PINC

Trump de nieuwe Hitler?

EEN HISTORICUS MAAKT DE VERGELIJKING

“Mijn ouders werden op de blacklist gezet” “Alles was verwoest” 64 JAAR NA DE DIJKRAMP IN NEDERLAND

Wie is schuldig aan de verrechtsing in Europa?

OPINIE

En meer!

Colofon REDACTIE EN EINDREDACTIE: Goran Demuynck Virgil Bulens Denis Rigo VORMGEVING: Goran Demuynck Virgil Bulens Denis Rigo WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER: Grietje Snoeij, Mohamad Nagaa, Guy Vanthemsche, Florian Loshaj, Winifred Jadjei, Chiel Van Horenbeeck

Ik interesseer mij erg in wereldpolitiek. We leven in een turbulente tijd op dat vlak.

Thema’s als migratie en racisme worden door veel media te voorzichtig aangepakt volgens mij. Daarom wou ik mij met een kritische en eerlijke blik hierop focussen.

-Virgil 2  Pinc

Politiek. Iets wat niet echt leeft onder de jeugd. Of toch niet meer. Ik onder andere, interesseerde me ook niet echt in politiek. Tot dat Trump in beeld kwam. Ik vond het een uitdaging voor mezelf om rond dit thema te werken.

-Goran

Een multiculturele samenleving is een utopie voor velen maar een werkelijkheid voor mij.

Thema’s zoals Migratie en diversiteit aan het licht brengen zonder een vertekend beeld weer te geven is wat wij met PINC willen bereiken.

-Denis

MEI

2017

INTERVIEW

“Alles was verwoest”

Het verhaal van een Nederlandse immigrante pagina 6

INTERVIEW

Trump de nieuwe Hitler?

Een historicus maakt de vergelijking pagina 10

“Mijn ouders werden op de blacklist gezet”

pagina 8

Vluchten voor de Libische overheid

Florian Loshaj vertelt over vlucht uit Kosovo pagina 14 Pinc  3

MEI Wie is schuldig aan de verrechtsing in Europa?

2017

OPINIE

pagina 16

CIJFERS

Neen, de meeste allochtonen komen niet uit Marokko Top 5 landen van herkomst

4  Pinc

pagina 19

INTERVIEW

“Akwaaba, je bent welkom” Van het zonnige Ghana naar het regenachtige België pagina 20

pagina 24

“Wat ik nu vooral wil bereiken is jongeren op een hippe manier warm maken voor politiek”

Pinc  5

“Alles was verwoest” Grietje Snoeij (78) vluchtte in 1953 noodgedwongen naar België na dijkramp in Zierikzee.

TEKST EN FOTO’S: VIRGIL BULENS

6  Pinc

De exodus

Integratie in België

In 1953 emigreerden de Nederlandse Grietje Snoeij (78) en haar familie naar België.

Haar thuisstad was namelijk verwoest door de Watersnoodramp. Op 1 februari 1953 braken de vloedplanken aan de Zierikzeese haven onder de druk van de Noordzee en werd bijna de hele stad overspoeld. De ravage was enorm. Ganse woningen begaven het door de golven of door meegevoerd puin en auto’s.

Na de ramp op 1 februari hebben Grietje en haar gezin gelogeerd bij familie in Rotterdam.

Daar verbleven ze tot 2 maart van hetzelfde jaar. Ondertussen had Grietjes moeder contact opgenomen met haar zus in België. Zij was na de Tweede Wereldoorlog namelijk in België gebleven als verpleegster. Zo gebeurde het dat Grietje en haar familie naar ons land emigreerden. Op 3 maart 1953 kwamen ze aan.

“Ik word nog steeds emotioneel als ik eraan terugdenk,” vertelt Grietje terwijl ze naar een foto van haar ouderlijke huis kijkt, “alles was verwoest.” Toch zit er een keerzijde aan de medaille. “Langs de ene kant was het verschrikkelijk om je stad zo verwoest te zien worden en alles te verliezen, maar langs de andere kant is het ons geluk geweest. Anders was ik nooit in België terechtgekomen en had ik hier niet zo’n prachtig leven geleid. Nu heb je de Zeelandbrug die de eilanden verbindt en is Zierikzee een toeristische trekpleister geworden, maar destijds waren we afgezonderd van de buitenwereld. Er was werkloosheid en armoede troef. Mijn vader ging bijvoorbeeld iedere week met de boot naar Middelburg om daar de volledige week te gaan werken.”

“Mijn vader had meteen werk en we konden meteen in een appartement gaan wonen. Ook ik kon meteen weer naar school.” Grietje heeft goede herinneringen aan deze tijd.

“Het was het begin van een nieuw leven, alles begon er weer goed uit te zien.”, zegt ze met een glimlach. “Op school werd ik soms wel eens uitgescholden voor ‘kaaskop’, maar van echt pesten was er geen sprake.”

leren, antwoordden ze dat dat niet nodig is. Dat vond ik een beetje raar, maar ik begrijp het wel.”

“Daarnaast zijn er ook nog Roemenen en Afghanen, hen vind ik ook vriendelijk. Zij zijn nog Nederlands aan het leren en ik help hen een beetje. Met de Macedoniërs kom ik heel goed overeen, daar ga ik vaak op de koffie.

Ik vier ook Sinterklaas en Pasen met hen, zij hebben namelijk nog kleine kinderen.”

Met een Marokkaanse familie doet ze aan een interessante cultuuruitwisseling. “Ik geef hen bijvoorbeeld een cadeautje voor kerstmis en tijdens het suikerfeest geven zij mij lekkers.

Zo leren we bij over elkaars culturen.”

Een multiculturele straat Nu woont ze in de Jacob Smitsstraat in Vilvoorde. Als Nederlandse immigrante woont ze in een straat vol immigranten. “In mijn straat heb je alle culturen en ik kom met iedereen overeen. Zo ken ik bijvoorbeeld Bulgaren. Zij spreken enkel Frans en Engels.

Toen ik hen vroeg waarom ze geen Nederlands

Pinc  7

“Mijn ouders werden op de blacklist gezet” “Mijn vader werd vaak opgeroepen door geheime diensten” De Libiër Mohamad Nagaa (19) ontvluchtte op negenjarige leeftijd samen met zijn gezin voor het toenmalige Libische regime.

TEKST: DENIS RIGO FOTO: MOHAMAD NAGAA

Mohamad in zijn thuisland Libië 8  Pinc

Mohamad woonde in de Libische stad Zanzour in Tripoli. Hij vluchtte met zijn gezin uit angst voor de eigen Libische overheid. “Mijn vader, Ghasm Nagaa, was een piloot bij het leger en werd niet graag gezien door de toenmalige Khadaffi-regime.

Hij werd dagelijks opgeroepen door de geheime diensten om bepaalde zaken voor hun te regelen en bepaalde klusjes voor hun af te handelen zoals het overbrengen van vertrouwelijke geclassificeerde informatie.

De laatste maanden waren er politieke problemen met de onstabiele overheid en heeft hij veel informatie verkregen die zijn leven en heel zijn familie in gevaar bracht.

Op dat moment heeft mijn vader beslist dat we het land snel moeten verlaten en zijn we naar België gevlucht. Mijn moeder en vader stonden op de blacklist van het land.

“ Hij werd dagelijks opgeroepen door de Libische geheime diensten “ Nieuwe wereld België is een heel eind weg van zijn oorspronkelijke geboorteplaats Libië.

Mohamad kwam in een heel andere

cultuur terecht maar heeft helemaal geen problemen ondervonden bij het aanpassen naar onze cultuur. “Ik zie eigenlijk geen verschil. Het aanpassen naar de Belgische cultuur was eigenlijk niet zo moeilijk, ik moest de Nederlandse taal leren en dat was voor mij wel een beetje moeilijk. Voor de rest had ik geen verdere problemen omdat ik denk ik van mijn twee jaar overal en veel ging reizen met mijn familie.“ Op school had hij nooit problemen. Mohamad behaalde goede resultaten en was een topstudent. Hij had geen probleem om nieuwe vrienden te maken op school en in de buurt.

“Dit komt vooral omdat ik op een jonge leeftijd naar België ben gekomen. Ik heb hier eigenlijk dezelfde routine gehad als in Libië en dat is slapen, eten, naar school gaan en leren.”

Libische Revolutie Toen de Libische Revolutie uitbrak keerde zijn vader en oudste broer Arem terug naar Libië om tegen het regime van Khadaffi te vechten voor vrijheid en voor stemrecht. Hij was gekend om zijn strijd voor vrijheid en de eenheid van Libië.

Op twintig juni werd de oud luitenant-kolonel door een rakket van pro-Khaddafi stijders

getroffen in de stad Misrata. Hij overleefde de aanslag niet en verloor het leven tijdens de strijd.

Nieuw hoofdstuk Hij is net afgestudeerd en heeft zijn algemeen secundair onderwijs diploma behaald. Nu hij zijn diploma heeft zou Mohamad graag willen verder studeren. “Op dit moment ben ik bezig met mijn studiekeuze. Dit jaar studeer ik hoger onderwijs. Vanaf eind september begin ik aan de Vrije Universiteit in Brussel.

Ik heb voor de richting Industrieel Ingenieur gekozen en hopelijk ga ik dat aankunnen. Ik kijk er enorm naar uit om met een nieuwe hoofdstuk in mijn leven te beginnen.”

“Ze zijn geen vrienden meer voor mij maar ik zie ze als familie“ Terugkeer?

Vandaag woont Mohamad met zijn gezin in Woluwe. Sinds 2011 gaat hij jaarlijks eens op reis naar zijn thuisland. “Ik heb er altijd over nagedacht, als de situatie in Libië verbeterd, ik dan terug ga. Later wil ik heel graag in het buitenland werken. Maar België heeft ook een speciale plek in mijn hart veroverd.

Ik heb met een paar een vrienden een sterke band gecreëerd. Ze zijn geen vrienden meer voor mij maar ik zie ze als familie.”

Pinc  9

Trump de nieuwe Hitler?

Een historicus maakt de vergelijking

Steeds vaker maken historici de vergelijking tussen Adolf Hitler en president van de Verenigde Staten Donald Trump. Zijn beleid valt op z’n minst controversieel te noemen.

Zo is er de beruchte travel ban, die door onder meer Salil Shetty, secretaris-generaal van Amnesty International, ongrondwettelijk wordt genoemd. Mensen uit Iran, Libië, Somalië, Soedan, Syrië en Jemen raken de VS niet meer binnen zonder verblijfsvergunning. Genoeg om internationale verontwaardiging te veroorzaken en de Amerikaanse moslimbevolking angstig te maken.

Verder is er de vijandelijk houding van Donald Trump tegenover de media. Tijdens een van zijn eerste persconferenties weigerde de Amerikaanse president een journalist van CNN te woord te staan.

10  Pinc

Hij betichtte hen van foutief nieuws te verspreiden. Eerder noemde hij NBC, ABC, CBS en The New York Times vijanden van het Amerikaanse volk. Dit viel natuurlijk niet in goede aarde bij de media. De Britse krant The Telegraph spreekt zelfs van een oorlog met de media. Trump maakt gretig gebruik van sociale media, met name Twitter, om zijn eigen versie van de waarheid te verspreiden.

Dit, gepaard met de economische crisis waar de VS, of zeg maar de wereld, zich op dit ogenblik in bevindt, is genoeg voor academici om de alarmbel te luiden. Zij zien namelijk een gelijkenis met nazileider Adolf Hitler en het Duitsland van de jaren 30. Britse psycholoog Kevin Dutton noemde Trump zelfs een grotere psychopaat dan Hitler.

Guy Vanthemsche (59), doctor in de geschiedenis aan de VUB ziet gelijkenissen, maar ook vooral verschillen.

Is de economische situatie waarin Trump verkozen is vergelijkbaar met die van Duitsland in de jaren 30?

rond Trump is veel brozer en daarom weerbaarder tegen dictatoriale tendensen.

“Het paradoxale is dat eigenlijk Obama verkozen is in een economische toestand die eerder vergelijkbaar is met die van Duitsland in de jaren 30. In 2008 stonden in de VS, net zoals in Duitsland in de jaren 30, de grote banken op springen. Sommige zijn trouwens daadwerkelijk failliet gegaan.

Hierdoor ontstond een crisis waardoor veel mensen hun job zijn verloren en nog steeds veel jongeren niet aan werk geraken. Obama heeft deze crisis nog redelijk goed kunnen bedwingen en zo is Trump in een gunstiger economisch klimaat aan de macht gekomen.

In het Duitsland van de jaren 30 daarentegen, is men heel snel omgeslagen van een democratie naar een dictatuur. Hitler had de nazi-partij als een blok achter zich. Politieke tegenstanders werden door de Sturmabteilung opgepakt en naar kampen gestuurd.

De overwinning van Trump komt voor een deel voort uit een woedereactie van de traditionele, blanke arbeider. Zij zijn hun job verloren en stellen zich de vraag: ‘Waarom werken die Mexicanen wel en waarom werk ik niet?’”

“Er is inderdaad een raciale dimensie die meespeelt in zowel Duitsland in 1933 als in de VS en ook Europa trouwens. Het gaat om het veralgemenen van een bepaalde bevolkingsgroep. Verschillend is wel dat de joodse bevolking een aparte bevolkingsgroep is. Moslims daarentegen kunnen mensen uit, zeg maar, Bangladesh, Kosovo of Saoedi-Arabië zijn. Het is belangrijk dat we de grote diversiteit binnen de Islam onderstrepen. Zeker de media moeten hierin een rol spelen om Islamofobie tegen te gaan.

Zou Trump zich tot dictator kunnen ontpoppen?

“Dat denk ik niet, of alleszins heel moeilijk.

Trump heeft geen eensgezinde republikeinse partij achter zich. Vele republikeinen zijn tegen hem. De partijpolitieke context

Trump moet echter nog steeds verantwoording afleggen aan zijn partij, de senaat en justitie.”

Is de situatie van moslims in de VS nu te vergelijken met die van joden in nazi-Duitsland?

Een tweede verschil is dat Hitler in zijn fameuze boek Mein Kampf klaar en duidelijk de joden omschreef als een ‘probleem’ dat moest opgelost worden.

Dergelijke retoriek zien we bij Trump niet.

Ten derde is het antisemitisme al eeuwenoud en het kent over heel Europa zijn geschiedenis. Gedurende decennia voor de tijd van Hitler waren er al vervolgingen en moordpartijen tegenover joden.”

Bestaat islamofobie dan nog niet lang?

“Nee, daar kunnen we hoogstens een twintigtal jaren aankleven. Er waren in de jaren 50 en 60 wel extreem rechtse groepen die kloegen over de komst van Marokkanen en Turken naar Europa, maar dat was niet in hetzelfde kader als de verwerping van de Islam op zich.

Ik moet wel toegeven dat moslimhaat de voorbije jaren met rasse schreden is toegenomen.”

Had Hitler persoonlijk iets tegen joden of waren ze het zwarte schaap?

“Ik zou zeggen dat Hitler een angstige en haatdragende man was. Hij had lange Pinc  11

tijd sociale omgangsproblemen. Hij was een clochard en een mislukte schilder.

Hij stelde zijn psychologische problemen gelijk met die van het ‘Duitse ras’ en zag in de joden de persoonlijke oorzaak ervan.

Dus ja, Hitler had een persoonlijke, diepgaande haat voor de joden.”

Is Trump ook een haatdragende man?

“Ik ben geen psycholoog, dus ik moet heel voorzichtig zijn met wat ik zeg (lacht).

Trump heeft volgens mij ook een aantal persoonlijkheidsstoornissen, maar deze lijken op het eerste zicht van een andere orde dan die van Hitler. Trump lijkt mij eerder een narcistisch figuur die van eender welk hout pijlen zou maken om z’n doel te bereiken.”

Moeten Amerikaanse moslims zich zorgen maken?

“Ik denk dat Amerikaanse moslims zich zorgen moeten beginnen maken als de breuk begint te ontstaan tussen de publieke opinie en de ernstige media. Als die retoriek, die tweets van 140 tekens blijven herhaald worden. Dan vrees

12  Pinc

ik inderdaad dat er een polarisatie zou kunnen ontstaan tussen niet-moslims en moslims.

Ik vrees ook de gevolgen van het verzwakken van de politieke correctheid.

Men scheldt meer dan vroeger. Hierdoor ontstaat er onder de bevolking een grotere tolerantie voor moslimhaat, die op vrij korte termijn kan omslaan in geweld.

Geweld dat zorgt voor represailles.”

Zou er een burgeroorlog kunnen ontstaan? “‘Burgeroorlog’ is een groot woord, maar we hebben zelfs onder Obama al rassenrellen gekend, tussen blanken en zwarten. Dit wijst op het gigantische rassenprobleem in de VS. Dergelijke incidenten zouden zich kunnen vermenigvuldigen en grotere proporties aannemen als er niet heel snel een oplossing komt voor het probleem Trump. Een oplossing voor dit probleem is het fameuze ‘impeachment’-proces, waarbij Trump zou afgezet worden als president.”

Wie kan een ‘impeachment’ in gang zetten?

“Daarvoor moet er een meerderheid zijn in het Huis van Afgevaardigden en in de Senaat, en daar zit precies die cruciale kwestie die ik daarnet vermeldde: Trump heeft geen eengemaakt republikeins blok achter zich. Achter hem staat een verdeelde republikeinse partij, waarvan enkele prominente politici misschien maar al te graag van hem af zijn. Dezen zouden de democraten helpen om het afzettingsproces in gang te zetten, wanneer bewezen kan worden dat Trump de grondwet heeft overtreden.”

Zou u Trump graag afgezet zien? “(lacht) Dat is een heel persoonlijke mening.

Ik denk dat de overgrote meerderheid van de West-Europeanen in die richting denkt.”

Wie zou er in zijn plaats komen?

“Grondwettelijk gezien wordt de vice-president de opvolger na een ‘impeachment’. Trump’s vice-president is de ultraconservatieve Mike Pence. Een bijbelfanatiek die zeker en vast mijn voorkeur niet geniet. Dat zal u wel begrijpen, gezien mijn hoedanigheid als iemand die aan de VUB werkt.

Bijbeltraditionalisten lijken mij tot op zekere hoogte steeds gevaarlijke mensen, omdat zij dogmatische standpunten innemen en irrationele beslissingen kunnen nemen die gericht zijn tegen groepen die zij als tegenstanders beschouwen.

Dus zelfs als Trump afgezet wordt, zitten we nog steeds met een probleem.”

TEKST EN FOTO’S: VIRGIL BULENS

Pinc  13

Florian Loshaj vertelt over vlucht uit Kosovo

Niet voor online

GENK – Hij rondde onlangs zijn middelbare schoolloopbaan af en speelt op 19-jarige leeftijd voor MVV Maastricht. De vooruitzichten zijn goed maar de toekomst zag er niet altijd even rooskleurig uit voor Genkenaar Florian Loshaj. Zijn gezin moest 17 jaar geleden noodgedwongen geboorteland Kosovo ontvluchten.

TEKST: DENIS RIGO FOTO : JACK KOCHANOWSKI

14  Pinc

Florian Loshaj aangenomen bij MVV Maastricht

“Ik woonde met mijn ouders en zusje in Skend“Ik woonde met mijn ouders en zusje in Skenderaj, een gemeente in het district Mitrovica. De Ibarrivier en de brug die daarover liep scheidde ons van Servië. We woonden dus vlak bij de grens.” Maar in 1999 moest de familie Loshaj in allerijl het land verlaten. “Er brak een oorlog uit en we bevonden ons midden in het conflict. De situatie was veel te gevaarlijk, dus beslisten mijn ouders om te vluchten.”

“het had ook anders kunnen aflopen besef ik nu “ Florian was slechts 3 jaar, maar hij kan zich enkele dingen nog levendig herinneren. “We zaten met zes in een veel te kleine Peugeot en gingen een reis van vijftien uur door de bergen tegemoet. Tot we soldaten van het Servische leger kruisten die ons niet wilden doorlaten. Ze duwden mijn opa op zijn knieën en hielden een geweer tegen zijn hoofd. Nadat we al ons geld gaven mochten we verder, maar het had ook anders kunnen aflopen besef ik nu. Mijn opa is trouwens na enkele jaren ons huis weer gaan opzoeken, maar dat was helemaal doorboord met kogels.”

Reis naar België “Om onze reis verder te kunnen zetten, kregen we geld van mijn nonkel uit België.

Zo konden we vanuit Albanië de boot nemen naar Frankrijk, vanwaar we dan de trein namen naar België.” Eenmaal aangekomen in België, kon de familie niet op veel steun rekenen van de overheid. “Een alleenstaande vrouw uit As ving ons enkele weken op want we konden nergens anders terecht.”

zeven keer geweigerd en zouden zelfs uitgewezen worden.

De ouders van Florian vroegen de Belgische nationaliteit aan, maar werden zeven keer geweigerd en zouden zelfs uitgewezen worden.

“We kregen pas na vijf jaar in beroep tegen de uitspraken een verblijfstitel. In de tussentijd waren mijn ouders genoodzaakt om in het zwart te werken. Ze kregen wel steun van het OCMW, maar op kinderbijslag konden ze bijvoorbeeld dan weer niet rekenen. Tot mijn tweede zusje werd geboren hier in Genk, want zij kreeg wél een Belgisch paspoort.”

Belgisch systeem “Ik ben blij dat Europa zoveel inspanningen doet voor de huidige vluchtelingencrisis. Ik hoop dat het Belgisch systeem verbeterd is

over de jaren heen, want ik wens niemand de jarenlange onzekerheid toe.” En de gevolgen van hun strijd om een Belgisch paspoort te krijgen, waren niet van de minste. “Ik mocht in het middelbaar geen professionele voetbalopleiding volgen omdat ik geen Belg was. Dat heeft me enorm veel pijn gedaan.”

ik wens niemand de jarenlange onzekerheid toe.

Ondanks deze tegenslag speelt Florian als middenvelder in het eerste elftal van MVV Maastricht, “maar daar heb ik ontzettend hard voor moeten werken.” Sinds enkele maanden bezit hij officieel de Belgische nationaliteit, “omdat ik afstudeerde van het middelbaar kwam ik in aanmerking. Na zeventien jaar komt er nu eindelijk een einde aan, en kan ik me ten volle concentreren op mijn carrière.”

Ook kwam hij bij KRC Genk aan de bak FOTO: KRC GENK

Pinc  15

Wie is schuldig aan de verrechtsing in Europa?

Dat mensen meer en meer rechts gaan denken hier in Europa daar is geen twijfel over mogelijk. Trump die verkozen werd, een stijging in het aantal vluchtelingen…

De mensen zijn tegenwoordig bang om buiten te komen en stellen eigen volk eerst. Maar hoe is dit allemaal in gang geschoten? Waar ligt de bron van al deze verrechtsing in europa en overzees? Komt het door al de vluchtelingen?

Door de problemen in het Midden-Oosten? Wat vast staat is dat het allemaal met elkaar te maken heeft.

EU Hier in Europa kan je niet naast de verrechtsing en het populisme kijken. Neem nu Frankrijk. Marine Le Pen mag dan de verkiezingen niet gewonnen hebben van Macron maar we kunnen niet ontkennen dat Le Pen en het Front National in populariteit aan het stijgen waren.

Bij de verkiezingen van 2012 trok ze 18% van de Franse kiezers hun aandacht. Dit zorgde voor paniek bij de socialisten. Ze trokken in twee regio’s hun kandidaten terug om de overwinning aan de republikeinen te geven. Waardoor Front national niet kon zegevieren.

Ook al deed Le Pen het lang goed in de peilingen voor de verkiezingen van 2017, toch heeft ze het niet gehaald van Emmanuel Macron.

In Nederland heb je Geert Wilders met zijn PVV ( Partij Voor de Vrijheid) die sinds kort een grote populariteit kent. Tijdens de verkiezingen in 2012 wonnen ze zelfs twee zetels meer dan de regerende partij CDA (Christen-Democratisch apèl) in Nederland.

Virtueel is de PVV de tweede grootste partij in Nederland geworden.

N-VA ( Nieuw-Vlaamse Alliantie) is in ons land de grootste partij. En de enige, wat rechtse concurrentie die ze hier in België hebben is het Vlaams Belang. Samen met CD&V was N-VA de grote overwinnaar hier in België.

Het sociaaldemocratisch Scandinavië is ook niet gespaard gebleven van het opkomend rechts-populisme. In Zweden is de anti-immigratiepartij Zweden Democraten ondertussen de derde grootste partij van het land met 48 van de 349 parlementszetels.

TEKST: GORAN DEMUYNCK FOTO: REUTERS

16  Pinc

Dit zijn enkele voorbeelden maar daar blijft het niet bij. Landen zoals Polen, Hongarije en Slowakije beginnen ook de nadruk te leggen op meer weerzin tegen immigratie,maar pro katholicisme en traditie. In grote

lijnen vallen hun agendapunten dus samen met die van West-Europese landen. Op politiek vlak is er in Europa dus al veel verandering aan de gang.

USA Sinds de Donald verkozen is in de Verenigde Staten van Amerika is de hele wereld in rep en roer. Niemand weet exact wat de man van plan is en dat zorgt voor veel onzekerheid en waakzaamheid bij de mensen.

We weten wel dat hij een muur wil bouwen om migranten vanuit Mexico buiten te houden. Dat hij zo snel mogelijk alle illegale imgranten uit het land wil zetten. Of dit effectief gaat gebeuren zal de toekomst uitwijzen.

Maar het feit dat een persoon met zulke grote, toch wel onmenselijke ideeën president wordt, zegt ook veel over hoe de mensen kijken naar immigratie, terrorisme, etc.

We kunnen hier toch wel uit concluderen dat Trump niet de aanleiding is van het meer nationalistischer en rechtser denken dat de laatste jaren toch wel een stijging kent.

Hij wordt wel gezien als de grote boosdoener maar hij is niet meer dan het gevolg van een tendens binnen een maatschappij. Hij is niet de oorzaak maar hij maakt er gebruik van. Ten onrechte? Dat zal de toekomst uitwijzen.

Democratisch dipje Wat we uit al die verrechtsing in de wereld kunnen afleiden is dat de representatieve democratie in een kleine crisis zit. Mede door de verstedelijking, de grote compliexiteit van onze samenleving, door migratie en de mulitculturaliteit die we nu kennen. Als we denken aan de term ‘democratie’ gaan we uit van één volk, één cultuur, één staat. Het volk kiest mee. Maar met al de diversiteit en meningsverschillen die we vandaag de dag kennen in onze maatschappij is het moeilijk om iedereen tevreden te stellen.

Maar dan komt het populisme in het spel. Iemand die populistisch is ingesteld, praat in de naam van het volk. Je kan ook wel zeggen, eigen volk eerst. De meeste populisten vind je dan ook meer in het rechts en uiterst rechtse kamp.Dus bij de mensen die de problemen van een democratie inzien. En daar gaat de voorkeur van veel mensen naartoe de laatste jaren.

FOTO: CHANGE.ORG

Pinc  17

Vluchtelingen en immigratie De conflicten in het Midden-Oosten spelen ook een grote rol in de verrechtsing van onze samenleving. Door al de oorlog vluchten burgers uit het oorlogsgebied, opzoek naar een veilige plaats. Dat zijn dan meestal de westerse landen. Jammer genoeg worden ze vaak niet binnengelaten en belanden ze in vluchtelingenkampen. Maar kunnen we Duitsland, Nederland, België, Frankrijk en andere westerse landen verwijten dat ze deze mensen in nood niet binnen laten?

Door de recente gebeurtenissen in verband met terrorisme zijn velen er nog minder happig op geworden om vluchtelingen binnen te laten.

Dan spreken we over de aanslagen in Parijs, Zaventem en Manchester.

Maar voor al deze mensen is Europa het continent van hoop. De meerderheid van de landen hier in Europa is ze liever kwijt dan rijk. 90% van de mensen zullen waarschijnlijk ook niet blijven in Europa. Landen in de Europese unie weten gewoonweg nog niet wat ze er mee willen doen. Duitsland heeft wel verkondigd dat het 800 000 vluchtelingen kan opvangen. Ook al willen ze eigenlijk alleen Syrische vluchtelingen opnemen, goed wetende dat de meeste van hen degelijk onderwijs genoten hebben en als vluchteling niet radicaal in de moslimleer zijn.

Polen en Slovakije willen alleen Christelijke Syriërs opnemen omdat die binnen de cultuur passen en geen ontwrichtend effect zullen hebben op hun samenleving. En op die manier willen Europese landen wel vluchtelingen opnemen maar liefst geen probleemgevallen.

De vraag is of we nu trots moeten zijn dat er zo veel mensen naar ons continent willen reizen of moeten we juist bang zijn voor een vervreemding van onze samenleving met overal minderheden die rechten opeisen maar niet dezelfde doelen nastreven en onze manier van leven niet accepteren.

18  Pinc

En daar ligt het probleem, mensen zijn bang, mensen willen hun eigen cultuur, normen en waarden behouden. Ze hebben schrik dat dit gaat verwateren door al de nieuwe mensen met andere afkomst.

Daarom dat mensen meer op rechtse partijen gaan stemmen.

Toch kunnen we onze kop niet in het zand steken. Het is een groot probleem en er moet een oplossing voor gevonden worden.

Schuldig Maar bij wie leggen we nu de schuld? De vluchtelingen? Amerika?

Europa? Of bij het egoïsme van de mens? Ja, wij als individu zijn heel egocentrisch ingesteld. We redden ons eigen hachje en trekken ons niet graag iets aan van anderen. Dat is ook een groot probleem. Mischien is wat meer solidariteit een goed begin. Het inlevingsvermmogen van de mensen is drastisch verminderd. Moesten we wat meer begrip tonen voor een ander zijn situatie en die respecteren zouden we al een heel eind verder geraken. Maar dat is zo goed als een onbegonnen zaak.

Los daarvan is alles een kettingreactie die al begonnen is na WO II tot 9/11, tot de laatste aanslag in Manchester. Al die problematiek in de wereld leidt tot het feit dat mensen bang zijn. Mensen willen binnen hun veilige bubbel leven en met wat er buiten afspeelt zo weinig mogelijk te maken hebben.

Dus eigelijk zijn we allemaal een beetje schuldig aan waarom het rechste- populistische idee een opmars kent. Of dit positief of negatief is zal de toekomst uitwijzen.

Neen, de meeste allochtonen komen niet uit Marokko Top 5 landen van herkomst 200.000

11,9%

100.000

12,5%

11,9% van onze buitenlandse bevolking, dat zijn 149.199 Nederlanders die in België wonen.

12,7%

Verwonderlijk is het natuurlijk niet, dat zoveel Nederlanders in België wonen. We zijn ten slotte buurlanden en we spreken (bijna) dezelfde taal.

6,5% 5,4%

0 Polen

Marokko

België telt zo’n 1.255.286 allochtone inwoners. Dat stelde de Federale Overheidsdienst Economie in 2015 vast. Maar uit welke landen komen nu de meeste immigranten? Het antwoord kan verrassend zijn.

De polen zijn niet alleen goed voor vodka en chocola, ze zijn ook nog eens goed voor 68.403 mensen van onze bevolking!

Dit stemt overeen met 5,4% van de totale buitenlandse(!) Belgische bevolking.

TEKST EN GRAFIEK: VIRGIL BULENS

Nederland

Italië

Frankrijk

Vele Polen verhuizen naar België omdat arbeiders hier meer verdienen dan vele jobs in Polen waarvoor een universitair diploma vereist is.

Marokko levert België zo’n 82.009 inwoners op, goed voor 6,5% van de buitenlandse bevolking. Dit komt vooral omdat onze overheid in de jaren 60 van vorige eeuw werknemers uit onder andere Marokko aantrok

Alle wegen leiden naar Rome. Maar uit Rome leiden ook veel wegen naar België, zo blijkt. Er wonen maar liefst 156.977 Italianen in België, goed voor 12,5% van de allochtone bevolking.

Het hoge aantal Italianen heeft, net zoals het aantal Marokkanen, te maken met het charmeoffensief van onze overheid in de jaren 60 om buitenlandse arbeiders aan te trekken.

Frankrijk spant de kroon. Met 159.352 expats, zijn zij onze grootste leverancier van nieuwe Belgen. Dat is 12,7% van de buitenlandse bevolking, net iets meer dan de Italianen.

Onze noorderburen mogen natuurlijk niet ontbreken! De ‘Hollanders’ zijn goed voor Pinc  19

“Akwaaba, je bent welkom” Van het zonnige Ghana naar het regenachtige België

KORTENBERG – Een nieuw hoofdstuk in je leven beginnen en alles achterlaten kan spannend zijn of net pijnlijk.

De Ghanese Winifred Jadjei (19) reisde op jonge leeftijd met haar gezin naar België en er ging een heel andere wereld voor haar open en leerde ze alles terug opnieuw ontdekken.

TEKST: DENIS RIGO FOTO: WINIFRED JADJEI

Winifred Jadjei in Ghana 20  Pinc

De negentienjarige Winifred Jadjei woont al sinds haar elf jaar met haar ouders en zus in België. Dat ze samenwoonde met beide ouders was niet altijd het geval. Aan de ene kant heeft ze hiervoor alles achtergelaten in Ghana en haar familie vaarwel moeten zeggen. Maar aan de andere kant heeft ze een nieuwe wereld leren ontdekken die ze nog tot vandaag leert ontdekken.

Accra Winifred is geboren in Accra, de hoofdstad van Ghana. In het warme Ghana leefde ze gelukkig en voelde ze zich goed in haar vel en belangrijker zelfs ze voelde zich er heel erg thuis. “ Het leven in Ghana is er heel erg goed. Het is een vreedzaam land zonder oorlog of enige conflicten. Ik denk zelf dat het het vreedzaamste land is in heel Afrika. Dat is natuurlijk iets waar ik heel trots om ben.“.

De meeste ghanezen in Ghana kom je op elke hoek van de straat tegen. Luidkeels proberen ze al hun producten en diensten te verkopen bij de mensen. “Niet iedereen heeft er veel geld dus doen ze er alles aan om om aan een inkomen te raken.“

Akwaaba Ghanezen zijn volgens Winifred een van de vreedzaamste mensen in Afrika of zelf in de hele wereld. Wanneer Ghanezen toeristen zouden tegenkomen, zullen zij zich er heel erg vriendelijk tegenover opstellen. “Je zou je heel erg welkom en thuis voelen. Gewoon omdat de Ghanezen zo op hun gemak gesteld zijn en vriendelijk. Eens je met de ghanezen praat zullen ze je altijd proberen te helpen en open voor je staan. Als ze ooit de kans hebben om met je te praten zullen ze heel vrolijk zijn omdat je blank bent en ze dit heel speciaal vinden om een blanke te zien.“ Het volk loopt er dagelijks met een grote glimlach op hun gezicht. Een van de typische uitdrukkingen die zij het meest gebruiken is Akwaaba. Akwaaba betekend ‘je bent welkom’ waarop je dan met Medase antwoord dat dank u betekend.

Onderwijs Tot haar elf jaar ging Winifred in Ghana naar school. Het onderwijs in Ghana verschilt niet zoveel van het onderwijs in België. Enkel de manier waarop is een vershil. “Het onderwijs in Ghana is een beetje gelijkaardig als de scholen hier maar enkel het schoolsysteem

en leerstof. De leerkrachten in Ghana leren de studenten gedisciplineerd zijn. Ze hoeven er niet telkens door de klas heen te roepen of vragen of iedereen stil moet zijn. Ook nemen ze je agenda niet af als je je misdraagd om er een nota in te schrijven. die je dan door je ouders laat handtekenen.”.

Als je je als student misdraagt dan pakken leerkrachten dit zelf aan en dit loopt niet altijd even vreedzaam af. “De leerkrachten gaan niet contact opzoeken met de ouders om het over het kind zijn gedrag op school te hebben. De straf was dan meestal een soort stok die de leerkracht dan op je blote handpalmen mept of soms op je kont.”

Nieuw hoofdstuk Winifred leefde van haar twee tot elf met haar vader en zus. Het gemis van de dochters en het gemis van een moeder thuis was de reden om het gezin weer te herenigen en aan een nieuw hoofdstuk te starten. “ Mijn moeder verliet mij en mijn zus toen ik twee jaar was. Ze vertrok richting België en ik en mijn zus en vader bleven achter. We leefden gelukkig maar het leven zonder moeder was de reden waarom mijn moeder terugkwam om ons te komen halen en overtuigen om met haar naar België te verhuizen.

Pinc  21

Mijn vader vond het goed en zo gezegd zo gedaan en vertrokken we dan naar België.”.

Afscheid De dag dat ze alles ging achterlaten kwam steeds dichterbij. Haar allerlaatste dag was een dag vol spanning en emoties. Er werd veel gelachen en veel traantjes werden gevloeid. “ Ik herinner me nog dat we vanalles aan het inpakken waren en we nog een laatste keer iets gingen drinken met de hele familie voor een laatste praatje en afscheid. We hadden het enkel over hoe we elkaar zouden missen en er kwamen heel veel emoties los omdat we dus echt wel onze familie gingen achterlaten in

Ghana. Ik heb wel een traantje moeten laten maar ik was ook wel heel erg enthousiast om Europa te zien en mijn moeder terug te zien en bij haar te komen wonen. Na de laatste afscheid vertrokken we naar de luchthaven en stapte wij voor het eerst het vliegtuig op en dat was super spannend. Ik kon niet langer meer wachten.”.

In het begin had ze het er het een beetje moeilijk mee om afscheid te nemen van haar familie. Maar dat was niet van lange duur want haar moeder had een belofte gemaakt waar ze zich nu vandaag nog steeds aan houdt. “ Ik was toen nog een klein meisje en mijn moeder beloofde ons dat wij zeker nog eens terug zouden komen om de familie nog eens te zien. Daar kon ik dan mee leven en zoals ze toen beloofd had gaan we nog steeds langs bij onze familie in Ghana.”

Eerste dag

Winifred met haar zus FOTO: WINIFRED JADJEI

22  Pinc

In België kom je andere dingen tegen dan in de Ghanese straten. Ze herinnert zich de eerste dag nog helemaal.“ De eerste dag in België was heel erg intressant, omdat ik gewoon al de dingen rond mij aant het observeren was.

Soms bleef ik ook staren naar mensen en alles wat ik tegenkwam. Ik vroeg mij dan ook af waarom we bepaalde dingen niet in Ghana

hadden. Ook vond ik het leuk om zoveel blanke te zien. Alles voelde weer nieuw aan.“ Het aanpassen aan het leven in België verliep volgens Winifred niet zo moeilijk. Hiet had ze geluk voor dat ze omring werd door goede vrienden. De mensen die ik leerde kennen waren heel vriendelijk en open en ook op school en dus voelde ik me dan ook heel erg snel op mijn gemak. Ook werd ik niet gepest of uitgelachen.“ Dat er in België gegroet wordt met een kus op de wang is iets typisch Europees en wordt als normaal beschouwd.. “ In Ghana groeten wij meestal met een handdruk of met een grote glimlach. In het begin was dat wel wat ongemakkelijk want de enige mensen die ik toen kende waren mijn moeders vrienden en die waren natuurlijk dan een stuk ouder dan mij. Ik dacht toen nog waarom we keer op keer mensen een kus moeten geven. Maar na een tijd werd ik het wel gewoon en begon ik het zelf over te nemen.“

Nederlands In Belgie wordt er voornamelijk Frans en Nederlands gesproken. Die talen beheerste Winifred nog niet. De ene taal leren ging wat moeizamer dan het ander. “Toen ik ik een franse buurt woonde vond ik het Frans leren

wel moeizaam gaan. Maar sinds ik naar een Nederlandse buurt verhuist ben en naar een Nederlandse school ging vond ik Nederlands leren veel gemakklijker. Mijn eerste woorden in het Nederlands waren de gemakkelijkste zoals Dankje en jezelf kort even voorstellen.Ik vind dat er nog wel redelijk veel gelijkenissen zijn tussen het Nederlands en Engels”

Vrijheid Een van de dingen die zij het meest mist, is de vrijheid die ze in Ghana had. Daar voelde ze zich veel vrijer. “Toen ik van school terugkwam kon ik zonder probleem buiten gaan omdat je die vrijheid had en je overal kon gaan spelen met vrienden. Je ging dan overal bij vrienden aanbellen om ze mee naar buiten te nemen. Je kon er ook gemakkelijk rondlopen rond de appartementsgebouwen in de stad. De ouders voelden zich niet ongemakkelijk want ze wisten wel dat we buiten op het gemak vrij konden spelen.“ Door de straten heen op je gemak rondzwerven en al je vrienden terugzien is makkelijker in Ghana dan in België volgens haar. In België is het wat moeilijker om je vrienden in je vrije tijd te zien en mee af te spreken. Dit ligt aan een aantal problemen. “Hier in Belgie heb je die open vrijheid niet echt en kan je niet

gemakkelijk rondrennen en bij iedereen langs aanbellen. Er rijden hier dan ook veel meer auto’s en fietsen en dat probleem heb je niet in Ghana. De straten waren er niet zo druk waardoor je gemakkelijk op straat kan spelen Het verschil zit ook bij de mensen zelf. Zo zitten de mensen hier binnen en zitten ze te veel op het internet of social media achter hun scherm of op hun gsm. Hierdoor hebben de mensen ook niet meer de behoefte om buiten te komen en hun vrienden in het echt te zien.“

Op familievlak zie je ook dat belgen meestal een hechtere band hebben en veel liefde hebben voor elkaar. Zeker wanneer er kind geboren word probeert heel de familie en vrienden tijd vrij te maken om eens op visite te komen.

Ook plannen ze zoveel mogelijk wekelijks of maandelijks een familiediner te plannen. In onze Ghanese cultuur gebeurd dit niet zo vaak wat het dus ook mooi maakt om dit te zien dat de Belgen wel echt een sterke band hebben en het enkel sterker wordt en groeit.“

Gewoontes

Terugkeer?

Winifred leeft nu al negen jaar in België en voelt zich even Belg als Ghanees. Wat ze het mooiste vindt in België zijn de typische Belgische gewoontes. Deze vergelijkt ze dan ook even met de Ghanese gewoontes.

“Mensen zien die op hun gemak op terras zitten en over alledaagse dingen praten is zo typisch hier in België. Ook typisch Belgisch is het gebruik van de fiets voor kleine afstanden. De Belg zal gemakkelijk de fiets nemen om zich naar school of naar het werk te verplaatsen. Zij zijn ook vaak bezig over hoe ze gezonder leven en sportiever kunnen zijn. In Afrika zie je dit zelden en nemen mensen sneller de auto om zich te verplaatsen.

Tegenwoordig studeert Winifred sociaal werk aan de Odisee hogeschool in Brussel. Ze weet dat het een moeilijk sector is om werk te vinden.

Maar met haar diploma hoopt ze haar doel te bereiken. “ Ik wil graag met de mensen bezig zijn en hen helpen maar mijn ultieme doel is vooral de mensen begrijpen in de situatie waarin ze zitten. Er bestaat geen perfecte oplossing voor hen maar het is belangrijk om ze eerst te begrijpen en dan samen een poging ondernemen om ze te helpen.“ Of ze in de toekomst nog eens zou terugkeren naar haar vaderland is voorlopig nog onduidelijk. “Misschien wanneer ik oud en op pensioen ben en veel tijd vrij heb wil ik daar wel een paar maanden verblijven.”

Pinc  23

“Wat ik nu vooral wil bereiken is jongeren op een hippe manier warm maken voor politiek”

Chiel Van Horenbeek is een echte bezige bij in Zemst. Los van Voorzitter zijn bij Jong N-VA Zemst is hij jeugdtrainer bij F.C Zemst, leider in de Chiro van Zemst en zit hij in de jeugdraad van Zemst. Maar zelf ziet hij zijn toekomst verder uitgroeien in de politiek, of het nu bij N-VA is of niet.

Maar wat is Jong N-VA nu precies? Jong N-VA is een initiatief dat wil bewijzen dat politiek alles behalve saai is. Reizen, acties, studiedagen, fuiven… hiervoor zorgen de leden van jong N-VA over heel Vlaanderen.

Ondertussen telt de politieke jongerenbeweging meer dan 4000 leden en is één van de snelst groeiende onder zijn soort. ‘Gedurfd, soms wat tegendraads, maar altijd met een open blik en opbouwend’. Zo luidt hun visie. Want het draait natuurlijk niet enkel om leuke dingen organiseren voor jongeren. Ze worden afgewisseld met serieus werk zoals vormingsen trefdagen. Wat workshops en ontmoetingsmomenten organiseren inhoudt. Ook zijn er debatten waaraan ze deelnemen en die worden besproken met een frisse pint in de hand. Je kan Jong N-VA dus zien als een leuke, luchtige introductie naar het echte, politieke werk.

24  Pinc

Chiel van Horenbeeck is voorzitter van Jong N-VA in Zemst. Hij is dus verantwoordelijk voor allles wat er gebeurt in Zemst op gebied van activiteiten voor jongeren en wat jongeren leuk zouden kunnen vinden.

Chiel is altijd al wat politiek geëngageerd geweest dus is dit geen verrassing.

“Het is allemaal begonnen toen ik in juni 2012 afstudeerde in humane wetenschappen. Toen had ik wel al wat interesse in het politieke landschap.

In het zesde middelbaar was er een boottocht in Zemst voor de opstart van Jong N-VA Zemst. Je betaalde 5 euro en dan kreeg je gratis drank en een tocht op het kanaal van Grimbergen. Ook wat uitleg over wat Jong N-VA is. Ik had wat vrienden die gingen maar geen mensen die al in verband stonden met N-VA. Dus ben ik met ze meegegaan. ik dacht voor 5 euro, gratis drank en een boottochtje dat kan niet slecht ziijn. Het was dus van N-VA uit en het leek me wel leuk met wat vrienden. Politiek zat dus wel al in mijn hoofd, het zat ook in de familie. Maar zij waren vooral CD&V gericht. Dus als er iets te doen was van CD&V ging ik meestal mee. Zoals borden gaan plaatsen voor de kandidaten. Maar bij CD&V hadden ze geen plaatsje voor jongeren. N-VA had dat juist wel. En daarover hebben we met mensen van N-VA een babbeltje gedaan. Maar die tijd studeerde ik, was ik jeugdtrainer bij zemst, zat ik in de leiding van de chiro, was ik animator bij de speelpleinwerking van Zemst en de leiding daarvan en in de jeugdraad van Zemst. Je kan dus wel zeggen dat ik een heel breed netwerk heb in Zemst. Maar toch vroegen de mensen daar of ik niet op de lijst wou staan. 14 oktober 2012 waren het verkiezingen en heb ik me op de lijst gezet en zo ben ik in de politiek geraakt.” Vertelt Chiel.

Stemmen Maar dan begon het pas. Chiel wou doodgraag op de lijst komen maar daarvoor had je een bepaald aantal stemmen nodig. Gelukkig had hij al een groot netwerk in Zemst. “Dan moest ik dus ook reclame gaan maken voor mezelf, van deur tot deur bij de mensen, me voorstellen. En vertellen waarom ze op mij zouden moeten stemmen. Er waren 27 plaatsen op de lijst. De helft plus + 1 waren mannen de andere helft vrouwen. Onze nummer 1 was een vrouw en dan was het afwisselend een vrouw en een man. Uiteindelijk was ik 14e wat dus niet slecht is. Maar de eerste weken van september ben ik mijn kot in Leuven moeten gaan inrichten.

Daardoor was ik een week kwijt . Waardoor ik de laatste 6 weken voor de verkiezingen geen reclame meer heb kunnenn maken voor mezelf.

Uiteindelijk haalde ik 336 stemmen. Maar je had 351 stemmen nodig om er bij te zijn. Ik had dus 18 stemmen te kort om verkozen te kunnen worden en in de gemeenteraad te kunnen zitten. Dat was wel spijtig want als ik die laaste 6 weken wat meer promotie had gemaakt voor mezelf had ik er waarschijnlijk wel bij geweest. Omdat ik er niet veel aan kon doen, hebben ze me ter compensatie ondervoorzitter gemaakt van Jong N-VA Zemst.”

Eerste jaar N-VA “Als ondervoorzitter heb ik dan een jaar bij Jong N-VA gezeten. Maar toen was Jong N-VA nog heel pril, we waren slechts met 4 man. Wij stonden bijvoorbeeld op de jaarmarkt en hadden een spaghettislag voor N-VA die wij moesten organiseren. Voor de rest bestonden we, maar dat was het. Dat was meer de opstart van Jong N-VA hier in Zemst.

Achteraf heeft de verantwoordelijke wel wat commentaar gekregen dat er niet genoeg gebeurde. Uiteindelijk is ze weg gegaan en hebben ze mij als voorzitter gekozen. Ondertussen is er al twee keer gekozen sinds dan en nu ben ik opnieuw verkozen als voorzitter van Jong N-VA Zemst voor 2

jaar.Nu staan we ook op de kerstmarkt en hebben we een aparte tent op de jaarmarkt. We organiseren dus vooral activiteiten die jongeren interesseren en zo proberen we hen te engageren en politieke interesse te kweken.”

De voorzitter Voorzitter van jong N-VA is natuurlijk een mooie titel die je achter je naam kan plakkken. Wat er van hem wordt verwacht, is ondertussen al duidelijk.

Maar in de twee jaar dat Chiel Voorzitter was en momenteel nog altijd is. heeft hij voor een paar veranderingen gezorgd. Ten eerste merkte hij op dat veel groepen Jong N-VA’ers samen werkten en zo een groter publiek hadden voor hun activiteiten en dus ook meer succes. Chiel streeft naar een samenwerking met meer gemeentes rond Zemst. “Aangezien alles eigenlijk vanuit het centrum van Zemst gebeurd is en we van het centrum uit naar de buitenkanten werken, is het moeilijk om buurtgemeenten direct mee aan boord te krijgen. Maar daar zijn we nu mee bezig.”

Ook heeft hij weten te verwezenlijken dat de groep Jong N-VA Zemst op een regelmatige basis samenkomt. Chiel was dus zeker een goede aanwinst voor N-VA in Zemst. En hard werk wordt dan ook beloond. “ Voor de vergadering met Jong N-VA is er al een vergadering van het hoger bestuur, die mag ik nu ook bijwonen. Hier mag ik dus ook effectief een standpunt innemen over bepaalde dingen die gaan gebeuren in Zemst. Ik heb dus wel overzicht in wat er allemaal gaat gebeuren.

Neem nu bijvoorbeeld het nieuwe voetbalveld van Zemst. Ik was al op de hoogte van wanneer de werken gingen beginnen en hoeveel het ging kosten en dergelijke en dat is natuurlijk wel leuk. Ik heb nu dus wel mijn stempel en mijn inspraak op gebied van wat er te doen valt rond de jeugd in Zemst maar nog niet extreem. 14 oktober 2018 zijn het terug verkiezingen en dan is het wel de bedeoeling dat ik er voor ga. Om

Pinc  25

eerlijk te zijn heb ik ambitie om nog hoger op te geraken. De basis hier in Zemst is de gemeenteraad of schepen. En dat is toch wel een ambitie.”

Politieke incorrectheid binnen N-VA We gaan niet rond de pot draaien, N-VA staat bekend om zijn toch wat rechtse uitspraken. Of dit zelfs te voelen is tot op het lokaal niveau is natuurlijk ook een vrraag. “N-VA Zemst is nog wel iets heel anders.” Zegt Chiel Van Horenbeeck. “ Hier is het niet dat N-VA hun rechtse stempel hevig kan doordrukken. Ook al merk je wel dat het mensen zijn met rechtse gedachtengangen.”

Het valt mischien niet te merken aan het beleid in Zemst maar dat wil niet zeggen dat de mensen niet rechts denken.” Wel zijn er zo de typische mopjes op bijvoorbeeld een vergadering die gemaakt worden zoals: het is de schuld van de walen. Hoewel dit al lachend wordt gezegd, voel je wel dat er een meer rechtse sfeer hangt. Als er dan eens wat meer wordt gedronken gaan de mopjes er dan weer over en dan lig je in conflict met politieke correctheid. Maar doen wij iets anders dan bijvoorbeeld jong CD&V? Neen dat helemaal niet. Oké bij een debat ga je bij ons wel wat meer rechtse ideeën vinden, wat normaal is voor ons.”

De toekomst van Verkozen worden is iets dat niet op 1, 2, 3 gedaan is. Er kruipt enorm veel geld in en een hoop voorbereiding. Chiel is alvast bezig met sparen zodat hij zijn volgende campagne goed kan inzetten. “Ik heb nu wat geld opzij staan want het kost wel wat als je jezelf moet promoten, oké je krijgt een aantal folders om te bussen en een vijftal borden maar de rest moet je zelf laten bijmaken dus daar kruipt geld in. Het is dus echt een investering maar je haalt het er uiteindelijk wel uit.”

26  Pinc

Chiel wil vooral jongeren op een hippe manier warm maken voor politiek. Hij wil hun beeld van politiek veranderen. “Het is niet enkel saaie vergaderingen en dergelijke maar ook leuke dingen organiseren en praten over bepaalde ideeën met een pintje in de hand. Eens dat je jongeren mee in de flow hebt gekregen kan je later wel eens vragen hoe zij over bepaalde onderwerpen binnen de politiek denken.” Chiel wil dus voornamelijk jongeren warm maken voor politiek zodat er later kan ingespeeld worden als ze ouder zijn.

Hij is dus duidelijk heel ambitieus en vastberaden dat hij dingen kan verbeteren hier in Zemst. Als hij de verkiezingen van 2018 haalt, zal die motivatie blijven stijgen. En het voornaamste waar Chiel verandering in zou willen brengen is de inburgering in Zemst. “ Het feit dat iemand in het hartje van Zemst, zeg maar drie huizen naast je, geen nederlands kan…

En dat terwijl die mensen er al 2jaar wonen. Dat vind ik niet kunnen en daar valt ook wel iets aan te doen. Zemst is niet zoals Mechelen of Vilvoorde. Als het een buurtfeest is maar je kan geen nederlands is dat wel jammer. Het feit dat je in Zemst, de meest plattelandse gemeente dichtbij Brussel, komt wonen vind ik het een vereiste dat je nederlands kan.”

Chiel voor Schepen van jeugd Chiel wil dus vooral jeugd warm maken voor politiek. Maar het is wel algemeen bekend dat jongeren zich minder interesseren in politiek. Er zijn zonder twijfel jongeren die zich hier wel in interesseren maar die te pakken krijgen is het moeilijkste. “Er zijn wel jongeren die rechtsgezind zijn en willen participeren. Maar onze enige manier van communicatie is via een boekje dat je krijgt als je ingeschreven bent bij Jong N-VA. Dus als je niet op de kerstmartk was, weet je ook niet dat wij er staan.

Nu hebben we een facebook pagina, maar enkel mensen die het effectief

liken zien wat gepost wordt. Dus als jongeren zelf niet de stap zetten gaan ze die informatie ook minder snel of helemaal niet te zien krijgen.

Er zullen waarschijnlijk wel jongeren zijn die er een mening over hebben maar die er niet mee naar buiten komen omdat ze dan als ‘raar’ worden gezien door anderen jongeren. Mensen die effectief achter een bepaalde politieke visie staan die belanden uiteindelijk wel bij ons en in het bestuur ofwel hebben ze zo iets van, er zijn zo veel mensen die het niet interesseert, dan kom ik er maar niet voor uit. Het is sowieso moeilijk om mensen te bereiken omdat je niet exact weet wat hun visie is.”

Verkiezingen 2018 Als Chiel in 2018 verkozen wordt gaat het bestuur er een heel openminded en super gemotiveerde aanwinst bij hebben. De jeugd in Zemst zal hem dankbaar zijn voor al de activiteiten door het jaar. Wel, dan moet dat ook eerst effectief gebeuren. “Er zijn aan zoveel dingen nood in Zemst en die ik graag wil veranderen daarom dat ik het wel heel graag zou willen, die stemmen halen. Schepen van Jeugd zou ik heel graag willen worden. Zoals je wel al door had. Hoger dan schepen zou ik persoonlijk niet gaan. Met juist zo kleinschalig te zijn hier in Zemst, heb ik het gevoel dat ik hier veel kan doen en dat is wat ik wil, hier dingen veranderen voor de mensen in Zemst. Maar als ik in 2018 niet genoeg stemmen haal voor schepen of gemeenteraad weet ik niet of ik daarna nog met evenveel motivatie verder voorzitter van Jong N-VA ga zijn. Ik heb nu het gevoel dat ik in mijn hoogste peakmoment zit. Laten we het beste hopen.”

TEKST EN FOTO’S: GORAN DEMUYNCK

Pinc  27

28  Pinc