bert stoffels | n°1
De masterproef van architectuurstudent Bert Stoffels is een
verschillende lagen bestaat, rond het bekende Sultanahmedplein in
inzending voor een fictieve wedstrijd die Turkije zou orga-
Istanbul: op de buitenkant worden propagandabeelden en materiaal-
niseren om de vriendschap met Duitsland te vieren. Helemaal fictief is
texturen geprojecteerd, terwijl bezoekers langs de binnenkant schim-
het niet vermits de wedstrijd 100 jaar geleden werkelijk plaatsvond in
men door het marmer zien. Het doel is om een gebouw te ontwerpen
de Turkse hoofdstad Constantinopel. Zijn ontwerp is een schil dat uit
als teken van macht, met een knipoog naar politiek.
‘ARCHITECTUUR IS NIET HET EINDE’ Bert laat zich inspireren door alle mogelijke sectoren. ‘Ik vind het leuk om een veelheid aan informatie in een ontwerp te steken.’ Die bronnen uiteindelijk in het geheel laten passen, fascineert hem. Ook verborgen projecten zoals het ontwerp van de Duitse architect Hans Poelzig voor het Haus
Der Freundschaft en meer hedendaagse ontwerp-
‘het inhoudelijke is zeker zo belangrijk als het esthetische van een gebouw.’
bureaus zoals het Belgische architectenbureau OFFICE Kersten Geers David Van Severen, laten zijn creatieve geest niet koud.
Uit zijn opleiding heeft hij vooral geleerd geïnteres-
radiointerview. Mijn ontwerp is een inzending voor deze
seerd te blijven in dingen die niets met architectuur
wedstrijd waarbij ik een heel plein inpak. Ik bouw een schil
te maken hebben. ‘Ik ben twee keer op uitwisseling
rond het Sultanahmedplein, waar de bekende German
geweest naar een school die qua architectuur niet
Fountain staat.’ Op de buitenkant van die schil worden
de beste optie was. Daar heb ik helemaal geen spijt
propagandabeelden en materiaaltexturen geprojecteerd.
van. Hier vergeten ze soms dat architectuur niet het
Het doel is een ontwerp te maken dat macht uitstraalt en
einde is, dat er nog veel dingen buiten staan.’
aandacht vestigt op die verschillende machtssymbolen.
‘INPAKKEN VAN EEN GEBOUW’
GEEN PRIORITEIT
Voor zijn masterproef baseert Bert zich op Haus
Hoewel hij na zijn masterproef nog twee jaar stage moet
der Freundschaft, een ontwerpwedstrijd die in
lopen om zelfstandig architect te mogen worden, heeft hij
1916 plaatsvond in de Turkse hoofdstad Constanti-
nog geen concreet plan. ‘Momenteel is die stage absoluut
nopel. ‘Het is een wedstrijd die de Duitsers tijdens
geen prioriteit omdat je er vaak helemaal door opgeslorpt
Ontwerpen met een politieke inslag. Dat is de masterproef van archi-
de Eerste Wereldoorlog organiseerden om een huis
wordt en maar weinig tijd overhoudt voor andere dingen.
tectuurstudent Bert Stoffels. ‘Architectuur bestaat niet zonder poli-
van de vriendschap te bouwen. Daarmee wilden ze
Bovendien werk je vaak lange dagen voor weinig of geen
tiek en andersom, zo verklaart politiek vaak waarom de gebouwen er
de vriendschap tussen de Ottomanen en de Duit-
loon. Ik ga waarschijnlijk vakantiewerk doen bij een schrijn-
zijn.’
sers vieren.’
werker en wie weet mag ik daar wat langer blijven werken.’
Bert studeert dan wel architectuur, hij is evenzeer een conceptueel kun-
Bert wil zijn jury laten geloven dat de Turken
stenaar. Met een masterproef gebaseerd op Haus der Freundschaft, een
besloten hebben deze wedstrijd opnieuw te orga-
ontwerpwedstrijd dat 100 jaar geleden plaatsvond, probeert hij zijn jury
niseren. Ditmaal voor de vriendschap tussen Duits-
te overtuigen van zijn capaciteiten. ‘Ik vind het inhoudelijke zeker zo be-
land en Turkije. ‘Ik ensceneer de wedstrijd aan de
langrijk als het esthetische van een gebouw.’
hand van zelfgeschreven krantenartikels en een
‘ik hou van een veelheid aan informatie in een ontwerp’
Inzending Hans Poelzig voor ontwerpwedstrijd Haus der Freundschaft | cc europeana.eu
modernisme naar zijn hand Hans Poelzig was een Duits architect, kunstschilder en ontwerper van toneeldecors. In 1916 werd hij stadsarchitect van de Duitse
hipperdepip voor haus der freundschaft
stad Dresden en nam deel aan de architectuurontwerpwedstrijd Haus der Freundschaft in Turkije. 100 jaar geleden organiseerde Turkije de architectuurontPoelzig staat bekend voor zijn modernistische, industriële gebouwen en was een invloedrijk lid van de Deutscher Werkbund, een
werpwedstrijd Haus der Freundschaft. Hiermee vierden ze de
collectief van allerhande ontwerpers dat een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van het modernisme en industrieel design in
vriendschap tussen Duitsland en de Ottomanen.
Duitsland. Zijn inzending voor het Haus der Freundschaft won uiteindelijk niet, maar is nog steeds enorm gekend voor de innovatieve structuur.
Twaalf Duitse modernisten, waaronder architecten Peter Behrens, Walter Gropius, Hans Poelzig en German Bestelmeyer kregen destijds de kans een idee in te zenden. Deze laatste won
laatste is nu het Poelzig-gebouw van de Goethe universiteit. Naast zijn werk als architect bouwde hij ook het decor van de film The
en mocht zijn ontwerp realiseren in de Turkse hoofdstad Con-
Golem: How He Came Into The World en richtte het Berlin Grosses Schauspielhaus opnieuw in.
stantinopel.
Poelzig gebouw Goethe University | cc Johannes Marx
Enkele van zijn meest bekende gebouwen zijn de Department Store in Wroclaw en het IG Farben gebouw in Frankfurt Am Main. Deze
Het winnende ontwerp moest voor culturele activiteiten zoals concertzalen, festivals, tentoonstellingen en zelfs als bibliotheek of café gebruikt kunnen worden. Spijtig genoeg werd het door de aanhoudende Eerste Wereldoorlog nooit gerealiseerd.
bert stoffels | n°2
De masterproef van architectuurstudent Bert Stoffels is een
uit verschillende lagen bestaat, rond het bekende Sultanahmedplein
inzending voor een fictieve wedstrijd die Turkije zou orga-
in Istanbul: op de buitenkant worden propagandabeelden en mate-
niseren om de vriendschap met Duitsland te vieren. Helemaal fictief
riaaltexturen geprojecteerd, terwijl bezoekers langs de binnenkant
is het niet vermits de wedstrijd 100 jaar geleden werkelijk plaatsvond
schimmen door het marmer zien. Het doel is om een gebouw te ont-
in de Turkse hoofdstad Constantinopel. Zijn ontwerp is een schil dat
werpen als teken van macht, met een knipoog naar politiek.
de lijn tussen kunst en architectuur OFFICE Kersten Geers David Van Severen is een jong, Brussels architectenbureau dat bekend staat voor zijn eigenzinnige ontwerpen en kunstige aanpak. Naar eigen zeggen reduceren ze architectuur tot zijn puurste vorm.
Het bureau bestaat al 14 jaar, maar geniet pas sinds enkele jaren van bekendheid in België. Met hun sterke deelname aan de ontwerpwedstrijd voor het nieuwe VRT-gebouw, zijn ze ondertussen uitgegroeid tot een gerenommeerd ontwerpbureau. Zowel bij ons als in het buitenland staan ze aan de top van de hedendaagse architectuur.
Projecten waar ze momenteel hun schouders onderzetten zijn de In-
terieur Biënnale in Kortrijk en het Solo House project in Spanje. Dit laatste is op aanvraag van de Spaanse Christian Bourdais die een 100 hectaren groot land in de Mattaranya regio, nabij Barcelona, gekocht heeft. Op dat land bouwen verschillende geroemde architectenbureaus hun interpretatie van een weekendhuis.
Tot 29 mei was hun werk te zien op de tentoonstelling ‘Everything Architecture’ in Bozar. Voor diegene die de expo hebben gemist, is er het tweede deel van de boekenreeks over het oeuvre van het jonge duo: OFFICE Kersten Geers David Van Severen — Volume 2’. Momenteel te koop in de bookshop van Bozar, binnenkort online op www.buchhandlung-walther-koening.de
Creativiteit, aangeboren of aangeleerd ? Creativiteit is een moeilijk te beschrijven begrip. Voor iedereen betekent het iets anders. Een talent of een oefening? Aangeboren of aangeleerd? Nature of nurture? Vijf creatievelingen laten zich uit over dit vraagstuk om zo, samen met sociaalpsycholoog Leen Bastiaansen tot de meest aangenomen conclusie te komen.
Maar eerst dit: wat maakt een persoon creatief? Nederlands sociaalpsycholoog Carsten De Dreu beschrijft een creatief persoon als iemand die iets nieuw maakt of bedenkt dat van toe-
passing is op het gebied waarvoor het bedoeld is. Voor hem geldt dus niet enkel het resultaat maar ook wat eraan vooraf ging en waarvoor het gebruikt wordt.
‘JE MOET GEÏNTERESSEERD ZIJN’ Architectuurstudent Bert Stoffels komt uit een creatieve familie. ‘Mijn broer is grafisch ontwerper en mijn zus studeert interieurvormgeving in Gent. Maar ook mijn moeder en vader zijn creatief bezig.’ De creatieve kriebel zat er dus van kinds af aan, maar een concrete reden waarom hij voor architectuur koos, is er niet. ‘Ik denk dat ontwerpen mij al een hele tijd Border Garden in Mexico (OFFICE 15) | © Bas Princen
aansprak.’
Zijn antwoord op onze vraag is dubbel. ‘Volgens mij is het vooral aangeleerd omdat je geïnteresseerd moet zijn in verschillende dingen, maar je kan het niet volledig aanleren. Wel kan
XPO in Kortrijk (OFFICE 45) | © Bas Princen
het je inspireren om zelf creatief aan de slag te gaan.’ Daar gaat psychologe Bastiaansen mee akkoord. ‘Binnen de literatuur is er een consensus dat het overgrote deel van de omgevingsfactoren die invloed hebben op de ontwikkeling van creativiteit, unieke ervaring zoals leskrijgen van een bepaalde leraar zijn.’ Conclusie: interesse kan creativiteit opwekken.
eli verheyen | n°3
Eli Verheyen trok voor zijn eindwerk naar het hek op de grens tus-
gevlogen, omdat ze niet wisten wat er gebeurde. Een auto met een
sen Hongarije en Servië. Daar fotografeerde hij de invloed van de
Belgische nummerplaat dat op hen komt afgereden. Dat moet heel
vluchtelingen op het landschap. Dat was makkelijker gezegd dan
raar geweest zijn.’ Ondanks het lange wachten op toestemming, is
gedaan. ‘Ik moest me bij elke post aanmelden en vertellen wie ik was
hij helemaal tevreden met het resultaat dat van donderdagavond 23
en wat ik kwam doen om toestemming te krijgen’, vertelt hij. Af en
tot zondag 26 juni te zien zal zijn op de eindexpo in Designcentrum De
toe ging het er wel spannend aan toe. ‘Ik ben twee keer in de boeien
Winkelhaak in Antwerpen.
De manier waarop iets gemaakt wordt, is voor Eli even be-
‘ik ben twee keer in de boeien gevlogen’
langrijk als de finale beelden zelf. ‘Stephan Vanfleteren en zijn reeks Atlantic Wall bijvoorbeeld. Dat is heel mooi, maar ik denk niet dat zo één foto mij inspireert, eerder het feit dat hij daar twee weken is geweest en heel de linie heeft afgereisd om hier en daar een foto te maken.’ Zo is het ook bij de Britse fotograaf Jimmy Nelson: ‘Nelson is iemand die stammen in het buiten-
Eli Verheyen, een gepassioneerde student fotografie, tast bij
land heeft gefotografeerd. Hij gaat eerst naar daar en legt con-
elke reportage zijn grenzen af. Voor zijn bachelorproef reisde
tact, begint dan foto’s te maken en gaat zo verder’, legt Eli uit.
hij langs het hek tussen Hongarije en Ser vië om de invloed van de vluchtelingen op het landschap na te gaan. ‘Het is heel raar
BERLIJNSE MUUR
om zien hoe ze die meer dan 150km lange grens volledig heb-
Voor zijn eindwerk liet hij zich inspireren door de beelden van
ben afgesloten. Bijna absurd zelfs.’
Tsjechisch fotograaf Josef Koudelka, die een reeks maakte over de muur tussen Israël en Palestina. ‘Zijn beelden en de ma-
Indrukwekkend, duidelijk en persoonlijk. Drie kernwoorden waar-
nier waarop hij te werk gaat, zijn enorm inspirerend. Zo neemt
mee Eli zijn visie op fotografie beschrijft. ‘Als iemand naar mijn
hij afstand van de locatie en fotografeert wat hij vindt. Zijn visie
Creativiteit is een moeilijk te beschrijven begrip. Voor iedereen betekent
foto kijkt, mag die best wel onder de indruk zijn. Even nadenken
komt duidelijk naar voren, zonder het overzicht van de situatie
het iets anders. Een talent of een oefening? Aangeboren of aangeleerd?
over wat het nu net is’, legt de Antwerpse student uit. Vermits hij
te verliezen.’
Nature of nurture? Vijf creatievelingen laten zich uit over dit vraagstuk om zo, samen met sociaalpsycholoog Leen Bastiaansen tot de meest aange-
nog maar vier jaar professioneel bezig is met fotografie, is het vol-
nomen conclusie te komen.
gens hem nog te vroeg om van een duidelijke stijl te spreken. Toch
Het idee om de Hongaars-Servische grens af te reizen, is ge-
waagt hij voorzichtig zijn kans: ‘Het mag af en toe wel wat out of
groeid vanuit een interesse. ‘Het is begonnen met een reeks
the context en experimenteel zijn, al denk ik dat er altijd wel er-
in Nederland aan het water. Daar stonden betonnen objecten
DE EERSTE EN DE ENIGE
gens een beetje duidelijkheid moet inzitten.’
midden in de natuur.’ Dat in combinatie met fotoreportages
Fotograaf Eli Verheyen is de eerste en de enige in zijn familie. ‘Mijn grootvader
over de Berlijnse muur, zorgde voor het uiteindelijke plan.
had wel een studio, maar ik heb hem nooit gekend.’ Wel zijn er nog creatieve
MIJLENVER UIT ELKAAR
geesten zoals zijn moeder, die hem inspireerden zelf ook een creatieve rich-
De interesse voor fotografie had Eli Verheyen niet van kinds af aan.
100% WAT IK VERWACHTTE’
ting te kiezen. ‘Ik ben afgestudeerd als schrijnwerker. Die stap naar fotografie
Enkele jaren geleden is hij afgestudeerd als schrijnwerker. Twee
‘Ik hoorde in het nieuws over een mogelijk hek op de grens
was dus heel raar’, vertelt hij.
werelden die mijlenver uit elkaar liggen. Hoe hij toch in de fotogra-
tussen Oostenrijk en Hongarije.’ Uiteindelijk is het hek er niet
fie beland is? Door na zijn middelbaar verschillende opleidingen
gekomen, maar verplaatst naar de grens met Servië. ‘Het was
Qua fotografie denkt Eli dat er een bepaalde hoeveelheid creativiteit vereist is
te volgen en enkele maanden naar Zuid-Afrika te trekken. ‘Toen
echt 100% wat ik er van verwachtte.’
om een origineel beeld te ontwikkelen. ‘Als je totaal niet creatief bent, werk je
merkte ik dat ik echt ontzettend graag foto’s neem en dat het een
‘ik was extreem benieuwd en zat met heel veel vragen’
Creativiteit, aangeboren of aangeleerd ?
in een vastgeroeste visie en ga je niet snel je eigen ding doen. Dat is daarom
droom zou zijn, moest ik er ooit mijn job van kunnen maken’, ver-
‘Ik was extreem benieuwd naar dat hek en zat met zoveel vra-
niet aangeboren, het kan evengoed ontstaan omdat het vooral je eigen stijl is.’
telt hij.
gen: wat als er een bos op de grens loopt? Hoe stopt het hek?
De meest creatieve mensen hebben dus een klein duwtje in de rug gekregen
En wat met water?’ Om de antwoorden op deze vragen te krij-
door hun genetische aanleg.
Inspiratie voor zijn werk vindt hij zowel in fotografie als in het werk
gen, legde Eli een hele weg af. ‘Ik heb bepaalde papieren moe-
van andere kunstenaars. ‘Ik heb in Zuid-Afrika filmmaakster Leila
ten ondertekenen dat ik zoveel jaren in de gevangenis vloog als
Fisher leren kennen, de auteur achter de film My name is Jack.
er een foto met een militair gepubliceerd zou worden. Verder
Haar manier van werken vond ik enorm fascinerend. Het was een
moest ik aan elke wachtpost toestemming vragen mijn foto’s te
keiharde businessvrouw die helemaal voor haar project ging. Als
mogen nemen. Een babbeltje doen met de mensen en ze zowat
het tot drie uur ’s nachts duurde, dan was dat maar zo’, lacht hij.
loskrijgen. Als je niet van aanpakken weet, fotografeer je niets.’
eli verheyen | n°4
Eli Verheyen trok voor zijn eindwerk naar het hek op de grens tus-
gevlogen, omdat ze niet wisten wat er gebeurde. Een auto met een
sen Hongarije en Servië. Daar fotografeerde hij de invloed van de
Belgische nummerplaat dat op hen komt afgereden. Dat moet heel
vluchtelingen op het landschap. Dat was makkelijker gezegd dan
raar geweest zijn.’ Ondanks het lange wachten op toestemming, is
gedaan. ‘Ik moest me bij elke post aanmelden en vertellen wie ik ben
hij helemaal tevreden met het resultaat dat van donderdagavond 23
en wat ik kwam doen om toestemming te krijgen’, vertelt hij. Af en
tot zondag 26 juni te zien zal zijn op de eindexpo in Designcentrum De
toe ging het er wel spannend aan toe. ‘Ik ben twee keer in de boeien
Winkelhaak in Antwerpen.
Creatief leven je zo Creatief doe leven
de lens van koudelka
doe je zo
Autonoom en dapper. De Tsjechische fotograaf Josef Koudelka leerde zichzelf de truken van het vak en trok op pad. Met zijn doorzettingsvermogen en nieuwsgierigheid is hij nu lid van Magnum Photos , een collectief waar enkel de beste fotografen wereldwijd bijhoren.
Koudelka is bekend geworden van zijn beelden over de Sovjet invasie van Praag in 1968. Zijn foto’s kregen internationale belangstelling en werden gezien als een symbool van de strijd. Hoewel zijn naam uit veiligheid niet onder de foto’s stond, werd hij ervoor beloond met de Robert Capa Gold Medaille voor uitzonderlijke moed. Sovjet Invasie in Praag (1968) | © Josef Koudelka
wat is creativiteit
[v] het vermogen om iets nieuws te maken of te bedenken; scheppingsvermogen; talent om nieuwe dingen te verzinnen.
Enkele jaren later, tijdens zijn nomadische periode in de jaren ’70 en ’80, werkte hij heel intensief aan een reeks over zigeuners. Hij sliep buiten, dronk melk en at zo nu en dan een stukje brood zodat hij geld kon sparen voor zijn materiaal. Sindsdien zien we als rode draad doorheen zijn werk menselijke relaties en isolement.
Tegenwoordig pendelt Koudelka vooral tussen zijn woning in Frankrijk en die in Praag. Ondanks zijn 78 lentes, staat stoppen zeker nog niet in zijn agenda. Hij publiceerde ondertussen al meer dan twaalf boeken. De meest recente uit 2008 Invasion Prague
OCHTENDMENS & hoogtepunt
1968 is te koop in Copyright boekhandel in Antwerpen en Gent.
morgen zal het anders zijn Persoonlijk, intiem en met een journalistieke zakelijkheid. Voor zijn reeks en gelijknamig boek Before They Pass Away bezocht de Britse fotograaf Jimmy Nelson 33 stammen uit bijna alle delen van de wereld. Hij leerde de mensen kennen, won hun vertrouwen en kon hen fotograferen zoals ze zijn.
Dassanech stam in Ethiopië | © Jimmy Nelson
89% herinnert zich
20% vindt zichzelf
67% van de
zijn dromen nog heel
het creatiefst tussen 10
creatievelingen staan
levendig
uur en 12.59 uur
op tussen 6u en 8u59
Tijdens één van de shoots bij de Dassanech in Zuid-Ethiopië brak een gevecht uit tussen twee meisjes van de stam. Dat zette Nelson aan het denken: als hij de stam realistisch en trots wilde fotograferen, moest hij hen eerst leren kennen.
74% leeft in de stad
Zo is het uiteindelijk bij alle stammen gelopen. Nelson bleef bij hen om de filosofie en denkwijze van de mensen te begrijpen en subtiel vast te leggen in zijn beelden. ‘Ik moest ieder van hen leren kennen, tot op het punt van wie een relatie heeft met wie en welke personen met elkaar mogen zoenen’, vertelt hij
50% draagt een bril
zijn creatief beheeragentschap Bernstein & Andriulli.
Tijdens zijn reis leerde hij ook zichzelf kennen. ‘Wie ben ik en waar kom ik vandaan? Ik heb ontdekt waar ik thuis hoor’, vertelt Nelson tijdens een TEDtalk. ‘En schoonheid. De schoonheid van de mensen, maar zeker ook de schoonheid van de verhalen binnen de stammen.’ Met deze reeks viert Nelson wat er vandaag nog is en morgen zeker anders zal zijn.
Het boek is zowel online als in Copyright boekenwinkel te koop. Meer info op www.beforethey.com
1
67% houdt van koffie 32% daarvan drinkt gemiddeld 2 kopjes per dag
dag
z
z
59% slaapt zeven uur of langer
z z
greg van staey | n°5
Voor de Master in Schilderkunst maak je geen specifiek eindwerk. Het
het zegt, uit hij op een subtiele manier kritiek op de maatschappij,
werk dat je onder het jaar maakt, wordt beoordeeld en is deel van
meer specifiek over ecologie. Abstrahering van het figuratieve, maar
het geheel. Greg Van Staey heeft dat maar al te goed begrepen. Met
velen denken dat het abstract is. ‘Het is niet omdat je niet weet wat
werken waarvan je vaak pas weet wat het is als je het leest of iemand
erop staat, dat het abstract is.’
Twee keer hetzelfde schilderen, zit er bij Greg niet in. ‘Ik vind het zonde om een werk te hernemen. Hoe ik het beeld
‘Hoe ik het beeld ga aanpassen, beslis ik puur intuïtief’
ga aanpassen, beslis ik tijdens het schilderproces en gebeurt puur intuïtief.’
ABSTRACTIE VANUIT HET FIGURATIEVE Hoeveel werken een reeks telt, hangt van de schilder zelf
De bril van luc tuymans
af. ‘Ik stop wanneer ik merk dat het geen noodzaak meer heeft of als ik geen zin meer heb om eraan te werken.’ Het thema dat de schilderijen allemaal gemeen hebben is
Voor het eerst blikt kunstschilder Luc Tuymans terug op zijn volledige oeuvre. Hij
‘Ik probeer telkens iets nieuw te doen.’ Dat zie je aan de gevarieerde
ecologie. Zo maakte hij een reeks over gekke groenten.
doet dit in het Museum aan de Stroom in Antwerpen en koos voor de bril als rode
werken die de Antwerpse Greg Van Staey dit schooljaar maakte. De
Het algemene thema was de wegwerpmaatschappij met
draad. ‘Toen ik door alle portretten ging die ik heb geschilderd, stond ik er van
verzameling van zijn werken, telkens vertrekkend vanuit een eco-
een knipoog naar het weggooien van overtollig fruit en
versteld dat op driekwart van deze portretten brillen te zien zijn. Dat was alles-
logisch standpunt, vormt het eindwerk van zijn Master in Schil-
groenten.
behalve een bewuste keuze’, vertelde Tuymans aan het MAS.
Zonder zo’n boodschap heeft een werk volgens Greg wei-
Voor de tentoonstelling Glasses selecteerde Luc Tuymans een reeks portretten
Als kind wilde Greg tekenaar worden. ‘In het begin had ik nooit ge-
nig betekenis. ‘Als je iets schildert zonder betekenis, lijkt
van ‘mensen zonder naam’ en van historische figuren. Zo zien we de jonge Koning
dacht dat ik hier zou eindigen’, vertelt hij lachend. Toch besloot hij
het me zinloos om het te maken. Je kan toch niet naar ‘t
Boudewijn die verborgen achter een zonnebril uit een vliegtuig stapt en oud-premier
vlak na zijn humaniora een Master in Schilderkunst te volgen. En
stad gaan zonder te weten wat je gaat doen? Het is een
van Congo Patrice Lumumba die ons met zijn bril recht in de ogen kijkt.
met succes.
wandeling naar iets toe. Zo hebben ook de belangrijkste
derkunst.
kunstenaars in de geschiedenis telkens een nieuw verhaal
Tuymans vertrekt telkens vanuit een bepaalde politiek. Denk aan nazisme, kolonia-
‘NET ALS IK, MAAR ANDERS’
verteld. Ze hebben iets gedaan waardoor ze bekend ge-
lisme en nationalisme. Bij de beeldenstroom die dagelijks op ons wordt afgevuurd,
Fotografie speelt een belangrijke rol in zijn werk. ‘Alles wat ik
worden zijn.’
probeert hij de kloof tussen representatie en realiteit te onderzoeken en uiteindelijk
schilder, komt van een foto. Ze geven me een houvast waarnaar ik
vast te leggen in een schilderwerk. Door chronologisch zijn werken te bekijken, krijg
kan teruggaan en kijken hoe die in elkaar zit.’ Met de studies die hij
‘Abstractie vanuit het figuratieve en een horizontale schil-
maakt, wil hij uiteindelijk graag een kunstenaarsboek maken. Net
dertechniek zijn echt mijn handelsmerk. Dit doe ik om
als zijn docent Vaast Colson die onlangs te zien was in het Muhka
de stroefheid en abstractie volledig tot zijn recht te laten
Een bezoek brengen aan de tentoonstelling kan nog tot 18 september. Bovendien
(Museum voor Hedendaagse Kunst) in Antwerpen.
komen. Want zoals je schrijft, schilder je ook.’
geeft de jongerencrew van het MAS de mogelijkheid om alle werken te bekijken
je een stukje Belgische geschiedenis mee.
onder begeleiding van een bijhorende soundtrack. Laat dus al je zintuigen prikkelen.
Verder
is
Luc
Tuymans
één
van
de
belangrijkste
in-
HET ZWARTE GAT
vloeden in zijn werk. Uit Tuymans’ werk leert hij nieuwe
‘Er is totaal nog geen plan wanneer ik ben afgestudeerd.
manieren van schilderen en schilderkunstige oplossingen.
Daarom ga ik nog een jaar extra studeren. Als ik nu zou
‘Hij is net als ik, maar op een andere manier met bevreem-
stoppen, is de kans groot dat ik in het clichéverhaal van
ding bezig. Zo probeert hij altijd een suggestie geven, maar
het zwarte gat zou vallen.’ Toch heeft hij voor de toekomst
laat het werk ook zoveel mogelijk open. Het zou makkelijk zijn
een grote droom: ‘Ik wil van mijn kunst kunnen leven, in
moest ik hetzelfde doen. Maar dan zou ik wegvallen en hij zou
galerijen staan en er mijn brood mee verdienen. Maar dat
blijven bestaan.’
is natuurlijk niet evident.’
www.mas.be
Die Zeit part 4 (1988) | © Luc Tuymans
‘zoals je schrijft, schilder je ook’
Voor de Master in Schilderkunst maak je geen specifiek eindwerk. Het
greg van staey | n°6
het zegt, uit hij op een subtiele manier kritiek op de maatschappij,
werk dat je onder het jaar maakt, wordt beoordeeld en is deel van
meer specifiek over ecologie. Abstrahering van het figuratieve, maar
het geheel. Greg Van Staey heeft dat maar al te goed begrepen. Met
velen denken dat het abstract is. ‘Het is niet omdat je niet weet wat
werken waarvan je vaak pas weet wat het is als je het leest of iemand
erop staat, dat het abstract is.’
‘De belangrijkste kunstenaars in de geschiedenis hebben iets gedaan waardoor ze bekend geworden zijn. Ze vertelden een verhaal dat nog nooit iemand verteld heeft.’ Dat zijn de wijze woorden van kunstschilder Greg Van Staey. Maar wie zijn, samen met
Het kwaad is banaal (1984) | © Marlene Dumas
nooit eerder verteld
Creativiteit, aangeboren of aangeleerd ?
Luc Tuymans, de schilders van déze tijd?
Creativiteit is een moeilijk te beschrijven begrip. Voor iedereen betekent het iets anders. Een talent of een oefening? Aangeboren of aangeleerd? Nature of nurture? Vijf creatievelingen laten zich uit over dit vraagstuk om zo, samen met sociaalpsycholoog Leen Bastiaansen tot de meest aangenomen conclusie te komen.
‘EERDER DOOR ERVARING’ Master in de Schilderkunst Greg Van Staey is er op zijn beurt van overtuigd dat je voor niks aangeboren talent nodig hebt. ‘Je kan in alles goed worden, het valt altijd wel te leren. Ook denk ik dat je je talent kan ontwikkelen, maar
FRED BERVOETS
wederom hoeft dat niet aangeboren te zijn. Eerder door ervaring.’
Bervoets is geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog in de schaduw van de kerk van Burcht. Hij is een Belgische schilder, tekenaar en graficus en ontving tijdens zijn studies aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen zijn eerste prijzen. In zijn uitge-
Zelf komt hij niet uit een creatieve familie. ‘Mijn eigen generatie is wel
breid oeuvre zit niet meteen een lijn, de werken zijn zo gevarieerd en ondergingen stilistisch gezien een heel aantal veranderingen.
met muziek en schilderen bezig, maar de oudere garde totaal niet.’ Dit is
Binnen welke groepen we zijn werk kunnen zetten, zijn het Neo-expressionisme, Cobra en de Nieuwe wilden.
volgens psycholoog Leen Bastiaansen mogelijk. ‘Algemeen wordt aangenomen dat de erfelijkheidsgraad voor individuen ongeveer 50% is, de helft
GERHARD RICHTER
door omgeving en de andere helft door erfelijke invloeden. Maar je kan er
De Duitse kunstschilder Gerhard Richter is samen met Sigmar Polke en Konrad Lueg de grondlegger van het kapitalistisch realisme,
bij iemand met een uitzonderlijk artistiek talent niet van uitgaan dat die
een stijl die gekenmerkt wordt door een maatschappijkritische blik. Verder werkt Richter in verschillende andere stijlen. Zo schildert
cijfers op hem van toepassing zijn.’
hij zowel realistische zwartwitwerken als gekleurde abstracties. Onderwerpen die vaak terugkomen zijn portretten, landschappen en stillevens.
de kunstenaar was er bij
www.gerhard-richter.com Afstuderen als schilder, maar tegenwoordig amper nog schilderijen maken. Zo is het gelopen bij Belgisch kun-
GEORG BASELITZ
stenaar Vaast Colson die onlangs tentoonstelde in het Muhka (Museum voor Hedendaagse Kunst) in Antwerpen.
Een andere Duitser op de lijst is Georg Baselitz. Hij is schilder, beeldhouwer, tekenaar en graficus. Tijdens zijn eerste solotentoon-
Belangrijk in zijn werk is de toeschouwer aanzetten tot nadenken.
stelling in 1963 werden twee werken in beslag genomen omdat ze volgens de staat aanstootgevend waren. Hij was één van de eersten die zich afzette tegen de minimalistische abstractie en teruggreep naar een meer expressieve schilderstijl. Zijn handelsmerk is
Tijdens zijn eerste tentoonstelling die belangstelling opwekte bij het publiek, stond onder andere The Pink Sting, een
beelden ondersteboven zetten.
rugzak die ogenschijnlijk aan de muur ophing. Wat bleek nu achteraf? Colson stond aan de andere kant van die muur
www.georgbaselitz.com
en droeg de rugzak zelf.
MARLENE DUMAS
Een ander voorbeeld van zijn aparte benadering van kunst, is zijn deelname aan het kunstprogramma de Canvasconnectie.
Geboren in Kaapstad, maar wonend in Amsterdam. Als één van de weinige vrouwen in de kunstwereld staat Marlene Dumas haar
Daar duwde hij een tube olieverf uit en wilde erbij blijven zitten tot het goedje opgedroogd was. Iets wat weken kan duren.
mannetje. Ze brengt expressionistische en conceptuele kunst die vaak erotisch geïnspireerd is. Haar werken worden voor miljoenen
Na ettelijke uren schreef de producent een briefje met de vraag hoe lang het nog ging duren. Dit briefje werd uiteinde-
dollars verkocht en hingen onder meer in Saatchi galerij in Londen, waar ze geïntroduceerd werd als één van de belangrijkste kunste-
lijk Colsons inzending voor het programma.
naars van dit moment. Wat opvalt aan zijn werk is de aanwezigheid van de kunstenaar zelf. Met vragen als wat is de rol van de kunstenaar en hoe plaats ik mezelf als kunstenaar tegenover de toeschouwer. Vaast Colson weet zijn toeschouwers elke keer te
PETER DOIG Peter Doig is een schotse kunstenaar bekend van zijn tijdloze exotische landschapsschilderijen. Vaak zijn ze gebaseerd op foto’s en creëerde hij er een magisch-realistisch sfeer rond. Zijn bekendste werk is de reeks over de modernistische appartementsgebouwen van Le Corbusier. Bovendien is Doig één van de best betaalde levende kunstschilders en werd zijn werk opgenomen in de toonaangevende expo The Triumph of Painting in de Saatchi galerij.
verrassen, maar of hij ook dichter komt bij de antwoorden die hij zoekt, dat is een andere vraag.
Installatie in Muhka Antwerpen | © Muhka Clinckx
www.marlenedumas.nl
lijk, maar ik zou het meteen opnieuw willen maken.’
Mijn idee was om een soort wereld of zoekprent te maken. Het was niet altijd makke-
in een pot gegooid en iedere leerling moest van elke categorie een kaartje trekken.
sonage, een kleur, een voorwerp, een plaats en een periode opschreef. Die werden
specifieke woorden te maken. ‘De bedoeling was dat iedereen (24 studenten) een per-
Vorig semester kreeg illustrator Joachim Sneyers de opdracht een werk met vijf
joachim sneyers | n°7
tentakel in turnhout Dit jaar organiseert Turnhout de allereerste editie van Tentakel creatieve pop-up markt. Op 2 en 3 juli kan je in de winkelstraat in Turnhout het werk van jonge kunstenaars bekijken en als je er op tijd bij bent, ook aankopen.
Jongeren tussen 13 en 19 jaar konden zich tot 27 mei inschrijven om hun werk te presenteren en eventueel te verkopen op de creatieve pop-up markt. ‘Ik wil nog niets verkopen, maar ik wil wel naamkaartjes maken en nieuwe mensen leren kennen’, vertelt deelnemer Joachim Sneyers.
Het logo en de branding van het evenement zijn uitgewerkt door grafische ontwerper Maarten Van den Heuvel uit Merksplas, nabij Turnhout. Door onderzoek te doen en zichzelf af te vragen wie de doelgroep is, kwam hij tot dit illustratieve uithangbord.
Ben je zelf geïnteresseerd in het Turnhouts talent, neem dan op 2 en 3 juli een kijkje in de Gasthuisstraat 38 in Turnhout. Wie weet vind jij er wel een kunstwerk naar jouw smaak.
‘ik verzin graag mijn eigen wereld’ Muren en tafels gevuld met werken en een hoofd vol ideeën. Een bezoek aan de Turnhoutse illustrator en vormgever Joachim Sneyers is als een wer velwind die je zin geeft zelf aan de slag te gaan. ‘Mijn creatief proces heeft geen specifieke stappen, het gebeurt heel chaotisch en vaak ook toevallig.’ Visuals Tentakel creatieve pop-up markt in Turnhout | © Maarten Van den Heuvel
‘het is leuk als mensen dingen in je werk zien, die je zelf nog niet had ontdekt’
Joachim houdt van een open stijl, maar komt soms nogal chaotisch uit de hoek. Elk werk staat op zich en vertelt een eigen verhaal. Als je de tekeningen samenhangt, krijg je een eerder chaotisch geheel waar je tal van verhalen in ontdekt. ‘Onbewust zorg ik voor interactie tussen de personages en vertel ik bepaalde verhaallijnen. Daardoor kan de lezer zijn eigen verhaal samen stellen. Ik weet dat ik een nogal chaotische persoonlijkheid heb, maar vind niet dat mijn werk dat altijd moet uitstralen. Ik probeer het te vermijden.’
Telkens op dezelfde manier werken, is niets voor hem. Daarom probeert hij van alle Joachim deelt met vier klasgenoten hetzelfde gebouw. ‘Soms zitten we met vier op
markten thuis te zijn. ‘Ik ben geen duizendpoot, maar ik werk wel graag met verschillen-
één kamer te werken. Dat is interessant omdat je dan je werk aan elkaar kan laten
de stijlen. Ik ben mijn terrein wat aan het aftasten, dat lijkt me zeker voor de toekomst
zien en zo feedback krijgt.’
een goed idee.’
‘Kunstwerken moeten er altijd spontaan uitzien, zoals die van Rinus Van de Velde. Je
‘DRAAI AAN GEVEN’
ziet wanneer een kunstenaar verdwaald is in zijn eigen werk.’ Dat wil volgens hem
Het thema voor zijn eindproef is Vive La Belgique. ‘Hoewel je er een eigen draai aan mag
niet zeggen dat het verhaal achter een werk er telkens bij moet staan. ‘Het is leuk als
geven, is het de bedoeling dat het duidelijk over België gaat. Daar heb ik het wat moeilijk
mensen dingen in je werk zien, die je zelf nog niet had ontdekt.’
mee. Je zit al snel met drie kleuren en enkele stereotiepe beelden zoals Manneke Pis terwijl je toch iets origineel wil maken’, legt hij uit.
‘EIGEN VERHAAL INSTEKEN’ Hoewel Joachim nog studeert, heeft hij al een heel aantal grote projecten op zijn
Daarom besloot Joachim het thema actueel te benaderen. ‘Veel nieuwe mensen willen
naam staan: een muurschildering van negen op vier meter, twee etiketten van Turn-
in België blijven en moeten het land leren kennen. Daarom wil ik een memoryspel met
houts bier en binnenkort is hij te zien op Tentakel, de creatieve pop-up markt in de
Belgische voorwerpen maken. Door de handleiding van het spel te vertalen in de meest
winkelstraat van Turnhout. ‘Ik zou graag kunnen overleven van mijn illustraties. Elke
gebruikte taal, leren ze samen met hun kinderen, België op een eenvoudige manier ken-
week een andere planning, genoeg opdrachten en niet vastzitten achter een bureau.’
nen.’
I see it, even when I walk past, hardly noticing. (2016) | © Rinus Van de Velde
‘sindsdien ben ik nooit gestopt’ Wie houtskool, verbeelding en opkomend talent zegt, denkt waar-
Museum voor Actuele Kunst) en komt er een grote tentoonstelling in
schijnlijk aan kunstenaar Rinus Van de Velde die tot 5 juni te zien
het CAC (Centrum voor Hedendaagse Kunst) in Malaga. Zo klimt hij
was in het Stedelijke Museum van Actuele Kunst in Gent. In de
stap voor stap hoger op de kunstenaarsladder.
werken van zijn expo Donogoo Tonka tekende hij zichzelf als hoofdrolspeler van een imaginaire autobiografie.
‘ALSOF HIJ HET WEL IS’ Op zijn tentoonstelling in het SMAK Donogoo Tonka waren werken te
Rinus is een laatbloeier. Pas op zijn zestiende, na het zien van een
zien waarin hij zichzelf schildert alsof het een fictieve autobiografie is.
tentoonstelling over fauvisten, begon hij met tekenen en las boeken
Iets wat jonge kunstenaars enorm aanspreekt. ‘Eigenlijk is hij geen
over kunstgeschiedenis. ‘Vanaf dat moment ben ik nooit gestopt en
avonturier, maar hij tekent zichzelf alsof hij dat allemaal wel is’, ver-
het wordt altijd interessanter’, vertelt hij Hilde Van Canneyt, schrijf-
telt illustratief vormgever Joachim Sneyers.
ster van de blog Gesprekken met Hedendaagse Kunstenaars. Doorheen zijn tentoonstellingen vertelt hij een verhaal met teke-
ER WAS EENS EEN CHAUFFEUR
ningen en teksten die elk op zichzelf staan, maar ook installaties die
Je geld verdienen met kunst, is alles behalve evident. Toch is het Ri-
het verhaal volledig maken. ‘Eigenlijk heeft het geen begin- en eind-
nus op 27-jarige leeftijd gelukt. Al ging dat niet zonder slag of stoot.
punt, ik zie mijn werk als één groot geheel waarin alles op elkaar
Na zijn studies woonde hij in een klein appartementje in Antwerpen
inhaakt.’
en werkte bij choreografe en danseres Meg Stuart die met haar voorstelling op tour door Europa trok. Elke avond moest hij bij het optre-
Meer lezen over Rinus kan op zijn website www.rinusvandevelde.com
den aanwezig zijn, maar dat gaf hem overdag tijd genoeg om musea
of in het boek dat gemaakt werk naar aanleiding van zijn tentoon-
te bezoeken en zelf te tekenen.
stelling in het SMAK ‘Rinus Van de Velde’.
De bal ging pas echt aan het rollen toen hij als chauffeur bij Belgisch kunstenaar Guillaume Bijl begon te werken. Tijdens de ritten praatten de twee over kunst waarna Bijl een aanbevelingsbrief schreef naar het HISK (Hoger Instituur voor Schone Kunsten) en hem introduceerde bij First Floor Gallery. Ondertussen hangt zijn werk in de galerie van Tim Van Laere, was zijn kunst te zien in het SMAK (Stedelijk
Creativiteit, aangeboren of aangeleerd ? Creativiteit is een moeilijk te beschrijven begrip. Voor iedereen betekent het iets anders. Een talent of een oefening? Aangeboren of aangeleerd? Nature of nurture? Vijf creatievelingen laten zich uit over dit vraagstuk om zo, samen met sociaalpsycholoog Leen Bastiaansen tot de meest aangenomen conclusie te komen.
‘MEZELF GELUKKIG MAKEN’ Lieve Verlinden, de moeder van illustratief vormgever Joachim Sneyers, heeft zelf een tekenwinkel en gaf enkele jaren terug een tentoonstelling met haar schilderwerken. Vanwaar het creatief talent van haar zoon komt, is dus geen groot vraagteken. ‘Als we thuis chips eten, is dat in de kunstige kommetjes van ons mama.’
‘Persoonlijk denk ik dat creativiteit een stuk is aangeboren. Daarmee bedoel ik niet dat ik voorbestemd ben om iets creatief te doen, want als ik niet kon tekenen, had ik waarschijnlijk wel iets anders gedaan om mezelf gelukkig te maken.’ Voor Joachim leidde dat aangeboren talent tot de beslissingen die hij maakte.
pieter-jan verschelde | n°9 Door enkele kleine aanpassingen aan de klassieke eettafel
lijk naar een kant kijken en bovendien beter circuleren rond de
probeert Pieter-Jan families langer aan tafel te houden. ‘Ik heb
tafel.’ Daarbovenop maakte hij langs twee kanten een lade waar
van een stoel een bank gemaakt en op de kopse kant een leu-
het huiswerk van de kinderen of de laptop van de ouders kan
ning gezet. Daardoor kan je gewoon aan de tafel zitten, makke-
liggen.
kunst- en vliegwerk Kunst- en Vliegwerk is een kersvers collectief uit Gent. Vijf vrienden met uiteenlopende kwaliteiten uit diverse sectoren, besloten hun werk als groep aan een groot publiek te tonen.
‘je begint met wat lijnen, die veranderen in een stoel’ Nog geen twee jaar is de Waregemse Pieter-Jan Verschelde bezig met meubelontwerp en toch heeft hij al drie ontwerpen op zijn naam staan. Daarbij staan telkens functionaliteit, ecologie en doelgericht werken centraal. ‘Als je iets maakt, moet je zeker rekening houden met je doelpubliek, comfort en wat er later gebeurt als je het meubel weg doet.’
Pieter-Jan is altijd creatief bezig en grijpt alle kansen die hem aangeboden worden. Hij koos voor de specifieke opleiding meubelontwerp om zijn kennis van materialen en technieken uit te breiden. ‘Ik denk dat je zonder techniek nooit een heel goed design gaat maken. Het is belangrijk
pen.’ Maar ook abstracte kunst of simpelweg een materiaal kunnen voor hem een bron van inspiratie zijn. ‘Je begint met
De ene ontwerpt juwelen en accessoires. De an-
wat lijnen die veranderen in een stoel, dat uiteindelijk dan een
dere houdt van interieurvorming en meubelont-
tafel wordt.’
werp. Evelien Vervecken, Nikita Verhelst, Tineke Vandenabeele, Pieter-Jan Verschelde en Joke
‘VOOR JONGE KINDEREN, BEZOEK EN OUDEREN’
Vandenabeele leven zich graag creatief uit. Samen
Om zijn studie meubelontwerp af te ronden, ontwierp
zijn ze de drijvende zielen achter het nieuwe
Pieter-Jan een eettafel met zitbank. ‘Ik wilde het familiemo-
collectief Kunst- en Vliegwerk.
ment aan tafel verlengen. Dat moment is helemaal niet lang. Als het eten op is, gaan jij en je broer naar boven en zetten je
‘We maken een website en organiseren evene-
ouders zich samen in de zetel of verspreiden zich zelfs. Dat
menten om ons eigen werk te promoten. Later
vind ik wat stom.’
als wij wat meer naam hebben, is het de bedoeling ook anderen voor te stellen. Dit door samen-
Door enkele kleine aanpassingen aan de klassieke tafel
werkingen en het presenteren van hun werk op
probeert hij zijn doel te realiseren. ‘Ik heb van een stoel een
één van de evenementen’, vertelt Pieter-Jan.
bank gemaakt en op de kopse kant een leuning gezet. Daardoor kan je gewoon aan de tafel zitten, makkelijk naar een
Aan de website wordt voorlopig nog gewerkt,
kant kijken en bovendien beter circuleren rond de tafel.’
maar dat houdt de vijf niet tegen om aan diverse projecten te werken. Ze namen onder meer deel
dat je een stoel maakt die goed zit.’
aan de kotroute in Gent waar ze een appartement mochten inrichten. ‘Het was een tentoonstellings-
Hoe hij zich onderscheidt, vindt hij voorlopig nog moeilijk te zeggen. Toch draait dit jaar rond details. ‘In het tafelblad van mijn eindontwerp zitten vier frezen die ervoor zorgen dat je er tegen kan leunen. Mensen zien dat niet, maar het is er wel.’
‘IK WILDE ZE ZELF MAKEN’
‘na twee jaar andermans meubels te gebruiken, was ik dat beu. Ik wilde ze zelf maken.’
ruimte met ons werk onder muzikale begeleiding van Vloedt’, vertelt Pieter-Jan.
Momenteel is het even rustig doordat de meeste druk bezig zijn met hun schoolwerk. ‘Het plan is om er na de examens weer volle-
Met een humanioradiploma toerisme in de hand, waagde Pieter-Jan zich
dig in te vliegen. Ik heb zelfs al een paar ont-
aan een creatieve richting. ‘Na het middelbaar ben ik Devine – Digital
werpen die ik graag wil uitvoeren klaarliggen’,
Design and Development – gaan studeren in Kortrijk. Dat is grafisch ontwerp in combinatie met programmeren. Na een half jaar bleek het toch
Daarbovenop schuinde hij de zijkant van de tafel naar buit-
niks voor mij te zijn. Daarna ben ik interieurvormgeving aan KASK (Ko-
en af zodat je er tegen kan leunen en plaatste hij twee lades
ninklijke Academie voor Schone Kunsten) in Gent gaan volgen, dat was
onderaan de tafel voor bijvoorbeeld het huiswerk van de kin-
een hele goede opleiding waar je vooral je plan leerde trekken.’
deren of de laptop van de ouders. ‘Ook is het gewoon leuk om een bank te hebben. Met jonge kinderen, als je bezoek hebt,
In zijn laatste jaar interieurvormgeving koos hij voor meubelontwerp.
maar zeker ook voor ouderen. Zij kunnen zich aan de leuning
‘Na twee jaar andermans meubels te gebruiken, was ik dat beu. Ik wil-
omhoog duwen.’
de ze zelf maken.’ Die gedachte bleef ook na zijn opleiding interieur door zijn hoofd spoken. Daarom koos hij voor de Voortgezette Opleiding
‘EEN STUDIO, DAT IS DE DROOM’
Meubelontwerp aan Thomas More in Mechelen. ‘De eerste les kwam ik
Naar de toekomst toe heeft hij nog verschillende ontwerpen
toe en stond er een bak vol materialen. Je had er voeling mee en wist
klaarliggen en hoopt hij meer tijd te kunnen steken in Kunst –
uiteindelijk wat je ermee kon doen.’
en Vliegwerk, een vijfkoppig, jong collectief dat evenementen organiseert en eigen ontwerpen laat zien. Zijn ultieme doel
Inspiratie vindt Pieter-Jan overal, maar de natuur komt voorlopig in elk
is om allround werk te verrichten. Een studio oprichten die
werk terug. Net als bij het Stockholms designbureau Form Us With Love.
zowel interieurinrichtingen, meubelontwerp, conceptontwik-
‘In Zweden is heel veel natuur, het designbureau probeert van die mate-
keling als grafische vormgeving aanbiedt. ‘En daar genoeg
rialen en structuren zoveel mogelijk gebruik te maken in hun ontwer-
geld mee verdienen om van te leven, dat is de droom.’
vertelt Pieter-Jan
Houd hun facebookpagina www.facebook.com/ collectiefkunstenvliegwerk zeker in het oog voor de launch van hun website, de voorstelling van nieuwe ontwerpen en de planning voor aankomende evenementen.
pieter-jan verschelde | n°10 Door enkele kleine aanpassingen aan de klassieke eettafel
lijk naar een kant kijken en bovendien beter circuleren rond de
probeert Pieter-Jan families langer aan tafel te houden. ‘Ik heb
tafel.’ Daarbovenop maakte hij langs twee kanten een lade waar
van een stoel een bank gemaakt en op de kopse kant een leu-
het huiswerk van de kinderen of de laptop van de ouders kan
ning gezet. Daardoor kan je gewoon aan de tafel zitten, makke-
liggen.
Creativiteit, aangeboren of aangeleerd ?
zilveren pracht en praal Het 25-jarige bestaan van de Interieur Biënnale in Kortrijk wordt gevierd met een speciale editie. Van 14 tot 23 oktober kan je in de Xpohallen en het stadscentrum van Kortrijk terecht voor een hele dag kunst en interieur, gecureerd door het creatieve team van
‘ERVARING, OEFENEN EN ZIEN MAKEN’
Volumes , patterns, textures and colors | © Dimitri Bähler
het architectenbureau OFFICE Kersten Geers David Van Severen.
Veel muzikanten zitten er in de familie van meubelontwerper Pieter-Jan Verschelde wel, maar niemand die dezelfde richting uit-
Met als thema Silver Linings – Interior werd dit zilveren jubileum vrij letterlijk genomen. In tegenstelling tot de meeste vieringen wordt
gaat als hijzelf. ‘Ik heb een neef die grafisch ontwerper is, maar dat
deze biënnale geen terugblik naar wat geweest is, maar een verdere zoektocht naar vernieuwing met interessante namen op het pro-
is het. Mijn ouders totaal niet. Uiteindelijk zou ik graag als zelfstan-
gramma. Zo richt de Zwitserse curator Moritz Küng een interieur in en werken diverse sectoren zoals textiel en architectuur samen
dige werken, eerst in bijberoep, later in hoofdberoep.’
om tot één geheel te komen.
Als chiroleider kan Pieter-Jan de kinderen sinds hun jonge jaren
Traditiegetrouw deelde een gevarieerde jury ook dit jaar prijzen uit. In de oudste en meest bekende Objects categorie ging de jonge
opvolgen. ‘Sommige zijn van in het begin creatief en kunnen bij-
Zwitserse designer Dimitri Bähler met de hoofdprijs lopen voor zijn werk Volumes, Patterns, Textures and Colors. Een object dat ba-
voorbeeld heel mooi tekenen, terwijl dat bij anderen helemaal niet
lanceert tussen decoratie en functie.
lukt. Zelf was ik als kind niet creatief. Daarom denk ik dat je er zeker niet mee geboren moet zijn, maar wel moet je er eerst mee in
Kan je na een bezoek aan de expohallen maar geen genoeg krijgen van al het moois op interieurvlak, dan vind je in de omgeving ver-
aanraking komen, om het daarna verder te ontwikkelen.’ Zijn aan-
schillende installaties en worden er na sluitingstijd nog evenementen georganiseerd in het centrum van de stad. Zeker niet te missen is
pak is ervaring, oefenen en andere mensen iets zien maken.
de site van het Texture Museum waar je de combinatie van interieur en textiel terugvindt. De curatoren willen je volledig onderdompelen in een interieurtotaalervaring.
ORDE IN DE CHAOS De conclusie binnen de psychologie is dat er geen eenduidig ant-
INTERIEUR 2016 loopt van 14 tot 23 oktober in Kortrijk. Meer info op www.interieur.be
woord op de vraag bestaat, maar algemeen wordt aangenomen dat
Iedereen heeft recht op betekenisvol design. Dat is het uitgangspunt van het Zweedse ontwerp-
het 50% aangeboren en 50% aangeleerd is. Samen met de ant-
bureau Form Us With Love. Met klanten als Ikea, Muuto en Cappellini groeit de studio stilaan uit
woorden van de studenten bewijst dat des te meer hoe groot de
tot een internationale speler in de design wereld.
twijfel over dit vraagstuk is. Toch is er één gedachte die telkens terugkwam en die wij aannemen als het meest aanvaarde antwoord:
De studio is opgericht in 2005 door Jonas Pettersson en John Löfgren en telt momenteel een team
creativiteit kan je leren door te oefenen en geïnteresseerd te zijn. Een beetje aangeboren talent kan dit proces op zijn beurt stimuleren.
form us with love
van acht designers. Steeds op zoek naar nieuw talent ontvangen ze ieder jaar twee stagiaires die elk vijf maanden de kans krijgen de technieken van de studio aan te leren. Natuurlijk met oog op een langere samenwerking.
Drie pijlers zorgen voor een rode draad door hun werk: advies en tips voor producten, samenwerkingen met andere sectoren en uitwisseling van ervaringen. Het doel is originele, efficiënte en BAUX Acoustic Panels BigHall | © Form Us With Love
klantgerichte oplossingen verzinnen die op hun manier bijdrage aan de evolutie binnen de designwereld.
Al hun werk en producten vind je op www.formuswithlove.de. De inschrijvingen voor de stage van dit jaar zijn inmiddels afgerond. Wil je toch je kans wagen, houd dan zeker de site begin volgend jaar in het oog.