del: “Het mag spectaculair zijn, maar je moet wel blijven dansen. Je hebt vier bewegingen in breakdance. De eerste is de top rock oftwel het rechtopstaand

‘Als underdog moet je twee keer beter zijn dan je tegenstander’

dansen. Dan heb je het voetenwerk, de freezes en de power moves. Je moet ze alle vier gebruiken om een goede breakdancer te zijn.

Creativiteit wordt hard aangemoedigd.

Een creatieve sport kan je niet verzoenen met strikte regels. Trouwens, als je het niet eens bent met de jury, mag je hen uitdagen voor een battle.”

Marco: “Omdat er verschillende wereldkampioenschappen plaatsvinden, wordt je niet aanzien als wereldkampioen wanneer je zo’n competitie wint. Enkel de winnaar van Battle of the Year wordt echt gerespecteerd.”

Wat vinden jullie van dansprogramma’s op televisie?

Del: “Het is leuk om te zien, maar het is geen echte breakdance die je ziet.”

Marco: “Het geeft een verkeerd beeld.

De mensen denken dat het winnen van zo’n wedstrijd de droom is van elke danser.

Die dansers zitten in de show voor het geld. Wij hebben die instelling niet. Je gaat naar een wedstrijd om je naam te maken. Niet om geld te verdienen.”

Hebben zo’n programma’s een effect op jullie reputatie?

Del: “Voor buitenstaanders heeft het wel effect.”

Marco: “Als ze horen dat je niet hebt meegedaan aan dergelijke programma’s, dan vindt men je niet goed genoeg.”

Del: “Ze vragen ons altijd om een headspin of een salto te doen, maar dat kan ik juist niet. En dan vinden ze je een slechte danser. Ze snappen het gewoonweg niet.”

Marco: “Ook als iemand in zo’n programma verliest, is het drama. Als wij verliezen, vinden we het helemaal niet erg.”

Sven: “Zuipen!” (algemene hilariteit)

Vochtige kelder Krijgt breakdance voldoende erkenning?

Marco: “Neen, het wordt enorm onderschat.”

Sven: “Zo gaf ik onlangs een cursus aan bodybuilders en ik dacht dat ze wel wat conditie hadden. Na twee uur trainen hebben die mannen drie dagen krom gelopen.”

Marco: “In één beweging kruipt enorm veel tijd en moeite. Je hebt doorgezet om die truc te kunnen. Dan heb je de creativiteit en het zelfvertrouwen ge-

∙ 9 ∙

HOOD lifestyle toond om die truc te doen. Breakdance is een religie die je een beter mens maakt. Daarnaast ben je een leerling je leven lang. Zelfs als je al vijftien aan het oefenen bent.”

Del: “Gelukkig zijn breakdancers heel behulpzaam. Je hebt niet het gevoel dat je uit de boot valt bij al die grote namen.

Iedereen helpt iedereen.”

Is breakdancen populairder dan vroeger?

Sven: “Nu flakkert het even op, maar vroeger was het veel gekender.”

Manit: “Die danswedstrijden geven het weer even een boost.”

‘Breakdance kan je niet verzoenen met strikte regels’

Als de dans populairder wordt, gaat de eigenheid dan niet verloren?

Marco: “Voor ons niet, want wij kennen de achtergrond.”

Manit: “Bij wedstrijden willen de sponsors wel meer en meer toeschouwers, wat nefast uitpakt.”

Del: “Het gevoel van een echte jam gaat verloren. Waar iedereen kan dansen en plezier kan hebben. Als je een groot evenement wil creëren, moet je plooien naar dat geld.”

Sven: “Wil je een echte hiphopjam hebben, moet je naar een vochtige, vuile kelder gaan.”

Jullie hebben liever het authentieke gevoel.

Marco: “Wij komen hier dan wel trainen in een mooie zaal, maar het gebeurt dat we op een simpele tapis plein op straat trainen.”

Del: “Het sponsorgeld en dergelijke gaan ten koste van de beleving, maar je hebt het wel nodig. Zo zorgen de evenementen voor leuke workshops van

∙ 10 ∙

Ingang van jeugdcentrum Vleugel F

Lifestyle HOOD

Hiphopcafé 4 Elementz Amerikanen in België. Hier gaf Alien Ness, een breakdancelegende, mij eens les. Die kerel is ondertussen als 60 jaar oud.”

Marco: “Hij wou Sven ooit eens battlen voor een t-shirt. Wie won, kreeg dan dat shirt.”

Wie heeft er dan gewonnen?

Sven: “Ik ben gaan lopen van de schrik!” (lacht) Marco: “Hij is één van de iconen en voelt zich niet te goed om te battlen tegen een klein mannetje.”

Del: “Alien Ness zou je kunnen vergelijken met Maradona. Wij zijn vierde provincialers tegenover hem.”

Sven: “Vroeger was je content als je zaal niet was afgebroken door het volk.

Nu moet je geld hebben en sponsors vinden.”

Hiphop is veranderd de laatste jaren.

Sven: “MC’en, graffiti, b-boys, ik heb het allemaal zien evolueren. Iedereen zoekt tegenwoordig op internet en niemand vraagt meer naar informatie. Die integriteit is er niet meer.”

Del: “Het is inderdaad belangrijk dat je de roots en de denkwijze begrijpt.”

Sven: “Niemand studeert meer over hoe het vroeger was. Jammer, want alle takken van hiphop zijn zo verweven waardoor je er wijzer van wordt.”

Del: “De mc’s rapten over de breakdancers, terwijl die dansten op de muziek. Nu is elke tak zowat zijn eigen weg gegaan.” (BP)

‘De integriteit is er niet meer’ ∙ 11 ∙

HOOD lifestyle

berlijn ‘Een stad en zijn sneakers: met marc leuschner

∙ 12 ∙

Marc Leuschner voor zijn Overkill-shop

Lifestyle HOOD

‘Als het op schoenen aankomt, ben ik erger dan een vrouw’ Voor wie het nog niet doorhad: er heerst een enorme sneakerhype. Hoewel ooit gelinkt met hiphop, heeft nu bijna iedereen minstens één paar in zijn kast staan.

Sneakerstores lopen vol en de vraag blijft stijgen. HOOD ging een stapje verder en bezocht één van de steden waar de hype het grootst is: Willkommen in Berlin…

Al sinds de jaren ’70 speelt de sneaker een belangrijke rol in het hip-hopwereldje, maar pas eind de jaren ’90 brak de hype door bij het grote publiek. Artiesten kregen contracten aangeboden door Nike en Adidas, iets wat daarvoor logischerwijs enkel voor sporthelden was weggelegd. Nu alle subculturen en stijlen in elkaar overvloeien, is er niemand meer waar geen gepaste sneaker bijhoort.

een citytrip naar berlijn Het probleem met hypes is dat je nog weinig échte originaliteit vindt. Dat zie je in België. Je hebt Avenue in Antwerpen: een winkel die door Sven Aerts geopend werd toen de sneakerhype begon. Daarvoor had diezelfde al hoge toppen geschoren met zijn Lockwood Skateshop in Antwerpen. Ondanks dat deze shop best wel wat te bieden heeft, lijkt het een kopie te worden van Patta bij onze noorderburen in Amsterdam. Zowel Patta als Avenue bieden exact wat sneakerheads nodig hebben, maar missen volgens velen net dat beetje meer om zich te onderscheiden.

Een ander buurland doet dat wel: In Duitsland zijn minstens 2 winkels die de absolute top zijn in hun genre, allebei in Berlijn.

Zowel Overkill als Solebox bieden variëteit in een ongewoon decor. Wie ooit Overkill binnenstapte, en ook maar iets om schoenen geeft, zal begrijpen waarom. Voor wie deze kans nog niet gekregen heeft, geven wij alvast wat redenen om je volgende citytrip in die richting te plannen.

Van graffiti naar sneakers Marc Leuschner is op en top Berlijn. Hij ontvangt ons in zijn eigen Overkill-shop in Kreuzberg, één van de hippe buurten in Berlijn.“Ik heb voor het interview mijn lucky kicks aangedaan,” zegt hij vlak na zijn begroeting. De hele vitrine van Overkill is bezaaid met sneakers. Geen tierlantijntjes, gewoon de essentie: massa’s kleurrijke, soms zelfs schreeuwerige sportschoenen. Bij het binnengaan (de deurhendel is trouwens een Nike Air Max in het brons) lijken we kinderen in een speelgoedwinkel. Na even de Overkill-sfeer opgesnoven te hebben, nemen we samen met Marc plaats in de trendy zeteltjes die in een hoekje van de winkel staan.

graffitiboys en sneakerheads Wat een sneakershop!

Marc: ‘Thanks! Ik moet eerlijk zijn: ik ben er zelf ook ongelooflijk trots op. En dan weten dat Overkill oorspronkelijk helemaal geen sneakershop was. Hoewel we het altijd al wouden, zijn we pas in 2003 sneakers beginnen verkopen, daarvoor verkochten we alleen graffitibenodigdheden.’

Waarom dan de uitbreiding naar sneakers?

Marc: ‘Wel, Berlijn is een stad met een eigen willetje. We zijn wereldberoemd geworden in de graffitiwereld en dat was ook de oorspronkelijke reden dat we met Overkill startten. Maar bepaalde dingen gaan hand in hand, graffiti-boys zijn vaak ook sneakerheads. We waren dus eigenaars van de beste winkel voor alles wat met graffiti te maken had en waren zelf in de ban van kicks. Na een kleine verbouwing zijn we dan met de verkoop van sneakers begonnen. Tegenwoordig zie je in Berlijn dat ze door veel meer mensen gedragen worden. We waren de hype dus net voor, dat is het bewijs dat we een goede zaak hebben gedaan!’

∙ 13 ∙

HOOD lifestyle

Krazy Kreuzberg Sneakers zijn inderdaad niet uit het Berlijns straatbeeld weg te denken.

Marc: ‘Opvallend is dat elke stad zowat zijn eigen favoriet heeft.

In Amsterdam is dat de Nike Air Max, terwijl je in Antwerpen eerder de basketballsneakers zoals de Jordan III en de Nike Dunk tegenkomt. Alsof elke stad zelf bepaalt wat zijn bewoners leuk vinden. In Berlijn moet je dan weer een paar Adidas ZX’en hebben, anders val je hier uit de boot bij de sneakerheads. Ook de Air Max 1 en de Air Max 90 van Nike verkopen het laatste jaar beter.. We hebben ook gewoon het gigantische voordeel dat we hier in Kreuzberg zitten, meer variëteit in stijlen ga je niet snel vinden op een andere plaats. People go crazy here!

In Berlijn heb je ook die mensen die meer voor de basketballtypes zijn, waaronder enkele van mijn collega’s, maar niets overtreft de ZX in populariteit.’

‘Ikzelf heb een collectie van meer dan 400 paar. Dat zijn tien keer meer schoenen dan mijn vriendin heeft… Ja, ik weet het, als het op schoenen aankomt ben ik erger dan een vrouw. Op de eerste plaats staat bij mij de Adidas ZX, waarvan ik zeker

∙ 14 ∙

‘Ramen worden ingeslagen voor onze schoenen’ 60 à 70 paar heb, gevolgd door de Nike Air Max. Je kan dus wel zeggen dat ik de definitie ben van een Berlijnse sneakerfreak!’

Toeristen moeten hier zeker eens langskomen, want…

Marc: ‘Wij hebben alles, wat je nodig hebt! Een paar nachten geleden werd de ruit van de etalage ingeslagen. Je kan dus zeggen dat onze sneakers zo gewild zijn dat mensen niet kunnen wachten tot de winkel open is. (lacht)’

Lifestyle HOOD

‘Ik ben de definitie van een Berlijnse sneakerfreak’ Retro behangpapier ‘Daarnaast hebben we ook veel moeite gestoken in de details.

Ik word misselijk als ik een shop binnenkom die geen aandacht besteed heeft aan alle extra’s die een winkel kunnen onderscheiden van de anderen. Zo hebben wij onze Adidasroom. Daar zijn de ornamenten op het plafond opgemaakt uit het three-leaf logo van Adidas. Om het af te maken hebben we zelf retro behangpapier laten maken van het logo, die de muren van de kamer bekleden. Het is zonder twijfel mijn favoriete plek in de hele shop.’

Zijn er nog uitbreidingen voor Overkill gepland in de toekomst?

Marc: ‘Jazeker, we zijn op het punt gekomen dat de capaciteit van de winkel te klein is geworden. Dat is omdat we momenteel met zoveel merken samenwerken. Daarom bouwen we binnenkort de hele zuidelijke muur om tot een sneakerwall, waar alles geëtaleerd wordt. Dan hebben we binnenkort naast de mooiste winkel, ook nog het grootste aanbod.’

‘Ook verwachten we nog wat collaboraties met grote merken in de toekomst. Vorig jaar ontwierpen we onze eigen Overkillschoen, in samenwerking met New Balance. Niets dan goede reacties krijgen we daarop. Als je dus in België écht origineel wil zijn, kom dan hier een paar halen, wedden dat niemand dezelfde heeft?’ (NM)

Legendarische sneakers Sneakers gaan al een hele tijd mee. Ondertussen zijn er al heel wat sneakers verschenen die méér zijn dan schoenen en die een hele trend op gang hebben gezet.

Wij vertellen even welke schoenen de sneakerwereld hebben vormgegeven zoals we ze vandaag kennen.

Converse All Stars: De All Star heeft helemaal niet de stoerheid die hedendaagse sneakers typeert. Maar na 95 (!) jaar in omloop nog steeds mateloos populair.

Opmerkelijk: het bedrijf is momenteel deels in handen van sneakergigant Nike.

Nike Air Jordan I: Ode aan Michael Jordan, één van de grootste basketballers aller tijden. Met zijn herkenbare logo (Jordan in zweefvlucht) en als één van de eerste high-tops een mijlpaal in de sneakergeschiedenis. Sinds ‘85 komt er elk jaar een nieuwe versie van op de markt.

Nike Dunk: Samen met de Air Jordan-serie maakte deze schoen van sneakers een begrip. De dochterschoen van de Air Jordans werd sinds ‘85 voor de NBAteams uitgebracht en was een reactie op de Conversesneakers. De schoen kenmerkt zich door een lager profiel van de buitenzool. Deze neutrale sportschoen is sinds ‘98 op de markt voor de consument en uitgegroeid tot een kunst- en mode-icoon.

Vans: Sinds ‘66 op de markt en enorm populair bij skaters. De standaard lage schoenen lijken wel pantoffels en zijn uiterst geschikt voor in de zomer rond te kuieren.

De laatste twee decennia uitgegroeid tot één van de grootste namen in de jongerencultuur.

Adidas Superstar: Sinds ’69 is deze grote concurrent van Nike uitgebracht als de lage versie van de originele basketbalschoen. In zijn beginjaren werd hij gedragen door meer dan 75% van de NBA-spelers. De favoriete sneakers van hiphoplegende Run-D.M.C en de lievelingskeuze bij breakdancers. (BP)

∙ 15 ∙

HOOD muziek

∙ 16 ∙

Muziek HOOD Wie luistert naar hiphop vergeet vaak een belangrijk element: de man achter de draaitafels.

Mastafingaz is één van de groten binnen de Vlaamse hiphop. Hood Magazine sprak met de DJ/producer over rapmuziek in Vlaanderen, de invloed van andere genres en zijn toekomstplannen.

mastafingaz

beats van de meester

∙ 17 ∙

HOOD muziek Mastafingaz is bij de hiphopfans vooral bekend om de beats die hij voor het Eigen Makelij-label maakt. Hoe is die samenwerking begonnen?

Mastafingaz: ‘Het begon allemaal in 2006 bij 2000Wat, de Antwerpse hiphopformatie rond MC’s Rasss, Six-M en Pasi.

Ik was samen met Crossfingaz verantwoordelijk voor de beats van de groep. In 2008 werd ons debuutalbum Koekembak uitgebracht. Om de release van het album te ondersteunen, werd toen het hiphop-platenlabel Eigen Makelij opgericht, aangezien er geen label was voor hiphop. Ook Team Panini en Safi & Spreej horen bij EM.’ ‘2000Wat is dus deel van het Eigen Makelij-label en zo zijn we ons ding kunnen blijven doen.. Later ben ik met Eskeep, die de productie binnen 2000Wat voor zijn rekening nam, een eigen project begonnen. Toch zijn we altijd trouw gebleven aan onze oude crew.’

Met je project met Eskeep bewijs je dat je als DJ/producer in verschillende genres thuis bent.

Mastafingaz: ‘Als duo heten we Beatgrinders. We brengen een blend van electro, dubstep, hiphop en meer futuristische beats. We houden ons bezig met het produceren van eigen nummers, maar daarnaast draaien we ook onze eigen versies van bestaande nummers. Deze editen we dan tot het meer een Beatgrinders-plaat wordt. Als we dan een set spelen in een club of op een festival, draaien we die platen in combinatie met onze eigen nummers.’

Is Mastafingaz dan eerder een hiphopproducer, of een danceproducer?

Mastafingaz: ‘Dat is een onmogelijk keuze om te maken. Ik heb geluk dat ik beide kan doen. Aangezien ik geen keuze tussen de twee genres wil of kan maken, kan je me eerder een ‘waarik-zin-in-heb’-producer noemen!’

Je bent met andere woorden in beide werelden thuis.

Met de overlapping van genres tegenwoordig, is dat eerder een voordeel, niet?

Mastafingaz: ‘Het is inderdaad een voordeel, maar dan onbewust. Je gaat dan niet bewust op zoek naar manieren om genres te mixen. Het is eerder zo dat je binnen elk genre andere technieken hanteert als DJ. Gebruik deze technieken door elkaar en je komt op buitengewone sounds. Je leert op deze manier dus veel meer dan wanneer je je enkel in één stijl zou verdiepen.’

Enig idee waarom het dubstepgenre dan zo aanwezig is in nieuwe hiphop?

Mastafingaz: ‘Om te beginnen, hetgene dat nu dubstep wordt genoemd, is niet de originele vorm van dit genre. De dubstep van tegenwoordig, laat het ons zo noemen, is qua ritme heel gelijkaardig aan tragere hiphop. Andersom is het net hetzelfde, dus krijg je twee genres die helemaal niet moeilijk te mixen zijn met elkaar. Ik moet wel zeggen dat ik er niet altijd fan van ben.’

Toch zijn er in ‘Got Damn’, een track die je maakte voor Team Panini, duidelijk wat invloeden uit dubstep te vinden.

Mastafingaz: ‘Een belangrijk onderdeel in de instrumental van ‘Got Damn’ is de zogenaamde wobble bass. Wobble bassen worden inderdaad vaak geassocieerd met dubstep. Het was wel niet echt mijn bedoeling om het zo te laten klinken, maar ik heb de opmerking al vaker gehoord. De sound was er gewoon en ik vond de track goed klinken.’

Die mix van genres is natuurlijk niet nieuw. Er zijn nog genres geweest die tijdelijk een grote invloed op hiphop hadden, zo had je een paar jaar geleden house.

Mastafingaz: ‘Die mixen zijn er effectief altijd geweest. Eén ding is wel zeker: ze zijn niet altijd even goed. House en hiphop

‘ik kan niet kiezen tussen hiphop en dance, dus doe ik waar ik zin in heb’ ∙ 18 ∙

Muziek HOOD

zijn bijvoorbeeld twee genres die beter gescheiden blijven. Het ritme van house is veel te snel voor een rapper een goed op te laten flowen.’

‘In het uitgaansgenre had je wel betere matches. Zo was de mix tussen rap en dancehall enorm leuk omdat je er goed op kon dansen, maar om er als fan van échte hiphop naar te luisteren, was het niet goed genoeg. Hetzelfde had je met reggaeton, heel leuk in het uitgaan, maar kwalitatief geen goede hiphop.’

‘Met dubstep klopt het gewoon. Vaak is de instrumental bij die hiphopplaat met een dubstepbeat al leuk om naar te luisteren.

Laat daar dan een goede rapper over flowen en je hebt een dijk van een plaat!’

MC’s die de Vlaamse scene te bieden heeft, hou de releasedatum dus zeker in het oog. Met Beatgrinders releasen we binnenkort een nieuwe track met een bijhorende clip, later deze maand. Ook kan je binnenkort een EP verwachten die ook meteen de voorloper is voor het eerste album van Beatgrinders.’

Geen festivals waar we je deze zomer eens bezig kunnen horen?

Mastafingaz: ‘Oh, jawel, een hele hoop zelfs! De belangrijkste zijn de optredens op Laundry Day en Tomorrowland. We zullen het druk hebben, dus stel ik voor dat iedereen ons volgt op Facebook en geregeld de tourdata checkt!’

Nu is het afwachten wat ‘the next big thing’ gaat worden. Heb jij een idee wat het zou kunnen zijn?

Mastafingaz: ‘Ik verwacht nu dat het dubstepgenre meer in popmuziek aanwezig gaat zijn. Dit zal waarschijnlijk veel puristen kwaad maken.’

Over de toekomst gesproken: welke artiesten moeten we zeker in het oog houden?

Mastafingaz: ‘Pepe, dat is één van de rappers bij Eigen Makelij. Hij heeft echt rauw talent. Kenmerkend aan Pepe is zijn ongelooflijk mooie flow en hij schrijft teksten waar sommige poëeten een puntje aan kunnen zuigen. Zoals ik daarnet zei, het album van Pasi & Cloos, dat dit jaar nog uitkomt, wordt ook een bom!’

Hoe ziet de toekomst eruit voor Mastafingaz? Zijn er nog grote plannen met Eigen Makelij en/of Beatgrinders?

Mastafingaz: ‘Ik blijf hoe dan ook instrumentals maken voor Eigen Makelij, daar kan je dus meer van verwachten! Pasi & Cloos, twee van de rappers van het vroegere 2000Wat droppen dit jaar nog samen een album. Dit zijn twee van de beste

Als afsluiter: wat wordt volgens jou dé zomerplaat van 2012?

Mastafingaz: ‘We brengen nog wat uit met Beatgrinders, dus hopelijk zat het er eentje van ons zijn! Maar als ik het internationaal moet bekijken wordt het een dubstepplaat: Python van Dodge & Fuski. Probeer maar eens stil te zitten als dat nummer opstaat!’ (NM)

∙ 19 ∙

HOOD muziek

Rappen aan 200 km/u

Groot bakkes on stage “Yo mama’s so fat, I took a picture of her last Christmas and it’s still printing.” Het is dan wel een aardige yo mama-grap, deze moppen worden de dag van vandaag door de buitenwereld gelinkt aan rapbattles. Wij zochten uit of het wereldje echt zo oppervlakkig ineen steekt en vonden op vrijdag 11 mei in jeugdcentrum Ahoy te Wijnegem de oplossing. Daar werd namelijk de tweede editie van Battlestar Antverpia georganiseerd, een platform voor jonge freestylers.

Filip Janssens (27), bestuurder van JC Ahoy, en Wouleh (33), de Antwerpse rapper van Ondergronds Deurne, slaan voor de tweede maal de handen in mekaar om een rapbattle te organiseren. “Wij moeten net die plek zijn waar er muzikaal geëxperimenteerd kan worden”, geeft Janssens de reden mee.

“Daarnaast hebben wij de plicht om het creatieve kot te zijn en willen wij inpikken op wat er leeft bij de jeugd. Zodanig dat het publiek zich veilig voelt en zich kan amuseren”.

“Met het opstarten van Battlestar Antverpia wou ik jongeren aanspreken met iets wat hen interesseert. Bezigheden voor de jeugd zijn er amper en ik wou hen iets aanbieden. Het staat ook heel dicht bij wat ik doe en wie ik ben”, gaat Wouleh verder.

“Battles van straat halen is niet ons doel”, snoert Janssens de criticasters de mond. “Maar het verheven tot een kunstvorm door de mc’s op een podium te plaatsen, mag in mijn ogen wel. Wat niet wegneemt dat de straat een open repetitieruimte is voor die jongens. En dat is heel belangrijk, want voor hen is het een uitlaatklep.” Battles worden echter vaak geassocieerd

met criminaliteit. “Ik begrijp dat volledig. Mensen die voor de eerste keer naar een battle gaan, zien niet meer dan beschuldigingen”, geeft Wouleh toe. “Maar liever dat ze hun emoties uiten via woorden dan via domme dingen zoals vandalisme.”

Favoriet vliegt De tien mc’s maken zich klaar voor de eerste ronde. De Vermeire neemt het op tegen Mr. Estrada, benjamin van de groep Lidoe krijgt Mr. Bukkake tegenover zich, Davy moet J.Thomas bekampen, favoriet Sput battlet tegen de Gentse Mc Lerr en MC Trigga bekampt Spittler. De deelnemers moeten elk twee keer een ronde van één minuut battlen tegen hun tegenstrever.

De jury bestaat uit Linus, Festak en Power. Deze jury brengt aan de hand van spotlichten hun stem uit.

Nonkel Guy, onder meer bekend van het Antwerpse collectief Halve Neuro, en Wouleh presenteren de boel op gang. Na de eerste ronde is er één grote verrassing uit de bus gekomen. To-

‘Battles van straat halen is niet ons doel’

∙ 20 ∙ Mr. Bukkake neemt de felbegeerde titel mee naar huis.

Muziek HOOD

∙ 21 ∙

HOOD muziek renhoog favoriet MC Sput delft het onderspit tegen de Gentse MC Lerr. Het publiek was er duidelijk niet mee akkoord, maar de beslissing valt te begrijpen, want het niveau lag zeer dicht bijeen. De overige deelnemers die naar de volgende ronde mogen zijn De Vermeire, Mr. Bukkake, J.Thomas en Mc Trigga.

Wereldkampioen scratch Na de eerste ronde verschijnt er een opmerkelijke gast op het podium, namelijk DJ Cross. De dj die voorheen als DJ Crossfingaz door het leven ging, is ondertussen wereldkampioen scratch en komt zijn kunsten vertonen in het kleine Wijnegem. Niet vaak dat je een internationale grootheid tegen het lijf loopt. Hoe kom je in contact met zo iemand? “Onze dj van Ondergronds Deurne, DJ K-ILL, kent hem”, zegt Wouleh.. “Hij krijgt hier amper de erkenning die hij verdient. Als je in het buitenland prijzen gaat wegkapen, verdien je alle lof”, vindt de rapper uit Deurne.

Op naar de tweede ronde, en omdat er maar vier personen naar de halve finales kunnen, zal er één mc de wedstrijd moeten verlaten. Dat is MC Lerr, die met MC Trigga via een rapbat-

∙ 22 ∙

tle onderling moest uitmaken wie er door zou gaan naar de halve finales. Naast MC Trigga blijven Mr. Bukkake, De Vermeire en J. Thomas over. De rappers zijn duidelijk niet opgezet met de beslissing van de jury om de eliminatie zo moeilijk te maken, en laten dat ook horen in hun teksten “Ik vind die commotie en emotie wel knap”, vertelt Janssens. “Maar over de jury ga ik mij niet uitspreken. Ik respecteer hun keuzes.” Ook Wouleh relativeert het. “De keuze is gemaakt en zo is het nu eenmaal. Opbouwende kritiek is altijd welkom. Je moet dat ook in zijn context zien. Op dat moment zijn ze heel vurig en vol passie. Een paar dagen later kunnen ze dat wel van zich afzetten”, meldt hij.

Finale vol energie De halve finales gaan van start en meteen is al duidelijk dat De Vermeire in zijn clash met J. Thomas even niet weet wat te zeggen. Dat kost hem de kop en J.Thomas maakt zich klaar om het in de finale op te nemen tegen Mr. Bukkake, die door zijn interactie met het publiek en energie MC Trigga liet stranden in de halve finales.

MC's Mr. Bukkake en J.Thomas bekampen elkaar in de finale.

Muziek HOOD Het eindeloze wachten is bijna gedaan en we maken ons klaar voor het moment waar iedereen op heeft moeten wachten. De finale.

J. Thomas begint dan wel furieus en houdt zijn niveau aan, Mr. Bukkake is net beter in het vinden van spitsvondige zinsconstructies. Net die humor maakt dat Mr. Bukkake de overwinningsriem én de €500 mee naar huis mag nemen. “Bukkake stond er van in het begin en had het volk mee. Ik heb hem al vroeger weten battlen en hij verdient dat echt wel”, oordeelt Wouleh. “Het aspect humor wordt vaak vergeten. Ik heb al heel veel mc’s battles weten winnen gewoon omdat ze grappig zijn.

Dat is een fantastisch wapen voor een verbale boksmatch wat een rapbattle toch wel is.”

Mr. Bukkake kan zichzelf en zijn meegereisde supporters echter niet trakteren. Hij zit nogal krap bij kas en moet nog huishuur betalen. Hoe miserie dicht bij geluk kan staan.

En wat nu? Ligt er een platenconctract in het verschiet voor de kersverse winnaar? “Een platencontract wordt moeilijk, omdat er in Vlaanderen geen enkele mc op een label staat”, vertelt Whooleh. “Het enigste label dat verder geraakt, is Eigen Makelij. Die werken met hun eigen inkomsten.”

De Vermeire vs. Mr. Estrada.

“Naast Mr. Bukkake kan het niet lang meer duren vooraleer andere jongens zoals J.Thomas meer aandacht gaan krijgen. Hij is een enorm freestyletalent. Hij rapt iedereen plat en groeide enorm op een heel korte tijd. Een andere beloftevolle persoon is Spittler, hoewel hij vandaag minder was. Qua flow en wordplay is hij ook enorm gegroeid. Ook mannen zoals MC Trigga, die zijn eigen groepje YNG heeft, rappen iedereen onder tafel.

‘Humor is het wapen voor een verbale boksmatch

Gezonde agressie Whooleh is van oordeel dat hiphop populairde aan het worden is. “We hebben net een kantelpunt meegemaakt. De mannen van Eigen Makelij geloven ergens in en hebben een paar goede artiesten aangetrokken. In ieder geval spelen ze nu een liedje van hen op Studio Brussel (Herinner Mij van Safi & Spreej, red.) en is Tourist in de finale van Humo’s Rock Rally geraakt”, weet hij. “Het leeft sowieso en het groeit. Het is een kwestie van de juiste impulsen te blijven geven en het is de beurt aan de maatschappij om zijn ogen te richten op hiphop. Ik denk dat dat ook wel gaat gebeuren. Sinds de discussie over het niveau van Vlaamse hiphop is de kar wat gekeerd en is het positief veranderd.”

Hoewel de battles op zich nogal persoonlijk werden na een tijd, gaan de deelnemers vriendelijk met elkaar om. “Het is wel interessant, dat semi-agressieve”, vindt Janssens. “.Als ze elkaar vriendschappelijk aan het uitschijten zijn, komt dat net het showgehalte ten goede. Op het podium lijkt het hard, maar achteraf is het allemaal dikke vriendschap.” (BP)

∙ 23 ∙

HOOD

New Rules, No Drugs Slecht nieuws voor wie zijn jointjes in één van de vele Nederlandse coffeeshops aankoopt. Vanaf 1 mei 2012 gelden nieuwe regels voor het verkoop van softdrugs bij onze noorderburen. Hierdoor zullen buitenlandse toeristen er geen softdrugs meer kunnen kopen.

Coffeeshops worden besloten clubs.

Enkel als je ingeschreven bent bij een Nederlandse gemeente én geregistreerd lid bent van de coffeeshop in kwestie, kan je er nog softdrugs kopen.

Dat lidmaatschap kan je dan bewijzen aan de hand van een uniek legitimatiebewijs: de wietpas. Deze pas gaat er

∙ 24 ∙

uitzien als een gewone identiteitskaart, inclusief foto van de gebruiker.

gin van volgend jaar gaat de wet doorgetrokken worden naar het hele land.

Houders van coffeeshops gaan dus een ledenadministratie moeten hanteren.

Daar komt nog eens bij dat vanaf 1 januari 2013 de shops maximaal 2000 leden mogen tellen. Deze regel geldt dus niet alleen voor de aankoop van de softdrugs, je mag ook geen joint roken in de coffeeshop zonder de wietpas. Je mag er zelfs helemaal niet binnen.

Coffeeshops hoorden zich oorspronkelijk vooral te richten op de lokale markt.

Door de jaren heen is het een toeristische attractie geworden, met niet altijd even positieve gevolgen. Met deze wijziging in het drugsbeleid hoopt de Nederlandse overheid de drugsoverlast en de criminaliteit die deze met zich meebrengt aan te pakken. De vraag is alleen of ze dat effectief gaan kunnen doen.

Toeristische attractie Voorlopig gelden deze nieuwe regels enkel in de grensprovincies Zeeland, Noord-Brabant en Limburg. Aan het be-

‘Deze wetgeving gaat de criminaliteit juist doen stijgen’, vreest Yannick Vermoesen. Yannick is een recreatieve gebruiker die af en toe de grens oversteekt

HOOD

Coffeeshops verkopen niet meer aan toeristen om van de Nederlandse specialiteiten te genieten. ‘Het probleem van de drugscriminaliteit ligt niet binnen in de coffeeshops, maar net erbuiten.’

Rugzak vol hasj ‘Als je in de buurt van een coffeeshop bent, heb je altijd straatdealers die aan onwetende toeristen proberen te verkopen.’ weet Yannick. ‘Die dealers zijn de drugscriminelen waar de Nederlandse staat het over heeft. Je kan nu maar vijf gram in een shop kopen en die mannen hebben soms een halve kilo hasj in hun rugzak bij, dus gebeurt het wel eens dat ze wat verkopen. Met die nieuwe wet hebben ze een monopoliesituatie.’

In België moet je net iets meer moeite doen om aan softdrugs te geraken. De zogenaamde straatdealers gaan nu volgens velen de klanten van de coffeeshops overnemen. Er zal dus onderlinge competitie ontstaan onder deze verkopers, wat weer leidt tot criminaliteit.

Hoewel de Nederlandse staat dit onder controle beweert te houden, is er bijna geen ontkomen aan, er glippen altijd wel wat dealers door de mazen van het net.

tingsmateriaal ontwikkeld. ‘New Rules, No Drugs’: zo heet de communicatiecampagne die vanaf begin april over de nieuwe regels informeert. Naast de nieuwe regels wil de campagne de drugstoeristen ook bewuster maken.

Op www.new-rules.eu vind je dus niet enkel de wetsgebonden richtlijnen in het Nederlands, Engels, Frans en Duits, maar ook informatie over verslavingen.

E-health, zoals de Nederlandse overheid het in zijn ‘Kamerbrief over Ontwikkelingen in het Drugsbeleid’ noemt.

E-health Om buitenlandse bezoekers van de coffeeshops te informeren over de vernieuwde regels is er zelfs voorlich-

Gewoon blijven verkopen De reactie van de uitbaters van coffeeshops is alles behalve positief. Deze wet

∙ 25 ∙

HOOD

‘Deze wetgeving gaat de drugscriminaliteit doen stijgen!’

∙ 26 ∙

HOOD

3500 ontslagen door drugsbeleid heeft dan ook ernstige gevolgen voor hun verkoop. Er werd al een kort geding tegen de staat aangevoerd op 18 april, maar zonder resultaat. De vier advocaten die de coffeeshops vertegenwoordigen beriepen zich op de grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Naast de coffeeshops, vertegenwoordigen de advocaten ook buitenlanders die protesteren tegen discriminatie.

Marc Josemans, voorzitter van de Verenigde Officiële Coffeeshophouders in Maastricht reageerde daarop: “Maakt niet uit of de wet doorgetrokken wordt of niet, ik verkoop op 1 mei gewoon aan buitenlanders.”

De Nederlandse economie slaat munt uit de verkoop van softdrugs, dat is algemeen geweten. Deze wet is dus niet zonder gevolgen. Volgens de coffeeshophouders in Maastricht is het ontslag aangevraagd voor 360 werknemers, oftewel 80 procent van het personeel.

Deze aanvragen zijn het rechtstreekse gevolg van de invoering van de wietpas.

De coffeeshophouders vrezen dat de inkomsten met ongeveer 80 procent zullen teruglopen. Ze verwachten dat het nieuwe regeringsbeleid zo’n 3500 banen in de branche zal kosten.

Het is nu enkel afwachten wat de gevolgen zijn van de nieuwe wetgeving. Wie weet wordt het niets en zitten we tegen eind 2012 al terug van ons jointje te genieten in de coffeeshop. (NM)

Nieuwe regels voor de verkoop van softdrugs ◊ Nederlandse coffeeshops worden besloten clubs ◊ Het lidmaatschap wordt vastgelegd in een ledenlijst ◊ Alleen ingezetenen van Nederland die 18 jaar of ouder zijn kunnen lid worden ◊ Er komt een afstand van 350 meter tussen coffeeshops en scholen vanaf 1 januari 2014 ◊ Buitenlandse toeristen krijgen geen toegang meer tot Nederlandse coffeeshops ◊ De nieuwe regels gelden vanaf 1 mei 2012 in de provincies Zeeland, Limburg en Noord-Brabant. Vanaf 1 januari 2013 gelden de regels in heel Nederland ◊ Vanaf 1 mei 2013 geldt er een maximum ledenaantal van 2000

∙ 27 ∙

HOOD muziek

∙ 28 ∙

Muziek HOOD

Begin dit jaar was er heel wat heisa rond hiphop in Vlaanderen. Rappers klaagden dat hun platen niet gedraaid werden, terwijl de media ons wilden wijzen op het tekort aan talent. Zeker als je het dan vergelijkt met Nederland. Met hun hit Herinner Mij zijn Safi & Spreej verantwoordelijk voor de mogelijke vonk die het Vlaamse hiphopvuur aansteekt. Gaat het dan toch de goede richting uit met rap van eigen bodem?

safi

vlaamse hiphop op de kaart ∙ 29 ∙

HOOD muziek

‘In nederland zijn verkoopcijfers belangrijker Dan kwaliteit’ Er komt nu eindelijk wat verandering in, na een lange impasse.

Vlaamse fans en artiesten stelden zich de vraag waarom er niets gebeurde voor hiphop. In Nederland is er toch wel genoeg plaats voor op radio en televisie? De reactie hierop was om de media te beschuldigen. Ze speelden de videoclips niet, ze promootten de CD’s van Vlaamse artiesten niet en gaven hun nieuwe nummers geen kans op de radio.

Maar waren de media wel schuldig? VRT-muziekcoördinator Gerrit Kerremans reageerde in De Morgen: ‘Het is eenvoudig: als de Vlaamse rappers goed genoeg zijn, zijn ze incontournable en worden ze gedraaid. We hanteren voor Vlaamse hiphoppers dezelfde kwaliteitscriteria als voor alle anderen, en die halen ze gewoonweg niet.’

Elke actie heeft een reactie. De reactie op de zaak ‘de media vs. Vlaamse hiphop’, kwam van Eigen Makelij. Het platenlabel is bekend van de formaties 2000Wat en Team Panini. Twee groepen die bewijzen dat talent er wel is, maar dat het gewoon nog niet kwam bovendrijven. Nadat Tourist Lemc, ook een rapper uit de stal van Eigen Makelij, verder geraakte dan verwacht in Humo’s Rock Rally, kwam de eerste aandachtsgolf van de media, waar ze zolang op wachtten. Nu EM’s nieuwe aanwinsten Safi & Spreej ook nog eens een hit scoorden met Herinner Mij, is de bal helemaal aan het rollen gegaan.

Hood Magazine sprak hierover met Safi, die samen met Spreej onlangs zijn eerste album uitbracht. In het dagelijkse leven heet hij gewoon Sevi Geerts.

∙ 30 ∙

Laten we beginnen bij het begin, hoe is het voor jou allemaal begonnen?

Safi: ‘Ik ben begonnen met teksten schrijven in 2006. Het kwam toen wel niet in de buurt van wat ik nu doe, het was echt heel amateuristisch nog. Het is begonnen toen ik een paar nummers had opgenomen met Cozone. Dat is een producer die ik leerde kennen op de Kunsthumaniora in Lier. Hij was bezig met het maken van beats, ik schreef teksten. Door dat samen te voegen hebben we Ongehoord gemaakt, mijn eerste echt mixtape. Die heeft nooit echt in de winkelrekken gelegen, maar dat was voor ons beide onze eerste stap in de muziekwereld. Geen gevoel gaat boven het maken van een eigen track.’

‘Cozone is eigenlijk erg belangrijk geweest voor mijn muziekcarrière, mijn muziek zou niet zo goed geklonken hebben zonder zijn beats eronder. Jaren later hebben we samen de mixtape Op Komst gemaakt. De nummers die daarop staan zijn er mede verantwoordelijk voor dat ik met Eigen Makelij in contact kwam.’

Voor Ter Plaatse, Rust, je CD samen met de Gentse rapper Spreej, ben je een iets commerciëlere toer opgegaan.

Safi: ‘Ik zou dat niet gedaan hebben, moest ik er niet 100% achter gestaan hebben. Hoewel we dat niet gedaan hebben met de intentie om het commerciëler aan te pakken omdat daar meer toekomst in zit. Het was ook een onverwacht succes, aangezien het bedoeld was als voorproefje op onze eigen albums.’

Muziek HOOD ‘Hoewel we dus niet bewust in die richting gewerkt hebben, hebben we wel een commerciële reactie gekregen. De nummers zijn vaak catchy en melodieus, waardoor ze door mensen herkend en onthouden ze worden. Dat merk je tijdens optredens heel hard, de reactie van het publiek is na het succes van Herinner Mij veel sterker dan ervoor.’

Nu zijn jij en Spreej wel stuck on eachother…

Safi: Dat is inderdaad een gevolg van onze keuze om samen te werken, maar dat is niet erg. We zijn goede vrienden geworden. Het klikt ook echt in de studio. Ik had Spreej leren kennen op een optreden van Cozone op IllCity in Antwerpen, een evenement dat in de hiphopwereld wel wat naambekendheid heeft. Spreej en ik hebben na het optreden afgesproken om eens iets op te nemen in zijn studio in Gent.’

‘Die samenwerking verliep zo vlot, dat we na een dagje rustig wat proberen in de studio, een hele track af hadden. We dachten dat nog een keer of vijf te herhalen, zodat we iets kleins hadden om via het internet met onze fans te delen. Toen is de interesse van Eigen Makelij gekomen… Uiteindelijk hebben we zo dertien keer afgesproken in Gent, met elke keer een nieuwe track als resultaat. Daarvan zijn er twaalf geselecteerd en Ter Plaatse, Rust was een feit!’

‘De werkwijze verklaart ook de titel van het album. We kwamen in de studio aan en begonnen elke keer van nul: nieuwe beat, nieuwe tekst. Tegen het einde van de dag waren we klaar en konden we genieten van de rust.’

Uiteindelijk wist je dat er als hiphopartiest in Vlaanderen niet veel te rapen valt. Had je het succes van de plaat verwacht?

Safi: Helemaal niet! Je hoopt het ergens wel, ja, maar dit was boven alle verwachtingen. Herinner Mij was een succes op YouTube en daardoor kwam de aandacht van Studio Brussel en verscheen onze clip zelfs af en toe op televisie. Mensen denken vaak dat we zelf bewust die overstap gemaakt hebben naar een toegankelijke plaat, maar dat is allemaal vanzelf gekomen.’

Besef je dat je met deze CD verantwoordelijk kunt zijn voor het einde van het dipje waar onze rapmuziek in zat?

Safi: Dat is altijd fijn om te horen. Het wil op de een of andere manier ook zeggen dat we de norm hebben bepaald en dat kan het verschil maken met onze noorderburen. Daar komt momenteel zoveel op de radio, omdat er zoveel vraag naar is, dat de helft rommel is. Onlangs had ik een optreden in De Melkweg in Amsterdam. Daar had ik een gesprek met de Nederlandse rapper Adonis. Volgens hem is het omwille van de hype dat verkoopcijfers belangrijker zijn dan kwaliteit. In België hebben we hier nog niet mee te kampen en daar moeten we gewoon van profiteren.’

‘Adonis merkt dat ook als hij naar België komt voor een optreden. De Belgische fans zijn net iets fanatieker dan de Nederlandse, die hunkeren er echt naar. Als we ze nu commerciële maar kwalitatieve hiphop aanbieden, dan zijn we vertrokken!

Natuurlijk heb je nu doemdenkers die ons ervan beschuldigen

wordt hiphop wel beluisterd in vlaanderen?

Uiteraard zijn de verkoop en populariteit van hiphopliedjes recht evenredig met het aantal keer dat het desbetreffende lied op de radio wordt gedraaid. Maar als we willen dat hiphop meer wordt gedraaid, moeten de liederen ook in de top van de hitlijsten worden geknald. Door te stemmen op de Ultratop bijvoorbeeld. We vergelijken het hier met de VS, waar de bakermat van het hiphopgenre ligt. De Amerikaanse Billboard Hot 100 en de Belgische Ultratop 50 geven ons de info.

In onze eigen Ultratop 50 wordt aardig wat hiphop de hitlijsten ingestemd. Zo zijn er gemiddeld zes liedjes te bespeuren. Ook hier valt geen Vlaamse hiphop te vinden, maar wel Nederlandse. Er is hier dus duidelijk vraag naar Nederlandstalige hiphop.

In Amerika is het een heel ander verhaal. Hiphop is er stevig ingeburgerd en dat valt ook te merken aan de Billboard Hot 100.

Negentien platen staan er in, wat ongeveer neerkomt op één vijfde. Een duidelijk verschil dus met ons kleine landje. (BP)

∙ 31 ∙

HOOD muziek onze ziel te verkopen, maar wie ons als rappers daarvoor al kende, weet dat dat niet zo is. Dat zingen dat erbij is gekomen maakt het geheel meer catchy en is gewoon leuk om te doen.

Gewoon rappen word je ook beu, hoor.’

Merk je een verschil, nu je wat naambekendheid begint te krijgen?

Safi: ‘Of ik herkend word op straat bedoel je? Dat valt allemaal nog goed mee. Soms zie je wel eens iemand wijzen of net te luid ‘Hey, dat is Safi van op televisie’ zeggen, maar daar blijft het bij. Na optredens worden al wel foto’s getrokken en handtekeningen gevraagd. Daar heb ik geen probleem mee, integendeel, ik kan er niet genoeg van krijgen!’

‘Verder merk ik dat ik hierdoor meer kansen krijg. Binnenkort komt het album Diamantairs uit van Pasi & Cloos. Ik mag een collab doen op een beat van Mastafingaz, mijn favoriete Vlaamse beatmaker. Voor het geld moet ik het niet doen, we komen op de televisie en de radio, maar ik ben nog steeds blut. Als je veel geld wil verdienen, is hiphop in België gewoon geen aanrader.’

We zijn dus aan een lange weg begonnen. Vlaamse hiphop is er nog niet, maar komt er dus nog wel?

Safi: ‘Dat is een feit! Ik ben trots op wat we al bereikt hebben en ben zeker dat de toekomst nog veel goede dingen gaat brengen. Binnenkort komt Tiewai’s nieuwe album uit. Tiewai is één van de meest onderschatte MC’s in Vlaanderen. Ook Diamantairs van Pasi & Cloos wordt ongelooflijk. Voor de fans komt er een leuke zomer aan. Je vindt ons terug op festival als Marktrock, Maanrock en Boomtown.’

‘Ik ben blij dat die hele heisa rond de media is gaan liggen. Nu het talent er is waaraan ze aandacht willen schenken, zal je wel zien dat het vanzelf gaat. Al heeft het hele gedoe ons wel een flink duwtje in de rug gegeven.’ (NM)

De balans Allemaal goed en wel, die beloftes om meer (Vlaamse) hiphop te draaien. Maar zijn ze hun beloftes wel nagekomen?

Wij zijn in het archief der playlists gedoken van jongerenzenders MNM, Studio Brussel en FM Brussel en zochten het uit.

MNM In de meest recente MNM top 50 werden vijf hiphopliedjes gevonden. Voornamelijk Engelstalige, maar Gers Pardoel draait met zijn bagagedrager nog steeds mee in de Vlaamse hitlijst. Verder is er geen Vlaamse hiphop te bespeuren.

StuBru In de Hotlist – de 30 meest gedraaide platen op de radiozender – vinden we van 25 maart tot 15 april toch wel wat hiphop. Einde maart alleszins, waar hiphop vertegenwoordigd is door vier schijven. Opvallend: allemaal Nederlandstalig, waaronder twee Vlaamse. Namelijk Safi & Spreej met ‘Herinner Mij’ en ’t Hof van Commerce met ‘Stuntmann’. Drie weken later zijn ze helaas verdwenen en is er geen nieuwe Vlaamse hiphopheld opgestaan. Enkel de Amerikaanse rapper Azealia Banks neemt een stek in met haar ‘212’.

Toen we willekeurige playlists raadpleegden, werden we positief verrast. Ongeveer elk uur mag je een hiphopplaat verwachten, al is het dan geen Vlaamse. Die blijven jammer genoeg onvertegenwoordigd.

Studio Brussel heeft ook een eigen hiphopprogramma, genoemd naar de MC Lefto. Daar wordt uiteraard hiphop in gedraaid, maar van Vlaamse hiphop is geen sprake. We konden geen enkele Vlaamse artiest vinden.

FM Brussel Met onze onschuldige hand kozen we ook hier weer een willekeurig tijdstip uit. Als liefhebber krijg je hier elk uur minstens één hiphopplaat te horen. (BP)

∙ 32 ∙

Muziek HOOD

Beatmaker Cozone

Bekrompen en bang voor evolutie Cozone is de producer die er vanaf het begin bij was. Ze werkten samen aan verschillende mixtapes, nummers en nu zelfs een album. Op Ter Plaatse, Rust is Cozone onder andere verantwoordelijk voor de instrumental van radiohit Herinner Mij.

‘Al van toen ik Safi leerde kennen, merkte ik dat hij een doel voor ogen had. Hij is een ongelooflijk goede rapper. Toen ik een tijd geleden in Antwerpen in het voorprogramma van de Nederlandse Sir OJ moest spelen, heb ik enkele rappers meegenomen die hun ding deden op mijn beats. Met Safi had ik Op Komst al gemaakt en ook met Spreej had ik al samengewerkt. De twee vonden elkaar en zijn dan aan hun album beginnen werken, waar ik ook een paar beats voor gemaakt heb.’

‘Mijn aanpak in het beatmaken is nogal underground, ik laat me inspireren door 9th Wonder, Alchemist, DJ Premier,... Safi is gewoon enorm goed in een simpele beat een catchy vibe geven. Dat merk je zeker aan Herinner Mij. Nu is het afwachten of de rest snel genoeg is om hun voet tussen de deur te zetten die hij heeft opengeduwd. Wie weet krijgt het genre dan evenveel aandacht als in Nederland. Nu heb je wel van die bekrompen oldskool hiphoppers die bang zijn voor die evolutie. Commercialisering is niet altijd slecht. Als de muziek niet aan kwaliteit verliest tenminste. Kijk naar Jay-Z: één van de beste rappers van de wereld, maar veel commerciëler kan je niet gaan.’ (NM)

∙ 33 ∙

HOOD FOTO

Hart op de huid ‘Mijn tatoeages vertellen alles over mij’ Kenny Verwimp ()

∙ 34 ∙

‘Ik wist al dat ik dit wou toen ik 14 was’

foto HOOD

Tom Leroy

∙ 35 ∙

HOOD FOTO

‘Ik draag mijn liefde voor Afrika op mijn arm’ Michael Agyeman

∙ 36 ∙

foto HOOD

‘Ik wou dat ik meer huid had om te laten tatoeëren’ Maureen De Wit

∙ 37 ∙

HOOD FOTO

∙ 38 ∙

foto HOOD

Ik hou niet van serieuze dingen, dat zie je ook aan mijn tatoeages’ Henry Battle

∙ 39 ∙

HOOD FOTO

‘Ik laat mijn tattoeëur kiezen wat hij zet’ nicky de winter

∙ 40 ∙

foto HOOD

‘The way, the thruth, the life: mijn levensmotto’ philip daemen

∙ 41 ∙

HOOD lifestyle

Graten zien in Graffiti Mechelen stelt deze muur beschikbaar voor legale graffititispuiters.

Van metershoge kunstwerken zoals die van de wereldberoemde Banksy tot tags van bendes. Als onderdeel van de hiphopcultuur, levert graffiti meestal negatieve reacties op. Hood Magazine vroeg zich af hoe men dit fenomeen probeert te bestrijden en hoe graffiteurs er zelf over denken.

Wij vonden een graffiti-artiest die bereid was om zijn motivatie achter graffiti met ons te delen. Omdat hij voor de rest anoniem wil blijven, noemen we hem voor het gemak Zerok.

“Ik luister naar hiphop en teken veel. Het was dan ook logisch dat die twee op een gegeven moment samen kwamen in één hobby, namelijk graffiti”, legt Zerok uit. “Je spuit graffiti omdat

je respect wil krijgen van de andere graffiteurs. De kick van iets illegaals te doen, is ook verslavend. Je doet het trouwens voor een kleine wereld. Niet voor de gewone mensen, want die vinden dat toch niet mooi. Het wordt dan gemakkelijk bestempeld als illegaal.”

“Vroeger spoot ik weleens langs de treinsporen, maar dat is nu gedaan. Je kan denken dat naar sommige muren toch niet wordt omgekeken, maar zonder toestemming is het nog steeds illegaal. Nieuwe gebouwen bekladden is vandalisme. Ik doe het niet, uit principe”, vertelt Zerok.

‘Nieuwe gebouwen bekladden is vandalisme’ ∙ 42 ∙

Lifestyle HOOD

‘Het is hier geen heksenjacht’ Legale kansen Frank Nobels (61), schepen van cultuur in Mechelen, en Tim Gordts (36), werknemer op de jeugddienst, zijn verantwoordelijk voor het graffitibeleid. Gordts en zijn kompanen bereiden het beleid voor en oefenen een coördinerende functie uit.

Tevens breekt Gordts zijn hoofd over het preventiebeleid van graffiti. “Met preventie hebben we de taak om lelijke graffiti uit het straatbeeld te verwijderen. Randfenomenen als verloedering, leegstand en verkrotting vallen hier ook onder”, legt hij zijn functie uit.

“Wij willen graffiti op een positieve manier in de kijker zetten.

De bedoeling van het graffitibeleid is om een graffiteur uit het illegale milieu, legale kansen te geven. Via H30 (de artistieke werkplek in Mechelen) en de legale muur aan Perron M bieden we aan jongeren de nodige middelen aan om zich met kunst bezig te houden”, gaat Gordts verder. “Daarnaast kuisen we de illegale tags op.”

verkeerds gedaan heeft. Via vrijwilligerswerk geef je hem de kans om het goed te maken.”

Wel een kleine kanttekening: het beschikbaar stellen van legale plaatsen is een middel om meer controle te hebben over het vandalisme. “Zo zie ik het niet”, meent Nobels. “We willen de jongeren beschermen tegen de illegaliteit. Als er illegale dingen gebeuren, moet je ook alternatieven aanbieden. En dat is hetgeen wat we proberen te doen in ons beleid”. (BP)

Frank Nobels, schepen van cultuur in Mechelen.

“Graffiti is te lang in de illegaliteit gebleven”, vindt Nobels.

“Door het legaal te maken, kan men het als kunstvorm waarderen. Er zit namelijk veel meer achter. Ik heb echt waardering voor die mannen.”

Vrijwilligerswerk En wat gebeurt er als een illegale graffiti-artiest wordt geklist?

“Ofwel moet hij een stevige som betalen als boete ofwel komt er een bemiddeling waarbij je vrijwilligerswerk moet doen in het jeugdhuis”, geeft Gordts ons mee. “Verwijdering heeft een prijs, maar wij gaan in dialoog. Het is hier geen heksenjacht.

Als de ouders het betalen, voelt die jongen niet dat hij iets

∙ 43 ∙

HOOD lifestyle

Get Rich or Die Listenin'

Run-D.M.C. - Run-D.M.C. Uitgebracht in 1984 als het debuutalbum van de legendarische Amerikaanse hiphopgroep Run-D.M.C. Voor zijn tijd aardverschuivend door een harde, meer agressieve vorm van hiphop te tonen.

De agressieve teksten stonden in schril contrast met de funky sound die toen erg in was.

Public Enemy - It Takes a Nation of Millions To Hold Us Back Tweede album van Public Enemy dat werd uitgebracht in 1988. Met een sneller tempo dan hun debuutalbum ‘Yo! Bum Rush The Show’ trachtten ze de wereld te veroveren met hun politieke statements die verweven zaten in hun sociaal bewogen teksten. In 2003 bekroond met een 48ste stek in Rolling Stone’s 500 beste albums aller tijden.

N.W.A. - Straight Outta Compton Debuutalbum van N.W.A. en uitgebracht in 1988. Als pionierwerk van de gangsta rap gaf het leven aan een nieuwe subcultuur van hiphop. Had een enorme impact op de evolutie van West Coast hiphop en zorgde ervoor dat de westkant van de VS weer de baas was in hiphopland. Bracht tevens Dr. Dre, één van de meest succesvolle producers ooit, op de been.

∙ 44 ∙

Lifestyle HOOD

essentiële hiphopalbums Snoop Dogg - Doggystyle In 1993 uitgebracht en als grondlegger van de g-funk een icoon in de hiphopwereld. Debuteerde in de Amerikaanse hitlijst Billboard 200 op de eerste plaats. Tenslotte vier keer platinum verkocht, wat neerkomt op minstens vier miljoen stuks.

Nas - Illmatic Debuutalbum van wonderkid Nas. Stylistisch een hardcore hiphopalbum, maar Nas gebruikt hier zijn interne rijmpatronen om over thema’s vanuit de binnenstad te rappen. Is een mijlpaal voor de East Coast Rap. Dit album droeg bij aan de regionale renaissance in New York en beïnvloedde de stijl van hiphop.

Notorious B.I.G. - Ready To Die Het debuut van één van de grootste rappers ooit, dat werd uitgebracht in 1994. Het gedeeltelijk autobiografische album vertelt over de rapper zijn ervaringen als een jonge crimineel. Dit album was het enige dat werd uitgegeven tijdens zijn leven. Bracht net als Illmatic de East Coast terug tot leven. (BP)

∙ 45 ∙

HOOD lifestyle

∙ 46 ∙

Lifestyle HOOD

De Antwerpse Kammenstraat was ooit een broeihaard van alternativiteit. Wie er nu door loopt, herkent daar nog maar weinig van, op enkele uitzonderingen na. VIER is een mannenzaak die bij die lijst van uitzonderingen hoort. Om een idee te krijgen van het idee achter de winkel, sprak Hood Magazine met manager en medebedenker van het VIERconcept, Bob Follens.

vier:

Tussen fashion en streetwear ∙ 47 ∙

HOOD lifestyle

‘Antwerpen mist originaliteit’ Het eerste wat me opvalt als ik VIER binnenstap, is dat het niet lijkt op een typische winkel zoals de andere in de straat.

Bob: ‘Dit hebben we bewust zo gedaan. We wilden afstappen van het klassieke idee dat mensen hebben van een winkel. In plaats van veel geld uit te geven aan een bepaalde winkelinrichting, zoeken we gewoon wat leuke dingen bij elkaar. Op dezelfde manier als je thuis zou doen, eigenlijk.

Je haalt hier twee voordelen uit: ten eerste krijg je een heel persoonlijke sfeer die mensen wel aanspreekt. Ten tweede kan je de look van de winkel zo vaak aanpassen als je wilt.

baggy jeans en oversized shirts

Hoe zou je die ‘look’ die bij VIER hoort dan beschrijven?

Bob: ‘Origineel! We hebben een kleine winkel qua oppervlakte, maar op het vlak van originaliteit bieden we meer dan sommige shops die 5 maal zo groot zijn. Toen we ermee begonnen, was het ons doel om niet zomaar een sneakershop te openen, aangevuld met wat petjes en T-shirts. Vandaar dat we ook fietsen en boeken ver-

∙ 48 ∙

kopen. Het geeft een extraatje aan de winkel én het toont onze eigen interesses ook.

Wat was de reden dat je met VIER begonnen bent?

Bob: ‘De primaire reden daarvoor was gewoon omdat het onze passie is. De winkel toont gewoon alles wat we zelf leuk vinden. We hebben het gigantische voordeel dat er mensen zijn die onze passie delen. Maar ergens heb je wel een punt, er was een heel beperkt aanbod aan goede ‘high-end streetwear shops’ in Antwerpen. Eigenlijk mist de stad soms wat originaliteit in het algemeen. Dat heeft ons mede overhaald om ervoor te gaan.’

High-end streetwear?

Bob: ‘Ja, de tijd dat streetwear enkel een baggy jeans en oversized T-shirts was, ligt ver achter ons. Er wordt nu aandacht geschonken aan meer details, zoals de stoffen die gebruikt worden, of waar en hoe het geproduceerd wordt.

Ook wordt er heel veel aandacht aan vintage spullen besteed, dat zie je zowel in kleding als bij sneakers.’

‘Eigenlijk kan je wel stellen dat de grenzen tussen ‘fashion’ en ‘streetwear’ aan

het vervagen zijn. Ze vloeien meer en meer in elkaar over. Ik denk niet dat je VIER in één van de twee categorieën kan plaatsen.’

Je klanten kunnen dus ook in beide categorieën geïntresseerd zijn.

Hoe kan je een klant bij VIER het beste beschrijven?

Bob: ‘Zowel qua leeftijd als qua stijl is het enorm uiteenlopend. We hebben klanten die de laatste trends steevast volgen, maar er komen hier ook mannen in een maatpak binnen. Veel van die streetwear artikelen zijn vaak erg mooi gecombineerd met een klassiek pak, dus het is niet zo dat iedereen hier met een pet of kleurrijke sneakers binnenkomt. Wat de meeste klanten wel gemeenschappelijk hebben is hun interesse in mode, kunst en design. De merken die we aanbieden stralen dit ook vaak uit.’

drukke prints Welke merken zijn dat dan?

Bob: ‘Momenteel hebben we o.a. Norse Project, Nike/NSW, Undefeated, Bleu de Paname, Han Kjobenhavn, LibertineLibertine, Velour en Raised By Wolves.

Sommige zijn merken die in één adem

Lifestyle HOOD met de moderne streetwear genoemd worden, andere zijn minder bekend. We ondervinden dat de minder bekende merken vaak net meer aandacht krijgen, omdat mensen het leuk vinden om een stuk te hebben dat (bijna) niemand anders zal hebben.’

‘Volgend seizoen komen er trouwens een paar nieuwe namen bij waar we best trots op zijn, zoals Our Legacy, Adam Kimmel x Carhartt, Armorlux en Pendleton.’

Heb je een goede raad op het vlak van stijl voor de zomer die er aankomt?

Bob: Er is deze zomer bijna te veel keuze, maar ik geef de raad om drukke prints te gebruiken. Drukke bloemenhemden en die oude hawaïhemden zijn weer helemaal terug. Ook dierenprints, zoals tijgerprints kunnen bij mannen, als ze juist gecombineerd worden. Durven is de boodschap!’ (NM)

‘Zomertip: hawaïhemden en tijgerprints’ ∙ 49 ∙

HOOD muziek

Als het op hiphop aankomt, worden er weinig evenementen georganiseerd in België en Nederland. Hier en daar zal wel eens iets te doen zijn, er verschijnen zelfs wel wat hiphopnamen op de zomerfestivals, maar het is niet wat het moet zijn. Cause wenst daar verandering in te brengen...

∙ 50 ∙

Muziek HOOD

Hiphop van A tot Sef

‘Wat België en Nederland missen is een echt hiphopevent!’

Diversiteit in hiphop

‘Het idee van Cause is eigenlijk simpel.

We wouden een event organiseren met échte hiphop, maar tegelijk het poppy aspect van het genre aan bod laten komen. Vandaar dat bijvoorbeeld B.o.B. op de affiche staat. Door de crossover tussen types van rapmuziek die Cause maakt, spreek je uiteraard ook een groter publiek aan. Dit hebben we bewust gedaan: Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.’

Cause is een hiphopevent georganiseerd door Friendly Fire, een Nederlands evenementenbureau. De organisatie van Cause klaagt, net als alle hiphopfans in de lage landen, over het gebrek aan events binnen het genre. Daarom organiseren ze Cause op woensdag 27 juni in de Heineken Music Hall in Amsterdam. Namen op de affiche zijn o.a.

Wiz Khalifa, B.o.B., Kendrick Lamar, Kraantje Pappie en Sef.

Nederlandse rock the bells

‘Hoewel het genre in Nederland enorm veel aandacht krijgt, zijn er te weinig vernieuwende ideeën om er iets rond te organiseren’, weet Jochem Winterwerp.

Jochem is Online Promotor bij Friendly Fire en heeft de leiding over de communicatie in verband met Cause die via social media gebeurt. ‘We missen dat wel, zo een echt cool hiphopevent.

Via de social media zoals Facebook en Twitter merk je nochtans dat daar echt wel vraag naar is, zowel in Nederland als in België.’

Opvallend aan de namen op de affiche van Cause is dat Nederlandstalige en Engelstalige rappers naast elkaar komen te staan. In een genre dat draait rond diversiteit is dat toch wel een mooi feit. Jochem legt uit: ‘Ook dit hebben we bewust gedaan. Namen zoals Wiz Khalifa en B.o.B. hoor je hier dagelijks op de radio, net als Sef en Kraantje Pappie. Door de twee samen te brengen krijg je een unieke avond, die het beste van de twee interpretaties van rapmuziek samenbrengt.’

Jochem en de rest van het Cause-team blijven nochtans met de voeten op de grond: ‘Het is uiteraard een eerste editie, dus we mogen nog niet te hoog van de toren blazen. Toch hopen we dat we met dit evenement potten gaan breken.

De verwachtingen zijn hoog en dat komt door de reacties die we al hebben binnengekregen én door de snelle ticketverkoop.’

Een versie van het Amerikaanse Rock The Bells in Amsterdam lijkt misschien een dagdroom, maar wie weet wat de toekomst brengt? ‘We zien wel,’ zegt Jochem, ‘we zien wel hoe het loopt. Tot hiertoe gaat alles vlotjes, buiten het feit dat Azealia Banks, die vanaf het begin op de affiche stond, heeft gecanceld.

Ze zit in de studio voor de opnames van haar nieuwe cd en heeft geen tijd.

Hoe dan ook, je mag je 27 juni aan een feestje verwachten in Amsterdam!’

∙ 51 ∙

HOOD muziek

'cause maakt een unieke crossover tussen verschillende rappers' jochem winterwerp

De line-up van Cause is inderdaad een mix van de crème de la crème uit de hiphopwereld. Uit de VS én uit Nederland. Hood Magazine zet de namen even op een rijtje:

Wiz Khalifa

Everything I do, I do it big

Dit is het jaar van Wiz Khalifa.

De rapper uit Pittsburgh zal nog lang kunnen nagenieten van het succes van zijn album Rolling Papers. Vorig jaar verkocht hij in zijn eentje de Brusselse AB uit.

In Nederland deed hij hetzelfde met de Heineken Music Hall. Die zaal bezoekt hij nu weer, voor CAUSE. Wiz heeft zijn liefde voor marihuana gemeen met Snoop Dogg waar hij de monsterhit Young, Wild & Free mee scoorde. Vorig jaar was hij nog genomineerd voor een Grammy met zijn single Black & Yellow. Je weet dus wat je 27 juni te wachten staat, zijn levensmotto is niet voor niets: ‘Everything I do, I do it big.’

∙ 52 ∙

Muziek HOOD

Kendrick Lamar

De nieuwe koning van de westkust Hij wordt de grote man van Los Angeles genoemd door Snoop Dogg, Dr. Dre en The Game.

Kendrick Lamar groeide op in Compton net als enkele andere hiphoplegendes. Hoewel Tupac zijn grote idool is, is zijn flow onvergelijkbaar. In 2011 werd hij in XXL Magazine verkozen tot één van de beloften voor de toekomst. Zijn debuutalbum Section.80 loste die verwachtingen al deels in. Wie hem zag op Appelsap vorige zomer, weet wat hij mag verwachten op CAUSE.

B.o.B.

Sef

Samenwerken met iedereen

Van okura tot shoarma

De avonturen van B.o.B., voluit Bobby Ray Simmons, zijn er te veel om op te noemen. Sinds hij in 2009 doorbrak met zijn eigen interpretatie van de hiphopcultuur, is hij uitgegroeid tot een echte ster. Zowel in de V.S. als hier bij ons. Zijn optimisme gemengd met een scherpe tong, was al te horen op Nothin’ On You, zijn samenwerking met Bruno Mars. Ondertussen zijn de samenwerkingen niet gestopt, met Andre 3000 van Outkast als belangrijkste naam. Zijn grootste wens is een samenwerking met James Blake, Kid Cudi en Skrillex. CAUSE is B.o.B.’s eerste en voorlopig enige show in Nederland.

De hiphop van de Marokkaanse Sef, voluit Yousef Gnaoui, is op zijn minst arty te noemen. Bekijk daarnaast de videoclip van zijn hit De Leven en je weet dat er een kunstzinnige jongen in de rapper schuilt. En hij bereikt er alle lagen van de Nederlandse (en Vlaamse) bevolking mee. ‘Van Okura tot Shoarma’, zoals hij het zelf omschrijft. Hij had al succes met The Partysquad, The Opposites en met zijn eigen groep: Flinke Namen. Op zijn debuutalbum brengt hij een mix van hiphop en neo-futuristische eighties pop. Op CAUSE doet hij dat zelfs met een liveband.

Kraantje Pappie

Seks, drugs en zelfkennis

De vraag ‘Waar is Kraan?’ is ondertussen al lang beantwoord: overal! Zijn samenwerking met het productietrio Noisia had zijn explosief debuutalbum als resultaat. Seks, drugs en zelfkennis zijn de belangrijkste elementen binnen Crane. Een beetje ‘Het leven zoals het is’ volgens de Nederlandse rapper. Kraantje Pappie staat ondertussen bekend om het bouwen van een feestje en belooft zijn naam waar te maken op CAUSE. (NM)

∙ 53 ∙

HOOD

rappers op twitter alles voor de followers

Ook onder rappers leeft de social media. Vooral de Twitterhype mist zijn effect niet in hiphopland.

Logisch als je weet dat ze getraind zijn in het maken of kraken van hun medemens in enkele korte zinnen.

Hood Magazine maakt een verzameling van harde, inspirerende en soms ronduit absurde tweets.

∙ 54 ∙

verkoopcijfers (laatste album) 1

Twittervolgers = 1 miljoen volgers

= 500.000 verkochte exemplaren in de VS Pink friday: Roman Reloaded 415,000

Recovery 4,040,000

=

@NickiMinaj

8,8 miljoen volgers

@Eminem

8,7 miljoen volgers

My beautiful dark twisted fantasy

@KanyeWest

Doggumentary

@SnoopDogg

Before I Self destruct

@50cent

1,254,000

118,000

436,000

Take Care

1,711,000

Tha Carter IV 2,093,000

Last train to paris

6,3 miljoen volgers

6,3 miljoen volgers

5,7 miljoen volgers

@drake

5,5 miljoen volgers

@LilTunechi

5,5 miljoen volgers

@iamdiddy

400,000

4,7 miljoen volgers

Rolling Papers

@realwizkhalifa

780,000

Battle of the sexes 530,000

100,000 volgers

4,5 miljoen volgers

@ludacris

4 miljoen volgers

bronnen: www.billboard.com www.twitter.com

HOOD muziek

Cd-reviews Cd-reviews Cd-r Cd-reviews Cd-reviews Cd-rev

Nicki Minaj Pink Friday: Roman Reloaded

‘t Hof van Commerce Stuntman

Death Grips The Money Store

Het begin, ‘Roman Holiday’, is niet al te best. Niet alleen begint ze onnozele accenten te gebruiken, het getik op de achtergrond maakt me ook nog eens hoorndol. Daarna wordt het draaglijker, maar zijn er toch nog vele stinkers te vinden. Het lijkt wel of Minaj steeds minder weet wat ze wilt. Op het ene moment luister je naar rap, het volgende liedje wordt er stevig gedanst op een clublied. Waar is de continuïteit? Af en toe hoor je wel eens wat talent doorschemeren, maar dat duurt niet lang. Al het vorige, de twee iet of wat degelijke liedjes (‘Come On a Cone’ en ‘I Am Your Leader’) en de autotune maken dit een album waar je moeilijk kan van genieten.

Na zeven jaar afwezigheid komen DJ 4T4 en mc’s Kowlier en Buyse terug om zich in de hitlijsten te knallen, zoals ze telkens weer doen. De gastmuzikanten van hun plaat ‘Ezoa en niet anders’ uit 2005 zijn deze keer afwezig op het feestje, dus zijn de jongens voor dit album op hun eigen aangewezen. De mannen zijn alleszins een stuk braver geworden in hun teksten. Het plakt niet meer zo goed aaneen als voorheen, maar ‘Stuntman’ is een goede poging. In de titeltrack hemelen ze zichzelf als vanouds weer op en laten geen spaander heel van wie in de buurt komt. Een grappig moment is wanneer je DJ 4T4, een Limburger, hoort rappen in het West-Vlaams in de song ‘Baes’.

Wees dus gerust, ‘t Hof kan nog jaren mee.

Een band waar ik totnogtoe niet van gehoord heb, maar die me wel eens zou kunnen verrassen, want ik ben wel fan van underground rap. Het openingsnummer ‘Get Got’ combineert Afrikaanse rhytmes met een vloeiende keyboard-riff, terwijl MC Stefan Burnett doet denken aan Gang Star’s Guru. De harde stamper ‘The Fever (Aye Aye)’ verbergt zijn liefde voor RunD.M.C. onder een Nine Inch Nails-achtige oerknal. De track ‘I’ve Seen the Footage’ ligt zelfs heel erg dicht bij een Outkastlied. Burnett kiest ervoor om echt een derde van de groep te zijn, want bij dit soort muziek is een MC vaak niet meer dan een accessoire. Al deze elementen maken van ‘The Money Store’ een levendige plaat die dicht bij de muziek blijft.

∙ 56 ∙

Muziek HOOD

reviews Cd-reviews Cd-reviews views Cd-reviews Cd-reviews

First Serve Plug 1 & Plug 2 Present...

Odd Future The OF Tape, Vol. 2

Quakers Quakers

Met de samenwerking van Plug 1 (Dave) en Plug 2 (Posdnous) van de legendarische groep De La Soul, gaat ‘First Serve’ over een niet-bestaande hiphop crew en hun zoektocht naar beroemdheid. De Plugs doen zich voor als een leutige Pink Floyd met funk- en discoinvloeden.

Tegelijkertijd proberen ze net een verhaal te vertellen als ‘The Wall’. Vele singles staan op zichzelf. ‘We Made It’ is goed voor elke zonnige dag en ‘Pop Life’ brengt het era van De La Soul meteen terug in je woonkamer.

De beats zijn ofwel te verwachten (zoals funk, soul of groovy) ofwel uitdagend (een beetje rock en bombast). Je beluistert het album best in één trek door, want dan is men op zijn best.

Dit album is een tweede mixtape van Odd Future. De song ‘White’ is zo ingetogen en delicaat terwijl het wordt afgevuurd na een groot kanonn: het WuTang-achtige nummer waar de crew onbeschofte Shaolin spuwt (‘P’). De klaagzangen over het feit dat sommige tracks oud klinken en dat het allemaal op een hoopje is gesmeten, slaan helemaal nergens op.

Wat men hier probeert samen te brengen, is de onmogelijke combinatie van r&b met de mutant die in iedereen zit. Het bewijs dat Odd Future meer naar een gevoeliger, duidelijk statement wil, komt op het einde van de chaos, wanneer ‘We Got Bitches’ door je luidsprekers galmt. Het mysterie gaat verder en Odd Future blijft een noodzakelijke kracht in hiphop.

De band mag dan wel vernoemd zijn naar seismische verschuivingen, hun debuutalbum heeft meer weg van een ontploffing.

Twee cd’s vol samenwerkingen met producers, veel MC’s en een hele bus aan tracks. Het zou overweldigend kunnen werken, maar het is net een triomf.

Onder de naam Fuzzface, gaat Geoff Barrow (een lid van Portishead) zijn eerste rapproject aan.

Met 7-Stu-7 (de dj van Portishead) en Katalyst (een Australische hiphopproducer) is hij in goede handen. Ondanks de vele grootheden aanwezig op deze plaat, blijven de hoogtepunten mooi verspreid over de ganse cd. Quakers is het soort van album waar je favoriete tracks bij elke luisterbeurt veranderen en een testament aan de kracht die hiphop heeft. (BP) ∙ 57 ∙

Colofon Hood Magazine Maandelijks magazine Editie juni 2012 prijs: 12 euro

Redactie Nuno Filipe Mendes Bart Perdieus

Lay-Out Hoofd Vormgeving: Nuno Filipe Mendes

Website www.hoodmagazine.be Webvormgeving: Bart Perdieus

Fotografie Nuno Filipe Mendes Bart Perdieus

Drukker Copy Service Repro NV Hanswijkstraat 9 2800 Mechelen

Contact info@hoodmagazine.be Tel.: 0476/58.22.89 Twitter: @_hoodmagazine Facebook: Hood-Magazine

Ter nagedachtenis van

MCA 5 augustus 1964 4 Mei 2012

voor meer informatie: www.hoodmagazine.be